Σύστημα υπερπυκνής γραμμικής φύτευσης

Tο σύστημα Υπερπυκνής Γραμμικής Ελαιοκαλλιέργειας ως επιχειρηματική επένδυση Η εταιρεία Geoplant ΑΕΕΓΕ προωθεί στην Ελλάδα και παρέχει την απαραίτητη τεχνογνωσία για τη δημιουργία ελαιώνων υπερπυκνής γραμμικής φύτευσης κατά τα ισπανικά πρότυπα. Πρόκειται για ελαιώνες με περίπου 200 δένδρα/στρέμμα, που υποστηρίζει ότι μπαίνουν σε παραγωγή από το 3 ο έτος, δέχονται εκμηχάνιση όλων των εργασιών και ιδιαίτερα της ελαιοσυλλογής και επιτυγχάνουν απόσβεση του κόστους εγκατάστασης από το 5 ο έτος. Με βάση οικονομικά στοιχεία που παρουσιάζει στο άρθρο αυτό, η εταιρεία θεωρεί τη νέα αυτή μορφή ελαιοκαλλιέργειας ως μια ελκυστική επιχειρηματική επένδυση για ενδιαφερόμενους επενδυτές στη χώρα μας. 1. Εισαγωγή Όλοι πλέον γνωρίζουμε πως οι σύγχρονες γεωργικές εκμεταλλεύσεις, προκειμένου να είναι οικονομικά βιώσιμες, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως αυτόνομες επιχειρηματικές δραστηριότητες, απόλυτα συνδεδεμένες με τις ανάγκες της αγοράς στην οποία απευθύνονται τα προϊόντα τους. Φυσικά οι ανάγκες αυτές πλέον δεν αφορούν μόνο την ποσότητα και ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων αλλά ταυτόχρονα πρέπει να σέβονται τον σύγχρονο πολιτισμό 40 Γεωργία - Κτηνοτροφία, τεύχος 6/2009

κόστους, και της αντιλαμβανόμενης ποιότητας, όπως αυτή καταγράφεται μέσα από την έρευνα Marketing. Για να ακολουθήσουμε όμως στη γεωργία ένα καθαρά επιχειρηματικό μοντέλο, πέρα από την αλλαγή νοοτροπίας, θα πρέπει να αναπτύξουμε οικονομίες τοπικής κι ευρύτερης κλίμακας και τελικά να μετατρέψουμε τις καλλιέργειές μας σε κερδοφόρα συστήματα που με μειωμένο κόστος και αυξημένη παραγωγή θα βελτιώσουν τις «ταμειακές» μας ροές. Ιδιαίτερα στην ελαιοκαλλιέργεια, τα μέχρι τώρα καλλιεργητικά συστήματα δεν είναι σε θέση να καλύψουν στο έπακρο τις παραπάνω επενδυτικές ανάγκες, δεδομένου πως και οι αποδόσεις σε προϊόν δεν είναι ιδιαίτερα υψηλές και το έντονο φαινόμενο της παρενιαυτοφορίας δυσκολεύει τις εμπορικές προβλέψεις. Ταυτόχρονα η ποιότητα, αν και πολύ καλή, με τις πολυάριθμες μεταποιητικές μονάδες διαφορετικής τεχνικής ελαιοποίησης δεν είναι απόλυτα σταθερή. Παράλληλα το κόστος παραγωγής είναι δυστυχώς συνδεδεμένο με την διαθεσιμότητα και το κόστος των εργατικών χεριών. Άλλωστε αυτή η συνολική ανεπάρκεια του παραδοσιακού συστήματος έχει αποδειχτεί τα τελευταία χρόνια στην πράξη και σε συνδυασμό με την έλλειψη συγκροτημένης και συλλογικής εμπορικής στρατηγικής οδήγησε στον οικονομικό σπαραγμό το σύνολο των ελαιοκαλλιεργητών. Το σύγχρονο σύστημα πυκνής γραμμικής καλλιέργειας της ελιάς αποσκοπεί στο να καλύψει αυτές τις ανάγκες κάνοντας πλέον δυναμική την παρουσία του στον χώρο της Ισπανία (Κτήμα Alfaro), Arbequina i-18, 2ετών. Αρβανίτης Θεόδωρος MBA, Development & Key Account, Geolivo.gr, Geoplant ΑΕΕΓΕ Ελλάδα (Λεχαινά Ηλείας), Koroneiki i-38, 18 μηνών. υγείας των καταναλωτών και την αειφορία των φυσικών πόρων. Στα πλαίσια αυτής της «μετάβασης», από την προστατευόμενη γεωργία στην καθαρά επιχειρηματική, ο σύγχρονος παραγωγός αγροτικών προϊόντων, στον ρόλο του επενδυτή πλέον, καλείται να προσδιορίσει, με βάση την επιχειρηματικότητά του, το κατάλληλο μίγμα παραγόντων που θα τον οδηγήσουν στην επιτυχία. Αυτό το «Mix», δεν είναι φυσικά άλλο από τους προαπαιτούμενος συντελεστές κάθε παραγωγικής επιχείρησης, όπως της υψηλής παραγωγής, της βέλτιστης παραγωγικότητας, του μειωμένου Γεωργία - Κτηνοτροφία, 6/2009 41

ελαιοκαλλιέργειας, με τις πρώτες σύγχρονες εκμεταλλεύσεις στην Ελλάδα να φτάνουν την αρχική παραγωγική ηλικία των 3 ετών. Το σύστημα αυτό, όπως αναπτύχθηκε από την εταιρεία Agromillora και τον οίκο Olint, αντιπροσωπεύεται επίσημα στην Ελλάδα από το 2006 από την εταιρεία Geoplant ΑΕΕΓΕ, η οποία για το σκοπό αυτό ίδρυσε το τμήμα Geolivo.gr, ενώ ήδη αριθμεί 5 συνεργάτες σε όλη την επικράτεια. 2. Σύντομη περιγραφή του συστήματος 2.1. Γενικά Ουσιαστικά πρόκειται για ένα νέο σύστημα καλλιέργειας της ελιάς, στηριζόμενο στις πυκνές φυτεύσεις (έως και 200 δέντρα περίπου ανά στρέμμα), με έμφαση στη γραμμική φύτευση και υψηλή εκμηχάνιση. Οι ποικιλίες που καλλιεργούνται είναι συμβατές με το σύστημα επειδή παρουσιάζουν μειωμένη ευρωστία (όχι νανισμός αλλά περιορισμένη ανάπτυξη). Μεταξύ των ποικιλιών αυτών είναι και η Ελληνική Κορωνέικη, η επιλογή Ι-38. Τα πλεονεκτήματα από την εφαρμογή του νέου συστήματος είναι πολλαπλά : Αύξηση παραγωγής που φτάνει ή μπορεί να ξεπερνά τα 200 kgr ελαιολάδου/στρέμμα, Πλήρης εκμηχάνιση και κόστος συγκομιδής περίπου στο 1/10 του σημερινού, Βελτιωμένη ποιότητα επειδή: α) η συγκομιδή γίνεται στο κατάλληλο στάδιο ωριμότητας και όχι απλά όποτε υπάρχει η δυνατότητα εύρεσης εργατικών χεριών, β) η ταχύτητα συγκομιδής με τα σύγχρονα μηχανήματα φτάνει τα 5 στρέμματα/ώρα (4,5 5,5 τόνοι ελαιοκάρπου), γ) δεν υπάρχουν σάκοι αποθήκευσης του ελαιοκάρπου μειώνοτας έτσι τον κίνδυνο σήψης. Η ταχύτητα εισόδου στην παραγωγή είναι υψηλή και ξεκινά από το 3 ο έτος φτάνοντας το 60% της μέγιστης απόδοσης. Γρήγορη απόσβεση του κόστους εγκατάστασης και συντήρησης από το 5 ο έτος της καλλιέργειας (με 2,5 ευρώ/ kgr ελαιολάδου). Μοναδική ευκαιρία αναδιάρθρωσης της καλλιέργειας στα νέα εμπορικά δεδομένα. Παγκοσμίως το σύστημα αυτό είναι το επικρατέστερο για τις νέες φυτεύσεις ενώ μόνο το 2008 εγκαταστάθηκαν παγκοσμίως περισσότερα από 2 εκατομμύρια στρέμματα. Μεγαλύτερη αξιοποίηση της έκτασης των αγροτεμαχίων, πλεονέκτημα ιδιαίτερης σημασίας για την Ελλάδα που ο κλήρος είναι αρκετά μικρός. 2.2. Ποικιλίες - αποδόσεις Οι ποικιλίες θα πρέπει να είναι συμβατές με το σύστημα, δηλαδή να μην παρουσιάζουν υψηλή ευρωστία, γιατί αυτό θα μας οδηγήσει γρήγορα σε φαινόμενα συνωστισμού των δέντρων και μεγάλου μεταξύ τους ανταγωνισμού. Μέχρι σήμερα οι 3 ποικιλίες που έχει αποδειχθεί ότι μπορούν να προσαρμοσθούν καλύτερα στο σύστημα, είναι οι Ισπανικές Arbequina και Arbosana και μια επιλογή της Ελληνικής Κορωνέικης ( i-38). Αrbequina i-18: Είναι η ποικιλία που έχει χρησιμοποιηθεί περισσότερο από κάθε άλλη στην Ισπανία, για το σύστημα πυκνής γραμμικής φύτευσης. Φαίνεται πιθανόν ότι αποτελείται από πολλούς κλώνους, ένας από τους οποίους, ο Ι-18, σε πειράματα φάνηκε ότι έμπαινε νωρίτερα σε παραγωγή, ενώ έδινε και υψηλότερες αποδόσεις. Είναι ποικιλία που συγκομίζεται πρώιμα, έχει πολύ καλής ποιότητας λάδι με φρουτώδη γεύση, χωρίς να πικρίζει. Παρουσιάζει μεγάλη σταθερότητα στην παραγωγή και είναι ανθεκτική στο κρύο. Arbosana i-43: Ποικιλία με την μικρότερη ανάπτυξη από τις υπόλοιπες. Το δένδρο διαμορφώνεται σε κεντρικό άξονα, αλλά δυσκολότερα. Είναι όψιμη κατά 3-4 εβδομάδες σε σχέση με την Arbequina, πολύ παραγωγική και με σταθερές αποδόσεις. Το λάδι της είναι εξαιρετικής ποιότητας, περισσότερο πικάντικο και πικρό από αυτό της Arbequina, αλλά με ευχάριστη γεύση, είναι όμως ακόμα άγνωστο στο ευρύτερο κοινό. Επίσης πολύ ανθεκτική στο κρύο. Κορωνέικη i-38: Από τις πιο φημισμένες ελληνικές ποικιλίες ή καλύτερα πληθυσμός με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ενώ αποτελεί την περισσότερο χρησιμοποιούμενη στον Ελληνικό Ελαιώνα. Η επιλογή i-38 που είναι περισσότερο συμβατή με το νέο σύστημα είναι η ζωηρότερη ανάμεσα στις τρεις και η δυσκολότερη στον χειρισμό. Έχει πολύ μικρό καρπό, αλλά παράγει ταχύτερα μεγάλες αποδόσεις. Είναι ευαίσθητη στο κρύο και αρκετά ανθεκτική στο κυκλοκόνιο. Η ποιότητα του λαδιού της, όπως παραδοσιακά γνωρίζουμε, είναι εξαιρετική με χρώμα πράσινο, δεν είναι πολύ πικρό και είναι αρκετά πικάντικο. Το λάδι της έχει μεγάλη διάρκεια διατήρησης και μπορεί να παραμείνει σταθερό για πάνω από 2 χρόνια. Επίσης, τα φυτά που είναι συμβατά με το σύστημα της πυκνής γραμμικής φύτευσης δεν είναι νάνα, όπως εσφαλμένα έχει αναφερθεί ενώ πιστοποιημένα δεν αποτελούν προϊόντα γενετικής μηχανικής. 2.3. Ποιότητα ελαιολάδου και συμβατότητα ΠΟΠ - ΠΓΕ Μπορούμε να πούμε χωρίς αμφιβολία ότι η ποιότητα του ελαιολάδου εντοπίζεται στο μίγμα καλλιεργητικής τεχνικής, ποικιλίας, αγροτεμαχίου και μεθόδου ελαιοποίησης. Η απόκτηση ποιοτικών ελιών απαιτεί την επιλογή του κατάλληλου φυτευτικού συστήματος πυκνής γραμμικής ελαιοκαλλιέργειας το οποίο όχι μόνο θα επιτρέπει την ιδανική έκθεση των δένδρων στον ήλιο ή την σωστή εφαρμογή των ψεκασμών, αλλά επίσης και πάνω απ όλα, θα δίνει τη δυνατότητα γρήγορων χειρισμών και συγκομιδής όταν οι ελιές βρίσκονται στο τέλειο στάδιο ωρίμανσης, αποφεύγοντας έτσι την καθυστερημένη συγκομιδή που μειώνει την ποιότητα του ελαιολάδου και τραυματίζει τους ίδιους τους καρπούς. Το σύστημα πυκνής γραμμικής φύτευσης, με τη χρήση μηχανής συγκομιδής, εκπληρώνει αυτές τις 42 Γεωργία - Κτηνοτροφία, τεύχος 6/2009

προσδοκίες, αποτελώντας έτσι ένα εργαλείο που με ακρίβεια δίνει την δυνατότητα παραγωγής λαδιών άριστης ποιότητας. Επιπρόσθετα, η καλλιέργεια του νέου γραμμικού συστήματος ελαιοκαλλιέργειας είναι απόλυτα συμβατή με τα συστήματα ΠΟΠ-ΠΓΕ, μια και σταθεροποιεί σε μία γεωγραφική περιοχή την παραλλακτικότητα της ποιότητας του παραγόμενου ελαιολάδου, παραλλακτικότητα που υπήρχε εξαιτίας των διαφορετικών καλλιεργητικών τεχνικών, του διαφορετικού βαθμού ωριμότητας και της ταχύτητας συγκομιδής, εντός της περιοχής ΠΟΠ-ΠΓΕ, αλλά και της ταχύτητας ελαιοποίησης, αφήνοντας έτσι τα αμιγώς τοπικά γεωγραφικά χαρακτηριστικά να επιδράσουν στη διαφοροποίηση της ποιότητας του λαδιού, με σταθερό κι επαναλαμβανόμενο τρόπο, πράγμα που επιδιώκει η εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κανονισμού ΕΚ 510/2006, περί ΠΟΠ-ΠΓΕ. Περισσότερο στοιχεία και Panel Tests ανά ποικιλία του νέου συστήματος αναφέρονται στο Site www.geolivo.gr 3. Εξάπλωση Μηχανική ελαιοσυλλογή με ειδική μηχανή που περνά πάνω από τις γραμμές (τροποποιημένη συλλεκτική σταφυλιών) Μέχρι σήμερα, η πυκνή γραμμική ελαιοκαλλιέργεια απαριθμεί περίπου 3.500 στρέμματα, και σύμφωνα με τον προγραμματισμό φυτεύσεων, το Σεπτέμβριο του 2009 θα ανέλθει στα 4.800 στρέμματα. Οι σύγχρονες εκμεταλλεύσεις έχουν εγκατασταθεί στην Ηλεία, Αιτωλοακαρνανία, Λακωνία, Φθιώτιδα και Θεσσαλία ενώ όλες έχουν ιχνηλατηθεί πλήρως με το δορυφορικό σύστημα ιχνηλασιμότητας TraceIT της FoodCare AgroData. Η ποικιλία που κυρίως έχει εγκατασταθεί κατά 84% είναι η Ελληνική Κορωνέικη Ι-38. Η Arbequina I-18 με μόλις 16% εγκαταστάθηκε αποκλειστικά στην περιοχή της Θεσσαλίας επειδή μέχρι σήμερα παρουσιάζει υψηλή ανθεκτικότητα στις χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ στην ευρύτερη περιοχή της Λάρισας δείχνει μέχρι σήμερα να έχει προσαρμοστεί άριστα στο τοπικό εδαφοκλιματικό σύστημα. Η πυκνή γραμμική ελαιοκαλλιέργεια για την Θεσσαλία και με δεδομένη τη μεγάλη διαθέσιμη έκταση καθώς και τη δυνατότητα πλήρους μηχανοποίησης, ίσως μπορεί να θεωρηθεί εναλλακτική μορφή καλλιέργειας, που εκτός από τη βελτίωση του αγροπεριβαλλοντικού οικοσυστήματος (περιορισμένες ανάγκες σε εφαρμογές φυτοπροστασίας, μειωμένες απαιτήσεις σε νερό συγκριτικά με καλλιέργειες όπως το βαμβάκι), μπορεί σε συνδυασμό με την εμπλοκή των φορέων της περιοχής, να προσφέρει ικανοποιητικό εισόδημα στον επενδυτή παραγωγό ή σε οποιοδήποτε Νομικό πρόσωπο (πχ Συνεταιριστικές Οργανώσεις, Ομάδες Παραγωγών, Εταιρείες τυποποίησης ελαιολάδου), διευρύνοντας έτσι τον «χάρτη του λαδιού», σε βορειότερες περιοχές της χώρας. 5. Οικονομική ανάλυση 5.1. Επενδυτική ευκαιρία Για τη χρηματοοικονομική στρεμματική αξιολόγηση του συστήματος (επένδυσης) εφαρμόζουμε τη μέθοδο της Καθαρής Παρούσας Αξίας (NPV): = 899,88 (>0) Γεωργία - Κτηνοτροφία, 6/2009 43

Αν υποθέσουμε πως το αρχικό κόστος εγκατάστασης (φυτά, σίδερα, σύρματα, καλάμια μπαμπού, αρδευτικό συγκρότημα και περιλαμβανομένου όλου του κόστους εγκατάστασης) είναι C o = 800 /στρ, για αξιολόγηση της επένδυσης για t=20 έτη, με υπολειμματική αξία = 498 (στα 20 περίπου χρόνια θα γίνει καρατόμηση 10 cm πάνω από το έδαφος για πλήρη ανανέωση των φυτών χωρίς να χρειαστεί επαναφύτευση), ετήσια Φορολογία = 0 και μέση Αξία Ελαιολάδου = 2,5, για απαιτούμενη επιθυμητή απόδοση 20ετίας R =12% έχουμε: Επομένως η επένδυση μπορεί να υπερκαλύψει στο έπακρο την επιθυμητή απόδοση του 12% και μάλιστα κατά πολύ περισσότερο, αποτελώντας έτσι ιδιαίτερα ελκυστική επένδυση. 5.2. Περιθώρια κέρδους Ας πάρουμε ένα παράδειγμα με τιμή ελαιολάδου 2,5 / κιλό. Σύμφωνα με τα παραπάνω έχουμε : Α) Στο πυκνό γραμμικό σύστημα: Το Νεκρό σημείο της γεωργικής εκμετάλλευσης δηλαδή για να έχουμε έξοδα = έσοδα = 110 /στρέμμα, περιλαμβάνοντας φυτοπροστασία, θρέψη, διαμόρφωση, ζιζανιοκτονία, άρδευση και κόστος συγκομιδής, μετά το 5 o έτος και μέση απόδοση 200 κιλά λαδιού/στρέμμα, απαιτεί τιμή μόλις 0,55 /κιλό ελαιολάδου ενώ οποιαδήποτε extra τιμή ανά κιλό λαδιού αποτελεί περιθώριο καθαρού κέρδους. Επομένως: Περιθώριο Κέρδους = Τιμή πώλησης λαδιού Νεκρό σημείο σε αξία (έξοδα δηλαδή) = 2,5 0,55 άρα έχουμε περιθώριο 1,95 / κιλό, ήτοι περίπου 400 καθαρό κέρδος /στρέμμα με απόδοση περίπου 200 κιλά λαδιού/στρέμμα ετησίως και μάλιστα χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως επιδότηση. Β) Στο παραδοσιακό σύστημα αρδευόμενης ελαιοκαλλιέργειας των 25 δέντρων/στρέμμα: Το Νεκρό σημείο της γεωργικής εκμετάλλευσης δηλαδή για να έχουμε έξοδα = έσοδα = 125 /στρέμμα, περιλαμβάνοντας φυτοπροστασία, θρέψη, κλάδευμα, ζιζανιοκτονία, άρδευση και το πολύ υψηλό κόστος συγκομιδής, μετά το 7 ο έτος και μέση απόδοση 70 κιλά λαδιού/στρέμμα (λαμβανομένης υπόψη και της παρενιαυτοφορίας), απαιτεί τιμή 1,78 /κιλό ελαιολάδου ενώ οποιαδήποτε extra τιμή ανά κιλό αποτελεί περιθώριο καθαρού κέρδους. Επομένως: Περιθώριο Κέρδους = Τιμή πώλησης λαδιού Νεκρό σημείο σε αξία (έξοδα δηλαδή) = 2,5 1,78 άρα έχουμε περιθώριο 0,72 / κιλό, ήτοι περίπου 50,4 καθαρό κέρδος / στρέμμα με απόδοση περίπου 70 κιλά λαδιού / στρέμμα ετησίως. Επομένως έχουμε μια μορφή εκμετάλλευσης που είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις Κοινοτικές Ενισχύσεις και φυσικά χωρίς αυτές δεν είναι βιώσιμη. Παράλληλα, κατά τον υπολογισμό του περιθωρίου κέρδους, δεν λάβαμε υπόψη το ότι η κλασσική ελαιοκαλλιέργεια θα καθυστερήσει πολύ να εισέλθει στο μέγιστο της παραγωγικής της δυναμικότητας. 5.3. Δυναμικότητα εγκατάστασης σε μονάδες τυποποίησης ελαιολάδου Παράλληλα, για τις σύγχρονες εταιρείες τυποποίησης αλλά και τους οργανωμένους γεωργούς ή συνεταιριστικές οργανώσεις, που ενδεχομένως επιθυμούν να εισέλθουν στην μεταποίηση, το νέο σύστημα ελαιοκαλλιέργειας προσφέρει τη δυνατότητα να πραγματοποιηθεί κάθετη επέκτασή τους προς τον πρωτογενή πλέον τομέα, μια και η εγκατάσταση κι επίβλεψη μιας τέτοιας εκμετάλλευσης είναι πολύ εύκολη (παράδειγμα κτήμα La Boella στην Ισπανία, με τα 800 ενιαία στρέμματα πυκνής ελαιοκαλλιέργειας κι έναν μόνο εργάτη πλήρους απασχόλησης ενώ από το Ιούλιο 2009 ξεκίνησε και η Ελληνική εταιρεία Nutria ΑΕ με ιδιόκτητη εγκατάσταση δίπλα από το εργοστάσιό της). Με το σύστημα αυτό πολλές εταιρείες τυποποίησης δύναται να αποκτήσουν δική τους παραγωγική βάση που θα τους προσφέρει μεγάλη ευκολία παραγωγής πρώτης ύλης, λειτουργώντας έτσι ως «Buffer» για περιόδους που το ελαιόλαδο είναι δύσκολο να αποκτηθεί. Στην περίπτωση της ιδιοπαραγωγής πλέον, για τις επιχειρήσεις που τυποποιούν, τα περιθώρια καθαρού κέρδους εκτινάσσονται σε μεγάλα μεγέθη, δεδομένου πως αν το καθαρό περιθώριο σε τιμή χονδρικής 2,5 /κιλό είναι 1,95 /κιλό (0,72 /κιλό με το παλαιό σύστημα), σε τιμή λιανικής τυποποιημένου πλέον ελαιολάδου ενδεχομένως να ανέρχεται σε επιπλέον κέρδος της τάξης του 60 70 %. 5.4. Ανάλυση Επιχειρηματικού Ρίσκου (SWOT Analysis) για το σύστημα πυκνής γραμμικής ελαιοκαλλιέργειας Strengths (Δυνάμεις) Innovative Καινοτόμο Υψηλά περιθώρια κέρδους. Πολύ υψηλή απόδοση 20ετίας. Μειωμένη παρενιαυτοφορία. Άριστη ποιότητα τελικού προϊόντος. Η καλύτερη Ελληνική Ποικιλία, η Κορωνέικη που στην επιλογή Ι-38 είναι συμβατή με το σύστημα πυκνής γραμμικής ελαιοκαλλιέργειας. Γρήγορη είσοδος στην παραγωγή και δυνατότητα επιλογής του χρόνου συγκομιδής ανάλογα τον βαθμού ωριμότητας και όχι της διαθεσιμότητα των εργατικών. Πλήρης εκμηχάνιση χωρίς κόπο. Σύστημα συμβατό σε περιοχές με προβλήματα μειωμένης διαθεσιμότητας νερού. Αυτοδύναμη οικονομικά εκμετάλλευση, χωρίς οι Κοινοτικές Επιχορηγήσεις να ενσωματώνονται Δεν τραυματίζεται το δέντρο από δονήσεις. Η αποτελεσματικότητα της συγκομιδής ξεπερνά το 95%. Weaknesses (Αδυναμίες) Υψηλό κόστος επένδυσης που όμως ισοσκελίζεται από την υψηλή ταχύτητα εισόδου στην παραγωγή άρα και το γρήγορο PayBack Period. Απαιτεί προσήλωση του παραγωγού στις προτεινόμενες καλλιεργητικές τεχνικές της geolivo.gr. Αν ο παραγωγός δεν ακολουθήσει τις οδηγίες αυτές η επένδυση θα καθυστερήσει σημαντικά την είσοδο στην παραγωγή ενώ η απόδοση δεν θα είναι η αναμενόμενη. 44 Γεωργία - Κτηνοτροφία, τεύχος 6/2009

Opportunities (Ευκαιρίες) Μικρό επιχειρηματικό ρίσκο. Σταθερό σχετικά εισόδημα για 20 έτη. Δυνατότητα απόσβεσης σε 5 χρόνια. Σταθερότερα χαρακτηριστικά για ΠΟΠ ΠΓΕ Δυνατότητα προγραμματισμού παραγωγής ελαιολάδου χωρίς έντονες επιρροές από το φαινόμενο της παρενιαυτοφορίας. Σε συνδυασμό με κατάλληλη στρατηγική Marketing, παρουσιάζονται μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης επειδή στην παγκόσμια αγορά μαγειρικού λίπους, μόλις το 2,5 % είναι ελαιόλαδο. Μειωμένες εισροές σε μια περίοδο που το κόστος τους είναι διαρκώς αυξανόμενο Η αυτοματοποίηση των εργασιών δίνει τη δυνατότητα επένδυσης εταιρειών που εμπλέκονται στην εμπορία και τυποποίηση του ελαιολάδου Threats (Απειλές) Κακή μελέτη εγκατάστασης. Κακή γεωτεχνική υποστήριξη, ιδιαίτερα από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν το σύστημα και ασκούν αρνητική επιρροή. Κακή καλλιεργητική πρακτική και λάθη στην αρχική διαμόρφωση που θα οδηγήσει σε κρυφά έξοδα. Αν ο παραγωγός δεν ακολουθήσει τις καλλιεργητικές τεχνικές που προτείνει η geolivo.gr τότε ενδεχομένως να χρειαστεί Cut Down για ανανέωση του ελαιώνα πριν τα 20 έτη. 6. Εν κατακλείδι Διαμορφώνεται επομένως μπροστά μας ένα νέο Status στην παγκόσμια παραγωγή του ελαιολάδου, επειδή ένα σύγχρονο καλλιεργητικό σύστημα για πρώτη φορά αυτοματοποιεί τις παραδοσιακές διεργασίες πολύ υψηλού κόστους ενώ παράλληλα αυξάνει τις αποδόσεις. Η Πυκνή Γραμμική Καλλιέργεια της Ελιάς πλέον εγκαθίσταται σε μεγάλες εκτάσεις παγκοσμίως από παραγωγούς, συνεταιρι- στικές οργανώσεις αλλά και μεγάλες εταιρίες τυποποίησης και αναμένεται πολύ σύντομα να τροποποιήσει τον παγκόσμιο χάρτη παραγωγής ελαιολάδου. Επίσης, η Ελλάδα βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση, έχοντας την δική μας Κορωνέικη, επιλεγμένη στον κλώνο I-38, με το άριστο γνωστό ελαιόλαδο, να είναι απολύτως συμβατή με το νέο σύστημα ελαιοκαλλιέργειας. Ταυτόχρονα, για τις περιοχές που επικρατούν χαμηλότερες θερμοκρασίες προσφέρεται η δυνατότητα καλλιέργειας των εξαιρετικών ποικιλιών Arbequina και Arbosana με τα γνωστά βραβευμένα ελαιόλαδα στο διεθνές εμπόριο. Παράλληλα, εκτός της σπουδαίας επενδυτικής ευκαιρίας, η καλλιέργεια της ελιάς και η παραγωγή λαδιού είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την κουλτούρα και τον πολιτισμό μας και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που για πρώτη ίσως φορά επεκτείνεται και προς τον Θεσσαλικό κάμπο με σύγχρονες εκμεταλλεύσεις σε περιοχές όπως ο Κρανώνας, Χαρά, Σωτήριο, Καστρί Αγιάς, Κυπάρισσος, Μακρυχώρι, Δίλοφο και άλλες. Ας ελπίσουμε πως η σύγχρονη ελληνική επιχειρηματικότητα των αγροτών και των οργανώσεών τους αλλά και των εταιρειών που εμπλέκονται στην εμπορία του λαδιού, θα διατηρήσουν τη θέση της χώρας ως τρίτη παγκόσμια δύναμη στην παραγωγή ελαιολάδου. Πιστεύουμε πως η θετική μόχλευση του μίγματος ποιότητας, παραγωγής και μειωμένου κόστους που προσφέρει το πυκνό γραμμικό σύστημα, σε συνδυασμό με την βέλτιστη στρατηγική Marketing, κυρίως προς τις χώρες που πληρώνουν την υπεραξία, θα προσφέρει επιτέλους ευρωστία σε όλους όσους εμπλέκονται στην οικονομία του λαδιού, είτε είναι επενδυτές παραγωγοί, είτε επιχειρήσεις του δευτερογενούς τομέα. Γεωργία - Κτηνοτροφία, 6/2009 45