ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Κατευθυντήριες γραμμές για την αξιολόγηση της ικανότητας διαχείρισης κινδύνων (2015/C 261/03) Πίνακας Περιεχομένων

8.8.2015 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 261/5 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Κατευθυντήριες γραμμές για την αξιολόγηση της ικανότητας διαχείρισης κινδύνων (2015/C 261/03) Πίνακας Περιεχομένων 1. Εισαγωγή... 5 2. Πεδίο εφαρμογής και στόχοι... 6 2.1. Πεδίο εφαρμογής των κατευθυντήριων γραμμών... 6 2.2. Στόχοι... 6 3. Μεθοδολογία... 6 3.1. Φορείς και χρονοδιάγραμμα... 6 3.2. Διαδικασία... 7 3.2.1. Εκτίμηση κινδύνου... 7 3.2.2. Σχεδιασμός διαχείρισης κινδύνων... 7 3.2.3. Εφαρμογή μέτρων ετοιμότητας και πρόληψης κινδύνων... 7 3.3. Ο ρόλος των κατευθυντήριων γραμμών... 8 4. Περιεχόμενο της αξιολόγησης... 8 4.1. Εκτίμηση κινδύνου... 8 4.2. Σχεδιασμός διαχείρισης κινδύνων... 11 4.3. Εφαρμογή μέτρων πρόληψης κινδύνων και ετοιμότητας...14 5. Σύνοψη... 18 6. Κατάλογος παραπομπών και συναφών εγγράφων...23 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ενόψει της σημαντικής αύξησης του αριθμού, της σοβαρότητας και της έντασης των φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών τα τελευταία χρόνια και σε περίπτωση μελλοντικών καταστροφών πιο ακραίων και πιο πολύπλοκων, με ακόμα πιο εκτεταμένες και μακροπρόθεσμες συνέπειες, λόγω, ιδίως, της κλιματικής αλλαγής, η πρόληψη των καταστροφών είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη υψηλότερου επιπέδου προστασίας και ανθεκτικότητας έναντι καταστροφών. Απαιτείται η ανάληψη περαιτέρω δράσης και μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της διαχείρισης του κινδύνου καταστροφών, διασυνδέοντας τις δράσεις πρόληψης κινδύνων, ετοιμότητας και αντιμετώπισης καταστροφών. Βάσει της απόφασης περί μηχανισμού πολιτικής προστασίας της Ένωσης («η απόφαση») ( 1 ), που τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2014, τα κράτη μέλη συμφώνησαν να πραγματοποιήσουν σειρά δράσεων πρόληψης καταστροφών, συμπεριλαμβανομένης της «εκτίμησης της ικανότητάς τους διαχείρισης κινδύνων σε εθνικό ή σε ενδεδειγμένο κατώτερο του εθνικού επίπεδο κάθε τρία έτη μετά την οριστικοποίηση των σχετικών κατευθυντήριων γραμμών» ( 2 ). Η απόφαση ορίζει ότι η Επιτροπή εκπονεί μαζί με τα κράτη μέλη κατευθυντήριες γραμμές «σχετικά με το περιεχόμενο, τη μεθοδολογία και τη διάρθρωση των εν λόγω αξιολογήσεων» ( 3 ). Ως εκ τούτου, οι ακόλουθες κατευθυντήριες γραμμές εκπονήθηκαν σε συνεργασία με εμπειρογνώμονες από τα κράτη μέλη, με βάση τη νέα απόφαση και λαμβανομένων υπόψη των υφιστάμενων βέλτιστων πρακτικών στα κράτη μέλη, καθώς και της πρόσφατης εμπειρίας στην ανάπτυξη των εθνικών εκτιμήσεων κινδύνου ( 4 ). Οι κατευθυντήριες γραμμές στηρίζονται επίσης στα πορίσματα συνάντησης εργασίας που διοργανώθηκε από την ιταλική προεδρία του Συμβουλίου τον Ιούλιο του 2014, καθώς και στα επακόλουθα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την αξιολόγηση των ικανοτήτων διαχείρισης των κινδύνων («συμπεράσματα του Συμβουλίου»), που εγκρίθηκαν τον Οκτώβριο του 2014 ( 5 ). Επιπλέον, οι κατευθυντήριες γραμμές λαμβάνουν υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής σχετικά με τις εθνικές εκτιμήσεις επικινδυνότητας για τη διαχείριση καταστροφών («κατευθυντήριες γραμμές για την εκτίμηση επικινδυνότητας») ( 6 ). ( 1 ) Απόφαση αριθ. 1313/2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί μηχανισμού πολιτικής προστασίας της Ένωσης (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 924). ( 2 ) Ό.π., άρθρο 6 στοιχείο γ). ( 3 ) Ό.π., άρθρο 5 στοιχείο στ). ( 4 ) Βλέπε επισκόπηση των φυσικών και ανθρωπογενών κινδύνων καταστροφών στην ΕΕ, Έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής SWD(2014) 134 final της 8.4.2014. ( 5 ) 13375/14. ( 6 ) Επιτροπή εκτίμησης κινδύνων και εκπόνηση κατευθυντήριων γραμμών για τη διαχείριση καταστροφών, SEC(2010) 1626 τελικό της 21.12.2010.

C 261/6 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 8.8.2015 Οι παρούσες κατευθυντήριες γραμμές έχουν σκοπό να παράσχουν στα κράτη μέλη μια μη δεσμευτική ολοκληρωμένη και ευέλικτη μέθοδο που θα τα βοηθήσει στην αυτοαξιολόγηση της ικανότητάς τους ως προς τη διαχείριση κινδύνων. Οι κατευθυντήριες γραμμές μπορούν να αναθεωρηθούν υπό το πρίσμα της εμπειρίας που θα αποκτηθεί από την έμπρακτη εφαρμογή τους στα κράτη μέλη. 2.1. Πεδίο εφαρμογής των κατευθυντήριων γραμμών 2. ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ Η ικανότητα διαχείρισης κινδύνων ορίζεται στην απόφαση ως «η ικανότητα κράτους μέλους ή των περιφερειών του να περιορίζει, να προσαρμόζει και/ή να μετριάζει τους κινδύνους (τις επιπτώσεις και την πιθανότητα μιας καταστροφής) που έχουν εντοπιστεί στις εκτιμήσεις κινδύνων, σε επίπεδα αποδεκτά για το συγκεκριμένο κράτος μέλος». Εναπόκειται σε κάθε κράτος μέλος να καθορίζει τα αποδεκτά επίπεδα στο συγκεκριμένο πλαίσιο και σε σχέση με τους εκάστοτε κινδύνους. Η ευελιξία αυτή προβλέπεται στην απόφαση προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι διαφορετικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε κράτος μέλος. Ωστόσο, ο καθορισμός του αποδεκτού επιπέδου κινδύνου είναι συνήθως λανθάνον στοιχείο σε κάθε εκτίμηση ικανοτήτων. Με τον χρόνο και την πείρα, ορισμένες επιλογές που γίνονται σε αυτό το πλαίσιο μπορούν να καταστούν σαφέστερες στις εθνικές εκτιμήσεις. Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης («ΟΟΣΑ») πρόσφατα συνέστησε να καθοριστούν μέθοδοι για την υποστήριξη των ενδιαφερομένων σε όλα τα επίπεδα κατά τον καθορισμό των αποδεκτών επιπέδων κινδύνου και ότι οι εν λόγω μέθοδοι και αποτελέσματα πρέπει να αποτελούν αντικείμενο διαφανών δημοσιεύσεων με στόχο την ευαισθητοποίηση όλων των ομάδων ενδιαφερομένων ( 1 ). Η απόφαση ορίζει ότι η ικανότητα διαχείρισης κινδύνων αξιολογείται ως προς τις «τεχνικές, οικονομικές και διοικητικές ικανότητες» του κράτους μέλους, είτε σε εθνικό είτε στο κατάλληλο περιφερειακό/τοπικό επίπεδο, για την υλοποίηση επαρκών α) εκτιμήσεων κινδύνων β) σχεδιασμού της διαχείρισης κινδύνων για πρόληψη και ετοιμότητα και γ) μέτρων για την πρόληψη κινδύνων και την ετοιμότητα. Η εκτίμηση της ικανότητας διαχείρισης κινδύνων καλύπτει επομένως το σύνολο του κύκλου διαχείρισης κινδύνων. Τα κράτη μέλη μπορούν να αξιολογούν τις ικανότητες διαχείρισης κινδύνων όσον αφορά μεμονωμένους κινδύνους ή να αξιολογούν τη συνολική ικανότητα διαχείρισης κινδύνων βάσει μιας προσέγγισης που λαμβάνει υπόψη πολλαπλούς κινδύνους. Στις κατευθυντήριες γραμμές διατυπώνεται η σύσταση για κάλυψη από τις φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 της απόφασης περί μηχανισμού πολιτικής προστασίας της Ένωσης. 2.2. Στόχοι Οι στόχοι των κατευθυντήριων γραμμών είναι οι ακόλουθοι: 1. παροχή υποστήριξης στις αρχές των κρατών μελών ώστε να ενισχύσουν περαιτέρω την ευαισθητοποίηση σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τις ενδεχόμενες αδυναμίες του οικείου συστήματος διαχείρισης καταστροφών, να εντοπίσουν τις ορθές πρακτικές και να δρομολογήσουν διαδικασία βελτίωσης 2. συμβολή στην ανάπτυξη και ανταλλαγή πολιτικών και πρακτικών στον τομέα διαχείρισης καταστροφών με βάση γνώσεις και τεκμηριωμένα στοιχεία μεταξύ των αρμόδιων διοικητικών βαθμίδων στα κράτη μέλη, αλλά και μεταξύ των διαφόρων τομέων πολιτικής και των διαφορετικών αλλά συναφών πολιτικών αρμοδιοτήτων 3. διευκόλυνση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τις προσπάθειες που καταβάλλονται για τη διαχείριση των κινδύνων στο πλαίσιο του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της Ένωσης, καθώς και άλλων συναφών συστημάτων διαχείρισης καταστροφών. Όπως προβλέπει η απόφαση, η Επιτροπή θα βοηθήσει τα κράτη μέλη στην επίτευξη αυτών των στόχων με διάφορους τρόπους, μεταξύ άλλων διευκολύνοντας την ανταλλαγή εμπειριών σχετικά με την ικανότητα διαχείρισης κινδύνων και την αξιολόγησή της ( 2 ). 3.1. Φορείς και χρονοδιάγραμμα 3. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ Η εμπειρία των κρατών μελών, καθώς και άλλων χωρών, φανερώνει τα πλεονεκτήματα που συνεπάγεται ο συντονισμός από έναν μόνο φορέα της αξιολόγησης της ικανότητας διαχείρισης κινδύνων σε εθνικό επίπεδο. Ειδικότερα, ο ορισμός ενός φορέα συντονισμού επιφορτισμένου να συνεισφέρει στην καθοδήγηση της αξιολόγησης μπορεί να συμβάλει στη διασφάλιση της εφαρμογής μιας συνεκτικής μεθοδολογίας και στην προώθηση της ανταλλαγής ορθών πρακτικών. Παράλληλα, το επίπεδο της αξιολόγησης είτε σε εθνικό είτε στο κατάλληλο περιφερειακό/τοπικό επίπεδο θα αποφασίζεται από κάθε κράτος μέλος σε συνάρτηση με το οικείο σύστημα διακυβέρνησης. ( 1 ) Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, «Ενίσχυση της ανθεκτικότητας μέσω της καινοτόμου διακυβέρνησης κινδύνων», Έκθεση του ΟΟΣΑ για τις πολιτικές διαχείρισης κινδύνου, 2014, σ. 48-51, ISBN 978-92-64-20910-7. ( 2 ) Αυτό θα μπορούσε μεταξύ άλλων να επιτευχθεί με τη συγκρότηση διεθνούς ομάδας εμπειρογνωμόνων ικανών να στηρίξουν την αξιολόγηση σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, καθώς και με την εκπόνηση προγράμματος «αξιολόγησης από ομοτίμους» που θα επιτρέπει στα κράτη μέλη να αντλούν διδάγματα από την εμπειρία των άλλων κρατών στον τομέα της διαχείρισης κινδύνων καταστροφών.

8.8.2015 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 261/7 Τα κράτη μέλη συμφώνησαν να πραγματοποιούν τις εν λόγω αξιολογήσεις ανά τριετία και να υποβάλλουν τις πρώτες αξιολογήσεις τρία έτη μετά την οριστικοποίηση των κατευθυντήριων γραμμών. Η τακτική αξιολόγηση είναι σημαντική προκειμένου να διασφαλίζεται η συνεχής βελτίωση της ικανότητας διαχείρισης κινδύνων, καθώς και ο προσδιορισμός των αναγκών και η συνεπαγόμενη εφαρμογή των κατάλληλων μέτρων. 3.2. Διαδικασία Η αξιολόγηση της ικανότητας διαχείρισης κινδύνων καλύπτει το σύνολο του κύκλου διαχείρισης κινδύνων, δηλαδή την εκτίμηση των κινδύνων, τον σχεδιασμό της διαχείρισης κινδύνων (για πρόληψη και ετοιμότητα) και την εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας. 3.2.1. Εκτίμηση κινδύνου Κατά την εκτίμηση κινδύνου, στόχος θα πρέπει να είναι η επίτευξη συναίνεσης, με όλα τα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη, όσον αφορά τον προσδιορισμό των κινδύνων και την ιεράρχησή τους. Οι κίνδυνοι που εντοπίζονται, αξιολογούνται και ιεραρχούνται κατά την εκτίμηση κινδύνου συνιστούν τη βάση για τον σχεδιασμό της διαχείρισης κινδύνων και της συνακόλουθης εφαρμογής μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας ( 1 ). Σύμφωνα με τις συστάσεις που διατυπώνονται στις κατευθυντήριες γραμμές για την εκτίμηση επικινδυνότητας, τα κράτη μέλη που πραγματοποιούν για πρώτη φορά την εθνική τους διαδικασία εκτίμησης κινδύνου θα πρέπει να επικεντρώνουν τις προσπάθειές τους στα πιο σημαντικά σενάρια κινδύνου ( 2 ). 3.2.2. Σχεδιασμός διαχείρισης κινδύνων Ο σχεδιασμός της διαχείρισης κινδύνων μπορεί να πραγματοποιείται για κάθε επιμέρους κίνδυνο ή βάσει μιας ολοκληρωμένης διατομεακής προσέγγισης ή ακόμη βάσει μιας προσέγγισης πολλαπλών κινδύνων. Ο συγκεκριμένος στόχος κατά τον σχεδιασμό είναι να καθοριστεί ο τρόπος με τον οποίο κάθε κίνδυνος μπορεί να περιοριστεί, να προσαρμοστεί ή να μετριαστεί όσον αφορά τις επιπτώσεις και την πιθανότητα εμφάνισης μέσω της εφαρμογής προκαθορισμένων μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας ( 3 ). Ο σχεδιασμός θα πρέπει επίσης να αναφέρει τους απαιτούμενους πόρους και τα χρονοδιαγράμματα που πρέπει να τηρηθούν και, κατά περίπτωση, να αναθέτει αρμοδιότητες. Τα κατάλληλα μέτρα θα πρέπει πρώτα να προσδιοριστούν, να ιεραρχηθούν κατά προτεραιότητα και στη συνέχεια να επιλεγούν στο πλαίσιο διαδικασίας λήψης αποφάσεων στην οποία συμμετέχουν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, ώστε να εξασφαλίζεται η ικανοποιητική κατανόηση των μέτρων, η αναγκαιότητά τους και ο βαθμός προτεραιότητας, εξασφαλίζοντας κατ' αυτό τον τρόπο ευρεία συναίνεση. Οι πρώτες ενδείξεις σχετικά με τη μέθοδο που πρόκειται να ακολουθηθεί για τον προσδιορισμό των εν λόγω μέτρων και την ιεράρχησή τους περιλαμβάνονται στις κατευθυντήριες γραμμές για την εκτίμηση επικινδυνότητας στην ενότητα «αξιολόγηση του κινδύνου» ( 4 ). Άλλα παραδείγματα στα οποία ενδέχεται να θελήσουν να ανατρέξουν τα κράτη μέλη είναι μεταξύ άλλων το Μέσο Αξιολόγησης της Ικανότητας Διαχείρισης Καταστάσεων Έκτακτης Ανάγκης της Πολιτικής Άμυνας (CDEM) που εκπονήθηκε από το Υπουργείο Πολιτικής Άμυνας και Διαχείρισης Καταστάσεων Έκτακτης Ανάγκης της Νέας Ζηλανδίας ( 5 ), η ολλανδική εθνική στρατηγική προστασίας και ασφάλειας ή ο οδηγός ORSEC που εκπόνησε η Διεύθυνση Πολιτικής Άμυνας και Ασφάλειας της Γαλλίας (Direction de la Défense et de la Sécurité Civile ( 6 ) Organisation de la Réponse de Sécurité Civile). Ένας πληρέστερος κατάλογος ορθών πρακτικών διατίθεται στην πλατφόρμα Climate-Adapt της ΕΕ ( 7 ). Η διεύρυνση του καταλόγου ορθών πρακτικών και παραδειγμάτων θα μπορούσε με την πάροδο του χρόνου να συμβάλει στη διαδικασία αξιολόγησης. Οι μεθοδολογίες για τον σχεδιασμό της διαχείρισης κινδύνων σε εθνικό ή σε περιφερειακό/τοπικό επίπεδο θα πρέπει να προσαρμόζονται στις ανάγκες και τις δομές διακυβέρνησης των κρατών μελών. Μπορεί να περιλαμβάνουν σχέδιο διαχείρισης κινδύνου για κάθε επιμέρους κίνδυνο ή για συνδυασμό όλων των κινδύνων, όπου αναλύονται οι κυριότεροι κίνδυνοι σε εφικτές δράσεις (δηλαδή μέτρα πρόληψης και ετοιμότητας), με σκοπό τον περιορισμό, την προσαρμογή και/ή τον μετριασμό των εντοπισμένων κινδύνων σε αποδεκτά επίπεδα. Μπορεί επίσης να περιλαμβάνεται σύγκριση διαφόρων μέτρων όσον αφορά τις καθαρές θετικές επιπτώσεις και το κόστος εφαρμογής τους. Είναι σημαντικό το ότι η διαδικασία σχεδιασμού προσδιορίζει και καθοδηγεί στην επιλογή κατάλληλων και συγκεκριμένων μέτρων εφαρμογής για την πρόληψη και την ετοιμότητα βασιζόμενων στα αποτελέσματα της εκτίμησης κινδύνου. 3.2.3. Εφαρμογή μέτρων ετοιμότητας και πρόληψης κινδύνων Σύμφωνα με τον τρίτο άξονα της αξιολόγησης της ικανότητας διαχείρισης κινδύνων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αξιολογούν την ικανότητά τους να εφαρμόζουν τα μέτρα που προσδιορίζονται στον σχεδιασμό της διαχείρισης κινδύνων. Η εν λόγω εφαρμογή περιλαμβάνει την κατανομή αρμοδιοτήτων και πόρων, τα καθήκοντα εποπτείας, καθώς και την αξιολόγηση και τη διαδικασία άντλησης διδαγμάτων. ( 1 ) Οι επιπτώσεις των κινδύνων εξαρτώνται εν μέρει από τα υφιστάμενα μέτρα μετριασμού και πρόληψης. Η εκτίμηση κινδύνου λαμβάνει υπόψη τα υφιστάμενα μέτρα για την εκτίμηση του αντικτύπου, της πιθανότητας εμφάνισης και της ιεράρχησης των κινδύνων. ( 2 ) COM(2010) 1626 τελικό της 21.12.2010, σ. 29. ( 3 ) Ο σχεδιασμός πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα σχέδια που εκπονήθηκαν για τους κινδύνους ανά τομέα, για παράδειγμα, τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας στο πλαίσιο της οδηγίας για τις πλημμύρες (οδηγία 2007/60/ΕΚ). ( 4 ) Σελίδα 30 των κατευθυντήριων γραμμών εκτίμησης επικινδυνότητας. ( 5 ) http://www.civildefence.govt.nz/cdem-sector/monitoring-and-evaluation/cdem-capability-assessment-tool-/ ( 6 ) Guide ORSEC Départemental, Direction générale de la sécurité civile et de la gestion des crises, http://www.interieur.gouv.fr/leministere/securite-civile/documentation-technique/planification-et-exercices-de-securite-civile ( 7 ) http://climate-adapt.eea.europa.eu/data-and-downloads? searchtext=&searchsectors=disasterriskreduction&searchtypes=action#

C 261/8 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 8.8.2015 3.3. Ο ρόλος των κατευθυντήριων γραμμών Οι κατευθυντήριες γραμμές προτείνουν μια μη εξαντλητική μεθοδολογία αξιολόγησης και θα πρέπει να προσαρμόζονται στις ανάγκες κάθε κράτους μέλους. Θα πρέπει να θεωρούνται κοινό σημείο αναφοράς και να προωθούν την κοινή κατανόηση των στοιχείων τα οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει η αξιολόγηση της εθνικής ικανότητας διαχείρισης κινδύνων. Η αξιολόγηση της ικανότητας διαχείρισης κινδύνων θα πρέπει να αρχίσει με λεπτομερή (ποιοτικά και ποσοτικά κατά περίπτωση) περιγραφή του κύκλου διαχείρισης του κινδύνου καταστροφών. Με τις ερωτήσεις που παρατίθενται στην ενότητα 4 επιδιώκεται η καθοδήγηση των εθνικών ή περιφερειακών/τοπικών φορέων των κρατών μελών όσον αφορά την αξιολόγηση της οικείας ικανότητας διαχείρισης κινδύνων με βάση μια σειρά από διοικητικά, τεχνικά και οικονομικά κριτήρια. Για να απαντηθούν αυτά τα ουσιώδη ερωτήματα, είναι σημαντικό να λαμβάνονται υπόψη από ποιοτική αλλά και, στο μέτρο του δυνατού, από ποσοτική άποψη, η κατάσταση, οι προσδιορισθείσες ανάγκες, καθώς και τα μέτρα που έχουν ληφθεί ή πρόκειται να ληφθούν. Είναι σημαντικό, πέρα από την αξιολόγηση των γενικών διοικητικών, τεχνικών και οικονομικών ικανοτήτων ώστε να καταστεί δυνατή η ορθή αξιολόγηση των τριών διαστάσεων του κύκλου διαχείρισης καταστροφών, να αποτιμηθούν επίσης οι εν λόγω ικανότητες με βάση την ιεράρχηση των κινδύνων (συμπεριλαμβανομένων των κινδύνων που εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια της εθνικής διαδικασίας αξιολόγησης κινδύνων) προκειμένου να επιτευχθεί μια ρεαλιστική αξιολόγηση της διαχείρισης συγκεκριμένων κινδύνων. Η αξιολόγηση της ικανότητας διαχείρισης κινδύνων μπορεί να συνοψιστεί με τη βοήθεια του υποδείγματος που περιγράφεται στην ενότητα 5, σκοπός του οποίου είναι να παρέχει μια σύντομη επισκόπηση της αυτοαξιολόγησης της ικανότητας διαχείρισης κινδύνων καταστροφών. 4. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Σύμφωνα με την απόφαση, η αξιολόγηση σε εθνικό και/ή περιφερειακό/τοπικό επίπεδο θα πρέπει να περιλαμβάνει τρία μέρη: την εκτίμηση των κινδύνων, τον σχεδιασμό της διαχείρισης κινδύνων και την εφαρμογή μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας. Κάθε ενότητα θα πρέπει να εστιάζεται σε ένα σύνολο στοιχείων που συνδέονται με τις διοικητικές, τεχνικές και οικονομικές ικανότητες, όπως το πλαίσιο, ο συντονισμός, η εμπειρογνωσία, τα ενδιαφερόμενα μέρη, η ενημέρωση και η επικοινωνία, η μεθοδολογία, οι υποδομές, ο εξοπλισμός και η χρηματοδότηση. 4.1. Εκτίμηση κινδύνου Η παρούσα ενότητα περιλαμβάνει σειρά ερωτήσεων που άπτονται των διοικητικών, τεχνικών και οικονομικών ικανοτήτων που επιτρέπουν τη διενέργεια εκτιμήσεων κινδύνου. Για την αξιολόγηση της διοικητικής ικανότητας θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην ύπαρξη κατάλληλου πλαισίου, στην κατανομή των αρμοδιοτήτων και των ευθυνών, στην ύπαρξη των απαιτούμενων ικανοτήτων, στον βαθμό συμμετοχής εξωτερικών ενδιαφερόμενων φορέων και στην επικοινωνία. Για την αξιολόγηση της τεχνικής ικανότητας θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην αξιολόγηση της χρήσης της μεθοδολογίας και των κατάλληλων υποδομών. Η συνολική εκτίμηση του κινδύνου μπορεί επίσης να περιλαμβάνει, κατά περίπτωση, τη διασυνοριακή και διατομεακή διάσταση του κινδύνου, καθώς και τις επιπτώσεις του στις υποδομές. Για την αξιολόγηση της οικονομικής ικανότητας θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην αξιολόγηση της διαθεσιμότητας οικονομικών πόρων. Οι επαρκώς λεπτομερείς απαντήσεις σε κάθε ερώτηση θα πρέπει να περιλαμβάνουν επεξηγήσεις σχετικά με τα είδη των εκτιμήσεων κινδύνου, καθώς και τα κατάλληλα και διαθέσιμα δεδομένα, αριθμητικά στοιχεία και παραπομπές. Πλαίσιο Η εκτίμηση κινδύνου πρέπει να ορίζεται και να αποτελεί μέρος ενός γενικού πλαισίου. Ερώτηση 1: Η εκτίμηση κινδύνου εντάσσεται σε ένα γενικό πλαίσιο; Επεξήγηση: Διευκρινίστε αν το εν λόγω πλαίσιο είναι νομικό ή διαδικαστικό, και αν ορίζεται σε εθνικό και/ή στο κατάλληλο περιφερειακό/τοπικό επίπεδο. Συντονισμός Η δομή διαχείρισης κινδύνων αναθέτει σαφείς αρμοδιότητες σε όλους τους φορείς που συμμετέχουν στην εκτίμηση κινδύνου, έτσι ώστε να αποφεύγονται οι επικαλύψεις ή οι αναντιστοιχίες μεταξύ ευθυνών και ικανοτήτων.

8.8.2015 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 261/9 Ερώτηση 2: Οι φορείς που συμμετέχουν στην εκτίμηση κινδύνου έχουν σαφώς καθορισμένες αρμοδιότητες και ρόλους/ καθήκοντα; Επεξήγηση: Αναφέρατε σε ποια βάση επιμερίζονται οι αρμοδιότητες όσον αφορά την εκτίμηση κινδύνου στο πλαίσιο της διοίκησης, εάν η εν λόγω βάση ή οι αντίστοιχες διαδικασίες τεκμηριώνονται εγγράφως (π.χ. σε νομικά κείμενα), και, εφόσον υπάρχουν επικαλύψεις ή ανάγκες, με ποιον τρόπο αντιμετωπίζονται. Ερώτηση 3: Οι αρμοδιότητες σχετικά με την εκτίμηση συγκεκριμένων κινδύνων ανατίθενται στους πλέον αρμόδιους φορείς; Επεξήγηση: Περιγράψτε τη διαδικασία βάσει της οποίας οι αρμόδιοι φορείς εμπλέκονται στην εκτίμηση κινδύνου, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο διασφαλίζεται η ευθύνη ή η ανάληψη ευθύνης για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων κινδύνων μετά την εκτίμηση κινδύνου. Ερώτηση 4: Η διατομεακή διάσταση των κινδύνων έχει ενσωματωθεί στην εκτίμηση κινδύνου; Επεξήγηση: Αναφέρατε ποιοι εκτιμηθέντες κίνδυνοι έχουν διατομεακή διάσταση και διάσταση πολλαπλού κινδύνου, καθώς και σε ποιο βαθμό η διάσταση αυτή ενσωματώνεται στον ορισμό του σεναρίου επικινδυνότητας. Περιγράψτε, κατά περίπτωση, τη φύση της συνεργασίας με άλλες εθνικές και/ή αρμόδιες περιφερειακές/τοπικές αρχές στην πραγματοποίηση των εν λόγω εκτιμήσεων κινδύνου. Εμπειρογνωσία Οι εμπειρογνώμονες που πραγματοποιούν την εκτίμηση κινδύνου θα πρέπει να διαθέτουν τις απαραίτητες ικανότητες, να τους έχουν ανατεθεί οι αναγκαίες αρμοδιότητες και να έχουν επιμορφωθεί κατάλληλα ώστε να είναι σε θέση να προβούν σε εκτίμηση κινδύνου. Ερώτηση 5: Η κατανομή αρμοδιοτήτων όσον αφορά την εκτίμηση κινδύνου επανεξετάζεται σε τακτική βάση; Επεξήγηση: Περιγράψτε ποιοι φορείς ή υπηρεσίες συμμετέχουν στην εκτίμηση κινδύνου, με ποιον τρόπο εντοπίζονται/ επιλέγονται, καθώς και ποιες ικανότητες λαμβάνονται υπόψη κατά τον επιμερισμό των αρμοδιοτήτων. Ερώτηση 6: Οι εμπειρογνώμονες που έχουν αναλάβει την εκτίμηση (τις εκτιμήσεις) κινδύνου είναι επαρκώς ενημερωμένοι, καταρτισμένοι και πεπειραμένοι στην εκτίμηση κινδύνων; Επεξήγηση: Αναφέρατε αν προβλέπεται και τι είδους επιμόρφωση για τους εμπειρογνώμονες, το επίπεδο εμπειρίας των εμπειρογνωμόνων, καθώς και τις τεχνικές ικανότητες και εργαλεία που χρησιμοποιούνται και κρίνονται απαραίτητα για τη διενέργεια των εκτιμήσεων κινδύνου. Άλλα ενδιαφερόμενα μέρη Η ικανότητα εκτίμησης κινδύνων εξαρτάται όλο και περισσότερο από τη συμμετοχή διαφόρων δημόσιων και ιδιωτικών φορέων. Οι φορείς που διενεργούν εκτιμήσεις κινδύνου μπορούν να συνεργάζονται με ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερομένων, μεταξύ άλλων από τον ιδιωτικό τομέα, την πανεπιστημιακή κοινότητα και άλλους κρατικούς φορείς που δεν ενέχονται άμεσα στη διαδικασία εκτίμησης. Ερώτηση 7: Οι αρμόδιοι ενδιαφερόμενοι φορείς συμμετέχουν στη διαδικασία εκτίμησης κινδύνου; Επεξήγηση: Περιγράψτε το φάσμα των αρμόδιων ενδιαφερόμενων φορέων που συμμετέχουν στη διαδικασία εκτίμησης κινδύνου. Οι φορείς αυτοί μπορεί να είναι πανεπιστήμια, ερευνητικοί οργανισμοί, φορείς του ιδιωτικού τομέα, καθώς και κυβερνητικές αρχές που δεν συνεισφέρουν άμεσα στη διαδικασία εκτίμησης, καθώς και φορείς από άλλα κράτη μέλη ή διεθνείς οργανισμοί. Τα κράτη μέλη μπορούν να επισημαίνουν τα διδάγματα που θα μπορούσαν να κοινοποιήσουν. Πληροφόρηση και επικοινωνία Η εκτίμηση των κινδύνων απαιτεί αποτελεσματικά συστήματα πληροφόρησης και επικοινωνίας. Η κατανόηση της διοικητικής ικανότητας που απαιτείται για την κοινοποίηση των αποτελεσμάτων των εκτιμήσεων κινδύνου και η σημασία της στο πλαίσιο μιας συνολικής στρατηγικής επικοινωνίας σχετικά με τους κινδύνους μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της ανταλλαγής πληροφοριών και δεδομένων, καθώς και στη βελτίωση της επικοινωνίας με τους αρμόδιους ενδιαφερόμενους φορείς. Ερώτηση 8: Υπάρχει η απαιτούμενη διοικητική ικανότητα για τη γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων των εκτιμήσεων κινδύνου στο κοινό; Επεξήγηση: Περιγράψτε αναλυτικά τον τρόπο οργάνωσης της επικοινωνίας με τους πολίτες όσον αφορά τη διάδοση των αποτελεσμάτων των εκτιμήσεων κινδύνου.

C 261/10 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 8.8.2015 Ερώτηση 9: Υπάρχει η αναγκαία διοικητική ικανότητα ώστε να εξασφαλίζεται η ενδοϋπηρεσιακή γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων των εκτιμήσεων κινδύνου, καθώς και των σεναρίων, των αντλούμενων διδαγμάτων κ.λπ.; Επεξήγηση: Περιγράψτε τον τρόπο οργάνωσης της ροής πληροφοριών μεταξύ των διαφόρων δημοσίων αρχών και των διαφορετικών επιπέδων της διοίκησης. Ερώτηση 10: Τα αποτελέσματα των εκτιμήσεων κινδύνου ενσωματώνονται σε μια στρατηγική ενημέρωσης για τους κινδύνους; Επεξήγηση: Περιγράψτε σε ποιο βαθμό η διάδοση στο κοινό των αποτελεσμάτων της εκτίμησης κινδύνου περιλαμβάνεται σε μια εθνική και/ή περιφερειακή/τοπική στρατηγική επικοινωνίας. Μεθοδολογία Ερώτηση 11: Ο εθνικός ή περιφερειακός/τοπικός φορέας έχει εκπονήσει μεθοδολογία για την εκτίμηση κινδύνου; Η μεθοδολογία αυτή έχει καταγραφεί ή δημοσιευτεί και ποια είναι τα βασικά στοιχεία της; Επεξήγηση: Περιγράψτε την εθνική ή περιφερειακή/τοπική προσέγγιση εκτίμησης κινδύνου (κατά περίπτωση, σενάρια, παραδείγματα από την πραγματική ζωή ή γενικά παραδείγματα) περιγράψτε τη μεθοδολογία που χρησιμοποιείται για την ανάλυση των πιθανών επιπτώσεων, τη μέθοδο υπολογισμού των πιθανοτήτων, το εκάστοτε σκεπτικό ή τη μεθοδολογία που συνεκτιμώνται για να καθοριστούν οι προτεραιότητες και να απορριφθούν οι κίνδυνοι αναφέρατε αν οι εκτιμήσεις κινδύνου επανεξετάζονται και με ποια συχνότητα, αν η μεθοδολογία καταγράφεται σε έγγραφο, αν η μεθοδολογία εκτίμησης κινδύνου γνωστοποιείται και σε ποιους, αν το κοινό έχει πρόσβαση σε κάποιες από τις πληροφορίες που περιλαμβάνονται στην εκτίμηση κινδύνου. Ερώτηση 12: Η διατομεακή διάσταση των κινδύνων έχει ενσωματωθεί στις εκτιμήσεις κινδύνου; Επεξήγηση: Αναφέρατε ποιοι από τους κινδύνους που έχουν αποτελέσει αντικείμενο εκτίμησης έχουν διασυνοριακή διάσταση και τον βαθμό στον οποίο η εν λόγω διασυνοριακή διάσταση ενσωματώνεται στην εκτίμηση κινδύνου (π.χ. εκπόνηση σεναρίων). Κατά περίπτωση, τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να περιγράψουν τη φύση της συνεργασίας τους με άλλα κράτη μέλη για τη διενέργεια εκτιμήσεων κινδύνου με διασυνοριακή διάσταση. Ερώτηση 13: Οι υποδομές περιλαμβάνονται στην εκτίμηση κινδύνου; Επεξήγηση: Προσδιορίστε τα είδη υποδομών ζωτικής σημασίας (εθνικών και ευρωπαϊκών) που λαμβάνονται υπόψη κατά την εκπόνηση σεναρίων και την εκτίμηση των κινδύνων. Οι εν λόγω υποδομές μπορεί να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τις εθνικές οδούς, τα κτίρια, τα φράγματα, το σιδηροδρομικό δίκτυο, τις γέφυρες, τους δορυφόρους, τα υπόγεια συστήματα, τα καλώδια, τα νοσοκομεία, τις εγκαταστάσεις υποδοχής. Τεχνολογία πληροφοριών και επικοινωνιών Ερώτηση 14: Υπάρχει η σχετική υποδομή ΤΠΕ για τη διενέργεια εκτιμήσεων κινδύνου; Επεξήγηση: Περιγράψτε το είδος των υποδομών που είναι διαθέσιμες για τη διενέργεια εκτιμήσεων κινδύνου, μεταξύ άλλων των εργαλείων ΤΠΕ, των δορυφόρων κ.λπ. Τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να περιγράψουν τις εν εξελίξει έρευνες για την ανάπτυξη νέων υποδομών ΤΠΕ για την υποστήριξη της εκτίμησης των κινδύνων. Σε περίπτωση που μια υποδομή χρησιμοποιείται από κοινού με άλλες χώρες, τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να περιγράψουν το είδος της συνεργασίας (π.χ. εικόνες από δορυφόρο). Ερώτηση 15: Υπάρχουν οι κατάλληλες πληροφορίες και τα δεδομένα (συμπεριλαμβανομένων των ιστορικών δεδομένων) για τη διενέργεια εκτιμήσεων κινδύνου; Επεξήγηση: Αναφέρατε τις πηγές των πληροφοριών και των δεδομένων που χρησιμοποιούνται και διευκρινίστε αν υπάρχουν βάσεις δεδομένων για τη διενέργεια των εκτιμήσεων κινδύνου. Τα κράτη μέλη μπορούν να περιγράψουν τις νέες τρέχουσες εξελίξεις για τη βελτίωση της συλλογής δεδομένων και πληροφοριών. Χρηματοδότηση Η χρηματοδότηση περιλαμβάνει συνολικά την εξεύρεση, την εκτίμηση και τη διάθεση των πόρων που απαιτούνται για τη διενέργεια και επικαιροποίηση των εκτιμήσεων κινδύνου.

8.8.2015 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 261/11 Ερώτηση 16: Υπάρχει η απαιτούμενη δημοσιονομική ικανότητα για τη διενέργεια και επικαιροποίηση των εργασιών που συνδέονται με τις εκτιμήσεις κινδύνου; Επεξήγηση: Αναφέρατε αν υπάρχουν επαρκείς χρηματοδοτικοί πόροι για την πραγματοποίηση εκτιμήσεων κινδύνου και τη διασφάλιση της επικαιροποίησης των υφιστάμενων εκτιμήσεων. 4.2. Σχεδιασμός διαχείρισης κινδύνων Η παρούσα ενότητα περιλαμβάνει σειρά ερωτήσεων που αφορούν τις διοικητικές, τεχνικές και οικονομικές ικανότητες που επιτρέπουν να πραγματοποιηθεί ο σχεδιασμός της διαχείρισης κινδύνου. Προκειμένου να αξιολογηθεί η διοικητική ικανότητα, πρέπει να υπάρξει εστίαση στον συντονισμό της διαδικασίας, στην ύπαρξη της απαιτούμενης εμπειρογνωσίας, στην ύπαρξη σχετικών μεθοδολογιών, στον βαθμό συμμετοχής εξωτερικών ενδιαφερόμενων φορέων, καθώς και στην επικοινωνία. Για την αξιολόγηση της τεχνικής ικανότητας, είναι σημαντικό να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην αξιολόγηση της χρήσης κατάλληλου εξοπλισμού. Για την αξιολόγηση της οικονομικής ικανότητας, θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη σημασία στην εκτίμηση των διαθέσιμων χρηματοδοτικών πόρων. Οι επαρκώς λεπτομερείς απαντήσεις σε κάθε ερώτηση θα πρέπει να περιλαμβάνουν επεξηγήσεις σχετικά με τα μέτρα που έχουν ληφθεί και τον τρόπο και τον χρόνο που τέθηκαν σε εφαρμογή, καθώς και τα κατάλληλα και διαθέσιμα δεδομένα, αριθμητικά στοιχεία και παραπομπές. Συντονισμός Η δομή διαχείρισης κινδύνων αναθέτει σαφείς αρμοδιότητες σε όλους τους φορείς που συμμετέχουν στον σχεδιασμό της διαχείρισης κινδύνων, ούτως ώστε να αποφεύγονται οι επικαλύψεις ή οι αναντιστοιχίες μεταξύ ευθυνών και ικανοτήτων. Ερώτηση 17: Οι φορείς που συμμετέχουν στην υλοποίηση των μέτρων πρόληψης των κινδύνων και ετοιμότητας έχουν σαφώς καθορισμένες αρμοδιότητες και ρόλους/καθήκοντα; Επεξήγηση: Αναφέρατε σε ποια βάση επιμερίζονται, στο πλαίσιο της διοίκησης, οι αρμοδιότητες όσον αφορά τη διαδικασία σχεδιασμού, αν η εν λόγω βάση ή οι αντίστοιχες διαδικασίες τεκμηριώνονται εγγράφως (π.χ. σε νομικά κείμενα), και, εφόσον υπάρχουν επικαλύψεις ή ανάγκες, με ποιον τρόπο αντιμετωπίζονται, και αν συνεκτιμάται η διασυνοριακή διάσταση. Ερώτηση 18: Διασφαλίζονται και αξιολογούνται σε τακτική βάση οι αρμοδιότητες σχεδιασμού για συγκεκριμένους κινδύνους; Επεξήγηση: Περιγράψτε πώς διασφαλίζεται η ανάθεση της αρμοδιότητας σχεδιασμού για συγκεκριμένους κινδύνους, και αν προβλέπεται διαδικασία για την αξιολόγηση της κατανομής αρμοδιοτήτων για συγκεκριμένους κινδύνους. Εμπειρογνωσία Οι μεθοδολογίες για τον προγραμματισμό του εργατικού δυναμικού θα πρέπει να τίθενται σε εφαρμογή κατά τρόπον ώστε να εξασφαλίζεται η βέλτιστη στελέχωση. Οι εμπειρογνώμονες που είναι επιφορτισμένοι με τη διενέργεια του σχεδιασμού διαχείρισης κινδύνων θα πρέπει να διαθέτουν τις απαραίτητες πληροφορίες και να λαμβάνουν τη δέουσα επιμόρφωση. Ερώτηση 19: Υπάρχουν διαθέσιμοι αρκετοί εμπειρογνώμονες για την εκτέλεση του σχεδιασμού των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας, βάσει των κινδύνων που εντοπίστηκαν κατά την εκτίμηση κινδύνου; Επεξήγηση: Αναφέρατε τους φορείς ή τις υπηρεσίες που συμμετέχουν στη διαδικασία σχεδιασμού, τον τρόπο με τον οποίο εντοπίζονται και επιλέγονται, εφόσον η στελέχωση θεωρείται ικανοποιητική. Ερώτηση 20: Προβλέπεται αποτελεσματική επιμόρφωση για τους εμπειρογνώμονες που είναι υπεύθυνοι στα διαφορετικά επίπεδα σχεδιασμού των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας; Επεξήγηση: Περιγράψτε τυχόν προγράμματα επιμόρφωσης που προορίζονται για τους εμπειρογνώμονες που είναι επιφορτισμένοι με την πραγματοποίηση δραστηριοτήτων σχεδιασμού, καθώς και το είδος των εν λόγω προγραμμάτων.

C 261/12 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 8.8.2015 Ερώτηση 21: Οι εμπειρογνώμονες που συμμετέχουν στον σχεδιασμό των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας ενημερώνονται σχετικά με τους συνολικούς στόχους πολιτικής / τις στρατηγικές προτεραιότητες που σχετίζονται με τη διαχείριση του κινδύνου καταστροφών; Επεξήγηση: Αναφέρατε αν υπάρχει στρατηγική διαχείρισης κινδύνων και, αν ναι, τον τρόπο με τον οποίο οι στόχοι, οι προτεραιότητες και οι διαδικασίες γνωστοποιούνται στους εμπειρογνώμονες που συμμετέχουν στον σχεδιασμό των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας. Ερώτηση 22: Προβλέπεται διαδικασία με την οποία να διασφαλίζεται η διατήρηση και διεύρυνση των γνώσεων των εμπειρογνωμόνων που είναι επιφορτισμένοι με τον σχεδιασμό των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας; Επεξήγηση: Περιγράψτε τον τρόπο με τον οποίο οι εμπειρογνώμονες που συμμετέχουν στη διαδικασία σχεδιασμού μοιράζονται τις γνώσεις τους, και εξηγήστε πώς διασφαλίζεται η διατήρηση των εν λόγω γνώσεων. Μεθοδολογία Ο εθνικός ή περιφερειακός/τοπικός φορέας θα πρέπει να έχει εκπονήσει μεθοδολογία για την εκτέλεση του σχεδιασμού διαχείρισης κινδύνων όσον αφορά τις αναμενόμενες επιπτώσεις των εντοπιζόμενων κινδύνων που εκτιμώνται και κατόπιν ιεραρχούνται βάσει μεθοδολογίας που έχει ήδη εκπονηθεί. Ερώτηση 23: Οι διάφοροι αρμόδιοι φορείς έχουν εκπονήσει μεθοδολογίες για τον σχεδιασμό της διαχείρισης κινδύνου; Ποια είναι τα κύρια στοιχεία των μεθοδολογιών αυτών; Επεξήγηση: Περιγράψτε τις μεθόδους σχεδιασμού σε εθνικό ή περιφερειακό/τοπικό επίπεδο, περιγράψτε τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την εκπόνηση μέτρων πρόληψης και προετοιμασίας, καθώς και για την ανάλυση των πιθανών επιπτώσεών τους στον μετριασμό των κινδύνων. Ερώτηση 24: Οι μέθοδοι σχεδιασμού της διαχείρισης κινδύνων περιλαμβάνουν τον προσδιορισμό των σχετικών υποδομών για τον μετριασμό των εντοπιζόμενων κινδύνων; Επεξήγηση: Περιγράψτε τον τρόπο προσδιορισμού των σχετικών υποδομών, και πώς αξιολογείται η κατάστασή τους όσον αφορά τον μετριασμό των κινδύνων, αν καταρτίζεται και επανεξετάζεται τακτικά κατάλογος των σχετικών υποδομών, και αν προσδιορίζονται οι επενδυτικές ανάγκες. Άλλα ενδιαφερόμενα μέρη Η ικανότητα διαχείρισης του κινδύνου εξαρτάται σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό από τη συμμετοχή και τη συνεργασία με διάφορους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, όπως οι οργανισμοί διαχείρισης κινδύνου καταστροφών, οι υπηρεσίες υγείας, οι πυροσβεστικές υπηρεσίες, οι αστυνομικές δυνάμεις, οι επιχειρήσεις μεταφορών / ηλεκτρικής ενέργειας / επικοινωνιών, οι εθελοντικές οργανώσεις, οι πολίτες/εθελοντές, οι επιστήμονες-εμπειρογνώμονες, οι ένοπλες δυνάμεις ή οργανισμοί άλλων κρατών μελών. Ερώτηση 25: Οι ενδιαφερόμενοι δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς ενημερώνονται για τη διαδικασία σχεδιασμού και συμμετέχουν σε αυτήν; Επεξήγηση: Περιγράψτε την προσέγγιση που υιοθετείτε όσον αφορά τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων φορέων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα αναφέρατε ποιοι ενδιαφερόμενοι φορείς συμμετέχουν στη διαδικασία σχεδιασμού, καθώς και τα διδάγματα που ενδεχομένως αντλήθηκαν από την προηγούμενη εμπειρία και θα μπορούσαν να γίνουν κτήμα όλων. Ερώτηση 26: Ορισμένοι από τους κινδύνους που εντοπίζονται στις εκτιμήσεις κινδύνου γνωστοποιούνται σε εταιρείες του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα, και, αν ναι, με ποιον τρόπο διασφαλίζεται ότι οι εν λόγω εταιρείες του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα ενθαρρύνουν τον σχεδιασμό των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας; Επεξήγηση: Περιγράψτε την αλληλεπίδραση με τις οργανώσεις εταίρους στη διαδικασία σχεδιασμού, αν έχουν συναφθεί συμφωνίες που να ενθαρρύνουν την ικανοποιητική ποιότητα και προσδιορίστε το είδος των συμφωνιών αυτών εξηγήστε με ποιο τρόπο τα μέτρα πρόληψης και ετοιμότητας που σχεδιάζονται από τις οργανώσεις αυτές συμβάλλουν πράγματι στον αναμενόμενο μετριασμό του κινδύνου.

8.8.2015 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 261/13 Ερώτηση 27: Οι εθνικοί ή περιφερειακοί/τοπικοί φορείς συμμετέχουν στον διασυνοριακό σχεδιασμό των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας; Επεξήγηση: Περιγράψτε τις δράσεις διασυνοριακού σχεδιασμού στις οποίες συμμετείχαν πρόσφατα οι εν λόγω φορείς, αν από την εν λόγω κοινή διαδικασία σχεδιασμού προέκυψαν συγκεκριμένοι διακανονισμοί για περαιτέρω συνεργασία (π.χ. μνημόνια συμφωνίας ή συμφωνίες σε υπηρεσιακό επίπεδο), καθώς και τυχόν εμπειρίες και διδάγματα που θα μπορούσαν να γίνουν κοινό κτήμα. Πληροφόρηση και επικοινωνία Η διαχείριση πολύπλοκων κινδύνων απαιτεί αποτελεσματικά συστήματα πληροφόρησης και επικοινωνίας που να διασφαλίζουν τον σχεδιασμό των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας. Οι εθνικοί και περιφερειακοί/τοπικοί φορείς θα πρέπει συνεπώς να μεριμνούν για τη θέσπιση κανόνων και διαδικασιών που να επιτρέπουν την ανταλλαγή πληροφοριών, την ανταλλαγή δεδομένων και την επικοινωνία με τους ενδιαφερόμενους φορείς. Ερώτηση 28: Οι αρμόδιοι ενδιαφερόμενοι φορείς, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών, ενημερώνονται σχετικά με τα βασικά στοιχεία του σχεδιασμού διαχείρισης κινδύνου; Επεξήγηση: Περιγράψτε τον τρόπο με τον οποίο είναι οργανωμένη η ροή πληροφοριών μεταξύ των διαφόρων δημόσιων και ιδιωτικών φορέων, καθώς και μεταξύ των διαφορετικών επιπέδων της διοίκησης, ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι αρμόδιοι ενδιαφερόμενοι φορείς ενημερώνονται και είναι σε θέση να διαδώσουν τις γνώσεις τους. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να αναπτύξουν διεξοδικά τον τρόπο οργάνωσης της επικοινωνίας με τους πολίτες όσον αφορά τον σχεδιασμό ορισμένων μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας και να αναφέρουν διδάγματα που έχουν αντληθεί από προηγούμενη εμπειρία και θα μπορούσαν να γίνουν κοινό κτήμα. Εξοπλισμός Το τμήμα αξιολόγησης της τεχνικής ικανότητας καθορίζει αν υπάρχει διαθέσιμος ο αναγκαίος εξοπλισμός για τον σχεδιασμό των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας. Ο εξοπλισμός θα μπορούσε να συνίσταται σε εργαλεία λογισμικού που θα υποστηρίζουν τη διαδικασία σχεδιασμού. Ερώτηση 29: Απαιτούνται εξοπλισμός και εργαλεία για την υποστήριξη και/ή τον σχεδιασμό των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας; Επεξήγηση: Αναφέρατε αν υπάρχει διαθέσιμος εξοπλισμός και εργαλεία και περιγράψτε τα διευκρινίστε αν υφίστανται επιπλέον ανάγκες, αναντιστοιχίες και/ή αλληλεπικαλύψεις. Χρηματοδότηση Η ενότητα που αναφέρεται στη χρηματοδότηση περιλαμβάνει εν γένει τον εντοπισμό, την εκτίμηση και την κράτηση πόρων που κρίνονται αναγκαίοι για την κάλυψη ενδεχόμενων δημοσιονομικών υποχρεώσεων που συνδέονται με τη διαχείριση των κινδύνων (χρηματοδότηση των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας) και προκύπτουν από την ιεράρχηση των κινδύνων. Περιλαμβάνει επίσης, κατά περίπτωση, τη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών στη χρηματοδότηση της διαχείρισης των κινδύνων. Ερώτηση 30: Στο πλαίσιο της διαδικασίας σχεδιασμού, έχουν εκτιμηθεί οι ανάγκες χρηματοδότησης για την υλοποίηση των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας και έχουν προσδιοριστεί οι πιθανές πηγές χρηματοδότησης; Επεξήγηση: Αναφέρατε αν υπάρχει μεθοδολογία για την εκτίμηση των αναγκών χρηματοδότησης, ποιες πηγές χρηματοδότησης έχουν προσδιοριστεί, και αν ζητήθηκε ή πρόκειται να ζητηθεί ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Ερώτηση 31: Στο πλαίσιο της διαδικασίας σχεδιασμού, έχουν εξεταστεί τα μελλοντικά επενδυτικά σχέδια και ο πιθανός ρόλος της χρηματοδότησης από τον ιδιωτικό τομέα; Επεξήγηση: Αναφέρατε αν, και με ποιον τρόπο, η διαδικασία σχεδιασμού συμβάλλει στον προσδιορισμό μελλοντικών επενδυτικών προτεραιοτήτων, σε ποιο βαθμό οι ιδιωτικοί οργανισμοί εμπλέκονται σε αυτή τη διαδικασία, και αν ζητείται συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα για τη χρηματοδότηση των επενδύσεων προτεραιότητας. Ερώτηση 32: Στο πλαίσιο της διαδικασίας σχεδιασμού, οι διαδικασίες ή τα σχέδια προσδιορίζονται ή καθορίζονται εκ των προτέρων ώστε να εξασφαλίζεται η χρηματοδότηση των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας που απαιτούνται για τον μετριασμό των εντοπιζόμενων κινδύνων; Επεξήγηση: Περιγράψτε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται, στο πλαίσιο της διαδικασίας σχεδιασμού, τα δημοσιονομικά και νομικά ζητήματα που αφορούν την ευέλικτη κατανομή των πόρων αναφέρατε αν λαμβάνονται ή δρομολογούνται συγκεκριμένα μέτρα που να επιτρέπουν την απαιτούμενη ευελιξία, εφόσον υπάρχουν νομικά ή πολιτικά εμπόδια για μια τέτοια προσέγγιση.

C 261/14 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 8.8.2015 4.3. Εφαρμογή μέτρων πρόληψης κινδύνων και ετοιμότητας Η παρούσα ενότητα περιλαμβάνει σειρά ερωτήσεων που αφορούν τις διοικητικές, τεχνικές και οικονομικές ικανότητες που επιτρέπουν την εφαρμογή μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας. Για την αξιολόγηση της διοικητικής ικανότητας, η προσοχή πρέπει να εστιαστεί στην ύπαρξη σχετικής στρατηγικής, πολιτικής και μεθοδολογιών, στην ύπαρξη της απαιτούμενης εμπειρογνωσίας, στον συντονισμό της διαδικασίας, στον βαθμό συμμετοχής των ενδιαφερόμενων φορέων, καθώς και στην επικοινωνία και στις κείμενες διαδικασίες. Για την αξιολόγηση της τεχνικής ικανότητας, ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στην αξιολόγηση της χρήσης των κατάλληλων υποδομών, εξοπλισμού και προμηθειών, καθώς και στην ύπαρξη της κατάλληλης τεχνικής εμπειρογνωσίας. Για την αξιολόγηση της οικονομικής ικανότητας, το ενδιαφέρον θα πρέπει να εστιαστεί στην εκτίμηση της διαθεσιμότητας οικονομικών πόρων. Επαρκώς διεξοδικές απαντήσεις σε κάθε ερώτηση είναι εκείνες που θα περιλαμβάνουν επεξηγήσεις σχετικά με τα μέτρα που έχουν ληφθεί και τον τρόπο και τον χρόνο που τέθηκαν σε εφαρμογή, και θα περιλαμβάνουν επίσης τα κατάλληλα και διαθέσιμα δεδομένα, αριθμητικά στοιχεία και παραπομπές. Στρατηγική/πολιτική/μεθοδολογία Οι εθνικοί ή οι περιφερειακοί/τοπικοί φορείς έχουν επεξεργαστεί προσεγγίσεις για την εφαρμογή μέτρων πρόληψης των κινδύνων και ετοιμότητας. Οι αναμενόμενες επιπτώσεις των προβλεπόμενων μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας όσον αφορά τη μείωση των κινδύνων αξιολογούνται, και στη συνέχεια τα μέτρα ιεραρχούνται κατά προτεραιότητα και προσαρμόζονται αναλόγως. Ερώτηση 33: Η εφαρμογή μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας συνδέεται με τον σχεδιασμό της διαχείρισης κινδύνου; Εντάσσεται σε μια στρατηγική ή πολιτική; Έχει εκπονηθεί σχετική μεθοδολογία; Επεξήγηση: Περιγράψτε την εθνική ή την περιφερειακή/τοπική προσέγγιση που συνδέει τη διαδικασία σχεδιασμού με την εφαρμογή των μέτρων, περιγράψτε τον τρόπο εξασφάλισης της εφαρμογής των μέτρων, τον τρόπο με τον οποίο αναλύονται και συνεκτιμώνται οι επιπτώσεις τους στη μείωση, την προσαρμογή και τον μετριασμό των κινδύνων κατά τις εργασίες σχεδιασμού και εκτίμησης των κινδύνων, αφού ληφθεί δεόντως υπόψη η συνοχή με τα υφιστάμενα, εφόσον υπάρχουν, μέτρα πρόληψης και ετοιμότητας όσον αφορά την προσαρμογή στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Ερώτηση 34: Έχουν καταρτιστεί μέθοδοι υποβολής εκθέσεων για τις ζημίες και τις απώλειες ανθρώπινων ζωών; Το κόστος των ζημιών καταγράφεται, αποτιμάται και αποθηκεύεται; Επεξήγηση: Περιγράψτε τις μεθόδους που έχουν αναπτυχθεί για την αναφορά των ζημιών και των απωλειών ανθρώπινων ζωών αναφέρατε αν τα εν λόγω δεδομένα γνωστοποιούνται στα ενδιαφερόμενα μέρη και στους πολίτες, αν τα ενδιαφερόμενα μέρη συμβάλλουν στην αναφορά των ζημιών και/ή στην εκτίμηση του κόστους, αν οι ζημίες καταγράφονται και αποθηκεύονται τακτικά ή περιστασιακά προσδιορίστε το χρονικό διάστημα που καλύπτεται και αν οι εν λόγω εκθέσεις/ αναφορές είναι διαθέσιμες στο κοινό. Συντονισμός Η δομή διαχείρισης κινδύνων αναθέτει σαφείς αρμοδιότητες σε όλους τους φορείς που συμμετέχουν στην υλοποίηση των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας, ούτως ώστε να αποφεύγονται οι επικαλύψεις ή οι αναντιστοιχίες μεταξύ ευθυνών και ικανοτήτων. Ερώτηση 35: Οι φορείς που συμμετέχουν στην υλοποίηση των μέτρων πρόληψης των κινδύνων και ετοιμότητας έχουν σαφώς καθορισμένες αρμοδιότητες και ρόλους/καθήκοντα; Επεξήγηση: Αναφέρατε σε ποια βάση, στο πλαίσιο της διοίκησης, επιμερίζονται οι αρμοδιότητες σχετικά με τη διαδικασία εφαρμογής, αν οι αντίστοιχες διαδικασίες τεκμηριώνονται εγγράφως (π.χ. σε νομικά κείμενα) και, εφόσον υπάρχουν επικαλύψεις ή ανάγκες, με ποιον τρόπο αντιμετωπίζονται, και αν λαμβάνεται υπόψη η διασυνοριακή διάσταση. Εμπειρογνωσία Θα πρέπει να προβλέπονται αφενός μεθοδολογίες για το σκέλος του σχεδιασμού που αφορά το εργατικό δυναμικό κατά τρόπον ώστε να εξασφαλίζεται η βέλτιστη στελέχωση, και αφετέρου εργαλεία διαχείρισης των επιδόσεων του προσωπικού, μεταξύ των οποίων και τακτική επανεξέταση των αναγκών επιμόρφωσης και επαγγελματικής εξέλιξης.

8.8.2015 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 261/15 Ερώτηση 36: Έχει επικαιροποιηθεί η κατανομή των αρμοδιοτήτων στους εμπειρογνώμονες που εμπλέκονται στην εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας; Υπάρχουν επαρκείς διαθέσιμοι πόροι για την εφαρμογή των μέτρων αυτών βάσει της διαδικασίας σχεδιασμού; Επεξήγηση: Περιγράψτε ποιοι φορείς (π.χ. υπηρεσίες ή οργανισμοί) συμμετέχουν στην εφαρμογή των μέτρων, με ποιο τρόπο εντοπίζονται/επιλέγονται, ποιες ικανότητες του προσωπικού λαμβάνονται υπόψη κατά την ανάθεση αρμοδιοτήτων, και αν η στελέχωση κρίνεται ικανοποιητική. Ερώτηση 37: Οι εμπειρογνώμονες που είναι επιφορτισμένοι με την εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας διαθέτουν επαρκή ενημέρωση, κατάρτιση και εμπειρία; Επεξήγηση: Αναφέρατε αν υπάρχουν, και τι είδους, προγράμματα επιμόρφωσης για το προσωπικό που συμμετέχει στην εφαρμογή των μέτρων, τη συχνότητα με την οποία τα εμπλεκόμενα πρόσωπα έχουν ήδη συμμετάσχει στην υλοποίηση μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας, καθώς και με ποιον τρόπο ανακοινώνονται οι στόχοι, οι προτεραιότητες και οι διαδικασίες στο προσωπικό που συμμετέχει στην υλοποίηση των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας. Άλλα ενδιαφερόμενα μέρη Η ικανότητα διαχείρισης των κινδύνων εξαρτάται όλο και περισσότερο από τη συμμετοχή και τη συνεργασία με διάφορους συναφείς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, όπως οι οργανισμοί διαχείρισης καταστροφών, οι υπηρεσίες υγείας, οι πυροσβεστικές υπηρεσίες, οι αστυνομικές δυνάμεις, οι επιχειρήσεις μεταφορών / ηλεκτρικής ενέργειας / επικοινωνίας, εθελοντικές οργανώσεις, πολίτες/εθελοντές, επιστήμονες-εμπειρογνώμονες, οι ένοπλες δυνάμεις, ή οργανισμοί άλλων κρατών μελών. Για την αντιμετώπιση νεοφανών κινδύνων απαιτείται, συνεπώς, η συγκρότηση ενός δικτύου που θα μπορεί να κινητοποιεί όλες τις απαιτούμενες ικανότητες από ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερομένων φορέων. Ερώτηση 38: Οι ενδιαφερόμενοι φορείς ενημερώνονται και συμμετέχουν ενεργά στην εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας; Επεξήγηση: Περιγράψτε την προσέγγιση που υιοθετείτε όσον αφορά τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων φορέων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ή τη διαχείριση δικτύου αναφέρατε ποιοι ενδιαφερόμενοι φορείς συνεισφέρουν στην υλοποίηση των μέτρων, καθώς και τα διδάγματα που ενδεχομένως αντλήθηκαν από την προηγούμενη εμπειρία και θα μπορούσαν να γίνουν κοινό κτήμα. Ερώτηση 39: Ο εθνικός ή περιφερειακός/τοπικός φορέας εμπλέκεται στην εφαρμογή διασυνοριακών μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας; Επεξήγηση: Περιγράψτε τα εφαρμοζόμενα διασυνοριακά μέτρα πρόληψης και ετοιμότητας, τους άλλους ενδιαφερόμενους φορείς που συμμετέχουν, αν από την κοινή εφαρμογή των μέτρων προέκυψαν συγκεκριμένοι διακανονισμοί για περαιτέρω συνεργασία (π.χ. μνημόνια συμφωνίας ή συμφωνίες σε επίπεδο υπηρεσιών), καθώς και τυχόν εμπειρίες ή διδάγματα που έχουν αντληθεί από προηγούμενη εμπειρία και θα μπορούσαν να γίνουν κοινό κτήμα. Ερώτηση 40: Η ποιότητα της εφαρμογής των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας από τους εν λόγω δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς είναι ικανοποιητική ώστε να επιτρέπει την επίτευξη των αναμενόμενων αποτελεσμάτων μετριασμού του κινδύνου; Επεξήγηση: Υφίστανται συμφωνίες που αποσκοπούν στην ενθάρρυνση της εξασφάλισης επαρκούς ποιότητας; Με ποιο τρόπο τα μέτρα πρόληψης και ετοιμότητας που εφαρμόζονται από τους εν λόγω οργανισμούς συμβάλλουν όντως στον επιδιωκόμενο μετριασμό του κινδύνου; Αναφέρατε τυχόν εμπειρίες που θα μπορούσαν να κοινοποιηθούν. Διαδικασίες Για να διασφαλιστεί η ικανοποιητική λειτουργία του συστήματος διαχείρισης κινδύνων, η διαχείριση κινδύνων πρέπει να περιλαμβάνει την ανάπτυξη καθιερωμένων διαδικασιών. Συνεπώς, στο πλαίσιο της διαδικασίας εφαρμογής των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας, θα πρέπει να προσδιορίζονται διαδικασίες που συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου. Ερώτηση 41: Η εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας περιλαμβάνει, για παράδειγμα, την ανάπτυξη διαδικασιών έγκαιρης προειδοποίησης, ενεργοποίησης, ταχείας αποστολής, απενεργοποίησης ή παρακολούθησης; Επεξήγηση: Αναφέρατε αν προβλέπονται διαδικασίες, πώς λειτουργούν στην πράξη, αν έχουν εκπονηθεί τυποποιημένες επιχειρησιακές διαδικασίες, για ποια επιχείρηση προορίζονται οι εν λόγω διαδικασίες, καθώς και διδάγματα που έχουν αντληθεί από προηγούμενη εμπειρία και θα μπορούσαν να γίνουν κοινό κτήμα.

C 261/16 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 8.8.2015 Πληροφόρηση και επικοινωνία Για να εξασφαλιστεί η εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας, η διαχείριση πολύπλοκων κινδύνων πρέπει να στηρίζεται σε αποτελεσματικά συστήματα πληροφόρησης και επικοινωνίας. Οι εθνικοί και περιφερειακοί/τοπικοί φορείς θα πρέπει συνεπώς να μεριμνούν για τη θέσπιση κανόνων και διαδικασιών που να επιτρέπουν την ανταλλαγή πληροφοριών και δεδομένων και την επικοινωνία με τους αρμόδιους ενδιαφερόμενους φορείς, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών, σε όλα τα στάδια της εφαρμογής των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας. Ερώτηση 42: Ο εθνικός ή περιφερειακός/τοπικός φορέας διαθέτει τις αναγκαίες πληροφορίες και προβαίνει στην τακτική ανταλλαγή τους; Επεξήγηση: Περιγράψτε τον τρόπο με τον οποίο οργανώνεται η ροή των πληροφοριών μεταξύ των διαφόρων δημόσιων φορέων και μεταξύ των διαφορετικών επιπέδων της διοίκησης ώστε να διασφαλίζεται ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες ενημερώνονται και είναι σε θέση να διαδώσουν τις γνώσεις τους. Ερώτηση 43: Έχουν θεσπιστεί στρατηγικές επικοινωνίας; Χρησιμοποιούνται διάφορα μέσα ενημέρωσης (μεταξύ άλλων και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) για την αποτελεσματική ανταλλαγή πληροφοριών με τους πολίτες με στόχο τη μεγαλύτερη ευαισθητοποίησή τους και την οικοδόμηση κλίματος εμπιστοσύνης; Επεξήγηση: Αναφέρατε λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο οργανώνονται η πληροφόρηση και η επικοινωνία με τους πολίτες πριν, στη διάρκεια και μετά την εφαρμογή των μέτρων, καθώς και τυχόν διδάγματα που έχουν αντληθεί από προηγούμενη εμπειρία και θα μπορούσαν να γίνουν κοινό κτήμα. Υποδομές, συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογιών των πληροφοριών (ΤΠ) Στην παρούσα ενότητα αξιολόγησης της τεχνικής ικανότητας, προσδιορίζεται αν οι υπάρχουσες υποδομές (οδοί, κτίρια, φράγματα, σιδηροδρομικό δίκτυο, γέφυρες, δορυφόροι, υπόγειοι αγωγοί, καλώδια, νοσοκομεία, εγκαταστάσεις υποδοχής, συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης κ.λπ.) που θεωρούνται σημαντικές για τον μετριασμό των εντοπιζόμενων κινδύνων πληρούν ορισμένα πρότυπα ασφάλειας, προστασίας η επιδόσεων. Ερώτηση 44: Η κατάσταση των υποδομών είναι σημαντική για την εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας που έχουν αναλυθεί; Επεξήγηση: Περιγράψτε τον τρόπο εντοπισμού των υποδομών ζωτικής σημασίας για τον μετριασμό συγκεκριμένων κινδύνων, καθώς και τον τρόπο αξιολόγησης της κατάστασής τους ενόψει του μετριασμού των κινδύνων αναφέρατε αν έχει καταρτιστεί κατάλογος των σχετικών υποδομών ο οποίος επικαιροποιείται τακτικά, αν οι επενδυτικές ανάγκες εντοπίζονται, αν τα κράτη μέλη διαθέτουν πολιτική σχετικά με τις υποδομές ζωτικής σημασίας. Εξοπλισμός και προμήθειες Στο τμήμα αξιολόγησης της τεχνικής ικανότητας αξιολογείται κατά πόσον ο εξοπλισμός που προορίζεται για τα μέτρα πρόληψης και ετοιμότητας πληροί τα απαιτούμενα πρότυπα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας. Ερώτηση 45: Υπάρχει κατάλογος απογραφής του διαθέσιμου εξοπλισμού που είναι αναγκαίος για την εφαρμογή των προβλεπόμενων μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας; Η εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας περιλαμβάνει και τον εντοπισμό ενδεχόμενων αναγκών σε εξοπλισμό βάσει της υπάρχουσας απογραφής; Επεξήγηση: Αναφέρατε αν έχει καταρτιστεί κατάλογος του διαθέσιμου εξοπλισμού και της χρήσης του ο οποίος επικαιροποιείται τακτικά. Αναφέρατε αν οι ανάγκες εξοπλισμού εντοπίζονται κατά τη διαδικασία εφαρμογής με στόχο τον ικανοποιητικό μετριασμό των κινδύνων που εξετάζονται κατά τη διαδικασία σχεδιασμού, και σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, περιγράψτε τον εν λόγω εξοπλισμό αναφέρατε αν καταρτίζεται κατάλογος του διαθέσιμου εξοπλισμού και αν αναλύεται με σκοπό να προσδιοριστεί κατά πόσον επιτρέπει να ανακαλύπτονται πρόσθετες ανάγκες ή αναντιστοιχίες επίσης περιγράψτε τα μέτρα που λαμβάνονται για την κάλυψη των αναγκών. Ερώτηση 46: Κατά την εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας εντοπίστηκαν κίνδυνοι που συνδέονται με την αλυσίδα εφοδιασμού και λήφθηκαν μέτρα για να μειωθεί ο κίνδυνος έλλειψης προσφοράς; Επεξήγηση: Αναφέρατε αν έχουν εντοπιστεί κίνδυνοι που συνδέονται με την αλυσίδα εφοδιασμού και προσδιορίστε τους με ποιον τρόπο αναλύεται η επίπτωση των εν λόγω κινδύνων αν και ποια μέτρα έχουν ληφθεί για τη μείωση αυτών των κινδύνων, και, τέλος, αν έχουν συναφθεί διασυνοριακές ρυθμίσεις ή συμφωνίες συνεργασίας για τη μείωση των εν λόγω κινδύνων.