Σωτηρακόπουλος Νικόλαος Νεφρολόγος Γ. Ν. Κομοτηνής



Σχετικά έγγραφα
Διαχειριση Προεκλαμψιας

Υπέρταση και Κύηση. Βογιατζής Ιωάννης. «Διαχείριση παραγόντων κινδύνου αθηροσκλήρωσης και καρδιολογικών προβλημάτων στην Εγκυμοσύνη»

Γράφει: Ηλίας I. Χιντιπάς, Μαιευτήρας - Γυναικολόγος, Διδάκτορας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Συνεργάτης ΓΑΙΑ

33. ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ ΚΥΗΣΗ

Προεκλαμψία. Έγκαιρη εκτίμηση κινδύνου στις εβδομάδες

ΑΠΟΚΌΛΛΗΣΗ ΠΛΑΚΟΎΝΤΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΝΕΦΡΟΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΝΕΦΡΙΚΩΝ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΩΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ

γιατί είναι τόσο μπερδεμένο? Α.Παπαθανασίου Καρδιολόγος Εντατικολόγος Ε Α ΜΕΘ ΠΓΝ Ιωαννίνων

ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΝΕΦΡΟΥ. Λειτουργία των νεφρών. Συμπτώματα της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας

29. ΘΡΟΜΒΟΕΜΒΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ ΚΥΗΣΗ

AΣΘΜΑ ΚΑΙ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΑΣΘΜΑΤΟΣ & ΚΥΗΣΗΣ

Παράρτημα III. Τροποποιήσεις των σχετικών παραγράφων της περίληψης των χαρακτηριστικών του προϊόντος και των φύλλων οδηγιών χρήσης

Ποιες βλάβες μπορεί να προκαλέσει η υπέρταση στον οργανισμό;

Ορισµός Ταξινόµηση Επιδηµιολογία Παθογένεια Κλινική εικόνα ιαγνωστικά κριτήρια Επιπλοκές Προσέγγιση Θεραπεία Πρόληψη

Ασθενής 55 ετών με υπέρταση και τυχαία ανεύρεση μικροϊσχαιμικών αλλοιώσεων σε MRI εγκεφάλου

Ενότητα: Γεννητικό θήλεος Περιγεννητική Παθολογοανατομία Πλακούντας - Κύηση ΠΛΑΚΟΥΝΤΑΣ - ΚΥΗΣΗ. Α. Κωνσταντινίδου. Καθηγήτρια Παθολογικής Ανατομικής

Από: Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογικών Ερευνών

25. RHESUS (Rh) ANOΣΟΠΟΙΗΣΗ

ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ & ΑΣΚΗΣΗ

Το Xarelto είναι φάρμακο που περιέχει τη δραστική ουσία ριβαροξαβάνη. Διατίθεται σε μορφή δισκίων (2,5, 10, 15 και 20 mg).


Ε Ν Η Μ Ε Ρ Ω Σ Ο Υ. νεφρά

Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΝΥΧΘΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΑΘΟΥΣ ΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΙΣΜΟΥ

Αμέσως δρώντα αγγειοδιασταλτικά, α-αποκλειστές, νιτρώδη: πού, πότε, πώς

Κύηση και συγγενείς καρδιοπάθειες. Στέλλα Μπρίλη Α! Καρδιολογική Κλινική Πανεπιστηµίου Αθηνών

Chronic Kidney Disease. Ιωάννης Γ. Γριβέας,MD,PhD

Απόφραξη φλέβας του αμφιβληστροειδούς

ΠΑΖΑΪΥΟΥ-ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Κ.

Αντιφωσφολιπιδικό Σύνδρομο

Τµήµα Υπερήχων & Εµβρυοµητρικής Ιατρικής. Το θαύµα... της ζωής!

Μικροαγγειοπαθητικές Αιμολυτικές Αναιμίες Α Θ Η Ν A ΜΟY Γ Ι Ο Υ Α Ι Μ Α Τ Ο Λ O Γ Ο Σ Π Γ Ν Π

Τι πρέπει να γνωρίζετε για την προεκλαµψία

ΤΑ ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΙΣΧΑΙΜΙΚΩΝ ΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ

Ηλεκτρολυτικές διαταραχές των αλκοολικών. Γεώργιος Τουλκερίδης, Νεφρολόγος, Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, Κύπρος

ΤΟ ΑΓΓΕΙΑΚΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΘΕΟΦΑΝΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Νεφρική ρύθμιση όγκου αίματος και εξωκυτταρίου υγρού. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

Προεκλαμπτικά Σύνδρομα και μακροχρόνιες επιπτώσεις

Αυξηµένη γονιδιακή έκφραση των άλφα2β-αδρενεργικών υποδοχέων σε αιµοπετάλια ασθενών µε µη επαρκώς ρυθµισµένη ιδιοπαθή υπέρταση

ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΣΕ. Παρουσίαση περιστατικού. ΑΜΕΘ Γ.Ν.Θ. «Γ. Παπανικολάου»

Πόσο επιθετικά πρέπει να ελέγχουμε την αρτηριακή πίεση στην εγκυμοσύνη. Εύα Καρπάνου Βυσσούλη Δ/ντρια Υπερτασικού Ιατρείου ΩΚΚ

ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΣΤΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΘ

Περιεχόμενα. 1. Εισαγωγή Εισαγωγή Σημασία των νεφρών στη ζωή Βιβλιογραφία Δομή και λειτουργία των νεφρών...

ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ. ρ Κων/νος ημητρακόπουλος Επιμελητής Α ΕΣΥ Β Παθολογική Κλινική Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Τμήμα Καθ' έξιν Αποβολών

ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ. Νικολούδη Μαρία. Ειδικ. Παθολόγος, Γ.Ν.Θ.Π. «Η Παμμακάριστος»

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

ΚΑΡΔΙΟΝΕΦΡΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΑΥΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ Ε.Σ.Υ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ Γ.Ν.

Κατευθυντήριες οδηγίες και ενημέρωση για την αντιμετώπιση της υπέρτασης Γ. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Γ.Ν.Α. <<ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ>> ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

Υπερτασικές Κρίσεις. Αίτια - Μηχανισμοί

Νεφρική παραγωγή ούρων: Σπειραματική διήθηση, νεφρική αιμάτωση και η ρύθμισή τους. Σ.Ζιάκκα Νεφρολόγος Διευθύντρια ΝΕΕΣ

«Επιπολασμός της υπερκαλιαιμίας σε ασθενείς με και χωρίς σακχαρώδη διαβήτη ανάλογα με το επίπεδο της νεφρικής λειτουργίας»

Γράφει: Ελένη Αναστασίου, Υπεύθυνη Διαβητολογικού Κέντρου Κύησης του Α' Ενδοκρινολογικού Τμήματος» του Νοσοκομείου «Αλεξάνδρα»

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΑΠΟΒΟΛΩΝ

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958. Περιεχόμενο

Προ εγχειρητικός Καρδιολογικός Έλεγχος

Βήτα ιντερφερόνες: κίνδυνος. θρομβωτικής μικροαγγειοπάθειας. και νεφρωσικού συνδρόμου

ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ


Θετική επίδραση της ιβαμπραδίνης στη συμπαθητική υπερδραστηριότητα και την αρτηριακή σκληρότητα σε υπερτασικούς ασθενείς με μεταβολικό σύνδρομο

ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΝΟΣΟ. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ.

Γράφει: Ευθυμία Πετράτου, Ειδική Παθολόγος, Υπεύθυνη Ιατρείου Διαταραχής Λιπιδίων, Ιατρικού Π. Φαλήρου

Written by Δρ Δημήτριος Ν. Γκέλης, Ιατρός, Οδοντίατρος, Ωτορινολαρυγγολόγος, -

YΠΕΡΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ. Κάρμεν Τασιοπούλου. Τασιοπούλου Επιμελήτρια Β ΝΕΦΡΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΓΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

Ευρωπαϊκές κατευθυντήριες οδηγίες για την Υπέρταση 2018

ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗ ΚΡΙΣΗ: ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Ηρακλής Καπιτσίνης Επιμελητής Β Καρδιολόγος Β Καρδιολογική Κλινική Γ. Ν. «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ» Θεσσαλονίκης

ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΝΕΦΡΙΚΩΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΛΥΚΟΖΟΥΡΙΑ

ΣΥΓΚΟΠΤΙΚΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ-ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ- ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Η βακτηριακήμηνιγγίτιςπαρά την ύπαρξη αποτελεσματικής αντιμικροβιακήςθεραπείας εξακολουθεί να είναι παράγων επιμένουσας

ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΔΙΕΓΕΡΣΗΣ ΜΕ ACTH

ΑΓΓΕΙΑΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ Κ.Ν.Σ.

Η επίδραση των ανταγωνιστών αλδοστερόνης στους παχύσαρκους υπερτασικούς

Π. Σταφυλάς, Π. Σαραφίδης, Σ. Γουσόπουλος, Π. Γεωργιανός, Ο. Σαμόγλου, Α.Κανάκη, Λ. Χατζηϊωαννίδης, Χ. Καλίτσης, Π. Ζεμπεκάκης, Α. Λαζαρίδης.

ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ TXHΣ (ΥΝ) ΓΟΥΛΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΙΜΟΔΥΝΑΜΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 424 ΓΣΝΕ

Παράρτημα ΙΙ. Επιστημονικά πορίσματα και λόγοι για την τροποποίηση των όρων των αδειών κυκλοφορίας

Κλινική Εργοφυσιολογία ΜΚ1119

Κορίτσι 20 ετών προσήλθε εξαιτίας εκούσιας λήψης 20 tb παρακεταμόλης (10γρ.) και 30 tb βαλεριάνας Aναφέρεται ταυτόχρονη λήψη αλκοόλ Λήψη ουσιών δύο

Φλεγμονωδης πολυσυστηματικη αυτόάνοση νοσος που αφορα συχνοτερα νεες γυναικες αναπαραγωγικης ηλικιας.

ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ. Γεώργιος Ι. Πανουτσόπουλος Δρ. Φυσιολογίας του Ανθρώπου Τμήμα Νοσηλευτικής Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

Ο αποκλεισμός του άξονα ρενίνης ως βάση της συνδυαστικής θεραπείας

Ασθενής άρρεν 67 ετών προσήλθε λόγω ρινορραγίας από 4ημέρου, ενός επεισοδίου μέλαινας κένωσης προ 8ώρου, με συνοδό αδυναμία και καταβολή.

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΝΕΥΡΩΣΗΣ ΝΕΦΡΙΚΩΝ ΑΡΤΗΡΙΩΝ

Πρόληψη στα καρδιαγγειακά νοσήματα

Σύγχρονος τρόπος αντιμετώπισης της υπέρτασης

ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΧΡΗΣΗΣ: ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΗ IRBEPRESS 75 mg, 150 mg, 300 mg δισκία Ιρβεσαρτάνη

Τερζή Κατερίνα ΔΤΗΝ ΑΝΘ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ

Ο ρόλος της υπερδιήθησης στο Καρδιονεφρικό Σύνδροµο.! Ιωάννης Μακρής Νοσηλευτής MSc Μ.Τ.Ν. ΓΝΑ «Ιπποκράτειο»

Εκτίµηση της συµµόρφωσης στην αγωγή µε βισοπρολόλη σε ασθενείς µε ήπια ή µέτρια αρτηριακή υπέρταση στον ελληνικό πληθυσµό (µελέτη CONCORDANCE)

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΓΕΩΡΓΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΧΑΡΔΑΒΕΛΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ

Άλλες κατηγορίες αντιϋπερτασικών φαρμάκων. Μανώλης Σ Καλλίστρατος,MD,PhD,FESC,EHS

Παράρτημα ΙΙ. Τροποποιήσεις στις αντίστοιχες παραγράφους των περιλήψεων χαρακτηριστικών προϊόντος και του φύλλου οδηγιών χρήσης

Θεραπευτικές Παρεμβάσεις στην Πολλαπλή Σκλήρυνση

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΟΞΕΟΣ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟΥ ΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ

Φαρμακευτική αντιμετώπιση της υπέρτασης. Μιχαήλ Δούμας Παθολόγος Β ΠΠ Κλινική ΑΠΘ

Καταπληξία. Δημήτριος Τσιφτσής ΤΕΠ ΓΝ Νικαίας

Στην κύηση παρατηρούνται οι εξής φυσιολογικές μεταβολές:

ΟΞΕΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

ΛΙΠΩΔΗΣ ΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΔΟΘΗΛΙΟ: ΜΙΑ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΣΧΕΣΗ. Κ. ΜΑΚΕΔΟΥ, Ιατρός Βιοπαθολόγος

Transcript:

Σωτηρακόπουλος Νικόλαος Νεφρολόγος Γ. Ν. Κομοτηνής

ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ Ιδιοπαθής ή Δευτεροπαθής Χρόνια Υπέρταση Εμφάνιση <20η εβδομάδα ή παραμονή >1,5 μήνα μετά τον τοκετό (~ 3% των κυήσεων) 20-25% Προεκλαμψία επί εδάφους χρόνιας υπέρτασης Χωρίς στοιχεία δυσλειτουργίας μητρικών οργάνων Παροδική υπέρταση της κύησης (~ 6% των κυήσεων) Υπέρταση κατά την κύηση ΑΠ >140/90 mmhg (10-20% των κυήσεων) Υπέρταση της κύησης Εμφάνιση > 20η εβδομάδα σε προηγουμένως νορμοτασική γυναίκα και ομαλοποίηση 1,5 μήνα μετά τον τοκετό + ένα ήπερισσότερα Πρωτεϊνουρία Ηπατική νόσο Διαταραχές ΚΝΣ Νεφρική ανεπάρκεια Αιματολογικές διαταραχές Προεκλαμψία + Σπασμοί Εκλαμψία

Ηφυσιολογική εγκυμοσύνη χαρακτηρίζεται από: αυξημένο όγκο υγρών πολύ αυξημένη νεφρική αιματική ροή σημαντική αγγειοδιαστολή, μείωση των περιφερικών αντιστάσεων και της ΑΠ Αρτηριακή Πίεση mmhg Καθιστοί Όρθιοι Εβδομάδες κύησης

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ Προεκλαμψία: 3-14% των κυήσεων παγκοσμίως και 5-8% στις ΗΠΑ Στις ΗΠΑ το 75% των περιπτώσεων είναι ήπιες και το 25% σοβαρές Εκλαμψία: Επιληπτική δραστηριότητα ήκώμα, σε έγκυο με προεκλαμψία, συνήθως κατά το 3 ο τρίμηνο 1:400 εγκύους με ήπια προεκλαμψία και 2% με σοβαρή προεκλαμψία ~ 50.000 θάνατοι εγκύων παγκοσμίως / έτος Στις ΗΠΑ η μητρική θνητότητα έχει μειωθεί <1% Ηεμβρυική θνητότητα έχει μειωθεί, αλλά παραμένει ακόμη ~12%

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΣΟΒΑΡΗΣ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ ΣΑΠ >160 mmhg ήδαπ >110 mmhg Πρωτεϊνουρία : Τυχαίο δείγμα ούρων: πρωτεΐνη / κρεατινίνη > 5 μg/mg Ούρα 24ώρου πρωτεΐνη > 5g Ολιγουρία < 500ml /24ωρο Νευρολογικές διαταραχές Πνευμονικό οίδημα Επιγαστραλγία ήάλγος δεξιού υποχονδρίου Ηπατοκυτταρική βλάβη LDH > 600 IU/L Θρομβοκυττοπενία <100x10 9 / L Καθυστέρηση ανάπτυξης εμβρύου Έστω και ένα κριτήριο χαρακτηρίζει την προεκλαμψία σοβαρή

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ Πρώτη κύηση - Πολύδυμη κύηση Προεκλαμψία σε προηγούμενη κύηση Οικογενειακό ιστορικό Μητέρα <18 ετών ή> 35 ετών Παχυσαρκία, προϋπάρχουσα υπέρταση, ΧΝΝ, ΣΔ Θρομβοφιλία Έμβρυο με τρισωμία 13 Εμβρυικός ύδρωπας ήμύλη κύηση Κάπνισμα, βραχύχρονη έκθεση στο πατρικό σπέρμα ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΚΛΑΜΨΙΑΣ Χαμηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο Πρώτη κύηση Σοβαρή προεκλαμψία Μητέρα <18 ετών ή> 35 ετών

Γενετικοί παράγοντες; ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ Περιβαλλοντικοί παράγοντες; Ανοσολογικοί παράγοντες; Μειωμένη αιμάτωση πλακούντα κυκλοφορούσας sflt-1 και διαλυτής ενδογλίνης, κυκλοφορούσας βιοδιαθέσιμης PIGF, VEGF Μητρικοί παράγοντες; (περιβαλλοντικοί, γενετικοί, ανοσολογικοί, συμπεριφοράς) ΣΤΑΔΙΟ 1 Ο 1 Ο και 2 Ο τρίμηνο ΣΤΑΔΙΟ 2 Ο 3 Ο τρίμηνο Συστηματική αγγειακή δυσλειτουργία Πρωτεϊνουρία Σπειραματική ενδοθηλίωση Υπέρταση Διαταραχές πήξης (HELLP) Απώλεια αιματοεγκεφαλικού φραγμού (εκλαμψία)

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΛΑΚΟΥΝΤΙΑΚΗΣ ΑΙΜΑΤΩΣΗΣ Ηδιαδικασία (ψευδο-αγγειογένεση) ξεκινά στο τέλος του 1 ου τριμήνου και ολοκληρώνεται στην 18 η με 20 η εβδομάδα της κύησης Λάχνες που αγκυροβολούν στον πλακούντα Έμβρυο (πλακούντας) Διήθηση τροφοβλάστης Αγγεία της μήτρας Μητέρα (μήτρα) Τα τροφοβλαστικά κύτταρα διηθούν το τοίχωμα των ελικοειδών αρτηριών της μήτρας, διαφοροποιούμενα σε ενδοθηλιακά Ηδιήθηση ξεκινά από το φθαρτό και συνεχίζεται στο μυομήτριο Οι ελικοειδείς αρτηρίες χάνουν το μυϊκό τοίχωμα και την έσω ελαστική στοιβάδα Αποτέλεσμα: Η αντίσταση των αρτηριών μειώνεται και η διάμετρός τους 4πλασιάζεται Καθίστανται ανεπηρέαστες από τους αγγειοδραστικούς παράγοντες

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΙΜΑΤΩΣΗΣ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑ τροφοβλαστικά κύτταρα ενδοθήλιο Πλήρως τροποποιημένη αρτηρία ΦΘΑΡΤΟΣ Μερικώς τροποποιημένη αρτηρία Αμετάβλητη αρτηρία ΜΥΟΜΗΤΡΙΟ Στην προεκλαψία Τα τροφοβλαστικά κύτταρα αδυνατούν να αντικαταστήσουν το αρτηριακό τοίχωμα (αποτυχία ψευδο αγγειογένεσης) είτε καθ όλο το μήκος της αρτηρίας είτε μόνο στο μυομήτριο

Φυσιολογική κύηση Φθαρτός Μυομήτριο Προεκλαμψία Ελικοειδείς αρτηρίες Όψιμες ισχαιμικές πλακουντιακές αλλοιώσεις: Αθηρωμάτωση Ινιδοειδής νέκρωση Θρόμβωση Έμφρακτα Λάχνη (περιέχει εμβρυικά φλεβίδια και αρτηριόλια) Μεσολάχνιο διάστημα (μητρικό αίμα) Ομφαλική αρτηρία Ομφαλική φλέβα Αγγειακή σκλήρυνση

ΘΕΩΡΙΕΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ ΨΕΥΔΟ - ΑΓΓΕΙΟΓΕΝΕΣΗΣ Την 10η-12η εβδομάδα τα μητρικά αγγεία αιματώνουν το μεσολάχνιο χώρο Η PO 2 αυξάνει δραματικά, όπως και οι ελεύθερες ρίζες O 2 Τα τροφοβλαστικά κύτταρα εκφράζουν ένα ασυνήθιστο συνδυασμό αντιγόνων HLA τάξης Ιπατρικής προέλευσης Νatural killer (NK) cells της μητέρας εκφράζουν υποδοχείς που αναγνωρίζουν τα HLA τάξης Ι Αν ηαντιοξειδωτική δυνατότητα της μητέρας δεν είναι ικανοποιητική Ηενεργοποίηση των NK cells παρεμποδίζει την ομαλή τροφοβλαστική διήθηση Αποτυχία ψευδο - αγγειογένεσης

ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1 Ο ΣΤΟ 2 Ο ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ Δεν αναπτύσσουν προεκλαμψία όλες οι γυναίκες με μειωμένη αιμάτωση του πλακούντα Μειωμένη αιμάτωση του πλακούντα Μητρικοί παράγοντες π.χ. κακή κατάσταση αγγείων όπως σε παχυσαρκία, ΣΔ, θρομβοφιλία ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑ

ΘΕΩΡΙΕΣ ΕΝΔΟΘΗΛΙΑΚΗΣ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΓΕΙΟΤΕΝΣΙΝΗ ΙΙ Abs που ενεργοποιούν τον υποδοχέα ΑΤ-1 Ύπαρξη ετεροδιμερούς υποδοχέα, με αυξημένη ευαισθησία στην αγγειοτενσίνη ΙΙ Φλεγμονή Παραγωγή ελεύθερων ριζών ΒΛΑΒΗ ΑΠΟ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΡΟΦΟΒΛΑΣΤΗΣ Τμήματα τροφοβλάστης, βρίσκονται στο αίμα εγκύων με προεκλαμψία Άμεση βλάβη του ενδοθηλίου Έμμεση βλάβη του ενδοθηλίου

ΟΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΙΟΓΕΝΕΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΕΪΝΩΝ Αντιπηκτικοί και αγγειοδιασταλτικοί παράγοντες Υγιής Πλακούντας Πλακούντας προεκλαμψίας Αιμοφόρο αγγείο Αιμοφόρο αγγείο Υγιές ενδοθήλιο Προπηκτικοί και αγγειοσυσπαστικοί παράγοντες Δυσλειτουργικό ενδοθήλιο Αυξητικοί παράγοντες VEGF: ενδοθηλιακός PlGF: πλακουντιακός Υποδοχείς Flt-1:Διαμεμβρανικός sflt-1: Διαλυτός ΥΠΕΡΤΑΣΗ Ισχαιμικός πλακούντας Διαλυτή ενδογλίνη TGF-β Ενεργοποίηση της συνθετάσης του νιτρικού οξειδίου Αγγειοδιαστολή ΥΠΕΡΤΑΣΗ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΓΓΕΙΑΚΗΣ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ Αυξημένη αγγειακή Οίδημα διαπερατότητα Πρωτεϊνουρία Αγγειοσύσπαση Υπέρταση Ενδαγγειακός όγκος Ισχαιμία Κλάσμα εξώθησης Πνευμονικό οίδημα Νατριουρητικό πεπτίδιο Οπτικές διαταραχές Σπασμοί ΑΕΕ Αιμορραγική νέκρωση Υποκάψιο αιμάτωμα Τρανσαμινάσες - Σ.HELLP Διαταραχές πήξης Θρομβώσεις Αιμορραγίες Σπειραματική ενδοθηλίωση Νεφρική αιματική ροή GFR Απέκκριση νατρίου, ασβεστίου, ουρικού οξέος Δραστικότητα ρενίνης

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ: Γίνεται εμφανής στο τέλος του 3 ου τριμήνου Ενίοτε γίνεται εμφανής στο δεύτερο μισό του 2 ου τριμήνου Ηεμφάνισή της πριν την 20 η εβδομάδα είναι ασυνήθης και υποδηλώνει μύλη κύηση ήχρωμοσωμική ανωμαλία του εμβρύου. Κεφαλαλγία - Σπασμοί (Εκλαμψία) Οπτικά σκοτώματα Φλοιώδης τύφλωση Υπέρταση Επιγαστραλγία - Άλγος δεξιού υποχονδρίου Καθυστέρηση ανάπτυξης Ολιγοϋδράμνιο Ενδομήτριος θάνατος Αυξημένα αντανακλαστικά Οίδημα Πνευμονικό οίδημα Διαταραχές πήξης-δεπ Αιμορραγίες-Θρομβώσεις Πρωτεϊνουρία - ΟΝΑ Αποκόλληση πλακούντα

ΥΠΕΡΤΑΣΗ v Κατάλληλη περιχειρίδα v ΔΑΠ στον ήχο V Korotkoff v Η έγκυος καθιστή για τουλάχιστον 10 λεπτά v Αποκλεισμός της «υπέρτασης λευκής μπλούζας» Στην προεκλαμψία δεν παρατηρείται ηφυσιολογική πρώιμη μείωση της ΑΠ

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΗΠΙΑ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑ ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΥΣΑ ΥΠΕΡΤΑΣΗ Χωρίς σαφές ιστορικό υπέρτασης ηδδχ είναι δύσκολη, γιατί ηυπερτασική έγκυος ίσως αρχικά έχει φυσιολογικές τιμές πίεσης ΧΡ.ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΗΠΙΑ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑ Τοκετοί Πολύτοκες Πρωτότοκες Έναρξη < 20 εβδομάδες >20 εβδομάδες Πρωτεϊνουρία Ουρικό οξύ πλάσματος Δεν παρατηρείται ή είναι < 1 g/ημέρα στην υπερτασική νεφροσκλύρηνση Αυξάνει < 5,5-6 mg/dl, εκτός αν λαμβάνει διουρητικά Αυξάνει σταδιακά, ενίοτε φθάνοντας επίπεδα νεφρωσικού συνδρόμου Αυξάνει > 5,5 με 6 mg/dl Ουρία Κρεατινίνη Φυσιολογικές Αυξημένες

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΣΟΒΑΡΗ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑ ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΥΣΑ ΥΠΕΡΤΑΣΗ Τρανσαμινάσες ΧΡ. ΥΠΕΡΤΑΣΗ Φυσιολογικές ΣΟΒΑΡΗ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑ Αυξημένες Αιμοπετάλια Φυσιολογικά Θρομβοπενία Αιμοσυμπύκνωση Αιμόλυση Όχι Όχι Ναι Ναι Διάρκεια υπέρτασης μετά τον τοκετό Παραμένει αυξημένη Υποχωρεί 2-6 εβδομάδες μετά τον τοκετό

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΗΠΙΑ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑ ΠΑΡΟΔΙΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ Παροδική υπέρταση της κύησης: Ήπια υπέρταση, χωρίς πρωτεϊνουρία Εμφανίζεται προς το τέλος του 3 ου τριμήνου Υποχωρεί ~ 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό Μπορεί να επανεμφανιστεί σε επόμενες κυήσεις Δεν προκαλεί προβλήματα στη μητέρα ήτο έμβρυο Υπάρχει κίνδυνος έως και 50% να εξελιχθεί σε προεκλαμψία, ιδίως σε εγκύους που εμφάνισαν υπέρταση < 30 η εβδομάδα Επί εμφάνισης κλινικών σημείων σοβαρής νόσου: Σοβαρή υπέρταση Επίμονη κεφαλαλγία, οπτικές διαταραχές Ολιγοϋδράμνιο, αναστολή ανάπτυξη εμβρύου Επιγαστραλγία ήάλγος δεξιού υποχονδρίου, ηπατικές διαταραχές Θρομβοπενία ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΗΣ ΝΕΦΡΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ Επιδεινούμενη πρωτεϊνουρία και υπέρταση σε έγκυο με προϋπάρχουσα νεφρική νόσο Προεκλαμψία πρώιμης έναρξης και ιδιαίτερης σοβαρότητας. Έξαρση ΗΔ.Δ. είναι δύσκολη αλλά εξαιρετικά σημαντική Υπέρ της προεκλαμψίας είναι ηύπαρξη συστηματικών εκδηλώσεων: Θρομβοπενία, oλιγοϋδράμνιο, τρανσαμινάσες, Καθυστέρηση ανάπτυξης εμβρύου Υπέρ της έξαρσης είναι ηέναρξη των συμπτωμάτων στο πρώτο μισό της κύησης και ηπαρουσία συγκεκριμένων ευρημάτων που χαρακτηρίζουν την νόσο. π.χ. συμπλήρωμα σε ασθενείς με ΣΕΛ

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑ / ΕΚΛΑΜΨΙΑ - ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ Εγκεφαλική αιμορραγία- όγκοι - τραύμα εγκεφάλου Θρόμβωση εγκεφαλικής φλέβας Ημικρανία- Επιληψία- Μηνιγγίτις Ηλεκτρολυτικές διαταραχές Ηπατίτις - Χολόσταση - Παγκρεατίτις ΣΕΛ Θρομβωτική θρομβοπενική πορφύρα Ουραιμικό αιμολυτικό σύνδρομο Οξύ λιπώδες ήπαρ της κύησης Οι μετρήσεις των αγγειογεννετικών παραγόντων στο αίμα ήστα ούρα ( VEGF, διαλυτή ενδογλίνη, PIGF, sflt-1) ίσως συμβάλλουν στο μέλλον στη ΔΔχ

ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ Ηπροεκλαμψία διαταράσσει α) τη σύνθεση των προσταγλανδινών β) τη λειτουργικότητα των αιμοπεταλίων της προεκλαμψίας Χορηγείται μόνο σε εγκύους μέσου και υψηλού κινδύνου Μικρές δόσεις ΑΣΠΙΡΙΝΗΣ (60-150 mg / ημέρα) μελετήθηκαν για την πρόληψη της μετάπτωσης από την ήπια στη σοβαρή μορφή Παραμένουν ωστόσο θέματα υπό διερεύνηση Ποιες ομάδες γυναικών ωφελούνται περισσότερο; Πότε πρέπει να ξεκινά ηχορήγηση; (στο 1 ο ή 2 ο τρίμηνο) Ποια είναι ηιδανική δοσολογία;

ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΔΕΝ προλαμβάνεται ηπροεκλαμψία από: Συμπληρώματα ασβεστίου ήμαγνησίου Θερμιδικά και πρωτεϊνικά συμπληρώματα Περιορισμό πρωτεϊνών και θερμίδων (σε παχύσαρκες) Περιορισμό αλατιού Ιχθυέλαιο Αντιοξειδωτικές ουσίες (βιταμίνη Ε, βιταμίνη C) ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Δεν προλαμβάνει την προεκλαμψία Δεν βελτιώνει την πρόγνωση Μειώνει την συχνότητα σοβαρής υπέρτασης

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ Άμεση εισαγωγή στο νοσοκομείο Οριστική θεραπεία για την μητέρα είναι οτοκετός Οτοκετός δεν ωφελεί το έμβρυο εάν γίνει πρόωρα (<34 η -36 η εβδομάδα) Σε επιλεγμένες περιπτώσεις απαιτείται συντηρητική αντιμετώπιση, ώστε να δοθεί χρόνος για ωρίμανση του εμβρύου

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ηέναρξη αγωγής βασίζεται κυρίως στην κλινική εμπειρία Δεν χορηγούμε αγωγή στην ήπια υπέρταση (140-149/90-95 mmhg) Η σοβαρή υπέρταση πρέπει να θεραπεύεται Ηεπιλογή φαρμάκου γίνεται για: α) άμεση αντιμετώπιση επείγουσας υπέρτασης (>170/110 mmhg) β) χρόνια ρύθμιση της πίεσης Ηαγωγή μπορεί να ξεκινήσει με τιμές >140/90 mmhg : - σε εγκύους με προεκλαμψία - σε εγκύους με συμπτώματα ήυποκλινική βλάβη οργάνων - σε νεότερες γυναίκες με χαμηλές αρχικές πιέσεις Οι πιέσεις στόχοι είναι ΣΑΠ 130-150 mmhg και ΔΑΠ 80-100 mmhg

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ- ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Λαβηταλόλη iv 20 mg IV bolus και συνεχίζουμε ανά 10 λεπτο με δόσεις αυξανόμενες κατά 20-80mg, έως συνολικά 300 mg Εναλλακτική ηστάγδην έγχυση 1-2 mg/min Η πτώση της πίεσης αρχίζει σε 5-10 λεπτά και διαρκεί 3 με 6 ώρες Μεθυλντόπα po Ανταγωνιστές ασβεστίου po Νιφεδιπίνη βραδείας αποδέσμευσης. Υδραλαζίνη iv 5 mg IV bolus, μετά 10 mg ανά 20-30 λεπτά, έως συνολικά 25 mg Η πτώση της πίεσης αρχίζει σε 10-30 λεπτά και διαρκεί 2 με 4 ώρες Δεν θεωρείται πλέον 1 ης εκλογής, λόγω των συχνών υποτασικών επεισοδίων Διαζοξίδη Σε αποτυχία άλλων φαρμάκων χορηγείται διαζοξίδη

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Μεθυλντόπα 250 mg PO Χ 2-3 /ημέρα με αύξηση ανά 2ήμερο, έως 3g /ημέρα Λαβηταλόλη 100 mg PO Χ 2-3 /ημέρα με αύξηση ανά εβδομάδα, έως 2,4 g/ημέρα Ανταγωνιστές ασβεστίου caps βραδείας αποδέσμευσης 30-60 mg PO άπαξ ημερησίως, έως 90-120mg/d Οξπρενολόλη 20-80 mg PO Χ 2-3 /ημέρα. Δεν συνδυάζεται με ενδομήτρια καθυστέρηση ανάπτυξης του εμβρύου, όπως ηπροπρανολόλη και ηατενολόλη

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ Νιτρογλυκερίνη Στάγδην έγχυση 0,01-0,2 mg/min ΣΕ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟ ΟΙΔΗΜΑ Διουρητικά Μειώνουν τον όγκο πλάσματος και επιτείνουν την ισχαιμία ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΑΝΤΕΝΔΕΙΚΝΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ Νιτροπρωσσικό Αντενδείκνυται η χορήγησή του για >4 ώρες στα τελευταία στάδια της κύησης Αποτελεί τελευταία επιλογή σε ανθεκτική υπέρταση Αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης Αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης ΙΙ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ Ηαντιυπερτασική θεραπεία δεν πρέπει να καθησυχάζει τον κλινικό, γιατί δεν επηρεάζει την πορεία της προεκλαμψίας Εάν επιδεινωθεί ηκατάσταση της μητέρας ήτου εμβρύου επιβάλλεται πρόωρος τοκετός ΚΑΤΑΚΛΙΣΗ Ηκατάκλιση δεν συνιστάται σε κάθε έγκυο με υπέρταση Ηκατά διαστήματα κατάκλιση σε πλάγια θέση συνιστάται σε εγκύους με προεκλαμψία, γιατί αυξάνει την πλακουντιακή αιμάτωση

ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ ΥΠΟΤΡΟΠΗ Πρωτότοκες με σοβαρή νόσο: 25-65% κίνδυνος υποτροπής Πρωτότοκες με ήπια νόσο: 5-7% κίνδυνος υποτροπής ΑΠΩΤΕΡΟΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ Ηπροεκλαμψία αυξάνει τον απώτερο κίνδυνο για: Υπέρταση - ΑΕΕ - Στεφανιαία νόσο 15 χρόνια μετά από έστω μία προεκλαμπτική κύηση, οκίνδυνος υπέρτασης είναι 37% σε σχέση με φυσιολογική κύηση, όπου είναι 7%

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΛΑΜΨΙΑΣ Οτοκετός είναι ημόνη αντιμετώπιση ΚΑΜΙΑ προσπάθεια δεν πρέπει να γίνει όσο ηασθενής είναι σε φάση σπασμών ήκώματος ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Θειικό μαγνήσιο: Ελέγχει > 95% των εκλαμπτικών σπασμών Προλαμβάνει τις υποτροπές και βελτιώνει την αιμάτωση της μήτρας Χορηγείται im και iv και τα θεραπευτικά επίπεδα είναι 4,8-8,4 mg/dl Έλεγχος της ΑΠ ανά 10λεπτο και χορήγηση αντιυπερτασικών όταν ΔΑΠ >110 mm Hg με στόχο τα 90-100 mmhg Η θεραπεία συνεχίζεται για 12-24 ώρες μετά τον τοκετό και διακόπτεται όταν υποχωρήσει ηυπέρταση και αποκατασταθεί η διούρηση

ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΛΑΜΨΙΑΣ ~25% των γυναικών με εκλαμψία θα έχουν υπέρταση σε επόμενες κυήσεις Πολύτοκες με εκλαμψία είναι σε αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης σοβαρής υπέρτασης

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Κύριες κατηγορίες υπέρτασης κατά την κύηση είναι: Ηπροϋπάρχουσα χρόνια υπέρταση Ηπαροδική υπέρταση της κύησης Ηπροεκλαμψία-εκλαμψία Ηαντιυπερτασική αγωγή δεν επηρεάζει την πορεία της προεκλαμψίας Μεθυλντόπα: Φάρμακο εκλογής για χρόνια χορήγηση Λαβηταλόλη: Φάρμακο εκλογής για υπερτασική κρίση Γυναίκες με προεκλαμψία έχουν αυξημένο απώτερο καρδιαγγειακό κίνδυνο