33. ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ ΚΥΗΣΗ

Transcript

1 ΟΡΙΣΜΟΙ Για να μπει η διάγνωση της αρτηριακής υπέρτασης (ΑΥ), η Αρτηριακή Πίεση (ΑΠ) πρέπει να βρίσκεται αυξημένη σε τουλάχιστον δύο μετρήσεις με διαφορά 6 ωρών. ΑΥ κύησης: Συστολική ΑΠ (ΣΑΠ) 140 mmhg ή Διαστολική ΑΠ (ΔΑΠ) 90 mmhg και απουσία λευκωματουρίας, εμφανιζόμενη μετά την 20η εβδομάδα σε γυναίκες χωρίς γνωστή ΑΥ πριν την κύηση. Χρόνια ΑΥ: ΣΑΠ 140 mmhg ή/και ΔΑΠ 90 mmhg, εμφανιζόμενη πριν την 20η εβδομάδα της κύησης ή εμμένουσα για >12 εβδομάδες από τον τοκετό. Ήπια ΑΥ: ΣΑΠ: mmhg / ΔΑΠ: mmhg. Σοβαρή ΑΥ: ΣΑΠ 160 mmhg / ΔΑΠ 110 mmhg. Προεκλαμψία: ΣΑΠ 140 mmhg ή ΔΑΠ 90 mmhg και λεύκωμα ούρων 24ώρου 300 mg. Η προεκλαμψία μπορεί να παρουσιαστεί και σε έδαφος χρόνιας υπέρτασης (superimposed preeclampsia), χαρακτηριζόμενη από επιδείνωση των τιμών ΑΠ και εμφάνιση λευκωματουρίας. ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΣΟΒΑΡΗΣ ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑΣ Πρωτοεμφανιζόμενη ΑΥ λευκωματουρία και τουλάχιστον 1 από τα παρακάτω: Συμπτώματα διαταραχών ΚΝΣ Συμπτώματα διάτασης ηπατικής κάψας Ηπατοκυτταρική βλάβη Σοβαρή ΑΥ Θρομβοπενία PLT < /mm 3 Λευκωματουρία Ολιγουρία Σοβαρό IUGR Πνευμονικό οίδημα ή κυάνωση ΑΕΕ Θάμβος όρασης, σκοτώματα, σοβαρή κεφαλαλγία, μεταβολή επιπέδου συνείδησης Επιγαστραλγία, άλγος Δε υποχονδρίου, ναυτία, έμετοι Αύξηση των τρανσαμινασών (τουλάχιστον διπλασιασμός) ΣΑΠ 160 mmhg / ΔΑΠ 110 mmhg, σε τουλάχιστον δύο μετρήσεις με διαφορά 6 ωρών Λεύκωμα ούρων 24ώρου 5 g < 500 ml/ημέρα ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν η ήπια ΑΥ συνοδεύεται με κάποιο από τα παραπάνω σημεία ή συμπτώματα, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως σοβαρή προεκλαμψία, ακόμα και επί απουσίας λευκωματουρίας. Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 134

2 ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ Η αντιϋπερτασική αγωγή είναι απολύτως απαραίτητη στη σοβαρή ΑΥ, κυρίως, για την πρόληψη των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων. Η επιθετική αντιμετώπιση της ΑΥ στην κύηση (π.χ. απότομη πτώση της ΑΠ, βεβιασμένη έναρξη φαρμακευτικής θεραπείας) μπορεί να οδηγήσει σε μητρικές ή εμβρυϊκές επιπλοκές (π.χ. ΑΕΕ, ισχαιμία μυοκαρδίου, υποάρδευση του εμβρύου). Στον Πίνακα 1 παρουσιάζονται οι απόλυτες ενδείξεις έναρξης αντιϋπερτασικής αγωγής: Πίνακας 1: Απόλυτες ενδείξεις έναρξης αντιϋπερτασικής αγωγής. ΑΥ κύησης / Προεκλαμψία: ΑΠ 150/100 mmhg ή χαμηλότερες τιμές σε: συμπτώματα που μπορούν να αποδοθούν στην ΑΥ (π.χ. κεφαλαλγία, οπτικές διαταραχές, θωρακικό άλγος/δυσφορία) ή νεότερες γυναίκες που πριν την κύηση είχαν ΑΠ < 90/75 mmhg Χρόνια ΑΥ: Βλάβη σε όργανα-στόχους ΑΠ 150/ mmhg ή χαμηλότερες τιμές σε: δευτεροπαθή ΑΥ, δυσλιπιδαιμία, μικροαγγειοπάθεια, ΣΔ ηλικία μητέρας > 40 ετών ιστορικό ΑΕΕ ή περιγεννητικού θανάτου Στους Πίνακες 2 και 3 αναφέρονται τα συνηθέστερα σκευάσματα και σχήματα αντιϋπερτασικής αγωγής στην κύηση: Πίνακας 2: Φαρμακευτική αντιμετώπιση ΑΥ στην κύηση. Μεθυλντόπα (Aldomet ): έναρξη με 250 mg x 2, μέγιστη δόση 3 g/ημέρα Λαβηταλόλη (Trandate ) (αν διατίθεται): 100 mg x 2 ή 3, μέγιστη δόση 1200 mg/ημέρα Νιφεδιπίνη βραδείας αποδέσμευσης (Adalat CR ): mg x 1, αύξηση της δόσης ανά 1-2 εβδομάδες, μέγιστη δόση 120 mg/ημέρα Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 135

3 ΜΑΙΕΥΤΙΚΑ Πίνακας 3: Φαρμακευτική αντιμετώπιση υπερτασικής κρίσης στην κύηση. Λαβηταλόλη (φάρμακο εκλογής)* Χορήγηση (IV) mg. Ανά 10 min χορηγούνται mg, μέχρι μέγιστης συνολικής δόσης mg. Εναλλακτικά, προτείνεται συνεχής έγχυση 1-2 mg/min. Υδραλαζίνη (Nepresol ) Χορήγηση (IV) 5 mg εντός 1-2 min. Αν σε 20 min δεν έχουμε την επιθυμητή πτώση ΑΠ, επαναχορηγούνται 5-10 mg. Η μέγιστη bolus δόση είναι 20 mg. Αν μετά τη χορήγηση 30 mg δεν ρυθμιστεί η ΑΠ, θα πρέπει να δοκιμαστεί άλλο φάρμακο. Νιφεδιπίνη βραδείας αποδέσμευσης (30 mg) * Η πτώση της ΑΠ ξεκινά εντός 5-10 min και διαρκεί 3-6 h. Η πτώση της ΑΠ ξεκινά εντός min και διαρκεί 2-4 h. Στους β-αδρενεργικούς αναστολείς που αποτελούν εναλλακτικές επιλογές στην κύηση φαίνεται να ανήκουν η μετοπρολόλη (Lopresor ) και η πινδολόλη (Visken ). Από τους αποκλειστές των διαύλων ασβεστίου, η βεραπαμίλη (Isoptin ) και η διλτιαζέμη (Tildiem ) έχουν δοκιμαστεί επιτυχώς, αλλά η εμπειρία από τη χρήση τους είναι περιορισμένη. Στην κύηση αντενδείκνυνται οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου αγγειοτασίνης και οι ανταγωνιστές των υποδοχέων αγγειοτασίνης ΙΙ. Το νιτροπρωσσικό νάτριο, ίσως, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τελευταία επιλογή για την επείγουσα αντιμετώπιση της σοβαρής, μη αντιρροπούμενης ΑΥ. Η ασφάλεια των διουρητικών αμφισβητείται. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΥΗΣΗΣ Οι γυναίκες πρέπει να ενημερώνονται για τα σημεία / συμπτώματα της σοβαρής προεκλαμψίας (βλ. πίνακα) και να τα αναφέρουν αμέσως. Επιπλέον, πρέπει να επικοινωνούν άμεσα με το θεράποντα ιατρό επί κολπικής αιμόρροιας, κοιλιακού άλγους, ελάττωσης των εμβρυϊκών σκιρτημάτων ή συμπτωμάτων επαπειλούμενου πρόωρου τοκετού. Ο περιορισμός της φυσικής δραστηριότητας, ίσως προλαμβάνει σε κάποιο βαθμό την επιδείνωση της αρτηριακής υπέρτασης. Η χορήγηση χαμηλών δόσεων ασπιρίνης σε γυναίκες με μέτριο ή υψηλό κίνδυνο εμφάνισης προεκλαμψίας φαίνεται να ασκεί, έστω και μερικώς, προστατευτική δράση. Στα ίδια πλαίσια, η λήψη ασβεστίου, βιταμίνης C ή E και ιχθυέλαιου δεν φαίνεται να είναι αποτελεσματική. Δεν υπάρχουν φάρμακα που να προφυλάσσουν την εξέλιξη της νόσου σε σοβαρή. Επί χρόνιας ΑΥ, ο αρχικός προγεννητικός έλεγχος πρέπει να περιλαμβάνει τη μέτρηση σακχάρου, ουρίας, κρεατινίνης, νατρίου, καλίου, γενική / καλλιέργεια ούρων και ηλεκτροκαρδιογραφικό έλεγχο. Η επανεκτίμηση της εγκύου με υπερτασική νόσο πρέπει να γίνεται σε πολύ τακτική βάση. Σε κάθε επίσκεψη πρέπει να μετράται η ΑΠ, να ελέγχεται η ανάπτυξη του εμβρύου και να γίνεται stick ούρων. Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 136

4 Ο εργαστηριακός έλεγχος σε υπερτασική νόσο της κύησης πρέπει να γίνεται σε πολύ τακτική βάση και να περιλαμβάνει: Γενική Αίματος Ηλεκτρολύτες AST, ALT, LDH Γενική Ούρων Ουρία, Κρεατινίνη Έλεγχο Πηκτικότητας Ουρικό Οξύ Η μέτρηση του λευκώματος ούρων 24ώρου πρέπει να επαναλαμβάνεται σε εύλογα χρονικά διαστήματα. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΕΜΒΡΥΟΥ Σε υπερτασική νόσο της κύησης προτείνεται η καθημερινή καταγραφή των εμβρυϊκών σκιρτημάτων. Ο υπερηχογραφικός προσδιορισμός του εμβρυϊκού βάρους γίνεται ανά 3-4 εβδομάδες. Η κατάσταση του εμβρύου παρακολουθείται με BPP ή συνδυασμό NST και μέτρησης του όγκου του αμνιακού υγρού. Οι εξετάσεις επαναλαμβάνονται τουλάχιστον κάθε εβδομάδα ή, επί σχετικών ενδείξεων, πολύ συχνότερα. Η Doppler υπερηχογραφία είναι απαραίτητη για την εκτίμηση των IUGR εμβρύων. Η χορήγηση του κλασικού σχήματος βηταμεθαζόνης για διέγερση της πνευμονικής ωριμότητας του εμβρύου πριν τις 34 εβδομάδες, ίσως, έχει θέση στην ήπια και σοβαρή προεκλαμψία και στη σοβαρή ΑΥ. ΤΟΚΕΤΟΣ Η οριστική θεραπεία της προεκλαμψίας είναι ο τερματισμός της κύησης. Στην επιλογή του χρόνου τερματισμού της κύησης λαμβάνονται υπ όψιν οι μητρικοί και εμβρυϊκοί κίνδυνοι, η ηλικία κύησης και η σοβαρότητα της υπερτασικής νόσου. Σε ήπια ΑΥ - προεκλαμψία, χωρίς την εμφάνιση άλλων επιπλοκών, ο τοκετός μπορεί να προγραμματιστεί σε ηλικία κύησης 37 εβδομάδες. Σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να καθυστερεί πέρα των 40 εβδομάδων. Σε σοβαρή ΑΥ - προεκλαμψία, ο τοκετός μπορεί να προγραμματιστεί σε ηλικία κύησης 34 εβδομάδες ή επί σχετικών ενδείξεων, νωρίτερα (Πίνακας 4). Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 137

5 ΜΑΙΕΥΤΙΚΑ Πίνακας 4: Απόλυτες ενδείξεις τερματισμού κύησης < 34 εβδομάδες σε σοβαρή προεκλαμψία. PLT < /mm3 Διαταραχές χρόνων πήξης αίματος Επιδείνωση ηπατικής λειτουργίας (τουλάχιστον διπλασιασμός AST, ALT) Επιδείνωση νεφρικής λειτουργίας (π.χ. αύξηση κρεατινίνης 1 mg/dl, σε σχέση με τις αρχικές τιμές ή διούρηση < 0.5 ml/kg/h για 2 h, μη αντιρροπούμενη μετά IV χορήγηση 1000 ml υγρών) Αποκόλληση πλακούντα Εμμένουσα κεφαλαλγία ή οπτικές διαταραχές Εμμένουσα επιγαστραλγία, άλγος Δε υποχονδρίου, ναυτία, έμετοι Σοβαρό IUGR Μη καθησυχαστικό NST ή ελαττωμένο BPP score Ολιγάμνιο Εκλαμψία Σύνδρομο HELLP Πνευμονικό οίδημα Αιμοδυναμική αστάθεια μητέρας Επαπειλούμενος πρόωρος τοκετός ρήξη υμένων Κύηση < 24 εβδομάδων Επιθυμία μητέρας Στον Πίνακα 5 αναφέρονται οι σχετικές ενδείξεις παράτασης της κύησης < 34 εβδομάδες επί σοβαρής προεκλαμψίας (απαραίτητη η νοσηλεία των ασθενών με καθημερινό, ή και συχνότερο, κλινικοεργαστηριακό έλεγχο και εκτίμηση της κατάστασης του εμβρύου): Πίνακας 5: Σχετικές ενδείξεις παράτασης κύησης < 34 εβδομάδες επί σοβαρής προεκλαμψίας. Παροδικές διαταραχές των εργαστηριακών εξετάσεων ως το μοναδικό κριτήριο σοβαρής προεκλαμψίας Σοβαρή ΑΥ ως το μοναδικό κριτήριο σοβαρής προεκλαμψίας Λεύκωμα ούρων 24ώρου 5 g ως το μοναδικό κριτήριο σοβαρής προεκλαμψίας IUGR ως το μοναδικό κριτήριο σοβαρής προεκλαμψίας (Προϋποθέσεις: EFW μεταξύ 5 ης και 10 ης εκατοστιαίας θέσης ανάπτυξης, καθησυχαστικό NST, επαρκής ποσότητα αμνιακού υγρού, χωρίς απουσία ή αναστροφή της τελοδιαστολικής ροής στο Doppler ομφαλικής αρτηρίας) Η υπερτασική νόσος της κύησης, κυρίως επί ωρίμανσης του τραχήλου, δεν αποτελεί αντένδειξη για κολπικό τοκετό, αρκεί να το επιτρέπει η κατάσταση της μητέρας και του εμβρύου και να μην υπάρχουν άλλοι μαιευτικοί λόγοι για καισαρική τομή. Ο παρατεταμένος τοκετός πρέπει να αποφεύγεται, ιδιαίτερα στη σοβαρή ΑΥ-προεκλαμψία. Στις γυναίκες με υπερτασική νόσο της κύησης που υποβάλλονται σε τοκετό παρακολουθούμε τουλάχιστον ανά ώρα τα ζωτικά σημεία, τη διούρηση / λευκωματουρία και τα σημεία / συμπτώματα σοβαρής προεκλαμψίας. Οι συνήθεις εργαστηριακές εξετάσεις επαναλαμβάνονται το λιγότερο κάθε 6 ώρες. Η επισκληρίδιος / ραχιαία αναισθησία φαίνεται να πλεονεκτεί, αρκεί να μην υπάρχει θρομβοπενία. Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 138

6 ΘΕΙΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ Ενδείξεις χορήγησης: Πρόληψη εμφάνισης υποτροπής εκλαμπτικών σπασμών Αντιμετώπιση εκλαμπτικών σπασμών (σπάνια υπάρχει αυτή η δυνατότητα) Χρόνος έναρξης χορήγησης: Κατά τη νοσηλεία ασθενών με σοβαρή προεκλαμψία Πριν τον τοκετό - καισαρική τομή σε σοβαρή ΑΥ, ήπια-σοβαρή προεκλαμψία Με τη διάγνωση εκλαμπτικών σπασμών Δοσολογικό σχήμα: Δόση φόρτισης: 4-6 g (IV) σε min. Δόση συντήρησης: συνεχής έγχυση 1-2 g/h μέχρι να συμπληρωθούν συνήθως h από τον τοκετό. Μείωση της δόσης συντήρησης επί νεφρικής ανεπάρκειας Αντενδείξεις: Μυασθένεια gravis Προσοχή στη συγχορήγηση με αποκλειστές των διαύλων ασβεστίου, λόγω του κινδύνου υπότασης Θεραπευτικά επίπεδα: mg/dl Πρόληψη τοξικότητας: Εκτίμηση ανά 4 h: παρουσία αντανακλαστικού επιγονατίδας διούρηση > ml αναπνοές >12/min Αντιμετώπιση τοξικότητας: Χορήγηση (IV) 1g γλυκονικού ασβεστίου σε 5-10 min επί συμπτωμάτων απειλητικών για τη ζωή ή εκδηλώσεων υπασβεστιαιμίας ΛΟΧΕΙΑ Στη λοχεία περιστασιακά, οι τιμές της ΑΠ μπορεί να είναι υψηλότερες ή η προεκλαμψία να εμφανιστεί για πρώτη φορά. Στην ήπια-σοβαρή προεκλαμψία και στη σοβαρή ΑΥ, η μέτρηση της ΑΠ γίνεται σε πολύ τακτική βάση. Απαιτείται καταγραφή του ισοζυγίου υγρών. Ο πλήρης εργαστηριακός έλεγχος επαναλαμβάνεται μέχρι οι τιμές να είναι φυσιολογικές σε δύο συνεχόμενες μετρήσεις. Η χορήγηση θειϊκού μαγνησίου γίνεται με βάση τις ανωτέρω οδηγίες, ιδιαίτερα στη σοβαρή προεκλαμψία-αυ. Στη λοχεία η φαρμακευτική αντιμετώπιση της σοβαρής ΑΥ γίνεται με τα ίδια σκευάσματα που προτείνονται στην κύηση. Στους β-αδρενεργικούς αναστολείς που είναι περισσότερο συμβατοί Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 139

7 ΜΑΙΕΥΤΙΚΑ με το θηλασμό περιλαμβάνονται η λαβηταλόλη (Trandate ), η μετοπρολόλη (Lopresor ) και η προπρανολόλη (Inderal ). Στη λοχεία πρέπει να αποφεύγονται τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ). Οι περισσότερες γυναίκες με ΑΥ κύησης εμφανίζουν φυσιολογικές τιμές ΑΠ μια εβδομάδα μετά τον τοκετό. Στην προεκλαμψία, το αντίστοιχο χρονικό διάστημα είναι συχνά μεγαλύτερο. Οι τιμές της ΑΠ θα καθορίσουν την αναγκαιότητα της φαρμακευτικής αγωγής. Συνήθως, η αντιϋπερτασική θεραπεία διακόπτεται εντός τριών εβδομάδων από τον τοκετό. Η ΑΥ κύησης μπορεί να επανεμφανιστεί στις επόμενες κυήσεις. Μακροπρόθεσμα, οι γυναίκες είναι πιθανό να εμφανίσουν αρτηριακή υπέρταση και τις συνήθεις επιπλοκές της. Η πιθανότητα εμφάνισης προεκλαμψίας σε μελλοντική κύηση επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, με την ηλικία κύησης κατά την εμφάνιση της νόσου, τη σοβαρότητά της και την ηλικία τερματισμού της να διαδραματίζουν το σημαντικότερο ρόλο. Μακροπρόθεσμα, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος καρδιαγγειακών επεισοδίων και ίσως νεφρικής ανεπάρκειας. ΕΚΛΑΜΨΙΑ Εκλαμψία είναι η εμφάνιση ενός ή περισσοτέρων επεισοδίων γενικευμένων σπασμών και/ή κώματος σε ασθενείς με προεκλαμψία, αφού αποκλειστούν άλλες νευρολογικές παθήσεις. Παραδόξως, η εκλαμψία μπορεί να αποτελεί την πρώτη εκδήλωση υπερτασικής νόσου της κύησης σε ποσοστό που φτάνει μέχρι και το 33%. Εκλαμψία πριν τις 20 εβδομάδες της κύησης είναι εξαιρετικά σπάνια και πρέπει να εγείρει την υποψία μύλης κύησης ή αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου. Η εκλαμψία μπορεί να εμφανιστεί πριν τον τοκετό (38-55%), στη διάρκεια του τοκετού (3-36%), στις πρώτες 48 ώρες της λοχείας (5-39%) και στις υπόλοιπες εβδομάδες της λοχείας (5-17%). Οι τυπικοί εκλαμπτικοί σπασμοί είναι τονικο-κλονικοί, αυτοπεριοριζόμενοι και σπάνια διαρκούν περισσότερο από 3-4 min (συνήθως sec). Μπορεί να προηγηθεί εμμένουσα κεφαλαλγία, θάμβος όρασης, φωτοφοβία, διαταραχές επιπέδου συνείδησης, επιγαστραλγία ή άλγος δεξιού υποχονδρίου. Οι γυναίκες που έχουν τυπικούς εκλαμπτικούς σπασμούς, χωρίς όμως να εμφανίζουν εστιακή νευρολογική σημειολογία ή παρατεταμένο κώμα, δεν χρειάζονται συνήθως περαιτέρω διερεύνηση. Σε αντίθετη περίπτωση, μπορούν να υποβληθούν σε ΗΕΓ και MRI εγκεφάλου, ανάλογα με τις συστάσεις των νευρολόγων. Στη διάρκεια των σπασμών και αμέσως μετά μπορεί να παρατηρηθεί εμβρυϊκή βραδυκαρδία. Συνήθως ανατάσσεται με τη σταθεροποίηση της μητέρας. Αν το NST παραμένει μη καθησυχαστικό ή παθολογικό για μέγιστο χρονικό διάστημα min, πρέπει άμεσα να αποφασίζεται η διενέργεια καισαρικής τομής. Η πιθανότητα επανεμφάνισης εκλαμψίας στις επόμενες κυήσεις είναι περίπου 2%. Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 140

8 ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΕΚΛΑΜΨΙΑΣ Ιδιοπαθής επιληψία ΑΕΕ Χωροκατακτητικές εξεργασίες εγκεφάλου Μεταβολικές διαταραχές (ουραιμία, υπογλυκαιμία, SIADH) Λοιμώξεις (μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα) Χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών Υπερτασική εγκεφαλοπάθεια Θρομβωτική θρομβοπενική πορφύρα Αγγειΐτιδα εγκεφάλου RPLS (Reversible posterior leukoencephalopathy syndrome) ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΚΛΑΜΨΙΑΣ Γενικά μέτρα: Διατήρηση ανοικτών αεραγωγών πρόληψη εισρόφησης Τοποθέτηση γυναίκας σε αριστερή πλάγια θέση Χορήγηση O 2 (8-10 L/min) Εξασφάλιση ενδοφλέβιων γραμμών Αντιμετώπιση σοβαρής ΑΥ: Χορήγηση λαβηταλόλης ή υδραλαζίνης με βάση τις ανωτέρω οδηγίες Στόχος: ΣΑΠ: mmhg / ΔΑΠ: mmhg Αντιμετώπιση (σπάνια) πρόληψη υποτροπής σπασμών: Θειικό μαγνήσιο με βάση τις ανωτέρω οδηγίες Αντιμετώπιση υποτροπιαζόντων σπασμών παρά τη λήψη θειϊκού μαγνησίου: Θειικό μαγνήσιο(iv): έγχυση 2 g σε min (μέγιστο 2 δόσεις προσοχή στην τοξικότητα) Διαζεπάμη (IV): mg/kg σε 60 sec, μέγιστη δόση 20 mg Λοραζεπάμη (IV): mg/kg. Αν σε 60 sec δεν υπάρχει αποτέλεσμα, επαναχορήγηση με μέγιστο ρυθμό 2 mg/min, μέχρι μέγιστης συνολικής δόσης 0.1 mg/kg * Προσοχή στην κατασταλτική δράση των βενζοδιαζεπινών στη μητέρα και το έμβρυο Τερματισμός της κύησης: Αν υπάρχει η δυνατότητα, αναμονή min μέχρι να σταθεροποιηθεί η μητέρα και το έμβρυο (έλεγχος σπασμών, μητέρα προσανατολισμένη σε πρόσωπα, χρόνο, χώρο, ρύθμιση ΑΠ, καθησυχαστικό NST) Λοχεία: Συνήθως νοσηλεία στη ΜΕΘ μέχρι σταθεροποίησης της μητέρας Πολύ στενή παρακολούθηση ζωτικών σημείων, ισοζυγίου υγρών Αντιμετώπιση σοβαρής ΑΥ - χορήγηση θειϊκού μαγνησίου με βάση τις ανωτέρω οδηγίες Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 141

9 ΜΑΙΕΥΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Ο εργαστηριακός έλεγχος σε υπερτασική νόσο της κύησης πρέπει να γίνεται σε πολύ τακτική βάση και να περιλαμβάνει γενική αίματος, ουρία, κρεατινίνη, ουρικό οξύ, ηλεκτρολύτες, AST, ALT, LDH, έλεγχο πηκτικότητας και γενική ούρων. Τα συνηθέστερα σκευάσματα της αντιϋπερτασικής αγωγής στην κύηση είναι η μεθυλντόπα (Aldomet ) και η λαβεταλόλη (Trandate ). Η φαρμακευτική αντιμετώπιση της υπερτασικής κρίσης στην κύηση γίνεται με τη χορήγηση λαβεταλόλης (Trandate ), υδραλαζίνης (Nepresol ) και νιφεδιπίνης (Adalat ). Για κατασταλτική θεραπεία του ΚΝΣ, χρησιμοποιείται το θειικό μαγνήσιο. Πρέπει να επιτυγχάνονται θεραπευτικά επίπεδα 4,8 8,4 mg/dl. Η πρόληψη τοξικότητας γίνεται με την εκτίμηση κάθε 4 ώρες της παρουσίας των αντανακλαστικών της επιγονατίδας, της διούρησης > ml και αναπνοών > 12/min. Η αντιμετώπιση της τοξικότητας γίνεται με τη χορήγηση γλυκονικού ασβεστίου. Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 142