Contract ECO/10/277237

CIP Eco-innovation Pilot and market replication projects Call 2010 Call Identifier: CIP-EIP-Eco-Innovation-2010 MARE NEWSLETTER No 4 Greek version Contract ECO/10/277237 Ιούνιος 2013

Το Έργο MARE στοχεύει στην ανάπτυξη μιας καινοτόμου τεχνολογίας για την επεξεργασία των Πετρελαϊκών Αποβλήτων & Καταλοίπων (ΠΑΚ) μέσω σχεδιασμού, κατασκευής, εγκατάστασης και επιδεικτικής λειτουργίας μιας πρότυπης μονάδας εξατμιστήρα λεπτής στοιβάδας. Οι εταίροι υλοποίησης του Έργου είναι η CYCLON HELLAS S.A. και η Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης. Περιεχόμενα ΈΡΓΟ MARE (ECO-INNOVATION ECO/10/277237) ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΩΝ ΔΙΕΡΓΑΣΙΩΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΕΙΔΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΟΙΠΩΝ : ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΘΟΔΩΝ, ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΕΤΡΕΛΑΪΚΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ & ΚΑΤΑΛΟΙΠΩΝ (ΠΑΚ) 3 ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ & ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ: ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΕΤΡΕΛΑΪΚΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ & ΚΑΤΑΛΟΙΠΩΝ ΣΕ ΡΥΠΑΣΜΕΝΑ ΕΔΑΦΗ 5 ΚΟΙΝΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΤΡΟΙΚΑ» ΤΗΣ ΕΥΡΩ-ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ: ΤΙ ΘΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΤΑΣ 9 MARE Newsletter No. 4 p. 2 of 10

Έργο MARE: Συγκριτική αξιολόγηση μεθόδων, τεχνικών και τεχνολογιών επεξεργασίας Πετρελαϊκών Αποβλήτων & Καταλοίπων (ΠΑΚ) Βασικός στόχος του έργου MARE (Eco-Innovation ECO/10/277237) αποτελεί η ανάπτυξη και εμπορική αξιοποίηση μιας καινοτόμου παραγωγικής μονάδας για την επεξεργασία και την επαναχρησιμοποίηση υγρών πετρελαϊκών αποβλήτων & καταλοίπων, με αποτέλεσμα τη μείωση των τελικών βιομηχανικών αποβλήτων, τη μείωση χρήσης πετρελαϊκών πρώτων υλών και κατ επέκταση τη βέλτιστη εκμετάλλευση φυσικών πόρων. Εταίροι του έργου MARE είναι η CYCLON ΕΛΛΑΣ Α.Ε. (CYCLON) και η ΜΚΟ Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης (ΟΕΑ). Στο πλαίσιο της 3 ης Ενότητας Εργασίας του MARE, με τίτλο Έρευνα σχετικά με ανάπτυξη τεχνολογιών βιώσιμης και περιβαλλοντικά ορθής διαχείρισης ΠΑΚ στην Ελλάδα ( Study for the technical requirements for the development of sustainable and environmentally sound management of waste oils and petroleum residues in Greece ), η ΟΕΑ ολοκλήρωσε το Παραδοτέο 3.2 με τίτλο Αξιολόγηση Νέων Πρακτικών Διεργασιών, Προϊόντων, Τεχνολογιών και Υπηρεσιών που απαιτούνται για τη Διαχείριση των ΠΑΚ ( Evaluation of new practices, processes, products, technologies and services required and/or created ). Ειδικότερα, βασικό περιεχόμενο του εν λόγω Παραδοτέου αποτέλεσε η ανάπτυξη και εφαρμογή μιας πολυκριτηριακής αξιολόγησης των τεχνολογιών επεξεργασίας των ΠΑΚ που εφαρμόζονται στην Ελλάδα, μέσω επισκόπησης και ανάλυσης μεθόδων και τεχνικών με τις οποίες αυτά τα απόβλητα αξιοποιούνται προς παραγωγή τελικών προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας. Αντικείμενο της πολυκριτηριακής αξιολόγησης αποτέλεσε η αποτίμηση των τεχνολογιών επεξεργασίας των επιμέρους ρευμάτων ΠΑΚ και ειδικότερα, των Απόβλητων Λιπαντικών Ελαίων (ΑΛΕ), των Πετρελαϊκών Αποβλήτων & Καταλοίπων από Πλοία (ΠΑΚΠ) και των Πετρελαϊκών Αποβλήτων & Καταλοίπων από Βιομηχανίες (ΒΠΑΚ). Η διαδικασία αξιολόγησης υλοποιήθηκε με τη χρήσης της πενταβάθμιας κλίμακας Likert, μέσω της οποίας καθίσταται εφικτή η βαθμολόγηση ποιοτικών και ποσοτικών χαρακτηριστικών κάθε τεχνολογίας επεξεργασίας ΠΑΚ και η δημιουργία επιπέδων υπεροχής μεταξύ των διαφορετικών τεχνολογιών. Κάθε επίπεδο βαθμολόγησης καταδεικνύει μια συγκεκριμένη στάθμη τεχνολογικής ή άλλης εξέλιξης, η οποία διαφοροποιεί μια τεχνική ή/και τεχνολογία από μια άλλη ως προς ένα υπο-κριτήριο αξιολόγησης (Likert Item). Το άθροισμα των επιδόσεων ανά υπο-κριτήριο αξιολόγησης περιγράφει τη συνολική βαθμολογία μιας τεχνολογίας ως προς μια συγκεκριμένη κατηγορία υποκριτηρίων. Κατά τη διαδικασία αξιολόγησης με χρήση κατηγοριών υπο-κριτηρίων που αφορούσαν σε τεχνολογικές, περιβαλλοντικές, τεχνοοικονομικές, θεσμικές και κοινωνικές παραμέτρους, οι τεχνολογίες επεξεργασίας ΠΑΚ επιμερίστηκαν σε τρεις κύριες ομάδες με γνώμονα τα κύρια λειτουργικά τους χαρακτηριστικά. Οι εν λόγω ομάδες αφορούσαν σε φυσικές θερμοχημικές, βιολογικές και θερμικές τεχνολογίες επεξεργασίας ΠΑΚ. Η επισκόπηση των λειτουργικών παραμέτρων και των επιδόσεων κάθε τεχνολογίας επεξεργασίας ΠΑΚ πραγματοποιήθηκε μέσω βιβλιογραφικής έρευνας και ειδικότερα, μέσω διαδικτυακής ανάκτησης δεδομένων και χρήσης βιβλιογραφικών πηγών όπως MARE Newsletter No. 4 p. 3 of 10

τεχνικά εγχειρίδια, επιστημονικές μελέτες και δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά. Ως αποτέλεσμα της διαδικασίας αξιολόγησης, η τεχνολογία επεξεργασίας ΠΑΚ που συγκέντρωσε αθροιστικά την υψηλότερη τεχνολογία ήταν η Κλασματική Απόσταξη & Υδρογόνωση υπό Κενό (Vacuum Fractional Distillation with Hydro Treatment) και ειδικότερα, εκείνες οι τεχνικές που αφορούσαν σε χρήση εξατμιστήρων λεπτής στοιβάδας (thin film evaporators) για την απόσταξη των επιμέρους πετρελαϊκών κλασμάτων και τη χρήση υδρογόνου για εξευγενισμό του τελικού προϊόντος. Η εν λόγω τεχνική χαρακτηρίζεται από υψηλή τεχνολογική εξέλιξη, υψηλές περιβαλλοντικές επιδόσεις και μεγάλους δείκτες αποδοχής από τους πολίτες. Επίσης, βρίσκεται σε πλήρη συμμόρφωση με την στρατηγική ιεράρχησης των δράσεων διαχείρισης αποβλήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς συμβάλλει στην επαναχρησιμοποίηση των ΠΑΚ με δεδομένο ότι, μετασχηματίζει το εν λόγω ρεύμα αποβλήτων σε τελικό πετρελαϊκό προϊόν της ίδιας ή/και καλύτερης ποιότητας. Συγκεκριμένα, οι χρήση εξατμιστήρων λεπτής στοιβάδας για ανάκτηση υλικών από ΠΑΚ παράγει ενδιάμεσα προϊόντα τα οποία μπορούν αφενός να αξιοποιηθούν ως καύσιμα (πετρελαϊκά κλάσματα χαμηλού μοριακού βάρους), αφετέρου, να αποτελέσουν πρόσθετα σε δομικές εφαρμογές (ασφαλτικά υλικά από πετρελαϊκά κλάσματα υψηλού μοριακού βάρους). Επιπλέον, η χρήση υδρογόνου για τον εξευγενισμό του τελικού προϊόντος δεν παράγει στερεά κατάλοιπα ως υπόλειμμα της διεργασίας και ειδικότερα, ιλύες ρυπασμένων φίλτρων άμμου που χρησιμοποιούνται σε άλλες τεχνικές διαχείρισης / αδρανοποίησης των αποβλήτων πριν την τελική διάθεσή τους. Τέλος, η εν λόγω τεχνολογία αναφέρεται ως βέλτιστη διαθέσιμη τεχνική και βρίσκεται σε πλήρη συμμόρφωση με την Οδηγία 2010/75/ΕΕ σχετικά με τα όρια εκπομπών ρύπων από βιομηχανικές μονάδες (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος ρύπανσης), σύμφωνα με το Εδάφιο: Επαναχρησιμοποίηση Απόβλητων Ελαίων, της 5 ης Παραγράφου του Παραρτήματος Ι. Τα αποτελέσματα τη μελέτης αναφορικά με τη συγκριτική αξιολόγηση των εφαρμοζόμενων πρακτικών διαχείρισης ΠΑΚ και ειδικότερα, εκείνων που αφορούν σε επεξεργασία ΠΑΚ, παρατίθενται λεπτομερώς ως περιεχόμενο του Παραδοτέου 3.2 με τίτλο Έρευνα σχετικά με ανάπτυξη τεχνολογιών βιώσιμης και περιβαλλοντικά ορθής διαχείρισης ΠΑΚ στην Ελλάδα ( Study for the technical requirements for the development of sustainable and environmentally sound management of waste oils and petroleum residues in Greece ). Το πλήρες κείμενο του εν λόγω Παραδοτέου είναι διαθέσιμο στην επίσημη ιστοσελίδα του έργου MARE (http://mare.org.gr/el/) και στη διαδικτυακή πλατφόρμα ECOWEB (www.ecoweb.info), την πρώτη ιστοσελίδα δικτύωσης μεταξύ συν-χρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Ένωση ερευνητικών έργων. MARE Newsletter No. 4 p. 4 of 10

Διαχείριση Αποβλήτων Πετρελαίου & Φυσικού Αερίου: Διαχείριση Πετρελαϊκών Αποβλήτων & Καταλοίπων σε Ρυπασμένα Εδάφη Από τον Jeff Fort Η διαχείριση των αποβλήτων που παράγονται από πετρελαϊκά κατάλοιπα συμπεριλαμβανομένων και των ρυπασμένων εδαφών, αποτελεί πεδίο ενδιαφέροντος τόσο για τους πολίτες, όσο και για τους θεσμικούς φορείς και ειδικότερα, όσους διαμορφώνουν και συντάσσουν τις σχετικές νομοθεσίες. Συγκεκριμένα, το ενδιαφέρον εστιάζεται αφενός στο χαρακτηρισμό των εν λόγω αποβλήτων, αφετέρου, στο ενδεχόμενο τελικής διάθεσης των αντίστοιχων ποσοτήτων σε υπεδάφιες κοιλότητες άντλησης πετρελαίου. Σύντομη Ανασκόπηση της Διαχείρισης Αποβλήτων βάσει της Νομοθετικής Πράξης Ανάκτησης & Εξοικονόμησης Φυσικών Πόρων Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, το πρόβλημα της περιβαλλοντικά ορθής διαχείρισης των ρυπασμένων με ΠΑΚ εδαφών υπήρχε ήδη από τη δεκαετία του 60. Συγκεκριμένα, εκείνη την εποχή, η μοναδική νομοθετική διάταξη σχετική με την περιβαλλοντική προστασία ήταν η «Πράξη Ατμοσφαιρικής Αντιρρύπανσης» («Clean Air Act»). Η μεταγενέστερη «Πράξη περί Διάθεσης Στερεών Αποβλήτων» του 1965 («Solid Waste Disposal Act») αποτέλεσε τροποποίηση της Πράξη Ατμοσφαιρικής Αντιρρύπανσης. Η αρχική προσπάθεια για την ανάπτυξη ενός πλαισίου κανονισμών σχετικά με τη διαχείριση αποβλήτων, υπήρξε από πολλές απόψεις ανεπαρκής. Ειδικότερα υπό το πρίσμα της εφαρμογής δράσεων ανακύκλωσης, οι διαδικασίες αποθήκευσης, επεξεργασίας και τελικής διάθεσης έπρεπε να προσδιοριστούν επακριβώς σε συνάρτηση με τον τύπο του προς διαχείριση αποβλήτου. Ο εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας περί διαχείρισης στερεών και επικινδύνων αποβλήτων ξεκίνησε περί το 1976 με τη διατύπωση της «Πράξης Ανάκτησης & Εξοικονόμησης Φυσικών Πόρων» («Resource Conservation and Recovery Act» - RCRA), σύμφωνα με την οποία κάθε στερεά ύλη μπορεί να θεωρηθεί είτε τελικό προϊόν μιας διεργασίας είτε απόβλητο. Τα επικίνδυνα απόβλητα, αποτελούν υποκατηγορία των στερεών αποβλήτων και η διαχείρισή τους αναφέρεται στο Κεφάλαιο Γ της RCRA. Ειδικότερα, ένα στερεό απόβλητο χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνο απόβλητο είτε όταν βρίσκεται στο σχετικό κατάλογο του Αμερικάνικου Οργανισμού Προστασίας Περιβάλλοντος (Environmental Protection Agency: EPA) είτε όταν διαθέτει συγκεκριμένη επικίνδυνη ιδιότητα π.χ. είναι εύφλεκτο. Στο πλαίσιο αυτό, το Κεφάλαιο Γ της RCRA προβλέπει τη διαχείριση των επικινδύνων αποβλήτων μέσω εφαρμογής ανάλυσης κύκλου ζωής αυτών. Τα μη επικίνδυνα στερεά απόβλητα περιγράφονται στο Κεφάλαιο Δ της RCRA. Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με τους Ομοσπονδιακούς Νόμους, κάθε επικίνδυνο απόβλητο είναι στερεό απόβλητο ενώ, τα στερεά απόβλητα δεν είναι όλα επικίνδυνα. Σε περίπτωση που ένα απόβλητο είναι επικίνδυνο, όπως για παράδειγμα τα ΠΑΚ, απαιτείται η εφαρμογή ενός συστήματος διαχείρισης περισσότερο αυστηρού και πολύπλοκου εν συγκρίσει με το πλαίσιο διαχείρισης των μη επικινδύνων στερεών αποβλήτων. MARE Newsletter No. 4 p. 5 of 10

Κανόνας & Εξαιρέσεις Ο EPA καθόρισε ότι συγκεκριμένοι τύποι αποβλήτων μπορούν να χαρακτηριστούν ως μη επικίνδυνα απόβλητα, αρκεί να μην παράγονται σε μεγάλες ποσότητες. Τα εν λόγω απόβλητα, εάν και εφόσον τύχουν ορθής διαχείρισης, είναι ακίνδυνα τόσο για την ανθρώπινη υγιεινή όσο και για το περιβάλλον. Στο πλαίσιο αυτό, το 1978, ο EPA πρότεινε την εξαίρεση από το Κεφάλαιο Γ της RCRA εκείνων των αποβλήτων που αφορούν σε ρυπασμένα εδάφη λόγω εξόρυξης πετρελαίου ή/και φυσικού αερίου. Εν συνεχεία, το 1980, η εν λόγω εξαίρεση ενσωματώθηκε ως τροποποίηση στο πλαίσιο της RCRA γνωστή ως «Τροποποιητική Πράξη περί Διάθεσης Στερεών Αποβλήτων» («Solid Waste Disposal Act Amendments»). Το 1980, το Κογκρέσο τροποποίησε την RCRA εξαιρώντας από τον κατάλογο των επικινδύνων αποβλήτων στερεά απόβλητα, ιλύες και υγρά απόβλητα από εργασίες εξόρυξης, έρευνας, ανάπτυξης και παραγωγής ακατέργαστου πετρελαίου, φυσικού αερίου και γεωθερμικής ενέργειας. Επίσης, η εν λόγω τροποποίηση την RCRA προέβλεπε τον έλεγχο των ανωτέρω εξαιρέσεων από τον EPA και την λεπτομερή ενημέρωση του Κογκρέσου. Στο πλαίσιο αυτό, το 1988, ο EPA κατέληξε στο ότι τα ρυπασμένα εδάφη συνιστούν επικίνδυνα απόβλητα και η διαχείρισή τους πρέπει να γίνεται σύμφωνα με το Κεφάλαιο Γ της RCRA. Επιπλέον, ο EPA προσδιόρισε έναν λεπτομερή κατάλογο επικινδύνων και μη επικινδύνων αποβλήτων που αφορούν σε ρυπασμένα εδάφη. Παρά το γεγονός αυτό, στον εν λόγω κατάλογο, η πλειονότητα των ρυπασμένων με ΠΑΚ εδαφών χαρακτηρίζεται ως μη επικίνδυνα απόβλητα (Κεφάλαιο Δ ) και όχι ως επικίνδυνα απόβλητα (Κεφάλαιο Γ ). Στην ετήσια αναφορά του EPA προς το Κογκρέσο το 1988, προσδιορίστηκαν τα κριτήρια βάσει των οποίων τα απόβλητα ρυπασμένων εδαφών αποτελούν εξαίρεση από το Κεφάλαιο Γ και ως εκ τούτου, πρέπει να συμπεριληφθούν στο Κεφάλαιο Δ. Συγκεκριμένα, προκειμένου να εξαιρεθεί ένα απόβλητο ρυπασμένου εδάφους από επικίνδυνο απόβλητο πρέπει: Να συνδέεται με δραστηριότητες καθαρισμού του εδάφους από πετρέλαιο ή/και φυσικό αέριο, Να συνδέεται με δραστηριότητες καθαρισμού εξευγενισμού του πετρελαίου ή/και του φυσικού αερίου, Η παραγωγή του να είναι άμεσα συνδεδεμένη με εργασίες εξόρυξης, παραγωγής ή/και έρευνας ακατέργαστου πετρελαίου ή/και φυσικού αερίου, Η παραγωγή του να μην συνδέεται με δραστηριότητες μεταφοράς ή επεξεργασίας ακατέργαστου πετρελαίου ή/και φυσικού αερίου. Ειδικότερα, ο EPA διατύπωσε ρητά ότι, από τον κατάλογο των επικινδύνων αποβλήτων εξαιρούνται μόνο τα ρυπασμένα με ΠΑΚ εδάφη που προέρχονται από πρωτογενή παραγωγή ακατέργαστου πετρελαίου ή/και φυσικού αερίου. Ως δραστηριότητες πρωτογενούς παραγωγής ορίζονται εκείνες οι εγκαταστάσεις που αφορούν σε μονάδες επί πετρελαιοπηγών ή/και πηγών φυσικού αερίου, μονάδες εντοπισμού κοιτασμάτων και μονάδες εξευγενισμού ακατέργαστου πετρελαίου ή/και φυσικού αερίου. Συνοψίζοντας, σύμφωνα με τον EPA, οποιοδήποτε απόβλητο αφορά σε ρυπασμένο έδαφος λόγω εξόρυξης ή/και υπεδάφιας δραστηριότητας για εξόρυξη πετρελαίου, εξαιρείται από το χαρακτηρισμό ως επικίνδυνο απόβλητο. MARE Newsletter No. 4 p. 6 of 10

Ως προς την παραγωγή ρυπασμένων εδαφών από ΠΑΚ κατά τη μεταφορά ή/και επεξεργασία ακατέργαστου πετρελαίου ή/και φυσικού αερίου, ο EPA αναφέρει: «Ως μεταφορά ακατέργαστου πετρελαίου ή/και φυσικού αερίου νοείται η μεταφορά είτε σε μικρές, είτε σε μεγάλες αποστάσεις. Ειδικότερα, για το ακατέργαστο πετρέλαιο, η έννοια της μεταφοράς προσδιορίζεται (βάσει της έκθεσης προς το Κογκρέσο και των σχετικών κανονιστικών διατάξεων), ως η διαδικασία αποθήκευσης και μεταφοράς του πετρελαίου από τον παραγωγό προς τον μεταφορέα (μέσω φορτηγού οχήματος ή μέσω σωληνώσεων πετρέλευσης) με τελικό αποδέκτη διυλιστήριο ή, σε περίπτωση απουσίας τελικού αποδέκτη, η διαδικασία εξευγενισμού του ακατέργαστου πετρελαίου λόγω αφαίρεσης της υδατικής φάσης στο χώρο παραγωγής. Προκειμένου για το φυσικό αέριο, ως μεταφορά ορίζεται η διαδικασία αφυδάτωσης και εξευγενισμού σε εγκατάσταση επεξεργασίας φυσικού αερίου και πριν τη διοχέτευσή του σε τελικούς αποδέκτες αγοραστές.» Εξαιρέσεις κατά την Εξόρυξη Ακατέργαστου Πετρελαίου Σε συνέχεια του προσδιορισμού ορισμένων κατηγοριών ρυπασμένων από ΠΑΚ εδαφών ως μη επικινδύνων αποβλήτων, ζητήθηκε από τον EPA περαιτέρω τεκμηρίωση αναφορικά με την εξαίρεση ρυπασμένων εδαφών από εγκαταστάσεις εξόρυξης ακατέργαστου πετρελαίου. Ο EPA ανέφερε ότι, ο χαρακτηρισμός ιλύος και στερεών αποβλήτων από εγκαταστάσεις εξόρυξης ακατέργαστου πετρελαίου ως μη επικίνδυνα απόβλητα αφορά μόνο σε εκείνες τις ποσότητες που παράγονται κατά τον καθαρισμό του εξοπλισμού εξόρυξης (απόβλητα γαλακτωμάτων) και δεν συμπεριλαμβάνει απόβλητα από εξόρυξη ή παραγωγή ακατέργαστου πετρελαίου ή/και φυσικού αερίου. Συγκεκριμένα, ο EPA αναφέρει /ότι: «Ο Οργανισμός υποστηρίζει ότι, τα απόβλητα που παράγονται κατά την επεξεργασία ενός αποβλήτου που εξαιρείται από το χαρακτηρισμό ως επικίνδυνο, συμπεριλαμβανομένων και των εργασιών ανάκτησης οποιουδήποτε προϊόντος παράγεται από απόβλητο που εξαιρείται από το χαρακτηρισμό ως επικίνδυνο, εν γένει εξαιρούνται από το Κεφάλαιο Γ της RCRA. Αναλόγως, από τον εν λόγω κανόνα δεν εξαιρούνται απόβλητα που παράγονται από επεξεργασία ή ανάκτηση μη επικινδύνων αποβλήτων.» Παραδειγματικά αναφέρεται ότι, στερεά υπολείμματα ή/και ιλύες από χώρους ή/και εγκαταστάσεις ανάκτησης ακατέργαστου πετρελαίου (επί ή πλησίον των πετρελαιοπηγών) που περιλαμβάνουν καθιζήματα δεξαμενών σε μονάδες πρωτογενούς παραγωγής πετρελαίου, εξαιρούνται από το Κεφάλαιο Γ της RCRA όταν, τα καθιζήματα δεξαμενών προσωρινής αποθήκευσης ακατέργαστου πετρελαίου παράγονται κατά τη διαδικασία εξόρυξης στην πετρελαιοπηγή. Ως συνέπεια, οι αντίστοιχες ποσότητες υπολειμμάτων μπορούν να παράγουν ποσότητες τελικού προϊόντος υψηλής προστιθέμενης αξίας που μπορεί να συσχετιστεί με τη διαδικασία εξόρυξης. Ωστόσο, το σύνολο των αποβλήτων από ΠΑΚ συμπεριλαμβανομένων και των ρυπασμένων εδαφών που είτε δεν προέρχονται από επεξεργασία μη επικινδύνου αποβλήτου, είτε δε συνδέονται αποκλειστικά με εργασίες εξόρυξης, θεωρούνται ως επικίνδυνα απόβλητα. Για παράδειγμα, τα γαλακτώματα που προκύπτουν από τον καθαρισμό των βυτίων των οχημάτων μεταφοράς του ακατέργαστου πετρελαίου MARE Newsletter No. 4 p. 7 of 10

θεωρούνται επικίνδυνα απόβλητα και δεν εξαιρούνται από το Κεφάλαιο Γ της RCRA. Συνοψίζοντας, τα απόβλητα που προέρχονται από εγκαταστάσεις εξόρυξης πετρελαίου ή από ΠΑΚ που εξαιρούνται από το χαρακτηρισμό ως επικίνδυνα, δεν περιλαμβάνονται στο Κεφάλαιο Γ της RCRA. Η διαχείριση των εν λόγω αποβλήτων έγκειται στις επιμέρους κανονιστικές διατάξεις κάθε Πολιτείας των Ηνωμένων Πολιτείων της Αμερικής. Ωστόσο, εάν τα παραγόμενα απόβλητα συνδέονται καθ οιονδήποτε τρόπο με την επεξεργασία επικινδύνων αποβλήτων, τότε αποτελούν τμήμα του καταλόγου του Κεφαλαίου Γ της RCRA. Το πλήρες άρθρο είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.oilandgaslawreport.com/2013/03/29/management-of-oil-field-wastes/ [Δημοσιεύθηκε στις 29 Μαρτίου 2013]. MARE Newsletter No. 4 p. 8 of 10

Κοινή στρατηγική από την «τρόικα» της ευρω-ναυτιλίας: Τι θα συζητήσουν οι υπουργοί Ελλάδας, Κύπρου και Μάλτας Σάββατο, 11 Μαΐου 2013 07:00 από τον Λάμπρο Καραγιώργο Ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου, Κωστής Μουσουρούλης, θα φιλοξενήσει τους ομολόγους του της Κύπρου και της Μάλτας προκειμένου οι τρεις χώρες να συντονίσουν τις δράσεις τους σε θέματα ναυτιλίας. Θα συνεδριάζουν την προσεχή Δευτέρα στην Αθήνα οι υπουργοί Ναυτιλίας των τριών μεγαλύτερων ναυτιλιακών δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ελλάδας, Κύπρου, Μάλτας, έπειτα από πρωτοβουλία του έλληνα υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου, Κωστή Μουσουρούλη. Η «τρόικα» της ευρωπαϊκής ναυτιλίας θα συναντηθεί με στόχο τον καλύτερο συντονισμό της δράσης της προκειμένου να προωθηθεί σε διεθνές επίπεδο μία σειρά θεμάτων ναυτιλιακού ενδιαφέροντος. Επισημαίνεται ότι, με βάση τη σημαία, η Μάλτα, η Ελλάδα και η Κύπρος ελέγχουν συνολικά ένα στόλο 4.480 πλοίων, άνω των 109.681.595 gt, ποσοστό που προσεγγίζει το 50% του ευρωπαϊκού στόλου. Πριν από την συνάντηση οι τρεις υπουργοί θα γίνουν δεκτοί από τον έλληνα πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, στο Μέγαρο Μαξίμου και στη συνέχεια, στις 4 το απόγευμα, στο υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου, θα ξεκινήσουν οι μεταξύ τους συνομιλίες. MARE Newsletter No. 4 p. 9 of 10

Από πλευράς Κύπρου στη συνάντηση θα παραστεί ο υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων Τάσος Μητσόπουλος και ο γενικός διευθυντής του υπουργείου, Αλέκος Μιχαηλίδης. Από πλευράς Μάλτας θα πάρουν μέρος ο υπουργός Μεταφορών και Υποδομών της χώρας Joe Mizzi και ο κοινοβουλευτικός γραμματέας για την Ανταγωνιστικότητα και την Οικονομική Ανάπτυξη, του υπουργείου Οικονομικών, Επενδύσεων και Μικρών Επιχειρήσεων της Μάλτας, Dr. Edward Zammit Lewis. Η πρωτοβουλία του κ. Μουσουρούλη κρίνεται ως ιδιαίτερα βαρύνουσας σημασίας, καθώς εξελίσσεται λίγους μήνες πριν η Ελλάδα αναλάβει την προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (το πρώτο εξάμηνο του 2014) και ενώ μία σειρά θεμάτων αιχμής για την ευρωπαϊκή και διεθνή ναυτιλία είναι στην επικαιρότητα και έχουν διχάσει τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν οι διαπραγματεύσεις για την πρόταση Κανονισμού για την Ανακύκλωση των Πλοίων στο Συμβούλιο της Ε.Ε. και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Σημειώνεται ότι πρόσφατα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έγινε προσπάθεια να περιληφθεί στον κανονισμό διάταξη που προβλέπει την επιβολή φόρων επί των πλοίων, προκειμένου να επιδοτηθεί η διάλυση πλοίων σε ευρωπαϊκά ναυπηγεία. Η πρόταση αυτή δεν πέρασε, καθώς συνάντησε την έντονη αντίδραση της διεθνούς ναυτιλιακής κοινότητας και χωρών με ισχυρή θέση στη ναυτιλία. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη μία σειρά θέσεων που προωθεί η πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως οι κυρώσεις σε πλοιοκτήτες εκτός της Ε.Ε. που δεν θα συμμορφωθούν με τον Κανονισμό, καθώς και η μονομερής δημιουργία ενός καταλόγου των εγκαταστάσεων διάλυσης που δεν πληρούν τις απαιτήσεις της Ε.Ε.. Ένα επίσης πολύ σοβαρό θέμα για την ευρωπαϊκή και τη διεθνή ναυτιλία είναι και ο μηχανισμός που προωθείται για την παρακολούθηση και αναφορά των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τα πλοία. Το εν λόγω θέμα θα αποτελέσει έναν από τους σημαντικότερους νομοθετικούς φακέλους κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας στο Συμβούλιο της Ε.Ε. Τέλος, κατά τη συνάντηση θα τεθεί και το θέμα του συντονισμού των κρατών-μελών της Ε.Ε. για τη διαμόρφωση κοινής θέσης επί θεμάτων που εξετάζονται στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ). Η χώρα μας αντιτίθεται σε μία επιχειρούμενη μεθόδευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη μεταβολή του υφιστάμενου διαδικαστικού συντονιστικού πλαισίου των κρατών-μελών της Ε.Ε. εν όψει των συνόδων των Επιτροπών ή Υποεπιτροπών του ΙΜΟ, διαδικασία που αδυνατίζει το ρόλο των κρατών-μελών του ΙΜΟ που είναι και μέλη της Ε.Ε. Από πλευράς της Ελλάδας έχει υποστηριχθεί η επιδίωξη της συνέχισης της υφιστάμενης επιτυχημένης διαδικασίας, η οποία παρέχει την απαραίτητη και αναγκαία ευελιξία που πρέπει να διαθέτουν τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. στο Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό για την υποστήριξη των θέσεών τους. Το πλήρες άρθρο είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.naftemporiki.gr/finance/story/650307/koini-stratigiki-apo-tin-troika-tiseuro-nautilias [Προσπελάστηκε στις 13/05/2013]. MARE Newsletter No. 4 p. 10 of 10