29ο Πανελλήνιο Ετήσιο Συνέδριο Δ.Ε.Β.Ε , Θεσσαλονίκη

Σχετικά έγγραφα
Δισλιάν Β 1., Φεράρ Χαφούζ Α 2., Αστεριάδης Χ 3,4., Παναγιωτίδης Π 4

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

ΝΕΟΔΙΑΓΝΩΣΘΕΙΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΤΥΠΟΥ 2. ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΣΥΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΓΓΕΙΑΚΗ ΒΛΑΒΗ

Συσχέτιση του πάχους του έσω-μέσου χιτώνα των κοινών καρωτίδων και μηριαίων αρτηριών με το στάδιο της διαβητικής νεφροπάθειας

Μονάδα Λιπιδίων Α Καρδιολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών Ιπποκράτειο Νοσοκομείο

Ν. Κατσίκη[1], Α. Γκοτζαμάνη-Ψαρράκου[2], Φ. Ηλιάδης[1], Τρ. Διδάγγελος[1], Ι. Γιώβος[3], Δ. Καραμήτσος[1]

MESODA. Διαβητολογικό Κέντρο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «Τζάνειο»

Ο ΝΕΟΔΙΑΓΝΩΣΘΕΙΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΤΥΠΟΥ 2 ΣΥΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΞΗΜΕΝΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΕΡΥΘΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΩΝ ΜΙΚΡΟΣΩΜΑΤΙΔΙΩΝ

Ποιες υποκλινικές βλάβες πρέπει να αναζητούνται στα υπερτασικά άτομα; Η ταυτοποίησή τους αλλάζει την θεραπευτική μας στρατηγική;

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ. «Ιατρική Ερευνητική Μεθοδολογία» ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΒΙΛNΤΑΓΛΙΠΤΙΝΗΣ ΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΘΗΛΙΟΥ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Κ.ΚΙΤΣΙΟΣ, Ε.ΓΕΩΡΕΛΗ, Ν.ΚΑΔΟΓΛΟΥ 1, Β.ΣΤΟΥΠΑΣ, Ι.ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ, Ν.ΣΑΙΛΕΡ 2, Α.ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΟΞΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Μέτρηση του κνημοβραχιόνιου δείκτη, ΤcPO 2, δακτυλικών πιέσεων. Ιωάννα Ελευθεριάδου Επιστημονικός Συνεργάτης Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ Λαϊκό

TIMI SCORE ΣΕ NSTEMI, ΗΜΕΡΕΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ, ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗ

Μακροαγγειακές επιπλοκές και παράγοντες κινδύνου. Συνύπαρξη και ο ρόλος τους στην αιτιοπαθογένεια και στη βαρύτητα του Διαβητικού Ποδιού.

«Επιπολασμός της υπερκαλιαιμίας σε ασθενείς με και χωρίς σακχαρώδη διαβήτη ανάλογα με το επίπεδο της νεφρικής λειτουργίας»

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

Δυσλιπιδαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

Διερεύνηση στεφανιαίας νόσου σε ασυµπτωµατικό διαβητικό ασθενή

Aιμοδυναμικές διαταραχές καρδιάς και νεφρών σε ασθενείς με μη ρυθμισμένη αρτηριακή υπέρταση

ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΝΟΣΟ. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ.

Θετική επίδραση της ιβαμπραδίνης στη συμπαθητική υπερδραστηριότητα και την αρτηριακή σκληρότητα σε υπερτασικούς ασθενείς με μεταβολικό σύνδρομο

ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ. Νικολούδη Μαρία. Ειδικ. Παθολόγος, Γ.Ν.Θ.Π. «Η Παμμακάριστος»

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑΣ ΝΟΣΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΤΥΠΟΥ 2 ΑΣΘΕΝΕΙΣ.

Aρτηριακή σκληρία και μακροζωία:

ιονύσιος Τσαντίλας 1, Απόστολος Ι. Χαζητόλιος 2, Κωνσταντίνος Τζιόμαλος 2, Τριαντάφυλλος ιδάγγελος 2, ημήτριος Παπαδημητρίου 3, ημήτριος Καραμήτσος 2

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΤΩΝ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ ΓΛΥΚΟΖΗΣ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΣΥΣΚΕΥΗΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΥΠΟ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗ

ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ hs-crp ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΉ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΝΙΝΗΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΞΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΟΠΑΘΟΥΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ: ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ ΑΠΌ ΑΛΛΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Γ. ΜΠΕΝΕΤΟΣ, Κ. ΤΟΥΤΟΥΖΑΣ, Γ.ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Ρ.ΚΟΤΡΟΝΙΑΣ, Ι. ΚΟΥΤΑΓΙΑΡ, Σ. ΓΑΛΑΝΑΚΟΣ, Φ. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ, Ε. ΤΣΙΑΜΗΣ, Η. ΣΙΟΡΕΣ, Δ. ΤΟΥΣΟΥΛΗΣ A Πανεπιστημιακή

Ποιοτική και ποσοτική ανάλυση ιατρικών δεδομένων

Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμιών. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας

Π. Σταφυλάς, Π. Σαραφίδης, Σ. Γουσόπουλος, Π. Γεωργιανός, Ο. Σαμόγλου, Α.Κανάκη, Λ. Χατζηϊωαννίδης, Χ. Καλίτσης, Π. Ζεμπεκάκης, Α. Λαζαρίδης.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

Ασθενής 55 ετών με υπέρταση και τυχαία ανεύρεση μικροϊσχαιμικών αλλοιώσεων σε MRI εγκεφάλου

Μ. Δρακοπούλου*, Κ. Τούτουζας*, Γ. Μπενέτος*, Α. Συνετός*, Φ. Mητροπούλου*, Α. Μιχελόγγονα*, Α. Παπανικολάου*, Κ. Πρέκας, Η. Σιώρης, Δ.

Α. Κολυβήρας, Κ. Σταματελόπουλος, Ε. Μανιός, Φ. Μίχας, Γ. Γεωργιόπουλος, Ε. Κορομπόκη, Σ. Γεωργίου, Χ. Παπαμιχαήλ, Ν. Ζακόπουλος

Γράφει: Ευθυμία Πετράτου, Ειδική Παθολόγος, Υπεύθυνη Ιατρείου Διαταραχής Λιπιδίων, Ιατρικού Π. Φαλήρου

EΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ (NHANES ): Ο επιπολασμός της προϋπέρτασης ήταν 31% στο γενικό πληθυσμό των Αμερικανών ενηλίκων και ήταν συχνότερη στους άνδρες.

Η ΙΑΒΗΤΙΚΗ ΝΕΥΡΟΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΚΙΝ ΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΤΗΣ ΑΟΡΤΗΣ

ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

Επιπολασμός παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειακή νοσηρότητα μεταξύ των κατοίκων κλειστού αγροτικού νησιωτικού πληθυσμού

Η ΣΧΕΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΛΑΙΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ.

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΣΕ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΎΠΟΥ 2.

ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΟΥ ΟΥΡΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ.

ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ Ι

Θ. Λάππα 1, Α. Τσαγκάρη 1, Μ. Σταματοπούλου 1, Ν. Καραλιά 1, Δ. Στεφανή 2,, Κ. Κυρέ 2, Α. Δρόσος 2, Ι. Κυριαζής 3

Στον απόηχο της Παγκόσμιας Ημέρας για το Διαβήτη. Αφιέρωμα σταν παιδικό Διαβήτη. ΧΓ Αντωνακούδης, ΓΧ Αντωνακούδης, ΙΠ Λεβαντάκης.

Κατευθυντήριες οδηγίες και ενημέρωση για την αντιμετώπιση της υπέρτασης Γ. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Γ.Ν.Α. <<ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ>> ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

Β. Δισλιάν, Μ. Ανδρέου, Μ. Γεωργιάδου, Θ. Μακρής, Α. Μπαρμπαρίδου, Α. Μπελτσίδης, Γ. Αμαξόπουλος, Α. Τσετινέ

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑΣ ΝΟΣΟΥ. Γαργάνη Κωνσταντίνα: ΤΕ Νοσηλεύτρια Σ/Μ ΓΝΘ Παπανικολάου

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ 2019 ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΡΟΥΜΤΣΙΟΥ ΜΑΡΙΑ Νοσηλεύτρια CPN, MSc Α Παιδιατρικής κλινικής ΑΠΘ

Ο ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΔΕ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ Η ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΟΞΥ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟ ΑΓΓΕΙΑΚΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Σακχαρώδης Διαβήτης. Είναι η πιο συχνή μεταβολική νόσος στον άνθρωπο. Γανωτάκης Εμμανουήλ Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης

Αναθεωρημένες Ελληνικές κατευθυντήριες οδηγίες για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας

ΟΞΕΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΒΛΑΒΗ ΜΕΤΑ απο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

«ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ»

H επίδραση της αερόβιας άσκησης στα επίπεδα απελίνης και γκρελίνης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τυπου 2

Παρουσίαση ενδιαφέροντος κλινικού περιστατικού Στεφανιαία Νόσος και δυσλιπιδαιμία

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2.

Κατανάλωση καφέ και 10-ετης επίπτωση του Διαβήτη ( ): μελέτη ΑΤΤΙΚΗ

Δείκτες φλεγμονής και ενεργοποίησης των Τ-λεμφοκυττάρων σε ασθενείς με διαβητική νεφροπάθεια

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

αθηρογόνους και αντι-αθηρογόνους αθηρογόνους παράγοντες σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2

VASCULAR FUNCTION INDICES IN ACUTE HEART FAILURE PATIENTS Differences between HFREF and HFPEF

Διαδραστικό Πρόγραμμα. ΠΡΟγραμμα διαδραστικής καταγραφής της διαχείρισης του καρδιαγγειακού κινδύνου

Πηγή: Πρόγραμμα ΥΔΡΙΑ (MIS ) 5/10/2015

ΣΦΥΡΟΒΡΑΧΙΟΝΙΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ.

Εκτίµηση της στεφανιαίας µικροκυκλοφορίας µε διοισοφάγειο υπερηχοκαρδιογραφία Doppler στους διαβητικούς τύπου ΙΙ

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΕΚΒΑΣΗ ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΟΞΥ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ. ΚΑΤΑΓΡΑΦΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΟΕΜ ΣΤΟ Ν. ΡΟΔΟΠΗΣ

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΠΛΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΗΤΟ-ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ (DIABESITY) Α. Γαλλή-Τσινοπούλου

Η σημασία της ρύθμισης της αρτηριακής πίεσης στη διαβητική νευροπάθεια και αρτηριοπάθεια

Διαφοροποιήσεις Κατά Την Νευροψυχολογική Εκτίμηση Μεταξύ Ασθενών Με Ήπια Νοητική Διαταραχή και Ήπια νοητική Διαταραχή και Διαβήτη

Ά Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών

11 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Υπέρτασης

Καρδιολογικός ασθενής και Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ)

ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΝΟΣΟΣ (ΠΑΝ): Ο Σφυρο-Βραχιόνιος Δείκτης (ΣΒΔ) ως βασικό διαγνωστικό µέσο της ΠΑΝ

Θεραπευτικός αλγόριθμος για την αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών Ελληνικές οδηγίες

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΣΚΛΗΡΙΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

Προδιαβήτης και µεταβολικό σύνδροµο

Μελέτη της οξείας επίδρασης της κατανάλωσης μπύρας στην ενδοθηλιακή λειτουργία και την αρτηριακή σκληρία

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΤΩΝ ΝΕΦΡΙΚΩΝ ΑΡΤΗΡΙΩΝ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ENDORSED BY. European Atherosclerosis Society. International Atherosclerosis Society ΔΙΟΙΚΗΤΙΚO ΣΥΜΒΟYΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚHΣ ΕΤΑΙΡΕIΑΣ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ

Οι διατροφικές συνήθειες υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων με Σ τύπου 2

ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ ΣΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΗΘΗΣΗΣ ΣΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2: ΣΥΓΚΡΙΣΗ MDRD ΚΑΙ ΕΞΙΣΩΣΕΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΚΥΣΤΑΤΙΝΗ C

Ι. Παπαδόπουλος Παθολόγος Συνεργάτης Διαβητολογικού Ιατρείου Κωνσταντοπούλειο Νοσοκομείο Ν. Ιωνίας

Η επίδραση των ανταγωνιστών αλδοστερόνης στους παχύσαρκους υπερτασικούς

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

Συµβάλλει η γλυκόζη στην αθηρωµάτωση ;

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958

Transcript:

29ο Πανελλήνιο Ετήσιο Συνέδριο Δ.Ε.Β.Ε. 11-15.11.2015, Θεσσαλονίκη

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΗΣ ΝΕΦΡΟΠΑΘΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΑΓΓΕΙΟΠΑΘΕΙΑΣ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΔ ΤΥΠΟΥ 2 Διαβητολογικό Κέντρο, Β` Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης Ε. Κολλάρη, M. Γραμματίκη, Α. Ρέκλου, Ζ. Λάζοβιτς, Α. Βασιλείου, Β. Λεκάκης, Ι. Ζωγράφου, Χ. Σαμπάνης, Β. Άθυρος, Α. Καραγιάννης

Διαβήτης Το 1999, η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία (ΑΗΑ) κατηγοριοποίησε το σακχαρώδη διαβήτη ως καρδιαγγειακή (μακροαγγειακή) ασθένεια

Αγγειακή νόσο του εγκεφάλου Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια Στεφανιαία νόσο Διαβητική νεφροπάθεια μακροαγγειοπάθεια μικροαγγειοπάθεια Περιφερική αρτηριακή νόσο Διαβητική νευροπάθεια

Yπεργλυκαιμία vs δυσλιπιδαιμία και αθηρογένεση Η μακροαγγειοπάθεια σε αντίθεση με τη μικροαγγειοπάθεια δεν είναι το εξέχον χαρακτηριστικό των ασθενών με διαβήτη Ο αυστηρός γλυκαιμικός έλεγχος φαίνεται να βελτιώνει τις μικροαγγειακές επιπλοκές του διαβήτη- όχι όμως και τις μακροαγγειακές Ο καρδιαγγειακός κίνδυνος (μακροαγγειοπάθεια) μειώνεται περισσότερο με τη χρήση στατινών και αντιυπερτασικών φαρμάκων, παρά με τον αυστηρό γλυκαιμικό έλεγχο

Yπεργλυκαιμία vs δυσλιπιδαιμία και αθηρογένεση Ανάγκη της εκ νέου διερεύνησης της φύσης του αγγειακού φάσματος της διαβητικής νόσου Εγείρει θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με τη διαφορετική επίδραση της γλυκόζης στην αρτηριακή νόσο, ανάλογα με το μέγεθος του αγγείου

Σκοπός της μελέτης Μακροαγγειοπάθεια cimt fimt συσχέτιση Μικροαγγειοπάθεια egfr

Μακροαγγειοπάθεια cιμτ (carotid IMT) fιμτ (femoral IMT)

cιμτ Αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο και στεφανιαία αθηροσκλήρωσηπρογνωστικός δείκτης καρδιαγγειακής νόσου Ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για την εκδήλωση ΑΕΕ Συσχετίζεται και με τη βαρύτητα της περιφερικής αγγειακής νόσου (ΠΑΝ)

Παράγοντες που επηρεάζουν το cιμτ Ηλικία ( 1% ετησίως) ΣΔ Φύλο ( άνδρες) Δυσλιπιδαιμία Υπέρταση ΧΝΝ Δείκτης μάζας σώματος Τρόπος ζωής (κάπνισμα, αλκοόλ)

fιμτ Λιγότερο μελετημένο Μέχρι σήμερα έχει χρησιμοποιηθεί κυρίως για την εκτίμηση της βαρύτητας της αγγειακής νόσου σε ασθενείς με περιφερική αγγειοπάθεια Ηλικία, φύλο, ΒΜΙ,τη συστολική αρτηριακή πίεση, ΣΔ, μεταβολικό σύνδρομο, κάπνισμα στα άτομα με κλασικούς παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου Σχετίζεται με το Framingham Risk Score

cimt & fimt Η μέτρηση του IMT σε κάθε αρτηριακή θέση εξηγεί ένα μέρος του κινδύνου και των επιπτώσεων της αθηροσκλήρωσης Οι μετρήσεις IMT ταυτόχρονα στις καρωτίδες και μηριαίες αρτηρίες αλληλοσυμπληρώνονται και αξιολογούν καλύτερα τις επιπτώσεις της αθηρωμάτωσης

cimt & fimt Μελέτη ΑΧΑ IMT mm (μέση τιμή ± τυπική απόκλιση) cimt 0,56±0,12 mm στους άνδρες και 0,51±0,06 mm στις γυναίκες fimt 0,50±0,11 mm στους άνδρες και 0,43±0,06 mm στις γυναίκες Gariepy J, Salomon J, Denarie N, et al. Sex and topographic differences in associations between large-artery wall thickness and coronary risk profile in a French working cohort: the AXA Study. Arterioscler Τhromb Vasc Biol. 1998;18(4):584-90.

Διαβήτης και ΙΜΤ Πολλοί ασθενείς έχουν ήδη αθηρωματική νόσο όταν γίνεται η διάγνωση του Σακχαρώδη διαβήτη Το πάχος του ΙΜΤ είναι 13% μεγαλύτερο σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη «Γήρανση» της καρωτίδας κατά δέκα χρόνια σε σύγκριση με τους μάρτυρες της ίδιας ηλικίας Αύξηση σχεδόν κατά 40% του καρδιαγγειακού κινδύνου Brohall G, Oden A, Fagerberg B. Carotid artery intima-media thickness in patients with Type 2 diabetes mellitus and impaired glucose tolerance: a systematic review.diabet Med. 2006 Jun;23(6):609-16.

Διαβητική νεφροπάθεια και ΙΜΤ Το ΙΜΤ αυξάνεται παράλληλα με την εξέλιξη της διαβητικής νεφροπάθειας Το cιμτ (carotid IMT) αυξάνει ανάλογα με την επιδείνωση της λευκωματουρίας * O ρυθμός σπειραματικής διήθησης (Glomerular Filtration Rate, GFR) σχετίζεται αντιστρόφως ανάλογα με το cιμτ και μάλιστα ανεξάρτητα από τα επίπεδα λευκωματουρίας** *Mykkanen L, Zaccaro DJ, O'Leary DH, et al. Microalbuminuria and carotid artery intima-media thickness in nondiabetic and NIDDM subjects. The Insulin Resistance Atherosclerosis Study (IRAS). Stroke. 1997;28(9):1710-6. *Kramer H, Jacobs DR, Jr., et al. Urine albumin excretion and subclinical cardiovascular disease. The Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis. Hypertension. 2005;46(1):38-43. **Dong X, He M, Song X, Lu B, Yang Y, et al. Performance and comparison of the Cockcroft-Gault and simplified Modification of Diet in Renal Disease formulae in estimating glomerular filtration rate in a Chinese Type 2 diabetic population. Diabet Med. 2007;24(12):1482-6. **Freedman BI, Langefeld CD, Lohman KK,et al. Relationship between albuminuria and cardiovascular disease in Type 2 diabetes. J Am Soc Nephrol. 2005;16(7):2156-61. **Ito H, Komatsu Y, Mifune M, et al. The estimated GFR, but not the stage of diabetic nephropathy graded by the urinary albumin excretion, is associated with the carotid intimamedia thickness in patients with type 2 diabetes mellitus: a cross-sectional study. Cardiovasc Diabetol. 2010;9:18.

Διαβητική μικρο και μακρο αγγειοπάθεια- Κοινή παθογένεια Θεωρία των Οresanu και Plutzky Τα αγγεία των αγγείων (vasa vasorum) είναι ένα δίκτυο από μικρά αγγεία που συνήθως βρίσκονται στο εξωτερικό στρώμα του μέσου χιτώνα των μεγάλων αρτηριών και της αορτής Η μικροαγγειοπάθεια Στους ασθενείς με ΣΔτων τύπου νεοαγγείων 2, η αγγειογένεση είναι που είναι αυξημένη και σχετίζεται με την ευθραυστότητα των επιταχύνει τη διαβητική αθηροσκλήρωση των αθηρωματικών πλακών μεγάλων αγγείων Κατά τη διαδικασία της αθηροσκλήρωσης, η υποξία μέσα στην αθηρωματική πλάκα οδηγεί τα αγγεία των αγγείων σε ανάπτυξη και εκτεταμένη νεοαγγείωση στο μέσο χιτώνα με κατεύθυνση προς το πλούσιο σε λιπίδια αθήρωμα Orasanu G, Plutzky J. The pathologic continuum of diabetic vascular disease. J Am Coll Cardiol. 2009;53(5 Suppl):S35-42.

Σκοπός της μελέτης Μακροαγγειοπάθεια cimt fimt συσχέτιση Μικροαγγειοπάθεια egfr

Yπερηχογραφία τύπου Β Διαµόρφωση φωτεινότητας B-Mode,Brightness Modulation Ψηφιακή αγγειογραφία - μαγνητική αγγειογραφία χαμηλό κόστος γρήγορη ανώδυνη ασφαλής μη έκθεση στην ακτινοβολία μη επεμβατική τεχνική σε ασυμπτωματικούς ασθενείς δυνατότητα μετρήσεων κατ επανάληψη μέγεθος δείγματος σε κλινικές μελέτες

Ανατομία αρτηριακού τοιχώματος Έσω

Θέση Μέτρησης ΙΜΤ

Υπερηχογραφικη μέτρηση ΙΜΤ Κεφαλή υπερήχου Αξιόπιστη μέθοδος υπολογισμού της πρώιμης αθηροσκλήρωσης Επιφάνεια δέρματος Καρωτίδα αρτηρία

Θέση Μέτρησης ΙΜΤ 0,5 έως 1 εκ. κάτω από το διχασμό της κοινής καρωτίδας Άπω τοίχωμα Αποφυγή θέσεων σχηματισμού πλακών τιμές ΙΜΤ >1,0 mm θεωρούνται ενδεικτικές αθηρωματικής βλάβης

Δείγμα Μελέτης 77 άτομα 43 γυναίκες 34 άνδρες 50 89 ετών με μέσο όρο ηλικίας τα 71 έτη ± 9,8 (M.O± SD) Διάρκεια Μελέτης 6 μήνες Νοσηλευόμενοι ή εξεταζόμενοι στο διαβητολογικό ιατρείο στο Γ.Ν.Θ. Ιπποκράτειο

Δείγμα Μελέτης 77 Ασθενείς 43 Υγιής ως προς ΣΔ 34 ΣΔ 26 17 17 17 Υγιής ΧΝΝ ΣΔ+ΧΝΝ ΣΔ

Κριτήρια ΣΔ 1. Συμπτωματολογία υπεργλυκαιμίας και τυχαία τιμή γλυκόζης πλάσματος 200 mg/dl (πολυδιψία, πολυουρία,ανεξήγητη απώλεια βάρους) (τυχαία η τιμή γλυκόζης μέτρηση σε αίμα οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και ανεξάρτητα από το χρόνο τυχόν προηγηθέντος γεύματος) 2. Γλυκόζη πλάσματος νηστείας 126 mg/dl (νηστεία αποχή από γεύμα τουλάχιστον για 8 ώρες) 3. Θετική δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη (Γλυκόζη πλάσματος 200 mg/dl 2 ώρες μετά την από του στόματος χορήγηση 75 g γλυκόζης) ΧΝΝ Ασθενείς με egfr<60 ml/min/1.73m2 σταδίου 3 έως 5

Κριτήρια αποκλεισμού Ηλικία <50 ετών Εγκυμοσύνη Οξεία νεφρική ανεπάρκεια Κακοήθης νεοπλασία Βαρέως πάσχοντες Δευτεροπαθής διαβήτης π.χ μετά από λήψη κορτιζόνης

Στατιστική ανάλυση IBM SPSS Statistics Data Editor Version 19.0 Επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας 0,05 Όριο εμπιστοσύνης 95%

Ποιοτικές μεταβλητές Συχνότητες και ποσοστά επί τις εκατό Δοκιμασία χ 2 Ακριβής δοκιμασία Fisher (αναμενόμενος αριθμός συχνοτήτων < 5)

Ποσοτικές μεταβλητές Έλεγχος κανονικότητας Κριτήριο Shapiro-Wilk (σε κάθε ομάδα <50 παρατηρήσεις) Κανονική κατανομή μέσοι όροι (±τυπική απόκλιση, SD) Δοκιμασία t για 2 ανεξάρτητα δείγματα Μη κανονική κατανομή διάμεσες τιμές (ενδοτεταρτημοριακά εύρη, ΙQR) Mann-Whitney test

Βασικά χαρακτηριστικά συμμετεχόντων Μη Διαβητικοί Διαβητικοί Επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας Αριθμός, Ν 43 34 p Φύλο(Α/Γ),n(%) 19/24(44,2/55,8) 15/19(44,1/55,9) 0,995 Μ.Ο Ηλικίας, έτη(sd) 68,7±(10,3) 73,1±(8,7) 0,046 Ατομικό Αναμνηστικό Ιστορικό υπέρτασης, n (%) 29(67,4) 32(94,1) 0,004 Ιστορικό δυσλιπιδαιμίας, n (%) 16(37,2) 22(64,7) 0,017 Ιστορικό ΧΝΝ, n (%) 17(39,5) 17(50) 0,488 Ιστορικό στεφανιαίας νόσου,n (%) 4(9,3) 8(23,5) 0,087 Ενεργοί καπνιστές, n (%) 5(11,6) 4(11,8) 1,00 Φαρμακευτική αγωγή Υπολιπιδαιμική αγωγή, n (%) 13(30,2) 16(47,1) 0,130 Αντιυπερτασική αγωγή,n (%) 28(65,1) 30(88,2) 0,019

Βασικά χαρακτηριστικά συμμετεχόντων Μη Διαβητικοί Διαβητικοί Επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας Αριθμός, Ν 43 34 p Σωματομετρικά και κλινικά χαρακτηριστικά Διάμεσος Δ.Μ.Σ,kg/m2(IQR) 25,2(23,4-29) 28,7(26,5-31,1) 0,008 Μ.Ο ΣΑΠ,mmHg (SD) 133±(18,3) 137±(18,4) 0,314 Διάμεσος ΔΑΠ, mmhg (IQR) 75(66-80) 70(60-80) 0,259 Μ.Ο Πίεσης σφυγμού, mmhg (SD) 60±(14,3) 66,8±(17,8) 0,068 Μ.Ο Παλμών, σφ/λ(sd) 73±(10,3) 71±(10,8) 0,525 Εργαστηριακές Εξετάσεις Διάμεσος Χοληστερόλη,mg/dl(IQR) 181(162-208) 163(136-202) 0,126 Διάμεσος Τριγλυκερίδια,mg/dl(IQR) 89(73-142) 139(94,5-201) 0,006 Μ.Ο HDL, mg/dl(sd) 47,5±(15,8) 41,9±(13) 0,095 Διάμεσος LDL, mg/dl(iqr) 109(94-142) 89,5(72,5-123) 0,019 Διάμεσος Ουρικό οξύ, mg/dl(iqr) 5,4(3,4-6,5) 5,1(4,1-7) 0,322 Μ.Ο egfr, ml/min/1,73m2(iqr) 65±(19,9) 55,7±(17,7) 0,894

Το ΙΜΤ ανάμεσα σε διαβητικούς και υγιείς Μη Διαβητικοί Διαβητικοί Επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας Αριθμός, Ν 43 34 p ΙΜΤ M.Ο CIMT, mm(sd) α 0,70±(0,13) 0.11 0,81±(0,14) 0,001 Μ.Ο CR, mm(sd) β 0,68±(0,14) 0,82±(0,16) <0,001 Μ.Ο CL, mm(sd) γ 0,72±(0,15) 0,80±(0,17) 0,023 Μ.Ο FIMT, mm(sd) δ 0,69±(0,14) 0,76±(0,17) 0,068 Μ.Ο FR, mm(sd) ε 0,70±(0,18) 0,77±(0,20) 0,123 Μ.Ο FL, mm(sd) ζ 0,67±(0,14) 0,74±(0,20) 0,075 α. Μέση τιμή πάχους έσω-μέσου χιτώνα και των δύο καρωτίδων αρτηριών β. Πάχος έσω-μέσου χιτώνα δεξιάς καρωτίδας αρτηρίας γ. Πάχος έσω-μέσου χιτώνα αριστερής καρωτίδας αρτηρίας δ. Μέση τιμή πάχους έσω-μέσου χιτώνα και των δύο μηριαίων αρτηριών ε. Πάχος έσω-μέσου χιτώνα δεξιάς μηριαίας αρτηρίας ζ. Πάχος έσω-μέσου χιτώνα αριστερής μηριαίας αρτηρίας

Σύγκριση >2 ομάδων Ανάλυση διακύμανσης (ANOVA) συνεχείς μεταβλητές- κανονική κατανομή Επιμέρους συγκρίσεις δοκιμασία t για ανεξάρτητα δείγματα Επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας ρύθμιση κατά Bonferroni για πολλαπλές συγκρίσεις

Το IMT ανάμεσα στις 4 κατηγορίες ασθενών Υγιείς ΣΔ ΧΝΝ ΧΝΝ+ΣΔ Επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας 0.14 0.16 Αριθμός, Ν 26 17 17 17 p M.Ο CIMT, mm(sd) α 0,66±(0,1) 0,80±(0,12) 0,76±(0,15) 0,82±(0.16) 0,001 1 Μ.Ο CR, mm(sd) β 0,64±(0,12) 0,79±(0,10) 0,74±(0,16) 0,85±(0,2) <0,001 2 Μ.Ο CL, mm(sd) γ 0,68±(0,12) 0,80±(0,18) 0,78±(0,17) 0,80±(0,15) 0,034 3 Μ.Ο FIMT, mm(sd) δ 0,66±(0,15) 0,76±(0,16) 0,73±(0,12) 0,760±(0,2) 0,178 Μ.Ο FR, mm(sd) ε 0,69±(0,20) 0,79±(0.22) 0,73±(0,13) 0,75±(0,19) 0,336 Μ.Ο FL, mm(sd) ζ 0,64±(0,15) 0,71±(0,16) 0,72±(0,12) 0,77±(0,23) 0,110 1. Υγιείς / ΣΔ (p=0,011), Υγιείς /XNΝ+ΣΔ (p=0,002), με διόρθωση κατά Bonferroni 2. Υγιείς / ΣΔ (p=0,008), Υγιείς /XNΝ+ΣΔ (p<0,001), με διόρθωση κατά Bonferroni 3. Υγιείς / ΣΔ (p=0,093), Υγιείς /XNΝ+ΣΔ (p=0,093), με διόρθωση κατά Bonferroni εξάλειψη στατιστικής σημαντικότητας Αναφέρονται μόνο οι επιμέρους συγκρίσεις όπου προέκυψε στατιστικώς σημαντική διαφορά α. Μέση τιμή πάχους έσω-μέσου χιτώνα και των δύο καρωτίδων αρτηριών β. Πάχος έσω-μέσου χιτώνα δεξιάς καρωτίδας αρτηρίας γ. Πάχος έσω-μέσου χιτώνα αριστερής καρωτίδας αρτηρίας δ. Μέση τιμή πάχους έσω-μέσου χιτώνα και των δύο μηριαίων αρτηριών ε. Πάχος έσω-μέσου χιτώνα δεξιάς μηριαίας αρτηρίας ζ. Πάχος έσω-μέσου χιτώνα αριστερής μηριαίας αρτηρίας

Συσχέτιση-συνεξάρτηση μεταξύ ποσοτικών μεταβλητων Συντελεστής συσχέτισης κατά Pearson (Pearson correlation coefficient- Pearson s r)

Η μακροαγγειοπάθεια (ΙΜΤ) και μικροαγγειοπάθεια (egfr) σε διαβητικούς και μη ασθενείς Μη Διαβητικοί egfr Διαβητικοί egfr r p r p M.Ο CIMT, mm(sd) α -0,16 0,316-0,07 0,710 Μ.Ο CR, mm(sd) β -0,15 0,332-0,08 0,646 Μ.Ο CL, mm(sd) γ -0,16 0,306-0,03 0,857 Μ.Ο FIMT, mm(sd) δ -0,12 0,450-0,01 0,942 Μ.Ο FR, mm(sd) ε -0,09 0,577 0,11 0,544 Μ.Ο FL, mm(sd) ζ -0,11 0,485-0,13 0,453 α. Μέση τιμή πάχους έσω-μέσου χιτώνα και των δύο καρωτίδων αρτηριών β. Πάχος έσω-μέσου χιτώνα δεξιάς καρωτίδας αρτηρίας γ. Πάχος έσω-μέσου χιτώνα αριστερής καρωτίδας αρτηρίας δ. Μέση τιμή πάχους έσω-μέσου χιτώνα και των δύο μηριαίων αρτηριών ε. Πάχος έσω-μέσου χιτώνα δεξιάς μηριαίας αρτηρίας ζ. Πάχος έσω-μέσου χιτώνα αριστερής μηριαίας αρτηρίας

Πρόβλεψη της ακριβής σχέσης μεταβλητών Προσπάθεια πρόβλεψης ακριβής σχέσης 2 μεταβλητών Μονοπαραγοντική γραμμική ανάλυση παλινδρόμησης Επίδραση όλων των σημαντικών ανεξάρτητων μεταβλητών στην εξαρτημένη Πολυπαραγοντική γραμμική ανάλυση παλινδρόμησης Ποσοτικές ανεξάρτητες μεταβλητές - έλεγχος ύπαρξης πολυσυγραμμικότητας κριτηριο VIF (Variance Inflation Factor) και Tolerance

CIMT Μέση τιμή πάχους έσωμέσου χιτώνα και των δύο καρωτίδων αρτηριών Μονοπαραγοντική Ανάλυση Πολυπαραγοντική Ανάλυση Συντελεστής (β) 95% Διαστήματα εμπιστοσύνης p Συντελεστής (β) 95% Διαστήματα εμπιστοσύνης Ιστορικό διαβήτη 0,11 0,05έως0,18 0,001 0,08 0,02 έως 0,15 0,016 Ηλικία * 0,05 0,02 έως 0,08 0,003 0,03-0,01 έως 0,06 0,136 Αντιυπερτασική αγωγή 0,11 0,04 έως 0,184 0,004 0,06-0,02 έως 0,13 0,156 HDL, mg/dl -0,01-0,01έως 0,01 0,024 0,02-0,05 έως 0,09 0,497 Ιστορικό ΧΝΝ 0,07 0,01 έως 0,14 0,032 0,01-0,06 έως 0,09 0,770 egfr,ml/min/1.73m 2-0,01-0,01 έως 0,00 0,086 LDL, mg/dl* -0,01-0,02έως 0,00 0,094 Ουρικό οξύ mg/dl 0,01-0,01 έως 0,03 0,110 Ιστορικό δυσλιπιδαιμίας 0,05-0,17 έως 0,12 0,140 Δ.Μ.Σ, kg/m2 0,01-0,01 έως 0,01 0,173 ΣΑΠ, mmhg 0,01-0,01 έως 0,01 0,243 Πίεση σφυγμού, mmhg 0,01-0,01 έως 0,01 0,269 Χοληστερόλη, mg/dl* 0,00-0,01 έως 0,00 0,281 Τριγλυκερίδια,mg/dl* 0,00 0,00 έως 0,01 0,316 Φύλο(Α/Γ) -0,22-0,09 έως 0,05 0,512 Υπολιπιδαιμική αγωγή 0,02-0,05 έως 0,09 0,526 Σφύξεις/min 0,01-0,01 έως 0,01 0,685 Ιστορικό υπέρτασης -0,01-0,03 έως 0,23 0,734 ΔΑΠ, mmhg * 0,00-0,02 έως 0,03 0,779 Ιστορικό στεφανιαίας νόσου 0,01-0,08 έως 0,10 0,802 *Για κάθε αύξηση της τιμής της μεταβλητής κατά 10 p

FIMT Μέση τιμή πάχους έσωμέσου χιτώνα και των δύο μηριαίων αρτηριών Συντελεστής (β) Μονοπαραγοντική Ανάλυση 95% Διαστήματα εμπιστοσύνης p Συντελεστής (β) Πολυπαραγοντική Ανάλυση 95% Διαστήματα εμπιστοσύνης Ηλικία * 0,04 0,01 έως 0,08 0,021 0,04 0,00 έως 0,08 0,03 Ιστορικό διαβήτη 0,07-0,01 έως 0,14 0,068 0,03-0,04 έως 0,11 0,382 p<0.2 Ιστορικό δυσλιπιδαιμίας 0,06-0,01 έως 0,13 0,111 0,06-0,02 έως 0,13 0,133 HDL, mg/dl* -0,02-0,04 έως 0,01 0,132 Χοληστερόλη, mg/dl* -0,01-0,01 έως 0,00 0,168 Ιστορικό ΧΝΝ 0,04-0,03 έως 0,12 0,248 LDL, mg/dl* -0,01-0,02 έως 0,00 0,273 Υπολιπιδαιμική αγωγή 0,04-0,04 έως 0,11 0,315 egfr,ml/min/1.73m 2* -0,01-0,03 έως 0,01 0,320 Αντιυπερτασική αγωγή 0,04-0,04 έως 0,12 0,359 Πίεση σφυγμού, mmhg* 0,01-0,01 έως 0,03 0,401 Τριγλυκερίδια,mg/dl* 0,00-0,01 έως 0,00 0,426 Ιστορικό στεφανιαίας νόσου -0,03-0,13 έως 0,07 0,528 Σφύξεις/min* 0,01-0,03 έως 0,04 0,573 ΔΑΠ, mmhg * -0,01-0,04 έως 0,02 0,628 ΣΑΠ, mmhg * 0,00-0,02 έως 0,02 0,676 Ουρικό οξύ, mg/dl* 0,03-0,15 έως 0,22 0,710 Ιστορικό υπέρτασης** - 0,02-0,32 έως 0,28 0,897 Φύλο(Α/Γ) -0,01-0,8 έως 0,7 0,914 ΔΜΣ, kg/m2* 0,00-0,08 έως 0,08 0,922 *Για κάθε αύξηση της τιμής της μεταβλητής κατά 10 **Γ ια κάθε αύξηση της μέσης τιμής της διαφοράς μεταξύ των δύο ομάδων κατά 10 p

Περιορισμοί Έρευνα χρονικής στιγμής Μικρό μέγεθος δείγματος Είδος δείγματος (η ομάδα των υγιών αποτελείται από νοσηλευόμενους ασθενείς για άλλα αίτια) Μονοκεντρική μελέτη Εκτίμηση νεφρικής λειτουργίας βάση egfr (συνδυασμός και με άλλους δείκτες όπως πχ. λευκωματινουρία)

Συμπεράσματα Επιβεβαίωση της σχέσης μεταξύ cimt με το ΣΔ Η διαφορά στο cimt στους διαβητικούς σε σύγκριση με τους υγιείς ως προς ΣΔ αυξάνει από 0,14 σε 0,16 mm, όταν οι διαβητικοί ασθενείς έχουν παράλληλα και έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας

Συμπεράσματα Δε διαπιστώθηκε η ύπαρξη στατιστικά σημαντικής διαφοράς, μεταξύ διαβητικών και υγιών ως προς ΣΔ, στη μέση τιμή f IMT Αξιόπιστος δείκτης μακροαγγειακής νόσου στους διαβητικούς ασθενείς??? Εφόσον θεωρηθεί και με βάση τη βιβλιογραφία ότι πρόκειται περί αξιόπιστου δείκτη η ΣΝ και τα ΑΕΕ είναι συχνότερα της ΠΑΝ στους διαβητικούς ασθενείς * *Bhatt DL, Steg PG, Ohman EM, et al. International prevalence, recognition, and treatment of cardiovascular risk factors in outpatients with atherothrombosis. JAMA :Association. 2006;295(2):180-9.

Συμπεράσματα Δεν επιβεβαιώνεται η ύπαρξη γραμμική συσχέτισης μεταξύ της μακροαγγειοπάθειας (ΙΜΤ) και μικροαγγειοπάθειας (egfr) στους διαβητικούς ασθενείς Παραμένει αναπάντητο το ερώτημα των πιθανών κοινών μηχανισμών εμφάνισης και συνύπαρξης αυτών των δύο τόσο σημαντικών επιπλοκών στους διαβητικούς ασθενείς Μικρό δείγμα μελέτης Αμφιλεγόμενα ευρήματα ως προς τις δύο αυτές παραμέτρους και από άλλες μελέτες

Συμπεράσματα Πιο καθοριστικοί παράγοντες για την αύξηση του cimt 0,11 mm ύπαρξη ΣΔ, p=0,001 Ηλικία, p=0,003 λήψη Αντιυπερτασικής αγωγής, p=0,004 επίπεδα της HDL, p=0,024 ΧΝΝ, p=0,032 ΣΔ ο σημαντικότερος παράγοντας για την αύξηση του cimt H σχέση με το cimt παρέμεινε ανεξάρτητη και στατιστικά σημαντική (p=0,016) ακόμα και μετά από τη διόρθωση ως προς την ηλικία, την ύπαρξη ΧΝΝ, τα επίπεδα της HDL και τη λήψη αντιυπερτασικής αγωγής Ο μόνος καθοριστικός παράγοντας για την αύξηση της μέσης τιμής του fimt ήταν η ηλικία

Συμπεράσματα Η παρουσία ΣΔ μεταφράζεται σε αυξημένο πάχος του έσω-μέσου χιτώνα των κοινών καρωτίδων αρτηριών, δηλαδή σε αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο

Συμπεράσματα H παρουσία ΣΔ συμβάλλει σημαντικά στην εξέλιξη της μακροαγγειοπάθειας και η επίδραση αυτή γίνεται πιο εμφανής όταν συνυπάρχει διαταραγμένη νεφρική λειτουργία

Ευχαριστώ