OΞΥ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟ ΟΙΔΗΜΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΑΛΥΒΟΥ ΕΛΕΝΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ ΤΕ Τ.Ε.Π ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ Γ.Ν.Α
Είναι η συσσώρευση υγρού στον διάµεσο ιστό και στις πνευµονικές κυψελίδες. Η συσσώρευση υγρού µπορεί να εµποδίσει την ανταλλαγή αερίων και να οδηγήσει σε αναπνευστική ανεπάρκεια. Πρόκειται για επείγουσα κλινική κατάσταση που απαιτεί επείγουσα ιατρική αντιµετώπιση
ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ Καρδιογενές πνευµονικό οίδηµα (90%) Μη καρδιογενές πνευµονικό οίδηµα
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΟΓΕΝΟΥΣ Ο.Π.Ο Σοβαρή βλάβη της αριστερής κοιλίας λόγω εκτεταµένου Ο.Ε.Μ ή οξείας ισχαιµίας επί εδάφους ήδη δυσλειτουργούσας αριστερής κοιλίας. Βαλβιδοπάθειες (παθήσεις µιτροειδούς η α ο ρ τ ι κ ή ς β α λ β ί δ α ς ), υ π έ ρ τ α σ η, ταχυαρρυθµίες.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΜΗ ΚΑΡΔΙΟΓΕΝΟΥΣ Ο.Π.Ο Οξεία βλάβη της κυψελο-τριχοειδικής µεµβράνης οφειλόµενη σε: Πνευµονική λοίµωξη Πνευµονική εµβολή Ναρκωτικά Μεγάλο υψόµετρο(νόσος ορέων) Νευρογενές ή αλλεργικό Μετά από χειρουργική επέµβαση
ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ Αύξηση αναπνευστικής συχνότητας Βραχύπνοια (βραχεία επιπόλαια αναπνοή) Βήχας, αφρώδη πτύελα χρώµατος ροζ Αίσθηµα πνιγµού η ασφυξίας Ανησυχία,πτώση επιπέδου συνείδησης Εφίδρωση,κρύα άκρα Κυάνωση σε χείλη και δάκτυλα λόγω υποξυγοναιµίας Πόνος στο στήθος,αν το Ο.Π.Ο οφείλεται σε στεφανιαία νόσο Αδυναµία του ασθενούς να παραµείνει ξαπλωµένος
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ Ταχυαρρυθµία µε ασθενή αρτηριακό σφυγµό Φυσιολογική ή και αυξηµένη συστολική πίεση, συχνά όµως µπορεί να είναι και χαµηλή ( 100 mmhg) Άφθονοι, διάσπαρτοι υγροί ρόγχοι στα πνευµονικά ή και ξηρά ακροαστικά λόγω συνύπαρξης σπασµού βρόγχων
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΗΚΓ = φλεβοκοµβική ταχυκαρδία, ευρήµατα ανάλογα µε την υποκείµενη νόσο,(υπερτροφία αριστερής κοιλίας σε ΑΥ) ταχυαρρυθµίες, η βραδυαρρυθµίες. Ακτινογραφία θώρακα= Αναγνωρίζεται από την άθροιση υγρού στις πύλες και στις περιπυλαίες περιοχές των πνευµόνων. Το µέγεθος της καρδιάς µπορεί να είναι φυσιολογικό ή αυξηµένο.
Συχνά παρατηρείται συλλογή πλευριτικού υγρού(δεξιά η αµφοτερόπλευρα). Τ α α κ τ ι ν ο λ ο γ ι κ ά ε υ ρ ή µ α τ α, σ υ ν ή θ ω ς εµφανίζονται µετά την εγκατάσταση των κλινικών εκδηλώσεων και ακτινολογική βελτίωση τις περισσότερες φορές ακολουθεί την κλινική βελτίωση. Στα αέρια αίµατος, παρατηρείται υποξυγοναιµία, υπερκαπνία, αναπνευστική µεταβολική οξέωση.
Μέτρηση ΒΝΡ (plasma Btype natriuretic peptide)=δείκτης που αυξάνεται στο αίµα λόγω διάτασης των διαµερισµάτων της καρδιάς
ΘΕΡΑΠΕΙΑ - ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Φλεβική γραµµή Παρακολούθηση ασθενούς σε monitor Τοποθέτηση ουροκαθετήρα για την µέτρηση των αποβαλλόµενων υγρών Επί Ο.Ε.Μ, διαταραχή αγωγής η άλλης αρρυθµίας,άµεση αντιµετώπιση Η φαρµακευτική θεραπεία εκφράζεται µνηµοτεχνικά από τα αρχικά του λατινικού αλφαβήτου: L(Lasix) M(Μορφίνη), N(Νιτρώδη),O(Οξυγόνο),P(Position)
ΘΕΣΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ Να είναι σε καθιστή ή ηµικαθιστή θέση.
Ο 2 Χορηγείται µ ε στόχο την βελτίωση της υποξυγοναιµίας. Σε περίπτωση υπερκαπνίας, σε ασθενείς µε Χ.Α.Π, χορηγείται Ο 2 σε µικρότερες συγκεντρώσεις. Υψηλές συγκεντρώσεις Ο 2 οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσµα, λόγω καταστολής της λειτουργίας του αναπνευστικού κέντρου.
ΦΟΥΡΟΣΕΜΙΔΗ Χορηγείται σε δόση 40-100mg iv ή και σε υψηλότερες δόσεις σε ασθενείς που λαµβάνουν ήδη διουρητικά. Πέραν της διουρητικής της δράσης, προκαλεί φλεβοδιαστολή, µείωση του επιστρεφόµενου όγκου αίµατος στην δεξιά κυκλοφορία, µειώνοντας άµεσα την πίεση στα πνευµονικά τριχοειδή.
ΝΙΤΡΩΔΗ Η χορήγηση νιτρωδών iv ή υπογλωσσίως, ελαττώνει την συµφόρηση στον πνεύµονα µε την κατακράτηση αίµατος στην περιφέρεια λόγω διάτασης των φλεβών
ΜΟΡΦΙΝΗ Χορηγείται σε συνδυασµό µε αντιεµετικά σε δόση 5 mg iv (η δόση µειώνεται σε ηλικιωµένους ασθενείς). Περιορίζει την φλεβική επιστροφή του αίµατος και ηρεµεί τον ασθενή.
Σε έντονο βρογχόσπασµο χορηγούνται β 2 διεγέρτες (π.χ σαλβουταµόλη). Εναλλακτικά µπορεί να χορηγηθεί αµινοφυλλίνη 250 mg iv σε διάστηµα 30 min. Σε περίπτωση µη ανατασσόµενου πνευµονικού οιδήµατος µε χαµηλή ΑΠ, χορηγούνται ινότροπα φάρµακα, σε δόση 5µg/kg/min. Aν η συστολική ΑΠ είναι 90 mmhg, χορηγείται ντοπαµίνη σε αγγειοσυσπαστική δόση (10µg/kg/min).
Στην περίπτωση όπου παρά την λήψη των προαναφερθέντων µέτρων δεν παρατηρείται βελτίωση της κλινικής εικόνας και το πνευµονικό οίδηµα συνοδεύεται από υποξυγοναιµία, υπερκαπνία και αναπνευστική οξέωση ο ασθενής διασωληνώνεται και υποβάλλεται σε µηχανική υποστήριξη της αναπνοής
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ