NAFLD. Β. Α. Λαμπαδιάρη. (Μη αλκοολική λιπώδης ηπατική νόσος): Διάγνωση, παθοφυσιολογία και παρεμβάσεις.

Σχετικά έγγραφα
Σακχαρώδης Διαβήτης και Μη Αλκοολική Στεατοηπατίτιδα -Παθογένεια και Αντιμετώπιση-

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ

Ιωάννα Χρανιώτη 1, Νικόλαος Κατζηλάκης 2, Δημήτριος Σαμωνάκης 2, Γρηγόριος Χλουβεράκης 1, Ιωάννης Μουζάς 1, 2, Ευτυχία Στειακάκη 1, 2

Χρόνια νοσήματα του ήπατος και υπολιπιδαιμική θεραπεία

Ο ρόλος της δίαιτας στην πρόληψη και την αντιμετώπιση της NAFLD.

ΜΗ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΛΙΠΩΔΗΣ ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΚΑΙ ΛΙΠΩΔΗΣ ΔΙΗΘΗΣΗ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ ΩΣ ΑΙΤΙΑ ΑΥΞΗΜΕΝΗΣ ΦΕΡΡΙΤΙΝΗΣ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ

Ασθενής με ηπατική ίνωση λόγω NAFLD/NASH και διαβήτη. Υπάρχει κοινή θεραπεία;

Λιπώδης νόσος του ήπατος (Fatty liver disease)

Ηπατίτιδα C και Σακχαρώδης διαβήτης. Όλγα Ι. Γιουλεμέ Γαστρεντερολόγος, Λέκτορας Α.Π.Θ. Α Προπ. Παθολογική Κλινική ΑΧΕΠΑ

Η ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΗ-ΑΛΚΟΟΛΙΚΗΣ ΣΤΕΑΤΟΗΠΑΤΙΤΙ ΑΣ

Π.ΠΑΣΧΟΣ, Ε.ΜΠΕΚΙΑΡΗ, Ε.ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ, Μ. ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΗ, Α. ΤΣΑΠΑΣ, Κ. ΠΑΛΕΤΑΣ

Διαβητική περιφερική αρτηριοπάθεια και νευροπάθεια Οφέλη από τη ρύθμιση των λιπιδίων. Σ. Λιάτης

Αναστασόπουλος ΝΑ 1, Καραμάνη-Πλουμπίδου ΑΒ 1, Μαλλιώρας Ι 1, Παπούδου-Μπάη Α 2, Παλιούρας Α 3, Στυλιανίδη ΜΧ 1, Γούσια Α 1,2, Γκλαντζούνης Γ 1,3

ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ. Νικολούδη Μαρία. Ειδικ. Παθολόγος, Γ.Ν.Θ.Π. «Η Παμμακάριστος»

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΒΙΟΨΙΑ ΗΠΑΤΟΣ

Ν. Κατσίκη[1], Α. Γκοτζαμάνη-Ψαρράκου[2], Φ. Ηλιάδης[1], Τρ. Διδάγγελος[1], Ι. Γιώβος[3], Δ. Καραμήτσος[1]

Η ΣΧΕΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΛΑΙΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ.

«Θεραπευτικός αλγόριθµος ADA/EASD 2012»

Υπεργλυκαιμία λόγω χρήσης Γλυκοκορτικοειδών. Μαρινέλλα Κυριακίδου Χειμώνα Ενδοκρινολόγος 24 ο Ετήσιο Συνέδριο ΔΕΒΕ Νοέμβριος 2010

Mη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος(malnh) και αντιδιαβητικά φάρμακα

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΑΠΝΟΙΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ. Φώτης Καψιμάλης Αν. Δ/ντής Πνευμονολογικής Κλινικής Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν

H επίδραση της αερόβιας άσκησης στα επίπεδα απελίνης και γκρελίνης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τυπου 2

Στεργίου Ιωάννης Ά ΠΡΟΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ. Ά ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΠΘ Πέμπτη 12 Νοεμβρίου ο Συνέδριο ΔΕΒΕ

Ποια πρέπει να είναι η ορθολογική προσέγγιση του ηπατολόγου - Υπάρχει ειδική φαρμακευτική αντιμετώπιση;

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΗΠΑΤΙΚΗ ΝΟΣΟ

Σύγκριση Λιποκινών μεταξύ παιδιών και εφήβων με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 με παχυσαρκία και φυσιολογικό δείκτη μάζας σώματος

Ινσουλινοθεραπεία (Βασική +ΑΔ)

Λιπώδης διήθηση ήπατος νεότερα δεδομένα

Μεταβολικό σύνδρομο και νόσος Alzheimer

Θεραπεία μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας

Λιπώδης ιστός και Φλεγμονή. Αγαθοκλής Τσατσούλης Ενδοκρινολογική Κλινική Διαβητολογικό Κέντρο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Μεταβολισμός λιπιδίων Δυσλιποπρωτειναιμίες. Μαρίνα Νούτσου Διευθύντρια Β Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ Ιπποκράτειο

Λιπώδες ήπαρ και διαβήτης. Τι σημαίνει στην κλινική πράξη;

Ο ρόλος του λιπώδους ιστού

ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ Ι

ΑΠΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ II ΚΕΤΟΝΟΣΩΜΑΤΑ

ΕΠΙΠΕ Α ΛΕΠΤΙΝΗΣ ΚΑΙ Α ΙΠΟΝΕΚΤΙΝΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ Ι ΙΟΠΑΘΗ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΙΝΩΣΗ. Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας, Λάρισα

MH ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΣΤΕΑΤΟΗΠΑΤΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ

Dyslipidemia: Updated Guidelines Διαχείριση δυσλιπιδαιμιών

ΟΡΟΛΟΣΤΗΣΑΣΚΗΣΗΣΣΤΟ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΣΥΝ ΡΟΜΟ, ΣΤΑ ΛΙΠΙ ΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΕΣ

Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμιών. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

Μοντέλα πρόγνωσης. του Σακχαρώδη Διαβήτη. Ηλιάδης Φώτης. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Διαβητολογίας ΑΠΘ Α ΠΡΠ, Νοσοκοµείο ΑΧΕΠΑ

Μεταβολικό Σύνδρομο και Άσκηση στην παιδική ηλικία: Ο Ρόλος των Αδικοπινών. Θανάσης Τζιαμούρτας ΤΕΦΑΑ Παν. Θεσσαλίας

ΚΥΤΟΚΙΝΕΣ, ΜΥΟΚΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ Χαρά Κ. Δελή, PhD

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ hs-crp ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΉ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΝΙΝΗΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΞΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Προδιαβήτης και µεταβολικό σύνδροµο

ΟΞΕΙΕΣ ΥΠΕΡΓΛΥΚΑΙΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Χριστίνα Βουρλάκου. Παθολογοανατομικό Τμήμα ΓΝΑ Ο Ευαγγελισμός

ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΕΠΙΚΑΛΥΨΗΣ. Καλλιόπη Ζάχου. 12 Ο Πανελλήνιο Ηπατολογικό Συνέδριο. Παθολόγος Παθολογική Κλινική & Ερευνητικό Εργαστήριο Παν/μίου Θεσσαλίας

ΛΙΠΩΔΗΣ ΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΔΟΘΗΛΙΟ: ΜΙΑ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΣΧΕΣΗ. Κ. ΜΑΚΕΔΟΥ, Ιατρός Βιοπαθολόγος

Νεότερα φάρμακα : antiangptl3

Παχυσαρκία και Σακχαρώδης Διαβήτης

Ο ΡΟΛΟ ΣΩΝ ΑΙΜΟΠΕΣΑΛΙΑΚΩΝ ΜΙΚΡΟΩΜΑΣΙΔΙΩΝ Ε ΑΘΕΝΕΙ ΜΕ ΥΡΟΝΙΑ ΗΠΑΣΙΣΙΔΑ C ΚΑΙ Η ΤΥΕΣΙΗ ΣΟΤ ΜΕ ΣΗΝ ΑΝΣΙΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΟ ΚΑΠΝΙΜΑ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2.

Ηλίας Ν. Μυγδάλης. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος, σακχαρώδης διαβήτης και καρδιαγγειακή νόσος

Σακχαρώδης Διαβήτης. Είναι η πιο συχνή μεταβολική νόσος στον άνθρωπο. Γανωτάκης Εμμανουήλ Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης

ΜΗ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΛΙΠΩΔΗΣ ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΝΟΣΟΣ. ΜΠΑΚΑΛΑΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ. ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Β Γ.Ν.Α. ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ ΒΟΥΛΑΣ.

Πρόληψη στα καρδιαγγειακά νοσήματα

Υπολειπόμενος καρδιαγγειακός κίνδυνος. Πώς υπολογίζεται, πώς αντιμετωπίζεται

Χρήστος Γαλανάκης, Μάρκος Δασκαλάκης, Ιωάννης Μελισσάς

Σ. Τσοτουλίδης, Ζ. Κοντονίνας, Μ. Μπούλμπου, Χ. Μαργαριτίδης, Ι. Κελεγκούρης, Κ. Τζιόμαλος, Τ. Διδάγγελος.

Χατζηκωνσταντίνου Θωμάς, ειδικευόμενος Παθολογίας Παθολογική κλινική Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης (ΨΝΘ)

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΜΑΚΡΟΘΡΕΠΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΒΙΛNΤΑΓΛΙΠΤΙΝΗΣ ΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΘΗΛΙΟΥ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2

Καμία σύγκρουση συμφερόντων

Παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του Παγκρέατος. Στέργιος Δελακίδης Γαστρεντερολόγος

Ινσουλίνη και γήρανση

ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΜΟΝΑΔΑ ΕΡΕΥΝΑΣ Β'ΠΡΟΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Θ.

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΘΡΟΜΒΟΕΜΒΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟΣ. Δ. Κιόρτσης. Ενδοκρινολόγος-Διαβητολόγος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΦΕ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΟΥ ΟΥΡΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ 2019 ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΡΟΥΜΤΣΙΟΥ ΜΑΡΙΑ Νοσηλεύτρια CPN, MSc Α Παιδιατρικής κλινικής ΑΠΘ

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΝΕΦΡΟΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΝΕΦΡΙΚΩΝ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΩΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ

13-14/10/2017 ΗΜΕΡΑ ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΘΕΜΑ ΟΜΙΛΗΤΗΣ

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΧΑΠ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ ΑΝΝΑ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α ΓΕΝ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Κορίτσι 8 ετών με LDL-χοληστερόλη 150mg/dL

Αναθεωρημένες Ελληνικές κατευθυντήριες οδηγίες για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας

Θεραπευτικές παρεμβάσεις για την επίτευξη του στόχου της LDL χοληστερόλης στο διαβητικό ασθενή

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΙΑΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΧΗΜΕΙΑΣ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑΣ ΦΥΣΙΚΟΧΗΜΕΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΕΣ

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Β ΠΡΟΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ

Δυσλιπιδαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΝΕΦΡΟΥ 2017 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΦΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ και ΚΑΡΚΙΝΟΣ: συνύπαρξη ή αιτιολογική σχέση;

ΟΞΕΙΑ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑΣ ΗΠΑΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ: ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ-ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η μετάβαση από τη βιοχημικά πρώιμη στην προχωρημένη Πρωτοπαθή Χολική Χολαγγειίτιδα: Προγνωστικοί παράγοντες & επιπτώσεις στην πορεία της νόσου

Αναστολείς της PCSK9. ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΡΑΛΛΙΔΗΣ, FESC Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Β ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

13-14 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017 ΑΘΗΝΑ ΗΜΕΡΑ ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΘΕΜΑ ΟΜΙΛΗΤΗΣ

«Πρόληψη υποτροπών και επιπλοκών της κοιλιοκάκης» 12 η Εκπαιδευτική Διημερίδα της ΕΠΕΓΕ Αθήνα 2014

Τελικό κείμενο της Μελέτης. Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών: Διατροφή και Υγεία

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΩΝ ΕΙΚΤΩΝ BODE ΚΑΙ FFMI ΜΕ ΤΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΦΛΕΓΜΟΝΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΠΝΕΥΜΟΝΟΠΑΘΕΙΑ

Transcript:

NAFLD (Μη αλκοολική λιπώδης ηπατική νόσος): Διάγνωση, παθοφυσιολογία και παρεμβάσεις. Β. Α. Λαμπαδιάρη Επίκ. Καθηγήτρια Παθολογίας-Σακχαρώδη Διαβήτη Β Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική και Μονάδα Έρευνας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Π. Γ.Ν «Αττικόν».

CHALASANI ET AL. HEPATOLOGY, Am J Gastrenterology June 2012

NAFLD-ορισμός Ο ορισμός απαιτεί : (a) Ύπαρξη ηπατικής στεάτωσης >5% (συσσώρευση τριγλυκερίδιων, λιπαρών οξέων, φωσφολιπιδίων, χοληστερόλης, εστέρων χοληστερόλης) αποδεδειγμένη είτε με απεικόνιση ή με βιοψία (b) Απουσία δευτεροπαθούς εναπόθεσης λίπους στο ήπαρ, i. είτε λόγω υπερκατανάλωσης αλκοόλ, (<20 g την ημέρα στον άνδρα και <10 g στη γυναίκα) ii. iii. είτε χρήσης φαρμάκων που προκαλούν στεάτωση, είτε λόγω κληρονομικών μεταβολικών διαταραχών. CHALASANI ET AL. HEPATOLOGY, June 2012

Το φάσμα της NAFLD Φυσιολογικό ήπαρ Στεάτωση ή Λιπώδες ήπαρ Μη Αλκοολική ΣτεατοΗπατίτιδα Κίρρωση ήπατος απότοκος NASH 2011

The histopathological progression of NAFLD. A: Normal liver (H&E, 200 ). Hooper A J et al. J. Lipid Res. 2011;52:593-617 2011 by American Society for Biochemistry and Molecular Biology

NAFLD Χαρακτηρίζεται από: Αντίσταση στην ινσουλίνη: σταδιακή αύξηση της βαρύτητας της αντίστασης στο φάσμα της NAFLD, που ίσως συμβάλλει στην εξέλιξη της ηπατικής βλάβης Συχνά συνδέεται με: Διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη ή ΣΔτ2 Αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο CHALASANI ET AL. HEPATOLOGY, June 2012

CHALASANI ET AL. HEPATOLOGY, June 2012

Επιδημιολογικά δεδομένα Η συχνότερη νόσος του ήπατος Σε άτομα με ανεξήγητη τρανσαμινασών: 55% NAFLD ιστολογικά Η συχνότερη αιτία αύξησης των τρανσαμινασών σε αιμοδότες Σε νεοδιαγνωσθείσες περιπτώσεις χρόνιας ηπατικής νόσου: 39% NAFLD Αποτελεί το συχνότερο (30-40%) αίτιο κρυψιγενούς ηπατικής νόσου

Επιδημιολογικά δεδομένα (2) Στο γενικό πληθυσμό με U/S, CT: I. NAFLD: 6.3% με 33% II. NASH: 3 με 5%. Συχνότερα σε άτομα ηλικίας 40-60 ετών, άνδρες Σε παιδιά: 5% στα φυσιολογικού βάρους,38% σε παχύσαρκα > 90% των ατόμων με NAFLD έχουν τουλάχιστον μία από τις παραμέτρους του μεταβολικού συνδρόμου, ενώ το 30% έχει πλήρες το σύνδρομο 30%-45% των ατόμων με NAFLD: ΣΔτ2 50%-73% των ατόμων με κρυψιγενή κίρρωση (εν μέρει απότοκο NASH): παχύσαρκα ή ΣΔ Vuppalanchi R, Chalasani N. Hepatology 2009;49:306-317 Vernon G, Aliment Pharmacol Ther 2011;34: 274-285.

Επιπολασμός NAFLD σε νοσογόνο παχυσαρκία (%) 100 84 80 60 40 20 20 8 0 Στεάτωση Μέτρια-σοβαρή φλεγμονή Ίνωση ή κίρρωση N = 75 άτομα Mέσος ΔΜΣ:57 kg/m 2 Διεγχειρητικές βιοψίες ήπατος κατά τη διάρκεια γαστρικού bypass Gholam PM. Obes Surg 2002; 12:49

Επιπολασμός NAFLD σε υπερλιπιδαιμία 100 (%) 83 80 60 50 60 40 24 20 0 Chol TG Μικτή υπερλιπιδαιμία Μικτή υπερλιπιδαιμία + ALT Dallas Heart Study N =2124 άτομα με υπερλιπιδαιμία που δεν ελάμβαναν στατίνη NAFLD διαγνωσμένοι με μαγνητική φασματοσκοπία Browning JD. Hepatology 2006; 44:466-471

female gender, obesity (BMI, waist:hip ratio), hypercholesterolemia and increased LDL are independent predictors of disease severity in patients with NASH. Dig Dis Sci (2008) 53:1967 1976

Η NAFLD συνδέεται με διαταραχή της ομοιοστασίας της γλυκόζης ανεξάρτητα από το σπλαγχνικό λίπος *Διορθωμένα ως προς ηλικία, φύλο, κατανάλωση αλκοόλ, κάπνισμα, υποκατάσταση ορμονών * *Διορθωμένα και ως προς BMI, Περίμετρο μέσης και σπλαγχνικό λίπος Framingham Heart Study N =2589 NAFLD διαγνωσμένοι με CT Speliotes. Hepatology 2010; 51:1979-1987

Ενδοκρινοπάθεια και NASH ο υποθυρεοειδισμός συνδέεται με NAsH, ΗKΚ, χολολιθίαση, και η dehydroepiandrosterone sulfate (DHeA-s) μπορεί να παίζει ρόλο στην ανάπτυξη της ίνωσης στη NAsH η ανεπάρκεια αυξητικής μπορεί να προκαλέσει μεταβολικό σύνδρομο και NAsH το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών προάγει τη NAFLD ειδικές ενδοκρινικές διαταραχές προάγουν τη NAFLD και αφού υπάρχουν ανάλογες θεραπείες, τα ενδοκρινικά αίτια θα πρέπει να αποκλείονται σε ασθενείς με κρυψιγενή κίρρωση Nat. Rev. Gastroenterol. Hepatol. 6, 236 247 (2009);

Nat. Rev. Gastroenterol. Hepatol. 6, 236 247 (2009);

NASH - παθογένεια Adams L A et al. CMAJ 2005;172:899-905

Από την αντίσταση στην ινσουλίνη στη NASH: παραδοσιακή 2-hit υπόθεση Δίαιτα ΕΛΟ ΕΛΟ de novo λιποσύνθεση Στεάτωση TAG Παχυσαρκία και Φλεγμονώδεις κυτταροκίνες Έλλειψη ισορροπίας αντίσταση στην ινσουλίνη (TNF-α, IL-6) αδιποκυτταροκίνης NASH/Ίνωση Ενδοτοξίνες Οξειδωτική καταπόνηση / μιτοχονδριακή δυσλειτουργία 1 ο χτύπημα Στεάτωση Ηπατική υπερχείλιση λίπους 2 ο χτύπημα Φλεγμονή / ίνωση Υπόθεση αδιποκυτταροκίνης

Clinical Science (2008) 115, 141 150

Ο ρόλος τουολιπώδους ιστού ρόλος του λιπώδους ιστού Υγιής λιπώδης ιστός Υπερτροφικός δυσλειτουργικός λιπώδης ιστός "Ενεργοποίηση" μακροφάγων Κυτταροκίνες μακροφάγων (TNF-α, IL-6, CRP, άλλες) Υποξία Υπερτροφία Endoplasmic Reticulum Stress JNK NF-κΒ Διήθηση λιπώδους ιστού Γενετικοί παράγοντες Διατροφικές συνήθειες? Αδιπονεκτίνη Νέκρωση Λιπόλυση Αντίσταση στην ινσουλίνη Αδιποκυτταροκίνες FFA Λιποτοξικότητα Συστηματικές δράσεις ΗΠΓ NAFLD NASH Κατανάλωση γλυκόζης Απόπτωση β-κυττάρων Έκκριση ινσουλίνης ΣΔτ2 Συστηματικές δράσεις Καρδιακή λειτουργία Κίνδυνος ισχαιμίας Αθηροσκλήρωση Ενδοθηλιακή δυσλειτουργία Cusi K. Curr Diab Rep 2010; 10:306-315

Journal of Gastroenterology and Hepatology 26 (2011) 789 795

De novo lipogenesis

Non-alcoholic steatohepatitis: a microbiota-driven disease Trends Endocrinol Metab. 2013 Nov;24(11):537-45

Overview of the metabolic processes influencing the development of NAFLD. Variants within genes involved in these processes may impact the development and/or progression of NAFLD. NAFLD, nonalcoholic fatty liver disease. Hooper A J et al. J. Lipid Res. 2011;52:593-617 2011 by American Society for Biochemistry and Molecular Biology

Clinical Science (2008) 115, 141 150

Διάγνωση Κλινικά ευρήματα: 2/3 των περιπτώσεων ασυμπτωματικά Εργαστηριακά ευρήματα: Δεν υπάρχει εργαστηριακός δείκτης της παρουσίας NAFLD/NASH Αμινοτρανσφεράσες: κφ στο 80% των περιπτώσεων Η απουσία ηπατικών ενζύμων δεν αποκλείει την παρουσία φλεγμονής και ίνωσης Τα επίπεδα αμινοτρανσφερασών δεν αντιστοιχούν στην ιστολογική εικόνα Απεικονιστικός έλεγχος: Ο απεικονιστικός έλεγχος παρέχει σημαντικές πληροφορίες για την ανίχνευση μέτριας ή σοβαρής στεάτωσης αλλά δε συσχετίζεται με τις ιστολογικές βλάβες που διαφοροποιούν τη NAFLD από τη NASH Ιστολογική εξέταση βιοψίας ήπατος: η μέθοδος αναφοράς Αποκλεισμός άλλων αιτίων ηπατικής νόσου (αλκοόλ, ιοί, φάρμακα, )

Πρόσφατες εξελίξεις στη διάγνωση και παρακολούθηση Μαθηματικά μοντέλα: Βαθμολογία HAIR Βαθμολογία BAAT NAFLD fibrosis score Ευρωπαϊκό μοντέλο εκτίμησης ίνωσης ELF score Μοντέλο BARD FIB-4score FIBROTEST Απεικονιστικές εξετάσεις: Ελαστογραφία (Fibroscan) Μαγνητική ελαστογραφία Μαγνητική φασματοσκοπία Βιοδείκτες αναπνοής Βιοδείκτες: Ίνωσης Οξειδωτικής δραστηριότητας Φλεγμονής Απόπτωσης

NAFLD Activity Score (NAS) An unweighted composite of steatosis, inflammation, and ballooning scores. It is a useful tool to measure changes in liver histology in patients with NAFLD in clinical trials. http://nafldscore.com HEPATOLOGY 2007;45:846-854 CHALASANI ET AL. HEPATOLOGY, June 2012

Απεικονιστικές εξετάσεις Ηπατική Ελαστογραφία (Fibroscan) σύγχρονος πολλά υποσχόμενος μη επεμβατικός τρόπος παρακολούθησης της ίνωσης στη χρόνια ηπατοπάθεια αξιόπιστος δείκτης για την αρχική εκτίμηση και παρακολούθηση εξέλιξης της ίνωσης Μαγνητική Ελαστογραφία αξιόπιστος δείκτης για την αρχική εκτίμηση αλλά και για την παρακολούθηση εξέλιξης της ίνωσης Mαγνητική Φασματογραφία Πολύ ακριβής και αναπαραγώγιμη μέτρηση του ηπατικού λίπους Taouli B. et al. AJR Am J Roentgenol 2009; 193(1):14

Αποτελεσματικότητα απεικονιστικών εξετάσεων στην εκτίμηση ηπατικής στεάτωσης Μεταανάλυση 46 άρθρων που διερευνούν τη διαγνωστική ικανότητα απεικονιστικών τεχνικών στην εκτίμηση της ηπατικής στεάτωσης με εξέταση αναφοράς την ιστολογική εξέταση N =4715 άτομα με NAFLD, σε 4 ομάδες ανάλογα με το βαθμό της στεάτωσης Bohte AE et al. Eur Radiol 2011; 21:87

Αρχική εκτίμηση του ασθενούς 1. Κατά την αρχικήεκτίμηση ασθενούς με υποψία NAFLD, απαραίτητα αποκλείουμε δευτεροπαθή αίτια στεάτωσης και συνυπάρχουσα ηπατική νόσο 2. Εμμένοντα υψηλά επίπεδα φερριτίνης ορού και ομοζυγωτία ή ετεροζυγωτία για μεταλλάξεις C282Y HFE απαιτούν βιοψία ήπατος 3. Υψηλοί τίτλοι αυτοαντισωμάτων σε συνδυασμό με άλλες ενδείξεις αυτοάνοσης ηπατικής νόσου (πολύ υψηλά επίπεδα τρανσαμινασών, υπεργαμμασφαιρίναιμία), απαιτεί έλεγχο για αυτοάνοσο ηπατικό νόσημα 4. Οι ασθενείς με ΝΑSH κίρρωση θα πρέπει τακτικά να ελέγχονται για ΗΚΚ, και κιρσούς οισοφάγου CHALASANI ET AL. HEPATOLOGY, June 2012

Μη επεμβατική προσέγγιση του ασθενους με NASH και προχωρημένη ίνωση 1. Το NAFLD Fibrosis Score είναι ένα χρήσιμο κλινικό εργαλείο για ανίχνευση των ασθενών με πιθανή ίνωση ή/και κίρρωση 2. Τα κυκλοφορούντα επίπεδα cytokeratin-18 (CK18) είναι από τους καλύτερα μελετημένους βιοδείκτες για την υπαρξη στεατοηπατίτιδος. Δεν εχει μπει ακόμη στην καθημερα κλινική πρακτική 3. Η ελαστογραφία που μετρά την σκλήρυνση μη επεμβατικά, έχει επιτυχώς αναγνωρίσει την ίνωση σε ασθενεις με ηπατίτιδα B και C. Αν και πρόσφατη μεταανάλυση έδειξε υψηλή ευαισθησία και ειδικότητα στην ανάδειξη της ίνωσης στην NAFLD,ήταν μεγάλη αποτυχία στα άτομα με μεγάλο ΒΜΙ CHALASANI ET AL. HEPATOLOGY, June 2012

Πότε κάνουμε βιοψία ήπατος σε ασθενείς με NAFLD? 1. Πρέπει να σκεφτόμαστε τη βιοψία ήπατος σε ασθενείς με NAFLD και υψηλό κίνδυνο για στεατοηπατίτιδα και σοβαρή ίνωση. 2. Η συνύπαρξη μεταβολικού συνδρόμου, και υψηλού NAFLD Fibrosis Score μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση των ασθενών με υψηλό κίνδυνο 3. Θα πρέπει να σκεφτομαστε τη βιοψία σε ασθενείς με NAFLD στους οποίους δεν μπορούμε να αποκλείσουμε χρόνια ηπατικη νόσο άλλης αιτιολογίας CHALASANI ET AL. HEPATOLOGY, June 2012

Αντιμετώπιση των ασθενών με NAFLD- Υγειινοδιαιτητική παρέμβαση Συστάσεις: 1. Η απώλεια βάρους μειώνει την ηπατική στεάτωση Ολιγοθερμιδική δίαιτα, με περιορισμό των λιπών και των ευαπορρόφητων υδατανθράκων. (ασφαλώς, αποφυγή του οινοπνεύματος) 2. Απώλεια τουλάχιστον 3-5% ΣΒ φαίνεται νε είναι απαραίτητη για αυτή τη μείωση, αλλά μεγαλύτερη απώλεια (10%) πιθανά χρειάζεται για να βελτιώσει τη νεκρωτική φλεγμονή του ηπατοκυττάρου. 3. Η άσκηση μόνη της στους ενήλικες μπορεί να βελτιώσει τη στεάτωση, αλλά το αν βελτιώνει την ιστολογική εικόνα δεν έχει ακόμη τεκμηριωθεί. CHALASANI ET AL. HEPATOLOGY, June 2012

Συστάσεις: INSULIN SENSITIZING AGENTS Metformin-pioglitazone 1. Η μετφορμίνη δεν έχει σημαντική επίδραση στην ηπατική ιστολογία και ΔΕΝ συστήνεται ως ειδική θεραπέια για τη NASH. 2. Η πιογλιταζόνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της NASH που έχει αποδειχθεί με βιοψία. Παρα ταύτα, πρέπει να τονιστεί πως η πλειοψηφία των ασθενών που συμμετείχε στις κλινικές μελέτες ήταν μηδιαβητικοί και πως η μακροχρόνια ασφάλεια και αποτελεσματικότητα σε μη-διαβητικούς ασθενέις με NASH δεν έχει αποδειχθεί. 3. Κανένα από τα φάρμακα αυτά δεν έχει επίσημη ένδειξη σε μηδιαβητικούς ασθενείς CHALASANI ET AL. HEPATOLOGY, June 2012

The role of metformin in the regulation of hepatic glucose metabolism and ist clinical impact The metabolic situation in type 2 diabetes with increased EGP accompanied by greater hepatocellular gluconeogenesis and lipid content (HCL) and lower muscle glucose uptake. E.Phielix, J.Szendroedi and M.Roden : Trends in Pharmacological Sciences Vol.32, October 2011 Inhibition of mitochondrial complex I in liver (mitochondrial oxidative phosphorylation) & activation of AMPK

Αξιολόγηση της μετφορμίνης στη θεραπεία της NAFLD Συγγραφείς N Διάρκεια θεραπείας (μήνες) ALT/AST Ιστολογία Coyle, 1999 2 4 11 Βελτίωση Βελτίωση Marchesini, 2001 14 4 Βελτίωση Δεν μελετήθηκε Nair, 2004 25 6 Βελτίωση Δεν μελετήθηκε Uygun et al, 2004 34 6 Βελτίωση Ασήμαντη Lavine et al, 2004 6 Βελτίωση Άγνωστη Tikkainen et al, 2004 4 Βελτίωση Άγνωστη Bugianesi et al, 2005 55 12 Βελτίωση Βελτίωση

The role of and TZDs in the regulation of hepatic glucose metabolism and ist clinical impact Τhe metabolic situation in DM2 with increased EGP accompanied by greater hepatocellular gluconeogenesis, lipid content (HCL) & FFA- flux from adipose tissue Effects resulting from chronic PPARγ-mediated adipose tissue remodeling & increased adiponectin secretion. Direct TZDs inhibitory effect on mitochondrial complex I activates AMPK- kinase E.Phielix, J.Szendroedi and M.Roden : Trends in Pharmacological Sciences Vol.32, October 2011

Η χορήγηση Πιογλιταζόνης συνδέεται με βιοχημική & ιστολογική βελτίωση σε NAFLD N=55 ΜΑΣΗ IGT ή ΣΔτ2 σε 2 ομάδες: Υποθερμιδική δίαιτα + Πιογλιταζόνη 45 mg ή Υποθερμιδική δίαιτα + Εικονικό φάρμακο Θεραπεία 24 εβδομάδες Κύριο καταληκτικό σημείο: ιστολογική βελτίωση Belfort B. et al. NEJM 2006; 355:2297

Συστάσεις: Vitamin E 1. Η Vitamin E (a-tocopherol) σε ημερήσια δόση 800 IU/day βελτιώνει την ηπατική ιστολογία και θα πρέπει να θεωρείται πρωτης γραμμής θεραπεία στους ασθενείς με NASH αποδεδειγμένη με βιοψία. 2. Μέχρι να προκύψουν νέα δεδομένα που να υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα της, η vitamin E δεν συνιστάται για τη θεραπεία της ΝASH στους διαβητικούς χωρίς βιοψία, στην κίρρωση με στεατοηπατίτιδα, στην κρυπτογενή κίρρωση. CHALASANI ET AL. HEPATOLOGY, June 2012

Επιδράσεις της Βιταμίνης Ε, Πιογλιταζόνης ή Εικονικού φαρμάκου στη NASH N =247 NASH μη-σδ σε 3 ομάδες, θεραπεία 96 εβδομάδες Sanyal A et al. NEJM 2010; 362:1675

Επιδράσεις της Βιταμίνης Ε, Πιογλιταζόνης ή Εικονικού φαρμάκου στη NASH Κύριο καταληκτικό σημείο: ιστολογική βελτίωση της NASH Ιστολογική βελτίωση σε: 43% της ομάδας βιτ. Ε (p< 0.001) 34% της ομάδας ΠΙΟ 30 mg (p< 0.04) 19% της ομάδας εικ. φ. Οριστική βελτίωση της NASH: σε 36% της ομάδας βιταμίνης Ε (p< 0.05) και 47% της ομάδας ΠΙΟ (p< 0.001) Κανένα φάρμακο δε συνδυάστηκε με σημαντική βελτίωση στην πυλαία φλεγμονή, στην ίνωση Υποτροπή μετά τη διακοπή του φαρμάκου Sanyal A et al. NEJM 2010; 362:1675

Συστάσεις: Ursodeoxycholic acid (UDCA), Omega-3 fatty acids 1. UDCA δεν συνιστάται στη NAFLD/NASH. 2. Είναι πρώιμο να συστήσουμε omega-3 fatty acids ως ειδική θεραπεία για τη ΝAFLD/NASH, αλλά μπορούν να θεωρηθούν πρωτης γραμμής θεραπεία για την υπερτριγλυκεριδαιμία σε ασθενείς με NAFLD. CHALASANI ET AL. HEPATOLOGY, June 2012

GLP-1R is present on human hepatocytes and has a direct role in decreasing hepatic steatosis in vitro by modulating elements of the insulin signaling pathway Decreased Glycogen and Fatty Acid Synthesis Gupta N.A., et al., Hepatology, May; 51 (5): 1584-1592, 2010

World J Gastroenterol 2013 April 21; 19(15): 2298-2306 45

Η αναστολή DPP4 στο λιπώδες ήπαρ Knock-out ποντίκια του γονιδίου που κωδικοποιεί τη DPP- 4 οδηγεί σε άμεση ενεργοποίηση του PPARa μονοπατιου και αδρανοποίηση του inactivation of the sterol regulatory element binding protein-1 (SREBP-1) μονοπατιού, αυξάνοντας έτσι την οξείδωση του λίπους, μειώνοντας τη λιπογένεση, και προλαμβάνοντας την ηπατική στεάτωση Τα επίπεδα του ηπατικού DPP-4 mrna είναι πολύ ηψηλότερα σε άτομα με ΝAFLD, οι DPP-4 αναστολείς μειώνουν την ηπατική βλάβη και τη δυσγλυκαιμία σε άτομα με NAFLD. World J Gastroenterol 2013; 19(15): 2298-2306 46

Η χρήση στατινών στη NAFLD/NASH Συστάσεις: 1. Δεδομένης της έλλειψης στοιχείων ότι οι ασθενείς με NAFLD/NASH βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο για σοβαρή ηπατική βλάβη από τις στατίνες, αυτές μπορούν να χορηγούνται για τη θεραπέια της δυσλιπιδαιμίας στους ασθενείς αυτούς. 2. Μέχρι να προκύψουν RCTs με ιστολογικά καταληκτικά σημεία που να αποδεικνύουν αποτελεσματικότητα, οι στατίνες δεν θα πρέπει να χορηγούνται ως ειδική θεραπεία για τη NASH. CHALASANI ET AL. HEPATOLOGY, June 2012

Μεταμόσχευση ήπατος Σε μη αντιρροπούμενη κίρρωση To 50% των κιρρωτικών θα χρειαστεί μόσχευμα ή θα καταλήξει από ηπατική ανεπάρκεια Η νόσος υποτροπιάζει στο μόσχευμα: 50% των ασθενών σε 4 χρόνια έχει ΜΑΣΗ με ίνωση ή κίρρωση Παράγοντες κινδύνου για υποτροπή: ΣΔ ΣΒ μετά τη μεταμόσχευση δόση κορτικοειδών