Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης Το σχολείο Την οικογένεια Τους πνευματικούς ανθρώπους

Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας (ΜΜΕ) καθορίζουν και διαμορφώνουν σε σημαντικό βαθμό τις στάσεις και αντιλήψεις της κοινωνίας έναντι σε κάθε κοινωνική ομάδα ως εκ τούτου και των ατόμων με διαφορετική φυλετική ή εθνική καταγωγή, ώστε να αποφεύγεται η παραγωγή ρατσιστικών και ξενοφοβικών στερεότυπων και να προάγεται ο σεβασμός στη διαφορετικότητα. Τα ΜΜΕ παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση μη ρατσιστικών και ξενοφοβικών στερεοτύπων καθώς μπορούν να μετατρέπουν σε εργαλείο διαχείρισης και άμβλυνσης τους. Είναι διεθνές αποδεκτό και θεωρείται στοιχειώδης δημοκρατική συνθήκη ότι είναι υποχρέωση των ΜΜΕ η άρνηση βήματος σε εκφραστές άμεσου ρατσιστικού λόγου. Υπάρχουν δύο ειδών τρόποι έκφρασης ρατσισμού στα ΜΜΕ, ο ευθύς και ο έμμεσος τρόπος. Σε περίπτωση που εκφραστεί ευθέως ρατσιστικός λόγος είναι υποχρέωση του δημοσιογράφου η καταγγελία του ρατσιστικού λόγου. Σε ότι αφορά τον έμμεσο ρατσιστικό λόγο, θεωρείται διεθνώς ότι είναι υποχρέωση των ΜΜΕ, να δρομολογήσουν τις απαραίτητες στρατηγικές για την απάλειψή του.

Το σχολείο αποτελεί έναν καταλυτικό παράγοντα για την αντιμετώπιση του ρατσισμού. Η εκπαίδευση με την σειρά της θα πρέπει να συμβάλει στη καλλιέργεια της κριτικής σκέψης των νέων και να παρουσιάζει τα θετικά της διαφορετικότητας, καλλιεργώντας παράλληλα το σεβασμό προς αυτό, ώστε να εξαλείψει τη ρατσιστική συμπεριφορά των νέων. Καλό θα ήταν να εγκαταλείψει τον εξετασιοκεντρικό χαρακτήρα, που το παρόν εκπαιδευτικό σύστημα πρεσβεύει, και να εστιάσει περισσότερο στο ανθρωπιστικό κομμάτι, το οποίο συνήθως αγνοεί. Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν λοιπόν να εμπνεύσουν τους μαθητές και να τους προσανατολίσουν προς τα υψηλά ανθρωπιστικά ιδεώδη της ισοτιμίας της συναδελφοσύνης και της ουσιαστικής δημοκρατίας. Πρέπει δηλαδή να παρέχουν ευκαιρίες σε όλους τους μαθητές τους ανεξαιρέτως, να αναγνωρίζουν τις διάφορες μορφές στερεοτύπων, όπου και όποτε παρατηρούνται, να ενθαρρύνουν τους μαθητές να αναφέρουν ρατσιστικά περιστατικά τα οποία παρατηρούν, να υλοποιούν δραστηριότητες που σχετίζονται με θέματα διαφορετικότητας, ρατσισμού, εκφοβισμού και διακρίσεων, να μεριμνούν με δράσεις ώστε κανένα παιδί να μη μένει μόνο του στο διάλειμμα, να αναφέρονται σε όλα τα παιδιά με τον ίδιο τρόπο και όχι ως «τα δικά μας» και «τα ξένα» ή «τα άλλα», να αποτελούν θετικά πρότυπα αντιρατσιστικής συμπεριφοράς

Επιπλέον μέσα στο σχολείο το ιδανικό θα ήταν, να μη γίνονται διακρίσεις εις βάρος παιδιών. Πολλές φορές οι καθηγητές, συνειδητά ή μη, κατηγοριοποιούν τους μαθητές και με τις «ταμπέλες» που τους αποδίδουν προκαλούν ρατσιστικές συμπεριφορές και αντιδράσεις από τους συμμαθητές τους. Θα ήταν καλό να τηρούν μια στάση ίση και δίκαιη προς όλους, δείχνοντας ότι ο κάθε άνθρωπος έχει την αξία του, την αξιοπρέπειά του και κανείς, όση εξουσία και δύναμη κι αν έχει, δεν μπορεί να του την αφαιρεί. Με αυτόν τον τρόπο, οι μαθητές και οι μαθήτριες μαθαίνουν να σέβονται την προσωπικότητα, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια των άλλων, να αναγνωρίζουν τα διάφορα ρατσιστικά περιστατικά και να τα αναφέρουν άμεσα σε έναν εκπαιδευτικό του σχολείου, να αρνούνται να εμπλακούν σε ρατσιστικές συμπεριφορές, να ενημερώνουν άτομα που λένε ρατσιστικά ανέκδοτα ότι μπορεί με αυτόν τον τρόπο να πληγώνουν κάποια άλλα άτομα, να περιλαμβάνουν παιδιά στις παρέες και στις δραστηριότητές τους που μπορεί να αποκλείονται λόγω της διαφορετικότητάς τους, να αμφισβητούν οποιαδήποτε στερεότυπα ή ρατσιστικές αντιλήψεις ακούνε στο περιβάλλον τους, να σέβονται τα εθνικά και θρησκευτικά σύμβολα, όχι μόνο τα δικά τους αλλά και των άλλων. Ένα ακόμα μέτρο που μπορεί να λάβει το σχολείο για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ο ρατσισμός είναι η διοργάνωση περισσότερων πολιτιστικών εκδηλώσεων για να ενημερωθούν τόσο οι μαθητές όσο και οι καθηγητές για το φαινόμενο του ρατσισμού και το πώς να τον αντιμετωπίσουν σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.

Καλλιέργεια σεβασμού προς το διαφορετικό. Απαλλαγή από προκαταλήψεις και στερεότυπα και μετάδοση αξιών και υψηλού ήθους. Ο Διάλογος με τα παιδιά με σκοπό τη μύηση στην ιδέα των πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Προσωπικό παράδειγμα γονέων με υπεύθυνη ανθρωπιστική συμπεριφορά και κοινωνική συνείδηση, γιατί τα παιδιά μιμούνται τη στάση των γονέων. Οι γονείς στο στενό περιβάλλον της οικογένειας πρέπει να διαποτίζουν τα παιδιά τους με ανθρωπιστικές αρχές. Έτσι, το άτομο από τη νεαρή ηλικία θα μαθαίνει να σέβεται το συνάνθρωπό του σαν ύπαρξη και σαν προσωπικότητα Η οικογένεια πρέπει να μην περνάει προκαταλήψεις στα νεαρά μέλη της

Πνευματικός άνθρωπος ή διανοούμενος ή πνευματικός ταγός είναι αυτός που ασχολείται με τα κοινωνικά, πολιτιστικά και ηθικά προβλήματα, με την έρευνα της αλήθειας, τη γνώση και το πνεύμα του ανθρώπου (οι φιλόσοφοι, οι ποιητές, οι διακεκριμένοι συγγραφείς, οι καλλιτέχνες, οι επιστήμονες ή καθηγητές Πανεπιστημίων, οι θρησκευόμενοι που προβληματίζονται με κριτικό πνεύμα πάνω στα προβλήματα της ζωής, αυτοί που ενδιαφέρονται, πέρα από τα ατομικά τους, για τα γενικότερα προβλήματα του ανθρώπου). Ο πολυμαθής άνθρωπος, αυτός που με αίσθημα ευθύνης υπηρετεί την επιστήμη, τα γράμματα και τις τέχνες και συμμετέχει ενεργά στην προαγωγή τους. Δεν περιορίζεται σε ξηρές και άγονες γνώσεις, αλλά μετουσιώνει τις γνώσεις αυτές σε στάση ζωής που διαπαιδαγωγεί και μορφώνει την κοινωνία μέσα στην οποία ζει.

Στην κοινωνική ζωή: 1) Αφυπνίζουν τις νωθρές συνειδήσεις πάνω σε καίρια κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα, που ταλανίζουν το κοινωνικό σύνολο. Ενισχύουν την ορθή κοινωνικοποίηση και πολιτικοποίησή τους, στοιχεία καθοριστικά για την ομαλή συνύπαρξη και την εποικοδομητική συνεργασία των πολιτών. 2) Λειτουργούν με πνεύμα συλλογικότητας, αλλά ταυτόχρονα διατηρούν την προσωπική τους αυτονομία. 3) Με τη διορατικότητά τους εντοπίζουν τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, αποκαλύπτουν τα αίτιά τους και αναζητούν λύσεις. Στιγματίζουν με τα έργα τους τη βία, το μίσος, την εμπάθεια και κάθε μορφή προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, που επιτυγχάνεται στις σύγχρονες κοινωνίες μέσα από την όξυνση του φανατισμού, του ρατσισμού και άλλων προβλημάτων κοινωνικής παθογένειας. 4) Κρατούν την ισορροπία στις αντίρροπες κοινωνικές δυνάμεις, γιατί ως γνώστες των ανθρώπινων πραγμάτων, με τη προσωπικότητά τους, καθοδηγούν τους πολίτες προς την πρόοδο. Συμβάλλουν στη διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης μέσα από την προβολή της αξίας του «εμείς» ανάγοντας το ατομικό στο συλλογικό καθολικό συμφέρον. 5) Καθιστούν τους ανθρώπους ικανούς να παίρνουν αποφάσεις και να είναι υπεύθυνοι γι αυτές. 6) Προβάλλουν πρότυπα, ιδανικά και αξίες. Υπακούουν σε κανόνες και νόμους που έχει θεσπίσει η πολιτεία και αποτελούν οι ίδιοι πρότυπο για τον κόσμο. 7)Αγωνίζονται για τη διασφάλιση των κοινωνικών δικαιωμάτων (ισότητα, δικαιοσύνη κλπ.) 8) Επιδιώκουν την καλλιέργεια των κοινωνικών αρετών της αυτοθυσίας, της αλληλεγγύης, του αλληλοσεβασμού, που ανυψώνουν τον άνθρωπο σαν οντότητα και ταυτόχρονα στρέφονται εναντίον της αδικίας,της διαφθοράς, της καχυποψίας και της μισαλλοδοξίας.

Στην πνευματική ζωή: 1) Ενδιαφέρονται για τη γενίκευση της ανθρωπιστικής παιδείας. 2) Μετουσιώνουν τα στοιχεία της παράδοσης με τη δυναμική της εποχής τους, προβάλλοντας νέες ιδέες στην κοινωνία. 3) Συμβάλλουν στην πνευματική καλλιέργεια του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου, καταπολεμώντας την άγνοια, την αμάθεια, τις προλήψεις, τις δεισιδαιμονίες και το δογματισμό. Προωθούν τη γενικότερη άνοδο της πολιτιστικής και πνευματικής στάθμης της κοινωνίας. 4) Εκλαϊκεύουν την επιστημονική γνώση και την καθιστούν προσιτή στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. 5) Άσκηση γόνιμης ηθικής και πνευματικής επίδρασης όχι μόνο μέσα από τον λόγο αλλά κυρίως μέσα απ το παράδειγμα της πράξης και της ζωής τους. 6) Γίνονται θεματοφύλακες της ιστορίας και των παραδόσεων και προωθούν την προβολή τους σε παγκόσμιο επίπεδο. 7) Προωθεί το διάλογο ως μέσο επικοινωνίας των ατόμων, ανταλλαγής απόψεων και διευθέτησης των διαφορών.

Στην πολιτική: 1) Διαπνέονται από δημοκρατικά ιδεώδη και αγωνίζονται για την προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ενώ ελέγχουν την εξουσία σε κάθε περίπτωση παραβίασής τους. 2) Στηλιτεύουν και αποκαλύπτουν τα αρνητικά φαινόμενα της πολιτικής, όπως τη δημαγωγία και το λαϊκισμό. Τοποθετούνται κατά της επιβουλής των ιθυνόντων του πλούτου και της εξουσίας, που με τα έργα τους προσπαθούν να ικανοποιήσουν προσωπικά συμφέροντα και επιδιώξεις εις βάρος του γενικού καλού. 3) Δεν πρέπει να ξεχωρίζουν από το κοινωνικό σύνολο και να εκπροσωπούν μια ταξική ιδεολογία, «στρατευμένοι» σε κομματικές σκοπιμότητες. 4) Συμμετοχή στα πολιτικά δρώμενα, ανάληψη δράσης για την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων και συνετή καθοδήγηση των μαζών στις κρίσιμες ιστορικές στιγμές. 5) Γίνονται πρωτοπόροι και δημιουργοί νέων πολιτιστικών και πνευματικών κινημάτων που τονώνουν την πολιτική ζωή του τόπου και παράλληλα προβάλλουν τη χώρα του.

Οι γονείς στο στενό οικογενειακό περιβάλλον της οικογένειας πρέπει να διαποτίζουν τα παιδιά τους με ανθρωπιστικές αρχές. Έτσι, το άτομο από τη νεαρή ηλικία θα μαθαίνει να σέβεται το συνάνθρωπό του σαν ύπαρξη και σαν προσωπικότητα. Η ανθρωπιστική παιδεία είναι δυνατό να συμβάλλει στη στενότερη επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων ανεξαρτήτου χρώματος, φύλου, καταγωγής, επαγγέλματος. Η πνευματική καλλιέργεια θα μας απομακρύνει από τον φανατισμό και τις προκαταλήψεις, βοηθώντας στο να επανατοποθετήσουμε σε σωστότερες και δικαιότερες βάσεις τις σχέσεις με τους συνανθρώπους μας (συνειδητοποίηση της αξίας άνθρωπος) Απαιτείται η ενεργοποίηση των πνευματικών ανθρώπων, ώστε να αγωνιστούν για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων

Θα πρέπει να υπάρξει επίσης μια δικαιότερη κοινωνική πολιτική, που δεν θα κάνει καμία διάκριση μεταξύ των ανθρώπων, αλλά θα παρέχει σε όλους ίσες ευκαιρίες στον τομέα της απασχόλησης, της εφαρμογής των νόμων και γενικά σε κάθε εκδήλωση της ανθρώπινης δραστηριότητας που καθορίζεται από τις σχέσεις κράτους-πολίτη. Ευαισθητοποίηση όλων των κρατών σε παγκόσμια κλίμακα πάνω σε θέματα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (μειονότητες). Υλική και ηθική βοήθεια στους λαούς που καταπιέζονται από το ρατσισμό.

Πιστεύετε ότι το φαινόμενο του ρατσισμού αντιμετωπίζεται; Ναι Όχι Ελάχιστα

Ποίοι μπορούν να βοηθήσουν για την αντιμετώπισή του; Οικογενειακό περιβάλλον Σχολική κοινότητα Φορείς κοινωνικοποίησης Πνευματικοί άνθρωποι Κανένας από αυτούς