Εκτίμηση αερίων αίματος στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών. Ασημάκος Ανδρέας Πνευμονολόγος-Εντατικολόγος Α Πανεπιστημιακή Κλινική Εντατικής Θεραπείας

Σχετικά έγγραφα
Οξεοβασική ισορροπία. Ασημάκος Ανδρέας Πνευμονολόγος-Εντατικολόγος Επικουρικός Επιμελητής Α Πανεπιστημιακής Κλινικής Εντατικής Θεραπείας

ΜΑΘΗΜΑ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Οξεοβασική ισορροπία. Θεόδωρος Βασιλακόπουλος. Αναπληρωτής Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας-Πνευμονολογίας ΕΚΠΑ

ΑΡΧΕΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Διαγνωστική και Θεραπευτική προσέγγιση του ασθενή με Μεταβολική Οξέωση

Μικτές διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας

Οξεοβασική ισορροπία. Θεόδωρος Βασιλακόπουλος. Αναπληρωτής Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας-Πνευμονολογίας ΕΚΠΑ

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

ΑΡΧΕΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Ανταλλαγή αερίων - Αναπνευστική Ανεπάρκεια

Μεταβολική Αλκάλωση. ph >7,4 [ΗCO 3- ] > 24 meq/l

αντιρροπήσεις μηχανισμοί, όρια, ολοκλήρωση Μηνασίδης Ηλίας Νεφρολόγος 424 ΓΣΝΕ ΜΧΑ «ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ»

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. Ιωάννης Βασιλειάδης Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Εντατικής Θεραπείας ΕΚΠΑ

Στοιχεία φυσιολογίας αναπνευστικού 4 Ενότητα 1: Εισαγωγή

ΠΟΙΑ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΩΣ ΑΝΤΙΡΡΟΠΙΣΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΣΤΗΝ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. Δημήτρης Α. Λαγονίδης MD, PhD, FCCP Πνευμονολόγος-Εντατικολογος

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

Οξεοβασική ισορροπία

Διάγνωση και θεραπεία των μικτών οξεοβασικών διαταραχών

Ρύθμιση της οξεοβασικής ισορροπίας από τους νεφρούς

Χρήση των τύπων αντιρροπήσεων των διαταραχών της οξεοβασικής ισορροπίας

ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΑΕΡΙΩΝ & ΥΠΟΞΑΙΜΙΚΗ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗΣ ΑΛΚΑΛΩΣΗΣ- ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΝΕΦΡΟΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΡΡΟΠΟΥΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΗ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ;

Διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας

Μεταβολική οξέωση Μεταβολική αλκάλωση

ΜΙΚΤΕΣ ΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ. Χαράλαµπος Μηλιώνης Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Ιατρική Σχολή Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων

Ορισμοί Ρυθμιστικά συστήματα. Χαράλαμπος Μηλιώνης Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας Τμήμα Ιατρικής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Οξεοβασική ισορροπία- Κλινικά παραδείγματα

Μεταβολική Αλκάλωση. Μάριος Παπασωτηρίου.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ;

Στρατής Κασιμάτης Νεφρολόγος, Γ.Ν. Θεσσαλονίκης «Ιπποκράτειο»

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Η σημασία του ph των ούρων και των ηλεκτρολυτών (ορού και ούρων) στη διερεύνηση των οξεοβασικών διαταραχών

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΕΡΙΩΝ ΑΙΜΑΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΙΛΝΤΙΣΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΙΑΣ & ΥΠΕΡΒΑΡΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, ΕΚΠΑ

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ- Νεφρολογική Κλινική και Μονάδα Μεταμόσχευσης Νεφρού, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Λαϊκό Νοσοκομείο, Αθήνα

Αναπνευστική Ανεπάρκεια. Θεόδωρος Βασιλακόπουλος

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. Θεόδωρος Κασιμάτης. Νεφρολόγος, Επιμελητής Β Νοσ. Ασκληπιείο Βούλας

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΕΡΙΩΝ ΠΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΙΣΤΟΥΣ

Βασικές αρχές οξεοβασικής ισορροπίας. Σπ. Μιχαήλ

Οξεοβασική ισορροπία και μεταφορά οξυγόνου

Νεότερες τεχνικές μη επεμβατικού μηχανικού αερισμού: πότε και για ποιους ασθενείς;

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ. Σ. Τσιόδρας

Νεφρική ρύθμιση Καλίου, Ασβεστίου, Φωσφόρου και Μαγνησίου. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Εισαγωγή στην οξεοβασική ισορροπία και στον κυψελιδικό αερισμό. Κ. Μαυροματίδης Νεφρολόγος

Υπερκαπνική αναπνευστική ανεπάρκεια- αναπνευστική οξέωση. αναπνευστική αλκάλωση μεταβολική αλκάλωση

Κεφάλαιο 2 Αέρια αίματος και οξεοβασική ισορροπία

Ηλεκτρολυτικές διαταραχές των αλκοολικών. Γεώργιος Τουλκερίδης, Νεφρολόγος, Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, Κύπρος

Διερεύνηση Ασθενή με Διαταραχές της Οξεοβασικής Ισορροπίας

Νεφρική ρύθμιση όγκου αίματος και εξωκυτταρίου υγρού. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

Κεφάλαιο 8 - Διαταραχές της Οξεοβασικής Ισορροπίας

Θεραπεία αναπνευστικής αλκάλωσης. Ελένη Μάνου, νεφρολόγος, Γ.Ν.Παπαγεωργίου

Παθοφυσιολογία και Σημειολογία της Αναπνευστικής Οξέωσης. Δήμητρα Μπαχαράκη Νεφρολόγος Διευθύντρια ΕΣΥ Π.Γ.Ν. «Αττικόν»

Νεφρολογική Κλινική Α.Π.Θ. ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ. Στρατής Κασιμάτης. Νεφρολόγος, «Ιπποκράτειο» Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Νεφρική ρύθμιση του ισοζυγίου των κατιόντων υδρογόνου

Οξεοβασική ισορροπία (III)

Φυσιολογία-Ι. Ουροποιητικό σύστημα. Ισοζύγιο νερού και ηλεκτρολυτών. Β. Στεργίου Μιχαηλίδου Επίκουρη Καθηγήτρια Εργ. Πειραματικής Φυσιολογίας

Διάγνωση - Διαφορική διάγνωση μεταβολικής αλκάλωσης

ΜΑΘΗΜΑ: ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Ερμηνεία αερίων αίματος - Σημασία ειδικών παραμέτρων για τη διάγνωση των μικτών οξεοβασικών διαταραχών

Ανταλλαγή αερίων και Υποξαιμική Αναπνευστική Ανεπάρκεια

ΠΩΣ ΕΠΙΔΡΑ Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Ι Κλινικό Πρόβλημα- Αναπνευστική Ανεπάρκεια

Νεφρική ρύθμιση Καλίου, Ασβεστίου, Φωσφόρου και Μαγνησίου. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

Oξεοβασική ισορροπία. Αναστάσιος Ν. Μαχαίρας

Πανελλήνιες Εξετάσεις Χημεία Γ Λυκείου Θετικής Κατεύθυνσης Ημερήσιο: 2008 Επαναληπτικές

Αίτια - Αντιρρόπηση αναπνευστικής αλκάλωσης

Θεραπεία μεταβολικής αλκάλωσης. Ντουνούση Ευαγγελία Λέκτορας Νεφρολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΕΡΙΩΝ ΑΙΜΑΤΟΣ. Κ. Μαυροματίδης Νεφρολόγος

Άνδρας77 ετώνμεδύσπνοια, οιδήματακαιυποκαλιαιμία. Διαφορική Διάγνωση

ΠΑΡΕΝΤΕΡΙΚΑ ΕΝΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ / ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΑΤΟΜΙΑ - ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ ΠΛΕΥΡΑ ΡΙΝΙΚΗ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑ ΦΑΡΥΓΓΑΣ ΛΑΡΥΓΓΑΣ ΤΡΑΧΕΙΑ ΒΡΟΓΧΟΙ

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

Δείκτες- Ρυθμιστικά διαλύματα. Εισαγωγική Χημεία

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ ΚΑΙ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014 Πρόεδρος: Αστέριος Καραγιάννης

Αντιρρόπηση μεταβολικής αλκάλωσης

Συστηματικές επιδράσεις της οξέωσης της υπερκαπνίας των βαριά πασχόντων ασθενών

Ρύθμιση της οξεοβασικής ισορροπίας από τους νεφρούς

12. ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΟΞΕΩΝ-ΒΑΣΕΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Εφαρμοσμένη Αθλητική Εργοφυσιολογία

Ερμηνεία αερίων αίματος. Κ. Μαυροματίδης Νεφρολόγος

Πρακτικές οδηγίες χρήσης του πρωτοκόλλου της διαβητικής κετοξέωσης.

Διουρητικά και νεφροπάθειες

Γεώργιος Φιλντίσης Καθηγητής Εντατικολογίας Τμήμα Νοσηλευτικής ΕΚΠΑ

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΙΑΧ.ΠΝΕΥΜΟΝΟΠΑΘΕΙΩΝ. Α) Προσβολή του διαμέσου ιστού -κυψελίδων χωρίς απαραίτητη μείωση τη αναπν. λειτουργίας

Ασθενής 62 ετών διακομίσθηκε στο νοσοκομείο με σύγχιση. Γλυκόζη 580mg/dl, κρεατινίνη 0.8mg/dl, ph 6.95, HCO 3

Monitoring του Aναπνευστικού Συστήματος (μηχανική της αναπνοής, καπνογραφία, παλμική οξυμετρία, αέρια αίματος)

Επιπτώσεις της αλκάλωσης στους μύες, τα νεύρα και το έντερο. Μαρία Τσιάτσιου Νεφρολόγος, Επιμελήτρια Β Γενικό Νοσοκομείο Χαλκιδικής

ΚΑΡΔΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΑΣΚΗΣΗΣ

Θεραπευτική αντιμετώπιση της οξείας κρίσης άσθματος. Μίνα Γκάγκα Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών

Ρυθμιστικά διαλύματα

ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ

ΥΓΡΑ & ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ (ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ)

Transcript:

Εκτίμηση αερίων αίματος στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών Ασημάκος Ανδρέας Πνευμονολόγος-Εντατικολόγος Α Πανεπιστημιακή Κλινική Εντατικής Θεραπείας

Χρησιμότητα των αερίων αίματος στο ΤΕΠ Εκτίμηση οξεοβασικής ισορροπίας Εκτίμηση αναπνευστικής λειτουργίας -Οξυγόνωσης (PO 2 ) -Αερισμού (PCO 2 ) Διάγνωση και εκτίμηση βαρύτητας νόσου

Οξεοβασική ισορροπία Η [Η + ] στο πλάσμα είναι μόλις 40 neq/lit όταν πχ του Να + είναι 140 meq/lit και των HCO3 - είναι 24 meq/lit. (1 neq= 10-9 Eq και 1 meq=10-3 Eq). 40 meq είναι η καθημερινή παραγωγή οξέος από τον μεταβολισμό η [Η + ] πρέπει να διατηρηθεί εκατομμύρια φορές μικρότερη.

Μικρές αλλαγές στη [Η + ] μπορεί να προκαλέσουν κυτταρική βλάβη Πρέπει η [Η + ] να είναι σταθερή καθώς η αλλαγή της οδηγεί σε μετουσίωση πρωτεϊνών (αλλαγή στερεοδιάταξης - τεταρτοταγούς δομής) απώλεια λειτουργίας.

Πολύ σημαντικός ο ρόλος των ρυθμιστικών διαλυμάτων CO 2 + H 2 O H 2 CO 3 - H + +HCO 3 - εξωκυττάριο. Pr - /Pr - H +, πρωτεΐνες ενδοκυττάριο.

Τρόπος δράσης HΑ+NaHCO 3 NaΑ+H 2 CO 3 NaΑ+ CO 2 +H 2 O Ισχυρό οξύ Ασθενές οξύ Αποβολή από τους πνεύμονες NH 3 +H + + A - NH 4 A Αποβολή ισχυρού οξέος από τα ούρα (min δυνατό ph 4,5) H 3 PO 4 2H + + HPO 4-2 Κύριο ρυθμιστικό διά/μα ούρων

Η εξίσωση Henderson-Hasselbalch και ο υπολογισμός του ph ενός ρυθμιστικού διαλύματος όπως το πλάσμα του αίματος H 2 CO 3 H + + HCO 3 - Η σταθερά διάστασης (ιονισμού): Κα=[H + ] χ [HCO 3- ] / [H 2 CO 3 ] -logκα= -log[h + ] χ -log[hco 3- ] / [H 2 CO 3 ] pka = -logκα και ph= -log[h + ] ph = pka + log[hco 3- ] / [H 2 CO 3 ] και καθώς HCO 3 - = Η 2 Ο + CO 2 η εξίσωση: ph = pka + log[hco 3- ] / [Η 2 Ο + CO 2 ]

Μεταβολική οξέωση Ορισμός : -ph <7,40 και -HCO 3 - < 24 meq/lit

Μεταβολική ΟΞΕΩΣΗ - ph=pk A +log(hco 3 )/(Η2Ο+CO2) Για κάθε πτώση των HCO 3 κατά 1mEq το PCO2 μειώνεται κατά 1,2mmHg ΚΥΡΙΑ μεταβολή Αντισταθμιστική μεταβολή

Χάσμα ανιόντων Na + + μη μετρούμενα κατιόντα = Cl - + HCO 3 - + μη μετρούμενα ανιόντα. Δηλαδή Na + - (Cl - +HCO 3- ) = 12± 2. Προσαρμογή σε υπολευκωματιναιμία: Adjusted AG= observed AG + 2,5x (4,5- measured albumin g/dl). [σε alb=2 Adj.AG=16]

Οξέωση με αυξημένο χάσμα ανιόντων Η προσθήκη ενός οξέος (ΗΑ) στο πλάσμα (εξωκυττάριο buffer) θα αντιδράσει με το ρυθμιστικό διάλυμα των διττανθρακικών βάση με τελικό αποτέλεσμα την ελάττωση των HCO 3 - λόγω αντικατάστασής τους από το ανιόν του οξέος (Α - ) και την αύξηση του χάσματος ανιόντων με Na + και Cl - σταθερά. HΑ+NaHCO 3 NaΑ+H 2 CO 3 NaΑ+ CO 2 +H 2 O Η + Α - Αποβολή από τους πνεύμονες Na + - (Cl - +HCO 3- ) = 12± 2

Οξέωση με φυσιολογικό χάσμα ανιόντων Η απώλεια διττανθρακικών (ως NaHCO 3 ) αντιμετωπίζεται από τον οργανισμό (νεφροί) με κατακράτηση χλωρίου (ως NaCl) με αποτέλεσμα την υπερχλωραιμική μεταβολική οξέωση (με φυσιολογικό χάσμα ανιόντων). Na + - (Cl - +HCO 3- ) = 12± 2

Αίτια μεταβολικής οξέωσης

Μεταβολική αλκάλωση Ορισμός: -HCO 3- >24 meq/lit και -ph >7,40

Μεταβολική ΑΛΚΑΛΩΣΗ ph=pk A +log(hco - 3 )/(CO2) Για κάθε αύξηση των HCO 3 κατά 1mEq το PCO2 αυξάνεται κατά 0,7mmHg ΚΥΡΙΑ μεταβολή Αντισταθμιστική μεταβολή

85% της απορρόφησης διττανθρακικών Η ενεργοποίησ η του άξονα ρενίνηςαλδοστερόνη ς προκαλεί αλκάλωση. Υποβολαιμία (IV) (IΙ) Τo 95% των Η + που εκκρίνονται συλλέγουν τα διττανθρακικά από το πρόυρο

Προσέγγιση μεταβολικής αλκάλωσης Η υπογκαιμία οδηγεί σε: - ελάττωση του GFR και πλήρη επαναρρόφηση των διττανθρακικών και νερού (μαζί με Cl) -ενεργοποίηση του άξονα ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης και επαναρρόφηση του Να+ και αποβολή Κ+ και Η+. Η αύξηση της [Η+] στο πρόουρο αυξάνει την επαναρρόφηση διττανθρακικών οδηγεί αλκάλωση με ελαττωμένο Cl- ούρων. Σε φυσιολογικό ή αυξημένο ενδοαγγειακό όγκο: -Υποκαλιαιμία προκαλεί ελάττωση του GFR και αύξηση της δράσης της αλδοστερόνης -Υπερέκκριση αλδοστερόνης (υπερπλασία επινεφριδίων, αλατοκορτικοειδής δράση σε συν Cushing, υπερέκκριση ρενίνης όπως πχ σε στένωση νεφρικής αρτηρίας) οδηγεί σε αλκάλωση χωρίς ελαττωμένο Cl- ούρων.

Αναπνευστική οξέωση. Ορισμός: -ph<7,40 και pco 2 >40mmHg

Εξισώσεις αερισμού: Ṽ A =Ṽco 2 /Pco 2 x K όπου: Ṽ A =κυψελιδικός αερισμός Ṽco 2 = Όγκος co 2 που παράγεται και αποβάλλεται ανά μονάδα χρόνου. Pco 2 =Μερική πίεση κυψελιδικού co 2 πρακτικά ίση με τιμή στο αρτηριακό αίμα. Κ= σταθερά.

Αναπνευστική ΟΞΕΩΣΗ - ph=pk A +log(hco 3 )/(CO2) Αντισταθμιστική μεταβολή ΚΥΡΙΑ μεταβολή

Οξεία αναπνευστική οξέωση: Για κάθε του PCO 2 κατά 10 mmhg τα HCO 3 κατά 1mEq. Χρόνια αναπνευστική οξέωση: Για κάθε του PCO 2 του κατά 10 mmhg τα HCO 3 κατά 3,5 meq.

Ṽ A Διαταραχή V/Q

Αναπνευστική αλκάλωση Ορισμός: -ph>7,40 και -pco 2 <40mmHg

Εξισώσεις αερισμού: Ṽ A =Ṽco 2 /Pco 2 x K όπου: Ṽ A =κυψελιδικός αερισμός Ṽco 2 = Όγκος co 2 που παράγεται και αποβάλλεται ανά μονάδα χρόνου. Pco 2 =Μερική πίεση κυψελιδικού co 2 πρακτικά ίση με τιμή στο αρτηριακό αίμα. Κ= σταθερά.

Αναπνευστική ΑΛΚΑΛΩΣΗ - ph=pk A +log(hco 3 )/(CO2) Αντισταθμιστική μεταβολή ΚΥΡΙΑ μεταβολή

Οξεία αναπνευστική αλκάλωση: Για κάθε του PCO 2 κατά 10 mmhg τα HCO 3 κατά 2 meq. Χρόνια αναπνευστική αλκάλωση: Για κάθε του PCO 2 κατά 10 mmhg τα HCO 3 κατά 4 meq.

ṼA

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΕΡΙΩΝ ΑΙΜΑΤΟΣ

Βασικές αρχές Αξιολόγηση: -Ph -PCO 2 -HCO 3 -

Φυσιολογικές τιμές ph=7,36-7,44. PCO 2 =36-44 HCO- 3 =22-26

Η διακύμανση του [Η+] είναι μόλις 10nEq/lit άρα ο λόγος PCO 2 /HCO 3 πρέπει να είναι κατά το δυνατόν ΣΤΑΘΕΡΟΣ

Οι αντιρροπιστικές μεταβολές δεν αποκαθιστούν, απλά ελαττώνουν το εύρος της πρωτοπαθούς διαταραχής.

Αναγνώριση της πρωτοπαθούς οξεοβασικής διαταραχής Υπάρχει διαταραχή της οξεοβασικής ισορροπίας (οποιαδήποτε) αν είτε το ph είτε το PCO 2 είναι εκτός φυσιολογικών τιμών. Αν ph και PCO 2 : αυξομειώνονται μαζί υπάρχει πρωτοπαθής μεταβολική διαταραχή αυξομειώνονται αντίστροφα τότε η πρωτοπαθής διαταραχή είναι αναπνευστική. Πχ: -μεταβολική οξέωση πτώση ph και PCO 2 -αναπνευστική οξέωση πτώση ph αλλά αύξηση PCO 2

Αναγνώριση της πρωτοπαθούς οξεοβασικής διαταραχής Οι αντιρροπιστικές μεταβολές δεν αποκαθιστούν, απλά ελαττώνουν το εύρος της πρωτοπαθούς διαταραχής. Αν είτε το ph είτε το PCO 2 είναι φυσιολογικά υπάρχει μια μικτή μεταβολική και αναπνευστική διαταραχή. Είναι ισότιμες και αντίστροφες και εδώ δεν έχουμε πρωτοπαθή διαταραχή. Η παθολογική τιμή καθορίζει και την μια από τις δύο διαταραχές και βρίσκουμε την άλλη εξ αποκλεισμού.

Πχ Γιατί το ph είναι «φυσιολογικό»? Αναπνευστική οξέωση Με ph φυσιολογικό 7,40 και PCO 2 είναι 55mm Hg. Μεταβολική αλκάλωση Υπάρχει οξεοβασική διαταραχή?

Είναι η δευτερεύουσα μεταβολή αντιρροπιστική ή συνυπάρχει ανεξάρτητη οξεοβασική διαταραχή? Συνοψίζοντας: Μεταβολική οξέωση: Για κάθε πτώση των HCO 3 κατά 1mEq το PCO2 μειώνεται κατά 1,2mmHg. Μεταβολική αλκάλωση: Για κάθε αύξηση των HCO 3 κατά 1mEq το PCO2 αυξάνεται κατά 0,7mmHg Αναπνευστική οξέωση: Οξεία αναπνευστική οξέωση: Για κάθε αύξηση του PCO 2 κατά 10 mmhg τα HCO 3 αυξάνονται κατά 1mEq. Χρόνια αναπνευστική οξέωση: Για κάθε αύξηση του PCO 2 κατά 10 mmhg τα HCO 3 αυξάνονται κατά 3,5 meq. Αναπνευστική αλκάλωση: Οξεία αναπνευστική αλκάλωση: Για κάθε μείωση του PCO 2 κατά 10 mmhg τα HCO 3 μειώνονται κατά 2 meq. Χρόνια αναπνευστική αλκάλωση: Για κάθε μείωση του PCO 2 κατά 10 mmhg τα HCO 3 μειώνονται κατά 4 meq.

Πχ Ασθενής 65 ετών, διαβητικός, με βαρειά πνευμονία, πυρετό, δύσπνοια, ταχύπνοια και πτώση του επιπέδου συνείδησης. Αέρια αίματος (με FiO 2 40%), : ph = 7,09, pco 2 = 34, po2 = 65, HCO 3 = 10, lac (γαλακτικό) = 5 Glu = 420. Ποιό ή ποιά από τα παρακάτω είναι αλήθεια; 1. Ο ασθενής πιθανότατα δεν έχει κετοξέωση 2. Ο ασθενής χρειάζεται διασωλήνωση, λόγω καμάτου των αναπνευστικών μυών 3. Η χορήγηση NaHCO 3 θα βελτιώσει την οξεοβασική εικόνα 4. Η χορήγηση υγρών και ινσουλίνης είναι πιθανότατα αρκετά για αρχική θεραπεία.

Ασθενής 65 ετών, διαβητικός, με βαρειά πνευμονία, πυρετό, δύσπνοια, ταχύπνοια και πτώση του επιπέδου συνείδησης. Αέρια αίματος (με FiO 2 40%), : ph = 7,09, pco 2 = 34, po 2 = 65, HCO 3 = 10, lac (γαλακτικό) = 5 Glu = 420. ph και pco 2 χαμηλότερα του φυσιολογικού: Πρωτοπαθής μεταβολική οξέωση. Το αναμενόμενο PCO 2 = 40-14χ1,2 =23 εδώ όμως έχουμε 34 άρα: υποκρύπτεται και αναπνευστική οξέωση που υποδηλώνει έκπτωση του αερισμού και κάματο των αναπνευστικών μυών

Πχ Ασθενής 65 ετών, διαβητικός, με βαρειά πνευμονία, πυρετό, δύσπνοια, ταχύπνοια και πτώση του επιπέδου συνείδησης. Αέρια αίματος (με FiO 2 40%), : ph = 7,09, pco 2 = 34, po2 = 65, HCO 3 = 10, lac (γαλακτικό) = 5 Glu = 420. Ποιό ή ποιά από τα παρακάτω είναι αλήθεια; 1. Ο ασθενής πιθανότατα δεν έχει κετοξέωση 2. Ο ασθενής χρειάζεται διασωλήνωση, λόγω καμάτου των αναπνευστικών μυών 3. Η χορήγηση NaHCO 3 θα βελτιώσει την οξεοβασική εικόνα 4. Η χορήγηση υγρών και ινσουλίνης είναι πιθανότατα αρκετά για αρχική θεραπεία

Εκτίμηση αναπνευστικής λειτουργίας

Γιατί ο ασθενής έχει υποξαιμία. 1. Υποαερισμός. 2. Shunt. 3. Διαταραχές διάχυσης 4. Διαταραχές V/Q.

Γιατί ο ασθενής έχει υποξαιμία. 1. Υποαερισμός. 2. Shunt. 3. Διαταραχές διάχυσης 4. Διαταραχές V/Q.

Υπολογισμός αρτηριοκυψελιδικής διαφοράς. (Α-α)Do 2 PAo 2 =PIo 2 Paco 2 /R όπου PAo 2 : Η κυψελιδική μερική πίεση του οξυγόνου. PIo 2 : (760-47) x 0,21=149 Paco 2 : 40 mmhg. R: 0,8. PAo 2 =149-1.2χPCO2 PAo 2 = 149-40/0,8=99 Φυσιολογική (Α-α)Do 2 =2,5+0,21x ηλικία πχ για 31 ετών =9. Άρα αναμενόμενη Pao 2 = 90.

Φυσιολογική (Α-α)Do 2 Φυσιολογική (Α-α)Do 2 Αυξημένη (Α-α)Do 2

Αυξημένη (Α-α)Do2

Αυξημένη (Α-α)Do2

Γιατί ο ασθενής έχει υπερκαπνία? Γιατί υποαερίζει. ( απόφραξη, νευρομυοσκελετικός περιορισμός, κεντρική αιτιολογία). Διαταραχές V/Q Ṽ A =Ṽco 2 /Pco 2 x K

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας