Η πρόκληση συμβαίνει σε 2 φάσεις: στη φάση της ωρίμανσης του τραχήλου και στη φάση των μυομητρικών συστολών.

Σκοπός της πρόκλησης τοκετού είναι η δημιουργία συστολών του μυομητρίου πριν την αυτόματη έναρξή τους. Γενικώς η πρόκληση τοκετού ως θεραπευτική επιλογή έχει αξία όταν τα οφέλη από την περάτωση, είναι μεγαλύτερα από τους κινδύνους της συνέχισης της κύησης. Η πρόκληση συμβαίνει σε 2 φάσεις: στη φάση της ωρίμανσης του τραχήλου και στη φάση των μυομητρικών συστολών. Στόχος της πρόκλησης είναι η επίτευξη ικανοποιητικής μυομητρικής δραστηριότητας: Φυσιολογικές συστολές: μέχρι 5 συστολές του μυομητρίου σε διάστημα 10 λεπτών, για χρονική περίοδο 30 λεπτών. Ταχυσυστολία: περισσότερες από 5 συστολές του μυομητρίου σε διάστημα 10 λεπτών, για χρονική περίοδο 30 λεπτών. Ο όρος ταχυσυστολία αναφέρεται τόσο στην πρόκληση, όσο και στην αυτόματη έναρξη τοκετού. ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ 1. Παράταση της κύησης 2. Προεκλαμψία 3. Υπέρταση της κύησης 4. Πρόωρη ρήξη των υμένων 5. Υπολειπόμενη ενδομήτρια ανάπτυξη 6. Υποψία εμβρυϊκής δυσφορίας 7. Διαβήτης, νεφρική νόσος, χρόνια πνευμονική νόσος 8. Χοριοαμνιονίτιδα 9. Ευαισθητοποίηση στον παράγοντα Rhesus 10. Εμβρυϊκός θάνατος 11. Υπολογιζόμενοι κίνδυνοι, π.χ. κίνδυνος οξέος τοκετού, απόσταση από το νοσοκομείο, ψυχολογικές ενδείξεις. ANTΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ 1. Προδρομικός πλακούντας 2. Προδρομικά αγγεία υμενώδης έκφυση ομφαλίδας 3. Ανώμαλο σχήμα εμβρύου 4. Πρόπτωση ομφαλίδας 5. Ενεργός ερπητική λοίμωξη γεννητικών οργάνων 6. Προηγηθείσα ινομυωματεκτομή με διάνοιξη της ενδομητρικής κοιλότητας ή πλαστική μήτρας 7. Διηθητικός καρκίνος τραχήλου μήτρας Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 17

ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ ΚΑΡΔΙΟΤΟΚΟΓΡΑΦΗΜΑ (ΚΤΓ) Εκτίμηση των πιθανών κινδύνων για τη μητέρα και το έμβρυο Κλινική και / ή εργαστηριακή διαπίστωση της πνευμονικής ωριμότητας του εμβρύου. Ενημέρωση και συγκατάθεση της επιτόκου. Η επίτοκος πρέπει να ενημερωθεί για τις ενδείξεις της πρόκλησης, για τις μεθόδους της πρόκλησης, για το ενδεχόμενο επανάληψης της πρόκλησης και φυσικά για το ενδεχόμενο της καισαρικής τομής. Εκτίμηση του τραχήλου με τη χρήση του Bishop Score (Πίνακας 1). Εκτίμηση της πυέλου, του μεγέθους και της θέσης του εμβρύου. Πίνακας 1: Σύστημα βαθμολόγησης του τραχήλου κατά Bishop (Bishop Score BS). Βαθμολογία / Score 0 1 2 3 Θέση τραχήλου Οπίσθια Μέση Πρόσθια Σύσταση τραχήλου Σκληρός Μέτριος Μαλακός Εξάλειψη (%) 0-30 40-50 60-70 > 80 Διαστολή (εκ.) 0 1-2 3-4 > 5 Ύψος προβάλλουσας μοίρας (εκ.) -3-2 -1, 0 +1,+2 BS > 9: Γρήγορη και ευνοϊκή εξέλιξη τοκετού BS > 5: Ευνοϊκή εξέλιξη πρόκλησης ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ Έχουν εξεταστεί κατά καιρούς διάφορες παράμετροι που αξιολογούν προγνωστικά την εξέλιξη μιας πρόκλησης: Τόκος Προχωρημένη ηλικία κύησης Μικρή ηλικία επιτόκου Χαμηλό ΒΜΙ Χαμηλότερο βάρος εμβρύου Φυλή Κατάσταση του τραχήλου (BS) Μειωμένη διάρκεια νοσηλείας Διακολπικό υπερηχογράφημα (προσδιορισμός μήκους τραχήλου) Εμβρυϊκή φιμπρονεκτίνη (FFN) στις κολποτραχηλικές εκκρίσεις Λοιποί βιοχημικοί δείκτες στις κολποτραχηλικές εκκρίσεις (IGF-1, IL-1β) Η σημαντικότερη προγνωστική παράμετρος είναι η διαστολή του τραχήλου. Όταν το BS είναι χαμηλότερο από 5, ο τράχηλος θεωρείται ανώριμος, γεγονός που σχετίζεται με αυξημένα ποσοστά ΚΤ, χαμηλό Apgar Score και παρατεταμένο διάστημα από την έναρξη της πρόκλησης μέχρι τον τοκετό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, απαιτείται ωρίμανση του τραχήλου με τη χρήση ΠΡΟΣΤΑΓΛΑΝΔΙΝΩΝ. Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 18

Αντιθέτως, όταν το BS είναι μεγαλύτερο από 5, τα ποσοστά επιτυχούς πρόκλησης είναι μεγαλύτερα. ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ ΤΟΚΕΤΟΥ Οι μέθοδοι πρόκλησης τοκετού είναι μη φαρμακευτικές, φαρμακευτικές, χειρουργικές και μηχανικές: Φαρμακευτικές Μη φαρμακευτικές Χειρουργικές Μηχανικές Προσταγλανδίνες Σεξουαλική επαφή Τεχνητή ρήξη υμένων (ΤΡΥ) - Αμνιοτομία Δακτυλική αποκόλληση υμένων Laminaria Japonicum Ωκυτοκίνη Ερεθισμός της θηλής του μαστού Καθετήρες Foley ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΚΕΤΟΥ ΜΕ ΧΡΗΣΗ ΠΡΟΣΤΑΓΛΑΝΔΙΝΩΝ (ΣΕ ΑΝΩΡΙΜΟ ΤΡΑΧΗΛΟ) Α. ΠΡΟΣΤΑΓΛΑΝΔΙΝΗ PEG 1 (ΜΙΣΟΠΡΟΣΤΟΛΗ Cytotec ) 200 mcg. Χορήγηση από το στόμα, ενδοκολπική, υπογλώσσια. Αρχική δόση κολπικής χορήγησης: 50 mcg. Επανάληψη της δόσης κάθε 4 ώρες μέχρι 6 δόσεις συνολικά. Η ωκυτοκίνη δεν θα πρέπει να χορηγείται νωρίτερα από 6 ώρες από την τελευταία δόση της μισοπροστόλης. Συνήθως η χορήγηση μισοπροστόλης έχει ένδειξη την πρόκληση τοκετού σε νεκρό έμβρυο. B. ΠΡΟΣΤΑΓΛΑΝΔΙΝΗ PEG 2 (ΔΙΝΟΠΡΟΣΤΟΝΗ) Η κολπική χορήγηση δινοπροστόνης είναι η προτιμώμενη μέθοδος πρόκλησης με ανώριμο τράχηλο. Υπάρχει σε μορφή ταμπλέτας (Prostin - 3 mg), ή πεσσού ελεγχόμενης αποδέσμευσης (Propess - 10 mg). Δύο είναι οι προτεινόμενοι τρόποι χορήγησης: Ένας κύκλος κολπικής χορήγησης ταμπλέτας: μία δόση ακολουθούμενη από δεύτερη δόση, 6 ώρες μετά (αν δεν έχει ξεκινήσει ο τοκετός), με μέγιστο 2 δόσεων. Ένας κύκλος κολπικής τοποθέτησης πεσσού ελεγχόμενης αποδέσμευσης: μία δόση μέχρι 24 ώρες. Η χορήγηση ωκυτοκίνης θα πρέπει να καθυστερήσει 6-12 ώρες μετά τη χορήγηση ταμπλέτας δινοπροστόνης. Μετά τη χορήγηση δινοπροστόνης με πεσσό ελεγχόμενης αποδέσμευσης, η ωκυτοκίνη μπορεί να χορηγηθεί με ασφάλεια 30-60 λεπτά μετά την αφαίρεση του πεσσού. Εάν 6 ώρες μετά τη δεύτερη δόση προσταγλανδίνης δεν εξελίσσεται ο τοκετός, θα πρέπει να ληφθεί μία απόφαση: Αναμονή και επανέλεγχος μετά 6 ώρες. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις αναβολή της πρόκλησης, εάν οι ενδείξεις δεν είναι ιατρικές. Καισαρική τομή. Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 19

ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΧΡΗΣΗΣ ΠΡΟΣΤΑΓΛΑΝΔΙΝΩΝ Ταχυσυστολία με ταυτόχρονες αλλοιώσεις στο ΚΤΓ, είναι πιο συχνή μετά τη χορήγηση μισοπροστόλης, παρά μετά τη χορήγηση δινοπροστόνης ή ωκυτοκίνης. Η ταχυσυστολία αυτή είναι πιο πιθανή με δόσεις πάνω από 50 mcg μισοπροστόλης. Οι αλλοιώσεις που αναφέρονται είναι απουσία μεταβλητότητας, υποτροπιάζουσες όψιμες και ποικιλόμορφες επιβραδύνσεις και βραδυκαρδία. Ποσοστό ταχυσυστολίας μετά από χρήση ταμπλέτας δινοπροστόνης ενδοκολπικά ή πεσσού ελεγχόμενης αποδέσμευσης: 5%. Συνήθως η ταχυσυστολία εμφανίζεται 60 λεπτά μετά την εφαρμογή της δινοπροστόνης, ενώ σπανιότερα μπορεί να έχει όψιμη εμφάνιση (μέχρι και 10 ώρες μετά). Αντιμετωπίζεται με υποδόρια χορήγηση 0,25 mg Τερβουταλίνης (Dracanyl ). Πιθανή ρήξη μήτρας σε γυναίκες με ΠΚΤ ή άλλη χειρουργική επέμβαση στη μήτρα, στις οποίες χορηγείται μισοπροστόλη ιδιαίτερα στο 3ο τρίμηνο. Αναφέρεται αύξηση του ποσοστού κεχρωσμένου αμνιακού υγρού μετά τη χορήγηση μισοπροστόλης. Σπάνια: πυρετός, διάρροια, έμετοι ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΜΕ ΤΡΥ (ΣΕ ΩΡΙΜΟ ΤΡΑΧΗΛΟ) Χειρουργική μέθοδος πρόκλησης που χρησιμοποιείται μόνη της ή σε συνδυασμό με χορήγηση ωκυτοκίνης ή προσταγλανδινών. Πλεονεκτήματα: Υψηλό ποσοστό επιτυχίας. Παρατήρηση του αμνιακού υγρού για αίμα ή μηκώνιο. Πρόσβαση για εισαγωγή καθετήρα ενδομητρικής πιέσεως, ηλεκτροδίου, λήψη εμβρυϊκού αίματος για προσδιορισμό αερίων και pη. Μειονεκτήματα: Πρόπτωση ή συμπίεση της ομφαλίδας. Λοίμωξη της μητέρας και του εμβρύου- νεογνού. Επιβραδύνσεις τού εμβρυϊκού καρδιακού ρυθμού. Αιμορραγία από αγγεία υμενικής έκφυσης ομφαλίδας. Τραυματισμός του εμβρύου. ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΚΕΤΟΥ ΜΕ ΔΑΚΤΥΛΙΚΗ ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΤΩΝ ΥΜΕΝΩΝ Με τη δακτυλική αποκόλληση των υμένων, αυξάνει η δραστηριότητα της φωσφολιπάσης Α2 και τα επίπεδα της προσταγλανδίνης PGF 2a. Αυξάνει την πιθανότητα της έναρξης φαινομένων τοκετού εντός 48 ωρών και ως εκ τούτου μειώνει την πιθανότητα χρήσης άλλων μεθόδων πρόκλησης. ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ Ρήξη υμένων Αιμορραγία σε αδιάγνωστο προδρομικό πλακούντα Αίσθημα δυσανεξίας στην επίτοκο Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 20

ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΚΕΤΟΥ ΜΕ ΧΡΗΣΗ ΩΚΥΤΟΚΙΝΗΣ Απαιτούμενος εξοπλισμός: Αντλία ενδοφλέβιας στάγδην χορήγησης 10 μονάδες Ωκυτοκίνης (Oxytocin inj.sol 5 IU/1 ml) 1000 cc ορού Dextrose 5% Καρδιοτοκογράφος Η συνθετική ωκυτοκίνη συνήθως ετοιμάζεται με διάλυση 10 μονάδων (2 αμπούλες) σε 1 L ενδοφλεβίου διαλύματος, με στόχο να επιτευχθεί συγκέντρωση 10 mu/ml. Συνήθως εφαρμόζεται σε συνδυασμό με ΤΡΥ σε ώριμο τράχηλο Δεν χορηγείται όταν το BS είναι < 5. Πρέπει να προετοιμάζεται ο τράχηλος με προσταγλανδίνες 6-12 ώρες πριν Πρέπει να χορηγείται με αντλία έγχυσης Η χορήγηση γίνεται υπό συνεχή καρδιοτοκογραφικό έλεγχο Όταν ο τοκετός εξελίσσεται, πρέπει να διακόπτεται η χορήγησή της ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΩΚΥΤΟΚΙΝΗΣ Χρόνος από έναρξη (min) Δόση ωκυτοκίνης (mu/min) Όγκος έγχυσης (ml/ώρα) Διάλυμα 10 μον. σε 1000 cc 0 2 12 30 4 24 60 6 36 90 8 48 120 12 72 150 16 96 180 20 120 210 24 144 240 28 168 270 32 192 Έναρξη χορήγησης με 2 mu/ml (12 ml/ώρα) Αύξηση κάθε 30 λεπτά Στόχος οι 4 μυομητρικές συστολές ανά 10 λεπτά διάρκειας 40-90 δευτερολέπτων εκάστη και εντάσεως 40-80 mmhg. Ο βασικός τόνος του μυομητρίου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 20 mmhg. Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 21

ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΩΚΥΤΟΚΙΝΗΣ Tετανικές συστολές της μήτρας (υπερτoνία) που μπορεί να οδηγήσουν σε μητροπλακουντιακή ανεπάρκεια και εμβρυϊκή υποξία, πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα ή ρήξη της μήτρας. Η αντιμετώπιση γίνεται με ενδοφλέβια ή ενδομυϊκή χορήγηση 0,25 mg τερβουταλίνης (Dracanyl ). Δηλητηρίαση εξ ύδατος όταν χορηγηθούν μεγάλες δόσεις ωκυτοκίνης και πιθανώς υπονατριαιμία, σύγχυση, σπασμοί, κώμα, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και θάνατος. Ατονία της μήτρας μετά τον τοκετό. Υπερχολερυθριναιμία στο νεογνό. ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΚΕΤΟΥ ΣΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ Α. ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΚΥΗΣΗΣ Έγκυοι με κυήσεις χαμηλού κινδύνου, πρέπει να ενθαρρύνονται για φυσιολογικό τοκετό και να υποβάλλονται σε πρόκληση μεταξύ 41ης 42ης εβδομάδας για την αποφυγή των κινδύνων μιας παρατεταμένης κύησης. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η προτίμηση της εγκύου. Β. ΠΡΟΩΡΗ ΠΡΩΙΜΗ ΡΗΞΗ ΤΩΝ ΥΜΕΝΩΝ (ΠΠΡΥ) Η πρόκληση τοκετού σε περιπτώσεις ΠΠΡΥ δεν θα πρέπει να γίνεται πριν τις 34 εβδομάδες (εκτός από περιπτώσεις άλλων μαιευτικών ενδείξεων, όπως χοριοαμνιονίτιδα ή εμβρυϊκή δυσχέρεια) Σε περιπτώσεις ΠΠΡΥ μετά την 34η εβδομάδα, πρέπει να συζητούνται οι ακόλουθες παράμετροι πριν τη λήψη της απόφασης για πρόκληση: Κίνδυνοι για τη μητέρα Κίνδυνοι για το έμβρυο Διαθεσιμότητα Μονάδας Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών (ΜΕΝΝ) Γ. ΠΡΩΙΜΗ ΡΗΞΗ ΤΩΝ ΥΜΕΝΩΝ ΣΕ ΤΕΛΕΙΟΜΗΝΗ ΚΥΗΣΗ Σε περιπτώσεις πρώιμης ρήξης των υμένων μετά την 37η εβδομάδα πρέπει να συζητείται το ενδεχόμενο άμεσης πρόκλησης ή πρόκλησης μετά από 24 ώρες (expectant management). Δ. ΠΡΟΗΓΗΘΕΙΣΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ Αν υπάρχει η απόφαση και οι απαραίτητες προϋποθέσεις για πρόκληση τοκετού σε γυναίκες με ΠΚΤ, τότε χρησιμοποιείται η τοπική εφαρμογή προσταγλανδινών (δινοπροστόνη). Οι γυναίκες σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να ενημερώνονται για τους κινδύνους της πρόκλησης: Αυξημένος κίνδυνος για επείγουσα ΚΤ Αυξημένος κίνδυνος ρήξης της μήτρας Ε. ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΕΓΚΥΟΥ Συνήθως η πρόκληση τοκετού με ένδειξη την επιθυμία της εγκύου δεν συνιστάται, με σπάνιες εξαιρέσεις. Γίνεται δε μετά την 40η εβδομάδα. ΣΤ. ΙΣΧΙΑΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ Η πρόκληση τοκετού σε τέτοιες περιπτώσεις αντενδείκνυται. Αν ο εξωτερικός μετασχηματισμός αποτύχει, αντενδείκνυται ή δεν επιθυμείται, και η έγκυος επιλέξει να μην υποβληθεί σε ΚΤ, τότε μπορεί να επιχειρηθεί πρόκληση, αφού εξηγηθούν λεπτομερώς οι σχετικοί κίνδυνοι. Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 22

Ζ. ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΥΞΗΣΗΣ Σε περιπτώσεις σοβαρής καθυστέρησης της αύξησης με επιβεβαιωμένη εμβρυϊκή δυσχέρεια, η πρόκληση αντενδείκνυται. Η. ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ Σε περιπτώσεις ενδομητρίου θανάτου, και εφόσον το επιθυμεί η μητέρα, η πρόκληση τοκετού ενδείκνυται. Πραγματοποιείται με τη χρήση μιφεπριστόνης ΡΟ, ακολουθούμενη από γέλη δινοπροστόνης κολπικά, ή κολπική χορήγηση μισοπροστόλης. Προσοχή χρειάζεται η περίπτωση ενδομητρίου θανάτου σε ΠΚΤ. Ο κίνδυνος ρήξης της μήτρας είναι ιδιαίτερα αυξημένος. Συνεπώς απαιτείται μείωση της χορηγούμενης δόσης προσταγλανδινών, ιδιαίτερα στο 3ο τρίμηνο. Θ. ΥΠΟΨΙΑ ΕΜΒΡΥΪΚΗΣ ΜΑΚΡΟΣΩΜΙΑΣ Η πρόκληση τοκετού σε περιπτώσεις υποψίας εμβρυϊκής μακροσωμίας, χωρίς άλλες ενδείξεις, ενδείκνυται με μεγάλη όμως προσοχή. ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΟΥ ΑΝΤΕΝΔΕΙΚΝΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΚΕΤΟΥ Οι ακόλουθες μέθοδοι δεν έχουν τεκμηριωθεί βιβλιογραφικά ότι οδηγούν σε επιτυχή και ανεπίπλεκτη πρόκληση τοκετού: Α. Φαρμακολογικές μέθοδοι Προσταγλανδίνη PEG 2 σε ΡΟ χορήγηση Προσταγλανδίνη PEG 2 σε ΙV χορήγηση Προσταγλανδίνη PEG 2 σε εξωαμνιακή χορήγηση Προσταγλανδίνη PEG 2 σε ενδοτραχηλική χορήγηση Ωκυτοκίνη ενδοφλέβια αποκλειστικά Β. Μη φαρμακολογικές μέθοδοι Συμπληρώματα βοτάνων Βελονισμός Ομοιοπαθητική Καστορέλαιο Ζεστά μπάνια Υποκλυσμός Σεξουαλική επαφή Γ. Χειρουργικές μέθοδοι Η αμνιοτομία, μόνη ή σε συνδυασμό με ωκυτοκίνη, δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως πρωταρχική μέθοδος πρόκλησης, εκτός αν υπάρχουν κλινικοί λόγοι για τη μη χρήση προσταγλανδίνης PEG 2, ιδιαίτερα ο κίνδυνος υπερδιέγερσης της μήτρας. Δ. Μηχανικές μέθοδοι Μηχανικές διαδικασίες, όπως ο καθετήρας Foley και η Laminaria, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως ρουτίνα για την πρόκληση τοκετού. ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ Α. Υπερδιέγερση μήτρας Τοκόλυση με χορήγηση 0.25 mg Τερβουταλίνης (Dracanyl ) Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 23

ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ Β. Αποτυχία πρόκλησης Ενημέρωση της επιτόκου Συζήτηση για περαιτέρω δράση: Επανάληψη της πρόκλησης Καισαρική Τομή Γ. Πρόπτωση ομφαλίδας Για να μειωθεί η πιθανότητα πρόπτωσης της ομφαλίδας που μπορεί να συμβεί μετά την ΤΡΥ, πρέπει να τηρηθούν τα ακόλουθα: Πριν την πρόκληση, εκτίμηση της προβάλλουσας μοίρας του εμβρύου. Κατά τη δακτυλική εξέταση προσπάθεια ψηλάφησης της ομφαλίδας, χωρίς μετακίνηση της προβάλλουσας μοίρας. Η ΤΡΥ θα πρέπει να αποφεύγεται, όταν η προβάλλουσα μοίρα είναι ανεμπέδωτη. Δ. Ρήξη μήτρας Σε περιπτώσεις ρήξης μήτρας, επιβάλλεται η επείγουσα καισαρική τομή. Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 24

ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ ΤΟΚΕΤΟΥ Gaia Maternity Hospital - Athens Medical Center 2013 Σελίδα 25