Κερδίζοντας χρόνια ζωής με το Abarth 124 Spider Υπάρχουν αυτοκίνητα που τα ξεχνάς, που πέρασαν και δεν ακούμπησαν και που τελικά τα γράφεις περισσότερο διεκπεραιωτικά. Αυτό δεν έχει να κάνει απαραίτητα με την τεχνολογία που κρύβουν ή την ικανότητα τους. Είναι όμως περισσότερο μεταφορικά μέσα που σε πάνε με ασφάλεια από το σημείο Α στο σημείο Β. Το κακό όμως στις μέρες μας είναι πως αυξάνονται συνεχώς ενώ υπάρχει και μια έντονη τάση ώστε από την διαδικασία της οδήγησης να απομακρυνθεί ο οδηγός (βλέπε αυτόνομη οδήγηση). Καλό σε πολλές περιπτώσεις αλλά όταν τελικά απολαμβάνεις την οδήγηση θες να βρίσκεσαι πίσω από το τιμόνι μιας κατασκευής που σέβεται τον οδηγό. Το κοινό όμως που ενστερνίζεται αυτή την άποψη μειώνεται και θύμα αυτής της πραγματικότητας είναι η μείωση των πωλήσεων roadster παγκοσμίως. Αυτό έχει επηρεάσει και τις εταιρίες που τελικά παρουσιάζουν πιο αραιά μοντέλα του είδους. Στην Ελλάδα μάλιστα που η κρίση έχει χτυπήσει κατάμουτρα την αγορά αυτοκινήτου βλέπεις και αντίστοιχα για εμάς, δοκιμάζεις, πολύ σπάνια μοντέλο της κατηγορίας. Προσθέστε και την απώλεια της Mazda (που παράγει το MX-5) από την Ελλάδα για να καταλάβετε την χαρά μας μόλις πήραμε τα κλειδιά του Abarth στα χέρια μας.
Μόλις το δεις σε βάζει στο κλίμα. Οι επιρροές από τον πρόγονο του, είναι σαφείς. Η σχεδίαση στα άκρα του αμαξώματος θυμίζει το μοντέλο που είχε σχεδιάσει τότε ο Pininfarina και που κυκλοφόρησε από το 1967 έως το 1972. Κυρίως στις γραμμές των φτερών αλλά και στο σχήμα των φωτιστικών. Το Abarth της δοκιμής μας έχει ακόμα πιο στενή σχέση χάρη στα μαύρα ματ καπό και πορτ παγκαζ που είχε και ο πρόγονος. Ακόμα ένα σημείο ταύτισης είναι και τα δυο εξογκώματα στο καπό. Οι μικρές "Ιταλικές" λεπτομέρειες είναι άπειρες, τονίζοντας τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του μοντέλου. Άλλωστε οι Ιταλοί είναι μοναδικοί, σε ότι πιάνουν να το αναβαθμίζουν αισθητικά με απλές λύσεις. Παράδειγμα τα εμβλήματα ABARTH στα εμπρός φτερά, οι μολυβί ζάντες των 17in, οι δυο διπλές εξατμίσεις τα spoiler περιμετρικά του αμαξώματος και οι ανθρακί καθρέφτες. Το σύγχρονο 124 είναι μια παράξενη συνεργασία μιας και κάτω από τις γυαλιστερές λαμαρίνες βρίσκεται το πλαίσιο και η ανάρτηση του Mazda MX-5 4 ης γενιάς. Αυτό μόνο σαν θετικό μπορεί να εκληφθεί για την Fiat, μιας και η Mazda έχει μεγάλη παράδοση στα πισωκίνητα roadster, με το MX-5. Το κόστος που θα έπρεπε να δαπανήσει η Fiat, για να φτάσει σε ένα παρόμοιο επίπεδο, από μόνη της, θα ήταν υπέρογκο. Έχοντας ζήσει στο παρελθόν με MX-5 βλέπεις την βελτίωση σε κάθε μικρή λεπτομέρεια, σε σύγκριση με το παρελθόν. Η πολύ εύκολη στην λειτουργία πάνινη οροφή, τα ηχεία στα προσκέφαλα των επιβατών που βοηθούν ώστε να ακούγεται η μουσική
ακόμα και με την οροφή ανοικτή, η βελτίωση του χώρου αποσκευών, τα μαλακά πλαστικά και τέλος η μόνωση και η ανυπαρξία τριγμών. Το μοντέλο μάλιστα κατασκευάζεται στην Ιαπωνία στο ίδιο εργοστάσιο με το MX-5, που αποτελεί εγγύηση καλής ποιότητας, στα μάτια μας. Τέλος ο εξοπλισμός είναι κάτι παραπάνω από πλήρης. Στην πραγματικότητα δεν θα σας λείψει τίποτα μιας και θα βρείτε από οθόνη πολυμέσων έως φώτα τεχνολογίας LED. Οι Ιταλοί όμως δεν αρκέστηκαν μόνο στην διαφορετική εξωτερική εμφάνιση. Θέλησαν να επηρεάσουν και το κομμάτι της οδηγικής εμπειρίας, οπότε κάτω από το καπό έβαλαν τους δικούς τους κινητήρες. Στην περίπτωση της έκδοσης Abarth βρίσκουμε τον γνωστό μας Multiair, με απόδοση 170 Ps. Σωστά μαντέψατε, είναι το δοκιμασμένο σύνολο του group FCA, που έχει φορεθεί σε αρκετά μοντέλα, χαρίζοντας ζωντανές επιδόσεις και λογική κατανάλωση. Έχει κυβισμό μόλις 1,4 lt. αλλά με την βοήθεια ενός turbo η ροπή φτάνει τα 25,5 kg.m τις 2500 rpm! Είναι ο μικρότερος σε κυβισμό κινητήρας που έχει τοποθετηθεί ποτέ σε πλαίσιο MX-5 αλλά και ο πιο ροπάτος, αν εξαιρέσουμε την περιορισμένη έκδοση Mazdaspeed που κυκλοφόρησε το 2004 στην Αμερική. Η εμμονή των Ιαπώνων να εφοδιάζουν το διθέσιο τους με σχετικά αδύναμους κινητήρες εδώ βρίσκει τον μάστορα της. Επιπρόσθετα οι Ιταλοί έβαλαν το χέρι τους και στην ανάρτηση. Έτσι έχουν χρησιμοποιηθεί παχύτερες αντιστρεπτικές και αμορτισέρ της Bilstein σε συνδυασμό με ελατήρια της Abarth ώστε να βελτιωθεί η οδική συμπεριφορά. Τέλος το σύστημα πέδησης έχει αναβαθμιστεί με τετραπίστονες δαγκάνες της Brembo στον εμπρός άξονα! Εντυπωσιακές παρεμβάσεις που υπόσχονται μια έντονη εμπειρία οδήγησης.
Μπαίνοντας στην καμπίνα η βασική σχεδίαση παραμένει ίδια με του MX-5 4 ης γενιάς, όμως είμαστε σίγουροι πως οι Ιταλοί είχαν βάλει το χέρι τους από την αρχική σχεδίαση. Θα τολμούσαμε να το χαρακτηρίσουμε σαν μια μικρή Ferrari! Η διάταξη όλων των χειριστηρίων, των οργάνων, των διακοπτών μυρίζουν Ιταλία. Παρατηρήστε το κόκκινο στροφόμετρο στην μέση του πίνακα, τους δυο αεραγωγούς εκατέρωθεν, το τιμόνι με την κόκκινη ρίγα στο πάνω μέρος, τις πινελιές από αλκαντάρα αλλά και τα υπέροχα μαυροκόκκινα καθίσματα. Τα τελευταία έχουν καλή στήριξη ενώ θεωρούμε έξυπνη την υπό κλίση τοποθέτηση των σιδηροδρόμων, που ανυψώνει τα καθίσματα, όταν κινούνται μπροστά. Από το MX-5 ωστόσο έχει κληρονομήσει και τον περιορισμένο χώρο για επιβάτες αλλά και τους ελάχιστους χώρους για μικροαντικείμενα, που ουσιαστικά βρίσκονται πίσω από τα καθίσματα των επιβατών. Ευτυχώς ο χώρος αποσκευών είναι αξιοπρεπέστατος. Πατάς το μπουτόν για το άναμμα του κινητήρα και παθαίνεις σοκ. Λες και άνοιξες τις πύλες της κολάσεως, βγάζει έναν ήχο που θα περίμενες από έναν κινητήρα τριών χιλιάδων κυβικών, με ελεύθερες εξατμίσεις. Είναι απορίας άξιο πως με τόσα db πέρασε τις προδιαγραφές ήχου κατά την έγκριση τύπου το μοντέλο! Υπαίτιος είναι η εξάτμιση Record Monza (φωτό αριστερά), που ανήκει στον στάνταρ εξοπλισμό. Πατάς απαλά το γκάζι και το τέρας εξαγριώνεται. Αν εξαιρέσεις τον ήχο του 500 Abarth, δύσκολα μπορούμε να θυμηθούμε μοντέλο με παρόμοιο κυβισμό και τόσο έντονο και χαρακτηριστικό ήχο. Ωστόσο δεν πρόκειται απλά για
βαβούρα που σου παίρνει το κεφάλι μιας και είναι άκρως μελωδικός. Η δουλεία του ωστόσο είναι να σε ξεσηκώνει και αυτό το καταφέρνει με τον καλύτερο τρόπο. Αρχικά νοιώσαμε λίγο άβολα. Μόλις είχαμε βγει από το πολύ αξιόλογο νέο Tipo, οπότε πέσαμε στα χαμηλά και στριμωγμένα του 124! Την χαρά από τον υπέροχο ήχο μετρίασε και το αυτόματο κιβώτιο. Διατίθεται σαν extra και μας γύρισε πολλά χρόνια πίσω, κυρίως με την διαδικασία εμπλοκής. Ο μετατροπέας ροπής δεν κλειδώνει αμέσως με αποτέλεσμα να υπάρχει στο πρώτο πάτημα του γκαζιού ένα έντονο πατινάρισμα. Χαλάει την αμεσότητα που σου προσφέρει απλόχερα το υπόλοιπο σύνολο και δεν θα ήταν η επιλογή μας. Το χειροκίνητο εξάρι αναμφίβολα δένει περισσότερο. Το ηλεκτρικό σύστημα διεύθυνσης είναι πολύ άμεσο αν και κάπως ελαφρύ στις χαμηλές ταχύτητες. Ωστόσο στην ρύθμιση Sport αποκτά το βάρος που περιμένεις. Η ανάρτηση, παρά τα ελαστικά χαμηλού προφίλ (205/45/17) καταφέρνει να απορροφά αποτελεσματικά τις ανωμαλίες των δρόμων. Την ίδια στιγμή οι κλίσεις παραμένουν μικρές στις στροφές ακόμα και υπο πίεση, εικόνα που δίνει τα εύσημα στους Ιταλούς. Είτε με κλειστή είτε με ανοικτή οροφή, ο κόσμος το κοιτάζει με θαυμασμό. Είχαμε να νοιώσουμε τόσα μάτια πάνω μας από τότε που είχαμε δοκιμάσει την κίτρινη Mustang! Στον ανοικτό δρόμο είναι ευχάριστο αν και απαιτεί κάποιες παραχωρήσεις σε επίπεδο
μόνωσης από τους εξωτερικούς θορύβους. Η οροφή έχει πολύ καλή μόνωση συγκρινόμενη ας πούμε με τις προηγούμενες γενιές MX-5, αλλά παραμένει πάνινη. Δεν θα σε κουράσει σε καθημερινή χρήση αλλά δεν είναι και το ιδανικό αυτοκίνητο για να πας Σαββατοκύριακο στις Σέρρες! Το ζουμί όμως είναι η συμπεριφορά στα σφιχτά κομμάτια. Καταρχάς πρέπει να επιλέξεις την ρύθμιση Sport για περισσότερο άμεση απόκριση στο γκάζι και το κιβώτιο στην χειροκίνητη λειτουργία, ώστε να μην ανεβάζει σχέσεις από μόνο του. Τότε ας πούμε ότι έχεις τόν μέγιστο δυνατό έλεγχο και αμεσότητα. Γρήγορα ανακαλύπτεις πως είναι πολύ άμεσο στις αλλαγές πορείας έχοντας ταυτόχρονα μια ελαφριά αίσθηση που μας λείπει από τα περισσότερο σύγχρονα αυτοκίνητα. Η υποστροφή απουσιάζει από το ρεπερτόριο, οπότε γρήγορα ψάχνεις το κουμπί για την απενεργοποίηση των ηλεκτρονικών βοηθημάτων. Κυνηγώντας την υπερστροφή πρέπει να έχει στο μυαλό σου δυο πράγματα. Πρώτο το μικρό ωφέλιμο εύρος του κινητήρα. Στην πραγματικότητα πρέπει να έχεις τουλάχιστον 3000 rpm ενώ μετά τις 5000 rpm αρχίζει να πέφτει. Εδώ φαίνεται ο μικρός κυβισμός αλλά και η απουσία άμεσου ψεκασμού, που θα αύξανε το ωφέλιμο εύρος. Το δεύτερο είναι η εντυπωσιακή ισορροπία του πλαισίου όταν το αυτοκίνητο πλαγιολισθαίνει. Έτσι αν καταλάβεις το πρώτο, σε συνδυασμό με το δεύτερο, μπορείς να ευχαριστηθείς οδήγηση. Δεν είναι πάντα εύκολο
αλλά είναι μια όμορφη διαδικασία. Από εκεί και πέρα αντιλαμβάνεσαι πως είναι ένα γρήγορο αυτοκίνητο. Δεν βάζει φωτιά στον δρόμο αλλά έχει το αναγκαίο τράβηγμα για να νοιώσεις την έννοια της επιτάχυνσης. Τέλος να σημειώσουμε πως η προστασία από τον αέρα με την οροφή ανοικτή είναι κάτι παραπάνω από καλή, οπότε σχεδόν σε κάθε διαδρομή (εκτός από τις στιγμές που έβρεχε) κυκλοφορούσαμε με την οροφή κατεβασμένη! Σε κάθε περίπτωση ο ήχος απο την εξάτμιση σε τσιγκλάει για ακόμα μια γκαζιά, για ακόμα μια αλητεία. Πραγματικά δεν θέλαμε να το παραδώσουμε στα κεντρικά γραφεία της Fiat. Μόνη μας παρηγοριά, η δοκιμή στο μέλλον την μικρής έκδοσης, που έχει και το περισσότερο εμπορικό ενδιαφέρον στην χώρα μας. Η εμφάνιση του σε ιντριγκάρει. Είναι η πρώτη φορά που ένα πλαίσιο MX-5 είναι ντυμένο με τόσο άγρια αμφίεση! Η προσεγμένη εικόνα συνεχίζεται και στο εσωτερικό ενώ ο ήχος του κινητήρα ρίχνει την χαριστική βολή. Από την άλλη πλευρά η τιμή σε φρενάρει. Ωστόσο τα όνειρα δεν έχουν το χρώμα του χρήματος και ένα χειροκίνητο Abarth124 Spider έχει σίγουρα μια θέση σε αυτά! Τεχνικά Χαρακτηριστικά Διαστάσεις(Μήκος/πλάτος/ύψος): 4.054/1.740/1.233mm Βάρος: 1140 kg Κινητήρας: 1368 cc Ιπποδύναμη: 170 PS/5.500rpm Ροπή: 25,5 kg.m/2.500 rpm ΤελικήΤαχύτητα: 230 km/h
0-100 km/h: 7 sec ΡύποιCO2: 153 g/km ΜέσηΚατανάλωση Δοκιμής: 9,5 l/100km Τιμή: από 52.240 Δειτετο επίσημο video που συνδέει το παρελθόν με το παρόν: Διαβάστε το άρθρο στο Capital.gr