Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA

Σχετικά έγγραφα
Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química 2º Bacharelato Cálculos elementais e Termoquímica 14/01/08

Exercicios das PAAU clasificados por temas

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

Química 2º Bacharelato Equilibrio químico 11/02/08

EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

PAU XUÑO QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A

Código: 27 PAU XUÑO 2012 QUÍMICA OPCIÓN A OPCIÓN B

QUÍMICA EXERCICIOS RESOLTOS. Segundo Curso de Bacharelato. Manuela Domínguez Real

Química P.A.U. ELECTROQUÍMICA 1 ELECTROQUÍMICA

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA

PAU XUÑO 2014 QUÍMICA. Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A

PAU XUÑO QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A

CALCULOS ELEMENTAIS EN QUIMICA. (I)

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

Química P.A.U. ELECTROQUÍMICA 1 ELECTROQUÍMICA

PAU XUÑO 2013 QUÍMICA OPCIÓN A

PAU. Código: 27 SETEMBRO QUÍMICA Cualifficafición: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualifcarase con 2 puntos.

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

CRITERIOS DE AVALIACIÓN. QUÍMICA (Cód. 27)

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

PAU XUÑO 2011 QUÍMICA OPCIÓN A

CÁLCULOS NUMÉRICOS ELEMENTAIS EN QUÍMICA

PAU XUÑO 2016 QUÍMICA

PROBLEMAS DE SELECTIVIDADE: EQUILIBRIO QUÍMICO

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU SETEMBRO QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos.

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018

TEMA 5. O EQUILIBRIO QUÍMICO

VALORACIÓN DOS RESULTADOS DAS PAU DE QUÍMICA (ENQUISAS RESPONDIDAS POLOS CORRECTORES/AS DA MATERIA) XUÑO 2011

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Parte científico-técnica TECNOLOXÍA [CM.PC.002]

PAU. Código: 27 SETEMBRO QUÍMICA Cualifficafición: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualifcarase con 2 puntos.

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

2. Chemical Thermodynamics and Energetics - I

PAU SETEMBRO 2014 OPCIÓN A

EQUILIBRIOS ÁCIDO-BASE

Procedementos operatorios de unións non soldadas

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

Química prácticas (selectividad)

Proba de Avaliación de Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2017

PROGRAMACIÓN 2º BACHARELATO QUÍMICA 1

REACCIÓNS DE TRANSFERENCIA DE PROTÓNS

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

Θερμοχημεία Κεφάλαιο 2 ο

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

QUÍMICA. Cualificación: Cuestións =2 puntos cada unha; problemas: 2 puntos cada un; práctica: 2 puntos

EQUILIBRIO QUÍMICO. 2 HI (g)

PAU XUÑO 2016 QUÍMICA OPCIÓN A

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2

O MOVEMENTO. A ACELERACIÓN 21/10/05

Proba de Avaliación de Bacharelato para o Acceso á Universidade SETEMBRO 2017

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).

Física e Química 4º ESO

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

MÓDULO 3 SEMIPRESENCIAL NATUREZA UNIDADE 2: MESTURAS E DISOLUCIÓNS 1. UNIDADE 2 Mesturas e disolucións

ENLACE QUÍMICO CUESTIÓNS ENLACE IÓNICO. 1. Considerando o elemento alcalinotérreo do terceiro perquíodo e o segundo elemento do grupo dos halóxenos.

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS

Resorte: estudio estático e dinámico.

5.2 PRÁCTICAS PARA COMPRENDER AS DISOLUCIÓNS

Ventiladores helicoidales murales o tubulares, versión PL equipados con hélice de plástico y versión AL equipados con hélice de aluminio.

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::...

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

FL/STEM Σχεδιασμός/Πρότυπο μαθήματος (χημεία) 2015/2016. Μάθημα (τίτλος) Οξυγόνο. Παραγωγή οξυγόνου Επίπεδο επάρκειας γλώσσας < Α1 Α2 Β1 Β2 C1

PAU Setembro 2010 FÍSICA

b) Segundo os datos do problema, en tres anos queda a metade de átomos, logo ese é o tempo de semidesintegración.

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO. Datos Cifras significativas: 3 Gas: Volume V = 2,00 dm³. Ecuación de estado dos gases ideais

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO

ELECTROTECNIA. BLOQUE 3: MEDIDAS NOS CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS (Elixir A ou B)

Volume dos corpos xeométricos

Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio CMPM001. Proba de. Código. Matemáticas. Parte matemática. Matemáticas.

5. ΘΕΡΜΟΧΗΜΕΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

PAU XUÑO 2011 FÍSICA

VALORACIÓN DOS RESULTADOS DAS ABAU DE QUÍMICA (ENQUISAS RESPOSTADAS POLOS CORRECTORES DA MATERIA) XUÑO nº alumnos presentados OPCIÓNS

2ο Σύνολο Ασκήσεων. Λύσεις 6C + 7H 2 C 6 H H διαφορά στο θερμικό περιεχόμενο των προϊόντων και των αντιδρώντων καλείται

ΧΗΜΕΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Alumna/o Medida-unidades Erro absoluto. Valor medio: Erro relativo: EXPERIENCIA 2: DETERMINACION DE SUPERFICIES POR MEDIDA DIRECTA

Transcript:

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA PROBLEMAS TERMOQUÍMICA 1. Para o proceso Fe 2O 3 (s) + 2 Al (s) Al 2O 3 (s) + 2 Fe (s), calcule: a) A entalpía da reacción en condicións estándar e a calor desprendida ao reaccionar 16, g de Fe 2O 3 coa cantidade suficiente de AI. b) A masa de óxido de aluminio que se obtén no apartado anterior. Datos: ΔH fº (Al 2O 3) = -1 662 kj mol -1 ΔH fº (Fe 2O 3) = -836 kj mol -1 (P.A.U. Set. 12) Rta.: a) ΔH = 826 kj; Q = 82,8 kj; b) m = 1,2 g Al 2 O 3 2. A combustión do acetileno (C 2H 2 (g)) produce dióxido de carbono e auga. a) Escriba a ecuación química correspondente ao proceso. b) Calcule a calor molar de combustión do acetileno e a calor producida ao queimar 1, kg de acetileno. Datos: H f (C 2H 2(g)) = 223,75 kj/mol; H f (CO 2(g)) = 393,5 kj/mol; H f (H 2O(g)) = 241,8 kj/mol (P.A.U. Xuño 6) Rta.: b) H c (C 2 H 2 ) = 1253 kj/mol C 2 H 2 ; Q = 4,8 1 7 J/kg C 2 H 2 3. a) A partir dos datos das entalpías de formación calcule a entalpía estándar de combustión do metano. b) Sabendo que a combustión de 1, g de TNT libera 4 6 kj calcule o volume de metano, medido a 25 ºC e 1 atm (11,3 kpa) de presión, que é necesario queimar para producir a mesma enerxía que 1, g de TNT. Datos: ΔH f (CH 4 (g))= -75 kj mol -1 ΔH f (CO 2 (g))= -394 kj mol -1 ; ΔH f (H 2O (g))= -242 kj mol -1 R =,82 atm L K -1 mol -1 = 8,31 J K -1 mol -1 (P.A.U. Xuño 12) Rta.: a) ΔH c (CH 4 ) = 83 kj/mol CH 4 ; b) V = 14 dm 3 CH 4 4. As entalpías estándar de combustión do C (s) e C 6H 6 (l) son -393,5 kj/mol e -3 31 kj/mol, respectivamente; e o de formación do H 2O (l) vale -285,5 kj/mol. Calcule: a) A entalpía estándar de formación do benceno (l) b) A calor, expresada en kj, necesaria para a obtención de 1, kg de benceno (l). (P.A.U. Xuño 9) = 83,5 kj/mol b) Q = 1,7 1 3 kj 5. Dada a seguinte reacción: C (grafito) + 2 S (s) CS 2 (l) a) Calcule a entalpía estándar da reacción a partir dos seguintes datos: C (grafito) + O 2 (g) CO2 (g) ΔHº = -393,5 kj mol -1 S (s) + O 2 (g) SO 2 (g) ΔHº = -296,1 kj mol -1 CS 2 (l) + 3 O 2 (g) CO 2 (g) + 2 SO 2 (g) ΔHº = -172 kj mol -1 b) Calcule a enerxía necesaria, en forma de calor, para a transformación de 5 g de C(grafito) en CS 2 (l), en condicións estándar. (P.A.U. Set. 11) Rta.: a) ΔH f (CS 2 ) = 86 kj/mol CS 2 ; b) Q = 36 kj 6. Na fermentación alcohólica da glicosa obtense etanol e dióxido de carbono. A ecuación química correspondente é: C 6H 12O 6 (s) 2 CO 2 (g) + 2 CH 3-CH 2OH (l) a) Calcule a Hº desta reacción. b) Cantos litros de dióxido de carbono, medidos a 25 ºC e,98 atm, poderíanse obter na fermentación de 1 kg de glicosa? Datos: Entalpías estándar de combustión: C 6H 12O 6 (s) = -2 813 kj/mol; CH 3-CH 2OH (l) = - 1 371 kj/mol R =,82 atm dm 3 K -1 mol -1 (P.AU. Set. 9) Rta.: a) ΔH = -71 kj/mol b) V = 277 dm 3

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 2 7. A calor que se desprende no proceso de obtención dun mol de benceno líquido a partir de etino gas mediante a reacción: 3 C 2H 2 (g) C 6H 6 (l) é de -631 kj. Calcule: a) A entalpía estándar de combustión do C 6H 6 (l) sabendo que a entalpía estándar de combustión do C 2H 2 (g) é -132 kj mol -1. b) O volume de etino, medido a 25 C e 15 atm (1519,5 kpa), necesario para obter,25 L de benceno. Datos: R =,82 atm L K -1 mol -1 = 8,31 J K -1 mol -1 ; densidade do benceno 95 g L -1 (P.A.U. Xuño 13) Rta.: a) ΔH c (C 6 H 6 ) = 3 275 kj/mol CH 4 ; b) V = 14,9 dm 3 C 2 H 4 8. A entalpía de formación do tolueno gas (C 7H 8) é de 49,95 kj/mol e as entalpías de formación do CO 2 (g) e do H 2O (l) son, respectivamente, 393,14 e 285,56 kj/mol. a) Calcule a entalpía de combustión do tolueno, gas. b) Cantos kj se desprenden na combustión completa de 23 g de tolueno? (P.AU. Set. 7) Rta.: a) H c = 3 944,17 kj/mol b) Q = 985 kj 9. a) Calcule a calor de formación do acetileno (C 2H 2 (g)) a partir das calores de formación do H 2O (l) e do CO 2 (g) e da calor de combustión do C 2H 2 (g) b) Que volume de dióxido de carbono medido a 3 C e presión atmosférica (1 atm) xerarase na combustión de 2 g de acetileno? Datos: H f (H 2O(l)) = 285,8 kj/mol; H f (CO 2(g)) = 393,3 kj/mol; H c (C 2H 2(g)) = 13 kj/mol R =,82 atm dm 3 /K mol (P.A.U. Xuño 7) (C 2 H 2 ) = 228 kj/mol C 2 H 2 ; b) V = 382 dm 3 CO 2 1. A entalpía de combustión do propano(gas) é 526,3 kcal. As H de formación do dióxido de carbono(gas) e da auga(líquida) son respectivamente 94,3 e 68,3 kcal/mol. Calcular: a) A entalpía de formación do propano. b) Os quilogramos de carbón que será preciso queimar (cun rendemento do 8%), para producir a mesma cantidade de enerxía que a obtida na combustión de 1 kg de propano. Dato: A entalpía de combustión do carbón é de 5 kcal/g (P.A.U. Xuño 4) (C 3 H 8 ) = 29, kcal/mol C 3 H 8 ; b) 3 kg carbón 11. O ácido etanoico (líquido) (ácido acético) fórmase ao reaccionar carbono (sólido), hidróxeno molecular (gas) e osíxeno molecular (gas). As calores de combustión do ácido etanoico (l); hidróxeno (g) e carbono (s) son respectivamente 87,7; 285,8 e 393,13 kj/mol. a) Escribir adecuadamente as ecuacións químicas dos distintos procesos de combustión e a correspondente á formación do ácido etanoico. b) Calcular a calor de formación, a presión constante, de devandito ácido etanoico. c) Cantas kilocalorías se desprenden na formación de 1 kg de ácido etanoico? Dato: 1 J =,24 cal. (P.A.U. Set. 4) Rta.: b) H f = 487,1 kj/mol; b) Q = 1,94 1 3 kcal 12. As entalpías de formación do butano (g), dióxido de carbono (g) e auga (l) a 1 atm (11,3 kpa) e 25 C son -125,35 kj mol -1, -393,51 kj mol -1 e -285,83 kj mol -1, respectivamente. Formule a reacción de combustión do butano e calcule: a) A calor que pode fornecer unha bombona que contén 6 kg de butano. b) O volume de osíxeno, medido en condicións normais, que se consumirá na combustión do butano contido na bombona. Dato: R =,82 atm L K -1 mol -1 = 8,31 J K -1 mol -1 (P.A.U. Set. 13) Rta.: a) Q = 2,977 1 8 J; b) V = 15 m 3 O 2 13. A gasolina pode ser considerada como unha mestura de octanos (C 8H 18). Sabendo as calores de formación de: H 2O(g) = 242 kj/mol; CO 2(g) = 394 kj/mol e C 8H 18(l) = 25 kj/mol: a) Escriba a ecuación (axustada) de combustión da gasolina (os produtos son CO 2(g) e H 2O(g)) e calcule a calor de reacción H (en kj). b) Calcule a enerxía (en kj) liberada na combustión de 5 litros de gasolina (densidade = 8 kg/m 3 ) c) Que volume de gas carbónico medido a 3 C e presión atmosférica xerarase en tal combustión? Datos: R =,82atm dm 3 K 1 mol 1 (P.A.U. Xuño 1) Rta.: a) H = 5,8 1 3 kj/mol; b) Q = 178 1 3 kj; c) V = 6,97 1 3 dm 3

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 3 14. Se supoñemos que a gasolina é unha mestura de octanos de fórmula xeral C 8H 18: a) Calcule o volume de aire medido a 25 ºC e 1 atm (11,3 kpa) que se necesita para queimar 1 dm 3 de gasolina. b) Calcule a calor desprendida cando se queiman 1 dm 3 de gasolina. Datos: R =,82 atm dm 3 K-1 mol -1-1 = 8,31 J K-1 mol ΔH fº(co 2 (g)) = -393,5 kj mol -1 ; ΔH fº(h 2O (l)) = -285,8 kj mol -1 ; ΔH fº(c 8H 18 (l))= 249,8 kj mol -1 ; osíxeno no aire = 21 % en volume; densidade do octano = 8 g dm -3 (P.A.U. Xuño 1) Rta.: a) V = 1,2 1 3 m 3 aire b) Q = 4,18 1 9 J 15. As entalpías de formación a 25 C do metanol (líquido), dióxido de carbono (gas) e auga (líquida) son, respectivamente, 239,1; 393,5 e 285,8 kj/mol. a) Escribe a ecuación de combustión do metanol. b) Calcula H do proceso de combustión. c) Calcula U do mesmo proceso a 25 C. Datos: R = 8,31 J K 1 mol 1. (P.A.U. Xuño 96) Rta.: b) H c = -726, kj/mol; c) U c = -724,8 kj/mol ESPONTANEIDADE 1. Coñecendo os seguintes datos: Entalpía de combustión do etano(g): H = 1 559 kj/mol de hidrocarburo; entalpía de combustión do eteno(g): H = 1 41,9 kj/mol de hidrocarburo; entalpía de formación da auga(l): H 285,8 kj/mol e entalpía de formación do dióxido de carbono(g): H = 393,5 kj/mol. a) Calcula a entalpía de formación do etano(g) e do eteno(g). b) Calcula a variación de entalpía en condicións estándar, no proceso: C 2H 4 (g) + H 2 (g) C 2H 6 (g) c) Se a variación de entropía neste proceso é S = 11,6 J/K, o proceso será espontáneo en condicións estándar? Razoa a resposta. (P.A.U. Set. 98) (C 2 H 6 ) = 85,4 kj/mol; H f (C 2 H 4 ) = 52,3 kj/mol; b) H r = 137,7 kj/mol; c) Si 2. Na reacción: 4 Ag (s) + O 2 (g) 2 Ag 2O (s), a variación de entalpía e a variación de entropía a 25 C e 1 atm valen 61,1 kj e 132,1 J/K respectivamente. Supondo que estes valores son independentes da temperatura, determinar, previo cálculo: a) O sentido en que é espontánea a reacción nesas condicións. b) O sentido en que é espontánea a reacción a 5 C. c) A temperatura á que se alcanza o equilibrio químico. (P.A.U. Set. 3) Rta.: a) ; b) ; c) T e = 19 C CUESTIÓNS TERMOQUÍMICA. 1. Para unha reacción química entre gases, que relación existe entre a calor de reacción a volume constante e a variación de entalpía na reacción? Poden ser iguais? Razóeo. (P.A.U. Xuño 2) Rta.: a) H = U + n RT; b) Poden ser iguais se non hai variación no número de moles de gas. ESPONTANEIDADE. 1. De acordo coa ecuación que relaciona a variación de enerxía libre coa variación de entalpía e a variación de entropía, razoar: a) Cando un proceso químico é espontáneo. b) Cando un proceso químico é non espontáneo. c) Cando está en equilibrio. (P.A.U. Xuño 3)

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 4 2. Razoe baixo que condicións poderían ser espontáneos os procesos aos que corresponden as seguintes variacións dos seus termos entálpicos e entrópicos: a) H>; S> b) H<; S< c) H<; S> d) H>; S< (P.A.U. Set. ) Rta.: a) T altas; b) T baixas; c) Sempre; d) Nunca 3. Podería dicirse que unha reacción cunha variación de entalpía negativa é espontánea? Xustifíqueo. (P.A.U. Xuño 2) Rta.: a T baixas 4. Explique brevemente por que moitas reaccións endotérmicas transcorren espontaneamente a altas temperaturas. (P.A.U. Xuño 7) LABORATORIO 1. Explica detalladamente como calcularías no laboratorio a calor de disolución de NaOH (s) en auga. Calcúlao (a P e T do laboratorio) supondo unha masa de NaOH de 5 g que se disolven en 9 cm 3 nun calorímetro cun equivalente en auga de 13 g. O aumento da temperatura da auga foi de 1 C. DATOS: C e(h 2O) = 4,18 J/g C; densidade (H 2O) = 1, g cm 3 (P.A.U. Set. 97) Rta.: a) H d = 3 kj / mol NaOH 2. Para calcular no laboratorio la entalpía de disolución do NaOH (s) disólvense 2, g de NaOH en 5 ml de auga nun calorímetro que ten un equivalente en auga de 15 g, producíndose un aumento de temperatura de 1, C. a) Explique detalladamente o material e procedemento empregados. b) Cal é a entalpía de disolución do NaOH? Datos: Calor específica (auga) Calor específica (disolución) = 4,18 J/(g ºC) e densidade do auga = 1 g ml -1 (P.A.U. Xuño 13) Rta.: b) ΔH d (NaOH) = 43 kj / mol NaOH 3. Describa o procedemento que seguiría para determinar, de forma aproximada, a calor de disolución do hidróxido de sodio en auga, indicando o material que utilizaría. Se ao disolver 1,2 g de NaOH (s) en 25 g de auga o incremento de temperatura da disolución é 1,24 C, calcule a calor molar de disolución do hidróxido de sodio. DATO: C e(disolución) = 4,18 J/g C (P.A.U. Set. 96) (NaOH) = 43 kj / mol NaOH 4. Explique detalladamente como se pode calcular no laboratorio a calor de disolución de NaOH (s) en auga. Faga un cálculo da calor de disolución (a P e T do laboratorio) supondo unha masa de NaOH de 2 g que se disolven en 45 cm 3 nun calorímetro cun equivalente en auga de 15 g. O aumento da temperatura da auga foi de 1,5 C. DATOS: C e(h 2O) = 4,18 J/g C; densidade (H 2O) = 1, g cm 3 (P.A.U. Xuño 98) (NaOH) = 58 kj/mol NaOH 5. Describa o procedemento para calcular no laboratorio a calor de disolución de NaOH (s) en auga. Faga o cálculo da calor de disolución (a P e T do laboratorio) supondo unha masa de hidróxido de sodio de 1,8 g que se disolven en 4 cm 3, nun calorímetro no que o equivalente en auga é de 12 g. O incremento da temperatura da auga foi 1,2 C. Datos: C e (disolución) = C e (auga); C e (auga) = 4,18 J/g C. Densidade da auga = 1 g/cm 3. (P.A.U. Xuño 99) (NaOH) = 46 kj/mol 6. Describe o procedemento para calcular no laboratorio a calor de disolución do NaOH (s) en auga. Enumera o material e a forma de realizar os cálculos. (P.A.U. Set. e Xuño 1)

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 5 7. Explique detalladamente como se pode determinar no laboratorio a calor de disolución de KOH (s) en auga. Efectúe o cálculo (á presión e temperatura de laboratorio) supondo unha masa de hidróxido de potasio de 4,5 g que se disolven en 45 cm 3 nun calorímetro que ten un equivalente en auga de 15 g. O incremento da temperatura é de 2,5 C. Datos: Calor específica da auga: 4,18 J/g C e densidade da auga: 1 g/cm 3. (P.A.U. Set. 5) Rta.: 61 kj/mol. 8. a) Indique o procedemento que se debe seguir e o material utilizado para determina-la entalpía de disolución do NaCl, se ao disolver,2 moles da devandita substancia en 5 ml de auga se produce un incremento de temperatura de 2 ºC. b) Cal será o valor da entalpía de disolución do composto expresado en J/mol? Datos: Calor específica(auga) Calor específica(disolución) = 4,18 J/g ºC; densidade(auga)=1 g/cm 3 Rta.: b) ΔH d = -2 1 4 J/mol (P.A.U. Xuño 11) 9. Quérese determinar a H do proceso de disolución dun composto iónico AB. Indique o procedemento a seguir e o material a utilizar. Se ao disolver,2 moles da devandita substancia en 5 cm 3 de auga se produce un incremento de temperatura de 2 C. Cal será o valor de H, en J/mol, para o devandito proceso de disolución? Datos: C e(disolución) = C e(auga) = 4,18 J/g C densidade da auga = 1 g/ cm 3 e masa de disolución = masa da auga. (P.A.U. Xuño 2 e Set. 7) = 2 1 4 J/mol 1. Indique, cun exemplo, como determinaría no laboratorio a calor de neutralización dun ácido forte cunha base forte, facendo referencia ao principio, material, procedemento e cálculos. (P.A.U. Xuño 5) 11. Disponse no laboratorio das seguintes disolucións acuosas: 1 cm 3, de HCl de concentración,1 mol/dm 3 e 1 cm 3 de NaOH de concentración,1 mol/dm 3. a) Describa o procedemento e material que empregaría para medir a calor de neutralización ao mesturar as dúas disolucións. b) Calcule a calor molar de neutralización se na reacción se liberan 55 J. (P.A.U. Xuño 1, Xuño 9) Rta.: ΔH n = -55 kj/mol 12. Como determinarías no laboratorio a calor de neutralización dun ácido forte cunha base forte? Explícao cun exemplo. (P.A.U. Set. 99) 13. No laboratorio dispomos de hidróxido sódico (sólido en lentellas) e de 1 cm 3 de disolución de ácido clorhídrico de concentración,1 mol/dm 3. Queremos determinar a calor de neutralización entre disolucións de concentración,1 mol/dm 3 de hidróxido sódico e,1 mol/dm 3 de ácido clorhídrico. Indique, describindo o material utilizado en cada caso: a) O procedemento a seguir para a preparación da disolución de hidróxido sódico de concentración,1 mol/dm 3. b) O procedemento a seguir para calcular a calor de neutralización. c) Se na reacción libéranse 55 J, que valor asignaría á calor de neutralización entre as dúas especies? (P.A.U. Set. 1 e Set. 98) Rta.: H (neutralización) = 55 kj/mol