CALCULOS ELEMENTAIS EN QUIMICA. (I)

Transcript

1 CALCULOS ELEMENTAIS EN QUIMICA. (I) ml de hidróxido potásico neutralízanse con 35,4 ml dunha disolución 0,07 M de ácido sulfúrico. a/ Escriba e axuste a reacción de neutralización. b/ Calcule os gramos de hidróxido potásico que hai nos 10 ml de disolución. c/ Calcule a molaridade da disolución da base. 2. Un recipiente de 20 ml contén nitróxeno a 25 C e 0,8 atm e outro de 50 ml contén helio a 25 C e 0,4 atm. a/ Determina-lo número de moles, de moléculas e de átomos de cada recipiente. b/ Si se conectan os dous recipientes, Cales serán as presión parciais de cada gas e a total do sistema?. c/ Calcula-la concentración de cada gas na mestura e expresala en fracción molar e porcentaxe en peso. Datos: R= 0,082 atm.l.mol -1. K -1 ; Nº Avogadro= 6, Dispoñemos de 500 ml de ácido clorhídrico 0,25 M e desexamos preparar 100 ml doutra disolución de ácido clorhídrico 0,025 M Cómo procedería?. Explíqueo detalladamente, nomeando o material adecuado e a súa capacidade. 4. Na etiqueta dun frasco de ácido sulfúrico figuran os seguintes datos: densidade 1,84 g/c.c.; riqueza= 96% (en peso). a/ Averigua-la concentración do ácido e expresala en : Molaridade, molalidade e fracción molar do ácido sulfúrico. Considera-la densidade da auga= 1,00 g/ml. b/ Cantos ml de hidróxido de sodio 2,00 M son precisos para que reaccionen completamente con 10,0 ml de ácido sulfúrico do frasco. c/ Cal será o ph da disolución resultante?. 5. Queremos prepar un litro dunha disolución 1 molar de sosa (Na OH) a partir do producto comercial de pureza do 98 %. Indica o procedemento a seguir, describa o material a utilizar e determine os gramos de producto comercial que debe tomar. 6. Dispomos dunha mostra de 12 g de cinc comercial e impuro que se fai reaccionar cunha disolución de ácido clorhídrico do 35 % en peso e 1,18 g/c.c. de densidade. Como productos de reacción orixinanse cloruro de cinc (II) e hidróxeno molecular. a/ Escriba a ecuación química do proceso que ten lugar. b/ Determine a concentración molar do ácido. c/ si para a reacción do cinc contido na mostra se precisan 30 c.c. do ácido, calcule o porcentaxe de pureza, en tanto por cento, do cinc, na mostra inicial. 7. O Cinc reacciona co ácido clorhídrico para dar cloruro de cinc e hidróxeno. Qué volumen, medido en condicións normais, de gas se obterá o reaccionar 2,23 g de cinc con 100 ml dunha disolución de ácido clorhídrico 0,5 M?. Si se obteñen 0,25 L de hidróxeno, medidos en condicións normais cal será o rendemento da reacción?. 8. Disolvense 2,14 g de hidróxido de bario en auga, de forma que se obteñen 250 ml de disolución. a/ Cal é a concentración molar desta disolución?. b/ Cantos moles de ácido clorhídrico se necesitan para neutralizar esta disolución?. c/ Si a disolución deste ácido é de concentración 0,1 M, cantos ml da devandita disolución son necesarios para a neutralización?. 9. Igual número de gramos de O2(g) e N2(g) están situados en dous recipientes de igual volumen e a mesma temperatura. comente as seguintes afirmacións, indicando de forma razoada si lle parecen verdadeiras ou falsas: a/ Ambos recipientes conteñen o mesmo número de moles de gas. b/ Hai maior número de moléculas no recipiente que contén osíxeno. c/ A presión é maiorno recipiente que contén nitróxeno. 10. Faise reaccionar nun balón dun litro de capacidade e a unha temperatura de 110 C, unha mestura gaseosa composta por 5 g de H2(g) e 10 g de O 2(g) para dar H 2 O(g). a/ Escriba a reacción que ten lugar e determine a cantidade de auga que se forma. b/ Determine a composición da mestura gaseosa despois da reacción expresada en % peso e fracción molar. c/ Determine a presión parcial de cada un dos compoñentes despois da reacción e a presión total da mestura, admitindo un comportamento ideal para os gases.

2 11. Queremos determinar a concentración dunha disolución de hidróxido sódico valorándoa con ácido clorhídrico 0,1 M. Indique o procedemento a seguir e describa o material a empregar. Si toma 5 c.c. da disolución de hidróxido sódico e se dilue con auga ata un volumen total de 50 c.c., necesita 10 c.c. de ácido clorhídrico cando se valora con éste. Cal é a concentración da disolución inicial de hidróxido sódico?. 12. O sulfato sódico e o cloruro bárico reaccionan en disolución acuosa dando lugar a sulfato bárico, sal pouco soluble, que precipita, e cloruro sódico que permanece na disolución. a/ Escriba a reacción axustada para este proceso de precipitación. b/ Cantos moles de sulfato bárico se forman cando reaccionan 8 ml da disolución de sulfato sódico 0,2 M con exceso de cloruro bárico?. c/ Cantos ml de disolución de cloruro bárico 0,1 M son necesarios para obter 0,04 g de sulfato bárico?. 13. Faise reaccionar carbonato cálcico cunha disolución de ácido nítrico, obténdose como productos de reacción dióxido de carbono, nitrato cálcico e auga. a/ Escriba o proceso químico que ten lugar. b/ Qué volumen de dióxido de carbono, medio en condicións normais, se formarán cando se fan reaccionar 60 ml de ácido nítrico 2,5 M con exceso de carbonato cálcico?. c/ Qué volumen de ácido nítrico comercial, do 64% en peso e 1,4 g/ml de densidade, debense tomar para preparar os 60 ml 2,5 M a que se refire no apartado anterior. 14. Certo hidrocarburo contén 85,5% de Carbono. Sabendo que 8,8 g do mesmo, en estado gaseoso, ocupan un volumen de 3,3 litros, medidos a 50 C e 1 atm, calcule: a/ A fórmula máis sinxela (empírica). b/ A fórmula molecular. R= 0,082 atm. l. mol -1. K Desexamos preparar 500 ml de disolución de ácido clorhídrico 0,5 M. Para elo dispomos de ácido clorhídrico comercial do 36 % en peso e densidade 1,2 g/c.c. Indique as operacións que realizaría, describindo o material a empregar. 16. No laboratorio existe un frasco cunha etiqueta na que se le NaOH= 0,1 M. Explica como poderías comproba-la molaridade exacta da devandita disolución de dispores de ácido clorhídrico 1,08 M. Describe e debuxa o material que empregarías e calcula a molaridade exacta da disolución básica, se para neutralizar 10 ml. da mesma se consumiron 8,5 ml da disolución de ácido clorhídrico. 17. Nun xerador portátil de hidróxeno fanse reaccinar 30,0 g de hidruro cálcico con 30,0 g de auga, segundo a reacción: CaH2 + H2O ----> Ca(OH)2 + H2 Despois de axustáre-la reacción, calcula: a/ Qué reactivo sobra e en qué cantidade?. b/ O volume de hidróxeno que se produce a 20 C e 745 mm. Hg. c/ O rendemento da reacción se o volumen real producido foi 34 L. R= 0,082 atm. l.mol -1. K Quére-se preparar un litro de disolución de ácido clorhídrico 1 M a partir de producto comercial consistente nunha disolución do 36% en peso e 1,2 g/c.c. de densidade. Indique o procedemento a seguir, describa o material a utilizar e determine o volumen de ácido concentrado que debe tomar. 19. Dispónse de 0,4 moléculas-gramo de sulfuro de hidróxeno. Indique razoadamente: a/ O número de átomos-gramo de hidróxeno e xofre existentes. b/ O número de moléculas de sulfuro de hidróxeno existentes. c/ O número de átomos de xofre e hidróxeno existentes. NA= 6, Unha mostra comercial de 0,712 g de carburo cálcico (CaC2) foi utilizada na producción de acetileno, mediante a súa reacción con exceso de auga segundo: CaC2 + 2H2O > Ca(OH)2 + C2H2 Se o volumen de gas C 2 H 2 recollido, medido a 25 C e 745 mm de Hg de presión foi de 0,25 L, determine: a/ Gramos de acetileno producidos. b/ Gramos de carburo cálcico que reaccionaron. c/ Porcentaxe de carburo cálcico puro na mostra orixinal. 1 atm.= 760 mm Hg.; R= 0,082 atm. L.mol -1. K -1.

3 CALCULOS ELEMENTAIS EN QUIMICA. (II) 1. Unha sustancia, que se sabe que é un abono, contén o 35% de nitróxeno, o 60 % de osíxeno e o resto hidróxeno. Cal é a súa fórmula?. 2. Un composto orgánico contén carbono, hidróxeno e cloro. Na combustión de 1,5 g do composto obteñense 1,041 dm 3 de dióxido de carbono en condicións normais e 1,047 g de auga. En estado gaseoso 1,29 g do composto ocupan un volumen de 500 cm 3 a 41 C e 1,03 atm. Calcular a fórmula empírica, a fórmula molecular e a masa molecular do composto analizado. 3. Calcular cantas moléculas, moles e átomos hai en 64 g de osíxeno. 4. Calcúlese a fórmula molecular dun ácido orgánico que posue a seguinte composición centesimal: C, 48,64%; H, 8,11 %; O, 43,24 %, sabendo que a súa sal de plata posue unha masa molecular de A droga L-Dopamina emprégase para o tratamento da enfermidade de Parkinson. Unha mostra dun gramo desta droga contén 0,6272 g de carbono, 0,0722 g de hidróxeno, 0,0910 g de nitróxeno e o resto osíxeno. Determinar a fórmula empírica da L-Dopamina. 6. Calcula-la fórmula empírica dun composto que contén 31,9 % de potasio; 28,9 % de cloro e 39,2% de osíxeno. 7. Cantas moléculas de auga hai nun copo de neve de masa 1 mg? 8. Un composto orgánico está formado por carbono, hidróxeno e cloro e, en estado gaseoso, a súa densidade relativa respecto do aire é 2,2. Por combustión de 0,500 g do composto obtéñense 0,682 g de dióxido de carbono e 0,349 g de agua. Calcular: a/ A fórmula empírica. b/ A fórmula molecular. c/ A masa molecular do composto. Masa molecular do aire= 28,9. 9. Disolvendo 350 g de cloruro de cinc (densidade= 2,91 g. cm -3 ). en 650 g de auga, obténse unha disolución de volumen total, a 20 C, 740 ml. Calcúlese: a/ A molaridade b/ A molalidade c/ A fracción molar d/ O tanto por cento en masa. 10. Preparouse unha disolución de ácido sulfúrico a partires de 95,94 g de auga e 10,66 g de ácido sulfúrico. O volumen da disolución resultante foi de 100,00 cm 3. Calcula-la fracción molar e molalidade da disolución. 11. A 5 ml de disolución acuosa de ácido clorhídrico do 35 % de riqueza e densidade 1,2 g/ml, engádese auga destilada ata chegar a 250 ml de disolución diluida. Cal é a molaridade desta disolución diluida?. 12. Un ácido sulfúrico concentrado ten unha densidade de 1,81 g. cm -3 e o 91% en masa de ácido puro. Calcule o volumen desta disolución concentrada que se debe tomar para preparar 500 cm 3 de disolución de ácido 0,5 M. 13. A reacción de amoníaco co osíxeno danto monóxido de nitróxeno e auga, ten lugar en estado gaseoso. Si se parte dunha mestura de 10 litros de osíxeno e 3 litros de amoníaco, medidos nas mesmas condicións de presión e temperatura, calcula-lo volumen da mestura gaseosa despois da reacción, nas mesmas condicións de presión e temperatura. 14. Qué cantidade de pedra caliza (CaCO3), dunha riqueza do 90 % en carbonato cálcico, hai que empregar para obter 1000 litros de CO2, medidos en condicións normais, por tratamento con exceso de HCl. 15. Unha mestura de 46,3 g de hidróxido de potasio e 27,6 g de hidróxido de sodio puros disolvense nun pouco de auga e a disolución dilúese ata 500 cm 3. Calcula-lo volumen dunha disolución 0,5 M de ácido sulfúrico que se necesitará para neutralizr 30 cm 3 da disolución alcalina anteriormente citada. 16. Unha mestura de gases constituída por 0,3 gramos de etano, 2,9 gramos de butano e 16,0 gramos de osíxeno atópase nun recipiente pechado de 2 dm 3, a temperatura de 300 k. a/ Calcula-la presión total inicial. b/ Calcula-la presión final no interior do recipiente cando os gases xa reaccionaron, si a temperatura aumenta ata 500 C. 17. Cantos gramos de cobre poden obterse ó reducir o óxido de cobre (I) co hidróxeno que se obtén ó disolver 5,23 g de cinc en ácido clorhídrico?. Qué volumen mínimo de HCl 0,5 M se necesita para disolver todo o cinc?. 18. No lanzamento de naves espaciais emprégase como combustible hidracina, N2H4, e como comburente peróxido de hidróxeno, H2O2. Estos dous reactivos chámanse hipergólicos; e decir, arden por simple contacto. O proceso representase pola seguinte ecuación: N2H4 + 2 H2O > N2 + 4 H2O Os tanques dunha nave levan kg de hidracina e kg de peróxido de hidróxeno. a/ Sobrará algún reactivo? En qué cantidade?. b/ Expresa a cantidade dos productos que quedan ó concluir a reacción en % en peso e fracción molar. 19. Unha mestura de metano e etano ocupa un volumen de 20 ml. Faise estallar a mestura con osíxeno e obteñense 25 ml de dióxido de carbono medidos en condicións normais. Calcula-la composición volumétrica da mestura. 20. Calcula-los gramos de ácido clorhídrico concentrado, dun 36,25 % en masa de HCl, que son necesarios para neutralizar unha disolución que contén 1,25 g de hidróxido de calcio e 1,30 g de hidróxido de potasio.

4 ESTRUCTURA ELECTRONICA E PROPIEDADES PERIODICAS. (I) 1. Nun átomo de hidróxeno o electrón está na órbita de n=1 e noutro átomo está na órbita de n=3. Razoar en base o modelo de Bohr: a/ Qué electrón se move máis rápidamente?. b/ Qué órbita ten maior radio?. c/ Qué electrón posue menor enerxía?. d/ Qué átomo ten maior potencial de ionización?. 2. Cantos orbitais p existen nun nivel de número cuántico principal 2? E esta resposta xeral para calqueira valor de número cuántico principal. Cantos electróns admiten os orbitais p? Qué números cuánticos distinguen a esos electróns entre sí?. 3. A notación dun electrón é 4d 3. Qué números cuánticos lle corresponden?. 4. Explicar razoadamente os valores que pode tomar m para os orbitais 3d e para os orbitais 4p. Indique cantos orbitais hai para cada un destes tipos e o número máximo de electróns que poden conter. 5. Escriba os valores dos números cuánticos que definen os orbitais do subnivel 2p.Razoe as analoxías e diferencias que presentan os citados orbitais na sua enerxía, tamaño, forma e orientación espacial. 6.Concepto de orbital atómico. Significado dos números cuánticos na mecánica ondulatoria. Expresar os posibles números cuánticos que identifican a un electrón dun orbital 3p. 7. O modelo atómico de Bohr describe os electróns como partículas. Na mecánica ondulatoria introdúcese o concepto de orbital. Esplicar este último cncepto e xustificar brevemente as diferencias entrambas aproximacións. 8. Cando o electrón do átomo de hidróxeno pasa do nivel enerxético n=2 a n=1, emite radiación electromagnética de lonxitude de onda λ= 121,6 n. Calcula-la diferencia de enerxía entrambos niveis. Si o electrón saltara do nivel n=3 a n=2, a lonxitude de onda da radiación emitida, sería maior ou menor que λ = 121,6 nm?. Razoar a resposta. 9. Calcula-la enerxía dun mol de fotóns dunha radiación electromagnética de lonxitude de onda 600 nm?. 10. Conteste razoadamente as seguintes cuestións: a/ Qué valores do número cuántico l son posibles para un valor de n igual a 3?. b/ Cales dos valores de n, l e m para un mesmo orbital 4s?. c/ Cómo se denominan os orbitais para os que l = 2.. Qué número deles son posibles para este valor do número cuántico l?. 11. Considere os posibles tránsitos para o electrón no átomo de hidróxeno: a/ 1s ---> 2p b/ 2s ----> 3p c/ 2s -----> 4p d/ 2p ----> 3s a/ Para cal deles é necesario aportar de enerxía?. b/ Para cal deles é necesario aportar a mesma cantidade de enerxía?.

5 c/ Para cal deles é necesario aportar a maior cantidade de enerxía?. 12. Elexir a opción correcta: a/ O electrón do átomo de hidróxeno emite enerxía o saltar do nivel 5s ó nivel 3p. b/ O electrón do átomo de hidróxeno emite enerxía o saltar do nivel 3p o nivel 2p. c/ Si o electrón do átomo de Hidróxeno emite enerxía indica que o seu estado final é sin lugar a dúbidas o fundamental. d/ O electrón do átomo de hidróxeno absorbe enerxía debido a que se atopa no estado fundamental ou en calqueira outro nivel superior. 13. O seguinte conxunto de números cuánticos n=3; l=1; m=0; s= 1/2 pertence a un orbital: a/ 3 s. b/ 3 p. c/ A ningún, xa que esa combinación de valores non está permitida. d/ 3 d. 14. A enerxía asociada a unha radiación de luz azul, de lonxitude de onda de 4862 Å, é igual a: a/ 4, J. atomo - 1. b/ 4, J. mol - 1. c/ 245,73 KJ. atomo - 1. d/ 3, J. atomo Cal é a razón de que o modelo de Rutherford para o átomo de hidróxeno non sexa estable?. a/ A enerxía debe estar cuantizada. b/ O electrón xiraba demasiado lento arredor do núcleo xa que a súa enerxía era pequena. c/ O electrón debía emitir enerxía radiante o xira arredor do núcleo. d/ O espectro do átomo debía ser contínuo e non o era. 16. Dos postulados enunciados por Bohr, sigue considerándose válido que: a/ Existen niveis de enerxía cuantizados no átomo e que os saltos de enerxía podense efectuar só entre dous destes niveis calqueira. b/ O electrón débese mover só nunhas certas órbitas nas que a enerxía está cuantizada. c/ O electrón só pode estar situado a unhas distancias fixas do núcleo, constituindo os chamados radios de Bohr. d/ O electrón debe irradir enerxía lumninosa sempre que se mova. 17. Só unha das seguintes ideas sobre os orbitais é correcta. Cal?. a/ E unha representación da función de onda que coincide ca forma dun electrón e que varía según a enerxía que este posúa. b/ E a representación da probabilidade de atopar nun elemento de volumen situado a unha certa distancia do núcleo a un electrón cunha enerxía dada. c/ Presenta unha forma ou outra según sexa a do electrón que alberga. d/ Sinala as diversas traxectorias que pode seguir un electrón cunha enerxía dada arredor do núcleo, que xa non serán circulares senón onduladas, xa que o electrón é unha onda según de Broglie.

6 ESTRUCTURA ELECTRONICA E PROPIEDADES PERIODICAS. (II) 1. Dadas as seguintes configuracións electrónicas: a/ 1s 1 2s 1 b/ 1s 2 2s 2 2p 3 c/ 1s 2 2s 2 3s 2 3p 3 4s 1 d/ 1s 2 2s 2 2p 6 3s 3 Indicar cales corresponden a átomos en estado fundamental, en estado excitado ou son imposibles. 2. Considere os tres elementos do sistema periódico: cloro, bromo, iodo. a/ Escriba a configuración electrónica dos tres elementos. b/ Asigne, razoadamente, cada un dos tres valores seguintes do potencial de ionización a cada un dos tres elementos anteriores: 10,4; 11,8 e 13,1 ev. 3. Conteste razoadamente as seguintes preguntas: a/ Qué elemento presenta a seguinte configuración electrónica: 1s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 4?. b/ Cal é o elemento alcalino de maior tamaño?. c/ Cal é o elemento que ten o ión dipositivo coa configuración electrónica [Kr] 4d 6?. 4. Dous electróns atópanse situados nun mesmo orbital atómico? a/ Cal ou cales dos números cuánticos desos dous electróns presentan o mesmo valor?. b/ Cal ou cales números cuánticos presentan diferente valor?. c/ Podería un terceiro electrón situarse nese orbital atómico?. 5. Indique: a/ Número de protóns, neutróns e electróns que hai nun átomo neutro do isótopo 14 do nitróxeno. b/ En qué se convertiría ese átomo si se engadise un neutrón máis o seu núcleo?. E si se eliminase un electrón da súa capa exterior?. c/ En qué se convertiría dito átomo si se engadise un protón máis o seu núcleo?. 6. Considera as especies Ne, F -, Na +. Qué teñen todas en común?. En qué se diferencian?. Ordenalas de menor a maior tamaño. 7. Explica por qué os elementos do grupo V do Sistema Periódico (N,P, As, Sb e Bi) experimentan cambios nas súas propiedades, pasando de especies con carácter non metálico (N) a especies con caracter metálico (Bi). 8. A configuración máis externa para un determinado elemento químico é 3s2 3p5. Indique razoadamente: a/ Si se trata dun elemento metálico ou non metálico. b/ Si a afinidade electrónica será elevada ou pouco elevada. c/ O tipo de enlace que presentará na súa combinación con un elemento alcalino. 9. Compare os elementos químicos Li, K, C e F en canto a : a/ Cal terá maior radio atómico?.b/ Cal terá maior afinidade electrónica?.c/ Ordenalos según valores crecientes das enerxías de ionización. 10. a/ Qué átomo en estado gas ten a enerxía de ionización máis baixa: Li, F, Ca, Xe?. b/ Qué átomo en estado gas ten a afinidade electrónica máis grande: Cl, I, Na?.

7 11. Indique: a/ Cal é a configuración electrónica para o estado fundamental do elemento químico boro. b/ Qué números cuánticos asignaría os electróns da última capa do citado elemento?. c/ Propoña unha configuración para un estado excitado deste elemento. 12. Dadas as configuracións electrónicas correspondentes a átomos neutros que a continuación se escriben: A:1s 2 2s 2 2p 3 B: 1s 2 2s 2 2p 5 C: 1s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s 1 D:1s 2 2s 2 2p 6 3s 2 Indique razoadamente: a/ O grupo e período a que pertence cada elemento. b/ Qué elemento posúe maior enerxía de ionización e cal menor. c/ Qué elemento posúe maior radio atómico e cal menor. 13. Comenta a veracidade ou falsidade das seguintes afirmacións, referidas ós átomos X e Z, pertencentes ó mesmo período da táboa periódica, e sendo X máis electronegativo que Z: a/ X ten menor enerxía de ionización que Z. b/ Z ten menor afinidade electrónica que X. c/ Z ten maior radio atómico que X. d/ O par electrónico do enlace X- Z atópase desprazado cara a X. 14. O elemento químico nitróxeno, de número atómico 7, dispón de tres electróns situados nas súas orbitais 2 p. Das tres posibilidades que a continuación se indican: a/ 2p x 2 2p y 1 b/ 2p x 3 c/ 2p x 1 p y 1 p z 1 indique razoadamente cal considera a correcta e que principios ou regras incumplen as que considera incorrectas. 15. Considere a familia dos elementos alcalinos. a/ Cal é a configuración electrónica máis externa común para estes elementos?. b/ Tendo en conta cómo varían periódicamente as súas propiedades, xustifique cal dos elementos, cesio ou sodio, debe presentar maior tamaño atómico. c/ A cal destes elementos será máis doado arrincarlle o seu electrón máis externo? Xustifique as súas respostas. 16. Cal das seguintes series de números cuánticos están permitidas para un electrón nun átomo?. a/ n=3 l=1 m= -1 b/ n=2 l=2 m=0 c/ n=3 l=1 m=2 d/ n=4 l=2 m=1 17. Cal ou cales das seguintes configuracións que a continuación se indican corresponden a un estado fundamental ou a un estado excitado para un átomo?. a/ 1s 2 2s 2 ; b/ 1s 2 2s 1 2p 1 c/ [Ne] 3s 2 3p 8 4s 1 d/ [Ar] 4s 2 3d Escriba as configuracións electrónicas dos seguintes átomos e ións: F (Z= 9), S -2 (Z=16), Rb + (Z=37), Xe (Z=54) e Ba 2+ (Z=56). Xustificar brevemente o seu fundamento teórico. 19. Enuncie o principio de exclusión de Pauli e explique cales das seguintes configuracións electrónicas non son posibles dacordo con este principio: a/ 1s 2 2s 2 2p 4 c/ 1s 2 2s 2 2p 6 3s 3 b/ 1s 2 3p 1 d/ 1s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 10

8 20. Dadas as seguintes configuracións electrónicas: a/ 1s 2 2s 2 2p 1 b/ 1s 2 2s 2 2p 5 3s 2 b/ 1s 2 2s 2 2p 6 3s 2 c/ 1s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 3d 6 4s 2 Indicar cales corresponden a átomos no seu estado fundamental, cales a estados excitados e cales son imposibles. Razoar a resposta. 21. Coñecido o número de electróns dos elementos A(2); B(11); C(9); D(12) e E(13). Xustificar o elemento que: a/ Corresponde a un gas noble. b/ O máis electronegativo. c/ Un metal alcalino. d/ Presenta valencia 3. e/ Pode formar un nitrato de fórmula X(NO 3 ) Xustificar razoadamente: a/ Si é maior a primeira ou a segunda enerxía de ionización para o átomo de Mg. b/ Si e maior a primeira ou a segunda afinidade electrónica do osíxeno. 23. Dadas as seguintes configuracións que corresponden a átomos neutros: A:1s 2 2s 2 2p 3 B: 1s 2 2s 2 2p 5 C: 1s 2 2s 2 2p 6 D:1s 2 2s 2 2p 6 3s 1 E: 1s 2 2s 2 2p 6 3s 2 a/ Ordeálas de forma que aumente gradualmente o primeiro potencial de ionización, indicando a configuración electrónica de cada átomo ionizado. b/ Indicar o elemento cuio segundo potencial de ionización é o máis elevado, e indique a configuración electrónica do átomo doblemente ionizado. d/ Indicar o elemento con maior afinidade electrónica. e/ Indicar os elementos que presentan carácter metálico e ordealos de maior a menor. 24. Configuración electrónica, posición no Sistema periódico e carácter metálico e oxidante do átomo X (Z=48). 25. Escriba as configuracións electrónicas de valencia dos elementos: C (Z=6),F(Z=9), Al(Z=13) e K(Z=19); indicar as características metálicas ou non metálicas e os ións máis estables que poderían orixinar. 26. Defina potencial de ionización e establezca a súa relación co radio atómico. Explica-la variación para os elementos do terceiro período. 27. Formular a configuración electrónica fundamental de cada un dos seguintes elementos: a/ N; b/ Si; c/ V; d/ Se; e/ Kr. 28. Dados os elementos de número atómico 9, 11 e 35, ordear por orden creciente de: a/ Radio atómico. b/ Enerxía de ionización. c/ Afinidade electrónica. 29. Qué significado ten decir que dous ións, ou un átomo e un ión son isoelectrónicos?. Podese decir que dous átomos de distintos elementos son isoelectrónicos?. Explica-las respostas con exemplos concretos. 30. En cada unha das seguintes parellas de átomos indicar razoadamente cal terá maior afinidade electrónica e potencial de ionización: a/ Br e I; b/ Li e F; c/ F e Ne; d/ Al e Mg; e/ S e P; f/ Sr e Rb; g/ Cu e Zn; h/ Rn e At; i/ K e Rb.

9 ENLACE QUIMICO 1. Dadas as seguintes moléculas: tetracloruro de carbono, trifluoruro de boro, acetileno e amoníaco. a/ Xustificar a xeometría molecular. b/ Indicar que moléculas presentan momento dipolar. 2. Para as seguintes moléculas en estado gaseoso: H 2 O; Be Cl 2 ; B Cl 3. Indicar razoadamente: a/ Número de pares enlazantes e non enlazantes (libres). b/ Xeometría da molécula. 3. A auga, a presión e temperatura normais, é un líquido mentras que o sulfuro de hidróxeno, nas mesmas condicións, é un gas. a/ Qué tipo de interacción intermoleculares son predominantes entre as moléculas de auga líquida?. b/ Qué tipo de interacción intermoleculares son predominantes entre as moléculas de sulfuro de hidróxeno gas?. c/ Cómo condiciona as propiedades físicas destas dúas especies o tipo de interaccións moleculares que se establecen entre as súas moléculas?. 4. O tricloruro de fósforo é unha molécula polar mentras que o trifluoruro de boro presenta un momento dipolar nulo. a/ Escribe as estructuras de Lewis para ambas moléculas. b/ Propoña unha estructura para cada unha delas. c/ Xustifique o diferente comportamento polar de ambas especies. 5. Dadas as seguintes especies: H F; Cl 2 ; CH 4 ; I 2 ; K Br, identifica: a/ Gas covalente formado por moléculas tetraédricas. b/ Sustancia con enlaces de hidróxeno. c/ Sólido soluble en auga, que fundido, conduce a corrente eléctrica. Xustificar. 6. Comenta sobre a certeza ou falsedade das seguintes proposicións: a/ Canto maior sexa a diferencia de electronegatividade de dous átomos, máis forte é o enlace entre eles. b/ E posible afirmar que os enlaces entre átomos son sólo iónicos puros ou covalentes puros. c/ Os enlaces covalentes son máis propios entre átomos de electronegatividades moi próximas que entre átomos de electronegatividades moi diferentes. 7. Describe os tipos de forzas atractivas que se deben vencer para que teñan lugar os seguintes cambios: a/ ebullición da gasolina. b/ disolución do azúcar en auga. c/ fusión do diamante. d/ fusión do xelo. e/ vaporización do fluoruro de sodio. 8. Considere as seguintes etapas na formación dun composto iónico:

10 M (g) -----> M + (g); X (g) > X - (g); M + (g) + X - (g) ----> MX (s) Indique e defina as magnitudes termodinámicas que se poñen en xogo en cada un dos anteriores procesos, asignando o carácter endotérmico ou exotérmico os mesmos. 9. Algunha ou algunha das seguintes moléculas: NH 3 ; NO; CH 4 ; BF 3, non cumple a regla do octete, podendose considerar excepcións a mencionada regla. Indicar razoadamente: a/ Cales son as premisas básicas que establece a mencionada regla. b/ Cales son as estructuras puntuais de Lewis para estas moléculas. c/ Sinale que moléculas cumplen a regla do octete e cales non o fan. 10. En cal das seguintes especies químicas espera que exista enlace hidróxeno?.xustificar a resposta. a/ CH 4(g) b/ CH 3 OH (l) c/ H 2 O (l) 11. O ángulo de enlace HNH para as especies químicas NH 4 +, NH 3 e NH 2 - é 109,5 ; 107 e 104 respectivamente. Tendo en conta a teoría de repulsión dos pares electrónicos da capa de valencia, indique razoadamente. a/ Número e tipo de pares electrónicos no entorno o nitróxeno en cada caso. b/ Xeometría esperada para cada especie. c/ Xustificación dos valores experimentais dos diferentes ángulos de enlace. 12. Describa a xeometría dunha molécula na que o átomo central dispón no seu entorno de: a/ Catro pares electrónicos de enlace. b/ Tres pares electrónicos de enlace e un de non enlace. c/ Dous pares electrónicos de enlace e dos de non enlace. Poña exemplos en cada caso. 13. Explique o concepto de electronegatividade e diga, para a serie de compostos: bromuro de magnesio, bromuro de aluminio, bromuro de silicio e bromuro de fósforo, cómo varía o carácter iónico dos enlaces entre o bromo e o outro elemento. Razoar as respostas. 14. Escoller de cada un dos seguintes pares de sustancias a que teña maior punto de ebullición. Explique en cada caso a razón da elección, baseándose nos tipos de forzas intermoleculares. a/ HF ou HCl; b/ Br 2 ou ICl; c/ CH 4 ou C 2 H 6 ; d/ C 2 H 6 ou CH 3 OH 15. Considera a molécula de acetileno C 2 H 2. Qué tipo de hibridación asignarías ó átomo de carbono?. Cal sería a xeometría da molécula?. 16. Escribe as estructuras de Lewis (electrón-punto) para as moléculas de CO 2 e F 2 O. Explica a súa forma xeométrica e a súa posible polaridade. 17. A molécula de eteno (C 2 H 4 ) é plana con ángulos de enlace de 120. Por outra parte, a molécula de acetileno ou etino (C 2 H 2 ) é lineal. Indicar: a/ Tipo de hibridación que presenta o átomo de carbono en cada caso. b/ Número de enlaces σ e π existentes entre os átomos de carbono en cada caso.

11 c/ En cal das dúas moléculas a distancia entre átomos de carbono debe ser menor?. 18. Indicar razoadamente para cal ou cales das seguintes moléculas: CH 4 ; BCl 3 ; PF 5 e SF 6. a/ Os ángulos de enlace son 109,5. b/ Os ángulos de enlace son 120. c/ Os ángulos de enlace son Indicar cómo varían as seguintes propiedades dunha sustancia ó aumentar a intensidade das forzas intermoleculares: a/ Presión de vapor; b/ Punto de ebullición; c/ Peso molecular. 20. Comente de forma razoada as seguintes afirmacións, indicando si son correctas e correxindoas no seu caso. a/ A enerxía de rede dun composto iónico incrementase o aumenta-la distancia interiónica. b/ A enerxía de rede dun composto iónico non depende da carga dos ións. c/ Indice de coordinación dun ión na rede é o número de ións de distinto signo que rodean o citado ión e o seu valor é sempre igual para o anión que para o catión. 21. Comente as seguintes afirmacións referidas ó composto cloruro de cesio, indicando razoadamente se lle parecen correctas ou correxindoas no seu caso: a/ Presenta puntos de ebullición relativamente baixos. b/ A súa rede está constituida por ións e en estado sólido é un bo conductor da corrente eléctrica. c/ As moléculas de CsCl están unidas entre sí por forzas de Van der Waals. 22. Tendo en conta a teoría de repulsión dos pares electrónicos da capa de valencia e a contribució dos pares de non enlace a xeometría molecular, xustifique os seguintes feitos. a/ A molécular de auga é angular e non lineal. b/ A molécula de trifluoruro de boro é triangular plana, mentras que a de trifluoruro de nitróxeno (NF 3 ) é piramidal. c/ O ángulo de enlace HNH no amoníaco vale 107, mentras que o mesmo ángulo no ión amonio é 109, Un elemento químico A presenta unha configuración electrónica máis externa...5s 1, mentras que outro B... 3s 2 3p 5. Conteste razoadamente as seguintes cuestións: a/ É A un elemento metálico ou non metálico?. E o elemento B?. b/ Ten o elemento A tendencia a gañar ou perder electróns?. E o elemento B? c/ Qué tipo de enlace espera que debe existir no composto AB?. 24. As moléculas que a continuación se indican: Si H 4 ; H 3 C-OH; H 3 C-O-CH 3 ; H-O-O-H; presentan átomos de hidróxeno unidos a diferentes elementos químicos. a/ En cal ou cales de ditas moléculas pode predecirse a existencia de enlace de hidróxeno?. b/ A qué atribue a presencia dos citados enlaces nunhas moléculas e noutras non?. c/ Qué influencia ten a presencia de ditos enlaces no valor da temperatura normal de ebullición de ditas especies?. 25. Estudia-los enlaces, estructura e polaridade da molécula de amoníaco según a Teoría do enlace de valencia.

12 26. Tendo en conta as moléculas seguintes: diclorometano, tetracloruro de carbono, trifluoruro de boro, acetileno (etino), amoníaco: a/ Xustifica-la xeometría molecular. b/ Indica-las moléculas que presentan un momento dipolar. 27. Explica-la influencia dos enlaces de hidróxeno nas constantes físicas da auga (puntos de fusión e ebullición) tomando como referencia a xeometría da molécula. 28. Represente as estructuras de Lewis indicando xeometría molecular e momento dipolar das seguintes moléculas: SO 2 ; S 2 C e HCN. 29. Indicar, razoadamente, si a molécula de amoníaco pode formar un enlace covalente coordinado cos seguintes moléculas ou ións: a/ H 2 O; b/ H + ; c/ Na + ; d/ Cl -. Representa-los gráficamente. 30. Clasificar o enlace en cada un dos seguintes compostos, como predominantemente covalente ou como predominantemente iónico: Cs Br; Mg S; N O; S F 4 ; Ca I 2 ; F 2 O; K I; Rb O 2.

13 TERMODINAMICA QUIMICA I. TERMOQUIMICA 1. Comente razoadamente as seguintes afirmacións referidas a unha reacción exotérmica que transcurre a presión constante, indicando si lle parecen correctas ou correxindoas no seu caso: a/ Absorbese enerxía do entorno. b/ A entalpía dos productos é maior que a dos reactivos. c/ H ten signo negativo. 2. Para determinar o calor da reacción: S (s) + O 2(g) ----> SO 2 (g) introdúcense 4,0 g de azufre nun vaso calorimétrico con exceso de osíxeno. Si despois da reacción, 924 g de auga, que rodean o vaso, incrementan a súa temperatura dende 21, 8 C ata 31,5 C, determine o calor asociado a reacción anterior. A partir do dato obtido e sabendo que a entalpía normal de formación do SO 3 (g) vale -395 kj, determine o calor a presión constante para a reacción: SO 2(g) + 1/2 O 2(g) ---> SO 3(g) (Desprecia-lo calor absorbido polo propio vaso calorimétrico). Calor específico da auga: 4,18 J/g. C 3. Dadas as seguintes reaccións a unha atmósfera de presión: H 2(g) + Cl 2(g) ---> 2 H Cl (g) H = kj 2 H 2(g) + O 2 (g) ---> 2 H 2 O (l) H = kj a/ Trátase de reaccións exotérmicas ou endotérmicas?. b/ Qué valor lle asignaría a entalpía normal de formación do H Cl (g)? E a de H 2 O (l)?. c/ Cómo relaciona o valor de H para unha reacción cas entalpías normais de formación de productos e reactivos?. 4. Para a reacción de combustión do butano: 2 C 4 H 10(g) + 13 O 2(g) > 8 CO 2(g) + 10 H 2 O (g) H<0 Indicar de forma razoada si, a mesma temperatura, o calor desprendido a presións constante é igual, maior ou menor que o calor desprendido a volumen constante. 5. O disolver 0,2 moles dun composto iónico AB en 500 ml de auga prodúcese un incremento de temperatura de 2 C. Cal será o valor de H en J/mol para o devandito composto?. 6. A combustión a presión atmosférica, de 1 g de metano, con formación de CO 2 (g) e H 2 O (g) libera 50 kj. a/ Cal é o valor de H para a reacción: CH 4(g) + 2 O 2 (g) > CO 2(g) + 2 H 2 O (g) b/ Si H f CO 2(g) = -394 kj/mol e H f H 2 O (g) = kj/mol, determina-lo valor de H f do metano. 7. A reacción química A (g) + B (g) -----> C (g) realízase nun recipiente pechado (volumen constante). A calor posta en xogo nesta reacción equivale a : a/ A variación de enerxía interna do sistema reaccionante. b/ A variación de entalpía do citado sistema. c/ A calqueira das dúas, por presentaren ámbalas dúas o mesmo valor. Comente as tres afirmacións anteriores, indicando a súa validez ou a súa invalidez, xustificando as súas respostas.

14 8. Coménte as seguintes afirmacións indicando razoadamente se lle parecen correctas ou corrinxíndoas se lle parece necesario: a/ A entalpía normal de formación do Na (l) é cero. b/ A calor a presión constante e a calor a volumen constante para unha mesma reacción química presentan o mesmo valor. c/ A lei de Hess cúmprese debido a que a variación de entalpía dunha reacción depende do camiño percorrido pola mesma. 9. Para cal dos seguintes procesos químicos que a continuación se indican, a variación de entalpía para dito proceso representa o calor ou entalpía normal de formación do correspondente composto?.xustifique as súas respostas. a/ Cl (g) + H (g) -----> H Cl (g) b/ Na (l) + 1/2 Cl 2(g) -----> Na Cl (s) c/ H 2(g) + 1/2 O 2(g) -----> H 2 O (l) 10. A entalpía de combustión dun composto orgánico de fórmula C 6 H 12 O 6 é kj/mol. sabendo que a entalpía stándard de formación do CO 2 é -394 kj/mol e a do H 2 O é -242 kj/mol, calcule a entalpía de formación do devandito composto. 11. Dos datos seguintes, calcúlese o calor de formación do pentacloruro de fósforo sólido. P 4(s) + 6 Cl 2(g) -----> 4 P Cl 3(l) H = - 304,0 kcal P Cl 3(l) + Cl 2(g) > P Cl 5(s) H = - 32,8 kcal 12. Na combustión de 0,1 g de metanol a 298 K a volumen constante liberanse 22,6 kj de enerxía en forma de calor. Calcular en kj/mol as entalpías stándard de combustión e de formación do metanol. 13. As variacións de entalpía normais de formación do butano, dióxido de carbono e auga líquida son: - 126,1; - 393,7 e - 285,9 kj/mol. Calcula-lo calor desprendido na combustión total de 3 kg de butano. 14. a/ Calcula-la variación de entalpía stándard da reacción do CaC 2(s) con H 2 O(l) para dar Ca (OH) 2(s) e C 2 H 2(g) b/ Calcula-la enerxía en forma de calor obtida pola combustión de 50 l de acetileno (etino) medidos a 25 C e 1 atm. H f : CaC 2 = - 62,7 kj/mol; C 2 H 2 = - 229,4 kj/mol; Ca(OH) 2 = - 985,6 kj/mol; H 2 O= - 285,6 kj/mol. 15. Teñense os seguintes datos de calores de combustión a 298 K: C (grafito) + O 2(g) ---> CO 2(g) H 2(g) + 1/2 O 2(g) -----> H 2 O (l) C 6 H 6(g) + 15/2 O 2(g) -----> 3 H 2 O (l) + 6 CO 2(g) H= - 376,20 kj/mol H= - 273, 28 kj/mol H= kj/mol Calcula-lo calor de formación do benceno en kj/mol a partir dos seus elementos C(grafito) e hidróxeno.

15 TERMODINAMICA QUIMICA II. ESPONTANEIDADE 1. Qué condicións son necesarias para que unha reacción sexa espontánea?.mediante quentamento, podemos facer que unha reacción non espontánea a 25 C, sexa espontánea a temperatura máis alta?.contestar razoadamente. 2. O proceso H 2 O(s) ----> H 2 O(l) é endotérmico e transcurre de forma espontánea a 1 atm. de presión e temperaturas superiores a 273 K. Eso débese a que: a/ Os procesos endotérmicos son sempre espontáneos a temperaturas superiores a 273 K. b/ A entropía da auga en estado líquido é maior que a entropía da auga en estado sólido. c/ O término T. S para o mencionado proceso faise maior que H a partir de temperaturas superiores a 273 K. Comente as anteriores afirmacións, referidas a espontaneidade do mencionado proceso, indicando cal ou cales lle parecen correcta, razoando adecuadamente as respostas. 3. Facendo uso da ecuación que relaciona a variación da enerxía libre dun sistema coa variación de entalpía e da entropía, explica por qué algunha reaccións endotérmicas transcurren espontáneamente. Qué relación debe existir entre H e T. S para que suceda esto?. Por qué moitas reaccións endotérmicas que non son espontáneas a temperatura ambiente sí o son a temperaturas máis elevadas?. 4. Un mol dun gas ideal é sometido a unha transformación reversible dende un estado i a outro f, e posteriormente, dende o estado f ó i. Cal é a relación entre as U das dúas transformacións?. 5. Explica razoadamente, se as seguintes reaccións son sempre espontáneas, se non o van ser nunca, ou se a súa espontaneidade depende da temperatura. Neste derradeiro caso, sinala cómo é a dependencia: a/ N 2 (g) + 3 Cl 2 (g) ----> 2 NCl 3 (g) H >0 b/ Mg(s) + H 2 SO 4 (aq) ----> MgSO 4 (aq) + H 2 (g) H <0 c/ N 2 (g) + 3 H 2 (g) > 2 NH 3 (g) H <0 d/ 2 Ag 2 O(s) ----> 4 Ag(s) + O 2 (g) H>0 6. Comenta as seguintes afirmacións, indicando si lle parecen correctas ou non: a/ Unha reacción exotérmica é unha reacción espontánea. b/ Unha reacción na que S é positivo é unha reacción espontánea. c/ Si nunha reacción H e S son positivos, G faise máis negativo ó aumenta-la temperatura. 7. A reacción química A(g) --->2B(g) presenta un valor de G =- 50 kj. Do indicado pódese inferir que: a/ A reacción é exotérmica. b/ A transformación de reactivos en productos é termodinámicamente favorable. c/ A reacción transcurre de forma rápida. 8. Comente as seguintes afirmacións indicando razoadamente si lle parecen correctas ou incorrectas: a/ Nun sistema químico en equilibrio G vale cero. b/ Nun sistema químico en equilibrio G vale cero.

16 c/ Nun sistema químico constituído por especies químicas gaseosas, unha variación da presión total da mestura modifica a composición da mesma. 9. Dada a reacción exotérmica: C(s) + 2 Cl 2 (g) --> C Cl 4 (l) indicar razoadamente o signo de H, S e G do proceso. 10. Explicar cómo varariá coa temperatura a espontaneidade dunha reacción na que H <0 e S <0 sendo ambas magnitudes constantes coa temperatura.

17 TERMODINAMICA QUIMICA III. EQUILIBRIO QUIMICO 1. A 1000 K cando se establece o equilibrio entre CO2 (g), CO(g) e C(s) determínase que a presión total é 4,70 atmósferas. Calcúlense as presións do CO2 e do CO no equilibrio si a esta temperatura o valor de Kp= 1,72 e a presión de vapor do C(s) é despreciable. C(s) + CO2(g) ---> 2 CO (g) 2. Nun matraz de 1 l introdúcense 0,1 moles de PCl5 e quentase ata 300 C, disociándose según: PCl5(g) > PCl3(g) + Cl2(g) Sabendo que o grado de disociación é 0,9. Calcular: a/ O nº de moles de cada compoñente no equilibrio. b/ A presión no interior do matraz. c/ Kc e Kp. 3. Nun recipiente de 0,500 l, quentamos a 250 C unha masa de 1,20 g de PCl5(g) que se descompón en PCl3(g) e Cl2(g) sendo Kp= 8,15 a esa temperatura. Calcule: a/ Kc. b/ Masa de cada sustancia no equilibrio. 4. Nun recipiente dun litro colocanse 0,250 moles de dióxido de carbono, que se descompón dacordo coa seguinte reacción: CO2(g) <---> CO(g) + O2(g) a/ Axusta-la reacción. b/ Sabendo que a concentración de CO no equilibrio é 0,004 M, calcular Kp. 5. Supoña que a reacción seguinte transcurre según se indica: 2 NO Cl(g) <--> 2 NO(g) + Cl2(g) H > 0 a/ Qué efecto tería un aumento da presión parcial de NOCl a temperatura constante?. b/ E unha disminución do volumen do recipiente a presión constante?. c/ E unha disminución de temperatura?. Xustificar toda-las respostas. 6. Nun matraz pechado de 5 l de capacidade e á presión de 1 atm, quéntase unha mostra de dióxido de nitróxeno ata a temperatura constante de 327ªC, co que se disocia, segundo a reacción: 2NO2(g) <---> 2 NO(g) + O2(g) Unha vez acadado o equilibrio, analízase a mestura, atopándose que contén: 3,45 g de NO2; 0,60 g de NO e 0,30 g de O2. Calcular: a/ Concentración de cada un dos gases no equilibrio. b/ Os valores das constantes de equilibrio, Kc e Kp, da reacción de disociación do NO2 a dita temperatura. 7. Supoñendo que a reacción A(g) + 3 B(g) <--> 2 C(g) ; exotérmica, estivese en equilibrio, indicar razoadamente tres procedimentos para que o equilibrio se desprace a dereita. 8. Nun balón de reacción de 5 l de capacidade, introdúcense moles de H2(g) e 10-2 moles de I2(s). Lévase a mestura a 450 C (na que o Iodo se atopa en estado gas) e permítese que se alcance o equilibrio entre estas especies e ioduro de hidróxeno (gas). Unha vez acadado o equilibrio observase que a concentración de HI é 1, M. a/ Esriba a ecuación química para o equilibrio que ten lugar e deduzca a expresión para a constante de equilibrio referida a concentracións molares. b/ Determine o valor de Kc para o mesmo. 9. O valor da constante de equilibrio para a reacción: N2(g) + 3 H2(g) <---> 2 NH3(g) é 6, a 500 C. Calcula as concentracións de cada un dos compoñentes no equilibrio si as cantidades iniciais son 1,0 mol de N2 e 1,0 mol de H2 nun recipiente pechado de 2,0 l a 500 C.

18 10. Con respecto o seguinte equilibrio en fase gaseosa 2A(g)<---> B(g) + C(g), comente as seguintes afirmacións, indicando de forma razoada si lle parecen correctas ou correxindoas no seu caso. a/ O nº de moles de C incrementase disminuindo o volumen do recipiente que contén a mestura gaseosa no equilibrio. b/ O nº de moles de B incrementase si se adiciona unha nova cantidade de C a mestura en equilibrio. c/ O nº de moles de C e B incrementase si o citado equilibrio se establece en presencia dun catalizador. 11. Para o sistema gaseoso en equilibrio: N2O3(g) <---> NO(g) + NO2(g) H= + 39,7 kj prediga cómo afectaría a posición do equilibrio: a/ Unha disminución do volume do recipiente no que se atopa a mostra gaseosa. b/ Adición de NO(g) o sistema en equilibrio. c/ Disminución da temperatura. 12. Cando a 25 C se establece o equilibrio: N2O4(g) <---> 2 NO2 (g), a presión total é de 1,00 atm e a presión parcial do N2O4 é 0,70 atm. a/ Cal é a presión parcial do NO2 no equilibrio?. b/ Cal é o valor e Kp a 25 C? c/ Cales son as presións parciais, no equilibrio, cando PT= 10,0 atm.?. 13. Para o sistema en equilibrio: Xe(g) + 2 F2(g) <---> Xe F4(g) H = kj prediga qué efecto terá sobre o porcentaxe de conversión de Xe en XeF4: a/ Aumenta-lo volume do recipiente. b/ Engadir F2. c/ Disminuí-la temperatura. d/ Comprimí-lo sistema. 14. Nunha vasilla dun litro introdúcese 0,1 mo de P Cl5 e quéntase a 250 ªC. Unha vez acadado o equilibrio, o grao de disociación do PCl5(g) en PCl3(g) e Cl2(g) é 0,48. Calcula: a/ O número de moles de cada compoñente no equilibrio. b/ A presión no interior da vasilla. c/ O valor de Kc. 15. Comenta as seguintes afirmacións, sinalando a súa veracidade ou falsidade, referentes a síntese industrial de amoníaco segundo a reacción: N2(g) + 3 H2(g) <----> 2 NH3(g) H= - 92,3 kj a/ O rendemento de amoníaco favorecerase aumentando a temperatura da reacción. b/ A velocidade desta reacción, por ser exotérmica, diminúe o aumenta-la temperatura. c/ O rendemento de amoníaco favorécese aumentando a presión total. 16. A unha certa temperatura, o valor de Kc para a reacción que se indica vale SO2(g) + O2(g) <----> 2 SO3(g) En qué dirección avanzará a reacción ata alcanzar a posición de equilibrio cando se parte inicialmente de : a/ 0, 85 moles de SO3(g) nun recipiente de 3 l? b/ dunha mestura gaseosa constituída por 0,24 moles de SO2(g), 0,4 moles de O2(g) e 0,8 moles de SO3(g) nun recipiente de 1 l. 17. Os datos que a continuación se indican corresponden á variación da concentración, en moles/litro, co tempo para a reacción non axustada: A(g) > B(g) a/ Axuste a reacción indicada. b/ Chegou a reacción a un estado de equilibrio?.c/ Qué valor lle asignaría á constante de equilibrio referida a concentracións molares?. t (minutos) [A] 0,36 0,27 0,21 0,17 0,17 [B] 0,00 0,18 0,30 0,38 0, A disociación do N2O4 transcurre en fase gaseosa e pode representarse pola ecuación química:

19 N2O4(g) <---> 2 NO2 (g). En que sentido (aumentar ou disminuir) debe modificarse o volumen para que disminua o nº de moles no equilibrio? 19. Nun recipiente de paredes ríxidas introdúcense 4,05 moles de N2 e 6,40 moles de H2. Cando se alcanza o estado de equilibrio, como consecuencia da correspondente reacción química entre o nitróxeno e o hidróxeno e que pode representarse pola seguinte ecuación química: N2(g) + 3 H2(g) <----> 2 NH3(g); a presión total no equilibrio é de 1,00 atm. A temperatura permaneceu constante durante todo o proceso: a/ Cantos moles de N2, H2 e totais hai no equilibrio?. b/ Cales son as presións parciais de N2, H2 e NH3 no equilibrio?. c/ Calcula-la constante de equilibrio Kp para o sistema descrigo pola ecuación química anterior. 20. Desexase determina-lo valor de Kc para a reacción 2AB(g) <---> 2A(g) + B2(g). Para elo introdúcense 2 moles de AB nun recipiente de 2 l de capacidade, atopándose que unha vez acadado o equilibrio, o nº de moles de A existentes é 0,06. a/ Determine a composición da mestura unha vez alcanzado o equilibrio. b/ Calcule o valor de Kc para dito equilibrio. 21. Introdúcense 2 moles de Br2 nun balón de 2 l. e quéntanse a 1756 K, temperatura a que as moléculas de bromo disocianse en átomos do mesmo elemento según a ecuación: Br2(g) <---> 2 Br(g) a/ Escriba a ecuación para a constante de equilibrio referida as concentracións. b/ Si a citada temperatura, o 1% das moléculas de bromo se atopan disociadas en átomos, determine a composición do equilibrio. c/ Determine o valor de Kc. 22. Hidróxeno, bromo e bromuro de hidróxeno atópanse en equilibrio, nun recipiente de 1 l. según a ecución: H2(g) + Br2(g) <---> 2 HBr(g) H = - 68 kj Indique razoadamente cómo afecta a concentración das distintas especies no equilibrio e o valor da constante de equilibrio as seguintes modificacións: a/ Engadir H2(g) ó recipiente en que se atopa a mestura. b/ Incrementa-la presión parcial de H Br (g) c/ Incrementa-la temperatura da mestura gaseosa. d/ Incrementa-lo volume do recipiente. 23. Para a reacción química N2(g) + O2(g) <---> 2 NO(g) o valor de Kc a 2000 C é 0,1. Si se introducen 1 mol de N2(g) e un mol de O2(g) nun recipiente dun litro de capacidade: a/ Qué número de moles de NO se forman?. b/ Qué número de moles de N2 e O2 permanecen unha vez acadado o equilibrio?. c/ Si a mestura gaseosa experimenta unha expansión, de forma que se duplica o volumen no que está contida, incrementase ou disminúese o número de moles de NO no novo equilibrio?. 24. A 750 C, a reacción entre o hidróxeno e o dióxido de carbono, que pode escribirse no equilibrio como: H2(g) + CO2(g) <-----> H2O(g) + CO(g) ten unha constante de equilibrio que vale 0,771. Explicar si este valor está referido a constante de equilibrio Kp ou Kc.

20 CINETICA QUIMICA 1. Cómo afectaría a velocidade de reacción: a/ o tempo?. b/ a reducción do volumen do recipiente nunha reacción en fase gaseosa?. c/ a presencia dun catalizador?. 2. A reacción A---> productos é de segundo orden respecto ó reactivo A. a/ Escriba a ecuación de velocidade para a reacción. b/ Si se quere cuadruplica-la velocidade da reacción anterior, mantendo constante a temperatura, en cando debe incrementarse a concentración do reactivo A?. 3. Indica razoadamente si os seguintes plantexamentos son verdadeiros ou falsos: a/ A velocidade de reacción é independente da temperatura. b/ Os catalizadores positivos disminúen a enerxía de activación, incrementando a velocidade de reacción. c/ Os catalizadores disminúen a variación de entalpía dunha reacción. 4. Un procedimento para estima-lo orden de reacción é mediante as unidaes da constante de velocidade. Para a ecuación xenérica: A ---> Productos, escribi-las correspondentes ecuacións de velocidade de orden 1 e orden 2 e deducir, para cada caso, as unidades da constante de velocidade. 5. Comenta o efecto de catalizadores, presión, temperatua e concentración sobre: a/ A velocidade dunha reacción. b/ Posición de equilibrio. 6. Tres reaccións teñen as seguintes enerxías de activación: A(145 kj); B(210 kj) e C(48 kj). Diga, razoando a resposta, cal será a reacción máis rápida e cal máis lenta. 7. A reacción 2 ClO2(g) + F2(g)----> 2 F Cl O2 (g) é de primeiro orden respecto a cada reactivo. Si duplicáramos a concentración de ambos reactivos, a velocidade: a/ Duplicariase b/ Permanecería constante c/ Cuadriplicaríase 8. A ecuación axustada dunha reacción química é 2A + B --> C + 2D Con este único dato, podemos afirmar que a reacción é de segundo orden respecto de A e de primeiro orden respecto de B?. 9. Sinala cal ou cales das seguintes afirmacións, referidas a constante de velocidade dunha reacción k, son válidas: a/ Varía ó cambia-la concentración dos reactivos. b/ Varía ó cambia-la temperatura. c/ Depende da natureza dos reactivos. d/ É tanto maior canto máis grande sexa a enerxía de activación. 10. Na figura están representadas as variacións de enerxía potencial durante do transcurso de dúas reaccións químicas: Reacción A e Reacción B. otencial Enerxía Potencial REACCION A Coordenada de reacción REACCION B Coordenada de reacción Das seguintes proposiciós, indicar cales son correctas e cales non e por qué: a/ A reacción A é endotérmica e a B é exotérmica. b/ A variación de entalpía en ambas reaccións é a mesma. c/ A enerxía de activación da reacción A é maior que a da reacción B. c/ Un aumento de temperatura na reacción A aumenta a cantidade de producto formada. d/ Un aumento de temperatura na reacción B incrementa a enerxía cinética das moléculas que interveñen na reacción.