Τραυματισμοί Κακώσεις ώμου Οι αθλητές overhead, συμπεριλαμβανομένου των κολυμβητών, των παικτών του baseball, tennis και volley, έχουν μια ειδική και αυξημένη «προτίμηση» για τραυματισμούς του ώμου, εξαιτίας της επαναλαμβανόμενης χρήσης του στα έσχατα όρια των φυσιολογικών ορίων αντοχής και κίνησης του ώμου. Συχνά, μια μικρή πρόσθια, κάτω αστάθεια είναι το αιτιατό υπόστρωμα για τους νέους, υψηλών απαιτήσεων αθλητές, ενώ υπακρωμιακή προστριβή και παθήσεις του στροφικού πετάλου είναι συχνότερα σε πιο μεγάλους, συνήθως περιστασιακούς ή ερασιτέχνες αθλητές. Η πρόοδος στις μεθόδους διάγνωσης και στην αρθροσκόπηση οδήγησαν στην αναγνώριση ταυτοποίηση της παθολογίας και στην περιγραφή μιας νέας αντίληψης. SLAP (Superior Labral anterior/posterior biceps anchor) Παθογενετικός Μηχανισμός Αν και τα διάφορα onerhead sports συμπεριλαμβάνουν τις δικές τους χαρακτηριστικές κινήσεις του ώμου, όλες όμως ομοιάζουν με «ρίψη» από άποψη βιομηχανικής. Η κίνηση της ρίψης απαιτεί μια πολύ ευαίσθητη ισορροπία δυναμικής συγχρονισμένης μυϊκής δραστηριότητας και στατικών συνδεσμικών περιορισμών (σταθεροποιητών) που λαμβάνουν 1 / 12
μέρος στα ανώτατα όρια της γληνοβραχιόνιας κινητικότητας. - Η βραχιόνιος γωνιακή ταχύτητα, πλησιάζοντας τα 7,000 ο /sec και στροφική δύναμη που υπερβαίνει τα 14,000 inch pounds συμβάλλουν στο αθροιστικό εξ επαναλήψεως τραύμα κατά τη χρονική περίοδο μιας σαιζόν ή καριέρας. - Το στροφικό πέταλο, οι τένοντες του δικεφάλου και οι παρά της ωμοπλάτης μύες, συμμετέχουν στην δυναμική σταθεροποίηση του ώμου κατά τις ρίψεις. Θεωρείται πλέον «αξίωμα» ότι ο μεγαλύτερος αριθμός τραυματισμών ώμου σε αυτούς τους αθλητές, σχετίζονται με χρόνια κόπωση έκπτωση αυτών των δυναμικών σταθεροποιητών. Έτσι το επαναλαμβανόμενο ακραίο στρες που εναποτίθεται στους στατικούς σταθεροποιητές του ώμου προοδευτικά θα οδηγήσει σε επιμήκυνση και πλαστική παραμόρφωση των πρόσθιων και κάτω γληνοβραχιόνιων συνδέσμων. Με τη συνέχιση της κίνησης ρίψεως, παθολογικό πρόσθιο ημιεξάρθημα της βραχιονίου κεφαλής μπορεί να προκληθεί κατά τη φάση της όψιμης ανύψωσης και πρώιμης επιτάχυνσης. Η υπερβολική εξωτερική στροφή κι έκταση του βραχιονίου σε συνέργεια με την overhead κίνηση, πιθανώς συνδυαζόμενη με πρόσθιο ημιεξάρθρημα, προκαλεί impingement της κάτω επιφάνειας του τένοντα του στροφικού πετάλου στον οπίσθιο άνω επιχείλιο χόνδρο (labrum) μηχανισμό που ορίζεται ως internal impingement. Επιπροσθέτως, συμπτωματική υπακρωμιακή προστριβή και φλεγμονή συμβαίνει από εξασθένηση του στροφικού πετάλου και αδυναμία του να σταθεροποιήσει την βραχιόνιο κεφαλή. 2 / 12
Υπάρχει βιομηχανική και κλινική απόδειξη που προτείνει ένα συγκεκριμένο μηχανισμό για την εμφάνιση της βλάβης SLAP σε overhead αθλητές. Ηλεκτρομυογραφικά ευρήματα δείχνουν αυξημένη δραστηριότητα στον δικέφαλο μυ, στην τελική φάση μετά τη ρίψη θέτοντας την υποψία ότι οι ισχυρές δυνάμεις στον δικέφαλο τένοντα κατά τη φάση της καθόδου επιβράδυνσης δημιουργεί βλάβη SLAP. Η συσχέτιση μεταξύ αστάθειας ώμου και superior labral / biceps anchor pathology, υποστηρίζεται από μια μελέτη της βιομηχανικής, που έδειξε ότι διεργασίες που αποσταθεροποιούν the biceps anchor οδηγούν σε αυξημένη μετακίνηση της γληνοβραχιονίου άρθρωσης. Σε μια άλλη πτωματική σωρό, βρέθηκε ότι μια διεργασία της superior labral ελάττωσε την ανοχή αντίσταση του ώμου σε στροφικές κινήσεις και εναπόθεσε μεγαλύτερη καταπόνηση στον έσω γληνοβραχιόνιο σύνδεσμο. Κλινική εκτίμηση Η κλινική εκτίμηση του επώδυνου ώμου στον ρίπτη αθλητή ξεκινά με ένα προσεκτικό ιστορικό. Θα πρέπει να προσδιορίζει εάν η αρχική εμφάνιση των συμπτωμάτων ήταν προοδευτική ή αιφνίδια, ποια φάση / φάσεις τις ρίψης είναι συμπτωματική, το προπονητικό πλάνο, την τεχνική ρίψεων και τις προσδοκώμενες επιδόσεις. Συνήθως βρίσκονται διαφορές στην ενεργητική και παθητική κινητικότητα μεταξύ κυρίαρχου και μη κυρίαρχου ώμου και δεν είναι απαραίτητο να υποθέτουμε ότι μειωμένη έσω στροφή του κυρίαρχου ώμου είναι παθολογικό εύρημα. Σε μεγάλο αριθμό ασυμπτωματικών επαγγελματιών παικτών baseball, ο μέσος όρος εξωτερικής στροφής με το άνω άκρο σε 90 ο απαγωγή ήταν στατιστικά μεγαλύτερος και η μέση τιμή έσω στροφής ήταν στατιστικά ελαττωμένος, συγκρίνοντας κυρίαρχο με μη κυρίαρχο ώμο. Οι pitchers είχαν μεγαλύτερου βαθμού inferior laxity από παίκτες σε άλλες θέσεις. Υπερπλάτιος Νευροπάθεια Κατά την κλινική εξέταση πρέπει να εξετάζεται η ύπαρξη ή όχι συμμετρίας των ώμων. Η 3 / 12
ύπαρξη παρα-ωμοπλάτιας μυϊκής ατροφίας δεν είναι ασυνήθης, και έχει παρατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό παικτών volley και pitchers. Σε μελέτη 96 top level ασυμπτωματικών παικτών volleyball ευρέθη ότι 12 είχαν μεμονωμένη παρα-ωμοπλάτια νευροπάθεια με ατροφία του υπερακάνθιου στον κυρίαρχο ώμο. Κατά την ρίψη το υπερπλάτιο νεύρο διατείνεται καθώς περνά γύρω από τη γληνακανθική συντομή. Γαγγλιακές κύστες μπορεί να προκαλούν συμπίεση του υπερπλάτιου νεύρου. Συνήθως συμπτωματική υπερπλάτιος νευροπάθεια σε περιβάλλον απουσίας μιας σαφώς προσδιορισμένης πίεσης νεύρου, ανταποκρίνεται καλά σε μη χειρουργική αντιμετώπιση. Σε περιπτώσεις ανθεκτικές σε μη χειρουργική αντιμετώπιση, που έχουν γληνοακανθώδης εντομή γαγγλιακής κύστης που πιέζει το υπερπλάτιο νεύρο, η θεραπεία της συχνά παράλληλης βλάβης του ενδαρθρικού γληνοειδούς χόνδρου έγκειται στην ανοιχτή αποσυμπίεση ή αρθροσκόπηση. Shoulder instability Ένας αριθμός προκλητών δοκιμασιών μπορούν να βοηθήσουν να εντοπισθεί το αίτιο του επώδυνου ώμου. Μπορεί να είναι (+) του Neer to impingement sign, αλλά είναι επιτακτικό να αποκλεισθεί κάποια μικρού βαθμού αστάθεια ως αίτιο του εμφανιζόμενου υπακρωμιακού άλγους. Είναι ασύνηθες να απομονώσει κανείς σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής με ή με δίχως κάκωση στροφικού πετάλου, εκτός αν ο ασθενής είναι μεγάλος (ψυχαγωγικός αθλητισμός, recreational tennis golfer). Αυτό υποστηρίζεται από μελέτες μη ικανοποιητικών αποτελεσμάτων πρόσθιας ακρωμιοπλαστικής σε νέους αθλητές με πρόσθια σημειολογία πόνου. Αυτοί οι αθλητές θα έχουν συνήθως πόνο, μα δύσκολα θα βιώσουν αληθινό apprehension με δοκιμασίες. 4 / 12
Σε αυτές τις περιπτώσεις χρήσιμο είναι το relocation test: το άκρο τοποθετείται σε θέση προσαγωγής και έξω στροφής, ενώ εφαρμόζουμε δύναμη με πρόσθια διεύθυνση στη βραχιόνιο κεφαλή. Εάν αναπαράγουμε τα συμπτώματα του ασθενούς, εφαρμόζεται και οπίσθιας διεύθυνσης δύναμη. Εάν υποχωρήσουν τα συμπτώματα η παρουσία μιας ήπιου βαθμού πρόσθιου ημιεξαρθρήματος ίσως και με internal impingement να πιθανολογείται. Ωστόσο η ειδικότητα του relocation test μειώνεται όταν προκαλείται πόνος, και όχι αμιγώς apprehension. SLAP lesion Αριθμοί αποτελεσμάτων κλινικών εξετάσεων έχουν περιγραφεί για να βοηθήσουν να εντοπισθούν οι SLAP τραυματισμοί. Το compression rotation test επιτελείται με τον άρρωστο σε ύπτια θέση, απαγωγή 90 ο και κάμψη 90 ο του αγκώνα. Δύναμη συμπίεσης εφαρμόζεται μέσω του βραχίονα στη γληνοβραχιόνια άρθρωση, καθώς στρέφεται το χέρι για να προκληθεί catch ή H παραλλαγή του γνωστή ως crank test πραγματοποιείται φορτίζοντας και στρέφοντας το χέρι σε θέση μέγιστης πρόσθιας κάμψης. Το test O Brien είναι το πιο ειδικό για την ανίχνευση άνω labral pathology. Το test γίνεται με τον αγκώνα σε έκταση, τον ώμο σε κάμψη 90 ο και προσαγωγή 30 ο με 45 ο, το χέρι σε έσω στροφή με τον αντίχειρα να δείχνει προς τα κάτω. Έτσι τείνεται ο δικέφαλος και σε άμεση επαφή με το πρόσθιο άνω labrum. Ο εξεταστής ανθίσταται στην ανυψωτική κίνηση του χεριού του ασθενούς. Εν τω βάθος πόνος και αδυναμία προκαλείται που ανακουφίζεται όταν εκτελείται ο χειρισμός με το χέρι σε αυτή τη θέση, αλλά σε έξω στροφή κι έτσι επιβεβαιώνεται το antero-superior labral or bicep anchor injury. Ακρωμιοκλειδική Άρθρωση 5 / 12
Η πιθανότητα νόσου στην ακρωμιοκλειδική άρθρωση πρέπει να διερευνάται. Κλινικό εύρημα εντοπισμένης ευαισθησίας σ αυτήν και πρόσθιος άνω πόνος σε αυτή με οριζόντια προσαγωγή είναι δύσκολο να διαφορο διαγνωσθούν στο σημείο προστριβής και SLAP lesions. Διαφορετικά διάγνωση με έγχυση λιδοκαΐνης μπορεί να βοηθήσει. ( σελ.6 χειρόγραφου, δυσανάγνωστη γραφή) Οι MRI μπορεί να απεικονίζουν διαβαθμίσεις της έντασης του σήματος ανάλογα με τις βλάβες, πρέπει όμως σε συσχέτιση με τα κλινικά ευρήματα. Η μελέτη MRI κυρίαρχων και μη κυρίαρχων ώμων, ασυμπτωματικών επαγγελματιών και κολεγιακού επιπέδου tennis players και baseball pitchers έγκειται σε μια προσπάθεια να ερμηνευτεί η επικράτηση των ευρημάτων αυτών. Κυρίαρχοι ώμοι βρέθηκαν να έχουν 40% αύξηση της έντασης σήματος, συνέπεια της μερικού ή ολικού πάχους ρήξη στροφ. πετάλου, σε σύγκριση με 0% σε μη κυρίαρχους ώμους. Όμως παθολογικό MRI δίχως ταυτόχρονα κλινικά ευρήματα δεν πρέπει να χρησιμεύουν ως ένδειξη χειρουργείου. Η χρήση MRI με gadolinium πιθανώς να αυξήσει την ευαισθησία και ειδικότερα για ανίχνευση SLAP lesions, αλλά πιο συχνά η οριστική διάγνωση δε γίνεται παρά μόνο την ώρα της αρθροσκόπησης. Superior labrum / Biceps Anchor Lesions Η αναγνώριση τραυματισμών στο superior glenoid labrum και στην έκφυση του τένοντα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου είναι μια σημαντική εξέλιξη που χρήζει ευδιάκριτης μνείας. SLAP lesions είναι σχετικά ασυνήθης, βρέθηκε μόνο στο 6% συμπτωματικών ώμων αρθροσκοπικά. Ένας μηχανισμός που περιγράφεται ως μια οξεία τραυματική συμπιεστική βλάβη ώμου, συνήθως προερχόμενη από πτώση σε χέρι σε έκταση, που τραυματίζει τον γλην. χόνδρο και τον τένοντα του δικεφάλου από την έκφυσή του. Άλλοι προτείνουν έναν μηχανισμό από έλξη σε έδαφος μιας απότομης άνω έλξης ή από αστάθεια που προκύπτει με επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς σε overhead sports. Τα συμπτώματα 6 / 12
περιλαμβάνουν εν τω βάθη πρόσθιο τόνο κατά την overhead κίνηση, συνοδευόμενα από διαλείπων αίσθημα εξαρθρήματος. Τα κλινικά ευρήματα σε αυτούς με SLAP lesions ποικίλουν, και εύκολα μας μπερδεύουν με AC ή impingement pain. Προκλητά test σχεδιασμένα να προκαλούν παγίδευση του superior labral complex μεταξύ της βραχιονίου κεφαλής και γλήνης είναι χρήσιμα σε αυτή την περίπτωση. Μια από τις πιο μεταβλητές περιοχές της γληνοβραχιονίου ανατομίας είναι ο πρόσθιος άνω γληνοειδής χόνδρος, εκτεινόμενος από της άγκυρας (?) του δικεφάλου στη μεσότητα της γληνοβραχιονίου εντομής. Κατά μήκος του superior glenoid, ο υάλινος χόνδρος εκτείνεται πάνω από το άνω χείλος σε ένα μικρό εντύπωμα κάτω από την είσοδο του δικεφάλου στο άνω γληνοειδές τρύμα. Το sublabral τρήμα είναι ένα φυσιολογικό χάσμα ή τρήμα μεταξύ του labrum και του χείλους της γλήνης που μπορεί να ποικίλει σε μέγεθος και να μη θεωρείται παθολογικό, όπως ένας εν οίδη χορδής μέσος γληνοβραχιόνιος σύνδεσμος. SLAP lesions κατατάσσεται σε 4 τύπους αρθροσκοπικά: Τύπου Ι: Εκφυλιστική βλάβη του χείλους του άνω επιχ. χόνδρου με τον δικέφαλο ακέραιο στην έκφυση από τη γλήνη Τύπου ΙΙ: Ο superior labrum και το κολλημένο σε αυτό τένοντας του δικεφάλου ξεκολλούν από το άνω μέρος της γλήνης, αποσταθεροποιώντας το biceps anchor. Τύπου ΙΙΙ: Bucket handle tears του άνω επιχόνδριου που παρευρίσκεται μέσα στην γληνοβραχιόνια άρθρωση. Τύπου ΙV: Όπως η περίπτωση ΙΙΙ αλλά η βλάβη ρήξη εκτείνεται στον ίδιο τον τένοντα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου. Ακόμα SLAP lesions βρέθηκαν με Benkert lesions σε αρρώστους με τραυματική αστάθεια. Η συνιστώμενη θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο της βλάβης. 7 / 12
Η τύπου ΙΙΙ αποτελεί εξαίρεση. Αποκόλληση του bicep anchor πρέπει να σταθεροποιείται σταθερά διότι η απλή συρραφή δεν αρκεί. Αν 50% του τένοντα του δικεφάλου έχει κοπεί τενοντόδεσις Απορροφήσιμα ράμματα καλό αποτέλεσμα σε 80 με 90% των ασθενών. Αποκατάσταση Όταν η διάγνωση έχει εδραιωθεί, ξεκινά ένα κατευθυνόμενο μη χειρουργικό πρόγραμμα αποκατάστασης. Η αρχική φάση επικεντρώνεται σε εξάλειψη του πόνου και της φλεγμονής με μια σύντομη περίοδο ξεκούρασης, πάγο, μη στερεοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Δίνεται έμφαση στη διάταση της οπίσθιας με ισοσκελική πρόσθια και οπίσθια καθώς και ενδυνάμωση του στροφικού πετάλου και σταθεροποίηση της ωμοπλάτης. Ηλεκτρομυογραφική ανάλυση ασκήσεων αποκατάστασης ώμου κάποιες ειδικές ασκήσεις. Πρόσθια ανύψωση σε έσω στροφή, πρηνής οριζόντια απαγωγή σε έξω στροφή, press-ups, είναι πολύ αποτελεσματικές στην ενδυνάμωση των απαραιτήτων μυών στους overhead αθλητές. PNF ιδιοδεκτικές νευρομυϊκές προκαλούν συγχρονισμένη λειτουργία στροφικού πετάλου και ερεθισμό θωρακοωμοπλατιαίων μυώνων. Πλειομετρικές ασκήσεις απότομη έκταση του μυός πριν τη σύσπαση (catching and throwing back a weighted ball). 8 / 12
Χρησιμεύουν στην ενδυνάμωση του οπίσθιου στροφικού πετάλου, σε μακροπρόθεσμη φάση αποκατάστασης.. Χειρουργική Αντιμετώπιση Η χειρουργική θεραπεία πρέπει να είναι κάθε φορά προσαρμοσμένη στην εκάστοτε βλάβη του ώμου, όπως προκύπτει από το ιστορικό, την κλινική εξέταση και την εξέταση κάτω από αναισθησία. Οι αναμενόμενες διαφορές στην κινητικότητα μεταξύ κυρίαρχου και μη ώμου πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στην εξέταση κάτω από αναισθησία. Με την αρθροσκόπηση επιβεβαιώνεται κάθε κατάσταση αστάθειας και αναγνωρίζεται σχετική ρήξη στροφ. πετάλου, SLAP lesions, και πρόσθιο άνω lebral tears. Η διάγνωση μιας «εσωτερικής προστριβής» συνήθως γίνεται με το αρθροσκόπιο από το πρόσθιο άνω portal. Τοποθετώντας το άκρο σε απαγωγή και έξω στροφή, προκαλούμε impingement της αρθρ. επιφάνειας του στροφ. πετάλου, έναντι του πρόσθιου άνω χείλους της ωμοπλάτης. Η παθολογία του στροφ. πετάλου κατά το «εσωτερ. impingement» δεν εμφανίζεται στο όριο υπερακάνθιου τένοντα δικεφάλου, αλλά είναι πιο πίσω ή με απευθείας τριβή του πετάλου και του labrum. Ψάχνουμε το άνω επιχ. χόνδρο και biceps anchor για πιθανό SLAP lesions και ανάλογα επεμβαίνουμε ή όχι. Ο χειρισμός που συνίσταται για μερικού βαθμού ρήξης του στροφ. πετάλου σε νέους overhead αθλητές συνεχώς εξελίσσεται. Πρόσφατη μελέτη στο θέμα αυτό αναγνώρισε δύο πρωτεύοντα group: το ένα είχε οξεία τραυματική υπακρωμιακή θυλακίτιδα, χωρίς γληνοβραχιόνια κινητικότητα και το άλλο group είχε ύπουλη ατραυματική αιτιολογία πόνου και ευρήματα ημιεξαρθρήματος. Το 1 ο group είχε 86% ικανοποιητικά μετεγχειρητικά αποτελέσματα με αρθροσκοπική υπακρωμιακή αποσυμπίεση. Το άλλο group με ευρήματα αστάθειας ώμου πήγε χειρότερα, έχοντας 66% ικανοποιητικά αποτελέσματα. Εάν μια μικρή ολικού πάχους ρήξη του στροφικού πετάλου ευρεθεί είναι συνήθως οριστική η αποκατάσταση μέσω αρθροσκοπικής υποβοήθησης, mini- oper τεχνικής σχεδιασμένης να διατηρήσει την κατάφυση από το δελτοειδή. Ικανοποιητική χειρουργική αντιμετώπιση επώδυνου ώμου στον overhead αθλητή συχνά εξαρτάται στην αναγνώριση και σωστή αντιμετώπιση της πρόσθιας αστάθειας. Αρθροσκοπικά ευρήματα που ταυτοποιούν πρόσθια ημιεξαρθρήματα συμπεριλαμβάνουν γληνοειδή χονδρομαλακία, χονδρομαλακ. oπίσθιας επιφ. βραχιόνιας κεφαλής, και μη φυσιολογική πρόσθια κάτω μετακίνηση της βραχιονίου κεφαλής από κάτω γληνοβραχιόνιο συνδεσμική ανεπάρκεια. Εδώ εφαρμόζονται μέθοδοι με ανοιχτό θυλάκιο και όχι αρθροσκοπική τεχνική σταθεροποίησης, διότι δεν έχουν επιτευχθεί αξιόπιστα αποτελέσματα. 9 / 12
Το anterior capsule-labral reconstruction έχει ειδικά αναπτυχθεί για να αντιμετωπίζει υποτροπιάζοντα πρόσθια ημιεξαρθρήματα του overhead αθλητή. Η συρραφή του θυλάκου επιτυγχάνεται μέσω υποπλάτιας. Προσπέλασης που περιορίζει τη της προσπέλασης και επιτρέπει πρόωρο επιθετική αποκατάσταση. Ο θύλακας διαχωρίζεται από τον υποπλάτιο μυ, και κινητοποιείται. Η περίσσεια του θυλάκου εξαλείφεται χρησιμοποιώντας οριζόντια θυλακοτομή και μετατοπίζοντας το κάτω flap προς τα πάνω και το πάνω flap προς τα κάτω με τεχνική pants-over-vest. O μέσος θύλακας ή επιχ. χόνδρος ακινητοποιείται στο γληνοειδές χείλος με ράμματα. Σε review 75 αθλητών, 100% των κολεγιακών και 75% των επαγγελματιών επέστρεψαν στο προηγούμενο επίπεδο απόδοσης. Τελικά αποτελέσματα: 77% άριστα, 15% πολύ καλά, 3% καλά, 5% φτωχά. Η τεχνική της θυλακ. μετατόπισης συνίσταται σε ασθενείς με multidirectional παράγοντα στην αστάθειά τους. Προσοχή πάντα να μην υπερδιορθώνουμε, να σφίγγουμε πολύ το θυλ., γιατί και η μικρού βαθμού απώλεια εξωτερικής στροφής είναι σημαντική απώλεια για τον overhead αθλητή. Elbow injuries Είναι συχνοί σε overhead αθλητές και επηρεάζουν τους αθλητές όλων των επιπέδων ενασχόλησης. Η επαναλαμβανόμενη κίνηση και οι τεράστιες γωνιακές ταχύτητες που είναι τμήμα των σπορ αυτών δημιουργούν συνθήκες κατά τις οποίες η σωστή τεχνική, συντήρηση, ξεκούραση, ίσως είναι οι μόνοι παράγοντες που διαχωρίζουν τον τραυματία παρατηρητή από τον υγιή συμμετέχοντα. Βιομηχανική Είναι παραπλήσια με το pitching 6 φάσεις = περιέλιξη, πρώιμη ανύψωση πλάγια, πλήρη ανύψωση, επιτάχυνση, επιβράδυνση, και follow-through. Η στιγμή της βλαισότητας στον αγκώνα είναι στο early και acceleration. Ο έσω πλάγιος σύνδεσμος είναι ο κύριος 10 / 12
σταθεροποιητής σε δυνάμεις βλασοποίησης του αγκώνα. Η πρόσθια. του είναι λειτουργικά ο πιο σημαντικός σταθεροποιητής. Μετά τη ρίψη, οι καμπτήρες και εκτείνοντες του αγκώνα συνεργούν για να επιβραδύνουν το αντιβράχιο. Υπερφόρτωση σε βλαισότητα και έκταση Ακραίες επαναλαμβανόμενες κινήσεις προκαλούν overuse οστεο συνδεσμικές βλάβες που αδρά κατατάσσονται σε 3 κατηγορίες: υπερδιάταση των έσω στοιχείων, συμπιεστική φόρτιση των έξω στοιχείων και υπερφόρτωση πρόσθιου διαμερίσματος σε έκταση. Αυτά συνήθως επικαλύπτονται και αποτελούν τμήματα ενός προβλήματος. Ακραίες δυνάμεις βλασοποίησης προοδευτικά τραυματίζουν τον έσω πλάγιο σύνδεσμο. Ισχυρές διατατικές δυνάμεις γεννιούνται στο έσω τμήμα της άρθρωσης δυνάμεις συμπίεσης στην έξω πλευρά της άρθρωσης. Καθώς εξασθενεί ο MLL, οι δυνάμεις συμπίεσης εξωτερικά αυξάνουν. προκαλούνται οστεοχόνδρινες βλάβες κι εκφυλιστικές αλλοιώσεις στην κερκιδοβραχιόνια άρθρωση (οστεοχονδρίτης dissecans του capitellum), εκφυλιστικές αλλοιώσεις κεφαλής κερκίδας, αυχένος και επίφυσης ωλεκράνου. Στη φάση της επιβράδυνσης, με κινητική ενέργεια από το αντιβάχιο πρέπει να διανεμηθεί Ενώ οι καμπτήρες κι εκτείνοντες του αγκώνα παίζουν το ρόλο αυτό, συνήθως η διάρθρωση μεταξύ ωλεκράνου κι ωλεκρανικού βάθρου γίνεται ο τελικός επιβραδυντής. Έτσι δημιουργείται μια ποικιλία τραυματισμών, οπισθιο-έσω οστεόφυτα, ελεύθερα σώματα, υπερτροφικά ωλεκρανιαία τεμάχια οστών, οιλεώδης οστοί στο ωλεκρανικό βόθρο, θλάση τένοντα τρικεφάλου και # tip του ωλεκράνου αποσπαστικό. Σε σειρά 72 παικτών baseball που χειρουργήθηκαν στον αγκώνα η πιο συχνή διάγνωση ήταν οπισθιο-έσω οστεόφυτα (65%), MCC τραυματισμοί (25%) και ωλένιος νευρίτης (05%). Ασθενείς που τους αφαιρέθηκαν μόνο τα οστεόφυτα είχαν τον υψηλότερο δείκτη. εγχειρήσεις, συχνά απαιτώντας MCC reconstructions. Αυτό σημαίνει ότι MCC τραυματισμοί είχαν υπο-διαγνωστεί και θεραπεύτηκαν τα δευτεροπαθή συμπτώματα. Όσοι είχαν MCC reconstructions είχαν το επανένταξης στις αγωνιστικές υποχρεώσεις. 11 / 12
12 / 12