Σ ε λίγες ημέρες, αυτό το μήνα,

Transcript

1 4199 ˆ. ÂÓÙ appleô : 4117 Τρίμηνη Πολιτιστική έκδοση του Εξωραϊστικού και Επιμορφωτικού Συλλόγου Αρτεμισιωτών Αττικής Γραφεία: Γλάδστωνος 10 Αθήνα Τ.Κ Τηλ: tokakouri@yahoo.gr & igonos@softlab.ntua.gr ÃÚfiÓÔ 12Ô ñ ÚÈıÌfi Ê ÏÏÔ 47 ñ πô ÓÈÔ - πô ÏÈÔ - ÁÔ ÛÙÔ 2008 «ˆ Â Ó È Ó Ô Ófi appleô appleú appleâè Ó ÙÔ ÓÂ Ô Ì fiúıèôè» (ÕÏÌappleÚ ٠ΔÔÏÛÙfiÈ) ΔÔ ıâ Ô ÌfiÁÂÏÔ ÙË appleúòùë Ó ÎË ÙÔ 40 Η ιδέα να γίνει μια εκδρομή από το Δ.Σ. του Συλλόγου μας στην Παναγία Σουμελά ακούστηκε πολύ καλή και γι αυτό εξάλλου είχε ανταπόκριση από πολλούς συμπατριώτες μας και από το χωριό μας το Κακούρι αλλά και από την Αθήνα. Έτσι, ένα πολύ όμορφο πρωινό Σαββάτου ξεκίνησαν από το χωριό πρωί-πρωί με δύο λεωφορεία οι περισσότεροι από τους εκδρομείς με πολύ ενθουσιασμό. Στον κόμβο της Κηφισιάς περιμέναμε οι υπόλοιποι της Αθήνας και αφού μοιραστήκαμε στα δύο λεωφορεία ταξιδέψαμε ένα αρκετά μεγάλο ταξίδι. Στο λόφο του Άι-Λιά πιάνει δουλειά η αρχαιολογική σκαπάνη. Έχουν ήδη αρχίσει οι δοκιμαστικές τομές για την προβλεπόμενη ανασκαφή που θα γίνει στο λόφο. Η ανασκαφή γίνεται με ευθύνη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας Αρκαδίας. Από τα αρχαία κείμενα και ειδικότερα από τον μεγάλο περιηγητή της Αρχαιότητας Παυσανία, εικάζεται ότι στο λόφο του Άι-Λιά βρίσκεται ο τάφος της Πηνελόπης. Η Πηνελόπη έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της στην περιοχή της Καρύταινας και ετάφη στο παρακείμενο λόφο. Η περιοχή της Καρύταινας και ειδικότερα η πηγή αναφέρεται από τον Παυσανία ως η Αλαλκομένεια πηγή, στο έργο του Αρκαδικά. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι στην ανασκαφή αυτή θα βρεθούν αρχαία και γιατί όχι ο τάφος της Σ ε λίγες ημέρες, αυτό το μήνα, τον Οκτώβριο, θα γιορτάσουμε την επέτειο του ιστορικού μεγαλείου του ΟΧΙ των Ελλήνων στη λαίλαπα του φασισμού. Έχουμε ιερό χρέος σαν Έλληνες να μη ξεχνούμε, να θυμόμαστε πάντα τους ήρωες της Πίνδου και να στεκόμαστε όρθιοι στο καθήκον και τις υποχρεώσεις μας. Ήταν τότε μια νύχτα σκοτεινή για την ανθρωπότητα. Τα έθνη τρομαγμένα, σκυρτά, παρέδιδαν μονάχα τους τα χέρια στις αλυσίδες. Και φως ελπίδας τα μάτια δεν αντίκρυζαν πουθενά. Τότε, μια χούφτα Έλληνες σκαρφάλωσαν ξαφνικά σε κορυφές απάτητες. Μια εγερτήρια φωνή αντιλάλησε! Μια φωνή που ερχόταν από τα βάθη δυόμιση χιλιάδων χρόνων κι έλεγε στους γονατισμένους λαούς: Ψηλά το fiìôúêë ÂÎ ÚÔÌ Ì Κατά την διάρκεια του ταξιδιού ξεναγός μας ήταν ο Γιώργος ο Ρόκκας με τον οδηγό που μας ενημέρωναν κάθε τόσο για το που βρισκόμαστε με σχετικά σχόλια και στο άλλο ο οδηγός του λεωφορείου. Αφού ακολουθήσαμε την Εθνική Οδό Αθηνών - Θεσσαλονίκης και διασχίσαμε τους νομούς Βοιωτίας, Φθιώτιδας, Λαρίσης, Πιερίας, θαυμάσαμε τις φυσικές ομορφιές της πατρίδας μας, τα Τέμπη, το Θεσσαλικό κάμπο, φτάσαμε στο νομό Ημαθίας στη δυτική Μακεδονία. Σπουδαίος σταθμός μας ήταν στη Βεργίνα, τις αρχαίες Αιγές, στους πρόποδες Ó ÛÎ Ê ÛÙÔÓ ÕÈ- È κεφάλι. Δεν είμαστε υποζύγια, ο άνθρωπος έχει πλαστεί ελεύθερος, ακολουθήστε μας... Η Νίκη είναι δική μας. Εκεί επάνω, ανάμεσα ουρανού και γης στάθηκαν δημιουργοί νέων Μαραθώνων και έδωσαν στο δράμα της ανθρωπότητας στροφή προς μία υπέροχη κάθαρση. Οχτώ ελληνικοί λόχοι αντιπροσώπευαν την ανθρωπότητα εκείνη την τραγική, αλλά και περίλαμπρη στιγμή της παγκόσμιας Ιστορίας. Οχτώ λόχοι Ελλήνων με οχτώ κανόνια και εφόδια ανύπαρκτα. Με κουρελιασμένες στολές, σκισμένες αρβύλες, με δυό γαλέ- Συνέχεια στην 4η σελ. των Πιερίων Ορέων κοντά στη Βέροια. Το μέρος αυτό έγινε παγκοσμίως γνωστό από τον αρχαιολόγο Μανόλη Ανδρόνικο με τις ανασκαφές που έκανε αρκετά χρόνια και δικαιώθηκε αφού βρήκε τους τάφους του Φιλίππου, πατέρα του Μ. Αλεξάνδρου. Οι ανασκαφές είχαν ξεκινήσει από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο από την δεκαετία 30, σταμάτησαν με τον πόλεμο ενώ το 1977 ο Ανδρόνικος συνέχισε εκείνες τις ανασκαφές και βρήκε θαμμένα τέσσερα ταφικά δωμάτια απείραχτα από τυμβωρύχους, εκ των οποίων Συνέχεια στην 5η σελ. Πηνελόπης. Αν πράγματι συμβεί αυτό, ένα είναι σίγουρο, ότι θα αλλάξει το τοπίο όχι μόνο στην περιοχή αυτή αλλά και στην ευρύτερη ειδικότερα. Προβλέπεται από ό,τι έχουμε πληροφορηθεί ότι οι ανασκαφές θα επεκταθούν και στη γύρω περιοχή και ειδικότερα στην ευρύτερη περιοχή της Καρύταινας. Όσον αφορά τα νόμιμα δικαιώματα, αυτά προβλέπονται από το νόμο και ανήκουν στους κατόχους των χωραφιών που θα βρεθούν. Η εκκλησιαστική επιτροπή ζητά αυτά, που θα βρεθούν στο χώρο γύρω από την εκκλησία του Άι-Λιά και δικαίως. (Σχετική απόφαση του εκκλησιαστικού συμβουλίου δημοσιεύεται στο παρόν φύλλο). Αλλά θα πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι ο πευκόφυτος λόφος ήταν στην κατοχή του Συλλόγου Φιλοδένδρων Κακουρίου στη δεκαετία του 1930 που τότε ήταν Πρόεδρος ο αείμνηστος Γιάννης Κωτσιοβός, που πρωτοστάτησε στην δενδροφύτευση. Σε παλαιότερο φύλλο της εφημερίδας μας είχαμε αναδημοσιεύσει σχετικό άρθρο των ΑΡΚΑΔΙΚΩΝ ΝΕΩΝ, του έτους 1930 περίπου, που μίλαγε για την δενδροφύτευση του Άι-Λιά και τη δράση του συλλόγου. Επομένως από αυτά που θα βρεθούν, αν βρεθούν, δικαιούται και η Κοινότητα ή ο Τοπικός Σύλλογος. Αυτά τα λέμε για άρση, πάσης παρεξήγησης στο μέλλον. Μακάρι να βρεθούν και με καλή διάθεση όλων των εμπλεκομένων μερών, όλα αυτά τα υποθετικά προβλήματα θα λυθούν. Ας περιμένουμε τι θα βρεί η αρχαιολογική σκαπάνη. Ο ξενώνας του χωριού μας O ENøNA ÏÂÈÙÔ ÚÁÂ Î È ÂÍ appleëúâùâ appleï Úˆ fiïô fiûô ıâï ÛÔ Ó Ó ÔÎÈÌ ÛÔ Ó ÙË ÊÈÏÔÍÂÓ ÙÔ. TËÏ: Î È Î. ÌËÙÚ PfiÎÎ, appleâ ı ÓË ÏÂÈÙÔ ÚÁ ÙÔ ÍÂÓÒÓ. ÍÂÓÒÓ Ì ÛÙÔ fiìôúêô ˆÚÈfi Ì Û appleâúèì ÓÂÈ Ó Û ÍÂÎÔ Ú ÛÂÈ. Ï ÛÙ ÂÁÎ Úˆ ˆÌ ÙÈ. È ÌfiÚʈÛË appleâúè ÏÏÔÓÙ ÒÚÔ ÙÔ ËÌÔÙÈÎÔ ÔÏÂ Ô Τέλος Ιουλίου ολοκληρώθηκε το τμήμα των εργασιών που είχε προγραμματιστεί. Οι εργασίες που έγιναν είναι οι παρακάτω: Διαμόρφωση κυρίας εισόδου. Διαμόρφωση αμφιθεάτρου. Διαμόρφωση αυλής νηπιαγωγείου. Διαμόρφωση χώρου για παιδική χαρά του νηπιαγωγείου. Το κόστος των εργασιών ανήλθε στα ευρώ. Είχε συγκεντρωθεί στην μνήμη της Ιωάννας Μπενεχούτσου το ποσό των ευρώ. Το επιπλέον κόστος καλύφθηκε από την οικογένειά της και τις αδελφές της, Σοφία Ζευγώλη και Μαρία Μπενεχούτσου. Προσφορές Έφη Σπυροπούλου 150 ευρώ Ροβέρτος Σπυρόπουλος 1000 ευρώ Βασίλης Χριστόπουλος 100 ευρώ Βαρβάρα Βερβαινιώτου 100 ευρώ Θα θέλαμε και την δική σας συνεισφορά για να συνεχίσουμε αυτό το έργο. Ο λογαριασμός που έχει ανοιχθεί είναι 478/ στην Εθνική Τράπεζα Ελλάδος Κωστούλα Στέφαν-Μπενεχούτσου Kακουραίοι, Αγκαλιάστε στοργικά την εφημερίδα των Αρτεμισιωτών, το ΚΑΚOYΡΙ. Αυτή μας αδελφώνει, μας ταξιδεύει στ όμορφο χωριό μας και κάνει τη φωνή μας ν ακούγεται μακρύτερα και περισσότερο.

2 2 Γεννήσεις Ο Ισίδωρος και η Μαρία Συμπόνη απέκτησαν αγόρι στις 17 Απρίλη 2008, στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας. Ο Ισίδωρος είναι γιος του Χρήστου και της Κυριακής Συμπόνη (Κουβαρντάς). Σ όλους ευχόμαστε να τους ζήσει! Τριμηνιαίο δελτίο Ιδιοκτησία Σύλλογος Αρτεμισιωτών Αττικής Γλάδστωνος 10 Αθήνα Τηλ: Eκδότης: Γωγώ Παπαθεοδώρου - Καραγιάννη Τηλ: Ετήσιες Συνδρομές: 6 Eξωτερικού Δολ. 30 Βαπτίσεις Η βάπτιση του Αντώνη Παναγιώτη Στις 21 Ιουνίου 2008 στο Λας Βέγκας της Αμερικής βάπτισε ο Τάκης του Τσιρίκου τον εγγονό του, παιδί της κόρης του Σοφίας. Το μωρό βαπτίστηκε στον Άι-Γιάννη, την μεγάλη Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία της κοσμοπολίτικης αυτής πόλης. Νονός ήταν ο γιός του Τάκη, Γιώργος Κυπραίος και το όνομα αυτού Αντώνης Παναγιώτης (Αντώνης ο πατέρας του παιδιού και Παναγιώτης ο παππούς του). Από την Ελλάδα εκτός από τον άνδρα μου και μένα ήταν και ο ξάδελφός μου Νίκος Δάνδολος, γιός της θείας μου Ντίνας, δεύτερης κόρης του Τσιρίκου. Η τελετή ήταν πολύ σεμνή, ο Ελληνοαμερικάνος παπάς έψαλε το μυστήριο πολύ καλά, ελληνικά και αγγλικά και το παιδάκι πήρε τον δρόμο του Θεού, που έλεγαν και οι παλαιοί. Μετά το μυστήριο ακολούθησε τραπέζι σε ελληνικό μαγαζί, φυσικά με τον Δήμο οικογενειακώς, αδελφό του Τάκη και διάφορους άλλους συγγενείς και φίλους. Να μας ζήσεις Αντώνη - Παναγιώτη!!! Ιωάννα Ρόκκα - Γεωργιοπούλου Τους ευχόμαστε να τους ζήσει και να τον καμαρώσουν όπως επιθυμούν. Αρραβώνες Ο Χάρης Αρβανίτης, οικονομολόγος, το γένος Ελένης Χρ. Ζή και η δικηγόρος Πανωραία Αργυροπούλου, αρραβωνιάστηκαν και ετοιμάζονται για το γάμο τους (Σεπτέμβρης 2009). Συγχαίροντες τους λαμπρούς αυτούς νέους επιστήμονες τους ευχόμαστε καλά στέφανα και βίο ανθόσπαρτο και ευτυχή. Γάμοι Ο Γεώργιος Ι. Νάγος και η σύζυγός του Ντίνα, πάντρεψαν τη θυγατέρα τους Elaine με τον David Barbarine την 1η Ιουνίου 2008 στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας στην πόλη Los Angeles της Καλιφόρνιας με τέσσερεις παράνυμφους, κουμπάρα την Elkie Danieley και με ιερουργήσαντα τον συγγενή Κακουραίο ιερέα Bill Tragus. Μετά τη τελετή η δεξίωση για τους συγγενείς και φίλους έγινε στην εξοχική Λέσχη της πόλης Woodland Hills της Καλιφόρνια και μουσική και χορός αποτέλεσαν μέρος της διασκέδασης και όλοι έφυγαν ευχαριστημένοι και με τα «ειδικά κουφέτα» που επάνω σ αυτά ήταν γραμμένα των νεονύμφων τα ονόματα. Στους ευτυχείς γονείς να ζήσουν τα παιδιά τους. Ο Βασίλης Δημ. Δημόπουλος και η Ευαγγελία Επαμ. Βλάχου παντρεύτηκαν στις 23 Αυγούστου Ο γάμος έγινε στο εκκλησάκι του Μάη-Θανάση στην Τρίπολη, όπου έγινε και λαμπρή δεξίωση με πλήθος καλεσμένων και πολύ Κακουρέικο κέφι. Τους ευχόμαστε να ζήσουν βίο ανθόσπαρτο και ευτυχισμένο. Συντακτική επιτροπή: Παπαθεοδώρου-Καραγιάννη Γωγώ Eλένη Δάμη - Zαρόκωστα Σταματόπουλος Γιάννης Δημ. Ρόκκας Γιώργος Ηλ. Μπενεχούτσου Κωστούλα Μπρότση-Αλωνιστιώτη Ειρήνη Ηλεκτρονική Σχεδίαση Εντύπου Eκδόσεις-Γραφικές τέχνες Αριστέα Καρπούζη Θεοδοσίου 21 Ίλιον (N. Λιόσια) Tηλ-Fax: karpouzi@otenet.gr π ø π Θάνατοι Βασιλική Μπρότση, χήρα Δημητρίου, στο Αρτεμίσιο στις Ιωάννης Δούρος του Κων/νου στην Τρίπολη στις Κων/νος Σταματόπουλος του Χριστοφόρου στην Τρίπολη, στις Κων/να Δούρου, χήρα Ιωάννη (του Δημητρίου), στην Αθήνα στις Νικόλαος Κουσιάκης του Θεοδώρου στο Αρτεμίσιο στις Σωτήριος Χρόνης του Παναγιώτη στο Αρτεμίσιο στις Παναγιώτης Παπακωνσταντίνου του Ιωάννη στο Αρτεμίσιο την Αθανασία Μπρότση, χήρα Κων/νου στην Αθήνα στις Στη μνήμη του μπάρμπα-μήτσιου Στην πάνω Αγορά, μπροστά από τα μαγαζιά του Σάκη και του Γ. Παναγιώταρου, έχει δημιουργηθεί μια πλατεία, η οποία έχει μια επιγραφή που γράφει ότι ο χώρος όπου έγινε είναι δωρεά του Δημήτρη Συμπόνη (Κουβαρντάς), ο οποίος όταν ήταν εν ζωή δώρισε το σπίτι του για το σκοπό αυτό. Η ενέργεια αυτή του μακαρίτη πλέον μπάρμπα- Μήτσιου είναι μια ενέργεια αλτρουϊσμού και αγάπης για το χωριό του, για τον τόπο του μοναδική. Ο μπάρμπα-μήτσιος με τη γυναίκα του Γιαννούλα, το γένος Γ. Δάμη ξενιτεύτηκαν για την Αυστραλία με τα παιδιά τους Γιώργο, Ελένη, Χριστίνα, Χρήστο, Βάσω και Κώστα. Δούλεψαν σκληρά και τα αποκατέστησαν όλα. Το Κουβαρντέικο σόι μεγάλωσε και από 8 άτομα που έφυγαν μέχρι τώρα έχει 36 άτομα. Φέτος το καλοκαίρι ήρθε στο χωριό, από την Αυστραλία ο γιος του Χρήστος με τη γυναίκα του Κυριακή. Σωτήρος Π. Χρόνης Η γειτονιά μας στο χωριό, φτώχυνε από ανθρώπους μετά και τη φυγή για το μεγάλο και χωρίς επιστροφή ταξίδι της ζωής του Σωτήρου Π. Χρόνη. Ο αγαπητός Σωτήρος ύστερα από πολύχρονη δοκιμασία της υγείας του υπέκυψε στο μοιραίο. Ήταν άνθρωπος της βιοπάλης και του μόχθου, αγωνίστηκε για να μεγαλώσει μαζί με τη γυναίκα του Χρυσούλα τα παιδιά του. Και εδώ η ζωή του επιφύλαξε δυσάρεστες εκπλήξεις, αφού ο δευτερότοκος γιος του Παναγιώτης που υπηρετούσε φαντάρος δολοφονήθηκε από κάποιον άλλο φαντάρο για ασήμαντη αφορμή. Η ζωή της οικογένειας του Σωτήρου αλλά προπαντός η δική του άλλαξε παντελώς. Από τότε άρχισαν να φαίνονται και τα πρώτα σημάδια κάμψης της υγείας του. Ευτύχησε όμως να δει εγγόνια από την κόρη του Ελένη, κάτι που τον χαροποίησε ιδιαίτερα και αυτό φαινόταν όταν ερχόντουσαν στο χωριό τα παιδιά και τα εγγόνια του. Σε όλη την περιπέτεια της υγείας του είχε συμπαραστάτες τα παιδιά του, μα προπαντός τη γυναίκα του Χρύσω που στάθηκε πραγματικός στυλοβάτης. Για μας τους γείτονες ήταν ένας καλός φίλος, που πάντα νοιαζόταν για όλους μας και πάντα είχε ένα καλό λόγο για όλους τους συγχωριανούς, φίλους και συγγενείς. Να ευχηθούμε στη γυναίκα του Χρύσω, στα παιδιά του, στα εγγόνια του και τα αδέλφια του κουράγιο και πάντα να τον θυμούνται. Καλό σου ταξίδι Σωτήρο. Για το Δ.Σ. του Συλλόγου Ενώ είμαστε επί του πιεστηρίου πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Παναγιώτη Παπακωνσταντίνου και της Αθανασίας Κ. Μπρότση, στους οποίους θ αναφερθούμε στο επόμενο φύλλο. ÙÔ appleô Ê Á Ó Ιούνιος - Αύγουστος 2008 Μπάμπης Γ. Μανέλης Στις 15 του Μάη 2008 έφυγε από τη ζωή, ύστερα από πολύμηνη ασθένεια, ο Μπάμπης Γ. Μανέλης, καθηγητής φυσικής Μ.Ε. Ο Μπάμπης ήταν το μοναχοπαίδι του καθηγητή γυμναστικής Γ. Μανέλη και της επίσης καθηγήτριας γαλλικών Κατίνας. Γεννήθηκε το Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διορίστηκε καθηγητής Μ.Ε. Υπηρέτησε σε σχολεία της Αττικής και για πολλά από τα τελευταία χρόνια στη Γλυφάδα, όπου έμενε. Το 1980 παντρεύτηκε την κοινωνική λειτουργό Κική Ζαφείρα, με την οποία απέκτησαν 2 παιδιά. Το Γιώργο, φοιτητή Μηχανολογίας του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου (5ο έτος) και την Κατερίνα, τελειόφοιτο του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Μπάμπης ήταν εξαιρετικός άνθρωπος, οικογενειάρχης και επιστήμονας. Το Δ.Σ. του Συλλόγου συλλυπείται θερμά τη γυναίκα και τα παιδιά του και τους εύχεται να βρουν τη δύναμη να ξεπεράσουν τον τόσο πρόωρο χαμό του. Αποχαιρετισμός του Μπάμπη από τους συναδέλφους του, στο σχολείο Πριν από ένα χρόνο σχεδόν, το σκληρό μαντάτο για την αρρώστια σου, απλώθηκε στον ορίζοντα, ξεχύθηκε στις αίθουσες, στα γραφεία του σχολείου μας, μας συγκλόνισε. Όμως η ελπίδα, πως όλα θα πάνε καλά, μας παρηγορούσε και μας καθησύχαζε. Δε βλέπαμε που ερχόσουν στο σχολείο και πιστεύαμε πως ξεπέρναγες το αξεπέραστο. Και μόλις χθες, ανάμεσα σε βαθμολογίες, σε απουσίες μαθητών, πνιγμένοι όλοι μας με μια δουλειά που και συ τόσα χρόνια με ευθύνη και αγάπη έκανες, μάθαμε το πιο σκληρό μαντάτο. Και παγώσαμε όλοι μας. Σ αυτό το ταξίδι σου, το πιο δύσκολο, το πιο οδυνηρό, θα είναι στραμμένη η σκέψη όλων μας, γιατί χάσαμε έναν καλό συνάδελφο, έναν καλό άνθρωπο, έναν ευσυνείδητο δάσκαλο. Θυμόμαστε στις συνεδριάσεις, πόσο προσεκτικά και ήρεμα έλυνες τα όποια προβλήματα παρουσιάζονταν και με πόση αγάπη αγκάλιαζες όλους μας. Ήσουν δυνατός, χαμηλών τόνων, αξιοπρεπής και προ πάντων αγαπητός στους μαθητές σου. Μας πονούσε που δε σε βλέπαμε φέτος, θα μας πονέσει πιο πολύ που δεν θα είσαι κοντά μας πια. Η εικόνα σου θα μένει ζωντανή εκεί στο γραφείο σου, απ όπου ατένιζες τη θάλασσα και ηρεμούσες. Όμως να ξέρεις, πως πάντα θα σε θυμόμαστε, εμείς οι συνάδελφοί σου και όλες οι χιλιάδες μαθητές που πέρασαν από τα χέρια σου, μαθαίνοντάς τους και βάζοντάς τους, στους δρόμους της μάθησης, της ευθύνης και της ανθρωπιάς. Γιατί το πέρασμά σου από το σχολείο μας, ήταν πραγματικά ξεχωριστό. Να ξέρεις ακόμη, πως τα παιδιά σου, θα είναι περήφανα, που είχαν έναν τέτοιο πατέρα, φιλήσυχο, εργατικό και πάνω απ όλα ποιοτικό άνθρωπο. Καλό σου ταξίδι Μπάμπη. Στον Ben Στις έφυγε πρόωρα από κοντά μας ο Βενιαμίν (Benjamin James Wiwatowski), εγγονός της Ελένης Αγγελοπούλου, το γένος Γεωργίου και Διαμάντως Δάμη, σε ηλικία είκοσι χρόνων. Του Μπεν του άρεσε πολύ η μουσική, έπαιζε πιάνο και κιθάρα. Αγαπούσε πολύ την οικογένειά του και τους φίλους του και είχε πάντοτε χρόνο για όλους. Σου ευχόμαστε καλό σου ταξίδι, παππούς και γιαγιά, συγγενείς και φίλοι.

3 Ιούνιος - Αύγουστος 2008 Βασιλική Δ. Μπρότση Στις 2 Ιουνίου 2008 πέθανε η Βάσω Δ. Μπρότση, 79 ετών. Γεννημένη και μεγαλωμένη στο χωριό όπου έζησε όλο τον επίγειο βίο της. Ήταν παιδί του Κωνσταντίνου και της Κωνσταντίνας Σιολέ. Το 1950 παντρεύτηκε σε νεαρή ηλικία το Μήτσο Δ. Μπρότση (Τσιάγκα), με τον οποίο απέκτησαν πολυμελέστατη οικογένεια. Είχαν 9 παιδιά. Ήταν από τα τελευταία πολυ-πολύτεκνα ζευγάρια του χωριού μας. Όπως όλοι την εποχή αυτή, τα μεγάλωσαν με δυσκολίες. Γρήγορα άρχισαν να τα στέλνουν ένα-ένα στην Αμερική όπου πήγαν τα 7 από τα 9. Κράτησαν εδώ το μεγαλύτερο κορίτσι, την Κωνσταντίνα και το μικρότερο αγόρι, το Σωτήρη. Η μητρική αγάπη την έκανε να ταξιδέψει πάρα πολλές φορές στην Αμερική για να επισκεφτεί τα παιδιά της και τα πολλά εγγόνια. Τακτικότατα την επισκέπτονταν και τα παιδιά της, ιδίως μετά την απώλεια του συζύγου της, το Νοέμβρη του Άνθρωπος καλός, κοινωνικός, δραστήριος, άνθρωπος της προσφοράς, που με ζήλο και αυταπάρνηση υπηρέτησε το θεσμό της οικογένειας. Ξεχώριζε και για την εργατικότητά της, γιατί έτσι μπόρεσε να τα βγάλει πέρα με τόσο μεγάλη οικογένεια. Ας είναι αιωνία η μνήμη της. Κωστούλα Ι. Δούρου Ανάμεσα στις πολλές απώλειες που είχαμε φέτος σε συγχωριανούς, ήταν κι αυτή της Κωστούλας Ι. Δούρου, που πέθανε στην Αθήνα στις 24 Ιουνίου Γεννήθηκε στο χωριό στις Ήταν το δεύτερο παιδί του Δημητράκη και της Παναγιώτας Μανέλη. Μεγάλωσε στο χωριό κι έγινε μοδίστρα. Για πολλά χρόνια έραβε στα σπίτια του χωριού μιας και τότε ελάχιστοι αγόραζαν έτοιμα ρούχα. Όλοι έραβαν ντρίλινα, βαμβακερά και μάλλινα, τα οποία ύφαιναν οι ίδιοι. Το 1947 παντρεύτηκε το Γιάννη Δούρο. Απέκτησαν 4 παιδιά, τη Γεωργία, τη Φωτεινή, το Νίκο και την Αρχοντούλα. Αναζητώντας καλύτερη τύχη, έφυγαν από το χωριό το 1963 και ήρθαν στην Αθήνα, όπου συνέχισαν τον αγώνα της ζωής. Δούλεψαν κι αποκατέστησαν τα παιδιά τους. Η θειά-κωστούλα δούλεψε σαν οικιακή βοηθός, μεγαλώνοντας παιδάκια. Συνταξιοδοτήθηκε από το ΙΚΑ και ζούσε στην Αθήνα, όπου την φρόντιζαν τα παιδιά της, από τα οποία είχε και δύο εγγόνια. Ο χαμός της πέρα από το δυσαναπλήρωτο κενό και θλίψη που άφησε στα παιδιά και τα εγγόνια της, άφησε και σε όλους μας την ανάμνηση μιας έξυπνης, καλοσυνάτης, γλυκομίλητης, όμορφης γυναίκας και καλής μάνας. Με τέτοιες καλές αναμνήσεις τη συνόδεψαν όλοι στην τελευταία της κατοικία στο χωριό. Αιωνία της η μνήμη. Στον Κώστα Σταματόπουλο Περίμενα να σε βλέπω τα καλοκαίρια που θα ερχόμουνα, απ τη μακρινή χώρα που με φιλοξενεί, να μετριάζεται ο πόνος του χαμένου αδελφού, του Χριστόφορου, του πατέρα σου, που τόσο ήταν ανηφορικός ο δρόμος της ζωής του. Δεν έγινε όμως. Η μοίρα της ζωής σε φυγάδευσε πρόωρα. Δε σε συνάντησα σ αυτό μου το ταξίδι. Έφυγες νέος και άδικα. Έκλαψα πολύ. Ένα μοιρολόγι ήταν για όλους τους αγαπημένους, που δε συναντώ πια τα καλοκαίρια! Καλό σου ταξίδι Κώστα μου. Ο Θεός ας γαληνέψει την ψυχούλα σου. Η θεία σου Δήμητρα Κοτσιάνη ÙÔ appleô Ê Á Ó Νίκος Θ. Κουσιάκης Αύγουστο μήνα έφυγε ένας από τους γηραιότερους κατοίκους του χωριού μας. Ο αγαπητός απ όλους μπάρμπα-νίκος Κουσιάκης, ο νεωκόρος. Ο μπάρμπα-νίκος γεννήθηκε το 1910 στο χωριό, όπου μεγάλωσε και έζησε όλη του τη ζωή, πάντα μαζί με τον αγαπημένο του αδελφό Κωνσταντή. Δίπλα-δίπλα έμεναν σ όλο τους το βίο, αγαπημένοι πάντα, μοιράζοντας χαρές και λύπες. Κι είχαν τις ίδιες λύπες. Έχασαν και οι δυο τις γυναίκες τους και από 2 παιδιά. Όμως στηρίζοντας ο ένας τον άλλον και στηριζόμενοι από τα παιδιά τους, άντεχαν τα κακά που τους έβρισκαν. Ο μπάρμπα-νίκος παντρεύτηκε τη Σοφία Θ. Παναγιωτάρου το Μαζί απέκτησαν 5 παιδιά, τη Γεωργία, το Θοδωρή, το Γιάννη, το Γιώργο και τη Γιάννα. Ακολουθώντας τη μοίρα των νέων μετά τον πόλεμο, τα παιδιά τους σκορπίστηκαν στην ξενιτιά για καλύτερη τύχη. Τα κορίτσια στη Ν. Ζηλανδία, ο Γιάννης (δάσκαλος) και ο Θόδωρος στην Αφρική και ο Γιώργος στις ΗΠΑ. Τακτικότατα όλα τον επισκέπτονταν και τον φρόντιζαν, μιας και από το 1963 έχασε τη γυναίκα του Σοφία. Ο μπάρμπα-νίκος για 56 ολόκληρα χρόνια ήταν νεωκόρος στην εκκλησία του χωριού. Την υπηρέτησε πραγματικά με ζήλο και πίστη. Όλοι τον θυμόμαστε αεικίνητο στα καθήκοντά του, τα οποία ασκούσε με απόλυτη ευσυνειδησία. Απέκτησε 12 εγγόνια που κι αυτά τον επισκέπτονταν από την ξενιτιά και 12 δισέγγονα. Ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων, ήπιος, καλοσυνάτος, με χιούμορ, αγαπητός απ όλους. Γι αυτό το κενό που άφησε στην οικογένειά του και στο χωριό ήταν μεγάλο. Αιωνία του η μνήμη. Αντί μνημοσύνου «...τότε πεθαίνουν οι νεκροί, όταν τους λησμονάμε» Πλήρης ημερών άφησε το μάταιο τούτο κόσμο, ο μπάρμπα Νίκος ο Κουσιάκης, ο νεωκόρος των εκκλησιών του χωριού μας. Έφυγε από κοντά μας ένας ακούραστος και δραστήριος λευΐτης, ο προσηνής, ο καταδεκτικός, ο πρόθυμος, ο ακούραστος, ο ευγενικός, ο εργατικός και αφοσιωμένος στην εκκλησία, η ζωή και η ψυχή των ναών του χωριού μας. Διέθετε λεπτό και φινετσάτο χιούμορ, πάντα με ευγένεια και χωρίς πίεση, είχε μεράκι και αγάπη γι αυτό που έκανε. Ήθελε στην εκκλησία να λάμπουν τα πάντα από καθαριότητα, εικόνες, ιερά σκεύη, καλύμματα, ιερό βήμα, μανουάλια κλπ. Αυτόν έβλεπες πρώτο στο ναό και αυτός ήταν που έφευγε τελευταίος. Δεν δυσανασχετούσε όταν οι ιερείς, με τους οποίους συνεργάστηκε κατά καιρούς, διαπίστωναν κάποια παράλειψη ή έκαναν υποδείξεις. Πάντα με υπομονή και άδολη αγάπη εξυπηρετούσε τους πάντες ακόμη και εμάς τους μικρότερους. Ήταν ο άνθρωπος, που μετά το θάνατο της γυναίκας του Σοφίας, την οποία έχασε σε μικρή σχετικά ηλικία, έμεινε μόνος και μοναδικό του μέλημα ήταν η φροντίδα για την εκκλησία μας, την οποία υπηρέτησε πιστά πάνω από πενήντα χρόνια. Εκεί τον γνώρισα μικρό παιδί, όταν με την προτροπή της μακαρίτισσας μητέρας μου, τα βήματά μου με οδήγησαν στον Άγιο Κωνσταντίνο. Με την υπόδειξη, παρότρυνση και καθοδήγηση τόσο του ίδιου του μπάρμπα - Νίκου, όσο και των αείμνηστων παπά Γιώργη Κοτσιάνη, δασκάλου μου και Βασίλη Δάμη, πλησίασα το ιερό αναλόγιο και μυήθηκα στα μυστικά της τότε Κακουρέικης ψαλτικής, με τις όποιες ατέλειες και τις χωριάτικες ιδιοτροπίες των ψαλτών εκείνης της εποχής. Μπάρμπα Νίκο, δεν μπόρεσα να παραβρεθώ στην κηδεία και να ψάλλω την εξόδιο ακολουθία σου. Θεώρησα όμως υποχρέωσή μου να γράψω δύο λόγια για σένα, γιατί η προσφορά σου στους ναούς του χωριού μας, μαζί με άλλους που έφυγαν, ιερείς και επιτρόπους, ήταν μεγάλη και συγκινητική. Βέβαια, δεν θα σε ξαναδούμε στο ναό, αλλά η μνήμη σου θα μένει αιώνια και θα σε θυμόμαστε για πάντα... Βασίλης Ηλιόπουλος Στη Θεοδώρα Νάγου Στις έφυγε για πάντα από κοντά μας πλήρης ημερών, πατημένα τα 101, η αγαπημένη μας μητέρα, γιαγιά, θεία, Θεοδώρα Νάγου, το γένος Γεωργίου Νάγου. Γεννήθηκε το 1907, στο χωριό μας και ήταν το τελευταίο παιδί του «Γέρο-Νάγου» και της Παναγιώτας. Από μικρή ηλικία εγκαταστάθηκε στην Αθήνα στον θείο της Σπύρο Νάγο. Το 1935 παντρεύτηκε τον Μιχάλη Νικολάου, έναν εξαίρετο άνθρωπο, γεμάτο καλοσύνη, όπως και η ίδια. Έκαναν μια ωραία οικογένεια με τα δυό τους παιδιά, την Μαρία και τον Γιώργο που δυστυχώς μας «έφυγε» πολύ νέος στις Αγαπούσε πολύ το χωριό, τους συγγενείς της και βοηθούσε όπως μπορούσε όλους. Το σπίτι της ανοιχτό για να φιλοξενήσει αδέλφια, ξαδέλφια, ανίψια. Από τους τυχερούς και εγώ, στα φοιτητικά μου χρόνια, με φιλοξένησαν στο σπίτι τους κοντά πέντε χρόνια. Δεύτεροι γονείς μου, με φρόντιζαν καλύτερα και από τα παιδιά τους. Δεν ένιωσα ούτε μια στιγμή «ξένη» στο σπίτι τους. Ωραία χρόνια! Όμορφη στην όψη, όμορφη και στην ψυχή. Πολλά καλοκαίρια κατέβαινε στο χωριό και έμενε στο σπίτι του αδελφού της Κωσταντή στην αγαπημένη της Δημητρούλα. Της άρεσε να διηγείται ιστορίες και προσωπικές εμπειρίες από τα παιδικά της χρόνια. Άγια γυναίκα, τον καλό λόγο για όλους. Όλοι την αγαπούσαμε και όλους μας αγαπούσε. Μεγάλη η χαρά της όταν αγόρασε και έφτιαξε τον τάφο της. Το τελευταίο σπίτι της όπως έλεγε. Ήθελε να γυρίσει πάλι στο χωριό. Τα παιδιά της, η Μαρία, ο Γιάννης, η Αγαθούλα και τα εγγόνια της Θοδώρα και Μιχάλης, την συνόδεψαν με όλες τις τιμές που της έπρεπαν και μαζί τους όλοι οι συγγενείς και φίλοι στην τελευταία της κατοικία. Άγια τα χώματα που σε σκέπασαν. Β.Σ.Α. 3 Βαρβάρα Κωτσοβού - Νάνου Βαρβάρα γειά... Οι χαιρετισμοί γειά και αντίο σηματοδοτούν διαδρομή σαράντα πέντε χρόνων συμβίωσης. Περικλείουν την αρχή και το τέλος της συζυγικής μας παρουσίας. Εσύ από το νότο της επικράτειας, εγώ από το βορρά. Κάποτε γνωριστήκαμε συναδελφικά. Σύντομα γίναμε φιλική παρέα. Στη συνέχεια, με αμοιβαία ερωτικά αισθήματα, ενωθήκαμε κοινωνικά με τα δεσμά του γάμου. Έκτοτε πορευτήκαμε σε παράλληλη και κοινή γραμμή στα όρια της επαγγελματικής δράσης και της συζυγικής συνύπαρξης αντίστοιχα. Συμβιβάσαμε τις όποιες αντιθέσεις μας, τις δυνατότητες και αδυναμίες μας με σύνεση και αμοιβαία παραδοχή. Ως εκπαιδευτικοί, καταξιωθήκαμε επαγγελματικά. Αποκομίσαμε το σεβασμό και την υπόληψη της κοινωνίας. Αποκτήσαμε κοινούς καλούς φίλους. Γευτήκαμε μαζί χαρές και πίκρες της ζωής. Έλλειμμά μας η διάδοχη ύπαρξη. Ο πατρικός πυρήνας και το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον ήταν το αποκούμπι. Τα χρόνια κύλησαν γρήγορα. Σύντομη και επώδυνη κύλησε και η δική σου επίγεια ζωή. Ήσουν τόσο δυνατή!... Ήσουν άξια ν αντιπαλαίψεις τη φθοροποιό δύναμη του χρόνου. Ήσουν ικανή ν αντισταθείς στις δυσμενείς καταστάσεις αλλά... Αλλά αλίμονο!... Στις τρείς του Ιούλη 2008 δόθηκε το τελευταίο φιλί στο κρεβάτι του πόνου... Έφυγες από τη ζωή... Πήρες το δρόμο της κοινής μοίρας των θνητών. Κατάληξη η γενέτειρα γη... Λείπεις!... Λείπεις από τη ζωή, τη ζωή μου, τη ζωή μας. Απομένουν συντροφιά οι θύμησες μισού αιώνα. Στοχάζομαι και αναπολώ. Ξετυλίγω νοερά το νήμα της συνύπαρξής μας. Βιώνω, στο περιθώριο, το κενό και τη μοναξιά. Παρηγοριά μου η Μ(μ)νημοσύνη η μητέρα των Μουσών... Αντίο Βαρβάρα. Γιώργος Κακούρι Θεία μου, «Έφυγες» ήσυχα και διακριτικά, όπως ήσυχη και διακριτική ήταν όλη σου η ζωή. Εργάτρια της ομόνοιας και της αγάπης στην ευρύτερη οικογένεια και το περιβάλλον. Το «αγαθοεργείν» ήταν στις προτεραιότητές σου. Παρόλο που είσαι τόσο ζωντανή μέσα μου, η απουσία σου με θλίβει και αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω τα συναισθήματα, που πλημμυρίζουν την ψυχή μου. Θα σε θυμάμαι να προσφέρεις την αγάπη της ψυχής σου απλόχερα σε όλους τους συγγενείς, λες και ήταν αυτός ο σκοπός της ζωής σου. Πάντα κοντά μας, μας νοιαζόσουν, αγωνιούσες μαζί μας για όλα τα προβλήματά μας, προσπαθούσες να δίνεις λύσεις με το λόγο σου που είχε τόση βαρύτητα. Χαιρόσουν με τις επιτυχίες και την πρόοδό μας, την πρόοδο των παιδιών μας. Το ίδιο όμως ενδιαφέρον και την ίδια αγάπη έδειχνες για τα ανίψια σου από την οικογένεια του συζύγου σου. Η χαρά για τις επιτυχίες όλων μας ήταν μεγαλύτερη ακόμη και από την δική μας. Νόμιζα ότι οι δύο οικογένειες ήμαστε τόσο κοντά, επειδή συνεχώς με το ίδιο ενδιαφέρον και αγάπη μιλούσες για όλους μας. Και όταν βρεθήκαμε όλοι μαζί στην κηδεία σου στο Κακούρι, ένιωσα την αγάπη αυτή και την γαλήνη να μας ενώνει. Ήταν ό,τι τόσα χρόνια, εσύ είχες καλλιεργήσει. Αφοσιώθηκες με όλη σου την ψυχή στο λειτούργημα του εκπαιδευτικού και την ποιοτική προσφορά στην εκπαίδευση στα σχολειά της Μακεδονίας. Ποτέ δεν ξέχασες τις ρίζες σου, αγαπούσες το χωριό και προτίμησες να «επιστρέψεις» για πάντα στο Κακούρι. Μας λείπεις, αλλά η αγάπη σου θα μας συντροφεύει. Σε ευχαριστώ για ό,τι έκανες για μένα και τα αδέρφια μου. Στάθηκες δίπλα μας σαν πραγματική μάνα. Καλό σου ταξίδι, θα σε θυμόμαστε για πάντα. Η ανιψιά σου, Ειρήνη Μπρότση

4 4 ÔÈÓÔappleÔ ËÛË ÎÎÏËÛÈ ÛÙÈÎÔ Ì Ô Ï Ô Πρακτικόν Νο 2/2008 Αρτεμίσιον, σήμερα την 20ην μηνός Αυγούστου, του 2008 έτους, ημέραν Τετάρτην και ώραν 6ην απογευματινήν, εις το πρεσβυτέριον του Ιερού Ναού των Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης Δ. Δ/τος Αρτεμισίου, Δήμου Μαντινείας, συνήλθεν το Εκκλ. Συμβούλιον του προδιαληφθέντος Ιερού Ναού, εις έκτακτον Συνεδρίαν, προσκλήσει του Προέδρου αυτού, ιερέως Νικ. Κουτρουμπή, προς συζήτησιν και λήψιν αποφάσεως επί της από αιτήσεως του κ. Αναστασίου Βρύνιου, κατοίκου Τριπόλεως (Κέννεντυ 36), όστις ζητεί να επιτρέψωμεν εις την ΛΘ Εφορείαν Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων την διενέργειαν δοκιμαστικής ανασκαφής, διά την ανεύρεσιν αρχαιοτήτων, μετά από υπόδειξιν, του αιτούντος κ. Αναστασίου Βρύνιου προς την Υπηρεσία της (αριθ. πρωτ. 2412/ ), έναντι αμοιβής αυτού, εις τον περιβάλλοντα χώρον του Προφήτου Ηλιού (εξωκλησίου) του Ιερού Ναού των Αγίων Κων/νου και Ελένης Αρτεμισίου. Υπαρχούσης απαρτίας και ύστερα από σχετικήν διαλογικήν συζήτησιν και ενημέρωσιν υπό του ιερέως και προέδρου του Συμβουλίου Νικολάου Κουτρουμπή, επί της εν λόγω αιτήσεως και του όλου θέματος, το Συμβούλιον ιδόν την από απόφασιν του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιεράς Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. Αλεξάνδρου, το υπ αριθ. πρωτ από έγγραφον του Τμήματος Περιβαλλοντικού και Χωροταξικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Πελοποννήσου, το υπ αριθ. πρωτ από έγγραφον Απόφασης της Διευθύνσεως Δασών Αρκαδίας, εγκρίνει την εν λόγω δοκιμαστικήν ανασκαφήν, εις τον περιβάλλοντα χώρον του Εξωκλησίου του Προφήτου Ηλιού Δ. Δ/τος Αρτεμισίου, Δήμου Μαντινείας, διενεργουμένην υπό του αιτούντος κ. Αναστασίου Βρύνιου υπό τους εξής ειδικώτερον όρους, ήτοι: 1) Η συγκατάθεσή μας ισχύει εις το πλαίσιον των όρων και προϋποθέσεων που έχουν θέσει η ΛΘ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, το Τμήμα Περιβαλλοντικού και Χωροταξικού Σχεδιασμού της Δ/νσεως ΠΕ.ΧΩ. και η Δ/νση Δασών Αρκαδίας για την χορήγηση, της απαιτούμενης αδείας προς τον κ. Αναστάσιο Βρύνιο. 2) Ο εν λόγω αιτών Αναστάσιος Βρύνιος, με υπόδειξιν και ευθύνη του οποίου πραγματοποιείται η δοκιμαστική αυτή ανασκαφή, θα είναι υπόχρεος προς αποκατάστασιν των ζημιών, που τυχόν θα προκληθούν στο εκείσε εξωκλήσιον του Προφήτου Ηλιού, αλλά και στο εκείσε δασύλιον που περιβάλλει το εν λόγω εξωκλήσιον και θα οφείλονται στις εργασίες της ως είρηται δοκιμαστικής ανασκαφής αμέσως ή εμμέσως. Ρητέον πως το εν λόγω δασύλιον είναι εκκλησιαστικόν, έχει φυτευθεί τα έτη από τον τότε Σύλλογον της τότε Κοινότητος Αρτεμισίου, σε έδαφος της κυριότητας του εξωκλησίου του Προφήτου Ηλιού που ανηγέρθη το έτος 1902, ως εμφαίνονται εις την εντοιχισμένην λιθίνην πλάκα της εισόδου του Ιερού τούτου Ναού, είναι δε τούτο απείρου κάλλους και ωραιότητος και έχει μεγάλην περιβαλλοντικήν αξίαν, σε περίπτωση δε καταστροφής του από οιαδήποτε αιτία θα πρέπει να σταματήσει η ανασκαφή άμεσα. Το εν λόγω δάσος φροντίζουν και προφυλάσσουν οι κάτοικοι του Διαμερίσματος Αρτεμισίου και ειδικώτερον οι αδελφοί Σύλλογοι Αρτεμισίου και Αρτεμισιωτών Αττικής με συνεχή καθαρισμόν των ξηρών φύλλων των δένδρων, με νυχτερινές περιπολίες και τα λοιπά έργα που έχουν πραγματοποιήσει εκείσε ως τοποθέτησις πλαστικής δεξαμενής νερού, δια την κατάσβεσιν πυρκαγιάς, τοποθέτησις ξύλινων τραπεζιών και καθισμάτων, διάνοιξις δρόμων κ.λ.π. 3) Σε περίπτωση που θα βρεθούν εκείσε αρχαιότητες ή οιαδήποτε άλλα ευρήματα θα πρέπει να μας αποδοθούν, όσα ο Νόμος ορίζει και ο Αναστάσιος Βρύνιος που είναι υπεύθυνος διά την διενέργειαν της δοκιμαστικής ανασκαφής πρέπει άμεσα να υπογράψει Συμβολαιογραφικόν Συμφωνητικόν μαζί μας με τους προδιαγραφθέντας 3 όρους του παρόντος πρακτικού, άλλως η παρούσα έγκρισή μας ανακαλείται και ουδόλως ισχύει. Τέλος, εις κάθε περίπτωσιν, επιφυλασσόμεθα των δικαιωμάτων μας, ποινικών και αστικών προς αποζημίωσή μας, διά προσφυγής εις τα Ελληνικά Δικαστήρια. Εφ ώ συνετάγη το παρόν πρακτικόν, όπερ αναγνωσθέν και βεβαιωθέν υπογράφεται ως έπεται. Το Εκκλησιαστικόν Συμβούλιον Αρτεμισίου Ο Πρόεδρος Ιερέας Νικόλαος Κουτρουμπής Τα μέλη Κων/νος Αναστασιάδης Τάκης Κουσιάκης Ανδρέας Παπανικολάου Κώστας Κολιόπουλος Κοινοποίησις: 1) Γενική Δ/νσις Περιφερείας Πελοποννήσου Δ/νσις ΠΕ.ΧΩ. Τμήμα Περιβαλλοντικού & Χωροταξικού Σχεδιασμού εις Τρίπολιν (πλατεία Κολοκοτρώνη 20). 2) ΛΘ ΕΦορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων εις Τρίπολιν (Ευαγγελιστρίας 8). 3) Αναστάσιος Βρύνιος εις Τρίπολιν (Κέννεντυ 36). 4) Δ/νσις Δασών Αρκαδίας εις Τρίπολιν (Κολοκοτρώνη 22). 5) Σύλλογος Αρτεμισιωτών Αττικής (Γλάδστωνος 10). 6) Σύλλογος Αρτεμισίου ενταύθα 7) Ιερά Μητρόπολις Μαντινείας και Κυνουρίας (Τρίπολιν). Γυναικεία υφάσματα ποιότητας Aı Ó Û K ÙÛÈÊÒÏË (κόρη της Γεωργίας I. Tσαγκαλάκη) Πελοπίδα 10 Tρίπολη Tηλ: τες και τρείς ελιές στο σακκίδιο, αλλά με μια ψυχή γεμάτη Ελλάδα! Ίτε παίδες Ελλήνων... «Ελευθερώστε πατρίδα!... Ελευθερώστε λαούς. Νύν υπέρ πάντων αγών». Κράτησαν οι μετρημένοι Έλληνες τα σύνορα σ ένα έδαφος αχανές από εβδομήντα χιλιόμετρα μάκρος και δέκα ως δεκαπέντε βάθος, τα πολυβόλα τα βαριά του εχθρού και τα αεροπλάνα ως που να φθάσουν βοήθειες από την επιστράτευση στην πατρίδα να χτυπήσουν τον εισβολέα στα πλευρά και να τον λιανίσουν στα φαράγγια της Πίνδου. Πολλοί ιστορικοί αναλυτές ομολογούν: «Αν δε γινόταν αυτό, ο εχθρός θα έκοβε το στρατό της Μακεδονίας από το στρατό της Ηπείρου. Θάμπαινε βαθιά στα εδάφη μας και θα εμπόδιζε την επιστράτευσή μας. Ο πόλεμος θα χανόταν, η τύχη του Σουέζ θα ήταν άλλη. Το Στάλιγκραντ δεν θα γινόταν τότε και κανείς δε μπορεί να ξέρει ποια θάταν η τύχη του κόσμου σήμερα». Ήταν ένας μεγάλος άθλος για αυτούς τους άνδρες, που τον επιτέλεσαν εκεί στις κορυφογραμμές της Κιάφας 2.398μ. Εκεί δέχονταν επί ημέρες τις εφόδους των Αλπενιστών με δύναμη ψυχής ως τον θάνατο. Ένας ανθυπασπιστής, ένας λοχίας, μια διμοιρία απομονωμένοι Έλληνες, άγρυπνοι, νηστικοί, χωρίς επαφή με τον άλλο στρατό και εγκαρδίωση. Εκείνη τη στιγμή μπήκαν κοντά τους αναστημένοι σ όλη την αίγλη τους, ο Λεωνίδας, ο Μιλτιάδης, ο Θεμιστοκλής, οι ήρωες του 21 και τέθησαν επικεφαλής του μεγάλου αγώνα της ανθρωπότητας. Όταν τ άλλα τμήματα μπόρεσαν τέλος να επικοινωνήσουν Ιούνιος - Αύγουστος 2008 ΔÔ ıâ Ô ÌfiÁÂÏÔ ÙË appleúòùë Ó ÎË ÙÔ 40 Συνέχεια απ την 1η σελ. μαζί τους βρήκαν τον ανθυπασπιστή, το λοχία και τους περισσότερους παγωμένους, αναίσθητους, στρωμένους στο χιόνι. Τους κατέβασαν με φορεία. Έτσι πέταξε η Νίκη από την Πίνδο στη Μοράβη και στην Κορυτσά, στα τρομερά υψόμετρα της Κάμιας στην Κλεισούρα, σηκώνοντας το πεσμένο ηθικό των λαών. Πέταξε στην έρημο, στη Σικελία, στη Νορμανδία, στο Ρήνο. Να τι πρόσφερε η Ελλάδα την κατασκότεινη εκείνη νύχτα στους λαούς. Το πρώτο χαμόγελο της Νίκης, που διέλυσε το θρύλο για το αήττητο των φαλαγγών του ολοκληρωτισμού και φώτισε το δρόμο προς την ελευθερία. Οι σημαίες των Εθνών ας προσκλίνουν με ευλάβεια μπροστά στη γαλανόλευκη, την ημέρα της 28 του Οκτώβρη. Την μεγάλη ημέρα του ΟΧΙ. Γωγώ Παπαθεοδώρου - Καραγιάννη ÚÔÊËÙ  ÙÔ Á Ô ÔÛÌ ÙÔ ÈÙˆÏÔ Τα βιβλία της βιβλιοθήκης χρειάζονται ξεσκόνισμα. Τι λέτε παιδιά; Μόνο παιχνίδι και τίποτ άλλο; Θεωρώ πως είστε πολύ τυχερά, γιατί έχετε στη διάθεσή σας μια πλούσια βιβλιοθήκη εμπλουτισμένη με πολύ καλά βιβλία. Θα μπορούσε να είναι ένας μεγάλος φάρος να φωτίζει και όχι να στολίζει μόνο το χωριό. Το νερό της Καρύταινας: Χύνεται όσο περισσεύει, επειδή δεν μας χρειάζεται; Γενικότερα, προσοχή στη χρήση του νερού! Προσέχουμε για να έχουμε λέει ο λαός, που δε λαθεύει. Παυλή Ελένη του Δημ. Γεννήθηκε στο Κακούρι (Αρτεμίσιο) το Μετανάστευσε στην Αργεντινή. Εκεί παντρεύτηκε τον Inglesias και απέκτησαν 2 παιδιά (αγόρι και κορίτσι), τα οποία στη συνέχεια απέκτησαν 13 παιδιά, εγγόνια της Ελένης. Ήταν πολύ καλή κοπέλα, αφοσιωμένη σύζυγος. Στις 22 Φεβρουαρίου 2008 πέθανε στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Ο Θεός ν αναπαύσει την ψυχή της. Αιωνία η μνήμη της. Τα αδέλφια της: Αλκιβιάδης και Αναστάσιος Ú ÏÂÈapplefiÌÂÓ Ù appleô Ê Á Ó B Û ÏË apple. Ù ıô ÏË EÌapplefiÚÈÔ ÏÔ ÌÈÓ Ô, ÂÍ ÚÙËÌ ÙˆÓ Î È appleï ÛÙÈÎÒÓ K Ï Ì Ù 113 (KÙ ÚÈ apple ÏÈ BÈÔÙ ÓÈÎ ÔÏ ) TÚ appleôïë TËÏ Fax: Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας αναφερθήκαμε στη δράση του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Στο φύλλο αυτό θα αναφερθούμε στις προφητείες που εκπληρώθηκαν και είναι: Θα δείτε στον κάμπο αμάξι χωρίς άλογα, να τρέχει γρηγορότερα από το λαγό. Προφήτευσε το αυτοκίνητο. Θα ρθεί καιρός που θα ζωστεί όλη η Γη με μια κλωστή. Προφήτευσε το τηλέφωνο και το internet. Θα ρθεί καιρός που οι άνθρωποι θα ομιλούν από ένα μακρινό μέρος σαν να ναι σε διπλανά δωμάτια, π.χ. από την Πόλη στη Ρωσία. Προφήτευσε το τηλέφωνο, εικονοτηλέφωνο. Θα δείτε να πετάνε άνθρωποι στον ουρανό σαν μαυροπούλια και να ρίχνουν φωτιά στον κόσμο. Προφήτευσε το αεροπλάνο και ειδικά το βομβαρδιστικό αεροπλάνο. Θα ρθεί καιρός που ο διάβολος θα μπει σ ένα κουτί και θα φωνάζει. Τα δε κέρατά του θα είναι στα κεραμίδια. Προφήτευσε την τηλεόραση. Για την αντιγραφή Προς τις γυναίκες του χωριού. Γνωρίζετε ότι στον ξενώνα λειτουργεί ένας άτυπος γυναικείος συνεταιρισμός. Το έχετε ξεχάσει; Μπορείτε να τυποποιήσετε διάφορα προϊόντα, εργόχειρα και ό,τι άλλο νομίζετε. Πάντα προς το δικό σας όφελος. Έχουμε την πιο ωραία πλατεία στην περιοχή. Όμως, δεν την αξιοποιούμε όσο πρέπει. Οι νέοι βρίσκουν πιο νόστιμο καφέ αλλού και κάποια «καλά παιδιά» την κάνουν πιο ελκυστική με γυαλιά από σπασμένα μπουκάλια. Γιατί άραγε; Τι θέλουν να μας πούν; Ελένη Β. Δάμη-Ζαρόκωστα Παυλή Ευγενία του Δ. Γεννήθηκε στο Κακούρι (Αρτεμίσιο) το Τελείωσε το Γυμνάσιο. Μετανάστευσε στην Αυστραλία όπου παντρεύτηκε τον Γεωρτσάκο Γεώργιο, με τον οποίο απέκτησαν δύο κορίτσια. Ήταν πολύ καλή και όμορφη κοπέλα. Εργάστηκε όσο μπόρεσε για το καλό της οικογένειάς της. Δυστυχώς τα τελευταία δέκα χρόνια αρρώστησε και στις 5 Μαΐου 2008 πέθανε. Λυπηθήκαμε όλοι. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή της. Αιωνία η μνήμη της. Τα αδέλφια της: Αλκιβιάδης και Αναστάσιος Ã. Δ ª Δ À øúôïfiáè - ÔÛÌ Ì Ù ıó. ÓÙ ÛÙ ÛË 52 ΔËÏ ñ ΔÚ appleôïë

5 Ιούνιος - Αύγουστος 2008 Ο μιζαδόρος ή το λαμόγιο είναι το καινούργιο φρούτο της ελληνικής κοινωνίας, γι αυτό πρέπει να του κάνουμε ένα αφιέρωμα. Έτσι ας ρωτήσουμε ευθέως το μιζαδόρο. Θάθελα να σε δω με πόσο θράσος απλώνεις το χέρι σου να πάρεις κάτι που δεν δικαιούσαι και δεν σου ανήκει. Θα πάρεις αργύρια αμαρτωλά από τον πολίτη, που ορκίστηκες να υπηρετείς κάθε νόμιμο δικαίωμά του; ÌÈ fiúô Ò ÙÔÏÌ Û ÙÂ; Πιστεύεις ότι θα έχεις πιο πολλές ανέσεις ή με τα αμαρτωλά χρήματα θα αγοράσεις την αγχόνη του Ιούδα; Θα αντέξεις τον έλεγχο της συνείδησής σου; Θα προτιμήσεις να χάσεις τον ύπνο σου για να κερδίσεις τον τίτλο του μιζαδόρου; Τη φυλακή και την ατίμωση; Το κακό που κάνεις, σίγουρα θα το βρεις μπροστά σου! Για την αντιγραφή «Άγιε» Εφραίμ, πώς τολμήσατε να επικηρύξετε την ιερή σιωπή της Αθωνικής Πολιτείας; Πώς τολμήσατε, ελαφρά τη καρδία, να πατήσετε τ αγιασμένα χώματα, που έζησαν πνευματικά αναστήματα ασκητών, σε σκήτες και κελιά όπως ένας Παΐσιος; Πώς τολμήσατε, κρυμμένος πίσω από δήθεν χρυσόβουλα κατακτητών να πουλήσετε την Ελλάδα; Πώς φορέσατε χειροπέδες στον Άγγελο που προσπαθούσε να σας δώσει φως στις μονές του Αγίου Όρους; Πώς τολμήσατε να σταυρώσετε ξανά τον Σταυρωμένο Χριστό; Πολλές θρησκείες, αλλά και φιλόσοφοι, όπως ο Ρόμπερτ Νατζέμυ, λένε πως ξαναγυρίζουμε σ αυτή τη ζωή πολλές φορές. Αν είναι έτσι, οπωσδήποτε εσείς θα είσασταν ένας από τους εμπόρους του Ναού, που ο Κύριος έδιωξε με το Φραγγέλιο. Η φωνή του αντηχεί στα ιερά βιβλία σας «Κάνατε τον οίκον του πατρός μου, οίκον εμπορίου. Μα δεν την ακούσατε ποτέ! Ο χρυσός είναι για σας ο Θεός σας, για σας και τους ομοίους σας!» Γωγώ Παπαθεοδώρου- Καραγιάννη ÃÚËÛÌfi ÙÔ Ì ÓÙÂ Ô ÙˆÓ ÂÏÊÒÓ appleúô ÙÔ apple ÚÙÈ Ù appleúô ÙË ª Ë ÙˆÓ ÂÚÌÔapple ÏÒÓ Οι αρχαίοι Έλληνες για όλα τα σημαντικά ζητούσαν και έπαιρναν χρησμούς κυρίως από την Πυθία που ήταν στο μαντείο των Δελφών. Έτσι και οι Σπαρτιάτες προτού εκστρατεύσουν εναντίον των Περσών στην περιοχή της Φθιώτιδας και ειδικότερα προ της μάχης των Θερμοπυλών, όπου έπεσε ηρωικά ο βασιλιάς της Σπάρτης Λεωνίδας μαζί με τους 300 Σπαρτιάτες πολεμιστές του, πήρε το χρησμό από το Μαντείο των Δελφών. Αξίζει να τον διαβάσουμε: Ακούστε τη μοίρα σας, κάτοικοι της πλατιάς έκτασης της Σπάρτης, είτε η ένδοξη, τιμημένη πόλη σας θα λεηλατηθεί από τους γιους του Περσέα ή, αν δεν γίνει αυτό, ολόκληρη η γη του Λακεδαίμονα θα θρηνήσει το θάνατο ενός βασιλιά του οίκου του Ηρακλή. Η δύναμη των λιονταριών ή των ταύρων δεν θα τον συγκρατήσει, αν έρθει εναντίον του, γιατί έχει τη δύναμη του Δία. Και λέγω ότι δεν θα σταματήσει, ώστε να καταστρέψει το ένα από τα δύο. Άρα προέβλεψε τη θυσία του βασιλιά Λεωνίδα και των στρατιωτών του, για να μην λεηλατηθεί η Σπάρτη από τους Πέρσες. Ηρωικές εποχές και υψηλά ιδανικά για τους αρχαίους Έλληνες που σημάδεψαν την ανθρωπότητα με τις πράξεις τους. Αξίζει να διαβάσουμε και το αρχαίο κείμενο του χρησμού: «Υμίν δ, ώ Σπάρτης οικήτορες ευρυχόροιο, ή μέγα άστυ ερικυδές υπ ανδράσι Περσείδησι πέρθεται, ή το μέν ουχί Ηρακλέους δέ γενέθλης πενθήσει βασιλή φθίμενον Λακεδαίμονος ούρος ού γάρ τον ταύρων σχήσει μένος ουδέ λεόντων ακτιβίην Ζηνός γάρ έχει μένος ουδέ έ φημι σχήσεσθαι, πριν των δ έτερων διά πάντα δάσηται. Για την αντιγραφή APKA IKH EITOYP IKH A OKATA TA H Ó ÁÈÒÙË X. N ÙÛË OÚıÔapple ÈÎ Â Ë - NÔÛËÏ ÙÈÎfi ÂÍÔappleÏÈÛÌfi - OÍ ÁfiÓ ŸÚÁ Ó ÌÓ ÛÙÈÎ EıÓÔÌ ÚÙ ÚˆÓ 30 TÚ appleôïë TËÏ: Συνέχεια απ την 1η σελ. fiìôúêë ÂÎ ÚÔÌ Ì Τα DVD του Συλλόγου μας Όλα τα τελευταία μεγάλα γεγονότα του συλλόγου είναι σε DVD α) Χορός του Συλλόγου 2004 β) Εγκαίνια του ξενώνα γ) Κοπή της πίτας το 2006 δ) Αρτεμισιακά - Αργαλειός 2006 Η τιμή κάθε DVD είναι 20. Τα μέλη του Δ.Σ. του συλλόγου δέχονται παραγγελίες. Στέλνονται και στο εξωτερικό. Το Δ.Σ. του Συλλόγου κατά τον Ανδρόνικο τα τρία ανήκουν στον Φίλιππο Β, πατέρα του Μ. Αλεξάνδρου σε μια από τις γυναίκες του και στο γιο του Μ. Αλεξάνδρου, τον Αλέξανδρο τον Δ. Η ξενάγησή μας έγινε από επαγγελματίες ξεναγούς οι οποίες μας διαφώτισαν και πραγματικά όλοι μας τις παρακολουθούσαμε με μεγάλη προσοχή και δίψα για μάθηση. Μετά ακολουθήσαμε το δρόμο προς την Παναγία Σουμελά στην Καστανιά αφού θαυμάσαμε την εξαιρετική, καταπράσινη και δαιδαλώδη διαδρομή. Φτάνοντας πήραμε όλοι τα δωμάτιά μας με την φροντίδα των υπευθύνων και παρακολουθήσαμε τον Εσπερινό στην εκκλησία, ο οποίος άρεσε πολύ και μας ευχαρίστησε όλους. Στο σύγχρονο ναό υπάρχει σε ειδικό χώρο η εικόνα της Παναγίας που ήρθε από το μοναστήρι στο όρος Μελά στην Τραπεζούντα, σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού επί 16 αιώνες. Η εικόνα αυτή κατά την παράδοση είναι της Παναγίας της Αθηνιώτισσας η οποία εικονογραφήθηκε από τον Ευαγγελιστή Λουκά. Η ευχαρίστηση όλων ήταν μεγάλη και διάχυτη. Όλοι οι συγχωριανοί μας είπαν τα καλύτερα λόγια και μετά όλοι κατάκοποι πήγαμε για ύπνο διότι μην ξεχνάμε πως κυρίως οι άνθρωποι από το χωριό είχαν ξεκινήσει πολύ-πολύ νωρίς. Την Κυριακή το πρωί φυσικά όλοι πήγαμε στην εκκλησία και παρακολουθήσαμε την λειτουργία αφού όλοι έδωσαν ονόματα να διαβαστούν και πρόσφορα. Μετά την εκκλησία όλοι μαζί αγαπημένοι και ευχαριστημένοι ξεκινήσαμε και αφού αφήσαμε πίσω μας την πόλη της Βέροιας ξεκινήσαμε για την άλλη πόλη της Ημαθίας, την περίφημη Νάουσα, που βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Βέρμιου, καταπράσινη και με πολλά νερά κατά το παρελθόν και ίσως λιγότερα τώρα. Η πόλη αυτή ήταν ονομαστή κατά την άνθιση της κλωστοϋφαντουργίας στην πατρίδα μας για τις κουβέρτες της. Φυσικά οι περισσότεροι από εμάς δεν παρέλειψαν να αγοράσουν τουλάχιστον ως ενθύμιο. Αξίζει εδώ να αναφερθούμε στον εύφορο κάμπο της πόλης που αποτελεί ένα από τους σημαντικότερους πυρήνες αγροτικής παραγωγής της χώρας μας σε φρούτα (ροδάκινα, μήλα και κεράσια, τα οποία μάλιστα είναι πιστοποιημένα με Προστασία Ονομασίας Προέλευσης) σε λαχανικά και αμπέλια. Είναι ένας κάμπος προνομιούχος, γιατί ποτίζεται αρκετά, μακάρι να είχαμε και εμείς αυτό το πλουσιοπάροχο θείο δώρο του νερού, (έτσι ευχήθηκαν όλοι οι συγχωριανοί μας και για τον δικό μας κάμπο βλέποντας και θαυμάζοντας τον Ναουσαίϊκο). Επόμενος σταθμός μας ο Άγιος Νικόλαος εκεί που πηγάζουν οι πηγές του ποταμού της Αράπιστας. Τι καταπληκτικό μέρος ήταν αυτό!!! Τι ωραίο πράσινο... τι μεγάλα δένδρα... τι γάργαρο νερό του ποταμού... τι καθαρός αέρας... τι υψόμετρο!!! Όλοι έβλεπαν με θαυμασμό το τοπίο, βγάλαμε φωτογραφίες και... η χαρά μας ήταν τόσο μεγάλη που εκεί είχε έρθει να μας συναντήσει η συμπατριώτισσά μας η Μαριγούλα η Κατσίνη, δασκάλα στο επάγγελμα η οποία παντρεύτηκε εκεί και ζει πολλά χρόνια τώρα με την οικογένειά της. Ήταν τόσο χαρούμενη που βρέθηκε με τους συμπατριώτες της που δεν το έκρυβε καθόλου. Εξ άλλου η χαρά ήταν και δικιά μας. Αφήνοντας πίσω αυτόν τον παράδεισο επισκεφθήκαμε έναν άλλο. Εκείνο της Έδεσσας με τους καταρράχτες της και τον κάμπο της. Οι καταρράχτες της είναι το σύμβολο της πόλης. Όλοι μας ανεξαιρέτως με μεγάλη περιέργεια και θαυμασμό τρέξαμε στο πάρκο σε κάθε σημείο θέασης. 5 Έβλεπε κανείς άφθονο νερό να τρέχει, αν και μας είπαν ότι γενικά έχει λιγοστέψει. Παρατηρώντας όλους μας έβλεπε κανείς συνοχή και αγάπη. Όλοι οι άνθρωποι του χωριού μας έδειχναν τόσο ευχαριστημένοι και βεβαίως αυτό ευχαριστούσε τους διοργανωτές της εκδρομής. Τέλος, ήρθε η στιγμή που έπρεπε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής που ήταν αρκετά μεγάλος. Η επιστροφή περιελάμβανε στάση για μεσημεριανό φαγητό, στάση πιο κάτω για καφέ και πολύ-πολύ κέφι στο λεωφορείο μέσα. Στο δικό μας, οι γυναίκες από το χωριό είχαν την ευχαρίστηση να τραγουδήσουν πολλά από τα δημοτικά μας τραγούδια και έτσι ο ένας παρακινούσε τον άλλον. Ακούστηκαν τραγούδια παλιά, ξεχασμένα ίσως, που μας ευχαρίστησαν όλους τόσο που δεν λέγαμε να σταματήσουμε. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε όχι το ταλέντο της φωνής του καθενός αλλά την αγάπη για την διάσωση του παραδοσιακού μας τραγουδιού, το δέσιμο της παρέας, τα αστεία και τα γέλια μας. Υπήρχε μεγάλη αγάπη μεταξύ μας και αυτό είναι πολύ σημαντικό και μας κάνει ξεχωριστούς και αισιόδοξους για επόμενη εκδρομή και όχι μόνο. Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου σας ευχαριστώ όλους θερμά για την συμμετοχή σας στην εκδρομή αυτή, και εσάς που είχατε την ευχαρίστηση να ξεκινήσετε από το χωριό και εσάς που ήρθατε ως επισκέπτες από την Αυστραλία και την Ελβετία αλλά και εσάς από την Αθήνα. Η αγάπη σας μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε το έργο του εξωραϊστικού μας συλλόγου. Ιωάννα Ρόκκα - Γεωργιοπούλου OPNI OTPOºEIO Nίκος Γ. Σταματόπουλος Xάνι Tασιόπουλου Φρέσκα αυγά και κοτόπουλα Tηλ

6 6 Ιούνιος - Αύγουστος 2008 ÚÔÈÌ Â ÙÔ ˆÚÈÔ Στη λύπη θέλεις το συγγενή και στη χαρά το φίλο. Ο ξένος και ο στραβός είναι το ίδιο πράμα. Κάλλιο να σε ζηλεύουνε παρά να σε λυπούνται. Άσκοπος ο νους, διπλός ο κόπος. Ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται. Κλειδώνω μανταλώνω κι ο κλέφτης είναι μέσα. Φωνάζει ο κλέφτης να φύγει ο νοικοκύρης. Οι τοίχοι έχουν αυτιά κι οι πόρτες μάτια. Η φτώχεια τέχνες έβγαλε κι η αρχοντιά καμάρι. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Άμα καείς στο χυλό, φυσάς και το γιαούρτι. Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελάει. Έφυγε ο Τετάρτος (Τετάρτη) πάει ο βδόμαδος. Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα. Λείπει ο Μάρτης απ τη Σαρακοστή; Μήνας που δεν έχει ρο, το κρασί θέλει νερό. Πράγματι, οι καλοκαιρινοί μήνες Μάιος, Ιούνιος, Ιούλιος και Αύγουστος, δεν έχουν το γράμμα ρ, σε αυτούς τους μήνες δεν πίνουμε κρασί, γιατί το κρασί πίνεται στους κρύους μήνες. Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Ο Μανώλης με τα λόγια, χτίζει ανώγια και κατώγια. Η κακή μέρα περνάει, ο κακός γείτονας όχι. Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι. Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Έχω ράμματα για τη γούνα σου. Τα στερνά νικούν τα πρώτα. Η γλώσσα λανθάνουσα την αλήθεια λέει. Μην αμολάς το σχοινί, γιατί ο άλλος το μαζεύει. Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα. Όταν σύ πήγαινες, εγώ ερχόμουνα. Κάθε τόπος και ζακόνι (συνήθεια), κάθε μαχαλάς και ρούγα. Τράβα με κι ας κλαίω. Ο ανύπαντρος προξενητής για λόγου του γυρεύει. Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει. Απ το τάξιμο δε χαλάει σπίτι, απ το δώσιμο χαλάει. Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη. Ποιος έχει το μέλι στα δάχτυλα και δεν το γλείφει; Όποιος έχει μαχαίρι, τρώει πεπόνι. Ο παράς, ο βήχας και ο έρωτας δεν κρύβονται. ΠΩΛΕΙΤΑΙ Οικόπεδο 3 στρ. εντός του χωριού οικοδομήσιμο Πληροφορίες: Ζιωτοπούλου Άννα τηλ ΔËÏ.: ÎÈÓËÙfi: ΚΑΚΟΥΡΑΙΪΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ Ο Μισακάρης* Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 20, τότε όλες οι συναλλαγές γινόντουσαν με είδος, δηλαδή έδινες σιτάρι και αγόραζες λάδι. Ήταν μια εποχή που η οικονομία ήταν κλειστή και το χρήμα που κυκλοφορούσε ήταν ελάχιστο. Χρήμα είχαν μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι έμποροι και λιγοστοί άλλοι. Οι άνθρωποι του χωριού είχαν ελάχιστα χρήματα και η αξία του χρήματος ήταν μεγάλη. Σε αυτή την οικονομική κατάσταση Κακουραίος, που για ευνόητους λόγους δεν θα πούμε το όνομά του, πήγε με το γάιδαρό του στην Τρίπολη για ψώνια. Μην φανταστείτε ψώνια σαν σημερινά, αλλά για αλάτι, σπίρτα, φακές ένα το πολύ κιλό, κάνα πακέτο μακαρόνια. Όλα τα ψώνια χωρούσαν άνετα σε ένα ταγάρι. Η επίσκεψη στην Τρίπολη ήταν για την εποχή εκείνη ολόκληρο ταξίδι και πως να μην ήταν. Έπρεπε να σηκωθείς γύρω στις 4:30 το πρωί, τότε δεν υπήρχαν ρολόγια στο χωριό. Η ώρα προσδιοριζόταν με τα άστρα, αν ήταν ξαστεριά ή με το λάλημα του κόκορα αφού όλοι είχαν κότες στο σπίτι τους και ο κόκορας... λαλούσε με βάση το βιολογικό του ρολόι, ορισμένες ώρες. Να ξεκινήσεις γύρω στις 5 η ώρα και μετά από 4 ώρες περίπου να φτάσεις στην Τρίπολη. Μαζί τους είχαν και την τροφή του ζώου μέσα σ ένα ταγάρι. Τα ζώα τα άφηναν στα χάνια. Τα χάνια ήταν ειδικοί χώροι για ζώα. Ένα τέτοιο χάνι ήταν και του Κατσουλάτου (απέναντι από το ξενοδοχείο ΑΝΑΚΤΟΡΙΚΟ) στην οδό ΙΒ (σημερινή Εθνικής Αντιστάσεως). Ο Κατσουλάτος ήταν Κακουραίος που είχε εγκατασταθεί στην Τρίπολη. Έτσι και ο δικός μας άνθρωπος έφτασε στην Τρίπολη γύρω στις 9 η ώρα το πρωί, άφησε το γάιδαρό του στο χάνι του Κατσουλάτου και βγήκε για ψώνια. Επιστρέφοντας στο χάνι στο δρόμο βρήκε ένα πορτοφόλι που είχε 25 δραχμές. Το ποσό για την εποχή εκείνη ήταν πάρα πολύ μεγάλο, αφού ένας υπάλληλος είχε μηνιαίες αποδοχές περίπου 30 δραχμές. Δεν είπε σε κανέναν τίποτα, έβαλε τα πράγματα στο σαμάρι του γαϊδάρου, καβάλησε και ο ίδιος και πήρε το δρόμο της επιστροφής. Όταν βρισκόταν κάπου εκεί που είναι σήμερα η λέσχη των Αξιωματικών, άκουσε τον ντελάλη να φωνάζει: Χάθηκε ένα πορτοφόλι με λεφτά, όποιος το βρήκε να το παραδώσει στην αστυνομία ή στον ιδιοκτήτη του και θα του δοθούν τα μισά λεφτά. Ο αναβάτης του γαϊδουριού, αμέσως τσιγκλάει Επιτυχόντες σε ΑΕΙ-ΤΕΙ το γάιδαρο λέγοντάς του: Μμμ... άντε και προχώρα που βάλαμε και μισακάρη τώρα στα λεφτά μας. Δύσκολοι καιροί για λογικές αποφάσεις. * Μισακάρης ήταν ο ενοικιαστής χωραφιού ή αμπελιού που έδινε τα μισά προϊόντα στον ιδιοκτήτη. Η συκωταριά του Τσακίρη Η συκωταριά, αν ήταν και αρνίσια, ήταν πάντοτε ένας εκλεκτός μεζές. Έτσι και ο μπαρμπα-νικόλας ο Τριαντάφυλλος, ο επονομαζόμενος Τσακίρης, αγόρασε ένα Σαββατόβραδο μια συκωταριά και όλο καμάρι, παρά τα πειράγματα των καφενόβιων, την πήγε στο σπίτι. Ψυγεία, την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν και έτσι η κατανάλωση έπρεπε να γίνει τουλάχιστον την επόμενη ημέρα. Αυτό είχε προγραμματίσει και ο Τσακίρης, αφού η επόμενη μέρα ήταν Κυριακή και όλη η οικογένεια θα καθόταν στο τραπέζι. Έτσι ο μπαρμπα-νικόλας, κρέμασε την συκωταριά στο μεσαίο ψαλίδι της σάλας του σπιτιού του. Τα χρόνια εκείνα ελάχιστα σπίτια είχαν ταβάνια και το κεντρικό ψαλίδι του σπιτιού, συνήθως βρισκόταν στη σάλα. Στο ψαλίδι αυτό κρέμαγαν συνήθως το κρέας που μαγείρευαν την Κυριακή το μεσημέρι ή κανένα χειμωνιάτικο καούνι (πεπόνι). Η θέση αυτή ήταν και η πιο κατάλληλη για να αποφύγουν τις γάτες που όλοι είχαν σπίτια τους ή τα τρωκτικά για όσα σπίτια δεν είχαν γάτες. Με τη βεβαιότητα ότι η συκωταριά ήταν ασφαλής αφού είχε αρκετό ύψος από το πάτωμα, ο μπαρμπα-νικόλας έκλεισε την πόρτα της σάλας και πήγε στο χειμωνιάτικο για ύπνο. Κάποια στιγμή, τα μεσάνυχτα άκουσε θόρυβο, έστησε αυτί και αμέσως κατάλαβε ότι κάποια γάτα ήταν στη σάλα και πήδαγε για να φτάσει τη συκωταριά. Καθησύχασε τη γυναίκα του λέγοντάς της, ότι η γάτα ήταν αδύνατο να φτάσει την συκωταριά. Γύρισε πλευρό και συνέχισε τον ύπνο του. Το πρωί όταν σηκώθηκε, δεν άκουσε θόρυβο και με τη βεβαιότητα ότι η γάτα θα κουράστηκε να πηδάει για να φτάσει τη συκωταριά, προχώρησε και άνοιξε την πόρτα της σάλας. Και τότε του ήρθε κεραυνός, στο τσιγκέλι που είχε κρεμάσει τη συκωταριά ήταν μόνο ο καρύτσαφλος. Η γάτα είχε φάει τη συκωταριά. Το τι έφαγε η οικογένεια Τσακίρη δεν το γνωρίζουμε, πάντως όχι συκωτάκια. Ιωάννης Σταματόπουλος Ένας νέος επιστήμονας από το χωριό μας Στις 15 Ιουλίου του 2008 απενεμήθη στον Ανδρέα Στέφαν (γιο της Κωστούλας Μπενεχούτσου και εγγονό του Ανδρέα Μπενεχούτσου) το Διδακτορικό (PhD) από την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου (University of East Anglia) της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Ανδρέας ολοκλήρωσε το Διδακτορικό του σε τρία χρόνια και δύο μήνες. Τον Αύγουστο του 2007 σε ηλικία 26 ετών ο Ανδρέας διορίστηκε Λέκτορας στην Νομική Σχολή του ίδιου Πανεπιστημίου, μια θέση που εξακολουθεί να κατέχει έως σήμερα. Μπράβο, Αντρέα και στα 30 σου καθηγητής! Προσφορά για το Μουσείο μας Ο Κώστας Γ. Κολιόπουλος προσέφερε στο Μουσείο μας, ένα σίδερο σιδερώματος με κάρβουνο που ήταν του ράφτη θείου του Γιάννη Κολιόπουλου. Το βαρύ αυτό σίδερο που αποτελούσε εργαλείο των ραφτάδων είναι προσφορά του Κώστα και των παιδιών του αείμνηστου Γιάννη, Βασιλικής και Γιώργου. Το Δ.Σ. τους ευχαριστεί θερμά, όπως ευχαριστεί και τη Μαρία Γ. Κυπραίου που προσέφερε 2 ταγάρια. Γρηγόρης Α. Γκουντάκης, το γένος Βαρβάρας Δ. Μπρότση, Μηχ/κών Περιβάλλοντος Πολυτεχνείου Κρήτης. Σοφία Χ. Ρόκκα, Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Παντείου. Ιωάννα Π. Τασιοπούλου, Κοινωνικής Θεολογίας, Πανεπιστημίου Αθηνών. Ευγενία Α. Μπόρα, το γένος Χριστίνας Κ. Παπαγεωργίου, Επιστήμες Προσχολικής Αγωγής Αιγαίου. Κων/να Α. Μπόρα, το γένος Χριστίνας Κ. Παπαγεωργίου, Παιδαγωγικό Κρήτης. Φωτεινή Στ. Σταματοπούλου, Τεχνολογίας Τηλεπικοινωνιών Παν/μίου Πελοποννήσου (Τρίπολη). Σωτήρης Μιχ. Μπρότσης, Μαθηματικό Πάτρας. Ιωάννα Νικ. Μπουρτσουκλή, Νηπιαγωγών Πάτρας. Διονυσία Ανδρ. Μπουρτσουκλή, Τουριστικών Επιχειρήσεων ΤΕΙ Πάτρας. Μιχαήλ Ν. Ρόκκας, Λογιστική ΤΕΙ Μεσολογγίου. Βασιλική Αντ. Παυλή, Τεχνολογίας Πληροφορικής ΤΕΙ Λάρισας. Θεοδώρα Γ. Σίμου του Βασιλείου, Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας Αιγαίου (Μυτιλήνη). Συγχαίρουμε όλα τα παιδιά για την επιτυχία τους και τους ευχόμαστε καλές σπουδές! Επειδή, σίγουρα, θα υπάρχουν και άλλοι επιτυχόντες, των οποίων δεν πληροφορηθήκαμε την επιτυχία, τους παρακαλούμε να μας τη γνωστοποιήσουν, για να τη δημοσιεύσουμε στο επόμενο φύλλο. Συγχαρητήρια Θερμά συγχαρητήρια στη Σοφία Χρήστου Ρόκκα για την επιτυχία της στη Σχολή Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πάντειου Πανεπιστημίου. Της ευχόμαστε καλές σπουδές. Το Δ.Σ. του Συλλόγου ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΙΚΙΑ Πωλείται μονοκατοικία, νεόκτιστη 90 τ.μ., σε οικόπεδο 500 τ.μ., στο Αρτεμίσιο. Πληροφορίες: Θανάσης Βασδέκης τηλ &

7 Ιούνιος - Αύγουστος 2008 Η οικονομική παγκοσμιοποίηση είναι ένας εξαιρετικός παράγοντας ανισότητας μεταξύ των κρατών και ακόμη μέσα στο ίδιο το κράτος. Με την ανάγκη του συναγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο, έρχεται η μείωση της ικανότητας του κράτους για να την περιορίσει. Και όλοι μας θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι σήμερα υπάρχουν τρία νομίσματα στον κόσμο: το δολλάριο, το ευρώ και τα εμπορεύματα και κυρίως το Αργό Πετρέλαιο ή Μαύρος Χρυσός. Η επανάσταση της τεχνολογίας φέρει την καλούμενη πολιτισμική παγκοσμιοποίηση με αποτέλεσμα να γίνεται η μετακίνηση των προϊόντων με φορείς τους επενδυτές, τις τράπεζες, τις ιδιωτικές υπηρεσίες και τους διεθνείς δημόσιους ή ιδιωτικούς οργανισμούς οι οποίοι εργάζονται εις βάρος του καταναλωτή. Αυτά και άλλα στην κοινωνία δημιουργούν προβλήματα μικρά ή μεγάλα και έτσι υπάρχουν οι προβληματισμένοι και οι απροβλημάτιστοι άνθρωποι. Το πρόβλημα, όμως, παραμένει εάν οι πρώτοι ενοχλούν τους δεύτερους οι οποίοι δεν έχουν καμία πρόθεση ν ανακατευθούν με οποιοδήποτε πρόβλημα και έχουν το κεφάλι τους ήσυχο μέσα στο περιβάλλον που ζουν και κινούνται. Οι προβληματισμένοι προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα που τους προβάλλεται με ό,τι μέσο θα μπορέσουν. Εδώ θα αναφερθώ σε ένα ζωτικό πρόβλημα και αυτό είναι: η αύξηση της τιμής των καυσίμων που χρησιμοποιούνται στις μηχανές εσωτερικής καύσης, δηλαδή των μέσων μεταφοράς κ.λ.π. Και οι προβληματισμένοι είναι αυτοί που, χρησιμοποιούντες τα μεταφορικά μέσα για τις δουλειές τους, δίκαια γίνονται και διαμαρτυρούμενοι. Εξηγούμαι ότι σκόπιμα θ αναφερθώ με βάση το δολλάριο και το γαλλόνι που ισοδυναμεί με 3,785 λίτρα. Οι τιμές της καύσιμης ύλης ισχύουν αρχές Ιουνίου Και ως παράδειγμα για κάθε γαλλόνι καύσιμης ύλης: Παρίσι 9,66 δολλάρια, Τουρκία 11,29 δολλάρια, Καλιφόρνια 4,49 δολλάρια και το πετρέλαιο 5,39 δολλάρια και στη Ρωσία που είναι η δεύτερη χώρα παραγωγής πετρελαίου 3,68 δολλάρια. Όλοι φυσικά διαμαρτύρονται για τις υψηλές τιμές διότι ο μαύρος χρυσός έχει αυξηθεί και αυξάνεται από την μία ημέρα στην άλλη και η εξίσωση Ζήτηση - Εφοδιασμός κυριαρχεί και οι προμηθευτές του αργού πετρελαίου έχουν στραφεί προς τα κράτη της Ασίας και κυρίως στην Κίνα και στην Ινδία που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου. Επίσης υπάρχει έλλειψη διυλιστηρίων καθώς οι έμποροι και οι προαναφερθέντες οργανισμοί επιβαρύνουν τις τιμές και κοντά σ αυτά οι φόροι που παίρνουν οι κυβερνήσεις ευρίσκονται σε υψηλές τιμές και για τον λόγο αυτόν ο Πρόεδρος της Γαλλίας προτείνει όπως «επειγόντως» η Ευρωπαϊκή Ένωση μειώσει τους φόρους που επέβαλε στην καύσιμη ύλη. Και ακόμη στην Ευρώπη συνεπεία της αύξησης της τιμής των καυσίμων πολλοί ενήλικοι αποφεύγουν να μάθουν να οδηγούν προτιμώντες να χρησιμοποιήσουν φτηνά μεταφορικά μέσα, ώστε να τους μείνουν μερικά χρήματα στην τσέπη τους. Πληροφοριακά σήμερα υπάρχουν σε κίνηση 887 εκατομμύρια αυτοκίνητα και σε μία τετραετία θα φθάσουν το 1 δισεκατομμύριο! Και αν όλα πάνε καλά, αυτό το καλοκαίρι, τα αεροσκάφη της Νέας Ζηλανδίας θ αναχωρήσουν από το νησί (Νέα Ζηλανδία είναι νησί νοτιοανατολικά της Αυστραλίας) αφού εφοδιασθούν με καύσιμη ύλη βγαλμένη από τους σπόρους ενός αγριόχορτου. Η δοκιμή έγινε από ειδικούς επιστήμονες σε μία από τις τέσσερις μηχανές ενός αεροσκάφους της εταιρίας χωρίς καμία παρενέργεια. Θα αντικαταστήσει το αργό πετρέλαιο και θα γίνει σταθμός στην ιστορία όχι μόνο στην αεροπορία της Νέας Ζηλανδίας, αλλά σ όλο τον κόσμο. Το αγριόχορτο αυτό είναι το δέντρο Jatropha που μοιάζει με οπωρικό δένδρο. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλα τα κλίματα της γης και δεν χρειάζεται πολύ νερό και λίπασμα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν φράκτης όπως γίνεται στην Ινδία για να μην επιτρέπουν ÂÏ ÙˆÓ ÍÂÓÈÙÂÌ ÓˆÓ ΔÔ ÚÁfiÓ ÂÙÚ Ï ÈÔÓ Î È ÙÔ ÁÚÈfi ÔÚÙÔÓ τα αγελάδια να εισέρχονται στα σπαρμένα κτήματα. Η προφορά του είναι Ζατρόφα. Είναι άσχημο φυτό στο παρουσιαστικό του. Οι καρποί του είναι μεγάλοι σαν ένα γαιοκάρυδο (πινότσι) το οποίο περικλύει δύο μικρά καρύδια και δεν είναι εδώδιμοι (φαγώσιμοι) διότι περιέχουν δηλητήριο. Οι ερευνητές βρήκαν ότι εάν καλλιεργηθεί ένα στρέμμα γης θα αποδώσει περίπου 280 λίτρα καύσιμης ύλης από τους καρπούς του δένδρου αυτού που περιέχουν 30% - 40% έλαιο. Η καύσιμη αυτή ύλη δίδει κατά το ήμισυ τα αέρια ρύπων που δίδει η βενζίνη. Το κάθε βαρέλι από τους σπόρους του αγριόχορτου αυτού θα κοστίσει γύρω στα 43 δολλάρια όταν το αργό πετρέλαιο θα κοστίζει γύρω στα 130 δολλάρια. Αν και ολίγα είναι γνωστά για το αγριόχορτο αυτό, όμως παρακολουθείται σε πολλά μέρη του πλανήτη διότι, όπως φαίνεται, έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει σε μία εναλλασσόμενη πηγή ενέργειας και να αντικαταστήσει το αργό πετρέλαιο και να τροφοδοτήσει την καύσιμη ύλη των αυτοκινήτων και των εργοστασίων σε χαμηλές τιμές. Ήδη έχουν αρχίσει οι κατασκευαστές αεροσκαφών να συνεργάζονται με τους ειδικούς της γεωργικής επιστήμης σε διάφορα μέρη για μία εντατική καλλιέργεια του αγριόχορτου και έτσι να βοηθήσουν τη βιομηχανία, ώστε να μειωθεί η χρησιμοποίηση του αργού πετρελαίου. Απ αυτά συμπεραίνεται ότι το αγριόχορτο αυτό θεωρείται ως ένα θαυμαστό φυτό σε πολλά μέρη του κόσμου και θα οδηγήσει να αναπτυχθεί η εναλλασσομένη πηγή ενέργειας που για πολύ καιρό η έλλειψη και η αύξηση της τιμής της καύσιμης ύλης δίδει την αγωνία και προβλήματα στο ανθρώπινο γένος. Χωρίς επιφύλαξη συνιστάται, όπως και οι Κακουραίοι προπαρασκευασθούν για τη μετά ζήλου καλλιέργεια της Jatropha ως ένα εύκολο στην ανάπτυξη και προσοδοφόρο φυτό με πολύ λίγα έξοδα και μεγάλα οφέλη. Προτίθεμαι να κάνω το ίδιο. Ελευθέριος Β. Παυλής BIOTEXNIA META IKøN KATA KEYøN ÈÒÚÁÔ A. ÌappleÚÔ ÎÔ N ÂÚÈÊÂÚÂÈ Î O fi ( Ûˆ applefi ÙÔ 3Ô ÎÂÈÔ) ΔÚ appleôïë TËÏ.- FAX.: KÈÓ EYKA EI H - EI H POIKA ÈÒÙ AÓ Ú. Ù Ì ÙfiappleÔ ÏÔ X. MÔ Û Ô 5 (5Ë ÛÙ ÛË) ÕÓˆ IÏ ÛÈ TËÏ.: OI EΠITAΓEΣ EMBAΣMATA ΚΑΙ ΟΙ EΠIΣTOΛEΣ για την εφημερίδα να στέλνονται στη διεύθυνση: Σύλλογος Αρτεμισιωτών Γλάδστωνος 10 T.K Aθήνα ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ 7 Αλέξης Σταματόπουλος $ Αμερικής Στέλιος, Μαρία Καρζή και Μαρίνα Σουρή $ Αυστρ. Νίκος Σταθούλης $» Μιχάλης Σταθούλης $» Μαριγούλα Μπάρλα $» Κώστας Γκόνος $» Βασιλική Συμπόνη - Σταυρίδη $» Γιώργος Συμπόνης $» Κώστας Συμπόνης $» Άννα Φωτοπούλου-Γάτσιος $» Σταθούλα Ν. Βλάχου-Τσίρμπα Βασιλική Κωτσοβού - Γεωργακοπούλου Κων. Γ. Σταματόπουλος Βασ. Γ. Κολιόπουλος Γιαννούλα Δ. Κολιοπούλου Διονύσης Β. Σταματόπουλος Γεωργία Ν. Κουσιάκη Έλλη Κουσιάκη Κώστας Λιάπης Σωτήριος Κέζας Θεόδωρος και Νίκος Β. Λαγούσης Μαρίνα Θ. Χρόνη Δήμητρα Κοτσιάνη Βούλα και Παναγιώτα Χ. Ρόκκα $ Αυστρ. Ελένη Σ. Χρόνη - Αντωνοπούλου Κωστούλα Ι. Λαγούση - Τριανταφύλλου Γιάννης Χαρ. Συμπόνης Χριστίνα Ι. Λαγούση-Καρακίτσου Θεόδωρος Χ. Ρόκκας Μαργαρίτα Χ. Ρόκκα Κατερίνα Ν. Δάμη Αγγελής Γ. Μπουρτσουκλής $ Αυστρ. Αγγελική Γ. Δάμη $ Αυστρ. Χρήστος Δ. Συμπόνης $ Αυστρ. Σωτήρα Δ. Σπυροπούλου-Βέμη $ Αυστρ. Βασιλική Χ. Σταματοπούλου-Περογιάννη $ Αυστρ. Ευδοκία Γ. Συμπόνη Χρήστος Δ. Ψαρράς Γιάννα Χ. Γκόνου $ Αυστρ. Κων/να Χ. Γκόνου $ Αυστρ. Θεόδωρος και Παναγιώτης Ψαρράς $ Αυστρ. Τρισεύγενη Γ. Βλάχου Φωτούλα Γ. Βλάχου-Γιαννακοπούλου Κωτσιοπούλου-Μαθιού Ιωάννα Κωτσιοπούλου Μαριγούλα Σταυρινός Σωτήρης Μαρία Πολίτη, κόρη της Γεωργίας Παναγιωτάρου Παναγιωτάρου Γεωργία Γιαννιώση-Ανδριανοπούλου Ευαγγελία Μπουρτσουκλή Παναγιώτα Χελιώτη Γεωργία Κοτίτσας Νίκος Μπασιώτης Κώστας Παυλής Δημήτρης Καρζής Στέλιος $ Αυστρ. Αντωνοπούλου Αγλαΐα Λαμπρινή Κατσίνη Προσφορές στη μνήμη Φωτούλα Ηλιοπούλου στη μνήμη του άντρα της Αθηνά Αλ. Κουσιάκη, στη μνήμη του συζύγου της Αλέκου Στη μνήμη Βαρβάρας Κωτσοβού - Νάνου Ο σύζυγός της Γεώργιος Νάνος Βασιλική Κωτσοβού - Γεωργακοπούλου Ιωάννα Κωτσοβού - Καπράλου Ειρήνη Μπρότση - Αλωνιστιώτη Γρηγορία Κωτσοβού Μιχάλης και Ράνια Κωτσοβού Σοφία Α. Κοτσιάνη - Γιαννακοπούλου Στη μνήμη Βασιλείου Παπαγεωργίου Ειρήνη Μπρότση-Αλωνιστιώτη Στη μνήμη Βασιλικής Δ. Μπρότση Η κόρη της Βαρβάρα Μπρότση-Γκουντάνη Στη μνήμη Αθανασίας Κ. Μπρότση Η αδελφή της μοναχή Παναρέτη (Βασιλική Τσαγκαλάκη) Στη μνήμη Βελέντζα Μαρίας Ο ανιψιός της Σπύρος Β. Σταθούλης Στη μνήμη Βασ. Δ. Παπαγεωργίου Γιάννης και Μαρία Ψαρρά Τάσος και Τάνια Μπασάκου Στη μνήμη Κωστούλας Ι. Δούρου Ο γιος της Νίκος Στη μνήμη Δημ. Β. Ψαρρά Ο γιος του Χρήστος Στη μνήμη Σωτηρίου Π. Χρόνη Ο γιος του Δημήτρης Γεώργιος Χρόνης $ Αυστρ. Στη μνήμη Γιώργου Ν. Δάμη Η γυναίκα του Αγγελική $ Αυστρ. Στη μνήμη Δημητρίου και Γιαννούλας Συμπόνη και Γ. Δάμη Ο γιος τους Χρήστος $ Αυστρ. Στη μνήμη Νίκου Θ. Κουσιάκη Ο γιος του Γιώργος Η κόρη του Γεωργία Στη μνήμη Βενιαμίν Wawatowski (το γένος Ελ. Δάμη) Ο ξάδερφός του Χρήστος Δ. Συμπόνης $ Αυστρ. Στη μνήμη του ανιψιού της Κωνσταντίνου Χρ. Σταματόπουλου Η Δήμητρα Κοτσιάνη για την εφημερίδα Αλκιβιάδης Παυλής, στη μνήμη των αδελφών του Πάτρα Ζώη-Παυλή, στη μνήμη του συζύγου της $ Αυστρ. Μη μας ξεχνάτε! Φίλες και φίλοι του Συλλόγου Αρτεμισιωτών, όπου κι αν έρχεται η εφημερίδα μας, μη μας ξεχνάτε. Χωρίς τις δικές σας συνδρομές, δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε. Μην ξεχνάτε τη συνδρομή σας. Σας ευχαριστούμε πολύ. Το Δ. Σ.

8 8 πª Δ Δ Η δημιουργία μιας ανθρώπινης ζωής ήταν πάντοτε ευχάριστο γεγονός και προϋπόθεση η συμπλήρωση της οικογενειακής ευτυχίας την οποία λαχταρούσαν όλοι και εξέφραζαν στους νεόνυμφους με την ευχή «καλούς απογόνους». Η άτεκνη οικογένεια, άκληρη όπως τη λένε, δεν είχε παλιότερα μεγάλη εκτίμηση, γιατί η ατεκνία νομιζόταν σαν τιμωρία του Θεού, σαν κακό σημάδεμα της τύχης. Η γέννηση του παιδιού πριν από αρκετά χρόνια γινόταν στο σπίτι και σε έκτακτες περιπτώσεις ακόμα και στο χωράφι ή στο δρόμο. Βοηθός της επίτοκης γυναίκας ήταν κατά κύριο λόγο η μαμή ή κάποια άλλη πολύπειρη γυναίκα. Ο σύζυγος δεν υπολογιζόταν για κατάλληλος βοηθός. Μεγάλη χαρά είχε το σπίτι και ιδιαίτερα ο πατέρας, όταν το πρώτο παιδί ήταν αρσενικό, γιατί έτσι διαιωνιζόταν το όνομα της οικογένειας. Αν το νεογέννητο συνέβαινε να είχε προσωπίδα -μια λεπτή μεμβράνη στο πρόσωπο- του την αφαιρούσαν με επιδέξιο τρόπο για να μην του βλάψουν τα μάτια και τη χρησιμοποιούσαν για σπουδαίο φυλαχτό. Για φυλαχτό ακόμη χρησιμοποιούσαν τον ομφάλιο λώρο του νεογέννητου. Μετά τη γέννηση η μαμή «αφαλόκοβε» το παιδί, έδενε τον αφαλό του με μια κλωστή και έριχνε επάνω καφέ ή καπνιά. Το τύλιγε με τα σπάργανα, αφήνοντας το κεφάλι του έξω και προσέχοντας να είναι τα χέρια και τα πόδια τεντωμένα καλά και το έδενε απ έξω με μάλλινη ταινία, τη φασκιά, που την είχε πλέξει από ημέρες πριν η μητέρα ή η πεθερά. Τρεις μέρες μετά τη γέννηση γινόταν το λουτρό του μωρού. Η μαμή έπλενε το νεογέννητο με κρασί και αλατισμένο νερό, για να σφίξει το δέρμα του. Στις μασχάλες του, αντί για τις σημερινές πούδρες, έβαζαν αλεύρι μπομπότα (αραποσιτιού). Επίσης κατά χρονικά διαστήματα έπλεναν το μωρό με χλιαρό νερό, το πασπάλιζαν με αλάτι και το ξυράφιζαν στις πλάτες. Το νεογέννητο δεχόταν και πολλές άλλες περιποιήσεις - δοκιμασίες και την 40ή ημέρα του χάραζαν τις φτέρνες και τους γλουτούς, για να τρέξει λίγο αίμα και να μην προσβληθεί αργότερα από διάφορες ασθένειες. Αλλά και η λεχώνα μέχρι να σαραντίσει δεχόταν ορισμένες περιποιήσεις. Τις πρώτες μέρες της προσέφεραν χυλοπίτες, γάλα, κοτόσουπα, γλυκό κρασί κ.λ.π., για να κατεβάσει γάλα, όπως έλεγαν. Συνήθειες και προλήψεις Την τρίτη μέρα από τη γέννηση του παιδιού, έβαζαν πάνω στο τραπέζι ψωμί, λάδι, χρυσά νομίσματα, γλυκά και ιδίως μέλι, για να γλυκάνουν τις Μοίρες που θα έρχονταν να μοιράνουν το παιδί. Από τις τρεις μοίρες πίστευαν ότι η πρώτη χαρίζει τα χρόνια της ζωής, η δεύτερη τις πίκρες και η τρίτη την ευτυχία. Στο μωρό, για να μην το πιάνει μάτι, έβαζαν σκόρδο ή «ματόχαντρες». Η κούνια του, το «μπεσίκι» όπως την έλεγαν, ήταν φτιαγμένη με σανίδια, καλλιτεχνικά σκαλισμένα και συναρμολογημένα αριστοτεχνικά, έτσι που να διευκολύνεται το λίκνισμα και να είναι και ασφαλισμένο το μωρό μέσα σε αυτή. Αν το παιδί είχε δύο κορυφές στο κεφάλι του, αυτό φανέρωνε ότι θα παντρευτεί δύο φορές. Η λεχώνα Ιούνιος - Αύγουστος 2008 προτού σαραντίσει δεν έπρεπε να κάνει επισκέψεις σε ξένα σπίτια, γιατί πίστευαν ότι τους κάνει κακό. Αν ήταν ανάγκη να τα επισκεφθεί, της έδιναν να πιάσει ένα σίδερο πριν μπει στο σπίτι. Αλλά ούτε και έξω από το σπίτι επιτρεπόταν να κυκλοφορήσει, γιατί πίστευαν ότι θα έκανε κακό σ αυτούς που θα συναντούσε, αφού είχε, όπως πίστευαν, τη δύναμη «με το μάτι» να ραγίσει ακόμη και τα βουνά! Σαράντα μέρες μετά τον τοκετό η λεχώνα λουζόταν και πήγαινε στην εκκλησία, συνοδευόμενη από ένα αρσενικό παιδί της γειτονιάς της, για να σαραντίσει και να της διαβάσει ο ιερέας την ειδική ευχή. Για τη διευκόλυνση του τοκετού έπρεπε η γυναίκα από τον καιρό της εγκυμοσύνης, να πάρει ορισμένα προφυλακτικά μέτρα. Δεν επιτρεπόταν στην επίτοκο να τοποθετεί τα ξύλα στο τζάκι με το χοντρό μέρος προς τα επάνω, γιατί κατά τη γέννηση το παιδί θα έρθει ανάποδα. Για να διευκολύνουν δε ακόμη πιο πολύ τον τοκετό, έλυναν τα μαλλιά της επιτόκου, της έβγαζαν τα δαχτυλίδια, άνοιγαν τις πόρτες, έλυναν κόμβους, άνοιγαν ψαλίδια, ξεκλείδωναν τις κλειδαριές κ.λ.π. Προγνωστικά για το φύλο Πολύ τους απασχολούσε το φύλο «το γένος του παιδιού», που θα έφερνε στον κόσμο η έγκυος. Γι αυτό προσπαθούσαν να το μαντέψουν, εξετάζοντας εξωτερικά γνωρίσματα και ενέργειες της εγκύου ή κατέφευγαν σε διάφορες προλήψεις. Αν η γυναίκα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της γινόταν πιο όμορφη, πίστευαν ότι θα γεννήσει κορίτσι. Αν η κοιλιά της ήταν στρογγυλή, πίστευαν ότι θα γεννούσε κορίτσι, ενώ αν ήταν σουβλερή θα γεννούσε αγόρι. Η επιθυμία των ανθρώπων παλιά ήταν και εξακολουθεί δυστυχώς να είναι και σήμερα για αρκετούς η απόκτηση αρσενικών παιδιών. Η φράση «της καλομάνας το παιδί το πρώτο να είναι κορίτσι» ελάχιστα συντελεί στη μείωση αυτής της επιθυμίας. Εξ άλλου στα χωριά, μόνο τα αγόρια ονομάζουν παιδιά. Έτσι, αν ρωτηθούν για τον αριθμό των παιδιών τους, δίνουν συνήθως την εξής απάντηση: Τρία παιδιά (αγόρια δηλαδή) και δύο κορίτσια. Μόνο τα ζωντανά τους θέλουν να είναι θηλυκά, γι αυτό ευχή των τσοπάνηδων είναι «Θηλυκά αρνιά και αρσενικά παιδιά». Για να πετύχουν την αρρενογονία, έψαχναν να βρουν το «σερνικοβότανο». Αυτό φυτρώνει ανάμεσα στα στάχια του σιταριού και ο καρπός του είναι λευκός. Δεν είναι όμως εύκολο να βρει κανείς το σερνικοβότανο. Αλλά και αν το βρει, δεν το μαρτυράει σε άλλον. Όλα αυτά τα έθιμα και οι προλήψεις αποτελούν πια παρελθόν, έχουν λαογραφικό μόνο ενδιαφέρον και πολλά από αυτά προκαλούν κατάπληξη με την απλότητα και την αφέλεια που τα χαρακτηρίζει. Νανούρισμα Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι κι όπου το πονεί να γειάνει, τα παιδιά τ αρσενικά ρίχτα στα βασιλικά και τις τσούπρες τις νταρντάνες πέτατες στις μαντζουράνες κ.λ.π. Σταματόπουλος Διονύσιος Ê ÍÂÈ ÔÌÔÁÂÓÒÓ Ì Από ΗΠΑ - Καναδά Τα αδέλφια Νίκος, Βασίλης και Δημήτρης Δ. Μπρότσης Τα παιδιά της Γιάννας Δ. Δούρου Πέτρος Κ. Παπαγεωργίου Λαμπρινή Δ. Κατσίνη Ιωάννης Δ. Δούρος Κώστας Ρόκκας Αλέκος Ν. Σταματόπουλος Γιώργος Ν. Κουσιάκης Ελένη Π. Παναγιωτάρου με τον άνδρα της Ντίνα Π. Παναγιωτάρου με τον άνδρα της Γιάννης Γ. Σταματόπουλος με τη γυναίκα του Από Αφρική Παναγιώτης Σταθούλης με τη γυναίκα του, τον αδελφό του και την αδελφή του Παπαγεωργίου Θύμιος Σταθούλης Ηλίας με τη γυναίκα του Γεωργία Αθ. Παναγιωτάρου με τον άνδρα της Από Αυστραλία - Ν. Ζηλανδία Γεωργία Ν. Κουσιάκη Δάμη Νίτσα Αικατερίνη Γ. Δάμη με τον άνδρα της Χρήστος Συμπόνης με τη γυναίκα του Φίλιππος Συμπόνης Γιάννα Χ. Γκόνου με τον άνδρα της Θεόδωρος Ψαρράς Παναγιώτα Χρ. Ρόκκα με τον άνδρα της Νίκος Η. Ψαρράς με τη γυναίκα του Νίκος Φωτόπουλος Ιερέας Θεόδωρος Π. Σταματόπουλος Ο γιος της Μαρίνας Δ. Βλάχου, Χρήστος Η γυναίκα και το κορίτσι του Σταύρου Ι. Γκόνου Από Γερμανία Χρήστος Β. Ρόκκας Γεωργία Β. Ρόκκα με τον άνδρα και την κόρη τους ΔÚ ÁÔ È ÙÔ ÙfiappleÔ Ì Κορίτσια τι αγναντεύετε, κορίτσια τι κοιτάτε; Κοιτάμε την Τριπολιτσά, την πικραμένη χώρα, που ξέβγαινε μια πεθερά με 12 νυφάδες κι απόστασε η μικρότερη και δεν πάει κοντά στις άλλες. Περπάτα νια, περπάτα αυγή, περπάτα νια νυφούλα. Μη σε βαραίνουν τα φλοριά, μη σε βαραίνει η φούντα; Δεν με βαραίνουν τα φλουριά, δεν με βαραίνει η φούντα. Με μάρανε η αγάπη μου που είναι μακριά στα ξένα κι αλίμονο σε μένα. Ελένη Βασιλείου Σταθούλη ΣΚΑΛΩΣΙΕΣ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΙΣ - ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ Ελένη Μανέλη Λ. Καραμανλή 126, Αχαρνές Τηλ.: , Κινητό: ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΛΙΟΥ Κώστας Ανδ. Σταματόπουλος 14ο χλμ. Τρίπολης - Πύργου, Κάψια Μαντινείας, Τ.Κ τηλ.(+30) fax κιν ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ Δήμος Μαντινείας Δημαρχείο: Νομαρχία Αρκαδίας: , Αστυνομική Διεύθυνση Αρκαδίας: Αστυνομικό τμήμα Λεβιδίου: Υποθηκοφυλακείο Λεβιδίου: Παναρκαδικό Νοσοκομείο Τρίπολης: , Φαρμακεία Λεβιδίου: Γκιντώνης Βασιλ.: Πραγκαστής Νικ.: ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ: ΚΤΕΛ Αρκαδίας: Σταθμός Αθηνών Σταθμός Τρίπολης & Ο.Σ.Ε.: Σταθμός Τρίπολης, ανταπόκριση με Προαστιακό στην Κόρινθο. Πληροφορίες: 1110 Βλάβες ΟΤΕ πρώτα ψηφία του τηλεφώνου που έχει βλάβη. ΔΩΡΑ ΕΙΚΟΣΙΔΕΚΑ (Το γένος Σωτήρας Π. Παπακωνσταντίνου)