ΑΓΙΟΣΗΣΑ: Η ΟΔΟ ΣΟΤ ΧΡΙΣΟΤ

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "ΑΓΙΟΣΗΣΑ: Η ΟΔΟ ΣΟΤ ΧΡΙΣΟΤ"

Transcript

1 ΙΕΡΑ ΜΗΣΡΟΠΟΛΙ ΚΕΡΚΤΡΑ, ΠΑΞΩΝ & ΔΙΑΠΟΝΣΙΩΝ ΝΗΩΝ ΓΡΑΥΕΙΟ ΝΕΟΣΗΣΟ «Ἵνα καί αὐτοί ὦσιν ἡγιασμένοι τῇ ἀληθείᾳ» (Ιωάν. 17,19) ΑΓΙΟΣΗΣΑ: Η ΟΔΟ ΣΟΤ ΧΡΙΣΟΤ ΚΑΣΗΦΗΣΙΚΟ ΒΟΗΘΗΜΑ ΙΕΡΑΠΟΣΟΛΙΚΟΤ ΕΣΟΤ ΚΕΡΚΤΡΑ 2012 [1]

2 Ιερϊ Μητρϐπολισ Κερκϑρασ Αγύου Αρςενύου 1, Κϋρκυρα τηλ , Σα μαθόματα ςυνϋγραψαν οι κατηχητϋσ του Ι. Ν. Αγύων Πϊντων πϐλεωσ π. Θεμιςτοκλόσ Μουρτζανϐσ πρεςβ. Μαρύα Κυτιλό-Μουρτζανοϑ Μαρύα Κϊλλου Ελϋνη Ρύκου Σύνα Βλϊχου τεφανύα Καρϑδη Ευγενύα Κουτςοϑρη οφύα Κουτςοϑρη [2]

3 ΠΙΝΑΚΑ ΠΕΡΙΕΦΟΜΕΝΨΝ ΠΕΡΙΕΦΟΜΕΝΑ...5 ΠΡΟΛΟΓΟ ΜΗΣΡΟΠΟΛΙΣΗ...7 ΘΕΜΑΣΑ ΚΑΣΗΦΗΗ ΚΑΣΨΣΕΡΟΤ...9 ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΘΕΜΑΣΑ ΚΑΣΗΦΗΗ ΓΤΜΝΑΙΟΤ-ΛΤΚΕΙΟΤ [3]

4 ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ ΤΝΑΝΣΗΗ [4]

5 ΠΡΟΛΟΓΟ ΕΒΑΜΙΩΣΑΣΟΤ ΜΗΣΡΟΠΟΛΙΣΟΤ ΚΕΡΚΤΡΑ, ΠΑΞΩΝ & ΔΙΑΠΟΝΣΙΩΝ ΝΗΩΝ κ. ΝΕΚΣΑΡΙΟΤ Ἀρ. Πρωτ. 250 Κέρκυρα, 20 επτεμβρίου 2012 «Οὐαί δέ μοί ἐστίν ἐάν μή εὐαγγελίζωμαι» (Α Κορ. 9, 16). Ὁ λόγος αὐτός τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἀποτυπώνει τήν βασική συνιστῶσα τῆς διακονίας ὅλων μας στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Ἐάν δέν αγωνιζόμαστε γιά νά διακηρύξουμε τήν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, λόγοις καί ἔργοις, τότε γινόμαστε ἐπιλήσμονες τοῦ χριστιανικοῦ μας χρέους. Γιατί δέν ἀρκεῖ μόνο ἐμεῖς νά πιστεύουμε καί νά θεωροῦμε ὅτι ἔχουμε λάβει τήν εὐλογία νά πορευόμαστε στήν ὁδό τῆς σωτηρίας. Εἶναι εὐθύνη μας καί ὅλος ὁ κόσμος νά μοιραστεῖ τό χάρισμα, νά ἀκολουθήσει τόν Ἀναστάντα Κύριο, νά γνωρίσει τήν Ἀλήθεια καί νά ἁγιασθεῖ πνευματικά. Ἡ εὐθύνη αὐτή αὐξάνεται ἐνώπιον τῶν νέων μας. Διότι ἐκεῖνοι ἔχουν περισσότερη ἀνάγκη νά βροῦνε τήν ὁδό τῆς σωτηρίας. Ὄντας βαπτισμένοι νηπιόθεν, οἱ περισσότεροι δέν ἔχουν μάθει τίς ἀλήθειες τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Καί εἶναι ἀνάγκη νά κατηχηθοῦν σ αὐτές γιά νά μπορέσουν νά κρατήσουν τήν χάρη τοῦ βαπτίσματος ἀκέραιη, νά μποροῦν νά ἀντιστέκονται στούς ποικίλους πειρασμούς καί νά στερεώνονται, σέ μία ἐποχή ἀπελπισίας καί ἀπογνώσεως καί ὑλικῆς καί πνευματικῆς, στήν πίστη στόν Ἀναστάντα Κύριο. Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία ἐργάζεται στήν ὁδό τῆς κατηχήσεως καί τοῦ ἐπανευαγγελισμοῦ τῶν ἀνθρώπων. Προσπαθεῖ μέ τήν βοήθεια καί τῶν κληρικῶν καί τῶν λαϊκῶν στελεχῶν της, πού ἔχουν ζῆλο καί διάθεση, νά προσφέρει ψηφίδες ἀπό τήν Ἀλήθεια πού εἶναι ὁ Φριστός καί ἡ ζωή τῆς ἁγιότητος στούς ἀνθρώπους καί ἰδίως στούς νέους. Γι αὐτό καί προσπαθεῖ νά ἀνανεώνει τό κατηχητικό ὑλικό, τό ὁποῖο εἶναι ἀπαραίτητο γι αὐτή τήν ἐργασία, ὥστε νά προσαρμόζεται στή γλῶσσα καί στά δεδομένα τῆς ἐποχῆς. Γιά τούς λόγους αὐτούς θέτει σέ κυκλοφορία τό νέο αὐτό κατηχητικό βοήθημα, ἀφιερωμένο στή ζωή τῶν Ἁγίων, τό ὁποῖο συνέγραψαν καί ἐδίδαξαν στήν κατηχητική πράξη οἱ κατηχητές τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίων Πάντων Κερκύρας, μέ τήν εὐθύνη καί τόν συντονισμό τοῦ Πρωτ. Θεμιστοκλῆ Μουρτζανοῦ, Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου τῆς καθ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. κοπός τῆς ἐκδόσεως εἶναι νά βοηθηθεῖ τό σύνολο τοῦ νεανικοῦ ἔργου τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας. υγχαίρουμε τούς κοπιάσαντας καί τούς [5]

6 εὐλογοῦμε πατρικῶς, εὐχαριστῶντας τους γιά τήν ἀφιέρωση στήν διακονία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀγάπη τους γιά τήν νεότητα καί τήν κατήχησή της. Πολλά πρότυπα καλιεργήθηκαν ἀπό τόν πολιτισμό καί τήν ἐποχή μας. Κανένα ἀπό αὐτά δέν μπόρεσε ὅμως νά δείξει ποιός εἶναι ὁ ἀληθινός σκοπός τῆς ὑπάρξεώς μας. Καί αὐτός δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τήν ἁγιότητα, τήν ὁδό τοῦ Φριστοῦ. Σώρα πού ὅλα βρίσκονται σέ κρίση, ἄς ἀκολουθήσουμε τήν δοκιμασμένη αὐτή πορεία καί ἄς καταθέσει ὁ καθένας μας τήν προσωπική του μαρτυρία καί τήν προσωπική του δίψα γιά σχέση ζωῆς μέ τόν Ἀναστημένο Κύριο, ἐνῶ οἱ πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων μας ἄς μᾶς συνοδεύουν καί ἄς μᾶς ἐνισχύουν στό νά σηκώνουμε τόν σταυρό μας! Καλή ἱεραποστολική καί κατηχητική χρονιά! Μετά πατρικῆς ἀγάπης καί ἐν Κυρίῳ εὐχῶν, Ο ΜΗΣΡΟΠΟΛΙΣΗ Ο ΚΕΡΚΤΡΑ, ΠΑΞΩΝ & ΔΙΑΠΟΝΣΙΩΝ ΝΗΩΝ ΝΕΚΣΑΡΙΟ [6]

7 ΘΕΜΑΣΑ ΚΑΣΗΦΗΗ ΚΑΣΨΣΕΡΟΤ [7]

8 ΠΡΟΣΕΙΝΟΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΝΑΝΣΗΕΨΝ ΚΑΣΨΣΕΡΟΤ ΚΑΣΗΦΗΣΙΚΟΤ ΙΕΡΑΠΟΣΟΛΙΚΟΤ ΕΣΟΤ Θϋμα: Σων Αγύων τα ςυναξϊρια 13 και : Ο Ωγιοσ Κοςμϊσ ο Αιτωλϐσ: ςτην εποχό μασ ψυχό και Φριςτϐσ μασ χρειϊζεται η Εκκληςύα διαςϔζει και την ιςτορύα, αλλϊ και δύνει ελπύδα κοινωνύασ με το Θεϐ και την αιωνιϐτητα 20 και : Ο ϐςιοσ Γερϊςιμοσ ο Νϋοσ ο προςτϊτησ τησ Κεφαλονιϊσ: ο Θεϐσ επϋτρεψε την αφθαρςύα των λειψϊνων των Αγύων και για να πιςτεϑουμε και για να μιμοϑμαςτε τη ζωό τουσ 27 και : Ο Ωγιοσ Δημότριοσ ο Μυροβλϑτησ: η πύςτη μασ κϊνει αγωνιςτϋσ, μιλϊμε ςε ϐλουσ για το Φριςτϐ και με τα λϐγια και με τα ϋργα μασ να αναζητοϑμε δαςκϊλουσ που θα μασ φϋρουν κοντϊ ςτο Θεϐ 3 και : Οι Άγιοι Κοςμϊσ και Δαμιανόσ: η αγϊπη δύνει νϐημα ςτη ζωό μασ και μασ κϊνει ανιδιοτελεύσ, να προςφϋρουμε χωρύσ να ζητοϑμε κι αυτϐ εύναι ϋνα μαρτϑριο ςτο οπούο ϋχουμε την βοόθεια του Θεοϑ 10 και : Οι Αρχϊγγελοι και οι Ωγγελοι: υπϊρχει ο πνευματικϐσ κϐςμοσ, που εύναι δημιοϑργημα του Θεοϑ, που μασ προφυλϊςςει και μασ διδϊςκει τι θϋλει ο Θεϐσ 17 και : Ο Όςιοσ Ιωαννύκιοσ ο εν Ολϑμπω: η Εκκληςύα μασ καλεύ ςε ζωό αςκητικό, με προςευχό, νηςτεύα και επιδύωξη ςχϋςησ με το Θεϐ, η οπούα μασ κϊνει να χτύζουμε αλλιϔτικεσ πολιτεύεσ 24 και : Η Οςύα Παραςκευό η Επιβατηνό: ϐπου και να βριςκϐμαςτε, ϐποια εργαςύα κι αν κϊνουμε χρειϊζεται να ϋχουμε ςτο νου μασ ϐτι δεν υπϊρχουμε μϐνο για το εγϔ μασ- η Εκκληςύα μασ μαθαύνει να νοιαζϐμαςτε για ϐλο τον κϐςμο 1 και : Η Αγύα Βαρβϊρα: η χριςτιανικό ζωό δεν εύναι ευχϊριςτη, αλλϊ μϋςα απϐ τουσ ςταυροϑσ τησ μποροϑν να ανούξουν τα παρϊθυρα που μασ κϊνουν να βλϋπουμε το Θεϐ 8 και : Ο Ωγιοσ Ευςτϊθιοσ: η Εκκληςύα θϋλει η οικογϋνεια να εύναι δεμϋνη με το Φριςτϐ και την πύςτη 15 και : Ο Ωγιοσ Ελευθϋριοσ και η αγύα Ανθύα: η Εκκληςύα καλεύ τουσ ανθρϔπουσ απϐ την νεϐτητϊ τουσ να αφιερϔςουν την καρδιϊ τουσ ςτο Θεϐ, μϋςα απϐ ποικύλουσ δρϐμουσ, ϐπωσ εύναι αυτϐσ τησ ιερωςϑνησ 22 και : Ο Ωγιοσ Μϊμασ: ο Φριςτϐσ ϋγινε ϊνθρωποσ για να κϊνει ϐλη την κτύςη να απαλλαγεύ απϐ το βϊροσ και τον πϐνο τησ αμαρτύασ 12 και : Ο Ωγιοσ Βαςύλειοσ: πύςτη, αγϊπη, αξιοπούηςη των χαριςμϊτων κϊνουν τον ϊνθρωπο να νικϊ τον χρϐνο και τον θϊνατο 19 και : Ο Ωγιοσ Γρηγϐριοσ ο Θεολϐγοσ: η εξουςύα δεν εύναι αυτό που δύνει ςτον ϊνθρωπο αληθινό χαρϊ, αλλϊ η φιλύα και οι ςχϋςεισ με τουσ ϊλλουσ που οδηγοϑν ςτην αγϊπη και ςτο Θεϐ 26 και : Ο Ωγιοσ Ιωϊννησ ο Φρυςϐςτομοσ: ο λϐγοσ του Θεοϑ μασ διδϊςκει την αλόθεια για τον ϊνθρωπο, τον κϐςμο, τισ πρϊξεισ μασ, τισ πρϊξεισ των ϊλλων 2 και : Η Αγύα Αγϊθη η ικελιώτιςςα: οι Ωγιοι δεν βρύςκονται μϐνο κοντϊ μασ, αλλϊ υπϊρχουν ς ϐλο τον κϐςμο. Ωγιοσ μπορεύ να γύνει ο καθϋνασ απϐ εμϊσ και αυτϐ εύναι το νϐημα τησ ζωόσ [8]

9 9 και : Οι Ωγιοι Κωνςταντύνοσ και Ελϋνη: η αγϊπη κϊνει τον ϊνθρωπο να επιςτρϋφει ςτο Θεϐ και φϋρνει και ϊλλουσ ςτην Εκκληςύα, ακϐμη κι αν κϊτι τϋτοιο φαύνεται αδϑνατο 16 και : Ο Ωγιοσ Ιωϊννησ ο Ρώςοσ: ςτη ζωό χρειϊζεται εργατικϐτητα, αγϊπη και αφοςύωςη, που κϊνει ακϐμη και τουσ εχθροϑσ μασ να αλλϊζουν ςτϊςη ϋναντύ μασ 23 και : Η αγύα μεγαλομϊρτυσ Ειρόνη: ο πιο δϑςκολοσ αγϔνασ εύναι αυτϐσ εναντύον του ψϋματοσ που προβϊλλει ο διϊβολοσ, ο κϐςμοσ, ο πολιτιςμϐσ, αλλϊ και ο εγωιςμϐσ μασ. Η πύςτη ςτο Φριςτϐ μασ κϊνει αληθινοϑσ, ακϐμη κι αν αυτϐσ ο δρϐμοσ εύναι κοπιαςτικϐσ και γεμϊτοσ θυςύα 2 και : Οι Ωγιοι Σεςςαρϊκοντα Μϊρτυρεσ: ςτιγμϋσ μαρτυρύου, πϐνου και δοκιμαςύασ ςτη ζωό μασ. Θα δεύξουμε εμπιςτοςϑνη ςτο Θεϐ, θα απελπιςτοϑμε ό θα κοιτϊξουμε μϐνο τον εαυτϐ μασ; 9 και : Η Αγύα Υιλοθϋη η Αθηναύα: η αληθινό νηςτεύα βρύςκεται ςτην αγϊπη, η οπούα κϊνει τον ϊνθρωπο ϊρχοντα ςτην καρδιϊ. Νηςτεύα ςημαύνει ϋξοδο απϐ το εγϔ μασ και φροντύδα για ϐλουσ 16 και : Ο Ωγιοσ Θεϐδωροσ ο Σόρων: ο πολιτιςμϐσ μασ ςόμερα μασ λϋει να μην τηροϑμε με λεπτομϋρειεσ τα τησ πνευματικόσ μασ ζωόσ, αλλϊ να μϋνουμε ςτη ςυνόθεια και ςτο λύγο ο Φριςτϐσ μασ ζητϊ να δεύχνουμε αγϊπη που μασ κϊνει να νοιαζϐμαςτε και για τισ λεπτομϋρειεσ 23 και : Ο Ωγιοσ Διονϑςιοσ ο Αρεοπαγύτησ: η Εκκληςύα μασ δεύχνει ϐτι ο ουρανϐσ εύναι η αληθινό πατρύδα, αρκεύ να ξεκινόςουμε την πορεύα μασ γι αυτϐν απϐ τη ζωό μασ, χωρύσ να περιφρονοϑμε τον κϐςμο και την ιςτορύα ςτην οπούα ζοϑμε. Να μην ξεχνοϑμε το παρελθϐν, αλλϊ και να ςυγχωροϑμε για να προχωρόςουμε προσ το Θεϐ 30 και : Ο Ωγιοσ Γρηγϐριοσ ο Παλαμϊσ: τον Θεϐ τον ςυναντϊμε ςτη ζωό τησ Εκκληςύασ, με προϒποθϋςεισ την όςυχη καρδιϊ, την προςευχό και την αγϊπη που γύνεται φωσ 6 και : Ο εκατϐνταρχοσ Λογγύνοσ: ο ςταυρϐσ του Φριςτοϑ αγκαλιϊζει ϐλουσ τουσ ανθρϔπουσ, γύνεται ςφραγύδα του χριςτιανοϑ και αλλϊζει τισ ζωϋσ μασ γιατύ μασ οδηγεύ ςτην ανϊςταςη 13 και : Οι Αγύεσ οφύα, Πύςτη, Ελπύδα και Αγϊπη: Βρύςκουμε την αληθινό ςοφύα ϐταν ταξιδεϑουμε με την πύςτη, την ελπύδα και την αγϊπη ςτο Θεϐ 20 και : Η Αγύα Παραςκευό: θαϑμα εύναι η ζωό κοντϊ ςτο Θεϐ, που μασ κϊνει να νικοϑμε τον θϊνατο και να προςφϋρουμε την χαρϊ τησ ανϊςταςησ που θεραπεϑει κϊθε αρρϔςτια 27 και : Οι Ωγιοι Επτϊ Παύδεσ εν Εφϋςω: ο θϊνατοσ εύναι ϑπνοσ που μασ κϊνει να περιμϋνουμε την Ανϊςταςη. Η πύςτη και η αγϊπη μασ κϊνουν να ξυπνοϑμε απϐ αυτό τη ζωό 18 και : Η αγύα Μαρύνα: το καλοκαύρι αλλϊ και ς ϐλη τη ζωό μασ να θυυμϐμαςτε ϐτι η νεϐτητα ςυνδϋεται με την πύςτη και το Φριςτϐ, για να ϋχει νϐημα. Οι ϊγιοι εύναι οι αληθινού όρωεσ ϐχι μϐνο για την Εκκληςύα, αλλϊ και τη ζωό μασ και μασ δύνουν αληθινό αςφϊλεια [9]

10 ΤΝΑΝΣΗΗ 1 13 και Ο Ωγιοσ Κοςμϊσ ο Αιτωλϐσ Ο Ωγιοσ Κοςμϊσ ο Αιτωλϐσ γεννόθηκε το 1714 ςτο χωριϐ Μϋγα Δϋνδρο τησ Αιτωλύασ. Οι γονεύσ του, απλού ςτην καταγωγό και ευλαβεύσ, τον μεγϊλωςαν με πύςτη ςτο Θεϐ και του ϋμαθαν την αλόθεια του Φριςτοϑ και τη ζωό τησ Εκκληςύασ. ε ηλικύα 20 ετϔν πόγε ςτο Ωγιον ήροσ ςτην περύφημη Αθωνιϊδα χολό, την οπούα διηϑθυνε ο Κερκυραύοσ λϐγιοσ και μετϋπειτα αρχιεπύςκοποσ Φερςϔνοσ ςτη Ρωςύα Ευγϋνιοσ Βοϑλγαρησ. ήταν ο Βοϑλγαρησ, που όταν ϊνθρωποσ μορφωμϋνοσ και ιδιαύτερα καλλιεργημϋνοσ, αναγκϊςτηκε να φϑγει απϐ τη χολό, επειδό οι προςπϊθειϋσ του να ανούξει το πρϐγραμμα ςπουδϔν ςτα επιτεϑγματα τησ επιςτόμησ τησ Ευρϔπησ δεν όταν εϑκολο να γύνουν αποδεκτϋσ, ο Κοςμϊσ πόγε ςτην μονό Υιλοθϋου, ϐπου ϋγινε μοναχϐσ. Ο ϊγιοσ Κοςμϊσ εύχε μεγϊλο πϐθο να μεταδύδει γϑρω του το λϐγο του Θεοϑ. Μϊλιςτα, εύχε αγωνύα για τουσ Ϊλληνεσ που δεν όξεραν γρϊμματα, κϊτι που δεν τουσ επϋτρεπε να καταλαβαύνουν το Ευαγγϋλιο και να μποροϑν να ζόςουν τη ζωό τησ πύςτησ. Μια μϋρα, ϊνοιξε το Ευαγγϋλιο ςτην τϑχη και ϋπεςε ςτον εξόσ λϐγο του Αποςτϐλου Παϑλου: «κανεύσ να μη ζητϊ το καλϐ του εαυτοϑ του, αλλϊ ο καθϋνασ να βλϋπει τι εύναι καλϐ για τουσ ϊλλουσ» (Α Κορ. 10,24). Υωτιςμϋνοσ απϐ το Θεϐ πόγε ςτην Κωνςταντινοϑπολη και πόρε ϊδεια απϐ τον Πατριϊρχη εραφεύμ Β και ξεκύνηςε προσ τισ περιοχϋσ τησ δυτικόσ Ελλϊδοσ (Ναϑπακτο, Βραχϔρι, Μεςολϐγγι), ςτη Θεςςαλύα και επϋςτρεψε ςτην Πϐλη. Κατϐπιν, πόρε ϊδεια απϐ τον νϋο πατριϊρχη ωφρϐνιο Β και πόγε ςτισ Κυκλϊδεσ και κατϐπιν επϋςτρεψε και πϊλι ςτο Ωγιον ήροσ. Ϊπειτα, ξεκύνηςε για την τρύτη περιοδεύα του ςτη Θεςςαλονύκη, την Βϋροια, την υπϐλοιπη Μακεδονύα, την Κεφαλλονιϊ, την Κϋρκυρα, τη Ζϊκυνθο και ςτην Ϋπειρο. Ϊκανε μϋχρι και θαϑματα, για να μπορϋςει να πεύςει τουσ ανθρϔπουσ να χτύςουν ςχολεύα, να μϊθουν γρϊμματα, να μιλϊνε ελληνικϊ και ϐχι τοϑρκικα, βλϊχικα, ςλαβικϊ, με αποτϋλεςμα να ιδρϑςει 200 ςχολεύα! Ο λϐγοσ του όταν απλϐσ και προςιτϐσ. Φρηςιμοποιοϑςε εκφρϊςεισ απϐ την καθημερινό ζωό, αλλϊ ταυτϐχρονα ξεχεύλιζε απϐ τη χαρϊ και την ευλογύα που το Ωγιο Πνεϑμα χαρύζει. Κανϋνασ ναϐσ δεν μποροϑςε να χωρϋςει τον κϐςμο που ϋςπευδε να τον ακοϑςει. Γι αυτϐ κόρυττε ςε ϋνα ϑψωμα ϋξω απϐ κϊθε χωριϐ, αφοϑ ϋςτηνε πρϔτα ϋναν μεγϊλο ξϑλινο ςταυρϐ. Περύπου δϑο χιλιϊδεσ ϊνθρωποι και πενόντα ιερεύσ τον ακολουθοϑςαν ϐπου κι αν πόγαινε. Προτοϑ μιλόςει τελοϑςε τον Εςπερινϐ ό την Παρϊκληςη ςτην Παναγύα και μετϊ την ομιλύα οι ιερεύσ τελοϑςαν το ευχϋλαιο, την θεύα λειτουργύα, την εξομολϐγηςη και την ςυζότηςη με τουσ ανθρϔπουσ. Ϊφταςε μϋχρι την Αλβανύα. Εκεύ, οι Εβραύοι τον κατηγϐρηςαν ςτον Κουρτ Παςϊ ςτο Μπερϊτι, διϐτι ενοχλοϑνταν που ζητοϑςε απϐ τουσ χριςτιανοϑσ να κρατοϑνε την Κυριακό ωσ αργύα, να μην πηγαύνουν ςτο παζϊρι που ϋκαναν οι Εβραύοι εκεύνη την ημϋρα, και να κρατοϑνε την ελληνικό ςυνεύδηςη ςτην καρδιϊ τουσ. «Χυχό και Φριςτϐσ ςασ χρειϊζεται», τϐνιζε ςυνϋχεια! Ο Κουρτ Παςϊσ διϋταξε το μαρτϑριο και τον ϊγιο τον κρϋμαςαν ςτο χωριϐ Κολικϐνταςι. Οι δόμιοι πϋταξαν το ςϔμα του ςτο ποτϊμι. Σρεισ μϋρεσ αργϐτερα, ϋνασ ιερϋασ που λεγϐταν Μϊρκοσ, ανακϊλυψε το λεύψανο. Σο μϊζεψαν και τον ϋθαψαν τον ϊγιο με τιμϋσ. Ο Αλό Παςϊσ των Ιωαννύνων, που όξερε και αγαποϑςε τον ϊγιο, ϋχτιςε εκκληςύα και μοναςτόρι κοντϊ απϐ τον τϊφο του. Ο λαϐσ τον αναγνϔριςε ωσ τον νϋο απϐςτολο του Φριςτοϑ και τησ Ελλϊδασ και ωσ τον πρύγκηπα των νεομαρτϑρων, των ανθρϔπων δηλαδό που εξαιτύασ τησ πύςτησ τουσ ςτο Φριςτϐ μαρτϑρηςαν ςτα χρϐνια τησ Σουρκοκρατύασ. Σο 1961 αναγνωρύςτηκε επύςημα η αγιϐτητϊ του απϐ το Οικουμενικϐ Πατριαρχεύο. Η μνόμη του Αγύου Κοςμϊ του Αιτωλοϑ ό Πατροκοςμϊ τιμϊται ςτισ 24 Αυγοϑςτου κϊθε χρϐνο. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια εύχε πϐθο να μεταδύδει γϑρω του το λϐγο του Θεοϑ: ο ϊγιοσ Κοςμϊσ όταν μαθητόσ του Φριςτοϑ με ϐλη του την καρδιϊ και γι αυτϐ ονομϊςτηκε ιςαπϐςτολοσ. Οι μαθητϋσ εύχαν την εντολό απϐ το Φριςτϐ να ταξιδϋψουν ςε ϐλη τη γη και να κηρϑξουν το μόνυμα του Ευαγγελύου μϋςα απϐ τα λϐγια που ο Φριςτϐσ τουσ δύδαξε και αυτϐ ϋκαναν. Σο ύδιο ϋκανε και ο ϊγιοσ Κοςμϊσ. Γϑριςε ϐλη την Ελλϊδα και την Αλβανύα, ουςιαςτικϊ με τα πϐδια, και μύληςε ςε ϐλουσ τουσ ανθρϔπουσ για το Φριςτϐ και την Εκκληςύα. Μϊλιςτα, ϐπωσ οι μαθητϋσ μαρτϑρηςαν για την αγϊπη του Φριςτοϑ, ϋτςι και ο Ωγιοσ Κοςμϊσ. [10]

11 κανεύσ να μη ζητϊ το καλϐ του εαυτοϑ του: ϐποιοσ κϊνει το καλϐ ςτουσ ϊλλουσ, τελικϊ ωφελεύ και τον εαυτϐ του, γιατύ υπακοϑει ς αυτϐ που θϋλει ο Θεϐσ! Ϊτςι, ενϔ φαύνεται ϐτι αφόνει τον εαυτϐ του ςτην ϊκρη, τελικϊ δύδοντασ αγϊπη ςτουσ ϊλλουσ γεμύζει χαρϊ και ευλογύα απϐ το Θεϐ. Βϋβαια, αυτϐ θϋλει κϐπο και αγϔνα. άςωσ φϋρει και μαρτϑριο. ήμωσ ϋτςι κανεύσ αγιϊζει και γύνεται ξεχωριςτϐσ ϊνθρωποσ, ϐπωσ ο ϊγιοσ Κοςμϊσ. αν επρϐκειτο να αποκαταςτόςει την βαςιλεύα του Ιςραόλ: οι Απϐςτολοι, καθϔσ δεν εύχαν λϊβει το Ωγιο Πνεϑμα, νϐμιζαν ϐτι ο Φριςτϐσ θα ϋφευγε απϐ αυτό την γη, για να ξαναϋρθει και να γύνει βαςιλιϊσ του Ιςραόλ, δύνοντασ ςτουσ Εβραύουσ την ελευθερύα απϐ τουσ Ρωμαύουσ. ήμωσ ο Φριςτϐσ ςταυρϔθηκε για να φϋρει ςε ϐλουσ τουσ ανθρϔπουσ την ελευθερύα απϐ το κακϐ και την αμαρτύα και ϐχι να περιοριςτεύ ςε ϋνα επύγειο βαςύλειο. Γι αυτϐ και τουσ λϋει ϐτι δεν εύναι αρμοδιϐτητϊ τουσ να αςχολοϑνται με το πϔσ θα ϋρθει το μϋλλον ςτον κϐςμο. Ϊργο τουσ εύναι να δύδουν μαρτυρύα για τη δικό Σου παρουςύα ςτον κϐςμο. πόρε ϊδεια απϐ τον Πατριϊρχη: μϋςα ςτην Εκκληςύα ςεβϐμαςτε την τϊξη και την ςειρϊ που υπϊρχει. Προηγεύται ο Πατριϊρχησ, μετϊ ο επύςκοποσ και μετϊ ο ιερϋασ. Ϊτςι, ο ϊγιοσ Κοςμϊσ, ακϐμη κι αν επρϐκειτο να κϊνει ϋνα ϋργο που το όθελε ο Θεϐσ, πόρε την ευχό του Πατριϊρχη. Η υπακοό και ο ςεβαςμϐσ εύναι ςπουδαύεσ αρετϋσ ςτη Εκκληςύα, ϐπωσ και ςτην οικογϋνεια και ςτο ςχολεύο, το να μην κϊνει δηλαδό κανεύσ του κεφαλιοϑ του, αλλϊ να ρωτϊει και να ακοϑει να χτύςουν ςχολεύα: χωρύσ ςχολεύα οι ϊνθρωποι δεν μποροϑν να προοδεϑςουν, αλλϊ οϑτε και να κρατόςουν τη γλϔςςα, ϊρα και την αγϊπη για την πατρύδα, ϐπωσ επύςησ και την πύςτη ςτο Θεϐ. Αυτϐσ που δεν μπορεύ να καταλϊβει τι λϋει η Εκκληςύα, το Ευαγγϋλιο και η πύςτη, επειδό δεν ξϋρει τη γλϔςςα, ςιγϊ- ςιγϊ θα ξεχϊςει και την πύςτη. Γι αυτϐ ο ϊγιοσ Κοςμϊσ όθελε οι Ϊλληνεσ να χτύςουν ςχολεύα, για να μαθαύνουν τα παιδιϊ γρϊμματα και να μποροϑν να κρατϊνε και την πύςτη και την ελληνικϐτητα ζωντανό. ξϑλινοσ ςταυρϐσ: ο ϊγιοσ Κοςμϊσ δεύχνει ϐτι η ζωό τησ πύςτησ εύναι ςτηριγμϋνη ςτο ςταυρϐ και την ανϊςταςη, ϐπωσ επύςησ και ϐτι αυτϊ τα οπούα ϋλεγε ςτουσ ανθρϔπουσ δεν όταν δικϊ του λϐγια, αλλϊ τα λϐγια του Φριςτοϑ και του Ευαγγελύου. Χυχό και Φριςτϐσ ςασ χρειϊζεται: το μόνυμα του αγύου Κοςμϊ εύναι ςυγκλονιςτικϐ. Αν θϋλουμε η ζωό μασ να ϋχει νϐημα χρειϊζεται να κοιτοϑμε την ψυχό, δηλαδό το πϔσ μϋςα μασ θα υπϊρχει ο Φριςτϐσ με την αγϊπη, την αρετό, την ςυμμετοχό μασ ςτα μυςτόρια τησ Εκκληςύασ και την υπακοό ςτα μηνϑματα του Ευαγγελύου. Αυτϐ εύναι ςπουδαύο για τισ μϋρεσ μασ, που οι ϊνθρωποι βαςανιζϐμαςτε απϐ την οικονομικό κρύςη και δεν ξϋρουμε απϐ ποϑ να πιαςτοϑμε. Η Εκκληςύα μασ δεύχνει την αλόθεια που εύναι ο Φριςτϐσ και η φροντύδα για την ψυχό μασ. οι Εβραύοι: για τον μωςαώκϐ νϐμο η αργύα εύναι το ϊββατο. ήμωσ για μασ τουσ χριςτιανοϑσ η αργύα εύναι η Κυριακό που πηγαύνουμε Εκκληςύα. Οι Εβραύοι τηροϑςαν την αργύα του αββϊτου και ϋκαναν το παζϊρι την Κυριακό. Οι Ϊλληνεσ ϊφηναν τη λειτουργύα και πόγαιναν να ψωνύςουν. Ο ϊγιοσ Κοςμϊσ το κατόγγειλε αυτϐ, με αποτϋλεςμα οι Εβραύοι να θυμϔςουν μαζύ του και να τον οδηγόςουν ςτο θϊνατο. Ερωτόςεισ 1. Γιατύ ο ϊγιοσ Κοςμϊσ πόγε ςτο Ωγιον ήροσ; 2. Δεν εύναι αρκετϐ να πιςτεϑουμε ςτο Φριςτϐ; Πρϋπει να μαθαύνουμε και γρϊμματα; 3. Πϐςα ςχολεύα ύδρυςε ο Ωγιοσ Κοςμϊσ; 4. Γιατύ ϋβαζε ϋναν ςταυρϐ ςτο ϑψωμα του χωριοϑ ο ϊγιοσ Κοςμϊσ; 5. Σι ςημαύνει «ψυχό και Φριςτϐσ ςασ χρειϊζεται»; υμπϋραςμα Η Εκκληςύα ζητϊ απϐ μασ να κρατοϑμε ςτην καρδιϊ μασ τον λϐγο: «Χυχό και Φριςτϐσ μασ χρειϊζεται»! Απολυτύκιο του Αγύου Κοςμϊ του Αιτωλοϑ (όχοσ γ ) Θεύασ πύςτεωσ διδαςκαλύα, κατεκϐςμηςασ την Εκκληςύαν, ζηλωτὴσ των Αποςτϐλων γενϐμενοσ και καταςπεύρασ τα θεύα διδϊγματα, μαρτυρικϔσ τον αγϔνα ετϋλεςασ. Κοςμϊ ϋνδοξε, Φριςτϐν τον Θεϐν ικϋτευε, δωρόςαςθαι ημύν το μϋγα ϋλεοσ. [11]

12 ΓΥΞΝΚΟΜΑΟΑΙΣΨΛΟΞΚΛΜΗΥΞΝΨΗΜΕΓΑΔΕΝΔΡΟΝΕ ΤΓΕΝΙΟΒΟΤΛΓΑΡΗΛΚΞΗΓΥΔΑΕΡΡΣΣΤΘΙΟΠΚΞΚΗΑΓΙΟΝΟΡ ΟΚΞΗΓΥΔΡΣΥΙΛΟΘΕΟΤΚΞΗΤΣΡΥΨΒΑΒΑΝΗΑΑΑΗΑΞΑΚΑΛΑΑ ΚΦΟΛΕΙΑΑΚΞΗΓΡΣΘΣΑΤΡΟΞΓΤΙΟΔΚΟΤΡΣΠΑΑΜΝΒΨΧ ΔΓΗΞΚΛΟΙΘΕΒΡΑΙΟΙΚΞΗΓΥΔΧΤΦΗΛΚΞΗΓΥ Βρεσ ςτο κρυπτϐλεξο 10 λϋξεισ απϐ την ιςτορύα που ϊκουςεσ και διϊβαςεσ. Σισ λϋξεισ θα τισ βρεισ διαβϊζοντασ με προςοχό τα γρϊμματα το ϋνα μετϊ το ϊλλο. Να ζωγραφύςεισ τον Ωγιο Κοςμϊ τον Αιτωλϐ να διδϊςκει τουσ Ϊλληνεσ: [12]

13 ΤΝΑΝΣΗΗ 2 20 και Ο Ωγιοσ Γερϊςιμοσ ο νϋοσ Ο Ωγιοσ Γερϊςιμοσ γεννόθηκε το 1509 ςτα Σρύκαλα τησ Κορινθύασ. Σο βαφτιςτικϐ ϐνομα του Ωγιου Γερϊςιμου όταν Γεϔργιοσ. Καταγϐταν απϐ την επύςημη οικογϋνεια των Νοταρϊδων και οι γονεύσ του ονομϊζονταν Δημότριοσ και Καλό. Οι γονεύσ του τοϑ ϋδωςαν χριςτιανικό και αρχοντικό ανατροφό και ξεχϔριζε ςτο ςχολεύο για την ευφυύα του. Ευγενικό ψυχό ὁ Γερϊςιμοσ, ςυμπαθοϑςε τουσ φτωχοϑσ ςυμμαθητϋσ του και τουσ βοηθοϑςε με κϊθε τρϐπο. ήταν μεγϊλωςε και ϋγινε 20 χρονϔν, ταξύδεψε ςε διϊφορα μϋρη και πρϔτα ςτη Ζϊκυνθο, ϐπου θα μποροϑςε να γνωρύςει πολλοϑσ ανθρϔπουσ των γραμμϊτων και να αποκτόςει πολλϋσ γνϔςεισ. Η βαθιϊ ςχϋςη του με την ορθϐδοξη πύςτη, η αγϊπη του για το Φριςτϐ, τον κϊνει να εγκαταλεύψει τη Ζϊκυνθο και να ξεκινόςει προςκυνόματα ςτα ςημαντικϐτερα πνευματικϊ θρηςκευτικϊ κϋντρα τησ εποχόσ του. Πρϔτοσ του ςταθμϐσ η Κωνςταντινοϑπολη και το Οικουμενικϐ Πατριαρχεύο απϐ ϐπου πόρε και την ευλογύα του Πατριϊρχη και αμϋςωσ μετϊ το Περιβϐλι τησ Παναγύασ, το Ωγιον ήροσ. το Ωγιον ήροσ ο Ωγιοσ Γερϊςιμοσ ϋγινε μοναχϐσ και ϋμεινε αρκετϊ. Αποφϊςιςε ϐμωσ τελικϊ, να μεύνει ςτην Ιερουςαλόμ, μετϊ απϐ ϋνα ταξύδι του ςτουσ Αγύουσ Σϐπουσ. Εκεύ υπηρϋτηςε ςαν νεωκϐροσ για ϋνα χρϐνο ςτο Ναϐ τησ Αναςτϊςεωσ και χειροτονόθηκε Διϊκονοσ και αργϐτερα Πρεςβϑτεροσ, απϐ τον Πατριϊρχη Ιεροςολϑμων Γερμανϐ. Ϊπειτα ϋφυγε, πόγε και αςκότεψε για λύγο ςτη Ζϊκυνθο και εκεύ γνϔριςε τον Ωγιο Διονϑςιο, τον οπούο και βϊφτιςε. Ο Ωγιοσ Διονϑςιοσ μϊλιςτα, θαϑμαζε τον Ωγιο Γερϊςιμο! Υεϑγει ϐμωσ και απϐ εκεύ και πηγαύνει να μεύνει ςτην τοποθεςύα Ομαλϊ τησ Κεφαλονιϊσ, ϐπου ϋκτιςε γυναικεύο Μοναςτόρι και το ονϐμαςε Νϋα Ιερουςαλόμ. τη Μονό αυτό λοιπϐν, ϋζηςε αςκητικϊ και απϐκτηςε μεγϊλεσ αρετϋσ, βοηθϔντασ πνευματικϊ και υλικϊ τουσ κατούκουσ τησ Κεφαλονιϊσ. Απϐ τϐτε η φόμη του εξαπλϔνεται ςε ϐλο το χριςτιανικϐ κϐςμο. Ο Ωγιοσ Γερϊςιμοσ κοιμόθηκε ςτισ 15 Αυγοϑςτου, την ύδια μϋρα με την αγαπημϋνη του Παναγύα. Η πρϔτη ανακομιδό του ςϔματοσ του Αγύου Γερϊςιμου ϋγινε 2 χρϐνια και 2 μόνεσ μετϊ την κούμηςη του, ςτισ 20 Οκτωβρύου του Οι Ενετού ϐμωσ θορυβημϋνοι απϐ την αφθαρςύα του ςϔματοσ του ζότηςαν να ταφεύ ξανϊ ϔςτε να ςυμπληρωθοϑν τα 3 χρϐνια. Η δεϑτερη ανακομιδό του ςϔματοσ γύνεται μετϊ απϐ 6 μόνεσ και το αποτϋλεςμα εύναι το ύδιο. Γι αυτϐ το λϐγο θεςπύςτηκε η κυριϔνυμοσ εορτό του Ωγιου Γερϊςιμου ςτισ 20 Οκτωβρύου και ϐχι ςτισ 15 Αυγοϑςτου. Αργϐτερα ϐμωσ οι χριςτιανού γιϐρταζαν τη μνόμη του και ςτην κούμηςη τησ Θεοτϐκου ϐχι ϐμωσ ςτισ 15 για να μην επιςκιαςτεύ η κούμηςη τησ Παναγύασ, αλλϊ ςτισ 16 Αυγοϑςτου. Η ανακόρυξη τησ αγιϐτητασ του οςύου Γεραςύμου ϋγινε το [13]

14 Ο Ωγιοσ Γερϊςιμοσ ονομϊςτηκε νϋοσ αςκητόσ για να τον ξεχωρύζουν απϐ τον ϊγιο Γερϊςιμο τον Ιορδανύτη. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια υμπαθοϑςε τουσ φτωχοϑσ ςυμμαθητϋσ του και τουσ βοηθοϑςε με κϊθε τρϐπο: ο Αγιοσ Γερϊςιμοσ, ϐςο όταν μαθητόσ ξεχϔριζε, ϐπωσ ξεχωρύζει κϊθε καλϐσ και ϋξυπνοσ μαθητόσ. Αυτϐ ϐμωσ δεν τον ϋκανε να περιφρονεύ και να υποτιμϊει τα πιο αδϑναμα, αλλϊ και τα φτωχϊ παιδιϊ. Δεν ϊφηςε τον εγωιςμϐ να τον παραςϑρει, νομύζοντασ πωσ εύναι ο πιο ςπουδαύοσ απ ϐλουσ και παρϐλο που καταγϐταν απϐ μια οικογϋνεια αρχοντικό και γνωςτό, αγαποϑςε και βοηθοϑςε τουσ φτωχοϑσ φύλουσ του, δεν τουσ ϋβλεπε ςαν κατϔτερουσ. Ϊτςι μαθαύνει να αγαπϊει ϐποιοσ αγαπϊει πϊνω απ ϐλα το Φριςτϐ. Όταν μεγϊλωςε ταξύδεψε ςε διϊφορα μϋρη: ο Ωγιοσ ξεκύνηςε να ταξιδεϑει, γιατύ επιθυμοϑςε να γνωρύςει τον κϐςμο και να βρει τι όταν αυτϐ που του ταύριαζε και μποροϑςε να κϊνει ςτη ζωό του. Αγαποϑςε τη γνϔςη και παρϐλο που τα πόγαινε καλϊ με τα γρϊμματα, δεν του ϋφτανε να ςυνεχύςει να ζει απλϔσ ςπουδϊζοντασ. Διψοϑςε για κϊτι παραπϊνω και αυτϐ όταν ο Φριςτϐσ. Ϊτςι, γύνεται μοναχϐσ. Η φόμη του εξαπλώνεται: πολλού ϊνθρωποι γύνονται γνωςτού και φημιςμϋνοι για κϊποιο τϊλαντϐ τουσ, αλλϊ πύςω απϐ αυτϐ, ςυνόθωσ, βρύςκεται ϋνασ μεγϊλοσ εγωιςμϐσ. Αποκτοϑν φόμη ϐχι γιατύ προςφϋρουν και μοιρϊζονται, αλλϊ γιατύ θϋλουν να δοξαςτοϑν απϐ τον κϐςμο. Ϊτςι, ο εγωιςμϐσ τουσ ϐλο και μεγαλϔνει. Η φόμη του Αγύου ϐμωσ, εξαπλϔνεται, γιατύ εύναι ϋνασ ϊνθρωποσ αγϊπησ, ςυμπϐνιασ και προςφορϊσ. Δεν κουρϊζεται να βοηθϊ τουσ φτωχοϑσ, να μιλϊει για το Λϐγο του Θεοϑ και να προςφϋρει ςε ϐλο τον κϐςμο. Ο Φριςτϐσ επιτρϋπει να γύνει γνωςτϐσ και να μιλοϑν γι αυτϐν ϐλοι, ϔςτε να αναζητόςουν τη βοόθειϊ του οι πονεμϋνοι, αλλϊ κυρύωσ για να γνωρύςουν Αυτϐν και την Αγϊπη Σου. Η αφθαρςύα του ςώματϐσ του: αν ο Θεϐσ το επιτρϋπει, οι Ωγιού μασ κϊνουν θαϑματα. Σο μεγαλϑτερο θαϑμα του Αγύου Γεραςύμου εύναι το ςϔμα του, που παραμϋνει ϊφθαρτο μϋχρι ςόμερα, που ϋχουν περϊςει αιϔνεσ απϐ την κούμηςό του. Αυτϐ επιτρϋπει ο Θεϐσ να ςυμβαύνει για να μασ θυμύζει ο Ωγιοσ με την παρουςύα του την Ανϊςταςη! Σην ανϊςταςη πρϔτα του ύδιου του Φριςτοϑ, αλλϊ και την ανϊςταςη τη δικό μασ, που ο Φριςτϐσ μασ υποςχϋθηκε. υμβαύνει ϐμωσ και για να πιςτεϑουμε και να μιμοϑμαςτε τη ζωό των Αγύων, ζωό κοντϊ ςτο Φριςτϐ, που εύναι η ζωό τησ Eκκληςύασ μασ! Ερωτόςεισ 1. Πϔσ κρύνετε την ςτϊςη του αγύου προσ τουσ ςυμμαθητϋσ του; Αξύζει να την μιμοϑμαςτε; 2. Γιατύ ο ϊγιοσ ϋκανε διϊφορα ταξύδια; Σι τον ϋκανε να μεύνει ςτην Κεφαλονιϊ; 3. Περηφανεϑτηκε ο ϊγιοσ ϐταν ϋγινε διϊςημοσ; 4. Σι δεύχνει η αφθαρςύα του λειψϊνου του αγύου;; Ποιον ϊγιο μασ θυμύζει; 5. Σι πιςτεϑουμε ωσ χριςτιανού για την ανϊςταςη των ςωμϊτων μασ; υμπϋραςμα O Θεϐσ επϋτρεψε την αφθαρςύα των λειψϊνων των Αγύων και για να πιςτεϑουμε και για να μιμοϑμαςτε τη ζωό τουσ [14]

15 Απολυτύκιο Αγύου Γεραςύμου. Ήχοσ α. Σησ ερόμου πολύτησ Σων Ορθοδϐξων προςτϊτην και εν ςϔματι ϊγγελον, και θαυματουργϐν θεοφϐρον νεοφανϋντα ημύν, επαινϋςωμεν πιςτού θεύον Γερϊςιμον ϐτι αξύωσ παρϊ Θεοϑ απεύληφεν, ιαμϊτων την αϋναον χϊριν ρϔννυςι τουσ νοςοϑντασ, δαιμονϔντασ ιϊται διο και τοισ τιμϔςιν αυτϐν, βρϑει ιϊματα. [15]

16 Να ζωγραφύςεισ τον ϊγιο Γερϊςιμο: [16]

17 ΤΝΑΝΣΗΗ 3 27 και Ο Ωγιοσ Δημότριοσ ο Μυροβλϑτησ Ο ϊγιοσ Δημότριοσ ο Μυροβλϑτησ γεννόθηκε και ϋζηςε ςτη Θεςςαλονύκη κατϊ την περύοδο μ. Φ. Αυτοκρϊτορασ-καύςαρασ τησ Ρϔμησ όταν ο Γαλϋριοσ Μϊξιμοσ. Ο Δημότριοσ κατϊγονταν απϐ ευγενεύσ και ϐλοι τον θαϑμαζαν για την αρετό, τη ςοφύα και την καλοςϑνη του. Παρϐλο που όταν νϋοσ, ο αυτοκρϊτορασ Γαλϋριοσ τον ϐριςε ςτρατηγϐ των ρωμαώκϔν ςτρατευμϊτων τησ Θεςςαλύασ. Δεν τον τϑφλωναν οι κολακεύεσ τισ οπούεσ ϊκουγε, γιατύ η μεγϊλη αγϊπη του προσ το Θεϐ, τον οδόγηςε να διδϊςκει δημϐςια το λϐγο του Θεοϑ. Αυτϐ το γεγονϐσ ςτϊθηκε αφορμό πολλού ειδωλολϊτρεσ να πιςτϋψουν ςτο Φριςτϐ, παρϐλο που ο αυτοκρϊτορασ ϋκανε διωγμϐ εναντύον των χριςτιανϔν. Μετϊ απϐ νύκη του Γαλερύου εναντύον των κυθϔν, ο αυτοκρϊτορασ θϋληςε να δοξϊςει τα εύδωλα, καθϔσ επϋςτρεφε ςτη Θεςςαλονύκη. Σϐτε, κϊποιοι ειδωλολϊτρεσ που μιςοϑςαν το Δημότριο, ςτρϊφηκαν εναντύον του, επειδό όταν χριςτιανϐσ και ενημϋρωςαν τον αυτοκρϊτορα. Εκεύνοσ θϑμωςε πολϑ, γιατύ δεν θεωροϑςε ϐτι επιτρεπϐταν ςε ϋναν ςτρατηγϐ του να μην πιςτεϑει ςτα εύδωλα και να μιλϊ για ϊλλη πύςτη ςτουσ ςτρατιϔτεσ και τουσ ϊλλουσ ανθρϔπουσ. Ϊξαλλοσ λοιπϐν ο Γαλϋριοσ διϋταξε τουσ ςτρατιϔτεσ του να του φϋρουν μπροςτϊ του τον ϊγιο Δημότριο. Φωρύσ διςταγμϐ ο Δημότριοσ ομολϐγηςε την πύςτη του ςτο Φριςτϐ. Σϐτε ο αυτοκρϊτορασ διϋταξε να τον κλεύςουν ςε ϋνα βρϔμικο κελύ, κοντϊ ςτο παλϊτι. ήταν ο Δημότριοσ μπόκε ςτο κελύ, ϋνασ ςκορπιϐσ πόγε να τον τςιμπόςει ςτο πϐδι. Ο ϊγιοσ, κϊνοντασ το ςημεύο του ςταυροϑ, τον εξαφϊνιςε. Μϋςα ςτην υγρό φυλακό και μϋςα ςτισ βρωμιϋσ, το πνεϑμα του Θεοϑ ϋκανε την ψυχό του να αγαλλιϊςει. Σο μϐνο που ςτενοχωροϑςε όταν ϐτι το μαρτϑριϐ του θα καθυςτεροϑςε, καθϔσ θα ϋπρεπε να τελειϔςουν οι γιορτϋσ για τη νύκη του αυτοκρϊτορα και των ρωμαώκϔν ςτρατευμϊτων ςτον πϐλεμο με τουσ κϑθεσ. τισ γιορτϋσ ο αυτοκρϊτορασ ϋφερε ϋναν τερϊςτιο γύγαντα, τον Λυαύο, ο οπούοσ ϋβγαινε κϊθε απϐγευμα ςτο ςτϊδιο, ϐπου γύνονταν διϊφοροι αγϔνεσ, και προκαλοϑςε ϐποιον χριςτιανϐ όθελε, να πολεμόςει μαζύ του, για να δοϑνε οι θεατϋσ και ϐλοι οι κϊτοικοι τησ Θεςςαλονύκησ ποιοσ όταν ο αληθινϐσ θεϐσ, αυτϐσ των χριςτιανϔν ό οι θεού των ειδϔλων που πύςτευςε ο Λυαύοσ. Ο ϊγιοσ Δημότριοσ εύχε ϋνα νϋο παιδύ μαθητό, τον Νϋςτορα. Κανεύσ δεν πόγαινε να πολεμόςει τον Λυαύο. Σϐτε ο Νϋςτορασ, αφοϑ πόρε την ευχό του αγύου, πόγε ςτο ςτϊδιο και μονομϊχηςε με τον Λυαύο. Με την φρϊςη «ο Θεϐσ του Δημητρύου, βοόθοι μοι» (δηλαδό, «Θεϋ του Δημητρύου, βοόθηςϋ με») ςκϐτωςε τον Λυαύο. Ο αυτοκρϊτορασ ϋγινε ϋξω φρενϔν και διϋταξε να αποκεφαλύςουν τον Νϋςτορα, γιατύ κατϊλαβε ϐτι δεν μποροϑςε να τα βϊλει με τον αληθινϐ Θεϐ. Κατηγϐρηςε ςτον Δημότριο, ςτη ςυνϋχεια, ϐτι ϋκανε μϊγια και βοόθηςε τον Νϋςτορα να νικόςει τον Λυαύο. Ϊςτειλε τουσ ςτρατιϔτεσ του, οι οπούοι με τισ λϐγχεσ τουσ ςκϐτωςαν τον ϊγιο ςτο κελύ του. Μϐλισ ϋφυγαν οι ςτρατιϔτεσ, κϊποιοι χριςτιανού ϋθαψαν ευλαβικϊ το λεύψανο του αγύου. Ϊνασ απϐ τουσ μαθητϋσ του αγύου, που τον υπηρετοϑςε, πόρε το δαχτυλύδι και τον χιτϔνα του που όταν βαμμϋνοσ απϐ το αύμα του Δημητρύου, για ευλογύα. Με τον χιτϔνα ακοϑμπηςε κϊποιουσ αρρϔςτουσ κι εκεύνοι ϋγιναν καλϊ, δεύχνοντασ ςε ϐλουσ ϐτι ο Δημότριοσ εύχε αγιϊςει και όταν κοντϊ ςτο Θεϐ. Μϐλισ το ϋμαθαν αυτϐ οι ςτρατιϔτεσ του Γαλερύου, τον ςυνϋλαβαν και τον ςκϐτωςαν. Σο ϐνομα του μαθητό όταν Λοϑποσ. Πολλϋσ φορϋσ ο ϊγιοσ γλύτωςε τη Θεςςαλονύκη απϐ επιδρομϋσ εχθρϔν και κϊνει ακϐμη και ςόμερα θαϑματα. Σα λεύψανϊ του μυροβλϑζουν και βρύςκονται ςτο ναϐ του ςτη Θεςςαλονύκη. Η μνόμη του εορτϊζεται κϊθε χρϐνο ςτισ 26 Οκτωβρύου, ενϔ του αγύου Νϋςτορα και του αγύου Λοϑπου ςτισ 27 Οκτωβρύου. [17]

18 Ερμηνευτικϊ ςχϐλια τον οδόγηςε να διδϊςκει δημϐςια το λϐγο του Θεοϑ: χωρύσ να υπολογύζει ϐτι μπορεύ να ϋχανε τισ τιμϋσ και τα αξιϔματα που του εύχαν δοθεύ, ακϐμη και την ύδια του τη ζωό, ο ϊγιοσ Δημότριοσ κόρυττε το λϐγο του Θεοϑ, μαζεϑοντασ ϐλο και περιςςϐτερο κϐςμο γϑρω του, ανϊμεςϊ τουσ και ειδωλολϊτρεσ που παρϊ τισ διαταγϋσ του αυτοκρϊτορα, ϊλλαζαν και γύνονται χριςτιανού. Αυτϐ δηλϔνει και την δϑναμη τησ πύςτησ του αγύου, αλλϊ και ϐτι ο λϐγοσ του Θεοϑ δεν πρϋπει να κρϑβεται. ςε ϋνα βρώμικο κελύ: ύςωσ να αναρωτηθοϑμε γιατύ να αφόςει ο ϊγιοσ τη ζωό του, τα νιϊτα του, την δυνατϐτητα να περϊςει καλϊ, χϊριν τησ πύςτησ. Η πύςτη δεν εύναι μϐνο λϐγια, αλλϊ και ϋργα. ήταν αγαπϊει κϊποιοσ το Θεϐ δεν περιορύζεται ςτο να εκφρϊζει αυτϐ με τα λϐγια του, αλλϊ ϋρχεται η ϔρα που καλεύται να αποδεύξει την πύςτη και την αγϊπη ςτο Θεϐ και με θυςύεσ, απϐ τισ πιο μικρϋσ ωσ τισ πιο μεγϊλεσ. Μικρό θυςύα εύναι η νηςτεύα, η ελεημοςϑνη, η προςευχό. Μεγϊλη θυςύα εύναι να ςυγχωρεύ κανεύσ του εχθροϑσ του, να δεύχνει αγϊπη, να μην λογαριϊζει τελικϊ και την ύδια τη ζωό του. ήμωσ ο Φριςτϐσ ανταμεύβει αυτϐν που πιςτεϑει, δύδοντϊσ του την αγιϐτητα και ϋχοντϊσ τον κοντϊ Σου ςτη Βαςιλεύα του Θεοϑ για πϊντα, ενϔ και οι ϊνθρωποι τον θυμϐμαςτε ςτη ζωό τησ Εκκληςύασ. ςκορπιϐσ: ο ϊγιοσ μϋςα ςτη φυλακό δοκιμϊζεται απϐ τον πειραςμϐ. Η πύςτη του ϐμωσ δεν τον ϊφηςε να χαθεύ. Κϊνοντασ το ςταυρϐ του και ϋχοντασ ςτην καρδιϊ του την πύςτη για το Φριςτϐ, εξαφανύζει το κακϐ. Η πύςτη μπορεύ να νικόςει και τον πιο δυνατϐ αντύπαλο. Ο Θεϐσ του Δημητρύου βοόθοι μοι: ο Νϋςτορασ δε διςτϊζει. Νικϊ τον Λυαύο με τη δϑναμη τησ προςευχόσ. Ο υπερόφανοσ και εγωιςτόσ γύγαντασ νικϋται, γιατύ προκαλεύ και το Θεϐ και τουσ ανθρϔπουσ. ο Λοϑποσ: ϋνασ ακϐμη μαθητόσ του αγύου Δημητρύου. Ο ϊγιοσ όταν τελικϊ δϊςκαλοσ και τησ πύςτησ και των ϋργων για το Θεϐ, ϐπωσ επύςησ ϋκανε πρϊξη την διδαςκαλύα του με το μαρτϑριϐ του. Φρειαζϐμαςτε τϋτοιουσ δαςκϊλουσ ςτην εποχό μασ. Εκεύνουσ που εννοοϑν ϐςα λϋνε. Εκεύνουσ που μασ αγαποϑνε αληθινϊ και μασ λϋνε ϐχι μϐνο ϐςα χρειαζϐμαςτε για να μϊθουμε γρϊμματα, αλλϊ και εκεύνουσ που μποροϑν να μασ οδηγόςουν ςτου «Θεοϑ τα πρϊγματα». Αυτού ςτη ζωό τησ Εκκληςύασ εύναι οι ϊγιοι, αλλϊ και ϐςοι ϊνθρωποι θϋλουν να προςφϋρουν το λϐγο του Θεοϑ. Ασ διαβϊζουμε τη ζωό των αγύων, αλλϊ και ασ ακοϑμε τουσ ιερεύσ, τουσ κατηχητϋσ μασ, ϐλουσ εκεύνουσ που μασ μιλοϑε για το Θεϐ. Κι εμεύσ με τη ςειρϊ μασ, ασ προςπαθοϑμε και με τα λϐγια και με τα ϋργα μασ να δεύχνουμε ςτουσ ϊλλουσ την πύςτη μασ ςτο Θεϐ. Ερωτόςεισ 1. Γιατύ ο ϊγιοσ Δημότριοσ δεν υπολϐγιςε τα αξιϔματα αλλϊ μιλοϑςε χωρύσ να φοβϊται για το Θεϐ ςτουσ ανθρϔπουσ; 2. Σι ϋςωςε τον ϊγιο απϐ το ςκορπιϐ; Σι μασ λϋει η προςευχό του αγύου Νϋςτορα; Ϊχουν ςχϋςη οι δϑο κινόςεισ δαςκϊλου και μαθητό; 3. Γιατύ ο Λυαύοσ ϋχαςε τη ζωό του; 4. Σι εύδουσ δαςκϊλουσ θϋλει η Εκκληςύα; υμπϋραςμα Η Εκκληςύα μασ θϋλει να μιλϊμε ςε ϐλουσ για το Φριςτϐ και με τα λϐγια και με τα ϋργα μασ και να αναζητοϑμε δαςκϊλουσ που θα μασ φϋρουν κοντϊ ςτο Θεϐ Απολυτύκιο του Αγύου Δημητρύου Ϋχοσ γ. (Θεύασ πύςτεωσ) Μϋγαν εϑρατο εν τοισ κινδϑνοισ, ςε υπϋρμαχον η οικουμϋνη, αθλοφϐρε τα ϋθνη τροποϑμενον. ωσ ουν Λυαύου καθεύλεσ την ϋπαρςιν, εν τω ςταδύω θαρρϑνασ τον Νϋςτορα. οϑτωσ ϊγιε, μεγαλομϊρτυσ Δημότριε, Φριςτϐν τον Θεϐν ικϋτευε, δωρόςαςθαι ημύν το μϋγα ϋλεοσ. [18]

19 Αντιςτοιχύςτε και βρεύτε το ςωςτό!!! ϊγιοσ Δημότριοσ۰ ۰Λυαύοσ Γαλϋριοσ ۰ κελύ۰ ۰Προςευχό ۰αυτοκρϊτορασ Νϋςτορασ۰ ۰ςκορπιϐσ ο Θεϐσ του Δημητρύου βοόθοι μοι۰ ۰Θεςςαλονύκη Να ζωγραφύςεισ τον ϊγιο Δημότριο: [19]

20 ΤΝΑΝΣΗΗ 4 3 και Οι ϊγιοι Ανϊργυροι Οι ϊγιοι Ανϊργυροι Κοςμϊσ και Δαμιανϐσ όταν αδϋρφια που κατϊγονταν απϐ την Ϊφεςο τησ Μικρϊσ Αςύασ. Οι γονεύσ τουσ όταν ευγενεύσ. Ο πατϋρασ τουσ όταν ειδωλολϊτρησ, αλλϊ μετϊ τη γϋννηςη των παιδιϔν του ϋγινε χριςτιανϐσ, ενϔ η μητϋρα τουσ Θεοδϐτη όταν απϐ την αρχό χριςτιανό. Δεν ϋζηςε πολϑ ο πατϋρασ τουσ και ϋτςι την ϐλη φροντύδα των παιδιϔν ανϋλαβε η μητϋρα. Οι Κοςμϊσ και Δαμιανϐσ ςποϑδαςαν διϊφορεσ επιςτόμεσ, αλλϊ, γρόγορα, αφοςιϔθηκαν ςτην ιατρικό, για να μποροϑν να ανακουφύζουν τουσ ςυνανθρϔπουσ τουσ απϐ τον πϐνο, απϐ κϊθε αςθϋνεια. Δεν ϋμεναν μϐνο ςτα φϊρμακα τησ επιςτόμησ. Φρηςιμοποιοϑςαν και το ϐπλο τησ πύςτησ. Με τη βοόθεια τησ προςευχόσ ςτο Θεϐ δεν ϊφηναν καμύα αςθϋνεια αθερϊπευτη. Μϊλιςτα, δεν ζητοϑςαν καμύα αμοιβό για τισ υπηρεςύεσ τουσ. Η ςτϊςη τουσ αυτό ϋκανε ιδιαύτερη εντϑπωςη ςτουσ ανθρϔπουσ, οι οπούοι τουσ χαρακτόριςαν Αναργϑρουσ, δηλαδό αυτοϑσ που δεν ϋπαιρναν αργϑρια, χρόματα. Δεν περιϐριζαν τη θεραπεύα μϐνο ςτουσ ανθρϔπουσ, αλλϊ γιϊτρευαν ακϐμη και τα ζϔα. Απϐ ϋνα ςημεύο και μετϊ δεν χρηςιμοποιοϑςαν τα ιατρικϊ ϐπλα καθϐλου, αλλϊ μϐνο το ϐνομα του Φριςτοϑ για να γύνουν καλϊ οι ϊνθρωποι και ςυνεχϔσ κόρυτταν το μόνυμα του Ευαγγελύου και τησ ςωτηρύασ του κϐςμου και των ανθρϔπων. Ο ϊγιοσ Δαμιανϐσ, νεϔτεροσ των δϑο αδελφϔν, κοιμόθηκε πρϔτοσ εν Κυρύω, ειρηνικϊ. Λύγο αργϐτερα τον ακολοϑθηςε ςτο ταξύδι ςτη Βαςιλεύα των ουρανϔν και ο αδελφϐσ του Κοςμϊσ. Πλόθη χριςτιανϔν ςυνϋρρεαν ςτο ναϐ που εύχε αναγερθεύ ςτον τϐπο τησ ταφόσ τουσ, ςτην τοποθεςύα που ονομϊζονταν Υερεμϊν. Σα τύμια λεύψανϊ τουσ και η εικϐνα τουσ αποτελοϑςαν πηγό ιαμϊτων για τουσ αρρϔςτουσ που οδηγοϑνταν εκεύ και τουσ επιτρεπϐταν να παραμεύνουν πολλϋσ μϋρεσ ςτο εςωτερικϐ του ναοϑ, κϊνοντασ προςευχϋσ και δεόςεισ ςτο Θεϐ και τουσ αγύουσ. Κανεύσ δεν ϋφευγε δύχωσ να βρει εύτε τη γιατρειϊ εύτε τη δϑναμη να αντϋξει με καρτερύα και ελπύδα την αςθϋνεια που ο Θεϐσ επιτρϋπει για τη ςωτηρύα τησ ψυχόσ του. Η Εκκληςύα μασ εορτϊζει τη μνόμη των Αγύων την 1 η Νοεμβρύου κϊθε χρϐνο. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια επιςτόμεσ και ιατρικό: ϐλεσ οι επιςτόμεσ βοηθοϑν τον ϊνθρωπο να ζόςει και να ερμηνεϑςει τον κϐςμο και τη ζωό, τι ςυμβαύνει, γιατύ ςυμβαύνει, πϔσ μποροϑν τα προβλόματα να διορθωθοϑν, πϐςο μποροϑμε να καταλϊβουμε γιατύ ζοϑμε. Η ιατρικό βοηθϊ τον ϊνθρωπο να νικόςει την αρρϔςτεια και το θϊνατο, γι αυτϐ και εύναι μεγϊλη επιςτόμη. Ο Φριςτϐσ ϋκανε θαϑματα και γιϊτρευε τουσ ανθρϔπουσ απϐ κϊθε κακϐ. Ϊτςι και η ιατρικό αποτελεύ μύα επιςτόμη, η οπούα αποτελεύ μύμηςη του Φριςτοϑ. Ψςτϐςο, η επιςτόμη δεν ξεκινϊ απϐ την πύςτη ςτο Θεϐ, αλλϊ απϐ τισ γνϔςεισ, απϐ τα ϐςα μαθαύνει ο ϊνθρωποσ. με τη βοόθεια τησ προςευχόσ: οι ϊγιοι Ανϊργυροι Κοςμϊσ και Δαμιανϐσ όταν ςπουδαύοι γιατρού. Δεν ϋμεναν ϐμωσ ςτη δϑναμη τησ επιςτόμησ, αλλϊ χρηςιμοποιοϑςαν το ϐπλο τησ πύςτησ ςτο Θεϐ. Μ αυτϐ θερϊπευαν κϊθε αρρϔςτια και όταν ςπουδαύο για τουσ ανθρϔπουσ εκεύνησ, αλλϊ και κϊθε εποχόσ, να γνωρύζουν ϐτι δεν όταν οι γνϔςεισ των γιατρϔν που τουσ ϋκαναν καλϊ, αλλϊ η πύςτη τουσ. Αναργϑρουσ: ϐλοι οι επιςτόμονεσ πληρϔνονται για τισ υπηρεςύεσ που προςφϋρουν ςτον κϐςμο, για να μπορϋςουν να ζόςουν. Ο Κοςμϊσ και ο Δαμιανϐσ δεν ϋπαιρναν χρόματα. Πϔσ ζοϑςαν ϐμωσ; Σουσ βοηθοϑςαν οι ϊνθρωποι, δύδοντϊσ τουσ τα απαραύτητα τρϐφιμα, για να μποροϑν να ζοϑνε. Αλλϊ δεν ϋπαιρναν χρόματα για τα θαϑματα και τισ ιϊςεισ που ϋκαναν. Εύχαν πϊρει δωρεϊν απϐ το Ωγιο Πνεϑμα τη χϊρη να γιατρεϑουν και δωρεϊν την προςϋφεραν. Αυτϐ εύναι και ο αληθινϐσ οριςμϐσ τησ αγϊπησ. Να μην περιμϋνουμε τύποτα απϐ τον ϊλλο και να τον βοηθοϑμε. Εμεύσ βϋβαια δεν εύναι εϑκολο να εργαζϐμαςτε χωρύσ αμοιβό. Μποροϑμε ϐμωσ να αγαποϑμε τουσ ανθρϔπουσ με τουσ οπούουσ ςυνεργαζϐμαςτε, ϐπωσ οι δϊςκαλοι και οι ςυμμαθητϋσ μασ ό αυτού με τουσ οπούουσ θα εύμαςτε μαζύ ςτη ζωό και να μην τουσ εκμεταλλευϐμαςτε χρηςιμοποιϔντϊσ τουσ μϐνο για να περνϊμε εμεύσ καλϊ. Κϊτι τϋτοιο δεν εύναι πϊντοτε εϑκολο, ύςωσ γύνεται μαρτϑριο, γιατύ υπϊρχει κακύα ςτουσ ανθρϔπουσ. Αν ϐμωσ ϋχουμε αγϊπη, τϐτε μϋςα απϐ την ανιδιοτϋλειϊ μασ (δηλαδό απϐ την επιθυμύα μασ να μην ϋχουμε ςυμφϋρον απϐ τουσ ϊλλουσ), μασ ευλογεύ ο Θεϐσ. κόρυτταν το μόνυμα του Ευαγγελύου: οι ϊγιοι Ανϊργυροι δεν όθελαν να γιατρευτοϑν οι ϊνθρωποι μϐνο ςτο ςϔμα. Ϋθελαν να γιατευτοϑν και ςτην ψυχό, να οδηγηθοϑν δηλαδό ςτη Βαςιλεύα των ουρανϔν, ςτη ςχϋςη με το Φριςτϐ, ςτην Εκκληςύα, να ςωθοϑν τελικϊ ολοκληρωτικϊ και ϐχι μϐνο να γύνουν καλϊ ωσ προσ το ςϔμα τουσ. Γι αυτϐ και ϋδιναν ςτουσ ανθρϔπουσ δωρεϊν το φϊρμακο του Ευαγγελύου και τησ πύςτησ. Ϋταν λοιπϐν η προςφορϊ τουσ ςυνολικό ςτον ϊνθρωπο και ϐχι μϐνο επαγγελματικό, ωσ γιατρού του ςϔματοσ. γιατρειϊ και δϑναμη: δεν γύνονται ϐλοι οι ϊνθρωποι καλϊ, ϐταν ϋχουν μια αρρϔςτια. Ο Θεϐσ θϋλει κϊποιοι να γιατρεϑονται, κϊποιοι ϐχι. Αν ϐμωσ υπϊρχει πύςτη, παύρνουν δϑναμη απϐ το Θεϐ και αντϋχουν ςτην αρρϔςτεια τουσ. Φαρακτηριςτικϐ τησ πύςτησ εύναι η προςευχό και η εμπιςτοςϑνη ςτο Θεϐ. Αυτϐ καλοϑμαςτε να κϊνουμε κι εμεύσ ϐταν γνωρύζουμε κϊποιον που εύναι ϊρρωςτοσ. Να ζητοϑμε απϐ το Θεϐ να τον κϊνει καλϊ ό να τον βοηθόςει να ϋχει υπομονό και ελπύδα ςτην αρρϔςτια του. Σο ςημαντικϐτερο εύναι η πύςτη. [20]

21 Ερωτόςεισ 1. Ποια όταν η διαφορϊ ανϊμεςα ςτην επιςτόμη τησ ιατρικόσ και τησ ιατρικόσ των αγύων Αναργϑρων; 2. Γιατύ οι ϊγιοι δεν ϋπαιρναν χρόματα; Μποροϑμε να το κϊνουμε αυτϐ εμεύσ ςόμερα; 3. Σι μασ δεύχνει το γεγονϐσ ϐτι οι ϊγιοι μιλοϑςαν για το Ευαγγϋλιο και το Φριςτϐ ςτουσ ανθρϔπουσ που θερϊπευαν; 4. Γιατύ δε γύνονται ϐλοι οι ϊνθρωποι καλϊ απϐ τισ αρρϔςτιεσ, ακϐμη κι αν πιςτεϑουν ςτο Θεϐ; 5. Πϐςο εϑκολο εύναι να μη ζητοϑμε απϐ τουσ ϊλλουσ κϊτι, αλλϊ να τουσ αγαποϑμε; Μια προςευχό απϐ τη Θεύα Λειτουργύα Σα καλϊ και ςυμφϋροντα ταισ ψυχαύσ ημϔν και ειρόνην τω κϐςμω παρϊ του Κυρύου αιτηςϔμεθα. υμπϋραςμα Η αγϊπη δύνει νϐημα ςτη ζωό μασ και μασ κϊνει ανιδιοτελεύσ, να προςφϋρουμε χωρύσ να ζητοϑμε και ς α υτϐ μασ βοηθϊ η ςχϋςη μασ με το Θεϐ. Απολυτύκιο εορτόσ αγύων Αναργϑρων. Ϋχοσ πλ. δ. Ωγιοι Ανϊργυροι και Θαυματουργού, επιςκϋψαςθε τασ αςθενεύασ ημϔν, δωρεϊν ελϊβετε, δωρεϊν δϐτε ημύν. Να βρεισ τισ 5 λϋξεισ που κρϑβονται ανϊμεςα ςτα γρϊμματα: ΑΥΔΗΞΛΞΠΟΙΘΗΜΑΓΑΠΗΜΗΞΚΛΟΙΘΤΣΡΥΔΨΒΜΑΝΑΡΓΤΡΟΙΛΞΟΙΟΙΟΙΘΤΣΡΕΚΟΜΑΛΚ ΞΗΓΥΔΑΡΣΤΘΙΟΟΚΞΗΓΔΑΜΙΑΝΟΛΞΞΗΓΥΥΒΧΞΚΛΦΡΙΣΟΛΞΗΓΥΔΑΕΡΤΘΙΚΗΒΨΞΔΞΨ ΚΑΒΗΞΞΑΒΚΓΗΞ Να ζωγραφύςεισ τουσ αγύουσ Αναργϑρουσ: [21]

22 ΤΝΑΝΣΗΗ 5 10 και Οι Αρχϊγγελοι και οι Ωγγελοι Ο Θεϐσ, πριν δημιουργόςει τον κϐςμο, δημιοϑργηςε τον κϐςμο των αγγϋλων. Οι ϊγγελοι εύναι πνεϑματα, δηλαδό υπϊρξεισ που δεν ϋχουν ςϔμα, και που υπϊρχουν για να φϋρουν ςτον κϐςμο το θϋλημα του Θεοϑ, να ψϊλλουν και να δοξολογοϑν το Θεϐ, να φυλϊνε τουσ ανθρϔπουσ απϐ το κακϐ και να προςπαθοϑν να οδηγόςουν τουσ ανθρϔπουσ ςτο Θεϐ. Ο κϊθε ϊνθρωποσ ϋχει ϋναν φϑλακα Ωγγελο. Οι Ωγγελοι διακρύνονται ςε εννϋα τϊγματα, δηλαδό ομϊδεσ: εραφεύμ, Φερουβεύμ, Θρϐνοι, Κυριϐτητεσ, Δυνϊμεισ, Εξουςύεσ, Αρχϋσ, Ωγγελοι και Αρχϊγγελοι. Οι Ωγγελοι εύναι παρϐντεσ ςε κϊθε θεύα Λειτουργύα. ήταν μϊλιςτα μεγϊλοι ϊγιοι, ϐπωσ ο δικϐσ μασ ϊγιοσ πυρύδων, προςευχϐταν ςτο Θεϐ και λειτουργοϑςε ϊκουγε τουσ αγγϋλουσ να του απαντοϑνε ςτα λϐγια του. Οι Ωγγελοι εύναι ελεϑθεροι ϐπωσ και οι ϊνθρωποι να εύναι κοντϊ ςτο Θεϐ ό μακριϊ απϐ Αυτϐν. Για τον λϐγο αυτϐ υπϊρχουν και οι δαύμονεσ. Ϋταν το δϋκατο τϊγμα των Αγγϋλων, που αποφϊςιςαν ϐμωσ να υπϊρχουν μακριϊ απϐ το Θεϐ, επιλϋγοντασ τον εγωιςμϐ τουσ ωσ θεϐ. Επικεφαλόσ τουσ εύναι ο Εωςφϐροσ, ο διϊβολοσ, το ταγκαλϊκι, που αγωνύζεται να παραςϑρει και τουσ ανθρϔπουσ να εύναι μακριϊ απϐ το Θεϐ. ήμωσ, αν πιςτεϑουμε ςτο Θεϐ και αποφαςύζουμε να μϋνουμε κοντϊ ςτην αγϊπη Σου, τϐτε ο διϊβολοσ δεν μπορεύ να μασ κϊνει κανϋνα κακϐ, οϑτε να μασ πϊει ςτην κϐλαςη, αλλϊ θα μϋνουμε ςτον Παρϊδειςο, μαζύ με τουσ αγγϋλουσ. Και οι ϊγγελοι μασ βοηθϊνε να εύμαςτε κοντϊ ςτο Θεϐ, αρκεύ να αγαποϑμε. Αυτϐ μασ λϋει και αυτό η ωραύα ιςτορύα που μασ διαςϔζει ϋνασ ςπουδαύοσ Ρϔςοσ ςυγγραφϋασ, ο Ντοςτογιϋφςκυ: Ϋταν κϊποτε μια γριϊ γυναύκα, η οπούα ςτη ζωό τησ δεν εύχε κϊνει κανϋνα καλϐ. ήταν πϋθανε, ο ϊγγελϐσ τησ την πόγε ςτο θρϐνο του Θεοϑ, μα ςτο βιβλύο των πρϊξεϔν τησ δεν υπόρχε καμύα καλοςϑνη κι ϋτςι ο δρϐμοσ τησ όταν για την κϐλαςη. Ο ϊγγελϐσ τησ ςτενοχωρόθηκε αφϊνταςτα. Αναζότηςε ςτισ πιο κρυφϋσ ςημειϔςεισ του βιβλύου του καθενϐσ, μόπωσ και βρει κϊποια καλό πρϊξη και αναγκϊςει το Θεϐ που εύναι γεμϊτοσ αγϊπη να την πϊρει ςτον Παρϊδειςο. Χϊχνοντασ, λοιπϐν, βρόκε ϐτι κϊποτε ϐταν η γριϊ ςκϊλιζε τον κόπο τησ, όρθε ϋνασ ζητιϊνοσ που τησ ζότηςε ελεημοςϑνη. Η γριϊ δεν όθελε να δϔςει τύποτα, αλλϊ ο ζητιϊνοσ όταν πολϑ επύμονοσ. Σϐτε, αφοϑ νευρύαςε, η γριϊ τρϊβηξε μια αγριοκρεμμϑδα και την πϋταξε ςτο ζητιϊνο, για να απαλλαγεύ απϐ την παρουςύα του. Ο ϊγγελοσ χϊρηκε και εύπε ςτο Θεϐ το ςυμβϊν. Σϐτε Αυτϐσ του εύπε: «Πϊρε μια αγριοκρεμμϑδα κι αν μπορϋςει η γριϊ να κρατηθεύ απ αυτόν και βγει απϐ την κϐλαςη, ασ τη φϋρεισ ςτον Παρϊδειςο». Ο ϊγγελοσ χϊρηκε αφϊνταςτα, πόρε μια αγριοκρεμμϑδα και κατηφϐριςε ςτην κϐλαςη. Ρϔτηςε ποϑ βρύςκεται η γριϊ και τησ εύπε τα ευχϊριςτα. Η γριϊ καταχϊρηκε και αρπϊχτηκε απϐ την αγριοκρεμμϑδα που κρατοϑςε ο Ωγγελοσ και ϊρχιςε να βγαύνει απϐ την κϐλαςη. Σϐτε ςυνϋβη το εξόσ παρϊδοξο. Απϐ τα πϐδια τησ γριϊσ ϊρχιςαν να κρεμιϐνται κι ϊλλοι κολαςμϋνοι για να ξεφϑγουν απϐ τον τϐπο τησ βαςϊνου. ήμωσ η γριϊ ϊρχιςε να τουσ ςπρϔχνει φωνϊζοντασ: «Δικιϊ μου εύναι η αγριοκρεμμϑδα, δεν ϋχετε θϋςη μαζύ μου!». Ο ϊγγελοσ την παρακαλοϑςε να δεύξει αγϊπη, αλλϊ η γριϊ όταν αμετϊπειςτη. Κλωτςοϑςε τισ ϊλλεσ ψυχϋσ και φϔναζε! Σϐτε η αγριοκρεμμϑδα ϋςπαςε και η γριϊ και ϐλεσ οι ϊλλεσ ψυχϋσ ξαναγϑριςαν ςτην κϐλαςη. Ο ϊγγελοσ λυπημϋνοσ ξαναγϑριςε ςτον Παρϊδειςο και ετοιμϊςτηκε για ϋνα νϋο ταξύδι ςτη γη κοντϊ ςε μια καινοϑρια ψυχό. Θα τον ςυντρϐφευε η ελπύδα ϐτι αυτό η ψυχό θα μποροϑςε να δεύξει λύγη αγϊπη, ϐςο κρατϊ μια αγριοκρεμμϑδα. Ο Παρϊδειςοσ ϊλλωςτε, κερδύζεται για τϐςο λύγο. Αρκεύ να το θϋλουμε! Η Εκκληςύα μασ εορτϊζει ϐλουσ τουσ Αγγϋλουσ ςτισ 8 Νοεμβρύου. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Ωγγελοι και ταγκαλϊκι: η Εκκληςύα μασ μιλϊ για τον πνευματικϐ κϐςμο. Σϐςο οι ϊγγελοι ϐςο και ο διϊβολοσ και τα ταγκαλϊκιϊ του κυκλοφροϑνε ανϊμεςϊ μασ, χωρύσ να τουσ βλϋπουμε. ήταν ϐμωσ ακοϑμε ςτην καρδιϊ μασ την φωνό που μασ λϋει να δεύχνουμε αγϊπη και καλοςϑνη και παρϊλληλα, ϐταν ακοϑμε ςτο μυαλϐ μασ μύα φωνό που μασ λϋει να κϊνουμε το κακϐ ό να ζοϑμε ϐχι ϐπωσ θϋλει ο Θεϐσ, αλλϊ ϐπωσ θϋλουμε εμεύσ, χωρύσ να λογαριϊζουμε αν κϊνουμε κακϐ ςτον εαυτϐ μασ και ςτουσ ϊλλουσ, τϐτε καταλαβαύνουμε ϐτι υπϊρχουν και ϊγγελοι και δαύμονεσ. Επύςησ, ϐταν θϋλουμε να προςευχηθοϑμε, βλϋπουμε ϐτι ςκεφτϐμαςτε διϊφορα και ϐχι το Θεϐ, αλλϊ και δεν βρύςκουμε ηςυχύα, τϐτε βλϋπουμε ϐτι δεν κϊνουμε μϐνοι μασ το κακϐ. Όταν πϋθανε: η ψυχό του κϊθε ανθρϔπου που πεθαύνει ςυνοδεϑεται απϐ τον φϑλακα ϊγγελο και παρουςιϊζεται ςτο Θεϐ. Εκεύ, ανϊλογα με την αγϊπη που δεύχνει, πηγαύνει ςτον παρϊδειςο, δηλαδό μενει κοντϊ ςτο Θεϐ, ό πϊει ςτην κϐλαςη, εύναι δηλαδό μακριϊ απϐ το Θεϐ. ήλα εξαρτϔνται απϐ την αγϊπη. [22]

23 αγριοκρεμμϑδα: εύναι αρκετό μύα πρϊξη που δεύχνει αγϊπη, ακϐμη κι αν δεν την πιςτεϑουμε, ϔςτε ο ϊνθρωποσ να πϊει ςτον Παρϊδειςο. Αλλϊ, αν η καρδιϊ μασ δεν ϋχει οϑτε ύχνοσ αγϊπησ, τϐτε δεν ϋχουμε ελπύδα να καταλϊβουμε ποιοσ εύναι ο Θεϐσ και πϔσ μποροϑμε να οδηγηθοϑμε κοντϊ Σου. Δικιϊ μου εύναι η αγριοκρεμμϑδα: η γριϊ όθελε να πϊει μϐνη τησ ςτον Παρϊδειςο. Αυτϐ τελικϊ την ϋκανε να γυρύςει ςτην κϐλαςη, κοντϊ ςτο ταγκαλϊκι που την ϋκανε να μην αγαπϊ, αλλϊ και να θϋλει να εύναι μϐνη τησ. Αν εύμαςτε μϐνοι μασ, δεν μποροϑμε να εύμαςτε κοντϊ ςτο Θεϐ που θϋλει τουσ πϊντεσ κοντϊ Σου, επειδό αγαπϊ. Ο ϊγγελοσ κϊνει ϐ,τι μπορεύ. Πρϋπει ϐμωσ κι εμεύσ να το θϋλουμε να ϋχουμε αγϊπη και να μοιραζϐμαςτε τη ζωό μασ με το Θεϐ και τουσ ϊλλουσ. Αυτϐ ςυμβαύνει ςτη ζωό τησ Εκκληςύασ. Γι αυτϐ και χρειϊζεται να προςευχϐμαςτε ςτο Θεϐ και να παρακαλοϑμε τον ϊγγελϐ μασ να εύναι κοντϊ μασ. Ερωτόςεισ 1. Σι θϋλουν απϐ μασ οι ϊγγελοι και τι κϊνουν τα ταγκαλϊκια; 2. Πϔσ φαινϐταν η κακύα τησ γριϊσ; 3. Σι μασ δεύχνει η επιθυμύα του αγγϋλου να ςωθεύ η γριϊ; 4. Γιατύ τελικϊ η γριϊ παρϋμεινε ςτην κϐλαςη; 5. Σι χρειϊζεται να κϊνουμε κι εμεύσ για να εύναι χαροϑμενοσ ο ϊγγελϐσ μασ; Μια προςευχό απϐ τη Θεύα Λειτουργύα Ωγγελον ειρόνησ, πιςτϐν οδηγϐν, φϑλακα των ψυχϔν και των ςωμϊτων ημϔν παρϊ του Κυρύου αιτηςϔμεθα. υμπϋραςμα Η Εκκληςύα πιςτεϑει ϐτι ϋχουμε τουσ αγγϋλουσ που μασ φυλϊνε και μασ διδϊςκουν τι θϋλει ο Θεϐσ. Απολυτύκιο εορτόσ των Σαξιαρχών. Ϋχοσ δ. Ο υψωθεύσ. Σων ουρανύων ςτρατιϔν αρχιςτρϊτηγοι, δυςςωποϑμεν υμϊσ ημεύσ οι ανϊξιοι ύνα ταισ υμϔν δεςόςεςι τειχύςητε ημϊσ, ςκϋπη των πτερϑγων τησ αϑλου υμϔν δϐξησ, φρουροϑντεσ ημϊσ προςπύπτοντασ εκτενϔσ και βοϔντασ εκ των κινδϑνων λυτρϔςατε ημϊσ, ωσ ταξιϊρχαι των ϊνω δυνϊμεων. Να αντιςτοιχύςεισ τισ δϑο ςτόλεσ Δημιουργύα ϊγγελοι γριϊ Παρϊδειςοσ ψυχό αγριοκρεμμϑδα πνευματικϐσ κϐςμοσ ταγκαλϊκια ςϔμα Κϐλαςη Να ζωγραφύςεισ τουσ αγγϋλουσ να προςεϑχονται ςτο θρϐνο του Θεοϑ: [23]

24 ΤΝΑΝΣΗΗ 6 17 και Ο Όςιοσ Ιωαννύκιοσ ο εν Ολϑμπω Ο ήςιοσ Ιωαννύκιοσ γεννόθηκε ς ϋνα χωριϐ τησ Βιθυνύασ, τησ Μικρϊσ Αςύασ. Οι γονεύσ του όταν αγρϐτεσ και απϐ μικρϐ ( επτϊ ετϔν ) τον ϋβαλαν να προςϋχει χούρουσ (γουρουνϊκια). χολεύο δεν εύχε πϊει κι ϋτςι ϐταν ϋγινε δεκαεννϋα χρονϔν κατατϊχτηκε ςτην αυτοκρατορικό φρουρϊ, ϐπου δοξϊςτηκε ςτισ μϊχεσ κι ϋκανε πολλϊ κατορθϔματα. Για δεκαεπτϊ χρϐνια υπηρϋτηςε ςτο ςτρατϐ και κϊποια φορϊ επιςτρϋφοντασ απϐ μια νικηφϐρα εκςτρατεύα επιςκϋφθηκε ϋνα μοναςτόρι ςτο βουνϐ ήλυμπο ςτησ Βιθυνύασ. Εκεύ ςυνϊντηςε ϋνα ςπουδαύο γϋροντα, ο οπούοσ αφοϑ μύληςε για λύγο μαζύ του, του εξόγηςε ϐτι όταν λϊθοσ να μϊχεται τισ εικϐνεσ. Εκεύνοσ κατϊλαβε το λϊθοσ και πριν φϑγει απϐ το μοναςτόρι προςκϑνηςε την εικϐνα του Φριςτοϑ. ε μύα μϊχη εναντύον των Βουλγϊρων ο Ιωαννύκιοσ ϋδειξε απαρϊμιλλο ηρωιςμϐ ςϔζοντασ μϊλιςτα τη ζωό του αυτοκρϊτορα του Βυζαντύου Κωνςταντύνου του Σ. Σϐτε όταν που ο αυτοκρϊτορασ του πρϐτεινε να ενταχθεύ ςτην προςωπικό φρουρϊ του. ήμωσ ο Ιωαννύκιοσ εύχε ϊλλα ςτο μυαλϐ του. Ζότηςε απϐ τον αυτοκρϊτορα ωσ μϐνη επιβρϊβευςη μετϊ απϐ εικοςιτϋςςερα χρϐνια αφοςιωμϋνησ υπηρεςύασ να του επιτρϋψει να αποςτρατευθεύ, ϔςτε να γύνει μοναχϐσ, πρϊγμα, το οπούο και ϋγινε. Γύνεται μοναχϐσ και «κϊθεται ςτα θρανύα» ςε μεγϊλη ηλικύα, ϔςτε να μϊθει τα εκκληςιαςτικϊ γρϊμματα. Εύναι πολϑ επιμελόσ και αποτελεύ παρϊδειγμα προσ μύμηςη. Μαθαύνει απϋξω τριϊντα ψαλμοϑσ και αποςϑρεται ς ϋνα βουνϐ ψηλϊ, για να κϊνει περιςςϐτερη ϊςκηςη και προςευχό. Γρόγορα αποκτϊ φόμη και απϐ ταπεύνωςη αυτϐσ φεϑγει, για να πϊει ςτο βουνϐ Σριχϊλικοσ κοντϊ ςτην Προϑςα. Ανϊ δϑο τρύα χρϐνια ϊλλαζε περιοχό ϊςκηςησ, για να μην τον τιμοϑν και τον επαινοϑν οι ϊνθρωποι. Και ϐςο περνοϑςαν τα χρϐνια, εκεύνοσ ϋκανε ακϐμη περιςςϐτερη ϊςκηςη. Εύχε προοδεϑςει τϐςο πολϑ πνευματικϊ που ϋκανε θαϑματα και γνϔριζε την καρδιϊ ϐςων τον επιςκϋπτονταν. άδρυςε τρύα μοναςτόρια. Γυρνϔντασ απϐ το βουνϐ Ωλςοσ τησ περιοχόσ τησ Λυδύασ, ο Ωγιοσ δηλητηριϊςτηκε απϐ ϋναν Πϋρςη μϊγο, που τον ϋλεγαν Γουρύα. ήταν ςυνϋβη το περιςτατικϐ όταν 20 επτεμβρύου, και το βρϊδυ ςτον ϑπνο του εμφανύςτηκε ο Ωγιοσ Ευςτϊθιοσ ( τϐτε γιορτϊζει), του ϋδωςε να φϊει ϋνα κομμϊτι ξϑλο και τον γιϊτρεψε αμϋςωσ. Ψσ δεύγμα ευγνωμοςϑνησ ϋκτιςε ναϐ και μοναςτόρι του Αγύου Ευςταθύου ς εκεύνον τον τϐπο. Κϊποια ϊλλη ςτιγμό εξαφϊνιςε με το ςιδερϋνιο ραβδύ του που εύχε ςτην κορυφό του το ςημεύο του ςταυροϑ, πολλϊ δηλητηριϔδη φύδια που γϋμιζαν τισ περιοχϋσ που περνοϑςε. Η αςκητικϐτητα και η προςευχό του τον ϋκαναν να ϋχει ϊλλη ςχϋςη τϐςο με τουσ ανθρϔπουσ, να γνωρύζει απϐ πριν τι όθελαν, ϐςο και με τα ζϔα, να τον ςϋβονται και να τον υπακοϑουν ϊγρια θηρύα ϐπωσ μια αρκοϑδα, η οπούα κατατρϐμαξε του επιςκϋπτεσ ςτην αρχό αλλϊ μετϊ, με εντολό του γϋροντα, ξϊπλωςε ςτο πϊτωμα ςαν ςκυλϊκι. Η ςχϋςη του Αγύου με το Θεϐ όταν τϋτοια ϔςτε επικοινωνοϑςαν ςε ϊλλο επύπεδο. Λύγο καιρϐ πριν πεθϊνει ςε ηλικύα 92 ετϔν, οριςμϋνοι μοναχού που τον ζόλευαν, ϋβαλαν φωτιϊ ςτο κελύ του. Εκεύνοσ, με τη χϊρη του Θεοϑ, γνϔριςε αμϋςωσ ποιοι το εύχαν κϊνει και τουσ κϊλεςε με πραϐτητα και ηρεμύα να φϊνε ϐλοι μαζύ. Η γλυκϑτητα του γϋροντα ϋκανε οριςμϋνουσ απϐ τουσ εμπρηςτϋσ να μετανοόςουν κατϊ τη διϊρκεια τησ κουβϋντασ τουσ, ενϔ ο γϋροντασ εξϋλαβε τη φωτιϊ ωσ ϋνδειξη αναχϔρηςόσ του απϐ το μϊταιο τοϑτο κϐςμο. Κοιμόθηκε ειρηνικϊ ςτη ερημητόριϐ του λύγο ϋξω απϐ το μοναςτόρι του Ολϑμπου ςτη Βιθυνύα και η Εκκληςύα μασ τιμϊ τη μνόμη του ςτισ 4 Νοεμβρύου. [24]

25 Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Κατατϊχτηκε ςτην αυτοκρατορικό φρουρϊ: εκεύνο τον καιρϐ, όταν ςυχνϐ φαινϐμενο τα παιδιϊ των φτωχϐτερων, και πολλϋσ φορϋσ πολϑτεκνων οικογενειϔν να κατατϊςςονται ςτο ςτρατϐ του αυτοκρϊτορα, για να αποκτόςουν μια καλό εργαςύα με ςύγουρο μιςθϐ. Αποτελοϑςε τιμό και δϐξα για κϊποιον τϐτε να ανόκει ςτον αυτοκρατορικϐ ςτρατϐ. εικονομαχύα: για περύπου εκατϐ χρϐνια η Βυζαντινό αυτοκρατορύα βαςανύζονταν απϐ τισ διαμϊχεσ εικονολατρϔν και εικονομϊχων. Οι εικονολϊτρεσ προςκυνοϑςαν τισ εικϐνεσ αλλϊ δεν τιμοϑςαν και ςϋβονταν το εικονιζϐμενο πρϐςωπο, ϐπωσ εύναι το ςωςτϐ, αλλϊ αγιοποιοϑςαν τα υλικϊ (χρϔματα, ξϑλο κτλ). Απϐ την ϊλλη πλευρϊ οι εικονομϊχοι όταν λϊθοσ κι εκεύνοι, γιατύ κατϋςτρεφαν και πολεμοϑςαν τισ εικϐνεσ. Σο πρϐβλημα λϑθηκε οριςτικϊ ϐταν η αυτοκτρϊτειρα Θεοδϔρα η Αυγοϑςτα επανϋφερε την προςκϑνηςη των εικϐνων. Η αναςτόλωςη ϐπωσ λϋγεται των εικϐνων ϋγινε το 843 μ.φ. και η Αγύα Θεοδϔρα γιορτϊζει ςτισ 11 Υεβρουαρύου. Σο λεύψανϐ τησ βρύςκεται ϊφθαρτο, ολϐκληρο, ςτο Μητροπολιτικϐ ναϐ τησ Κϋρκυρασ ( Παναγύα πηλαιϔτιςςα). Αςκητικϐτητα και προςευχό: ο Ιωαννύκιοσ απϐ τϐτε που ϋγινε μοναχϐσ επιδϐθηκε ςε αγϔνεσ πνευματικοϑσ. Η τροφό του όταν λιγοςτό και ϐλη τη μϋρα ο νουσ όταν ςτραμμϋνοσ ςτο Θεϐ. Εύτε προςευχϐταν, εύτε εργαζϐταν χειρωνακτικϊ εύτε διϊβαζε το λϐγο του Θεοϑ, εύχε το νου και την καρδιϊ του ςυνεχϔσ ςτραμμϋνη ςτο Θεϐ. Γρόγορα ο Θεϐσ επϋτρεψε να γύνει γνωςτϐσ ςτουσ ανθρώπουσ και η φόμη εξαπλωνϐταν ϐπου και να πόγαινε: οι ϊνθρωποι που ϋχουν ουςιαςτικό ςχϋςη με το Θεϐ, γύνονται εϑκολα αναγνωρύςιμοι απϐ τουσ ανθρϔπουσ, καθϔσ η θεύα Φϊρισ τουσ κϊνει ξεχωριςτοϑσ, τουσ παραχωρεύται η δυνατϐτητα να κϊνουν θαϑματα, να θεραπεϑουν αςθϋνειεσ, και να ζητϊνε οι ϊνθρωποι τη ςυμβουλό και την προςευχό τουσ. Γνώριςε αμϋςωσ ποιοι το εύχαν κϊνει: ο ϊγιοσ εύχε φωτιςμϋνη καρδιϊ απϐ το Θεϐ. Επειδό αγωνιζϐταν πνευματικϊ, νόςτευε, προςευχϐταν, αγρυπνοϑςε, ςκεφτϐταν το Θεϐ, αγαποϑςε τουσ ανθρϔπουσ, ο Θεϐσ του φϔτιζε την καρδιϊ και το μυαλϐ και τον ϋκανε να βλϋπει ςτα πρϐςωπα των ανθρϔπων τι εύχαν ςτην καρδιϊ τουσ. Αυτϐ όταν ςημϊδι εξαιρετικόσ αγιϐτητασ. η γλυκϑτητα: ο γϋροντασ μιλοϑςε με γλυκϑ τρϐπο ςτουσ ανθρϔπουσ και τουσ ϋκανε να μετανιϔνουν για την κακό τουσ ςυμπεριφορϊ. Και μϐνο το πρϐςωπο και ο φωτιςμϐσ τησ καρδιϊσ ϋκανε τουσ ϊλλουσ να καταλαβαύνουν πϔσ θϋλει ο Θεϐσ τον ϊνθρωπο. Ϊτςι, ϋπαιρναν την απϐφαςη να αλλϊξουν τη ζωό τουσ. και τα ζώα: ακϐμη και τα ζϔα ημϋρωναν κοντϊ ςτο γϋροντα. Σελικϊ, αν προςπαθοϑμε να εύμαςτε κοντϊ ςτο Θεϐ απϐ τη μικρό μασ ηλικύα, αν αςκοϑμαςτε με τη νηςτεύα ςτο φαγητϐ, ςτην τηλεϐραςη, ςτο ψϋμα, ςτην αμαρτύα, ϊμα διαλϋγουμε να προςευχϐμαςτε ςτο Θεϐ ϐςο περιςςϐτερο μποροϑμε, αν χαιρϐμαςτε τη ζωό τησ Εκκληςύασ, τϐτε αποκτοϑμε ϊλλη φϔτιςη ςτη ζωό μασ και ςτην καρδιϊ μασ: τη φϔτιςη τησ αγϊπησ, τησ καλοςϑνησ, τησ ομορφιϊσ που δύνει η ςχϋςη με το Θεϐ. Ερωτόςεισ 1. Γιατύ ο ϊγιοσ εγκατϋλειψε το ςτρατϐ; Με τι όθελε να αςχοληθεύ; 2. Σι ϋκανε ϐ ϊγιοσ, ϐταν ϋγινε «διϊςημοσ» ; 3. Γιατύ δε φοβϐταν τα ϊγρια ζϔα; Εκεύνα πϔσ τον αντιμετϔπιζαν; 4. Σι θα πει «γνϔριζε τισ καρδιϋσ των ανθρϔπων»; 5. Πϔσ αντιμετϔπιςε τουσ ϊλλουσ μοναχοϑσ που ϋβαλαν φωτιϊ ςτο κελύ του; Γιατύ; Εμεύσ τι θα κϊναμε ςτη θϋςη του; 6. Πϐςο βοόθηςε τον ϊγιο η αςκητικό ζωό; Πϐςο μπορεύ να βοηθόςει εμϊσ; υμπϋραςμα Η Εκκληςύα μασ ζητϊ να ζοϑμε αςκητικϊ, να νηςτεϑουμε, να προςευχϐμαςτε, να ϋχουμε ςχϋςη με το Θεϐ. Ϊτςι η ζωό μασ αποκτϊ ϊλλο νϐημα και αντιμετωπύζουμε τη ζωό με ελπύδα ςτο Θεϐ. Απολυτύκιο ςε όχο πλ. δ Σαισ των δακρϑων ςου ροαύσ τησ ερόμου το ϊγονον εγεϔργηςασ καη τοισ εκ βϊθουσ ςτεναγμούσ εισ εκατϐν τουσ πϐνουσ εκαρποφϐρηςασ και γϋγονασ φωςτόρ, τη οικουμϋνη λϊμπων τοισ θαϑμαςιν, Ιωαννύκιε Πατόρ ημϔν ήςιε πρϋςβευε Φριςτϔ τω Θεϔ ςωθόναι τασ ψυχϊσ ημϔν [25]

26 ΛΚΞΗΓΥΙΨΑΝΝΙΚΙΟΓΗΣΡΒΙΘΤΝΙΑΖΦΧΥΡΣΡΙΦΑΛΙΚΟΞΚΔΥΠΡ ΟΤΑΓΗΡΣΕΤΣΑΘΙΟΣΤΣΑΑΓΟΤΡΙΑΞΚΕΟΑΚΗΣΙΚΟΣΗΣΑ ΕΡΟΠΟΛΚΠΡΟΕΤΦΗΥΓΠΟΣΤΟΛΤΜΠΟΥΓΠΣΝΜΘΑΤΜΑΣΑΡ ΟΔΓΗ Βρεσ ςτο κρυπτϐλεξο 10 λϋξεισ απϐ την ιςτορύα που ϊκουςεσ και διϊβαςεσ. Σισ λϋξεισ θα τισ βρεισ διαβϊζοντασ με προςοχό τα γρϊμματα το ϋνα μετϊ το ϊλλο. Να ζωγραφύςεισ τον Όςιο Ιωαννύκιο τον εν Ολϑμπω: [26]

27 ΤΝΑΝΣΗΗ 7 24 και Η Οςύα Παραςκευό η Επιβατηνό Η Οςύα Παραςκευό η Επιβατινό γεννόθηκε ςτουσ Επιβϊτεσ τησ Θρϊκησ. Ϊζηςε ςτα χρϐνια τησ Βυζαντινόσ Αυτοκρατορύασ. Καταγϐταν απϐ χριςτιανικό οικογϋνεια. Ϋταν πλοϑςια κι οι γονεύσ τησ εύχαν ευγϋνεια και όθοσ. Ϋταν μοναχοκϐρη κι εύχε ϐ,τι ζητοϑςε. ήταν όταν 10 χρονϔν κϊποια μϋρα μαζύ με τη μητϋρα και τη ςυνοδεύα τουσ πόγαν ςτην εκκληςύα να λειτουργηθοϑν. το Ευαγγϋλιο ϊκουςε: «Αν κϊποιοσ θϋλει να με ακολουθόςει να ςηκϔςει τον προςωπικϐ του ςταυρϐ και να με ακολουθόςει» και αυτϐ τον λϐγο τον ϋβαλε ςτην καρδιϊ τησ. Βγαύνοντασ απϐ το ναϐ ϋβγαλε τα μεταξωτϊ και χρυςοϓφαντα ροϑχα τησ με διακριτικϐτητα και τα ϋδωςε ς ϋναν φτωχϐ ϊνθρωπο που ςυνϊντηςε. Οι γονεύσ τησ την μϊλωςαν και τησ απαγϐρευςαν να το ξανακϊνει ϐμωσ η οςύα Παραςκευό εύχε τϐςη μεγϊλη αγϊπη για το Φριςτϐ που ςυνϋχιςε να βοηθϊ τουσ φτωχοϑσ. Πϋραςε πολλϋσ δυςκολύεσ απϐ τουσ γονεύσ τησ, ειρωνεύα, ξϑλο, απειλϋσ ϔςπου μια μϋρα αποφϊςιςε να φϑγει και να αφιερωθεύ για πϊντα ςτο Θεϐ. Σην αναζότηςε η οικογϋνειϊ τησ αλλϊ δεν την βρόκε. Αφοϑ ϋμεινε ςτην Κωνςταντινοϑπολη αρκετϐ καιρϐ και περιπλανόθηκε για χρϐνια με υπομονό,επιμονό και προςευχό ϋγινε μοναχό ςε μια γυναικεύα μονό ςτην ϋρημο του Ιορδϊνη. Αςκότεψε εκεύ με αγϊπη μαζύ με τισ ϊλλεσ αδελφϋσ. Ο διϊβολοσ τησ ϋβαλε πολλοϑσ πειραςμοϑσ αλλϊ η οςύα όταν αποφαςιςμϋνη να εμπιςτευτεύ την αγϊπη του Θεοϑ. Με ταπεύνωςη και προςευχό αντιμετϔπιζε νικηφϐρα ϐλεσ τισ δυςκολύεσ. Η μονό ϋμοιαζε ςαν μια μικρό πνευματικό κυψϋλη και οι αδελφϋσ ςαν μϋλιςςεσ ςυνεργϊζονταν για την αγϊπη του Θεοϑ. Αναπαϑτηκε ειρηνικϊ λύγα χρϐνια αργϐτερα ςτον ναϐ των Αγύων Αποςτϐλων ς ϋνα μικρϐ χωριϐ τησ Κωνςταντινοϑπολησ, την Καλλικρϊτεια ςε ηλικύα 27 ετϔν. Ϊκανε πολλϊ θαϑματα ϐςο ζοϑςε αλλϊ και μετϊ το θϊνατϐ τησ. Κϊποτε ςτην περιοχό ϋνα πελϔριο φύδι ϋκανε κακϐ ςτουσ κατούκουσ. Οι κϊτοικοι όλπιζαν ςτην αγϊπη και ςτην θαυματουργικό δϑναμη τησ οςύασ και λιτϊνευςαν το ϊφθαρτο λεύψανϐ τησ μπροςτϊ απϐ την ςπηλιϊ του φιδιοϑ. Αυτϐ βγόκε ϋτοιμο να καταςπαρϊξει τουσ ανθρϔπουσ αλλϊ φθϊνοντασ μπροςτϊ ςτο ϊγιο λεύψανο ϋπεςε κϊτω νεκρϐ. Σο ϊφθαρτο λεύψανϐ τησ ςόμερα βρύςκεται ςτο Ιϊςιο τησ Ρουμανύασ ϐπου με μεγϊλη ευλϊβεια οι πιςτού το προςκυνοϑν και παρακαλοϑν για την ζωό τουσ και ϐςουσ αγαποϑν. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Η οςύα Παραςκευό όταν πλοϑςια και μοναχοκϐρη: Ϊνα κορύτςι που εύχε ϐ,τι όθελε και οι γονεύσ τησ με χαρϊ τησ πρϐςφεραν πλοϑτη και κοινωνικό αναγνϔριςη. ε ηλικύα 10 χρονϔν αποφαςύζει πωσ τα πλοϑτη και η καλοπϋραςη δεν εύναι ο ςκοπϐσ τησ ζωόσ. Η αγϊπη τησ για τον Φριςτϐ την παρακινεύ να αλλϊξει ζωό και να απαρνηθεύ τα πλοϑτη του κϐςμου. Δεν εύναι παρϊξενο το γεγονϐσ πωσ ςε τϐςο μικρό ηλικύα αποφαςύζει να γύνει μοναχό. Οι κοπϋλεσ τϐτε αρραβωνιϊζονταν, ακϐμα και παντρεϑονταν, απϐ 13 ετϔν. Δεν ϋμεινε κλειςμϋνη ςτην καλοπϋραςη και ςτο εγϔ τησ αλλϊ ανϊμεςα ςτουσ ανθρϔπουσ ϋζηςε για την αγϊπη του Φριςτοϑ και των ανθρϔπων. Θϋληςε να κοπιϊςει και να αντιμετωπύςει δυςκολύεσ ενϔ μποροϑςε να ϋχει μια όρεμη και εϑκολη ζωό. Η ζωό δεν ϋχει ομορφιϊ παρϊ μϐνο με την αγϊπη και το μούραςμα. Ο διϊβολοσ τησ ϋβαλε πολλοϑσ πειραςμοϑσ: ήςο ο ϊνθρωποσ αγωνύζεται ςτην αρετό και ςτην εμπιςτοςϑνη ςτο Θεϐ τϐςο ο διϊβολοσ προςπαθεύ να τον βγϊλει απϐ τον ςκοπϐ του. Αυτϐ που ϋςωςε την οςύα Παραςκευό εύναι η ςταθερό τησ απϐφαςη να εύναι κοντϊ ςτον Φριςτϐ και η πύςτη τησ πωσ δεν θα την ϊφηνε μϐνη ποτϋ. Οι πειραςμού και οι δυςκολύεσ ϋρχονται και οι ϊγιοι πϋραςαν αρκετϊ και υπόρχαν φορϋσ που ϋκαναν και λϊθη αλλϊ η αποφαςιςτικϐτητα και η μετϊνοια όταν τα ϐπλα τουσ. Απϐ τη μια ο ϊνθρωποσ ϋχει τη [27]

28 φτεροϑγα τησ θϋληςόσ του και απϐ την ϊλλη τη φτεροϑγα τησ χϊρησ του Θεοϑ(ϐπωσ ϋλεγε ϋνασ γϋροντασ). Σϐτε πετϊει και ςϔζεται! Οι δοκιμαςύεσ εύναι για να δοξϊζεται το ϐνομα του Θεοϑ θϋλουν προςευχό και πύςτη! οι αδελφϋσ ςαν μϋλιςςεσ ςυνεργϊζονταν για την αγϊπη του Θεοϑ: ςτο μοναςτόρι οι μοναχού και οι μοναχϋσ εργϊζονται, ϐχι μϐνο ςτην προςευχό, αλλϊ και ςε ϐλεσ τισ εργαςύεσ που ϋχει ϋνα μεγϊλο ςπύτι. Καθαρύζουν, τακτοποιιοϑν, κϊνουν κόπουσ, φροντύζουν τουσ ξϋνουσ που ϋρχονται, μαγειρεϑουν, ετοιμϊζουν εργϐχειρα για να μποροϑν να αγορϊζουν ϐςα τουσ χρειϊζονται για να ζόςουν. ήμωσ τϐςο την υλικό ϐςο και την πνευματικό εργαςύα την κϊνουν με αγϊπη και ενδιαφϋρον για τον ϊλλο και ϐχι με κακό διϊθεςη ό με πνεϑμα ανταγωνιςμοϑ. Αγαποϑνε την εργαςύα τουσ, την μοναχικό τουσ ζωό, αλλϊ και ϐλουσ τουσ ϊλλουσ με τουσ οπούουσ ςυνεργϊζονται. Ϊτςι και εμεύσ, απϐ την παιδικό μασ ηλικύα καλοϑμαςτε να χαιρϐμαςτε το ςχολεύο μασ, την παρϋα μασ, τα μαθόματϊ μασ και κϊθε εργαςύα ςτο ςπύτι μασ, για να εύμαςτε ϐπωσ μασ θϋλει ο Θεϐσ και η Εκκληςύα. Αν χαιρϐμαςτε, προςφϋρουμε και ςτουσ ϊλλουσ, βοηθϊμε, μοιραζϐμαςτε και γινϐμαςτε ςαν τισ μϋλιςςεσ που ενωμϋνεσ αγωνύζονται για να γύνει το μϋλι. Η λιτανεύα και το θαϑμα: Οι κϊτοικοι λιτϊνευςαν το ϊφθαρτο λεύψανο τησ οςύασ Παραςκευόσ και το θαϑμα ϋγινε και γλϑτωςαν απϐ το θανατηφϐρο φύδι. Σα ϊφθαρτα λεύψανα των αγύων μασ λιτανεϑονται και ςόμερα εύτε ςε ιδιαύτερεσ μϋρεσ ωσ ανϊμνηςη κϊποιου θαϑματοσ εύτε ςτην ονομαςτικό εορτό των αγύων εύτε λϐγω κϊποιασ δυςκολύασ μεγϊλησ ϐπου μϐνο ο Θεϐσ μπορεύ να βοηθόςει. Η χϊρη του Θεοϑ μϋςω των αγύων κϊνει το θαϑμα. το νηςύ μασ ϋχουμε την χαρϊ να υπϊρχουν και να μασ προςτευτεϑουν δϑο ϊφθαρτα λεύψανα του Αγύου πυρύδωνα και τησ Αγύασ Θεοδϔρασ. Η προςευχό και η παρϊκληςη των πιςτϔν που ελπύζουν ςτην βοόθεια και την αγϊπη του Θεοϑ ζωντανεϑουν το θαϑμα και γύνονται πρϊγματα που λογικϊ δεν μποροϑν να γύνουν. Ερωτόςεισ 1. Γιατύ η Οςύα Παραςκευό αποφϊςιςε να ακολουθόςει τον Φριςτϐ με τϋτοιο ζόλο; 2. Πϔσ μασ διδϊςκουν η Οςύα και οι μοναχϋσ να αντιμετωπύζουμε την εργαςύα που κϊνουμε; 3. την εργαςύα πρϋπει να μαθαύνουμε και να απολαμβϊνουμε μϐνο για τον εαυτϐ μασ; 4. Εύναι εϑκολο ςόμερα να αγωνιζϐμαςτε για την αγϊπη του Θεοϑ; υμπϋραςμα Η Εκκληςύα μασ μαθαύνει να νοιαζϐμαςτε για ϐλο τον κϐςμο ϐποια εργαςύα κι αν κϊνουμε. Απολυτύκιο τησ Αγύασ Παραςκευόσ τησ Επιβατηνόσ Ϋχοσ α. (Σησ ερόμου πολύτησ) Ώςπερ βλϊςτημα θεύον Επιβϊται τιμϔςι ςε, και η Καλλικρϊτεια Μότερ ωσ προςτϊτιν και ϋφορον. παρϋχεισ γαρ αεύ Παραςκευό, ωσ χϊριν κεκτημϋνη εκ Θεοϑ, τησ θερμόσ ςου προςταςύασ τασ δωρεϊσ, τοισ ευλαβϔσ βοϔςι ςοι. δϐξα τω δεδωκϐτι ςοι ιςχϑν, δϐξα τω ςε ςτεφανϔςαντι, δϐξα τω ενεργοϑντι δια ςου πϊςιν ιϊματα. [28]

29 Αντιςτοιχύςτε και βρεύτε το ςωςτό!!! Οςύα Παραςκευό۰ ۰Ϊρημοσ Ιορδϊνη Υύδι۰ ۰Προςευχό Πειραςμού۰ ۰Αγϊπη Μονό۰ ۰Καλλικρϊτεια Να ζωγραφύςεισ την Οςύα Παραςκευό την Επιβατηνό: [29]

30 ΤΝΑΝΣΗΗ 8 1 και Η Αγύα Βαρβϊρα Η Αγύα Βαρβϊρα όταν ϋνα πολϑ ϐμορφο κορύτςι που ϋζηςε περύ τον 3 ο αιϔνα μ. Φ ςτην πϐλη Ηλιοϑπολη ςτo ςημερινϐ Λύβανο. Ο Διϐςκοροσ, ο πατϋρασ τησ, όταν πλοϑςιοσ ϊρχοντασ του τϐπου και φανατικϐσ ειδωλολϊτρησ. Καθϔσ ετοιμαζϐταν για να ϋνα μακρινϐ ταξύδι και θϋλοντασ να διαφυλϊξει την κϐρη του απϐ τα βλϋμματα των αντρϔν, την ϋκλειςε ςε ϋνα πϑργο και ζότηςε να χτιςτεύ γι αυτόν ϋνα λουτρϐ, οϑτωσ ϔςτε να μην χρειϊζεται να χρηςιμοποιεύ τα δημϐςια λουτρϊ. Η αγύα Βαρβϊρα παρϐλο που όταν κλειςμϋνη ςτον πϑργο, κατϊλαβε ϐτι τα εύδωλα όταν ψεϑτικα και ϋγινε χριςτιανό. Μϊλιςτα για να τιμόςει την Αγύα Σριϊδα, διϋταξε να φτιϊξουν τρύα παρϊθυρα ςτο νϋο λουτρϐ ενϔ το ςχϋδιο του πατϋρα τησ προϋβλεπε δυο παρϊθυρα. ήταν γϑριςε απϐ το ταξύδι του ο Διϐςκοροσ, ϋφερε μαζύ του πολλϊ προξενιϊ για την νεαρό κϐρη του, εκεύνη ϐμωσ τα αρνόθηκε και δόλωςε ϐτι θα αφιϋρωνε τη ζωό τησ ςτο Θεϐ. Σϐτε ο πατϋρασ τησ, βλϋποντασ αυτό την αλλαγό, οργύςτηκε και προςπϊθηςε να την ςκοτϔςει. Εκεύνη ξϋφυγε και κρϑφτηκε ςτο βουνϐ μϋςα ςε ϋνα βρϊχο που θαυματουργικϊ ςχύςτηκε για να προφυλϊξει την αγύα. Φϊρη ςτην πληροφορύα ενϐσ βοςκοϑ, ο Διϐςκοροσ την ανακϊλυψε και την παρϋδωςε ςτον Ρωμαύο Ϊπαρχο κατϊ τουσ διωγμοϑσ των Φριςτιανϔν. Ο Ϊπαρχοσ, θαυμϊζοντασ την ομορφιϊ τησ, προςπϊθηςε ςτην αρχό να την μεταπεύςει, βλϋποντασ ϐμωσ ϐτι εκεύνη όταν ανϋνδοτη την υπϋβαλε ςε πολλϊ βαςανιςτόρια. Διϋταξε να την μαςτιγϔςουν ανελϋητα και ϑςτερα την φυλϊκιςε. Μϋςα ςτη φυλακό ϐμωσ ο Θεϐσ γιϊτρεψε τισ πληγϋσ τησ και αυτϐ δυνϊμωςε ακϐμη περιςςϐτερο την πύςτη τησ. ήχι μϐνο δεν δεχϐταν να αρνηθεύ το Φριςτϐ αλλϊ χλεϑαζε και τα εύδωλα μπροςτϊ ςτον ϋπαρχο. Εκεύνοσ οργιςμϋνοσ θϋληςε να την διαπομπεϑςει δημϐςια βγϊζοντασ την ϋξω γυμνό. Ενϔ ϐμωσ ϋβγαζαν τα ροϑχα τησ, ςτο ςϔμα τησ εμφανύζονταν ακϐμη πιο ϐμορφα ροϑχα. Σελικϊ ο Ϊπαρχοσ διϋταξε τον αποκεφαλιςμϐ τησ, και ϐριςε την ποινό να εκτελϋςει ο ύδιοσ ο πατϋρασ τησ που όταν και επιθυμύα του. Σην ςτιγμό ϐμωσ που εύχε αποτελειϔςει το ϋγκλημϊ του, ο πατϋρασ ϋπεςε νεκρϐσ χτυπημϋνοσ απϐ κεραυνϐ κατϊ θεύα δύκη. Η Εκκληςύα μασ ανακόρυξε την Βαρβϊρα αγύα και την θεωρεύ ωσ μύα απϐ τισ μεγαλομϊρτυρϋσ τησ. Προςτατεϑει ακϐμη το πυροβολικϐ και η μνόμη τησ εορτϊζεται την 4 η Δεκεμβρύου. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια ο πατϋρασ τησ όταν πλοϑςιοσ ϊρχοντασ: η αγύα Βαρβϊρα όταν ϋνα ϐμορφο κορύτςι, μεγαλωμϋνη με ϐλεσ τισ ανϋςεισ. Δεν ϋδινε ϐμωσ ςημαςύα οϑτε ςτην εξωτερικό τησ εμφϊνιςη οϑτε ςτα υλικϊ αγαθϊ παρϊ ςτη μϐρφωςη τησ. Απϐ μικρό δεν διϊλεξε τον εϑκολο δρϐμο που τησ προςϋφερε η οικογϋνεια τησ αλλϊ προτύμηςε να βρει το δικϐ τησ δρϐμο. κατϊλαβε ϐτι τα εύδωλα όταν ψεϑτικα: Παρϐλο που μεγϊλωςε ςε μια οικογϋνεια που δϐξαζε τα εύδωλα, η αγύα Βαρβϊρα ανακϊλυψε μϐνη τησ τον αληθινϐ Θεϐ. Δεν θεϔρηςε δεδομϋνα ϐςα τισ ϋμαθαν αλλϊ προςπϊθηςε να καταλϊβει η ύδια ποια εύναι η αλόθεια. Παρϊδειγμα πρϋπει να γύνει για καθϋνα απϐ εμϊσ που δεχϐμαςτε ςυνεχϔσ πληροφορύεσ απϐ το ςχολεύο, τουσ φύλουσ μασ, την τηλεϐραςη, το άντερνετ κτλ. Ο Θεϐσ ζητϊει απϐ εμϊσ να Σον αναζητόςουμε, να Σον ψϊξουμε μϋςα ςτον κϐςμο, ςτη φϑςη ςτο ςυνϊνθρωπο μασ. Σρύα παρϊθυρα-θα αφιϋρωνε τη ζωό τησ ςτο Θεϐ: η αγύα Βαρβϊρα απϐ τη ςτιγμό που γνϔριςε τον αληθινϐ Θεϐ αφιϋρωςε τη ζωό τησ εξ ολοκλόρου ςε Αυτϐν. Η ζωό κοντϊ ςτο Θεϐ θϋλει θυςύεσ. Αν Σον ακολουθόςουμε, μπορεύ να ςτερηθοϑμε κϊποιεσ απϐ τισ πολλϋσ απολαϑςεισ που προςφϋρει η ζωό. Σον αγϔνα μασ ϐμωσ τον ανταμεύβει πλουςιοπϊροχα ϐχι μϐνο ςτον παρϊδειςο αλλϊ όδη ςτην επύγεια ζωό. Γι αυτϐ και μϋςα απϐ τη χριςτιανικό ζωό ανούγουν παρϊθυρα που μασ οδηγοϑν ςτο Θεϐ, μασ φωτύζουν και μασ κϊνουν να νιϔθουμε αληθινό χαρϊ. μϋςα ςε ϋνα βρϊχο που θαυματουργικϊ ςχύςτηκε: τα θαϑματα ςτην παρϊδοςη τησ εκκληςύασ εύναι πϊρα πολλϊ. Ο Θεϐσ, ϐπωσ βοόθηςε την αγύα Βαρβϊρα ϐταν εύχε ανϊγκη, ϋτςι βοηθϊει και κϊθε χριςτιανϐ ϐταν αντιμετωπύζει κϊποιο πρϐβλημα. αν καλϐσ γονιϐσ που φροντύζει τα παιδιϊ του, βγϊζει απϐ το δρϐμο μασ κϊθε εμπϐδιο. Αν δεν αμφιβϊλουμε για τη δϑναμη Σου, τϐτε ςε κϊθε μασ δυςκολύα ο Θεϐσ εύναι δύπλα μασ. χλεϑαζε και τα εύδωλα μπροςτϊ ςτον ϋπαρχο: ςτισ μϋρεσ μασ δεν εύναι τησ μϐδασ να πηγαύνουμε ςτην εκκληςύα τισ Κυριακϋσ, οϑτε να κϊνουμε νηςτεύα. Γι αυτϐ μπορεύ να δεχτοϑμε αρνητικϊ ςχϐλια απϐ φύλουσ ό γνωςτοϑσ. Ο Φριςτϐσ ζητϊει απϐ εμϊσ να μην κρυβϐμαςτε, οϑτε να ντρεπϐμαςτε για την πύςτη μασ αλλϊ να υπεραςπιζϐμαςτε αυτϐ που πιςτεϑουμε. άςωσ με αυτϐ τον τρϐπο να βοηθόςουμε και κϊποιο φύλο μασ να ϋρθει πιο κοντϊ ςτο Θεϐ. [30]

31 ςτο ςώμα τησ εμφανύζονταν ακϐμη πιο ϐμορφα ροϑχα: Σα δϔρα που δύνει ο Θεϐσ ςε εκεύνουσ που αγωνύζονται ςτη ζωό τουσ εύναι πολϑ μεγϊλα. Αν και πολλού νομύζουν ϐτι χριςτιανϐσ εύναι αυτϐσ που αγωνύζεται ςε ϐλη του τη ζωό για να μπορϋςει να βρει μια θϋςη ςτον παρϊδειςο, ςτην πραγματικϐτητα χριςτιανϐσ εύναι εκεύνοσ που ζει την ευτυχύα του παραδεύςου όδη απϐ αυτό τη ζωό. Ο πατϋρασ τησ εκτϋλεςε την ποινό: ο πατϋρασ τησ αγύασ Βαρβϊρασ εύναι ϋνα τελεύωσ αρνητικϐ πρϐτυπο πατϋρα. Κατ αρχϊσ όθελε να ελϋγχει πλόρωσ τη ζωό τησ, χωρύσ να ςϋβεται την προςωπικϐτητα και την ελευθερύα τησ. Σην καταπύεζε για να παντρευτεύ. Δεν όθελε να όταν χριςτιανό, που ςόμαινε ϐτι δεν τησ επϋτρεπε να εύναι ελεϑθερη ωσ προσ τα θρηςκευτικϊ τησ πιςτεϑω. Και ϐχι μϐνο αυτϐ. Δεν ςεβϊςτηκε οϑτε την ιδιϐτητα του πατϋρα που εύχε ο ύδιοσ, παρϋδωςε την κϐρη του για να την οδηγόςουν ςτο μαρτϑριο και το χειρϐτερο, την ςκϐτωςε ο ύδιοσ. ήλα αυτϊ δεύχνουν ϋναν ϊνθρωπο ϐχι απλϔσ ανϊξιο να εύναι πατϋρα, αλλϊ κϊποιον ο οπούοσ όθελε να γύνεται μϐνο το δικϐ του, χωρύσ να αγαπϊ και χωρύσ να ςϋβεται το παιδύ του, κϊτι που τον ϋκανε να παραδϔςει τον εαυτϐ του ςτο ταγκαλϊκι και να τιμωρηθεύ για το ϋγκλημϊ του. Η Αγύα δεν ϋκανε κακϐ ςτον πατϋρα τησ. ήμωσ διαχϔριςε μϋχρι ποϑ φθϊνει η υπακοό ς αυτϐν και ποϑ ϋπρεπε να κρατόςει αυτϐ που πύςτευε. ήταν κϊποιοσ, ϐςο κοντϊ μασ κι αν εύναι, δεν μασ ςϋβεται, οϑτε μασ επιτρϋπει να πιςτεϑουμε ϐπου θεωροϑμε ςωςτϐ, τϐτε δεν υπϊρχει λϐγοσ υπακοόσ. Ερωτόςεισ 1. Πωσ γνϔριςε η αγύα Βαρβϊρα το Θεϐ; 2. Πρϋπει να ντρεπϐμαςτε αν κϊποιοσ κοροώδεϑει την πύςτη μασ; 3. Ϋταν εϑκολη η ζωό τησ αγύασ Βαρβϊρασ απϐ την ϔρα που ϋγινε χριςτιανό; 4. Πωσ αντιμετϔπιςε τα βαςανιςτόρια η αγύα Βαρβϊρα; 5. Πρϋπει να υπακοϑμε ς αυτοϑσ που δεν ςϋβονται την προςωπικϐτητϊ μασ; 6. Σι ςημαύνει ϐτι ςτη ζωό μασ ανούγουν τα παρϊθυρα που μασ οδηγοϑν ςτο Θεϐ; υμπϋραςμα Η χριςτιανικό ζωό δεν εύναι ευχϊριςτη, αλλϊ μϋςα απϐ τουσ ςταυροϑσ τησ μποροϑν να ανούξουν τα παρϊθυρα που μασ κϊνουν να βλϋπουμε το Θεϐ Απολυτύκιο τησ Αγύασ Βαρβϊρασ (όχοσ δ ) Βαρβϊραν την Αγύαν τιμόςωμεν εχθροϑ γαρ τασ παγύδασ ςυνϋτριψε και ωσ ςτρουθύον ερρϑςθη εξ αυτϔν, βοηθεύα και ϐπλω του ταυροϑ η πϊνςεμνοσ. Γρϊψε δύπλα ςε κϊθε πρϐταςη που αφορϊ την Αγύα Βαρβϊρα αν εύναι ςωςτό ό Λ αν εύναι λϊθοσ 1. Ϊζηςε την περύοδο που ϋζηςε και ο Φριςτϐσ. 2. Ϋταν πολϑ ϐμορφη. 3. Ϋταν χριςτιανό απϐ την αρχό τησ ζωόσ τησ. 4. Ϊζηςε ςτην Κωνςταντινοϑπολη. 5. Ο πατϋρασ τησ όταν χριςτιανϐσ. 6. Ο πατϋρασ τησ την κρατοϑςε κλειςμϋνη ςε ϋνα πϑργο. 7. Δϋχθηκε πολλϊ μαρτϑρια για να αλλαξοπιςτόςει. 8. Σην αποκεφϊλιςε ο πατϋρασ τησ. 9. Η μνόμη τησ εορτϊζεται την 4 η Αυγοϑςτου. 10. Η αγύα Βαρβϊρα εύναι προςτϊτιδα του ναυτικοϑ. [31]

32 Να χρωματύςεισ την εικϐνα τησ Αγύασ Βαρβϊρασ [32]

33 ΤΝΑΝΣΗΗ 9 8 και Ο Ωγιοσ Ευςτϊθιοσ Ο Ωγιοσ Ευςτϊθιοσ όταν αρχικϊ ειδωλολϊτρησ και ονομαζϐταν Πλακύδασ. Εύχε παντρευτεύ την Σατιανό κι απϋκτηςαν δύδυμα αγορϊκια και ϐλοι τουσ επαινοϑςαν γιατύ εύχαν μια ϐμορφη και αγαπημϋνη οικογϋνεια. Ο Πλακύδασ όταν ανϔτεροσ αξιωματικϐσ και μϊλιςτα, ϐταν αυτοκρϊτορασ ςτη Ρϔμη όταν ο Σραώανϐσ, διετϋλεςε αρχιςτρϊτηγοσ ςτο ρωμαώκϐ ςτρατϐ. Ϋταν φημιςμϋνοσ για τισ πολεμικϋσ του ικανϐτητεσ, τη ςυνετό διούκηςη του ςτρατοϑ αλλϊ και τα χαρύςματα του χαρακτόρα του. Ϋθελε ο ςτρατϐσ του να εύναι πϊντα ςε εγρόγορςη «Γρηγορεύτε!» τουσ ϋλεγε και για το πετϑχει αυτϐ τουσ γϑμναζε κϊθε μϋρα ςτο δϊςοσ μ ϋναν πρωτϐτυπο τρϐπο. Σο κυνόγι χωρύσ ϐπλα. Κατϊ τη διϊρκεια μιασ ϊςκηςησ ςτο δϊςοσ ο Πλακύδασ παραςϑρθηκε βαθιϊ κυνηγϔντασ ϋνα ελϊφι, το οπούο ϋτρεχε και ςταματοϑςε ςαν να τον περύμενε να πληςιϊςει με το ϊλογϐ του. ήταν το υπϐλοιπο ςτρϊτευμα ϋμεινε πύςω, του αποκαλϑφθηκε ϐτι το ελϊφι αυτϐ όταν ο Φριςτϐσ και εύχε το ςταυρϐ ςτα κϋρατϊ του. Ο Πλακύδασ μετϊ απϐ ςϑντομο διϊλογο, πύςτεψε, κατηχόθηκε και βαπτύςθηκε απϐ τον Επύςκοπο Κλόμη ςτην κατακϐμβη τησ Αγύασ Αγνόσ ςτη Ρϔμη μαζύ με τη ςϑζυγϐ του και τα παιδιϊ τουσ, αλλϊζοντασ πλϋον τα ονϐματϊ τουσ ςε Ευςτϊθιο και Θεοπύςτη, ενϔ τα παιδιϊ τουσ τα ονϐμαςαν Αγϊπιο και Θεϐπιςτο. Μϐλισ, ϐμωσ, πληροφορόθηκε ο αυτοκρϊτορασ ϐτι ο αξιωματικϐσ του ϋγινε χριςτιανϐσ, τον απϋπεμψε απϐ το ςτρατϐ και τον εξϐριςε μαζύ με την οικογϋνειϊ του ς ϋνα μακρινϐ κι αςόμαντο χωριϐ. Κι απϐ εκεύ ϐμωσ αναγκϊςτηκαν να φϑγουν για να γλιτϔςουν απϐ θανατηφϐρα αρρϔςτια. Κατϊ τη διϊρκεια του ταξιδιοϑ, ο καπετϊνιοσ ποϑληςε τη Θεοπύςτη ςκλϊβα, γιατύ δεν ϋφταναν τα χρόματα του Ευςτϊθιου για τα ναϑλα. Ϊτςι, χϔριςαν τη μϊνα απϐ τα παιδιϊ και τον Ευςτϊθιο. Σα βϊςανα ϐμωσ δε ςταμϊτηςαν εκεύ. Ο δϑςτυχοσ πατϋρασ προςπαθϔντασ να βρει κϊποιο χωριϐ να μεύνει με τα μικρϊ παιδιϊ του χρειϊςτηκε να περϊςει κολυμπϔντασ ϋνα ορμητικϐ ποτϊμι. κϋφτηκε λοιπϐν να τα αςφαλύςει ςτην κουφϊλα ενϐσ δϋντρου και να γυρύςει ς αυτϊ αργϐτερα, πρϊγμα που ϋκανε. Μϐνο που ϐταν γϑριςε τα παιδιϊ δεν όταν εκεύ. Ϊτςι η αγαπημϋνη οικογϋνεια διαμελύςτηκε εντελϔσ και ο Ευςτϊθιοσ μϊζεψε το κουρϊγιο του, βρόκε μια καλϑβα, ϐπου ζοϑςε ςαν αςκητόσ παρακαλϔντασ το Θεϐ να προςτατεϑει τη γυναύκα και τα παιδιϊ του, ϐπου κι αν αυτού βρύςκονταν. Πϋραςαν 13 χρϐνια προςευχόσ, ςκληρόσ δουλειϊσ κι ελπύδασ ςτο Θεϐ, ϐταν, ο Σραώανϐσ χρειϊςθηκε ξανϊ την πολϑτιμη προςφορϊ του Ευςταθύου, τον ανακϊλεςε ςτο ςτρϊτευμα του κι εκεύνοσ δϋχθηκε ταπεινϊ να ξαναφορϋςει τη ςτολό του ςτρατηγοϑ. Οι πολεμικϋσ ικανϐτητεσ του Αγύου χϊριςαν ςτον αυτοκρϊτορα μεγϊλεσ νύκεσ. Μϊλιςτα ο Ευςτϊθιοσ ςε μια απϐ τισ εκςτρατεύεσ του βρόκε ξανϊ τη γυναύκα του και η χαρϊ τουσ όταν απερύγραπτη, ϐταν επιςτρϋφοντασ ςτη Ρϔμη ανακϊλυψαν ϐτι οι δϑο γιού τουσ ϐχι μϐνο ζοϑςαν αλλϊ εύχαν καταταγεύ ςτο ρωμαώκϐ ςτρατϐ μετϊ απϐ πολλϋσ κακουχύεσ. Ϊτςι η οικογϋνεια μετϊ απϐ πολλϊ χρϐνια βρϋθηκε πϊλι μαζύ να δοξολογεύ το Θεϐ και να επιβεβαιϔνει πωσ ο Φριςτϐσ θϋλει η οικογϋνεια να εύναι δεμϋνη κι αγαπημϋνη. Λύγο καιρϐ αργϐτερα ο Αδριανϐσ, ανιψιϐσ και διϊδοχοσ του Σραώανοϑ, ζότηςε απϐ τον Ευςτϊθιο να παραςτεύ οικογενειακϔσ ςε θυςύα που θα γινϐταν ςε ειδωλολατρικοϑσ θεοϑσ. Ο Ευςτϊθιοσ αρνόθηκε τονύζοντασ ϐτι «μϐνο τον Αληθινϐ Θεϐ προςκυνϊω και πιςτεϑω, τον Ιηςοϑ Φριςτϐ!». Ο Αδριανϐσ τϐτε πρϐςταξε τη γυναύκα του και τα παιδιϊ του να προςκυνόςουν, κι ϐταν κι αυτού αρνόθηκαν, ξεχνϔντασ το ϋνδοξο παρελθϐν του Ευςταθύου, διϋταξε να τουσ βαςανύςουν και να τουσ κϊψουν κλεύνοντασ τουσ ς ϋνα πυρακτωμϋνο καμύνι με ςχόμα βοδιοϑ. Η μνόμη του Αγύου Ευςταθύου, τησ Θεοπύςτησ, του Θεοπύςτου και του Αγαπύου τιμϊται απϐ την Εκκληςύα ςτισ 20 επτεμβρύου κϊθε χρϐνο. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια χαρύςματα του χαρακτόρα του: αν και φημιςμϋνοσ αόττητοσ ςτρατηλϊτησ, ο Πλακύδασ επεδύωκε την ειρόνη. Η αγϊπη για τον ϊνθρωπο τον ϋκανε να εφευρύςκει τρϐπουσ, ϔςτε να αποφεϑγει τισ ςυμπλοκϋσ και να επιλϑει τισ διαφωνύεσ ειρηνικϊ ϐςο μποροϑςε. Απϐ τϐτε μϊλιςτα που ϋγινε χριςτιανϐσ προςευχϐταν γι αυτϐ κϊθε μϋρα. Η αγϊπη του Φριςτοϑ και η πύςτη του αποτελοϑςε παρϊδειγμα για ϐλουσ. το κυνόγι χωρύσ ϐπλα: «μπορεύτε να δϔςετε ζωό ς ϋνα ελϊφι;» τουσ ϋλεγε και γνωρύζοντασ την αρνητικό τουσ απϊντηςη, ςυνϋχιζε: «τϐτε μην την αφαιρεύτε!». Κι ϋτςι πετϑχαινε δϑο ςτϐχουσ και να [33]

34 γυμνϊζουν οι ςτρατιϔτεσ το μυαλϐ και το κορμύ τουσ για να βρουν τρϐπουσ να αιχμαλωτύςουν ελϊφια χωρύσ τϐξα και βϋλη αλλϊ και να μη ςκοτϔνονται ϊςκοπα τα ζϔα. Τπόρχαν απϐ τϐτε φιλϐζωοι! Γρηγορεύτε: αγαπημϋνο ρόμα και του Φριςτοϑ. Η πρϔτη ςημαςύα εύναι να εύςτε ϊγρυπνοι αλλϊ η δεϑτερη εύναι να εύναι το μυαλϐ του ανθρϔπου ςε εγρόγορςη. Να μην «κοιμϊται» το μυαλϐ αλλϊ να μϋνει ϊγρυπνο, να ςκϋφτεται και να «δουλεϑει» προσ το καλϐ, ςτην προκοπό και ςτην αγϊπη. να παραςτεύ ςε μια θυςύα: να ςυμμετϋχει ςε ειδωλολατρικό θυςύα, να θυςιϊςει ςαν ειδωλολϊτρησ ςτο ρωμαώκϐ πϊνθεο, αποκηρϑττοντασ ϋτςι τη χριςτιανικό του ιδιϐτητα. κατακϐμβη Αγύασ Αγνόσ: κατϊ τουσ ρωμαώκοϑσ χρϐνουσ και μϋχρι να γύνει αυτοκρϊτορασ τησ Ρϔμησ ο Μϋγασ και μετϋπειτα Ωγιοσ Κωνςταντύνοσ, οπϐτε και εξϋδωςε το διϊταγμα τησ ανεξιθρηςκύασ (313μ.Φ.Μεδιϐλανο, ςημερινϐ Μιλϊνο), οι χριςτιανού κρϑβονταν για να βαπτιςθοϑν, να λειτουργηθοϑν, να παντρευτοϑν. Κϊτω απϐ τη Ρϔμη λοιπϐν εύχαν ςκϊψει υπϐγειουσ διαδρϐμουσ, τισ κατακϐμβεσ κι εκεύ μαζεϑονταν για να λατρϋψουν το Θεϐ ςτα κρυφϊ. Βρόκε τη χαμϋνη οικογϋνειϊ του: μπορεύ να ακοϑγεται τυχαύο ό ϊςχετο με την πύςτη ςτο Θεϐ το γεγονϐσ ϐτι η οικογϋνεια του Αγύου ξανϊςμιξε μετϊ απϐ χρϐνια. Καθϋνασ μϊλιςτα δεν όξερε τι απϋγιναν οι υπϐλοιποι, πορευϐταν μϐνοσ, ςτηριζϐμενοσ ςτισ δυνατϐτητϋσ του με βοηθϐ το Θεϐ. Αυτϐ ϐμωσ που μασ ενϔνει ουςιαςτικϊ με τουσ ϊλλουσ δεν εύναι τα γεγονϐτα και η ςυχνό μασ κοντινό επαφό, αλλϊ η αγϊπη. Και η αγϊπη μϋνει και εύναι δυνατό μϐνο ϐταν πηγϊζει απϐ την αγϊπη και πύςτη ςτο Θεϐ, γιατύ αυτό η αγϊπη γύνεται προςευχό για τουσ ϊλλουσ και ελπύδα να τουσ ξαναςυναντόςουμε. Εύναι ςπουδαύο λοιπϐν ϐτι αυτό η οικογϋνεια δεν ξαναβρϋθηκε απλϔσ, αλλϊ ξαναβρϋθηκε ςτην αγϊπη που εύχε χτύςει θεμελιωμϋνη πϊνω ςτην αγϊπη για τον Φριςτϐ. Γι αυτϐ τησ δϐθηκε η αγιϐτητα! Ουςιαςτικϊ δεν χϊθηκαν ποτϋ! Ϊτςι κι εμεύσ ςτο ςπύτι μασ, αξύζει να παλεϑουμε να εύμαςτε μαζύ με τουσ γονεύσ και τα αδϋρφια μασ ςτηριγμϋνοι ςτο Φριςτϐ και την πύςτη, γιατύ αυτό θα μασ βοηθόςει και να μη μαλϔνουμε, αλλϊ και να ςυγχωροϑμε και να προςευχϐμαςτε ο ϋνασ για τον ϊλλο! Ερωτόςεισ 1. Πϔσ θα χαρακτηρύζατε τη ζωό του Ευςταθύου και τησ οικογϋνειϊσ ςτην αρχό και πϔσ ςτο τϋλοσ; 2. Γιατύ ϊρεςε ςτον Ευςτϊθιο το «γρηγορεύτε»; Σο εφϊρμοςε ςτη ζωό του; 3. Σι ϋνωνε την οικογϋνεια του Ευςτϊθιου τον καιρϐ που όταν χϔρια; 4.Σι θυςύαςαν οι ϊνθρωποι αυτού για την αγϊπη του Φριςτοϑ; 5. Πϔσ μποροϑμε να εύμαςτε μαζύ με τουσ γονεύσ και τα αδϋρφια μασ; υμπϋραςμα Η Εκκληςύα ζητϊ απϐ μασ να εύμαςτε ενωμϋνοι ςτην οικογϋνειϊ μασ με το Φριςτϐ και την πύςτη! Απολυτύκιο του Αγύου Ευςταθύου Ϋχοσ α. (Σησ ερόμου πολύτησ) Αγρευθεύσ ουρανϐθεν προσ ευςϋβειαν ϋνδοξε, τη του ςοι οφθϋντοσ δυνϊμει, δι ελϊφου Ευςτϊθιε, ποικύλουσ καθυπϋςτησ πειραςμοϑσ, και όςτραψασ εν ϊθλοισ ιερούσ, ςυν τη θεύα ςου ςυμβύω καὶ τοισ υιούσ, φαιδρϑνων τουσ βοϔντασ ςοι. Δϐξα τω ςε δοξϊςαντι Φριςτϔ, δϐξα τω ςε ςτεφανϔςαντι, δϐξα τω δεύξαντύ ςε εν παντύ, Ιϔβ παμμϊκαρ δεϑτερον. Βρεσ 10 λϋξεισ απϐ την ιςτορύα που ϊκουςεσ και διϊβαςεσ. Σισ λϋξεισ θα τισ βρεισ αλλϊζοντασ τη ςειρϊ των γραμμϊτων των πιο κϊτω «κινϋζικων»!!. 1. ΣΑΡΟΣΗΓ 2. ΤΑΘΙΕΣΟ 3. ΓΙΡΑΦΟΣΗΡΑΣ 4. ΕΡΕΓΟΣΗΡΓΙ 5. ΙΛΠΑΚΑΔ 6. ΣΙΕΘΟΠΟ 7. ΗΦΤΡΕΠΟ 8. ΣΡΑΚΤΑΡΟΣΑΟ 9. ΡΟΦΙΣ 10.ΔΟΡΙΝΑΑ [34]

35 Να ζωγραφύςεισ τον Ωγιο Ευςτϊθιο [35]

36 ΤΝΑΝΣΗΗ και Ο Ωγιοσ Ελευθϋριοσ και η αγύα Ανθύα Ο Ωγιοσ Ελευθϋριοσ γεννόθηκε ςτη Ρϔμη κατϊ τον 2ο αι. απϐ πλοϑςιουσ γονεύσ. Ο πατϋρασ του όταν ϑπατοσ τησ Ρϔμησ. Η μητϋρα του Ανθύα ϋγινε χριςτιανό ακοϑγοντασ το κόρυγμα απϐ μαθητϋσ του Απ. Παϑλου. Αυτό ανϋλαβε και το βϊροσ τησ ανατροφόσ του μικροϑ Ελευθϋριου μετϊ το θϊνατο του πατϋρα, που ςυνϋβη λύγο καιρϐ μετϊ τη γϋννηςη του. Η Ανθύα του ϋδωςε χριςτιανικό ανατροφό και τον ςυνϋδεςε με τον επύςκοπο τησ Ρϔμησ Ανύκητο ( ). Ο επύςκοποσ βλϋποντασ την πύςτη και την ενϊρετη ζωό του εφόβου Ελευθϋριου τον χειροτϐνηςε διϊκονο ςτα 15 του χρϐνια. τη ηλικύα των 17 ετϔν χειροτϐνηςε ςε πρεςβϑτερο τον αφοςιωμϋνο ςτην αποςτολό του Ελευθϋριο και ςτην ηλικύα των 20 ετϔν του ανϋθεςε τον επιςκοπικϐ θρϐνο τησ περιοχόσ του Ιλλυρικοϑ, ςημερινόσ Αλβανύασ με ϋδρα την Αυλϔνα. Η γλυκϑτητα του λϐγου του, που επιβεβαιωνϐταν με τα πολλϊ θαϑματα του, ϋκανε αυτοϑσ που βρύςκονταν ςτην πλϊνη να αςπαςτοϑν την χριςτιανικό αλόθεια. Ο εχθρϐσ, ϐμωσ, τησ ςωτηρύασ μασ, διϊβολοσ, ϊρχιςε τον πϐλεμο εναντύον του. Σϐτε ο διϔκτησ αυτοκρϊτορασ Αδριανϐσ ϋμαθε τη δρϊςη του αγύου ςτην Ιλλυρύα και ϋςτειλε ϋνα ςτρατηγϐ του, τον Υόλικα, να τον ςυλλϊβει. Αυτϐσ ξεκύνηςε με ϊγριεσ διαθϋςεισ. Ϊφταςε ςτην Αυλϔνα, περικϑκλωςε το ναϐ που βριςκϐταν ο ϊγιοσ και μπόκε με απϐφαςη να τον ςϑρει ϋξω με τη βύα. Γοητεϑτηκε ϐμωσ απϐ τη διδαςκαλύα του αγύου. Σο ϊγριο βλϋμμα του ημϋρεψε. Ο λϑκοσ ϋγινε πρϐβατο. Ο διϔκτησ ϋγινε μαθητόσ. Πύςτεψε ςτον Φριςτϐ και βαπτύςτηκε. Ο ςτρατηγϐσ Υόλικασ ξεχνϊ την εντολό του αυτοκρϊτορα. Ο ϊγιοσ ϐμωσ Ελευθϋριοσ, αφοϑ τον προετούμαςε, του εύπε να εκτελϋςει τη διαταγό του αυτοκρϊτορα ϔςτε να γύνει ϐπωσ όθελε ο Θεϐσ. Μετϊ απϐ λύγεσ μϋρεσ ϋφταςαν ςτη Ρϔμη και ο ϊγιοσ παρουςιϊςτηκε ςτον αυτοκρϊτορα. Κατϊ τη ςυνόθειϊ του ο Αδριανϐσ ςτη αρχό κολϊκευςε τον ϊγιο, του υποςχϋθηκε πλοϑτο, δϐξα και τιμϋσ και μετϊ τον απεύληςε με τα φοβερϊ μαρτϑρια που θα ακολουθοϑςαν αν δεν θυςύαζε ςτουσ ψεϑτικουσ Θεοϑσ. ήπωσ όταν φυςικϐ ο ϊγιοσ παρϋμεινε ακλϐνητοσ ςτην πύςτη του και παρουςύαςε την ανοηςύα τησ ειδωλολατρικόσ θρηςκεύασ. Ο Αδριανϐσ, λοιπϐν, χωρύσ να διςτϊςει, τον υπϋβαλε ςτα παρακϊτω βαςανιςτόρια. Αρχικϊ, τον ϋβαλε ςε πυρακτωμϋνο κρεβϊτι για να ψηθεύ. Ο Θεϐσ ϐμωσ ϋςτειλε δροςιϊ ςτον γενναύο ομολογητό και ανακοϑφιςε τουσ πϐνουσ του. ήταν διϋταξε ο αυτοκρϊτορασ να πϊρουν τον ϊγιο απϐ το κρεβϊτι, νομύζοντασ τον νεκρϐ, ο ύδιοσ ςηκϔθηκε και ϋψαλλε το «Τψϔςω ςε, ο Θεϐσ μου, ο βαςιλεϑσ μου και ευλογόςω το ϐνομα ςου». Ανϋφερε δε ςτον τϑραννο ϐτι η ςωτηρύα του ϋγινε απϐ τον μϐνο αληθινϐ Θεϐ και ϐχι απϐ τουσ δικοϑσ του ψεϑτικουσ Θεοϑσ. Ϊπειτα, τον τοποθϋτηςε ςε ειδικϐ μεγϊλο τηγϊνι που εύχαν για τον βαςανιςμϐ των χριςτιανϔν. Αφοϑ ϋκαψε το λϊδι ϋβαλαν τον ϊγιο μϋςα ς αυτϐ. Πϊλι ϐμωσ θαυματοϑργηςε ο Θεϐσ. Ϊςβηςε τη φωτιϊ και κρϑωςε το λϊδι δροςύζοντασ με τη θεύα Φϊρη του τον ϊγιο. Μετϊ, αφοϑ μετϊ τα δϑο αυτϊ μεγϊλα θαϑματα ακϐμα ο Αδριανϐσ δεν εύχε πειςτεύ, τον ϋβαλε μϋςα ςε ϋνα καζϊνι με λύποσ, κερύ και πύςςα. Αφοϑ με δυνατό φωτιϊ κϐχλαζαν τα υλικϊ, ϋριξαν μϋςα τον μϊρτυρα του Φριςτοϑ, ο οπούοσ ϋμεινε εντελϔσ ανϋπαφοσ ελϋγχοντασ τον αυτοκρϊτορα, ϐτι εύναι ςαν τουσ λϑκουσ τησ Αραβύασ που καταδιϔκουν τα όμερα πρϐβατα του Φριςτοϑ. Σϐτε πληςύαςε τον αυτοκρϊτορα ο ϋπαρχοσ τησ Ρϔμησ Κορϋμων, ϊνθρωποσ ςκληρϐκαρδοσ, πολυμόχανοσ και ευφϊνταςτοσ ςτο να βρύςκει βαςανιςτόρια και του εύπε ϐτι θα πεύςει τον Ελευθϋριο να αρνηθεύ την πύςτη του. Καταςκεϑαςε μια κϊμινο με μυτερϊ ςουβλιϊ για να ρύξει μϋςα τον προςευχϐμενο αθλητό του Φριςτοϑ που παρακαλοϑςε να αξιϔςει τουσ διϔκτεσ του να αφόςουν το ψϋμα τησ ειδωλολατρύασ και να γνωρύςουν την αλόθεια. Και ο Θεϐσ ϊκουςε τη δϋηςό του. υνϋβη και πϊλι το θαϑμα του Φριςτοϑ ϐπωσ προηγουμϋνωσ ςτον Υύληκα και ο Κορϋμων φωτύςτηκε απϐ το Ωγιο Πνεϑμα. Πληςύαςε τον αυτοκρϊτορα και του εύπε: Σύ κακϐ ϋκανε ο Ελευθϋριοσ και τον καταδύκαςεσ ςε τϐςο ςκληρϐ θϊνατο; Ο αυτοκρϊτορασ ϋμεινε ϋκπληκτοσ και οργιςμϋνοσ διϋταξε να βϊλουν μϋςα ςτο καμύνι με τα καρφιϊ τον Κορϋμωνα, ο οπούοσ φϔναξε ςτον ϊγιο να τον βοηθόςει με την προςευχό του. Ο Κορϋμων μπόκε και βγόκε μϋςα ςτον κλύβανο χωρύσ να πϊθει τύποτε. Ο αυτοκρϊτορασ βλϋποντασ την όττα των θεϔν του διϋταξε αμϋςωσ τον αποκεφαλιςμϐ του Κορϋμωνα. Ϊτςι με λύγο κϐπο και ςε μια ςτιγμό ο ϋπαρχοσ τησ Ρϔμησ κϋρδιςε την αιϔνια ζωό με το βϊπτιςμα του μαρτυρύου. [36]

37 Μετϊ μπόκε ςτον πυρακτωμϋνο κλύβανο ο ιερομϊρτυρασ Ελευθϋριοσ. Πϊλι η χϊρη και η δϑναμη του Θεοϑ θαυματοϑργηςε. Η φωτιϊ ϋςβηςε και τα ςουβλερϊ καρφιϊ λϑγιςαν ϔςτε να μη βλϊψουν το ςϔμα του. Ο λαϐσ που παρακολουθοϑςε φϔναζε δυνατϊ: «μϋγασ ο Θεϐσ των χριςτιανϔν», ο αυτοκρϊτορασ ϐμωσ ϋμεινε ψυχικϊ τυφλϐσ. Ϊτςι ϋβαλαν τον ϊγιο ςτη φυλακό. Ο αυτοκρϊτορασ διϋταξε να φυλακιςτεύ ο ϊγιοσ ςτισ ςκοτεινϋσ φυλακϋσ τησ Ρϔμησ για να πεθϊνει απϐ την πεύνα. Εκεύ ο Θεϐσ ϋςτελνε τροφό ςτο ϊγιο με ϋνα περιςτϋρι. Σϋτοια όταν η επιμονό του Αδριανοϑ να αλλϊξει τον ϊγιο που τον προςτϊτευε τϐςο φανερϊ ο Θεϐσ, ϔςτε ϋδωςε εντολό να τον δϋςουν ςε δυο ατύθαςα ϊλογα και να τα κεντρύςουν να τρϋχουν δυνατϊ ϔςτε να κατακοποϑν οι ςϊρκεσ του αγύου και να πεθϊνει. Ωγγελοσ Κυρύου ημϋρεψε τα ϊλογα, ϋλυςε τον ϊγιο απϐ τα δεςμϊ και τον οδόγηςε ςε ϋνα βουνϐ ςτο οπούο ϋμεινε προςευχϐμενοσ. Κϊθε φορϊ που ο ϊγιοσ ϋψαλλε δοξολογϔντασ και υμνϔντασ τον Κϑριο μαζεϑονταν τα αγρύμια του δϊςουσ και ϋμενα ακύνητα και ςιωπηλϊ ςκϑβοντασ το κεφϊλι τουσ δεύχνοντασ το ςεβαςμϐ τουσ. Λύγεσ μϋρεσ αργϐτερα, μερικού κυνηγού εύδαν τον ϊγιο ςτο βουνϐ και το ανϋφεραν ςτον αυτοκρϊτορα, που ϋςτειλε ϋνα ςτρατιωτικϐ απϐςπαςμα να τον ςυλλϊβει. Σα ϊγρια θηρύα ϐμωσ ϐρμηςαν εναντύον των ςτρατιωτϔν, αλλϊ, ο ϊγιοσ τα διϋταξε να ηρεμόςουν και να γυρύςουν ςτισ φωλιϋσ τουσ. Ακολοϑθηςε, λοιπϐν, τουσ ςτρατιϔτεσ διδϊςκοντϊσ τουσ να αρνηθοϑν την πλϊνη τουσ και μερικού απ' αυτοϑσ πύςτεψαν. ήταν ϋφταςαν ςτη Ρϔμη ο αυτοκρϊτορασ εύχε αποφαςύςει να δϔςει τϋλοσ ςτη ζωό του μϊρτυρα. Ϋθελε ϐμωσ να δϔςει και θϋαμα ςτουσ Ρωμαύουσ. «Ωρτοσ και θεϊματα» όταν η τακτικό τησ τϐτε εποχόσ. Οδόγηςαν, ϋτςι, τον ϊγιο Ελευθϋριο μϋςα ςτην αρϋνα και ϊφηςαν ςτην αρχό μια πειναςμϋνη και ϊγρια λϋαινα και μετϊ ϋνα λιοντϊρι να τον καταςπαρϊξουν. Σα θηρύα πληςύαςαν ςαν όμερα ζϔα τον ϊγιο και του φιλοϑςαν τα πϐδια δεύχνοντασ την αγϊπη και την ςυμπϊθεια τουσ. Βλϋποντασ ο αυτοκρϊτορασ τη ςυμπεριφορϊ των λιονταριϔν και ακοϑοντασ την φωνό του πλόθουσ «μϋγασ ο Θεϐσ των χριςτιανϔν» διϋταξε τον αποκεφαλιςμϐ του ομολογητό τησ πύςτεωσ μϋςα ςτην αρϋνα. Με την αποκοπό τησ κεφαλόσ ϋβαψε ο ϊγιοσ την αρχιερατικό του ςτολό με το αύμα του μαρτυρύου. Ο ςοφϐσ Ελευθϋριοσ κοςμημϋνοσ με το ιερατικϐ ϋνδυμα, που ϋςταζε απϐ το ποτϊμι των αιμϊτων του, ϋτρεξε ευτυχιςμϋνοσ ςτον Δεςπϐτη Φριςτϐ. Ο Ελευθϋριοσ ωσ αδοϑλωτοσ ςτο νου, ενϔ ϋβλεπε τα ςπαθιϊ δεν υποδουλωνϐταν ςτην πλϊνη. Ση ςκηνό του μαρτυρύου παρακολουθοϑςε η μητϋρα του Ανθύα. Ϊτρεξε τϐτε και αγκϊλιαςε το ϊψυχο ςϔμα του μϊρτυρα και το φιλοϑςε. Εκεύνη τη ςτιγμό οι ϊςπλαχνοι δόμιοι την αποκεφϊλιςαν και ϋτςι την οδόγηςαν ςτον ουρανϐ μαζύ με τον υιϐ τησ. Η μνόμη των Αγύων εορτϊζεται ςτισ 15 Δεκεμβρύου κϊθε χρϐνο. Ερμηνευτικϊ χόλια Φειροτονόθηκε διϊκονοσ ςτα 15 του χρϐνια: Μα χειροτονόθηκε τϐςο μικρϐσ; το ερϔτημα δύνει απϊντηςη ο ϊγιοσ Νικϐδημοσ ο Αγιορεύτησ. Γρϊφει: «Ασ μη θαυμϊζει κανεύσ ϐτι αυτϐσ ο ϊγιοσ χειροτονόθηκε ςε ηλικύα αντύθετη με τουσ ιεροϑσ κανϐνεσ τησ 6ησ Οικουμενικόσ υνϐδου και τησ τοπικόσ υνϐδου τησ Νεοκαιςαρεύασ, οι οπούοι ορύζουν ϐτι ο διϊκονοσ χειροτονεύται ςτη ηλικύα των 25 χρϐνων, ο πρεςβϑτεροσ ςτα 30 και ο επύςκοποσ πϊνω απϐ 30. Αυτϐ ϋγινε γιατύ ο ϊγιοσ Ελευθϋριοσ ϋζηςε πριν ακϐμη γύνουν οι παραπϊνω κανϐνεσ, οι οπούοι ϋγιναν αργϐτερα». Η χειροτονύα του αγύου Ελευθερύου, ϐπωσ γρϊφει κϊποιοσ βιογρϊφοσ του, ϋγινε ϐπωσ το όθελε ο Θεϐσ, λϐγω των μεγϊλων αρετϔν και τησ ςοφύασ του με την οπούα προςεύλκυε ςτον Φριςτϐ τουσ ειδωλολϊτρεσ. τα 20 του τοϑ ανϋθεςε τον επιςκοπικϐ θρϐνο: Η ιερωςϑνη εύναι κι αυτό ϋνασ ευλογημϋνοσ τρϐποσ ζωόσ, ο οπούοσ ϐμωσ ϋχει και μεγϊλη ευθϑνη. Ο κϊθε ιερϋασ εύναι ο διαμεςολαβητόσ ανϊμεςα ςτο Θεϐ και ςτον ϊνθρωπο. Σο ςπουδαύο όταν ϐτι ο Ωγιοσ απϐ την παιδικό του ηλικύα αφιερϔθηκε ςτο Φριςτϐ. Κι εμεύσ θα μποροϑςαμε να αφιερϔςουμε απϐ την παιδικό μασ ηλικύα ϋνα κομμϊτι απϐ την καρδιϊ μασ ςτο Φριςτϐ, με την προςευχό, την αγϊπη, τον εκκληςιαςμϐ, την ςυγχωρητικϐτητα και την πύςτη. Μπορεύ να μην χρειϊζεται να δϔςουμε ϐλη μασ τη ζωό, γιατύ αυτϐ εύναι χϊριςμα. ήμωσ αξύζει να ςκεφτϐμαςτε το Φριςτϐ. Και βϋβαια, πρϋπει να τιμϊμε τουσ ιερεύσ, οι οπούοι ϋχουν δϔςει τη ζωό τουσ ς Εκεύνον. Σο να γύνει κϊποιοσ ιερϋασ θϋλει πολλό δϑναμη, ιδύωσ ςτην εποχό μασ. Ασ τιμοϑμε λοιπϐν τουσ ιερεύσ, γιατύ λειτουργοϑν για τουσ ανθρϔπουσ, ασ τουσ φιλοϑμε το χϋρι και ασ προςευχϐμαςτε ςτο Θεϐ γι αυτοϑσ. Ο ϊγιοσ ϐμωσ Ελευθϋριοσ, αφοϑ τον προετούμαςε, του εύπε να εκτελϋςει τη διαταγό του αυτοκρϊτορα: Σϋτοια όταν η ανδρεύα του αγύου ϔςτε δε φοβϐταν να παρουςιαςτεύ ςτον αυτοκρϊτορα, γιατύ όξερε ϐτι πύςτευε ςτον αληθινϐ Θεϐ και γιατύ όταν ϋτοιμοσ να πεθϊνει για το Φριςτϐ αν χρειαζϐταν. Ωλλωςτε ϐ,τι και να ϋκανε ο αυτοκρϊτορασ, δεν μποροϑςε να τον χωρύςει απϐ το Θεϐ που τϐςο αγαποϑςε. Ο Θεϐσ ϐμωσ ϋςτελνε τη Φϊρη του και ανακοϑφιζε τουσ πϐνουσ του: Βλϋπουμε ϐτι ο Θεϐσ δεν όθελε να βαςανύζεται ο ϊγιοσ, αντύθετα, τον προςτϊτευε ςυνεχϔσ και δεν ϊφηνε να πϊθει τύποτα, ςε ϐποιεσ δοκιμαςύεσ κι αν τον υπϋβαλε ο αυτοκρϊτορασ. Μϊλιςτα ϐλα αυτϊ τα θαϑματα ϋγιναν και αιτύα για να [37]

38 πιςτϋψουν πολλού απϐ αυτοϑσ που παρακολουθοϑςαν. Ο Θεϐσ λοιπϐν δεν αφόνει, οϑτε θϋλει οι ϊνθρωπού του να ταλαιπωροϑνται. Σα ϊλογα ηρϋμηςαν και τα αγρύμια ϋμειναν ακύνητα: Σϋτοια όταν η αγιοςϑνη του αγύου Ελευθερύου, ϔςτε τα ζϔα να τον υπακοϑν και να τον ςϋβονται. Ϊνιωθαν τη Φϊρη του Θεοϑ και αμϋςωσ υποκλύνονταν και δεν τον πεύραξαν καθϐλου. Ο ϊγιοσ Ελευθϋριοσ προςτϊτησ των εγκϑων γυναικών: τη Ελλϊδα ο ϊγιοσ Ελευθϋριοσ θεωρεύται βοηθϐσ των εγκϑων γυναικϔν. Σουσ δύνει «καλό λευτεριϊ». Πολλϋσ γυναύκεσ επικαλοϑνται τη βοόθεια του και ακουμποϑν το εικονιςματϊκι του αγύου πϊνω τουσ. Μαζύ με τον ϊγιο Ελευθϋριο γιορτϊζουν και η μητϋρα του Ανθύα, ο ϊγιοσ Κορϋμων αλλϊ και οι δϑο δόμιοι που τον αποκεφϊλιςαν και αποκεφαλύςτηκαν γιατύ πύςτεψαν ςτον Φριςτϐ. Ερωτόςεισ 1. Γιατύ ο ϊγιοσ Ελευθϋριοσ ϋγινε επύςκοποσ ςε τϐςο μικρό ηλικύα; 2. Πϔσ μπϐρεςε ο ϊγιοσ και ϊντεξε τϐςα μαρτϑρια; 3. Γιατύ τα ζϔα δεν ϋκαναν κακϐ ςτον Ωγιο; 4. Πϔσ μποροϑμε να αφιερϔςουμε κϊτι απϐ τη ζωό μασ ςτο Φριςτϐ; 5. Πρϋπει να τιμοϑμε τουσ ιερεύσ; Πϔσ δεύχνουμε την τιμό ς αυτοϑσ; υμπϋραςμα Η Εκκληςύα καλεύ τουσ ανθρϔπουσ να αφιερϔςουν την καρδιϊ τουσ απϐ τη νεϐτητα τουσ ςτο Θεϐ, μϋςα απϐ ποικύλουσ δρϐμουσ, ϐπωσ εύναι αυτϐσ τησ ιερωςϑνησ. Απολυτύκιο. Ϋχοσ πλ. α'. Σον ςυνϊναρχον λϐγον. Ιερϋων ποδόρει κατακοςμοϑμενοσ και αιμϊτων τοισ ρεύθροισ επιςταζϐμενοσ, τω Δεςπϐτη ςου Φριςτϔ μϊκαρ ανϋδραμεσ, Ελευθϋριε ςοφϋ, καθαιρϋτα του ατϊν. Διϐ μη παϑςη πρεςβεϑων, υπϋρ των πύςτει τιμϔντων, την μακαρύαν ςου ϊθληςιν. Αρ οαίνξτμε! Σ Θ Α Δ Ρ Ι Α Ν Ο Η Ξ Δ Τ Γ Θ Ν Υ Ξ Π Α Γ Χ Η Β Κ Θ Ψ Ν Λ Ρ Β Β Μ Ν Μ Ι Χ Μ Π Ε Ν Ν Ρ Η Γ Α Δ Ρ Ι Ν Ψ Φ Δ Τ Γ Γ Ε Ζ Α Θ Β Θ Ε Ξ Φ Α Σ Φ Α Γ Ρ Ι Μ Μ Ι Α Η Μ Π Φ Υ Γ Η Β Α Σ Θ Ι Ξ Β Γ Ε Ρ Σ Χ Ξ Κ Βρεύτε 5 λϋξεισ μϋςα απϐ την ιςτορύα του αγύου Ελευθερύου και γρϊψτε τισ παρακϊτω: Να ζωγραφύςεισ την εικϐνα του Αγύου Ελευθερύου και τησ Αγύασ Ανθύασ [38]

39 ΤΝΑΝΣΗΗ και Ο Ωγιοσ Μϊμασ Ο Ωγιοσ Μϊμασ γεννόθηκε το 260 μ.φ. ςτην Γϊγγρα τησ Παφλαγονύασ και ϋζηςε ςτα χρϐνια τησ Ρωμαώκόσ Αυτοκρατορύασ. Οι γονεύσ του, ο Θεϐδωροσ και η Ρουφύνα, όταν χριςτιανού και επιφανεύσ. Σα χρϐνια εκεύνα αυτοκρϊτορασ των Ρωμαύων όταν ο Αυρηλιανϐσ, ο οπούοσ κόρυξε διωγμϐ κατϊ των χριςτιανϔν το μ.φ. Ο πατϋρασ του Μϊμαντα ρύχτηκε ςτισ φλϐγεσ απϐ τουσ ειδωλολϊτρεσ επειδό ομολϐγηςε πωσ όταν χριςτιανϐσ και η μητϋρα του ακολοϑθηςε τον ϊντρα τησ ςτην φυλακό ετοιμϐγεννη και ομολογϔντασ την πύςτη τησ ςτο Φριςτϐ. Η Ρουφύνα γϋννηςε μϋςα ςτην φυλακό τον ϊγιο και την ύδια νϑχτα πϋθαναν προςευχϐμενοι και οι δϑο γονεύσ του εξαντλημϋνοι απϐ τα μαρτϑρια. Ο ϊγιοσ απϐ μικρϐσ ϋμεινε λοιπϐν ορφανϐσ. Τιοθετόθηκε και μεγϊλωςε ςτα χϋρια μιασ πλοϑςιασ χριςτιανόσ τησ Αμμύασ Ματρϔνασ με ςτοργό και πολλό αγϊπη. Η Αμμύα οδηγημϋνη απϐ Ωγγελο Κυρύου πόγει ςτη φυλακό και πόρε να ενταφιϊςει τα λεύψανα των μαρτϑρων γονιϔν του. Ο ϊγιοσ επειδό απϐ μικρϐσ την φϔναζε ςυνϋχεια «μϊμα» ονομϊςτηκε Μϊμασ. ήταν ϋγινε 15 χρονϔν ομολϐγηςε δημϐςια πωσ όταν χριςτιανϐσ και γι αυτϐ οι ειδωλολϊτρεσ τον ςυνϋλαβαν. Η ςταθερό του πύςτη και η αγϊπη του ςτον Φριςτϐ τον οδόγηςαν ςτο μαρτϑριο. Οι ειδωλολϊτρεσ δεν κατϊφεραν να τον πεύςουν να αςπαςθεύ τουσ ψεϑτικουσ θεοϑσ τουσ. Ο ηγεμϐνασ Δημϐκριτοσ ϋδωςε διαταγό να τον χτυπόςουν, να τον γδϋρνουν με ςιδερϋνια νϑχια και να τον καύνε ςτο ςϔμα με αναμμϋνεσ λαμπϊδεσ. τη ςυνϋχεια του κρϋμαςαν ςτο λαιμϐ του ϋνα μολυβϋνιο βαρύδιο και με αυτϐ τον ϋριξαν ςτη θϊλαςςα για να πνιγεύ. Ο Θεϐσ ϐμωσ τον ϋςωςε. Βρϋθηκε ς ϋνα βουνϐ τησ Καιςϊρειασ ϐπου κι ϋμεινε λύγο καιρϐ ωσ μοναχϐσ. Ϊχτιςε ϋνα μικρϐ εκκληςϊκι και εκεύ ϋρχονταν τα ϊγρια θηρύα, τα οπούα και του ϋκαναν ςυντροφιϊ. Μϊλιςτα, ο ϊγιοσ ϊρμεγε τα ζϔα, ϋκανε τυρύ απϐ το γϊλα τουσ και ϋτρωγε, ενϔ ϐςο περύςςευε, το μούραζε ςτουσ φτωχοϑσ τησ Καιςϊρειασ ωσ ελεημοςϑνη. Σα ϊγρια θηρύα καθϐλου δεν πεύραζαν τον μϊρτυρα. Ο ηγεμϐνασ τησ Καππαδοκύασ Αλϋξανδροσ, ϊνθρωποσ ςκληρϐσ και κακϐσ, ϋςτειλε ςτρατιϔτεσ να βροϑνε τον ϊγιο. Αυτού ϐντωσ τον ανακϊλυψαν, χωρύσ να γνωρύζουν ποιοσ εύναι. Ο ϊγιοσ τϐτε ζότηςε να τουσ φιλοξενόςει. Σην ϔρα που ϋτρωγαν, εμφανύςτηκαν τα ϊγρια θηρύα για να δϔςουν το γϊλα τουσ ςτον ϊγιο. Οι ςτρατιϔτεσ φοβόθηκαν πολϑ και ετοιμϊςτηκαν να το βϊλουν ςτα πϐδια. Ο ϊγιοσ τουσ καθηςϑχαςε και τουσ εύπε ποιοσ εύναι. Ωρμεξε τα ζϔα μπροςτϊ τουσ και ζότηςε απϐ τουσ ςτρατιϔτεσ να φϑγουν. Θα πόγαινε ο ύδιοσ ςτην Καιςϊρεια να τουσ βρει. Ϊτςι κι ϋγινε. Ο ηγεμϐνασ δεν μποροϑςε να καταλϊβει πϔσ ο ϊγιοσ εξημϋρωνε τα θηρύα. Σον θεωροϑςε μϊγο. Ϊτςι, αφοϑ τον βαςϊνιςε, τον ϋριξε ς ϋνα αναμμϋνο καμύνι, ςτο οπούο ο ϊγιοσ δεν ϋπαθε [39]

40 απολϑτωσ τύποτα, ϐπωσ οι Σρεισ Παύδεσ ςτα χρϐνια τησ Παλαιϊσ Διαθόκησ. Ϊπειτα τον ϋριξε ςτα θηρύα για να τον καταςπαρϊξουν αλλϊ και ο πϊλι ο Θεϐσ τον οπούο ο ϊγιοσ επικαλοϑνταν ςυνεχϔσ να τον βοηθόςει, τον ϋςωςε. Η αρκοϑδα προςκυνοϑςε τον ϊγιο και κυλιϐνταν ςτα πϐδια του, η λεοπϊρδαλη πηδοϑςε ςτουσ ϔμουσ του και του ςκοϑπιζε με τη γλϔςςα τον ιδρϔτα του, ενϔ μύα λϋαινα που εξαπϋλυςε ο ηγεμϐνασ, κϊθηςε και αυτό ςτα πϐδια του αγύου. Ο ηγεμϐνασ διϋταξε να τον λογχύςουν με μύα τρύαινα ςτην κοιλιϊ και ο ϊγιοσ βρόκε μαρτυρικϐ τϋλοσ. Η Εκκληςύα μασ τιμϊει τον Ωγιο Μϊμα ωσ μϊρτυρα ςτισ 2 επτεμβρύου. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Οι δϑο γονεύσ του αγύου πϋθαναν απϐ τισ κακουχύεσ ςτην φυλακό: Ο ϊγιοσ απϐ μικρϐσ ϋμεινε ορφανϐσ. Οι γονεύσ του επϋλεξαν να πϊνε ενϊντια ςτο θϋλημα του αυτοκρϊτορα και να ομολογόςουν την αγϊπη του ςτο Φριςτϐ παρϊ τον κύνδυνο. Η εμπιςτοςϑνη τουσ ςτο Θεϐ τουσ ϋδωςε θϊρροσ και ελπύδα. Ϋξεραν πωσ ϊφηναν τον μικρϐ τουσ γιο μωρϐ, ορφανϐ απϐ γονεύσ αλλϊ ϐχι ορφανϐ απϐ Θεϐ. Δεν αγωνύςτηκαν ϐπωσ αγωνύζονται ςόμερα οι γονεύσ μϐνο για να του κληρονομόςουν πλοϑτη, ςπουδϋσ ϋνα καλϐ ϐνομα ό εξουςύα αλλϊ του ϊφηςαν κληρονομιϊ την πύςτη ςτο Θεϐ και την προςευχό τουσ. Η ομολογύα ςτουσ ψεϑτικουσ θεοϑσ: τα χρϐνια των Ρωμαύων εύναι γνωςτϐ πωσ εκδιϔχθηκαν και μαρτϑρηςαν χριςτιανού μϐνο και μϐνο διϐτι αρνοϑνταν να προςφϋρουν θυςύεσ ςτουσ θεοϑσ των ειδωλολατρϔν. Ο Θεϐσ εύναι ϋνασ και ο χριςτιανϐσ αγωνιζϐταν και αγωνύζεται μϋχρι και ςόμερα για αυτό την ομολογύα. όμερα θεϐσ για πολλοϑσ εύναι το χρόμα, η δϐξα, τα πϊθη, η καριϋρα, η εξωτερικό εμφϊνιςη και ϊλλα. ήλοι αυτού εύναι ψεϑτικοι θεού και χϊνεται ϐποιοσ τουσ πιςτεϑει και ϐλο του το ενδιαφϋρον το ςυγκεντρϔνει ς αυτοϑσ. Πολλού ύςωσ ςτραφοϑν εναντύον του χριςτιανοϑ γι αυτϐ αλλϊ ϋναν Θεϐ ομολογοϑμε και ς ϋναν Θεϐ πιςτεϑουμε ς Αυτϐν που μασ αγαπϊ και εύναι πϊντα δύπλα μασ επειδό εύναι αυτϐσ που Τπϊρχει. Σα μαρτϑρια του αγύου: Διαβϊζουμε για τα φοβερϊ μαρτϑρια των αγύων και ύςωσ αυτϐ μασ προκαλεύ και κϊποιο φϐβο. Αυτού οι ϊνθρωποι δεν όταν υπερϊνθρωποι, δεν πόγαιναν γυρεϑοντασ να γύνουν όρωεσ. Ϋξεραν πωσ Κϑριοσ και Δημιουργϐσ μασ εύναι ο Θεϐσ Πατϋρασ μασ. Γι αυτό την Αλόθεια τουσ θανϊτωναν. Σουσ φϐβιζαν ύςωσ αυτϊ αλλϊ όξεραν πωσ ο Θεϐσ δε θα τουσ εγκαταλεύψει και ακϐμα κι αν πεθϊνουν θα πϊνε πλϋον αιϔνια κοντϊ Σου. Σι πιο ϐμορφο αιϔνια να ϋχεισ παρϋα ςου τον Φριςτϐ, τουσ Αγγϋλουσ και τουσ αγύουσ. Ο Θεϐσ φρϐντιζε να πονϊνε ϐςο ϊντεχαν. Ποτϋ δεν ϊφηςε κϊποιον μϊρτυρα να πονϋςει περιςςϐτερο απ ϐςο μποροϑςε, τον ανακοϑφιζε και τον φρϐντιζε με θαυματουργικϐ τρϐπο. Γιϊυτϐ και δεν πϋραςαν ϐλοι οι μϊρτυρεσ τα ύδια μαρτϑρια οϑτε και τελειϔθηκαν με τον ύδιο τρϐπο. Λϋμε τελειϔθηκαν κι ϐχι πϋθαναν διϐτι τϐτε ϋγιναν τϋλειοι, με την ολοκλόρωςη του αγϔνα τουσ που ςτεφανϔθηκε και με το μαρτυρικϐ τουσ τϋλοσ. Ο Θεϐσ μασ κανϋναν δεν εγκαταλεύπει πϐςο μϊλλϐν ϐςουσ για χϊρη του ταλαιπωροϑνται απϐ την πλϊνη και την κακύα των ϊλλων. Ϊμεινε λύγο καιρϐ παρϋα με ϊγρια θηρύα που ϐμωσ δεν του ϋκαναν κακϐ: Η κτύςη ϐλη αναγνωρύζει το Φριςτϐ ωσ δημιουργϐ τησ, ωσ Λϐγο του Θεοϑ. Σα ϊγρια θηρύα αναγνωρύζουν την αγϊπη του Θεοϑ και υπακοϑουν, δεν υποχωροϑν ςτα ϋνςτικτϊ τουσ. Ο ϊνθρωποσ που ϋχει αγϊπη Θεοϑ δεν βλϋπει τα ζϔα και τη φϑςη με ςκοπϐ να τουσ κϊνει κακϐ αλλϊ με ςεβαςμϐ και διϊθεςη προςταςύασ και φροντύδασ. Πϐςο καλϑτεροσ θα όταν ο κϐςμοσ μασ αν ϐλοι ϋτςι ζοϑςαμε. Η μϐλυνςη του περιβϊλλοντοσ δε θα όταν τϐςο μεγϊλη και επικύνδυνη αλλϊ και τα ζϔα δεν θα απειλοϑνταν με εξαφϊνιςη. ε πολλοϑσ βύουσ αγύων τα ζϔα εύναι περιςςϐτερο βοηθού παρϊ εχθρού του ανθρϔπου. Ο ϊνθρωποσ κινδυνεϑει απϐ την αμαρτύα μϐνον. Σο λιοντϊρι κϊθιςε ςτα πϐδια του αγύου: μασ θυμύζει την εικϐνα απϐ τη Γϋννηςη του Φριςτοϑ, ϐπου τα ζϔα ζϋςταιναν με το χνϔτο τουσ τον νεογϋννητο Κϑριο, αλλϊ και ςυντρϐφευαν την Παναγύα ςτισ δϑςκολεσ ςτιγμϋσ τησ μοναξιϊσ, αλλϊ και τησ χαρϊσ να γεννηθεύ ο Φριςτϐσ. Σελικϊ ϐλοσ ο κϐςμοσ μπορεύ να ςταθεύ δύπλα ςτουσ χριςτιανοϑσ, γιατύ ο Φριςτϐσ τον αγιϊζει. Ωλλοτε τα ζϔα λειτουργοϑν ενςτικτωδϔσ και τρϔνεσ τουσ μϊρτυρεσ. Ϊτςι θϋλει ο Θεϐσ. ήμωσ τύποτε, ϐταν εύναι κοντϊ ςτο Θεϐ, δεν λειτουργεύ χωρύσ το θϋλημϊ Σου. Σιμϊ τον ϊγιο ωσ μϊρτυρα: ο ϊγιοσ με τον αγϔνα και το μαρτϑριϐ του μϊσ δεύχνει ϐτι ο Φριςτϐσ όρθε ςτον κϐςμο για να απαλλϊξει ϐχι μϐνο τουσ ανθρϔπουσ, αλλϊ και τα πϊντα απϐ τα δεςμϊ τησ αμαρτύασ. Ο ϊνθρωποσ πλϋον μπορεύ, αν πιςτεϑει ςτο Φριςτϐ, να φερθεύ με αγϊπη ϋναντι ϐλου του κϐςμου και να ειςπρϊξει την αγϊπη απϐ την κτύςη. Με την γϋννηςό του ο Φριςτϐσ ϋφερε την ελπύδα τησ ανϊςταςησ, τησ καινοϑριασ ζωόσ που ϋχει νϐημα κοντϊ Σου. Αυτό εύναι και η αποςτολό [40]

41 του χριςτιανοϑ να κηρϑττει παντοϑ, πϊντα και ςε ϐλουσ αυτό την αλόθεια. Δϑο ελευθερύεσ που μϊχονται: η ελευθερύα ν αγαπϊσ και η ελευθερύα να αμαρτϊνεισ. Μϐνο που ςτη δεϑτερη περύπτωςη δεν μπορεύσ να εύςαι μαζύ με το Θεϐ οϑτε με τουσ ανθρϔπουσ γιατύ η αμαρτύα χωρύζει. Ο Φριςτϐσ όρθε, μαρτϑρηςε, πϋθανε και αναςτόθηκε για να μασ ενϔςει ϐλουσ με το Θεϐ. Κι αυτϐ γύνεται μϋςα ςτην Εκκληςύα πρϊξη και ςτη ζωό τησ, ιδύωσ ςτη Θεύα Λειτουργύα. Αν θϋλουμε λοιπϐν ϐλοι να ζόςουμε την αληθινό χαρϊ και το νϐημα των Φριςτουγϋννων, χρειϊζεται να ζόςουμε τη ζωό τησ Εκκληςύασ κι εκεύ η γιορτό βρύςκει το αληθινϐ τησ περιεχϐμενο, μαζύ με ϐλουσ τουσ αγύουσ. Αυτϐ ασ το παλϋψουμε απϐ την παιδικό μασ ηλικύα. Ερωτόςεισ 1. Γιατύ ονομϊςτηκε ϐ ϊγιοσ «Μϊμασ»; 2. Για ποιο λϐγο οι χριςτιανού διϔκονταν και μαρτυροϑςαν απϐ τουσ Ρωμαύουσ; 3. Ϊχει η ζωό μασ κοντϊ ςτο Φριςτϐ χαρϊ; 4. Πϔσ ο κϐςμοσ ταλαιπωρεύται απϐ την αμαρτύα; 5. Πϔσ μποροϑμε να ζόςουμε το αληθινϐ νϐημα των Φριςτουγϋννων; υμπϋραςμα: ο Φριςτϐσ ϋγινε ϊνθρωποσ για να κϊνει ϐλη την κτύςη να απαλλαγεύ απϐ το βϊροσ και τον πϐνο τησ αμαρτύασ και το νϐημα αυτϐ το ζοϑμε ςτη ζωό τησ Εκκληςύασ. Απολυτύκιο Αγύου Μϊμαντα. Ϋχοσ γ. Θεύασ πύςτεωσ. Θεύον βλϊςτημα, Μαρτϑρων πϋλων, ηκολοϑθηςασ, αςχϋτω πϐθω, τοισ ενθϋοισ αληθϔσ τοϑτων ύχνεςιν, και του ωτόροσ κηρϑξασ το ϐνομα, εθαυμαςτϔθησ ςοφϋ, δι αθλόςεωσ. Μϊμα ϋνδοξε, Φριςτϐν τον Θεϐν ικϋτευε, δωρόςαςθαι ημύν το μϋγα ϋλεοσ. Απολυτύκιο Γεννόςεωσ του Φριςτοϑ. Ϋχοσ δ. Η Γϋννηςύσ ςου Φριςτϋ ο Θεϐσ ημϔν, ανϋτειλε τω κϐςμω το φωσ το τησ γνϔςεωσ. εν αυτό γαρ οι τοισ ϊςτροισ λατρεϑοντεσ, υπϐ αςτϋροσ εδιδϊςκοντο ςε προςκυνεύν τον Ϋλιον τησ Δικαιοςϑνησ και ςε γινϔςκειν εξ ϑψουσ Ανατολό, Κϑριε δϐξα οι. υμπλόρωςε την ιςτορύα την Β κϊποτε ςε μια γεννόθηκε ο.μασ. Η Παναγύα μητϋρα Σου μαζύ με τον Ι.ςτϋκονταν δύπλα Σου και α..υμνοϑςαν την Θεύα Σου γϋννηςη. Ήρθαν β..να τον προςκυνόςουν και.μϊγοι να του προςφϋρουν πολϑτιμα δώρα,ς,χ και λ Ένα α..ϋλαμπε πϊνω απϐ την φϊτνη. Ο βαςιλιϊσ Η προςπϊθηςε να βρει το θεύο βρ.και να το ςκοτώςει αλλϊ ο Θεϐσ εύπε ςτον ϑπνο του ςτον Ι να φϑγουν και να κρυφτοϑν ςτην Α..Ο Φριςτϐσ μασ γεννόθηκε για να μασ ςώςει απϐ την αμαρτύα και το κακϐ. Θϋλει να ζοϑμε μϋςα ςτην αγϊπη Σου. [41]

42 Ζωγρϊφιςε το Φριςτό ςτο ςπόλαιο [42]

43 ΤΝΑΝΣΗΗ και Ο Ωγιοσ Βαςύλειοσ Σην πρϔτη μϋρα του χρϐνου η Εκκληςύα μασ τιμϊ τη μνόμη του αληθινοϑ Αγύου Βαςιλεύου! Ο Ωγιοσ Βαςύλειοσ, που ονομϊζεται και Μϋγασ, λϐγω τησ μεγϊλησ αγϊπησ και προςφορϊσ του ςτην Εκκληςύα, γεννόθηκε τρεισ αιϔνεσ περύπου μετϊ την παρουςύα του Φριςτοϑ ςτη γη, το 329 μ. Φ., ςτην Νεοκαιςϊρεια του Πϐντου. Προερχϐταν απϐ μια οικογϋνεια με πολλϊ παιδιϊ και μεγϊλη αγϊπη για τα γρϊμματα και τη μϐρφωςη. Ο πατϋρασ του, Βαςύλειοσ και αυτϐσ, η μητϋρα του Εμμϋλεια και η γιαγιϊ του Μακρύνα, μεγϊλωςαν το Βαςύλειο με τϋτοιο τρϐπο, ϔςτε και αυτϐσ αγϊπηςε πολϑ τα γρϊμματα. Ϊτςι, μεγαλϔνοντασ, θϋληςε να ςπουδϊςει, γι αυτϐ πόρε ϐ, τι μποροϑςε απϐ τουσ δαςκϊλουσ τησ Νεοκαιςϊρειασ και ςυνϋχιςε να μορφϔνεται κοντϊ ςε μεγϊλουσ δαςκϊλουσ τησ εποχόσ εκεύνησ, πρϔτα ςτην Κωνςταντινοϑπολη και μετϊ ςτην Αθόνα. ποϑδαςε ςχεδϐν ϐλεσ τισ επιςτόμεσ τησ εποχόσ: φιλοςοφύα, ρητορικό, μαθηματικϊ, ιατρικό κ.ϊ., διδϊςκοντασ με τη ςειρϊ του ςε ϊλλουσ ϐ, τι εύχε ο ύδιοσ μϊθει. Η γιαγιϊ του Μακρύνα τον βοόθηςε απϐ μικρϐ να γνωρύςει και να αγαπόςει την παρϊδοςη τησ εκκληςύασ μασ και ο Βαςύλειοσ ςτα 28 του χρϐνια, αφοϑ ϋχει γνωρύςει απϐ επιςκϋψεισ του ςτην Ανατολό πολλϊ πρϊγματα για τη ζωό των μοναχϔν, βαπτύζεται και αποφαςύζει να πϊει να αςκητϋψει ςτον Πϐντο. Πριν ξεκινόςει ϐμωσ, χαρύζει την τερϊςτια περιουςύα του ςτην Εκκληςύα και ζει ςε ακτημοςϑνη. Μεγϊλεσ διαφωνύεσ εκεύνη την εποχό ταλαιπωροϑν την Εκκληςύα του Φριςτοϑ, γιατύ πλόθοσ αιρετικϔν ανθρϔπων δε δϋχεται τη αλόθεια και θϋλει να την αλλϊξει. Ο Ωγιοσ Βαςύλειοσ τον καιρϐ εκεύνο αφόνει το αςκητόριϐ του και επιςτρϋφει ςτην Καιςϊρεια για να βοηθόςει ςτη λϑςη των προβλημϊτων που αντιμετωπύζει η εκκληςύα. Εκεύ χειροτονεύται πρεςβϑτεροσ και αργϐτερα επύςκοποσ. Με το λϐγο και τα ϋργα του, αλλϊ προπϊντων με την προςευχό του δεν ςταματϊ να αγωνύζεται για την Εκκληςύα μασ, παρϐλο που αρρωςταύνει ςυχνϊ και φτϊνει μϋχρι το χεύλοσ του θανϊτου. Πολλού ϊνθρωποι τον ςυκοφαντοϑν φτϊνοντασ μϊλιςτα ςτο ςημεύο να του πουν ϐτι η πύςτη του για το Ωγιο Πνεϑμα δεν εύναι ςωςτό. Ωλλοι ϋφταςαν να τον απειλόςουν με θϊνατο, επειδό ο Ωγιοσ δε ςυμφωνοϑςε με ϐςα ϋλεγε ϋνασ μεγϊλοσ αιρετικϐσ, ο Ωρειοσ. Ο Μϋγασ Βαςύλειοσ ϐμωσ δεν ςταματϊ να εργϊζεται για την Εκκληςύα. Προςεϑχεται αδιϊκοπα ςτο Θεϐ να τον ενιςχϑςει με τη χϊρη Σου να διατυπϔςει ςωςτϊ τισ αλόθειεσ τησ Εκκληςύασ και ϋτςι γρϊφει πολλϊ και ςπουδαύα βιβλύα με απαντόςεισ ςε μεγϊλα ερωτόματα τησ εποχόσ του, που διαβϊζουμε και μασ φωτύζουν μϋχρι ςόμερα. Αγαποϑςε τϐςο τουσ πονεμϋνουσ ανθρϔπουσ, ϔςτε εκεύνα τα χρϐνια ιδρϑει μια πολιτεύα, τη λεγϐμενη «Βαςιλειϊδα», ςτο κϋντρο τησ οπούασ χτύζει μια εκκληςύα και γϑρω απ αυτόν νοςοκομεύα, πτωχοκομεύα, γηροκομεύα και ϊλλα μϋρη ϐπου θα μποροϑςαν να πϊνε και να ανακουφιςτοϑν οι ϊνθρωποι που το εύχαν ανϊγκη. Μϋχρι το τϋλοσ τησ επύγειασ ζωόσ του, ο Ωγιοσ Βαςύλειοσ δε ςταμϊτηςε να εργϊζεται, αφιερϔνοντασ το χρϐνο τησ ζωόσ του ςτο θϋλημα του Θεοϑ, απϐ αγϊπη γι Αυτϐν και τουσ ανθρϔπουσ. Δεν παρϋλειπε μϊλιςτα να ςυμβουλεϑει τουσ γονεύσ και τουσ δαςκϊλουσ να μεγαλϔνουν και να παιδαγωγοϑν με αγϊπη τα παιδιϊ, για να χαύρονται και να μαθαύνουν και αυτϊ να αγαποϑν το Θεϐ, τουσ ανθρϔπουσ και τα γρϊμματα. ήταν ϋφταςε περύπου ςε ηλικύα 48 ετϔν, όταν τϐςο αδϑναμο το ςϔμα του, που και ο ύδιοσ κατϊλαβε πωσ ϋφταςε ο καιρϐσ να μετακομύςει ςτην πολιτεύα του ουρανοϑ. Χϋλλιςε ταλαύπωροσ απϐ την αςθϋνειϊ του τουσ λϐγουσ «εισ χεύρασ ςου παραθόςομαι το πνεϑμα μου» και αναπαϑτηκε. [43]

44 Σον τιμϊμε την 1 η Ιανουαρύου κϊθε χρϐνο ωσ ϋναν απϐ τουσ μεγαλϑτερουσ Αγύουσ τησ Εκκληςύασ μασ που ακοϑραςτα πρϐςφερε τα πολλϊ χαρύςματϊ, με τα οπούα τον προύκιςε ο Θεϐσ, ςτουσ ανθρϔπουσ! Ερμηνευτικϊ ςχϐλια: ποϑδαςε ϐλεσ τισ επιςτόμεσ τησ εποχόσ του: ο Θεϐσ ϋπλαςε τον κϐςμο και κϊθε ϊνθρωπο ξεχωριςτϊ, γιατύ θϋληςε και δε ςταματϊ να το θϋλει, να χαρύςει ςε ϐλουσ την αγιϐτητα. ήλοι να γύνουμε Ωγιοι! Ωγιοσ ϐμωσ γύνεται ο ϊνθρωποσ που ϐ, τι του ϋχει χαρύςει ο Θεϐσ, το χαρύζει με τη ςειρϊ του αυτϐσ ςτουσ ανθρϔπουσ και πϊλι ςτον ύδιο το Θεϐ. Η αγϊπη και αφοςύωςη του Αγύου Βαςιλεύου ςτη γνϔςη όταν ϋνα απϐ τα χαρύςματϊ του. Εύχε μεγϊλη πρϐοδο ςτισ ςπουδϋσ, αλλϊ δεν τη χρηςιμοπούηςε για να τον δοξϊςουν οι ϊνθρωποι, αλλϊ για να τουσ βοηθόςει να ϋρθουν πιο κοντϊ ςτο Θεϐ, γνωρύζοντασ τι εύναι αλόθεια και τι ψϋμα απϐ ϐςα λϋγονται γι Αυτϐν. Ακτημοςϑνη: εύναι μύα απϐ τισ τρεισ αρετϋσ των μοναχϔν μαζύ με την παρθενύα και την υπακοό. ημαύνει να μη ςου ανόκει τύποτα, να μην κρατϊσ τύποτα δικϐ ςου, να προςφϋρεισ ϐ, τι ςου ανόκει ςτουσ ϊλλουσ που ϋχουν ανϊγκη και να εμπιςτεϑεςαι τον Θεϐ, ο Οπούοσ θα φροντύςει για ςϋνα. Αυτϐ ϋκανε και ο Ωγιοσ. Μεγϊλεσ διαφωνύεσ ταλαιπωροϑν την Εκκληςύα: ο Θεϐσ χαύρεται οι ϊνθρωποι να ϋχουν διαφωνύεσ και να ςυζητοϑν ϔςτε να καταλϊβουν ποιο πραγματικϊ εύναι το θϋλημϊ Σου γι αυτοϑσ και για ϐλο τον κϐςμο. Οι διαφωνύεσ τησ εποχόσ εκεύνησ ϐμωσ όταν φοβερϋσ, γιατύ προϋρχονταν απϐ ανθρϔπουσ που δε δύδαςκαν ποιοσ πραγματικϊ όταν ο αληθινϐσ Θεϐσ, αλλϊ Σον παρουςύαζαν ϐπωσ όθελαν. Ο αιρετικϐσ Ωρειοσ για παρϊδειγμα ϋλεγε ϐτι ο Φριςτϐσ όταν κατϔτεροσ απϐ τον Θεϐ Πατϋρα. Ο Ωγιοσ Βαςύλειοσ αγωνύςτηκε να υπεραςπιςθεύ την αλόθεια τησ Εκκληςύασ, ϔςτε να γνωρύζουν οι πιςτού ποια όταν η πύςτη πραγματικϊ. Ο Ωγιοσ δεν ςταματϊ να αγωνύζεται για την Εκκληςύα μασ: ο Ωγιοσ Βαςύλειοσ όταν φιλϊςθενοσ, που ςημαύνει ϐτι εύχε ςυχνϊ ςοβαρϊ προβλόματα με την υγεύα του. Μϋχρι να αφόςει την τελευταύα του πνοό ϐμωσ δεν εγκατϋλειψε ποτϋ την Εκκληςύα. Εξακολουθοϑςε να εργϊζεται γι αυτόν, που όταν το παν ςτη ζωό του! Η «Βαςιλειϊδα»: Ο Μϋγασ Βαςύλειοσ, μιασ και εύχε το τϊλαντο να μαθαύνει και να διδϊςκει ϋγραψε πολλϊ βιβλύα που μιλϊνε για την αληθινό πύςτη τησ Εκκληςύασ μασ. Επειδό η αγϊπη του ϐμωσ αγκϊλιαζε ϐλο τον κϐςμο, δεν μποροϑςε να μην κϊνει κϊτι και για ϐςουσ εύχαν ανϊγκη φροντύδασ και ανακοϑφιςησ απϐ τον πϐνο. Σον τιμϊμε την 1 η Ιανουαρύου: ο ϊγιοσ Βαςύλειοσ, ϐπωσ και ϐλοι οι Ωγιοι τησ πύςτησ μασ νύκηςαν το χρϐνο και τον θϊνατο που φαύνεται να μασ βγϊζει απϐ τη ζωό, με την πύςτη ςτο Φριςτϐ και την αγϊπη τϐςο προσ το Θεϐ ϐςο και προσ τον ϊνθρωπο, αλλϊ και τη ζωό τησ Εκκληςύασ. ήποιοσ ζει ϋτςι, ακϐμη κι αν πεθϊνει, δεν χϊνεται, γιατύ ςυνεχύζει να εύναι κοντϊ ςτο Φριςτϐ, ενϔ η Εκκληςύα τον τιμϊ ωσ Ωγιο και οι ϊνθρωποι τον θυμϐμαςτε για πϊντα. Ασ γεμύςουμε λοιπϐν, απϐ την παιδικό μασ ηλικύα, τη ζωό μασ με πύςτη και αγϊπη για το Φριςτϐ και με την βοόθεια των προςευχϔν των Αγύων μασ, ασ τουσ μιμοϑμαςτε, για να εύναι ο χρϐνοσ ευκαιρύα να ερχϐμαςτε πιο κοντϊ ςτο Θεϐ. Ερωτόςεισ 1. Ο Ωγιοσ ϋγινε περόφανοσ που εύχε ςπουδϊςει τϐςα πολλϊ; 2. Γιατύ μούραςε την περιουςύα του ςτουσ φτωχοϑσ; 3. Σι ςημαύνει ϐτι υπεραςπύςθηκε την Εκκληςύα; 4. Γιατύ ο Ωγιοσ ϋχτιςε την Βαςιλειϊδα; 5. Πϔσ ο Ωγιοσ νύκηςε τον χρϐνο και τον θϊνατο; υμπϋραςμα: Η Εκκληςύα μασ θϋλει με την πύςτη, την αγϊπη και την αξιοπούηςη των χαριςμϊτων μασ να νικϊμε τον χρϐνο και τον θϊνατο. Απολυτύκιο Αγύου Βαςιλεύου. Ϋχοσ α. Εισ πϊςαν την γην εξόλθεν ο φθϐγγοσ ςου, ωσ δεξαμϋνη τον λϐγον ςου. δι ου θεοπρεπϔσ εδογμϊτιςασ, την φϑςιν των ϐντων ετρϊνωςασ, τα των ανθρϔπων όθη κατεκϐςμηςασ. βαςύλειον ιερϊτευμα, πϊτερ ϐςιε, Φριςτϐν τον Θεϐν ικϋτευε, δωρόςαςθαι ημύν το μϋγα ϋλεοσ. Η ιςτορύα τησ βαςιλϐπιτασ Η ιςτορύα ςυνϋβη πριν 1500 χρϐνια περύπου ςτην πϐλη Καιςϊρειασ τησ Καππαδοκύασ, ςτη Μικρϊ [44]

45 Αςύα. Ο Μϋγασ Βαςύλειοσ όταν Δεςπϐτησ τησ Καιςϊρειασ και ζοϑςε αρμονικϊ με τουσ ςυνανθρϔπουσ του. Κϊποια μϋρα ϐμωσ ο βαςιλιϊσ Ουϊλησ τϑραννοσ τησ περιοχόσ, ζότηςε να του δοθοϑν ϐλοι οι θηςαυρού τησ Καιςϊρειασ, αλλιϔσ θα πολιορκοϑςε την πϐλη, για να την κατακτόςει. Ο Μϋγασ Βαςύλειοσ ολϐκληρη τη νϑχτα προςευχϐταν να ςϔςει ο Θεϐσ την πϐλη. Ξημϋρωςε η νϋα μϋρα και ο βαςιλιϊσ αποφαςιςμϋνοσ περικϑκλωςε αμϋςωσ την Καιςϊρεια με το ςτρατϐ του. Μπόκε με την ακολουθύα του και ζότηςε να δει το Δεςπϐτη. Με θρϊςοσ και θυμϐ ο αδύςτακτοσ βαςιλιϊσ απαιτοϑςε το χρυςϊφι τησ πϐλησ. Ο Μϋγασ Βαςύλειοσ απϊντηςε ϐτι οι ϊνθρωποι τησ πϐλησ του δεν εύχαν τύποτε ϊλλο πϋρα απϐ πεύνα και φτϔχια. Ο ςτρατηγϐσ με το που ϊκουςε αυτϊ τα λϐγια θϑμωςε ακϐμα περιςςϐτερο και ϊρχιςε να απειλεύ το Μϋγα Βαςύλειο ϐτι θα τον εξορύςει πολϑ μακριϊ απϐ τη πατρύδα του. Οι χριςτιανού τησ Καιςϊρειασ αγαποϑςαν πολϑ το Δεςπϐτη τουσ και θϋληςαν να τον βοηθόςουν. Μϊζεψαν λοιπϐν απϐ τα ςπύτια τουσ ϐ,τι χρυςαφικϊ εύχαν και του τα πρϐςφεραν, ϔςτε δύνοντασ τα ςτο ςκληρϐ βαςιλιϊ να ςωθοϑν. το μεταξϑ ο ανυπϐμονοσ Ουϊλησ διϋταξε αμϋςωσ το ςτρατϐ του να επιτεθεύ ςτο φτωχϐ λαϐ τησ πϐλησ. Ο Μϋγασ Βαςύλειοσ, που όθελε να προςτατϋψει την πϐλη του, προςευχόθηκε και μετϊ παρουςύαςε ςτο βαςιλιϊ ϐ,τι χρυςαφικϊ εύχε μαζϋψει μϋςα ςε ϋνα ςεντοϑκι. Ση ςτιγμό ϐμωσ που ο βαςιλιϊσ πόγε να ανούξει το ςεντοϑκι και να αρπϊξει τουσ θηςαυροϑσ, ϋγινα το θαϑμα! ήλοι οι ςυγκεντρωμϋνοι εύδαν μια λϊμψη και αμϋςωσ μετϊ ϋνα λαμπρϐ καβαλϊρη να ορμϊει με το ςτρατϐ του επϊνω ςτο ςκληρϐ Ουϊλη και ςτουσ δικοϑσ του. ε ελϊχιςτο χρϐνο ο κακϐσ βαςιλιϊσ και οι δικού του αφανύςτηκαν. Ο λαμπρϐσ καβαλϊρησ όταν ο Ωγιοσ Μερκοϑριοσ και οι ςτρατιϔτεσ του οι Ωγγελοι. Ϊτςι ςϔθηκε η πϐλη τησ Καιςϊρειασ. Σϐτε ϐμωσ ο Δεςπϐτησ τησ Ο Μϋγασ Βαςύλειοσ, βρϋθηκε ςε δϑςκολη θϋςη! Θα ϋπρεπε να μοιρϊςει τα χρυςαφικϊ ςτουσ κατούκουσ τησ πϐλησ και η μοιραςιϊ να εύναι δύκαιη, δηλαδό να πϊρει ο καθϋνασ ϐ,τι όταν δικϐ του. Αυτϐ όταν πολϑ δϑςκολο. Προςευχόθηκε λοιπϐν ο Μϋγασ Βαςύλειοσ και ο Θεϐσ τον φϔτιςε τι να κϊνει. Κϊλεςε τουσ διακϐνουσ και τουσ βοηθοϑσ του και τουσ εύπε να ζυμϔςουν ψωμϊκια, ϐπου μϋςα ςτο καθϋνα ψωμϊκι θα ϋβαζαν και λύγα χρυςαφικϊ. ήταν αυτϊ ετοιμϊςτηκαν, τα μούραςε ςαν ευλογύα ςτουσ κατούκουσ τησ πϐλησ τησ Καιςϊρειασ. την αρχό ϐλοι παραξενεϑτηκαν, μα η ϋκπληξη τουσ όταν ακϐμη μεγαλϑτερη ϐταν κϊθε οικογϋνεια ϋκοβε το ψωμϊκι αυτϐ κι ϋβριςκε μϋςα χρυςαφικϊ. Ϋταν λοιπϐν ξεχωριςτϐ ψωμϊκι, η Βαςιλϐπιτα. Ϊφερνε ςτουσ ανθρϔπουσ χαρϊ κι ευλογύα μαζύ. Απϐ τϐτε φτιϊχνουμε κι εμεύσ τη Βαςιλϐπιτα με το φλουρύ μϋςα, την Πρϔτη μϋρα του χρϐνου, τη μϋρα του Αγύου Βαςιλεύου. Η Βαςιλϐπιτα Αγιοβαςιλιϊτικο ϋθιμο πολλϔν αιϔνων, μεταφϋρεται απϐ γενιϊ ςε γενιϊ, για να μασ θυμύζει την Αγϊπη και την Καλοςϑνη Αυτοϑ Σου Αγύου. Παιχμίδι Αντιςτοιχύζω: Η μητϋρα του Μεγϊλου Βαςιλεύου Η πολιτεύα που ϋφτιαξε ο Ωγιοσ Ο τϐποσ που πόγε να αςκητϋψει Μεγϊλοσ αιρετικϐσ Ο πατϋρασ του Αγύου Ο τϐποσ που γεννόθηκε ο Ωγιοσ Δεν μου ανόκει τύποτα ακτημοςϑνη Ωρειοσ Εμμϋλεια Καππαδοκύα Βαςύλειοσ «Βαςιλειϊδα» Πϐντοσ Ζωγρϊφιςε τον Ωγιο Βαςύλειο [45]

46 [46]

47 ΤΝΑΝΣΗΗ και Ο Ωγιοσ Γρηγϐριοσ ο Θεολϐγοσ Ο Ωγιοσ Γρηγϐριοσ ο Θεολϐγοσ γεννόθηκε το 329 μ.φ. ςτην Αριανζϐ, κωμϐπολη τησ Καππαδοκύασ. Γονεύσ του όταν ο Γρηγϐριοσ, επύςκοποσ Ναζιανζοϑ και η Νϐννα. Εύχε δϑο αδϋρφια: τον Καιςϊρειο και τη παςύγνωςτη για την ευςϋβειϊ τησ αδερφό Γοργονύα. τη Ναζιανζϐ, διδϊςκεται τη ςτοιχειϔδη εκπαύδευςη, ενϔ τη μϋςη ςτη Καιςϊρεια, ϐπου γνωρύζεται με το ςυμμαθητό του Μϋγα Βαςύλειο. Ϊπειτα, πηγαύνει κοντϊ ςε περύφημουσ διδαςκϊλουσ τησ ρητορικόσ ςτη Παλαιςτύνη και ςτην Αλεξϊνδρεια και, τϋλοσ, ςτα Πανεπιςτόμια τησ Αθόνασ. Οι ςπουδϋσ του διόρκεςαν 13 ολϐκληρα χρϐνια (απϐ 17 ϋωσ 30 ετϔν). Κατϊ τισ ςπουδϋσ αυτϋσ ο Βαςύλειοσ και ο Γρηγϐριοσ όταν οι καλϑτεροι φύλοι, «μύα ψυχό ςε δϑο ςϔματα», ϐπωσ θα γρϊψει αργϐτερα ο ύδιοσ ο Γρηγϐριοσ. Μετϊ τισ ςπουδϋσ ςτην Αθόνα ο Γρηγϐριοσ επιςτρϋφει ςτη πατρύδα του μολονϐτι ςτην Αθόνα του πρϐςφεραν ϋδρα Καθηγητό Πανεπιςτημύου. Εκεύ, ο πατϋρασ του, επύςκοποσ Ναζιανζοϑ, τον χειροτονεύ πρεςβϑτερο. Αλλϊ ο Ωγιοσ Γρηγϐριοσ προτιμϊ την ηςυχύα του αναχωρητηρύου ςτο Πϐντο, κοντϊ ςτο φύλο του Βαςύλειο, για περιςςϐτερη ϊςκηςη ςτη πνευματικό ζωό. Μετϊ, ϐμωσ, απϐ θερμϋσ παρακλόςεισ των δικϔν του, επιςτρϋφει ςτην πατρύδα του και μπαύνει ςτην ενεργϐ δρϊςη τησ Εκκληςύασ. τα 43 του χρϐνια ο Θεϐσ τον ανϑψωςε ςτο επιςκοπικϐ αξύωμα. Ϊδρα του ορύςτηκε η περιοχό των αςύμων την οπούα ποτϋ δεν πούμανε λϐγω των κατούκων τησ, οι οπούοι ακολουθοϑςαν την αύρεςη του Αρεύου. ήμωσ, ο θϊνατοσ ϋρχεται να πληγϔςει τη ψυχό του, καθϔσ πεθαύνουν αλλεπϊλληλα ςυγγενικϊ του πρϐςωπα. Πρϔτα ο αδερφϐσ του Καιςϊρειοσ, ϋπειτα η αδερφό του Γοργονύα, μετϊ ο πατϋρασ του και, τϋλοσ, η μητϋρα του Νϐννα. Μετϊ απ αυτϋσ τισ θλύψεισ, η θεύα Πρϐνοια τον φϋρνει ςτην Κωνςταντινοϑπολη (378 μ.φ.), ϐπου υπεραςπύζεται με καταπληκτικϐ τρϐπο την Ορθοδοξύα και χτυπϊ καύρια τουσ οπαδοϑσ του Αρεύου, που εύχαν πλημμυρύςει την Κωνςταντινοϑπολη. Η κατϊςταςη όταν πολϑ δϑςκολη. ήλοι οι ναού τησ Βαςιλεϑουςασ όταν ςτα χϋρια των αιρετικϔν. ήμωσ ο Ωγιοσ δεν απελπύζεται. Μετατρϋπει ϋνα δωμϊτιο ςτο ςπύτι που τον φιλοξενοϑςαν ςε ναϐ και του δύνει ςυμβολικϐ ϐνομα. Ονομϊζει το ναϐ Αγύα Αναςταςύα, δεύγμα ϐτι πύςτευε ςτην ανϊςταςη τησ Ορθϐδοξησ Πύςτησ. Οι αγϔνεσ εύναι επικύνδυνοι. Οι αιρετικού ανεβαςμϋνοι πϊνω ςτισ ςκεπϋσ των ςπιτιϔν του πετοϑν πϋτρεσ και ϋτςι ο Ωγιοσ Γρηγϐριοσ δοκιμϊζεται πολϑ. το ναϐ τησ Αγύασ Αναςταςύασ εκφωνεύ τουσ περύφημουσ πϋντε θεολογικοϑσ λϐγουσ που του ϋδωςαν δύκαια τον τύτλο του Θεολϐγου. Μετϊ το ςκληρϐ αυτϐ αγϔνα, ο Μϋγασ Θεοδϐςιοσ τον αναδεικνϑει Πατριϊρχη Κωνςταντινουπϐλεωσ (381 μ.φ.). Η Β Οικουμενικό ϑνοδοσ τον αναγνϔριςε ωσ Πρϐεδρϐ τησ. ήμωσ μια μερύδα επιςκϐπων τον αντιπολιτεϑεται για αςόμαντουσ λϐγουσ. Σϐτε ο Γρηγϐριοσ δηλϔνει τη παραύτηςό του, αναχωρεύ ςτη γενϋτειρϊ του Αριανζϐ και τελειϔνει με ειρόνη τη ζωό του, το 390 μ.φ. Ο Ωγιοσ Γρηγϐριοσ ο Θεολϐγοσ ϊφηςε μεγϊλο ςυγγραφικϐ ϋργο. Ιδιαύτερο ενδιαφϋρον παρουςιϊζουν τα φιλοςοφημϋνα 408 ποιόματϊ του περύπου ςτύχων. Εύναι απϐ τα μεγαλϑτερα πνεϑματα του Φριςτιανιςμοϑ και απϐ τουσ λαμπρϐτερουσ αθλητϋσ τησ ορθϐδοξησ πύςτησ. Η τύμια κϊρα του φυλϊςςεται ςτην Ιερϊ Μονό Βατοπεδύου, ςτο Ωγιο ήροσ. Η μνόμη του εορτϊζεται απϐ την Εκκληςύα μασ ςτισ 25 Ιανουαρύου κϊθε χρϐνο. [47]

48 Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Μύα ψυχό ςε δϑο ςώματα: αυτϐσ εύναι ο αληθινϐσ οριςμϐσ τησ φιλύασ. Οι πραγματικού φύλοι χαύρονται να βρύςκονται μαζύ, ϋχουν κοινϊ ενδιαφϋροντα, κοινϋσ αξύεσ, πιςτεϑουν πϊνω-κϊτω τα ύδια και νιϔθουν ο ϋνασ δύπλα ςτον ϊλλο. Μϊλιςτα, ο Βαςύλειοσ και ο Γρηγϐριοσ ακολοϑθηςαν παρϊλληλη πορεύα ςτη ζωό τουσ, καθϔσ ϋγιναν επύςκοποι τησ Εκκληςύασ. Αυτϐ δε ςημαύνει ϐτι όταν οι ύδιοι χαρακτόρεσ. Ο Βαςύλειοσ όταν πιο δυναμικϐσ, μιλοϑςε περιςςϐτερο με τουσ ανθρϔπουσ και εύχε κοινωνικϐ ϋργο, εκτϐσ απϐ το πνευματικϐ. Ο Γρηγϐριοσ όταν πιο όςυχοσ χαρακτόρασ, κλεινϐταν πιο εϑκολα ςτον εαυτϐ του και δεν όθελε να παλεϑει με τουσ ανθρϔπουσ. ήμωσ και οι δϑο αγαποϑςαν το Θεϐ πολϑ και ϋκαναν ϐ,τι μποροϑςαν για την Εκκληςύα. Αςκητικϐτητα, αναχωρητιςμϐσ και προςευχό μαζύ με το Μ. Βαςύλειο: με τον «κολλητϐ» εύχαν τα ύδια γοϑςτα. Αγαποϑςαν το Θεϐ πιο πϊνων απϐ τον εαυτϐ τουσ και μούραζαν τη ζωό τουσ ανϊμεςα ςτην προςευχό, την ϊςκηςη και τη ςυζότηςη για το Θεϐ. Ϊτςι, ϋβριςκαν χαρϊ και εςωτερικό γαλόνη. Ο θϊνατοσ ςτη ζωό του Αγύου: ϋχαςε ϐλη την οικογϋνειϊ του. όμερα θα ϋπεφτε ςε κατϊθλιψη. ήμωσ η πύςτη του δεν κλονύςτηκε, πϊλεψε και ϊντεξε. Η εμπιςτοςϑνη ςτην Πρϐνοια του Θεοϑ του ϋδωςε τη δϑναμη να ξεπερϊςει την ανθρϔπινη ςτεναχϔρια και το πϋνθοσ. Ωρειοσ και Αρειανιςμϐσ: πολϑ διαδεδομϋνη αύρεςη ςτα χρϐνια του Αγ. Γρηγορύου και του Μ. Βαςιλεύου. Φϔριςε τουσ πιςτοϑσ ςε δϑο παρατϊξεισ κι ϋκανε μϋχρι και ιερεύσ να μπερδευτοϑν. Τποςτόριζε ϐτι ο Τιϐσ εύναι κατϔτεροσ απϐ τον Πατϋρα και γενικϐτερα αλλούωνε τα δϐγματα τησ Ορθοδοξύασ. Αν ύςχυε αυτό η αύρεςη, τϐτε ο Φριςτϐσ δεν θα ϋςωζε τουσ ανθρϔπουσ, αφοϑ θα όταν μϐνο ϊνθρωποσ και ϐχι Θεϐσ. Εξουςύα: τη ζωό του ο Ωγιοσ εύχε πολλϋσ ευκαιρύεσ να επιδεύξει τισ γνϔςεισ του, και θα μποροϑςε ακϐμα κι ϐταν όταν Πατριϊρχησ να τιμωρόςει τουσ επιςκϐπουσ που διαφωνοϑςαν μαζύ του, εύχε την εξουςύα. Σο πνεϑμα του Θεοϑ ϐμωσ που τον διακατεύχε τον οδόγηςε ςτο να προτιμόςει να παραιτηθεύ. Βύωνε την αληθινό χαρϊ μϋςα απϐ την αγϊπη και τισ ουςιαςτικϋσ ςχϋςεισ και δε χρειαζϐταν να εξαςκόςει την εξουςύα του. Αυτϐ χρειϊζεται να μϊθουμε κι εμεύσ να κϊνουμε. Να βρύςκουμε τη χαρϊ μϋςα απϐ τη φιλύα και την αγϊπη και να μη θϋλουμε να κϊνουμε τουσ ϋξυπνουσ ςτουσ ϊλλουσ, οϑτε να τουσ εξουςιϊζουμε με φωνϋσ, νεϑρα και επύδειξη δϑναμησ. τη φιλύα βρύςκεται η αληθινό χαρϊ και η αγϊπη. Ερωτόςεισ 1. Σι όταν η φιλύα για τον Ωγιο Γρηγϐριο και τον Ωγιο Βαςύλειο; 2. Ο Ωγιοσ εϑριςκε χαρϊ ςτη δϐξα ό ςε κϊτι ϊλλο; 3. Ο Μϋγασ Θεοδϐςιοσ ϋκανε τον Ωγιο Πατριϊρχη. Σου ϋδωςε εξουςύα να κϊνει ϐ, τι όθελε. Πϔσ τη διαχειρύςτηκε; 4. Γιατύ παραιτόθηκε απϐ το αξύωμα του Πατριϊρχη τελικϊ; 5. Πϐςο ςημαντικϐ εύναι να ϋχουμε φύλουσ; Πϔσ μποροϑμε να τουσ κρατόςουμε; υμπϋραςμα Η αληθινό χαρϊ, η φιλύα και οι ειλικρινεύσ ςχϋςεισ με τουσ ϊλλουσ οδηγοϑν ςτην αγϊπη και ςτο Θεϐ και ϐχι η δϑναμη που νομύζουμε ϐτι μασ δύνει η εξουςύα. Απολυτύκιο Αγύου Γρηγορύου. Ϋχοσ α. Ο ποιμενικϐσ αυλϐσ τησ θεολογύασ ςου, τασ των ρητϐρων ενύκηςε ςϊλπιγγασ ωσ γαρ τα βϊθη του Πνεϑματοσ εκζητόςαντι, και τα κϊλλη του φθϋγματοσ προςετϋθη ςοι. Αλλϊ πρϋςβευε Φριςτϔ τω Θεϔ, Πϊτερ Γρηγϐριε, ςωθόναι τασ ψυχϊσ ημϔν. [48]

49 Παιχμίδι Βρεσ τη μεςοςτοιχύδα με το ϐνομα του Αγύου Γρηγορύου. _Γ _Ρ Η Γ Ο Ρ _ Ι Ο Εκεύ φυλϊςςεται η κϊρα του Αγύου. Αρχηγϐσ αιρετικών που πολϋμηςε. τα Πανεπιςτόμιϊ τησ ςποϑδαςε. Σο ϐνομα τησ αδελφόσ του Αγύου. Η μητϋρα του Αγύου. Η πατρύδα του Αγύου. Ο αδελφϐσ του Αγύου Γρηγορύου. Ο αδελφικϐσ του φύλοσ. Περιοχό ςτην οπούα εκλϋχτηκε Επύςκοποσ. Να ζωγραφύςεισ τον Ωγιο Γρηγϐριο το Θεολϐγο: [49]

50 ΤΝΑΝΣΗΗ και Ο Ωγιοσ Ιωϊννησ ο Φρυςϐςτομοσ Ο ϊγιοσ Ιωϊννησ ο Φρυςϐςτομοσ γεννόθηκε ςτην Αντιϐχεια τησ υρύασ το 347 μ.φ.(κατϊ ϊλλουσ το 354 μ.φ.). Πατϋρασ του όταν ο ςτρατηγϐσ εκοϑνδοσ και μητϋρα του η Ανθοϑςα. Γρόγορα ϋμεινε ορφανϐσ απϐ πατϋρα, και η μητϋρα του - χόρα τϐτε 20 ετϔν - τον ανϋθρεψε και τον μϐρφωςε κατϊ τον καλϑτερο χριςτιανικϐ τρϐπο. Ξεχϔριζε για την εξυπνϊδα του και ςποϑδαςε πολλϋσ επιςτόμεσ ςτην Αντιϐχεια, κοντϊ ςτον τϐτε διϊςημο ρότορα Λιβϊνιο. ήταν τελεύωςε τισ ςπουδϋσ του αποςϑρθηκε ςτην ϋρημο για πϋντε χρϐνια, ϐπου αςκότευε προςευχϐμενοσ και μελετϔντασ τισ Ωγιεσ Γραφϋσ. Αςθϋνηςε ϐμωσ και επϋςτρεψε ςτην Αντιϐχεια, ϐπου χειροτονόθηκε διϊκονοσ - το 381 μ.φ., ςε ηλικύα 34 ετϔν - απϐ τον Αρχιεπύςκοπο Αντιοχεύασ Μελϋτιο. Αργϐτερα δε απϐ τον διϊδοχο του Μελετύου Αρχιεπύςκοπο Υλαβιανϐ χειροτονόθηκε πρεςβϑτεροσ ςε ηλικύα 40 ετϔν. Κατϊ την ιερατικό του διακονύα ανϋπτυξε ϐλα τα ψυχικϊ του χαρύςματα, πϑρινο θεύο ζόλο και πρωτοφανό ευγλωττύα ςτα κηρϑγματα του. Ϊςειε και ςυγκλϐνιζε τα πλόθη τησ Αντιϐχειασ και ςυγκινοϑςε τισ ψυχϋσ τουσ βαθϑτατα. Η δραςτηριϐτητϊ του δεν ϋμεινε ςτο λϐγο, αλλϊ προχϔρηςε ςτην οργϊνωςη του φιλανθρωπικοϑ ϋργου για να βοηθόςει το λαϐ του με πλόθοσ ιδρυμϊτων για τουσ φτωχοϑσ, τα ορφανϊ, τισ χόρεσ, τουσ αρρϔςτουσ. Καθημερινϊ η Εκκληςύα με την δικό του πρωτοβουλύα και ϋμπνευςη ϋδινε φαγητϐ ςε 3000 ανθρϔπουσ. Η φόμη του αυτό ϋφταςε μϋχρι τη βαςιλεϑουςα και ϋτςι, την 15η Δεκεμβρύου 397 μ.φ., με κοινό ψόφο του αυτοκρϊτορα Αρκαδύου και Κλόρου, ϋγινε Πατριϊρχησ Κωνςταντινοϑπολησ, κϊτι που ο ύδιοσ δεν επεδύωξε ποτϋ. Και απϐ την θϋςη αυτό ο Ιερϐσ Φρυςϐςτομοσ, εκτϐσ ϊλλων, υπόρξε αυςτηρϐσ αςκητόσ και δεινϐσ ερμηνευτόσ τησ Αγύασ Γραφόσ, ϐπωσ φαύνεται απϐ τα πολλϊ ςυγγρϊμματα του (διαςϔθηκαν 804ομιλύεσ του). Ϊργο επύςησ του Φρυςοςτϐμου εύναι και η Θεύα Λειτουργύα, που τελοϑμε ςχεδϐν κϊθε Κυριακό, με λύγεσ μϐνο, απϐ τϐτε μετατροπϋσ. Ο ιερϐσ Φρυςϐςτομοσ κατϊ τη διϊρκεια τησ πατριαρχύασ του, υπόρξε αδυςϔπητοσ ελεγκτόσ κϊθε παρανομύασ και κακύασ. Αυτϐ ϐμωσ ϋγινε αύτια να δημιουργόςει φοβεροϑσ εχθροϑσ, και μϊλιςτα αυτόν την αυτοκρϊτειρα Ευδοξύα, επειδό όλεγχε τισ παρανομύεσ τησ. Αυτό μϊλιςτα, ςε ςυνεργαςύα με τον τϐτε Πατριϊρχη Αλεξανδρεύασ Θεϐφιλο (ϋναν κακϐ ϊνθρωπο, γιατύ υπϊρχουν και τϋτοιοι ςτη ζωό τησ Εκκληςύασ), ςυγκϊλεςε ςϑνοδο (παρϊνομη) απϐ 36 επιςκϐπουσ (ϐλοι τουσ πνευματικϊ ϑποπτοι και δυςαρεςτημϋνοι απϐ τον ϊγιο) ςτο χωριϐ Δρυσ τησ Φαλκηδϐνασ και πϋτυχε την καθαύρεςη και εξορύα του Αγύου ς' ϋνα χωριϐ τησ Βιθυνύασ. Η απϐφαςη αυτό ϐμωσ εξϐργιςε το λαϐ, ϔςτε αναγκϊςτηκε αυτό η ύδια η Ευδοξύα να τον ανακαλϋςει απϐ την εξορύα και να τον αποκαταςτόςει ςτο θρϐνο με ϊλλη ςυνοδικό αθωωτικό απϐφαςη (402 μ.φ.). Αλλϊ λύγο αργϐτερα, η αςεβόσ αυτό αυτοκρϊτειρα, κατϊφερε και πϊλι να εξορύςει τον Ωγιο (20 Ιουνύου 404 μ.φ.) ςτην Κουκουςϐ τησ Αρμενύασ και απϐ κει ςτα Κϐμανα του Πϐντου, ϐπου μετϊ απϐ πολλϋσ κακουχύεσ και ϊλλεσ ταλαιπωρύεσ πϋθανε το 407 μ.φ. Η τελευταύα του φρϊςη όταν «Δϐξα τω Θεϔ πϊντων ϋνεκεν» («Δϐξα ςτο Θεϐ για ϐλα ϐςα μου ϋδωςε ςτη ζωό μου, καλϊ και ϊςχημα»). Κανϋνασ δεν υπόρξε πιο δημοφιλόσ διδϊςκαλοσ τησ Εκκληςύασ ϐςο ο Φρυςϐςτομοσ. Κανϋνασ δεν εξόγηςε ϐπωσ αυτϐσ, με τϐςο πλοϑτο και τϐςη ςαφόνεια τα νοόματα των θεύων Γραφϔν, οϑτε υπόρξε εφϊμιλλοσ του ςτην απλϐτητα, αλλϊ και ςτη φλϐγα και τη δϑναμη τησ ρητορεύασ. Γι αυτϐ και ονομϊςτηκε Φρυςϐςτομοσ, ςα να όταν το ςτϐμα του χρυςϐ. [50]

51 Η Εκκληςύα μασ γιορτϊζει την μνόμη του δϑο φορϋσ το χρϐνο: ςτισ 13 Νοεμβρύου η επύςημη γιορτό του και ςτισ 27 Ιανουαρύου την ανακομιδό του λειψϊνου του, δηλαδό την επιςτροφό του ςϔματοσ του Αγύου απϐ τα Κϐμανα του Πϐντου ςτην Κωνςταντινοϑπολη. το ναϐ του Αγύου Γεωργύου ςτο Υανϊρι βρύςκεται ςόμερα ϋνα μεγϊλο τμόμα αυτοϑ του λειψϊνου. Επύςησ, η Εκκληςύα μασ θυμϊται τη μνόμη του μαζύ με τουσ ϊλλουσ δϑο μεγϊλουσ Ιερϊρχεσ, τον Μϋγα Βαςύλειο και τον Γρηγϐριο τον Θεολϐγο, ςτισ 30 Ιανουαρύου, για να υπενθυμύζει την προςφορϊ τουσ ςτην αληθινό μϐρφωςη του κϐςμου, που γύνεται μϋςα απϐ τη ςχϋςη με το Φριςτϐ και την αλόθεια. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια κοντϊ ςτο ρότορα Λιβϊνιο: όταν ςπουδαύοσ νομοδιδϊςκαλοσ εκεύνησ τησ εποχόσ. Μϊλιςτα ϐταν τον ρϔτηςαν ποιον θα όθελε να αφόςει ωσ διϊδοχϐ του, απϊντηςε «τον Ιωϊννην ει μη αυτϐν οι χριςτιανού εςϑληςαν», δηλαδό τον Ιωϊννη, αν οι χριςτιανού δεν εύχαν προλϊβει να τον κατακλϋψουν απϐ εμϋνα. Ο ϊγιοσ ϐμωσ δεν ϊφηνε την πύςτη ςτο Θεϐ για να αποκτόςει εφόμερεσ δϐξεσ καθηγητικϋσ και διδαςκαλικϋσ. υγκλϐνιζε τα πλόθη τησ Αντιϐχειασ: ο ϊγιοσ δεν ϋμεινε μϐνο ςτην μϐρφωςη των γραμμϊτων. Προχϔρηςε και ςτην αςκητικό πορεύα, δηλαδό ςτην προςευχό, ςτη νηςτεύα, ςτη μυςτικό ςχϋςη με το Φριςτϐ. Και ϐταν ϋγινε ιερϋασ, αφιϋρωςε τη ζωό του τϐςο ςτη φιλανθρωπύα, ϐςο και ςτην διδαςκαλύα του λϐγου του Θεοϑ, δηλαδό ςτην ερμηνεύα τησ Αγύασ Γραφόσ ςτουσ ανθρϔπουσ που διψοϑςαν να ακοϑςουν για το Θεϐ. Και δεν ϋμεινε ςτην πνευματικό τροφό, αλλϊ ϊςκηςε τη φιλανθρωπύα, ϔςτε καθημερινϊ ςτην Αντιϐχεια 3000 ϊνθρωποι να τρϔνε απϐ τα ςυςςύτια τησ Εκκληςύασ. Θεύα Λειτουργύα: ο ϊγιοσ χαιρϐταν να τελεύ την Θεύα Λειτουργύα, να προςεϑχεται δηλαδό τϐςο για τον εαυτϐ του ϐςο και για το λαϐ του Θεοϑ. Εύναι ςημαντικϐ για ϋναν χριςτιανϐ να μη ληςμονεύ ϐτι η ζωό του περνϊ τϐςο μϋςα απϐ τη ςχϋςη με το Θεϐ ϐςο και μϋςα απϐ τον ϊνθρωπο. Η λειτουργύα μασ βοηθϊ να ςτεκϐμαςτε δύπλα ςτο Θεϐ και να παύρνουμε δϑναμη να παλεϑουμε με τουσ ανθρϔπουσ να εύμαςτε αληθινού και να τουσ αγαποϑμε. Αλόθεια και εξορύα: ο ϊγιοσ δε φοβϐταν να λϋει την αλόθεια ςε ϐλουσ, εύτε όταν οι απλού και καθημερινού ϊνθρωποι, εύτε οι αυτοκρϊτορεσ και ιςχυρού, γιατύ πύςτευε ςτο Φριςτϐ που εύναι η Αλόθεια. Δεν όθελε ϐμωσ να κϊνει κακϐ με την αλόθεια ςτουσ ανθρϔπουσ, αλλϊ να τουσ βοηθόςει να ϋρθουν πιο κοντϊ ςτο Θεϐ.. Αυτϐ βεβαύα εύχε και το κϐςτοσ. Οι ιςχυρού δεν αντϋχουν κϊποιον να τουσ υπενθυμύζει τι εύναι ςωςτϐ και τι ϐχι, τι θϋλει ο Θεϐσ και τι ϐχι. Αλλϊ και οι καθημερινού ϊνθρωποι, οι φύλοι μασ ό ϐςοι ςυναναςτρϋφονται μαζύ μασ, κι αυτού δεν αντϋχουν πϊντοτε την αλόθεια. άςωσ οϑτε κι εμεύσ δεν αντϋχουμε την αλόθεια για τον εαυτϐ μασ. ήμωσ η ςχϋςη μασ με το Φριςτϐ μασ κϊνει αληθινοϑσ ανθρϔπουσ και ϐχι ψεϑτικουσ. Επομϋνωσ πρϋπει να μη φοβϐμαςτε ϐ,τι εύναι ςωςτϐ και αληθινϐ. Αν φταύμε κϊπου να διορθωνϐμαςτε, αν ϐχι να πεύθουμε για το ϐτι εύμαςτε ςωςτού. Η αυτοκρϊτειρα εξϐριςε τον ϊγιο και τον οδόγηςε ςτο θϊνατο. Η Εκκληςύα ϐμωσ τον θυμϊται για πϊντα κι εκεύνοσ εύναι δύπλα ςτο Θεϐ και προςεϑχεται για τον καθϋναν απϐ εμϊσ. Δϐξα τω Θεώ: ο ϊγιοσ, μϋςα απϐ την πύςτη του ςτο Θεϐ ϋβλεπε την αλόθεια. Εύχε εμπιςτοςϑνη ςτο Θεϐ και δεν ςτενοχωροϑνταν για το ϐτι ο Θεϐσ επϋτρεψε να υποςτεύ ταλαιπωρύεσ και να πεθϊνει. Πύςτευε ςτην αγϊπη του Θεοϑ και ςτα ϐςα ο λϐγοσ του ϋλεγε, δηλαδό ϐτι «πρϋπει ο ϊνθρωποσ να περϊςει απϐ θλύψεισ για να γύνει καινοϑριοσ ςτην ψυχό, ϐπωσ τον θϋλει ο Θεϐσ». Γι αυτϐ και δεν απελπύςτηκε. Ο λϐγοσ του Θεοϑ μασ διδϊςκει την αλόθεια για τον ϊνθρωπο, το νϐημα τησ ζωόσ, τον κϐςμο, τισ πρϊξεισ μασ, τισ πρϊξεισ των ϊλλων. Και μασ δεύχνει ϐτι ο Θεϐσ δεν μασ ξεχνϊ μϋςα ςτισ ταλαιπωρύεσ μασ. Γι αυτϐ και ο ϊγιοσ ϋγινε ϊγιοσ και τον θυμϐμαςτε για πϊντα. Ϊτςι κι εμεύσ, ϐταν ζοϑμε με τουσ ϊλλουσ ανθρϔπουσ ασ μϊθουμε να εύμαςτε αληθινού και να βλϋπουμε το ςωςτϐ. Να το λϋμε με αγϊπη ςτουσ ϊλλουσ, αλλϊ να μη γινϐμαςτε ψεϑτικοι. Και ασ μην φοβϐμαςτε, ακϐμα κι αν η ζωό γύνει δϑςκολη για μασ. Ο Θεϐσ θα μασ ενιςχϑςει. Ερωτόςεισ 1. Γιατύ ο ϊγιοσ ϋγινε δεκτϐσ απϐ ϐλουσ τουσ ανθρϔπουσ τησ Αντιϐχειασ; 2. Γιατύ τϐςο ο αυτοκρϊτορασ, ϐςο και ο κλόροσ αποδϋχτηκαν τον Ιωϊννη ωσ Πατριϊρχη Κωνςταντινουπϐλεωσ; 3. Σι ϋκανε τον ϊγιο να μην φοβϊται να πει την αλόθεια; 4. Πλόρωςε ο ϊγιοσ την αλόθεια που ϋλεγε; Απελπύςτηκε; 5. Πϐςο ςημαντικϐ εύναι να λϋμε την αλόθεια και ςτουσ φύλουσ μασ και ςτουσ γονεύσ μασ και ςε ϐςουσ ςυναναςτρεφϐμαςτε; Σο αντϋχουμε; [51]

52 υμπϋραςμα Η Εκκληςύα πιςτεϑει ϐτι ο λϐγοσ του Θεοϑ μασ διδϊςκει την αλόθεια για τον ϊνθρωπο, τον κϐςμο, τισ πρϊξεισ μασ, τισ πρϊξεισ των ϊλλων. Απολυτύκιο Αγύου Ιωϊννου του Φρυςοςτϐμου. Ϋχοσ πλ. δ. Η του ςτϐματϐσ ςου καθϊπερ πυρςϐσ εκλϊμψαςα χϊρισ την οικουμϋνην εφϔτιςεν, αφιλαργυρύασ τω κϐςμω θηςαυροϑσ εναπϋθετο, το ϑψοσ ημύν τησ ταπεινοφροςϑνησ υπϋδειξεν. Αλλϊ ςοισ λϐγοισ παιδεϑων, πϊτερ Ιωϊννη Φρυςϐςτομε, πρϋςβευε τω Λϐγω Φριςτϔ τω Θεϔ ςωθόναι τασ ψυχϊσ ημϔν. Παιχμίδι ΓΥΑΝΣΙΟΦΕΙΑΚΞΚΛΛΚΞΛΦΡΤΟΣΟΜΟΛΚΞΗΓΞΚΛΓΚΞΗΓΥΑ ΝΘΟΤΑΛΚΛΞΞΛΛΞΞΛΜΝΞΞΛΞΛΞΝΝΞΕΚΟΤΝΔΟΛΚΗΞΥΚΛΞ ΝΚΘΕΙΑΛΕΙΣΟΤΡΓΙΑΟΜΑΘΗΓΞΚΕΙΑΤΙΣΙΑΚΞΗΓΥΔΒΧΝΞ ΚΙΘΤΗΥΔΡΤΚΞΗΓΣΤΡΙΟΛΚΕΤΔΟΞΙΑΚΞΗΓΥΔΡΣΤΘΙΚΟΛΚΞΗΓΚ ΟΜΑΝΑΙΚΛΟΙΚΞΗΓΥΔΕΡΣΤΗΘΞΚΟΤΚΟΤΟΛΚΞΗΓΥΔΑΟΙΕ ΡΣΤΘΙΕΡΑΡΦΕΚΞΗΓΥΔΓΗΞΗΓΥ Βρεσ ςτο κρυπτϐλεξο 10 λϋξεισ απϐ την ιςτορύα που ϊκουςεσ και διϊβαςεσ. Σισ λϋξεισ θα τισ βρεισ διαβϊζοντασ με προςοχό τα γρϊμματα το ϋνα μετϊ το ϊλλο. Να ζωγραφύςεισ τον Ωγιο Ιωϊννη το Φρυςϐςτομο: [52]

53 ΤΝΑΝΣΗΗ 15 2 και Η Αγύα Αγϊθη η ικελιώτιςςα Η αγύα Αγϊθη, καταγϐταν απϐ το Παλϋρμο ό την Κατϊνη τησ ικελύασ. Η οικογϋνειϊ τησ διϋθετε τερϊςτια περιουςύα, η δε Αγύα διακρινϐταν για τη φυςικό τησ ομορφιϊ αλλϊ και για το όθοσ, τισ αρετϋσ και τη μεγϊλη τησ πύςτη. Οι γονεύσ τησ όταν ειδωλολϊτρεσ. Πϋθαναν ϐμωσ ϐταν η Αγϊθη όταν μικρό. Εκεύνη πύςτεψε ςτο Φριςτϐ και ϐταν ςτα χρϐνια του αυτοκρϊτορα Δεκύου ( μ.φ.) κηρϑχτηκε διωγμϐσ εναντύον των χριςτιανϔν, ςε ηλικύα δεκαπϋντε χρϐνων, αφοϑ μούραςε την περιουςύα τησ ςτουσ φτωχοϑσ, παρουςιϊςτηκε ςτον διοικητό τησ περιοχόσ και ομολϐγηςε την πύςτη τησ ςτο Φριςτϐ. Ο διοικητόσ Κυντιανϐσ την παρϋδωςε ςε μύα κακό γυναύκα, η οπούα προςπϊθηςε με διϊφορουσ τρϐπουσ και τϊζοντϊσ τησ θηςαυροϑσ να την πεύςει να παντρευτεύ τον Κυντιανϐ. Απϋτυχε ϐμωσ και ο Κυντιανϐσ οργύςτηκε πολϑ. Μϊλιςτα ςε διϊλογο που εύχε με τον διοικητό τον κατηγϐρηςε η αγύα ευθϋωσ ϐτι πιςτεϑει ςε ξϐανα και, μϊλιςτα, αναρωτόθηκε, πϔσ ϋνασ τϐςο ϋξυπνοσ ϊνθρωποσ παρουςιϊζεται ςτην πύςτη του τϐςο ανϐητοσ. Ο ϋπαρχοσ μϐλισ ϊκουςε αυτϐ, ϋδωςε χαςτοϑκι ςτην αγύα και διϋταξε να την κρεμϊςουν και να την τρυπόςουν με μύα λϐγχη. Παρϊ τουσ φρικτοϑσ πϐνουσ η αγύα εξακολουθοϑςε να ομολογεύ την πύςτη τησ ςτο Φριςτϐ και να δηλϔνει ϐτι τα βαςανιςτόρια τησ προξενοϑν χαρϊ, γιατύ εύναι πρϐςκαιρα. Ο Κυντιανϐσ διϋταξε να τησ κϐψουν το ςτόθοσ και την ϋκλειςε ςτη φυλακό. Μϐλισ πληςύαςαν τα μεςϊνυκτα, επιςκϋφθηκαν την αγύα ο Απϐςτολοσ Πϋτροσ, με μορφό γϋροντα και ϋνασ Ωγγελοσ, με μορφό παιδιοϑ, που κρατοϑςε λαμπϊδα. Ωπλετο φωσ πλημμϑριςε το υγρϐ και ςκοτεινϐ κελὶ τησ αγύασ. Ο απϐςτολοσ γιϊτρεψε τισ πληγϋσ τησ. Η πϐρτα τησ φυλακόσ ϊνοιξε και οι ϊλλοι κρατοϑμενοι ωθοϑςαν την αγύα να δραπετεϑςει. Αυτό, ϐμωσ, ςκεπτϐμενη απϐ τη μύα ϐτι οι δεςμοφϑλακεσ θα τιμωρηθοϑν αν δραπετεϑςει και απϐ την ϊλλη ϐτι ϋπρεπε να υπομεύνει το μαρτϑριο, δεν ϋφυγε απϐ τη φυλακό. Σην τϋταρτη ημϋρα ο Κυντιανϐσ την φϋρνει και πϊλι ςτο δικαςτόριο. Εκεύ τησ ζότηςε να υπακοϑςει ςτο αυτοκρατορικϐ διϊταγμα. Αλλιϔσ η τιμωρύα τησ θα όταν ο θϊνατοσ. Η αγύα αρνεύται και ο ϋπαρχοσ διατϊζει να την βαςανύςουν ακϐμη περιςςϐτερο ςϑροντϊσ την ςε αιχμηρϊ κεραμύδια, αφοϑ εύδε ϐτι οι προηγοϑμενεσ πληγϋσ τησ εύχαν θεραπευθεύ, χωρύσ να ςυγκινηθεύ γι αυτϐ το θαϑμα. Σην ϔρα που ο Κυντιανϐσ βαςϊνιζε την αγύα, ϋγινε ϋνασ μεγϊλοσ ςειςμϐσ ςτην πϐλη τησ Κατϊνησ και προξϋνηςε πολλϋσ ζημιϋσ. Ανϊμεςα ςτα θϑματα όταν ο ςϑμβουλοσ του ϋπαρχου ιλουανὸσ και ο φύλοσ του Υαλκϐνιοσ. Μπροςτϊ ς αυτό την κατϊςταςη ο Κυντιανϐσ διϋταξε να γυρύςουν την αγύα ςτη φυλακό. Εκεύ, η αγύα, αφοϑ προςευχόθηκε ςτο Φριςτϐ, δεν ϊντεξε ϊλλο τισ πληγϋσ απϐ το μαρτϑριο και παρϋδωςε την ψυχό τησ ςτο Θεϐ. Ϋταν το ϋτοσ 251 μ. Φ. Ο λαϐσ τησ Κατϊνησ λυπόθηκε που αυτό η νϋα κοπϋλα εύχε ϋνα τϐςο ςκληρϐ τϋλοσ για την πύςτη τησ και διαμαρτυρόθηκε ςτον ϋπαρχο. τη ςυνϋχεια, μετϋφεραν το τύμιο λεύψανϐ τησ ςε αςφαλϋσ μϋροσ. Σϐτε παρουςιϊςθηκε ϋνασ λευκοντυμϋνοσ νεαρϐσ, ϊγνωςτοσ ςτουσ ντϐπιουσ, ο οπούοσ κατευθϑνθηκε προσ τον τϊφο τησ αγύασ Αγϊθησ και πϊνω ςε μαρμϊρινη πλϊκα ϋγραψε τα εξόσ: «Νουσ ϐςιοσ, αυτοπροαύρετοσ τιμό εκ Θεοϑ καὶ πατρύδοσ λϑτρωςισ» (Η αγύα εύχε ςκϋψη καθαρό και ϋγινε με τη ελεϑθερη θϋληςό τησ πολϑτιμο απϐκτημα, δώρο του Θεοϑ και λϑτρωςη για την πατρύδα τησ). Οι παριςτϊμενοι εύπαν ϐ τι ο νεαρϐσ εκεύνοσ όταν ο ϊγγελοσ τησ Αγύασ. Ο λαϐσ τησ Κατϊνησ τιμοϑςε και ςεβϐταν την αγύα. Ψσ ανταπϐκριςη ςτην τιμό αυτό, η αγύα Αγϊθη ϋςωςε την πϐλη τησ απϐ τη φοβερό ϋκρηξη του ηφαιςτεύου τησ Αύτνασ. Οι κϊτοικοι τησ Κατϊνησ ϋτρεξαν ςτον τϊφο τησ και αφοϑ πόραν τη λϊρνακα με το ϊγιο λεύψανϐ τησ, την ϋςτρεψαν προσ τη λϊβα, που ζϑγωνε την πϐλη και ϋτςι αποςοβόθηκε η ςυμφορϊ. Σο γεγονϐσ αυτϐ ςυνϋβη ςτισ 5 Υεβρουαρύου του ϋτουσ 252 μ.φ., ακριβϔσ ϋνα χρϐνο μετϊ το μαρτϑριο τησ αγύασ. Σα ιερϊ λεύψανϊ τησ [53]

54 μεταφϋρθηκαν ςτην Κωνςταντινοϑπολη κατϊ την περύοδο των αυτοκρατϐρων Βαςιλεύου Β' ( μ.φ.) και Κωνςταντύνου Η' ( μ.φ.). Η Εκκληςύα μασ τιμϊ την μνόμη τησ κϊθε χρϐνο ςτισ 5 Υεβρουαρύου. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια γονεύσ ειδωλολϊτρεσ: η αγϊπη των γονιϔν εύναι πολϑ ςημαντικό για τα παιδιϊ, καθϔσ τουσ δημιουργεύ την αύςθηςη τησ ςιγουριϊσ. ήμωσ αυτϐ δε ςημαύνει ϐτι τα παιδιϊ γύνονται ύδια με τουσ γονεύσ. Για την Εκκληςύα ϐλοι οι ϊνθρωποι εύναι ελεϑθεροι και η ελευθερύα εύναι δϔρο του Θεοϑ. Επομϋνωσ, ακϐμη κι αν οι γονεύσ τησ όταν ειδωλολϊτρεσ, αυτϐ δεν εμπϐδιςε την Αγϊθη να γύνει χριςτιανό. Η ύδια αναζότηςε την αλόθεια και δεν ϋμεινε μϐνο ςτα ϐςα οι γονεύσ τησ τόσ εύχαν προςφϋρει. Αυτϐ εύναι ςημαντικϐ και για μασ. Φρειϊζεται ϐλα να τα βλϋπουμε με ανοιχτϐ μϊτι. Να παύρνουμε απϐ την οικογϋνειϊ μασ ϐ,τι εύναι ςημαντικϐ, αλλϊ να μη φοβϐμαςτε να δοϑμε και καινοϑρια ςτοιχεύα ςτη ζωό μασ. να παντρευτεύ τον Κυντιανϐ: ο ειδωλολϊτρησ διοικητόσ όθελε να παντρευτεύ την αγύα γιατύ του ϊρεςε η ομορφιϊ τησ. Γι αυτϐ και πύςτεψε ϐτι με τη βοόθεια τησ κακόσ εκεύνησ γυναύκασ θα την ϋπειθε να λυπηθεύ τα νιϊτα τησ και την ομορφιϊ τησ, ενϔ με τα υλικϊ αγαθϊ που τησ ϋταζαν, θα περύμενε ϐτι η αγύα θα ςυγκινοϑνταν και θα διϊλεγε να ζόςει πλοϑςια. ήμωσ η αγύα εύχε όδη μοιρϊςει την περιουςύα τησ ςτουσ φτωχοϑσ, που ςημαύνει ϐτι δεν την ϋνοιαζαν τα χρόματα αλλϊ η αγϊπη για το Φριςτϐ. Ο Κυντιανϐσ πύςτευε ϐτι ςτη ζωό δύνουν νϐημα τα αγαθϊ, οι χαρϋσ και οι απολαϑςεισ και ϐχι η πύςτη ςτο Θεϐ. Ϊπεςε ϋξω ϐμωσ. Πύςτη και μαρτϑριο: τα πολλϊ μαρτϑρια τησ αγύασ δεύχνουν ϐτι πραγματικϊ δυνατϐσ δεν όταν ο Κυντιανϐσ, που εύχε την εξουςύα και ϋβαζε την αγύα να μαρτυρόςει, αλλϊ η αγύα. Ο ϋπαρχοσ δεν μποροϑςε οϑτε την πύςτη του να υποςτηρύξει και κατϋφυγε ςτη βύα για να επιβϊλει αυτϐ που πύςτευε. Η αγύα ϐμωσ τον κατατρϐπωςε με την δϑναμη τησ πύςτησ ςτο Φριςτϐ, την υπομονό και την αγϊπη. Αυτϐ φϊνηκε ιδιαύτερα ϐταν δεν θϋληςε να φϑγει απϐ τη φυλακό για να μην τιμωρηθοϑν οι δεςμοφϑλακϋσ τησ. ειςμϐσ: ο Θεϐσ ϋδωςε την ευκαιρύα ςτον ϋπαρχο να μετανοόςει για το ϋγκλημα που πόγαινε να κϊνει, για την κακύα που ϋδειχνε ϋναντι τησ αγύασ και την απιςτύα του. ήμωσ εκεύνοσ δε φαινϐταν να ςυγκινεύται. Αυτϐ ςημαύνει ϐτι η ψυχό του δεν όταν ελεϑθερη, αλλϊ παραδομϋνη ςτο κακϐ. Σο βλϋπουμε αυτϐ δυςτυχϔσ πολλϋσ φορϋσ ςτη ζωό μασ. Τπϊρχουν ϊνθρωποι που δε διορθϔνονται, ϐ,τι κι αν τουσ ςυμβεύ, αλλϊ παραμϋνουν κολλημϋνοι ςτα πϊθη και τισ κακύεσ τουσ. Ο λαϐσ τησ Κατϊνησ: η αγύα ϋζηςε ςτη ικελύα. Εύναι ςημαντικϐ για μασ τουσ Ϊλληνεσ να γνωρύζουμε ϐτι οι ϊγιοι δεν εύναι μϐνο ϊνθρωποι που ανόκουν ςε ϋναν τϐπο, ςε ϋναν λαϐ, αλλϊ τουσ ςυναντοϑμε παντοϑ ςτον κϐςμο. Η αγιϐτητα εύναι ϋνα δϔρο του Θεοϑ ςτον κϐςμο και τον ϊνθρωπο και βιϔνεται μϋςα ςτην Εκκληςύα. Αυτϐσ γύνεται και ο ςκοπϐσ τησ ζωόσ μασ. Να μποροϑμε δηλαδό να αγιϊςουμε, ϐχι απλϔσ να γύνουμε καλού ϊνθρωποι και καλϊ παιδιϊ, αλλϊ να μποροϑμε να χαροϑμε την πύςτη μασ ςτο Φριςτϐ, να πορευϐμαςτε με αγϊπη προσ Αυτϐν και τουσ ανθρϔπουσ και να μποροϑμε να αντϋχουμε τα μικρϐτερα ό τα μεγαλϑτερα προβλόματα τησ ζωόσ χωρύσ να απογοητευϐμαςτε και να λϋμε ϐτι δεν μποροϑμε. Και πϊνω απ ϐλα να εύναι η προςευχό μασ και η ςχϋςη μασ με το Φριςτϐ το πιο ςημαντικϐ ςτη ζωό μασ, ςτο ςχολεύο μασ, ςτο ςπύτι μασ, ςε κϊθε τι το οπούο κϊνουμε. Αυτϐ μπορεύ να εύναι δϑςκολο, ιδύωσ ςτην εποχό μασ. ήμωσ η πύςτη και ο Φριςτϐσ μασ βοηθοϑν, αρκεύ να το ϋχουμε ςτην καρδιϊ μασ. Ερωτόςεισ 1. Η αγύα ακολοϑθηςε τουσ γονεύσ τησ ωσ προσ την πύςτη; Ϋταν κακϐ αυτϐ που ϋκανε να γύνει χριςτιανό; 2. Γιατύ ο διοικητόσ πύςτεψε ϐτι μποροϑςε να δελεϊςει την αγύα και να την κϊνει ειδωλολϊτριςςα; 3. Υοβόθηκε η αγύα ϐταν υποβαλλϐταν ςε μαρτϑρια; 4. Πϔσ κρύνετε την πρϊξη τησ να μη φϑγει απϐ τη φυλακό ενϔ μποροϑςε; Σι δεύχνει; 5. Μϐνο ςτην Ελλϊδα ϋχουμε Αγύουσ; Σι δεύχνει αυτϐ για τη ζωό μασ; 6. Πϐςο εϑκολο εύναι ςτην εποχό μασ να θϋλουμε να γύνουμε ϊγιοι; υμπϋραςμα Οι Ωγιοι δεν βρύςκονται μϐνο κοντϊ μασ, αλλϊ υπϊρχουν ς ϐλο τον κϐςμο. Ωγιοσ μπορεύ να γύνει ο καθϋνασ απϐ εμϊσ και αυτϐ εύναι το νϐημα τησ ζωόσ τησ Εκκληςύασ. [54]

55 Απολυτύκιο Αγύασ Αγϊθησ. Ϋχοσ γ. Θεύασ πύςτεωσ. Ρϐδον εϑοςμον, τησ παρθενύασ, νϑμφη ϊφθοροσ, του Ζωοδϐτου, αναδϋδειξαι Αγϊθη πανεϑφημε, των αγαθϔν την πηγόν γαρ ποθόςαςα, μαρτυρικϔσ εν τω κϐςμω διϋπρεψασ. Μϊρτυσ ϋνδοξε, λιταύσ ςου θεύαισ αγϊθυνον, τουσ πϐθω μεγαλϑνοντασ τουσ ϊθλουσ ςου. Παιχμίδι ΚΞΞΚΛΓΗΗΓΚΗΛΚΞΙΓΘΙΗΚΛΞΗΘΑΓΑΛΚΞΗΓΥΔΡΤΘΙΟΠΠΛΚΣΣ ΗΝΑΣΑΚΙΘΤΣΡΕΥΓΗΞΚΑΙΛΕΚΙΚΞΗΓΥΔΦΧΨΒΜΚΞΗΓΚΟΝΑΙ ΣΝΤΚΚΞΗΓΥΔΡΣΑΙΤΟΙΡΕΠΚΞΗΓΙΟΦΨΣΥΛΚΞΘΙΗΓΥΔΗΚΑΛΤ ΥΜΝΒΓΗΞΚΛΟΙΟΡΣΕΠΛΚΞΗΓΥΔΑΙΔΙΜΑΡΕΚΚΞΗΓΥΔΒΗΞΑΑ ΝΣΙΑΚΞΗΓΟΙΡΑΤΟΡΒΕΥΛΚΞΗΓΥΔΑΕΕΡΣΤ Βρεσ ςτο κρυπτϐλεξο 10 λϋξεισ απϐ την ιςτορύα που ϊκουςεσ και διϊβαςεσ. Σισ λϋξεισ θα τισ βρεισ διαβϊζοντασ με προςοχό τα γρϊμματα το ϋνα μετϊ το ϊλλο, αλλϊ απϐ το τϋλοσ προσ την αρχό γιατύ εύναι γραμμϋνεσ ανϊποδα. Να ζωγραφύςεισ την αγύα Αγϊθη: [55]

56 ΤΝΑΝΣΗΗ 16 9 και Οι Ωγιοι Κωνςταντύνοσ και Ελϋνη Η αγύα Ελϋνη γεννόθηκε γϑρω ςτα 248 μ.φ. ςε μια μικρό πϐλη, το Δρϋπανον τησ Βιθυνύασ ςτον κϐλπο τησ Νικομόδειασ. Ϋταν ειδωλολϊτριςςα, κϐρη πανδοχϋα. Εκεύ κϊποια μϋρα γνϔριςε τον Κωνςτϊντιο, αξιωματικϐ των ρωμαώκϔν λεγεϔνων του αυτοκρϊτορα Αυρηλιανοϑ, ο οπούοσ την αγϊπηςε και ςϑντομα παντρεϑτηκαν. Η Ελϋνη απϐ κϐρη πανδοχϋα ανϋβηκε ςτην ϊρχουςα τϊξη τησ Ρωμαώκόσ κοινωνύασ με αυτϐ το γϊμο. ϑντομα απϋκτηςαν κι ϋνα παιδύ, τον Κωνςταντύνο. Η Ελϋνη όταν δυνατό, ςτοργικό και ο Κωνςτϊντιοσ υπόρξε ϋνασ μετριοπαθόσ ειδωλολϊτρησ, γενναύοσ ςτρατιωτικϐσ με πολλϋσ νύκεσ και διακρύςεισ. Σο 290, με απϐφαςη του αυτοκρϊτορα Διοκλητιανοϑ, ο Κωνςτϊντιοσ ϋγινε ςυγκυβερνότησ του Αυγοϑςτου Μαξιμιανοϑ ςτη Δυτικό Ρωμαώκό Αυτοκρατορύα. Σϐτε ζητόθηκε ωσ απϐδειξη τησ πιςτϐτητασ του ςτην αυτοκρατορύα απϐ τον Κωνςτϊντιο να χωρύςει την Ελϋνη, που εύχε ταπεινό καταγωγό, να νυμφευθεύ τη νϑφη του Μαξιμιανοϑ Θεοδϔρα και να τεθεύ υπϐ την κηδεμονύα του ο 15χρονοσ τϐτε Κωνςταντύνοσ. Η Ελϋνη 45 χρονϔν εκδιϔχθηκε απϐ το αυτοκρατορικϐ περιβϊλλον χϊνοντασ ςϑζυγο και παιδύ. Η δοκιμαςύα όταν ςκληρό και για πολλϊ χρϐνια ϋζηςε μϋςα ςε δυςκολύεσ. το διϊςτημα αυτϐ ϋγινε χριςτιανό. Εύχε ανδρεύα και δεν επϋτρεπε ςτην θλύψη να τη νικόςει. Για 13 ολϐκληρα χρϐνια ϋμεινε μακριϊ απϐ το παιδύ τησ, το οπούο δεν τησ επϋτρεπαν να βλϋπει και επϋςτρεψε κοντϊ του ϐταν ο ύδιοσ την αναζότηςε. Ο Κωνςταντύνοσ τιμόθηκε ιδιαύτερα κοντϊ ςτον Διοκλητιανϐ εξ αιτύασ τησ δϑναμησ και των χαριςμϊτων του. ή,τι ϐμωσ ςυνϋβη ςτον Κωνςτϊντιο ςυνϋβη και ςτον Κωνςταντύνο. Ο αυτοκρϊτορασ Αϑγουςτοσ τον υποχρεϔνει να χωρύςει την Μινερβύνα και να παντρευτεύ την Υαϑςτα, κϐρη του Αϑγουςτου Γαλϋριου. Σϐτε η Ελϋνη ςτϊθηκε ςτο πλευρϐ του γιου τησ και ανϊθρεψε το γιο του Κρύςπο. Ο Κωνςταντύνοσ τιμοϑςε την μητϋρα του και την αγαποϑςε πολϑ. Σο 306 πεθαύνει ο Κωνςτϊντιοσ και ο ςτρατϐσ αναγορεϑει τον Κωνςταντύνο αυτοκρϊτορα, ενϔ ςτην Ανατολό βαςύλευε ο Γαλϋριοσ. Εκεύνοσ ϐριςε ωσ αυτοκρϊτορα τον Μαξϋντιο. Εκεύνοσ αρχικϊ κόρυξε ανακωχό με τον Κωνςταντύνο. Φϔριςαν τη δυτικό αυτοκρατορύα ςε δϑο τμόματα και κρϊτηςαν απϐ ϋνα ο καθϋνασ. ήμωσ ο Μαξϋντιοσ γρόγορα ϋγινε τϑραννοσ και οι κϊτοικοι τησ Ρϔμησ ζότηςαν απϐ τον Κωνςταντύνο να τουσ ςϔςει. Ο Κωνςταντύνοσ ςυγκϋντρωςε το ςτρατϐ του και, αφοϑ πϋραςε τισ Ωλπεισ, ϋφταςε ςτα περύχωρα τησ Ρϔμησ. Ο ςτρατϐσ του Μαξϋντιου όταν τετραπλϊςιοσ ςτον αριθμϐ. Ο Κωνςταντύνοσ εύχε μεγαλϔςει απϐ την μητϋρα του αναζητϔντασ τον αληθινϐ Θεϐ. Δεν μποροϑςε ϐμωσ να γύνει χριςτιανϐσ, παρϐτι η μητϋρα του όταν χριςτιανό, γιατύ κϊτι τϋτοιο όταν αντύθετο ςτουσ κανϐνεσ του ςτρατοϑ, ο οπούοσ λϊτρευε τον εκϊςτοτε αυτοκρϊτορα ωσ θεϐ. Πριν τη δϑςκολη μϊχη, ο Κωνςταντύνοσ όθελε να προςευχηθεύ. Σϐλμηςε λοιπϐν να απευθυνθεύ ςτον αληθινϐ Θεϐ. Ενϔ προςευχϐταν, διαγρϊφεται ςτον ουρανϐ το τρϐπαιο του ταυροϑ, που εύχε επϊνω του μύα επιγραφό «εν τοϑτω νύκα» (μ αυτϐ να νικόςεισ). Σον βρόκε η νϑχτα, προςπαθϔντασ να βρει τι ςόμαινε αυτϐ που εύδε. το ϐνειρϐ του εμφανύςτηκε ο Φριςτϐσ και τον προϋτρεψε να κϊνει λϊβαρο το ςημεύο του ςταυροϑ και να το χρηςιμοποιεύ μπροςτϊ ςτην μϊχη που θα δϔςει. Ο Κωνςταντύνοσ τϐτε πεύςτηκε ϐτι ο Φριςτϐσ όταν ο αληθινϐσ Θεϐσ και ϋδωςε εντολό να καταςκευϊςουν το λϊβαρο και να το τοποθετόςουν επικεφαλόσ του ςτρατεϑματϐσ του. την κρύςιμη μϊχη τησ Μιλβύασ γϋφυρασ ςτισ 28 Οκτωβρύου 312 ο ταυρϐσ ϋτρεψε ςε φυγό τον Μαξϋντιο, ο οπούοσ πνύγηκε ςτα νερϊ. Ο Κωνςταντύνοσ ειςόλθε θριαμβευτόσ ςτη Ρϔμη. Σο Υεβρουϊριο του 313 ςυμφϔνηςε με τον αυτοκρϊτορα τησ Ανατολόσ Λικύνιο ςτα Μεδιϐλανα να καθιερϔςουν την αρχό τησ ανεξιθρηςκύασ ςτην [56]

57 αυτοκρατορύα, ο καθϋνασ δηλαδό να μπορεύ να πιςτεϑει ςε ϐποιον θεϐ θϋλει. Ϊτςι ςταμϊτηςαν οριςτικϊ οι διωγμού κατϊ των χριςτιανϔν. Αργϐτερα ωσ μονοκρϊτορασ, μϐνοσ Αυτοκρϊτορασ δηλαδό τησ Ρωμαώκόσ Αυτοκρατορύασ, ανϋδειξε το χριςτιανιςμϐ ωσ επύςημη θρηςκεύα του κρϊτουσ. Σο 330 μετϋφερε την πρωτεϑουςα απϐ τη Ρϔμη ςτην Κωνςταντινοϑπολη και ςτην ουςύα επανύδρυςε μια αυτοκρατορύα με θεμϋλιο τον χριςτιανιςμϐ. Σο 325 ο Κωνςταντύνοσ θα αναλϊβει πρωτοβουλύα για να αντιμετωπιςτεύ η αύρεςη του Αρεύου, η οπούα απειλοϑςε την ενϐτητα τησ χριςτιανικόσ πύςτησ. Θα ςυγκροτόςει ςτη Νύκαια τησ Βιθυνύασ την Α Οικουμενικό ϑνοδο, ςτην οπούα πόραν μϋροσ μεγϊλοι Πατϋρεσ τησ Εκκληςύασ, ϐπωσ ο ϊγιοσ Αθανϊςιοσ, ο ϊγιοσ Νικϐλαοσ, ο ϊγιοσ πυρύδωνασ, ο ϊγιοσ Αχύλλειοσ επύςκοποσ Λαρύςησ. Με θαϑματα και διδαςκαλύεσ οι Πατϋρεσ ϋλυςαν το πρϐβλημα καταδικϊζοντασ τον Ωρειο, ο οπούοσ πύςτευε ϐτι ο Φριςτϐσ δεν όταν Τιϐσ του Θεοϑ αλλϊ δημιοϑργημϊ Σου. Σο 326 η μητϋρα του Κωνςταντύνου, η αγύα Ελϋνη ςε ηλικύα 78 ετϔν επιςκϋφθηκε τα Ιεροςϐλυμα, ϐπου με το δυναμιςμϐ που τη διϋκρινε και την πύςτη τησ ϋκανε μεγϊλη ϋρευνα ετϔν και ανακϊλυψε ςτουσ Αγύουσ Σϐπουσ το Γολγοθϊ, το Πανϊγιο Μνόμα, τουσ τρεισ ταυροϑσ, του Φριςτοϑ και των δϑο ληςτϔν και τουσ ϊγιουσ Ϋλουσ (καρφιϊ) τησ ταϑρωςησ. Ο Κωνςταντύνοσ ϋδωςε τϐτε την εντολό να ανεγερθεύ ςτο μϋροσ εκεύνο η βαςιλικό τησ Αναςτϊςεωσ, η οπούα υπϊρχει μϋχρι και ςόμερα. Η αγύα Ελϋνη επιςκϋφθηκε και ϊλλα μϋρη ςτουσ Αγύουσ Σϐπουσ, ϋχτιςε εκκληςύεσ, ελευθϋρωςε αιχμαλϔτουσ και ϋκανε πολλϋσ φιλανθρωπύεσ. το τϋλοσ του προςκυνόματοσ ϊφηςε τον κϐςμο αυτϐ. Πϋθανε ςε ηλικύα 80 ετϔν. Η λϊρνακα και τα λεύψανϊ τησ βρύςκονται ςόμερα ςτη Ρϔμη, ςτο μουςεύο του Βατικανοϑ. Ο ϊγιοσ Κωνςταντύνοσ λύγο πριν πεθϊνει βαπτύςτηκε χριςτιανϐσ. Δεν ξαναφϐρεςε την αυτοκρατορικό πορφϑρα μετϊ το βϊπτιςμϊ του και εκοιμόθη εν Κυρύω την Πεντηκοςτό του 337. Σα τελευταύα του λϐγια όταν: «Σϔρα γνωρύζω ϐτι αξιϔθηκα την αιϔνια ζωό, τϔρα γνωρύζω ϐτι μετϋχω του θεύου Υωτϐσ». Η Εκκληςύα τον αναγνϔριςε ϊγιο και τον ονϐμαςε μαζύ με την μητϋρα του ιςαποςτϐλουσ. Η μνόμη τουσ εορτϊζεται ςτισ 21 ΜαϏου κϊθε χρϐνο. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Η Ελϋνη 45 χρονών εκδιώχθηκε απϐ το αυτοκρατορικϐ περιβϊλλον χϊνοντασ ςϑζυγο και παιδύ. Η δοκιμαςύα όταν ςκληρό και για πολλϊ χρϐνια ϋζηςε μϋςα ςε δυςκολύεσ. το διϊςτημα αυτϐ ϋγινε χριςτιανό: Η αγύα Ελϋνη τα εύχε ϐλα δϐξα, πλοϑτη, αγϊπη, τιμϋσ, οικογϋνεια και ξαφνικϊ τα ϋχαςε ϐλα κι ϋμεινε μϐνη. Αναζητϔντασ παρηγοριϊ και νϐημα ςτη ζωό τησ, εγκατϋλειψε την πλϊνη των ειδϔλων και βρόκε τον αληθινϐ Θεϐ. Δεν προςπϊθηςε να εκδικηθεύ, να αφεθεύ ςτη μνηςικακύα, ςτην μελαγχολύα. Δεν ξϋπεςε ςτην αγϊπη τησ και ςτην αρχοντιϊ τησ αλλϊ την ολοκλόρωςε μϋςα ςτην εμπιςτοςϑνη και ςτην αγϊπη του Θεοϑ. Μϋςα ςτισ δυςκολύεσ ο ϊνθρωποσ περνϊει διϊφορα ςτϊδια οργόσ, λϑπησ, απογοότευςησ. Η λϑςη ϐμωσ εύναι να ςτραφεύ ςτο Θεϐ ωσ τη μϐνη ελπύδα και ςωτηρύα του. οι κανϐνεσ του ςτρατοϑ: ο ςτρατϐσ λϊτρευε τον αυτοκρϊτορα ωσ θεϐ. Σο ύδιο και η αυτοκρατορύα. Αν ο Κωνςταντύνοσ διϊλεγε να ακολουθόςει μύα δικό του πύςτη, αυτϐ θα τον ϋκανε να ςυγκρουςθεύ με το ςτρατϐ, ο οπούοσ εύχε τον αυτοκρϊτορα ωσ ςημεύο αναφορϊσ. Ο ςτρατϐσ θα διαλυϐταν. Ϊτςι ο Κωνςταντύνοσ, χωρύσ να φοβϊται να ακολουθόςει τισ θρηςκευτικϋσ του πεποιθόςεισ, λειτουργεύ διακριτικϊ ϋναντι των ϊλλων. Γι αυτϐ και δε θα διςτϊςει να κϊνει το λϊβαρο με το ςταυρϐ και το «εν τοϑτω νύκα», χωρύσ ϐμωσ να υποχρεϔςει τουσ ςτρατιϔτεσ του να γύνουν χριςτιανού εν τοϑτω νύκα: ο ςταυρϐσ του Κυρύου εύναι μεγϊλη δϑναμη. Πρϔτα νικϊ τον διϊβολο και βοηθϊ τον ϊνθρωπο να παλϋψει εναντύον των παθϔν και τησ αμαρτύασ. Κι αυτϐ γιατύ επϊνω ςτο ςταυρϐ ο Φριςτϐσ νύκηςε το θϊνατο και το κακϐ. Δεϑτερον, δύνει πύςτη ςτον ϊνθρωπο ϐτι με τη βοόθεια του Θεοϑ θα ξεπερϊςει τισ αντιξοϐτητεσ που ζει, γιατύ ο Φριςτϐσ εύναι δύπλα του. Σρύτον, τον κϊνει αιςιϐδοξο και δεν τον απελπύζει, γιατύ ο ταυρϐσ ςυνοδεϑεται πϊντοτε απϐ την ανϊςταςη. Αυτϐ ϋκανε και ο Κωνςταντύνοσ. Βεβαιϔθηκε για την παρουςύα του Φριςτοϑ ςτη ζωό του και ϋκανε το λϊβαρο, με το οπούο μπροςτϊ πόρε δϑναμη και νύκηςε τον Μαξϋντιο. ανεξιθρηςκύα: ο Κωνςταντύνοσ καθιϋρωςε την ανεξιθρηςκύα. Κανεύσ δε θα διωκϐταν γι αυτϐ που πύςτευε. Μϋχρι τϐτε ϐλοι όταν ελεϑθεροι να πιςτεϑουν ςτουσ θεοϑσ, ϐχι ϐμωσ οι χριςτιανού, οι οπούοι οδηγοϑνταν ςτο μαρτϑριο και την απϐρριψη. Ο Κωνςταντύνοσ δεύχνει πϐςο ςπουδαύο εύναι κανεύσ να αιςθϊνεται ελεϑθεροσ ςτο κρϊτοσ. Απϐ την ϊλλη δε θα διςτϊςει να ςτηρύξει τη χριςτιανικό πύςτη. Γνωρύζει την αλόθεια. Δε ντρϋπεται να μιλόςει για το Θεϐ ςτον οπούο πιςτεϑει και να δεύξει ϐτι με την πύςτη αυτό θα κυβερνόςει την αυτοκρατορύα. ήμωσ δεν υποχρεϔνει κανϋναν να γύνει χριςτιανϐσ παρϊ τη θϋληςό του. Η ςτϊςη του Κωνςταντύνου δεύχνει την μεγϊλη διαφορϊ ανϊμεςα ςτο χριςτιανιςμϐ και την ειδωλολατρύα τησ Ρϔμησ. Γι αυτϐ ασ μην ξεχνοϑμε ϐτι ϐντασ χριςτιανού ϋχουμε το δικαύωμα να εκφρϊζουμε τισ απϐψεισ και την πύςτη μασ και ςεβϐμαςτε και την πύςτη των ϊλλων. [57]

58 Η αγύα Ελϋνη και ο ϊγιοσ Κωνςταντύνοσ ονομϊζονται ιςαπϐςτολοι: Μητϋρα και γιϐσ που για χρϐνια όταν χωριςμϋνοι ανταμϔνουν ςτο ϐνομα του Θεοϑ και γύνονται Ιςαπϐςτολοι. Αγϊπηςαν το Θεϐ κι αυτϐ τουσ ϋκανε να θϋλουν κι ϊλλοι ϊνθρωποι να μϊθουν για το Φριςτϐ. Η επιλογό και των δϑο να ςτραφοϑν ςτο Θεϐ τουσ οδόγηςε ςτην αγιϐτητα, ςτην αιϔνια χαρϊ και χϊριςε ςτον κϐςμο την χαρϊ του Ευαγγελύου. ή,τι εύναι αδϑνατο για εμϊσ ο Θεϐσ το κϊνει δυνατϐ. Ερωτόςεισ 1. Γιατύ η αγύα Ελϋνη δεν απογοητεϑτηκε ςτισ δοκιμαςύεσ τησ; 2. Σι ϋκανε τον ϊγιο Κωνςταντύνο να γύνει χριςτιανϐσ; Κρϊτηςε την πύςτη για τον εαυτϐ του; 3. Γιατύ οι ϊγιοι ονομϊςτηκαν ιςαπϐςτολοι; 4. Πρϋπει να φοβϐμαςτε να μιλόςουμε για την πύςτη μασ ςτουσ ϊλλουσ; 5. Η αγϊπη ςτο Θεϐ μασ κϊνει να εύμαςτε χαροϑμενοι που πιςτεϑουμε μϐνο εμεύσ ό θϋλουμε κι ϊλλοι να γνωρύςουν την αληθινό πύςτη; υμπϋραςμα: Ο ϊνθρωποσ που αγαπϊ το Θεϐ επιςτρϋφει ς Αυτϐν και φϋρνει και ϊλλουσ ςτην Εκκληςύα, ακϐμη κι αν κϊτι τϋτοιο φαύνεται αδϑνατο. Απολυτύκιο των αγύων Κωνςταντύνου και Ελϋνησ. Ϋχοσ γ. Θεύασ Πύςτεωσ Πρϔτοσ πϋφηνασ εν Βαςιλεϑςι, θεύον ϋδραςμα τησ ευςεβεύασ, απ ουρανοϑ δεδεγμϋνοσ το χϊριςμα ϐθεν Φριςτοϑ τον ταυρὸν εφανϋρωςασ και την Ορθϐδοξον πύςτιν εφόπλωςασ. Κωνςταντύνε ιςαπϐςτολε, ςυν Μητρὶ Ελϋνῃ τη θεϐφρονι, πρεςβεϑςατε υπϋρ των ψυχϔν ημϔν Παιχμίδι ΚΛΞΗΞΥΚΛΟΙΚΛΟΚΨΝΣΑΝΣΙΝΟΛΚΞΗΕΛΕΝΗΚΛΟΙΚΛΟΙΣΑΤΡΟΚΞΛΚΛΟΙΛΑΒ ΑΡΟΚΙΞΗΓΥΔΗΞΚΛΟΙΘΤΑΝΕΞΙΘΡΗΚΙΑΛΚΞΗΓΝΞΚΛΚΨΝΣΑΝΣΙΝΟΤΠΟΛΗΚΛΝΙ ΚΑΙΑΜΝΞΚΛΞΗΔΞΞΚΛΓΤΝΟΔΟΞΗΓΥΔΓΟΛΓΟΘΑΓΗΞΚΛΟΙΘΤΣΡΕΙΑΠΟΣΟ ΛΟΙΟΙΡΑΤΟΡΒΕΥΛΚΞΗΓΥΔΑΕΕΡΣΤΛΚΞΗΓΥΔΑΡΣΙΟΙΚΞΗΓΥΛΚΙΟΙΘΤΠΟΙΘΤΣΡ ΥΓΗΞΚΛΜΝΒΨΗΓΥΔΑΘΤΡ Βρεσ ςτο κρυπτϐλεξο 10 λϋξεισ απϐ την ιςτορύα που ϊκουςεσ και διϊβαςεσ. Σισ λϋξεισ θα τισ βρεισ διαβϊζοντασ με προςοχό τα γρϊμματα το ϋνα μετϊ το ϊλλο, απϐ την αρχό προσ το τϋλοσ. Να ζωγραφύςεισ τουσ αγύουσ Κωνςταντύνο και Ελϋνη: [58]

59 ΤΝΑΝΣΗΗ και Ο ϊγιοσ Ιωϊννησ ο Ρώςοσ Ο ϊγιοσ Ιωϊννησ γεννόθηκε ςε ϋνα χωριϐ τησ λεγομϋνησ Μικρϊσ Ρωςύασ το 1690, απϐ γονεύσ ευλαβεύσ και ενϊρετουσ. Ϊλαβε μϋροσ ςτον πϐλεμο εναντύον των Σοϑρκων κατϊ το 1711 και ςυνελόφθη αιχμϊλωτοσ απϐ τουσ Σατϊρουσ, οι οπούοι τον ποϑληςαν ςε ϋναν Σοϑρκο αξιωματικϐ, που καταγϐταν απϐ το Προκϐπι τησ Μικρϊσ Αςύασ. Ο αγϊσ τον πόρε μαζύ του ςτο χωριϐ του. Πολλού απϐ τουσ αιχμαλϔτουσ ςυμπατριϔτεσ του αρνόθηκαν την πύςτη του Φριςτοϑ και ϋγιναν Μουςουλμϊνοι, εύτε γιατύ κϊμφθηκαν απϐ τισ απειλϋσ, εύτε γιατύ δελεϊςτηκαν απϐ τισ υποςχϋςεισ και τισ προςφορϋσ υλικϔν αγαθϔν. Ο Ιωϊννησ, ϐμωσ, όταν απϐ μικρϐσ αναθρεμμϋνοσ με παιδεύα και νουθεςύα Κυρύου και αγαποϑςε πολϑ τον Θεϐ και την πύςτη των πατϋρων του. Ϊτςι, λοιπϐν ϋκανε υπομονό ςτη δουλεύα και ςτην κακομεταχεύριςη του αφϋντη του και ςτισ ϑβρεισ και τα πειρϊγματα των Οθωμανϔν, οι οπούοι τον φϔναζαν «κιαφύρ», δηλαδό ϊπιςτο, φανερϔνοντϊσ του την περιφρϐνηςη και την απϋχθειϊ τουσ. τον αφϋντη του και ςε ϐςουσ τον παρακινοϑςαν να αρνηθεύ την πύςτη του, αποκρινϐταν με ςθεναρό γνϔμη ϐτι προτιμοϑςε να πεθϊνει, παρϊ να πϋςει ςε τϋτοια φοβερό αμαρτύα. Ο Θεϐσ, βλϋποντασ την πύςτη του και ακοϑγοντασ την ομολογύα του, μαλϊκωςε την ςκληρό καρδιϊ του αγϊ και με τον καιρϐ τον ςυμπϊθηςε. Ϊμεινε, λοιπϐν, όςυχοσ ο μακϊριοσ Ιωϊννησ απϐ τισ υποςχϋςεισ και απειλϋσ του Οθωμανοϑ κυρύου του, ο οπούοσ τον εύχε διοριςμϋνο ςτον ςτϊβλο του, για να φροντύζει τα ζϔα του. ε μύα γωνιϊ του ςτϊβλου ξϊπλωνε το κουραςμϋνο ςϔμα του. Ϋταν δε αφοςιωμϋνοσ ςτο ϋργο του, περιποιοϑμενοσ με ςτοργό τα ζϔα του κυρύου του, τα οπούα αιςθϊνονταν τϐςη την προσ αυτϊ αγϊπη του Αγύου, ϔςτε να τον ζητοϑν ϐταν απουςύαζε, να τον προςβλϋπουν με αγϊπη και να χρεμετύζουν με χαρϊ ϐταν τα χϊιδευε, ωςϊν να ςυνομιλοϑςαν μαζύ του. Με τον καιρϐ ο αγϊσ τον αγϊπηςε, καθϔσ και η ςϑζυγϐσ του, και του ϋδωςαν για κατοικύα ϋνα μικρϐ κελύ κοντϊ ςτον αχυρϔνα. ήμωσ ο Ιωϊννησ δεν δϋχθηκε και εξακολοϑθηςε να κοιμϊται ςτον ςτϊβλο. Κϊθε νϑχτα ο ςτϊβλοσ γϋμιζε απϐ τισ προςευχϋσ του Αγύου και η κακοςμύα γινϐταν οςμό ευωδύασ πνευματικόσ. Ο μακϊριοσ Ιωϊννησ ϋτρωγε ελϊχιςτα, πολλϋσ φορϋσ μϐνο λύγο ψωμύ και νερϐ, και νόςτευε τισ περιςςϐτερεσ ημϋρεσ. Με την ευλογύα που ϋφερε ο Ωγιοσ ςτον ούκο του Σοϑρκου Ιππϊρχου, αυτϐσ πλοϑτιςε και ϋγινε ϋνασ απϐ τουσ ιςχυροϑσ του Προκοπύου. Αφοϑ, λοιπϐν, ο αφϋντησ του Ιωϊννη πλοϑτιςε, αποφϊςιςε να υπϊγει για προςκϑνημα ςτη Μϋκκα, τη ιερϊ πϐλη των Μωαμεθανϔν. Πϋραςαν αρκετϋσ ημϋρεσ απϐ την αναχϔρηςό του, η ςϑζυγϐσ του ϋκανε τραπϋζι και προςκϊλεςε τουσ ςυγγενεύσ και τουσ φύλουσ του ανδρϐσ τησ, για να ευφρανθοϑν και να ευχηθοϑν να επιςτρϋψει υγιόσ ςτον ούκο του απϐ το ταξύδι. Ο μακϊριοσ Ιωϊννησ διακονοϑςε. Εύχαν κι ϋνα φαγητϐ, το οπούο ϊρεςε πολϑ ςτον αγϊ, το λεγϐμενο πιλϊφι, το οπούο ςυνηθύζουν πολϑ ςτην Ανατολό. Σϐτε η οικοδϋςποινα θυμόθηκε τον ςϑζυγϐ τησ και εύπε ςτον Ιωϊννη: «Πϐςη ευχαρύςτηςη θα ϋνιωθε, Γιουβϊν, ο αφϋντησ ςου, αν όταν εδϔ και ϋτρωγε μαζύ μασ απϐ τοϑτο το πιλϊφι!». Ο Ιωϊννησ τϐτε ζότηςε απϐ την κυρύα του ϋνα πιϊτο γεμϊτο πιλϊφι και εύπε ϐτι θα το ϋςτελνε ςτον αφϋντη του ςτη Μϋκκα. το ϊκουςμα των λϐγων του γϋλαςαν οι προςκεκλημϋνοι. Αλλϊ η οικοδϋςποινα εύπε ςτην μαγεύριςςα να δϔςει το πινϊκιο με το φαγητϐ ςτον Ιωϊννη, ςκεπτϐμενη ό ϐτι όθελε να το φϊει ο ύδιοσ μϐνοσ του ό να το πϊει ςε καμιϊ φτωχό χριςτιανικό οικογϋνεια, ϐπωσ ςυνόθιζε να κϊνει, δύδοντασ το φαγητϐ του. Ο Ωγιοσ το πόρε και πόγε ςτον ςτϊβλο. Εκεύ γονϊτιςε και ϋκανε προςευχό εκ βϊθουσ καρδύασ παρακαλϔντασ τον Θεϐ να ςτεύλει το φαγητϐ ςτον αφϋντη του! Πρϊγματι! το πιϊτο με το φαγητϐ χϊθηκε απϐ τα μϊτια του Οςύου. Ο μακϊριοσ Ιωϊννησ επϋςτρεψε ςτην τρϊπεζα και εύπε ςτην οικοδϋςποινα ϐτι ϋςτειλε το φαγητϐ ςτη Μϋκκα. Ακοϑγοντασ οι προςκεκλημϋνοι τον λϐγο αυτϐ [59]

60 γϋλαςαν και εύπαν ϐτι το ϋφαγε ο Ιωϊννησ. Αλλϊ ϑςτερα απϐ λύγεσ ημϋρεσ γϑριςε απϐ την Μϋκκα ο κϑριϐσ του και ϋφερε μαζύ του το χϊλκινο πιϊτο, προσ μεγϊλη ϋκπληξη των οικεύων του. Μϐνο ο μακϊριοσ Ιωϊννησ δεν εξεπλϊγη. Ϊλεγε, λοιπϐν, ο αγϊσ πιο οικεύουσ του: «Σην δεύνα ημϋρα (και όταν η ημϋρα του ςυμποςύου, κατϊ την οπούα εύπε ο Ιωϊννησ ϐτι ϋςτειλε το φαγητϐ ςτον αφϋντη του), την ϔρα κατϊ την οπούα επϋςτρεψα απϐ το μεγϊλο τζαμύ ςτον τϐπο ϐπου κατοικοϑςα, βρόκα επϊνω ςτο τραπϋζι, ςε ϋναν οντϊ (δωμϊτιο) ϐπου τον εύχα κλειδωμϋνο, τοϑτο το ςαχϊνι (πιϊτο) γεμϊτο πιλϊφι. τϊθηκα με απορύα, ςκεπτϐμενοσ, ποιοσ ϊραγε εύχε φϋρει εκεύνο το φαγητϐ και προ πϊντων δεν μποροϑςα να εννοόςω με τύ τρϐπο εύχε ανούξει την πϐρτα, την οπούα εύχα κλεύςει καλϊ. Μη γνωρύζοντασ πωσ να εξηγόςω αυτϐ το παρϊδοξο πρϊγμα, περιεργαζϐμουν το πιϊτο μϋςα ςτο οπούο ϊχνιζε το πιλϊφι και εύδα με απορύα ϐτι όταν χαραγμϋνο το ϐνομϊ μου επϊνω ςτο χϊλκωμα, ϐπωσ ςε ϐλα τα χϊλκινα ςκεϑη τησ οικύασ μασ. Ψςτϐςο, με ϐλη την ταραχό ϐπου εύχα απϐ εκεύνο το ανεξόγητο περιςτατικϐ, κϊθιςα και ϋφαγα το πιλϊφι με μεγϊλη ϐρεξη, και ιδοϑ το πιϊτο που το ϋφερα μαζύ μου, και εύναι αληθινϊ το δικϐ μασ». Ακοϑγοντασ αυτό τη διόγηςη οι οικεύοι του αγϊ εξεπλϊγηςαν και απϐρηςαν, η δε ςϑζυγϐσ του, του εξιςτϐρηςε πωσ ζότηςε ο Ιωϊννησ το πιϊτο με το φαγητϐ και εύπε ϐτι το ϋςτειλε ςτη Μϋκκα, και ϐτι, ακοϑγοντϊσ τον να λϋγει ϐτι το ϋςτειλε, γϋλαςαν. Αυτϐ το θαϑμα μαθεϑτηκε ςε ϐλο το χωριϐ και ςτη γϑρω περιοχό και ϐλοι θεωροϑςαν πλϋον τον Ιωϊννη ωσ ϊνθρωπο δύκαιο και αγαπητϐ ςτον Θεϐ, τον ϋβλεπαν δε με φϐβο και ςεβαςμϐ, και δεν τολμοϑςε κανεύσ να τον ενοχλόςει. Ο κϑριϐσ του και η ςϑζυγϐσ του τον περιποιοϑνταν περιςςϐτερο και τον παρακαλοϑςαν πϊλι να φϑγει απϐ τον ςτϊβλο και να κατοικόςει ςε ϋνα ούκημα, το οπούο όταν κοντϊ ςτον ςτϊβλο, ϐμωσ εκεύνοσ δεν όθελε να αλλϊξει κατοικύα. Αλλϊ ϑςτερα απϐ λύγα χρϐνια, κατϊ τα οπούα ϋζηςε ο Ιωϊννησ με νηςτεύα, προςευχό και την ταλαιπωρύα, πληςιϊζοντασ ςτο τϋλοσ τησ ζωόσ του, αςθϋνηςε. Προαιςθανϐμενοσ ο ήςιοσ το τϋλοσ του, ζότηςε να κοινωνόςει των Αχρϊντων Μυςτηρύων και γι' αυτϐ ϋςτειλε και κϊλεςε ϋναν ιερϋα. Αλλϊ ο ιερεϑσ φοβόθηκε να μεταφϋρει φανερϊ τα Ωγια Μυςτόρια ςτο ςτϊβλο, εξαιτύασ του φανατιςμοϑ των Σοϑρκων. ήμωσ ςοφύςτηκε, κατϊ Θεύα φϔτιςη, και πόρε ϋνα μόλο, το ϋςκαψε, ϋβαλε μϋςα την Θεύα Κοινωνύα και ϋτςι μετϋβη ςτο ςτϊβλο και κοινϔνηςε τον μακϊριο Ιωϊννη. Ο Ιωϊννησ, μϐλισ ϋλαβε το Ωχραντο ϔμα και το Σύμιο Αύμα του Κυρύου, παρϋδωςε την αγύα ψυχό του ςτα χϋρια του Θεοϑ, τον Οπούο τϐςο αγϊπηςε. Ϋταν το Σο 1733 μ.φ., το ακϋραιο και ευωδιϊζον ιερϐ λεύψανο του Οςύου Ιωϊννου μεταφϋρθηκε, μετϊ την εκταφό του, αρχικϊ ςτη λατομημϋνη ςε βρϊχο εκκληςύα του Αγύου Γεωργύου, αργϐτερα ςτο νεϐδμητο ναϐ του Αγύου Βαςιλεύου και τϋλοσ ςε ναϐ που ανεγϋρθηκε προσ τιμόν του. Εκεύ κατϋφθαναν αναρύθμητοι προςκυνητϋσ και πϊςχοντεσ απϐ διϊφορα νοςόματα που εϑριςκαν την θεραπεύα τουσ. Σο 1832 ϋγινε πϐλεμοσ ςτην περιοχό και ο τοϑρκοσ ςτρατηγϐσ Οςμϊν παςϊσ ειςόλθε ςτο Προκϐπι, το λεηλϊτηςε και το κατϋςτρεψε. Κϊποιοι απϐ τουσ ςτρατιϔτεσ ειςόλθαν και ςτο ναϐ. Ωρπαξαν τα ιερϊ ςκεϑη και ϊνοιξαν τη λϊρνακα του Οςύου ελπύζοντασ να βρουν και εκεύ χρυςαφικϊ και αςημικϊ. δεν βρόκαν ϐμωσ τύποτε. Απϐ το κακϐ τουσ, που βγόκαν γελαςμϋνοι και για να κοροώδϋψουν τη χριςτιανικό πύςτη, αποφϊςιςαν να κϊψουν το ιερϐ λεύψανο. Σο ιερϐ λεύψανο του Οςύου Ιωϊννου ϐμωσ ϐχι μϐνο ϋμεινε ϊφλεκτο, αλλϊ και φϊνηκε ςτουσ ϊπιςτουσ ϐτι ζοϑςε, τουσ φοβϋριζε και τουσ ϋδιωχνε απϐ τον περύβολο τησ εκκληςύασ. Σην επϐμενη ημϋρα γϋροντεσ Φριςτιανού βρόκαν τα αςημικϊ, που εύχαν αφόςει απϐ τον τρϐμο τουσ οι Σοϑρκοι ςτρατιϔτεσ, πόραν με ευλϊβεια το ιερϐ λεύψανο που εύχε μϐνο λύγο μαυρύςει απϐ τον καπνϐ και το τοποθϋτηςαν πϊλι μϋςα ςτη λϊρνακα. Σο ιερϐ λεύψανο μεταφϋρθηκε ςτην Εϑβοια τον Οκτϔβριο του 1924 μαζύ με τουσ πρϐςφυγεσ τησ Μικρϊσ Αςύασ. Απϐ τϐτε το λεύψανο του Αγύου Ιωϊννου του Ρϔςου φυλϊςςεται ςτο ( νϋο) Προκϐπι Ευβούασ, παραμϋνει ϊφθαρτο και θαυματουργεύ. Ση μνόμη του η Εκκληςύα γιορτϊζει ςτισ 27 ΜαϏου, ημϋρα τησ κοιμόςεϔσ του. Β. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Εύχε μεγαλώςει με παιδεύα και νουθεςύα Κυρύου εύχε αγϊπη: οι γονεύσ του τοϑ ϋμαθαν την αγϊπη κι εκεύνοσ επϋλεξε να την εφαρμϐςει. Κϊποιοι ϊλλοι ςυμπατριϔτεσ του αλλαξοπύςτηςαν για διϊφορουσ λϐγουσ. Εκεύνοσ ϋμεινε ςταθερϐσ χωρύσ να παραςυρθεύ, χωρύσ να νοιαςτεύ για τον εαυτϐ του, τα δικαιϔματϊ του και την καλοπϋραςό του, χωρύσ να πει «εγϔ», χωρύσ να πει «γιατύ». ήχι μϐνο δεν παραπονϋθηκε για ϐ, τι του ςυνϋβη αλλϊ ϋκανε την υπομονό του, την προςευχό του και ςυνϋχιζε τον αγϔνα του. Σον φώναζαν κιαφύρ, ϊπιςτο: εκεύνοσ προςευχϐταν, ςυμπεριφερϐταν καλϊ ςτουσ ϊλλουσ και η ανταπϐδοςό τουσ όταν η περιφρϐνηςη και η κοροώδύα. Κι αυτϐσ ϐχι μϐνο δεν απαντοϑςε αλλϊ οϑτε νευρύαζε. Οϑτε κρατοϑςε κακύα, οϑτε όθελε το κακϐ τουσ. Ϋταν ταπεινϐσ και πρϊοσ. Ϊκανε ϐςο καλϑτερα μποροϑςε τη δουλειϊ του με ηρεμύα, αγϊπη και προςευχό. [60]

61 Ο αγϊσ τον αγϊπηςε, όθελε να του δώςει κελύ να μεύνει: το πνεϑμα του Θεοϑ που ϋκανε τον Ωγιο να ξεχωρύζει το αντιλαμβϊνονταν ϊνθρωποι και ζϔα. Ο Αγϊσ και η οικογϋνειϊ του τοϑ πρϐςφεραν καλϑτερο χϔρο να μεύνει και τα ζϔα τον αποζητοϑςαν ϐταν δεν όταν ςτο ςτϊβλο. Ο ύδιοσ προτύμηςε να μϋνει ςτη βρωμιϊ του ςτϊβλου, για να μιμηθεύ τη φϊτνη ϐπου γεννόθηκε ο Φριςτϐσ, για να ταπεινϔνεται ταλαιπωροϑμενο ςωματικϊ και να μπορεύ να προςεϑχεται περιςςϐτερο. Δεν φρϐντιζε το ςϔμα του παρϊ ϐςο λιγϐτερο γινϐταν και ο νουσ και η καρδιϊ του όταν προςηλωμϋνη ςτο Θεϐ. Ο Ωγιοσ ϐμωσ όταν πολϑ εργατικϐσ και καθϐλου τεμπϋλησ. Και μϊλιςτα η εργατικϐτητϊ του δεν ςχετιζϐταν με την αναγνϔριςη του κϐπου του απϐ το αφεντικϐ του ό με τη ςκϋψη ϐτι ο κϑριϐσ του όταν μουςουλμϊνοσ, δηλαδό διαφορετικϐσ ςτην πύςτη απϐ τον ύδιο. Εργαζϐταν γιατύ όξερε ϐτι αυτό όταν η εντολό του Θεοϑ. Αυτϐ εύναι ςπουδαύο ςε μια εποχό κατϊ την οπούα για ϐλα μασ φταύνε οι ϊλλοι. Ο Αγϊσ πλοϑτιςε με την ευλογύα του Αγύου: Φϊρη ςτην επιμονό, την προςευχό, την ταπεύνωςη και την αγϊπη του Αγύου ο αφϋντησ ϊλλαξε εςωτερικϊ, μαλϊκωςε αλλϊ η ευλογύα του Αγύου, του πρϐςφερε και υλικϊ αγαθϊ, πλοϑτιςε. Ο αγϊσ φαύνεται πϔσ εύχε καλό προαύρεςη και η αγαθό καρδιϊ του Ιωϊννη τον ϋκανε καλϑτερο. υνόθωσ οι ϊνθρωποι ϐςο μεγαλϔνουν αλλϊζουν προσ το χειρϐτερο, ϐμωσ ς αυτό την περύπτωςη η προςευχό ϋφερε βελτύωςη ακϐμα και ςε ϋναν μουςουλμϊνο. Θα μποροϑςε πολϑ εϑκολα ο Ιωϊννησ να παραπονιϋται για την κακό του τϑχη, να κατηγορεύ το Θεϐ για την αδικύα, την οπούα του «ϋςτειλε». Εκεύνοσ ϐμωσ μετϋτρεψε την ταλαιπωρύα του ςε αφορμό δοξολογύασ ςτο Θεϐ, το κρεβϊτι του ςτο ςτϊβλο απϐ αιτύα ντροπόσ και αγανϊκτηςησ ςε δυνατϐτητα να μοιϊςει ςτη Φριςτϐ, τισ κοροώδύεσ και τα πειρϊγματα ςε εξϊςκηςη ανεξικακύασ και υπομονόσ. Και τελικϊ μϋςα απ αυτό τη δυςκολύα κατϐρθωςε να αλλϊξει πρϔτα ο Ιωϊννησ τον εαυτϐ του, πιϋζοντϊσ τον προσ το καλϐ, και κατϐπιν τουσ γϑρω του, αρχικϊ το αφεντικϐ και την οικογϋνεια του και ςτη ςυνϋχεια τουσ υπϐλοιπουσ ςτο Προκϐπι. Αγιϊζοντασ ο ύδιοσ με τη χϊρη του Θεοϑ, ϋκανε τον ςτϊβλο να ευωδιϊζει την ϔρα τησ προςευχόσ αλλϊ και μετϊ θϊνατον, ακϐμα και ςόμερα κϊνει θαϑματα και μασ βοηθϊ με το παρϊδειγμα του και τισ μεςιτεύεσ του να αλλϊξουμε κι εμεύσ. Ερωτόςεισ 1. Πϔσ αντϋδραςε ο Ιωϊννησ ςτο γεγονϐσ ϐτι πουλόθηκε δοϑλοσ; 2. Γιατύ οι μουςουλμϊνοι κορϐιδευαν τον ϊγιο; 3. Ο ϊγιοσ τεμπϋλιαζε κατηγορϔντασ τουσ ϊλλουσ, γι αυτϐ ποϑ του ςυνϋβη; 4. Γιατύ ο ϊγιοσ δεν πόγε ςτο δωμϊτιο που του πρϐτεινε ο αγϊσ, αλλϊ παρϋμεινε ςτο ςτϊβλο; 5. Γιατύ ϊλλαξε γνϔμη ο αγϊσ για τον Ιωϊννη; 6. Πϐςο βοηθϊ η εργατικϐτητα και η ςυνϋπεια ςτο να αλλϊξουν οι ϊλλοι γνϔμη για μασ; υμπϋραςμα Η Εκκληςύα μασ λϋει ϐτι ςτη ζωό χρειϊζεται εργατικϐτητα, αγϊπη και αφοςύωςη, που κϊνει ακϐμη και ϐςουσ δεν μασ ςυμπαθοϑν να αλλϊζουν ςτϊςη ϋναντύ μασ. Απολυτύκιο Αγύου Ιωϊννου του Ρώςου (όχοσ Δ. Σαχϑ προκατϊλαβε) Εκ γησ ο καλϋςασ ςε προσ ουρανύουσ μονϊσ, τηρεύ και μετϊ θϊνατον αδιαλϔβητον το ςκόνοσ ςου ϐςιε. υ γαρ εν τη Αςύα ωσ αιχμϊλωτοσ όχθησ, ϋνθα και ωκειϔθησ τω Φριςτϔ Ιωϊννη. Αυτὸν ουν ικϋτευε, ςωθόναι τασ ψυχϊσ ημϔν. Παιχνίδι ΠΣΔΚΞΞΗΓΗΚΞΚΗΙΨΑΝΝΗΑΒΔΟΗΓΥΡΨΟΜΞΗΓΥΔΑΟΙΟΥΓΗΞ ΚΘΤΣΡΝΗΣΕΙΑΥΓΗΞΚΛΗΗΚΞΗΓΗΞΚΛΟΙΜΑΚΑΡΙΟΚΞΗΓΥΜΤΣΗΡΙΟ ΚΞΗΓΗΞΚΛΟΙΘΤΗΝΞΦΡΙΣΙΑΝΟΧΗΓΥΞΚΜΚΞΗΓΑΥΘΑΡΣΟΚΞΗΥΝΞ ΚΙΞΗΨΜΑΓΥΠΡΟΕΤΦΗΚΞΗΗΓΥΗΞΚΞΚΛΟΙΚΞΗΓΜΗΛΟΦΨΝΗΓΞΚΥΘ ΑΤΜΑΛΚΞΗΓΥΔΡΣΤΘΙΕΤΒΟΙΑΚΞΗΓΔΝΠΡΟΚΟΠΙΞΗΝΒΔΗΛΚΞΗΓΤΘΙ Να βρεισ τισ λϋξεισ και να τισ κυκλώςεισ [61]

62 Ζωγρϊφιςε τον ϊγιο Ιωϊννη τον Ρώςο [62]

63 ΤΝΑΝΣΗΗ και Η Αγύα Ειρόνη τα χρϐνια του αυτοκρϊτορα Κωνςταντύνου του Μεγϊλου, ςτην Περςύα, ςτην πϐλη Μαγεδϔνα, ο βαςιλιϊσ τησ πϐλησ που τον ϋλεγαν Λικύνιο εύχε μύα κϐρη πανϋμορφη, το ϐνομα τησ οπούασ όταν Πηνελϐπη. Σην εύχε κλεύςει απϐ ηλικύασ ϋξι ετϔν ςε ϋνα πανϑψηλο πϑργο, για να μην την αγγύξει το κακϐ του κϐςμου. 13 υπηρϋτριεσ την φρϐντιζαν και ϋνασ ςοφϐσ δϊςκαλοσ, που τον ϋλεγαν Απελλιανϐ. Μια μϋρα η κϐρη εύδε ϋνα περιςτϋρι να μπαύνει ςτον πϑργο, κρατϔντασ ςτο ρϊμφοσ του ϋνα κλαδύ ελιϊσ που όλθε να το αφόςει ςε ϋνα χρυςϐ τραπϋζι. το ύδιο μϋροσ όλθε κατϐπιν ϋνασ αετϐσ να αφόςει ϋνα ςτεφϊνι απϐ λουλοϑδια που κρατοϑςε ςτα νϑχια του και, τϋλοσ, ϋνα μαϑρο κορϊκι, ϋφερε ςτο τραπϋζι ϋνα φύδι. Η Πηνελϐπη ρϔτηςε το δϊςκαλϐ τησ να μϊθει την ςημαςύα των ςημεύων αυτϔν και εκεύνοσ τησ απϊντηςε ϐτι ςυμβϐλιζαν το χριςτιανικϐ βϊπτιςμα, το οπούο περιλαμβϊνει το λϊδι (απϐ το κλαδύ που κρατοϑςε το περιςτϋρι), το μαρτϑριο (το ςτεφϊνι που ϋφερε ο αετϐσ) και τη νύκη κατϊ τησ αμαρτύασ (το φύδι που κρατοϑςε το κορϊκι). Λύγο καιρϐ μετϊ το ϐραμα αυτϐ, ϋνασ ϊγγελοσ επιςκεπτϐταν κϊθε απϐγευμα την Πηνελϐπη και τησ ϋκανε κατόχηςη ςτη χριςτιανικό πύςτη. Η κοπϋλα βαπτύςτηκε απϐ κϊποιον ιερϋα τησ περιοχόσ κρυφϊ και πόρε το ϐνομα Ειρόνη. Ο πατϋρασ τησ, ϐταν το ϋμαθε, ϋγινε ϋξω φρενϔν. Διϋταξε να την βϊλουν ςτην αυλό του παλατιοϑ και να φϋρουν μια αγϋλη ϊγριων αλϐγων να την ποδοπατόςουν. Ϊνα απϐ αυτϊ ϐμωσ ςτρϊφηκε εναντύον του Λικινύου, τον οπούο και θανϊτωςε. Η προςευχό τησ Ειρόνησ ϋφερε τον Λικύνιο ξανϊ ςτη ζωό και τϐτε εκεύνοσ αποφϊςιςε να γύνει χριςτιανϐσ μαζύ με πλόθοσ ϊλλων Περςϔν. Μϊλιςτα παραιτόθηκε απϐ το θρϐνο του και αποςϑρθηκε ςτον πϑργο του για να ζόςει την υπϐλοιπη ζωό του με προςευχό. Ο διϊδοχϐσ του ςυνϋλαβε την Ειρόνη και διϋταξε να την βαςανύςουν για να την επαναφϋρουν ςτην ειδωλολατρικό πύςτη. Δεν κατϊφερε ϐμωσ τύποτα. Και δεν ϋφτανε ατϐ. Οι εχθρού του νϋου βαςιλιϊ τον εκθρϐνιςαν. Σϐτε ο γιοσ του εκςτρϊτευςε εναντύον των εχθρϔν, μαζύ με χιλιϊδεσ ϊνδρεσ. Υτϊνοντασ ϋξω απϐ την Μαγεδϔνα ϐμωσ, μύα παρϊξενη αρρϔςτια τουσ βρόκε, με αποτϋλεςμα να τυφλωθοϑν ϐλοι. Η Ειρόνη βγόκε ςτην εύςοδο τησ πϐλησ, προςευχόθηκε γι αυτοϑσ και ξαναβρόκαν το φωσ τουσ. Για να την ανταμεύψουν ϐμωσ εκεύνοι, την βαςϊνιςαν, θεωρϔντασ πωσ τουσ ϋκανε μϊγια. Ωνοιξε τϐτε η γη και κατϊπιε πολλοϑσ απϐ τουσ ϊπιςτουσ αυτοϑσ ανθρϔπουσ. Σϐτε τρεισ χιλιϊδεσ απϐ τουσ ςτρατιϔτεσ ϋγιναν χριςτιανού και ο βαςιλιϊσ αναγκϊςτηκε να αφόςει ελεϑθερη την Ειρόνη. Η Ειρόνη πορεϑθηκε ςε πολλϋσ πϐλεισ τησ Περςύασ και κόρυξε το Φριςτϐ. Η φόμη τησ ϋφταςε ςτ αυτιϊ του βαςιλιϊ ϐλων των Περςϔν αβωρύου, ο οπούοσ την ςυνϋλαβε και την αποκεφϊλιςε. Κατϋβηκε ϐμωσ ϋνασ ϊγγελοσ απϐ τον ουρανϐ και ϋβαλε το κεφϊλι τησ ςτη θϋςη του, για να μπορϋςει να ςυνεχύςει την αποςτολό τησ. Κατευθϑνθηκε τϐτε προσ την πϐλη Μεςημβρύα, κρατϔντασ ςτο χϋρι τησ ϋνα κλαδύ ελιϊσ και οδηγϔντασ πλόθοσ ανθρϔπων ςτο Φριςτϐ. Επιςκϋφθηκε ακϐμη και την Ϊφεςο και κατϐπιν γϑριςε ςτην πατρύδα τησ. Πόρε μαζύ τησ τον δϊςκαλϐ τησ Απελλιανϐ και ϋξι μαθητϋσ τησ και μπόκε μϋςα ςε ϋναν τϊφο, ζητϔντασ να κυλόςουν επϊνω του μύα πϋτρα και να πϊνε τϋςςερισ μϋρεσ μετϊ και να την επιςκεφθοϑνε. Πρϊγματι, πόγαν και βρόκαν την πϋτρα μετατοπιςμϋνη και τον τϊφο ϊδειο. Ο Απελλιανϐσ εύδε ςε ϐραμα ϐτι η Αγύα μετατϋθηκε ςτον ουρανϐ, ϐπωσ ο ϊγιοσ Ιωϊννησ ο Θεολϐγοσ. Η Εκκληςύα μασ τιμϊ τη μνόμη τησ την 5 η ΜαϏου. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Για να μην την αγγύξει η κακύα του κϐςμου: ο βαςιλιϊσ-πατϋρασ φοβϐταν το μεγϊλωμα τησ κϐρησ του και φοβϐταν την κακύα των ανθρϔπων, τη ζόλεια προσ το πρϐςωπϐ τησ γιατύ όταν κϐρη βαςιλιϊ. [63]

64 Περιςςϐτερο ϐμωσ απ ϐλα φοβϐταν την ελευθερύα τησ κϐρησ του, δηλαδό το γεγονϐσ ϐτι ϐταν αυτό μεγϊλωνε, πιθανϐν να ζοϑςε διαφορετικϊ απϐ ϐ,τι θα όθελε να ζόςει ο πατϋρασ τησ. Ϊτςι, την κλεύνει ςε ϋνα πϑργο, δηλαδό ςε ϋναν κϐςμο ψεϑτικο, ϐπου υπόρχε προςταςύα, αγϊπη και ϋλλειψη επικοινωνύασ με τουσ ϊλλουσ ανθρϔπουσ. το περιςτϋρι: ο Θεϐσ καλεύ την Πηνελϐπη να Σον ακολουθόςει. Επιτρϋπει να δει αυτϐ το ςυμβολικϐ ϐραμα, δηλαδό το περιςτϋρι με την ελιϊ που μαρτυρεύ το βϊπτιςμα, τον αετϐ με το ςτεφϊνι που μαρτυρεύ το μαρτϑριο για την πύςτη, αλλϊ και το κορϊκι που φϋρνει το φύδι, δηλαδό την αμαρτύα, το ταγκαλϊκι που θϋλει να μασ οδηγόςει ςε ϋναν ψεϑτικο κϐςμο. Η Πηνελϐπη θα κϊνει υπακοό ςτο ςχϋδιο του Θεοϑ. Δεν θα ςτερηθεύ ϐμωσ την ελευθερύα τησ, αλλϊ θα αποδεχτεύ την πρϐταςη του Θεοϑ να Σον ακολουθόςει. Και θα βαπτιςτεύ, θα μαρτυρόςει για την πύςτη και θα νικόςει το ψεϑτικο του κακοϑ και τησ αμαρτύασ. ϊγρια ϊλογα: ο πατϋρασ τησ θυμϔνει γιατύ καταλαβαύνει ϐτι τελικϊ δεν μπϐρεςε να φυλϊξει την κϐρη του. Η ελευθερύα τησ λειτοϑργηςε και ο πατϋρασ τησ δεν μπορεύ να το αντϋξει αυτϐ, με αποτϋλεςμα να θυμϔςει τϐςο πολϑ, ϔςτε να θελόςει να ςκοτϔςει το ύδιο του το παιδύ. ήμωσ η αγύα τον αγαπϊ και του δύνει την δυνατϐτητα να αρχύςει τη ζωό του απϐ την αρχό, με την προςευχό τησ που τον αναςταύνει. βαςανιςτόρια: η αγύα δεν κρατϊ για τον εαυτϐ τησ την αλόθεια του Φριςτοϑ, αλλϊ την διακηρϑττει ςε ϐλουσ τουσ ανθρϔπουσ που γνωρύζει. Αναλαμβϊνει την αποςτολό να διακηρϑξει την ελευθερύα απϐ το ψϋμα, το κακϐ και την αμαρτύα. Η αντύδραςη του ψεϑτικου κϐςμου όταν το μαρτϑριο και τα βαςανιςτόρια ςτα οπούα υποβλόθηκε η Ειρόνη. ήμωσ η Ειρόνη δεν νικόθηκε απϐ το ψεϑτικο, το κακϐ και την αμαρτύα. Παρϐτι υπϋφερε, δεν ςταμϊτηςε να αγαπϊ τον Φριςτϐ και να παύρνει δϑναμη απϐ Αυτϐν. Ακϐμη κι ϐταν τησ ϋκοψαν το κεφϊλι, η αγύα εύδε ςτη ζωό τησ να γύνεται το θαϑμα τησ Ανϊςταςησ. Μϐνο ο Φριςτϐσ και η πύςτη ς Αυτϐν δύνουν ζωό. Η αγύα ϐμωσ δεν ϋμεινε ςτη γη για να περϊςει καλϊ, αλλϊ για να μπορεύ να δοξϊζει τον Φριςτϐ μιλϔντασ ςτουσ ϊλλουσ ανθρϔπουσ για Εκεύνον. Σϋςςερισ ημϋρεσ μετϊ: το θαϑμα τησ ανϐδου τησ αγύασ ςτον ουρανϐ, ϐπωσ η Παναγύα και ο ϊγιοσ Ιωϊννησ ο Θεολϐγοσ, δεύχνουν ϐτι για τον Φριςτϐ και την πύςτη τύποτε δεν εύναι αδϑνατον, ιδύωσ ϐταν ϋχει να κϊνει με την ανϊςταςη και την αιϔνια ζωό. Για να γύνει ϐμωσ αυτϊ, αναλογικϊ και ςτη δικό μασ ζωό, αυτϐ που χρειϊζεται εύναι να εύμαςτε αληθινού και ϐχι ψεϑτικοι. Σο ταγκαλϊκι μασ ςπρϔχνει ςτο ψϋμα, να μην εύμαςτε ειλικρινεύσ τϐςο ϋναντι των ϊλλων ϐςο και ϋναντι του Θεοϑ και του εαυτοϑ μασ. Να δεύχνουμε ϐτι εύμαςτε καλϊ παιδιϊ, η καρδιϊ μασ ϐμωσ να κρατϊ κακύα. Να νομύζουν οι ϊλλοι ϐτι τουσ λϋμε την αλόθεια κι εμεύσ να κρϑβουμε τι ςυμβαύνει και να λϋμε ψϋμα, για να μη χϊςουν δόθεν την καλό γνϔμη τουσ για μασ. Να μην δεύχνουμε εμπιςτοςϑνη ς αυτοϑσ που μασ αγαποϑνε, δηλαδό τουσ γονεύσ μασ και τα αδϋρφια μασ, και να προςπαθοϑμε να κϊνουμε δικϊ μασ ακϐμη κι αυτϊ που δεν εύναι και να λϋμε ϐτι δεν γνωρύζουμε τύποτε γι αυτϊ. Αλλϊ και απϋναντι ςτο Θεϐ να νομύζουμε ϐτι Σον αγαπϊμε, ϐμωσ να μην κϊνουμε πρϊξη τα ϐςα μασ λϋει ςτο Ευαγγϋλιο και ςτη ζωό τησ Εκκληςύασ. ήλα αυτϊ βγϊζουν μια ψεϑτικη εικϐνα μϋςα μασ, μασ κϊνουν να ζοϑμε ςε ϋναν ψεϑτικο κϐςμο, ϊρα να μην εύμαςτε ελεϑθεροι. Αυτϐ το ψεϑτικο υπϊρχει ιδιαύτερα ςτην εποχό μασ ςε ολϐκληρο τον κϐςμο, που μασ ϋπειθε ϐτι ϋχει αγαθϊ, ϐτι ϋχει χρόματα για ϐλουσ, ϐτι αν ϋχουμε θα μποροϑμε να εύμαςτε ευτυχιςμϋνοι. Μϐνο ϐμωσ αν πιςτεϑουμε ςτον αναςτημϋνο Φριςτϐ και γινϐμαςτε πιο ανοιχτού με τουσ ϊλλουσ και πιο ειλικρινεύσ, μποροϑμε να εύμαςτε γνόςιοι και βϋβαια, αληθινϊ ελεϑθεροι. Αυτϐν τον τρϐπο μποροϑμε να τον βροϑμε ςτη ςχϋςη με τον Φριςτϐ και ςτη ζωό τησ Εκκληςύασ και να μϊθουμε ϋτςι να νικοϑμε κϊθε τι το ψεϑτικο. Ερωτόςεισ 1. Γιατύ ο βαςιλιϊσ Λικύνιοσ ϋκλειςε την κϐρη του ςτον πϑργο; 2. Σι ςυμβϐλιζε το ϐραμα που εύδε η Πηνελϐπη; 3. Πϐςο ςπουδαύο όταν αυτϐ που ϋκανε η Ειρόνη, η οπούα αρνόθηκε να κρατόςει την χαρϊ τησ πύςτησ για τον εαυτϐ τησ και την προςϋφερε ςτον πατϋρα τησ και ςε ϐλο τον κϐςμο, παρϐτι ϋνιωθε ϐτι θα βρει το μαρτϑριο; Ποιοσ τησ ϋδινε δϑναμη; 4. Γιατύ ο διϊβολοσ μασ θϋλει να ζοϑμε παραδομϋνοι ςτο ψϋμα; Πϔσ μποροϑμε να εύμαςτε αληθινού; 5. Εύναι εϑκολο να επιλϋγουμε την αλόθεια ςτη ζωό μασ; υμπϋραςμα Η ζωό κοντϊ ςτον Φριςτϐ μϊσ μαθαύνει να νικοϑμε το ψεϑτικο και τα ψϋματα και να γινϐμαςτε αληθινού! [64]

65 Απολυτύκιο Αγύασ Ειρόνησ (όχοσ α ) Ο Φριςτϐσ η ειρόνη ςε Ειρόνην εκϊλεςε. υ γαρ την ειρόνην βραβεϑεισ τοισ τελοϑςι την μνόμην ςου και ϑμνοισ και ωδαύσ πνευματικαύσ προςτρϋχουςι τω θεύω ςου ναϔ και πρεςβεϑεισ υπϋρ πϊντων τη Σριςηλύω παριςταμϋνη Θεϐτητι. Ωπαντεσ ουν χαρμονικϔσ την μνόμην αυτόσ τελϋςωμεν, τον αντιδοξϊςαντα αυτόν Φριςτϐν μεγαλϑνοντεσ. Αρ οαίνξτμε Πϐςεσ λϋξεισ κρϑβονται ςτη ςκουλικαντϋρα;;;!!!!! ΠΗΝΕΛΟΠΗΚΞΗΜΚΛΟΙΚΛΟΛΙΚΙΝΙΟΛΚΞΗΜΒΝΑΠΕΛΛΙΑΝΟΛΚΗΜΝΠΤΡΓΟΛΚ ΗΜΒΝΠΕΡΙΣΕΡΙΚΟΙΚΟΛΚΛΟΙΚΛΑΕΣΟΚΛΟΚΛΙΚΟΡΑΚΙΚΞΗΚΜΒΝΞΓΚΛΟΙΚΛΑΝ ΑΣΑΗΚΛΟΙΚΞΗΚΛΜΑΓΕΔΨΝΑΚΛΗΞΚΓΞΗΚΙΘΞΗΛΚΗΠΕΡΙΑΛΚΗΞΝΜΒΑΒΨΡΙ ΟΚΞΗΛΥΚΕΙΡΗΝΗΚΛΗΞΚΥΓΞΕΥΕΟΚΗΞΓΛΙΠΠΕΣΡΑΛΚΗΓΣΑΥΟΛΚΞΗΘΕΟΛΟ ΓΟΛΚΗΜΑΙΟΕΚΚΛΗΙΑΗΗ Να ζωγραφύςεισ την Αγύα Ειρόνη με τουσ αγγϋλουσ να κρατϊνε επϊνω τησ την κορώνα τησ νύκησ: [65]

66 ΤΝΑΝΣΗΗ 19 2 και Οι ϊγιοι Σεςςαρϊκοντα Μϊρτυρεσ Οι ϊγιοι Σεςςαρϊκοντα Μϊρτυρεσ ϋζηςαν ςτισ αρχϋσ του 4ου αι. ςτην πϐλη τησ εβαςτεύασ ςτον Πολεμωνιακϐ Πϐντο, ςτη Βϐρεια Μικρϊ Αςύα. Ϋταν ςτρατιϔτεσ του ρωμαώκοϑ ςτρατοϑ, καταγϐμενοι ο καθϋνασ απϐ διαφορετικϊ ςημεύα τησ Αυτοκρατορύασ. Ϋταν τϐςο γενναύοι και ικανού ςτην τϋχνη του πολϋμου, ϔςτε να αποτελοϑν ξεχωριςτϐ επύλεκτο ςϔμα. ήλοι και κυρύωσ ο λαϐσ τησ εβαςτεύασ τουσ θαϑμαζε και τουσ αγαποϑςε. Δεν μπϐρεςαν ϐμωσ να απαλλαγοϑν απϐ το φθϐνο οριςμϋνων ςυςτρατιωτϔν τουσ, οι οπούοι τουσ κατηγϐρηςαν ςτον ηγεμϐνα τόσ πϐλεωσ Αγρύκολα ϐτι όταν χριςτιανού και με αφοςύωςη λϊτρευαν ωσ Θεϐ τουσ τον Ιηςοϑ Φριςτϐ. Ο ηγεμϐνασ τϐτε τουσ κϊλεςε και με υποςχϋςεισ ςτην αρχό προςπϊθηςε να τουσ δελεϊςει και να τουσ απομακρϑνει απϐ την ορθό πύςτη ςτο τϋλοσ ϐμωσ τουσ ϋθεςε το δύλημμα: να θυςιϊςουν ςτα εύδωλα, αρνοϑμενοι το Φριςτϐ ό να πεθϊνουν. Εκεύνοι, χωρύσ να δειλιϊςουν, προτύμηςαν το θϊνατο και την ύδια ςτιγμό ςε ϋνδειξη περιφρϐνηςησ πϋταξαν ςτο ϋδαφοσ τισ ςτρατιωτικϋσ τουσ ζϔνεσ. Ο ηγεμϐνασ Αγρύκολασ αφοϑ τουσ κρϊτηςε κλειςμϋνουσ ςε ςκοτεινό και υγρό φυλακό για πολλϋσ μϋρεσ, τουσ οδόγηςε ςτην παγωμϋνη λύμνη που βριςκϐταν ϋξω απϐ την πϐλη τησ εβαςτεύασ και τουσ ϊφηςε εκεύ γυμνοϑσ και εκτεθειμϋνουσ μια ολϐκληρη νϑχτα ςτο φοβερϐ κρϑο, να πεθϊνουν μϋςα ςε φοβεροϑσ πϐνουσ απϐ τα κρυοπαγόματα. Για να κϊνει επύςησ πιο επϔδυνο το μαρτϑριϐ τουσ, ςε μικρό απϐςταςη απϐ τη λύμνη ϊναψε ϋνα θερμϐ λουτρϐ ϔςτε ςτη θϋα του και μϐνο να δειλιϊςουν οι μϊρτυρεσ και να εγκαταλεύψουν τη λύμνη. ήλη τη νϑχτα οι Ωγιοι Σεςςαρϊκοντα ενύςχυαν ο ϋνασ τον ϊλλο με παρηγορητικϊ και θεϐπνευςτα λϐγια: «Δριμϑσ ο χειμϔν, αλλϊ γλυκϑσ ο παρϊδειςοσ». ήμωσ μϋςα ςτη βαθειϊ νϑχτα ςυνϋβη ϋνασ απϐ τουσ μϊρτυρεσ μπροςτϊ ςτη θϋα του θερμοϑ λουτροϑ να δειλιϊςει και να εγκαταλεύψει τη λύμνη. ήταν ϋφταςε ςτα ςκαλοπϊτια του λουτροϑ, το ςϔμα του, το οπούο, λϐγω του ψϑχουσ όταν ςχεδϐν νεκρϐ, ςτην πρϔτη επαφό του με το θερμϐτατο αϋρα, ο οπούοσ ϋβγαινε μϋςα απϐ το λουτρϐ, δεν ϊντεξε και ϋλιωςε κυριολεκτικϊ ςαν το κερύ και αφανύςτηκε. Σο γεγονϐσ αυτϐ γϋμιςε με θλύψη τισ ψυχϋσ των υπολούπων μαρτϑρων, οι οπούοι με μεγϊλη αγωνύα προςευχόθηκαν ςτο Θεϐ να τουσ ενιςχϑςει, για να υπομεύνουν μϋχρι τϋλοσ το μαρτϑριο. Εκεύνη τη ςτιγμό πρϊγματι εμφανύςτηκε ςτον ουρανϐ ο Φριςτϐσ και μαζύ ςαρϊντα ολϐχρυςα ςτεφϊνια, τα οπούα χαμόλωςαν και εκϊθηςαν πϊνω ςτα κεφϊλια των Αγύων Μαρτϑρων, δύνοντϊσ τουσ απερύγραπτη παρηγοριϊ και ουρϊνια ευφροςϑνη και χαρϊ. Σο τεςςαρακοςτϐ ϐμωσ ςτεφϊνι, επειδό δεν εύχε τϐπο να ςταθεύ, ϋμεινε μετϋωρο ςτον αϋρα. Σο ϐραμα αυτϐ και το ςτεφϊνι, που εξακολουθοϑςε να μϋνει μετϋωρο εύδε ο ρωμαύοσ δεςμοφϑλακασ, ο Αγλϊιοσ, ο οπούοσ, αν και ειδωλολϊτρησ, κατανϐηςε βαθιϊ ϐτι το ουρϊνιο εκεύνο ςτεφϊνι για το μϊρτυρα που λιποτϊκτηςε θα μποροϑςε να γύνει δικϐ του εκεύνη τη ςτιγμό, αν το όθελε. Ϊτςι χωρύσ να χϊςει καιρϐ με τη δϑναμη και το φωτιςμϐ του Αγύου Πνεϑματοσ, ξϑπνηςε τουσ ςυντρϐφουσ του, τουσ ϊλλουσ δεςμοφϑλακεσ, πϋταξε τα ροϑχα του και μπόκε ςτη λύμνη, φωνϊζοντασ: «εύμαι καύ εγϔ χριςτιανϐσ»! Σο γεγονϐσ αυτϐ γϋμιςε με μεγϊλη χαρϊ τισ ψυχϋσ των Αγύων Μαρτϑρων, οι οπούοι δϐξαςαν το Θεϐ για τα μεγϊλα και θαυμαςτϊ ϋργα Σου. Σην ϊλλη μϋρα το πρωύ, ενϔ οι Ωγιοι Σεςςαρϊκοντα Μϊρτυρεσ βρύςκονταν ςτο ςτϊδιο τησ αθλόςεωσ ϋχοντασ παραμεύνει ϐλη τη νϑχτα μϋςα ςτην παγωμϋνη λύμνη και καθϔσ τουσ ϋςερναν ςτον αιγιαλϐ για να τουσ ςυντρύψουν τα ςκϋλη και να πεθϊνουν, ενύςχυαν ο ϋνασ τον ϊλλο και για το τελευταύο μαρτϑριο. Η μητϋρα ενϐσ Μϊρτυροσ παρϋμενε εκεύ και βλϋποντασ το παιδύ τησ που όταν νεϐτερο ςτην ηλικύα απϐ ϐλουσ, φοβόθηκε μόπωσ και λϐγω του νεαροϑ τησ ηλικύασ και τησ αγϊπησ προσ [66]

67 την ζωό, δειλιϊςει. τεκϐταν λοιπϐν, εκεύ και ϊπλωνε τα χϋρια τησ προσ το παιδύ τησ λϋγοντασ: «Παιδύ μου γλυκϑτατο, υπϐμεινε για λύγο και θα καταςτεύσ τϋκνο του Ουρϊνιου Πατϋρα. Μην φοβηθεύσ τισ βαςϊνουσ. Ιδοϑ, παρύςταται ωσ βοηθϐσ ςου ο Φριςτϐσ. Σύποτε δεν θα εύναι απϐ εδϔ και πϋρα πικρϐ, τύποτα το επύπονο δεν θα απαντόςεισ. ήλα εκεύνα παρόλθαν, διϐτι ϐλα αυτϊ τα νύκηςεσ με τη γενναιϐτητϊ ςου. Φαρϊ μετϊ απϐ αυτϊ, ϊνεςη, ευφροςϑνη. ήλα αυτϊ θα τα γεϑεςαι, διϐτι θα εύςαι κοντϊ ςτον Φριςτϐ και θα πρεςβεϑεισ εισ Αυτϐν και για μϋνα που ςε γϋννηςα». Ϊτςι κι ϋγινε και ο γενναύοσ γιοσ δε δεύλιαςε, αλλϊ υπϐμεινε μϋχρι τϋλουσ. το τϋλοσ, οι φοβερού εκεύνοι δόμιοι, αφοϑ τουσ ϋκαψαν, ϋριξαν τα λεύψανα των Αγύων ςτο διπλανϐ ποτϊμι. Σρεισ μϋρεσ αργϐτερα οι ϊγιοι εμφανύςτηκαν ςε ϐνειρο ςτον επύςκοπο των χριςτιανϔν τησ εβαςτεύασ Πϋτρο και του υπϋδειξαν το ςημεύο ςτο οπούο βρύςκονταν τα ϊγια λεύψανϊ τουσ. Εκεύνοσ με τη βοόθεια μερικϔν ευςεβϔν χριςτιανϔν περιςυνϋλεξε με ευλϊβεια και κατϊνυξη τα ιερϊ λεύψανα των Αγύων Σεςςαρϊκοντα Μεγαλομαρτϑρων. Η μνόμη τουσ εορτϊζεται την 9η Μαρτύου. Ερμηνευτικϊ χϐλια Φωρύσ να δειλιϊςουν προτύμηςαν το θϊνατο: Σϐςη όταν η αγϊπη των μαρτϑρων για το Φριςτϐ, που τύποτα δεν μποροϑςε να τουσ δελεϊςει. Ϋξεραν καλϊ ϐτι η επύγεια ζωό δεν εύναι παντοτινό, με το Φριςτϐ ϐμωσ θα ζοϑςαν ςτην αιωνιϐτητα. Με αυτϋσ τισ ςκϋψεισ και την θερμό αγϊπη για το Φριςτϐ, μπροςτϊ ςτο θϊνατο δεν εύχαν κανϋνα φϐβο, αλλϊ θϊρροσ και πύςτη. εμφανύςτηκε ςτον ουρανϐ ο Φριςτϐσ και μαζύ ςαρϊντα ολϐχρυςα ςτεφϊνια: βλϋπουμε ϐτι ο Φριςτϐσ όταν παρϔν, όταν εκεύ αμϋςωσ να τουσ επιβραβεϑςει και να τουσ πϊρει κοντϊ του δύνοντασ τουσ χαρϊ, παρηγοριϊ και αγϊπη. Μϋςα απϐ αυτϐ βλϋπουμε, ϐτι κϊθε θυςύα μασ και κϊθε προςπϊθεια μασ τη γνωρύζει ο Θεϐσ, εύτε μικρό, εύτε μεγϊλη, και κϊποια ςτιγμό μασ ανταποδύδει. Ο ϋνασ που ϋφυγε απϐ την πύςτη, δεν πϋτυχε τύποτε. Οϑτε τη ζωό του γλύτωςε, αλλϊ ϋχαςε και τον Παρϊδειςο. Δεν αξύζει για λύγη χαρϊ, να θυςιϊζουμε την παρϋα, τη φιλύα, ϐπωσ επύςησ και την πύςτη μασ. Ωλλωςτε, και η χαρϊ αυτό πρϐςκαιρη εύναι. Ο δεςμοφϑλακασ μπόκε ςτη λύμνη, φωνϊζοντασ, «εύμαι και εγώ χριςτιανϐσ!»: Γνωρύζει ο Θεϐσ την κατϊλληλη ςτιγμό για τον καθϋνα ςτη ζωό μασ και μϋςα απϐ αυτϐ το παρϊδειγμα, εύναι καλϐ να γνωρύζουμε ϐτι ποτϋ δεν πρϋπει να κατακρύνουμε κϊποιον για τη ζωό που κϊνει, γιατύ κϊποια ςτιγμό που δεν θα τη γνωρύζουμε, ο Θεϐσ θα του δϔςει την ευκαιρύα να μετανοόςει και να αλλϊξει ζωό, ϐπωσ ϋγινε και με αυτϐν τον δεςμοφϑλακα, για τον οπούο όξερε ϐτι η καρδιϊ του όταν ϋτοιμη να πιςτϋψει εκεύνη τη ςτιγμό και για αυτϐ του επϋτρεψε να δει το Φριςτϐ και τα ςτεφϊνια. η μητϋρα ενϐσ Μϊρτυροσ παρϋμενε εκεύ: Σι παρϊδειγμα μητϋρασ όταν αυτό η γυναύκα. Εύχε τϐςη πύςτη και αγϊπη για το Φριςτϐ και η ύδια, ϔςτε ενθϊρρυνε το ύδιο τησ το παιδύ να προχωρόςει ςτο μαρτϑριο και να μη δειλιϊςει. Σα λϐγια τησ όταν: «Φαρϊ μετϊ απϐ αυτϊ, ϊνεςη, ευφροςϑνη». ε αυτό τη ζωό θα δοκιμαςτοϑμε, θα ςτενοχωρηθοϑμε ύςωσ, ϐμωσ ςτην ϊλλη ζωό, αν διαλϋξουμε να εύμαςτε με το Φριςτϐ, δεν θα υπϊρχει πλϋον λϑπη και πϐνοσ ανϊμεςϊ μασ, αλλϊ αυξανϐμενη χαρϊ και αγϊπη. η μνόμη τουσ εορτϊζεται ςτισ 9 Μαρτύου: πολλϋσ φορϋσ ςτη ζωό μασ αυτό θα περϊςουμε δυςκολύεσ. άςωσ τϔρα που εύμαςτε παιδιϊ αυτϋσ να μη φαύνονται τϐςο μεγϊλεσ, αλλϊ μπορεύ και να μοιϊζουν ςτα μϊτια μασ ϐτι εύναι. Για παρϊδειγμα, αν κϊτι δεν πϊει καλϊ ςτο ςχολεύο μασ, αν οι δικού μασ ϊνθρωποι μαλϔνουν και μασ κϊνουν να ςτενοχωριϐμαςτε, αν ϋχουμε χτυπόςει και πονϊμε, αν οι φύλοι μασ μϊσ ζορύζουν. Αυτϋσ εύναι οι μικρϐτερεσ ςτιγμϋσ πϐνου και δοκιμαςύασ ςτη ζωό μασ. Μεγαλϔνοντασ μπορεύ να μασ ϋρθουν πιο δϑςκολεσ καταςτϊςεισ, ϐπωσ η ανεργύα, τα προβλόματα με την κακύα των ϊλλων, η αδυναμύα μασ ύςωσ να ανακαλϑψουμε ποιοσ εύναι ο εαυτϐσ μασ. Η δϑναμη βρύςκεται ςτην πύςτη ςτο Θεϐ, η οπούα μασ βοηθϊ να αντϋξουμε και ς αυτό τη ζωό και ςτην ϊλλη να ϋχουμε χαρϊ. Φρειϊζεται ϐμωσ εμπιςτοςϑνη ςτο Θεϐ, προςευχό και ϐχι να βλϋπουμε μϐνο τον εαυτϐ μασ ό τουσ ϊλλουσ ϐτι δεν εύναι ϐπωσ τουσ θϋλουμε. Οι ϊγιοι δοξϊςτηκαν απϐ το Θεϐ και τιμοϑμε τη μνόμη τουσ. Προςεϑχονται για μασ. Ασ τουσ θυμϐμαςτε κι εμεύσ μϋςα ςτο χειμϔνα τησ ζωόσ. Ερωτόςεισ 1. Πϔσ κρύνετε τη ςτϊςη των ϊλλων ςτρατιωτϔν; Γιατύ ζόλευαν τουσ αρϊντα Μϊρτυρεσ; 2. Γιατύ οι ϊγιοι προτύμηςαν να πεθϊνουν μϋςα ςτο κρϑο; 3. Γιατύ δεύλιαςε ο ϋνασ; 4. Σι ϋκανε τη μϊνα του ενϐσ να ςτηρύξει το παιδύ τησ; 5. Πϔσ χρειϊζεται να αντιδροϑμε ςτισ δυςκολύεσ τησ ζωόσ; [67]

68 υμπϋραςμα Η Εκκληςύα μασ προτρϋπει ςε δϑςκολεσ ςτιγμϋσ τησ ζωόσ μασ να μη δειλιϊζουμε, αλλϊ με πύςτη ςτο Θεϐ να μϋνουμε κοντϊ Σου και κοντϊ ς αυτοϑσ που πιςτεϑουν! Απολυτύκιο. Ϋχοσ γ. Θεύασ πύςτεωσ. Θεύω Πνεϑματι, ςυγκροτηθϋντεσ, δόμοσ ϔφθητε, τροπαιοφϐροσ, αθλοφϐροι Φριςτοϑ Σεςςαρϊκοντα, δια πυρϐσ γαρ και ϑδατοσ ϋνδοξοι, δοκιμαςθϋντεσ λαμπρϔσ εδοξϊςθητε. Αλλ αιτόςαςθε, Σριϊδα την υπεροϑςιον, δωρόςαςθαι ημύν το μϋγα ϋλεοσ. Παιχμίδι Βρεσ 7 απϐ τα ονϐματα των μαρτϑρων ςτο κρυπτϐλεξο Υ Α Κ Ε Ρ Δ Ψ Ν Γ Ε Η Χ Κ Α Κ Ξ Ι Ε Α Τ Λ Η Τ Φ Ι Ο Ι Σ Θ Α Ξ Ε Ι Η Ρ Ο Τ Υ Α Ο Ο Ρ Σ Φ Δ Ι Ι Ζ Κ Γ Β Τ Ε Ι Ψ Ρ Ο Λ Α Ψ Θ Ζ Ο Ν Β Ι Α Ε Σ Ι Ο Μ Ρ Ξ Β Γ Υ Μ Ν Β Φ Π Φ Ο Τ Α Λ Η Φ Αγγύασ, Αγλϊιοσ, Αειθαλϊσ, Αϋτιοσ, Αθανϊςιοσ, Ακϊκιοσ, Αλϋξανδροσ, Βιβιανϐσ, Γϊιοσ, Γοργϐνιοσ, Γοργϐνιοσ, Δομετιανϐσ ό Δομϋτιοσ, Δϐμνοσ, Εκδύκιοσ, Ευνοώκϐσ, Ευτϑχιοσ, Ηλιϊδησ ό Ηλύασ, Ηρϊκλειοσ, Ηςϑχιοσ, Θεϐδουλοσ, Θεϐφιλοσ, Ιωϊννησ ό Κϊνδιδοσ, Κλαϑδιοσ, Κϑριλλοσ, Κυρύων, Λεϐντιοσ, Λυςύμαχοσ, Μελύτων, Νικϐλαοσ, Ξανθύασ, Ουαλϋριοσ, Ουϊλησ, Πρύςκοσ, ακερδϔν ό ακεδϔν, εβηριανϐσ, ιςύνιοσ, μϊραγδοσ, Υιλοκτόμων, Υλϊβιοσ και Φουδύων [68]

69 Ζωγρϊφιςε τη ζωγραφιϊ των Αγύων Σεςςαρϊκοντα [69]

70 ΤΝΑΝΣΗΗ 20 9 και Η Αγύα Υιλοθϋη η Αθηναύα Η Αγύα Υιλοθϋη γεννόθηκε το ϋτοσ 1522 μ.φ. ςτην τουρκοκρατοϑμενη τϐτε Αθόνα. Οι ευςεβεύσ γονεύσ τησ ονομϊζονταν Ωγγελοσ και υρύγα Μπενιζϋλου. Η μητϋρα τησ όταν ςτεύρα και απϋκτηςε την Αγύα μετϊ απϐ θερμό και ςυνεχό προςευχό. Η Ρηγοϑλα, αυτϐ όταν το ϐνομα τησ προτοϑ γύνει μοναχό, ϋλαβε ςημαντικό μϐρφωςη και χριςτιανικό ανατροφό. ε ηλικύα 12 χρονϔν, οι γονεύσ τησ την πϊντρεψαν, παρϊ την θϋληςό τησ, με ϋναν απϐ τουσ ϊρχοντεσ τησ Αθόνασ. Αργϐτερα, αφοϑ πϋθαναν οι γονεύσ και ο ςϑζυγϐσ τησ, όρθε η ϔρα να πραγματοποιόςει ϋνα μεγϊλο πϐθο τησ. Αφιερϔνεται εξ ολοκλόρου ςτον Φριςτϐ, γύνεται μοναχό και παύρνει το ϐνομα Υιλοθϋη. ίςτερα απϐ εντολό του Αγύου Ανδρϋα του Πρωτϐκλητου, τον οπούο εύδε ςε ϐραμα, οικοδϐμηςε ϋνα γυναικεύο μοναςτόρι με αρκετϊ κελιϊ, ςτο οπούο και ϋδωςε το ϐνομα του Αγύου για να τον τιμόςει. Σο παρϊδειγμϊ τησ, λοιπϐν, να αφιερωθεύ ςτον Φριςτϐ, το ακολουθοϑν και ϊλλεσ νϋεσ. ε λύγο διϊςτημα, η μονό ϋφθαςε να ϋχει διακϐςιεσ αδελφϋσ. Η Οςύα, παρϊ τισ αντιδρϊςεισ των Σοϑρκων, οικοδομεύ διϊφορα φιλανθρωπικϊ ιδρϑματα, νοςηλευτόρια, ορφανοτροφεύα. τηρύζει τουσ πονεμϋνουσ ςκλϊβουσ με την προςευχό τησ. Ιδιαύτερεσ εύναι οι φροντύδεσ τησ για να ςϔςει απϐ τον εξιςλαμιςμϐ ό την αρπαγό των Σοϑρκων τισ νϋεσ Ελληνύδεσ. Σο ϋργο τησ, κατϊ βϊςη εθνικϐ και θρηςκευτικϐ, ξεπϋραςε τα ϐρια τησ Αθόνασ και ϋγινε γνωςτϐ ςε ϐλη την Ελλϊδα. Η ϐλη ϐμωσ δρϊςη τησ Αγύασ Υιλοθϋησ εξαγρύωςε τουσ Σοϑρκουσ, οι οπούοι την ςυλλαμβϊνουν και εκεύνη με πνευματικό ανδρεύα ομολογεύ: «Εγϔ διψϔ να υπομεύνω διϊφορα εύδη βαςανιςτηρύων για το ϐνομα του Φριςτοϑ, τον οπούο λατρεϑω και προςκυνϔ με ϐλη μου την ψυχό και την καρδιϊ, ωσ Θεϐ αληθινϐ και ϊνθρωπο τϋλειο και θα ςασ χρωςτϊω μεγϊλη ευγνωμοςϑνη αν μπορεύτε μια ϔρα πρωτϑτερα να με ςτεύλετε προσ Αυτϐν με το ςτεφϊνι του μαρτυρύου». ίςτερα απϐ την ηρωικό αυτό απϊντηςη προσ τουσ κατακτητϋσ, ϐλοι πύςτευαν ϐτι η Υιλοθϋη εντϐσ ολύγου θα λϊμβανε μαρτυρικϐ θϊνατο. ήμωσ, κατϊ θεύα βοϑληςη, την τελευταύα ςχεδϐν ςτιγμό πρϐφθαςαν κϊποιοι Φριςτιανού και καταπρϊυναν τον Σοϑρκο διοικητό. Ϊτςι πϋτυχαν να ελευθερϔςουν την Αγύα. Αφοϑ αφϋθηκε ελεϑθερη, η Αγύα Υιλοθϋη, επϋςτρεψε ςτο μοναςτόρι τησ και ςυνϋχιςε να φροντύζει για τη ςωτηρύα τησ ψυχόσ τησ και των ϊλλων. Πόγε ςτη νόςο Σζια (Κϋα), ϐπου προ πολλοϑ εύχε οικοδομόςει μετϐχι, για να αποςτϋλλει εκεύ τισ μοναχϋσ εκεύνεσ που φοβοϑνταν για διαφϐρουσ λϐγουσ να διαμϋνουν ςτην Αθόνα. την Σζια ϋμεινε αρκετϐ χρϐνο και κατόχηςε θεαρϋςτωσ τισ αςκοϑμενεσ αδελφϋσ ςτην ακριβό τόρηςη των κανϐνων τησ μοναςτικόσ ζωόσ. Μϐλισ τελεύωςε το ϋργο τησ εκεύ, επϋςτρεψε και πϊλι ςτην Αθόνα. Ϊτςι λοιπϐν, η Αγύα Υιλοθϋη, αφοϑ ϋφθαςε ςτην τελειϐτητα και ςτην πρϊξη και ςτην θεωρύα, αξιϔθηκε απϐ τον Θεϐ να επιτελεύ θαϑματα. Μϊταια οι Σοϑρκοι προςπαθοϑν να ανακϐψουν την δρϊςη τησ. Ώςπου μια νϑχτα, ςτισ 2 Οκτωβρύου του ϋτουσ 1588 μ.φ., πόγαν ςε ϋνα μικρϐ μετϐχι που εύχε χτύςει ςτα ςημερινϊ Πατόςια τησ Αθόνασ και πϋντε απϐ αυτοϑσ ανϋβηκαν ςτον εξωτερικϐ τούχο και πόδηςαν μϋςα ςτην αυλό. την ςυνϋχεια ειςϋβαλαν ςτο ναϐ, ϐπου ϊρπαξαν την Αγύα και την μαςτύγωςαν με μανύα και βαναυςϐτητα και την εγκαταλεύπουν μιςοπεθαμϋνη ϋξω απϐ τη μονό τησ. Ϊξω απϐ το ναϐ, ςτα δεξιϊ τησ ειςϐδου του, ςϔζεται η κολϔνα, ϐπου η Υιλοθϋη δϋθηκε και μαςτιγϔθηκε. Οι μοναχϋσ τησ την μετϋφεραν ςτην κρϑπτη τησ ςτην Καλογρϋζα. Εκεύ η Υιλοθϋη υποκϑπτει ςτα τραϑματϊ τησ ςτισ 19 Υεβρουαρύου 1589 μ.φ. Εύκοςι ημϋρεσ μετϊ απϐ την κούμηςη τησ Αγύασ, ο τϊφοσ τησ ευωδύαζε. Ακϐμη, ϐταν μετϊ απϐ ϋνα ϋτοσ ϋγινε η ανακομιδό, το τύμιο λεύψανϐ τησ βρϋθηκε ςϔο και ακϋραιο. Επιπλϋον όταν γεμϊτο με ευωδιαςτϐ μϑρο, τρανό και λαμπρό απϐδειξη τησ [70]

71 θεϊρεςτησ και ενϊρετησ πολιτεύασ τησ, προσ δϐξα και αύνο του Θεοϑ και καϑχημα τησ πύςτεϔσ μασ. Σο ιερϐ λεύψανϐ τησ βρύςκεται ςόμερα ςτον Μητροπολιτικϐ Ναϐ των Αθηνϔν. Η μνόμη τησ Αγύασ Υιλοθϋησ εορτϊζεται ςτισ 19 Υεβρουαρύου. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Αφιερώνεται εξ ολοκλόρου ςτον Φριςτϐ: η Αγύα Υιλοθϋη προτύμηςε το μοναχικϐ βύο θϋλοντασ να αφιερϔςει ϐλη την υπϐλοιπη ζωό τησ ςτην αγϊπη του Θεοϑ, την οπούα απϋδειξε ϋμπρακτα βοηθϔντασ τουσ ςυνανθρϔπουσ τησ ψυχικϊ και υλικϊ. Η μοναχικό ζωό εύναι ϋνασ πολϑ δϑςκολοσ δρϐμοσ αλλϊ η αγύα δεν φοβόθηκε να τον ακολουθόςει δεύχνοντασ ϋτςι το πϐςο πολϑ όθελε να υπηρετόςει το Θεϐ. Σο παρϊδειγμϊ τησ το ακολουθοϑν και ϊλλεσ νϋεσ: Επιλϋγοντασ να ζόςουμε χριςτιανικϊ εύναι πολϑ πιθανϐ να βοηθόςουμε και κϊποιουσ ςυνανθρϔπουσ μασ να ϋρθουν κοντϊ ςτο Θεϐ. Αν για παρϊδειγμα μοιραζϐμαςτε τα πρϊγματα μασ με παιδιϊ πιο φτωχϊ απϐ εμϊσ, βλϋποντϊσ μασ θα κϊνουν το ύδιο και οι φύλοι μασ. Αν πηγαύνουμε ςτο κατηχητικϐ και περνϊμε καλϊ, τϐτε μπορεύ να μασ ακολουθόςουν κι ϊλλα παιδιϊ και να μϊθουν κι εκεύνα για τη ζωό του Φριςτοϑ. Οικοδομεύ διϊφορα φιλανθρωπικϊ ιδρϑματα, νοςηλευτόρια, ορφανοτροφεύα: Η αγϊπη μασ προσ το Θεϐ φαύνεται μϋςα απϐ την αγϊπη που δεύχνουμε ςτουσ ςυνανθρϔπουσ μασ. Αυτϐ ϋκανε η Αγύα Υιλοθϋη φροντύζοντασ κϊθε ϊνθρωπο που εύχε ανϊγκη. Βϋβαια μπορεύ να μην ϋχουμε ϐλοι τη δυνατϐτητα να φτιϊχνουμε ιδρϑματα, μποροϑμε ϐμωσ να επιςκεπτϐμαςτε κϊποια απϐ αυτϊ που υπϊρχουν ςτην περιοχό μασ, μποροϑμε να χαρύζουμε κϊποια απϐ τα ροϑχα μασ, ό τα παιχνύδια μασ ςε παιδιϊ που εύναι ςτερημϋνα. Ϋ να κϊνουμε περιςςϐτερη παρϋα κϊποια παιδιϊ ςτο ςχολεύο που δεν ϋχουν πολλοϑσ φύλουσ ό που εύναι λύγο πιο φτωχϊ απϐ εμϊσ. Ακϐμα μποροϑμε να δεύξουμε την αγϊπη μασ μϐνο και μϐνο με την προςευχό μασ ςτο Θεϐ για τουσ ανθρϔπουσ που βρύςκονται ςε ανϊγκη. Ηρωικό αυτό απϊντηςη προσ τουσ κατακτητϋσ: Πολλϋσ φορϋσ μπορεύ να δεχτοϑμε τα πειρϊγματα των ςυμμαθητϔν μασ αν ποϑμε ϐτι πηγαύνουμε εκκληςύα τισ Κυριακϋσ, ό ϐτι πηγαύνουμε κατηχητικϐ. Η Αγύα Υιλοθϋη, ϐμωσ, με τον τρϐπο που ϋζηςε μασ λϋει να μην ντρεπϐμαςτε για την πύςτη μασ και να μην τα παρατϊμε μπροςτϊ ςε εμπϐδια που μπορεύ να βροϑμε ςτο δρϐμο μασ. Ϊτςι θα γύνουμε ακϐμα πιο δυνατού και πιο αγαπητού ςτο Θεϐ. αφοϑ ϋφθαςε ςτην τελειϐτητα και ςτην πρϊξη και ςτην θεωρύα, αξιώθηκε απϐ τον Θεϐ να επιτελεύ θαϑματα: Η Αγύα Υιλοθϋη αφιϋρωςε τη ζωό τησ ςτο να βοηθϊει τουσ ϊλλουσ, γι αυτϐ και ο Θεϐσ την αντϊμειψε επιτρϋποντασ τησ να κϊνει θαϑματα ϔςτε να βοηθόςει ακϐμα περιςςϐτερουσ ανθρϔπουσ. Μπορεύ πολλϋσ φορϋσ να εύναι δϑςκολο να κϊνουμε πϊντα το καλϐ, αλλϊ αν το κϊνουμε θα ϋχουμε την επιβρϊβευςη και τη βοόθεια του Θεοϑ ςε κϊθε μασ βόμα. το τύμιο λεύψανϐ τησ βρϋθηκε ςώο και ακϋραιο: ήλα τα λεύψανα των αγύων που ϋχουν μεύνει ακϋραια δηλϔνουν ϐτι ςτη Βαςιλεύα του Θεοϑ θα ϋχουμε ϐχι μϐνο το πνεϑμα μασ αλλϊ και το ςϔμα μασ. Μπορεύ η ζωό να ϋχει δυςκολύεσ, ωςτϐςο ο Θεϐσ επιβραβεϑει αυτοϑσ που αντϋχουν και υποφϋρουν για χϊρη Σου. Ερωτόςεισ 1. Γιατύ η αγύα Υιλοθϋη ϋφτιαξε το μοναςτόρι; 2. Πϔσ ϋδειξε η αγύα Υιλοθϋη την αγϊπη τησ για το Φριςτϐ; 3. Υοβόθηκε η αγύα τισ απειλϋσ των Σοϑρκων; 4. Πϐτε γιορτϊζουμε τη μνόμη τησ Αγύασ Υιλοθϋησ και ποϑ βρύςκεται το ςκόνωμα τησ; 5. Πϔσ μποροϑμε εμεύσ να βοηθϊμε εκεύνουσ που ϋχουν ανϊγκη; υμπϋραςμα Η αγϊπη μασ για το Θεϐ γύνεται πρϊξη μϋςα απϐ την αγϊπη και τη βοόθεια που δύνουμε ςε ϐςουσ ςυνανθρϔπουσ μασ ϋχουν ανϊγκη. Απολυτύκιο τησ Αγύασ Υιλοθϋησ τησ Αθηναύασ (όχοσ πλ. α ) Αθηναύων η πϐλισ η περιϔνυμοσ Υιλοθϋην τιμϊ την οςιομϊρτυρα και αςπϊζεται αυτόσ το θεύον λεύψανον, ϐτι εβύωςε ςεμνϔσ και μετόλλαξε το ζην αθλόςει και μαρτυρύω, και πρεςβεϑει προσ τον ωτόρα, διδϐναι πϊςι το θεύον ϋλεοσ. [71]

72 Παιχμίδι ΚΞΒΡΗΓΟΤΛΑΗΨΕΞΘΗΤΡΙΓΑΨΒΘΓΨΡΙΥΙΛΟΘΕΗΔΗΓΥΨΤΔΜ ΟΝΑΣΗΡΙΝΘΗΨΔΙΔΡΤΜΑΣΑΒΝΨΥΘΙΗΔΘΣΖΙΑΔΚΗΞΔΥΘΑΤ ΜΑΣΑΥΓΥΙΘΜΕΣΟΦΙΔΡΟΔΚΞΥΗΙΔΧΜΤΡΟΔΥΞΗΔΛΕΙΧΑΝΟ Βρεσ ςτο κρυπτϐλεξο 10 λϋξεισ απϐ την ιςτορύα που ϊκουςεσ και διϊβαςεσ. Σισ λϋξεισ θα τισ βρεισ διαβϊζοντασ με προςοχό τα γρϊμματα το ϋνα μετϊ το ϊλλο. Να ζωγραφύςεισ την Αγύα Υιλοθϋη την Αθηναύα να διδϊςκει τισ Ελληνύδεσ: [72]

73 ΤΝΑΝΣΗΗ και Ο ϊγιοσ Θεϐδωροσ ο Σόρων Ο ϊγιοσ Θεϐδωροσ ο Σόρων γεννόθηκε ςτην Αμϊςεια, την πρωτεϑουςα του Ελενοπϐντου, πϐλη κτιςμϋνη ςτο φαρϊγγι του ποταμοϑ άριδα. Μεγϊλωςε με ϐπλο την χριςτιανικό του πύςτη, παρϐτι ϋζηςε ςτην περύοδο των διωγμϔν του Διοκλητιανοϑ και του Λικινύου, αυτοκρατϐρων τησ Ανατολόσ. Ϋταν ςτρατιωτικϐσ. Ξεχϔριςε ςτην κοϐρτη των Σηρϔνων, δηλαδό των νεοςυλλϋκτων για την ανδρεύα του, η οπούα αποδεύχτηκε ϐταν βοόθηςε κϊποια πλοϑςια γυναύκα και τουσ κατούκουσ μύασ περιοχόσ, οι οπούοι τρομοκρατοϑνταν απϐ ϋνα γιγϊντιο φύδι. Εκεύνοσ, αφοϑ προςευχόθηκε ςτο Φριςτϐ, κατϊφερε με το ακϐντιϐ του να το ςκοτϔςει. Εκεύνο το διϊςτημα το διϊταγμα του αυτοκρϊτορα ϐριζε να γύνονται υποχρεωτικϊ θυςύεσ απϐ ϐλουσ τουσ ςτρατιωτικοϑσ ςτουσ θεοϑσ των ειδϔλων. Ο Θεϐδωροσ αρνόθηκε να λϊβει μϋροσ ςε αυτϋσ. Ο διοικητόσ του τϊγματοσ των Σηρϔνων Βρϑγκασ τον κϊλεςε και τον ρϔτηςε για ποιο λϐγο δεν θυςιϊζει. Ο Θεϐδωροσ του απϊντηςε πωσ όταν χριςτιανϐσ και ςτο χρϐνο που ο Βρϑγκασ του ϋδωςε να το ξαναςκεφτεύ, ο Θεϐδωροσ ενύςχυε τουσ ϊλλουσ χριςτιανοϑσ που ανόκαν ςτο τϊγμα των Σηρϔνων, ϔςτε να μην αλλαξοπιςτόςουν απϐ τα βαςανιςτόρια που θα περνοϑςαν. Ο Θεϐδωροσ ϐμωσ δεν ϋμεινε μϐνο ςε αυτϐ. Κατϋςτρεψε το ξϑλινο εύδωλο τησ Θεϊσ Ρϋασ που βριςκϐταν ςτο ναϐ, απϐ την αγανϊκτηςό του για τον διωγμϐ και τα μαρτϑρια των Φριςτιανϔν. Ο Κρονύδησ, ϋνασ υπηρϋτησ του ναοϑ, εύδε το ςκηνικϐ και το διεμόνυςε ςτον τοπικϐ ϊρχοντα Πϐπλιο. Ο Θεϐδωροσ αμϋςωσ κλόθηκε ςε απολογύα για τη μεγϊλη αςϋβεια. Ο ύδιοσ εύπε ϐτι το ϋκανε θϋλοντασ να διαπιςτϔςει αν ϐντωσ η θεϊ όταν αληθινό. Αυτϐ που διαπύςτωςε ϐμωσ όταν ϐτι πρϐκειται περύ αψϑχου πρϊγματοσ. Ο Πϐπλιοσ διϋταξε να τον μαςτιγϔςουν. Σον ϋφερε πϊλι μπροςτϊ του λϋγοντασ πωσ αν αςπαςθεύ τουσ θεοϑσ των ειδϔλων, ϐλα θα τελειϔςουν, ειδϊλλωσ θα τον υποβϊλει ςε βαςανιςτόρια. Ο Θεϐδωροσ ϊμεςα απϊντηςε δεύχνοντασ τη ςταθερϐτητα τησ πύςτησ του και πωσ δεν φοβϊται να μαρτυρόςει επειδό δεν εύναι δειλϐσ. Σο πρϔτο βαςανιςτόριο όταν η πεύνα και η δύψα ςτη φυλακό επύ πολλϋσ μϋρεσ να μην ϋχει ψωμύ και νερϐ. Ϊνα βρϊδυ εμφανύςτηκε μπροςτϊ του ο Φριςτϐσ, δύνοντϊσ του τη δϑναμη. Επύςησ, ϊγγελοι ϋψελναν μϋςα απο το κελύ του, με αποτϋλεςμα οι φϑλακεσ να νομύςουν πωσ φύλοι του Θεοδϔρου πόγαν να τον βοηθόςουν να δραπετεϑςει. ΟΙ φϑλακεσ ϋψαξαν ςτο κελύ του, αλλϊ δε βρόκαν κανϋναν. Ο Πϐπλιοσ θϋληςε να του ξαναδϔςει μια ευκαιρύα να αλλαξοπιςτόςει, ϐμωσ ο Θεϐδωροσ όταν ανϋνδοτοσ. Ϊτςι διϋταξε να τον κρεμϊςουν με ανϊποδη φορϊ και να κϐψουν τισ ςϊρκεσ του με κοφτερϊ ςύδερα. Σο βαςανιςτόριο απϋτυχε. ήςοι όταν χριςτιανού, βλϋποντασ τον Θεϐδωρο να μη λυγύζει, ϋπαιρναν δϑναμη. Σϋλοσ, ο Πϐπλιοσ διϋταξε να τον κϊψουν ζωντανϐ ςε ϋνα φλογιςμϋνο καμύνι. Σα λεύψανϊ του μεταφϋρθηκαν ςτην πϐλη Ευχϊιτα, ϐπου ο κϐςμοσ πόγαινε και τα προςκυνοϑςε, παύρνοντασ μεγϊλη δϑναμη ςτον πνευματικϐ αγϔνα. ήταν, μετϊ τον Μϋγα Κωνςταντύνο, ϋγινε αυτοκρϊτορασ του Βυζαντύου ο Ιουλιανϐσ ο Παραβϊτησ, πραγματοπούηςε μεγϊλο διωγμϐ κατϊ των χριςτιανϔν. Γνωρύζοντασ το τυπικϐ των χριςτιανϔν για τη νηςτεύα, και θϋλοντασ να τουσ ταλαιπωρόςει ακϐμα περιςςϐτερο, κϊλεςε τον ϋπαρχο τησ Κωνςταντινοϑπολησ και του εύπε να αποςϑρει απϐ την πϐλη τα τρϐφιμα που όταν νηςτύςιμα, υποχρεϔνοντασ τουσ χριςτιανοϑσ εύτε να μη νηςτϋψουν, εύτε να μεύνουν νηςτικού. Ϊτςι και ϋγινε. Σϐτε ςϑμφωνα με την εκκληςιαςτικό παρϊδοςη εμφανύςτηκε μπροςτϊ ςτον Πατριϊρχη Κωνςταντινουπϐλεωσ Ευδϐξιο ο ϊγιοσ Θεϐδωροσ ο Σόρων και του εύπε «ςϑναξε το πούμνιο του Φριςτοϑ και δώςε εντολό, κανϋνασ Φριςτιανϐσ να μην αγορϊςει τύποτα απϐ ϐςα πουλιοϑνται, διϐτι ϐςα πωλοϑνται ςτην αγορϊ εύναι μιαςμϋνα, αφοϑ με εντολό του βαςιλιϊ ϋχουν μιανθεύ απϐ αύμα ζώων που θυςιϊςτηκαν ςτα εύδωλα, και αναπλόρωςε τισ ελλεύψεισ αυτών, χορηγώντασ κϐλλυβα». Ϊτςι ϐλη την εβδομϊδα ϋφαγαν κϐλλυβα. Απϐ τϐτε μϋχρι και ςόμερα εορτϊζεται την πρϔτη εβδομϊδα τησ Μεγϊλησ Σεςςαρακοςτόσ το θαϑμα αυτϐ. [73]

74 Η μνόμη του αγύου Θεοδϔρου του Σόρωνοσ εορτϊζεται ςτισ 17 Υεβρουαρύου, ενϔ το θαϑμα με τα κϐλλυβα εορτϊζεται το πρϔτο ϊββατο τησ αρακοςτόσ. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια γιγϊντιο φύδι: ο ϊγιοσ δεν φοβϊται τα ςτοιχειϊ τησ φϑςησ, ϐςο ιςχυρϊ κι αν εύναι, γιατύ ςτην καρδιϊ του ϋχει την πύςτη ςτο Φριςτϐ. Η πύςτη αυτό νικϊ κϊθε φϐβο. Ο ϊγιοσ θα νικόςει και τον φϐβο για το θϊνατο, αρνοϑμενοσ να υπακοϑςει ςτην επιθυμύα των ειδωλολατρϔν διοικητϔν να θυςιϊςει ςτα εύδωλα. Θα προτιμόςει να πεθϊνει, παρϊ να αρνηθεύ το Φριςτϐ. Η πύςτη εύναι εκεύνο το ϐπλο που εύναι ακαταμϊχητο. Γι αυτϐ απϐ την μικρό μασ ηλικύα ασ την ϋχουμε μϋςα ςτην καρδιϊ μασ και τύποτε δεν μπορεύ να μασ φοβύςει. Σο ϋκανε θϋλοντασ να διαπιςτώςει αν η θεϊ όταν αληθινό: ο ϊγιοσ κϊνει ϋνα ϋξυπνο αςτεύο. Λϋει ςτουσ ειδωλολϊτρεσ ϐτι γκρϋμιςε το ϊγαλμα τησ θεϊσ Ρϋασ θϋλοντασ να δει αν αυτϐ θα αντιδρϊςει. Αν όταν αληθινό θεϊ, θα τον ςταματοϑςε. Μ αυτϐ τον τρϐπο δεύχνει ς αυτοϑσ ϐτι η πύςτη τουσ εύναι ψεϑτικη και μϊταιη, γιατύ θεωροϑςαν ϐτι τα αγϊλματα των θεϔν εύναι ιερϊ. Ο ϊγιοσ μιλϊ ϋξυπνα. Δεν θϋλει απλϔσ να δικαιολογηθεύ για την πρϊξη του, αλλϊ θϋλει να τουσ δεύξει ϐτι μϐνο ο Φριςτϐσ εύναι ο αληθινϐσ Θεϐσ και ϐχι οι ψεϑτικοι θεού των ειδϔλων. Παρϊλληλα, ενϔ ο διοικητόσ του εύχε δϔςει χρϐνο για να ξαναςκεφτεύ τη ςτϊςη του και να θυςιϊςει ςτα εύδωλα, αυτϐσ αποδεικνϑει ϐτι η πύςτη του εύναι ςταθερό και οι αποφϊςεισ του δεδομϋνεσ. εύτε να μη νηςτϋψουν εύτε να μεύνουν νηςτικού: ο αυτοκρϊτορασ Ιουλιανϐσ όθελε να ξαναφϋρει ςτο Βυζϊντιο τη θρηςκεύα των ειδϔλων. Εύδαμε ςε προηγοϑμενο μϊθημα ϐτι ο αυτοκρϊτορασ και ϊγιοσ Κωνςταντύνοσ ο Μϋγασ ακολοϑθηςε τη χριςτιανικό πύςτη. Ο Ιουλιανϐσ βρόκε μύα περύοδο την οπούα οι χριςτιανού ευλαβοϑνταν ιδιαύτερα και την τηροϑςαν: αυτόν τησ Μεγϊλησ Σεςςαρακοςτόσ. Φωρύσ να το ξϋρουν διϋταξε να βϊλουν πϊνω ςτα τρϐφιμα που θα αγϐραζαν οι χριςτιανού αύμα απϐ τισ θυςύεσ ςτα εύδωλα, ϔςτε και να τα μολϑνουν, με αποτϋλεςμα να κινδυνεϑει η υγεύα τουσ εύτε, ακϐμη κι αν δεν πϊθαιναν τύποτα, αν τα τρϔγανε, να καταλϑονταν η νηςτεύα, αφοϑ θα εύχε πϊνω αύμα απϐ κρϋασ. Γι αυτϐ και ο ϊγιοσ εμφανύζεται ςτον ϑπνο του Πατριϊρχη και του λϋει να μην φϊνει οι χριςτιανού απϐ αυτϊ, αλλϊ να τουσ ςυγκεντρϔςει ςτισ εκκληςύεσ και να βρϊςει ςιτϊρι, δηλαδό κϐλλυβα, να τουσ δϔςει απϐ αυτϊ να φϊνε και να μην περϊςει το ςχϋδιο του Ιουλιανοϑ. ϐλη την εβδομϊδα αυτό ϋφαγαν κϐλλυβα: Εμεύσ ςόμερα ϋχουμε μϊθει να μην δύνουμε καμιϊ ςημαςύα ςε τϋτοιεσ λεπτομϋρειεσ. Εϑκολα χαλϊμε τη νηςτεύα, εϑκολα λϋμε «δεν πειρϊζει το ϋνα», «δεν πειρϊζει το ϊλλο», και γενικϊ, δε δύνουμε ςημαςύα ςτισ λεπτομϋρειεσ. Οι περιςςϐτεροι λϋνε «εύμαςτε καλού ϊνθρωποι, δεν πειρϊξαμε, δεν χτυπόςαμε, δεν κλϋψαμε κανϋναν. Ωρα, εύμαςτε και καλού χριςτιανού». Ωλλοι πϊλι λϋνε ςτουσ μικρϐτερουσ: «να εύςτε καλϊ παιδιϊ, να ακοϑτε τουσ γονεύσ ςασ, να διαβϊζετε τα μαθόματϊ ςασ, να λϋτε την προςευχό ςασ και να μη μαλϔνετε με τ αδϋρφια ςασ». Καλϊ εύναι αυτϊ, αλλϊ δε φτϊνουν. Σο ςημαντικϐτερο εύναι να μποροϑμε να αγαποϑμε και να χαιρϐμαςτε με ϐ,τι κϊνουμε, αλλϊ και να δύνουμε ςημαςύα ςε ϐ,τι μπορεύ να ςτενοχωρόςει τον ϊλλο και να μην το κϊνουμε. Παρϊλληλα, να μϊθουμε να εξετϊζουμε τι δεν εύναι ςϑμφωνο με το θϋλημα και τισ εντολϋσ του Θεοϑ και να προςπαθοϑμε να το αποφεϑγουμε. Οι λεπτομϋρειεσ εύναι αυτϋσ που πληγϔνουν τουσ ϊλλουσ, μύα απερύςκεπτη κουβϋντα, μια χειρονομύα, μια γκριμϊτςα, μύα κακό ςκϋψη, ϋνα αδιϊφορο βλϋμμα, ϋνασ ψυχρϐσ χαιρετιςμϐσ, «το δε ςου μιλϊω», απϐ την μύα και απϐ την ϊλλη «ασ μη νηςτϋψω ςόμερα, δεν πειρϊζει, ασ φϊω αυτϐ κι ασ μην το θϋλει ο Θεϐσ, δεν πειρϊζει», «ασ μην κϊνω την προςευχό μου απϐψε γιατύ ϋχω κοϑραςη ό θϋλω να δω τηλεϐραςη». Απϐ τα μικρϊ φτϊνουμε μετϊ ςτα μεγϊλα. Ασ μϊθουμε λοιπϐν να τηροϑμε ϐ,τι μασ ζητϊ ο Θεϐσ, αλλϊ και να μην κϊνουμε ϐ,τι πληγϔνει και κϊνει κακϐ ςτουσ ϊλλουσ. Ο πολιτιςμϐσ μασ ςόμερα εύναι «του δεν πειρϊζει», «ϋχω το δικαύωμα». Αν ϐμωσ αγαπϊμε, προςϋχουμε ϐςο περιςςϐτερα μποροϑμε. Ερωτόςεισ 1. Γιατύ ο ϊγιοσ δε φοβϐταν; 2. Πϔσ κρύνετε τον τρϐπο με τον οπούο απϊντηςε ο ϊγιοσ ςτο ερϔτημα γιατύ γκρϋμιςε το ϊγαλμα; 3. Γιατύ ο Ιουλιανϐσ όθελε να μολϑνει τα τρϐφιμα των χριςτιανϔν; 4. Πϔσ βοόθηςε ο ϊγιοσ τουσ χριςτιανοϑσ να μην μολυνθοϑν απϐ τα τρϐφιμα με το αύμα απϐ τισ θυςύεσ ςτα εύδωλα; 5. Σι μασ διδϊςκει ο ϊγιοσ Θεϐδωροσ για τισ λεπτομϋρειεσ; Πϔσ μποροϑμε να τα εφαρμϐςουμε αυτϊ ςτη ζωό μασ; [74]

75 υμπϋραςμα ήςο περιςςϐτερο πιςτεϑουμε ςτο Φριςτϐ, τϐςο περιςςϐτερο νοιαζϐμαςτε για τισ λεπτομϋρειεσ που πληγϔνουν τουσ ϊλλουσ, αλλϊ και κϊνουν κακϐ ςτον εαυτϐ μασ Απολυτύκιο του αγύου Θεοδώρου του Σόρωνα (όχοσ β ) Μεγϊλα τα τησ πύςτεωσ κατορθϔματα! εν τη πηγό τησ φλογϐσ, ωσ επύ ϑδατοσ αναπαϑςεωσ, ο ϊγιοσ Μϊρτυσ Θεϐδωροσ ηγϊλλετο πυρύ γαρ ολοκαυτωθεύσ, ωσ ϊρτοσ ηδϑσ, τη Σριϊδι προςόνεκται. Σαισ αυτού ικεςύαισ, Φριςτϋ ο Θεϐσ, ςϔςον τασ ψυχϊσ ημϔν. Κάθε οόσε μηςσεύξτμε ςσημ Εκκληςία Σο πρωύ τησ ημϋρασ που θα κοινωνόςουμε Κϊθε Σετϊρτη και Παραςκευό Σην Αγύα και Μεγϊλη Σεςςαρακοςτό (απϐ την Καθαρό Δευτϋρα μϋχρι και το Μϋγα ϊββατο) Απϐ 1-14 Αυγοϑςτου για την Παναγύα μασ Απϐ τισ 15 Νοεμβρύου ωσ τισ 24 Δεκεμβρύου (για τα Φριςτοϑγεννα) Απϐ την Δευτϋρα μετϊ την Κυριακό των Αγύων πϊντων, μϋχρι και τισ 28 Ιουνύου (των Αγύων Αποςτϐλων) Σην παραμονό των Θεοφανεύων (5 Ιανουαρύου), τησ Τψώςεωσ του Σιμύου ταυροϑ (14 επτεμβρύου), Σην ημϋρα τησ αποτομόσ τησ κεφαλόσ του Προδρϐμου (29 Αυγοϑςτου) Πώρ μοξπξύμ σα οαιδιά μα μηςσεύξτμ Νηςτεύα απϐ την τηλεϐραςη Νηςτεύα απϐ τον υπολογιςτό και τα ηλεκτρονικϊ παιχνύδια Νηςτεύα απϐ τουσ καυγϊδεσ Νηςτεύα απϐ την τεμπελιϊ Νηςτεύα απϐ τισ ϊςχημεσ λϋξεισ Νηςτεύα απϐ τισ κακϋσ ςκϋψεισ Νηςτεύα απϐ φαγητϊ και γλυκϊ που μασ αρϋςουν Νηςτεύα απϐ την λαιμαργύα Νηςτεύα απϐ αρτϑςιμα φαγητϊ, ϐςο μποροϑμε και ϐςο το ςπύτι μασ επιτρϋπει Παιχμίδι ΑΜΑΕΙΑΟΛΚΞΗΞΚΛΟΙΘΤΘΕΟΔΨΡΟΛΚΞΗΓΥΞΚΜΨΝΒΗΓΞΚΛΟΙΣΗΡΨ ΝΛΚΞΗΓΥΝΜΚΙΟΟΟΟΟΠΟΠΛΙΟΛΚΞΗΓΥΔΡΕΑΞΚΛΜΝΨΒΗΥΞΓΚΗΛΟΙ ΘΚΞΗΓΙΟΤΛΙΑΝΟΛΚΞΗΓΥΨΣΙΑΛΚΞΗΓΥΔΑΕΡΣΞΗΚΛΝΗΣΕΙΑΚΞΗΞΚ ΛΚΞΗΓΥΞΚΛΟΚΟΛΛΤΒΑΚΞΗΓΥΞΚΛΟΙΘΤΗΓΛΚΞΗΓΥΞΚΑΡΑΚΟΣΗΚΞ ΗΓΥΝΒΞΚΛΚΞΗΓΥΤΘΙΟΛΚΞΗΓΥΔΨΒΝΜΧΜΧΜΧΜΧΜ Βρεσ ςτο κρυπτϐλεξο 10 λϋξεισ απϐ την ιςτορύα που ϊκουςεσ και διϊβαςεσ. Σισ λϋξεισ θα τισ βρεισ διαβϊζοντασ με προςοχό τα γρϊμματα το ϋνα μετϊ το ϊλλο. [75]

76 Να ζωγραφύςεισ τον ϊγιο Θεϐδωρο τον Σόρωνα: [76]

77 ΤΝΑΝΣΗΗ και Ο ϊγιοσ Διονϑςιοσ ο Αρεοπαγύτησ Ο ϊγιοσ Διονϑςιοσ ο Αρεοπαγύτησ γεννόθηκε το 10 μ.φ. Ϋταν ϋνασ απϐ τουσ φιλϐςοφουσ τησ Αθόνασ και μϋλοσ του ανωτϊτου δικαςτηρύου τησ, του Αρεύου Πϊγου, ϐπωσ αναφϋρεται απϐ τον Ευαγγελιςτό Λουκϊ ςτισ Πρϊξεισ των Αποςτϐλων. Τπόρξε απϐ τουσ πρϔτουσ Ϊλληνεσ που πύςτεψαν ςτο κόρυγμα του Αποςτϐλου Παϑλου κϊτω απϐ τον βρϊχο τησ Ακρϐπολησ. Μαζύ με ϊλλουσ φιλϐςοφουσ τον εύχαν προςκαλϋςει να κηρϑξει. ήταν ο απϐςτολοσ Παϑλοσ τουσ μύληςε για τον ϊγνωςτο Θεϐ, ςτον οπούον εύχαν όδη οι αρχαύοι Αθηναύοι αφιερϔςει ϊγαλμα και λατρεύα, κϋντριςε αρχικϊ το ενδιαφϋρον τουσ. Σουσ κόρυξε πωσ ο Φριςτϐσ όταν ο μϐνοσ αληθινϐσ Θεϐσ. ήταν ϐμωσ τουσ μύληςε για την ανϊςταςη των νεκρϔν και πωσ ο Φριςτϐσ εύναι ο Τιϐσ του Θεοϑ που ϋγινε ϊνθρωποσ, πϋθανε, αναςτόθηκε και θα ϋρθει πϊλι να κρύνει τουσ ανθρϔπουσ και να τουσ αναςτόςει, πολλού γϋλαςαν. Ειρωνικϊ τον ϊφηςαν λϋγοντασ «Θα ξανϊρθουμε να ςε ακοϑςουμε». Ο ϊγιοσ Διονϑςιοσ ϐςο ϊκουγε τον απϐςτολο Παϑλο να μιλϊει για τα πϊθη του Φριςτοϑ, τη ςταϑρωςό Σου, θυμόθηκε πωσ πριν μερικϊ χρϐνια που βριςκϐταν ςτην Ηλιοϑπολη τησ Αιγϑπτου μαζύ με ϊλλουσ ςοφοϑσ εύχε δει μια ϋκλειψη ηλύου που υπερϋβαινε ϐλουσ τουσ νϐμουσ τησ αςτρονομύασ και κϊθε λογικό τϐτε εύχε αναφωνόςει «Ή ςόμερα ο Θεϐσ πϊςχει ό όρθε το τϋλοσ του κϐςμου». Μετϊ το κόρυγμα του αποςτϐλου εύχαν μεύνει λύγοι, αλλϊ όταν προζϑμι καλϐ και ευλογημϋνο και βαπτύςτηκαν χριςτιανού. Ανϊμεςϊ τουσ όταν ο Διονϑςιοσ και ο Ιερϐθεοσ. Ο Ιερϐθεοσ ϋγινε Επύςκοποσ Αθηνϔν και ο Διονϑςιοσ ωσ μαθητόσ του τον διαδϋχτηκε ςτον επιςκοπικϐ θρϐνο των Αθηνϔν αμϋςωσ μετϊ το θϊνατϐ του. Ο ϊγιοσ ϋλαβε χϊριςμα απϐ το Θεϐ και ϋγραψε για ςημαντικϊ θεολογικϊ ζητόματα. Περιϋγραψε ακϐμη πϔσ η ιεραρχύα τησ Εκκληςύασ απϐ τον επύςκοπο μϋχρι και τον μοναχϐ αντικατοπτρύζει επϊνω ςτη γη τισ εννϋα τϊξεισ των αγγελικϔν ταγμϊτων και φωτύζει κϊθε πιςτϐ ανϊλογα με τον αγϔνα του. Ο ϊγιοσ ϋφταςε ςε υψηλϊ μϋτρα και χαριτϔθηκε με θαυματουργικϐ τρϐπο να μεταφερθεύ ςτα Ιεροςϐλυμα μαζύ με τουσ αποςτϐλουσ για την κηδεύα τησ Παναγύασ. ήλη του τη ζωό δεν ςταμϊτηςε να κηρϑττει το Θεύο Λϐγο και να προςελκϑει ανθρϔπουσ ςτον αληθινϐ Θεϐ. Προσ τα τϋλη τησ αυτοκρατορύασ του Νϋρωνα περύπου το 68, ο ϊγιοσ πόγε ςτη Ρϔμη για να ςυναντηθεύ με τον Παϑλο. Εκεύ βύωςε απϐ κοντϊ το μαρτϑριο του αποςτϐλου. τη Ρϔμη ξαναπόγε ϐταν πϊπασ όταν ο ϊγιοσ Κλόμησ και του ανατϋθηκε μαζύ με τουσ μαθητϋσ του, τον ιερϋα Ρουςτικϐ και τον διϊκονο Ελευθϋριο να κηρϑξει το Λϐγο του Θεοϑ ςτη Γαλατύα. Σαξύδεψε και κόρυξε τον Φριςτϐ ςε διϊφορα μϋρη και τελικϊ ςτο Παρύςι ϋχτιςε μια εκκληςύα ϐπου λειτουργοϑςε, ϋκανε πολλϊ θαϑματα και οι μαθητϋσ του ακολουθϔντασ το παρϊδειγμϊ του διϋδωςαν το χαρμϐςυνο μόνυμα του Ευαγγελύου και ςε ϊλλεσ χϔρεσ, την Ιςπανύα και την Μ. Βρετανύα. Ο ϊγιοσ Διονϑςιοσ τιμόθηκε απϐ τον Θεϐ με το χϊριςμα τησ Θεογνωςύασ, τησ διδαςκαλύασ, τησ θαυματουργύασ. ήμωσ η μεγϊλη αρετό και η ϊςκηςη προκϊλεςε το φθϐνο του διαβϐλου και ο αυτοκρϊτορασ Ρωμαύων ο Δομετιανϐσ περύπου το 96, πύςτεψε πωσ ο ϊγιοσ υποκινοϑςε ςε ςυγκροϑςεισ και εξεγϋρςεισ το λαϐ εναντύον του. Σον κϊλεςε ςε ανϊκριςη μαζύ με τουσ ϊλλουσ χριςτιανοϑσ και, αφοϑ δεν κατϊφερε να τουσ πεύςει να απαρνηθοϑν τον αληθινϐ Θεϐ, τουσ καταδύκαςε ςε θϊνατο. Διϋταξε να τουσ αποκεφαλύςουν. Μϋροσ τησ τιμύασ κϊρασ του φυλϊςςεται και τιμϊται ςόμερα ςτην Ιερϊ Μονό Δοχειαρύου ςτο Ωγιον ήροσ, την οπούα πρϐςφερε ςτη μονό ο αυτοκρϊτορασ Αλϋξιοσ Κομνηνϐσ κατϊ τον 11 ο αι. Εύναι πολιοϑχοσ τησ Αθόνασ και εορτϊζεται η μνόμη του απϐ την Εκκληςύα μασ ςτισ 3 Οκτωβρύου. [77]

78 Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Ϋταν ϋνασ απϐ τουσ φιλϐςοφουσ τησ Αθόνασ: Ο ϊγιοσ Διονϑςιοσ, παρϐλο που όταν ειδωλολϊτρησ, η μϐρφωςη και η πύςτη του ςτα εύδωλα δεν τον ϋκαναν να ϋχει κλειςτό και κολλημϋνη ςκϋψη. Αυτϐ φϊνηκε απϐ το ϐτι ϊνοιξε την καρδιϊ του και το μυαλϐ του με ταπεύνωςη ςτο Θεϐ που κόρυττε ο Απϐςτολοσ Παϑλοσ. όμερα ςυχνϊ οι ϊνθρωποι μϋνουν κολλημϋνοι ςτη λογικό και ςτην επιςτημονικό γνϔςη μϐνον και νιϔθουν αυτϊρκεισ μακριϊ απϐ το Θεϐ. Ο ϊγιοσ με το παρϊδειγμϊ του απϋδειξε πωσ η μϐρφωςη και η επιτυχύα δεν αποτελοϑν τροχοπϋδη ςτη ςχϋςη του ανθρϔπου με το Θεϐ. Όταν ο απϐςτολοσ Παϑλοσ τουσ μύληςε για τον ϊγνωςτο Θεϐ: Δεν εύναι εϑκολο να δεχτεύ γενικϊ ο ϊνθρωποσ ϋνα Θεϐ που ςταυρϔθηκε για τη ςωτηρύα μασ και αναςτόθηκε αναςταύνοντασ και εμϊσ καθημερινϊ απϐ τισ πτϔςεισ μασ ςτην αμαρτύα μϋςα απϐ τη μετϊνοιϊ μασ αλλϊ και υποςχϐμενοσ την ανϊςταςό μασ ςτην Σελικό Κρύςη. Οι αρχαύοι Ϊλληνεσ πύςτευαν ςε πολλοϑσ θεοϑσ που εύχαν ανθρϔπινη μορφό αλλϊ ουςιαςτικϊ ςε κανϋναν ωσ Πρϐςωπο, ωσ ίπαρξη Αγϊπησ και Ζωόσ. Γι αυτοϑσ οι θεού ϋφεραν τισ πτϔςεισ και τισ αδυναμύεσ των ανθρϔπων, ακϐμη και αν εύχαν υπερϊνθρωπεσ δυνϊμεισ τισ εξϋφραζαν ϐμωσ μϋςα απϐ τα ανθρϔπινα πϊθη τουσ. όμερα αν και εύναι γνωςτϐσ ο αληθινϐσ Θεϐσ τα εύδωλα ςυνεχύζουν να τϊζουν την πλϊνη τησ ηδονόσ και τησ αυτϊρκειασ ςτουσ ανθρϔπουσ, μϋςα απϐ την τηλεϐραςη, μϋςα απϐ τον χωρύσ κϐπο αγϔνα, την μϊταιη δϐξα, τον εϑκολο πλουτιςμϐ και την υποχϔρηςη ςτην ηθικό. Οφεύλουμε να ςυνεχύζουμε τον αγϔνα μασ χωρύσ να επαναπαυϐμαςτε. Ο Ιερϐθεοσ ϋγινε επύςκοποσ Αθηνών και ο Διονϑςιοσ τον διαδϋχτηκε: ο Διονϑςιοσ και οι λύγοι ϊνθρωποι που βαφτύςτηκαν αποδεικνϑουν ϐτι, ϋςτω κι αν ο αρχικϐσ αριθμϐσ δεν όταν μεγϊλοσ, εντοϑτοισ υπόρχαν Ϊλληνεσ, μορφωμϋνοι και καλλιεργημϋνοι που πύςτεψαν ςτο Φριςτϐ. Αυτϐ δεύχνει την εξϊπλωςη του χριςτιανιςμοϑ και την ςϑνδεςό του με την Ελλϊδα. Η πρϔτη Εκκληςύα των Αθηνϔν αποτϋλεςε το προζϑμι. ήλοσ ο ελλαδικϐσ χϔροσ ςταδιακϊ προςχϔρηςε ςτη χριςτιανικό πύςτη. Η Εκκληςύα ςυνδϋθηκε με τον ελληνιςμϐ και αποτϋλεςε τον παρϊγοντα εκεύνο που ανανϋωςε την ςκϋψη των Ελλόνων. Απϐ τϐτε Φριςτιανιςμϐσ και Ελληνιςμϐσ εύναι ενωμϋνοι. Κι αυτό η ενϐτητα κρϊτηςε τουσ Ϊλληνεσ ελεϑθερουσ ςτην Σουρκοκρατύα και την Βενετοκρατύα. Αν δεν υπόρχε η Εκκληςύα, η οπούα διϋςωςε την γλϔςςα, την πύςτη και την ςυνεύδηςη ϐτι οι Ϊλληνεσ όταν αλλιϔτικοι, διαφορετικού ςε ςχϋςη με τουσ Σοϑρκουσ και τουσ Βενετοϑσ, δεν θα υπόρχαμε ςόμερα. Και οι Ϊλληνεσ πλόρωςαν με πολϑ αύμα αυτό την διατόρηςη, με τουσ Νεομϊρτυρεσ, οι οπούοι ϋδωςαν τη ζωό τουσ και μαρτϑρηςαν για να μην αλλαξοπιςτόςουν και γύνουν μουςουλμϊνοι και Σοϑρκοι. Πϊνω απϐ 700 βύουσ Νεομαρτϑρων ϋχουμε ςτα χρϐνια τησ Σουρκοκρατύασ. Όλη του τη ζωό δεν ςταμϊτηςε να κηρϑττει το Θεύο Λϐγο και να προςελκϑει ανθρώπουσ ςτον αληθινϐ Θεϐ: Ο Ουρανϐσ εύναι η αληθινό πατρύδα μασ και ξεκινϊει απϐ αυτϐν τον κϐςμο και ςχετύζεται με το πϐςο γνωρύζουμε και εμπιςτευϐμαςτε ςτη ζωό μασ τον αληθινϐ Θεϐ. Πϐςο Σον αγαπϊμε και αγαπϊμε και τουσ αδελφοϑσ μασ ςτο ήνομϊ Σου. Διϐτι δεν εύναι μϐνο ατομικϐσ ο παρϊδειςοσ και δε ςωζϐμαςτε μϐνοι μασ. Αξύζει να παρατηρόςουμε ϐτι ο ϊγιοσ Διονϑςιοσ ϋμεινε ςταθερϐσ ςτην πύςτη του. Ϊτςι, οϑτε ο Θεϐσ τον ξϋχαςε, οϑτε εμεύσ. Αυτϐ ζητϊ η Εκκληςύα να κϊνουμε ςτη ζωό μασ, ιδύωσ κατϊ τισ δϑςκολεσ ημϋρεσ που ζοϑμε. Να μην Σον ξεχνοϑμε, αλλϊ οϑτε να ξεχνοϑμε ϐλουσ εκεύνουσ που Σον πύςτεψαν και αγωνύςτηκαν και για τουσ ϊλλουσ, για να μϊθουν τι ςημαύνει πύςτη. αυτό την κατηγορύα εντϊςςονται και οι αγωνιςτϋσ του 1821, οι οπούοι αγωνύςτηκαν «για του Φριςτοϑ την πύςτη την Αγύα και τησ πατρύδοσ την ελευθερύα», για να μην ληςμονόςουν οι Ϊλληνεσ ϐτι πλϊςτηκαν ελεϑθεροι απϐ το Θεϐ και ϐτι ϋπρεπε ελεϑθεροι να ζοϑνε απϐ την ςκλαβιϊ. όμερα αυτϐ δεν ςημαύνει ϐτι θα πρϋπει να μιςοϑμε ϊλλουσ λαοϑσ, ακϐμη κι αυτοϑσ που όταν εχθρού μασ, ϐπωσ οι Σοϑρκοι, αλλϊ χρειϊζεται να μην ξεχνοϑμε τισ προςπϊθειεσ των προγϐνων μασ, αγύων, μαρτϑρων, αγωνιςτϔν και να τουσ μιμοϑμαςτε ςτο αδοϑλωτο φρϐνημϊ τουσ! την Ελληνικό Επανϊςταςη η ςημαύα εύχε ςϑμβολϐ τησ το ταυρϐ και πολϋμηςαν για την ελευθερύα μασ οι πρϐγονού μασ διδϊςκοντϊσ μασ πωσ η Εκκληςύα δε μασ θϋλει χωρύσ λϐγο και αγϔνα. Οι ιερεύσ πρϔτοι κινδϑνευςαν και αγωνύςτηκαν με το λϐγο, τον πολιτικϐ και τον πνευματικϐ τουσ, με την πρϊξη τουσ πολεμϔντασ και ςτηρύζοντασ τουσ υπϐδουλουσ χριςτιανοϑσ. Φωρύσ μύςοσ μασ θϋλει ο Φριςτϐσ αλλϊ να αγωνιζϐμαςτε για την πύςτη και την αρετό μασ. την Εκκληςύα ςυγχωροϑμε αυτοϑσ με τουσ οπούουσ εύχαμε διαφορϋσ ό κακοπερϊςαμε, αλλϊ θυμϐμαςτε ϐλουσ ϐςουσ πϊλεψαν για την ελευθερύα. Η αλόθεια δεν ϋχει να κϊνει με την λόθη, αλλϊ με την μνόμη και τη ςυγγνϔμη. [78]

79 Ερωτόςεισ 1. Ποιοι πύςτεψαν ςτο κόρυγμα του αποςτϐλου Παϑλου; Γιατύ δεν πύςτεψαν ϐλοι; 2. Ποϑ ταξύδεψε ο ϊγιοσ Διονϑςιοσ; Γιατύ ονομϊςτηκε Αρεοπαγύτησ; 3. Πϐτε ξεκύνηςε η εκκληςύα των Αθηνϔν; Πϔσ ςυνδϋθηκε η χριςτιανικό πύςτη με την Ελλϊδα; 4. Γιατύ ςεβϐμαςτε και τιμοϑμε τουσ αγωνιςτϋσ, ϐπωσ και τουσ αγύουσ και τουσ μϊρτυρεσ; 5. Πρϋπει να ξεχνϊμε την Ιςτορύα μασ ό να θυμϐμαςτε; Πρϋπει να κρατϊμε κακύα ςε ϊλλουσ λαοϑσ για ϐ,τι εύχε γύνει ςτο παρελθϐν; υμπϋραςμα Η Εκκληςύα μασ δεύχνει ϐτι ο ουρανϐσ εύναι η αληθινό μασ πατρύδα. ήμωσ απϐ τη γη ξεκινϊ η ςωτηρύα μασ, η οπούα ϋχει να κϊνει με το πϐςο ελεϑθεροι εύμαςτε, τϐςο ωσ προσ τισ αμαρτύεσ ϐςο και ωσ προσ τισ ςχϋςεισ μασ με τουσ ϊλλουσ. Απολυτύκιο Αγύου Διονυςύου Αρεοπαγύτου (όχοσ Δ.) Φρηςτϐτητα εκδιδαχθεύσ και νόφων εν πϊςιν, αγαθόν ςυνεύδηςιν ιεροπρεπϔσ ενδυςϊμενοσ, όντληςασ εκ του κεϑουσ τησ εκλογόσ τα απϐρρητα, και την Πύςτιν τηρόςασ, τον ύςον δρϐμον τετϋλεκασ, Ιερομϊρτυσ Διονϑςιε. Πρϋςβευε Φριςτϔ τω Θεϔ, ςωθόναι τασ ψυχϊσ ημϔν. Ο Βνήζεζε κε λα βξσ ηε λόηα κνπ.! Ο Βπερ ηιρ 11 λέξειρ πος κπύβονηαι κάθεηα και οπιζόνηια!!! Α Γ Ι Ο Γ Ι Ο Ν Τ Ι Ο Γ Β Ι Θ Μ Ρ Ο Τ Σ Ι Κ Ο Α Κ Ω Ν Ι Δ Ρ Ο Θ Δ Ο Ο Ι Π Θ Δ Ο Κ Γ Α Μ Τ Υ Ν Μ Η Α Ρ Δ Ο Π Α Γ Ι Σ Η Ν Η Β Ν Ρ Μ Μ Β Β Ρ Δ Σ Α Ν Ι Α Ω Δ Ν Σ Α Κ Ρ Ο Π Ο Λ Η Ξ Ν Α Μ Η Ν Μ Γ Α Λ Α Σ Δ Ι Α Ξ 1821 Κυκλώστε τα ονόματα των ηρώων του [79]

80 Ζωγρϊφιςε το επιγονϊτιο με τον ϊγιο Διονϑςιο τον Αρεοπαγύτη [80]

81 ΤΝΑΝΣΗΗ και Ο ϊγιοσ Γρηγϐριοσ ο Παλαμϊσ Ο Ωγιοσ Γρηγϐριοσ ο Παλαμϊσ καταγϐταν απϐ την Κωνςταντινοϑπολη. Γεννόθηκε το 1296 απϐ γονεύσ ενϊρετουσ και ϋνδοξουσ, τον Κωνςταντύνο και την Καλλονό. Ο πατϋρασ του όταν ςυγκλητικϐσ και κατϐπιν ϋγινε μοναχϐσ. Ο Γρηγϐριοσ, προικιςμϋνοσ απϐ το Θεϐ με το χϊριςμα τησ ευφυϗασ, αγϊπηςε τα γρϊμματα και με μεγϊλη αφοςύωςη ςποϑδαςε φιλοςοφύα και θεολογύα. ε ηλικύα 20 ετϔν μϊλιςτα, τον θαϑμαζαν μεγϊλοι και ςοφού τησ εποχόσ του! Αποφϊςιςε ςε νεαρό ηλικύα να γύνει μοναχϐσ και το παρϊδειγμϊ του ακολοϑθηςαν και τα τϋςςερα αδϋρφια και η μητϋρα του. Πηγαύνει ςτο Ωγιο ήροσ, ϐπου διδϊςκεται απϐ το Γϋροντϊ του Νικηφϐρο τισ αρετϋσ τησ υπακοόσ, τησ ταπεύνωςησ και τησ ϊςκηςησ για την αγϊπη του Φριςτοϑ. Με αγρυπνύεσ και δϊκρυα καθϊριςε την ψυχό του και αξιϔθηκε απϐ το Θεϐ να ϋχει πολλϋσ θεοφϊνειεσ. Λϐγω των επιδρομϔν των Σοϑρκων αφόνει το ήροσ και πηγαύνει ςτη Θεςςαλονύκη, ϐπου γύνεται ιερϋασ. Εξακολουθεύ να ζει αςκητικϊ και λαμβϊνει το χϊριςμα να κϊνει και θαϑματα. Ο Ωγιοσ ϐμωσ, μαζύ με την προςευχό και την ϊςκηςό του ϋχει και πολλοϑσ πειραςμοϑσ. Η πύςτη του ϐμωσ, δυναμϔνει! Σο να αγωνιζϐμαςτε, ϋλεγε, για την αρετό εύναι δικό μασ δουλειϊ, το να πϋςουμε ςε πειραςμοϑσ ϐμωσ, δεν εξαρτϊται απϐ εμϊσ. Γι αυτϐ και χωρύσ πειραςμοϑσ τϋλειοι δεν μποροϑμε να γύνουμε, οϑτε φανερϔνεται η πύςτη μασ προσ το Θεϐ. ήςο προςευχϐταν ϋλεγε ςτο Φριςτϐ «φϔτιςϐν μου το ςκϐτοσ». Μϋςα απϐ τη νηςτεύα, την αγρυπνύα και την προςευχό ϋλαβε ουρϊνια χαρύςματα! Μετϊ απϐ καιρϐ, ο Ωγιοσ γύνεται επύςκοποσ Θεςςαλονύκησ, πολλού ϐμωσ τον πολεμοϑν, λϋγοντασ πωσ δεν εύναι δυνατϐν οι ϊνθρωποι, ακϐμα και οι αςκητϋσ που προςεϑχονται και αγαπϊνε το Θεϐ να τον βλϋπουν, να βλϋπουν δηλαδό φωσ, που εύναι ο ύδιοσ ο Φριςτϐσ, ϐταν προςεϑχονται. Ο ϊγιοσ Γρηγϐριοσ ϐμωσ, με τουσ λϐγουσ του δεν αφόνει τουσ αιρετικοϑσ και τον αςεβό Βαρλαϊμ να παραπλανόςουν τον κϐςμο. Διδϊςκει την αλόθεια τησ Εκκληςύασ μασ. Κϊποια ςτιγμό, ςε ϋνα ταξύδι του απϐ την Ανατολό ςτην Κωνςταντινοϑπολη, τον πιϊνουν οι Σοϑρκοι και τον κρατοϑν αιχμϊλωτο ςτην Ανατολό. Εκεύ τον κρϊτηςαν ϋνα χρϐνο και τον ϋςερναν απϐ τϐπο ςε τϐπο. Ο Ωγιοσ ϐμωσ, δε ςταμϊτηςε να αγωνύζεται και να διδϊςκει το Ευαγγϋλιο του Θεοϑ ϊφοβα. Κϊποιοι φιλϐχριςτοι τον ελευθερϔνουν και επιςτρϋφει ςτην Εκκληςύα και ςτο πούμνιϐ του. Ο Ωγιοσ Γρηγϐριοσ ο Παλαμϊσ ςυκοφαντόθηκε πολϑ ςτη ζωό του απϐ αιρετικοϑσ που διαφωνοϑςαν με τη διδαςκαλύα του. Η αξύα του ϐμωσ αναγνωρύςτηκε απϐ τον αυτοκρϊτορα, τον πατριϊρχη και τουσ ςυνοδικοϑσ Μητροπολύτεσ τησ Εκκληςύασ τησ Κωνςταντινοϑπολησ, που τον χαρακτόριςαν «διδϊςκαλον ευςεβεύασ». Ο Ωγιοσ όταν φωτιςμϋνοσ απϐ το Ωγιο Πνεϑμα, γι αυτϐ και αξιϔθηκε να δει το Φριςτϐ ωσ Υωσ ςτην προςευχό του. Ση μνόμη του τιμϊ η Εκκληςύα μασ δϑο φορϋσ το χρϐνο: την Β Κυριακό των Νηςτειϔν, κατϊ την Αγύα και Μεγϊλη Σεςςαρακοςτό, και ςτισ 14 Νοεμβρύου. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Αξιώθηκε ο Ωγιοσ να ϋχει πολλϋσ Θεοφϊνειεσ: Θεοφϊνειεσ εύναι οι φανερϔςεισ του Θεοϑ. τον Ωγιο Γρηγϐριο και ςτουσ ηςυχαςτϋσ μοναχοϑσ, ϐπωσ λϋγονταν, ο Φριςτϐσ φανερωνϐταν ωσ Υωσ, αφοϑ καθϊριζαν την ψυχό τουσ με νηςτεύα, προςευχό και δϊκρυα μετϊνοιασ. Αυτϐ ςόμαινε ϐτι δεν νικιϐντουςαν απϐ τα ταγκαλϊκια τησ αμαρτύασ, αλλϊ αφιϋρωναν την καρδιϊ τουσ ςτο Φριςτϐ. Αυτϐ το [81]

82 ϋδειχναν με την επιλογό τησ ηςυχύασ, δηλαδό αποφϊςιζαν να μην αςχολοϑνται με τα πρϊγματα του κϐςμου, με το τι ϋκαναν οι ϊλλοι, αλλϊ με το τι αρϋςει ςτο Θεϐ. Η ηςυχύα τουσ φαινϐταν απϐ το ϐτι ςυνεχϔσ προςεϑχονταν εύτε ςτην Εκκληςύα κατϊ την διϊρκεια τησ λειτουργύασ και των ϊλλων ακολουθιϔν, εύτε ςτο δωμϊτιο, το κελύ τουσ, ϐπου ϋλεγαν την εξόσ φρϊςη: «Κϑριε Ιηςοϑ Φριςτϋ ο Θεϐσ, ελϋηςϐν με τον αμαρτωλϐν» (Φριςτϋ, ςυγχϔρεςϋ με τον αμαρτωλϐ). ήμωσ ϐλοι εύχαν και ϊλλη μια Θεοφϊνεια: το να κοινωνοϑν το Φριςτϐ ςτην Εκκληςύα ςημαύνει ϐτι τον ϋβαζαν μϋςα ςτην ϑπαρξό τουσ. Και ς αυτϐ μποροϑμε τουλϊχιςτον ϐλοι να τουσ μιμηθοϑμε. Σο να πϋςουμε ςε πειραςμοϑσ δεν εξαρτϊται απϐ εμϊσ: Κϊθε ϊνθρωποσ και ιδύωσ ϐςοι προςεϑχονται και αγωνύζονται να ακολουθόςουν το θϋλημα του Θεοϑ που εύναι η αγϊπη, αντιμετωπύζουν πολλοϑσ πειραςμοϑσ, ϐπωσ εύναι η κοϑραςη, η αδιαφορύα, οι κακού λογιςμού-ςκϋψεισ και πολλϊ ϊλλα. Οι πειραςμού μπαύνουν ςτη ζωό μασ, γιατύ αμαρτϊνουμε και εϑκολα ξεχνϊμε το Θεϐ, επιτρϋπει ϐμωσ και ο Θεϐσ να ϋχουμε πειραςμοϑσ, χωρύσ να τουσ ςτϋλνει ο άδιοσ. Αυτϐ ςυμβαύνει, γιατύ θϋλει να αγωνιζϐμαςτε. Ϊτςι η πύςτη μασ γύνεται πιο δυνατό, μαζύ και η αγϊπη μασ. «Υώτιςϐν μου το ςκϐτοσ»: οι ϊνθρωποι ϋχουμε μϋςα μασ την εικϐνα του Θεοϑ, που εύναι ϐ, τι μασ κϊνει να μοιϊζουμε ςτο Θεϐ: η αγϊπη, η χαρϊ, η ελευθερύα. Οι αμαρτύεσ μασ ϐμωσ, ςκοτεινιϊζουν την καρδιϊ μασ και μαζύ την εικϐνα του Θεοϑ, γιατύ ϐταν αμαρτϊνουμε, δεν αγαπϊμε. Αυτϐ το ςκοτϊδι, που εύναι ο εγωιςμϐσ μασ, παρακαλϊμε να διαλϑςει ο Φριςτϐσ, δύνοντϊσ μασ ϋςτω και λύγη απϐ την αγϊπη Σου. Αυτϐ ϋκανε αςταμϊτητα ο Ωγιοσ! «Διδϊςκαλοσ ευςεβεύασ»: ο Ωγιοσ Γρηγϐριοσ, όταν ϊνθρωποσ προικιςμϋνοσ με το χϊριςμα τησ ευφυϗασ απϐ το Θεϐ. Σο αξιοπούηςε αυτϐ το χϊριςμα ςπουδϊζοντασ φιλοςοφύα και θεολογύα, το ςπουδαιϐτερο ϐμωσ εύναι ϐτι το αφιϋρωςε ςτο Θεϐ και ςτουσ ανθρϔπουσ. Δε ςταμϊτηςε να διδϊςκει το Ευαγγϋλιο του Φριςτοϑ ςε ϐλη τη ζωό του, επιθυμϔντασ ϐλοι οι ϊνθρωποι να γνωρύςουν το Φριςτϐ και να ακολουθόςουν το δρϐμο του, που εύναι δρϐμοσ ϊςκηςησ και προςευχόσ μϋςα απϐ δυςκολύεσ και πειραςμοϑσ, αλλϊ που οδηγεύ ςτη χαρϊ και την αγϊπη! Ϋταν διδϊςκαλοσ ευςεβεύασ ο ϊγιοσ, γιατύ δε δύδαςκε για να τον επαινϋςουν και να τον δοξϊςουν οι ϊνθρωποι, αλλϊ δύδαςκε ταπεινϊ για να δοξαςτεύ ο Θεϐσ! Αυτϐ φϊνηκε και απϐ την προςπϊθειϊ του να μην επιτρϋψει να επικρατόςουν οι ιδϋεσ του αιρετικοϑ Βαρλαϊμ, ο οπούοσ δεν πύςτευε ϐτι ο Φριςτϐσ εμφανιζϐταν ωσ φωσ ςτουσ ανθρϔπουσ, αλλϊ νϐμιζε ϐτι το μϐνο που μποροϑμε οι ϊνθρωποι να κϊνουμε ς αυτό τη ζωό εύναι να ςυζητοϑμε και να μαθαύνουμε για το Θεϐ. Σο να Σον ζόςουμε ϐμωσ, πύςτευε ο Βαρλαϊμ, θα γινϐταν μϐνο ςτην ϊλλη ζωό. Αν γινϐταν αποδεκτό η ιδϋα αυτό, τϐτε ο Θεϐσ θα όταν υπϐθεςη του μυαλοϑ και τησ ψυχόσ, ενϔ η Εκκληςύα μασ πιςτεϑει ϐτι ϐλοσ ο ϊνθρωποσ, και ςτο ςϔμα και ςτην ψυχό και ςτο μυαλϐ και ςτην καρδιϊ και ς αυτό και ςτην ϊλλη ζωό μπορεύ να ϋχει ςχϋςη με το Φριςτϐ, να φωτιςτεύ, να αγιαςτεύ και να ςωθεύ! φωτιςμϋνοσ απϐ το Ωγιο Πνεϑμα: μϋςα ςτη ζωό τησ Εκκληςύασ, την οπούα ςτηρύζει το Ωγιο Πνεϑμα, μποροϑμε να ςυναντόςουμε το Θεϐ, ςτο πρϐςωπο του Φριςτοϑ, αρκεύ να ακολουθοϑμε την πορεύα: όςυχη καρδιϊ (δηλαδό να μην μασ νοιϊζει τι κϊνουν οι ϊλλοι, αλλϊ εμεύσ να ακολουθοϑμε το δρϐμο του Φριςτοϑ και τησ αγϊπησ), προςευχό (ϐςο μποροϑμε και μϋςα ςτη Λειτουργύα τησ Κυριακόσ και ςτο ςπύτι μασ και ςτο ςχολεύο και ςε κϊθε ςτιγμό τησ ζωόσ μασ) και την αγϊπη που γύνεται φωσ (γιατύ φωτύζει την καρδιϊ μασ και τησ δύνει χαρϊ). Αυτϐσ ο δρϐμοσ δεν εύναι μϐνο για τουσ μοναχοϑσ, αλλϊ για ϐλουσ τουσ ανθρϔπουσ, κι εκεύ που φαύνεται δϑςκολοσ, ϋρχεται η χϊρισ του Θεοϑ με τη βοόθεια του Αγύου Πνεϑματοσ και μασ ςτηρύζει. Απϐ κει και πϋρα παλεϑουμε να βροϑμε αυτϐ το δρϐμο ςτη ζωό μασ και κοινωνϔντασ το ϔμα και το Αύμα Σου, αλλϊ και ζϔντασ την αληθινό χαρϊ τησ πύςτησ. Ερωτόςεισ 1. Σι ςημαύνει ϐτι ο ϊγιοσ εύχε Θεοφϊνειεσ; Πϔσ εμεύσ μποροϑμε να ϋχουμε αντύςτοιχεσ καταςτϊςεισ; 2. Να εξηγόςετε τι ςημαύνουν οι φρϊςεισ: «Κϑριε Ιηςοϑ Φριςτϋ ο Θεϐσ, ελϋηςϐν με τον αμαρτωλϐν» και «Υϔτιςϐν μου το ςκϐτοσ, Κϑριε»; 3. Γιατύ ο ϊγιοσ ονομϊςτηκε διδϊςκαλοσ τησ ευςεβεύασ; 4. Πϔσ μποροϑμε να ςυναντόςουμε το Θεϐ ςτη ζωό τησ Εκκληςύασ; 5. Σι γύνεται ϐταν δυςκολευϐμαςτε ς αυτϐ το δρϐμο; υμπϋραςμα Σον Θεϐ τον ςυναντϊμε ςτη ζωό τησ Εκκληςύασ, με προϒποθϋςεισ την όςυχη καρδιϊ, την προςευχό και την αγϊπη που γύνεται φωσ! [82]

83 Απολυτύκιο του αγύου Γρηγορύου του Παλαμϊ (όχοσ πλ. δ ) Ορθοδοξύασ ο φωςτόρ, Εκκληςύασ το ςτόριγμα και διδϊςκαλε, των μοναςτϔν η καλλονό, των θεολϐγων υπϋρμαχοσ απροςμϊχητοσ, Γρηγϐριε θαυματουργϋ, Θεςςαλονύκησ το καϑχημα, κόρυξ τησ χϊριτοσ, ικϋτευε δια παντϐσ ςωθόναι τασ ψυχϊσ ημϔν. Παιχμίδι ΑΝΣΙΣΟΙΦΙΕ ΛΕΞΕΙ ΑΠΟ ΣΟ ΑΠΟΛΤΣΙΚΙΟ ΣΟΤ ΑΓΙΟΤ ΜΕ ΣΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΟΤ Υωςτόρ Καλλονό Τπϋρμαχοσ Καϑχημα Κόρυξ Ικετεϑω Διδϊςκαλοσ Τπεραςπιςτόσ Ομορφιϊ Καμϊρι Αςτϋρι Παρακαλϔ Να ζωγραφύςεισ τον ϊγιο Γρηγϐριο τον Παλαμϊ: [83]

84 ΤΝΑΝΣΗΗ 24 6 και Ο μϊρτυρασ Λογγύνοσ, ο εκατϐνταρχοσ Ο Ωγιοσ Λογγύνοσ ϋζηςε ςτα χρϐνια του Φριςτοϑ. Γεννόθηκε ςτην Καππαδοκύα τησ Μικρϊσ Αςύασ και υπηρετοϑςε ωσ εκατϐνταρχοσ ςτο ρωμαώκϐ ςτρατϐ τον καιρϐ που αυτοκρϊτορασ όταν ο Σιβϋριοσ και ςτην Ιουδαύα ηγεμϐνασ όταν ο Πϐντιοσ Πιλϊτοσ. Ο Λογγύνοσ πόρε διαταγό απϐ τον Πϐντιο Πιλϊτο μαζύ με τουσ ϊνδρεσ του να ςταυρϔςουν το Φριςτϐ. Ϋταν λοιπϐν αυτϐπτησ και αυτόκοοσ μϊρτυρασ των γεγονϐτων τησ ταϑρωςησ και τησ Ανϊςταςησ του Φριςτοϑ. Βλϋποντασ ϐλα αυτϊ τα θαυμαςτϊ ςημεύα «ϊνοιξαν τα μϊτια» του εκατϐνταρχου και φϔναξε με δυνατό φωνό: «Αληθινϊ Αυτϐσ ο ϊνθρωποσ όταν Τιϐσ του Θεοϑ!». Επιπλϋον, την τρύτη μϋρα τησ ταφόσ του Φριςτοϑ, πϊλι οι ςτρατιϔτεσ του Λογγύνου φϑλαγαν το τϊφο του Φριςτοϑ κατϐπιν εντολόσ του Πιλϊτου, καθϔσ οι Ιουδαύοι φοβϐντουςαν μόπωσ οι μαθητϋσ του Κυρύου πϊνε τη νϑχτα και κλϋψουν το ςϔμα Σου και πουν ψϋματα ϐτι αναςτόθηκε και εύχαν ζητόςει απϐ τον Ρωμαύο διοικητό να φυλαχτεύ ο τϊφοσ, αφοϑ ςφραγιςτεύ. Δεν μπϐρεςαν ϐμωσ να εμποδύςουν την Ανϊςταςη και τρϐμαξαν και ο Λογγύνοσ και οι ςτρατιϔτεσ του τϐςο που ϋμειναν ςαν νεκρού, ϐταν εύδαν με τα μϊτια τουσ τον ϊγγελο που εμφανύςτηκε ςτισ μυροφϐρεσ γυναύκεσ και τουσ ϋδειξε ϊδεια τα εντϊφια ςπϊργανα ςτο λαξεμϋνο τϊφο, ϐπου εύχαν θϊψει το Φριςτϐ. ήταν ϋμαθαν οι αρχιερεύσ τα νϋα θϋληςαν, για να μη μαθευτεύ το γεγονϐσ, θϋληςαν να δωροδοκόςουν με πολλϊ χρόματα τουσ ςτρατιϔτεσ και το Λογγύνο, ϔςτε να πουν ψϋματα, ϐτι τϊχα οι μαθητϋσ ϋκλεψαν τη νϑχτα το ςϔμα του Φριςτοϑ. Ο εκατϐνταρχοσ ϐμωσ και δϑο απϐ τουσ ςτρατιϔτεσ, φωτιςμϋνοι απϐ το Ωγιο Πνεϑμα ϐχι μϐνο αρνόθηκαν να πϊρουν χρόματα για να πουν ψϋματα αλλϊ παραιτόθηκαν και απϐ τη δουλειϊ τουσ.η ταϑρωςη και η Ανϊςταςη του Φριςτοϑ εύχε ςφραγύςει για πϊντα τη ζωό του πρϔην εκατοντϊρχου. Ο Λογγύνοσ μϊλιςτα εύχε ςκοπϐ να γυρύςει ςτην πατρύδα του Καππαδοκύα και να κηρϑξει ςτουσ ςυμπατριϔτεσ του για το Φριςτϐ. Καθϔσ ϐμωσ το ταξύδι όταν μακρινϐ και αργοϑςε να φτϊςει ςτον τϐπο του, τον πρϐλαβαν νεϐτερεσ εξελύξεισ. Ο Πιλϊτοσ δελεϊςτηκε απϐ τα δϔρα και τα χρόματα των Ιουδαύων, που όθελαν να εκδικηθοϑν, και ενημϋρωςε με επιςτολό τον αυτοκρϊτορα Σιβϋριο για τα γεγονϐτα καταγγϋλλοντασ το Λογγύνο. Εκεύνοσ ϋςτειλε ςτρατιϔτεσ να πιϊςουν το Λογγύνο και να τον θανατϔςουν. Κατϊ θεύα πρϐνοια οι ςτρατιϔτεσ του αυτοκρϊτορα ςταμϊτηςαν ςτο ύδιο ςπύτι που εύχε καταλϑςει κι ο Λογγύνοσ χωρύσ να γνωρύζονται μεταξϑ τουσ. Ο Λογγύνοσ τουσ περιποιόθηκε βαςιλικϊ κι ϐταν ϊρχιςαν να ςυζητϊνε, ϋμαθε ο Λογγύνοσ το ςκοπϐ τησ επύςκεψησ του ςτα μϋρη του. Αντύ να τρομϊξει ό να φϑγει, ϐπωσ θα ϋκανε ο καθϋνασ, εκεύνοσ τουσ φιλοξϋνηςε ακϐμα καλϑτερα και όρεμοσ και γαλόνιοσ πόγε κι ετούμαςε τον τϊφο του. Δεν ξϋχαςε να ειδοποιόςει και τουσ δϑο ςυντρϐφουσ του, τουσ παλιοϑσ ςτρατιϔτεσ του προςκαλϔντασ τουσ ςτο μαρτϑριο. Κι ϋπειτα γϑριςε ςτο ςπύτι κι αποκϊλυψε ςτουσ ςτρατιϔτεσ ποιοσ όταν. Εκεύνοι ϋμειναν ϊναυδοι κι αιςθϊνθηκαν ντροπό γιατύ ςϑμφωνα με τισ εντολϋσ που εύχαν ϋπρεπε να ςυλλϊβουν και να θανατϔςουν τον ϊνθρωπο που τουσ φιλοξϋνηςε πλουςιοπϊροχα. Εν τω μεταξϑ, όρθαν και οι παλιού ςτρατιϔτεσ του Λογγύνου και οι τρεισ ϋλεγαν ςτουσ απεςταλμϋνουσ του αυτοκρϊτορα να μη ςτεναχωριοϑνται αλλϊ να κϊνουν το καθόκον τουσ ϐςο πιο γρόγορα μποροϑςαν, ϔςτε να βρεθοϑν ςτη αγκαλιϊ του Φριςτοϑ ϐςο νωρύτερα γινϐταν. Και πραγματικϊ με βαριϊ καρδιϊ αποκεφϊλιςαν και τουσ τρεισ και ϋςτειλαν το κεφϊλι του Λογγύνου ςτα Ιεροςϐλυμα ςτον Πιλϊτο ωσ απϐδειξη ϐτι εξετϋλεςαν τισ εντολϋσ που εύχαν. Ο Πιλϊτοσ, μϐλισ παρϋλαβε την κϊρα του Λογγύνου, ϋδωςε εντολό και την πϋταξαν ς' ϋνα λϊκκο με κοπριϊ ϋξω απϐ τα Ιεροςϐλυμα. Πολλϊ χρϐνια αργϐτερα μια πλοϑςια αρχϐντιςςα απϐ την Καππαδοκύα, που εύχε χϊςει το φωσ τησ, πόγε ςτα Ιεροςϐλυμα μαζύ με το μοναχογιϐ τησ να προςκυνόςει τον τϊφο του Φριςτοϑ. Μϐλισ [84]

85 ϐμωσ ϋφθαςε, ο γιοσ τησ πϋθανε ξαφνικϊ κι ϋμεινε χωρύσ να βλϋπει ςε μια ϊγνωςτη πϐλη να κλαύει για το παιδύ τησ. Σο βρϊδυ ϐμωσ ςτον ϑπνο τησ φανερϔθηκε ο ϊγιοσ Λογγύνοσ, φανϋρωςε το μϋροσ ϐπου βριςκϐταν για χρϐνια η κϊρα του και τησ υποςχϋθηκε θεραπεύα για τα μϊτια τησ. Σην ϊλλη μϋρα η γυναύκα με προθυμύα βρόκε την κϊρα του Αγύου κι εκεύνοσ τησ χϊριςε το φωσ, ϐπωσ τησ εύχε υποςχεθεύ. Σο θαϑμα αυτϐ ϐμωσ ςφρϊγιςε τη ζωόσ τησ αρχϐντιςςασ, η οπούα πλϋον εκτϐσ απϐ υλικϊ μϊτια απϋκτηςε και πνευματικϊ, γιατύ με τη Φϊρη του Θεοϑ εύδε τον Ωγιο να κρατϊει ςτην αγκαλιϊ του ςτολιςμϋνο και χαροϑμενο το γιο τησ. Παρηγορημϋνη τϐτε η μητϋρα μετϋφερε την κϊρα του Αγύου και το ςϔμα του γιου τησ ςτην Καππαδοκύα, ϐπωσ την εύχε ςυμβουλϋψει ο Ωγιοσ κι εκεύ ϋχτιςε ναϐ προσ τιμόν του Αγύου Λογγύνου. Η Εκκληςύα μασ γιορτϊζει τον Ωγιο Λογγύνο ςτισ 16 Οκτωβρύου. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Αυτϐπτησ και αυτόκοοσ μϊρτυρασ: ο Λογγύνοσ όταν ο αρχηγϐσ των ςτρατιωτϔν που μετϋφεραν το Φριςτϐ απϐ τον Πϐντιο Πιλϊτο ςτο λϐφο ϐπου ϋγινε η ταϑρωςη και όταν εκεύ ςε ϐλα τα γεγονϐτα, τα οπούα προηγόθηκαν και ακολοϑθηςαν του πϊθουσ του Κυρύου μασ. Ϊζηςε μαζύ με τουσ ςτρατιϔτεσ αλλϊ και τουσ ϊλλουσ ανθρϔπουσ που όταν εκεύ το μεγϊλο ςειςμϐ που ϋςειςε τη γη και ϊνοιξε ςτα δϑο το καταπϋταςμα του ναοϑ, την κουρτύνα που χϔριζε το Ωγιο Βόμα απϐ τον κυρύωσ ναϐ. Παρακολοϑθηςε επύςησ με φϐβο το ςκοτϊδι που ςκϋπαςε ϐλη τη γη την ϔρα εκεύνη και εύδε με τα μϊτια του τουσ τϊφουσ των νεκρϔν να ανούγουν κι εκεύνοι να αναςταύνονται και να τουσ βλϋπουν οι ζωντανού. «Ωνοιξαν τα μϊτια του εκατϐνταρχου»: Πιο πριν ο Λογγύνοσ ϋβλεπε κανονικϊ, δεν εύχε πρϐβλημα με τα μϊτια του. Ωνοιξαν οι οφθαλμού του ςημαύνει ϐτι πλϊτυνε ο νουσ και η καρδιϊ του. Σα πνευματικϊ του μϊτια, τα μϊτια τησ πύςτησ που ϋωσ τϐτε όταν κλειςτϊ και δε γνϔριζε για το Φριςτϐ πλϋον ϊνοιξαν και με τρϐπο που δεν εξηγεύται λογικϊ, αλλϊ μϐνο με τη Φϊρη του Φριςτοϑ, ϊρχιςε να νιϔθει, να βιϔνει, να ζει και να καταλαβαύνει ϐτι ο ϊνθρωποσ που εύχε ςταυρωθεύ πριν λύγο δεν όταν δυνατϐν να εύναι απλϐσ και ςυνηθιςμϋνοσ ϊνθρωποσ και να ςυμβαύνουν τϋτοια ςημεύα με το θϊνατϐ Σου. Σα εντϊφια ςπϊργανα: οι ςτρατιϔτεσ ϐλη τη νϑχτα φϑλαγαν με βϊρδιεσ τον τϊφο του Φριςτοϑ. Λογικϊ δεν θα μποροϑςε κανϋνασ ϊνθρωποσ να κλϋψει το ςϔμα Σου. Σο πϐτε και πϔσ αναςτόθηκε ο Φριςτϐσ δεν το κατϊλαβαν. οκαρύςτηκαν ϐμωσ, ϋμειναν ϊναυδοι, ζωντανού νεκρού, ϐταν εύδαν το ϊγγελο μϋςα ςτον τϊφο, ο οπούοσ όταν ςκαλιςμϋνοσ( λαξεμϋνοσ) μϋςα ςε βρϊχο με τη μεγϊλη πϋτρα που ϋφραζε την πϐρτα ανοιγμϋνη, να δεύχνει ςτισ μυροφϐρεσ ποϑ όταν πριν το ςϔμα του Φριςτοϑ τοποθετημϋνο και τισ λουρύδεσ του υφϊςματοσ με το οπούο τϑλιγαν τουσ νεκροϑσ αφημϋνεσ κϊτω. Υιλοξϋνηςε τουσ ςτρατιώτεσ που πόγαιναν να τον ςυλλϊβουν: ο ςταυρϐσ του Φριςτοϑ και η ανϊςταςό Σου ςημϊδεψαν πλϋον την ζωό του Λογγύνου. Ϋταν αποφαςιςμϋνοσ να ςηκϔςει τον δικϐ του ςταυρϐ, να υποφϋρει επειδό πύςτευε, αλλϊ και να μην παραβιϊςει ϐ,τι ο Φριςτϐσ δύδαξε, δηλαδό την αγϊπη. Ϊτςι, ϋχει όδη ςυγχωρϋςει αυτοϑσ που ξϋρει ϐτι θα τον οδηγόςουν ςτο θϊνατο. Και ϐχι μϐνο. Σουσ φιλοξενεύ, τουσ προςφϋρει αγϊπη, τουσ δεύχνει ϐτι ο πραγματικϐσ χριςτιανϐσ γνωρύζει να ςυγχωρεύ και να ζει τον ςταυρϐ του με πύςτη ςτην Ανϊςταςη. Και γι αυτϐ θα τουσ προτρϋψει να επιτελϋςουν την αποςτολό που εύχαν αναλϊβει, δηλαδό να τον ςκοτϔςουν και να μην λυπηθοϑν για εκεύνον. Γιατύ ο δικϐσ του ςταυρϐσ θα τον οδηγοϑςε ςτο Φριςτϐ, δηλαδό ςτην αιϔνια ζωό κοντϊ ςτον Κϑριο και ςτην Ανϊςταςη. αυτό την πύςτη ςτην Ανϊςταςη καλοϑμαςτε κι εμεύσ να προχωροϑμε απϐ την νεϐτητϊ μασ. Η πύςτη ςτο Φριςτϐ δύνει χαρϊ. Και η χαρϊ φϋρνει αγϊπη, ϐςο κι αν υπϊρχουν δυςκολύεσ και δϑςκολοι ϊνθρωποι κοντϊ μασ. Γι αυτϐ και κϊνουμε το ςταυρϐ μασ και δεν φοβϐμαςτε, ϐςεσ δυςκολύεσ κι αν ϋρθουν, εύτε ςτα μαθόματα, εύτε ςτισ ςχϋςεισ μασ με τουσ ϊλλουσ, εύτε ςτην υγεύα, εύτε οπουδόποτε. Με τη βοόθεια του ταυροϑ νικοϑμε τουσ φϐβουσ μασ. Ασ ςυγχωροϑμε, ασ μην φοβϐμαςτε να ςηκϔνουμε το ςταυρϐ μασ και με τη βοόθεια του Φριςτοϑ θα καταφϋρουμε να νικόςουμε και τισ δυςκολύεσ μασ. Σον ταυρϐ τον προςκυνοϑμε ςτην Εκκληςύα την τρύτη Κυριακό των Νηςτειϔν και παύρνουμε ϋνα λουλοϑδι ωσ ευλογύα απϐ αυτϐν, τον φϋρουμε επϊνω μασ ϐταν φοροϑμε ςταυρουδϊκι και ϐταν τον κϊνουμε πριν φϊμε, πριν κοιμηθοϑμε, ϐταν ξυπνόςουμε, ϐταν πϊμε ϋνα ταξύδι, ϐταν αιςθανϐμαςτε μια δυςκολύα, ϐταν προςκυνοϑμε τισ εικϐνεσ, πριν κοινωνόςουμε. Ο ςταυρϐσ εύναι το ϐπλο μασ γιατύ δεύχνει την ύδια ςτιγμό και την ανϊςταςη, τη νύκη εναντύον κϊθε κακοϑ. Ασ μην τον ξεχνοϑμε. Ερωτόςεισ 1. Σι ϋνιωςαν ο Λογγύνοσ και οι ςτρατιϔτεσ, ϐταν ςυνειδητοπούηςαν ϐτι ο Φριςτϐσ δεν όταν ϋνασ απλϐσ ϊνθρωποσ; 2. Πϔσ όταν η ζωό τουσ πριν και τι ςυνϋβη μετϊ; Ωλλαξε ο Φριςτϐσ τισ ζωϋσ τουσ; Πϔσ φαύνεται αυτϐ απϐ την ιςτορύα; [85]

86 3. Γιατύ ο Πιλϊτοσ όθελε να ςκοτϔςει το Λογγύνο και τουσ ςτρατιϔτεσ; Σι φοβϐταν; Εςεύσ πϐτε φοβϊςτε; 4. Γιατύ ο Λογγύνοσ ςυγχϔρεςε τουσ ςτρατιϔτεσ που θα τον ςκϐτωναν; υμπϋραςμα Ο ταυρϐσ του Φριςτοϑ μασ αγκαλιϊζει ϐλουσ, μασ ςφραγύζει, αλλϊζει τισ ζωϋσ μασ και μασ οδηγεύ ςτην Ανϊςταςη. Απολυτύκιο Αγύου Λογγύνου (όχοσ α. Σου λύθου ςφραγιςθϋντοσ) Σον Ϋλιον τησ δϐξησ ταυρϔ προςηλωθϋντα, και τοισ εν ςκιϊ του θανϊτου εκλϊμποντα ωσ εύδε, ηυγϊςθησ αυτοϑ ταισ ατραπαύσ, και όθληςασ Λογγύνε ευςεβϔσ. δια τοϑτο νοςημϊτων παντοδαπϔν, λυτροϑςαι τουσ εκβοϔντασ. δϐξα τω δεδωκϐτι ςοι ιςχϑν, δϐξα τω ςε ςτεφανϔςαντι, δϐξα τω ενεργοϑντι δια ςου, πϊςιν ιϊματα. Παιχμίδι Πϐςεσ λϋξεισ κρϑβονται ςτη ςκουληκαντϋρα;;;!!!!! ΠΟΝΣΙΟΤΘΗΞΗΠΙΛΑΣΟΚΞΞΚΗΞΙΑΡΦΟΝΣΙΑΗΓΕΑΛΟΓΓΙΝΟΟΚΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ ΟΝΑΚΛΣΙΒΕΡΙΟΑΚΕΛΑΡΦΟΝΣΙΑΕΑΝΣΦΡΙΣΟΛΗΚΝΨΒΙΙΟΤΔΑΙΟΙΕΔΚΑΙ ΕΡΟΤΑΛΗΜΑΔΕΑ Να ζωγραφύςεισ τον Ωγιο Λογγύνο: [86]

87 ΤΝΑΝΣΗΗ και Οι Αγύεσ οφύα, Πύςτη, Ελπύδα, Αγϊπη τα χρϐνια του αυτοκρϊτορα τησ Ρϔμησ Αδριανοϑ ( μ.φ.), ςτην Ρϔμη ζοϑςε η οικογϋνεια τησ χριςτιανόσ οφύασ, τησ οπούασ ο ϊνδρασ εύχε πεθϊνει. Η οφύα εύχε τρεισ κϐρεσ, ςτισ οπούεσ εύχε δϔςει τα χριςτιανικϊ ονϐματα Πύςτη, Ελπύδα και Αγϊπη. ήλοσ ο κϐςμοσ μιλοϑςε για την ομορφιϊ των τριϔν κοριτςιϔν, αλλϊ και την αρετό τουσ. Ο αυτοκρϊτορασ, ϐταν ϋμαθε γι αυτϋσ, διϋταξε νε τισ ςυλλϊβουν και να τισ παρουςιϊςουν μπροςτϊ του. Σησ ζότηςε να απαρνηθοϑν την πύςτη ςτο Φριςτϐ και να λατρεϑςουν τα εύδωλα. ήταν αρνόθηκαν, ο αυτοκρϊτορασ πύςτεψε πωσ επειδό όταν και οι τρεισ μαζύ, γι αυτϐ επϋμεναν. Θϋληςε λοιπϐν να τισ χωρύςει, ϔςτε η καθεμιϊ να μην ϋχει ςυμπαρϊςταςη απϐ τισ ϊλλεσ και ϋτςι να λυγύςουν. Κρϊτηςε λοιπϐν την δωδεκϊχρονη Πύςτη. Σησ ζότηςε να θυςιϊςει ςτην θεϊ των ειδϔλων Ωρτεμη. ήταν η κοπϋλα αρνόθηκε και μϊλιςτα περιγελοϑςε το ϊγαλμα τησ Αρτϋμιδοσ, ο αυτοκρϊτορασ διϋταξε να την οδηγόςουν ςε πολλϊ βαςανιςτόρια. Ακϐμη και ςε μύα πυρωμϋνη ςχϊρα την ξϊπλωςαν, για να την κϊψουν ζωντανό. ήμωσ η παρϋμβαςη του Θεοϑ, ϋκανε την ςχϊρα να μην αναδϑει καμύα θερμϐτητα, με αποτϋλεςμα ο αυτοκρϊτορασ να εξοργιςτεύ και να διατϊξει να αποκεφαλύςουν την Πύςτη. Σην ϊλλη μϋρα ϋφεραν μπροςτϊ του την δεκϊχρονη Ελπύδα. Και εκεύνη αρνόθηκε να θυςιϊςει ςτην Ωρτεμη και τουσ ϊλλουσ θεοϑσ των ειδϔλων και τϐτε ο αυτοκρϊτορασ διϋταξε να την βαςανύςουν. Παρϊ τουσ πϐνουσ απϐ τα μαρτϑρια, η Ελπύδα φϔναζε ςτον βαςιλιϊ ϐτι δεν επρϐκειτο να αλλϊξει τη πύςτη τησ. Εκεύνοσ διϋταξε νε την ρύξουν μϋςα ς ϋνα χϊλκινο λεβϋτι (καζϊνι), ςτο οπούο ϋβραζε μεύγμα πύςςασ και ρητύνησ (ρετςύνασ). Σο χϊλκωμα μϊλιςτα ϋλιωςε απϐ την δϑναμη τησ φωτιϊσ, ενϔ το μεύγμα χϑθηκε ϋξω και ϋκαψε πολλοϑσ ειδωλολϊτρεσ που βρύςκονταν ϋξω και ϋβλεπαν. Η Ελπύδα ϐμωσ δεν ϋπαθε τύποτα! Σϐτε ο αυτοκρϊτορασ οργιςμϋνοσ διϋταξε να την αποκεφαλύςουν. Σελευταύα όρθε μπροςτϊ ςτον αυτοκρϊτορα η εννιϊχρονη Αγϊπη. τισ προτροπϋσ του τυρϊννου να αλλϊξει την πύςτη τησ, η μικρό Αγϊπη του απϊντηςε: «Μη ςε ξεγελϊ η μικρό ηλικύα μου και μη νομύςεισ ϐτι θα με ξεγελϊςεισ. Εύμαι καρπϐσ τησ ύδιασ ρύζασ με τισ αδερφϋσ μου». Ο τϑραννοσ διϋταξε να την βαςανύςουν κι αυτό, αλλϊ και να ετοιμϊςουν μύα πυρακτωμϋνη κϊμινο. τισ προτροπϋσ του να ομολογόςει ϐτι η Ωρτεμισ εύναι η αληθινό θεϊ, η Αγϊπη ϋτρεξε και μπόκε μϐνη τησ μϋςα ςτο πυρακτωμϋνο καμύνι. ήςοι όταν κοντϊ ϋβλεπαν λευκοφορεμϋνουσ νϋουσ να ψϊλλουν και να προςεϑχονται μαζύ με την Αγϊπη. ήταν εκεύνη βγόκε ϊθικτη απϐ το καμύνι, ο αυτοκρϊτορασ διϋταξε να την αποκεφαλύςουν. Η μητϋρα των τριϔν κοριτςιϔν, η αγύα οφύα, πόρε τα ςϔματϊ τουσ και τα ϋθαψε. Σρεισ ημϋρεσ και τρεισ νϑχτεσ ϋμεινε μπροςτϊ ςτον τϊφο τουσ και παρακαλοϑςε το Θεϐ να την πϊρει κι αυτόν κοντϊ ςτισ κϐρεσ τησ και εκεύνεσ να μεςολαβόςουν με τισ προςευχϋσ τουσ να γύνει αυτϐ που η μητϋρα τουσ ζητοϑςε. Ϊτςι και ϋγινε. Η Εκκληςύα μασ τιμϊ τη μνόμη τουσ την 17 η επτεμβρύου. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Πύςτη, Ελπύδα, Αγϊπη: τα ονϐματα αυτϊ τα χρηςιμοποιεύ ο Απϐςτολοσ Παϑλοσ ςτην Α προσ Κορινθύουσ επιςτολό, για να δεύξει ποια εύναι τα πνευματικϊ ϐπλα των χριςτιανϔν ς αυτϐν τον κϐςμο, [87]

88 προκειμϋνου να ϋχουμε την βοόθεια του Φριςτοϑ. Πιςτεϑουμε ςτον Αναςτημϋνο Φριςτϐ, ελπύζουμε ϐτι δεν θα μασ ξεχνϊ ςτη ζωό μασ και ςτα προβλόματϊ μασ και ϐτι θα εύναι μαζύ μασ ϐλεσ τισ ημϋρεσ τησ ζωόσ μασ και αγαπϊμε τϐςο Εκεύνον, ϐςο και ϐλουσ τουσ ανθρϔπουσ, ακϐμη κι εκεύνουσ που μασ κϊνουν κακϐ. Μϐνο που η πύςτη και η ελπύδα εύναι για την παροϑςα ζωό. Η αγϊπη εύναι για την αιωνιϐτητα. Με την αγϊπη θα εύμαςτε για πϊντα κοντϊ ςτο Φριςτϐ. δωδεκϊχρονη, δεκϊχρονη, εννιϊχρονη: ο Φριςτϐσ καλεύ ϐλουσ τουσ ανθρϔπουσ, ανεξαρτότωσ ηλικύασ, καταγωγόσ, φϑλου, μϐρφωςησ να τον ακολουθόςουν, να πιςτϋψουν ς Αυτϐν και να τον ομολογόςουν ςτον κϐςμο με την πύςτη και τα ϋργα τουσ. Θα μποροϑςαμε εϑκολα να ποϑμε ϐτι τα μικρϊ παιδιϊ δεν χϊλαςε ο κϐςμοσ αν αρνηθοϑν το Φριςτϐ. Θα εύχαν χρϐνο αργϐτερα ςτη ζωό τουσ να τον βροϑνε και Εκεύνοσ θα τουσ ςυγχωροϑςε. ήμωσ τα τρύα κορύτςια δεν λογαριϊζουν τύποτα μπροςτϊ ςτην αγϊπη του Φριςτοϑ. Δεν όταν φανατικϊ με την πύςτη τουσ, αλλϊ χωρύσ αυτόν, όξεραν πωσ τύποτε δεν εύχε νϐημα ςτη ζωό τουσ. Και αυτϐ καλοϑμαςτε απϐ την μικρό μασ ηλικύα να το ζόςουμε. Και ο Φριςτϐσ δεν θα μασ αφόςει. λευκοφορεμϋνουσ: ο Φριςτϐσ ϋςτελνε τουσ αγγϋλουσ Σου να ενιςχϑςουν τισ αγύεσ, ϔςτε να ϋχουν θϊρροσ και δϑναμη. Πϐςεσ φορϋσ αναρωτιϐμαςτε αν εύμαςτε μϐνοι μασ ςτη ζωό μασ, αν ο Θεϐσ μασ θυμϊται. Αν εμεύσ δεν Σον ξεχνοϑμε και εύμαςτε αποφαςιςμϋνοι να εύμαςτε κοντϊ Σου, κι Εκεύνοσ μασ βοηθϊ να αντϋξουμε ϐλεσ τισ δυςκολύεσ. η μητϋρα: αυτϐ που θα περιμϋναμε ϐλοι απϐ την μητϋρα των τριϔν κοριτςιϔν όταν να τισ προτρϋψει να αλλαξοπιςτόςουν για να ζόςουν, για να μην τα ςτερηθεύ. Υαύνεται ϐμωσ ϐτι η μητϋρα αυτό μεγϊλωςε τα κορύτςια τησ ωσ προςωπικϐτητεσ, ωσ ελεϑθερεσ υπϊρξεισ που όξεραν μϐνεσ τουσ τι ϋπρεπε να κϊνουν. το μαρτϑριϐ τουσ δεν εμφανύζεται η μϊνα, οϑτε για να τισ δϔςει θϊρροσ οϑτε για να τισ αποτρϋψει. Ξϋρουν απϐ μϐνεσ τουσ τι θϋλουν. Εύναι ϋνα ωραύο παρϊδειγμα για ϐλουσ μασ, να γνωρύζουμε απϐ την μικρό μασ ηλικύα τι πρϋπει να κϊνουμε και ποϑ να πιςτϋψουμε και να μην περιμϋνουμε τα πϊντα ϋτοιμα απϐ τουσ γονεύσ και τουσ μεγαλϑτερουσ, αλλϊ να προςπαθοϑμε να κϊνουμε ϐ,τι εύναι ϐμορφο. Η ςχϋςη μασ με το Φριςτϐ μασ το μαθαύνει αυτϐ, γιατύ μϐνο τϐτε εύμαςτε αληθινϊ ελεϑθεροι. τϑραννοσ: ο αυτοκρϊτορασ δεν αγαποϑςε τουσ ανθρϔπουσ που διοικοϑςε, αλλϊ τουσ εξουςύαζε. Αγαποϑςε μϐνο τον εαυτϐ του και την δικό του δϑναμη. Ϊτςι, παρϋμεινε αςυγκύνητοσ μπροςτϊ ςτα θαϑματα που ϋβλεπε. Η κακύα τον ϋκανε τϑραννο. Ϊτςι ςυμβαύνει και ςτη ζωό μασ. Πολλού ϊνθρωποι δεν βλϋπουν το καλϐ που κϊνουμε ς αυτοϑσ, αλλϊ λειτουργοϑν ωσ τϑραννοι απϋναντύ μασ. Εμεύσ ασ τουσ ςυγχωροϑμε. ςτον ουρανϐ μαζύ με τισ κϐρεσ τησ: το ταξύδι τησ ζωόσ εύναι το πιο μεγϊλο δϔρο που μασ ϋχει δϔςει ο Θεϐσ. Αν εμεύσ ϋχουμε ωσ εφϐδια ς αυτϐ το ταξύδι την πύςτη, την ελπύδα και την αγϊπη ς Εκεύνον, τϐτε βρύςκουμε νϐημα και δϑναμη ςτη ζωό μασ, ϐςεσ δυςκολύεσ κι αν υπϊρξουν. Κι εδϔ υπϊρχει η αληθινό ςοφύα ςτη ζωό. Δεν εύναι ςοφϐσ μϐνο αυτϐσ που γνωρύζει πρϊγματα, γρϊμματα, που ϋχει εμπειρύεσ. οφϐσ εύναι εκεύνοσ που πιςτεϑει ςτο Φριςτϐ και προχωρϊ ςτη ζωό μαζύ μ Εκεύνον! Ερωτόςεισ 1. Γιατύ η αγύα οφύα ϋδωςε αυτϊ τα ονϐματα ςτισ κϐρεσ τησ; 2. Σι ϋκανε τισ τρεισ κοπϋλεσ να μην υπολογύςουν τύποτε, οϑτε καν την παιδικό τουσ ηλικύα, αλλϊ να παλϋψουν για το Φριςτϐ; 3. Σι θα περιμϋναμε να κϊνει η αγύα οφύα ϐταν ϋβλεπε τισ κϐρεσ τησ να υποφϋρουν; 4. Γιατύ ο αυτοκρϊτορασ δεν ςυγκινόθηκε βλϋποντασ τισ αγύεσ να νικοϑν τον πϐνο και τα μαρτϑρια; 5. Ποιοσ εύναι ο αληθινϊ ςοφϐσ ςτη ζωό; υμπϋραςμα Για να βροϑμε την αληθινό ςοφύα ςτη ζωό μασ, χρειϊζεται να ταξιδεϑουμε με την πύςτη, την ελπύδα και την αγϊπη ςτο Φριςτϐ! Απολυτύκιο Αγύων οφύασ, Πύςτεωσ, Ελπύδοσ και Αγϊπησ (όχοσ πλ. α. Σον ςυνϊναρχον) Ψσ ελαύα κατϊκαρποσ ανεβλϊςτηςασ εν ταισ αυλαύσ του Κυρύου, οφύα μϊρτυσ ςεμνό και προςόγαγεσ Φριςτϔ καρπϐν ηδϑτατον τουσ τησ νηδϑοσ ςου βλαςτοϑσ, δι' αγϔνων ευαγϔν, Αγϊπην τε και Ελπύδα ςων τη θεϐφρονι Πύςτει μεθ' ων δυςϔπει υπϋρ πϊντων ημϔν. [88]

89 Αρ οαίνξτμε Πϐςεσ λϋξεισ κρϑβονται ανϊποδα ςτη ςκουλικαντϋρα;;;!!!!! ΑΙΥΟΟΙΚΞΗΓΥΞΚΟΙΗΣΙΠΚΞΗΓΥΚΛΚΑΔΙΠΛΕΚΞΗΓΚΛΟΗΠΑΓΑΛΚΞΗΓ ΘΙΟΝΝΑΡΤΣΚΞΗΓΙΟΘΤΣΡΗΜΨΡΚΞΑΔΕΔΓΥΙΝΙΜΑΚΜΝΗΓΥΞΚΟΥ ΑΣΚΞΗΓΛΚΞΓΗΗΑΣΑΝΑΞΗΞΚΛΟΣΙΡΦ Να ζωγραφύςεισ την Αγύα οφύα και τισ τρεισ κϐρεσ τησ: [89]

90 ΤΝΑΝΣΗΗ και Η Αγύα Παραςκευό Η Αγύα Παραςκευό γεννόθηκε κοντϊ ςτη Ρϔμη τον καιρϐ που αυτοκρϊτορασ όταν ο Αδριανϐσ απϐ πλοϑςιουσ χριςτιανοϑσ γονεύσ, τον Αγϊθωνα και την Πολιτεύα. Γεννόθηκε μϋρα Παραςκευό και για αυτϐ την ονϐμαςαν ϋτςι. Οι γονεύσ πϋθαναν νϋοι αλλϊ εύχαν προλϊβει να τησ μϊθουν για το Φριςτϐ και την αγϊπη Σου. Ϊτςι η Παραςκευό μεγαλϔνοντασ διϊλεξε να γύνει μοναχό και, ϐταν πϋθαναν οι γονεύσ τησ, μούραςε την περιουςύα τουσ ςτουσ φτωχοϑσ και πόγε ςε μοναςτόρι. Αργϐτερα ξεκύνηςε να διδϊξει το Φριςτιανιςμϐ ςε διϊφορα μϋρη. Εκεύνο τον καιρϐ αυτοκρϊτορασ ϋγινε ο Αντωνύνοσ, ο οπούοσ καθϔσ όταν ειδωλολϊτρησ θϑμωςε ϐταν ϋμαθε ϐτι η Παραςκευό ςτο ϐνομα του Φριςτοϑ θερϊπευε αρρϔςτουσ δύνοντϊσ τουσ πρϔτα τη χαρϊ τησ ύαςησ και ϑςτερα τη χαρϊ τησ πύςτησ ςτο Φριςτϐ και διϋταξε να τη ςυλλϊβουν. Ϊμεινε ϋκθαμβοσ απϐ την ομορφιϊ τησ και προςπϊθηςε μϊταια να τη δελεϊςει να θυςιϊςει ςτα εύδωλα. Δεν κατϊφερε ϐμωσ τύποτα. Ϊτςι θϑμωςε και διϋταξε να τησ φορϋςουν μύα πυρακτωμϋνη περικεφαλαύα για τιμωρύα. Η Παραςκευό δεν ϋπαθε τύποτα. Σϐτε διϋταξε τουσ ςτρατιϔτεσ να την ρύξουν ςτη φυλακό με μια τερϊςτια πϋτρα ςτο ςτϋρνο τησ. Εκεύ ϐμωσ ϊγγελοσ Κυρύου φϊνηκε με μεγϊλο ςειςμϐ και τη θερϊπευςε. Σην ϊλλη μϋρα οι φρουρού τη βρόκαν μια χαρϊ και τϐτε εβδομόντα ςτρατιϔτεσ τησ φρουρϊσ του αυτοκρϊτορα πύςτεψαν ςτο Φριςτϐ, οι οπούοι θανατϔθηκαν την ύδια μϋρα. Ο αυτοκρϊτορασ ξαναζότηςε απϐ την Παραςκευό να θυςιϊςει ςτα εύδωλα κι ϐταν εκεύνη αρνόθηκε ϋκαψαν καζϊνι με λϊδι και πύςςα και την ϋβαλαν μϋςα. Καθϔσ η Παραςκευό δεν πϊθαινε τύποτα, πληςύαςε ο αυτοκρϊτορασ να διαπιςτϔςει μόπωσ δεν όταν αρκετϊ καυτϐ το μεύγμα. ήταν ϋφταςε ϐμωσ κοντϊ, κϊηκε τϐςο πολϑ, ϔςτε τυφλϔθηκε. Μϋςα ςτον πϐνο του «όλθε εισ εαυτϐν», κατϊλαβε τι γινϐταν και ζότηςε απϐ την Παραςκευό να προςευχηθεύ ςτο Θεϐ τησ λϋγοντασ «Λυπόςου με δοϑλη του αληθινοϑ Θεοϑ, δϔςε μου πύςω το φωσ μου κι εγϔ θα πιςτϋψω ςτο Θεϐ που κηρϑττεισ». Με τισ προςευχϋσ τησ Αγύασ ϐχι μϐνο ξαναβρόκε το φωσ του αλλϊ ϋγινε Φριςτιανϐσ κι απϐ τϐτε ονομαζϐταν Αντωνύνοσ ο Ευςεβόσ. Μετϊ το περιςτατικϐ η Παραςκευό αφϋθηκε ελεϑθερη να ςυνεχύςει το ϋργο τησ. Διδϊςκοντασ, θεραπεϑοντασ και κηρϑττοντασ βρϋθηκε ςε μια πϐλη ϐπου διοικητόσ όταν κϊποιοσ Αςκληπιϐσ, ο οπούοσ με την πρϔτη ευκαιρύα τη ςυνϋλαβε, τη φυλϊκιςε και τη μαςτύγωςε μϋχρι να φανοϑν τα κϐκκαλϊ τησ και μιςοπεθαμϋνη την πϋταξαν οι φρουρού ςτη φυλακό το βρϊδυ. Σην ϊλλη μϋρα, ϐταν ϊφωνοι οι ςτρατιϔτεσ τη βρόκαν ςϔα και αβλαβό, εκεύνη ζότηςε να τη μεταφϋρουν ςτο ναϐ του Απϐλλωνα. Ο Αςκληπιϐσ χϊρηκε, γιατύ νϐμιςε ϐταν θα όθελε να θυςιϊςει ςτα εύδωλα και την πόγαν εκεύ. Η Παραςκευό ϐμωσ, αφοϑ προςευχόθηκε για πολλό ϔρα και ϋκανε το ςημεύο του ταυροϑ εύδε μαζύ με τον κϐςμο που εύχε ςυγκεντρωθεύ να πϋφτουν ϐλα τα ειδωλολατρικϊ αγϊλματα και να ςποϑνε με πϊταγο. Ο κϐςμοσ φϔναξε τϐτε με δυνατό φωνό: «Ο Θεϐσ των Φριςτιανϔν εύναι μεγϊλοσ»! ίςτερα απϐ αυτϐ τα μαρτϑρια αλλϊ και η πύςτη τησ δεν ϋχουν τελειωμϐ. Σην ρύχνουν ς ϋνα λϊκκο με ερπετϊ, αλλϊ εκεύνη με την προςευχό τησ τα θανατϔνει. Μη μπορϔντασ να κϊνει κϊτι ϊλλο ο Αςκληπιϐσ, ςτϋλνει την Παραςκευό ςτο βαςύλειο του Σαρϊςιου, ο οπούοσ όταν ακϐμα πιο ςκληρϐσ απϐ τον Αςκληπιϐ. Εκεύ θερϊπευε ςτο ϐνομα του Φριςτοϑ ϐλουσ τουσ αςθενεύσ που τησ ϋφερναν, μϋχρι που την ςυνϋλαβαν κατηγορϔντασ την ϐτι κϊνει μϊγια. Για τιμωρύα τησ την ϋριξαν ςε ϋνα βρωμερϐ λϊκκο με δηλητηριϔδη κι επικύνδυνα φύδια, ο οπούοσ λϊκκοσ με την προςευχό τησ και το ςημεύο του ςταυροϑ ϋγινε ευωδιαςτϐ λιβϊδι με ωραιϐτατα λουλοϑδια και η Παραςκευό βγόκε απϐ εκεύ χωρύσ να ϋχει πϊθει τύποτα. Ο θυμϐσ του Σαρϊςιου πλϋον δεν ςυγκρατοϑνταν. Κι ϋτςι την ϋφεραν ςτα Σϋμπη, ςτο κϋντρο τησ Θεςςαλύασ, ϐπου η Αγύα προςευχόθηκε με δυνατό φωνό να ςυγχωρϋςει ο Θεϐσ τισ αμαρτύεσ εκεύνων που θα τιμοϑςαν τη μνόμη τησ. Εκεύ την αποκεφϊλιςαν. [90]

91 Η Εκκληςύα μασ τιμϊ τη μνόμη τησ ςτισ 26 Ιουλύου και οι πρεςβεύεσ τησ θεραπεϑουν ιδύωσ παθόςεισ των ματιϔν, ϐπωσ φαύνεται ςτην εικϐνα τησ. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Φαρϊ τησ ύαςησ και τησ πύςτησ: ήταν κϊποιοσ αρρωςταύνει, ςυνόθωσ γκρινιϊζει κι αρχύζει τα «γιατύ», ιδύωσ αν η αρρϔςτια εύναι ςοβαρό. ήταν γύνεται καλϊ, χαύρεται. ε κϊποιουσ η χαρϊ κρατϊει λύγο, ςε ϊλλουσ περιςςϐτερο. ήταν ϐμωσ η χαρϊ τησ ύαςησ γύνεται και χαρϊ τησ πύςτησ, τϐτε μεταμορφϔνει το εύναι του ανθρϔπου. Γύνεται αιςιϐδοξοσ ο ϊνθρωποσ, βλϋπει το ποτόρι μιςογεμϊτο. Λϋει «ϋχει ο Θεϐσ». Σου εμπιςτεϑεται τη ζωό του, τα προβλόματϊ του, το παρϐν και το μϋλλον του και γύνεται χαροϑμενοσ, γιατύ δεν λυγύζει απϐ το βϊροσ των δυςκολιϔν. Μαθαύνει να ταπεινϔνεται, και διαχειρύζεται τη δυςκολύα εμπιςτευϐμενοσ το Θεϐ και ϐχι παριςτϊνοντασ ο ύδιοσ το Θεϐ. Ϋλθε εισ εαυτϐν: ο Αντωνύνοσ όταν διϔκτησ των Φριςτιανϔν, όταν αυτοκρϊτορασ. Θα μποροϑςε να αποκεφαλύςει εκεύνοσ την Παραςκευό. ήταν τυφλϔθηκε ϐμωσ, ςυνειδητοπούηςε και ε π ϋ λ ε ξ ε να γύνει Φριςτιανϐσ. Δεν τον νύκηςε ο εγωιςμϐσ, ϐταν κατϊλαβε ϐτι Αυτϐσ, ςτον οπούο πύςτευε η Παραςκευό, όταν αληθινϐσ και ανϔτεροσ απϐ ϐποιον θεϐ ο ύδιοσ εύχε γνωρύςει ωσ τϐτε και εύχε την ταπεύνωςη να το παραδεχθεύ και τελικϊ να ζητόςει και να γύνει και ο ύδιοσ Φριςτιανϐσ. Με τισ προςευχϋσ τησ Αγύασ ξαναβρόκε το φωσ του: με τισ πρεςβεύεσ τησ Αγύασ Παραςκευόσ θεραπεϑονται πολλϋσ αςθϋνειεσ των ματιϔν, ϐταν οι ϊνθρωποι ζητοϑν με πύςτη τισ μεςιτεύεσ τησ. Θαϑματα λϋει ο κϐςμοσ τα ανεξόγητα με τη λογικό γεγονϐτα, ϐπωσ το να ξαναβρεύ το φωσ του κϊποιοσ που δε βλϋπει, να περπατόςει κϊποιοσ παρϊλυτοσ κ.α. Τπϊρχουν ϐμωσ και θαϑματα που αλλϊζουν εςωτερικϊ τον ϊνθρωπο χωρύσ να γύνει κϊποιο ϊξιο απορύασ γεγονϐσ αντιληπτϐ απϐ τουσ ϊλλουσ. Η ζωό κοντϊ ςτο Θεϐ εύναι ϋνα θαϑμα. ήταν ϋνασ αδϑναμοσ ϊνθρωποσ, ϐπωσ θα όταν η Παραςκευό αν δεν πύςτευε ςτο Θεϐ, καταφϋρνει με την πύςτη να ξεπερϊςει το φυςικϐ, ανθρϔπινο φϐβο για τα βαςανιςτόρια, τα επικύνδυνα ερπετϊ και ζϔα, το φϐβο απϋναντι ςτουσ ιςχυροϑσ τησ γησ, ουςιαςτικϊ καταφϋρνει μϋςω τησ πύςτησ να νικόςει το φϐβο για το θϊνατο, που εύναι ο μεγαλϑτεροσ φϐβοσ του ανθρϔπου, τϐτε δεν υπϊρχει μεγαλϑτερο θαϑμα. Με την πύςτη νύκηςε το φϐβο και τελικϊ και το θϊνατο και πρϐςφερε πρϔτα ςτον εαυτϐ τησ και ϑςτερα και ςε ϐςουσ τη μιμόθηκαν κι ϋγιναν Φριςτιανού, την χαρϊ τησ Ανϊςταςησ. Σην μνόμη τησ, κϊνει θαϑματα: ο ϊγιοσ εύναι ο ϊνθρωποσ που ζει το ταυρϐ και την Ανϊςταςη του Φριςτοϑ ςτην ϑπαρξό του. Αλλϊ δεν την κρατϊ αυτό τη χαρϊ μϐνο για τον εαυτϐ του. Σην προςφϋρει και ςε ϐλουσ ϐςουσ αγαπϊ, ςε ϐςουσ γνωρύζει, ςε ϐςουσ θϋλουν. Μιλϊ και ζει τον Φριςτϐ ωσ τον Αναςτημϋνο Θεϐ και η μνόμη του μϋνει για πϊντα ζωντανό ςτισ καρδιϋσ των ανθρϔπων. Κϊθε φορϊ λοιπϐν που γιορτϊζουμε ϋναν ϊγιο, θυμϐμαςτε τον αγϔνα του ταυροϑ και ζοϑμε την χαρϊ τησ Ανϊςταςησ! Ερωτόςεισ 1. Σι ϋκανε ο Αντωνύνοσ ϐταν η Παραςκευό δεν «υπϊκουςε» ςτισ εντολϋσ του αρχικϊ και τι ςτη ςυνϋχεια; 2. Ποια η διαφορϊ ανϊμεςα ςτον Αντωνύνο και τον Σαρϊςιο; 3. Γιατύ δε φοβϐταν η Παραςκευό; Δε δεύλιαςε καμιϊ ςτιγμό; Ποιοσ τησ ϋδινε δϑναμη; 4. Εμεύσ φοβϐμαςτε το θϊνατο; ήταν μασ ϋρχονται τϋτοιεσ ςκϋψεισ τι μποροϑμε να κϊνουμε; υμπϋραςμα Η ζωό κοντϊ ςτο Φριςτϐ εύναι ϋνα θαϑμα που μασ κϊνει να νικοϑμε το θϊνατο και να προςφϋρουμε τη χαρϊ τησ Ανϊςταςησ. Απολυτύκιο Αγύασ Παραςκευόσ (όχοσ α ) Σην ςπουδόν ςου τη κλόςει κατϊλληλον, εργαςαμϋνη φερϔνυμε, την ομϔνυμϐν ςου πύςτιν εισ κατοικύαν κεκλόρωςαι, Παραςκευὴ αθληφϐρε ϐθεν προχϋεισ ιϊματα, και πρεςβεϑεισ υπϋρ των ψυχϔν ημϔν. Αρ οαίνξτμε Πϐςεσ λϋξεισ κρϑβονται ςτη ςκουλικαντϋρα;;;!!!!! ΠΟΘΡΞΓΜΔΝΠΑΡΑΚΕΤΗΝΥΝΥΨΕΙΚΛΛΑΝΣΨΝΙΝΟΞΚΞΕΟΛΚΜΑΚΛΗΠΙΟΗΒ ΒΓΗΣΑΡΑΙΟΝΝΝΙΚΟΕΤΘΟΛΥΡΟΤΡΟΙΒΨΧΥΓΓΗΘΕΟΚΚΞΗΓΕΟΚΛΜΑΣΙΑΓΣΕ ΟΠΛΙΟΤΛΙΟΚΗΤΣΣΕΜΠΗΛΚΞΕΚΚΛΗΙΑΗΗ [91]

92 Να ζωγραφύςεισ την Αγύα Παραςκευό: [92]

93 ΤΝΑΝΣΗΗ και Οι ϊγιοι Επτϊ Παύδεσ εν Εφϋςω τα μϋςα του 3 ου αιϔνα μ.φ., ϐταν ο αυτοκρϊτορασ Δϋκιοσ κυνηγοϑςε τουσ χριςτιανοϑσ και βαςϊνιζε και ςκϐτωνε χωρύσ καμύα διϊκριςη νϋουσ και γϋρουσ, ςτην περιοχό τησ Εφϋςου ςτην Μικρϊ Αςύα ζοϑςαν επτϊ φύλοι. Σα ονϐματϊ τουσ όταν Μαξιμιλιανϐσ, Εξακουςτοδιανϐσ, Ιϊμβλιχοσ, Μαρτινιανϐσ, Διονϑςιοσ, Αντωνύνοσ και Κωνςταντύνοσ. Ο Δϋκιοσ επιςκϋφτηκε την Ϊφεςο και ϋδωςε διαταγό να ςυγκεντρωθεύ ϐλοσ ο πληθυςμϐσ, για να θυςιϊςει ςτουσ θεοϑσ. Παρϊλληλα, ϋδωςε την εντολό να ςυλληφθοϑν ϐλοι οι χριςτιανού. Ο Μαξιμιλιανϐσ, που όταν γιοσ του επϊρχου τησ πϐλησ και υπηρετοϑςε με τουσ ϊλλουσ ϋξι φύλουσ ςτη φρουρϊ τησ περιοχόσ, ςτενοχωροϑνταν ιδιαύτερα με την κατϊςταςη αυτό και κϊθε φορϊ που αναγγϋλλονταν η τϋλεςη τησ θυςύασ, πόγαινε ςε ϋναν μικρϐ ναϐ, μαζύ με τουσ φύλουσ του, και προςεϑχονταν ϐχι μϐνο για να ϋχουν κουρϊγιο οι χριςτιανού που αντιμετϔπιζαν τον διωγμϐ, αλλϊ και να μην χαθοϑν οι ψυχϋσ των ειδωλολατρϔν. Ο Δϋκιοσ τουσ ςυνϋλαβε. Σουσ εύδε ϐμωσ νϋουσ και αποφϊςιςε να τουσ δϔςει προθεςμύα λύγεσ ημϋρεσ, προκειμϋνου να το ξαναςκεφτοϑνε. Οι επτϊ φύλοι αποφϊςιςαν να καταφϑγουν ςε ϋνα ςπόλαιο, που βριςκϐταν ϋξω απϐ την πϐλη, να κϊνουν την προςευχό τουσ και να περιμϋνουν την ϔρα του μαρτυρύου. ήταν ο αυτοκρϊτορασ επϋςτρεψε ςτην Ϊφεςο, διϋταξε να παρουςιαςτοϑν μπροςτϊ του. Σο προηγοϑμενο βρϊδυ, οι νϋοι προςευχόθηκαν μϋχρι αργϊ και κουραςμϋνοι αποκοιμόθηκαν. Ο Θεϐσ ϐμωσ επϋτρεψε να μην ξυπνόςουν καθϐλου. Ο Δϋκιοσ μϊταια τουσ περύμενε. ήταν πληροφορόθηκε απϐ τουσ γονεύσ των παιδιϔν, παρϊ το ϐτι αρχικϊ εκεύνοι δεν όθελαν να το ποϑνε, ποϑ εύχαν καταφϑγει οι επτϊ φύλοι, διϋταξε να ςφραγύςουν την εύςοδο του ςπηλαύου και να βϊλουν πολλϋσ πϋτρεσ, για να μην μποροϑν να βγοϑνε απϐ κει. Δϑο χριςτιανού ιερεύσ κατϊφεραν μετϊ απϐ λύγεσ ημϋρεσ να πϊνε ςτο ςπόλαιο και να χαρϊξουν ςε δϑο μολυβϋνιεσ πλϊκεσ τα ονϐματα των επτϊ φύλων και να τισ τοποθετόςουν ςε ϋνα ςεντοϑκι, το οπούο το ϋκρυψαν κϊπου εκεύ κοντϊ. Μετά 194 χρϐνια, ϐταν αυτοκρϊτορασ πλϋον ςτο Βυζϊντιο όταν ο Θεοδϐςιοσ ο Μικρϐσ και οι διωγμού εύχαν ςταματόςει καθϔσ ο χριςτιανιςμϐσ εύχε γύνει επύςημη θρηςκεύα του κρϊτουσ, κϊποια αύρεςη διακόρυττε ϐτι δεν υπϊρχει ανϊςταςη των νεκρϔν. Ο αυτοκρϊτορασ παρακαλοϑςε το Θεϐ να δϔςει ϋνα ςημεύο, για να αντιληφθεύ ο κϐςμοσ ϐτι η αύρεςη δεν εύχε δύκιο. Σϐτε ο ιδιοκτότησ του κτόματοσ ςτο οπούο βριςκϐταν το ςπόλαιο ςτο οπούο όταν οι επτϊ φύλοι, αποφϊςιςε να φτιϊξει μϊνδρα για τα πρϐβατϊ του. Βρόκε ωσ πρϐςφορο υλικϐ τισ πϋτρεσ, που εύχαν ςφραγιςμϋνη την εύςοδο του ςπηλαύου. Ο Θεϐσ, εκεύνη την ϔρα, επϋτρεψε να ξυπνόςουν τα παιδιϊ απϐ τον βαθϑ τουσ ϑπνο. Αιςθϊνθηκαν να πεινοϑν. Αποφϊςιςαν να ςτεύλουν ϋναν απϐ αυτοϑσ, τον Ιϊμβλιχο, να πϊει ςτην Ϊφεςο να πϊρει ψωμύ για να φϊνε και να δει τι ςκϐπευε να κϊνει ο Δϋκιοσ, τη ςτιγμό που θα παρουςιϊζονταν μπροςτϊ του. Υτϊνοντασ ςτην εύςοδο τησ πϐλησ, ο Ιϊμβλιχοσ απϐρηςε βλϋποντασ το ςημεύο του ταυροϑ ςτισ πϐρτεσ των ςπιτιϔν. Ακϐμη, ϋμεινε ϋκπληκτοσ απϐ το γεγονϐσ ϐτι δεν αναγνϔριζε την ύδια την πϐλη. Πόγε ςτην αγορϊ, αγϐραςε ψωμύ και ϋδωςε ςτον φοϑρναρη ϋνα νϐμιςμα που εύχε. Εκεύνοσ τον ρϔτηςε μόπωσ εύχε βρει κϊποιον θηςαυρϐ, διϐτι το νϐμιςμα εύχε το ομούωμα ενϐσ πολϑ παλιοϑ αυτοκρϊτορα. Μαζεϑτηκε κϐςμοσ γϑρω του και τον ϋπιαςαν και τον πόγαν ςτον διοικητό τησ περιοχόσ. Αυτϐσ του ζότηςε να του αποκαλϑψει ποϑ βρόκε τον θηςαυρϐ. Ο Ιϊμβλιχοσ του απϊντηςε ϐτι τα νομύςματα ανόκαν ςτουσ γονεύσ του και ϐταν του εύπε τα ονϐματϊ τουσ, ο διοικητόσ απϐρηςε γιατύ αυτϊ τα ονϐματα του όταν παντελϔσ ϊγνωςτα. Ο Ιϊμβλιχοσ τϐτε του ζότηςε να πϊνε ςτο ςπόλαιο. Ο διοικητόσ πόρε τον Επύςκοπο τησ περιοχόσ και με πλόθη πιςτϔν μετϋβηςαν εκεύ. [93]

94 την εύςοδο τησ ςπηλιϊσ βρόκαν τισ μολυβϋνιεσ πλϊκεσ, που διηγοϑνταν το μαρτϑριο των αγύων. Μπόκαν μϋςα και βρόκαν και τουσ ϊλλουσ ϋξι νϋουσ. Ο επύςκοποσ και ο διοικητόσ ϋγραψαν ςτον αυτοκρϊτορα Θεοδϐςιο, αναγγϋλλοντϊσ του την ανϊςταςη των επτϊ παιδιϔν και εκεύνοσ πόγε ςτην Ϊφεςο, ϋπεςε ςτα πϐδια των παιδιϔν, ϊκουςε την θαυμαςτό ιςτορύα τουσ και την διϋδωςε ςε ϐλο τον κϐςμο, για να μϊθουν ϐλοι ϐτι υπϊρχει ανϊςταςη. Οι επτϊ νϋοι ϐμωσ ϋγειραν ςτο πλϊι και αποκοιμόθηκαν, αυτό τη φορϊ για πϊντα. Σο επϐμενο βρϊδυ εμφανύςτηκαν ςτον ϑπνο του αυτοκρϊτορα και του ζότηςαν να αφόςει τα ςϔματϊ τουσ μϋςα ςτο ςπόλαιο, για να περιμϋνουν την ανϊςταςη ϐλων των ανθρϔπων ςτην δευτϋρα παρουςύα του Φριςτοϑ. Σο ςπόλαιο υπϊρχει μϋχρι και ςόμερα και το ευλαβοϑνται ακϐμη και οι μουςουλμϊνοι, γιατύ η Ϊφεςοσ ανόκει ςτουσ Σοϑρκουσ. Η Εκκληςύα μασ τιμϊ την μνόμη των επτϊ παιδιϔν κϊθε χρϐνο ςτισ 4 Αυγοϑςτου. Σο πόλαιο των επτϊ Παύδων ϐπωσ εύναι ςόμερα ςτην Ϊφεςο. Β. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια πόγαινε ς ϋνα ναϐ: οι επτϊ νϋοι δεν αγωνιοϑςαν τϐςο για την δικό τουσ ζωό. Ϊχοντασ μεγϊλη αγϊπη τϐςο για το Φριςτϐ ϐςο και για τουσ ανθρϔπουσ, λυπϐντουςαν και προςευχϐντουςαν για τουσ ειδωλολϊτρεσ, οι οπούοι ϋχαναν την αιϔνια ζωό κοντϊ ςτο Φριςτϐ, μη μετανοϔντασ γιατύ παρϋμεναν κολλημϋνοι ςτην ειδωλολατρικό ζωό. Ο αληθινϐσ χριςτιανϐσ δεν ςκϋφτεται μϐνο την δικό του ςωτηρύα, αλλϊ και την ςωτηρύα των ϊλλων ανθρϔπων. Αυτϐ εύναι και το μεγϊλο μόνυμα τϐςο τησ αγϊπησ ϐςο και τησ αληθινόσ πύςτησ. Αποκοιμόθηκαν: ο ϑπνοσ των επτϊ παιδιϔν όταν ςα να εύχαν πεθϊνει. Για τον Δϋκιο, τουσ γονεύσ τουσ, τουσ ειδωλολϊτρεσ, αλλϊ και τουσ χριςτιανοϑσ δεν υπόρχε περύπτωςη να ξαναζόςουν. Γι αυτϐ και ο Δϋκιοσ διϋταξε να ςφραγιςτεύ το ςπόλαιο, ϔςτε να μην υπϊρξει περύπτωςη να βγοϑνε τα παιδιϊ απϐ κει, ακϐμη κι αν υπόρχε η παραμικρό υποψύα ϐτι θα μποροϑςε να εύναι ζωντανϊ. Αύρεςη που δεν πύςτευε ςτην ανϊςταςη των νεκρών: η αύρεςη αυτό ςτηρύζονταν ςτο λογικϐ και τισ αιςθόςεισ. Δεν εύχαν δει κανϋναν που να όξεραν ϐτι εύχε πεθϊνει, ο οπούοσ να ϋχει αναςτηθεύ. Ωρα, δεν υπϊρχει ανϊςταςη των νεκρϔν. Γι αυτϐ και εύχαν αρχύςει να ϋχουν επιτυχύα ανϊμεςα ςτουσ χριςτιανοϑσ. Ο αυτοκρϊτορασ ϐμωσ και οι χριςτιανού που πύςτευαν ςτην ανϊςταςη τϐςο του Φριςτοϑ ϐςο και ϐλων των ανθρϔπων, ϋνιωθαν ϐτι θλύψη, διϐτι και πϊλι θα χϊνονταν ψυχϋσ ϐντασ παραδομϋνεσ ςτην αύρεςη. Γι αυτϐ και ο Θεϐσ επϋτρεψε τα επτϊ παιδιϊ να ξυπνόςουν. Υαύνεται πωσ αυτϐσ όταν ο λϐγοσ που δεν τα ϊφηςε να πεθϊνουν, αλλϊ να κοιμηθοϑν επύ 194 χρϐνια. Για να κϊνει καλϐ ςτην Εκκληςύα. Πολλϋσ φορϋσ νομύζουμε ϐτι ο θϊνατοσ εύναι μεγϊλο κακϐ. Δεν εύναι πϊντα ϋτςι. Ο Θεϐσ ςκϋφτεται και ενεργεύ διαφορετικϊ ςε ςχϋςη μ αυτϐ που κϊνουμε εμεύσ οι ϊνθρωποι. Σο νϐμιςμα εύχε το ομούωμα ενϐσ παλιοϑ αυτοκρϊτορα: ασ φανταςτοϑμε την ϋκπληξη ϐλων των ανθρϔπων που εύδαν ϋναν νϋο ϊνθρωπο να ϋχει μαζύ του ϋνα νϐμιςμα 200 χρϐνων. Αλλϊ και η ϋκπληξη του Ιϊμβλιχου όταν μεγϊλη γιατύ εύδε το ςημεύο του ςταυροϑ ς ϐλα τα ςπύτια, ενϔ όξερε ϐτι υπόρχε διωγμϐσ εναντύον των χριςτιανϔν. Δεν ϋμενε λοιπϐν καμύα αμφιβολύα για το θαϑμα! Ο Αυτοκρϊτορασ ϋπεςε ςτα πϐδια των παιδιών: Δϐξαζε τον Θεϐ για το θαϑμα τησ ανϊςταςησ που ϋζηςε. Αλλϊ και εμεύσ διδαςκϐμαςτε απϐ τη ζωό των επτϊ παιδιϔν ϐτι αν υπϊρχει ςτην καρδιϊ μασ η πύςτη και η αγϊπη ςτο Φριςτϐ, τϐτε ο θϊνατοσ δεν εύναι τύποτε ϊλλο παρϊ ϋνασ ϑπνοσ μεγϊλοσ, ο οπούοσ θα τερματιςτεύ ϐταν γύνει η Δευτϋρα Παρουςύα του Φριςτοϑ, η κοινό ανϊςταςη. ίπνο πϋραςε ο Λϊζαροσ, περιμϋνοντασ το Φριςτϐ να τον αναςτόςει, ακϐμη κι αν ϐλοι νϐμιςαν ϐτι ο Λϊζαροσ δεν επρϐκειτο να ξαναζόςει. ήμωσ η αγϊπη και η δϑναμη του Φριςτοϑ τον ξανϊφερε ςτη ζωό, για να πειςτοϑμε ϐτι η ανϊςταςη μασ περιμϋνει ϐλουσ. Ο θϊνατοσ δεν ϋχει καμύα δϑναμη επϊνω ςτον ϊνθρωπο που πιςτεϑει ςτο Φριςτϐ. Η ανϊςταςη ϐμωσ ξεκινϊ απ αυτόν τη ζωό και ϋχει να κϊνει με τη [94]

95 ςχϋςη με το Φριςτϐ. Γιατύ αν αγαποϑμε τον Κϑριο και πιςτεϑουμε ς Αυτϐν, τϐτε όδη ϋχουμε αναςτηθεύ. Δεν φοβϐμαςτε τον θϊνατο, οϑτε καμύα κακύα. Γιατύ η πύςτη μασ δύνει δϑναμη να αντϋξουμε. Απϐ την παιδικό μασ ηλικύα λοιπϐν ασ θυμϐμαςτε ϐτι ο ςκοπϐσ τησ ζωόσ μασ εύναι να πορευϐμαςτε κοντϊ ςτο Φριςτϐ και να νικϊμε με την Ανϊςταςη τϐςο τη δικό του ϐςο και την δικό μασ τον θϊνατο, που εύναι ο χωριςμϐσ μασ απϐ Εκεύνον, που εύναι κϊθε αμαρτύα και κϊθε κακϐ. Ανϊςταςη ςημαύνει ζωό. Θϊνατοσ ςημαύνει ϑπνοσ. Γι αυτϐ και τα νεκροταφεύα ςτην Εκκληςύα ονομϊζονται κοιμητόρια. Σην χαρϊ και την βεβαιϐτητα τησ ανϊςταςησ ασ τη ζοϑμε απϐ τϔρα λοιπϐν και ασ περϊςουμε την Μεγϊλη Εβδομϊδα ςτην Εκκληςύα και ςτη χαρϊ τησ. Ερωτόςεισ 1. Γιατύ ςτενοχωριϐντουςαν περιςςϐτερο τα επτϊ παιδιϊ ϐταν ξϋςπαςε ο διωγμϐσ; 2. Πϋθαναν ό αποκοιμόθηκαν τα επτϊ παιδιϊ ςτο ςπόλαιο; 3. Γιατύ ο Θεϐσ θϋληςε να αναςτηθοϑν μετϊ απϐ τϐςα χρϐνια; 4. Σι ςημαύνει για μασ η ανϊςταςη; 5. Πϔσ μποροϑμε να ζόςουμε την Μεγϊλη Εβδομϊδα αληθινϊ; υμπϋραςμα Ο θϊνατοσ εύναι ϑπνοσ που μασ κϊνει να περιμϋνουμε την Ανϊςταςη. Η πύςτη και η αγϊπη μασ κϊνουν να ξυπνοϑμε απϐ αυτό τη ζωό και να χαιρϐμαςτε την παρουςύα του Φριςτοϑ ςτην Εκκληςύα. Απολυτύκιο αγύων Επτϊ παύδων των εν Εφϋςω (όχοσ γ. Θεύασ Πύςτεωσ) Θεύω Πνεϑματι, αφθαρτιςθϋντεσ, πολυχρϐνιον, όνυςαν ϑπνον, οι εν Εφϋςω επτϊριθμοι Μϊρτυρεσ και αναςτϊντεσ πιςτοὺσ εβεβαύωςαν, την των ανθρϔπων κοινὴν εξανϊςταςιν ϐθεν ϊπαντεσ, ςυμφϔνωσ τοϑτουσ τιμόςωμεν, δοξϊζοντεσ Φριςτὸν τον πολυϋλεον. Αρ οαίνξτμε Βρείτε έξι λέξεις του κειμένου που κρύβονται στο κρυπτόλεξο. Δ Φ Δ Ο Η Σ Σ Δ Π Σ Α Ο Σ Μ Α Φ Ρ Ο Τ Ρ Α Α Α Γ Σ Α Π Η Λ Α Ι Ο Α Ν Ο Μ Ι Μ Α Μ Π Λ Α Κ Δ Γ Α [95]

96 Ζωγρϊφιςε τουσ επτϊ παύδεσ εν Εφϋςω [96]

97 ΤΝΑΝΣΗΗ και Η αγύα Μαρύνα Η Αγύα Μαρύνα ϋζηςε τα χρϐνια που κυβερνοϑςαν τον κϐςμο οι Ρωμαύοι και δύωκαν τουσ χριςτιανοϑσ (270 μ.φ.). Οι γονεύσ τησ Μαρύνασ όταν ειδωλολϊτρεσ και ο πατϋρασ τησ μϊλιςτα όταν ιερϋασ των ειδϔλων, των ψεϑτικων δηλαδό θεϔν. ήταν η Μαρύνα όταν μωρϊκι πϋθανε η μητϋρα τησ και ανϋθεςαν το μεγϊλωμϊ τησ ςε μια γυναύκα χωρικό, που όταν μϊλιςτα και κρυπτοχριςτιανό. Αυτό η γυναύκα μιλοϑςε ςυνεχϔσ ςτη Μαρύνα για τον αληθινϐ Θεϐ και ϋτςι η μικρό Μαρύνα, μεγαλϔνοντασ πύςτευε και αγαποϑςε τον Φριςτϐ ϐλο και περιςςϐτερο. ήταν ο πατϋρασ τησ το ϋμαθε αυτϐ θϑμωςε τϐςο πολϑ που δεν όθελε να την ξαναδεύ μπροςτϊ του. Αυτό ϐμωσ δεν απελπύςτηκε, αλλϊ ςυνϋχιζε να προςεϑχεται γι αυτϐν, να μαλακϔςει η ςκληρό του καρδιϊ. την Αντιϐχεια τησ Μικρϊσ Αςύασ, ϐπου ζοϑςε η Μαρύνα, ϋνασ ϊρχοντασ, ο Ολϑμβριοσ, τη ςυνϊντηςε τυχαύα και θαϑμαςε την ομορφιϊ τησ. Πρϐςταξε να του τη φϋρουν ςτο αρχοντικϐ του να τησ μιλόςει και ϋτςι ϋγινε. Η Μαρύνα όταν τϐτε 15 χρονϔν. Ο Ολϑμβριοσ διαπύςτωςε πωσ η Μαρύνα όταν χριςτιανό, αλλϊ δεν το ϋβαλε κϊτω. Σησ εύπε πωσ επιθυμεύ να την παντρευτεύ και να την κϊνει αρχϐντιςςα, αν αυτό απαρνηθεύ τον Φριςτϐ και θυςιϊςει ςτα εύδωλα. Αλλιϔσ θα τη βαςϊνιζε μϋχρι θανϊτου «Σύποτα δεν μπορεύ να με χωρύςει απϐ τον Φριςτϐ. Αυτϐσ θα με βοηθόςει και θα αντϋξω ϐλα τα βαςανιςτόρια», απϊντηςε η Μαρύνα. ή, τι εύπε ο Ολϑμβριοσ το ϋκανε. Βαςϊνιςε φρικτϊ και μετϊ ϋριξε ςτη φυλακό τη Μαρύνα. Η Αγύα δε ςταμϊτηςε ϐςο βριςκϐταν ςτο ςκοτεινϐ μπουντροϑμι να προςεϑχεται και να ευχαριςτεύ τον Φριςτϐ για τη δϑναμη που τησ ϋδωςε να αντϋξει τα βαςανιςτόρια! Ξαφνικϊ ϐμωσ ακοϑει ϋνα περύεργο, απαύςιο ςϑρςιμο δύπλα τησ και ςκϑβοντασ βλϋπει ϋνα φύδι να την πληςιϊζει. Ϋταν το ταγκαλϊκι που όθελε να την τρομοκρατόςει. Η Μαρύνα κϊνει το ςταυρϐ τησ ϐμωσ και το φύδι εξαφανύζεται. Ση θϋςη του παύρνει ϋνασ αποκρουςτικϐσ ςκϑλοσ με κϋρατα ςτο κεφϊλι. Η Αγύα δεν τρϐμαξε, αλλϊ ψϑχραιμα και με πύςτη ςτην καρδιϊ τον πιϊνει απϐ τα κϋρατα και τον ρύχνει δυνατϊ κϊτω. Σο θηρύο εξαφανύςτηκε. Αμϋςωσ ϋνα φωσ πλημμυρύζει το κελύ και ϋνασ φωτεινϐσ ςταυρϐσ φαύνεται πϊνω απϐ την Αγύα. «Φαύρε Μαρύνα, κϐρη πιςτό και φρϐνιμη, γιατύ ντρϐπιαςεσ τον εχθρϐ! Φαύρε, γιατύ ςόμερα θα ϋρθεισ ςτο ςπύτι μου!». Η Αγύα γονϊτιςε και ϋνιωςε μεγϊλη χαρϊ μϋςα τησ! Ακϐμα και οι πληγϋσ ςτο ςϔμα τησ ϊρχιςαν να φεϑγουν. Ο Φριςτϐσ όταν κοντϊ τησ, δεν την ϊφηςε οϑτε ςτιγμό! Σην επϐμενη μϋρα ο Ολϑμβριοσ δεν πύςτευε ςτα μϊτια του ϐτι αντύκριζε τη Μαρύνα χωρύσ πληγϋσ. Πολλού ϊνθρωποι που εύδαν το θαϑμα πύςτεψαν μϊλιςτα και ζότηςαν να βαπτιςθοϑν. Η οργό του Ολϑμβριου όταν απερύγραπτη! Διατϊζει, λοιπϐν να θανατϔςουν την Αγύα. «Κϑριε, ευχαριςτϔ που με αξύωςεσ να μαρτυρόςω για ϋνα!», όταν τα τελευταύα λϐγια τησ Μαρύνασ πριν γονατύςει με θϊρροσ μπροςτϊ ςτουσ ςτρατιϔτεσ. Ϋταν 15 χρονϔν ϐταν οι ϊγγελοι του ουρανοϑ παρϋλαβαν την ψυχό τησ. Η Εκκληςύα μασ τιμϊ την Αγύα Μαρύνα κϊθε χρϐνο ςτισ 17 Ιουλύου ωσ μεγαλομϊρτυρα. Ερμηνευτικϊ ςχϐλια Κρυπτοχριςτιανού: όταν οι ϊνθρωποι που ενϔ πύςτευαν ςτο Θεϐ το ϋκρυβαν απϐ φϐβο μόπωσ το μϊθουν οι ειδωλολϊτρεσ ϊρχοντεσ και τουσ υποχρεϔςουν να αλλϊξουν πύςτη. [97]

98 Δεν απελπύςτηκε η Μαρύνα : η Αγύα Μαρύνα όταν ακϐμα παιδύ ϐταν ο πατϋρασ τησ την απϋρριψε επειδό ϋμαθε πωσ όταν χριςτιανό. Δεν ϋχαςε την αγϊπη τησ ϐμωσ γι αυτϐν, εξακολουθοϑςε να προςεϑχεται, γιατύ η πύςτη ςτο Φριςτϐ δε χωρύζει την καρδιϊ μασ απϐ κανϋναν ϊνθρωπο, τη μαλακϔνει και ο πϐνοσ που μασ προκαλοϑν ϐςοι δε μασ θϋλουν γύνεται προςευχό γι αυτοϑσ. «Ο Φριςτϐσ θα με βοηθόςει να αντϋξω ϐλα τα βαςανιςτόρια»: η Αγύα βλϋπουμε να αντιμετωπύζει γενναύα, με ανδρεύα ϐ, τι φρικτϐ ξϋρει πωσ την περιμϋνει. ήςο γενναύοσ κι αν εύναι ϋνασ ϊνθρωποσ ϐμωσ δεν μπορεύ να φϋρεται τϐςο θαρραλϋα ϐταν ξϋρει πϐςο ςκληρϊ πρϐκειται να βαςανιςτεύ ό ακϐμα και να πεθϊνει. Σο Ωγιο Πνεϑμα εύναι αυτϐ που δύνει ανδρεύα και χαρϊ μαζύ ςτην Αγύα που ϋχει να αντιμετωπύςει τϐςα βαςανιςτόρια. ϋνασ τερατώδησ δρϊκοσ: το ταγκαλϊκι μεταμορφϔθηκε ςε φύδι και ςε ςκϑλο για να τρομϊξει την αγύα και να την κϊνει να πιςτϋψει ϐτι δεν υπϊρχει ϊλλοσ δρϐμοσ απϐ το να πιςτϋψει ςτα εύδωλα. Η Αγύα ϐμωσ, οπλιςμϋνη με την δϑναμη τησ πύςτησ, θα ςυντρύψει τον διϊβολο (ϐπωσ φαύνεται και ςτην εικϐνα τησ), δεύχνοντασ ϐτι ο Θεϐσ δύνει δϑναμη ςε εκεύνουσ που Σον εμπιςτεϑονται, ακϐμη κι αν η οδϐσ εύναι μαρτυρικό. «Κϑριε, ς ευχαριςτώ που με αξύωςεσ να μαρτυρόςω για ϋνα!»: Σο μαρτϑριο που πϋραςε η Αγύα Μαρύνα δεν εύναι κϊτι που θα μποροϑςε κϊθε ϊνθρωποσ να το περϊςει. ήλοι μασ ϐμωσ περνϊμε δυςκολύεσ, πϐνο, λϑπη και απογοότευςη ςτη ζωό μασ και αυτϊ εύναι μικρϊ και μεγϊλα μαρτϑρια. Ο Θεϐσ ϐμωσ αργϊ ό γρόγορα δεν ξεχνϊ να μασ δϔςει να καταλϊβουμε γιατύ τα περνϊμε αυτϊ και μασ γεμύζει πϊλι με χαρϊ ϐταν Σου το ζητϊμε. Η χαρϊ αυτό εύναι τϐςο ξεχωριςτό που θα μασ κϊνει και μασ να Σον ευχαριςτόςουμε για τον πϐνο που περϊςαμε. Η πύςτη καθιςτϊ τον ϊνθρωπο όρωα, ϐχι ςαν τουσ όρωεσ τησ τηλεϐραςησ ό του κινηματογρϊφου, που χρηςιμοποιοϑν το δϐγμα «ο ςκοπϐσ αγιϊζει τα μϋςα», αλλϊ ωσ εκεύνουσ τουσ ξεχωριςτοϑσ, που γύνονται ϊγιοι, δηλαδό αντιτϊςςουν την αγϊπη, την υπομονό, τον αγϔνα μϋχρι το τϋλοσ τησ ζωόσ τουσ να μην ξεχϊςουν το Θεϐ που τουσ αγαπϊ. Σϋτοιοι όρωεσ να γύνουμε κι εμεύσ ςτη ζωό μασ. Σο καλοκαύρι, λοιπϐν, αλλϊ και ς ϐλη τη ζωό μασ να θυυμϐμαςτε ϐτι η νεϐτητα ςυνδϋεται με την πύςτη και το Φριςτϐ, για να ϋχει νϐημα. Οι ϊγιοι εύναι οι αληθινού όρωεσ ϐχι μϐνο για την Εκκληςύα, αλλϊ και τη ζωό μασ και μασ δύνουν αληθινό αςφϊλεια. Ερωτόςεισ 1. Γιατύ η γυναύκα που μεγϊλωςε την Μαρύνα όταν κρυπτοχριςτιανό; 2. Γιατύ η Μαρύνα δεν ϊκουςε τα λϐγια του Ολϑμβριου; 3. Σι ϋκανε την Μαρύνα να μην φοβηθεύ το ταγκαλϊκι; 4. Ποιοσ εύναι ο αληθινϐσ όρωασ για την πύςτη; υμπϋραςμα Νϋοσ ςημαύνει ϊγιοσ, ϊγιοσ ςημαύνει όρωασ με τη βοόθεια του Φριςτοϑ. Αυτϐ το δρϐμο ακολουθόςουμε μϋςα ςτην Εκκληςύα! ασ Απολυτύκιο Αγύασ Μαρύνασ (όχοσ πλ. α. Σον ςυνϊναρχον) Σου εχθροϑ τασ ενϋδρασ ρϔμη διϋφυγεσ και αυτϔ προςπλακεύςα υπερηκϐντιςασ και εκ Θεοϑ την δαψιλόν χϊριν απεύληφασ αποςοβεύν εκ των πιςτϔν τασ νϐςουσ τασ λυμαινϔδεισ. διϐ πρϋςβευε τω Κυρύω υπϋρ ημϔν, Μαρύνα ϋνδοξε. Αρ οαίνξτμε υμπληρϔνω την ακροςτιχύδα τησ Αγύασ Μαρύνασ: Μ _ Α Ρ Ι _ Ν Α 1. Πϔσ λϋμε τουσ Αγύουσ που βαςανύζονται και για τον Φριςτϐ; 2. Η Αγύα ζοϑςε ςτην τησ Μικρϊσ Αςύασ. 3. Σην εποχό εκεύνη κυβερνοϑςαν οι 4. Ο πειραςμϐσ παρουςιϊςθηκα μεταμορφωμϋνοσ ςε (αντ.) 5. Η Αγύα Μαρύνα μαρτϑρηςε πολϑ 6. Φαρακτηριςτικϐ τησ Αγύασ Μαρύνασ. Να ζωγραφύςεισ την αγύα Μαρύνα να νικϊ το ταγκαλϊκι: [98]

99 [99]

«Σε μια ρώγα από σταφύλι» Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για το Αμπέλι, το Σταφύλι & το Κρασί

«Σε μια ρώγα από σταφύλι» Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για το Αμπέλι, το Σταφύλι & το Κρασί «Σε μια ρώγα από σταφύλι» Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για το Αμπέλι, το Σταφύλι & το Κρασί Κάκκου Μαρία Γ 1 τάξη του 6 ου Δ.Σ. Μεσολογγίου Μεσολόγγι 2013 Εισαγωγή Πληροφοριακό υλικό Το αμπέλι και το κρασί είναι

Διαβάστε περισσότερα

ΛΕΝΕ ΟΤΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ περνάει πρώτα από το στομάχι.

ΛΕΝΕ ΟΤΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ περνάει πρώτα από το στομάχι. ΣΤΗ ΓΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ 27 ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ περνάει πρώτα από το στομάχι. Ο Τζόνι πάντα γελούσε όταν το άκουγε αυτό. «Αν ήταν έτσι, ο μπαμπάς θα είχε ερωτευτεί τη θεία Πιπίνα», έλεγε στη

Διαβάστε περισσότερα

Εκκλησία Παναγίας Χρυσοαιματούσης στη

Εκκλησία Παναγίας Χρυσοαιματούσης στη Εκκλησία Παναγίας Χρυσοαιματούσης στη Χλώρακα 1924 1928. Επειδή η εκκλησία της Παναγίας της Χρυσελεούσης ήταν μικρή και δεν εχωρούσε τον κόσμο κατά τις μεγάλες εορτές όπου όλοι οι πιστοί πήγαιναν να λειτουργηθούν,

Διαβάστε περισσότερα

ολική άρνηση στράτευσης

ολική άρνηση στράτευσης καμιια κανενασ ειρηνη φανταροσ με τ αφεντικα ποτε και πουθενα ολική άρνηση στράτευσης και διανέμεται χωρίς αντίτιμο. Τυπώθηκε τον Οκτώβρη του 2011 σε 1000 αντίτυπα αντί εισαγωγής] Η μπροσούρα αυτή περιλαμβάνει

Διαβάστε περισσότερα

Μάρτιος- Απρίλιος 2009, Έτος 13ο - Τεύχος 72ο. Εκδίδεται από το Γρ α φ ε ί ο Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου

Μάρτιος- Απρίλιος 2009, Έτος 13ο - Τεύχος 72ο. Εκδίδεται από το Γρ α φ ε ί ο Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου Μάρτιος- Απρίλιος 2009, Έτος 13ο - Τεύχος 72ο Εκδίδεται από το Γρ α φ ε ί ο Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου Περιεχόμενα 3 4 5 6 8 9 10 11 12 14 17 18 20 22 24 Πασχαλινό Μήνυμα Σεβασμιωτάτου

Διαβάστε περισσότερα

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΚΑΙ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΠΑΓΚΥΠΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2014 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΚΑΙ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΠΑΓΚΥΠΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2014 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΚΑΙ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΠΑΓΚΥΠΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2014 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑ: ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 3 ΩΡΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 19 ΜΑΪΟΥ

Διαβάστε περισσότερα

Προς Τον Πρόεδρο του Συλλόγου Κανδυλιωτών Του Νομού Αρκαδίας Κεραμεικού 23 Τ.Κ.10437 Α Θ Η Ν Α. Αγαπητοί συμπατριώτες από την Κανδήλα

Προς Τον Πρόεδρο του Συλλόγου Κανδυλιωτών Του Νομού Αρκαδίας Κεραμεικού 23 Τ.Κ.10437 Α Θ Η Ν Α. Αγαπητοί συμπατριώτες από την Κανδήλα Προς Τον Πρόεδρο του Συλλόγου Κανδυλιωτών Του Νομού Αρκαδίας Κεραμεικού 23 Τ.Κ.10437 Α Θ Η Ν Α Αγαπητοί συμπατριώτες από την Κανδήλα Πριν από αρκετό καιρό έλαβα από το συνάδελφο φιλόλογο και φίλο κ. Κωνσταντίνο

Διαβάστε περισσότερα

Πρακτικό 1/2014 της συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Λήμνου, της 10 ης Ιανουαρίου 2014

Πρακτικό 1/2014 της συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Λήμνου, της 10 ης Ιανουαρίου 2014 Πρακτικό 1/2014 της συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Λήμνου, της 10 ης Ιανουαρίου 2014 Στη Μύρινα Λήμνου, σήμερα την 10 η Ιανουαρίου 2014, ημέρα Παρασκευή και ώρα 13:00 στην αίθουσα συνεδριάσεων

Διαβάστε περισσότερα

ΙΗΓΗΜΑ. Ιωάννη Γ. Θαλασσινού.

ΙΗΓΗΜΑ. Ιωάννη Γ. Θαλασσινού. ΙΗΓΗΜΑ «Άγγελέ μου πρόσεξε, μη χάσεις τα φτερά σου»! Ιωάννη Γ. Θαλασσινού. Κάποτε, λέει ένας μύθος, ήταν ένας άγγελος, που θέλησε να γνωρίσει τις χαρές και τις ηδονές, που ξελογιάζουν τους ανθρώπους. Ήταν

Διαβάστε περισσότερα

6. Ρ. Μούζιλ, Ο νεαρός Τέρλες

6. Ρ. Μούζιλ, Ο νεαρός Τέρλες 35 6. Ρ. Μούζιλ, Ο νεαρός Τέρλες Τα πάντα γύρω του έμοιαζαν τώρα άδεια και βαρετά. Στο μεταξύ είχε μεγαλώσει κάτι άγνωστο και σκοτεινό ένιωθε να ξυπνάει μέσα του: ήταν η εφηβεία που άρχιζε. Και την κρίσιμη

Διαβάστε περισσότερα

Απαντήσεις Λογοτεχνίας

Απαντήσεις Λογοτεχνίας Απαντήσεις Λογοτεχνίας 1) Το είδος του ποιήματος Στον Κρητικό ο Σολωμός επιχειρεί να εφαρμόσει έναν συνδυασμό του δραματικού, αφηγηματικού και λυρικού τρόπου: το ποίημα παρουσιάζεται ως δραματικός μονόλογος

Διαβάστε περισσότερα

Παύλος Νιρβάνας. Το αγριολούλουδο

Παύλος Νιρβάνας. Το αγριολούλουδο Παύλος Νιρβάνας Το αγριολούλουδο μυθιστόρημα ένα ηλεκτρονικό βιβλίο από την Λέσχη του Βιβλίου το μεγαλύτερο ελληνικό διαδικτυακό φόρουμ για το διάβασμα. Πρώτη δημοσίευση: Εφημερίδα "Πατρίς" 1922-1923 Αυτή

Διαβάστε περισσότερα

E.E., Παρ. I, Αρ. 2639, 18.10.91

E.E., Παρ. I, Αρ. 2639, 18.10.91 E.E., Παρ. I, Αρ. 2639, 18.10.91 1773 Ν.179/91 Ο ΠΕΡΙ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΣΗΜΑΝΣΗΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΜΕΤΑΛΛΑ ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ 1991 ΔΙΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΜΕΡΟΣ Ι ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 1. Συνοπτικός

Διαβάστε περισσότερα

Βιογραφικό Σημείωμα ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ

Βιογραφικό Σημείωμα ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ 1 Βιογραφικό Σημείωμα ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ Ο πατέρας του Ιωσήφ (Σήφης) Ρούσσου Κούνδουρος γεννήθηκε το 1885 στον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου Κρήτης και σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Η σύζυγός του

Διαβάστε περισσότερα

www.stamoulis.gr ίλοι μας, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ Α.Ε.

www.stamoulis.gr ίλοι μας, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ Α.Ε. Φ ίλοι μας, Με μεγάλη χαρά σας παρουσιάζουμε τις συλλογές ΑΘΩΣ/ΠΑΙΔΙΚΑ και ΑΘΩΣ/ΕΦΗΒΙΚΑ των εκδόσεων Σταμούλη που έχουν στόχο να συμβάλλουν στην πνευματική καλλιέργεια των παιδιών μας. Οι εκδόσεις Αθ.

Διαβάστε περισσότερα

Κ. ΘΕΟΤΟΚΗΣ, Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ

Κ. ΘΕΟΤΟΚΗΣ, Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ Κ. ΘΕΟΤΟΚΗΣ, Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ Κεφάλαιο Α Σαν καλή νοικοκυρά η σιόρα Επιστήμη η Τρινκούλαινα εσηκώθηκε πρωί πρωί από το κρεβάτι, εφόρεσε μόνο το μεσοφόρι της, έσιαξε λίγο τα μαλλιά της, άνοιξε την πόρτα

Διαβάστε περισσότερα

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ www.korinthia.net/foni

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ www.korinthia.net/foni Η ΠΡΩΤΗ ΣΕ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ Ετήσια συνδρομή 25 Τιμή φύλλου 0,50 e-mail: fonikor@oene.gr Κωδικός 2293 Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ

Διαβάστε περισσότερα

Πλεονάκις επολέμησάν με εκ νεότητός μου και γαρ ουκ ηδυνήθησάν μοι ΨΑΛΜΟΣ ΡΚΗ'

Πλεονάκις επολέμησάν με εκ νεότητός μου και γαρ ουκ ηδυνήθησάν μοι ΨΑΛΜΟΣ ΡΚΗ' ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ (1959) Πλεονάκις επολέμησάν με εκ νεότητός μου και γαρ ουκ ηδυνήθησάν μοι ΨΑΛΜΟΣ ΡΚΗ' Η ΓΕΝΕΣΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ το φως Και η ώρα η πρώτη που τα χείλη ακόμη στον πηλό δοκιμάζουν τα πράγματα του κόσμου

Διαβάστε περισσότερα

Κύρταμο, ή κρίταμο, ή κρίθαμνο. Το γνωρίζουμεν

Κύρταμο, ή κρίταμο, ή κρίθαμνο. Το γνωρίζουμεν Χλωρίδα της Χλώρακας Κύρταμο, ή κρίταμο, ή κρίθαμνο. Το γνωρίζουμεν αμέσως από το ασπροπράσινο χρώμα των φύλλων του που είναι λεία και σαρκώδη. Ανθίζει το καλοκαίρι. Τα άνθη του σχηματίζουν «σκιάδιο» και

Διαβάστε περισσότερα

Από τα σπορ στην καθημερινή ζωή. Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι.

Από τα σπορ στην καθημερινή ζωή. Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι. Εφαρμογή Προγραμμάτων που προωθούν την Ισότητα στην Κοινωνία - ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ Από τα σπορ στην καθημερινή ζωή. Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι. ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ (Δ', Ε, ΣΤ' Δημοτικού) ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ

Διαβάστε περισσότερα

Βάιος Φασούλας ΜΑΡΙΝΑ. Μυθιστόρημα

Βάιος Φασούλας ΜΑΡΙΝΑ. Μυθιστόρημα Βάιος Φασούλας ΜΑΡΙΝΑ Μυθιστόρημα ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΖΗΤΗ Θεσσαλονίκη 2009 www.ziti.gr Γερμανία. Φθινόπωρο του 2003. Δε φαίνεται σαν το περυσινό, που το πρόσωπό του άρχισε να το δείχνει προς το τέλος του Οκτώβρη

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΟΙΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΟΙΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΑΓΩΝΑΣ 1 ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ - ΕΤΟΣ ΙΔ - ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 175 ΤΙΜΗ, 0,015 ευρώ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΑΙΟΛΟΥ 20 & ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΩΝ, 41221, ΚΩΔ. ΥΠ. 1603, ΛΑΡΙΣΑ - δεκεμβριοσ 2011 ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ (13/12/1943)

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ 30/ 11 / 2014 Διάρκεια: 3 ώρες Μαθητής/τρια:.. Τμήμα Μονάδες /100 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ Μίαν ἡμέραν τὴν ἐπλησίασα ἀπαρατήρητος, ἐνῷ ἔκλαιε γονυπετὴς πρὸ

Διαβάστε περισσότερα

Ισχυρότατη εντολή. Συνελήφθη τρίτος ύποπτος Τρίτος Ελλαδίτης συνελήφθη ως ύποπτος για το πενταπλό φονικό στην Αγία

Ισχυρότατη εντολή. Συνελήφθη τρίτος ύποπτος Τρίτος Ελλαδίτης συνελήφθη ως ύποπτος για το πενταπλό φονικό στην Αγία ΑΥΡΙΟ Η ΕΚΡΗΞΗ ΤΟΥ ΙΒΑΝ Ξέσπασμα από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην καθιερωμένη δημοσιογραφική διάσκεψη που αντέδρασε όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει κατά πόσον υπάρχει εσωστρέφεια στο ΑΠΟΕΛ και αν αποκρύπτονται

Διαβάστε περισσότερα

Τρεμοσβήνουν... τα φώτα του Ιδρύματος Ελ. Βενιζέλος

Τρεμοσβήνουν... τα φώτα του Ιδρύματος Ελ. Βενιζέλος Χανιώτικα νέα Χανιώτικα νέα AΡ. ΦΥΛΛΟΥ 14.104 ΤΙΜΗ 0,60 Κ Α Θ Η Μ Ε Ρ Ι Ν Η Ε Φ Η Μ Ε Ρ Ι Δ Α Τ Ω Ν Χ Α Ν Ι Ω Ν www.haniotika-nea.gr / e-mail: info@haniotika-nea.gr ΠΕΜΠΤΗ 14.11.2013 ΣΤΑ ΠΕΡΙΒΟΛΙΑ ΕΙΚΟΝΕΣ

Διαβάστε περισσότερα

Τεχνικές Θεάτρου, Θεατρικού Παιχνιδιού, Εκπαιδευτικού Δράματος νικος γκοβας Ο σχεδιασμός μιας σειράς μαθημάτων , , Οι δυναμικές εικόνες

Τεχνικές Θεάτρου, Θεατρικού Παιχνιδιού, Εκπαιδευτικού Δράματος νικος γκοβας Ο σχεδιασμός μιας σειράς μαθημάτων , , Οι δυναμικές εικόνες Τεχνικές Θεάτρου, Θεατρικού Παιχνιδιού, Εκπαιδευτικού Δράματος νικος γκοβας (από το βιβλίο Για ένα νεανικό δημιουργικό θέατρο: ασκήσεις, παιχνίδια, τεχνικές) Ο σχεδιασμός μιας σειράς μαθημάτων Κάθε μάθημα

Διαβάστε περισσότερα

Κεφάλαιο 19. Καταστάσεις στις Οποίες Χάνουμε την Αγάπη και την Ευτυχία μας

Κεφάλαιο 19. Καταστάσεις στις Οποίες Χάνουμε την Αγάπη και την Ευτυχία μας Κεφάλαιο 19 Καταστάσεις στις Οποίες Χάνουμε την Αγάπη και την Ευτυχία μας Θα μπορέσουμε να αγαπάμε τους άλλους πιο ολοκληρωμένα και σταθερά, όταν μπορέσουμε να απελευθερωθούμε από το λαβύρινθο των δυσάρεστων

Διαβάστε περισσότερα

ΒΙΒΛΙΟ ΔΑΣΚΑΛΟΥ «Νεοελληνική Γλώσσα Α-Γ Γυμνασίου»

ΒΙΒΛΙΟ ΔΑΣΚΑΛΟΥ «Νεοελληνική Γλώσσα Α-Γ Γυμνασίου» ΥΠΕΠΘ / ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ» Γ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΕΡΓO ΣΥΓΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΜΕΝO ΚΑΤΑ 80% ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΤ ΚΑΙ ΚΑΤΑ 20% ΑΠΟ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ «Ολοκληρωμένη

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΧΟΛΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΧΟΛΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΧΟΛΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Της Περάκη Εμμανουέλας ΘΕΜΑ: «ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Διαβάστε περισσότερα

ΡΑΔΑΝΘΥΣ ΝΕΟΝΑΚΗΣ -ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Γ. ΔΡΑΚΑΚΗΣ

ΡΑΔΑΝΘΥΣ ΝΕΟΝΑΚΗΣ -ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Γ. ΔΡΑΚΑΚΗΣ ΡΑΔΑΝΘΥΣ ΝΕΟΝΑΚΗΣ -ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Γ. ΔΡΑΚΑΚΗΣ «Διάγομεν εν καλή καταστάσει επί του παρόντος το αυτό και δι υμάς ποθώ» Είναι η στερεότυπη εισαγωγή μιας σειράς επιστολών του μετανάστη Θεόφιλου Παρθενάκη στον

Διαβάστε περισσότερα

Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Η

Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Η ΓΚΟΜΠΕΝ/ΑΒΡΙΤΣ/ΡΟΚΕΡ κ.α. Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Η αποτυχία του κρατικού καπιταλισμού Μετάφραση Νίκος Β. Αλεξίου ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ Τίτλος: Η Ρωσική Επανάσταση Μετάφραση: Νίκος Β. Αλεξίου Στοιχειοθεσία: N.M.

Διαβάστε περισσότερα

Δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη η επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - εφοπλιστών

Δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη η επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - εφοπλιστών ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΑΠΟΜΑΧΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ Π Ε Σ - Ν Α Τ Κολοκοτρώνη 99 (3 ος όροφος) - Πειραιάς ΤΚ: 185 35 Τηλ/Φαξ: 210 4137271 - email: pesnat.pesnat@gmail.com Χρόνος Ίδρυσης 1979 Α Φ

Διαβάστε περισσότερα

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 73. Η λάμψη της εξέγερσης είναι παντοτινή...

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 73. Η λάμψη της εξέγερσης είναι παντοτινή... 1 ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 73 Η λάμψη της εξέγερσης είναι παντοτινή... 2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Σελ.3 Το πολυτεχνείο δεν τέλειωσε ποτέ Σελ.5 Η σύγχρονη κοινοβουλευτική «χούντα» Σελ.9 Χρονικό της Εξέγερσης (Τετάρτη 14/11) Σελ.10

Διαβάστε περισσότερα

Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Σχολή Επιστημών του ] Ανθρώπου *HJ. νθρωπολογίας

Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Σχολή Επιστημών του ] Ανθρώπου *HJ. νθρωπολογίας vm mi Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Σχολή Επιστημών του ] Ανθρώπου *HJ νθρωπολογίας Πολυτεχνείο 73. Συγκρότηση και αντιθέσεις των μεταπολιτευτικών μνημονικών αφηγήσεων. Πτυχιακή εργασία Σεβαστίδου Όλγα Επόπτρια

Διαβάστε περισσότερα

ΦΕΤΟΣ ΕΝ ΕΧΕΙ ΜΠΟΥΝΑΜΑ

ΦΕΤΟΣ ΕΝ ΕΧΕΙ ΜΠΟΥΝΑΜΑ Κωδικός 2417 Ε ΡΑ: ΦΙΛΙΠΠΙΑ Α ΕΤΟΣ ΕΚ ΟΣΗΣ 1957 Ι ΡΥΤΗΣ: ΚΩΝ/ΝΟΣ ΜΠΑΡΚΑΣ Ι ΙΟΚΤΗΤΣΗ-ΕΚ ΟΤΗΣ - ΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Κ. ΜΠΑΡΚΑΣ www.foniagroti.gr ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 εκεµβρίου 2012 Αριθ. Φύλλου 2358 Αρχ. Σπυρίδωνος

Διαβάστε περισσότερα

ΣΗΜΕΙΩΜΑ. Γρεβενά 22/05/2012

ΣΗΜΕΙΩΜΑ. Γρεβενά 22/05/2012 ΣΗΜΕΙΩΜΑ Το πρόγραμμα ΤΟΝ ΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ υλοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2011-12 στο 2ο Γυμνάσιο Γρεβενών με μαθητές της Α τάξης. Υπεύθυνος Καθηγητής: Θεοδοσίου Μαριάννα Γρεβενά 22/05/2012

Διαβάστε περισσότερα

Καταληκτική ηµεροµηνία για τη νοµιµοποίησή τους είναι η 20 Νοεµβρίου

Καταληκτική ηµεροµηνία για τη νοµιµοποίησή τους είναι η 20 Νοεµβρίου Κωδικός 2417 Ε ΡΑ: ΦΙΛΙΠΠΙΑ Α ΕΤΟΣ ΕΚ ΟΣΗΣ 1957 Ι ΡΥΤΗΣ: ΚΩΝ/ΝΟΣ ΜΠΑΡΚΑΣ Ι ΙΟΚΤΗΤΗΣ-ΕΚ ΟΤΗΣ - ΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Κ. ΜΠΑΡΚΑΣ www.foniagroti.gr ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 Νοεµβρίου 2014 Αριθ. Φύλλου 2455 Αρχ. Σπυρίδωνος

Διαβάστε περισσότερα

ΗΜ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ-ΚΟΥΡΟΣ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΟΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚ ΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ

ΗΜ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ-ΚΟΥΡΟΣ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΟΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚ ΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ Phoni_27:Layout 1 14/12/2012 9:10 ðì Page 1 Ταχ. Γραφείο Μεταµόρφωση Αριθµός Άδειας 154 PRESS POST X+7 PRESS P OST 017865 Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ Αριθμός Φύλλου 27 Τρίμηνη

Διαβάστε περισσότερα

Κεφάλαιο 7. 7. Tέλος Κατοχής, νέες απαιτήσεις. 7.1. Οι Πρωτοπόροι και η «αμοιβαία κατανόηση»

Κεφάλαιο 7. 7. Tέλος Κατοχής, νέες απαιτήσεις. 7.1. Οι Πρωτοπόροι και η «αμοιβαία κατανόηση» Κεφάλαιο 7 7. Tέλος Κατοχής, νέες απαιτήσεις 7.1. Οι Πρωτοπόροι και η «αμοιβαία κατανόηση» Βρισκόμαστε πλέον προς το τέλος της Κατοχής και έχουμε εξετάσει το πνεύμα των καινούριων λογοτεχνικών κειμένων.

Διαβάστε περισσότερα

Οι Μοναχοί Σαολίν. Συντάχθηκε απο τον/την tzon1987

Οι Μοναχοί Σαολίν. Συντάχθηκε απο τον/την tzon1987 Ψάχνοντας μέσα στην ομίχλη του χρόνου ο ερευνητής θα βρει στο χώρο των πολεμικών τεχνών ένα θρύλο. Τον θρύλο για τα μοναστήρια Σαολίν της Κίνας. Η ύπαρξη τους δεν αμφισβητείται ιστορικά και τα κατορθώματα

Διαβάστε περισσότερα

ενώ πλέον είχαμε μπει στην πέμπτη δεκαετία από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, δεν βρέθηκε κάποιος να σηκώσει στην πλάτη του την χρόνια αυτή

ενώ πλέον είχαμε μπει στην πέμπτη δεκαετία από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, δεν βρέθηκε κάποιος να σηκώσει στην πλάτη του την χρόνια αυτή Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Παρασκευή 9 Μαίου 2014, ομιλία με αφορμή την τελετή των αποκαλυπτηρίων γλυπτού στη μνήμη των Εβραίων που εξοντώθηκαν στο Ολοκαύτωμα Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος του 65.

Διαβάστε περισσότερα

(μαθητική εργασία στη Νεοελληνική Γλώσσα από το τμήμα Β3 του Γυμνασίου) zxcvbnmσγqwφertyuioσδφpγρaηsόρ. [σχολικό έτος 2013-2014]

(μαθητική εργασία στη Νεοελληνική Γλώσσα από το τμήμα Β3 του Γυμνασίου) zxcvbnmσγqwφertyuioσδφpγρaηsόρ. [σχολικό έτος 2013-2014] qwφιertyuiopasdfghjklzxερυυξnmηq σwωψerβνtyuςiopasdρfghjklzxcvbn mqwertyuiopasdfghjklzxcvbnφγιmλι qπςπζαwωeτrtνyuτioρνμpκaλsdfghςj «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ,, Ο ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΣ» klzxcvλοπbnαmqwertyuiopasdfghjkl (μαθητική

Διαβάστε περισσότερα

NΕΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ Του Αντώνη Καρανίκα

NΕΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ Του Αντώνη Καρανίκα ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ ΚΕΜΠΑ Κωδικός: 014683 Ασπροποτάμου Αγράφων 4188 Απεραντίων ΔΗΜΟΣ ΑΓΡΑΦΩΝ Φραγκίστας ΧΡΥΣΩ Βίνιανης Φουρνά Κτημενίων Καρπενησίου ΔΗΜΟΣ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ Ποταμιάς Κλεισούρας 8 Ν. Ηράκλειο Τ.Κ.

Διαβάστε περισσότερα

1. Μια προσεκτική μελέτη των ποιημάτων της Κικής Δημουλά θα

1. Μια προσεκτική μελέτη των ποιημάτων της Κικής Δημουλά θα 54 Χρόνια ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ «ΣΑΒΒΑΪΔΗ-ΜΑΝΩΛΑΡΑΚΗ» ΠΑΓΚΡΑΤΙ : Φιλολάου & Εκφαντίδου 26 : Τηλ.: 2107601470 ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ 2014 ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ 1. Μια προσεκτική

Διαβάστε περισσότερα

ΑΜΠ ΕΛΟΣ. ΟΧριστιανισμός, θα μπορούσε να πούμε, AΜΠΕΛΙΚΟΥ. «Μπροστά στο Σπήλαιο»

ΑΜΠ ΕΛΟΣ. ΟΧριστιανισμός, θα μπορούσε να πούμε, AΜΠΕΛΙΚΟΥ. «Μπροστά στο Σπήλαιο» ΑΜΠ ΕΛΟΣ AΜΠΕΛΙΚΟΥ Ἐκδίδεται μέ τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μυτιλήνης κ.κ. Ἰακώβου ΕΤΟΣ 12 ο ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 45 ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2010 «Μπροστά στο Σπήλαιο» ΟΧριστιανισμός, θα μπορούσε να πούμε, είναι

Διαβάστε περισσότερα

ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014 ΕΤΟΣ Θ - ΤΕΥ ΧΟΣ 144

ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014 ΕΤΟΣ Θ - ΤΕΥ ΧΟΣ 144 ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014 ΕΤΟΣ Θ - ΤΕΥ ΧΟΣ 144 Μη νιαίο Πε ριο δι κό του Ι ε ρού Να ού Αγί ων Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού. Διεύ θυν ση: I. N. Αγ. Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού T.Θ. 4097 / 102 10 ΑΘΗ ΝΑ Τη

Διαβάστε περισσότερα

Περιεχόμενα. ἐν Ἐσόπτρῳ

Περιεχόμενα. ἐν Ἐσόπτρῳ Περιεχόμενα Προοίμιο 3 Εὐλογία τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ 4 Χαιρετισμός Σεβ. Μητροπολίτου Γορτύνης & Ἀρκαδίας κ. Μακαρίου 5 Συναξάρι: Βίος τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ 7 Ἐκ Φαναρίου

Διαβάστε περισσότερα

Από το 2014 ξεκίνησε μια

Από το 2014 ξεκίνησε μια TPIMHNIAIA EΦHMEPIΔA TΩN AΠANTAXOY MANΩΛIAΣΣITΩN K.T.A. 1014 Γραφεία: 17ης Νοεμβρίου 35, ΤΚ: 17455, Άλιμος, Έτος 23, Αρ. Φύλλου 89, Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2015 Εδώ Πολυτεχνείο 42 χρόνια μετά

Διαβάστε περισσότερα

ΑΓΙΑ ΓΑΛΗΝΗ ΤΕΥΧΟΣ 24 - ΙΟΥΝΙΟΣ 1992 ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «Λ ΓIΛ ΓΑΛΗΝΗ» ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΑΓΙΑ ΓΑΛΗΝΗ ΤΕΥΧΟΣ 24 - ΙΟΥΝΙΟΣ 1992 ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «Λ ΓIΛ ΓΑΛΗΝΗ» ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΕΥΧΟΣ 24 - ΙΟΥΝΙΟΣ 1992 ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «Λ ΓIΛ ΓΑΛΗΝΗ» ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Αγαπητοί Συγχωριανοί και φίλοι της Αγίας Γαλήνης, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας, θεω ρεί υποχρέωσή του, λόγω της λήξης της

Διαβάστε περισσότερα

Γνώμη. νεα εποχη στη διαχειριση στερεων αποβλητων. πολιτών. Το νερό του Μπολατίου πυροδότησε εκρήξεις!

Γνώμη. νεα εποχη στη διαχειριση στερεων αποβλητων. πολιτών. Το νερό του Μπολατίου πυροδότησε εκρήξεις! Γνώμη Φ. 61 παρασκευη 11 ιουλιου 2014 διανεμεται δωρεαν 15νθήμερη ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Τησ ΒΟΧΑΣ www.gnomipoliton.wordpress.com νεα εποχη στη διαχειριση στερεων αποβλητων Πρωτοπόρα η Περιφέρεια Πελοποννήσου σε Ελλάδα

Διαβάστε περισσότερα

Αρχαίοι Έλληνες μαθηματικοί. τους στη θετική σκέψη. Ερευνητική εργασία (Project)

Αρχαίοι Έλληνες μαθηματικοί. τους στη θετική σκέψη. Ερευνητική εργασία (Project) Αρχαίοι Έλληνες μαθηματικοί και η συμβολή τους στη θετική σκέψη Ερευνητική εργασία (Project) Οι Έλληνες είναι οι δημιουργοί της τέχνης, της φιλοσοφίας και της επιστήμης, καθώς την εποχή εκείνη η επιστήμη

Διαβάστε περισσότερα

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 4 ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΡΧΗ 2ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ Δ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 4 ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΡΧΗ 2ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ Δ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ Δ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΚΑΙ Δ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Β ) ΔΕΥΤΕΡΑ 21 ΜΑΪΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Διαβάστε περισσότερα

Μ. Ασία, Καππαδοκία,Πόντος, Κρήτη. Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρος, Νησιά Ιονίου. Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Νησιά Αιγαίου

Μ. Ασία, Καππαδοκία,Πόντος, Κρήτη. Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρος, Νησιά Ιονίου. Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Νησιά Αιγαίου 3ο ΓΕΛ Ιωαννίνων-Επιφάνειος Σχολή Σχολ.έτος 2011-12 Ερευνητική Εργασία Θέμα:Δημοφιλείς παραδοσιακοί χοροί της Ελλάδας και φορεσιές. Το λαογραφικό υπόβαθρο Υπεύθυνη εκπ-κός: Νίκη Λιαπίκου, κλ. ΠΕ2 ΟΜΑΔΕΣ

Διαβάστε περισσότερα

Το κεφάλαιο του Προσκυνήματος (Χατζ) (Από το Βιβλίο: «To Συνοπτικό Φικχ»)

Το κεφάλαιο του Προσκυνήματος (Χατζ) (Από το Βιβλίο: «To Συνοπτικό Φικχ») Το κεφάλαιο του Προσκυνήματος (Χατζ) (Από το Βιβλίο: «To Συνοπτικό Φικχ») [ يوناين Greek ] Ελληνικά Ομάδα Λόγιων Μετάφραση : EUROPEAN ISLAMIC RESEARCH CENTER (EIRC) & Ρηγάλου Αριστέα Επιμέλεια : Τσεκούρα

Διαβάστε περισσότερα

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ 23343 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ Αρ. Φύλλου 1698 29 Ιουλίου 2011 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ Καθορισμός εξεταστέας διδακτέας ύλης των Πα νελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Καλλιθέα, 01-10-2012 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ Αθήνα, 01/10/2012 Δ/ΝΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ Αρ. Πρωτ. Οικ. 141917 Π.Ε. ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ Ταχ. Δ/νση : Ελ.Βενιζέλου 273 & Σόλωνος

Διαβάστε περισσότερα

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ...

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ... Στις 5 ΝΟεμβρίου η συνέχεια της δίκης για την Αγία Τριάδα. ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ... Διεκόπη για να προσκομίσει ο Μητροπολίτης στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι για τις παρεμβάσεις ευθύνεται... η μοναχή

Διαβάστε περισσότερα

Θάνατος, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας 1 2 Ευτυχία Κανάρη Η Ευτυχία Κανάρη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982 και μεγάλωσε στη Σαλαμίνα, αφιερώνοντας κάποια έτη διαμονής σε αθηναϊκές γειτονιές. Εργάστηκε πίσω

Διαβάστε περισσότερα

Φτεριάς. Τριμηνιαίο περιοδικό των Απανταχού Μαραθοκαμπιτών. Αθήνα, Ιανουάριος - Μάρτιος 2015, τεύχος 63

Φτεριάς. Τριμηνιαίο περιοδικό των Απανταχού Μαραθοκαμπιτών. Αθήνα, Ιανουάριος - Μάρτιος 2015, τεύχος 63 ΚΕΜΠΑΘ 2717 ΚΩΔΙΚΟΣ : 015378 Σύλλογος των Απανταχού Μαραθοκαμπιτών Γ Σεπτεμβρίου 18, Αθήνα 104 32 Τριμηνιαίο περιοδικό των Απανταχού Μαραθοκαμπιτών Η Αγία Τριάδα με το καμπαναριό της. Αθήνα, Ιανουάριος

Διαβάστε περισσότερα

Για το Άμπου Ντάμπι της Σαουδικής Αραβίας θα ξεκινήσουν

Για το Άμπου Ντάμπι της Σαουδικής Αραβίας θα ξεκινήσουν ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥΝΟΜΟΥ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΕΤΟΣ 3o ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 147 ΤΕΤΑΡΤΗ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011 ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ 1,00 ΕΥΡΩ Στον Παγκόσμιο διαγωνισμό Ρομποτικής η ομάδα του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αμυνταίου Για το Άμπου

Διαβάστε περισσότερα

Ξύπνησα το πρωί και το κεφάλι μου έλεγε να σπάσει. Τέρμα πια, δεν ξαναπίνω

Ξύπνησα το πρωί και το κεφάλι μου έλεγε να σπάσει. Τέρμα πια, δεν ξαναπίνω 69 μ ι α μ έ ρ α σ τ η ζ ω ή μ ι α ς O l y m p i a Ξύπνησα το πρωί και το κεφάλι μου έλεγε να σπάσει. Τέρμα πια, δεν ξαναπίνω ποτέ!! Πρέπει να ακούσω επιτέλους τους «ειδικούς» που λένε ότι οι γυναίκες

Διαβάστε περισσότερα

μπορούσαμε και θα έπρεπε να το αντισταθμίσουμε με νέες πολιτικές, με άλλες κατακτήσεις και ωφέλειες. Ο κίνδυνος της αποβιομηχάνισης ήταν βέβαια

μπορούσαμε και θα έπρεπε να το αντισταθμίσουμε με νέες πολιτικές, με άλλες κατακτήσεις και ωφέλειες. Ο κίνδυνος της αποβιομηχάνισης ήταν βέβαια ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ Κος ΘΩΜΑΔΑΚΗΣ Ευχαριστώ πάρα πολύ, συνάδελφε. Κυρίες και κύριοι, αντικρύζοντας τον τίτλο της σημερινής ημερίδας, 1962-2012, 50 χρόνια στην Ευρώπη, αναλογίστηκα αμέσως ότι το 62 ήμουν

Διαβάστε περισσότερα

Αριστοτέλης Ο πατέρας της Δυτικής Επιστήμης

Αριστοτέλης Ο πατέρας της Δυτικής Επιστήμης Αριστοτέλης Ο πατέρας της Δυτικής Επιστήμης Δρ Μάνος Δανέζης Επίκουρος Καθηγητής Αστροφυσικής Τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ Ο Αριστοτέλης γεννήθηκε το 384 π.χ. (15 χρόνια μετά τον θάνατο του Σωκράτη, και 3 χρόνια

Διαβάστε περισσότερα

Πρόταση εκδηλώσεων τουριστικής προβολής

Πρόταση εκδηλώσεων τουριστικής προβολής Πρόταση εκδηλώσεων τουριστικής προβολής στην παραλία Αιγίου, με αφορμή και αντικείμενο τον «πολιτισμό της σταφίδας» του χτες, μέσα από την καλλιτεχνική και επιστημονική ματιά του σήμερα. Αντιδημαρχία ανάπτυξης

Διαβάστε περισσότερα

Ο ΓΕΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗΣ

Ο ΓΕΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗΣ Ο ΓΕΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗΣ Γεννήθηκε στο χωριό Αυγόρου της επαρχίας Αμμοχώστου, το 1906, από ευσεβείς γονείς, το Νικόλαο και τη Μαργαρίτα, το γένος Χατζηγιώργη. Διαβάζοντας, όταν ήταν μικρός, το

Διαβάστε περισσότερα

«ἡμεῖςδὲτῇπροσευχῇκαὶτῇδιακονίᾳτοῦλόγουπροσκαρτερήσωμεν» (Πράξ στ 4).

«ἡμεῖςδὲτῇπροσευχῇκαὶτῇδιακονίᾳτοῦλόγουπροσκαρτερήσωμεν» (Πράξ στ 4). «ἡμεῖςδὲτῇπροσευχῇκαὶτῇδιακονίᾳτοῦλόγουπροσκαρτερήσωμεν» (Πράξ στ 4). ³ µ ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΙΔΑΧΗΣ ETOΣ I 2010 ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ ΦΥΛΛΟ 51 MΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ

Διαβάστε περισσότερα

Θέμα: «Χαιρετισμός και Οδηγίες για τα μαθήματα που διδάσκουν οι Κοινωνιολόγοι σε Γυμνάσια, Γ.Ε.Λ και ΕΠ.ΑΛ

Θέμα: «Χαιρετισμός και Οδηγίες για τα μαθήματα που διδάσκουν οι Κοινωνιολόγοι σε Γυμνάσια, Γ.Ε.Λ και ΕΠ.ΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ---------- ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Π/ΘΜΙΑΣ & Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ

Διαβάστε περισσότερα

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΟ Στην Αθήνα σήμερα, 4 Ιουλίου 1999 ημέρα Κυριακή και ώρα 16.30 στην Αίθουσα 150 του Μεγάρου της Βουλής, συνεδρίασε η Επιτροπή Δημόσιας

Διαβάστε περισσότερα

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ- ΠΟΣΟΣΤΑ. Στόχοι της διδασκαλίας

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ- ΠΟΣΟΣΤΑ. Στόχοι της διδασκαλίας ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ- ΠΟΣΟΣΤΑ Οι σελίδες που ακολουθούν ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ πρόταση για συγκεκριμένο δίωρο της διδασκαλίας ποσοστών- άλλωστε ο απαιτούμενος χρόνος είναι κατά πολύ μεγαλύτερος- απλά παρουσιάζουν κάποιες

Διαβάστε περισσότερα

της, την προστασία της.

της, την προστασία της. 2/Θ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΡΗΤΙΝΗΣ Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης «ΜΗΝ ΑΓΡΙΕΥΕΤΕ ΤΗΝ ΑΡΚΟΥΔΑ...ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΕ ΤΗΝ» Γνωριμία με την καφέ αρκούδα, τον βιότοπό της, την προστασία της. Υπεύθυνες Προγράμματος: Βουγιατζή

Διαβάστε περισσότερα

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΙ ΚΑΠΠΑΔΟΚΕΣ ΛΟΓΙΟΙ (19ος -20ος αι.)

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΙ ΚΑΠΠΑΔΟΚΕΣ ΛΟΓΙΟΙ (19ος -20ος αι.) ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ & ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ

Διαβάστε περισσότερα

30 Τηλεσκοπικά. στις επιδοτήσεις. «Χέρι» Τρόικας. Αλυσοπρίονα ΚΕΡΔΙΣΤΕ 7/9/2013

30 Τηλεσκοπικά. στις επιδοτήσεις. «Χέρι» Τρόικας. Αλυσοπρίονα ΚΕΡΔΙΣΤΕ 7/9/2013 ΕΒ ΟΜΑ ΙΑΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙ Α www.xrimaonline.gr info@xrimaonline.gr ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013 ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 77 Η «ΑΠΕΙΛΗ» ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ ΒΑΖΕΙ ΣΤΟ «ΠΑΙΧΝΙ Ι» ΤΗΝ ΠΡΟΩΡΗ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ

Διαβάστε περισσότερα

Ο ΓΑΝΤΖΟΣ (Hook) Συγγραφέας: Νίκος Τσάμης. ISBN ebook: 978-960-93-3162-3

Ο ΓΑΝΤΖΟΣ (Hook) Συγγραφέας: Νίκος Τσάμης. ISBN ebook: 978-960-93-3162-3 Ο ΓΑΝΤΖΟΣ (Hook) Συγγραφέας: Νίκος Τσάμης ISBN ebook: 978-960-93-3162-3 9789609331623 Το μυθιστόρημα Ο ΓΑΝΤΖΟΣ διατίθεται στο Διαδίκτυο σε ηλεκτρονική μορφή με άδεια Creative Commons (Αναφορά Δημιουργού

Διαβάστε περισσότερα

Αστυνομική τέχνη. με όλες τις πηγές, ο Τζέισον Στρανκ

Αστυνομική τέχνη. με όλες τις πηγές, ο Τζέισον Στρανκ Κεφάλαιο 1 Αστυνομική τέχνη Σ ύμφωνα με όλες τις πηγές, ο Τζέισον Στρανκ ήταν ένας ασήμαντος τύπος, άχρωμος και άοσμος, γύρω στα τριάντα, σχεδόν αόρατος για τους γείτονές του ίσως και άφωνος επίσης, αφού

Διαβάστε περισσότερα

Γρίφος τα δισ. των τραπεζών

Γρίφος τα δισ. των τραπεζών 01ph_COLOR_210912_@ 20-09-12 11:15 ÂÏ 1 ETOΣ 57ο - AP. 19003 TIMH 1,20 - ME TO GOAL NEWS ΙΔΡΥΤΗΣ: ΝΙΚΟΣ ΧΡ. ΠΑΤΤΙΧΗΣ ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ: 1955 ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΖΙ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ Διαβάστε

Διαβάστε περισσότερα

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΗΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΗΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ Α/Α Αξίωμα 'Ονοματεπώνυμο Ένωση 1 Γραμματέας Γυναικών ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Μαρία ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ 2

Διαβάστε περισσότερα

The electronic version of the book is created by http://www.enverhoxha.ru for http://www.enverhoxha.info

The electronic version of the book is created by http://www.enverhoxha.ru for http://www.enverhoxha.info The electronic version of the book is created by http://www.enverhoxha.ru for http://www.enverhoxha.info ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΑ ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΑ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ 1958-1983 ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΟΡΕΙΑ

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΔΙΑΛΕΞΗ 1 Η : ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ Περιεχόμενα Περίγραμμα Ένα περίγραμμα του μαθήματος, Σημειώσεις Ένα πρότυπο που παρέχει: το περίγραμμα το μαθήματος; σημειώσεις κλειδιά,

Διαβάστε περισσότερα

Η Αθανασία Γαϊτανίδου γεννήθηκε στον Κορινό Πιερίας. Αποφοίτησε από τη Ζαρίφειο Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης και πραγματοποίησε το

Η Αθανασία Γαϊτανίδου γεννήθηκε στον Κορινό Πιερίας. Αποφοίτησε από τη Ζαρίφειο Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης και πραγματοποίησε το εικονογράφηση Η Αθανασία Γαϊτανίδου γεννήθηκε στον Κορινό Πιερίας. Αποφοίτησε από τη Ζαρίφειο Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης και πραγματοποίησε το μεταπτυχιακό της με θέμα Διοίκηση και Διαχείριση

Διαβάστε περισσότερα

Πρακτικό 24/2013 της συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Λήμνου, της 23 ης Οκτωβρίου 2013

Πρακτικό 24/2013 της συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Λήμνου, της 23 ης Οκτωβρίου 2013 Πρακτικό 24/2013 της συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Λήμνου, της 23 ης Οκτωβρίου 2013 Στη Μύρινα Λήμνου, σήμερα την 23 η Οκτωβρίου 2013, ημέρα Τετάρτη και ώρα 13:00 στην αίθουσα συνεδριάσεων

Διαβάστε περισσότερα

Από ζώο ή φυτό. Η υφαντική πρώτη ύλη. Γίνεται. κλωστή. υφάδι. και. στημόνι. Ύ φ α σ μ α. χ ρ ω μ α τ ι σ τ ό

Από ζώο ή φυτό. Η υφαντική πρώτη ύλη. Γίνεται. κλωστή. υφάδι. και. στημόνι. Ύ φ α σ μ α. χ ρ ω μ α τ ι σ τ ό Από ζώο ή φυτό Η υφαντική πρώτη ύλη Γίνεται κλωστή υφάδι στημόνι και Ύ φ α σ μ α χ ρ ω μ α τ ι σ τ ό 1 Σε ευχαριστώ παππού, σε ευχαριστώ γιαγιά. Οι Μαθητές & οι Μαθήτριες της Α Γυμνασίου Βελβεντού 2 Πολιτιστικό

Διαβάστε περισσότερα

H ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

H ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ H ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ: ΔΙΟΙΚΗΣΗ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η εκτίμηση και ο σχηματισμός μιας έστω και αδρομερούς εικόνας του κράτους που ίδρυσε ο Αλέξανδρος είναι πραγματικά

Διαβάστε περισσότερα

Κώστας Κολυβάς (Μπερδεμπές)

Κώστας Κολυβάς (Μπερδεμπές) Ο Κώστας Κολυβάς (Μπερδεμπές), ο μπάρμπα Κώστας, γεννήθηκε το 1920 στον οικισμό Κολυβάτα Αλεξάνδρου. Ήταν το πρώτο από τα τρία παιδιά μιας φτωχής αγροτοκτηνοτροφικής οικογένειας. Έρχεται για πρώτη φορά

Διαβάστε περισσότερα

ΝΕΑ ΠΕΡΙΜΕΤΡΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΜΕΤΡΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Η ΑΤΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΝΕΑ ΠΕΡΙΜΕΤΡΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΜΕΤΡΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Η ΑΤΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ ΝΕΑ ΠΕΡΙΜΕΤΡΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΜΕΤΡΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Η ΑΤΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ Στην πρόταση που κατέθεσε για την Αττική Οικολογική Απάντηση ο περιφερειακός σύμβουλος κ. Γιώργος Δημαράς επεσήμανε ότι αυτό

Διαβάστε περισσότερα

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ Π.Ι.Κ. (2011-2012) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ Π.Ι.Κ. (2011-2012) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ -1- ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ Π.Ι.Κ. (2011-2012) ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ ΣΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ < «Ημέρες του Εκπαιδευτικού», 23-24 Ιανουαρίου 2012 > Σχεδιασμός: Βασιλική Σελιώτη Φιλόλογος,

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΜΑ: Έγκριση υλοποίησης προγραμμάτων επιμόρφωσης εκπαιδευτικών από το ΚΠΕ Νάουσας

ΘΕΜΑ: Έγκριση υλοποίησης προγραμμάτων επιμόρφωσης εκπαιδευτικών από το ΚΠΕ Νάουσας ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ----- ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΠΟΥΔΩΝ ----- ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ Π.Ε,

Διαβάστε περισσότερα

Ευχαριστούµε πολύ, το προσωπικό του Ειδικού σχολείου Αιγάλεω, για την πολύτιµη βοήθεια που µας πρόσφεραν.

Ευχαριστούµε πολύ, το προσωπικό του Ειδικού σχολείου Αιγάλεω, για την πολύτιµη βοήθεια που µας πρόσφεραν. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ. 3 ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ.. 5 1. ΛΙΣΤΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΒΑΣΙΚΩΝ ΕΞΙΟΤΗΤΩΝ.. 7 2. ΙΑΦΟΡΑ TEST.... 13 3. ΠΡΟΒΟΛΙΚΑ TEST... 16 Ι ΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ...

Διαβάστε περισσότερα

κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ Θέσεις της Πολιτικής Επιτροπής

κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ Θέσεις της Πολιτικής Επιτροπής 4 η Συνδιάσκεψη κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ Θέσεις της Πολιτικής Επιτροπής Αθήνα, 29-30 Μαρτίου Α. Απολογισμός από την 3 η συνδιάσκεψη Ο απολογισμός της δράσης μας είναι αξεχώριστος από τις πολιτικές εξελίξεις. Το

Διαβάστε περισσότερα

ΣτΕ 4531/2009 Θέμα : [Νόμιμη απόρριψη αίτησης για οριοθέτηση ρέματος]

ΣτΕ 4531/2009 Θέμα : [Νόμιμη απόρριψη αίτησης για οριοθέτηση ρέματος] ΣτΕ 4531/2009 Θέμα : [Νόμιμη απόρριψη αίτησης για οριοθέτηση ρέματος] Περίληψη : Σκοπός της οριοθέτησης (μη πλεύσιμου) ποταμού ή του ρέματος, είναι η αποτύπωση της φυσικής κοίτης του ενόψει του χαρακτήρα

Διαβάστε περισσότερα

Ο ἀείμνηστος Μητροπολίτης Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανὸς ( 17/30.5.2013). Κτήτωρ καὶ πρῶτος Καθηγούμενος τῆς Ιερᾶς Μονῆς.

Ο ἀείμνηστος Μητροπολίτης Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανὸς ( 17/30.5.2013). Κτήτωρ καὶ πρῶτος Καθηγούμενος τῆς Ιερᾶς Μονῆς. Ο ἀείμνηστος Μητροπολίτης Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανὸς ( 17/30.5.2013). Κτήτωρ καὶ πρῶτος Καθηγούμενος τῆς Ιερᾶς Μονῆς. εκκλησιαστικοσ ημεροδεικτης του σωτηριου ετους 2014 κατα το πατριον ημερολογιον

Διαβάστε περισσότερα

Μουσειολογική Μελέτη για τη Μόνιμη Έκθεση της Συλλογής Ιστορίας Παιδικού Παιχνιδιού και Βιβλίου

Μουσειολογική Μελέτη για τη Μόνιμη Έκθεση της Συλλογής Ιστορίας Παιδικού Παιχνιδιού και Βιβλίου Μουσειολογική Μελέτη για τη Μόνιμη Έκθεση της Συλλογής Ιστορίας Παιδικού Παιχνιδιού και Βιβλίου Γ Φάση Φράγκου Ευαγγελία Ρογκενμπούκε Μισέλ 1 ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΟΥ 1. Φράγκου Ευαγγελία 2. Ρογκενμπούκε Μισέλ 3. Μπουλώτης

Διαβάστε περισσότερα

Ο γέροντας Ινοσένσιο είναι καθισμένος στην αμμουδιά.

Ο γέροντας Ινοσένσιο είναι καθισμένος στην αμμουδιά. ΣΑΝΤΟ ΜΠΡΑΒΟ ΕΝΑ Ο γέροντας Ινοσένσιο είναι καθισμένος στην αμμουδιά. Με την πλάτη του στραμμένη προς τη ζούγκλα κοιτάζει τη θάλασσα κι ένα ηλιοβασίλεμα λεκιασμένο με αίμα, που σέρνεται στο μακρινό ορίζοντα.

Διαβάστε περισσότερα

Εφημερίδα της Οργάνωσης Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας. Με απόφαση του μονομελούς πλημμελειοδικείου

Εφημερίδα της Οργάνωσης Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας. Με απόφαση του μονομελούς πλημμελειοδικείου ΜΑΡΤΙΟΣ 2015 ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ! ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΑΛΗ Φύλλο 401 1,00 Εφημερίδα της Οργάνωσης Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας Εργαζόμενοι Ίδρυση ενιαίου σωματείου Vodafone- Wind-Victus σελ.5 Πολιτική

Διαβάστε περισσότερα

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΓΑΡ ΙΚΙΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ: 2013-2014 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ. «Μέλισσα, µέλισσα, µέλι γλυκύτατο»

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΓΑΡ ΙΚΙΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ: 2013-2014 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ. «Μέλισσα, µέλισσα, µέλι γλυκύτατο» ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΓΑΡ ΙΚΙΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ: 2013-2014 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ «Μέλισσα, µέλισσα, µέλι γλυκύτατο» ΓΑΡ ΙΚΙ 2014 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος 1. Η ΜΕΛΙΣΣΑ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ 1.1. Τα µέρη

Διαβάστε περισσότερα

Iανουάριος - Φεβρουάριος 2011, Έτος 15ο - Τεύχος 83ο

Iανουάριος - Φεβρουάριος 2011, Έτος 15ο - Τεύχος 83ο Iανουάριος - Φεβρουάριος 2011, Έτος 15ο - Τεύχος 83ο Εκδίδεται από το Γραφείο Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου Περιεχόμενα 3 6 7 8 9 10 11 12 14 15 16 17 17 19 20 23 25 27 29 Γιαγιάδες.

Διαβάστε περισσότερα

ΜΕΛΙ: ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΧΡΗΣΕΙΣ

ΜΕΛΙ: ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΧΡΗΣΕΙΣ ΜΕΛΙ: ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΧΡΗΣΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΕΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΙΣΣΑ Οι μέλισσες πετάνε από λουλούδι σε λουλούδι και συλλέγουν γύρη και νέκταρ. Όταν μαζέψουν αρκετό και το φορτίο τους γίνει βαρύ επιστρέφουν

Διαβάστε περισσότερα

Η Βυζαντινή εκκλησία του Αϊ Γιώργη στους Αποστόλους Πεδ/δος

Η Βυζαντινή εκκλησία του Αϊ Γιώργη στους Αποστόλους Πεδ/δος Η Βυζαντινή εκκλησία του Αϊ Γιώργη στους Αποστόλους Πεδ/δος Τι μυστικά να κρύβει άραγε μέσα στην ιστορία του το μικρό αυτό πέτρινο εκκλησάκι του Αϊ Γιώργη; Χωμένο μέσα στα σπίτια και κάτω από την προστασία

Διαβάστε περισσότερα

ΚΕΠΑ-ΑΝΕΜ: Οδηγίες για τη λήξη χρόνου υλοποίησης έργων του προγράμματος Μεταποίηση

ΚΕΠΑ-ΑΝΕΜ: Οδηγίες για τη λήξη χρόνου υλοποίησης έργων του προγράμματος Μεταποίηση 09 Οκτωβρίου 2014 ΚΕΠΑ-ΑΝΕΜ: Οδηγίες για τη λήξη χρόνου υλοποίησης έργων του προγράμματος Μεταποίηση Έως και τις 30/11/2014, παρατάθηκε η λήξη του χρόνου υλοποίησης των έργων του προγράμματος «Μεταποίηση

Διαβάστε περισσότερα

ΣΙΤΑΡΙ: Το χρυσάφι της γης

ΣΙΤΑΡΙ: Το χρυσάφι της γης ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΝΑΒΡΑΣ ΣΙΤΑΡΙ: Το χρυσάφι της γης Εργασία από τους μαθητές της Α και Β τάξης στην Ευέλικτη Ζώνη και στην Περιβαλλοντική Αγωγή σχ. Έτος 2012-13 Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικοί: Τσατσαρώνη Αγορίτσα

Διαβάστε περισσότερα

Τ Ζ Ο Ν Α Θ Α Ν Λ Ε Θ Ε Μ

Τ Ζ Ο Ν Α Θ Α Ν Λ Ε Θ Ε Μ 1 Δύο δίκες Ή θα σταματήσεις να πηδάς μαύρους μπάτσους ή θα πάρεις πόδι από το Κομμουνιστικό Κόμμα. Αυτό ήταν το τελεσίγραφο, η γελοία σύνοψη του μηνύματος που διαβιβάστηκε στη Ρόουζ Τσίμερ από την κλίκα

Διαβάστε περισσότερα