ΑΠΟΦΑΣΗ ΡΑΕ ΥΠ ΑΡΙΘΜ. 439/2010

Transcript

1 Πειραιώς Αθήνα Τηλ.: Fax: Web: ΑΠΟΦΑΣΗ ΡΑΕ ΥΠ ΑΡΙΘΜ. 439/2010 Καταγγελία, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 3 του ν. 3428/2005, της εταιρείας με την επωνυμία «ΧΑΡΤΟΠΟΙΙΑ ΒΙΟΧΑΡΤΙΚΗ ΑΒΕΕ» κατά της εταιρείας με την επωνυμία «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΡΟΧΗΣ ΑΕΡΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ Α.Ε.» Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας Κατά την τακτική συνεδρίασή της, στην έδρα της, την 17 η Φεβρουαρίου 2010 και Λαμβάνοντας υπόψη: 1. Τις διατάξεις του ν. 2773/1999 (ΦΕΚ Α 286/ ), όπως ισχύει. 2. Τις διατάξεις του π.δ. 139/2001 (ΦΕΚ Α 121/ ). 3. Τις διατάξεις του ν. 3428/2005 (ΦΕΚ Α 313/ ), όπως ισχύει. 4. Τις διατάξεις του ν. 2364/1995 (ΦΕΚ Α 252/ ), όπως ισχύει. 5. Τις διατάξεις του ν. 703/1977 (ΦΕΚ Α 278/ ), όπως ισχύει. 6. Τις διατάξεις του ν. 146 της 16 ης Δεκεμβρίου 1913/27 ης Ιανουαρίου 1914, όπως ισχύει. 7. Τις διατάξεις του ν. 2690/1999 (ΦΕΚ Α 45/ ), όπως ισχύει. 8. Την υπ αριθμ. Δ1/18887/2001/ΦΕΚ Β 1521/ απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης «Χορήγηση άδειας διανομής φυσικού αερίου στην Εταιρεία Παροχής Αερίου (ΕΠΑ) Αττικής Ανώνυμη Εταιρεία» (εφεξής «Άδεια»). 9. Την από 4/9/2009 καταγγελία της εταιρείας ΧΑΡΤΟΠΟΙΙΑ ΒΙΟΧΑΡΤΙΚΗ ΑΒΕΕ (αριθμ. πρωτ. ΡΑΕ Ι / ) σχετικά με το βιομηχανικό τιμολόγιο της Εταιρείας Παροχής Αερίου Αττικής Ανώνυμη Εταιρεία (εφεξής «ΕΠΑ Αττικής Α.Ε.»). 10. Το υπ αριθμ. πρωτ. ΡΑΕ Ι / έγγραφο της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. 11. Την υπ αριθμ. 4407/ Απόφαση της ΡΑΕ περί παράτασης της προθεσμίας για απόφανση επί της ως άνω καταγγελίας της εταιρείας ΧΑΡΤΟΠΟΙΙΑ ΒΙΟΧΑΡΤΙΚΗ ΑΒΕΕ, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 4 του ν. 3428/ Το υπ αριθμ. πρωτ. ΡΑΕ Ο-38955/ έγγραφο της ΡΑΕ προς την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., το οποίο κοινοποιήθηκε στην εταιρεία ΧΑΡΤΟΠΟΙΙΑ ΒΙΟΧΑΡΤΙΚΗ ΑΒΕΕ και με το οποίο η ΡΑΕ ζήτησε από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. τη χορήγηση στοιχείων και αντιγράφων εγγράφων σχετικών με την υπόθεση. 13. Το υπ αριθμ. πρωτ. ΡΑΕ Ι / έγγραφο της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., με το οποίο διαβιβάσθηκαν στη ΡΑΕ τα στοιχεία και τα αντίγραφα των εγγράφων που ζητήθηκαν δια της ως άνω υπ αριθμ. πρωτ. Ο-38955/ επιστολής της ΡΑΕ, καθώς και το υπ αριθμ. πρωτ. ΡΑΕ Ι / έγγραφο της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., με το οποίο υποβλήθηκαν στη ΡΑΕ επιπρόσθετα σχετικά στοιχεία.

2 Ιστορικό Σκέφθηκε ως εξής: (α) Η εταιρία ΧΑΡΤΟΠΟΙΙΑ ΒΙΟΧΑΡΤΙΚΗ ΑΒΕΕ (εφεξής «καταγγέλλουσα»), η οποία εδρεύει στον Αγ. Ι. Ρέντη, Πειραιά Αττικής, στην οδό Θέμιδος αριθμ. 19 και η οποία προμηθεύεται φυσικό αέριο από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., υπέβαλε στη ΡΑΕ την από 4/9/2009 και με αριθμ. πρωτ. ΡΑΕ Ι / καταγγελία, βάσει των διατάξεων του άρθρου 3 παρ. 4 του ν. 3428/2005, με την οποία καταγγέλλει συμπεριφορά της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., την οποία θεωρεί παράνομη, και ζητά την ακύρωσή της, την παύση και παράλειψή της στο μέλλον, καθώς και την επιβολή διοικητικής κύρωσης στην ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. για την ως άνω, καταγγελλόμενη ως παράνομη, συμπεριφορά της. (β) Η καταγγέλλουσα εταιρεία συνήψε το έτος 1995 σύμβαση αγοράς φυσικού αερίου με τη Δημόσια Επιχείρηση Παροχής Αερίου Α.Ε. («εφεξής «ΔΕΠΑ Α.Ε.»), προκειμένου να προμηθεύεται φυσικό αέριο για βιομηχανική χρήση. Η καταγγέλλουσα παρέμεινε πελάτης της ΔΕΠΑ Α.Ε. μέχρι το Νοέμβριο του Τότε, με την υπ αριθμ. Δ1/18887/ απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης (ΦΕΚ Β 1521), χορηγήθηκε Άδεια διανομής φυσικού αερίου στην ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., βάσει της οποίας παραχωρήθηκαν στην εν λόγω εταιρεία τα αποκλειστικά δικαιώματα πωλήσεως φυσικού αερίου προς τους καταναλωτές στην περιοχή της Αττικής με κατανάλωση έως 100 GWh, δυνάμει του άρθρου 4 παρ. 3 του ν. 2364/1995. Έτσι, η αρχική του έτους 1995 σύμβαση αγοράς φυσικού αερίου μεταξύ της καταγγέλλουσας και της ΔΕΠΑ Α.Ε. εκχωρήθηκε εκ του νόμου στην ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., στις 28/11/2001. Σε συνέχεια δε της ημερομηνίας λήξης της ως άνω αρχικής σύμβασης (31/12/2003), η καταγγέλλουσα υπέγραψε νέα σύμβαση αγοράς φυσικού αερίου με την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. στις 15/1/2004, η οποία ανανεώθηκε περαιτέρω το 2006 με την υπογραφή νέας συμβάσεως (ήτοι την ισχύουσα από 31/7/2006 σύμβαση ανάμεσα στην καταγγέλλουσα και την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε.). Η διάρκεια ισχύος αυτής της τελευταίας σύμβασης, η οποία τροποποιήθηκε μερικώς στις 10/3/2009, εκκίνησε την 1 η /2/2007 και έληγε την 31 η /1/2010. (γ) Στη συνέχεια, ακολούθησε ανταλλαγή επιστολών και εγγράφων ανάμεσα στις δύο συμβαλλόμενες εταιρείες, με θέμα την ανανέωση της από 31/7/2006 σύμβασης για το έτος 2010 κι εφεξής και το περιεχόμενο των όρων αυτής της ανανέωσης (βλ. αναλυτικά το έγγραφο της καταγγελίας, στις σελ. 6-10). Ειδικότερα, το από 24/6/2009 προτεινόμενο από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. σχέδιο ανανέωσης της εν λόγω σύμβασης (βλ. το έγγραφο της καταγγελίας, στις σελ. 6-8), δεν έγινε αποδεκτό από την καταγγέλλουσα εταιρεία, η οποία το απέρριψε δια της από 15/7/2009 επιστολής της (βλ. το έγγραφο της καταγγελίας, στις σελ. 8-9). Περαιτέρω, η καταγγέλλουσα εταιρεία, δια της από 22/7/2009 εξώδικης δήλωσής της (κοινοποιηθείσα στην ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. με δικαστικό επιμελητή στις 24/7/2009), δήλωσε στην ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. ότι εμμένει στην αυτόματη ανανέωση της από 31/7/2006 συμβάσεως, όπως τροποποιήθηκε στις 10/3/2009, με τους ίδιους όρους μετά τη λήξη της διάρκειας ισχύος της (βλ. το έγγραφο της καταγγελίας, στην σελ. 9). Σε απάντηση της ανωτέρω από 22/7/2009 εξώδικης δήλωσης, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. κοινοποίησε στην καταγγέλλουσα εταιρεία την από 22/7/2009 επιστολή της (η κοινοποίηση προς την καταγγέλλουσα έγινε αυθημερόν με δικαστικό επιμελητή), στην οποία δήλωσε ότι «Δυνάμει του άρθρου 20 της από 31/7/2006 μεταξύ μας σύμβασης πώλησης Φυσικού Αερίου, σας δηλώνουμε ότι δεν επιθυμούμε την ανανέωση της ανωτέρω σύμβασης» (βλ. το έγγραφο της καταγγελίας, στις σελ. 9-10). (δ) Η καταγγέλλουσα εταιρεία διατείνεται ότι η συγκεκριμένη συμπεριφορά της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. και η ως άνω από 22/7/2009 δήλωσή της παραβιάζουν τις διατάξεις του νόμου και ειδικότερα: (αα) την υποχρέωση παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, που προβλέπεται στο άρθρο 4 παρ. 5, εδάφιο α, του ν. 2364/1995, (ββ) την υποχρέωση προαγωγής του ελεύθερου ανταγωνισμού, που προβλέπεται στο άρθρο 5, εδάφιο γ, του ν. 3428/2005, (γγ) την υποχρέωση για λογικές τιμές πωλήσεως του φυσικού αερίου, που προβλέπεται στο προοίμιο της Οδηγίας -2 -

3 2003/55/ΕΚ, της 26 ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κανόνες στην εσωτερική αγορά φυσικού αερίου (L 176/57/ ), (δδ) την απαγόρευση κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης, που προβλέπεται τόσο από το Κοινοτικό όσο και από το αντίστοιχο εθνικό δίκαιο και συγκεκριμένα από το άρθρο 82 ΣυνθΕΚ και τα άρθρα 2 του ν. 703/1977 (ΦΕΚ Α 278) και 18α του ν. 146 της 16 ης Δεκεμβρίου ης Ιανουαρίου 1914, όπως ισχύουν. (ε) Ακολούθως, η καταγγέλλουσα εταιρεία ζητά με την υπό εξέταση καταγγελία της: (αα) να διαπιστωθεί παράβαση από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. των υποχρεώσεών της που πηγάζουν από τις προαναφερόμενες διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, καθώς και τις διατάξεις της Άδειας διανομής, (ββ) να υποχρεωθεί η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. να παύσει και να παραλείπει στο μέλλον αυτήν την παράβαση, (γγ) να διαπιστωθεί η αυτοδίκαιη ακυρότητα της από 22/7/2009 δήλωσης της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. και να αποδεχθεί η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. την ανανέωση της από 31/7/2006 συμβάσεως αγοράς/πωλήσεως φυσικού αερίου με τους ίδιους όρους, δυνάμει του όρου 20 αυτής, και (δδ) να επιβληθεί πρόστιμο στην ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. ως διοικητική κύρωση για την ως άνω επικαλούμενη παράβαση. 1. Θεσμικό πλαίσιο που διέπει τη διανομή φυσικού αερίου στην περιοχή της Αττικής 1.1 Οργάνωση της αγοράς φυσικού αερίου και προμήθεια φυσικού αερίου στην περιοχή της Αττικής Η ανάπτυξη δικτύων διανομής σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας υπό καθεστώς μονοπωλιακής παραχώρησης, αποτέλεσε βασική -μακροχρόνιου χαρακτήρα- επιλογή του Ελληνικού κράτους, ήδη από το 1995, με τη θέση σε εφαρμογή του ν. 2364/1995. Το συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης της διανομής φυσικού αερίου εφαρμόστηκε ευρύτατα στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τα πρώτα στάδια διείσδυσης του φυσικού αερίου στο ενεργειακό ισοζύγιο, λόγω των ιδιαίτερων οικονομικών και τεχνικών απαιτήσεων της δραστηριότητας αυτής και ιδίως του περιορισμένου οικονομικού και γεωγραφικού αντικειμένου, το οποίο καθιστούσε αδύνατη την ανάπτυξη των σχετικών υποδομών υπό καθεστώς ελεύθερου ανταγωνισμού στην προμήθεια του φυσικού αερίου. Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα, η διανομή και η προμήθεια φυσικού αερίου στις περιοχές που δραστηριοποιούνται Εταιρείες Παροχής Αερίου (ΕΠΑ) διέπονται από τις ακόλουθες σχετικές διατάξεις του ν. 2364/1995: Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 4 του ν. 2364/1995: «4. Από τα δικαιώματα των Ε.Δ.Α. ή της Δ.ΕΠ.Α. Α.Ε. κατά περίπτωση, της προηγούμενης παραγράφου, τα δικαιώματα: α) προγραμματισμού, β) μελέτης, γ) σχεδιασμού, δ) κατασκευής, ε) εκμετάλλευσης Συστήματος Διανομής Φυσικού Αερίου και στ) πώλησης φυσικού αερίου, προκειμένου για τις Ε.Δ.Α. εντός των γεωγραφικών ορίων δραστηριότητάς τους και προκειμένου για τη Δ.ΕΠ.Α. Α.Ε. εντός των γεωγραφικών ορίων που αυτή θεωρεί σκόπιμο, επιτρέπεται να εισφερθούν μόνο σε Ανώνυμη Εταιρία Παροχής Αερίου (Εταιρία Παροχής Αερίου - Ε.Π.Α. Α.Ε.) αποκαλούμενη εφεξής Ε.Π.Α., η οποία θα συσταθεί σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παραγράφους 6 και 7 του άρθρου αυτού και θα έχει ως αποκλειστικό σκοπό τον προγραμματισμό, την άσκηση και την εκμετάλλευση των ανωτέρω δικαιωμάτων. Η άσκηση των ανωτέρω δικαιωμάτων από τις Ε.Π.Α. επιτρέπεται μόνο μετά από προηγούμενη άδεια διανομής φυσικού αερίου, χρονικής ισχύος από είκοσι πέντε (25) μέχρι τριάντα πέντε (35) έτη, δυναμένης να παραταθεί, που εκδίδεται από τον Υπουργό Ανάπτυξης και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως...». Σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 4 παρ. 5 του ν. 2364/1995: -3 -

4 «5. Η άδεια διανομής φυσικού αερίου περιλαμβάνει όρους, την τήρηση των οποίων ελέγχει το Σώμα, οι οποίοι μεταξύ άλλων αφορούν: α) Την εξυπηρέτηση κυρίως του δημόσιου συμφέροντος και την παροχή υπηρεσιών κοινής ωφελείας. β) Την υποχρέωση παροχής υπηρεσιών υψηλών προδιαγραφών στους καταναλωτές. γ) Τον καθορισμό ανακοινώσιμων και διαφανών τιμολογίων, σε συνάρτηση ιδίως με τις τιμές ανταγωνιστικών μορφών ενέργειας και των στοιχείων κόστους, απαγορευομένης σε κάθε περίπτωση της αναδρομικής αύξησής τους. δ) Την υποχρέωση ανάπτυξης των δικτύων διανομής σε ορισμένο εύλογο χρονικό διάστημα. ε) Την υποχρέωση παροχής αερίου στους ευρισκόμενους σε καθορισμένη απόσταση από το δίκτυο φυσικού αερίου καταναλωτές Οι όροι και οι προϋποθέσεις ασκήσεως των δικαιωμάτων της άδεια διανομής δεν μπορούν να τροποποιούνται, χωρίς τη συναίνεση του κατόχου της». Κατ εξουσιοδότηση των ως άνω διατάξεων του ν. 2364/1995 και σε συνέχεια διεθνούς διαγωνισμού που διενήργησε το Ελληνικό κράτος για την επιλογή αναδόχου που θα συμμετείχε στην υπό σύσταση ΕΠΑ, τεύχος του οποίου αποτελούσε σχέδιο άδειας διανομής, εκδόθηκε και χορηγήθηκε στην ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. η προαναφερόμενη Άδεια διανομής φυσικού αερίου (απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης υπ αριθμ. Δ1/18887/2001/ , ΦΕΚ Β 1521). Βασικές, δε, διατάξεις της Άδειας σε σχέση με το καθεστώς άσκησης της διανομής και προμήθειας φυσικού αερίου στην περιοχή της Αττικής, είναι οι ακόλουθες: Σύμφωνα με το προοίμιο της Άδειας Διανομής: «Χορηγούμε άδεια διανομής φυσικού αερίου (εφεξής η «Άδεια») στην Εταιρεία Παροχής Αερίου Αττικής Α.Ε. που εδρεύει στην Αττική (εφεξής ο «Αδειούχος») δυνάμει της οποίας ο Αδειούχος ασκεί τα αποκλειστικά δικαιώματα (α) προγραμματισμού, (β) μελέτης, (γ) σχεδιασμού, (δ) κατασκευής, (ε) εκμετάλλευσης και (στ) πώλησης φυσικού αερίου στην γεωγραφική περιοχή (εφεξής η «Περιοχή Αδείας») που ορίζεται στο Παράρτημα 1, σύμφωνα με τους όρους και προϋποθέσεις της παρούσας». Σύμφωνα με τον όρο 5.1 της Άδειας Διανομής: «Η παρούσα Άδεια χορηγείται κατ αρχήν για περίοδο τριάντα (30) ετών από την ημερομηνία θέσης σε ισχύ της...». Περαιτέρω, με το ν. 3428/2005 για την απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου ενσωματώθηκε στην Eλληνική έννομη τάξη η Οδηγία 2003/55/ΕΚ σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου, καθώς και η Οδηγία 2004/67/ΕΚ σχετικά με τα μέτρα διασφάλισης του εφοδιασμού με φυσικό αέριο, και τέθηκε νέο πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς φυσικού αερίου στη χώρα μας. Το καθεστώς διανομής και προμήθειας φυσικού αερίου στις περιοχές για τις οποίες είχαν ήδη χορηγηθεί άδειες διανομής, δηλαδή στις περιοχές της Αττικής, της Θεσσαλίας και της Θεσσαλονίκης, ρυθμίζεται με τη διάταξη του άρθρου 21 παρ. 1 του ν. 3428/2005, η οποία εισήχθη κατ εξουσιοδότηση του άρθρου 28 παρ. 8 της ως άνω Οδηγίας 2003/55/ΕΚ και η οποία ορίζει ότι: «Οι Ε.Π.Α. Αττικής, Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας, που έχουν συσταθεί κατά τις διατάξεις του ν. 2364/1995, ασκούν τις δραστηριότητες διανομής και προμήθειας φυσικού αερίου σε μη Επιλέγοντες Πελάτες, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2364/1995, τις διατάξεις των άρθρων 25, 31 και 32 και τους όρους των αδειών διανομής φυσικού αερίου που τους έχουν χορηγηθεί». Συνέπεια αυτού αποτελεί και το γεγονός ότι σύμφωνα με τη διάταξη του εδαφίου ε της παρ. 1 του άρθρου 25 του ν. 3428/2005, οι πελάτες των ΕΠΑ καθίστανται «Επιλέγοντες», δηλαδή αποκτούν το δικαίωμα επιλογής προμηθευτή φυσικού αερίου, μετά τη λήξη του χρόνου ισχύος των αδειών διανομής φυσικού αερίου που έχουν χορηγηθεί στις ως άνω ΕΠΑ. 1 Η σκοπιμότητα της εφαρμογής του ανωτέρω μοντέλου ανάπτυξης της αγοράς φυσικού αερίου στη χώρα μας αναγνωρίζεται εξάλλου ρητά και στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής έννομης τάξης. Συγκεκριμένα, με τις διατάξεις των παρ. 4, 5 και 7 του άρθρου 28 της Οδηγίας 2003/55/ΕΚ παρέχεται η δυνατότητα παρέκκλισης από βασικές διατάξεις της Οδηγίας και ιδίως αυτές περί 1 Πρβλ. επ αυτού του θέματος και την παράγραφο 1.2 αμέσως κατωτέρω. -4 -

5 πρόσβασης τρίτων και ελεύθερης επιλογής προμηθευτή σε γεωγραφικά περιορισμένες περιοχές και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, εφόσον αυτό είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη κύριας υποδομής διανομής και με σκοπό την ενθάρρυνση των επενδύσεων. Δηλαδή, παρά το γεγονός ότι με την Οδηγία 2003/55/ΕΚ επιδιώχθηκε η επιτάχυνση της δημιουργίας εσωτερικής αγοράς φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα υπό καθεστώς απελευθέρωσης («δεύτερο πακέτο απελευθέρωσης»), εξακολουθεί να αναγνωρίζεται η οικονομική ιδιαιτερότητα της ανάπτυξης νέων υποδομών φυσικού αερίου, η οποία προφανώς προηγείται της ανάπτυξης ανταγωνισμού στις εν λόγω συγκεκριμένες περιοχές. Πράγματι, σε σχέση με τη χώρα μας, η διάταξη του άρθρου 28 παρ. 8 της Οδηγίας, στη βάση της οποίας εισήχθη όπως προειπώθηκε και η προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 21 παρ. 1 του ν. 3428/2005, αναφέρει τα εξής: «8. Η Ελλάδα δύναται να παρεκκλίνει από τα άρθρα 4, 11, 12, 13, 18, 23 ή/και 24 της παρούσας οδηγίας για τις γεωγραφικές περιοχές και τις χρονικές περιόδους που καθορίζονται στις άδειες που έχει εκδώσει πριν από τις 15 Μαρτίου 2002 και σύµφωνα µε την οδηγία 98/30/ΕΚ, για την ανάπτυξη και την αποκλειστική εκµετάλλευση των δικτύων διανοµής σε ορισµένες γεωγραφικές περιοχές». Ουσιαστικά, η διάταξη αυτή της Οδηγίας παρέχει τη δυνατότητα στην Ελλάδα να παρεκκλίνει συγκεκριμένων άρθρων της Οδηγίας, τα οποία θέτουν το πλαίσιο μιας ανταγωνιστικής αγοράς. Διαπιστώνεται, συνεπώς, ότι η επιλογή του ανωτέρω εκτεθέντος μοντέλου ανάπτυξης της αγοράς φυσικού αερίου στην Ελλάδα δεν αποτέλεσε μια αυθαίρετη επιλογή της χώρας μας, αλλά έγινε κατ εξουσιοδότηση σχετικών ειδικών προβλέψεων του οικείου Κοινοτικού δικαίου. Στο πλαίσιο αυτό, εξάλλου, εκδόθηκε η υπ αριθμ. Ε(2008)4773/ απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δια της οποίας χορηγήθηκε στην Ελλάδα η παρέκκλιση από συγκεκριμένες διατάξεις της Οδηγίας 2003/55/ΕΚ, για την ανάπτυξη δικτύων διανομής στις περιοχές της Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας, της Κεντρικής Μακεδονίας και της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Από όλες τις παραπάνω διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, προκύπτουν συμπερασματικά τα ακόλουθα: Η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. ασκεί τις δραστηριότητες της διανομής και της προμήθειας φυσικού αερίου στην περιοχή της Αττικής υπό καθεστώς αποκλειστικών δικαιωμάτων (μονοπωλιακή παραχώρηση). Συνεπώς, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για κάθε θέμα που αφορά στην παροχή στους καταναλωτές των σχετικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης και της τιμολόγησης αυτών (το τελευταίο αυτό ζήτημα εξετάζεται αναλυτικότερα στην παράγραφο 2 κατωτέρω). Οι όροι άσκησης της δραστηριότητας της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. καθορίζονται στην Άδεια διανομής η οποία της χορηγήθηκε με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και στην οποία εξειδικεύονται οι γενικές εξουσιοδοτήσεις του άρθρου 4 παρ. 5 του ν. 2364/1995. Τα ως άνω αποκλειστικά δικαιώματα παραχωρούνται στην ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. για όλο το χρονικό διάστημα ισχύος της Άδειας διανομής που της χορηγήθηκε και συγκεκριμένα έως το έτος 2031, χωρίς να περιορίζονται από την απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου στη χώρα μας. 1.2 Η προμήθεια φυσικού αερίου στην καταγγέλλουσα εταιρεία ειδικότερα Σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. β της παρ. 1 του άρθρου 25 του ν. 3428/2005, από την 15 η /11/2008 «Επιλέγοντες Πελάτες» καθίστανται μεταξύ άλλων και «οι μη οικιακοί πελάτες που είναι εγκατεστημένοι στις ανωτέρω περιοχές [εννοείται γεωγραφικές περιοχές που ανήκουν στην αρμοδιότητα των ΕΠΑ], εφόσον είναι Μεγάλοι Πελάτες ή προμηθεύονται φυσικό αέριο με σκοπό τη συμπίεσή του για τελική χρήση από κινητήρες οχημάτων». -5 -

6 Σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 18 του άρθρου 2 του ν. 3428/2005, «Μεγάλος Πελάτης» νοείται «ο Πελάτης ο οποίος προμηθεύεται εντός χρονικού διαστήματος δώδεκα (12) μηνών, ποσότητα τουλάχιστον ΜWh Α.Θ.Δ., ανά θέση κατανάλωσης». 2 Περαιτέρω, με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 25 του ν. 3428/2005 καθορίζονται με ακρίβεια τα κριτήρια και η διαδικασία για την κατάταξη ή μη κάθε πελάτη στην κατηγορία των «Μεγάλων Πελατών». Οι διατάξεις αυτές προβλέπουν ότι: «2. Από τη , για την κατάταξη Πελάτη στην κατηγορία των Μεγάλων Πελατών, κατά την έννοια της παραγράφου 16 του άρθρου 2, η ποσότητα Φυσικού Αερίου που προμηθεύεται ο Πελάτης ανά θέση κατανάλωσης, προσδιορίζεται: α) Από το μέσο όρο της κατανάλωσης καυσίμου κατά τα τελευταία δύο δωδεκάμηνα πριν από τη σύναψη συμβάσεως προμήθειας με κάτοχο Άδειας Προμήθειας ή την παράταση υφιστάμενης σύμβασης. β) Προκειμένου για νέες μονάδες, από την ισχύ των εγκαταστάσεών τους. γ) Προκειμένου για επέκταση της εγκατεστημένης ισχύος υφιστάμενων μονάδων, από τις ποσότητες που υπολογίζονται σύμφωνα με το στοιχείο α και τη νέα εγκατεστημένη ισχύ». Τέλος, σύμφωνα με τη διάταξη της περ. ε της παρ. 1 του άρθρου 25 του ν. 3428/2005, «Επιλέγοντες πελάτες είναι και..., από τη λήξη του χρόνου ισχύος των αδειών που έχουν χορηγηθεί στις ΕΠΑ, οι οποίες ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 21, οι λοιποί πελάτες των ΕΠΑ αυτών». Σε σχέση ειδικότερα με την καταγγέλλουσα εταιρεία, επισημαίνεται ότι: Η βιομηχανική εγκατάστασή της βρίσκεται σε γεωγραφική περιοχή που ανήκει στην αρμοδιότητα (γεωγραφικό χώρο δραστηριοποίησης) της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. Με βάση τα έγγραφα και στοιχεία τόσο της υπό εξέταση καταγγελίας όσο και της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., που υποβλήθηκαν στη ΡΑΕ, διαπιστώνεται ότι η ετήσια κατανάλωση φυσικού αερίου της καταγγέλλουσας εταιρείας είναι μικρότερη των MWh Α.Θ.Δ. και συνεπώς υπολείπεται αυτού του ορίου που θέτει ο νόμος για τον χαρακτηρισμό της καταγγέλλουσας εταιρείας ως «Μεγάλου Πελάτη». Κατά συνέπεια, με βάση την κείμενη νομοθεσία, η καταγγέλουσα εταιρεία δεν αποτελεί «Επιλέγοντα Πελάτη». Επομένως, η καταγγέλλουσα εταιρεία, εφόσον επιθυμεί να χρησιμοποιεί φυσικό αέριο στις εγκαταστάσεις της, υποχρεούται να προμηθεύεται αυτό το καύσιμο αποκλειστικά από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., σύμφωνα με την προαναφερόμενη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 21 του ν. 3428/2005, κατά την οποία: «Οι Ε.Π.Α. Αττικής, Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας, που έχουν συσταθεί κατά τις διατάξεις του ν. 2364/1995, ασκούν τις δραστηριότητες διανομής και προμήθειας φυσικού αερίου σε μη Επιλέγοντες Πελάτες...». 2. Θεσμικό πλαίσιο που διέπει τα τιμολόγια παροχής φυσικού αερίου της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. και τιμολογιακή πολιτική στο βιομηχανικό τομέα 2.1 Ρύθμιση των τιμολογίων παροχής φυσικού αερίου της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 4 του ν. 2364/1995, η άδεια διανομής φυσικού αερίου περιλαμβάνει όρους οι οποίοι, μεταξύ άλλων, αφορούν «... γ. Τον καθορισμό ανακοινώσιμων και διαφανών τιμολογίων, σε συνάρτηση ιδίως με τις τιμές ανταγωνιστικών μορφών ενέργειας και των στοιχείων κόστους, απαγορευομένης σε κάθε περίπτωση της αναδρομικής αύξησής τους...». 2 Σημειώνεται ότι ο ορισμός αυτός τελεί σε απόλυτη συνέπεια με τον ορισμό του «Μεγάλου Καταναλωτή» της περίπτωσης στ της παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 2364/

7 Κατ εφαρμογή αυτής της νομοθετικής εξουσιοδότησης, τα τιμολόγια παροχής φυσικού αερίου της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. ρυθμίζονται από τις διατάξεις των όρων 3.1 και 4.2 της Άδειας διανομής. Ειδικότερα, στον όρο 4.2 της Άδειας, ο οποίος αφορά στο «Τιμολόγιο Παροχής Φυσικού Αερίου», αναφέρονται, ανάμεσα σε άλλα, τα ακόλουθα: «4.2.1 Με την επιφύλαξη του Άρθρου 8.4., για τον καθορισμό του Τιμολογίου Παροχής, ο Αδειούχος θα πρέπει να λάβει τα αναγκαία μέτρα ώστε το Συνολικό Σχετικό Έσοδο του (εφεξής "ΣΣΕ") για κάθε ημερολογιακό έτος (εφεξής ημερολογιακό έτος "y") να μην υπερβαίνει το Μέγιστο Επιτρεπόμενο Έσοδο (εφεξής "ΜΕΕ") για ημερολογιακό έτος "y". Το ΜΕΕ προκύπτει από την κατωτέρω εξίσωση: ΜΕΕy= Qy * (Ρg + Pn * Ιy/Ιο) + QΤy * (Pn * Iy/Ιo) - Cy - 1 _Κy -1 όπου: Qy είναι η συνολική ποσότητα φυσικού αερίου (σε kwh) που παρέχει ο Αδειούχος κατά το ημερολογιακό έτος y σε Καταναλωτές στην Περιοχή της Αδείας Ο Αδειούχος υποχρεούται: (α) να ορίζει (σύμφωνα με τα Άρθρα και 4.2 της παρούσας) για κάθε ημερολογιακό έτος, Τιμολόγια Παροχής για διαφορετικές κατηγορίες παροχής, (β) να καταρτίζει και να υποβάλλει στην Αρχή, το αργότερο την 1η Νοεμβρίου του προηγουμένου ημερολογιακού έτους, δήλωση που να περιλαμβάνει τα Τιμολόγια Παροχής και τις κατηγορίες παροχής που έχουν καθορισθεί και να δημοσιοποιεί, τα Τιμολόγια Παροχής και τις κατηγορίες παροχής, (γ) να μη μεταβάλλει τη δήλωση αυτή κατά τη διάρκεια του τρέχοντος ημερολογιακού έτους, παρά μόνον μετά από έγκριση της Αρχής ή για μία φορά κατά τη διάρκεια του ημερολογιακού έτους, μετά από προηγούμενη δίμηνη γνωστοποίηση προς την Αρχή, και (δ) με την επιφύλαξη του Άρθρου της παρούσας, να τιμολογεί ανά ημερολογιακό έτος την παροχή και διανομή φυσικού αερίου μόνον με τις τιμές που περιέχονται στη δήλωση Τιμολογίου Παροχής, που ισχύει για το συγκεκριμένο ημερολογιακό έτος Αν κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους, το Συνολικό Σχετικό Έσοδο του Αδειούχου είναι μεγαλύτερο του εκατόν πέντε τοις εκατό (105%) του Μέγιστου Επιτρεπόμενου Εσόδου, ο Αδειούχος υποχρεούται να υποβάλει στην Αρχή έγγραφη αναφορά, αιτιολογώντας τους λόγους για τους οποίους υπήρξε η αύξηση Αν κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους, το Συνολικό Σχετικό Έσοδο του Αδειούχου είναι μεγαλύτερο του εκατόν δέκα τοις εκατό (110%) του Μέγιστου Επιτρεπόμενου Εσόδου, ο Αδειούχος θα καθορίσει για το επόμενο ημερολογιακό έτος το Τιμολόγιο Παροχής σε τέτοια επίπεδα, όπως η Αρχή θα ορίσει και θα κοινοποιήσει στον Αδειούχο, προκειμένου να διασφαλίζεται η εφαρμογή του Άρθρου και με την επιφύλαξη του υπολογισμού του παράγοντα ΚΥ1 για το επόμενο ημερολογιακό έτος». Βάσει των ανωτέρω διατάξεων της Άδειας, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. υποχρεούται: Να μην προβαίνει σε διακρίσεις μεταξύ των καταναλωτών όσον αφορά τη σύνδεσή τους με το σύστημα διανομής ή τους όρους σύμφωνα με τους οποίους πραγματοποιεί τη σύνδεση ή παρέχει φυσικό αέριο. Να ορίζει για κάθε ημερολογιακό έτος Τιμολόγια Παροχής για διαφορετικές κατηγορίες παροχής. Να καταρτίζει και να υποβάλλει στη ΡΑΕ, πριν την έναρξη του εν λόγω ημερολογιακού έτους, δήλωση που να περιλαμβάνει τα Τιμολόγια Παροχής και τις κατηγορίες παροχής που έχουν καθορισθεί και να δημοσιοποιεί τα Τιμολόγια Παροχής και τις κατηγορίες παροχής. Να μη μεταβάλλει τη δήλωση αυτή κατά τη διάρκεια του τρέχοντος ημερολογιακού έτους, παρά μόνον μετά από έγκριση της ΡΑΕ, ή για μία φορά κατά τη διάρκεια του ημερολογιακού έτους μετά από προηγούμενη δίμηνη γνωστοποίηση προς την ΡΑΕ. -7 -

8 Nα τιμολογεί ανά ημερολογιακό έτος την παροχή και διανομή φυσικού αερίου μόνον με τις τιμές που περιέχονται στη δήλωση Τιμολογίου Παροχής που ισχύει για το συγκεκριμένο ημερολογιακό έτος. Να καθορίζει τιμολογιακή πολιτική σύμφωνα με την οποία τα έσοδα που προκύπτουν από την εφαρμογή της δεν υπερβαίνουν ένα κατ έτος οριζόμενο ανώτατο όριο («Μέγιστο Επιτρεπόμενο Έσοδο»). Από τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι το ρυθμιστικό καθεστώς τιμολόγησης των υπηρεσιών διανομής και προμήθειας φυσικού αερίου, που προβλέπει η Άδεια, δεν βασίζεται στον εκ των προτέρων καθορισμό του τιμολογίου από το ρυθμιστή (ΡΑΕ), αλλά παρέχεται στη ρυθμιζόμενη εταιρεία (ΕΠΑ) η ευχέρεια να αποφασίσει η ίδια την τιμολογιακή πολιτική που θα ακολουθήσει, υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι τα έσοδα που προκύπτουν από την εφαρμογή της συγκεκριμένης πολιτικής δεν υπερβαίνουν ένα ανώτατο όριο («Μέγιστο Επιτρεπόμενο Έσοδο»). Πράγματι, στα συστήματα ρύθμισης αυτού του τύπου (γνωστά και ως «price cap» ή «revenue cap»), τα οποία εφαρμόζονται ευρέως σε παγκόσμια κλίμακα και ιδίως σε περιπτώσεις δικτύων διανομής, είτε ηλεκτρισμού είτε φυσικού αερίου, ο ρόλος του ρυθμιστή έγκειται στον «εκ των υστέρων» έλεγχο της τιμολογιακής πολιτικής, αφενός, σε σχέση με ποιοτικά χαρακτηριστικά των τιμολογίων (διακριτική μεταχείριση καταναλωτών, σταυροειδείς επιδοτήσεις κλπ.) και, αφετέρου, σε σχέση με τυχόν παράβαση του ορίου Επιτρεπόμενου Εσόδου των εταιρειών διανομής. Συγκεκριμένες εν προκειμένω διατάξεις (ιδίως ο όρος της Άδειας) επιβάλλουν όλως εξαιρετικά την «εκ των προτέρων» ρύθμιση των τιμολογίων από το ρυθμιστή (ΡΑΕ), ωστόσο κι αυτό συμβαίνει στην περίπτωση που διαπιστώνεται υπέρβαση του εν λόγω κατ έτος οριζόμενου ανώτατου ορίου Επιτρεπόμενου Εσόδου από την εκάστοτε ΕΠΑ. Επίσης, σύμφωνα με το όρο της Άδειας, υφίσταται μεν ρητή υποχρέωση της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. να γνωστοποιεί στη ΡΑΕ τα τιμολόγια παροχής φυσικού αερίου, όχι όμως προς το σκοπό της έγκρισής τους από την πλευρά της Διοίκησης, αλλά κυρίως προς το σκοπό του ελέγχου εφαρμογής του επιλεγόμενου από την εταιρεία τύπου της περιοδικής αναπροσαρμογής τους στη διάρκεια του έτους. Ειδικά όσον αφορά στη θέσπιση ανώτατου ορίου στα ετήσια έσοδα της εταιρείας από την άσκηση των δραστηριοτήτων διανομής και προμήθειας («Μέγιστο Επιτρεπόμενο Έσοδο»), επισημαίνεται ότι στοχεύει ακριβώς στην αποφυγή κατάχρησης της εκ του νόμου μονοπωλιακής θέσης που κατέχει η εταιρεία στην κατά περίπτωση γεωγραφική περιοχή (έτσι η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. στην περιοχή της Αττικής). Το Μέγιστο Επιτρεπόμενο Έσοδο αναπροσαρμόζεται ετησίως, βάσει συγκεκριμένου τύπου, ως συνάρτηση του κόστους προμήθειας φυσικού αερίου από την εταιρεία (το οποίο έως σήμερα μεταβάλλεται περιοδικά ανάλογα με τις τιμές των πετρελαιοειδών) και του ρυθμιζόμενου από την Άδεια διανομής μικτού περιθωρίου κέρδους της εταιρείας, συμπεριλαμβανομένου δηλαδή του κόστους διανομής. Πέραν τούτου, η κατάρτιση των τιμολογίων πραγματοποιείται από την εταιρεία χωρίς κανέναν άλλο περιορισμό ως προς τη δομή τους ή τις κατηγορίες παροχής στις οποίες εφαρμόζονται. Άμεση συνέπεια του συγκεκριμένου ρυθμιστικού καθεστώτος αποτελεί και το ότι διαφορετικές εταιρείες διανομής εφαρμόζουν διαφορετική τιμολογιακή πολιτική, παρά το γεγονός ότι τους έχουν χορηγηθεί πανομοιότυπες άδειες διανομής. Ως εκ τούτου, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. δεν υποχρεούται να ακολουθεί παρόμοια τιμολογιακή πολιτική με αυτή που ακολουθούν οι άλλες ΕΠΑ ή η ΔΕΠΑ Α.Ε. και συνεπώς δεν είναι υποχρεωμένη να έχει τις ίδιες τελικές τιμές πώλησης αερίου σε βιομηχανικούς ή λοιπούς καταναλωτές. 2.2 Τιμολογιακή πολιτική στο βιομηχανικό τομέα ειδικότερα Από την παραπάνω ανάλυση προκύπτει ότι η καταγγέλλουσα εταιρεία, που δραστηριοποιείται στην περιοχή της Αττικής, δεν εμπίπτει στην κατηγορία των «Μεγάλων Πελατών», όπως αυτοί ορίζονται στην παρ. 18 του άρθρου 2 του ν. 3428/2005, ούτε αποτελεί «Επιλέγοντα Πελάτη», σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 25 του ιδίου νόμου, επομένως, εφόσον χρησιμοποιεί φυσικό αέριο στις εγκαταστάσεις της υποχρεούται να προμηθεύεται αυτό το καύσιμο αποκλειστικά από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. -8 -

9 Όπως επίσης αναλύθηκε ανωτέρω, η κατάρτιση της τιμολογιακής πολιτικής της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. (δομή, ύψος και περιοδική αναπροσαρμογή των τιμολογίων) αποτελεί αποκλειστική ευθύνη και αρμοδιότητα της εταιρείας αυτής, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της Άδειας, χωρίς την υποχρέωση ex-ante ρύθμισης των τιμολογίων της από τη ΡΑΕ, εκτός των ειδικών περιπτώσεων διαπίστωσης υπέρβασης του Μέγιστου Επιτρεπόμενου Εσόδου. Επιπλέον, από το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο δεν προκύπτει υποχρέωση της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. περί κατάρτισης τιμολογίων όμοιων, ούτε ως προς το ύψος ούτε ως προς τη δομή, με αυτά της ΔΕΠΑ Α.Ε. ή των άλλων ΕΠΑ, για τις ίδιες κατηγορίες παροχής, έτσι και για τους βιομηχανικούς καταναλωτές. Επισημαίνεται ότι, ως προς τα παραπάνω ζητήματα, πανομοιότυπες ρυθμίσεις ισχύουν και για τις υπόλοιπες ΕΠΑ. Όσον αφορά την τιμολογιακή πολιτική των ΕΠΑ, το ύψος και η δομή των τιμολογίων σε κάθε γεωγραφική περιοχή δραστηριοποίησής τους και για κάθε κατηγορία παροχής διαμορφώνεται με βάση: Την εμπορική πρακτική και το μίγμα καταναλωτών κάθε εταιρείας. Τη διάρθρωση του κόστους σε κάθε περιοχή, όπως για παράδειγμα το κόστος διανομής (κεφαλαιουχικό και λειτουργικό κόστος), καθώς και το κόστος προμήθειας φυσικού αερίου της κάθε ΕΠΑ από τη ΔΕΠΑ Α.Ε. Το μίγμα ανταγωνιστικών καυσίμων του φυσικού αερίου σε κάθε περιοχή, δεδομένου ότι τα βιομηχανικά τιμολόγια όλων των ΕΠΑ, αλλά και της ΔΕΠΑ Α.Ε., διαμορφώνονται με βάσει την τιμή των ανταγωνιστικών του φυσικού αερίου καυσίμων, αναπροσαρμόζονται δε περιοδικά με βάση τις μεταβολές των τιμών αυτών. Περαιτέρω σε σχέση με την τιμολογιακή πολιτική της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. στο βιομηχανικό τομέα και σε ό,τι αφορά τη δομή του τιμολογίου, το τιμολόγιο είναι διωνυμικό και συνίσταται από: Χρέωση ισχύος (σταθερή χρέωση, ανεξάρτητη της ποσότητας φυσικού αερίου που καταναλώνεται). Χρέωση ενέργειας (αναλογική χρέωση, εφαρμοζόμενη στην εκάστοτε καταναλισκόμενη ποσότητα φυσικού αερίου), η οποία διαμορφώνεται με βάσει την τιμή των ανταγωνιστικών του φυσικού αερίου καυσίμων στην περιοχή της Αττικής και διαρθρώνεται περαιτέρω σε διακριτά κλιμάκια αναλογικής χρέωσης ( /MWh), η οποία βαίνει μειούμενη ανάλογα με το ύψος της μηνιαίας κατανάλωσης. Η δυνατότητα θέσπισης διωνυμικών τιμολογίων προβλέπεται ρητά στον όρο της Άδειας. Βασικό δομικό χαρακτηριστικό των διωνυμικών τιμολογίων είναι ότι η μέση χρέωση καταναλωτή μεταβάλλεται αντιστρόφως ανάλογα με τη συνολική κατανάλωσή του. Έτσι, δύο καταναλωτές με ίδια χρέωση ισχύος θα είχαν διαφορετική μέση χρέωση εφόσον κατανάλωναν διαφορετική ποσότητα φυσικού αερίου κατά τη διάρκεια συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, με μικρότερη μέση χρέωση αυτή του καταναλωτή με τη μεγαλύτερη συνολική κατανάλωση. Το χαρακτηριστικό αυτό των διωνυμικών τιμολογίων ενισχύεται περαιτέρω με την εισαγωγή των διακριτών κλιμακίων μειούμενης αναλογικής χρέωσης που προαναφέρθηκαν. Η συγκεκριμένη τιμολογιακή πολιτική ευνοεί τους μεγαλύτερους πελάτες, παρέχοντας εμμέσως μία «έκπτωση λόγω όγκου πωλήσεων» («volume discount»), η οποία αντικατοπτρίζει την οικονομία κλίμακας που συνεπάγεται για την εταιρεία η αυξημένη μέση κατανάλωση αερίου ανά καταναλωτή. 3 Εξυπακούεται ότι η χορήγηση αποκλειστικά προς μια εταιρεία-βιομηχανικό καταναλωτή περαιτέρω εκπτώσεων από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. (ή από οποιαδήποτε άλλη ΕΠΑ), βάσει κριτηρίων τα οποία δεν σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά κατανάλωσης και τη χρήση του 3 Σημειωτέον ότι και η καταγγέλλουσα εταιρεία, λόγω υψηλής κατανάλωσης, απολαμβάνει χαμηλότερης μέσης χρέωσης σε σχέση με μικρότερους βιομηχανικούς καταναλωτές οι οποίοι εξυπηρετούνται από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. -9 -

10 φυσικού αερίου, θα μπορούσε να αποτελέσει διακριτική μεταχείριση εις βάρος των υπολοίπων βιομηχανικών καταναλωτών-πελατών της εν λόγω ΕΠΑ που ανήκουν στην ίδια κατηγορία. 3. Επί των επικαλούμενων στην υπό εξέταση καταγγελία «παραβάσεων» από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. της κείμενης νομοθεσίας Από την ανωτέρω παράθεση και ανάλυση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη διανομή και προμήθεια φυσικού αερίου στην περιοχή της Αττικής και τα τιμολόγια παροχής φυσικού αερίου της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., και σε συσχετισμό με την επιμέρους εξέταση των συγκεκριμένων διατάξεων που επικαλείται η καταγγέλουσα εταιρεία, δεν διαπιστώνεται εν προκειμένω παράβαση του εφαρμοστέου και ισχύοντος θεσμικού πλαισίου από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. Επισημαίνονται, δε, σχετικά και προσθέτως τα ακόλουθα: 3.1 «Παράβαση της υποχρεώσεως παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας» Ως προς τον ισχυρισμό της καταγγέλλουσας εταιρείας «περί παράβασης από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. της υποχρέωσής της για παροχή υπηρεσιών κοινής ωφελείας» Η καταγγέλλουσα εταιρεία διατείνεται ότι η από 22/7/2009 δήλωση της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. συνιστά «καταγγελία» της ισχύουσας μεταξύ τους σύμβασης της 31 ης /7/2006, η οποία παραβιάζει την υποχρέωση της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. για «παροχή υπηρεσιών κοινής ωφελείας» που προβλέπεται τόσο στο άρθρο 4 παρ. 5, εδάφιο α, του ν. 2364/1995, σύμφωνα με το οποίο «η άδεια διανομής φυσικού αερίου περιλαμβάνει όρους... οι οποίοι μεταξύ άλλων αφορούν: α) την εξυπηρέτηση κυρίως του δημόσιου συμφέροντος και την παροχή υπηρεσιών κοινής ωφελείας», όσο και στο άρθρο 1, εδάφιο β, του ν. 3428/2005, σύμφωνα με το οποίο η δραστηριότητα της προμήθειας φυσικού αερίου εντός της ελληνικής επικράτειας «είναι κοινής ωφέλειας» (βλ. σχετικά το έγγραφο της καταγγελίας, στις σελ ), λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι η καταγγέλλουσα εταιρεία δεν είναι «Επιλέγων Πελάτης» και συνεπώς έχει ως μόνη πηγή προμήθειάς της με φυσικό αέριο την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. για τις εγκαταστάσεις της στην περιοχή του Ασπρόπυργου Αττικής (πρβλ., επ αυτού του θέματος, και την παράγραφο 1.2 ανωτέρω). Από την άλλη, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. διευκρινίζει και αποδέχεται η ίδια ότι η ως άνω από 22/7/2009 δήλωσή της δεν συνιστά «καταγγελία» αυτής της σύμβασης, με την έννοια που προσδίδει η καταγγέλλουσα, αλλά συνιστά δήλωσή της ότι δεν επιθυμεί την ανανέωση της εν λόγω σύμβασης μετά τη λήξη της (31/1/2010) με τους ίδιους όρους (βλ. σχετικά το υπ αριθμ. πρωτ. ΡΑΕ Ι / έγγραφο της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., στη σελ. 5). Επιπλέον, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. γνωστοποίησε στη ΡΑΕ ότι εξακολουθούσε και συνέχιζε μετά τις 22/7/2009 να προμηθεύει κανονικά την καταγγέλλουσα με φυσικό αέριο σύμφωνα με τους όρους της από 31/7/2006 σύμβασης (βλ. σχετικά το υπ αριθμ. πρωτ. ΡΑΕ Ι / έγγραφο της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε.), συνεπώς η από 22/7/2009 δήλωσή της δεν διαφαίνεται ότι είχε την έννοια ή το αποτέλεσμα της άμεσης λήξης της σύμβασης (δηλ. λύση της υφιστάμενης σύμβασης από την κοινοποίηση του εγγράφου της καταγγελίας στο αντισυμβαλλόμενο μέρος). Εξάλλου, ακόμη κι αν ήθελε θεωρηθεί ότι η υπόψη δήλωση της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. αποτελεί «καταγγελία» της συμβάσεώς της με την καταγγέλλουσα (ερμηνεία που σε κάθε περίπτωση προσήκει και υπάγεται στη δικαστική διάγνωση των αρμόδιων δικαστηρίων), το δικαίωμα αυτό (ήτοι το δικαίωμα της καταγγελίας της συμβάσεως) αναγνωρίζεται και προβλέπεται ρητά στον όρο 14.1 της επίμαχης σύμβασης, σύμφωνα με τον οποίο «Η παράβαση των όρων και των συμφωνιών της Σύμβασης από οποιοδήποτε από τα Μέρη, όλων των όρων και συμφωνιών θεωρούμενων ουσιωδών, θα συνεπάγεται δικαίωμα καταγγελίας της Σύμβασης αζημίως, πριν από τη λήξη της, από το ανυπαίτιο Μέρος». Παράλληλα, ο όρος 20, τρίτο εδάφιο, της σύμβασης αναγνωρίζει και προβλέπει την περίπτωση/δικαίωμα δήλωσης από οποιοδήποτε συμβαλλόμενο μέρος προς το άλλο «[Μετά την

11 λήξη της η Σύμβαση ανανεώνεται διαδοχικά ετησίως με τους ίδιους όρους, εφόσον οποιοδήποτε από τα Μέρη δεν κοινοποιήσει με δικαστικό επιμελητή προς το άλλο μέρος, τουλάχιστον έξι (6) μήνες πριν από την εκάστοτε λήξη της Σύμβασης] ότι δεν επιθυμεί την περαιτέρω συνέχιση της σύμβασης», με αποτέλεσμα να μην ανανεώνεται αυτομάτως η σύμβαση για το επόμενο έτος. Παρατηρείται, συνεπώς, ότι και στην μία περίπτωση (της καταγγελίας της σύμβασης πριν από τη λήξη της, σύμφωνα με τον όρο 14.1) και στην άλλη περίπτωση (της δήλωσης για μη συνέχιση της σύμβασης, έξι μήνες πριν από τη λήξη της, σύμφωνα με τον όρο 20, τρίτο εδάφιο) επέρχεται, ως ελάχιστος κοινός παρονομαστής, το αυτό αποτέλεσμα της μη συνέχισης/ανανέωσης της σύμβασης με τους ίδιους όρους για το επόμενο έτος. Κατ ακολουθία, εκείνο που πρωτίστως ενδιαφέρει εν προκειμένω, από την άποψη του διοικητικού ελέγχου της εξεταζόμενης συμπεριφοράς της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., είναι όχι ο αυστηρά τυπικός προσδιορισμός της από 22/7/2009 δήλωσης της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. ως «καταγγελίας» ή «δήλωσης περί μη συνέχισης» της υφιστάμενης σύμβασης, αλλά η ουσιαστική αξιολόγησή της και η διερεύνηση των αιτίων της υπό το πρίσμα του νομοθετικού και κανονιστικού πλαισίου που διέπει την άσκηση της δραστηριότητας προμήθειας φυσικού αερίου στη χώρα μας. Περαιτέρω, όπως ήδη προαναφέρθηκε, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., κατά τη ρητή παρέκκλιση του άρθρου 28 παρ. 8 της Οδηγίας 2003/55/ΕΚ και στο πλαίσιο των διατάξεων του άρθρου 21 παρ. 1 του ν. 3428/2005 που αφορά στα αποκλειστικά δικαιώματα διανομής και προμήθειας φυσικού αερίου σε μη Επιλέγοντες Πελάτες στις γεωγραφικές περιοχές της Αττικής, Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας, καθώς και του όρου 4 της Άδειας που αφορά στα τέλη σύνδεσης και στα τιμολόγια διανομής και παροχής φυσικού αερίου, έχει κατ αρχήν το δικαίωμα καθορισμού της τιμολογιακής πολιτικής της και κατ επέκταση των τιμολογίων παροχής φυσικού αερίου για κάθε ημερολογιακό έτος, για τις διαφορετικές κατηγορίες παροχής, υπό τις βασικές μεταξύ άλλων προϋποθέσεις: (α) πρέπει να υποβάλλει στη ΡΑΕ, πριν την έναρξη του εκάστοτε ημερολογιακού έτους, δήλωση που να περιλαμβάνει τα τιμολόγια παροχής και τις κατηγορίες παροχής που έχουν καθορισθεί, (β) δεν πρέπει να μεταβάλλει μονομερώς τη δήλωση αυτή κατά τη διάρκεια του τρέχοντος ημερολογιακού έτους, και (γ) τα έσοδα που προκύπτουν από την εφαρμογή της ακολουθούμενης τιμολογιακής πολιτικής δεν πρέπει να υπερβαίνουν το Μέγιστο Επιτρεπόμενο Έσοδο. 4 Συνεπώς, η προβλεπόμενη στα άρθρα 4 παρ. 5, εδάφιο α, του ν. 2364/1995 και 1, εδάφιο β, του ν. 3428/2005 υποχρέωση παροχής υπηρεσιών κοινής ωφελείας, η οποία βαρύνει και την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., πρέπει να ερμηνεύεται υπό το πρίσμα του ανωτέρω θεσμικού πλαισίου το οποίο διέπει τη διανομή και προμήθεια φυσικού αερίου (και στην περιοχή της Αττικής) και τον καθορισμό των τιμολογίων παροχής φυσικού αερίου. Το ότι η υποχρέωση παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας δεν είναι δυνατό να εξετάζεται αφηρημένα κι αόριστα, δίχως να λαμβάνεται υπόψη το ειδικό και οικείο νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο που ρυθμίζει τη δραστηριότητα της διανομής και προμήθειας φυσικού αερίου και την τιμολόγηση αυτού, επιβεβαιώνεται εξάλλου από την ίδια τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 5, εδάφιο α, του ν. 2364/1995, την οποία επικαλείται η καταγγέλλουσα εταιρεία και σύμφωνα με την οποία «η άδεια διανομής φυσικού αερίου περιλαμβάνει όρους... οι οποίοι μεταξύ άλλων αφορούν: α) την εξυπηρέτηση κυρίως του δημόσιου συμφέροντος και την παροχή υπηρεσιών κοινής ωφελείας», ήτοι είναι προφανής η άμεση σύνδεση της παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας με τις διατάξεις των αδειών διανομής (κανονιστικό πλαίσιο), μέσω των οποίων οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας διασφαλίζονται. Εν προκειμένω, επομένως, εκείνο το οποίο προεχόντως ενδιαφέρει, για τη διαπίστωση τυχόν παράβασης της υποχρέωσης παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., είναι το αν οι όροι υπό τους οποίους η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. πρότεινε τη νέα σύμβαση με την καταγγέλλουσα και ιδίως η μεταβολή της τιμολογιακής πολιτικής της για τη σύμβαση αυτή αντίκεινται στο ισχύον οικείο θεσμικό πλαίσιο, όπως αυτό περιγράφηκε και αναλύθηκε παραπάνω. Το τελευταίο αυτό ζήτημα εξετάζεται αναλυτικότερα στην παράγραφο 3.3 κατωτέρω. 4 Πρβλ. πιο αναλυτικά τις παραγράφους 1.1 και 2 ανωτέρω, για τη θεσμική οργάνωση της αγοράς και της προμήθειας φυσικού αερίου στην περιοχή της Αττικής και τη θεσμική ρύθμιση των τιμολογίων παροχής φυσικού αερίου της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., αντίστοιχα

12 3.1.2 Ως προς τους προτεινόμενους όρους 10.1, 20, πρώτο και δεύτερο εδάφιο, 5.1.1, κλπ. (βλ. το έγγραφο της καταγγελίας, στις σελ. 7-8 και 11) Περαιτέρω, όσον αφορά στους όρους 10.1 και 20, δεύτερο εδάφιο, τους οποίους πρότεινε η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., δεν διαπιστώνεται ότι με τους όρους αυτούς αλλοιώνεται ή επιβαρύνεται ουσιωδώς η θέση των αντισυμβαλλομένων της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., εφόσον: (α) σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. έχει ούτως ή άλλως το δικαίωμα να καθορίζει η ίδια την τιμολογιακή πολιτική της, υπό τις προϋποθέσεις βεβαίως που προεκτέθηκαν (βλ. σχετικά την παράγραφο 2 ανωτέρω), και δεν δεσμεύεται κατ αρχήν να διατηρήσει στις νέες συμβάσεις που συνάπτει με πελάτες της την ίδια τιμολογιακή πολιτική που ίσχυε σε συμβάσεις προηγουμένων ετών, (β) η δυνατότητα που παρέχεται με τον προτεινόμενο όρο 10.1 στην ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., δηλαδή η δυνατότητα της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. να αναθεωρεί τις τιμές πώλησης για το χρόνο μετά τη λήξη της διάρκειας της -εκάστοτε- σύμβασης, τίθεται ρητά με την επιφύλαξη ότι η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. «δεσμεύεται να διατηρήσει τον συμβατικό όρο υπολογισμού μέχρι και τη λήξη της διάρκειας της παρούσας [σύμβασης]», δηλαδή η εν λόγω αναθεώρηση των τιμών πώλησης δεν δύναται να αφορά στο χρονικό διάστημα ισχύος της -εκάστοτε- τρέχουσας/υφιστάμενης σύμβασης, (γ) όπως επίσης προβλέπεται ρητά στον επίμαχο όρο 10.1, η αναθεώρηση της τιμολογιακής πολιτικής της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. θα γίνεται μόνον «όπως αυτή έχει υποβληθεί στην εποπτεύουσα Αρχή», (δ) το δικαίωμα δήλωσης περί μη συνέχισης της υφιστάμενης σύμβασης μετά τη λήξη της με τους ίδιους όρους, όπως και το δικαίωμα δήλωσης περί αναπροσαρμογής των δηλούμενων ποσοτήτων κατανάλωσης φυσικού αερίου, ήδη αναγνωρίζονται και καλύπτονται από τον όρο 20, τρίτο και τέταρτο εδάφιο, αντίστοιχα, της υφιστάμενης από 31/7/2006 σύμβασης μεταξύ της καταγγέλλουσας εταιρείας και της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., (ε) το ως άνω δικαίωμα, δηλαδή το δικαίωμα δήλωσης περί μη συνέχισης της υφιστάμενης σύμβασης μετά τη λήξη της με τους ίδιους όρους, προσδίδεται όχι μόνον στην ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. αλλά και στην καταγγέλλουσα εταιρεία, η οποία συνεπώς μπορεί να γνωστοποιήσει στην ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. ότι δεν επιθυμεί τη συνέχισή της εάν δεν συμφωνεί με τις τιμές πώλησης του φυσικού αερίου, οι οποίες μέχρι το χρόνο της δήλωσης της πρόθεσης περί μη ανανέωσης της σύμβασης θα είναι γνωστές. Τέλος, σε σχέση με τα λοιπά σημεία του προτεινόμενου από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. σχεδίου σύμβασης τα οποία η καταγγέλλουσα εταιρεία παραθέτει στην υπό εξέταση καταγγελία της, δηλαδή τους όρους εκείνους πέραν του προαναφερόμενου όρου της αύξησης των τιμολογίων παροχής φυσικού αερίου, ο οποίος αποτελεί το κύριο αντικείμενο της υπό εξέταση καταγγελίας όπως προκύπτει από τις σελ του εγγράφου της καταγγελίας, ομοίως δεν διαφαίνεται ότι οι προτεινόμενοι αυτοί λοιποί όροι/σημεία συνιστούν από μόνοι τους πρόδηλη παράβαση υποχρεώσεων της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. Ειδικότερα, επί των όρων/σημείων αυτών σημειώνονται συνοπτικά τα ακόλουθα: (α) Σε σχέση με τους προτεινόμενους όρους και σημειώνεται ότι η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., σύμφωνα με το νόμο και την Άδειά της, υποχρεούται να λαμβάνει όλα τα εύλογα μέτρα ώστε να επιθεωρεί τον μετρητή σε κάθε εγκατάσταση καταναλωτή, με σκοπό την καταγραφή των ενδείξεων αυτού. Περαιτέρω, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. έχει την υποχρέωση να λαμβάνει όλα τα εύλογα μέτρα για την επιθεώρηση του μετρητή σε τακτά χρονικά διαστήματα, προκειμένου να διαπιστώσει εάν λειτουργεί κατά τον ορθό τρόπο και με ακρίβεια, και αν έχει παραβιασθεί από οποιονδήποτε. Τέλος, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. υποχρεούται να λαμβάνει όλα τα εύλογα μέτρα για την επισκευή και συντήρηση του μετρητή και την αντικατάσταση αυτού, εφόσον αυτό απαιτείται. 7 5 Όρος 5.1.1: «Στο ως άνω ΣΜΡ (Σταθμό Μέτρησης και Ρύθμισης), ο ΠΩΛΗΤΗΣ έχει δικαίωμα άμεσης, ελεύθερης και ακώλυτης πρόσβασης προς εξυπηρέτηση των σκοπών και αναγκών της Σύμβασης». 6 Όρος 5.2.1: «Ο Αγοραστής υποχρεούται να παραχωρεί στον ΠΩΛΗΤΗ τον αναγκαίο χώρο που είναι εγκατεστημένος ο ΣΜΡ εξασφαλίζοντας τις τυχόν αναγκαίες προς τούτο διοικητικές άδειες». 7 Ειδικότερα: Σύμφωνα με τους ορισμούς του ν. 2364/1995: «Σύστημα Διανομής Φυσικού Αερίου: Το σύνολο των εγκαταστάσεων του δικτύου διανομής του φυσικού αερίου σε μία γεωγραφική περιοχή, το οποίο περιλαμβάνει τους αγωγούς και τις εγκαταστάσεις που απαιτούνται για την πραγματοποίηση της διανομής»

13 Συνεπώς, λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, η προσθήκη όρου στη σύμβαση μεταξύ της καταγγέλλουσας εταιρείας και της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. σύμφωνα με τον οποίο η τελευταία θα έχει δικαίωμα άμεσης και ακώλυτης πρόσβασης στο Σταθμό Μέτρησης προς εξυπηρέτηση των ως άνω σκοπών (βλ. τις υποσημειώσεις 5 και 6), δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αποτελεί μια καταχρηστικώς ασκούμενη απαίτηση της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., δεδομένου ότι η εν λόγω προσθήκη σκοπό έχει τη διευκόλυνση της συμμόρφωσης της τελευταίας με τις υποχρεώσεις της σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, εφόσον βεβαίως η πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του πελάτη πραγματοποιείται κατά τρόπο εύλογο, βάσει μιας διαδικασίας ενημέρωσης του πελάτη, ώστε να μην παρεμποδίζεται η λειτουργία της μονάδας-επιχείρησης του πελάτη. (β) Σε σχέση με τον προτεινόμενο όρο 20, πρώτο εδάφιο 8, η καταγγέλλουσα εταιρεία αναφέρει ότι η νέα προτεινόμενη σύμβαση θα ίσχυε από την 1 η Φεβρουαρίου 2010 και θα έληγε την 1 η Μαΐου 2013, δηλαδή η σύμβαση αυτή θα είχε διάρκεια τριών ετών και τριών μηνών (κι όχι τριών ετών όπως η ισχύουσα), δεσμεύοντας την καταγγέλλουσα για μεγαλύτερο πλέον χρονικό διάστημα (κατά τρεις μήνες). Ωστόσο, πέραν του ότι η εν λόγω διάρκεια παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια από την άποψη της συμφωνημένης τιμής, κατ επεξήγηση της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. ο λόγος για τον οποίο η προτεινόμενη σύμβαση έχει διάρκεια τρία έτη και τρεις μήνες είναι ότι όλες οι συμβάσεις της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. αρχίζουν να ισχύουν για λόγους διαχείρισης είτε από το μήνα Ιανουάριο, είτε από το μήνα Μάιο, είτε από το μήνα Σεπτέμβριο. Σε κάθε περίπτωση, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. διευκρίνισε με το υπό στοιχ. 10 έγγραφό της ότι υπάρχει δυνατότητα να συμφωνηθεί μεταξύ των μερών μικρότερη διάρκεια της νέας σύμβασης («Παρά ταύτα...υπάρχει η δυνατότητα η διάρκεια να συμφωνηθεί μεταξύ των μερών και να οριστεί μικρότερη», στη σελ. 4). (γ) Σε σχέση με την προτεινόμενη αύξηση του ύψους της εγγυητικής επιστολής, σημειώνεται ότι σύμφωνα με τον όρο 3.4 της Άδειας η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. δύναται να ζητά την καταβολή εγγύησης για την πληρωμή τυχόν μελλοντικών οφειλών που απορρέουν από την παροχή φυσικού αερίου και να αξιώνει την αναπροσαρμογή αυτής σύμφωνα με τα οριζόμενα στη σύμβαση σύνδεσης και παροχής. Η τελευταία ορίζει στο Παράρτημα 2.4 αυτής ότι η εγγύηση δίδεται «προς εξασφάλιση του Πωλητή [ΕΠΑ Αττικής Α.Ε.] για την εμπρόθεσμη καταβολή από τον Αγοραστή [εκάστοτε Σύμφωνα με την παρ. 14 άρθρο 7 του ίδιου ως άνω νόμου: «Η Δ.ΕΠ.Α. Α.Ε., οι Ε.Δ.Α. και οι Ε.Π.Α. εγκαθιστούν τον εξοπλισμό για την ακριβή μέτρηση του όγκου του φυσικού αερίου που παρέχουν στους αγοραστές τους. Σημείο παράδοσης του φυσικού αερίου στον αγοραστή είναι η στρόφιγγα εξόδου του μετρητή». Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι ο καταναλωτής παραλαμβάνει το φυσικό αέριο στην στρόφιγγα εξόδου του μετρητή, συνεπώς ο μετρητής είναι απαραίτητη εγκατάσταση για τη διανομή του φυσικού αερίου. Βάσει δε του παραπάνω ορισμού, στο Σύστημα Διανομής περιλαμβάνονται οι εγκαταστάσεις που απαιτούνται για την πραγματοποίηση της διανομής και άρα και του μετρητή. Η Άδεια εξειδικεύει το νόμο στο σημείο αυτό, ορίζοντας με σαφήνεια: «Σύστημα Διανομής νοείται το Σύστημα Διανομής Φυσικού Αερίου το οποίο έχει ήδη αναπτυχθεί ή πρόκειται να αναπτυχθεί από τον Αδειούχο στη Περιοχή Αδείας και εκτείνεται μέχρι την στρόφιγγα εξόδου του μετρητή του Καταναλωτή» (όρος 1.2, τελευταίο εδάφιο). Το δικαίωμα πρόσβασης του Αδειούχου στο Σύστημα Διανομής συνάγεται από τις διατάξεις των όρων και 2.3, βάσει των οποίων ο Αδειούχος υποχρεούται να συντηρεί, επιθεωρεί και λειτουργεί ένα ασφαλές Σύστημα Διανομής, ως εκ τούτου η πρόσβασή του στις μετρητικές διατάξεις καταναλωτών είναι επιβεβλημένη. Περαιτέρω, διατάξεις της Άδειας οι οποίες ισχύουν σε περιπτώσεις καταναλωτών όπου δεν συμφωνούνται ειδικοί όροι πρόσβασης, βάσει του όρου 3.1.2, υποχρεώνουν τον Αδειούχο να καταγράφει τις ενδείξεις των μετρητών (όρος β), ενώ ακόμα κατοχυρώνουν το δικαίωμα του Αδειούχου να μην προχωρά σε σύναψη σύμβασης εάν ο καταναλωτής αρνείται την πρόσβαση ακόμα και στην εγκατάστασή του (όρος γ). 8 Ο οποίος προβλέπει ότι: «Η Σύμβαση θα ισχύσει αυτομάτως από την 1η Φεβρουαρίου του Η υποχρέωση κατανάλωσης της ΕΕΠ από τον ΑΓΟΡΑΣΤΗ θα ξεκινά από την έναρξη του πρώτου Σ.Ε. [Συμβατικού Έτους], το οποίο ξεκινά από 1η Μαϊου Διάρκεια της Σύμβασης συμφωνείται και ορίζεται το χρονικό διάστημα από την υπογραφή της Σύμβασης έως τη λήξη του τρίτου Σ.Ε.»

14 Πελάτη της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε.] του τιμήματος των πωλούμενων ποσοτήτων φυσικού αερίου» και ότι «το ύψος της εγγυητικής επιστολής αντιστοιχεί στη δημιουργούμενη εμπορευματική πίστωση 35 ημερών και υπολογίζεται ότι ανέρχεται σε ευρώ. Στην περίπτωση κατά την οποία αυτό το ποσό είτε λόγω αλλαγής των τιμών του φυσικού αερίου είτε λόγω αλλαγής της Ετήσιας Δηλούμενης Ποσότητας (ΕΔΠ) διαφοροποιείται περισσότερο από 20%, τότε θα εκδίδεται νέα εγγυητική επιστολή ποσού ευρώ που θα αντιστοιχεί στη δημιουργούμενη εμπορευματική πίστωση, όπως αυτή θα υπολογίζεται με τα νέα δεδομένα τιμών φυσικού αερίου ή/και ΕΔΠ». Παράλληλα προβλέπεται ότι «Σε περίπτωση υπέρβασης οποτεδήποτε εκ μέρους του Αγοραστή του συμφωνημένου χρόνου εξόφλησης των τιμολογίων του Πωλητή...ο Πωλητής, άνευ ετέρου, δύναται να εμφανίζει την άνω εγγυητική επιστολή στην εγγυήτρια Τράπεζα και να ζητά την κατάπτωσή της, στο σύνολό της ή κατά το μέρος αυτής που θα αντιστοιχεί στην ληξιπρόθεσμη οφειλή. Εξυπακούεται ότι για τη συνέχιση παροχής της άνω πιστώσεως ο Αγοραστής αναλαμβάνει την υποχρέωση να ανανεώνει πλήρως ή κατά το υπολειπόμενο ποσό την άνω εγγυητική επιστολή». Συνεπώς, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. δικαιούται να ζητά (και) από την καταγγέλλουσα την καταβολή εγγύησης, ως εξασφάλιση για την πληρωμή τυχόν μελλοντικών οφειλών που απορρέουν από τη σύμβαση παροχής φυσικού αερίου και να αξιώνει την κατάπτωσή της εν όλω ή εν μέρει, κατά περίπτωση, για τις τυχόν ληξιπρόθεσμες οφειλές. Εν προκειμένω, πρέπει να σημειωθεί κατ αρχήν ότι η προτεινόμενη από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. αύξηση της εγγύησης είναι ιδιαίτερα σημαντική, εφόσον υπερδιπλασιάζει το ύψος της εγγυητικής επιστολής της καταγγέλλουσας (από σε ). Εντούτοις, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. αναφέρει στο υπ αριθμ. πρωτ. ΡΑΕ Ι / έγγραφό της ότι «η καταγγέλλουσα εταιρεία από το έτος 2006 μέχρι σήμερα επανειλημμένα καθυστερεί την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων λογαριασμών κατανάλωσης οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις υπερέβησαν τα , επανειλημμένα έχει γίνει διακανονισμός οφειλών (προφορικός και γραπτός) με την εταιρεία μας, ο οποίος δεν έχει τηρηθεί και σήμερα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της υπερβαίνουν τα ενώ μέχρι και σήμερα η εταιρεία μας δεν έχει προβεί στη διακοπή φυσικού αερίου λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών επιδεικνύοντας ανεκτικότητα και κατανόηση στα οικονομικά προβλήματα που μονίμως επικαλείται ότι αντιμετωπίζει η καταγγέλλουσα» (στις σελ. 4-5 και 8). Περαιτέρω, με το υπ αριθμ. πρωτ. ΡΑΕ Ι / έγγραφό της, η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. παραθέτει και επικαλείται στοιχεία διαφόρων ληξιπρόθεσμων οφειλών της καταγγέλλουσας στο παρελθόν, καθώς και διακανονισμούς και ιδιωτικά συμφωνητικά που είχαν υπογραφεί ανάμεσά τους για την εξασφάλιση των σχετικών απαιτήσεων της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., ώστε να αποφευχθεί το επαχθές μέτρο της διακοπής της σύνδεσης παροχής φυσικού αερίου της καταγγέλλουσας. Από την άλλη, από το ως άνω Παράρτημα 2.4 δεν καθίσταται απολύτως σαφές αν η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. δύναται να ζητά και προβαίνει στην αύξηση του ποσού της εγγύησης για την επόμενη σύμβαση με τον ίδιο πελάτη, ένεκα οφειλών του τελευταίου από την προηγούμενη μεταξύ τους σύμβαση. Πάντως, το εν λόγω Παράρτημα προβλέπει ότι «εάν υπάρχει καθυστέρηση εξόφλησης των οικονομικών υποχρεώσεων του Αγοραστή προς τον Πωλητή, τότε ο Πωλητής θα έχει το δικαίωμα...να ζητά από αυτόν και πρόσθετη εξασφάλιση (εμπράγματη ή άλλη) που να τον ικανοποιεί για τη συνέχιση χορήγησης της ίδιας πίστωσης». Εάν βεβαίως ήθελε θεωρηθεί ότι η ως άνω δυνατότητα αξίωσης «πρόσθετης εξασφάλισης» συμπεριλαμβάνει τη δυνατότητα αξίωσης πρόσθετης χρηματικής εγγύησης (αύξηση του ποσού της εγγυητικής επιστολής), τότε θα μπορούσε ενδεχομένως να γίνει δεκτό ότι η ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. έχει το δικαίωμα να ζητά την αναπροσαρμογή του ύψους της αρχικής εγγυητικής επιστολής, σε σχέση με την επόμενη σύμβαση με τον ίδιο πελάτη, ο οποίος ακόμη διατηρεί ληξιπρόθεσμες οφειλές από την προηγούμενη μεταξύ τους σύμβαση (η ως άνω ερμηνευτική κρίση υπάγεται και ανήκει σε κάθε περίπτωση στη διάγνωση των αρμόδιων δικαστηρίων). Σημειώνουμε, όμως, ότι η όποια αιτούμενη από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. αναπροσαρμογή του ύψους της εγγύησης θα πρέπει να βασίζεται σε μια αντικειμενική και αμερόληπτη μεθοδολογία, που θα εφαρμόζεται κατά τον ίδιο τρόπο σε όμοιους πελάτες. Ενόψει όλων των ανωτέρω, επισημαίνονται τα ακόλουθα: (α) από τα υποβληθέντα στοιχεία, διαφαίνεται συμπεριφορά της καταγγέλλουσας (μη εμπρόθεσμη εξόφληση τιμολογίων παροχής φυσικού αερίου) η οποία συνετέλεσε στη διαφορά που προέκυψε ανάμεσα στα μέρη σχετικά με το ύψος του ποσού της προτεινόμενης από την ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. εγγύησης, (β) η πολιτική