Αμφισβητήσεις για τη Κρανιοϊερή Θεραπεία!!!

Transcript

1 Αμφισβητήσεις για τη Κρανιοϊερή Θεραπεία!!! Η επιχειρηματολογία που χρησιμοποιούν πολλοί από εκείνους που αμφισβητούν την Κρανιοϊερή Θεραπεία του Upledger, στηρίζεται στην αμφισβήτηση του μοντέλου που περιέγραψε για την ερμηνεία του Κρανιοϊερού Ρυθμού και όχι στην αμφισβήτηση της ύπαρξης του ρυθμού αυτού καθεαυτού. Αμφισβητούν δηλαδή το υδραυλικό μοντέλο στατικής πίεσης που περιέγραψε ο Dr Upledger και οι συνεργάτες του. Πόσο σοβαρά όμως πρέπει να λάβουμε υπόψη αυτή την αμφισβήτηση; Ας σταθούμε στις σκέψεις που διατυπώνει ο Καθηγητής Leon Chaitow, στο βιβλίο του, που αφορά την cranial manipulation, και ας τη προσαρμόσουμε στην Κρανιοϊερή Θεραπεία: «Ψηλαφώντας, στο μυϊκό σύστημα ενός ασθενή, μια ευαισθητοποιημένη περιοχή με τάση, μπορούμε με ευχέρεια να εντοπίσουμε περιοχές που εμφανίζουν διαφορές από τον περιβάλλοντα ιστό, που περιλαμβάνουν ίσως αυξημένο τόνο, ευαισθησία και διαφορετική υφή. Εφαρμόζοντας πίεση σε αυτή τη περιοχή θα έχουμε μια σειρά από αναμενόμενες αντιδράσεις που περιλαμβάνουν: συμπίεση των μηχανοϋποδοχέων, προκαλώντας

2 τροποποίηση της αντίληψης του πόνου μέσω του μηχανισμού της πύλης του πόνου, την απελευθέρωση τοπικών αναλγητικών (ενδορφίνες και ενδεχομένως εγκεφαλίνες), τη δημιουργία μιας τοπικής ισχαιμικής επίδρασης, η οποία θα προκαλούσε με την απελευθέρωση της πίεσης ένα ξέπλυμα με νωπό οξυγονωμένο αίμα, καθώς και μια μηχανική διάταση των ιστών που ήταν υπό πίεση. Με άλλα λόγια, από την άποψη της Δυτικής Ιατρικής, θα υπάρξουν νευρολογικές, ενδοκρινολογικές, κυκλοφορικές και μηχανικές επιδράσεις, ως αποτέλεσμα της εφαρμοζόμενης πίεσης. Τώρα αν εφαρμοζόταν σχεδόν η ίδια πίεση από θεραπευτή εκπαιδευμένο σε μεθόδους της Παραδοσιακής Κινέζικής Ιατρικής, όπως σιάτσου (Acupressure), θα είχαμε ακριβώς τις ίδιες αντιδράσεις, ωστόσο η ερμηνεία που δίνεται από την Παραδοσιακή Κινέζική Ιατρική εμπλέκει την ενέργεια (chi) κίνηση ή απόφραξη. Ποια από αυτές τις ερμηνείες είναι σωστή; Είναι Νευρολογία, κίνηση υγρών, διάταση, ορμονικές αλλαγές ή ενεργειακές κινήσεις; Μεταφέρετε αυτόν τον προβληματισμό τώρα στην Κρανιοϊερή Θεραπεία και θα δείτε ότι ενώ το μοντέλο, η θεωρία, η ερμηνεία μπορεί να διαφέρουν, η επενέργεια της εφαρμογής της Κρανιοϊερής Θεραπείας μπορεί να είναι ακριβώς η ίδια ανεξάρτητα από τις σκέψεις του θεραπευτή, αν δηλαδή ο υποκείμενος μηχανισμός περιλαμβάνει αντιλήψεις που αφορούν υγρά, ηλεκτρισμό / ενέργεια, ή βιομηχανικές ή περιτοναϊκές απελευθερώσεις. Και τι σκέφτομαι τώρα;

3 Έχω όλο και περισσότερο την αίσθηση, ότι η ήπια σταθερή δύναμη συμπίεσης, όπως αυτή εφαρμόζεται στην τεχνική για πρόκληση του σημείου ηρεμίας (still point), επηρεάζει την περιτονία (σύστημα μεμβρανών του εγκεφάλου) και μέσω αυτού πιθανόν να επιδρά στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, εν γένει στο κυκλοφορικό σύστημα του εγκεφάλου ή / και στην νευρολογική λειτουργία Ποιος ξέρει;» Ποιος ξέρει; Αυτό που σίγουρα ξέρουμε είναι το αποτέλεσμα των χειρισμών μας. Εγώ ως κλινικός θεραπευτής δίνω πολύ μεγάλη σημασία στα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται μέσω της Κρανιοϊερής Θεραπείας, ενώ περιμένω από τους ερευνητές να δώσουν τις απαντήσεις! ΣΦΗΝΟΪΝΙΑΚΗ ΑΡΘΡΩΣΗ: Σύμφυση vs Συνχόνδρωση Σύμφωνα με τον Dr. Sutherland, το Σφηνοειδές και το Ινιακό οστό παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στη κινητικότητα των οστών του κρανίου. Ενώνονται με την Σφηνοϊνιακή άρθρωση.

4 Το Σφηνοειδές οστό είναι το κλειδί της κίνησης και το Ινιακό το ακολουθεί, κάτι που συμβαίνει και με τα υπόλοιπα οστά του κρανίου. Το ίδιο ισχύει και για το Ιερό οστό, το οποίο επηρεάζεται από τη κίνηση του Ινιακού μέσω του σπονδυλικού σωλήνα (dura tube). Στην ένωση του Σφηνοειδούς οστού με το Ινιακό σχηματίζεται μια γωνία. Η αύξηση της γωνίας χαρακτηρίζεται από τον Dr. Sutherland ως φάση κάμψης,ενώ η μείωση της γωνίας ως φάση έκτασης,ενώ όλα τα οστά του κρανίου κινούνται σύμφωνα με αυτή την αύξηση ή ελάττωση της γωνίας. Πεποίθηση του Dr. Sutherland ήταν ότι τα προβλήματα στο

5 κρανιακό σύστημα οφείλονται στη δυσλειτουργία της Σφηνοϊνιακής άρθρωσης. Το λάθος του ήταν που πίστευε ότι η άρθρωση αυτή είναι σύμφυση, άρα η αιτία της δυσλειτουργίας προκαλείται από τα οστά. Αργότερα ο Dr. Upledger έδειξε ότι πρόκειται για συνχόνδρωση, που συνεπάγεται ότι η δυσλειτουργία προκαλείται από ανώμαλη τάση στα μαλακά μόρια ή στην σκληρά μήνιγγα, η οποία μεταφέρεται στα οστά μέσω των αρθρώσεων. Αξίζει να αναφερθεί ότι παράγοντας δυσλειτουργίας της σφηνοϊνιακής άρθρωσης αποτελεί και ο περιορισμός στη κίνηση των κρανιακών ραφών. Με την παραδοχή ότι η άρθρωση μεταξύ του Σφηνοειδούς οστού και του Ινιακού είναι σύμφυση, πιθανή αλλαγή θέσης των οστών θα τα διατηρούσε στη νέα θέση, ενώ σύμφωνα με τον Dr. Upledger, η άρθρωση αυτή είναι συνχόνδρωση, ακριβώς γιατί υπάρχει στις αρθρικές επιφάνειες ένα στρώμα ελαστικού χόνδρου, το οποίο προκαλεί τάση επιστροφής στην αρχική θέση. Αυτή η διόρθωση εμποδίζεται από την δυσλειτουργία των μαλακών μορίων ή της Σκληράς Μήνιγγας. Η κλινική αξία αυτής της διαφοροποίησης είναι ότι αποκαθιστώντας μόνο την οστική δυσλειτουργία, έχουμε προσωρινά αποτελέσματα αν δεν συνοδεύεται από ικανοποιητική αποκατάσταση του αιτίου της τάσης στα μαλακά μόρια ή τη σκληρά μήνιγγα. Υπάρχει κίνηση στα οστά του κρανίου; Στην ανατομία και τη φυσιολογία μάθαμε ότι τα οστά του κρανίου κατά την ενηλικίωση συγχωνεύονται1. Η ανατομία του Gray (Gray s Anatomy) υποστηρίζει τη θεωρία ότι οι ραφές με την ανάπτυξη δημιουργούν μια συμπαγή μάζα από οστό που ονομάζεται Θόλος (calvarium). Αυτό το συμπαγές κρανίο λειτουργεί ως

6 κράνος, όπου οι μεταβολές της πίεσης στο αίμα, στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) ή στον εγκεφαλικό ιστό προκαλούν αντισταθμιστικές αλλαγές της πίεσης σε άλλα συστήματα, ώστε να αποφευχθεί μια αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης. Εντούτοις υπάρχει μια αξιοσημείωτη βιβλιογραφία που τεκμηριώνει την ύπαρξης μιας ελάχιστης, ρυθμικής κίνησης στα οστά του κρανίου. Το μεγαλύτερο τμήμα αυτών των μελετών προέρχονται από το πεδίο της κρανιακής οστεοπαθητικής. Παραθέτω παρακάτω μια σύνοψη των κυριοτέρων μελετών. Η Tettambel χρησιμοποίησε μετατροπείς δύναμης για να μετρήσει τη κίνηση μεταξύ του μετωπιαίου οστού και των δύο μαστοειδών αποφύσεων των κροταφικών οστών σε 30 άτομα υπό εξέταση2. Κατέγραψε τρείς ρυθμικές κινήσεις, όπου περιελάμβαναν τον καρδιακό και τον αναπνευστικό ρυθμό. Υπέθεσε ότι ο τρίτος ρυθμός, με μέση συχνότητα οκτώ κύκλους το λεπτό, ήταν ο κρανιοϊερός ρυθμός. Ο Frymann μελέτησε τις ρυθμικές αλλαγές στη περιφέρεια του κεφαλιού χρησιμοποιώντας μια επιφάνεια με σχήμα U με ένα διαφορικό μετατροπέα3. Οι αλλαγές στη διάμετρο του κρανίου υπολογίζονταν από την μετακίνηση μεταλλικών ράβδων. Αυτή η μελέτη ήταν μοναδική γιατί χρησιμοποίησε ζώντα άτομα υπό εξέταση. Ο Frymann εντόπισε ένα παλμικό ρυθμό μεταξύ έξι και

7 οκτώ κύκλων το λεπτό διαφορετικό από τον καρδιακό και τον αναπνευστικό ρυθμό. Η μετακίνηση των μεταλλικών ράβδων ήταν μεταξύ 10 και 30 microns. Μια άλλη μελέτη από τον Adams και συνεργάτες, ερεύνησε την κινητικότητα των βρεγματικών οστών σε γάτες4. Αυτοί οι ερευνητές προσάρμοσαν μετρητές ποσότητας τάσης στα γατίσια βρεγματικά οστά για να μετρήσουν κίνηση όταν εγχύσουν τεχνητό ΕΝΥ. Τα οστά μετακινήθηκαν σημαντικά, ποικίλλοντας από 17 έως 70 microns. Η εξωτερική πλάγια συμπίεση του κρανίου προκάλεσε μια σημαντική διεύρυνση της οβελιαίας ραφής με μια έσω στροφή των βρεγματικών οστών. Ερευνητές από το University of Michigan College of Osteopathic Medicine μελέτησαν την κινητικότητα των οστών του κρανίου σε πρωτεύοντα θηλαστικά5. Οι Michael και Retzlaff χρησιμοποίησαν ένα απευθείας βιδωτό προσάρτημα στο δεξιό βρεγματικό οστό και μέτρησαν τη κίνηση με ένα μετατροπέα πίεσης. Επίσης μέτρησαν την πίεση του αίματος, τον καρδιακό και τον αναπνευστικό ρυθμό. Τα βρεγματικά οστά μετακινήθηκαν αυθόρμητα σε δύο ξεχωριστούς ρυθμούς, έναν ανταποκρινόμενο στον αναπνευστικό ρυθμό και ένα δεύτερο χαμηλότερο ρυθμό από πέντε έως επτά κύκλους το λεπτό. Οι προηγούμενες τέσσερεις μελέτες δείχνουν ότι τα οστά του κρανίου πιθανόν να έχουν μια αργή, σταθερή και κυκλική κίνηση. Πρόκειται για μια σχετικά νέα θεωρία στην Δυτική ιατρική επιστήμη, αντιπροσωπεύοντας δραματική αλλαγή θέσης. Η υιοθέτηση αμφισβητήσιμων ιδεών στο status quo της επιστήμης δεν είναι εύκολο, αλλά η μάζα της βιβλιογραφίας που υποστηρίζει την κίνηση των οστών του κρανίου αυξάνεται. Ως εκ τούτου πρέπει να έχουμε ανοικτό μυαλό.

8 τα οστά του κρανίου πιθανόν να έχουν μια αργή, σταθερή, περιοδική κίνηση Στη Κρανιοϊερή Θεραπεία (ΚΙΘ), ο ρυθμός του ΕΝΥ μπορεί να ψηλαφισθεί σε όλα τα τμήματα του σώματος λόγω της παθητικής δράσης της περιτονίας. Ο ρυθμός περιλαμβάνει δυο ξεχωριστές φάσης: κάμψη (φάση γεμίσματος κίνηση έξω στροφής) και έκταση (φάση αδειάσματος κίνηση έσω στροφής). Με φυσικοθεραπευτικούς όρους στην κάμψη έχουμε μείωση των μοιρών στην γωνία της άρθρωσης. Η σφηνοινιακή ένωση είναι εκεί όπου η οπίσθια επιφάνεια του σφηνοειδούς οστού αρθρώνεται με τη ράχη του ινιακού οστού.

9 ΣΦΗΝΟ-ΙΝΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ Όταν ο Dr. William Garner Sutherland, ο πατέρας της οστεοπαθητικής, ψηλάφισε τη κίνηση σ αυτά τα οστά, παρατήρησε ότι πράγματι κατά τη διάρκεια της κάμψης μειώνεται το μέγεθος της γωνίας στην κατώτερη πλευρά. Η κάμψη αυτής της άρθρωσης συνοδεύεται από ελάχιστη προς τα έξω κίνηση του σώματος, την οποία ο Sutherland ονόμασε κάμψη. Ως εκ τούτου στη ΚΙΘ, το κρανίο αλλά και το υπόλοιπο σώμα, είναι σε κάμψη όταν διευρύνεται και σ έκταση όταν στενεύει. ΚΑΜΨΗ (ΦΑΣΗ ΓΕΜΙΣΜΑΤΟΣ ΚΙΝΗΣΗ ΕΞΩ ΣΤΡΟΦΗΣ) ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΩΝ ΚΛΕΙΣΤΩΝ ΡΑΦΩΝ

10 Για να διερευνήσουμε περισσότερο την κίνηση στα κρανιακά οστά ας εξετάσουμε την φύση των κρανιακών ραφών. Αν οι ραφές παραμένουν ελαστικές κατά την ενηλικίωση, επιτρέπουν κάποιου βαθμού κίνηση όταν αλλάζει η πίεση του κρανιοϊερού συστήματος. Αν οι ραφές είναι συμπαγής μάζα χωρίς κίνηση, δεν επιτρέπουν ρυθμική κίνηση. Αρκετές μελέτες έχουν γίνει για την φύση των κρανιακών ραφών. Ο Retzlaff και συνεργάτες, χρησιμοποίησαν φως και ηλεκτρονικό μικροσκόπιο για να εξετάσουν δείγματα από ραφή ενήλικων πρωτεύοντων θηλαστικών6. Βρήκαν συνδετικό ιστό, αιματικά αγγεία και νευρικές ίνες. Περιέγραψαν ένα πρότυπο από πέντε διαδοχικά επίπεδα ινών και κυττάρων που περιείχαν δέσμες κολλαγόνου, διατεταγμένες σε κυματοειδή μορφή. Υπέθεσαν ότι αυτή η διάταξη διευκολύνει τον έλεγχο της επιμήκυνσης των δεσμών του κολλαγόνου. Σε ξεχωριστή μελέτη, ο Upledger και ο Retzlaff εξέτασαν την οβελιαία ραφή σε κρανία πρωτευόντων θηλαστικών7. Βρήκαν εκτός από τον συνδετικό ιστό, αγγειακό δίκτυο και νευρικό πλέγμα με αισθητήρια όργανα. Σ ένα δείγμα, εντόπισαν έναν μονό δενδρίτη διαμέσου της σκληράς μήνιγγας μέσα στον εγκέφαλο, τερματίζοντας στην τρίτη κοιλία του εγκεφάλου που περιείχε ΕΝΥ. Περαιτέρω έρευνα αυτής της νευρικής οδού πιθανόν να δώσει απαντήσεις στο ερώτημα πως λειτουργεί ο ομοιστατικός μηχανισμός ανάδρασης στο εγκεφαλικό υδραυλικό σύστημα του ΕΝΥ. Το 1920 οι Todd και Lyon δημοσίευσαν δύο άρθρα σχετικά με τη εξέταση του χρόνου που οι ραφές κλείνουν σε κρανία ενηλίκων ανδρών. Αυτοί οι μελετητές υπέθεταν ότι οι ραφές γίνονται συμπαγείς σε κάποια στιγμή της ζωής του ατόμου. ʼρχισαν με 427 δείγματα, αλλά απέρριψαν 81 λόγω ανώμαλου κλεισίματος των ραφών ή καθυστερημένη ένωση. Επιπλέον μερικά από τα κρανία χαρακτηρίστηκαν με διακομμένη ένωση, που σημαίνει αποτυχία στην ραφή να κλείσει λόγω συγκέντρωσης οστού γύρω από το άκρο των αρθρικών επιφανειών. Για αδιευκρίνιστους λόγους μέτρησαν αυτά τα κρανία ως συμπαγή, γεγονός που δίνει διαφορετικές τιμές προς εύνοια της συντομότερου κλεισίματος των ραφών. Τα

11 ευρήματα τους ήταν: Οβελιαία ραφή κλειστή στα 31 έτη. Στεφανιαία ραφή κλειστή στα 38 έτη Λαμδοειδή ραφή κλειστή στα 47 έτη. Μαστό-ινιακή ραφή κλειστή στα έτη. Μαστό-βρεγματική κλειστή στα έτη. Σφηνό-κροταφική σπάνια κλειστή. Οι συγγραφείς συμπέραιναν ότι οι ραφές έτειναν να κλείσουν κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού περιθωρίου. Εντούτοις υπάρχει μεγάλη απόκλιση. Βέβαια αυτή η μελέτη έγινε πριν από πολλά χρόνια και οι προδιαγραφές και τα πρωτόκολλα για τις επιστημονικές μελέτες έχουν αλλάξει.

12 Ερευνητέςέχουνμελετήσειμιαραφήσεβάθοςχρησιμοποιώντας διαφορετικά ανθρώπινα δείγματα. Ο Kokich εξέτασε την μέτωπο-ζυγωματική ραφή9. Από τα 61 δείγματα, δεν βρήκε κανένα να έχει κλείσει παρά μόνο μετά από τα 80 έτη της ηλικίας, ενώ μερικά δεν είχαν ολοκληρωτικά κλείσει ακόμα και μετά τα 90 έτη. Παρατήρησε ότι οστό σχηματίζεται κατά μήκος της ραφής με την γήρανση, αλλά δεν επηρεάζει την κίνησης στη ραφή. Ο Kokich, όπως και οι Retzlaff και Upledger, βρήκε σαφείς αποδείξεις ύπαρξης ινών κολλαγόνου μέσα στις ραφές. Δήλωσε ξεκάθαρα ότι η μετωπόζυγωματική ραφή παραμένει λειτουργική άρθρωση μέχρι ακόμα στη προχωρημένη ηλικία του ατόμου. Από τις υπάρχουσες ερευνητικές εργασίες10, μια συμπερασματική δήλωση του πότε και εάν οι ραφές γίνονται συμπαγείς δεν μπορεί να γίνει. Σαφώς το θέμα παραμένει ανοικτό για συζήτηση. Βέβαια έχοντας ψηλαφίσει τον κρανιοϊερό ρυθμό με τα χέρια μου, πιστεύω ότι οι κρανιακές ραφές παραμένουν ελαστικές,

13 επιτρέποντας τα οστά να κινούνται παθητικά σύμφωνα με τις μεταβολές πίεσης στο κρανιοϊερό σύστημα. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Zemlin W. Speech and Hearing Science: Anatomy and Physiology. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall, Tettembel, et al. Recording of cranial rhythm impulse. Journal of the American Osteopathic Association, 1978;78: Frymann V. A study of the rhythmic motions of the living cranium. Journal of the American Osteopathic Association, 1971;70(9): Adams T, Heisey R, Smith M, Briner B. Parietal bone mobility in the anesthetized cat. Journal of the American Osteopathic Association, 1992;92: Michal D, Relzlaff E. A preliminary study of cranial bone movement in the squirrel monkey. Journal of the American Osteopathic Association, 1975;74: Retzlaff E, Michael D, Roppel R, Mitchell F. The structure of cranial bone sutures. Journal of the American Osteopathic Association, 1976;75:106-7.

14 7.UpledgerJ.CranioSacralTherap.I.StudyGuide, Palm Beach Gardens, FL.: The Upledger Institute, Todd T, Lyon D. Endocranial suture closure. American Journal of Physical Anthropology, 1924;7: Kovich V. Age changes in the human frontozygomatic suture from 20 to 95 years. American Journal of Orthodontics, 1976;69: Rogers J, Witt P. The controversy of cranial bone motion. Journal of Orthopedic Sports Physical Therapy, 1997;26(2): "The Still Point" ή "Σημείο Ηρεμίας" Σύμφωνα με τον Dr. John Upledger, όπως σε κάθε άνθρωπο υπάρχει ο καρδιακός και ο αναπνευστικός ρυθμός, έτσι υπάρχει και ο Κρανιοϊερός Ρυθμός. Προκαλείται από την απόσταξη και απορρόφηση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού που περιβάλει το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (εγκέφαλο και νωτιαίο μυελό). Ο ανεπαίσθητος αυτός ρυθμός μπορεί να γίνει αντιληπτός σε ολόκληρο το σώμα, μπορεί να ψηλαφισθεί από θεραπευτή εκπαιδευμένο στην Κρανιοϊερή Θεραπεία. Η συχνότητα του σε φυσιολογικές συνθήκες είναι 6 με 12 κύκλους το λεπτό.

15 ΠΑΡΑΓΩΓΗ / ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΝΩΤΙΑΙΟΥ ΥΓΡΟΥ VIDEO Με ένα απαλό άγγιγμα σε διάφορα σημεία του σώματος ένας εκπαιδευμένος θεραπευτής μπορεί να εντοπίσει περιοχές με ασυμμετρία του Κρανιοιερού ρυθμού. Αυτή η ασυμμετρία μας δείχνει ότι για κάποιο λόγο αυτή η περιοχή δυσλειτουργεί. Αυτή η δυσλειτουργία μπορεί να εκφρασθεί με ποικιλία συμπτωμάτων. Εφόσον συμβεί αυτό ο θεραπευτής μπορεί να ενισχύσει τον αμυντικό μηχανισμό του σώματος να αποκαταστήσει την φυσιολογική λειτουργικότητα, αποκαθιστώντας την συμμετρία, με

16 ήπιους χειρισμούς που εφαρμόζονται σε ολόκληρο το σώμα, ενώ η πίεση που ασκείται πάνω στο σώμα του ασθενή δεν ξεπερνά τα 5 gr. Άλλος σημαντικός τρόπος αξιοποίησης του Κρανιοϊερού ρυθμού, από τον θεραπευτή είναι το Still Point ή «Σημείο Ηρεμίας». Το «Σημείο Ηρεμίας» προκαλείται όταν διακοπεί ο Κρανιοιερός ρυθμός με έναν τρόπο ήπιο και φυσικό, όταν δηλαδή ανασταλείγια ένα διάστημα η παραγωγή και απορρόφηση του Εγκεφαλονωτιαίου Υγρού, όχι απότομα ή βίαια, αλλά με ένα τρόπο που μπορεί να περιγραφεί σαν «παρατεταμένη παύση». Μπορεί να τη προκαλέσει ο θεραπευτής με σκοπό να διευκολύνει την απελευθέρωση των περιορισμών στο σύστημα των μεμβρανών που περιβάλλει τον Εγκέφαλο και τον Νωτιαίο Μυελό. Αυτή η ήπια και φυσική παύση της ροής του υγρού επιδρά με έναν δυναμικό τρόπο. Προκαλεί στιγμιαία αύξηση της ποσότητας του Εγκεφαλονωτιαίου Υγρού μέσα στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Προκαλείται τότε διάταση των μεμβρανών με αποτέλεσμα την απελευθέρωση περιοχών με περιορισμένη ελαστικότητα ή περιοχές με συμφύσεις, έτσι όταν το υγρό κυκλοφορήσει εκ νέου, έχει προκληθεί αυτόματα η απελευθέρωση των εμπλεκομένων ιστών. Επιπλέον προκαλεί αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος μέσα στον Εγκέφαλο, με θεραπευτικό αποτέλεσμα τόσο στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, όσο και σε ολόκληρο το σώμα. Αποτέλεσμα των προηγουμένων είναι η ανακούφιση του πονοκεφάλου, του μυϊκού πόνου, ο έλεγχος του άγχους, καλύτερη προσαρμογή στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος, η χαλάρωση και γενικά μια καλή διάθεση. Οι θεραπευτές μπορούν να προκαλέσουν το «Σημείο Ηρεμίας» με εξειδικευμένους χειρισμούς. Μπορεί όμως να προκληθεί και από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο. Χρειάζεται δυο μπάλες του τένις μέσα σε μια αθλητική κάλτσα δεμένη στην άκρη ή μια ειδική συσκευή που λέγεται Still Point Inducer και πωλείται από το Ινστιτούτο Upledger.

17 Απλά επιλέγεται μια αναπαυτική επιφάνεια (καναπέ, κρεβάτι ή ακόμα και στο πάτωμα), και ξαπλώνεται ανάσκελα. Τοποθετείται την συσκευή κάτω από το κεφάλι σας, στην ίδια ευθεία με τα αυτιά σας, επιτρέποντας το βάρος του κεφαλιού να αναπαυθεί πάνω της. Κλείστε τα μάτια σας και χαλαρώστε για 10 έως 20 λεπτά της ώρας. Το «Σημείο Ηρεμίας» μπορεί να γίνεται από όλους τους ανθρώπους έως και τέσσερις φορές την ημέρα. Αντενδείκνυται σε περιπτώσεις εσωτερικής αιμορραγίας στο κεφάλι, σε πρόσφατο εγκεφαλικό επεισόδιο ή πρόσφατο τραυματισμό στο κεφάλι και σε περιπτώσεις όγκου του εγκεφάλου. Κρανιοϊερή Θεραπεία και η λειτουργία του Εγκέφαλου Όταν ζητήθηκε από τον Dr. Paul Swingle, PhD, FCPA, RPsych, επικεφαλή του τμήματος κλινικής Ψυχοφυσιολογίας του McLean Hospital (το μεγαλύτερο Ψυχιατρικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Harvard),

18 να μετέχει σαν σύμβουλος σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα, που σχεδίαζε ένας Οστεοπαθητικός στην Ιατρική Σχολή του New England και ήθελε να μελετήσει την επίδραση της ΚρανιοΪερής Θεραπείας (CST) στην λειτουργία του εγκέφαλου, τόσο του ασθενή, όσο και του Θεραπευτή στην διάρκεια μιας τυπικής συνεδρίας, παραξενεύτηκε καθώς όπως είπε «μέχρι εκείνη την στιγμή, θεωρούσα την Κρανιοϊερή Θεραπεία σαν μια καθαρή ανοησία». Παρόλα αυτά συμφώνησε να μετρήσει την λειτουργικότητα του εγκέφαλου κατά την διάρκεια της θεραπευτικής συνεδρίας. «Αυτά που βρήκα με ταρακούνησαν», είπε «Με όλους τους απαραίτητους πειραματικούς ελέγχους, διαπίστωσα μια σημαντική αλλαγή στο εύρος των ΑΛΦΑ εγκεφαλικών κυμάτων (8 με 12 κύκλους το δευτερόλεπτο, σχετίζονται με την χαλάρωση την έμπνευση και την μάθηση), που ήταν σε άμεση σχέση με την Κρανιοϊερή Θεραπεία. Δεν γνώριζα ακριβώς τι έκανε αυτή η τεχνική, αλλά τα αποτελέσματα με εντυπωσίασαν τόσο, που αμέσως παρακολούθησα μαθήματα Κρανιοϊερής Θεραπείας του Ινστιτούτου Upledger. Αυτά συνέβησαν πριν τέσσερα χρόνια. Από τότε ο Dr. Swingle εφαρμόζει την Κρανιοϊερή Θεραπεία για να βοηθήσει την αλλαγή

19 της λειτουργίας του εγκέφαλου, θεραπεύοντας ένα ευρύ φάσμα δυσλειτουργιών. «Κατά την διάρκεια της θεραπείας λαμβάνω Ηλεκτροεγκεφαλικές μετρήσεις (EEG). Μερικές από τις περισσότερο σημαντικές επιδράσεις στον εγκέφαλο είναι η αξιοσημείωτη αύξηση του εύρους των ΘΗΤΑ (theta,4 με 8 κύκλους το δευτερόλεπτο,ελαφρύς ύπνος, σχετίζονται με την φαντασία και την έμπνευση, ενώ είναι κυρίαρχα στα παιδιά ηλικίας 2 έως 5 ετών), και ΑΛΦΑ (alpha) εγκεφαλικών κυμάτων (8 12Hz, ελαφριά χαλάρωση), κατά την διάρκεια της τεχνικής παύσης του Κρανιοϊερού Ρυθμού (still point)», ισχυρίζεται ο Dr. Swingle, που τώρα είναι κλινικός ψυχονευροφυσιολόγος στο Vancouver, με ειδικότητα στο Biofeedback. Κάποτε σκεπτικιστής σήμερα υποστηρικτής ο Dr.Swingle συνιστά την ΚρανιοΙερή Θεραπεία σαν μέρος της συνολικής αντιμετώπισης αρκετών παθήσεων. «Με την συνεργασία επιτυγχάνεται αποδοτική και μόνιμη επανόρθωση πολλών δυσλειτουργιών, που συνδέονται με την ανώμαλη λειτουργία του εγκέφαλου».

20 Διαδικασία αξιολόγησης στη κρανιοϊερή Θεραπεία Κατά τη διαδικασία της αξιολόγηση στη Κρανιοϊερή Θεραπεία, ο θεραπευτής με απαλό άγγιγμα σε διάφορα σημεία, ψηλαφίζει το σώμα του ασθενή για να εκτιμήσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του Κρανιοϊερού Ρυθμού, ώστε μέσω αυτού να εντοπίσει τυχόν περιορισμούς που εμποδίζουν την λειτουργική κινητικότητα του κρανιοϊερού συστήματος, άλλων περιοχών του σώματος, ιστών, οργάνων και ενέργειας. Η αξιολόγηση μας δίνει σημαντικές πληροφορίες, καθώς όλο το σώμα επηρεάζεται από την ρυθμική δραστηριότητα του κρανιοϊερού ρυθμού, στο οποίο εκτιμάται η συμμετρία, η ποιότητα, το πλάτος και ο ρυθμός. Τα παραπάνω μας βοηθούν στον εντοπισμό της περιοχών δυσλειτουργίας στο σώμα του ασθενή. Ένα άλλο ενδιαφέρον μέρος της αξιολόγησης στη Κρανιοϊερή θεραπεία αφορά το μυο-περιτοναϊκό σύστημα. Η περιτονία διατρέχει ως ένα συνεχές δίχτυ τους ιστούς, σε ολόκληρη την έκταση του σώματος, ενώ κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, παραμένει σε κάποιο βαθμό ελαστική. Ήπια έλξη πάνω στη περιτονία, σε τυχαίες διευθύνσεις, από διάφορες θέσεις, βοηθάει στον εντοπισμό περιοχών με περιορισμό της ελαστικότητας. Αυτές οι περιοχές, ερμηνεύονται ως πάσχουσες περιοχές ή υπολείμματα από ήδη προηγούμενες θεραπευμένες παθήσεις. Ο διαχωρισμός των ενεργών προβλημάτων από τα υπολειμματικά γίνεται με μία τεχνική που ονομάζεται arcing, την οποία παρουσίασε ο εμπνευστής της Κρανιοιερής Θεραπείας Dr. John Upledger και ο βιοφυσικός Zvi Karni στο Michigan State University.

21 Με τη βοήθεια μηχανό-ηλεκτρικής παρακολούθησης, διαπίστωσαν, ότι «ενεργειακά πεδία» που βρίσκονται μέσα στο σώμα ή έξω από αυτό, μπορούν να ψηλαφισθούν από εκπαιδευμένους θεραπευτές. Η τεχνική arcing απαιτεί ο θεραπευτής να μπορεί να αισθανθεί την παρεμβολή των «ενεργειακών κυμάτων» που δημιουργούνται από μια ενεργή πάθηση, η οποία τείνει να τοποθετείται πάνω από τις φυσιολογικές ήπιες κινήσεις του σώματος. Ο θεραπευτής ακολουθώντας τα ίχνη προσπαθεί να εντοπίσει την πηγή που τα προκαλεί. Η πηγή θεωρείται ότι είναι ο βασικός πυρήνας που περιβάλλει το πρόβλημα, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις βρίσκεται μακριά από την περιοχή που γίνονται αντιληπτά τα συμπτώματα από τον ασθενή. Συνήθως η ενεργή πάθηση κυριαρχεί καταφανώς πάνω στις φυσιολογικές δραστηριότητες ή άλλες ήπιες ενεργειακές λειτουργίες και πατέντα. Όταν ο θεραπευτής εντοπίσει αυτές τις περιοχές προσπαθεί, μέσω της κρανιοϊερής θεραπείας, να αποκαταστήσει την λειτουργικότητα. Οι προσπάθειες του τις περισσότερες φορές προκαλούν είτε τμηματική, είτε συνολική απελευθέρωση. Και στις δυο περιπτώσεις συχνά το αποτέλεσμα είναι η αποκάλυψη βαθύτερων προβλημάτων ή παθήσεων, για τις οποίες η δυσλειτουργία που μόλις αποκαταστάθηκε έπαιζε προσαρμοστικό ρόλο. Ο θεραπευτής ακολουθεί αυτή τη σειρά, «στρώμα στρώμα», μέχρι να φτάσει στο αρχικό και βασικό πρόβλημα. Αυτό μπορεί να συμβεί από την πρώτη επαφή με τον ασθενή ή να απαιτούνται περισσότερες συνεδρίες ώστε να αποκαλυφθεί. Ο βασικός στόχος είναι η Λειτουργική Αποκατάσταση του Κρανιοϊερού συστήματος, ώστε να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα του φυσικού αμυντικού μηχανισμού του σώματος που θα οδηγήσει στην «αυτοδιόρθωση» των συμπτωμάτων του ασθενή.

22 Ο ρόλος του Κρανιοϊερού Συστήματος Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΙ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ Η ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ Dr. John Upledger Ο Εγκέφαλος και ο Νωτιαίος Μυελός οι δυο βασικές συνιστώσες του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ) απαιτούν ένα ισορροπημένο φυσιολογικό περιβάλλον, ώστε να λειτουργήσουν αποτελεσματικά. Το Κρανιοϊερό Σύστημα είναι κατά κύριο λόγο υπεύθυνο να παρέχει αυτό το περιβάλλον. Το Κρανιοϊερό Σύστημα, είναι ένα φυσιολογικό σύστημα που πληροί τα κριτήρια για να χαρακτηριστεί ως έναημίκλειστο Υδραυλικό Σύστημα. Περιβάλλεται από ένα αδιάβροχο τοίχωμα, που σχηματίζει η εξωτερική επιφάνεια των μηνίγγων η Σκληρά Μήνιγγα (dural mater or dural membrane). Η ελεγχόμενη ροή υγρών στο

23 Κρανιοϊερό Σύστημα παρέχεται κυρίως από το Χοριοειδές Πλέγμα, ενώ η ελεγχόμενη εκροή παρέχεται σε μεγάλο μέρος από το Αραχνοειδές Κοκκιώδες Σύστημα. Το υγρό αυτό είναι το Εγκεφαλονωτιαίο Υγρό (ΕΝΥ), το οποίο αποστάζεται από το αίμα μέσω του Χοριοειδούς Πλέγματος και επιστρέφει στο αίμα με το Αραχνοειδές Κοκκιώδες Σύστημα. Η απόσταξη και η απορρόφηση του ΕΝΥ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην οσμωτική πίεση και σε ένα ειδικό μηχανισμό μεταφοράς. Ο Dr. Upledger έχει αναγνωρίσει ιδιοδεκτικούς νευρώνες από την Οβελιαία Ραφή έως τις Κοιλίες του Εγκεφάλου, οι οποίοι ελέγχουν αυτήν την λειτουργία μέσω μηχανισμού επανατροφοδότησης. Η αύξηση του όγκου του ΕΝΥ, προκαλεί αύξηση της υδροστατικής πίεσης, η οποία διευκολύνει την κυκλοφορία του υγρού μέσα στο σύστημα. Ταυτόχρονα προκαλεί διάταση της Οβελιαίας Ραφής. Η διάταση της ραφής διεγείρει τους

24 αισθητικούς νευρώνες που υπάρχουν σε αυτήν προκαλώντας την ενεργοποίηση του Αραχνοειδούς Κοκκιώδους Συστήματος, με αποτέλεσμα την απορρόφηση του ΕΝΥ και μείωση της υδροστατικής πίεσης. Η μείωση της πίεσης προκαλεί σύγκλιση της Οβελιαίας Ραφής, άρα αναχαίτιση της λειτουργίας των νευρώνων και εκ νέου ενεργοποίηση του Χοριοειδούς πλέγματος για την παραγωγή ΕΝΥ (Pressurestat model), και ούτω καθεξής. Οι λειτουργίες του ΕΝΥ εκτελούνται καθώς αυτό κυκλοφορεί εντός του Κρανιοϊερού Συστήματος. Κυκλοφορεί μεταξύ των κυττάρων του Εγκεφάλου και του Νωτιαίου Μυελού, γεμίζοντας το χώρο μεταξύ τους. Διαπερνά επίσης τις κυτταρικές μεμβράνες, εισχωρώντας στον ενδοκυτταρικό χώρο, παρόλο που αυτή η είσοδος είναι εκλεκτική, αποκλείοντας κάποια συστατικά του. Κάποιες από τις βασικές λειτουργίες του ΕΝΥ είναι: 1. Επιπλέει ο Εγκέφαλος, μειώνοντας τα αποτελέσματα της βαρύτητας κατά 75% 80%. 2. Αποσβένει του κραδασμούς, προστατεύοντας τον Εγκέφαλο από τραυματισμούς. 3. Παρέχει θρεπτικά συστατικά στον Εγκέφαλο, τον Νωτιαίο Μυελό, στην Υπόφυση και τον αδένα της Επίφυσης. 4. Απομακρύνει τα άχρηστα προϊόντα του μεταβολισμού. 5. Λιπαίνει τον χώρο μεταξύ των κυττάρων του ΚΝΣ, αποφεύγοντας την τριβή ή την ακατάλληλη επαφή, που μπορεί να επηρεάσει την μεταφορά των ηλεκτρικών νευρικών φορτίων ή ακόμα την φθορά των κυτταρικών τοιχωμάτων. 6. Διατηρεί την κατάλληλη συγκέντρωση ιόντων, απαραίτητο για την δημιουργία και μεταφορά των νευρικών ερεθισμάτων, ώστε να μπορούμε να σκεπτόμαστε, να θυμόμαστε, να αισθανόμαστε και να κινούμαστε. Η Σκληρά Μήνιγγα σχηματίζει μια «εσωτερική φόδρα» για αρκετά

25 κρανιακά οστά. Συνδέεται επίσης με συγκεκριμένες περιοχές του σπονδυλικού καναλιού. Αυτές οι περιοχές είναι αραιές σε σχέση με τις ενδοκρανιακές συνδέσεις, επιτρέποντας τις κινήσεις της σπονδυλικής στήλης. Ο περιορισμός της ελαστικότητας της Σκληράς Μήνιγγας για οποιονδήποτε λόγο, προκαλεί περιορισμό της λειτουργικότητας του Κρανιοϊερού Συστήματος, με επιπτώσεις στο ΚΝΣ, στο ενδοκρινολογικό σύστημα και το αμυντικό σύστημα του οργανισμού. Ο όγκος του ΕΝΥ μέσα στο Κρανιοϊερό σύστημα συνεχώς και ρυθμικά αυξάνεται και μειώνεται με συχνότητα 6 έως 12 κύκλους το λεπτό. Αυτή η συνεχής αλλαγή του όγκου απαιτεί από τα όρια των μεμβρανών συνεχή απόσβεση, ώστε να αποτραπεί η αύξηση της πίεσης που ασκείται στον ευαίσθητο Εγκέφαλο και τον Νωτιαίο Μυελό. Μέρος αυτής της απόσβεσης γίνεται από τις ραφές που υπάρχουν μεταξύ των οστών του κρανίου, που επιτρέπουν μια ελαφρά κίνηση, σε αντίθεση με ότι πίστευαν παλαιότερα. Παθολογικά αίτια, δυσλειτουργία ή τραυματισμός μπορεί να προκαλέσουν περιορισμό της κινητικότητας των οστών του κρανίου, της σπονδυλικής στήλης ή της λεκάνης. Προκαλείται τότε δυσλειτουργία του Κρανιοϊερού Συστήματος άρα και του ΚΝΣ που μπορεί να εκδηλωθεί με αισθητικές, κινητικές ή νευρολογικές διαταραχές. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ Η Κρανιοϊερή Θεραπεία επικεντρώνεται στα εξής: 1. Στον έλεγχο του περιορισμού της κινητικότητας όλων των οστών που σχετίζονται με το Κρανιοϊερό Σύστημα (κρανίου, προσώπου, σπονδυλικής στήλης και λεκάνης). Χωρίς να εφαρμόσει ανατάξεις ή κινητοποίηση (manipulation) σε αυτά καθαυτά τα οστά, ο θεραπευτής ασχολείται με οποιονδήποτε παράγοντα μπορεί να συνεισφέρει στην διευκόλυνση της κινητικότητας τους. Είναι συνηθισμένο να προκαλείται περιορισμός στη κινητικότητα των κρανιακών ραφών εξαιτίας τραυματισμού, χειρουργικής επέμβασης, κατάγματος ή άλλης κάκωσης. Όλα τα οστά που σχετίζονται με το Κρανιοϊερό Σύστημα

26 είναι ευάλωτα στην αυξημένη τάση, που προκαλείται από τους μύες, τους τένοντες, τους συνδέσμους και την περιτονία, που έρχονται σε επαφή μαζί τους. Ακόμα μπορεί να μειωθεί η κινητικότητα τους, λόγω περιορισμού της κινητικότητας σε άλλα οστά με τα οποία αρθρώνονται. Για παράδειγμα το κάτω άκρο μπορεί να επηρεάσει την λεκάνη, η οποία με την σειρά της να επηρεάσει το Ιερό οστό, με το οποίο συνδέεται η Σκληρά Μήνιγγα. Το αποτέλεσμα είναι αυξημένη τάση και διαταραχή της λειτουργικότητας του Κρανιοϊερού Συστήματος. Ο Θεραπευτής εντοπίζει αυτούς τους παράγοντες που συνεισφέρουν στην διαταραχή με σκοπό να αποκαταστήσει την λειτουργικότητα, όπου αυτό είναι δυνατόν. Για τον λόγο αυτόν αξιολογεί και εργάζεται με σκοπό να αποκαταστήσει την συνολική λειτουργική κινητικότητα του σώματος. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, ο θεραπευτής βοηθάει το σώμα να αναπτύξει τον καλύτερο μηχανισμό που θα του επιτρέψει να περιορίζει την λειτουργικότητα του Κρανιοϊερού Συστήματος όσο το δυνατόν λιγότερο. 2. Στον έλεγχο του περιορισμού της ελαστικότητας του συστήματος των σπονδυλικών μεμβρανών. Το σύστημα των σπονδυλικών μεμβρανών πρέπει να είναι ελαστικό ώστε να επιτρέπει την ελεύθερη κίνηση της σπονδυλικής στήλης, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επεκτείνεται μέσα στην κοιλότητα του κρανίου. Παράγοντες που περιορίζουν αυτήν την ελαστικότητα είναι, η μειωμένη κινητικότητα των οστών, αλλά και η παρουσία μη φυσιολογικών μορφών τάσης των ίδιων των μεμβρανών (σχηματισμός συμφύσεων λόγω μόλυνσης, χειρουργικής επέμβασης, μικροτραυματισμού και εναπόθεση τοξικών ουσιών). Αυτή η αυξημένη τάση συνήθως μεταφέρεται και στο εσωτερικό της

27 κοιλότητα του κρανίου. 3. Στην ελεύθερη ροή του Εγκεφαλονωτιαίου Υγρού και του αίματος. Η ελεύθερη ροή αυτών των υγρών είναι ζωτική για τον οργανισμό. Πολλές τεχνικές της Κρανιοϊερής Θεραπείας επικεντρώνονται στην βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στο ΚΝΣ. 4. Η ΨυχοΣωματική Απελευθέρωση (SomatoEmotional Release) είναι η θεραπευτική διαδικασία, που διευκολύνει το σώμα και την σκέψη να απαλλαγούν από την δράση των υπολειμματικών επιδράσεων, ενός προηγούμενου φυσικού ή συναισθηματικού τραύματος μαζί με την συναισθηματική εμπειρία του. Λειτουργεί συμπληρωματικά με την Κρανιοϊερή Θεραπεία του Dr. J. Upledger, διευρύνοντας και προωθώντας την αποτελεσματικότητα της. Πολλά από τα τραύματα που βιώνουμε στην διάρκεια της ζωής μας, είτε είναι καθαρά συναισθηματικά, είτε έχουν ένα σημαντικό συναισθηματικό φόντο, είτε προκαλούν συναισθηματικές αντιδράσεις. Η φιλοσοφία της ΨυχοΣωματικής Απελευθέρωσης (SomatoEmotional Release SER) στηρίζεται στην άποψη ότι οι άνθρωποι μερικές φορές μεταφέρουν μια συναισθηματική εμπειρία στο σώμα, γεγονός που οδηγεί στην απώλεια της λειτουργικής αρμονίας σε κάποιο όργανο ή στον συνδετικό ιστό, με επακόλουθο την εξασθένηση και την πιθανή παθολογία. Δουλεύοντας ο εκπαιδευμένος θεραπευτής με τα χέρια του, βοηθούμενος μερικές φορές από τον Θεραπευτικό Διάλογο, είναι δυνατόν να επιτύχει τη απελευθέρωση του προσβεβλημένου ιστού, ταυτόχρονα με την απομάκρυνση του συναισθηματικού υπόβαθρου. Πολλά συστήματα του οργανισμού επηρεάζονται θετικά από την Κρανιοϊερή θεραπεία του Dr. J. Upledger. Βασικά η ΚρανιοΙερή Θεραπεία διευκολύνει και ενισχύει τον φυσικό αμυντικό μηχανισμό του σώματος, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει, όπως εκείνος ξέρει καλύτερα από όλους τους άλλους, τα προβλήματα του. Με την θεραπεία προσπαθούμε να περιορίσουμε τους παράγοντες εκείνους που περιορίζουν την λειτουργικότητα του Κρανιοϊερού Συστήματος. Ενισχύοντας την λειτουργικότητα του, βελτιώνουμε την κυκλοφορία τόσο του

28 Εγκεφαλονωτιαίου Υγρού, όσο και του αίματος, στον Εγκέφαλο, στον Νωτιαίο Μυελό, στην Υπόφυση, στην Επίφυση, στο σύστημα των Κρανιακών Νεύρων, κ.α. Μπορούμε με τον τρόπο αυτόν να βελτιώσουμε την λειτουργικότητα του Εγκεφάλου, του Νωτιαίου Μυελού, του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος, την όραση, την ακοή, την όσφρηση, την γεύση, το ενδοκρινολογικό σύστημα, το ανοσοποιητικό σύστημα και την ιδιοδεκτικότητα. Έμεσα επηρεάζει όλα τα άλλα συστήματα του οργανισμού, για τον λόγο αυτόν είναι εξαιρετικά χρήσιμη για τις περισσότερες χρόνιες καταστάσεις αλλά και για πρόληψη. «Δίνουμε στους ασθενείς ψεύτικες ελπίδες;» Του Dr. John Upledger Πριν λίγο καιρό κάποιος με ρώτησε εάν θεωρώ ότι με τη Κρανιοϊερή Θεραπεία δίνω στους ασθενείς ψεύτικες ελπίδες. Πολύ καλή ερώτηση! Πιστεύω μου είναι ο καθένας έρχεται σε κάποια συγκεκριμένη παθολογική διαδικασία με ένα μοναδικό τρόπο. Έτσι άνθρωποι με ουσιαστικά την ίδια διάγνωση μπορεί να ανταποκρίνονται τελείως διαφορετικά στην Κρανιοϊερή Θεραπεία. Με δεδομένη αυτή την απόκλιση και την απόλυτη ατομική ανταπόκριση στη θεραπεία, συμπεραίνουμε ότι πάντοτε είναι πιθανό να έχουμε θετικά αποτελέσματα. Έχοντας την προσοχή μας να μην έχουμε, ούτε να δίνουμε σε κανένα μη ρεαλιστικές προσδοκίες, δεν πρέπει ποτέ να περιορίζουμε τι είναι πιθανόν να συμβεί.

29 Απλά εφαρμόζουμε την εργασία μας στον αντισταθμιστικό μηχανισμό του σώματος και παρατηρούμε με ποιο τρόπο το σώμα αυτό-διορθώνεται ή εξισορροπείται. Η ανταπόκριση του σώματος μας πληροφορεί για τα επακόλουθα των συνεδριών μας. Δίνουμε λοιπόν στους ασθενείς ψεύτικες ελπίδες; Όχι. Τους δίνουμε ελπίδα!!! An Interview with Dr. John Upledger, D.O., O.M.M. An Interview with Dr. John Upledger, D.O., O.M.M. Creator of CranioSacral Therapy and SomatoEmotional Release By Dennis Hughes, Share Guide Publishe Dr. John Upledger is an Osteopathic Physician, Clinical Reseacher and developer of two innovative forms of bodywork, CranioSacral Therapy and SomatoEmotional Release. He is a respected educator and author of the excellent and informative book Your Inner Physician and You.

30 Dennis Hughes: For our readers that are unfamiliar with your work, can you give an introductory description of CranioSacral Therapy? Dr. John Upledger: CranioSacral Therapy is a very soft touch, hands-on method of treatment. It deals with what we have named the craniosacral system which is composed of a membrane that is waterproof that encases the brain and spinal cord and carries within it cerebrospinal fluid. The pressure and volume of the fluid go up and down. That makes it a hydraulic system, which needs to be free to move all the time because the fluid should be moving and bringing nutrients to all the neurons and taking away wastes and so forth. With CranioSacral Therapy, we have several entrees into this system&emdash; most of them through bony attachments or through direction of energy or pulling of fascia&emdash;for alleviating any restrictions that might have accumulated due to injuries or illnesses. This therapy improves the health of the brain and spinal cord, which in turn, affects the whole body. Dennis: Aren t there three layers of membrane? Dr. John: Yes. The outer layer is called the dura mater and it s the waterproof one. It s kind of tough. It has some elasticity, but not a lot. The middle layer is called the arachnoid membrane and it carries a lot of blood vessels. It interacts between the external dura mater, the outer layer and the internal layer which is called the pia mater, which is the one that follows all the little dents and nooks and crannies in the brain. You probably have seen pictures of the surface of the brain and the pia mater follows all those little dents into the brain.

31 Dennis: So the pia mater is on the inside of the skull? Dr. John: They are all inside the cranial wall, all three of them. Dennis: All three membranes extend from the head down through the spine to the sacrum, right? Dr. John: That is correct. Part of what s needed for good health and good movement is the three layers need to be able to move independently of each other. If they were stuck together and couldn t glide, you wouldn t be able to bend side to side or forward and backward because you wouldn t have that play in there. Dennis: So if you do some gentle, regular exercise like swimming, Tai Chi or yoga, that would be good to extend flexibility into later life. Dr. John: It s quite helpful, yes. The more you get these membranes mobilized, the healthier you ll be. And of course, that extends through your whole body, ultimately, via the nervous system. Dennis: The innermost membrane, the pia mater, attaches to the spinal cord? Dr. John: Yes. It adheres to the spinal cord going down, and the only place it attaches to bone is where the nerve roots of the spinal cord come out laterally or transversely. Then they attach to openings between the vertebrae, but they re not in the spinal canal, they are out there, maybe a half inch or an inch. Dennis: The outermost layer, what does it attach to, or is it flowing freely? Dr. John: The outermost layer sometimes is free and sometimes attached. Inside the skull itself, it divides into two layers. One layer becomes the internal lining of the skull wall. Then

32 there are little fibers that attach the second layer to it. The inner layer of it has much more mobility. The fiber is restricted somewhat, but not a lot. It glides back and forth a little bit. It s because of this attachment to the bones that we can actually use skull bones to move the membranes and put forces in there that create release of certain restrictions or adhesions that may have occurred. Dennis: I read in your book, Your Inner Physician and You, that bone actually grows out of the membrane when you are in the womb. Dr. John: When you are an embryo the surface of the skull itself was all membrane and the bones formed within it. When you are born that is why you have these fontanels, the soft spots. Those bones haven t grown to fill in the soft spots yet. Actually, at the sutures where bones come together, you might have a gap of an eighth of an inch or even a quarter of an inch wide when you are first born. This is because when you are delivered your head has to deform coming through the birth canal. So one of your skull bones will override the other in order to make the head narrower to get through narrow places. Dennis: After you re born your head gradually becomes rounder? Dr. John: That s exactly where CranioSacral Therapy could start. Heads are supposed to expand and become rounder, as you said, and sometimes they don t. They get stuck, and at a time like that, a good therapist can release that stuck place between two bones where it didn t fully expand in the space of a few minutes. You can take away a lifetime of trouble for that child right at that point. Dennis: When we are adults, it s commonly thought that those different plates of the skull fuse together, which is a myth that you explode in your book. Can you talk a little bit about how we can retain some flexibility in those bones even as an adult?

33 Dr. John: First of all I would like to clarify this point. British anatomy taught that the bones were fused as you became an adult. Italian anatomy did not. I think that is because British anatomy studied embalmed cadavers. They had been sitting in a laboratory, they had been embalmed, and because of post mortem and chemical changes that occurred, these sutures appeared to be calcified. Italian anatomists worked on fresh cadavers, and they could see that there is a lot of elastic tissue, a lot of blood vessels, and a whole lot of things that are there so that the bones can move, one in relationship to the other. I didn t know about this difference (between the British and Italians) until I was lecturing in Israel and I was making a strong point before a bunch of doctors about how this systems works and how these bones are not immovable in adults, they are not fused, and nobody really seemed to be really excited about that. Finally after I tried to reiterate it the second time in different terms, because I thought they didn t understand me, one of the doctors said, Let me show you something. He pulled out an Italian anatomy book published in He translated it for me from the Italian, The bones of the skull do not fuse except under diseased conditions throughout life. So we have that myth in this country because we have studied and drawn our education from British anatomy. We just reinvented the wheel! Dennis: So this is old school for some Europeans. Dr. John: Yes. There are a couple of very important points: bone motion needs to continue throughout life, and the slight motion that is there is accommodated because the sutures themselves have elastic and collagen fibers in them so that they allow for some movement (on the order of a millimeter or perhaps a millimeter and a half in some cases). If you look at the formation of the sutures, you can see which way the bones move in relationship to each other. It took us a while to make this discovery&emdash;or rediscovery I should say.

34 At first we just studied the cadavers in the anatomy lab, and it looked like the bones were fused together. But I have a friend who is a neurosurgeon&emdash;he would take bone samples across sutures from living people that he was operating on. He d take a very thin slice, quick freeze it, and overnight it to us in Michigan. And we learned to study these things with different kinds of stains. There was no chemical invasion here at all, no phenol or formaldehyde or anything. We saw the structure of the suture was very capable of movement. Then we measured it on monkeys, and it moved very well on monkeys. Then we found out it was a singular hydraulic system. I would put just a little pressure on the tailbone of the monkey and I could stop the motion of the skullbones. I would do this because of the connection and the hydraulic force that I was able to exert, increasing the hydraulic pressure just a little bit. Dennis: So sometimes you will work on one area of the body that will actually be treating a problem on another part of the body? Dr. John: Yes. That s probably going on at least 75% of the time in good CranioSacral Therapy. Dennis: That reminds me of chiropractic, being that the spine is from the top to the bottom of your torso, and the nerves affect the whole body. Dr. John: Sure, they do. I am an osteopath, so obviously I ve learned spinal manipulation too, and we have a lot in common with chiropractic in that aspect of our education. I don t think there s much argument about that. What I like about the sutural movement is that if the suture does not move, we know there is something wrong. Then we do things to make it start moving. In cranial work, you don t have to work hard, you don t do any thrusting or any sudden pushing. You just resist a movement in the place where it s moving hard, where it has the most motion. Then the hydraulic portion in the inside will

35 open up that stuck suture for you. Dennis: In your book you state that you use no more than the pressure of a nickel. Dr. John: That s right. Five grams is what we teach. Dennis: Then you hold that for a period of time? Dr. John: Yes. You see, this is a pumping action. The volume of the fluid is going up and down about ten times a minute inside the skull. Cerebrospinal fluid volume&emdash;there s the pressure. In any hydraulic system, if you push in one place, the force you use is being broadcast throughout all of the fluid. Dennis: The heart is pumping your blood, and I understand that there s a rhythm to the spinal fluid, but I sort of saw it as static, like a brake system. What s making it move? Dr. John: I ll come to that in a minute. What I was pointing out is that you can use the rise and fall of fluid pressure, and I ll get to how that happens. There s a suture that goes across the top of your head like a pair of earphones would come together. That s the coronal suture. Let s say that it s stuck because your forehead has been jammed backwards because you fell down and you banged your forehead. You jammed that suture together. Now the compensation to allow for the rise and fall of fluid volume inside may be taken up in a suture that runs up along the back of your head from side to side. Now I examine it and find that the two bones, the frontal and the parietal bone, (where you got jammed) are not moving, and the compensation is happening in the suture which is a couple of inches behind that. So if I put my hand on the back one and hold it together with just a little bit of pressure, and then let that pumping action of fluid on the inside work on the suture that s stuck, it will gradually begin to open that suture.

36 That s how this works, we are taking the compensation away in one place, reducing it, and that causes the hydraulic force to go to the other place. If you really know how this works and you understand the anatomy, you get so you can direct force all over the place. Now, you want to know what causes the pumping action to occur, am I right? Dennis: That s the question I have. Dr. John: What we found out first of all is that the sutures spread and close, as I said, in about ten cycles per minute. Now in the saggital suture, which is the suture that separates the two halves of your skull (it runs front to back down the midline and it starts about four inches above your eyes), there are nerve receptors that stretch and broadcast the stretch. They also have compression receptors so that when the two bones come together and press enough another signal is sent. The signals go down a nerve trunk we discovered that runs down through that membrane system which separates your brain into right and left parts. It goes into the ventricles of the brain and gives a signal down there. In the ventricle system of the brain is what is called the choroid plexus and that plexus extracts fluid from blood. In other words, it uses osmotic pressure and some active extraction, but blood flows through capillaries on one side of this system and it extracts just the fluid and leaves the cells, so it takes kind of a blood plasma out. Actually, it s a little more selective than that. It doesn t allow all of the ions to pass through. That is the manufacture of cerebrospinal fluid. Dennis: So cerebrospinal fluid is made from blood. Dr. John: Correct. It s made from the blood. It is made from the blood at a certain speed. Let s call it speed 2x. Now there s a constant reabsorption going on of the cerebrospinal fluid back into the bloodstream at the rate of 1x. The reabsorption stuff is located in most of the venous channels in the skull itself. The reabsorption system is called the

37 arachnoid system. The arachnoid reabsorbs the cerebrospinal fluid and puts it back into the blood. Blood comes into the skull, some of the fluid is extracted from it, and it becomes cerebrospinal fluid. At the same time, some of that fluid is being reabsorbed. It s only reabsorbed at speed 1x, half as fast as it s produced. Dennis: Different rate of motion, twice the speed. Dr. John: Yes. Obviously the volume increases, and when it does the suture I talked about on the top of your head is expanding. It has stretch receptors up there. When it stretches to a certain point it sends a signal down that says stop making fluid and then it stops. Reabsorption continues. As the reabsorption then brings the fluid volume down again, the suture begins to close. When it hits the compression receptors, the message goes down to turn the production back on. What we found is the production is on for about three seconds and off for about three seconds in a normal situation, which gives you about a six-second cycle. Dennis: That s caused by a pulse in the nervous system? Dr. John: No, not a pulse in the nervous system. It s caused by the literal physical pressure in the suture either compressing or stretching. The switches that turn on and off control the production turning on and off, and that s what causes the motion to occur. Dennis: Which is at ten cycles per minute? Dr. John: Ten or twelve. It varies a little bit from person to person. Dennis: I thought it was very fascinating, when you mentioned early in your book, Your Inner Physician and You, your discovery of this system. I forget the name of the gentleman that you were working on.

38 Dr. John: Delbert Smith, I owe my whole career to him, I guess! Dennis: You found something calcified, a coin-sized shape on the outside of his membrane, and you noticed that it had a rhythmic pulse which was different than the breathing machine or the heart rate machine. I thought that was very fascinating&emdash;it had a rhythm but it wasn t related to the other two! Dr. John: At this particular juncture I could visualize the rhythm of the other two systems and this was different. It stuck in my mind because I could not hold this membrane still for the surgeon to scrape the tumor off. He was pretty upset with me. But he turned out to be the same surgeon that sent us the skull bone samples so that we could prove that sutures could move. Dennis: So this is a system in the body that s obviously always been there but no one was really aware of? Dr. John: That s about right. Cranial osteopaths knew about skull bones moving, but they didn t understand this system. I saw this thing in my patient, and I knew that there was something different that I didn t know anything about, and nobody else in the operating room knew anything about it either. Then along comes a piece of literature from the Cranial Osteopathy Academy. When I was in school they were considered kind of offbeat quack types. Most of the people in our college wanted them to hide because they were considered an embarrassment. Everybody knew skull bones didn t move (as far as the school was concerned), but these guys were getting some clinical results: they didn t know why the skull bones were moving, but they knew they were moving. I had the opportunity to see what was making them move during surgery. Most of the guys that did Cranial Osteopathy never did much surgery. Most of them were a bit more elderly, and osteopaths until the 1940 s weren t doing much surgery.

39 So what happened was, I took a position they had offered me at Michigan State to research several things. I researched Kirlian photography, acupuncture and Cranial Osteopathy. We came up with how this whole thing works and actually the Cranial Academy didn t like the idea because it was like heresy against the mainstream of their organization. My job was to put a scientific basis underneath it and either prove it or disprove it. That s what our dean wanted me to do. I proved it was there, but it was different from what they thought it was. So, we did discover this system as it is, and we called it the craniosacral system. Dennis: It s also worth mentioning here for our readers that you began in private practice, but you did spend nearly a decade as a clinical researcher and professor of biomechanics at Michigan State University. After that you founded your institute? Dr. John: Well, I was in private practice for almost twelve years in Clearwater Beach, Florida before I was in Michigan. This is where I saw Delbert Smith. Then I went up to Michigan State in They offered me this job as a clinician/researcher and I accepted it and was up there for over 8 years. Later on I was teaching at the Metiger Foundation in Topeka, and one of the people from Unity Church heard me there and asked me would I like to start a model holistic health center there for Unity Churches. So I took that job for three years. Then we started our own institute after that, in 1985 in Palm Beach Gardens, Florida. Dennis: In CranioSacral Therapy, how are evaluation and treatment carried out? Dr. John: Our treatment is all done hands-on, and our evaluation is all done hands-on. There s an example I can talk about where the patient doesn t have any problem with sharing. Perhaps you remember an Olympic diver, Mary Ellen Clark. She won the bronze medal on the high platform in Atlanta. Mary