LA PAROLA DEL SIGNORE

Transcript

1 LA PAROLA DEL SIGNORE Patriarcato Ecumenico- Sacra Arcidiocesi Ortodossa di Italia e Malta Vicariato arcivescovile della Campania Chiesa dei SS. Pietro e Paolo- Napoli 14 settembre 2014 Domenica dell Universale Esaltazione della Croce Preziosa e Vivificante nel Mattutino Vangelo (Gv 12, 28-36) In quel tempo disse Gesù: Padre, glorifica il tuo nome. Venne allora una voce dal cielo: L ho glorificato e di nuovo lo glorificherò!. La folla che era presente e aveva udito, diceva che era stato un tuono. Altri dicevano: Un angelo gli ha parlato. Rispose Gesù: Questa voce non è venuta per me, ma per voi. Ora è il giudizio di questo mondo; ora il principe di questo mondo sarà gettato fuori. Io, quando sarò elevato da terra, attirerò tutti a me. Questo diceva per indicare di qual morte doveva morire. Allora la folla gli rispose: Noi abbiamo appreso dalla Legge che il Cristo rimane in eterno; come dunque tu dici che il Figlio dell uomo deve essere elevato? Chi è questo Figlio dell uomo?. Gesù allora disse loro: Ancora per poco la luce è con voi. Camminate mentre avete la luce, perché non vi sorprendano le tenebre; chi cammina nelle tenebre non sa dove va. Mentre avete la luce credete nella luce, per diventare figli della luce. Πάτερ, δόξασόν σου τὸ ὄνοµα. Ἦλθεν οὖν φωνὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ Καὶ ἐδόξασα καὶ πάλιν δοξάσω. Ὁ οὖν ὄχλος ὁ ἑστὼς καὶ ἀκούσας ἔλεγεν βροντὴν γεγονέναι ἄλλοι ἔλεγον Ἄγγελος αὐτῷ λελάληκεν. ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν Οὐ δι ἐµὲ ἡ φωνὴ αὕτη γέγονεν ἀλλὰ δι ὑµᾶς. Νῦν κρίσις ἐστὶν τοῦ κόσµου τούτου, νῦν ὁ ἄρχων τοῦ κόσµου τούτου ἐκβληθήσεται ἔξω κἀγὼ ἐὰν ὑψωθῶ ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐµαυτόν. Τοῦτο δὲ ἔλεγεν σηµαίνων ποίῳ θανάτῳ ἤµελλεν ἀποθνῄσκειν. Ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ ὄχλος Ἡµεῖς ἠκούσαµεν ἐκ τοῦ νόµου ὅτι ὁ χριστὸς µένει εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ πῶς λέγεις σὺ ὅτι δεῖ ὑψωθῆναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; Τίς ἐστιν οὗτος ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου; εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Ἔτι µικρὸν χρόνον τὸ φῶς ἐν ὑµῖν ἐστιν. Περιπατεῖτε ὡς τὸ φῶς ἔχετε, ἵνα µὴ σκοτία ὑµᾶς καταλάβῃ, καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶδεν ποῦ ὑπάγει. Ὡς τὸ φῶς ἔχετε, πιστεύετε εἰς τὸ φῶς, ἵνα υἱοὶ φωτὸς γένησθε. Ταῦτα ἐλάλησεν Ἰησοῦς, καὶ ἀπελθὼν ἐκρύβη ἀπ αὐτῶν. 1

2 Πατερ, δοξασον σου το ονοµα. Ηλθε λοιπον φωνη εκ του ουρανου Και εδοξασα και παλιν θελω δοξασει. Ο οχλος λοιπον ο παρεστως και ακουσας ελεγεν οτι εγεινε βροντη αλλοι ελεγον Αγγελος ελαλησε προς αυτον. Απεκριθη ο Ιησους και ειπεν Η φωνη αυτη δεν εγεινε δι' εµε, αλλα δια σας. Τωρα ειναι κρισις του κοσµου τουτου, τωρα ο αρχων του κοσµου τουτου θελει εκβληθη εξω. Και εγω εαν υψωθω εκ της γης, θελω ελκυσει παντας προς εµαυτον. Τουτο δε ελεγε, δεικνυων µε ποιον θανατον εµελλε να αποθανη. Απεκριθη προς αυτον ο οχλος ηµεις ηκουσαµεν εκ του νοµου Οτι ο Χριστος µενει εις τον αιωνα, και πως συ λεγεις Οτι πρεπει να υψωθη ο Υιος του ανθρωπου; τις ειναι ουτος ο Υιος του ανθρωπου; Ειπε λοιπον προς αυτους ο Ιησους Ετι ολιγον καιρον το φως ειναι µεθ' υµων περιπατειτε ενοσω εχετε το φως, δια να µη σας καταφθαση το σκοτος και οστις περιπατει εν τω σκοτει δεν εξευρει που υπαγει. Ενοσω εχετε το φως, πιστευετε εις το φως, δια να γεινητε υιοι του φωτος. Ταυτα ελαλησεν ο Ιησους, και απελθων εκρυφθη απ' αυτων. Tată, proslăveşte-ţi Numele! Atunci a venit din cer un glas care a zis: L-am proslăvit şi-l voi proslăvi din nou! Mulţimea care stătea acolo şi care a auzit glasul, a zis că a fost un tunet. Alţii ziceau: I-a vorbit un înger! Isus a zis: Nu pentru Mine s-a auzit glasul acesta, ci pentru voi! Acum are loc judecata acestei lumi; acum va fi aruncat afară conducătorul acestei lumi. Şi când voi fi înălţat de pe pământ, îi voi atrage la Mine pe toţi. Spunea lucrul acesta pentru a arăta cu ce fel de moarte urma să moară.mulţimea I-a răspuns: Noi am auzit din Lege că Cristosul rămâne în veac; cum de spui Tu că Fiul Omului trebuie să fie înălţat?! Cine este Acest Fiu al Omului? Isus le-a zis: Lumina mai este încă puţină vreme în mijlocul vostru. Umblaţi cât timp aveţi Lumina, pentru ca nu cumva să vă cuprindă întunericul! Cel ce umblă în întuneric nu ştie unde se duce. Cât timp aveţi Lumina, credeţi în Lumină, ca să deveniţi fii ai Luminii! După ce a spus aceste lucruri, Isus a plecat şi S-a ascuns de ei. Отче! прославь имя Твое. Тогда пришел с неба глас: и прославил и еще прославлю. Народ, стоявший и слышавший то, говорил: это гром; а другие говорили: Ангел говорил Ему. Иисус на это сказал: не для Меня был глас сей, но для народа. Ныне суд миру сему; ныне князь мира сего изгнан будет вон. И когда Я вознесен буду от земли, всех привлеку к Себе. Сие говорил Он, давая разуметь, какою смертью Он умрет. Народ отвечал Ему: мы слышали из закона, что Христос пребывает вовек; как же Ты говоришь, что должно вознесену быть Сыну Человеческому? кто Этот Сын Человеческий? Тогда Иисус сказал им: еще на малое время свет есть с вами; ходите, пока есть свет, чтобы не объяла вас тьма: а ходящий во тьме не знает, куда идет. Доколе свет с вами, веруйте в свет, да будете сынами света. Сказав это, Иисус отошел и скрылся от них. 2

3 nella Liturgia Apostolo (I Cor 1, 18-24) Fratelli, la parola della croce è stoltezza per quelli che vanno in perdizione, ma per quelli che vengono salvati, per noi, è potenza di Dio; sta scritto infatti: Distruggerò la sapienza dei sapienti e annienterò l intelligenza degli intelligenti. Dov è il sapiente? Dov è lo scriba? Dov è il sottile ragionatore della nostra epoca? Non ha forse Dio reso stolta la sapienza di questo mondo? Poiché, infatti, nel disegno sapiente di Dio, il mondo non ha conosciuto Dio mediante la propria sapienza, piacque a Dio di salvare i credenti con la stoltezza della predicazione. E mentre i Giudei infatti chiedono miracoli e i Greci cercano sapienza, noi predichiamo Cristo crocifisso, scandalo per i Giudei, stoltezza per i pagani; ma per quelli che sono chiamati, tanto Giudei quanto Greci, predichiamo Cristo, potenza di Dio e sapienza di Dio. Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς µὲν ἀπολλυµένοις µωρία ἐστίν, τοῖς δὲ σῳζοµένοις ἡµῖν δύναµις θεοῦ ἐστιν. Γέγραπται γάρ Ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω. Ποῦ σοφός; Ποῦ γραµµατεύς; Ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; οὐχὶ ἐµώρανεν ὁ θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσµου; ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσµος διὰ τῆς σοφίας τὸν θεόν, εὐδόκησεν ὁ θεὸς διὰ τῆς µωρίας τοῦ κηρύγµατος σῶσαι τοὺς πιστεύοντας. πειδὴ καὶ Ἰουδαῖοι σηµεῖα αἰτοῦσιν καὶ Ἕλληνες σοφίαν ζητοῦσιν µεῖς δὲ κηρύσσοµεν Χριστὸν ἐσταυρωµένον, Ἰουδαίοις µὲν σκάνδαλον ἔθνεσιν δὲ µωρίαν, αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησιν, Χριστὸν θεοῦ δύναµιν καὶ θεοῦ σοφίαν. ιοτι ο λογος του σταυρου εις µεν τους απολλυµενους ειναι µωρια, εις ηµας δε τους σωζοµενους ειναι δυναµις Θεου. Επειδη ειναι γεγραµµενον Θελω απολεσει την σοφιαν των σοφων, και θελω αθετησει την συνεσιν των συνετων. Που ο σοφος; Που ο γραµµατευς; Που ο συζητητης του αιωνος τουτου; εν εµωρανεν ο Θεος την σοφιαν του κοσµου τουτου; ιοτι επειδη εν τη σοφια του Θεου ο κοσµος δεν εγνωρισε τον Θεον δια της σοφιας, ηυδοκησεν ο Θεος δια της µωριας του κηρυγµατος να σωση τους πιστευοντας. Επειδη και οι Ιουδαιοι σηµειον αιτουσι και οι Ελληνες σοφιαν ζητουσιν, ηµεις δε κηρυττοµεν Χριστον εσταυρωµενον, εις µεν τους Ιουδαιους σκανδαλον, εις δε τους Ελληνας µωριαν, εις αυτους οµως τους προσκεκληµενους, Ιουδαιους τε και Ελληνας, Χριστον Θεου δυναµιν και Θεου σοφιαν. 3

4 Căci mesajul crucii este o nebunie pentru cei ce pier, însă pentru noi, cei care suntem mântuiţi, este puterea lui Dumnezeu. Fiindcă este scris: Voi distruge înţelepciunea celor înţelepţi şi voi respinge priceperea celor pricepuţi. Unde este înţeleptul? Unde este cărturarul? Unde este polemistul acestui veac? N-a prostit Dumnezeu înţelepciunea lumii? Întrucât, în înţelepciunea lui Dumnezeu, lumea nu L-a cunoscut pe Dumnezeu prin înţelepciune, Dumnezeu a găsit de cuviinţă ca prin nebunia predicării să-i mântuiască pe cei care cred. Iudeii cer semne, iar grecii caută înţelepciune, însă noi Îl predicăm pe Cristos cel răstignit, o pricină de poticnire pentru iudei şi o nebunie pentru neamuri. Dar pentru cei chemaţi, atât iudei, cât şi greci, Cristos este puterea şi înţelepciunea lui Dumnezeu. Ибо слово о кресте для погибающих юродство есть, а для нас, спасаемых, сила Божия. Ибо написано: погублю мудрость мудрецов, и разум разумных отвергну. Где мудрец? где книжник? где совопросник века сего? Не обратил ли Бог мудрость мира сего в безумие? Ибо когда мир своею мудростью не познал Бога в премудрости Божией, то благоугодно было Богу юродством проповеди спасти верующих. Ибо и Иудеи требуют чудес, и Еллины ищут мудрости; а мы проповедуем Христа распятого, для Иудеев соблазн, а для Еллинов безумие, для самих же призванных, Иудеев и Еллинов, Христа, Божию силу и Божию премудрост. 4

5 Vangelo (Gv 19, 6-11; 13-20; 25-28; 30-35) In quel tempo, i capi dei sacerdoti e le guardie videro Gesù, con la corona di spine e il mantello di porpora, e gridarono: Crocifiggilo, crocifiggilo! Pilato disse loro: Prendetelo voi e crocifiggetelo; io non trovo in lui alcuna colpa. I Giudei gli risposero: Noi abbiamo una legge, e secondo questa legge egli deve morire, perché si è fatto Figlio di Dio. Quando Pilato udì questo discorso, ebbe ancor più paura e, rientrato nel pretorio, disse a Gesù: Di dove sei tu?. Ma Gesù non gli rispose. Allora Pilato gli disse: Non mi parli? Non sai che ho il potere di liberarti e il potere di metterti in croce?. Gesù gli rispose: Tu non avresti alcuna autorità su di me, se non ti fosse stato dato dall alto; perciò chi mi ha consegnato nelle tue mani, ha una colpa più grande. Pilato condusse fuori Gesù, e sedette nel tribunale nel luogo detto Litostroto, in ebraico Gabbatà. Era la Preparazione della Pasqua, verso mezzogiorno. Pilato disse ai Giudei: Ecco il vostro re!. Ma quelli gridarono: Via, via, crocifiggilo!. Disse loro Pilato: Metterò in croce il vostro re?. Risposero i sommi sacerdoti: Non abbiamo altro re all infuori di Cesare. Allora lo consegnò loro perché fosse crocifisso. Essi allora presero Gesù ed egli, portando la croce, si avviò verso il luogo del Cranio, detto in ebraico Golgota, dove lo crocifissero e con lui altri due, uno da una parte e uno dall altra, e Gesù nel mezzo. Pilato compose anche l iscrizione e la fece porre sulla croce; vi era scritto: Gesù il Nazareno, il re dei Giudei. Molti Giudei lessero questa iscrizione, perché il luogo dove fu crocifisso Gesù era vicino alla città. Era scritta in ebraico, in latino e in greco. Stavano presso la croce di Gesù sua madre, la sorella di sua madre, Maria di Cleopa e Maria di Magdala. Gesù allora, vedendo la madre e lì accanto a lei il discepolo che egli amava, disse alla madre: Donna, ecco il tuo figlio!. Poi disse al discepolo: Ecco tua madre!. E da quel momento il discepolo la prese nella sua casa. Dopo questo, Gesù, sapendo che ogni cosa era stata ormai compiuta, disse per adempiere la Scrittura: Ho sete. Dopo avere ricevuto l aceto, Gesù disse: Tutto è compiuto!. E, chinato il capo, spirò. Era il giorno della Parasceve e i Giudei, perché i corpi non rimanessero in croce durante il sabato (era infatti un giorno solenne quel sabato), chiesero a Pilato che fossero loro spezzate le gambe e fossero portati via. Vennero dunque i soldati e spezzarono le gambe al primo e poi all altro che era stato crocifisso insieme con lui. Venuti però da Gesù e vedendo che era già morto, non gli spezzarono le gambe, ma uno dei soldati gli colpì il costato con la lancia e subito ne uscì sangue e acqua. Chi ha visto ne dà testimonianza e la sua testimonianza è vera ed egli sa che dice il vero, perché anche voi crediate. Ὅτε οὖν εἶδον αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέται ἐκραύγασαν λέγοντες Σταύρωσον σταύρωσον. Λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος Λάβετε αὐτὸν ὑµεῖς καὶ σταυρώσατε, ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίαν. Ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι Ἡµεῖς νόµον ἔχοµεν, καὶ κατὰ τὸν νόµον ὀφείλει ἀποθανεῖν, ὅτι εἰσῆλθεν εἰς τὸ πραιτώριον πάλιν καὶ λέγει τῷ Ἰησοῦ Πόθεν εἶ σύ; ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπόκρισιν οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ. Λέγει οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος Ἐµοὶ οὐ λαλεῖς; Οὐκ οἶδας ὅτι ἐξουσίαν ἔχω ἀπολῦσαί σε καὶ ἐξουσίαν ἔχω σταυρῶσαί σεἀπεκρίθη αὐτῷ Ἰησοῦς Οὐκ εἶχες ἐξουσίαν κατ ἐµοῦ οὐδεµίαν εἰ µὴ ἦν δεδοµένον σοι ἄνωθεν διὰ τοῦτο ὁ παραδούς µέ σοι µείζονα ἁµαρτίαν ἔχει. Ὁ οὖν Πιλᾶτος ἀκούσας τῶν λόγων τούτων ἤγαγεν ἔξω τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ βήµατος εἰς τόπον λεγόµενον Λιθόστρωτον, Ἑβραϊστὶ δὲ Γαββαθα. 5

6 Ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα, ὥρα ἦν ὡς ἕκτη. καὶ λέγει τοῖς Ἰουδαίοις Ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑµῶν ἐκραύγασαν οὖν ἐκεῖνοι Ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν. Λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος Τὸν βασιλέα ὑµῶν σταυρώσω; Ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς Οὐκ ἔχοµεν βασιλέα εἰ µὴ Καίσαρα. Τότε οὖν παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ. Παρέλαβον οὖν τὸν Ἰησοῦν καὶ βαστάζων αὑτῷ τὸν σταυρὸν ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόµενον Κρανίου Τόπον, ὃ λέγεται Ἑβραϊστὶ Γολγοθα, ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν, καὶ µετ αὐτοῦ ἄλλους δύο ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν, µέσον δὲ τὸν Ἰησοῦν. ἔγραψεν δὲ καὶ τίτλον ὁ Πιλᾶτος καὶ ἔθηκεν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ ἦν δὲ γεγραµµένον Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων. Τοῦτον οὖν τὸν τίτλον πολλοὶ ἀνέγνωσαν τῶν Ἰουδαίων, ὅτι ἐγγὺς ἦν ὁ τόπος τῆς πόλεως ὅπου ἐσταυρώθη ὁ Ἰησοῦς καὶ ἦν γεγραµµένον Ἑβραϊστί, Ῥωµαϊστί, Ἑλληνιστί. Εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ Ἰησοῦ ἡ µήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς µητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. Ἰησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν µητέρα καὶ τὸν µαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα λέγει τῇ µητρί Γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου εἶτα λέγει τῷ µαθητῇ Ἴδε ἡ µήτηρ σου. Καὶ ἀπ ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ µαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια. Μετὰ τοῦτο εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἤδη πάντατετέλεσται ἵνα τελειωθῇ ἡ γραφὴ λέγει ιψῶ. Ὅτε οὖν ἔλαβεν τὸ ὄξος ὁ Ἰησοῦς εἶπεν Τετέλεσται, καὶ κλίνας τὴν κεφαλὴν παρέδωκεν τὸ πνεῦµα. Οἱ οὖν Ἰουδαῖοι, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν, ἵνα µὴ µείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώµατα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἦν γὰρ µεγάλη ἡ ἡµέρα ἐκείνου τοῦ σαββάτου, ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη καὶ ἀρθῶσιν. Ἦλθον οὖν οἱ στρατιῶται, καὶ τοῦ µὲν πρώτου κατέαξαν τὰ σκέλη καὶ τοῦ ἄλλου τοῦ συσταυρωθέντος αὐτῷ ἐπὶ δὲ τὸν Ἰησοῦν ἐλθόντες, ὡς εἶδον ἤδη αὐτὸν τεθνηκότα, οὐ κατέαξαν αὐτοῦ τὰ σκέλη, ἀλλ εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ αὐτοῦ τὴν πλευρὰν ἔνυξεν, καὶ ἐξῆλθεν εὐθὺς αἷµα καὶ ὕδωρ. καὶ ὁ ἑωρακὼς µεµαρτύρηκεν, καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ µαρτυρία, καὶ ἐκεῖνος οἶδεν ὅτι ἀληθῆ λέγει, ἵνα καὶ ὑµεῖς πιστεύητε. Οτε δε ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται, εκραυγασαν λεγοντες Σταυρωσον, σταυρωσον αυτον. Λεγει προς αυτους ο Πιλατος Λαβετε αυτον σεις και σταυρωσατε διοτι εγω δεν ευρισκω εν αυτω εγκληµα. Απεκριθησαν προς αυτον οι Ιουδαιοι ηµεις νοµον εχοµεν, και κατα τον νοµον ηµων πρεπει να αποθανη, διοτι εκαµεν εαυτον Υιον του Θεου. Οτε δε ηκουσεν ο Πιλατος τουτον τον λογον, µαλλον εφοβηθη, και εισηλθε παλιν εις το πραιτωριον, και λεγει προς τον Ιησουν Ποθεν εισαι συ; Ο δε Ιησους αποκρισιν δεν εδωκεν εις αυτον. Λεγει λοιπον προς αυτον ο Πιλατος Προς εµε δεν λαλεις; δεν εξευρεις οτι εξουσιαν εχω να σε σταυρωσω και εξουσιαν εχω να σε απολυσω; Απεκριθη ο Ιησους εν ειχες ουδεµιαν εξουσιαν κατ' εµου, εαν δεν σοι ητο δεδοµενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδων µε εις σε εχει µεγαλητεραν αµαρτιαν. Ο Πιλατος λοιπον, ακουσας τουτον τον λογον, εφερεν εξω τον Ιησουν και εκαθησεν επι του βηµατος εις τον τοπον λεγοµενον Λιθοστρωτον, Εβραιστι δε Γαβαθθα. Ητο δε παρασκευη του πασχα και ωρα περιπου εκτη και λεγει προς τους Ιουδαιους Ιδου ο βασιλευς σας. Οι δε εκραυγασαν Αρον, αρον, σταυρωσον αυτον. Λεγει προς αυτους ο Πιλατος Τον βασιλεα σας να σταυρωσω; Απεκριθησαν οι αρχιερεις εν εχοµεν βασιλεα ειµη Καισαρα. Τοτε λοιπον παρεδωκεν αυτον εις αυτους δια να σταυρωθη. Και παρελαβον τον Ιησουν και απηγαγον και βασταζων τον σταυρον αυτου, εξηλθεν εις τον λεγοµενον Κρανιου τοπον, οστις λεγεται Εβραιστι Γολγοθα, οπου εσταυρωσαν αυτον και µετ' αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν, µεσον 6

7 δε τον Ιησουν. Εγραψε δε και τιτλον ο Πιλατος και εθεσεν επι του σταυρου ητο δε γεγραµµενον Ιησους ο Ναζωραιος ο Βασιλευς των Ιουδαιων. Και τουτον τον τιτλον ανεγνωσαν πολλοι των Ιουδαιων, διοτι ητο πλησιον της πολεως ο τοπος, οπου εσταυρωθη ο Ιησους και ητο γεγραµµενον Εβραιστι, Ελληνιστι, Ρωµαιστι. Ισταντο δε πλησιον εις τον σταυρον του Ιησου η µητηρ αυτου και η αδελφη της µητρος αυτου, Μαρια η γυνη του Κλωπα και Μαρια η Μαγδαληνη. Ο Ιησους λοιπον, ως ειδε την µητερα και τον µαθητην παρισταµενον, τον οποιον ηγαπα, λεγει προς την µητερα αυτου Γυναι, ιδου ο υιος σου. Επειτα λεγει προς τον µαθητην Ιδου η µητηρ σου. Και απ' εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο µαθητης εις την οικιαν αυτου. Μετα τουτο γινωσκων ο Ιησους οτι παντα ηδη ετελεσθησαν δια να πληρωθη η γραφη, λεγει ιψω. Οτε λοιπον ελαβε το οξος ο Ιησους, ειπε, Τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πνευµα. Οι δε Ιουδαιοι, δια να µη µεινωσιν επι του σταυρου τα σωµατα εν τω σαββατω, επειδη ητο παρασκευη διοτι ητο µεγαλη εκεινη η ηµερα του σαββατου παρεκαλεσαν τον Πιλατον δια να συνθλασθωσιν αυτων τα σκελη, και να σηκωθωσιν. Ηλθον λοιπον οι στρατιωται, και του µεν πρωτου συνεθλασαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος µετ' αυτου εις δε τον Ιησουν ελθοντες, ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα, δεν συνεθλασαν αυτου τα σκελη, αλλ' εις των στρατιωτων εκεντησε µε λογχην την πλευραν αυτου, και ευθυς εξηλθεν αιµα και υδωρ. Και ο ιδων µαρτυρει, και αληθινη ειναι η µαρτυρια αυτου, και εκεινος εξευρει οτι αληθειαν λεγει, δια να πιστευσητε σεις. Când L-au văzut, conducătorii preoţilor şi gărzile au strigat: Răstigneşte-L! Răstigneşte-L! Pilat le-a zis: Luaţi-L voi şi răstigniţi-l, pentru că eu nu găsesc nici o vină în El! Iudeii i- au răspuns: Noi avem o Lege şi potrivit cu Legea aceasta El trebuie să moară, pentru că S- a făcut pe Sine Fiul lui Dumnezeu. Când Pilat a auzit aceste cuvinte, s-a temut şi mai tare. A intrat din nou în pretoriu şi L-a întrebat pe Isus: De unde eşti? Dar Isus nu i-a dat nici un răspuns. Atunci Pilat I-a zis: Nu vorbeşti cu mine? Nu ştii că am autoritate să Te eliberez şi am autoritate să Te răstignesc? Isus i-a răspuns: N-ai avea nici o autoritate asupra Mea dacă nu ţi-ar fi fost dată de sus. De aceea cel ce Mă dă pe mâna ta are un mai mare păcat. Când a auzit Pilat aceste cuvinte, L-a dus afară pe Isus şi s-a aşezat pe scaunul de judecată, în locul numit Pavajul de piatră, iar în aramaică: Gabbatha. Era Ziua Pregătirii Paştelui, cam pe la ceasul al şaselea. Pilat le-a zis iudeilor: Iată-L pe Împăratul vostru! Ei au strigat: Ia-L, ia-l, răstigneşte-l! Pilat i-a întrebat: Să-L răstignesc pe Împăratul vostru? Conducătorii preoţilor au răspuns: Noi n-avem alt împărat decât pe Cezar! Atunci Pilat L- a dat pe mâna lor ca să fie răstignit. L-au luat deci pe Isus, iar El, ducându-şi crucea, S-a îndreptat spre locul numit al Craniului, care în aramaică se numeşte Golgota. L-au răstignit acolo şi cu El au răstignit alţi doi, unul într-o parte şi unul în cealaltă parte, cu Isus la mijloc. Pilat a scris o însemnare şi a pus-o pe cruce. Pe ea era scris: Isus din Nazaret, Împăratul iudeilor. Mulţi dintre iudei au citit această inscripţie, pentru că locul unde fusese răstignit Isus era aproape de cetate; era scrisă în aramaică, latină şi greacă. Lângă crucea lui Isus stăteau mama Lui, sora mamei Lui, Maria soţia lui Clopa şi Maria Magdalena. Când Isus a văzut-o pe mama Lui şi, lângă ea, pe ucenicul pe care-l iubea, i-a zis mamei Sale: Femeie, iată-l pe fiul tău!. Apoi i-a zis ucenicului: Iat-o pe mama ta! Şi din ceasul acela ucenicul a luat-o acasă la el. După aceea, Isus, Care ştia că acum totul s-a sfârşit, ca să se împlinească Scriptura, a zis: Mi-e sete! Când a primit vinul, Isus a zis: S-a terminat!. Apoi Şi-a plecat capul şi Şi-a dat duhul. Pentru că era Ziua Pregătirii, iudeii, ca să nu rămână trupurile pe cruce în timpul Sabatului, pentru că acel Sabat era o zi mare, i-au cerut 7

8 lui Pilat să fie zdrobite picioarele celor răstigniţi şi să fie luaţi de pe cruce. Soldaţii au venit deci şi i-au zdrobit picioarele primului, apoi şi ale celuilalt care fusese răstignit împreună cu El. Însă, când au venit la Isus, au văzut că deja murise şi nu I-au mai zdrobit picioarele, ci unul dintre soldaţi I-a străpuns coasta cu suliţa; şi imediat a ieşit sânge şi apă. Cel ce a văzut lucrul acesta a depus mărturie şi mărturia lui este adevărată. Şi el ştie că spune adevărul, pentru ca şi voi să credeţi. Когда же увидели Его первосвященники и служители, то закричали: распни, распни Его! Пилат говорит им: возьмите Его вы, и распните; ибо я не нахожу в Нем вины. Иудеи отвечали ему: мы имеем закон, и по закону нашему Он должен умереть, потому что сделал Себя Сыном Божиим. Пилат, услышав это слово, больше убоялся. И опять вошел в преторию и сказал Иисусу: откуда Ты? Но Иисус не дал ему ответа. Пилат говорит Ему: мне ли не отвечаешь? не знаешь ли, что я имею власть распять Тебя и власть имею отпустить Тебя? Иисус отвечал: ты не имел бы надо Мною никакой власти, если бы не было дано тебе свыше; посему более греха на том, кто предал Меня тебе. Пилат, услышав это слово, вывел вон Иисуса и сел на судилище, на месте, называемом Лифостротон, а по-еврейски Гаввафа. Тогда была пятница перед Пасхою, и час шестый. И сказал Пилат Иудеям: се, Царь ваш! Но они закричали: возьми, возьми, распни Его! Пилат говорит им: Царя ли вашего распну? Первосвященники отвечали: нет у нас царя, кроме кесаря. Тогда наконец он предал Его им на распятие. И взяли Иисуса и повели. И, неся крест Свой, Он вышел на место, называемое Лобное, по-еврейски Голгофа; там распяли Его и с Ним двух других, по ту и по другую сторону, а посреди Иисуса. Пилат же написал и надпись, и поставил на кресте. Написано было: Иисус Назорей, Царь Иудейский. Эту надпись читали многие из Иудеев, потому что место, где был распят Иисус, было недалеко от города, и написано было по-еврейски, погречески, по-римски. При кресте Иисуса стояли Матерь Его и сестра Матери Его, Мария Клеопова, и Мария Магдалина. Иисус, увидев Матерь и ученика тут стоящего, которого любил, говорит Матери Своей: Жено! се, сын Твой. Потом говорит ученику: се, Матерь твоя! И с этого времени ученик сей взял Ее к себе. После того Иисус, зная, что уже все совершилось, да сбудется Писание, говорит: жажду. Когда же Иисус вкусил уксуса, сказал: совершилось! И, преклонив главу, предал дух. Но так как тогда была пятница, то Иудеи, дабы не оставить тел на кресте в субботу, ибо та суббота была день великий, просили Пилата, чтобы перебить у них голени и снять их. Итак пришли воины, и у первого перебили голени, и у другого, распятого с Ним. Но, придя к Иисусу, как увидели Его уже умершим, не перебили у Него голеней, но один из воинов копьем пронзил Ему ребра, и тотчас истекла кровь и вода. И видевший засвидетельствовал, и истинно свидетельство его; он знает, что говорит истину, дабы вы поверили. 8