op. x l. QUAM, JOHANNES FR. LINDROTH TPLANDUS. M a g. J O H A N N E T R A N E R, P. III. SEXTA ILIADIS H OM ERICA RHAPSODIA,

Transcript

1 y/ SEXTA ILIADIS H OM ERICA RHAPSODIA, G R jece e t s t e t h i c e. QUAM, VENIA AMPL. FACULT. PHILOS. UPSALIENS. PR1 SIDE M a g. J O H A N N E T R A N E R, LUTER. HUMAN. ADJ. ET FROFESS. REG. PRO G R A D U Γ IIIL OS OPII ICO P. P. JOHANNES FR. LINDROTH TPLANDUS. P. III. op. x l. IN AUDITORIO GUST. DIE XII JUN. AIDCCCXVIII. H. A. M. S. UPSALIÄ, E X C U D E B A N T ZkIFEL E T PALMBLAD. REGIjE ACADEMIAE TTFCGRAPHI.

2

3 Ar det en fia d, i en vinkel ut of hornmrnv.de A rg o s, E /y ra : Slfiffos der > Z>. π?ϊ männer den f u g a f e, bodde, Stfyfos, Aiolos* f e n, foih fsdde den väldige Glatikos: 155 Glatikos födde der pä den herrlige Beller of'ont es, Hrilken Gudarna fä g r h tg, fä v d l fom ä lfelig metnskraft Skänkte: dock honom ett ondt tilldmnade Proitos i finnet: Och d r e f honom nr dngdtn ; fo r ty enväldigt- han f y r de D e A rg e ie r, dem Z evs inunder hans fpira betvungit. 160 Branti fr* Proitos g cm ftl, den ädla A nteia, att lonligt Blandas med honom i älfkog; likväl hon bevekte ej honom D en rättänkande mannen, den frid fa m e Bellerofontes. Meit, belackande. y fä till konungen Proitos hon fa d e : Proitos y 0 inätte du do, eller dräpe du Bellerofontes, *6j Som mot min vilja med mig äflundat a tt blandas i älfkog, e<τ η TtoKis Έφυξϊ] t l,aξγεος 'ιπποβοτοιο, ivsccäe Σίσυφος εσκεν, ο κεξ&στος yst/er ccvägow, Σίσυφος Α!ολ$ης * o 'S' χ ξ χ Γλαύκον τ Ικε$ υιον* 155 ονοτάξ Γλαυκοί ετικτεν ά μ υμ ο \χ Β^λλ^οφο'νΤ^ν τω 3ε &εο) κά λλος τε καί ηνοβην εξχτεινην ωποοσχν * α υ τά ζ οι Π ξοϊτος κακ εμησχτο 9 υμω * ος ξ εκ οημου ελχσσεν, ετιει πολύ φε^τεξος ήεν Ά ςγεΐω ν' Ζευς γοίξ οι ύπο σκή,πτςω ύ χ μ χ σ σ ε. ΐ 6ο τ α 3ε yovyj Πξοίτου επεμνριχτο, 3 ΐ Α ντειχ, κξυ7ϊτο6$ιΐή φιλότν\τι μ ty η μεν χ ι αλλα' τον ουτι 7ίεΤ$/ ccyocsoc φ ξη εο ντχ 3χίφςονχ Βελλεξοφοντίΐν, tj 3ε ψευσχμενη Πξο7τον β χσ ιλιίχ ττξοσηυ3α, τε& νχΐης, ω Ώςο7τ \ 3 κχκτανε Β ελλεξοφόντψ, ι6$ ος μ ε$ελε φ ιλ τ ι\η μιγημενχι ουκ ε&ελονσΐ}.

4 S a g d t: och fangen af vrede betogs, nar detta han a f hårt» V a l undvek han ett m ord, ty han Jliydde fo r detta i fin n et; Sände dock honom till L ykia, g a f fo r fä t liga runor, T y på en hopfälld t a f a han J k re f dodsvinkarna m änga, 170 For fvä ifa d re n dem bod upp v ifa, at hjelten fordetfua. Han till Lykia gick, med Gudarnas lyckliga ledn in g;. M e n, när Lykias land och främ m ande X antos han uppnatt, Karligen Lykias droii välkomnade honom, och nio D a r gäjlfägnade f tä tlig t» och offrade oxarna nio. 175 M e n, wr/r p å tionde fyntes den r o f enfärgade E o s, IM tillf p o r de kan honom, of/i Å ai, att m norna vifa, Hvilka ifrän kung P ro ito s, //7/ Åoraow /w/j få r de. M e n, Jäfnart han fin mägs forderfliga runa em ottog, Honom befallde h m f o r f x vidundret,, dop fe m m a Kimaira ως φάτο rov ds άνακτα yfilxos λ ά β ε ν, c7ov ακούσε* KTeivcct μεν f άλεεινε, σεβχσσατο yu q Toys Β υμά, πεμπε os μ iv Λυκιψάε, J1 g )»? σήματα λνγξά γ ξ ά φ ά τ εν πίνακι τττνκτω ΒυμοφΒόξα π ο λλά i y o f ήνάγει ώ πεν&εξω, άπόλοιτο. αυτά ξ ο βγ\ Αυκίηνό'ε Βεων ύπ αμυμονι πομπή * α λλ ers ärj Λυζ'νμ Τ[ ε, ΞχνΒον τε ξεοντα, πξοφξονεως μιν τΐεν άνα ξ Αυνάης ευξεΐη,'* εννημχξ ξεΐνισσε, καί m e a /3cus Πςενσεν. «75 α λ λ ers 3ή äsxårrj έφάνη ά$ο$ακτνλοε H å r, καί rev f μ/ν εξεεινε, k u ) ήτεε σήμα iä sc B a i, ο r l i $ ά ci yu μ βξc7o π α ξ ά Π ξοίτοιο φεξοιτο. α υ τ ά ξ επειδή σν,μα κακόν π α ξεά έζα το ^/αμβξου 9 πςω τον μεν (χα Χ ίμ α γ α ν ά μ α ιμ α κ ετη ν εκεαευσε

5 ig o G ifu a fin dod. Gudartad hon va r, ej af m ennifkourfprung, Framman ett h jo n, i midten en g e t, och bakefter en drake, Blafiande rysliga hot a f brinnande lågor ur gapet. Dock den g a f han fin d o d, i fårtrofcin på Gudarnas teken, A ter der på han emot de beårade ScKymer firid d e: 185 Denna lian nämnde den hårdafe kamp, med m ann er han kampat. Sifi han de mannamotande m o r, Am azonerna dråpte. Ockfiå bedrägligt ett fivek, når tillbaka han lande, man upp fp a n n : Lonijkt man de tappra f e m ån, utvaldλ ur Lykias om få n g, L a g g t i fo r /å t: dock.ingen a f dem hemlånde tillbaka; 190 T y dem dödade alla den herrlige Bcllercfontes. M e n, få fn a rt han bemärkt i hjelten en Gudarnas ä ttlin g, Qvarholl honom han d e r, och fkånkte åt honom fin dotter, Skänkte ock honom en hå lft a f hela fin konungaåra: 18 c» πεφνέμεν. rj å' aq sr\v &*7cv yeves, ovå' avsqåiταν, 7Γξόσ$ε λέων t οπι$εν ås åqxymv, μέσση ås χ ίμ α ΐξ α, åsivov άποπνείουτα πυζος μένος αι ομέ\οιο. καί τ ψ μεν γ.ατεπεφνε, Βεων τεςάεσσι π& ησας. άευτεξον αυ, Σολυμοισι μ α χ έσ σ α το Υ.υάαλιμοισι* 185 κ κ ξ τΐντ rjv åtj την ye μ ά χην φ ά το åo μενού t avåquv. το rqhov ao, κατεττεφνεν Αμαζόνας άντιανείςας. τ α ο olq άνεξχομένω πυκινόν άόλον άλλον νφαινε * xqivar εκ ΑοκΙηδ εοξε'ιης φ ω τα ς άξ Ιστούς, είτε λόχον τοί f ουτι π ά λ ιν οιχόνάε νέοντο' 190 ττά ντχς y å q χατέπεφ νεν άμυμων Bελλsqcφόvτ^ς, α λ λ οτε άη ylyvacxs $εοΰ ycvov ηνν εάν τ α > αυτου μιν χατέξυχε, ålåoo å ογε S vyureq a ifv! åvne ås 0/ τιμΐ,ί' β χ Ί ίλ ή ίό ε ϊ ημισυ 7ΐοίσϊ\,

6 A fven de L yker ett gods ut delte, förm er an de a n d ra, * 95.Att han det fk u lk beto, behagligt a f plöjder och plantland. Hon tve barn fram födde at flridfame Bellerofontes t Förfl lfandros, Hippölokos* Son, fa m t Laodameia, Landanieia befof rddvife Kronion: och denna Gudalike Sarpedon, den kopparhjelmade, födde. 500 M en, nar Bellerofontes blef Gudarna alle fö rh a tlig, öfver A l/tons fa lt han kringomvankade in fa m, Frötande bittert fin f j a t, och Jkyendt fjaten a f metnifkor. Sonen Jfandros titaf, blodtörfig i harnaden, A res D rä p tes, enar han emot de hedrade Sölymer firidde. 305 D ottren fö r Artem is fö ll, guldtömmade, vreda Gudinnan. M ig Hippölokos fö dt: och a f denne ja g fd g er mig flam m a* Denne mig Jande till Jticn bort, och mycket fö n u a n te, not) μεν ct Avviot τέμενος- τάμον ένοχον ά λ λ ω ν, 195 καλόν φνταλιτ,ε να) άςούξης, οφςα νέμοηο. ή έτεκε Τξΐα τέκνα ύοί'ΐφξονι Βελλεξοφοντη, "ίσανύξον τε, να) Ίπ πολο χο ν, κα) Λαούάμειαν. Λ αο0αμει% μεν π α ξελέζα το μγ\τιετα Ζεύε' η ύ' ετεκ άντίβεον Σαςπη^όνα χχλκοκο ξυστήν. 200 α λ λ ' ατε 0η κάκεΐιοε ά π η χ $ ε το π ά σ ι S eth iv, ητοι ο κ α π π tölov το Αληιον οϊος ά λ ά το, ον Βυμον κχτέΰω ν, π ά το ν αν&ξάπων άλεείνων' ίσαν^ξον öl οι υιον "Λ ξη ε, άτοε πολέμοιο, μχξνάμενον Σολνμοισι κατέκτανε κυύαλίμοισι * 205 την dg χόλωσα μένη χξυσηνιοε Αξτεμις έκτα. 'I υπόλογος 0ε μ έτικτε, κα) εκ τού φημ) γε\εσ&αι* πέμπε ύε μ εε ΤξοΙην, κ α ί μοι μάλα π ίλλ' έπέτελλεν,

7 J f t t fl a ds vara den befle, och fy n a s ttppfifver de andre: Och ef f ådernas ått vanåra: ty desfe de be f e V a rit i E f yr as f a d, och L yki alandet, det vida. Se, fr å n fådan en ftåmnia oih bind jag berömmer m ig vara. Sålunda fa g d t: blef glad Diomedes, den flarke i hårjkri: N ederjlotte uti mångnårande jorden fin gin/ven, Talte med homtngsljufiga ord till kåniparnas herde: 2 i 5 Sannerlig år du ifrån forntiden min fåderne g å fiv å n : Oinevs hjelten engång den herrlige Bellerofontes H ar i f t t hem g å ffå g n a t, och hvfnt i dagarna tjugo. Desfe jå m v å l ertedde hvarann gåfjkånkerna Jkona: Oinevs g a f en gördel, fom Jkont omblåukte a f p u rp u r, Bellerofontes en kalk, helgyllene dnbbelcmhvålfiig: D en n a, når bort j.ng r e f e, uti min boning ja g qvarlåt. uiev α ςιστευειν, και υηεΐςοχον εμμεναι ά λλω ν, μγΐϊε γένος π α τεςω ν α ιτχυνεμ εν, cl μ ty α ς ιστοί 2 10 εν τ 'Ε φ όςν εγενο'το καί εν ΑυκΙη εύςει%' τα υ τη ς τοι γει ε%ς τ ε κα\ αίματος εύχομαι είναι. D s φ ο ίτο * γ?ι&*ίσε άε βοήν ccyocsos Αιομηάης* ε γ χ ο ς μεν κ α τέπ η ξεν επ \ χ ον) πουλυβοτειςγ], α υ τ α ς ο μειλιχίοισι πςοση,ύάα π ο ιμ ε\α λα ω ν* 315 Η ξοί νυ μοι ξετνος σ ια τςχϊίς εσσι π α λ α ιό ς ' Οινευς γ ά ς π ο τ έ $7ος ά μ υμ ο \α Βελλεςοφόντην ζειιισ ενι μ εγά ςοισιν, εείκοσιν η μ α τ εςν ας cί άε και ά λ λ η λ ο ισ ι σιοςον ξεινηία κ α λ ο ί Ο ινευς μεν ζύύστκςα cf/jcu φοινίκι φαεινόν, 2 20 Βελλεξίφ ο ντης άε χςυσεον $ε7ΐα ς ά μ φ ικ υ π ε λ λ ο ν * και μιν iyou κα τελεπιον Ιων εν άά μα σ εμ cici.

8 T 'yievt minnes ja g e j; ig, d t ån ja g Var liten, han hemma Lemnade m ig, när i Tebé focgingos Akaiernas härfolk. D ig ja g derfor är nu i midten a f A rgos en gäfivän t 235 M ig i Lykia d u, när till Lykias ängder ja g kommer. M d vi med lanfarna dd undvika hvarandra i h vim let: M ig mdngtalige T r o n j u ä ro, och fräjdade hjelpm än, A t t ombringa, om Gud förunnar, och fotterna hinna: D ig talrike A k a ie r, att dåda, om detta du m ägtar M en ombyta vi mä fältvapen, att äfven de andre Käinne, d it fäderne gäfier vi än ofs vara bersmme. Sdlunda taladt: ifrän vagnspannen de tvä nedfprungo. F attade omfe i händren fwarann, och befeglade trohet. D e r vis fl Kroniern Z tv s befinningen Glaukos ifrä n to g y 235 Hvilken till Tydevs fo n bortbytte f m r u fn in g t en gyllne τ '! ' ^ '. 1 v Cl '»' Ιυ ό ϊα d co μεμ νγ,μ χι επει μ ετι τυ τσ ο ν εο ντχ χ χ λ λ ι φ ', οτ ά π ω λετο λ χ ο ς 'Αχοαων. τω νυν σοι μεν εγω ξεινοσ φ ιλο ε Aaysi' μέσσω 225 s ip h συ' ^ & Αυκ/jj,οτε χεν των ΰημον 'ιχωμχι. S' οίλλγλων χ λ εω μ & χ καί St ομίλου * πολλοί μεν yctq εμο) χλειτοί τ ε7τϊχουξοι, χτείνειν, ον χε &εόε ys 7icqr\ καί 71077) χιχείω" ττολλοί d αυ σοι Ά χ χ ιο ), ενχιςεμεν, Ίν χε Svvvixr 230 τ ε υ χ ε χ S' οίλληλοιε επ χ μ ε ίφ ο μ ε ν οφςχ καί ctse γνω σιν, οτι ζεΐνοι 71 ατςωϊοι ευχομε& εϊνχι. Λ 1ς χ ξ χ φω νησκντε, κ α θ 'άπω ν χ ι ^ χ ν τ ε, χ ε ϊς χ ε τ οϊλληλων λ χ β ε τ ψ, καί σηστω σχντο. ό 'θ χ ύ τ ε Γ λχυχω Κξονι^ης φ ξενχς ε^ελετο Ζ εύε, 235 ον 7* ξ os: Τνϋε$ην Αιομη^εχ revys χμνιβε,

9 = = = = = l e s V. 146 Sådant fom lofvens, år ock de dedlige wtnnifkors llågte. cet. Laudatisfimus omr.i tempore fuit hic locus. Sic S i m o n i d e s, poeta, C u i,e t aureus, hoc eflatum vocat pulcerrimutn, quod umquam H o m e r u s protulit: Ev ii το χχχχιστον, %7os eetnev κν ί)ξ. i. e. E tt det fkonafie ord, Kii/ke fkaldcn har talt. Sic M u s c u s apud Cernentem Alexandrinum Strom. VI. imitatur: *Ωί ef xorcos r.xt φύχχχ φΰιι ^eliuogos κξχξκ',jaxxct μεν ev y.exttfcriv α.ποφ$ίνει, icxxx i i φ ι η ' Ωί ii y.xi χν^ξύϋλ* γινίη xoci φνχχον exicaret. i. e. Lik/om det bårdiga falt ficm fkutcr fårvan/kligen tåfven: Andra forvisna på a/karuas t rån, och andra ftg fro d a ; Så, i bilden aflåf, omrortr fig me 11/k lig a flågtet. Eadem fere veiba habetfaccr in S. S. Bibliis E cclrfiafrs: ΓΩί ψύλλον öxxxoa ext iévijjx ixceof' τχ yiv xu rx/ixw et, xxxx it ψ ύα' arwf xul yevtic σχξχοί xxi xty.xtos ' J/ y iv rsxivrx, érécu i i γιννχτχι, XiV. 1 8 V. T58 Eri> TtoXv φΐξτίξο! vev \\^yrfwv. Omnes, quos vidi, commentatores haec Vatis verba ad Ihoutum, Argivorum late regem, qui ob fuam in cires tyrapr.idem Bellerophontem fngare re ipfa poterat, retulerunt, prrcter EruditTsfirrnm Koppi-n, qui eadem ad Bellerophontem verba credit referenda. Er verjagte ihn, obfchon (farii) er urgleich tapierer als nile Argiven \var. Huic vero interpretationi andaciort, quee vocabulo e*i alium, qu.m qnem umquam forte habuit, fignificatilm irjungit, minime accedimus. V Ti&vot/nt, Egregie, & linguae Graecae.gei io convenienter, explicat idem K oppen: Dafs du (ierben mochteih Der Optativ jft die bekante formula imprecandi Es ift blofs Wunfch oder Fluch, der aber filr den aberginubige Griechen, der darin Vorbedeutung fand, eben fo ft hrecklich, vvie die Drohong der Tod, war. Proetus, conjugi fuse. Ante ce, in delufi arnoris 'vrndiftan:, velut Potipha: is quondam uxor Jofephum. jam Bellerophontem falfo adcuhinti, ten ere credidit, & ex urbe fua E p h y r a, quod antiqnorn erat Corinthi, urbis Jfthnjiarse, nrmen, in Lyciam Aiiaticam. quae Carire futjacrt, r.d fucerum fjobaten miiit, ut ibi, rronfiratis, quae fecum, Cuce modo, asportaverat, iigris dolefis, variae ppriciilorum aleae obvius, perirer. Vicit vero juveris heros per Ccplyv ifxrtivriv v. 156 i. e. per virtutem in bello non faevam & ferocientem, fed cum humanitate conjunifam, ut ait C la r k e. V. 169.

10 V. itfp. H o m eru s, Inee ren-rans, Prnehfn. ait. BriL-rophon+i CY)UXTX \vyox, ftgna perniciofa & trill i p aebuisfe, & «κτνχτψ *fi tabella complica1! mult» 3 υ«*9φ 4βΛ*, animum perdentia. & exitialia, foripfiife vel incidisfe. Π/κ*/»rruxref notat h. I. codicillos vel tabu as ligneas, alteram alteri imponendis, quae m.xime i* ηνζ^, ex buxo, conficiebintur. H e, filo colliga se eonfign.bantur, continentes^ intus fcriptu η ligno ineifum. Ejusmodi πίχχκχς veteres d xisfe ικιστοχ^ν, adierit Damm. Qualia vero fuerint haec σνμχτχ, 'ise: cogitationum figna, utrum vocabula, vel littera?, an fi^na ki/rootyphica, Grammatici c?rtant, & adhu- fub juiice lis eft. Fuisfe Hitrog'yohica, putavit E u s ta - T H tus, in cajas mentem propendere videtur dabitabundus Koppen, Litteralia videntur inteiligere S c h o lta s te s * D a s h, S c h n e io e r t D \ c i E a r \, P li n iu s, A p o llo d o r u s, multique recentiorum alii, eam poti>fimum ob causfam, quod Bellerophontem Cadmo, qui lit* teras in Grseoiam intu it, pofteriorem fuisfe extra controverfiam eft, Hiftoria conteihnte, pofitum. Nec, fi quid ex H e r o d o to colligere fas fit, admodum rarus fuit eo sevo litterarum ufus, liquidam L. V- ipfe fe dicit vidisfe apud Thebas in Apollinis Ismenii templo litteras Cadmeas, Κχίμηϊχ yoxuuxrx, in Tripodibus quibusdam incifas, magna ex parte confimiles Ionicis. Hseu, inquit ulterius, fuere circa aetatem Laii, qui fuit filius Labdaci, nepos Polydori, pronepos Cadmi, cet. Hinc, ut certum efi. Proetum fcribendi artem re vera calluisfe, ita a- liquid habet probabilitatis, fuis ipfum fuisfe ufum litteris, quas H om e r u s, quippe funt notae & figna eorum, quae mens cogitan σνμχτχ vocavit, tek.h, märken, fkriftdrag, vel, ut antiquisfimis Gotho.um fcripturis propius aecedant ifta, Ut dicebantur Φαινιχιχχ σνμ*τχ Κχίμβ, potius Runor. V Prifci, heroicique & hospitalioris aevi mos erat, ut per piares ordine dies benigne exciperentur, vinoque & dapibus largis invitarentur hospites, antequam de negotio rogarentur.^ Hanc quoque apud Veteres Celtas invaluisfe primitus coi.fuptudinem, indicat D iodor u s S. V. 28 Cfr. praeterea. Odys. I. 169, & 1Π 69. V. 179.» Chimaera, monftrofa, quae fingebatur, beftia, e tribus diverfi generis animalibus compofita: Ofvan ett lejon, i midten en get, och nedan en drakt. ^ Ceterum nulla alia erat haec Chimaera, quam mons Lyciae, qui, nt P o p e habet: "had a Vulcans on its top, and nourished hons; the middle part aflorded pafture for goats, and the bottom \vas infelted withs ferpents. Bellerophon deftroying thefe, and rendering the^ moun- Uin habitable, wae faid to have conquered Chimaera *. Cfr. K oppen, V 184