Ερωτήσεις και απαντήσεις προσοµοίωσης & χειρισµού

Transcript

1 Ερωτήσεις και απαντήσεις προσοµοίωσης & χειρισµού Master for Windows version FAQ Version Αθήνα, Μάιος 2007.

2 ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΘΕΜΑΤΑ ΟΠΛΙΣΜΟΥ ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ ΘΕΜΑΤΑ ΟΡΟΦΩΝ - ΚΟΜΒΩΝ - ΥΨΟΜΕΤΡΩΝ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΥΛΩΝ ΘΕΜΑΤΑ ΠΛΑΚΩΝ ΘΕΜΑΤΑ ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ A. Ερωτήσεις για θέµατα προσοµοίωσης 1. Πώς προσοµοιώνονται τα υπόγεια; 2. Βάση κτιρίου - Υπερυψωµένα υπόγεια - Υπολογισµός nv Σεισµικές δυνάµεις. 3. Πώς µπορούν να µειωθούν τα δισδιαγώνια σίδερα των δοκών σε γειτνίαση µε τοιχεία; 4. Γιατί το Fespa αλλάζει τις επιλογές µου στις διαµέτρους οπλισµού των δοκών; 5. Πώς αλλάζω το υψόµετρο κόµβου ή υποστυλώµατος; 6. Πώς δίνω ενδιάµεσο κόµβο σε υποστύλωµα για την εισαγωγή µεσοδοκού; 7. Πώς εισάγω κεκλιµένη δοκό µεταξύ δύο ορόφων; 8. Πώς αλλάζω την οµάδα δ των κόµβων ενός ορόφου; 9. Πώς περιγράφεται σύνθετη διατοµή που αποτελείται από δύο ή περισσότερα τοιχώµατα; 10. Πώς δίνω το ενιαίο πέδιλο στον πυρήνα του ανελκυστήρα; 11. Πώς πραγµατοποιείται η µικτή θεµελίωση µε πέδιλα και πεδιλοδοκούς; 12. Πώς παράγεται θεµελίωση µε γενική κοιτόστρωση; 13. Πώς προσοµοιώνεται πλάκα γενικής κοιτόστρωσης µεγάλων διαστάσεων; 14. Πώς βελτιώνω την τιµή του nv (επάρκεια των τοιχωµάτων) µιας οικοδοµής; 15. Πώς βελτιώνω τη στρεπτική συµπεριφορά του κτιρίου; 16. Ποιά είναι τα υψόµετρα των ορόφων και των θεµελίων στο Fespa; 17. Πώς περιγράφω κεκλιµένη πλάκα; 18. Πώς εισάγω κτίριο µε ανισόσταθµη θεµελίωση; 19. Πώς περιγράφω ανισοσταθµία µεταξύ πλακών ενός (ή περισσοτέρων) ορόφων; (split-level, πατάρι) 20. Πώς προσοµοιώνεται τρύπα σε πλάκα; 21. Πώς αλλάζω τη συνέχεια των πλακών; 22. Πώς µπορώ να επέµβω στη συνδεσµολογία δοκών πλακών; 23. Πώς γίνεται η αποµείωση της διατοµής ενός τοιχώµατος σε υποστύλωµα; 24. Προσοµοίωµα τοιχώµατος που µειώνεται καθ ύψος και καταλήγει σε υποστύλωµα. 25. Πώς εισάγω κατανεµηµένο φορτίο σε πλάκα; 26. Τί είναι η οµάδα υποστυλωµάτων; Οπλισµός σύνθετων τοιχωµάτων /υποστυλωµάτων. 27. Πώς αγκυρώνονται δοκοί που στηρίζονται στην ασθενή διεύθυνση τοιχωµάτων;

3 28. Πώς µπορούµε να αποφύγουµε τον ικανοτικό έλεγχο κόµβων στον τελευταίο όροφο κτιρίων µε απόληξη κλιµακοστασίου; 29. Πότε µπορεί να εφαρµοστεί ο περιορισµός της ικανοτικής µεγέθυνσης κόµβου (α CD ) από το q; 30. Πώς κάνω παραγωγή ορόφων από όροφο µε ενδιάµεσους κόµβους και αλλαγή υψοµέτρου; 31. Πώς αντιµετωπίζω την εµφάνιση αρνητικών τάσεων εδάφους στα πέδιλα (ή τις πεδιλοδοκούς); 32. Προσοµοίωση άκαµπτων απολήξεων και δεσµικών δοκών. 33. Ισοδύναµο πλαισιακό προσοµοίωµα πυρήνα ανελκυστήρα. 34. Μόρφωση ηµικυκλικού τµήµατος οικοδοµής. 35. Προσοµοίωση ελαστικής έδρασης πεδιλοδοκού. 36. Προσοµοίωση ελαστικής έδρασης πεδίλου. 37. Πώς γίνεται η προσθήκη ενδιάµεσου ορόφου ή υπογείου; 38. Τερµατισµός οπλισµών ανοιγµάτων στις στηρίξεις. 39. Γιατί δεν φαίνεται ο οπλισµός σε κάποια ανοίγµατα συνεχούς δοκού; Τι όπλιση κάνει εκεί το Fespa; 40. Αντισεισµικός αρµός. 41. Προσαρµογή δοκών - ιαφραγµατική λειτουργία. 42. Παράµετροι παραγωγών - Προσαρµογή δοκών. 43. Συνδιασµοί δράσεων. 44. Υπολογισµός µήκους λυγισµού µεταλλικού µέλους. 45. Μεταλλικά µέλη : Συντελεστές ισοδύναµου και καθαρού µήκους λυγισµού (Κ, α0) και µήκους για υπολογισµό βέλους (β0) Έλεγχοι σε αξονική δύναµη και ΣΚΛ. 46. Πότε και πώς λαµβάνονται υπόψη οι δράσεις ατελειών; 47. Υπολογισµός βέλους σε µεταλλικά στοιχεία. 48. Έλεγχος βέλους σε µεταλλικά στοιχεία. 49. Πώς επιτυγχάνεται η σωστή συνδεσµολογία δοκών-πλακών στα κλιµακοστάσια; 50. Εξασφάλιση διαφραγµατικής λειτουργίας σε µεταλλικό φορέα. _._

4 Οριζόντιες οκός στηρίξεις οροφής υπογείου 1150/30 Οριζόντιες στηρίξεις 1.3 D=20K2 Πώς προσοµοιώνονται τα υπόγεια. 1 ελαστικώς Πεδιλοδοκός Συνδετήρια εδραζόµενηδοκός K 330/ /60 ΚΑΤΟΨΗ ΟΡΟΦΗΣ ΥΠΟΓΕΙΟΥ K 30/60 Εισαγωγή των δοκών µε είδος = «Τοίχωµα υπογείου» στην στάθµη οροφής υπογείου µε τις εξής Παραµέτρους: οκός / Στατικά / Είδος = Τοίχωµα υπογείου. οκός / ιατοµές / Τύπος = Ορθογωνική (π.χ µε πλάτος bw=0.25m και ύψος h=3.00 m). έσµευση των οριζοντίων µετατοπίσεων του επιπέδου XZ µε εισαγωγή οριζοντίων στηρίξεων στους περιµετρικούς κόµβους οροφής του υπογείου. Στήριξη / Τύπος = Οριζόντια στήριξη. ή από Πίνακες / Στηρίξεις / 501 υνατότητες µετατόπισης = Οριζόντια στήριξη. Θεµελίωση του τοιχώµατος υπογείου µε πεδιλοδοκούς. Στην παραγόµενη συνδετήρια δοκό µεταξύ των πεδίλων εκχωρείται διατοµή ελαστικώς εδραζόµενης πεδιλοδοκού. οκός / Στατικά / Είδος = Πεδιλοδοκός. οκός / ιατοµές / Τύπος διατοµής = Ανεστραµµένη πλακοδοκός. είτε επίσης: Εγχειρίδιο ΕΑΚ 2000, 7.1 σελ. 112

5 στον κατακόρυφα Βάση κτιρίου - Υπερυψωµένα υπόγεια ΒΑΣΗ υπολογισµό µέλη ηv Η= 0.00 Υπολογισµός ηv - Σεισµικές δυνάµεις 2 = µάζα ορόφου ΒΑΣΗ που συµµετέχουν iκτιριου ΑΚΑΜΠΤΟ -1] [Ορ-2] 0] Η= Η= [Ορ -2] -1] 0] 2] mο υ2 i = os m ΙΣΟΓΕΙΟ ΟΡΟΦΟΣ ο i= 0 ΑΚΑΜΠΤΟ ΚΤΙΡΙΟΥ ΦΥΣΙΚΟ Ε ΑΦΟΣ κατακόρυφα στον υπολογισµό µέληηv2o ΥΠΟΓΕΙΟ τοιχώµατα υπογείου Η= µε ΣΧΗΜΑ κατάλληλα 1: τοιχώµατα Tο 1os 2o ΙΣΟΓΕΙΟ m ΥΠΟΓΕΙΟ ΟΡΟΦΟΣ 1ο τοιχώµατα = υπόγειο υπογείου 0 - πακτώνεται διαφράγµατα ΣΧΗΜΑ µε κατάλληλα 2: Tο 1ο τοιχώµατα υπόγειο δεν διαφράγµατα πακτώνεται που συµµετέχουν mυ1 = 0 [Ορ 2] ΙΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟ Ε ΑΦΟΣ υ1= m mi mυ2 = 0 1. Ως βάση κτιρίου ορίζεται η στάθµη στην οποία οι υπόγειοι όροφοι πακτώνονται µε κατάλληλα διαφράγµατα και περιµετρικά τοιχώµατα. 2. Οι µάζες που αντιστοιχούν στις στάθµες κάτω από τη βάση δεν πρέπει να συµµετέχουν στη δυναµική ανάλυση ή στην τριγωνική κατανοµή της ισοδύναµης στατικής ανάλυσης, αφού οι αντίστοιχοι κόµβοι θεωρούνται πακτωµένοι. 3. Στο Fespa οι µάζες που συµµετέχουν στην αντισεισµική ανάλυση είναι εκείνες των ορόφων µε θετικά υψόµετρα οροφής. 4. Τα κατακόρυφα φέροντα στοιχεία που βρίσκονται κάτω από τη βάση είναι σχεδόν άτονα όσον αφορά το σεισµό, αφού όλη τη σεισµική δράση την αναλαµβάνουν τα τοιχώµατα υπογείου, γιαυτό και θεωρούνται στοιχεία χωρίς αυξηµένες απαιτήσεις πλαστιµότητας. Π.χ. Εφαρµογή για το κτίριο του σχήµατος 1 1. Κτίριο / Στατικά / Όροφος θεµελίωσης = Περιγραφή οροφής του χαµηλότερου άκαµπτου ορόφου στον όροφο Παραγωγή ορόφων και καθορισµός υψόµετρου οροφής για τον ανώτερο άκαµπτο ορόφο (οροφ.0 ) πάντα = 0.00 ανεξάρτητα από την υπερύψωση που υπάρχει. 4. Κτίριο / Στατικά / Υψόµετρο βάσης (υπολογισµός ηv ) = Υποστύλωµα / Κανονισµός / Αυξηµένες απαιτήσεις πλαστιµότητας = Όχι (για τα κατακόρυφα στοιχεία του υπογείου και τα στοιχεία ορόφου θεµελίωσης). είτε επίσης: Εγχειρίδιο FW, 9.4.5, σελ , σελ , σελ. 130

6 Πώς µπορούν να µειωθούν τα δισδιαγώνια σίδερα των δοκών; 2Φ14 Ανω 3 20Φ20 + 8Φ18 + 4Φ14 ΠΡΙΝ #ΟΡ L = Φ8/ τµ. #ΚΑΤ ΣΦ8/10 Φ10/20 8Φ12 Ανωh=Π418 K 5 200/30 8Φ14 3Φ14 ΚάτωΣ Ανω Φ8/ 3.3 6Φ14 8/11/ 6Φ14 30/608 8Φ12 2Φ14 Ανω 5τµ. 16Φ20 1Φ16 70/30 ΣΦ8/10 Ανω 1Φ14 Κάτω 2Φ14 Ανω 7Φ12 Ανωh=Π418 K 5 2Φ14 Ανω ΜΕΤΑ #ΟΡ 20Φ20 L = Φ8/ /30-4τµ. 8Φ18 #ΚΑΤ ΣΦ8/10 + Φ10/20 4Φ14 2Φ16 Κάτω Σ Ανω Φ8/ 3.3 5Φ14 9/13/ 5Φ14 30/50 9 2Φ14 Ανω 5τµ. 18Φ20 70/30 ΣΦ8/10 1Φ14 Κάτω Με αύξηση του πλάτους ή / και µείωση του ύψους της διατοµής της δοκού: Μείωση ύψους > Μείωση ακαµψίας Αύξηση πλάτους > Αύξηση αντοχής 1. Εντολή «Πάρε παραµέτρους» και κλικ στη δοκό. 2. Παράµετροι δοκού > ιατοµές > Αύξηση του πλάτους ή / και µείωση του ύψους. 3. Εντολή «ώσε παραµέτρους» και κλικ στη δοκό. K9 K9 είτε επίσης:

7 Εφαρµογή κανόνων Όπλιση Γιατί το Fespa αλλάζει τις επιλογές µου στις διαµέτρους οπλισµού Ανω των δοκών; Σ 4Φ16 Φ8/15 της αγκύρωσης=οχι 2Φ16 δοκού K2 25/100 Λόγω ανεπαρκούς µήκους 30/240 αγκύρωσης. Όπλιση της Εφαρµογή κανόνων = ΟΧΙ K130/ /50 Όπλιση της δοκού K1 Εφαρµογή κανόνων αγκύρωσης=ναι Σ Ανω 6Φ12 Φ8/12 2Φ12 30/50 K225/100 V4.00 Όπλιση της δοκού Εφαρµογή κανόνων αγκύρωσης = ΝΑΙ Παράµετροι οπλισµού: ιαθέσιµες διάµετροι οπλισµού Φ14 και Ελάχιστος αριθµός ράβδων κάτω = 4 Στην δεξιά εικόνα η δοκός οπλίζεται µε Φ12 γιατί το πλάτος αγκύρωσης είναι b=0,25 µ. Ο έλεγχος για τα µήκη αγκύρωσης γίνεται µε την παράµετρο «Εφαρµογή κανόνων αγκύρωσης». Η παράµετρος αυτή ορίζεται: 1. Για όλες τις δοκούς του κτιρίου από: «Κτίριο > Οπλισµός > Εφαρµογή κανόνων αγκύρωσης» 2. Για όλες τις δοκούς ενός ορόφου από: «Όροφος > Οπλισµός > Εφαρµογή κανόνων αγκύρωσης» 3. Για κάθε δοκό ξεχωριστά από: «οκός > Κανονισµός > Εφαρµογή κανόνων αγκύρωσης» Όταν η παράµετρος έχει την τιµή ΝΑΙ, το πρόγραµµα ελέγχει αν το διαθέσιµο ανα περίπτωση βάθος αγκύρωσης επαρκεί για να αγκυρωθούν τα σίδερα κάθε δοκού. Στην περίπτωση που το απαιτούµενο βάθος αγκύρωσης δεν επαρκεί για την επιλεγµένη από το χειριστή διάµετρο, το πρόγραµµα επιλέγει από τις ράβδους που επαρκεί η αγκύρωσή τους, αυτήν που δίνει τη βέλτιστη όπλιση. Αυτό ισχύει ακόµα και στην περίπτωση που το πρόγραµµα χρειαστεί να επιλέξει διάµετρο που έχει εξαιρέσει ο χειριστής από τις διαθέσιµες διαµέτρους της δοκού. Ελάχιστη χρησιµοποιούµενη διάµετρος είναι το Φ12. Σηµείωση: Τα απαιτούµενα µήκη αγκύρωσης σε έµµεσες στηρίξεις (δοκός επί δοκού) υπολογίζονται µικρότερα κατά 5Φ, αφού η συγκεκριµένη διάταξη (ΕΚΩΣ 2000 παρ ) αφορά τα στοιχεία µε ΑΑΠ. Οι έµµεσες στηρίξεις δεν είναι θέσεις µε ΑΑΠ γιατί εκεί δεν είναι δυνατό να δηµιουργηθεί κάποιου είδους πλαστική άρθρωση (πιθανή ή ενδεχόµενη). Αναλυτικότερα για τα απαιτούµενα µήκη αγκύρωσης ανατρέξτε στον φάκελο εγκατάστασης στα «Αρχεία λεπτοµερειών»>γραµµατοσειράtruetype>αγκύρωση ΕΚΩΣ2000.tek (4 αρχεία)

8 Πώς αλλάζω το υψόµετρο ενός κόµβου ή υποστυλώµατος; 5 Εντολή «Αλλαγή ονόµατος» 1. Εντολή «Αλλαγή ονόµατος» του Υποστυλώµατος (ή του Λοιπού Κόµβου) και κλικ σε αυτό. 2. Στο παράθυρο που ανοίγει, εισάγεται η επιθυµητή συντεταγµένη Υ του άνω ή του κάτω κόµβου. 3. Με [Enter] ολοκληρώνεται η διαδικασία. Με την παράµετρο «Στατικά / Υψόµετρο» 1. Εντολή «Πάρε παραµέτρους» και κλικ στο Υποστύλωµα (ή τον Λ.Κ.) 2. Εισαγωγή της επιθυµητής τιµής υψοµέτρου του (άνω) κόµβου του υποστυλώµατος στη σχετική παράµετρο της κάρτας «Στατικά». 3. Εντολή «ώσε παραµέτρους» και κλικ στο Υποστύλωµα (ή τον Λ.Κ.) Από τους πίνακες Μαζική αλλαγή των συντεταγµένων γίνεται µέσω πινάκων και χρήση του πλήκτρου [F2]: Πίνακας 301: Λοιπός κόµβος / Συντεταγµένες. Πίνακας 205: Υποστυλώµατα / Θέση Χαρακτηριστικά. είτε επίσης: Εγχειρίδιο Fespa 14.4, σελ 650.

9 Πώς δίνω ενδιάµεσο κόµβο σε υποστύλωµα για την εισαγωγή µεσοδοκού; 6 V Εισαγωγή των υποστυλωµάτων Κ1, Κ2, Κ3 στον όροφο Τροποποίηση του υψοµέτρου του άνω κόµβου των Κ1(0) και Κ2(0) από 3.00 σε Εντολή «Ανέγερση κεντροβαρικά» για εισαγωγή νέου υποστυλώµατος, πάνω στο Κ1(0), µε κόµβο αρχής τον 1(0). 4. Στο παράθυρο διαλόγου που ανοίγει (βλέπε εικόνα), δίνονται οι τιµές που φαίνονται σηµειωµένες: το όνοµα του υποστυλώµατος από 1 σε 11, ο άνω κόµβος (κόµβος τέλους) από 1 σε 11 και ο όροφος από 1 σε 0 προκειµένου το νέο υποστύλωµα να ανήκει στον τρέχοντα όροφο. Τέλος, δίνεται η τιµή 3.00 στο υψόµετρο (συντεταγµένη Υ) του άνω κόµβου. 5. Με [Enter] τοποθετείται το νέο υποστύλωµα. 6. Ενεργοποίηση εντολής «ιάλογος πολλαπλών επιλογών» της κάτω εργαλειογραµµής. 7. Εντολή «Έξυπνη εισαγωγή» για την εισαγωγή της δοκού 1.1 (0). Κόµβος αρχής της είναι ο 11(0) και όχι ο 1(0). 8. Εντολή «Έξυπνη εισαγωγή» για την εισαγωγή της δοκού 2.1(0). Θα επιλεγεί ως κόµβος τέλους της δοκού ο 1(0) και όχι ο 11(0). 9. Για την σωστή παραγωγή των ανωτέρων ορόφων, θα πρέπει ως «Υψοµετρική διαφορά ορόφων» να δοθεί τιµή ίση µε το ύψος του ορόφου βάσης (0), δηλαδή 3.00µ. είτε επίσης: ΕΑΚ2004, σελ 24.

10 Πώς εισάγω κεκλιµένη δοκό µεταξύ δύο ορόφων; 7 V4.00 Θέλω να εισάγω κεκλιµένη δοκό µε κόµβο αρχής τον ΛΚ1(-1) και κόµβο τέλους τον 2(0). 1. Ενεργοποίηση εντολής «ιάλογος πολλαπλών επιλογών» της εργαλειογραµµής «Σχεδιαστικά». 2. Εντολή Έξυπνη εισαγωγή δοκού κεντρικά. 3. Σηµείο αρχής: δείξτε το κέντρο βάρους του υποστυλώµατος Κ1 (0). Το πρόγραµµα εµφανίζει σε λίστα τους κόµβους που υπάρχουν στις ίδιες συντεταγµένες αλλά σε διαφορετικό υψόµετρο Y. 4. Επιλέξτε τον κάτω κόµβο του υποστυλώµατος Κ1(0) δηλαδή τον ΛΚ1 (-1) (Y=0.00). 5. Σηµείο τέλους: δείξτε το κέντρο βάρους του υποστυλώµατος Κ2 (0). 6. Επιλέξτε τον άνω κόµβο του υποστυλώµατος Κ2(0) δηλαδή τον 2 (0) (Y=3.00). Εναλλακτικά: 1. Εντολή: Έξυπνη εισαγωγή δοκού από Κ1(0) έως Κ2(0). 2. Πίνακες/Πίνακας 703 «Συνδεσµολογία δοκών». 3. Αλλαγή κόµβου αρχής από 1(0) σε ΛΚ1(-1).

11 Πώς αλλάζω την οµάδα δ των κόµβων ενός ορόφου; 8 Εντολή «Οµάδα δ επιλεγµένων» του Λοιπού Κόµβου Με την εντολή αυτή όλοι (ή ορισµένοι) κόµβοι ενός ορόφου τοποθετούνται µαζικά στην επιθυµητή οµάδα διαφράγµατος. Βλέπε ΕΑΚ2000, 3.3.1, , Παράρτηµα ΣΤ «Ισοδύναµες στατικές εκκεντρότητες». Αν το πρόγραµµα, πριν την επίλυση του χωρικού, διαπιστώσει πρόβληµα στην ονοµατολογία των οµάδων δ, εµφανίζει µήνυµα (βλέπε εικόνα). Για την διόρθωση του προβλήµατος, µπορούν να χρησιµοποιηθούν είτε οι πίνακες 205 και 301 ή η πιο πάνω εντολή. Για τη χρήση της εντολής, τα βήµατα έχουν ως εξής: Επιλογή του επιθυµητού ορόφου. Πρέπει στην οθόνη να φαίνονται και τα υποστυλώµατα και οι λοιποί κόµβοι. Αν δε φαίνονται, ενεργοποιήστε τα αντίστοιχα διαφανή, ή πατήστε το πλήκτρο [Μ] της εργαλειογραµµής που βρίσκεται στην κάτω πλευρά της οθόνης. Επιλογή των κόµβων µε την εντολή «Επεξεργασία, +Περιοχή». Σε περίπτωση που πρέπει να επιλεγεί όλη η κάτοψη, µπορεί να χρησιµοποιηθεί η εντολή «+ Όλα από διαφανή». Εντολή «Λοιπός κόµβος, Οµάδα δ επιλεγµένων» και εισαγωγή του ονόµατος της οµάδας διαφράγµατος των επιλεγµένων κόµβων στο παράθυρο διαλόγου που ενεργοποιείται µε την εντολή. Εντολή «Επεξεργασία, Νέα επιλογή» Επανάληψη της ίδια διαδικασίας σε όλους τους ορόφους. Αν για κάποιο λόγο είναι απαραίτητη η χρήση περισσότερων οµάδων διαφράγµατος σε κάποιον όροφο, τότε θα πρέπει ως µέθοδος επίλυσης του φορέα να επιλεγεί η «δυναµική µε στρεπτικά ζεύγη», η οποία δεν απαιτεί τον προσδιορισµό του πλασµατικού άξονα. Ειδοποίηση του Fespa σε περίπτωση λάθος ονοµατολογίας των οµάδων δ των κόµβων ενός ορόφου Παρατηρήσεις: Κόµβοι µε οµάδα δ = 0 δε συµµετέχουν σε κάποιο διάφραγµα (π.χ. οι κόµβοι της θεµελίωσης). Μη συγχέετε την «Οµάδα δ» των κόµβων µε την «Οµάδα υποστυλωµάτων»! είτε επίσης:

12 Πώς περιγράφεται σύνθετη διατοµή που αποτελείται από δύο ή περισσότερα τοιχώµατα; 9 H σύνθετη διατοµή από δύο (ή περισσότερα) τοιχώµατα δεν πρέπει να περιγράφεται ως µια διατοµή τύπου Γ ή Π, αλλά ως ανεξάρτητες ορθογώνιες διατοµές οι οποίες αλληλεπικαλύπτονται. û01" / 1. Καθορισµός των παραµέτρων της Κ1 (b=0.30, d=1.50). 2. Εισαγωγή της Κ1. 3. Καθορισµός των παραµέτρων της Κ2 (b=1.50, d=0.30). 4. Εισαγωγή της Κ2 µε κοινή τη σταθερή κορυφή της µε αυτή της Κ1. 5. Εντολή «Κόµβοι τοιχώµατος» του Λοιπού Κόµβου και κλικ διαδοχικά στις Κ1 και Κ2. Έτσι τοποθετούνται τρεις λοιποί κόµβοι (Λ3, Λ4, Λ5). 6. Εντολή «Έξυπνη εισαγωγή» της οκού για την εισαγωγή των δοκών 1 και 2. Έτσι τοποθετούνται συνολικά τέσσερις δεσµικές δοκοί. 7. Εντολή «Οµάδα υποστυλωµάτων» του Υποστυλώµατος, αποδοχή του ονόµατος που προτείνει το πρόγραµµα και κλικ διαδοχικά στις Κ1 και Κ2 προκειµένου να οπλιστούν ενιαία. Στύλοι µε αριθµό οµάδας 0 είναι ανεξάρτητοι (εκτός οµάδας). Αυτό φαίνεται στις παραµέτρους του υποστυλώµατος (Στατικά / Οµάδα) και στον πίνακα 205 «Θέση Χαρακτηριστικά». /.2 ".% &12).% ".% /.2 /.2 ".%.%.%.% /.2 /.2 /.2.%.%.%.%.%.% /.2 " /.2 " είτε επίσης: Εγχειρίδιο Fespa 7.4.1, σελ. 379 και Ερώτηση 26

13 Πώς δίνω το ενιαίο πέδιλο στον πυρήνα του ανελκυστήρα; Γίνεται παραγωγή πεδίλων. Το πρόγραµµα δηµιουργεί τρία ξεχωριστά πέδιλα. 2. Επίλυση και όπλιση του φορέα. Αν δεν εµφανιστούν µηνύµατα υπέρβασης της φέρουσας ικανότητας, προχωρήστε στα επόµενα βήµατα. 3. Μετάβαση στον όροφο θεµελίωσης 4. Σχεδίαση µε γραµµές ενός ενιαίου πεδίλου (βλέπε εικόνα) µε διαστάσεις ίσες µε το περίγραµµα των τριών πεδίλων. 5. ιαγραφή και των τριών πεδίλων. Μαζί διαγράφονται και οι δοκοί προσοµοίωσής τους. 6. Μετατροπή µε «Πάρε / ώσε παραµέτρους» των έξι δεσµικών δοκών µέσα στα τοιχώµατα σε δοκούς προσοµοίωσης πεδίλου, ορθογωνικής διατοµής. Προσοχή στην παράµετρο «Έδαφος Επί ελαστικού εδάφους». Θα πρέπει να έχει την τιµή «Ναι». 7. Επιλογή των διαστάσεων των δοκών έτσι ώστε το συνολικό εµβαδόν έδρασής τους να είναι ίσο µε αυτό του ενιαίου πεδίλου. Το πλάτος τους προκύπτει ως: b eff = (Ly * Lz) / L ΟΛΙΚΟ K1 25/200 Π1 205/380 h1 h2 = ΑΡΧΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ K3 200/25 Π3 380/205 h1 h2 = Λ8 Λ16 Λ /60 Λ4 1 Λ / / / / / / / /60 Λ /60 Λ / /300 Λ /70 Λ1 5.2 Λ15 190/ Λ9 190/70 Λ2 Λ /70 Λ Λ /60 Λ Λ Λ /60 Λ14 K2 25/200 Π2 205/380 h1 h2 = Lz ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ 19Φ14 Λ4 Λ1 K1 25/200 Λ5 Ly K3 200/25 Λ3 Λ6 Λ2 Λ7 K2 25/200 19Φ14 οκοί προσοµοίωσης πεδίλου 2 x 3 = 6 µέλη συνολικά Γραµµές Όπως φαίνεται από το σχήµα, το πέδιλο έχει εµβαδόν ίσο µε Ly * Lz = 3.80 * 3.80 = τµ. Το συνολικό µήκος L ΟΛΙΚΟ των δοκών είναι ίσο µε d 1 + d 2 + b 3 ή 6 * 1.00 = 6.00 µ. Άρα, το πλάτος τους προκύπτει ως b eff = (Ly * Lz) / L ΟΛΙΚΟ = / 6.00 = 2.40 µ. είτε επίσης: Εγχειρίδιο Fespa σελ. 393

14 Πώς πραγµατοποιείται η µικτή θεµελίωση µε πέδιλα και πεδιλοδοκούς; ΑΝΕΣ. 20/60/H= ΑΝΕΣ. 20/60/H= / ΑΝΕΣ. 20/60/H= ΑΝΕΣ. 20/60/H= ΑΝΕΣ. 20/60/H= / ΑΝΕΣ. 20/60/H= ΑΝΕΣ. 20/60/H= ΑΝΕΣ. 20/60/H=35 1. Ολοκληρώνεται η περιγραφή της ανωδοµής. 2. Επιλέγονται οι «Παραγωγές». Στην κάρτα «Πεδιλοδοκοί»των παραµέτρων της εισάγονται οι επιθυµητές τιµές διαστάσεων της πεδιλοδοκού. 3. Εντολή «Παραγωγή εσχάρας θεµελίωσης» και επιλογή του ορόφου του οποίου η συνδεσµολογία θα αντιγραφεί στη θεµελίωση. Έτσι, στον όροφο θεµελίωσης παράγονται πεδιλοδοκοί, αντικαθιστώντας οτιδήποτε υπήρχε σε αυτόν. 4. Μετάβαση στον όροφο της θεµελίωσης και ενεργοποίηση του διαφανούς του µοντέλου [Μ] για να εµφανίζονται οι κόµβοι ίχνους των υποστυλωµάτων. 5. Εντολή «Προσθήκη» του Πεδίλου και διαδοχικά κλικ στα ίχνη των υποστυλωµάτων που θεµελιώνονται µε πέδιλο. 6. Αλλαγή του είδους των επιθυµητών δοκών από πεδιλοδοκούς σε συνδετήριες, µε χρήση των εντολών «Πάρε / ώσε παραµέτρους». 7. Επίλυση και οπλισµός του κτιρίου. Αν το πλάτος έδρασης των πεδιλοδοκών είναι ανεπαρκές, το πρόγραµµα θα εµφανίσει µήνυµα σφάλµατος για υπέρβαση φέρουσας ικανότητας εδάφους ή ειδοποίηση για υπέρβαση τάσεων. Προσοχή: Οι δοκοί µέσα στα τοιχώµατα θα πρέπει να είναι δεσµικές (όπως οι αντίστοιχες της ανωδοµής) αλλά µε είδος και διατοµή πεδιλοδοκού. Παρατήρηση: Για την εκτίµηση του πλάτους έδρασης της πεδιλοδοκού µπορούν να χρησιµοποιηθούν οι διαστάσεις των πεδίλων που παρήχθησαν από το πρόγραµµα για αυτά τα υποστυλώµατα. Πριν διαγραφούν τα πέδιλα αθροίζονται τα εµβαδά τους. Αν F oλ το συνολικό άθροισµα των επιφανειών τους, τότε το πλάτος εδράσεις της πεδιλοδοκού θα είναι:b= F ολ /L, όπου L=µήκος πεδιλοδοκού. είτε επίσης: Εγχειρίδιο Fespa 7.5.8, σελ. 399 και , σελ. 403

15 bw Πώς παράγεται θεµελίωση µε γενική κοιτόστρωση; 12 hhf beff 1. Επιλέγονται οι «Παραγωγές». Στην κάρτα «Πεδιλοδοκοί» των παραµέτρων της εισάγονται οι επιθυµητές τιµές διαστάσεων h, h f, b w, b eff της πεδιλοδοκού. Ως τύπος διατοµής των πεδιλοδοκών εκλέγεται η ανεστραµµένη πλακοδοκός. Το συνεργαζόµενο πλάτος προκύπτει από τη σχέση: b eff = E h K S 3 f όπου: h f το πάχος της πλάκας, Ε το µέτρο ελαστικότητας του Ω.Σ, K S ο δείκτης εδάφους. Βεβαίως, όταν δε διατίθεται το ελεύθερο πλάτος πλάκας εκατέρωθεν των πεδιλοδοκών, το πλάτος b eff, ορίζεται από την απόσταση µεταξύ των δοκών στην κάτοψη, ως το ηµιπλάτος των δύο εκατέρωθεν πλακών. Για τα συνήθη εδάφη και πάχη πλακών, η τιµή του b eff που προκύπτει από τον προηγούµενο τύπο είναι ίση µε 4.0 ~ 5.0µ. Έτσι, υπέρ της ασφαλείας, προτείνεται να εκλεγεί τιµή ίση µε 2.0 ~ 2.5µ. 2. ίνεται η εντολή «Παραγωγή γενικής κοιτόστρωσης» και επιλογή του ορόφου του οποίου η συνδεσµολογία θα αντιγραφεί στη θεµελίωση. Έτσι, στον όροφο θεµελίωσης παράγονται πεδιλοδοκοί και πλάκες, αντικαθιστώντας οτιδήποτε υπήρχε σε αυτόν. Οι παραγόµενες πεδιλοδοκοί είναι µέλη του χωρικού. Ως εκ τούτου, οι αναπτυσσόµενες τάσεις εδάφους προκύπτουν από την επίλυση, ως αντιδράσεις των φορτίων της ανωδοµής. Οι παραγόµενες πλάκες φορτίζονται µε οµοιόµορφο φορτίο αντίδρασης εδάφους ίσο µε q = - (γ q / γ g ) * σ επ = * σ επ Το φορτίο αυτό οδηγεί σε αποτελέσµατα προς την πλευρά της ασφάλειας. 3. Αλλαγή του πάχους h f των πλακών της κοιτόστρωσης, µε τις εντολές «Πάρε / ώσε παραµέτρους», ή µέσω των πινάκων. Για ενιαίο πάχος της πλάκας κοιτόστρωσης, δώστε h = h ΠΛΑΚΑΣ και h f = h 0.05µ 4. Επίλυση και οπλισµός του κτιρίου. Αν το πλάτος έδρασης b eff των πεδιλοδοκών είναι ανεπαρκές, το πρόγραµµα θα εµφανίσει µήνυµα σφάλµατος για υπέρβαση φέρουσας ικανότητας εδάφους ή ειδοποίηση για υπέρβαση επιτρεποµένων τάσεων. Τότε πρέπει να αυξηθεί το b eff και να γίνει νέα επίλυση. Παρατηρήσεις: Η παρούσα προσοµοίωση κρίνεται ικανοποιητική για τη διαδοκίδωση συνήθων οικοδοµικών έργων (µήκη ανοιγµάτων < 5.0 ~ 6.0µ). Για µεγαλύτερα ανοίγµατα, καθώς και για κοιτοστρώσεις µεγάλων διαστάσεων, δείτε την απάντηση στην επόµενη ερώτηση (13). είτε επίσης: Εγχειρίδιο Fespa , σελ

16 Πώς προσοµοιώνεται πλάκα γενικής κοιτόστρωσης µεγάλων διαστάσεων; 13 Χρησιµοποιούνται µέλη επί ελαστικού εδάφους, ορθογωνικής διατοµής, διαστάσεων l x /2, l y /2, hf, όπως φαίνεται στο επόµενο σχήµα. Η απόσταση των µελών προσοµοίωσης προτείνεται να είναι 1-2 µέτρα. ηλαδή 1<l x,l y <2. Είναι δε σκόπιµο να περνούν µέλη από χαρακτηριστικά σηµεία (εκεί όπου αναµένονται µέγιστα ή ελάχιστα). Οι πεδιλοδοκοί Κ1-Κ2-Κ3, Κ4-Κ5-Κ6, Κ7-Κ4-Κ1, Κ8-Κ5-Κ2, Κ9-Κ6-Κ3 δίνονται µε τη διατοµή τους b w /h και συνεργαζόµενο πλάτος b ef.x =l x /2, b ef.y =l y /2. Οι οπλισµοί που θα προκύψουν ανάγονται ανά µέτρο και αποτελούν τον οπλισµό της πλάκας της κοιτόστρωσης. Με την ίδια τεχνική είναι δυνατόν να προσοµοιωθεί το δάπεδο µιας δεξαµενής ή µιας πισίνας. είτε επίσης: Εγχειρίδιο Fespa 7.5.6, σελ. 398

17 Πώς βελτιώνω την τιµή του n v (επάρκεια των τοιχωµάτων) µιας οικοδοµής; 14 Επαρκή θεωρούνται τα τοιχώµατα σε µια διεύθυνση όταν ο λόγος η v, που ορίζεται ως ο λόγος της τέµνουσας των τοιχωµάτων (κατά ΕΑΚ2003) δια τη συνολική τέµνουσα στη βάση του κτιρίου, είναι µεγαλύτερος του 0.60, η v > 0.60 Εάν σε ένα κτίριο ο οργανισµός πλήρωσης έχει ή ενδέχεται να αποκτήσει ασυνέχεια σε έναν όροφο (π.χ. pilotis), τότε η συνθήκη n v > 0.60 είναι υποχρεωτική (ΕΑΚ2000, α.[4]). Αυτή η συνθήκη επιτυγχάνεται ευκολότερα αν οι κόµβοι της βάσης του φορέα µετατραπούν από οριζόντιες στηρίξεις σε πλήρεις πακτώσεις. Υπενθυµίζεται οτι βάσει του ΕΑΚ2000, β.[2] επιτρέπεται να γίνεται ο έλεγχος του n v σύµφωνα µε αυτή την θεώρηση. Η πάκτωση των κόµβων της θεµελίωσης προσφέρει: Ευνοϊκότερες (αυξηµένες) τιµές του λόγου n v Ευνοϊκότερες (µειωµένες) οριζόντιες µετακινήσεις Ευνοϊκότερο (µειωµένο) αντισεισµικό αρµό Μαζική αλλαγή του τύπου των στηρίξεων γίνεται µε χρήση του πλήκτρου [F2], στον πίνακα 501 «υνατότητες µετατόπισης»: Παρατήρηση Πριν την τελική επίλυση και όπλιση του κτιρίου, τις στηρίξεις της θεµελίωσης θα πρέπει οπωσδήποτε να τις επαναφέρετε στον τύπο «Οριζόντια στήριξη». είτε επίσης: Εγχειρίδιο Fespa 14.4, σελ. 650

18 Πώς βελτιώνω τη στρεπτική συµπεριφορά του κτιρίου; 15 Με τροποποίηση των διαστάσεων των τοιχωµάτων Για να βελτιώσουµε τη στρεπτική συµπεριφορά ενός κτιρίου, πρέπει να φέρουµε τον πόλο στροφής P 0 πιο κοντά στο Κέντρο Μάζας του ορόφου. Η θέση του πλασµατικού άξονα ελαστικής στροφής (και κατά συνέπεια και των ιχνών του επί των πατωµάτων Ρ 0 ) εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τη θέση και τις διαστάσεις των τοιχωµάτων. Για τον παρακάτω φορέα, σύγκλιση Κ.Μ. και P 0 έχουµε όταν: 1. Προστεθεί τοίχωµα Τ1 στη δεξιά πλευρά (βλέπε σχήµα), η 2. ιαγραφεί το τοίχωµα της πλάτης του ανελκυστήρα. Τοίχωµα Τ1 Παρατήρηση: Η µικρή απόσταση P 0 Κ.Μ. δεν αρκεί για να µην είναι το κτίριο στρεπτικά ευαίσθητο! Βοηθάει όµως... είτε επίσης: ΕΑΚ2000, σελ

19 1.Υψόµετρα Θεωρητικό ορόφου υψόµετρο Κ.Β διατοµής και θεµελιοδοκών οροφής ισογείου Ποιά είναι τα υψόµετρα των ορόφων και των θεµελίων στο Fespa; 16 H ορόφου Θεωρητικό υψόµετρο Κ.Β θεµελίωσης διατοµής 2.Υψοµέτρα ορόφου Κ.Β διατοµής και πεδίλων οκός επί ελαστικής h Θεωρητικό υψόµετρο οροφής ισογείου εδράσεως ~2 h1+h2 H ορόφου Θεωρητικό υψόµετρο Κ.Β διατοµής θεµελίωσης οκός προσοµοίωσης πεδίλου h2 h1 είτε επίσης:

20 K25/ Φ8/20 h=π15 25/50Φ8/20 Φ8/ Φ8/20 h=π2 25/50 15 Πώς 240/40 περιγράφω κεκλιµένη πλάκα; /50 25/ / /50K3 άνω Τελικό Στύλου κόµβου υψόµετρο Κ6 K650/25 40/40 Κ1Κ Τελική κατάσταση Κ5Κ63.98Αρχική Στύλου άνω Αρχικό κόµβου κατάσταση Κ6 υψόµετροκ3κ4 140/40 550/25 40/40 K K4 1. Αρχική περιγραφή Περιγράφεται η κάτοψη οριζοντίως σε κοινό υψόµετρο οροφής π.χ. 3.00m 2. Αλλαγή υψοµέτρων των κόµβων των υποστυλωµάτων Υποστυλώµατα / Παράµετροι / Στατικά / Υψόµετρο άνω κόµβου στύλων Κ5 και Κ6 = 4.00m 3. Εµφάνιση κεκλιµένων πλακών στο 3D Πλάκες / Παράµετροι / ιατοµή / Κεκλιµένη = ΝΑΙ 4. Τροποποίηση συνέχειας πλακών (επειδή δεν εξασφαλίζεται η συνέχεια των Π1 και Π2) Πίνακες κατάργηση συνέχειας (Πίνακας 701- Συνδεσµολογία πλακών ) Π1 : Πλάκα δεξιά = 0 (από 2) Π2 : Πλάκα αριστερά = 0 (από 1) είτε επίσης:

21 2 Όροφος Κ0 Περιγράφεται ολόκληρη η κάτοψη Πώς εισάγω κτίριο µε ανισόσταθµη θεµελίωση; 18 Όροφος Όροφος 10 1 Κ4 Κ3 Κ6 51. Όροφος 0 6(0) 5(0) Όροφος Όροφος (-1) (0) 1.2(-1) Όροφος 0 6(-1) 6 5.1(-1) 5(0) δεν που Β) όροφο Α) 4. και ( οκοί: από Β) ανισοστάθµα στύλων Α) 3. διαγραφή του Από 2. σε που µαζί Περιγραφή Παραγωγή διαφορετικό θα µε θεµελιωθούν υποστυλώµατα ορόφου ιαγραφή ορόφου τον όροφο Παραγωγή Οι Στον ιαγραφή Γίνεται " ώσε δοκοί Παράµετροι που όροφο της 1 συντρέχουν 0 στον παραγωγή Παραµέτρους" ανωδοµής που πρόκειται (στύλοι στύλων πλάκας και ορόφου επίπεδο. 0 0 γίνεται στη συνέχεια 0 πέδιλο, από όροφο θεµελίωσης συντρέχουν γίνεται του 1παραγωγή / Στατικά Κ5 γίνονται να διαγραφή ορόφου και στους τον καθώς -1 θεµελίωσης σε θεµελιωθούν Κ6 αυτές) σε / συνδετήριες Είδος αυτούς ) των 0 όροφο κόµβους και των -1 των που λοιπών από... δοκών τον Όροφος -1 αυτοµάτως Οι στο Προσθήκη 5. Κατασκευή κόµβοι όροφο 5(0) πεδίλων 0σε "οριζόντιες και υπόλοιπης 6(0) Π5 µετατρέπονται και στηρίξεις". Π6 θεµελίωσης 1 Κ Κ ( Π.χ. στύλοι Κ5 και Κ6 ) Λ Όροφος -1 Λ Λ κόµβων που αποµένουν, 5(-1) και 6(-1) Π5Π6 είτε επίσης:

22 Όροφος Α) Όταν H2 > H1 περιγράφονται δύο ξεχωριστοί όροφοι Πώς περιγράφω ανισοσταθµία µεταξύ πλακών ενός (ή περισσοτέρων) ορόφων; (split-level, πατάρι); 19 Όροφος 0 Κ5 Όροφος 61Κ Όροφος Κ Υποστύλωµα: Παράµετροι Στατικά Υψόµετρο Η2 ενιαίου >> Όροφος 0 4 ΚΌροφος 3 H1 Όροφος ορόφου Β) 11 0 Όταν H2 ~ H1 τότε στοιχεία γ) Όροφος κόµβου στύλοι β) Όροφος Υποστύλωµα: κόµβου τα α) 2. της Στο 1. Περιγραφή οκός τύπου Ζ Πραγµατική κατάσταση Η = ( Η1 + Η2 )/ 2 Πινακας Πίνακες για εν αυτές Η υψόµετρο ολόκληρη Στην δοκός περιγράφεται Περιγράφονται Στη Στο υποστυλώµατα κάτοψης επίπεδο επίπεδο αυτό συνέχεια (K3, έχουν: έχουν: µε κάτω κάτω της K4), κάτοψης, κόµβου κόµβου Παράµετροι ορόφου Υποκείµενος Θεµέλια του περιγράφεται χαµηλό εισάγονται που που ορόφου τα υπόλοιπα ως δοκοί = ως (Κ5, 10υψόµετρο Υποκείµενος. Θεµέλια όροφο / όροφο οι 1 Στατικά Κ6) εισάγονται δύο τις υπάρχει περίπτωση δίνεται εν διορθωθεί / που 701 λόγω Συνδεσµολογία η Η κάτοψη = συνέχεια - διατοµής διατρέχει (Η1+ πλάκες, αυτή σε Η2) η συνδεσµολογία. πλακών περιγράφεται Ζ. τις ένα οπότε / 2πλάκες ενιαίος - πλάκες. κάτω κάτω τµήµα / Η1 Η2 Η1 Η2 όροφος Περιγραφόµενο µοντέλο Η πλακών είτε επίσης:

23 ΜΟΝΤΕΛΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΟΠΛΙΣΗ Πώς προσοµοιώνεται τρύπα σε πλάκα; 20 κύριος οπλισµός πλάκας Κάτω Πh=171 Ε.Ζ4.2 Οπλ.παρειάς τριέριστ. K3 4.1 ΣΤΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΛΑΚΩΝ κύριος οπλ. Πh=17 πλάκαςκάτω 2 Λ K4 απλή ελεύθερη έδραση παρειά K1 1.1 Λ Λ K Λ Εισαγωγή του µοντέλου µε 2 τριέρειστες πλάκες και ενισχυµένες ζώνες (Λ5-Λ6, Λ7-Λ8).Η εισαγωγή των λοιπών κόµβων Λ7 και Λ8 είναι απαραίτητη για να κατανεµηθούν σωστά τα φορτία από τις πλάκες στις δοκούς. 2. Εντολή «Παραγωγές / Προσαρµογή δοκών» 3. Eντολή της δοκού «Αποσύνδεση από πλάκα» =>Αποσύνδεση της Π1 από τις δοκούς 4.1 και Επίλυση και όπλιση κτιρίου. Σηµείωση: Ο οπλισµός της ενισχυµένης ζώνης καλύπτει και τον απαιτούµενο οπλισµό που χρειάζεται το άκρο της τριέρειστης πλάκας Π1. είτε επίσης:

24 Πώς αλλάζω τη συνέχεια των πλακών; 21 V4.00 Σε περιπτώσεις που ο χειριστής θέλει να αλλάξει τη συνέχεια µεταξύ των πλακών ώστε τα σίδερα της µιας να µην συνεχίζουν στην άλλη αλλά και να µην υπάρχει οπλισµός στήριξης (π.χ. σε περίπτωση ανισοσταθµίας) θα πρέπει να γίνουν τα εξής: Στους πίνακες: Επέµβαση στη συνέχεια των πλακών γίνεται µόνο µέσω των πινάκων (Πίνακας 701: Συνδεσµολογία / Συνδεσµολογία πλακών). Όπου: -1 = Ελεύθερη παρειά 0 = Απλή έδραση Αριθµός πλάκας = Συνέχεια Στην κάτοψη: Με τις εντολές «Πάρε / ώσε παραµέτρους» τροποποιείτε τη διατοµή της δοκού (που βρίσκεται µεταξύ των πλακών) από «Πλακοδοκό» σε «Τύπου Ζ» ή «Ορθογωνική». Ακολουθεί επίλυση και οπλισµός του φορέα. Αν χρειαστεί να κάνετε πάλι «Προσαρµογή δοκών», προκειµένου να διατηρηθούν οι αλλαγές που έγιναν, θα πρέπει πρώτα να αλλάξετε τις παραµέτρους: «Παραγωγές / Προσαρµογή δοκών / Συνέχεια πλακών» σε «Όχι». «Παραγωγές / Προσαρµογή δοκών / Μετατροπή ορθογωνικών δοκών σε πλακοδοκούς» σε «Όχι» (αν έχετε µετατρέψει την ενδιάµεση δοκό σε ορθογωνική). είτε επίσης: Εγχειρίδιο Fespa , σελ. 596 και , σελ Ερώτηση 42

25 Πώς µπορώ να επέµβω στη συνδεσµολογία δοκών - πλακών; 22. û. û. û. û.... K K û K K û û K û û K û û. û û. û. û û. ΑΡΧΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ 1. Αφού περιγραφεί η κάτοψη, γίνεται προσαρµογή δοκών από την οντότητα των Παραγωγών. 2. Η επέµβαση στην προτεινόµενη συνδεσµολογία του προγράµµατος γίνεται από την οντότητα των οκών, µε τις εντολές Σύνδεση σε πλάκα Αποσύνδεση από πλάκα 3. Αρχικά γίνεται η αποσύνδεση της δοκού, δείχνοντας τη δοκό και την παρειά από την οποία πρέπει να αποσυνδεθεί η πλάκα. 4. Στη συνέχεια µε την σύνδεση επιλέγεται η δοκός η οποία πρέπει να συνδεθεί µε την πλάκα, η παρειά της δοκού, η πλάκα µε την οποία θα συνδεθεί και η κοινή τους στατική πλευρά. 5. Τέλος αν χρειαστεί να γίνει και πάλι «Προσαρµογή δοκών», θα πρέπει πρώτα να αλλάξετε την παράµετρο «Παραγωγές / Προσαρµογή δοκών / Συνδεσµολογία δοκών - πλακών» σε «Όχι», προκειµένου να διατηρηθούν οι αλλαγές που έγιναν. είτε επίσης: Εγχειρίδιο Fespa , σελ. 596 και 12.9, σελ

26 /50 K5 80/255 Λ7 Λ4K4 7200/25 Λ5(0)Λ7(0) Πώς γίνεται η αποµείωση καθ ύψος της διατοµής Λ6(0) K4 200/25K580/25 ενός τοιχώµατος 2 σε υποστύλωµα; 23 K2 40/40 ΟΡΟΦΟΣ 0 3K350/25 K1 40/ /50 Λ / / / /50 Η αποµείωση της διατοµής ενός υποστυλώµατος περιγράφεται παρακάτω, στην περίπτωση που από τοίχωµα µετατρέπεται σε απλό στύλο. Η διαδικασία είναι ανάλογη µε την προσθήκη φυτευτού υποστυλώµατος: 1. Περιγράφεται η κάτοψη του επιπέδου στο οποίο βρίσκεται η αρχική διατοµή του Στύλου (Π.χ. το υποστύλωµα Κ4 200/25 στον όροφο 0) 2. Στον ίδιο όροφο και στη θέση που θα βρίσκεται το κέντρο βάρους της νέας διατοµής, παρεµβάλεται ο Λοιπός Κόµβος Συνδέεται ο κόµβος αυτός µε εσµικές οκούς µε το κέντρο βάρους του τοιχώµατος και τον Λοιπό Κόµβο της άκρης αυτού (κόµβοι 4 και 7 αντίστοιχα) 4. Γίνεται παραγωγή ορόφου. 5. Στον άνω όροφο διαγράφονται όλες οι οντότητες της περιοχής αυτής, αναλυτικότερα: 6. ιαγραφή των δοκών 1.1, 1.2, 1.3, 1.4 και ιαγραφή των λοιπών κόµβων 6 και 7 8. ιαγραφή του υποστυλώµατος Κ4 200/25 9. Με την εντολή «Υποστύλωµα / Προσθήκη φυτευτού» αντικαθίσταται ο ΛΚ5(1) µε υποστύλωµα της διατοµή 80/25. Ως κόµβος βάσης του φυτευτού θα χρησιµοποιηθεί ο Λοιπός Κόµβος 5(0). Συνιστάται η µεγάλη διάσταση του υποστυλώµατος να είναι ίση µε το µήκος του βάθους ενίσχυσης (L= ) του τοιχώµατος. 10. Εισαγωγή των δοκών 1.1 και 3.1. είτε επίσης: Manual Fespa3, Σχέδιο 1.9.4, σελ. 56 και Ερώτηση 24

27 Προσοµοίωµα τοιχώµατος που µειώνεται καθ ύψος και καταλήγει σε υποστύλωµα. 24 µðàøúíâñðöíæêßîæõâêëâéþùðóëâêëâõâì ÄÆÊÔÆÖÑÐÔÕÞÌÚÍ ÑÐÔÕÞÌÚÍ ÂÉÍÊÅÚÕÝÕÐÀØÚÍ ½ÕÐÙÈ / / / - ÆÔÍÊË Ò½ÃÅÐÓ - Q - ÆÔÍÊË Ò½ÃÅÐÓ -Q - ŸÙÈ είτε επίσης: Ερώτηση 23 «Αποµείωση τοιχώµατος σε υποστύλωµα»

28 µπατική δροµική τοιχοποιία τοιχοποία Πώς εισάγω κατανεµηµένο φορτίο σε πλάκα; 25 K1 Ενισχυµένη ζώνη K h=15 ΣΤΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΛΑΚΑΣ Λ Π1 ΣΩΣΤΟ απλή έδραση επαρκή ΛΑΘΟΣ: ακαµψία Η απλή ενισχυµένη έδραση Α K2 Λ K4 Βγια να ζώνη αποτελέσει ΑΒ ΕΝ στήριξη διαθέτει των πλακών 2.1 Π1 1.2 Αν το φορτίο είναι σχετικά µικρό π.χ. δροµική τοιχοποιία (Ι.Β=2,10KN/m 2 ) κατανέµεται το φορτίο αυτό σε όλη την επιφάνεια της πλάκας και εισάγεται σαν φορτίο στην πλάκα (Πλάκα \ Παράµετροι \ Φορτία \Μόνιµα φορτία). Υπολογισµός φορτίου κατανοµής = h ορόφου (m)*2,10(kν/m 2 )* l τοιχοπ (m)/εµβαδόν πλάκας(m 2 ) Αν το φορτίο είναι σηµαντικό π.χ. µπατική τοιχοποιία, τότε κάτω από αυτή και µέσα στο πάχος της πλάκας περιγράφεται δοκός ενισχυµένη ζώνη ( οκός \ Παράµετροι \ ιατοµές \ Ενισχυµένη Ζώνη=ΝΑΙ) και το φορτίο δίνεται στη ζώνη. Όπως φαίνεται και στο παραπάνω σχήµα για την εισαγωγή της ζώνης πρέπει πρώτα να εισαχθούν οι λοιποί κόµβοι Λ5 και Λ6. Η ενισχυµένη ζώνη προσφέρει τοπική ενίσχυση στην πλάκα για τη διανοµή του φορτίου, αλλά δεν καθορίζει τις συνθήκες στήριξης της πλάκας. είτε επίσης:

29 2.1 Τί είναι η οµάδα υποστυλωµάτων; Οπλισµός σύνθετων /30 Οµάδα 1 Τοιχωµάτων / Υποστυλωµάτων. 26 Ο καθορισµός οµάδων υποστυλωµάτων δίνει τη δυνατότητα σε σύνθετες διατοµές υποστυλωµάτων (αποτελούµενες δηλαδή από περισσότερα του ενός ανεξάρτητα υποστυλώµατα) να οπλίζονται ως ενιαίες και 8.25/3025/ /60 K 54190/25 25/ /300 h=π317 να εµφανίζονται σωστά οι επικαλυπτόµενες περιοχές στις λεπτοµέρειες υποστυλωµάτων. 4.1 Οµάδα 25/60h=Π / / / / h=π5 25/ / /60 K9#ΟΡ L = Φ8/16 8Φ τµ. #ΚΑΤ + 3Φ14 ΣΦ8/10 Φ10/20 K10#ΟΡ L = Φ8/16 8Φ /230-4τµ. #ΚΑΤ + 3Φ14 ΣΦ8/10 Φ10/20 K 25/ K8#ΟΡ 14 L = Φ8/ /25-6Φ18 4τµ. #ΚΑΤ ΣΦ8/10 Φ10/ Σύνθετες διατοµές υποστυλωµάτων, όπως αυτές του σχήµατος, θα πρέπει να περιγράφονται ως 625/ /50/25/40 K9330/25 K725/60/25/60 K10 K 25/230 επικαλυπτόµενες ορθογωνικές διατοµές. Για τη σωστή στατική προσοµοίωση, θα πρέπει να δοθούν όλοι οι αναγκαίοι λοιποί κόµβοι στα άκρα των τοιχωµάτων, µε την εντολή «Κόµβοι τοιχώµατος». Ακολούθως, θα γίνει και η εισαγωγή των δοκών. Το πρόγραµµα θα µετατρέψει αυτόµατα σε δεσµικές όλες τις δοκούς εντός των τοιχωµάτων. Βήµατα για την οµαδοποίηση: Εντολή του Υποστυλώµατος «Οµάδα υποστυλωµάτων» Επιλογή του ονόµατος οµάδας που θα δοθεί στα υποστυλώµατα. Κάθε σύνθετη διατοµή της κάτοψης θα έχει και ξεχωριστό αριθµό οµάδας. Π.χ. οι Κ4, Κ5, K6 αποτελούν την οµάδα 1 ενώ οι Κ9, Κ10 την οµάδα 2. Επιλογή (µε ένα κλικ) όλων των επιµέρους υποστυλωµάτων που απαρτίζουν την κάθε οµάδα. Η διαδικασία ολοκληρώνεται µε την επιλογή άλλης εντολής. Παρατηρήσεις: Υποστυλώµατα µε οµάδα 0 δεν ανήκουν σε καµία οµάδα και οπλίζονται ανεξάρτητα. Έλεγχος ή αλλαγή της οµάδας µεµονωµένων υποστυλωµάτων γίνεται και µέσω της παραµέτρου «Οµάδα» (κάρτα «Στατικά» των παραµέτρων του Υποστυλώµατος) Εποπτικός έλεγχος και µαζικές αλλαγές µπορούν να γίνουν µέσω του πίνακα 205 του Υποστυλώµατος «Θέση Χαρακτηριστικά». Μετά την επίλυση και τον οπλισµό των υποστυλωµάτων, τα υποστυλώµατα της κάθε οµάδας έχουν κοινό περίγραµµα (όταν είναι ενεργή η «Ποιότητα»). Η παράµετρος της οµάδας καθορίζεται ανά όροφο. εν είναι υποχρεωτικό να ακολουθείται η ίδια ονοµατολογία από όροφο σε όροφο. Σε περίπτωση που τα υποστυλώµατα δεν είναι δυνατό να ενοποιηθούν σε µία κοινή διατοµή, εµφανίζεται κατά την επίλυση το µήνυµα «Αδύνατη η σύνδεση στύλων οµάδας». Μη συγχέετε την «Οµάδα υποστυλωµάτων» µε την «Οµάδα δ» των κόµβων! είτε επίσης: Ερώτηση 9

30 Πώς αγκυρώνονται δοκοί που στηρίζονται στην ασθενή διεύθυνση τοιχωµάτων; Λ Λ Λ15 K2 2.3 Λ Λ13 K11 K Λ K5 Ανεπαρκής στήριξη Λ Ανεπαρκής στήριξη 8 K8 Λ16 K1 1.1 Υπάρχουν περιπτώσεις που δοκοί, όπως οι και 4.1 του σχήµατος, θα πρέπει να αγκυρωθούν πάνω στο τοίχωµα Κ1. Αν το πάχος του τοιχώµατος δεν είναι επαρκές για την αγκύρωση των οπλισµών τους (π.χ. b < 0.30µ για Φ14 ή b < 0.35µ για K6Φ16), δύο είναι οι βασικοί τρόποι αντιµετώπισης του προβλήµατος: 1. Με µετατροπή της διατοµής της Κ1 από ορθογωνική σε τυχούσα (βλέπε σχήµα). Με αυτόν τον τρόπο δίνεται το αναγκαίο βάθος αγκύρωσης στους οπλισµούς των δοκών. Επίσης θα πρέπει να εισάγονται όλοι οι αναγκαίοι λοιποί κόµβοι στα άκρα των τοιχωµάτων, καθώς και στα σηµεία έδρασης των δοκών. 2. Με ελαστικές αρθρώσεις στα άκρα των δοκών. Όταν δεν είναι δυνατή η διαµόρφωση «υποστυλωµάτων» κάθετων στο κεντρικό τοίχωµα, τότε θα πρέπει να υλοποιείται και να προσοµοιώνεται σωστά η δυνατότητα στροφής στη στήριξη των δοκών. Αυτό γίνεται µε εισαγωγή ελαστικής άρθρωσης στο άκρο της δοκού που πατάει στο τοίχωµα. είτε επίσης:

31 Πώς µπορούµε να αποφύγουµε τον ικανοτικό έλεγχο κόµβων στον τελευταίο όροφο κτιρίων µε απόληξη κλιµακοστασίου; 28 Στο σχήµα του παραδείγµατος το πρόγραµµα λαµβάνει ως τελευταίο όροφο τον όροφο 5 (απόληξη κλιµακοστασίου), ενώ πραγµατοποιεί ικανοτικό έλεγχο κόµβων και στον όροφο 4 ο οποίος κανονιστικά απαλλάσσεται αφού στην ουσία αυτός είναι ο τελευταίος. Για την αποφυγή του ικανοτικού ελέγχου κόµβων στον όροφο 4 τροποποιούνται οι εξής παράµετροι: ε Όροφος > Αντισεισµικός > Iκανοτικός OΡΟΦΟΣ θα γίνει 4ικανοτικός OΡΟΦΟΣ 5 έλεγχος κόµβων = Όχι Όροφος > Αντισεισµικός > Εξασφάλιση κοντού υποστυλώµατος = Προσαύξηση εντατικών µεγεθών. OΡΟΦΟΣ OΡΟΦΟΣ 3 OΡΟΦΟΣ 21 Παρατήρηση: Ακόµα και αν εξαιρεθεί ο ικανοτικός έλεγχος κόµβων, υπάρχει περίπτωση ορισµένα υποστυλώµατα να ελεγχθούν και να οπλιστούν ικανοτικά. Αυτό γίνεται επειδή τα υποστυλώµατα αυτά έχουν µικρό λόγο διάτµησης (α S <2.5) και ως εκ τούτου χαρακτηρίζονται «κοντά» σύµφωνα µε την του ΕΚΩΣ. Ως αποτέλεσµα των πιο πάνω προκύπτει η τοποθέτηση οπλισµού σηµαντικού µεγέθους, ο οποίος,λόγω οµοιοµόρφισης, συνεχίζεται µέχρι τους κάτω ορόφους. Έτσι, στον τελευταίο όροφο, είναι γενικά πιο οικονοµικό οι κοντοί στύλοι να αντιµετωπίζονται µε «προσαύξηση εντατικών µεγεθών» και όχι µε «ικανοτικό έλεγχο κόµβων». είτε επίσης:

32 Πότε µπορεί να εφαρµοστεί ο περιορισµός της ικανοτικής µεγέθυνσης κόµβου (α CD ) από το q; 29 Σύµφωνα µε την α(4) του ΕΑΚ 2000, σε ενδιάµεσα υποστυλώµατα επίπεδων πλαισίων ο συντελεστής α CD δεν χρειάζεται να λαµβάνεται µεγαλύτερος από την τιµή του συντελεστή συµπεριφοράς q που χρησιµοποιήθηκε για τον καθορισµό της σεισµικής δράσης. Αυτό ισχύει για κάθε έναν από τους καθολικούς άξονες Χ και Ζ της κατασκευής. Έτσι, σε περιπτώσεις όπως αυτή του υποστυλώµατος Κ5 το οποίο ανήκει στο πλαίσιο Κ1-Κ5-Κ9, το α CD (χωρις περιορισµό) 150/30 του µπορεί να περιοριστεί και να είναι µικρότερο ή ίσο του q για τη διεύθυνση Z. Για να εφαρµοστεί ο περιορισµός, θα πρέπει να τεθεί η παράµετρος «Υποστύλωµα > Στατικά > Περιορισµός ικανοτικής µεγέθυνσης κόµβου (αcd) από q = Περιορισµός κατά Ζ». Με την (προεπιλεγµένη) τιµή «Χωρίς περιορισµό» το α CD προκύπτει οσοδήποτε µεγάλο, υπολογιζόµενο σύµφωνα µε την σχέση (4.6) του ΕΑΚ Η επιλογή αυτή είναι υπέρ της ασφαλείας, αλλά ενίοτε 25/ / /50(περιορισµός K2 5.25/5040/40 κατά x) /50(περιορισµός K3 κατά x) (χωρίς περιορισµό) πολύ αντιοικονοµική. Ο σωστός περιορισµός της ικανοτικής µεγέθυνσης των υποστυλωµάτων έχει σαν αποτέλεσµα τη µείωση του οπλισµού στα υποστυλώµατα. (περιορισµός κατά z) (περιορισµός 2.1 κατά 25/50 z) 6.25/50 40/ /50 K430/ (περιορισµός 2.2 κατά 25/50 x (χωρίς και z) 7.25/50 Χ 5 40/40 περιορισµό) (χωρίς περιορισµό) 3.125/ /50 640/40 (περιορισµός κατά x) 3.225/ /50 40/40 K K K7 840/40 930/ /40 (χωρίς 11περιορισµό) K ΖK K K40/40 K1 K1, Κ4, Κ8, Κ9, Κ11: Χωρίς περιορισµό K2:, Κ3, Κ10: Περιορισµός κατά Χ K5, Κ6: Περιορισµός κατά Ζ K7: Περιορισµός κατά Χ και Ζ είτε επίσης:

33 Πώς κάνω παραγωγή ορόφων από όροφο µε ενδιάµεσους κόµβους και αλλαγή υψοµέτρου; 30 V Περιγράφετε τη συνδεσµολογία του κατώτατου ορόφου (0), σύµφωνα µε όσα αναφέρονται στην απάντηση της ερώτησης 6 (σχετικά µε την τοποθέτηση ενδιάµεσου κόµβου σε υποστύλωµα για την εισαγωγή µεσοδοκού), 2. ίνετε την εντολή «Παραγωγή ορόφου» προκειµένου να παράγετε έναν ή περισσότερους ορόφους. 3. Αν χρειάζεται να τροποποιηθούν τα ύψη των ορόφων, αυτό να γίνει από την παράµετρο «Υψόµετρο οροφής» του Ορόφου ή από την τιµή της οροφής στην γραµµή επιλογής ορόφων αλλά όχι µε την εντολή «Αλλαγή υψοµέτρου στάθµης» των Παραγωγών. είτε επίσης: Ερώτηση 6 «Εισαγωγή ενδιάµεσου κόµβου σε υποστύλωµα»

34 Πώς αντιµετωπίζω την εµφάνιση αρνητικών τάσεων εδάφους στα πέδιλα (ή τις πεδιλοδοκούς); 31 Με Ks 100 σ επ Όταν εµφανίζονται αρνητικές τάσεις εδάφους αυτό σηµαίνει συνήθως ότι: 1. Ο συντελεστής Κs έχει επιλεγεί πολύ υψηλός (σε σχέση µε το σ επ ) 2. Το πέδιλο έχει υπερδιαστασιολογηθεί. Πιο αναλυτικά: 1. Όσο αυξάνει το Κs τόσο µεγαλύτερες δυσκαµψίες έχει το σύστηµα πεδίλου-εδάφους, άρα το πέδιλο παραλαµβάνει µεγαλύτερες ροπές. 2. Όσο µικρότερο σ επ έχει το έδαφος, τόσο το πέδιλο διαστασιολογείται µε µεγαλύτερες διαστάσεις (προκειµένου να ισχύει η σχέση P / b d σ επ ) και άρα αυξάνει το J του πεδίλου, η δυσκαµψία του και οι ροπές που παραλαµβάνει. Συνδυασµός µεγάλου Ks και µικρού σ επ πολύ µεγάλες δυσκαµψίες πεδίλου-εδάφους µεγάλες Μ εδ Dυ D: ε: Συντελεστές Ακαµψίες, εµφάνιση αρνητικών τάσεων. Βλέπε πιο κάτω σχήµα. Από τη βιβλιογραφία, η σχέση που συνδέει το Κs µε το σ επ κατανοµής είναι: Ks [KΝ/m 3 ] =(100 ~ 200) σ επ [KΝ/m 2 ] Dεδ Dδ µεγάλο Κs εδsd+ D+ εδεδ εδ Συνδετήρια Πέδιλο-έδαφος Υποστύλωµα Μ: Ροπές >M1 δοκόςε D f( Jπεδίλου) Dεδ Dδδ P1M2 ε, Κ= Dδ Χαίνων <0αρµός => MεδΜ*εδM µεγάλο * υ P1M1σ2 υ= σ1 ε=> µεγάλο Μεδ => ετερόσηµα σεδ Συµπέρασµα: Οι τιµές των σ επ και Κs πρέπει να είναι συµβατές (δηλαδή Ks 100 σ επ ) ώστε να περιορίζεται η εµφάνιση αρνητικών τάσεων εδάφους. σ1 Κs σ2 Μ* ευ Dυ+ Dυ Dεδ+ Βιβλιογραφία: Σηµειώσεις για τις κατασκευές από Ω.Σ. - Ε.Μ.Π (Τάσιος κ.α.)

35 Προσοµοίωση άκαµπτων απολήξεων και δεσµικών δοκών. 32 ²ÒÐÔÐÍÐÀÚÔȽËÂÍÑÕÚÎÂÑÐÌ ÏÆÚÎÅÐËßÎÖÑÐÔÕÖÌÚͽÕÚÎ Ã̾ÑÆÆÄØÆÊÒÀÅÊÐ): ËÂÊ µðàøúíâ ÑÐÔÕÞÌÚÍ ½ÕÐÙÈ -Q - L - / L / /Q U L /H U M / Q /UL U M ÌÂÔÕÊËÝÕÍ ÍÂÅÐËÐÞ] / H /> ] L U L ] M UM@ ÌÂÔÕÊËÝÕÍ ÍÂÅÐËÐÞ] ÖÎ ÉÈÓÕÊÍ ] L ] M / L W Q W -Q -L I / / Q L -Q ŸÙÈ / W είτε επίσης: Εγχειρίδιο FW, και 7.3.1

36 Ισοδύναµο πλαισιακό προσοµοίωµα πυρήνα ανελκυστήρα. 33 «ÔÐÅÞÎÂÍÐÑÌÂÊÔÊÂËÝÑÒÐÔÐÍÐÀÚÍÂÑÖÒ Î Ã̾ÑÆÆÄØÆÊÒÀÅÊÐ): -7 ÔÕÒÆÑÕÊË ÒÐÑ ÂÅÒ½ÎÆÊÂÓ -7 K / E W K -7 W K W Í Í Í είτε επίσης: Εγχειρίδιο FW, 7.3.1

37 K3b=25 4τµ. 13Φ18 ΣΦ8/10 d=65 K4b=25 4τµ. 13Φ18 ΣΦ8/10 d=65 Ευθύγραµµο Fb-Fi FbΣΩΣΤΟ Μόρφωση ηµικυκλικού τµήµατος οικοδοµής 34 FbΑ Fb FiFb FiFb ΚοίλοΛΑΘΟΣ ΒΓΚυρτό Ισορροπία Τµήµα Μπορεί Η Επειδή Fi > 0 η να Α Β Γ λόγω Fi - αναπτυχθεί = κυρτό ευθύγραµµο κοίλο 0 της λόγω δυνάµεων αντίδρασης : ΕΝ ΙΣΟΡΡΟΠΕΙ του Fb >0 σχήµατος, ΙΣΟΡΡΟΠΕΙ : σε από το για ένα σκυρόδεµα, ισορροπεί τµήµα έτσι ο του µπορεί συνδετήρας συνδετήρα να αναπτυχθεί πρέπει Fb=0 >0 Ο συνδετήρας που συγκρατεί τις κατακόρυφες ράβδους, όταν εντείνεται, αναπτύσσει δυνάµεις Fb που K140/40 πρέπει να ισορροπούν για να µπορεί να λειτουργεί. 1.Στο ευθύγραµµο τµήµα Α οι δυνάµεις αυτές ισορροπούν (ίσες και αντίθετες). 2.Στο κυρτό τµήµα Γ η συνισταµένη των δυνάµεων Fi εξισορροπείται από την Fi η οποία αναπτύσσεται ως αντίδραση από το σκυροδέµα. 3.Στο κοίλο τµήµα Β η συνισταµένη των δυνάµεων Fi δεν έχει αντίδραση επειδή η Fi δεν µπορεί να αναπτυχθεί, µε αποτέλεσµα ο συνδετήρας να «φεύγει» εκτός διατοµής. ΒΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΓΩΝΙΚΗΣ ΙΑΤΟΜΗΣ K1b=25, d=65 είτε επίσης: Εγχειρίδιο ΕΑΚ 2000, 4.5, σελ. 77

38 Προσοµοίωση ελαστικής έδρασης πεδιλοδοκού. 35 ²ÒÐÔÐÍÐÀÚÔÈÆÌÂÔÕÊË Ó¾ÅÒÂÔÈÓÉÆÍÆÌÊÐÅÐËßÎ Ã̾ÑÆÆÄØÆÊÒÀÅÊÐ): ËÂÊ µðàøúíâ ÅÊÂÕÐÍ Ó ÑÐÔÕÞÌÚÍ ÉÆÍÆÌÊÐÅÐËÝÓ ½ÕÐÙÈ ÙÝÍÆÕÒÂÉÆÍÆÌÀÚÔÈÓËÂÊÑ̽ËÂÓ ªÆÚÒÈÕÊËÝÖÙÝÍÆÕÒÐÐÒÐ ÓÊÔÐÄÆÀÐÖ ÅÊÂÕÐÍ Ó +ÐÒÝ ÐÖ -Q - /Q - ªÆÚÒÈÕÊËÝÖÙÝÍÆÕÒÐÉÆÍÆÌÀÚÔÈÓ K /G ÐËÝÓÆÑÀÆÌÂÔÕÊË ÓÆÅÒ½ÔÆÚÓ ( K. V ŸÙÈ. V είτε επίσης: Εγχειρίδιο FW, και / G ÅÆÀËÕÈÓÆŽ ÐÖÓ

39 Προσοµοίωση ελαστικής έδρασης πεδίλου. 36 µðàøúíâ ²ÒÐÔÐÍÐÀÚÔÈÆÌÂÔÕÊË Ó¾ÅÒÂÔÈÓÑÆÅÀÌÚÎ Ã̾ÑÆÆÄØÆÊÒÀÅÊÐ): ÐËÝÓÑÒÐÔÐÍÐÀÚÔÈÓÑÆÅÀÌÐÖ ÊÂÕÐÍ ÅÐËÐÞÑÒÐÔÐÍÐÀÚÔÈÓÑÆÅÀÌÐÖ ÑÐÔÕÞÌÚÍ G / ½ÕÐÙÈ KL E L ªÆÚÒÈÕÊËÝÖÙÝÍÆÕÒÐÐÒÐ ÓÊÔÐÄÆÀÐÖ ÅÊÂÕÐÍ Ó +ÐÒÝ ÐÖ D D ÈÍÆÀÐÉÆÚÒÈÕÊË ÓѽËÕÚÔÈÓÔÕÞÌÐÖ ªÆÚÒÈÕÊËÝÖÙÝÍÆÕÒÐÉÆÍÆÌÀÚÔÈÓ K K ÐËÝÓÑÒÐÔÐÍÐÀÚÔÈÓÑÆÅÀÌÐÖ ŸÙÈ ÊÂÕÐÍ ÅÐËÐÞÑÒÐÔÐÍÐÀÚÔÈÓÑÆÅÀÌÐÖ KL K K / KK / G EL KL / είτε επίσης: Εγχειρίδιο FW, 7.5.1

40 Πώς γίνεται η προσθήκη ενδιάµεσου ορόφου ή υπογείου; 37 Ι.Αν οι όροφοι είναι (4) τυπικοί κάνω παραγωγή ενός ακόµα ορόφου από τον τελευταίο και αλλάζω τα υψόµετρα των οροφών αλλάζοντας την τιµή «οροφή» από τη γραµµή επιλογής ορόφων. (3) 2α1 2β (6) ΙΙ.Αν οι όροφοι δεν είναι τυπικοί τότε µε την εντολή των Παραγωγών => «Παραγωγή ενδιάµεσων ορόφων» µεταφέρω (2) (5) (5) τους ορόφους έναν-έναν προς τα πάνω και προσθέτω στην στάθµη που θέλω τον επιπλέον όροφο. (1) ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΕΝ ΙΑΜΕΣΟΥ ΟΡΟΦΟΥ Β (-1) (0) (1) (2) (3) (4) (-1) (0) Β' Όροφος Γ' Όροφος(πρώην Α' ' Υπόγειο Pilotis Όροφος(πρώην (νέος ενδιάµεσος) ώµα Α' Β' Γ' Όροφος ώµα Β) Γ) Υπόγειο Pilotis (4) Για προσθήκη του (3) ενδιάµεσου ορόφου Β µετά τον Α: 1. Παραγωγή από (2) 2α1 τον όροφο 5 (δώµα) ενός ορόφου στον όροφο Παραγωγή ενδιάµεσων ορόφων ως εξής: (2α): από τον 4 στον 5 και (2β): από τον 3 στον 4. (1) 2β 3. Στον όροφο 3 τροποποίηση του ξυλοτύπου για 2δ 2γ τη δηµιουργία του νέου ορόφου. (0) (-1) Β' Γ' ώµα Γ' ώµα(5) (4) Pilotis Α' Όροφος (3) (2) (1) ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΥΠΟΓΕΙΟΥΥπόγειο Pilotis Α' Β' Όροφος (-1) (0) Για προσθήκη υπογείου: 1. Παραγωγή από τον όροφο 4 (δώµα) ενός ορόφου στον όροφο Παραγωγή ενδιάµεσων ορόφων ως εξής: (2α): από τον όροφο 3 στον 4, (2β): από τον 2 στον 3, (2γ): από τον 1 στον 2 και (2δ): από τον 0 στον Τροποποίηση του ξυλοτύπου του ορόφου 0 (περιγραφή τοιχωµάτων υπογείου, οριζόντιων στηρίξεων κ.τ.λ). 4. Τροποποίηση υψοµέτρων οροφών ξυλοτύπων. είτε επίσης:

41 ΑΚΡΑΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗ2Φ12 4Φ12 Ανω Σ 1.1 4Φ12 Φ8/12 L=6.24 L=6.04 2Φ12 25/40Ανω Κάτω ΜΕΣΑΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗ <1 mανω Σ 1.2 Φ8/12 4Φ12 2Φ14 2Φ14 25/40 L=6.05 L=6.10 Κάτω Ανω 1Φ12 Ανω2Φ14 Ανω Σ 1.5 4Φ12 Φ8/12 L=4.26 2Φ14 25/40Ανω Τερµατισµός οπλισµών θέση ελέγχου ΜΕΣΑΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗ >1 m ανοιγµάτων στις στηρίξεις. 38 1Φ12 Ανω 4Φ12 L=4.04 Κάτω 1. Μεσαίες στηρίξεις α. Με πλάτος έδρασης 1 m. Τα ανω και και κάτω σίδερα των εκατέρωθεν ανοιγµάτων περνάνε στο διπλανό άνοιγµα και άρα συνυπολογίζονται στον υπολογισµό του πρόσθετου οπλισµού στήριξης. β. Με πλάτος έδρασης > 1 m. Τα άνω και κάτω σίδερα των εκατέρωθεν ανοιγµάτων αγκυρώνονται µέσα στο τοίχωµα µε τα απαραίτητα µήκη αγκύρωσης και άρα δεν συνυπολογίζονται στον πρόσθετο οπλισµό στήριξης. 2. Ακραίες στηρίξεις. Τα σίδερα τερµατίζονται στις ακραίες στηρίξεις µε το απαραίτητο µήκος αγκύρωσης. είτε επίσης:

42 1Φ12 Ανω Ανω ΛΟΙΠΟΣ ΚΟΜΒΟΣ Γιατί δεν φαίνεται ο οπλισµός σε κάποια ανοίγµατα συνεχούς δοκού; Τι όπλιση κάνει εκεί το Fespa; 39 Β Β Για περισσότερες πληροφορίες, ελέγξτε το Τεύχος και το ανάπτυγµα της δοκού. [6] 1Φ12 L=1.58 Ανω Στρώση Σ 4Φ14 ΑΦ8/12 25/50 2Φ14 [2] [1][7] 4Φ14 = 2Φ14 1 Φ8 / L= L=5.57 Κάτω Ανω Στρώση [5] Σ 1Φ14 Φ8/14 25/50 1Φ14 Ανω = L= Ανω Στρώση [4] [3] 4Φ14 = 2Φ14 1 [9] L=3.62 Φ8 L=3.76 / Ανω 14Γ Σ 4Φ14 Φ8/14 25/50 2Φ14 Κάτω Ανω [9] Φ8 Στρώση / 14= 1 [9] [8] [7] 15Σ 13Σ 18Σ Φ L= Τοµή Γ - Γ [7] Φ8 / 12 [8] Φ8 / 16Β[8] Φ8 / Τοµή Α Α Συχνά, σε περιπτώσεις συνεχόµενων ανοιγµάτων που συναντώνται σε λοιπό κόµβο (π.χ. όταν υπάρχει έµµεση στήριξη) το πρόγραµµα δεν εµφανίζει το διαµήκη οπλισµό των ανοιγµάτων εκτός του πρώτου. Αυτό γίνεται µόνον όταν αυτά έχουν τον ίδιο οπλισµό, προκειµένου να προκύπτει πιο καθαρός ο ξυλότυπος. είτε επίσης:

43 Αντισεισµικός αρµός. 40 Τα αποτελέσµατα υπολογισµού του αντισεισµικού αρµού βρίσκονται στο τεύχος Αποτελέσµατα Επίλυσης Η µεγαλύτερη από τις τιµές Σδmax που προκύπτουν είναι ο αντισεισµικός αρµός του κτιρίου. Στην έκδοση V4.1. του προγράµµατος ο αντισεισµικός αρµός τυπώνεται σε εκατοστά. Σε παλαιότερες εκδόσεις τυπώνεται σε µέτρα (π.χ. ''.849Ε 01'' είναι µ = 8.49εκ.). Αν θέλουµε να διορθώσουµε τον αρµό κάνουµε διπλό κλικ πάνω στην τιµή και πληκτρολογούµε στο παράθυρο «διόρθωση κειµένου» που ανοίγει τη νέα τιµή. Πρέπει µετά τη διόρθωση να φροντίσουµε να µην υπάρχει στα υπόλοιπα σηµεία των αποτελεσµάτων µεγαλύτερη τιµή για τον αντισεισµικό αρµό. Για ευκολότερη αναζήτηση των σηµείων αυτών µπορεί να χρησιµοποιηθεί η επιλογή «ανεύρεση κειµένου» (εικονίδιο µε τα κιάλια). Σε περίπτωση που το γειτονικό κτίριο δεν διαθέτει αρµό, τότε η τιµή του αντισεισµικού αρµού του κτιρίου θα πρέπει να πολλαπλασιαστεί µε 2 = ( ιορθώσεις ΕΑΚ,ΦΕΚ423, 12/4/02) είτε επίσης: FW3 Πρόσθετες Οδηγίες Χρήσης Αποτελέσµατα χωρικού

44 Προσαρµογή οκών - ιαφραγµατική Λειτουργία 41 V4.00 Η διαφραγµατική λειτουργία των ορόφων εξασφαλίζεται από τις ροπές αδρανείας Ι 2 των πλακοδοκών. Ο συντελεστής διαφραγµατικής λειτουργίας δοκών (default=10.000) πολλαπλασιάζει τις ροπές αδρανείας των πλακοδοκών για να προσοµοιωθεί το απαραµόρφωτο των πλακών. I = I Λ 2 Η ροπή Ι2 εξαρτάται από το συνεργαζόµενο πλάτος δοκού (beff). Το συνεργαζόµενο πλάτος των δοκών (beff) υπολογίζεται αυτόµατα από την Εντολή «Παραγωγές > Προσαρµογή δοκών». Η προσαρµογή των δοκών γίνεται µετά την εισαγωγή των πλακών. Η διατοµή της δοκού πρέπει να είναι πλακοδοκός. Αν οι διατοµές των δοκών είναι ορθογωνικές, δεν υπολογίζεται συνεργαζόµενο πλάτος δοκών και δεν υπάρχει διαφραγµατική λειτουργία. Το συνεργαζόµενο πλάτος των δοκών φαίνεται αν από τα διαφανή ενεργοποιηθεί το φτερό δοκού «ιαφανή > Στατικά-Εµφάνιση > Φτερό οκού».! ΠΡΟΣΟΧΗ Εµφάνιση φτερού δοκού για έλεγχο beff Φορέας χωρίς διαφραγµατική λειτουργία σε όλη την κάτοψη Αν κάνετε προσαρµογή δοκών πριν την εισαγωγή των πλακών, το πρόγραµµα µετατρέπει αυτόµατα τις διατοµές των δοκών από πλακοδοκούς σε ορθογωνικές. Αν ξανακάνετε προσαρµογή δοκών και µετά την εισαγωγή των πλακών το πρόγραµµα επαναφέρει διατοµή πλακοδοκού στις δοκούς που συνδέονται µε πλάκα εκτός αν έχετε θέσει «Όχι» την παράµετρο «Παραγωγές > Προσαρµογή δοκών > Μετατροπή ορθογωνικών δοκών σε πλακοδοκούς». είτε επίσης: Ερώτηση 42

45 Παράµετροι παραγωγών - Προσαρµογή δοκών 42 V4.00 Συνδεσµολογία δοκών-πλακών Κατανοµή φορτίων πλακών στις δοκούς. Αν η παράµετρος είναι ΟΧΙ, τότε διατηρούνται όποιες αλλαγές του χρήστη από τις εντολές της δοκού «Σύνδεση σε πλάκα» και «Αποσύνδεση από πλάκα». Συνεργαζόµενου πλάτους δοκών Εξασφαλίζεται η διαφραγµατική λειτουργία, υπολογίζεται το συνεργαζόµενο πλάτος δοκών (beff), το ισοδύναµο πάχος πλάκας και γίνεται επανυπολογισµός των αδρανειακών χαρακτηριστικών των µελών του ορόφου. Αν δεν υπάρχουν πλάκες εκατέρωθεν της δοκού, τότε η διατοµή µετατρέπεται αυτόµατα σε ορθογωνική. Μετατροπή ορθογωνικών δοκών σε πλακοδοκούς Οι δοκοί που συνδέονται µε πλάκα και είναι ορθογωνικές µετατρέπονται σε πλακοδοκούς. Αν η παράµετρος είναι ΟΧΙ διατηρούνται προηγούµενες επεµβάσεις του χρήστη στις διατοµές των δοκών. Άκαµπτες απολήξεις δοκών Γίνεται ή όχι ο επανυπολογισµός µήκους άκαµπτων απολήξεων. Άκαµπτες απολήξεις υποστυλωµάτων Όταν η επιλογή είναι ΝΑΙ δηµιουργείται άκαµπτη απόληξη στον πόδα του κάθε υποστυλώµατος. Συνέχεια πλακών Γίνεται επαναπροσδιορισµός συνδεσµολογίας της κάθε πλάκας µε τις γειτονικές της. Τοποθετείται σωστά ο οπλισµός των πλακών και στις γειτονικές τους, όταν υπάρχει συνέχεια. Αν η παράµετρος είναι ΟΧΙ, τότε θα διατηρηθούν όποιες αλλαγές έκανε ο χρήστης στον πίνακα 701. Ορατότητα πλευρών πλάκας Όταν η επιλογή είναι ΝΑΙ γίνονται µη-ορατές οι περιττές γραµµές του περιγράµµατος των πλακών. Υπολογισµός µηκών πλάκας Όταν η επιλογή είναι ΝΑΙ γίνεται επανυπολογισµός των κύριων διαστάσεων (lx, ly) των ισοδύναµων ορθογωνικών πλακών για την κατανοµή των φορτίων των πλακών στις δοκούς. Υπολογισµός στατικού ύψους πλάκας Όταν η επιλογή είναι ΝΑΙ γίνεται επανυπολογισµός του στατικού ύψους πλακών (dx, dy), σύµφωνα µε το πάχος τους, την επικάλυψη, και την τοποθέτηση των κύριων οπλισµών κάµψης κατά τις δύο διευθύνσεις. είτε επίσης: Ερώτηση 41

46 Συνδυασµοί δράσεων 43 Πίνακες 3DV- ιαγράµµατα Τεύχος Φορτίσεις-Συνδυασµοί Φορτίσεων Φ1: Μόνιµα + Ίδιο Βάρος (G) Φ2: Κινητά (Q) ΣΦ1: Βασικός στατικός συνδυασµός (1.35G+1.50Q) ΣΣ:± x, ΣΣ:±z (8) : Τα µέγιστα και τα ελάχιστα αποτελέσµατα των Σεισµικών Συνδυασµών και των τεσσάρων φορέων που προκύπτουν από τις µετατοπίσεις των µαζών (+x,-x,+z,-z). Φ3: Χιόνι (S) Φ4: Άνεµος W(x) Φ5: Άνεµος W(z) ΣΦ2: Έλεγχος λειτουργικότητας (1.00G+1.00Q) ΣΦ3: G+W(+x) ΣΦ4: G+W(+z) ΣΦ5: G+S ΣΦ6: G+Q+S+W(+x) ΣΦ7: G+Q+S+W(-x) ΣΦ8: 1.35G+1.50Q+0.90(W(+x)+S) ΣΦ9: 1.35G+1.50Q+0.90(W(+z)+S) ΣΦ10: 1.35G+1.50S+0.90(Q+W(+x)) ΣΦ11: 1.35G+1.50S+0.90(Q+W(+z)) ΣΦ12: 1.35G+1.50W(+x)+0.90(Q+S) ΣΦ13: 1.35G+1.50W(+z)+0.90(Q+S)

47 Υπολογισµός µήκους λυγισµού µεταλλικού µέλους 44 V4.5 Καµπτικός Στρεπτοκαµπτικός Λυγισµός l1 l2 l3 l4 lz Υπολογισµός µήκους λυγισµού 5. Το µήκος λυγισµού του µέλους περί τον άξονα Ζ είναι lz = l + l + l li l l, l,..., li, Το πρόγραµµα ελέγχει κάθε τµήµα 1 οπότε για να λάβει υπόψη στον υπολογισµό του λυγισµού περί τον άξονα Ζ το συνολικό µήκος lz πρέπει να γίνει ενοποίηση των ανοιγµάτων µέσω της εντολής «οκός για διαστασιολόγηση» (για τον τοπικό άξονα Υ). 6. Στη διεύθυνση Ζ υπάρχει πλευρική εξασφάλιση λόγω των τεγίδων. Έτσι το µήκος λυγισµού περί τον άξονα Υ είναι ly= li για κάθε άνοιγµα και δε χρειάζεται ενοποίηση (για τον τοπικό άξονα Ζ). Σηµείωση: Το µήκος λυγισµού ενός µέλους είναι l Λ = K. α. l 0 όπου Κ = Συντελεστής ισοδύναµου µήκους λυγισµού (καρτέλα «οµικός χάλυβας») α = Συντελεστής καθαρού µήκους λυγισµού (καρτέλα «οµικός χάλυβας») l 0 = Πραγµατικό µήκος του µέλους είτε επίσης: Ερωτήσεις 45 και 47

48 Μεταλλικά µέλη : Συντελεστές ισοδύναµου και καθαρού µήκους λυγισµού (Κ, α0) και µήκους για υπολογισµό βέλους (β0) Έλεγχοι σε αξονική δύναµη και ΣΚΛ. V * Απαραίτητο είναι να έχει γίνει η ενοποίηση των ανοιγµάτων µέσω της εντολής «οκός για διαστασιολόγηση» (Βλ. Ερ.44). είτε επίσης: Ερωτήσεις 44, 47 και 48

49 Πότε και πώς λαµβάνονται υπόψη οι δράσεις ατελειών; 46 V4.00 Σύµφωνα µε τον EC3, 5.2.4, η επιρροή των ατελειών (γεωµετρικών, κατασκευαστικών, τοποθέτησης) πρέπει να λαµβάνεται πάντα υπόψη κατά τον υπολογισµό των φορέων. Αυτό γίνεται µε την παραδοχή ισοδύναµων γεωµετρικών ατελειών µε τη µορφή αρχικών κλίσεων Φ: όπου: Φ 0 1 = 200 Φ = k k Φ (EC3, 5.2.4) c s 0 k c = n c nc: ο αριθµός των υποστυλωµάτων ανά επίπεδο k s = n s 1.0 ns: ο αριθµός των ορόφων Το FESPA δίνει για τον υπολογισµό των ατελειών δύο εναλλακτικές επιλογές: 1. Αυτόµατος υπολογισµός από το πρόγραµµα: Με την εντολή «Κτίριο > Υπολογισµός ατελειών χωρικού πλαισίου» το πρόγραµµα υπολογίζει αυτόµατα το συντελεστή Φ και δηµιουργεί 4 δράσεις ατελειών (Πίνακας 808: «ράσεις ατελειών»).! ΠΡΟΣΟΧΗ Ως nc λαµβάνεται η τετραγωνική ρίζα του αριθµού των υποστυλωµάτων στον πρώτο όροφο πάνω από το υψόµετρο 0. ηµιουργούνται επίσης όλοι οι αναγκαίοι συνδυασµοί (Πίνακας 816: «Συνδυασµοί δράσεων»). Οι δράσεις ατελειών ως δράσεις καταναγκασµού δε συµπεριλαµβάνονται σε συνδυασµούς µε σεισµό. 2. Υπολογισµός από το χρήστη: Ο χρήστης υπολογίζει το συντελεστή Φ µε βάση τα όσα ορίζει ο EC3 και εισάγει την υπολογιζόµενη τιµή στον Πίνακα 808: «ράσεις ατελειών» στο αντίστοιχο πεδίο, αφού πρώτα έχει θέσει «Όχι» την τιµή του πεδίου «Αυτόµατος υπολογισµός» του ίδιου πίνακα. είτε επίσης: Ευρωκώδικας3, ΕΑΚ2000, [3]

50 Υπολογισµός βέλους σε µεταλλικά στοιχεία 47 V4.5 M 1 M 2 q L δ Βέλος αµφιερείστου: 1 δ = EI [ q L + (M + M ) L ] q L δ = Βέλος προβόλου: ΕΙ Το µήκος L για τον υπολογισµό του βέλους είναι: L = β. l όπου β = Συντελεστής καθαρού µήκους για υπολογισµό βέλους (καρτέλα «οµικός χάλυβας») l = Πραγµατικό µήκος του µέλους Σηµείωση: Οι τιµές του πίνακα ισχύουν εφόσον έχει γίνει η ενοποίηση των ανοιγµάτων µέσω της εντολής «οκός για διαστασιολόγηση» (Βλ. Ερ.44). Στο Τεύχος («οκοί > >Έλεγχοι βελών κάµψης») εκτυπώνεται πίνακας µε τις τιµές των βελών και όλους τους ελέγχους (Βλ. Ερώτηση 48). είτε επίσης: ΕC3, Μέρος 1.1, Ερωτήσεις 45 και 48

51 Έλεγχος βέλους σε µεταλλικά στοιχεία. 48 V4.00 Για να πληρούνται οι έλεγχοι παραµορφώσεων, θα πρέπει να ικανοποιούνται οι ακόλουθες σχέσεις: δ 1 δ 2 δ = δ + δ δ < max L δ 2 < α και L δ 0 0 α L δ < δ max max α L max όπου: δ 0 : υπερύψωση του µέλους στην αφόρτιστη κατάσταση ( αρνητικό βέλος) δ 1 : βέλος κάµψης λόγω µονίµων δράσεων δ 2 : βέλος κάµψης λόγω µεταβλητών δράσεων δ max : βέλος κάµψης στην τελική κατάσταση, µε άξονα αναφοράς αυτόν της απαραµόρφωτης δοκού [ΕC3, Μέρος 1.1, ] οµικό στοιχείο α max α 2 Στέγες Στέγες το βέλος µπορεί να επηρεάσει αρνητικά την εµφάνιση Στέγες συχνά επισκέψιµες (όχι µόνο για συντήρηση) Πατώµατα Πατώµατα & Στέγες µε επίχρισµα/ψαθυρή επικάλυψη/στοιχεία περιορισµένης ευκαµψίας Πατώµατα που φέρουν υποστυλώµατα (όταν η παραµόρφωση δεν έχει ληφθεί υπόψη στον στατικό υπολογισµό για ορ. κατάσταση φέρουσας ικανότητας) Στο πρόγραµµα: Τα α max και α 2 ορίζονται στην καρτέλα «οκός > οµικός χάλυβας» (Βλ. Ερώτηση 47). Προεπιλεγµένες τιµές: α max = 250 α 2 = 300 Ο έλεγχος βελών γίνεται για τους συνδυασµούς φορτίσεων για τους οποίους ζητείται έλεγχος λειτουργικότητας στον Πίνακα 816: «Συνδυασµοί δράσεων». Στα υποστυλώµατα το οριζόντιο βέλος κάµψης ελέγχεται ώστε δ < Η/300. [EC3, Μέρος 1.1, (4)] Στο Τεύχος («οκοί > >Έλεγχοι βελών κάµψης») εκτυπώνεται πίνακας µε τις τιµές των βελών και όλους τους ελέγχους. Αν δ > L/α max τότε υπολογίζεται το απαιτούµενο αρνητικό βέλος δ 0 που πρέπει να δοθεί κατά 1 + δ 2 τη φάση της κατασκευής. Πχ. Στον παραπάνω πίνακα, για τον ΣΦ1 : δ + = > L/α max = δ 2 δ = = < L/α max είτε επίσης: ΕC3, Μέρος 1.1, Ερωτήσεις 45 και 47 0

52 Πώς επιτυγχάνεται η σωστή συνδεσµολογία δοκώνπλακών στα κλιµακοστάσια; 49 V Κατά την εισαγωγή των πλακών της σκάλας Π1 και Π2 θέστε «ΝΑΙ» η παράµετρος «Πλάκα > ιατοµή > Σκάλα». 2. Μετά την «Προσαρµογή δοκών» οι πλάκες για τις οποίες έχετε θέσει «Σκάλα=ΝΑΙ» συνδέονται ως αµφιέρειστες στις µικρές πλευρές. Όταν η πλάκα είναι χαρακτηρισµένη ως «Σκάλα» το πρόγραµµα ειδοποιεί για τα κινητά της φορτία όταν q<3,5 KN/m 2.! ΠΡΟΣΟΧΗ Για να πετύχει η συνδεσµολογία, η πλάκα της σκάλας πρέπει να δίνεται ως ορθογωνική χωρίς περίεργα σπασίµατα, φανάρια κλπ. ΛΑΘΟΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΣΩΣΤΗ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ είτε επίσης:

53 Εξασφάλιση διαφραγµατικής λειτουργίας σε µεταλλικό φορέα. 50 V4.00 Α. Ύπαρξη ισχυρής διατµητικής σύνδεσης. Σε περίπτωση ύπαρξης ισχυρής διατµητικής σύνδεσης µεταξύ µεταλλικής δοκού και πλάκας σκυροδέµατος, το πρόγραµµα υπολογίζει µε την «Προσαρµογή δοκών» το συνεργαζόµενο πλάτος b eff της σύµµικτης δοκού : HEB220 IPE200 HEB220 IPE200 HEB220 b eff = b eff1 + b eff2 IPE200 Π1 h=15 IPE200 Π2 h=15 IPE200 όπου: b eff1 = αριστερό τµήµα συνεργαζόµενου πλάτους b eff2 = δεξιό τµήµα συνεργαζόµενου πλάτους HEB220 HEB220 HEB220 Με βάση το πλάτος b eff το πρόγραµµα υπολογίζει την εγκάρσια ακαµψία Ιp της σύµµικτης δοκού : όπου: 1 3 Ip= b eff hπ 12 λ h π = το µέσο πάχος των δύο πλακών (όταν υπάρχουν δύο πλάκες) λ = συντελεστής διαφραγµατικής λειτουργίας δοκών (Κτίριο > Αντισεισµικός > Συντελεστής προσοµοίωσης δυσκαµψίας δοµικού χάλυβα) IPE200 IPE200 εν απαιτείται να εισάγετε δοκούς προσοµοίωσης διαφράγµατος. HEB220 HEB220 HEB220 Β. Απουσία ισχυρής διατµητικής σύνδεσης. IPE200 IPE200 Σε περίπτωση που δεν υπάρχει πλάκα σκυροδέµατος, η επικάλυψη και οι τυχόν οριζόντιοι διαγώνιοι σύνδεσµοι θεωρείται ότι εξασφαλίζουν διαφραγµατική λειτουργία την οποία µπορείτε να προσοµοιώσετε µε την εισαγωγή δοκών προσοµοίωσης διαφράγµατος. IPE200 IPE200 IPE200! ΠΡΟΣΟΧΗ : Κτίριο > Αντισεισµικός >Μέθοδος επίλυσης ΕΑΚ2003=Απλοποιηµένη φασµατική >Υπολογισµός πλασµατικού άξονα = ΟΧΙ HEB220 HEB220 HEB220 IPE200 IPE200 είτε επίσης:

54 B. Ερωτήσεις για θέµατα χειρισµού 1. Ποιές οντότητες ανήκουν στο αρχιτεκτονικό και ποιες στο στατικό διαφανές; 2. Πώς γίνεται επέµβαση στα διαφανή κατά την διάρκεια της σχεδίασης; 3. Πώς γίνεται σχεδίαση σε plotter εκτός γραφείου; 4. Τί κάνω αν φαίνονται λάθος ορισµένες γραµµοσκιάσεις, όταν εισάγω DXF του Master στο AutoCAD; 5. Πώς εισάγω ένα αρχείο κειµένου µέσα σε σχέδιο; 6. Πώς περιγράφω κάτοψη µε λοξό κάνναβο; 7. Πώς κάνω µαζικές αλλαγές παραµέτρων µέσω των πινάκων; 8. Πώς διορθώνω τη σχεδίαση των πελµάτων των πεδιλοδοκών; 9. Πώς σχεδιάζω σε ένα χαρτί κτίρια που χωρίζονται µε αρµό; 10. Πού πρέπει να φυλάσσονται τα αρχεία των µελετών; 11. Πώς µπορεί να προκύψει πιο συνοπτική η εκτύπωση του τεύχους µελέτης; 12. Πώς εκτυπώνω σχέδιο µε τις περισσότερες γραµµές µονόχρωµες και ελάχιστες έγχρωµες; 13. Πώς αλλάζω µόνο µία παράµετρο σε οντότητες; (χρήση των «ενότητα» - «όλες / καµία») 14. Πώς γίνεται µαζική αλλαγή µεγεθών κειµένων και διαστάσεων; 15. Πως γίνεται ο έλεγχος και η αλλαγή των πενών σχεδίασης; _._

55 Ποιές οντότητες ανήκουν στο αρχιτεκτονικό και ποιες στο στατικό διαφανές; 1 Όλες οι γραµµικές οντότητες του προγράµµατος (Γραµµή, Τόξο, Καµπύλη, Γραµµοσκίαση, Κείµενο, ιαστάσεις) µπορούν να ενταχθούν στο ένα ή και στα δύο διαφανή µέσω των παραµέτρων τους. Π.χ., για να εµφανίζονται οι γραµµές στο αρχιτεκτονικό [Α] αλλά όχι στο στατικό διαφανές [Ξ], ορίζεται: Αρχιτεκτονικό διαφανές = Ναι Στατικό διαφανές = Όχι Καθορισµός αρχιτεκτονικού / στατικού διαφανούς Είναι δυνατή η µαζική µεταφορά γραµµικών οντοτήτων από το ένα διαφανές στο άλλο, µέσω των εντολών της «Επεξεργασίας», µε χρήση µίας εντολής. Ισχύει µόνο για τις οντότητες που µπορεί να ανήκουν και στο αρχιτεκτονικό και στο στατικό διαφανές, δηλαδή για τα γραµµικά στοιχεία. Η διαδικασία είναι η εξής: 1. Επιλέγετε τις επιθυµητές οντότητες (Eπεξεργασία / +στοιχείο ή +περιοχή) 2. Από τις παραµέτρους («Επεξεργασία / Εµφάνιση») καθορίζετε αν θέλετε να ανήκουν στο Αρχιτεκτονικό διαφανές (Ναι / Όχι), Στατικό διαφανές (Ναι / Όχι) 3. ίνετε την εντολή «Καθορισµός αρχιτεκτονικού / στατικού διαφανούς» 4. ίνετε την εντολή «Νέα επιλογή» για να ξεµαρκάρετε τις επιλεγµένες οντότητες. Παρατήρηση: Όταν εισάγετε αρχείο dxf από το AutoCAD, όλες οι (γραµµικές) οντότητες έρχονται αυτόµατα στο «Αρχιτεκτονικό» διαφανές. είτε επίσης:

56 Πώς γίνεται επέµβαση στα διαφανή κατά την διάρκεια της σχεδίασης; 2 ιαφανή από οικοδοµές= Ναι: Κάθε οικοδοµή εµφανίζεται µε τα δικά της διαφανή, αυτά δηλαδή που ήταν ενεργά κατά την τελευταία φύλαξη του αρχείου της οικοδοµής. εν υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξουν τα διαφανή επί του χαρτιού, κατά τη διάρκεια της σχεδίασης. Υπάρχει όµως το πλεονέκτηµα οτι τοποθετούνται πάνω στο ίδιο χαρτί σχέδια µε διαφορετικά ενεργά διαφανή. ιαφανή από οικοδοµές= Όχι: Όλες οι οικοδοµές εµφανίζουν τα ίδια διαφανή. Υπάρχει η δυνατότητα να καθοριστούν από το χρήστη τα διαφανή επί του χαρτιού, τα οποία όµως θα είναι ενιαία για όλες τις οικοδοµές που συνυπάρχουν στο ίδιο χαρτί. είτε επίσης:

57 Πώς γίνεται σχεδίαση σε plotter εκτός γραφείου; 3 Με χρήση του CAD Organizer (πρόσθετο module του Master) και εξαγωγή αρχείου DXF Στο Master: Από τις παραµέτρους CAD, ορίζονται τα εξής: Layers : µε πένες Layers από οντότητες : Όχι Οντότητες ανά διαφανές : Ναι (για τις στατικές και αρχιτεκτονικές οντότητες) και Όχι (για τις γραµµικές οντότητες). Φύλαξη όλων των ορόφων» : Ναι, ώστε να αποθηκευτούν όλοι οι όροφοι της µελέτης σε πολλαπλά αρχεία µε ονόµατα «Αρχείο_orX.dxf» (όπου X οι αριθµοί των ορόφων της µελέτης). Το πλεονέκτηµα αυτών των επιλογών είναι ότι διευκολύνεται η σχεδίαση µέσω του AutoCAD, δεδοµένου ότι οι οντότητες είναι οµαδοποιηµένες βάσει των πενών του Master. Η εξαγωγή του αρχείου DXF γίνεται από τα µενού του προγράµµατος: Εντολή «CAD > Φύλαξη ως R14». Στο AutoCAD: Εισαγωγή (File > Open) του αρχείου DXF που παρήγαγε το Master. Εντολή purge, προκειµένου να διαγραφούν layers και text-styles που δεν χρησιµοποιούνται. Καθορισµός της αντιστοιχίας πενών layers και σχεδίαση (File > Plot). είτε επίσης: ερώτηση αρ. 4

58 Τί κάνω αν φαίνονται λάθος ορισµένες γραµµοσκιάσεις, όταν εισάγω DXF του Master στο AutoCAD; 4 Θα πρέπει να γίνεται µετατροπή των γραµµοσκιάσεων σε γραµµές. Σηµείωση: Η δυνατότητα αυτή υπάρχει από την έκδοση του Master Το AutoCAD, στη βασική του έκδοση, δε διαθέτει ορισµένους τύπου γραµµοσκιάσεων που υπάρχουν στο Τέκτων (π.χ. κεραµίδι). Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να «σπάσουν» οι γραµµοσκιάσεις του Τέκτονα σε απλές γραµµές, πριν την εξαγωγή του αρχείου ως DXF. Τα βήµατα για τη σωστή µετατροπή των γραµµοσκιάσεων σε γραµµές, έχουν ως εξής: 1. Από τα διαφανή, και µε χρήση των επιλογών «Όλα / Κανένα» απενεργοποιούνται όλα τα διαφανή, εκτός από τις «Γραµµοσκιάσεις» και το «Αρχιτεκτονικό διαφανές». 2. Στην Επεξεργασία δίνεται η τιµή «Ναι» στην παράµετρο «Όλοι οι όροφοι». 3. Από τις εντολές της Επεξεργασίας δίνεται η εντολή «+ όλα από διαφανή». 4. Ενεργοποιούνται πάλι όλα τα επιθυµητά διαφανή. Για ευκολία απλά πατήστε το «πλήκτρο» [Α] της κάτω εργαλειογραµµής. 5. ίνεται η εντολή «Σε γραµµές» της Επεξεργασίας. 6. Γίνεται «Φύλαξη ως R14». Παρατήρηση: Η εντολή «Σε γραµµές» της Γραµµοσκίασης δεν διασπά γραµµοσκιάσεις τύπου Raster. Αυτές όµως εισάγονται πάντα σωστά στο AutoCAD. είτε επίσης: ερώτηση αρ. 3

59 Πώς εισάγω ένα αρχείο κειµένου µέσα σε σχέδιο; 5 Προκειµένου να εισάγετε στο Master ένα κείµενο που έχετε γράψει σε κάποιο πρόγραµµα επεξεργασίας κειµένου (π.χ. το Microsoft Word), θα πρέπει να ακολουθήσετε τα εξής βήµατα: 1. Από το πρόγραµµα στο οποίο έχετε δηµιουργήσει το έγγραφο δίνετε εντολή φύλαξης ως απλό κείµενο. Αυτό γίνεται µε την εντολή «Αρχείο > Αποθήκευση ως» (ή File > Save as ). Ως τύπο θα επιλέξετε το «Μόνο κείµενο µε αλλαγές γραµµών» Τα αρχεία απλού κειµένου έχουν την κατάληξη «.txt». Όσο πιο απλή είναι η µορφοποίηση του εγγράφου, τόσο πιο πιστή θα είναι η µετατροπή του σε απλό κείµενο. 2. Στο Master δώστε την εντολή «Αρχεία > Φόρτωµα ως κείµενο». Επιλέξτε το αρχείο κειµένου που φυλάξατε στο προηγούµενο βήµα. Μην προσπαθήσετε να διαβάσετε απευθείας αρχεία άλλου τύπου (π.χ. doc). 3. Το κείµενο έρχεται σε ένα νέο παράθυρο µελέτης και είναι πλήρως επεξεργάσιµο (µε τις εντολές του Κειµένου). Η γραµµατοσειρά του είναι αυτή των αρχικών τιµών. Το αρχείο αυτό µπορείτε να το αποθηκεύσετε µε δικό του όνοµα ή να το µεταφέρετε (µε τις εντολές της Επεξεργασίας) σε άλλο αρχείο σχεδίου. είτε επίσης:

60 Πώς περιγράφω κάτοψη µε λοξό κάνναβο; 6 Για την εισαγωγή κάτοψης όπως αυτή του επόµενου σχήµατος, µπορείτε να χρησιµοποιήσετε την δυνατότητα του προγράµµατος για στροφή καννάβου. 1. Εισάγετε το τµήµα του κτιρίου που είναι ορθά τοποθετηµένο (φ=0) 2. ώστε στην παράµετρο «Κάνναβος > Γεωµετρία > Γωνία περιστροφής κάτοψης» τιµή ίση µε Εισάγετε τον υπόλοιπο φορέα σα να ήταν τοποθετηµένος ορθά. Εναλλακτικά, αν δεν γνωρίζετε την ακριβή τιµή της γωνίας αλλά µπορείτε να χρησιµοποιήσετε δύο γνωστά σηµεία της κάτοψης, υπάρχει και η εντολή «Περιστροφή κάτοψης». Για να επιστρέψετε στην ορθή σχεδίαση της κάτοψης, αρκεί να δώσετε γωνία στροφής ίση µε 0. Σηµείωση: Στο χαρτί της σχεδίασης το κτίριο εισάγεται πάντα µε ορθό κάνναβο (φ=0). είτε επίσης:

61 Πώς κάνω µαζικές αλλαγές παραµέτρων µέσω των πινάκων; 7 Έστω ότι πρέπει να τροποποιηθούν οι επικαλύψεις όλων των υποστυλωµάτων του κτιρίου. 1. Μεταβείτε στους πίνακες 2. Επιλέξτε τον πίνακα «201 ιαστάσεις διατοµών υποστυλωµάτων» 3. Κάνετε κλικ µε το mouse στην επικεφαλίδα «c» ώστε να µαρκάρετε όλη τη στήλη. 4. Πληκτρολογήστε τη νέα τιµή, π.χ και πατήστε [Enter] 5. Επαναλάβετε τη διαδικασία για όλους τους ορόφους. Αν η παράµετρος δεν είναι αριθµητική (όπως π.χ. η επικάλυψη δοκών και υποστυλωµάτων) αλλά λεκτική (όπως π.χ. το είδος των στηρίξεων) η διαδικασία είναι σχεδόν ίδια: 1. Μεταβείτε στους πίνακες και επιλέξτε τον όροφο της θεµελίωσης (π.χ. τον -2) 2. Επιλέξτε τον πίνακα «501 υνατότητες µετατοπίσεων στηρίξεων» 3. Κάνετε κλικ µε το mouse στην επικεφαλίδα «Τύπος» ώστε να µαρκάρετε όλη τη στήλη. 4. Πατήστε το πλήκτρο [F2] ώστε να ενεργοποιηθεί το πρώτο κελί. 5. Από τη λίστα µε τις πιθανές τιµές, επιλέξτε µία, π.χ. «Οριζόντια στήριξη» και πατήστε πάλι [F2] είτε επίσης:

62 Πώς διορθώνω τη σχεδίαση των πελµάτων των πεδιλοδοκών; 8 Αρχικά, ο ξυλότυπος θεµελίωσης παρουσιάζει την εικόνα του σχήµατος στα αριστερά. Προκειµένου να γίνει µε τον ευκολότερο δυνατό τρόπο η διόρθωσή του, θα πρέπει να: µεταβείτε στα εργαλεία της οκού και δώσετε την εντολή «Πέλµα πεδιλοδοκού σε γραµµές», δείξετε διαδοχικά όλες τις δοκούς της θεµελίωσης, µεταβείτε στα εργαλεία της Γραµµής και δώστε την εντολή «Ένωση γραµµών µε τόξο ή ευθύγραµµο τµήµα», δείξτε (ανά δύο, όπως στο αριστερό σχήµα) όλες τις γραµµές της θεµελίωσης, έτσι ώστε αυτές να ενωθούν µεταξύ τους. Έτσι, µε µία και µόνη εντολή, αποφεύγεται η διαδοχική χρήση των εντολών «Τοµή 2 σε 4», «ιαγραφή», «Ένωση» και «Επέκταση άκρου». Στα σχήµατα φαίνεται ο ξυλότυπος θεµελίωσης µε εσχάρα πεδιλοδοκών, πριν και µετά την διόρθωση της σχεδίασης των πελµάτων τους είτε επίσης:

63 Πώς σχεδιάζω σε ένα χαρτί κτίρια που χωρίζονται µε αρµό; 9 Τα κτίρια έχουν επιλυθεί σε ξεχωριστά αρχεία. Τα στατικά αρχεία tek δεν ενώνονται γιαυτό οι ξυλότυποι Κτίριο Α.tek και Κτίριο Β.tek µετά την τακτοποίηση των οπλισµών θα φυλαχτούν σε γραµµές. Σχεδίαση του βοηθητικού περιγράµµατος Κτιρίου Α + Κτίριου Β Ένωση αρχείου Κτίριου Α_Γρ.tek Η ένωση φέρνει το αρχείο µαρκαρισµένο για επεξεργασία π.χ κίνηση σε επιθυµητή θέση. Ένωση αρχείου Κτίριου Β_Γρ.tek.

64 Πού πρέπει να φυλάσσονται τα αρχεία των µελετών; 10 Προκειµένου να διευκολυνθεί η καλή οργάνωση των µελετών σας, είναι σηµαντικό τα αρχεία να τοποθετούνται σε ξεχωριστή θέση στο δίσκο σας, σε φάκελο εκτός αυτού που περιέχει το πρόγραµµα (C:\Program Files\LH Software\Master). Η προτεινόµενη διαδικασία έχει δύο στάδια: 1. Φτιάξτε έναν φάκελο (directory) από τα Windows Από την Εξερεύνηση των Windows (Windows Explorer), µε την εντολή «Αρχεία > ηµιουργία > Φάκελος» ( File > New > Folder ) δηµιουργήστε ένα νέο φάκελο (π.χ. C:\Meletes, ο οποίος θα µπορεί να περιέχει και υπο-φακέλους, π.χ. έναν για κάθε πελάτη) µέσα στον οποίο πρόκειται να αποθηκεύετε τις µελέτες σας, 2. Καθορίστε τον ως φάκελο εκκίνησης από το Master Η εντολή «Αρχεία > Φάκελος εκκίνησης» ανοίγει παράθυρο σαν αυτό που φαίνεται στην επόµενη εικόνα, προκειµένου να επιλέξετε το δίσκο και τον φάκελο που επιθυµείτε. Κάθε φορά που θα δίνετε εντολή για φύλαξη ή φόρτωµα αρχείου, το πρόγραµµα θα πηγαίνει απευθείας στον προεπιλεγµένο φάκελο. είτε επίσης:

65 Πως µπορεί να προκύψει πιο συνοπτική η εκτύπωση του τεύχους µελέτης; 11 V4.00 Μέσω της επιλογής Φίλτρα της κεντρικής εργαλειογραµµής του Τεύχους, ξετσεκάρετε αυτά που δεν είναι αναγκαίο να τυπωθούν. Τα προτεινόµενα για ένα σύνηθες οικοδοµικό έργο φαίνονται στις επόµενες εικόνες: είτε επίσης: Εγχειρίδιο FW3, Κεφάλαιο 5