Εργαστήριο Πειραματικής Φυσιολογίας, Ιατρική Σχολή ΑΠΘ, Διευθυντής: Καθηγητής κ. Γεώργιος Ανωγειανάκις

Transcript

1 Κάποιες από τις παρακάτω ερωτήσεις έχουν περισσότερες από μία ορθές απαντήσεις. Επομένως ΔΕΝ θα χρησιμοποιηθούν στις εξετάσεις ως έχουν (διότι εκεί χρησιμοποιούμε ερωτήσεις με μία μόνο ορθή απάντηση). Αξίζει, όμως, να τις διαβάσετε και να τις απαντήσετε γιατί χρησιμοποιούνται πολύ συχνά σε διαγωνίσματα στο εξωτερικό και με κατάλληλες αλλαγές μπορεί να μετατραπούν σε ερωτήσεις με μία ορθή απάντηση. 1. Η μέγιστη πτώση της πίεσης κατά μήκος του αγγειακού συστήματος οφείλεται: α.- Στη λειτουργία αεροθαλάμου της αορτής. β.- Στην μετατριχοειδική αντίσταση. γ.- Στην τριχοειδή αντίσταση. δ.- Στη δραστηριότητα των σφιγκτηριακών αγγείων της μικροκυκλοφορίας. ε.- Στη δραστηριότητα των αρτηριδίων και μικρών αρτηριών. 2. Kατά τη διάρκεια της φάσεως εξωθήσεως του καρδιακού κύκλου: α.- Εμφανίζεται ο 2ος καρδιακός τόνος. β.- Εμφανίζεται το σύμπλεγμα QRS του ΗΚΓ. γ.- Συνεχίζεται η συστολή των κόλπων. δ.- Οι μηνοειδείς βαλβίδες είναι κλειστές. ε.- Οι κολποκοιλιακές βαλβίδες είναι κλειστές. 3. Η φάση οροπεδίου του δυναμικού δράσεως ενός κοιλιακού μυοκαρδιακού κυττάρου αντιστοιχεί: α.- Στο έπαρμα R του ΗΚΓ. β.- Στο χρονικό διάστημα μεταξύ QRS και Τ του ΗΚΓ. γ.- Σε φάση ταχείας εισόδου ιόντων Νa+. δ.- Σε φάση ταχείας εξόδου ιόντων Κ+. ε.- Στη σχετική ανερέθιστη περίοδο του κυττάρου. 4. Η μικρότερη ταχύτητα αγωγής στο ερεθισματαγωγό σύστημα παρουσιάζεται: α.- Στις ίνες του Purkinje. β.- Στις μυοκαρδιακές ίνες των κόλπων. γ.- Στο δεξιό σκέλος του δεματίου του His. δ.- Στον κολποκοιλιακό κόμβο. 5. Η νοραδρεναλίνη προκαλεί στις καρδιακές μυϊκές ίνες κυρίως: α.- Αύξηση της διαπερατότητας για τα ιόντα Ca2+. β.- Αύξηση της διαπερατότητας για τα ιόντα Κ+. γ.- Ελάττωση της διαπερατότητας για τα ιόντα Νa+. δ.- Ελάττωση της διαπερατότητας για τα ιόντα Ca Η φυσιολογική επαναπόλωση των κοιλιών συνήθως αρχίζει στην περιοχή κοντά: α.- Στο κατώτερο τμήμα του μεσοκοιλιακού διαφράγματος. β.- Στην ενδοκαρδιακή επιφάνεια και των δύο κοιλιών. ` γ.- Στην επικαρδιακή επιφάνεια κοντά στην κορυφή. δ.- Στην αριστερή πλευρά του ανώτερου τμήματος του μεσοκοιλιακού διαφράγματος. ε.- Στη βάση της καρδιάς. 7. Οι ήχοι του Korotkow: α.- Συμπίπτουν με τη στροβιλώδη ροή που προκαλείται από τη στένωση της αρτηρίας λόγω συμπιέσεως. β.- Συχνά εμφανίζονται σε τιμές πιέσεως περιχειρίδας μεγαλύτερες από τη συστολική. γ.- Δεν εξαφανίζονται σε τιμές μικρότερες από τη διαστολική πίεση. δ.- Έχουν αμετάβλητη ποιότητα και ένταση καθώς η πίεση μέσα στον αεροθάλαμο της περιχειρίδας ελαττώνεται βαθμιαία. 8. Η ένταση των καρδιακών ήχων είναι ανάλογη προς: α.- Το μήκος των βαλβίδων. β.- Την κινητικότητα των γλωχίνων. Σελίδα 1 από 156

2 γ.- Την ακαμψία των γλωχίνων. δ.- Την ταχύτητα μεταβολής της ενδοκοιλιακής πιέσεως. 9. Η ταχύτητα μεταδόσεως του σφυγμικού κύματος στην αορτή είναι: α.- Μεγαλύτερη όταν η αρτηριακή διατατότητα είναι μικρή. β.- Μεγαλύτερη σε νέα άτομα παρά σε ηλικιωμένα. γ.- Ίση με την ταχύτητα ροής του αίματος στις αρτηρίες. δ.- Μεγαλύτερη στην αορτή από ό,τι στις μικρές αρτηρίες. 10. Ο τρίτος καρδιακός ήχος ακούγεται: α.- Αμέσως μετά τον 2ο καρδιακό ήχο. β.- Αμέσως μετά τον 1ο ήχο. γ.- Στο τελευταίο τριτημόριο της καρδιακής διαστολής. δ.- Μεταξύ πρώτου και δεύτερου τριτημορίου της καρδιακής διαστολής. 11. Η ανεπάρκεια της μιτροειδούς προκαλεί φύσημα που συμπίπτει με: α.- Την πρωτοδιαστολική περίοδο της αριστερής κοιλίας. β.- Τη συστολή του αριστερού κόλπου. γ.- Τη συστολή της αριστερής κοιλίας. δ.- Τη χάλαση της αριστερής κοιλίας. 12. Η υπερκαλιαιμία μπορεί να προκαλέσει θάνατο από: α.- Ελάττωση της συσταλτικότητας του μυοκαρδίου μέχρι διαστολικής παύλας. β.- Αύξηση της συσταλτικότητας του μυοκαρδίου,η οποία διευκολύνει την επέλευση κοιλιακής ταχυκαρδίας. γ.- Μη αναστρέψιμη αύξηση του δυναμικού ηρεμίας των ινών του φλεβοκόμβου. δ.- Κολποκοιλιακό αποκλεισμό που καταλήγει σε ανακοπή. 13. Ποιό από τα παρακάτω μορφώματα έχει προδυναμικό με πιο μεγάλη κλίση (ταχύτερη άνοδο): α.- Ο φλεβόκομβος. β.- Ο κολποκοιλιακός κόμβος. γ.- Το δεμάτιο του Ηis. δ.- Οι ίνες του Purkinje. ε.- Τα κύτταρα του λειτουργικού μυοκαρδίου των κοιλιών. 14. Ποιό από τα παρακάτω μορφώματα έχει τη μεγαλύτερη ταχύτητα αγωγής του ερεθίσματος; α.- Ο κολποκοιλιακός κόμβος. β.- Τα κύτταρα του λειτουργικού μυοκαρδίου των κόλπων. γ.- Οι ίνες του Purkinje. δ.- Οι ίνες του λειτουργικού μυοκαρδίου των κοιλιών. 15. Ο πρώτος καρδιακός ήχος δημιουργείται από: α.- Δονήσεις κατά τη σύγκλειση των βαλβίδων της αορτής και της πνευμονικής αρτηρίας. β.- Δονήσεις κατά την πλήρωση των κοιλιών. γ.- Δονήσεις κατά τη σύγκλειση των γλωχίνων της μιτροειδούς και της τριγλώχινας βαλβίδας. δ.- Παλίνδρομη ροή στις κοίλες φλέβες. 16. Ο τέταρτος καρδιακός ήχος δημιουργείται από: α.- Τη σύγκλειση των γλωχίνων της αορτικής και πνευμονικής βαλβίδας. β.- Δονήσεις του τοιχώματος των κόλπων κατά τη συστολή τους. γ.- Δονήσεις κατά την πλήρωση των κοιλιών και δονήσεις του τοιχώματος των κόλπων κατά τη συστολή τους. δ.- Τη σύγκλειση των γλωχίνων της μιτροειδούς και της τριγλώχινας βαλβίδας. 17. Σε ανεπάρκεια της μιτροειδούς βαλβίδας ακούγεται: α.- Συνεχές φύσημα. β.- Συστολικό φύσημα εντονότερο στη βάση της καρδιάς (2ο μεσοπλεύριο διάστημα). γ.- Συστολικό φύσημα εντονότερο στην κορυφή της καρδιάς (5ο μεσοπλεύριο διάστημα). δ.- Διαστολικό φύσημα εντονότερο στη βάση της καρδιάς (2ο μεσοπλεύριο διάστημα). Σελίδα 2 από 156

3 ε.- Διαστολικό φύσημα εντονότερο στην κορυφή της καρδιάς (5ο μεσοπλεύριο διάστημα). 18. Η διάνοιξη της αορτικής βαλβίδας αρχίζει όταν: α.- Συστέλλονται οι κόλποι. β.- Συστέλλονται οι κοιλίες. γ.- Συστέλλονται οι θηλοειδείς μύες. δ.- Γίνεται χάλαση των κοιλιών. ε.- Η κοιλιακή πίεση υπερβαίνει την πίεση στην αορτή. 19. Θετική αυξοτονική μυϊκή συστολή στην καρδιά έχουμε κατά τη φάση της: α.- Τάσεως. β.- Εξωθήσεως. γ.- Χαλάσεως. δ.- Πληρώσεως. ε. Τα α και β είναι σωστά. 20. Είναι σωστό ότι: α.- Η οξυγόνωση του αίματος στο έμβρυο γίνεται με τους πνεύμονες. β.- Κατά τη συστολή των κόλπων της καρδιάς γίνεται ανάδρομη ροή του αίματος. γ.- Η διάρκεια ενός φυσιολογικού καρδιακού κύκλου σε ηρεμία, είναι 480 msec. δ.- Η συστολή του δεξιού κόλπου αρχίζει συγχρόνως με τη συστολή του αριστερού. 21. Είναι σωστό ότι διαστολικό φύσημα εμφανίζεται σε: α.- Στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας. β.- Στένωση της βαλβίδας της πνευμονικής αρτηρίας. γ.- Στένωση της αορτικής βαλβίδας. δ.- Ανεπάρκεια της τριγλώχινας βαλβίδας. 22. Είναι σωστό ότι: α.- Σε αύξηση του παρασυμπαθητικού τόνου παρουσιάζεται φλεβοκομβική βραδυκαρδία. β.- Πτώση της θερμοκρασίας του σώματος επιφέρει φλεβοκομβική ταχυκαρδία. γ.- Στις κολποκοιλιακές έκτακτες συστολές δεν εμφανίζεται αναπληρωματική παύλα. δ.- Όλες οι απαντήσεις είναι σωστές. 23. Ο ρυθμός ανταλλαγής ύδατος μεταξύ πλάσματος του αίματος και διάμεσου υγρού εξαρτάται από: α.- Τη διαβατότητα των λεμφαγγείων. β.- Τη συχνότητα λειτουργίας της καρδιάς. γ.- Το ph του αίματος. δ.- Όλους τους παράγοντες που αναφέρονται στις α, β και γ ερωτήσεις. 24. Η κεντρική φλεβική πίεση: α.- Είναι η πίεση στην αριστερή κοιλία. β.- Είναι η πίεση στη δεξιά κοιλία. γ.- Επηρεάζεται από τις αναπνευστικές κινήσεις. δ.- Είναι ανεξάρτητη της τιμής του ΚΛΟΑ. 25. Στην καρδιά το συμπαθητικό σύστημα: α.- Ελαττώνει το ρυθμό λειτουργίας της. β.- Κατανέμεται μόνο στους κόλπους της. γ.- Διατηρεί συνεχή τόνο σε αυτήν. δ.- Έχει τόνο, φυσιολογικά, πιο έντονο από τον τόνο του παρασυμπαθητικού συστήματος. 26. Στην καρδιά το παρασυμπαθητικό σύστημα: α.- Αυξάνει το ρυθμό λειτουργίας της. β.- Κατανέμεται και σε κόλπους και σε κοιλίες. γ.- Διατηρεί συνεχή τόνο σε αυτήν ισχυρότερο του συμπαθητικού. δ.- Αυξάνει την ένταση των συστολών της. Σελίδα 3 από 156

4 27. Στο ΗΚΓ ισχύει ότι: α.- Το έπαρμα Ρ οφείλεται στη συστολή των κόλπων. β.- Το έπαρμα Τ οφείλεται στη διέγερση της αριστερής κοιλίας. γ.- Στη διάρκεια του διαστήματος ST ολόκληρο το κοιλιακό μυοκάρδιο βρίσκεται σε διέγερση. δ.- Ο δεύτερος καρδιακός ήχος συμπίπτει με το σύμπλεγμα QRS. 28. Ο πρώτος καρδιακός ήχος: α.- Συμπίπτει με το έπαρμα Τ του ΗΚΓ. β.- Έχει μεγαλύτερη ένταση στην ταχυκαρδία. γ.- Έχει μεγαλύτερη ένταση στη βραδυκαρδία. δ.- Δημιουργείται από τη σύγκλειση των μηνοειδών βαλβίδων. 29. Είναι σωστό ότι: α.- Ο κολπικός ήχος παράγεται κυρίως από την εισροή αίματος στις κοιλίες κατά την κολπική συστολή. β.- Όταν ο τρίτος καρδιακός ήχος είναι έντονος, δημιουργείται προσυστολικός καλπασμός. γ.- Η θέση ακροάσεως της αορτικής βαλβίδας είναι στο πέμπτο μεσοπλεύριο διάστημα, αριστερά. δ.- Ο τρίτος καρδιακός ήχος γίνεται κατά κανόνα αντιληπτός με την ακρόαση. 30. Η δημιουργία φυσημάτων οφείλεται σε: α.- Πτώση της ταχύτητας ροής του αίματος. β.- Αύξηση της γλοιότητας του αίματος. γ.- Στένωση μόνο και όχι σε ανεπάρκεια βαλβίδων της καρδιάς. δ.- Τοπική ελάττωση της διαμέτρου του αγγείου διαμέσου του οποίου ρέει το αίμα. 31. Σε ανώμαλους καρδιακούς ρυθμούς ισχύει ότι: α.- Κατά τον ιδιοκοιλιακό ρυθμό οι καρδιακές συστολές είναι άρρυθμες. β.- Στον αποκλεισμό πρώτου βαθμού ένας μικρός μόνον αριθμός ώσεων δεν περνά τον κολποκοιλιακό κόμβο. γ.- Στον ινιδισμό των κόλπων οι κοιλίες συστέλλονται άρρυθμα. δ.- Η κοιλιακή μαρμαρυγή είναι μη ανατάξιμο φαινόμενο. 32. Σχετικά με την κυκλοφορία στις φλέβες ισχύει ότι: α.- Η λειτουργία της δεξιάς καρδιάς δεν συμβάλλει στη διακίνηση του αίματος στις φλέβες. β.- Κατά την εισπνοή επιταχύνεται η ροή του αίματος. γ.- Η προώθηση του αίματος οφείλεται στη διαφορά πιέσεως μεταξύ του φλεβικού άκρου των τριχοειδών και του αριστερού κόλπου της καρδιάς. δ.- Οι α και β ερωτήσεις είναι σωστές. 33. Είναι σωστό ότι: α.- Διάρροια ή έμετος προκαλεί υπότονη αφυδάτωση. β.- Δηλητηρίαση με ύδωρ προκαλείται με χορήγηση μεγάλων ποσοτήτων αντιδιουρητικής ορμόνης. γ.- Η ροή της λέμφου επηρεάζεται μόνο από την υδροστατική και την κολλοειδωσμωτική της πίεση. δ.- Σε ισότονη υπερυδάτωση παρατηρείται αύξηση του εξωκυττάριου και του ενδοκυττάριου υγρού. 34. Σχετικά με τα αιμοφόρα αγγεία ισχύει ότι: α.- Τα μεταρτηρίδια δεν έχουν μυϊκό χιτώνα. β.- Διατοιχωματική πίεση στα αγγεία είναι η πίεση που ασκεί το αίμα στο εσωτερικό του τοιχώματός τους. γ.- Πίεση τροφοδοτήσεως ενός τριχοειδούς είναι η τιμή της υδροστατικής πιέσεως στην αρχή αυτού του τριχοειδούς. δ.- Τα α και β είναι σωστά. 35. Έχει παρατηρηθεί ότι: α.- Η διαστολική πίεση δεν μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια του ύπνου. β.- Μετά από γεύμα αυξάνει η συστολική πίεση, ενώ η διαστολική ουσιαστικά δεν μεταβάλλεται. γ.- Η οργή επιφέρει αύξηση μόνο της συστολικής πιέσεως. δ.- Η διαστολική πίεση γενικά είναι χαμηλότερη κατά την όρθια παρά κατά την ύπτια θέση. Σελίδα 4 από 156

5 36. Είναι σωστό ότι: α.- Αύξηση της ταχύτητας ροής του αίματος, αυξάνει τη γλοιότητά του. β.- Ελάττωση της διαμέτρου του αγγείου, αυξάνει τη γλοιότητα του αίματος. γ.- Τα ερυθρά αιμοσφαίρια κινούνται στην περιφέρεια των τριχοειδών αγγείων. δ.- Στο αρχικό τμήμα της αορτής παρατηρείται, φυσιολογικά, στροβιλώδης ροή. 37. Ο ΚΛΟΑ είναι: α.- Ελαττωμένος μετά από ένα γεύμα. β.- Αυξημένος στους αθλητές, χωρίς όμως υπέρμετρη αύξηση της καρδιακής συχνότητας. γ.- Ελαττωμένος με τη επίδραση αδρεναλίνης. δ.- Μέγεθος που δεν επηρεάζεται από το φύλο και τη σωματική διάπλαση. 38. Είναι σωστό ότι: α.- Η υπασβεσταιμία προκαλεί βραδυκαρδία. β.- Η υπερασβεσταιμία ελαττώνει τη διάρκεια διαστολής της καρδιάς. γ.- Η υποκαλιαιμία ελαττώνει τη συσταλτικότητα του μυοκαρδίου. δ.- Η υπονατριαιμία ελαττώνει τη συσταλτικότητα του μυοκαρδίου. 39. Στην καρδιά ισχύει ότι: α.- Η ακετυλχολίνη προκαλεί υπερπόλωση της μεμβράνης των κυττάρων. β.- Η νοραδρεναλίνη αυξάνει σημαντικά τη διαβατότητα της μεμβράνης για το Na+ σε ένα δυναμικό δράσεως. γ.- Η νοραδρεναλίνη προκαλεί αρνητική δρομότροπη δράση. δ.- Η ένταση της συστολής των κοιλιών ρυθμίζεται άμεσα από μεταβολές του συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού συστήματος. 40. Στην καρδιά: α.- Το παρασυμπαθητικό νευρώνει το δεμάτιο του Ηis. β.- Κατά την εκφυγή από το πνευμονογαστρικό εκλείπει ο τόνος του πνευμονογαστρικού. γ.- Η χρονότροπη δράση του συμπαθητικού έχει σχέση με την ένταση των καρδιακών παλμών. δ.- Η σύγχρονη άρση του τόνου του συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού ελαττώνει τη φυσιολογική καρδιακή συχνότητα. 41. Σε ισχαιμική βλάβη του μυοκαρδίου παρατηρείται: α.- Ελαττωμένη ταχύτητα επαναπολώσεως της κυτταρικής μεμβράνης. β.- Ελαττωμένη ταχύτητα εκπολώσεως κατά την άφιξη ερεθίσματος. γ.- Αναστροφή του επάρματος Τ κατά το αρχικό στάδιο του εμφράγματος. δ.- Τα α και β είναι σωστά. 42. Σύμφωνα με τον νόμο του Starling στην καρδιά ισχύει γενικά ότι: α.- Μικρή διάρκεια διαστολικής φάσης του καρδιακού κύκλου επιφέρει αύξηση του ΚΛΟΑ. β.- Σε ταχυκαρδία είναι αυξημένη η ένταση της συστολής της αριστερής κοιλίας. γ.- Η ένταση της συστολής της επηρεάζεται από το βαθμό πληρώσεώς της. δ.- Όλα τα παραπάνω είναι σωστά. 43. Είναι σωστό ότι: α.- Φλεβοκομβική βραδυκαρδία παρατηρείται σε αύξηση του τόνου του παρασυμπαθητικού. β.- Οι κολποκοιλιακές έκτακτες συστολές προέρχονται από κέντρα του κόμβου των Keith-Flack. γ.- Το ηλεκτροκαρδιογράφημα δίνει απευθείας πληροφορίες για μηχανικά φαινόμενα της καρδιάς. δ.- Όλα τα παραπάνω είναι σωστά. 44. Kατά τη διάδοση της διεγέρσεως στο μυοκάρδιο παρατηρείται ότι: α.- Πρώτα διεγείρεται τμήμα της δεξιάς κοιλίας και μετά της αριστερής. β.- Το πρόσθιο μυοκαρδιακό τοίχωμα της αριστερής κοιλίας διεγείρεται στο τέλος της διάδοσης μίας ώσεως. γ.- Όταν η διέγερση επεκταθεί σε όλη την περιοχή των κόλπων, ο ηλεκτρικός άξονας της καρδιάς μηδενίζεται. Σελίδα 5 από 156

6 δ.- Τα α και γ είναι σωστά. 45. Σε ένα καρδιακό κύκλο ισχύει ότι: α.- Κατά τη φάση τάσεως δεν παρατηρείται μεταβολή της ενδοκοιλιακής πιέσεως. β.- Κατά τη φάση ισοογκομετρικής διαστολής, όλες οι βαλβίδες είναι κλειστές. γ.- Κατά την πρωτοδιαστολική περίοδο παρατηρείται ροή αίματος διότι εξακολουθεί η ενεργητική συστολή των κοιλιών. δ.- Τα β και γ είναι σωστά. 46. Είναι σωστό ότι: α.- Η στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας χαρακτηρίζεται από αυξημένη ένταση του δεύτερου καρδιακού ήχου. β.- Διαστολικό φύσημα εμφανίζεται κατά τη στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας και της αορτικής βαλβίδας. γ.- Η ένταση του δεύτερου καρδιακού ήχου εξαρτάται από την πίεση που επικρατεί στα μεγάλα αγγεία. δ.- Ο δεύτερος καρδιακός ήχος δεν είναι δυνατόν να ακουσθεί διχασμένος σε φυσιολογικό άτομο. 47. Η ένταση της ροής (γραμμική) του αίματος σε ένα αγγείο: α.- Είναι ανάλογη του μήκους του αγγείου. β.- Εξαρτάται από την ακτίνα του αγγείου. γ.-είναι ανάλογη της γλοιότητας του αίματος. δ.- Είναι αντιστρόφως ανάλογη της διαφοράς πιέσεως στα δύο άκρα του αγγείου. 48. Είναι σωστό ότι: α.- Ο νόμος του Starling παίζει ρόλο στη ρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας κατά την αναπνοή. β.- Σε φυσιολογικές συνθήκες η καρδιά εκτελεί μόνο αυξοτονική συστολή. γ.- Η ένταση της συστολής της αριστερής κοιλίας είναι αυξημένη σε ταχυκαρδία. δ.- Όλα τα παραπάνω είναι σωστά. 49. Είναι σωστό ότι: α.- Κατά τη μυϊκή εργασία ο αριθμός των λειτουργούντων τριχοειδών σε σκελετικό μυ διπλασιάζεται κατά μέσο όρο από ότι σε ηρεμία. β.- Η νεύρωση των προτριχοειδικών σφιγκτήρων καθορίζει τον τόνο τους. γ.- Η διάνοιξη και σύγκλειση των τριχοειδών γίνεται παθητικά. δ.- Τα λεμφαγγεία γενικά δεν έχουν μυϊκές ίνες. 50. Ο ΚΛΟΑ: α.- Επηρεάζεται από περιφερικούς παράγοντες που καθορίζουν τη φλεβική επαναφορά αίματος. β.- Δεν επηρεάζεται από τη δράση των νεύρων της καρδιάς. γ.- Φυσιολογικά εξαρτάται μόνο από την ηλικία και το φύλο. δ.- Αυξάνει με την αύξηση των περιφερικών αντιστάσεων. 51. Στην καρδιά ισχύει ότι: α.- Η συστολή της δεξιάς κοιλίας προηγείται της συστολής της αριστερής κοιλίας. β.- Σε επιτάχυνση του καρδιακού ρυθμού βραχύνεται μόνο η περίοδος διαστολής της καρδιάς. γ.- Η σύγκλειση της δεξιάς μηνοειδούς βαλβίδας συμβαίνει αργότερα από αυτήν της αριστερής μηνοειδούς βαλβίδας. δ.- Σε ταχυκαρδία δεν μεταβάλλεται η διάρκεια των δυναμικών δράσεως του καρδιακού μυός. 52. Σε ένα καρδιακό κύκλο ισχύει ότι: α.- Κατά τη φάση της τάσεως παρατηρείται μικρή αύξηση της ενδοκολπικής πιέσεως. β.- Κατά τη φάση της τάσεως δεν γίνεται καμμία μετακίνηση του αίματος και παρατηρείται μικρή αύξηση της ενδοκολπικής πιέσεως. γ.- Το φαινόμενο του μηχανισμού του βαλβιδικού επιπέδου εκδηλώνεται εξίσου και στις δύο κοιλίες. δ.- Κατά τη φάση τάσεως δεν γίνεται καμία μετακίνηση του αίματος. 53. Στην καρδιά ισχύει ότι: α.- Διέγερση του συμπαθητικού αυξάνει τη δραστηριότητα της αντλίας Κ+. β.- Κατά τη διέγερση του δεξιού πνευμονογαστρικού δεν παρατηρείται καμία μεταβολή στο ηλεκτροκαρδιογράφημα. Σελίδα 6 από 156

7 γ.- Σε φυσιολογικές συνθήκες ο τόνος του συμπαθητικού είναι ίσος με τον τόνο του παρασυμπαθητικού. δ.- Τα α και β είναι σωστά. 54. Κατά την έντονη μυϊκή εργασία παρατηρείται: α.- Ελάττωση του ΚΛΟΑ. β.- Βράχυνση της διάρκειας της φάσης εξωθήσεως. γ.- Αγγειοσυστολή στους μυς. δ.- Άνοδος συστολικής και διαστολικής πιέσεως. 55. Η ένταση της συστολής της καρδιάς: α.- Εξαρτάται από το μέγεθος του βαλβιδικού ερεθίσματος που δέχεται. β.- Εξαρτάται από τον βαθμό πληρώσεως των καρδιακών κοιλοτήτων πριν από την έναρξη της συστολής. γ.- Ελαττώνεται με τη δράση του συμπαθητικού συστήματος. δ.- Τα α και β είναι σωστά. 56. Είναι σωστό ότι: α.- Η ανταλλαγή των αερίων στους πνεύμονες γίνεται ενεργητικά. β.- Πνευμονικό οίδημα παρατηρείται σε αύξηση της κολλοειδωσμωτικής πιέσεως στα τριχοειδή των πνευμόνων. γ.- Όλο το αίμα που καταλήγει στον αριστερό κόλπο έχει περάσει από τις κυψελίδες. δ.- Η ΡO2 στο αρτηριακό αίμα της αορτής είναι μικρότερη από την Ρο2 που επικρατεί στον κυψελιδικό αέρα. 57. Στην μικρή κυκλοφορία ισχύει ότι: α.- Τοπική άνοδος της κυψελιδικής PCO 2 προκαλεί αγγειοσυστολή στο αντίστοιχο πνευμονικό παρέγχυμα. β.- Οι μεταβολές της αρτηριακής πιέσεως στη μεγάλη κυκλοφορία επηρεάζουν την πίεση στα πνευμονικά αγγεία. γ.- Η διέγερση του συμπαθητικού προκαλεί αγγειοδιαστολή στα αγγεία της μικρής κυκλοφορίας. δ.- Τα α και γ είναι σωστά. 58. Η καρδιακή ώση οφείλεται στη: α.- Σύγκλειση των μηνοειδών βαλβίδων. β.- Μετακίνηση και στροφή της καρδιάς κατά τη συστολή. γ.- Μετακίνηση και στροφή της καρδιάς κατά την διαστολή. δ.- Μεταβολή της ελαστικότητας, της σκληρότητας και όγκου της καρδιάς κατά τη διάρκεια της φάσεως πληρώσεως. 59. Ο πρώτος καρδιακός ήχος ακούγεται πιο έντονα όταν: α.- Ο χρόνος διαστολής της καρδιάς είναι βραχύς. β.- Ο χρόνος διαστολής έχει μεγαλύτερη διάρκεια. γ.- Έχουμε βραδυκαρδία. δ.- Αυτός ο ήχος εμφανίζεται διπλός. 60. Ο πρώτος καρδιακός ήχος παράγεται από: α.- Τη σύγκλειση της αορτικής και πνευμονικής βαλβίδας. β.- Τις δονήσεις των κολπικών τοιχωμάτων κατά την διάρκεια της συστολής. γ.- Την πλήρωση των κοιλιών με αίμα. δ.- Τη σύγκλειση των κολποκοιλιακών βαλβίδων. 61. Ο δεύτερος καρδιακός ήχος συμπίπτει με το: α.- Έπαρμα Ρ του ΗΚΓ. β.- Διάστημα P-Q του ΗΚΓ. γ.- Έπαρμα R του ΗΚΓ. δ.- Έπαρμα Τ του ΗΚΓ. 62. Ο δεύτερος καρδιακός ήχος ακούεται πιο έντονα όταν: α.- Η αρτηριακή πίεση στην αορτή και στην πνευμονική αρτηρία είναι αυξημένη. β.- Η αρτηριακή πίεση στην αορτή και πνευμονική αρτηρία είναι ελαττωμένη. γ.- Είναι χαμηλή η διαστολική πίεση. Σελίδα 7 από 156

8 δ.- Δεν υπάρχει σύγχρονη σύγκλειση των κολποκοιλιακών βαλβίδων. 63. Ο τρίτος καρδιακός ήχος δημιουργείται από τους κραδασμούς των τοιχωμάτων: α.- Των κοιλιών κατά την εισροή του αίματος σ αυτούς. β.- Των κοιλιών κατά τη συστολή τους. γ.- Των κόλπων κατά τη συστολή τους. δ.- Των μεγάλων αγγείων κατά τη φάση εξωθήσεως. 64. Ο τέταρτος καρδιακός ήχος παράγεται από: α.- Την εισροή αίματος στις κοιλίες κατά τη συστολή τους. β.- Την εισροή αίματος στις κοιλίες κατά την κολπική συστολή. γ.- Τις δονήσεις του συστελλόμενου μυοκάρδιου των κοιλιών. δ.- Την σύσπαση των θηλοειδών μυών. 65. Στη στένωση της αορτικής βαλβίδας ακροάται: α.- Συστολικό φύσημα. β.- Διαστολικό φύσημα. γ.- Διχασμένος ο πρώτος καρδιακός ήχος. δ.- Διχασμένος ο δεύτερος καρδιακός ήχος. 66. Στη στένωση της βαλβίδας της πνευμονικής αρτηρίας ακροάται: α.- Συστολικό φύσημα. β.- Διαστολικό φύσημα. γ.- Διχασμένος ο πρώτος καρδιακός ήχος. δ.- Διχασμένος ο δεύτερος καρδιακός ήχος. 67. Η στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας δημιουργεί: α.- Συστολικό φύσημα. β.- Προσυστολικό φύσημα. γ.- Πρωτοδιαστολικό φύσημα. δ.- Διαστολικό φύσημα. 68. Στην ανεπάρκεια της μιτροειδούς βαλβίδας ακροάται: α.- Συστολικό φύσημα. β.- Διαστολικό φύσημα. γ.- Εντονότερος ο δεύτερος καρδιακός ήχος. δ.- Φύσημα αμέσως μετά τον δεύτερο καρδιακό ήχο. 69. Η ρυθμικότητα του αρτηριακού σφυγμού μας δίνει πληροφορίες για: α.- Την εμφάνιση έκτακτων συστολών. β.- Την συχνότητα της καρδιακής λειτουργίας. γ.- Το ύψος της αρτηριακής πιέσεως. δ.- Την λειτουργία των μεγάλων αγγείων. 70. Η ταχύτητα μεταδόσεως του αρτηριακού σφυγμού είναι: α.- Ίση με την ταχύτητα ροής του αίματος. β.- Ανάλογη της ευενδοτότητας του αρτηριακού τοιχώματος. γ.- Αντιστρόφως ανάλογη της ευενδοτότητας του αρτηριακού τοιχώματος. δ.- Ανεξάρτητη από τους παραπάνω παράγοντες. 71. Η συχνότητα του αρτηριακού σφυγμού φυσιολογικά: α.- Δεν μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια του 24ώρου. β.- Ισοδυναμεί με τη συχνότητα της καρδιάς. γ.- Δεν ισοδυναμεί με τη συχνότητα της καρδιάς. δ.- Καμία από τις παραπάνω απαντήσεις δεν είναι σωστές. Σελίδα 8 από 156

9 72. Η ταχύτητα του σφυγμικού κύματος δίνει πληροφορίες για την: α.- Ταχύτητα μεταδόσεως του σφυγμού στο αρτηριακό δέντρο. β.- Ταχύτητα της μεταβολής της πιέσεως στο εξεταζόμενο αγγείο. γ.- Ταχύτητα ροής του αίματος στο εξεταζόμενο αγγείο. δ.- Ταχύτητα ροής του αίματος στα τριχοειδή. 73. Ο φλεβικός σφυγμός στα υγιή άτομα έχει σχέση μόνο με: α.- Τις συστολές της αριστερής κοιλίας. β.- Τις συστολές του αριστερού κόλπου. γ.- Με τις μεταβολές πληρώσεως του δεξιού κόλπου. δ.- Με τη ροή αίματος στα τριχοειδή. 74. Τα θετικά επάρματα του φλεβοσφυγμογραφήματος οφείλονται: α.- Στη διαστολή της αριστερής κοιλίας. β.- Στη διάνοιξη των κολποκοιλιακών βαλβίδων. γ.- Στους διάφορους βαθμούς εκκενώσεως των σφαγίτιδων. δ.- Καμία από τις παραπάνω απαντήσεις δεν είναι σωστές. 75. Το έπαρμα α του φλεβοσφυγμογραφήματος αντιστοιχεί στη: α.- Συστολή του δεξιού κόλπου. β.- Διαστολή του δεξιού κόλπου. γ.- Προβολή προς τον κόλπο της κλειστής τριγλώχινας βαλβίδας. δ.- Καμία από τις παραπάνω απαντήσεις δεν είναι σωστή. 76. Το έπαρμα c του φλεβοσφυγμογραφήματος οφείλεται στην: α.- Έναρξη της συστολής των κοιλιών. β.- Προβολή προς τον κόλπο της κλειστής τριγλώχινας βαλβίδας. γ.- Προβολή προς τον κόλπο της μιτροειδούς βαλβίδας. δ.- Μετάδοση προς τις σφαγίτιδες ενός κύματος πιέσεως από τις παρακείμενες καρωτίδες. ε.- Οι απαντήσεις α, β και δ είναι σωστές. 77. Το δυναμικό δράσεως που παράγει ο φλεβόκομβος διαδίδεται: α.- Προς όλα τα σημεία των δύο κόλπων. β.- Μόνο προς τον κολποκοιλιακό κόμβο. γ.- Μόνο μέσω των διακομβικών δεματίων. δ.- Προς όλα τα σημεία των κοιλιών. 78. Στον κολποκοιλιακό κόμβο η ταχύτητα αγωγής: α.- Είναι ίδια σε όλα τα τμήματά του. β.- Είναι διαφορετική στα διάφορα τμήματά του. γ.- Είναι πολύ μεγάλη στο αρχικό τμήμα του. δ.- Καμία από τις παραπάνω απαντήσεις δεν είναι σωστή. 79. Η μορφή των δυναμικών δράσεως σε όλες τις μυοκαρδιακές ίνες είναι: α.- Ενιαία. β.- Διαφορετική. γ.- Ίδια με την μορφή των δυναμικών δράσεως των νευρικών ινών. δ.- Ίδια με την μορφή των δυναμικών δράσεως στους γραμμωτούς μυς. 80. Η φάση εκπολώσεως του δυναμικού δράσεως στην καρδιά είναι πιο απότομη: α.- Στα κύτταρα των βηματοδοτικών ινών. β.- Στα κύτταρα του λειτουργικού μυοκαρδίου των κόλπων. γ.- Στα κύτταρα του λειτουργικού μυοκαρδίου των κοιλιών. δ.- Οι απαντήσεις β και γ είναι σωστές. Σελίδα 9 από 156

10 81. Η λειτουργία του συστήματος Purkinje στην καρδιά χαρακτηρίζεται από την: α.- Αργή διάδοση των ερεθισμάτων. β.- Ταχύτατη διάδοση των ερεθισμάτων. γ.- Επιλογή των ερεθισμάτων. δ.- Παραγωγή ερεθισμάτων μεγάλης συχνότητας. 82. Η σημασία της μεγάλης διάρκειας της ανερέθιστης περιόδου του καρδιακού μυός είναι ότι: α.- Αποφεύγεται η δημιουργία τετανικής συσπάσεως. β.- Η συχνότητα της καρδιακής λειτουργίας δεν υπερβαίνει τις 120/min. γ.- Η συχνότητα της καρδιακής λειτουργίας δεν υπερβαίνει τις 90/min. δ.- Δημιουργείται κυκλική κίνηση του ερεθίσματος διατηρώντας έτσι την αυτοματία της καρδιάς. 83. Οι κολπικές έκτακτες συστολές που προέρχονται από ετερότοπα ερεθίσματα παραμορφώνουν το: α.- Έπαρμα Ρ. β.- Σύμπλεγμα QRS. γ.- Έπαρμα T. δ.- Διάστημα QT. 84. Στη φλεβοκομβική ταχυκαρδία τα: α.- Επάρματα Ρ εμφανίζονται σταθερά πριν το QRS. β.- Επάρματα P εμφανίζονται σταθερά μέσα στο QRS. γ.- Επάρματα QRS δεν έχουν φυσιολογική μορφολογία. δ.- Επάρματα QRS εμφανίζονται σταθερά πριν το P. 85. Στον πτερυγισμό των κόλπων: α.- Ο ρυθμός των κολπικών συστολών είναι /min. β.- Οι κόλποι και οι κοιλίες πάλλονται με διαφορετικό ρυθμό. γ.- Όλα τα ερεθίσματα διαβιβάζονται προς τις κοιλίες. δ.- Κανένα ερέθισμα δεν διαβιβάζεται προς τις κοιλίες. 86. Η μαρμαρυγή των κόλπων εμφανίζεται όταν: α.- Η συχνότητα των κολπικών συστολών είναι άνω των 400/min. β.- Ολόκληρο το μυοκάρδιο των κόλπων διεγείρεται ομοιογενώς. γ.- Τα επάρματα Ρ εμφανίζονται σε κανονικά χρονικά διαστήματα. δ.- Καμία από τις παραπάνω απαντήσεις δεν είναι σωστή. 87. Η διέγερση του δεξιού πνευμονογαστρικού νεύρου που νευρώνει την καρδιά επιφέρει: α.- Αύξηση της έντασης συστολής του μυοκαρδίου. β.- Ελάττωση της συχνότητας της καρδιακής λειτουργίας. γ.- Προκαλεί εκπόλωση της μεμβράνης των μυοκαρδιακών ινών. δ.- Αυξάνει την ταχύτητα διαδόσεως του ερεθίσματος στον δεξιό κόλπο. 88. Η δράση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος στην καρδιά επιφέρει: α.- Απελευθέρωση της νευροδιαβιβαστικής ουσίας-αδρεναλίνη. β.- Αύξηση της εισροής στα κύτταρα ιόντων Ca++. γ.- Αναστολή της δραστηριότητας των αντλιών Na+-K+. δ.- Ελάττωση του ύψους του δυναμικού δράσεως των καρδιακών ινών. 89. Η υπερασβεσταιμία οδηγεί σε: α.- Συστολική παύλα. β.- Διαστολική παύλα. γ.- Δεν επηρεάζει την διάρκεια της διαστολής. δ.- Καμία από τις παραπάνω απαντήσεις δεν είναι σωστή. Σελίδα 10 από 156

11 90. Αύξηση της διαπερατότητας της μεμβράνης των μυοκαρδιακών ινών για τα ιόντα Κ+ προκαλεί την: α.- Εκπόλωσή της. β.-υπερπόλωσή της. γ.- Δημιουργία ρεύματος Κ+ προς τον εσωτερικό χώρο. δ.- Ταχύτερη διάνοιξη των διαύλων Ca Η δράση της ακετυλοχολίνης στο μυοκάρδιο είναι: α.- Διεγερτική. β.- Ανασταλτική. γ.- Ίδια με την επενέργειά της στις σκελετικές μυϊκές ίνες. δ.- Η υπερπόλωση της μεμβράνης από αυξημένη είσοδο των Na Ο βαθμός διατάσεως των καρδιακών τοιχωμάτων κατά το τέλος της διαστολής ονομάζεται: α.- Προφόρτιση. β.- Μεταφόρτιση. γ.- Ετερομετρική προσαρμογή. δ.- Ομοιομετρική προσαρμογή. 93. Όταν απότομα αυξηθούν οι περιφερικές αντιστάσεις, ο όγκος παλμού που θα εξωθείται: α.- Είναι μικρότερος. β.- Είναι μεγαλύτερος. γ.- Δεν θα επηρεασθεί. δ.- Εξαρτάται μόνο από τον βαθμό πληρώσεως της καρδιακής κοιλότητας. 94. Με τον ίδιο βαθμό πληρώσεως της καρδιακής κοιλότητας και αυξημένο συμπαθητικό τόνο θα έχουμε: α.- Ελάττωση του όγκου παλμού. β.- Ελάττωση του υπολειπόμενου όγκου αίματος. γ.- Αύξηση του υπολειπόμενου όγκου αίματος. δ.- Καμία από τις παραπάνω απαντήσεις δεν είναι σωστή. 95. Η κεντρική φλεβική πίεση είναι: α.- Η πίεση στον δεξιό κόλπο. β.- Η πίεση στα τριχοειδή. γ.- Η πίεση στα μεγάλα φλεβικά στελέχη της κοιλίας. δ.- Ίση με την μέση αρτηριακή πίεση. 96. Στο σύστημα χαμηλής πιέσεως ανήκει: α.- Το σύστημα αντιστάσεων. β.- Το σύστημα χωρητικότητας. γ.- Μόνο η πνευμονική κυκλοφορία. δ.- Μόνο ο αριστερός κόλπος. 97. Στο σύστημα αντιστάσεων ανήκει: α.- Το σύστημα υψηλής πιέσεως. β.- Το σύστημα χαμηλής πιέσεως. γ.- Η πνευμονική κυκλοφορία. δ.- Ο δεξιός κόλπος. 98. Ένα άτομο μπορεί συνειδητά να αυξήσει τον ΚΛΑΑ: α.- Μέχρι την τιμή που εμφανίζεται σε πολύ έντονη μυϊκή εργασία. β.- Μέχρι την τιμή που εμφανίζεται σε μέτρια μυϊκή εργασία. γ.- Απεριόριστα. δ.- Καμία από τις παραπάνω απαντήσεις δεν είναι σωστή. Σελίδα 11 από 156

12 99. Για το μυοκάρδιο είναι λάθος ότι: α.- Αποτελεί λειτουργικό συγκύτιο. β.- Αποτελεί ιστολογικό συγκύτιο. γ.- Εχει εμβόλιμους δίσκους μεταξύ των ινών. δ.- Είναι παχύτερο στις κοιλίες από ότι στους κόλπους. 100.Για τη μιτροειδή βαλβίδα ισχύει ότι: α.- Η σύγκλεισή της προκαλείται κατά την έναρξη διαστολής των κοιλιών. β.- Η σύγκλεισή της εξαρτάται αποκλειστικά από τη σύσπαση των θηλοειδών μυών. γ.- Είναι κλειστή κατά τη φάση της ισοογκομετρικής συστολής. δ.- Είναι ανοικτή κατά τη φάση εξωθήσεως Κατά τη φάση τάσεως ή ισοογκομετρικής συστολής α.- Οι κολποκοιλιακές βαλβίδες είναι ανοικτές. β.- Οι μηνοειδείς βαλβίδες είναι ανοικτές. γ.- Ολες οι βαλβίδες είναι κλειστές. δ.- Δεν υπάρχει καμία μεταβολή υδροστατικής πιέσεως εντός των κοιλιών Για τη φάση εξωθήσεως του καρδιακού κύκλου ισχύει ότι: α.- Η πίεση εντός των κοιλιών είναι μικρότερη της διαστολικής πιέσεως. β.- Οι κολποκοιλιακές βαλβίδες είναι ανοικτές. γ.- Εξωθείται αίμα από τους κόλπους προς τις κοιλίες. δ.- Διαρκεί κατά μέσο όρο 250 msec Για τη φάση εξωθήσεως δεν ισχύει ότι: α.- Οι μέγιστες πιέσεις εντός των κοιλιών είναι 125 mm Hg αριστερά και 25 mm Hg δεξιά. β.- Οι κολποκοιλιακές βαλβίδες ανοίγουν όταν οι πιέσεις στις κοιλίες είναι 10 mm Hg δεξιά και 80 mm Hg αριστερά. γ.- Οι μηνοειδείς βαλβίδες ανοίγουν όταν οι πιέσεις στις κοιλίες υπερβούν τις πιέσεις στα αντίστοιχα μεγάλα αγγεία. δ.- Το μυοκάρδιο των κοιλιών εκτελεί θετική και αρνητική αυξοτονική συστολή Για τη φάση χαλάσεως είναι λάθος ότι: α.- Ανήκει στη συστολική φάση του καρδιακού κύκλου. β.- Διαρκεί περίπου 80 msec. γ.- Δεν μεταβάλλεται ο όγκος των καρδιακών κοιλοτήτων. δ.- Ολες οι βαλβίδες είναι κλειστές Για τη φάση πληρώσεως του καρδιακού κύκλου είναι λάθος ότι: α.- Η κολπική συστολή συμβάλλει στην πλήρωση των κοιλιών κατά 20-25%. β.- Η πλήρωση των κοιλιών με αίμα οφείλεται στη διαφορά πιέσεως μεταξύ κόλπων και κοιλιών. γ.- Οι κολποκοιλιακές βαλβίδες είναι κλειστές. δ.- Η φάση πληρώσεως αρχίζει όταν η ενδοκοιλιακή πίεση γίνει κατώτερη της ενδοκολπικής Για τον καρδιακό κύκλο ισχύει ότι: α.- Επί ρυθμού συστολών 72/min διαρκεί 350 msec. β.- Η συστολική φάση διαρκεί περισσότερο από τη διαστολική. γ.- Σε έντονη ταχυκαρδία η φάση συστολής διαρκεί όσο και η φάση διαστολής. δ.- Φυσιολογικά στην ηρεμία η διάρκεια της συστολής είναι διπλάσια της διαστολής Για την καρδιακή ώση ισχύει ότι: α.- Ακροάται στο 2ο μεσοπλεύριο διάστημα αριστερά του στέρνου. β.- Εχει συχνότητα 20 Hz. γ.- Οφείλεται στη μεταβολή του σχήματος της καρδιάς κατά τη διαστολική φάση. Σελίδα 12 από 156

13 δ.- Ψηλαφάται στο 5ο μεσοπλεύριο διάστημα αριστερά στη μεσοκλειδική γραμμή Για την κυκλοφορία του αίματος κατά την ενδομήτρια περίοδο ισχύει ότι: α.- Η οξυγόνωση του αίματος γίνεται στους πνεύμονες του εμβρύου. β.- Οι δύο κόλποι και οι δύο κοιλίες έχουν άμεση ή έμμεση σύνδεση μεταξύ τους. γ.- Το μεγαλύτερο ποσοστό του αίματος της δεξιάς κοιλίας διοχετεύεται στη (συστηματική) μεγάλη κυκλοφορία με τον βοτάλλειο πόρο. δ.- Η μικρή και μεγάλη κυκλοφορία ευρίσκονται σε σύνδεση εν παραλλήλω Για τον καρδιακό κύκλο ισχύουν όλα εκτός από το ότι: α.- Η συστολή του δεξιού κόλπου αρχίζει πριν τη συστολή του αριστερού. β.- Η συστολή της δεξιάς κοιλίας αρχίζει πριν τη συστολή της αριστερής. γ.- Η φάση εξωθήσεως στη δεξιά κοιλία αρχίζει πριν από την αντίστοιχη φάση στην αριστερή. δ.- Η σύγκλειση της δεξιάς μηνοειδούς βαλβίδας γίνεται αργότερα από την αριστερή Για τον πρώτο καρδιακό ήχο είναι λάθος ότι: α.- Συμπίπτει με το έπαρμα R του ηλεκτροκαρδιογραφήματος. β.- Είναι συστολικός. γ.- Εχει αυξημένη ένταση στη βραδυκαρδία. δ.- Εμφανίζει συχνότητα Hz Για τον δεύτερο καρδιακό ήχο δεν ισχύει ότι: α.- Αντιστοιχεί στο έπαρμα Τ του ΗΚΓ. β.- Εχει συχνότητα 50 Hz. γ.- Οφείλεται κυρίως στη σύγκλειση των κολποκοιλιακών βαλβίδων. δ.- Η έντασή του εξαρτάται κυρίως από την πίεση που επικρατεί στα μεγάλα αγγεία Για τον τρίτο καρδιακό ήχο δεν ισχύει ότι: α.- Ακροάται φυσιολογικά στα παιδιά. β.- Είναι συστολικός ήχος. γ.- Οφείλεται σε δονήσεις του τοιχώματος των κοιλιών κατά την εισροή αίματος από τους κόλπους. δ.- Είναι πιο έντονος σε ανεπάρκεια της μιτροειδούς Για τον τέταρτο καρδιακό ήχο είναι λάθος ότι: α.- Ακροάται φυσιολογικά στους ενήλικες. β.- Είναι μικρής εντάσεως και χαμηλής συχνότητας (20 Hz). γ.- Προηγείται άμεσα του πρώτου ήχου. δ.- Παράγεται εξαιτίας εισροής αίματος στις κοιλίες κατά την κολπική συστολή Για τις θέσεις ακροάσεως των δονήσεων των βαλβίδων είναι λάθος ότι: α.- Για την αορτική βαλβίδα το 2ο μεσοπλεύριο διάστημα δεξιά πλάι στο στέρνο. β.- Για τη βαλβίδα της πνευμονικής το 2ο μεσοπλεύριο διάστημα αριστερά πλάι στο στέρνο. γ.- Για την τριγλώχινα το 5ο μεσοπλεύριο διάστημα δεξιά πλάι στο στέρνο. δ.- Για τη μιτροειδή το 5ο μεσοπλεύριο διάστημα αριστερά στη μεσοκλειδική γραμμή Για τα φυσήματα είναι λάθος ότι: α.- Παράγονται όταν αυξάνεται η ταχύτητα ροής του αίματος. β.- Παράγονται όταν αυξάνεται η γλοιότητα του αίματος. γ.- Παράγονται όταν ελαττώνεται το εμβαδόν διατομής του αγγείου. δ.- Οφείλεται η παραγωγή τους στη μετατροπή της γραμμικής ροής του αίματος σε στροβιλώδη Για τα βαλβιδικά φυσήματα δεν ισχύει ότι σε: α.- Στένωση της αορτικής βαλβίδα ακροάται συστολικό φύσημα. β.- Ανεπάρκεια πνευμονικής βαλβίδας ακροάται έντονο συστολικό φύσημα. γ.- Στένωση μιτροειδούς ακροάται διαστολικό φύσημα. δ.- Ανεπάρκεια τριχλώχινας ακροάται συστολικό φύσημα. Σελίδα 13 από 156

14 117. Για τα μη βαλβιδικά φυσήματα είναι λάθος ότι: α.- Απαντούν συνήθως σε καταστάσεις ελαττωμένης γλοιότητας αίματος, στις αναιμίες. β.- Παράγονται σε ανευρύσματα μεγάλων αγγείων. γ.- Ακροώνται σε ανοικτό βοττάλειο πόρο. δ.- Οταν οφείλονται σε αρτηριοφλεβική επικοινωνία είναι συνήθως διαστολικά Για τη συχνότητα του αρτηριακού σφυγμού είναι λάθος ότι: α.- Αντιστοιχεί στον αριθμό ψηλαφητών σφύξεων ανά min. β.- Ισοδυναμεί απόλυτα με τη συχνότητα των καρδιακών συστολών. γ.- Ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία. δ.- Αυξάνεται κατά τη μυϊκή εργασία και τον πυρετό Για την ταχύτητα του αρτηριακού σφυγμού δεν ισχύει ότι: α.- Σχετίζεται με την ταχύτητα του αίματος στις αρτηρίες. β.- Είναι αυξημένη όταν το εύρος πιέσεως είναι μεγάλο. γ.- Σχετίζεται με την ταχύτητα μεταβολής πιέσεως στο εξεταζόμενο αγγείο. δ.- Ταχύς σφυγμός εμφανίζεται στην ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας Για το ερεθισματαγωγό σύστημα της καρδιάς είναι λάθος ότι: α.- Τα κύτταρα που το αποτελούν είναι πλήρως διαφοροποιημένα. β.- Τα κύτταρά του χαρακτηρίζονται από την παρουσία μικρού αριθμού μιτοχονδρίων και μυϊκών ινιδίων. γ.- Τα κύτταρά του περιέχουν άφθονο γλυκογόνο. δ.- Ολα τα τμήματά του μπορούν να εμφανίσουν αυτονομία και αυτοματία Για το Πρωτεύον κέντρο ή φλεβόκομβο ισχύει ότι: α.- Ευρίσκεται στο όπισθο τοίχωμα του αριστερού κόλπου. β.- Ευρίσκεται στο μεσοκολπικό διάφραγμα υπενδοκαρδιακά κοντά στην εκβολή του στεφανιαίου κόλπου. γ.- Η διάρκεια των δυναμικών δράσεως των ινών του, είναι μεγαλύτερη εκείνης του μυοκαρδίου των κόλπων. δ.- Τα βηματοδοτικά κύτταρα τύπου P είναι πλήρως διαφοροποιημένα Για το ΗΚΓ είναι λάθος ότι: α.- Αποτελεί καταγραφή της αθροιστικής ηλεκτρικής δραστηριότητας της καρδιάς στο χρόνο. β.- Το έπαρμα P αντιστοιχεί στη συστολή των κόλπων. γ.- Το έπαρμα Τ αντιστοιχεί στην αποδρομή του ερεθίσματος από τις κοιλίες. δ.- Το σύμπλεγμα QRS αντιστοιχεί στην διάδοση του ερεθίσματος στο μυοκάρδιο των κοιλιών Τι δεν ισχύει για τα δυναμικά δράσεως (Δ.Δ.) των μυοκαρδιακών ινών: α.- Η διάρκεια των Δ.Δ. των βηματοδοτικών ινών αυξάνεται προοδευτικά από τους κόλπους προς τις κοιλίες. β.- Η επαναπόλωση των Δ.Δ. γίνεται ταχύτερα στο λειτουργικό παρά στο αντίστοιχο βηματοδοτικό μυοκάρδιο. γ.- Η διάρκεια των Δ.Δ. του λειτουργικού μυοκαρδίου των κοιλιών είναι μεγαλύτερη από εκείνη των ινών του Purkinje. δ.- Στα κύτταρα του φλεβόκομβου η ανερέθιστη περίοδος μπορεί να υπερβαίνει τη διάρκεια του (Δ.Δ.) Για το ΗΚΓ είναι λάθος ότι πληροφορεί για: α.- Τα μηχανικά φαινόμενα της καρδιακής λειτουργίας. β.- Την παραγωγή και αγωγή του ερεθίσματος. γ.- Ηλεκτρολυτικές διαταραχές. δ.- Διαταραχές αιματώσεως και οξυγονώσεως του μυοκαρδίου Για τις κολπικές έκτακτες συστολές είναι λάθος ότι: α.- Το έπαρμα Ρ είναι γενικά ελαφρά παραμορφωμένο. β.- Δεν υπάρχει αναπληρωματική παύλα. γ.- Το ετερότοπο ερέθισμα προέρχεται από το δεμάτιο του His ή τις ίνες του Purkinje. δ.- Η παραμόρφωση του ΗΚΓ είναι μεγαλύτερη όταν το ετερότοπο κέντρο απέχει περισσότερο από το πρωτεύον Σελίδα 14 από 156

15 κέντρο Για τις κοιλιακές έκτακτες συστολές δεν ισχύει ότι: α.- Προέρχονται από ερεθίσματα που γεννώνται στο μυοκάρδιο των κοιλίων. β.- Το σύμπλεγμα QRS είναι ακανόνιστο και εντελώς ανώμαλο. γ.- Προκαλούν συστολή των κόλπων. δ.- Προκαλούν εμφάνιση αναπληρωματικής παύλας Η διαφορά μεταξύ πάχους μυοκαρδίου δεξιάς και αριστερής κοιλίας δεν οφείλεται: α.- Στον αριθμό μυϊκών ινών. β.- Στο πάχος μυικών ινών. γ.- Σε ανάγκη προωθήσεως του αίματος στην περιφέρεια (αυξημένες περ.αντιστάσεις). δ.- Στο φύλο και την ηλικία Η σύγκλειση της μιτροειδούς βαλβίδας προκαλείται από την: α.- Ρυθμικότητα παραγωγής ερεθίσματος του φλεβόκομβου. β.- Συστολή των θηλοειδών μυών. γ.- Άνοδο της πιέσεως στην αριστερή κοιλία. δ.- Άνοδο της πιέσεως στον αριστερό κόλπο Η μιτροειδής βαλβίδα: α.- Ευρίσκεται στην δεξιά καρδία. β.- Ελέγχει την εκροή του αίματος από τον αριστερό στον δεξιό κόλπο. γ.- Επιτρέπει την επικοινωνία αριστερού κόλπου-αριστεράς κοιλίας. δ.- Φέρει τρεις γλωχίνες Για τις μηνοειδείς βαλβίδες φυσιολογικά ισχύει ότι: α.- Ευρίσκονται στη θέση εκροής των μεγάλων φλεβών. β.- Ευρίσκονται μεταξύ κόλπων και κοιλιών. γ.- Είναι κλειστές κατά τη συστολή. δ.- Είναι ανοικτές στη διαστολική φάση. ε.- Είναι ανοικτές στη συστολική φάση (φάση εξωθήσεως) Για τη φάση τάσεως του καρδιακού κύκλου ισχύει ότι: α.- Η ένταση συστολής των κοιλιών σε όλη τη διάρκεια της φάσεως διατηρείται ίδια. β.- Οι κολποκοιλιακές βαλβίδες είναι ανοικτές. γ.- Διαρκεί 3 sec. δ.- Αυξάνει ο όγκος των κοιλιών. ε.- Οι κολποκοιλιακές βαλβίδες προβάλλουν στους κόλπους Για τη φάση εξωθήσεως του καρδιακού κύκλου ισχύει ότι: α.- Η πίεση στα μεγάλα αγγεία παρακολουθεί τις μεταβολές πιέσεως στους αντίστοιχους κόλπους. β.- Οι μηνοειδείς βαλβίδες διανοίγονται σε πιέσεις mm Hg δεξιά. γ.- Το μυοκάρδιο εκτελεί μία θετική και μία αρνητική αυξοτονική συστολή. δ.- Ανήκει στη διαστολική φάση της καρδιάς Για τη φάση χαλάσεως ισχύει: α.- Καλείται και φάση ισοογκομετρικής συστολής. β.- Έχει διάρκεια 2 sec. γ.- Η ενδοκοιλιακή πίεση αυξάνεται ταχύτατα. δ.- Παρατηρείται ελάττωση της χωρητικότητας των κοιλιών. ε.- Διαρκεί συνήθως msec Για τη φάση πληρώσεως ισχύει ότι: α.- Αφορά την πλήρωση των κόλπων με αίμα. β.- Διαρκεί 300 msec. γ.- Τελειώνει την στιγμή που θα αρχίσει η επόμενη συστολή των κοιλιών. Σελίδα 15 από 156

16 δ.- Οι κόλποι συμβάλλουν στην πλήρωση των κοιλιών κατά το 50-60% και στην ταχυκαρδία κατά 80% Σε φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό 80 παλμοί/min ισχύει ότι: α.- Η διάρκεια του καρδιακού κύκλου αντιστοιχεί σε msec. β.- Η συστολική φάση διαρκεί 270 msec. γ.- Η διαστολική φάση διαρκεί msec. δ.- Οι δύο φάσεις είναι ισόχρονες Κατά τον καρδιακό κύκλο ισχύει ότι: α.- Η συστολή του δεξιού κόλπου αρχίζει μετά τη συστολή του αριστερού. β.- Η συστολή της δεξιάς κοιλίας αρχίζει νωρίτερα από της αριστερής. γ.- Η φάση εξωθήσεως στην δεξιά αρχίζει πριν από την αντίστοιχη φάση στην αριστερή. δ.- Η σύγκλειση της δεξιάς μηνοειδούς βαλβίδας συμβαίνει νωρίτερα από της αριστερής Κατά τον ιδιοκοιλιακό ρυθμό ισχύει ότι: α.- Το ετερότοπο ερέθισμα διεγείρει το μυοκάρδιο των κόλπων. β.- Υπάρχει πλήρης κολποκοιλιακός αποκλεισμός. γ.- Κόλποι και κοιλίες πάλλονται με τον ίδιο ρυθμό. δ.- Καμία από τις ανωτέρω απαντήσεις δεν είναι σωστή Στον κολποκοιλιακό αποκλεισμό με περιόδους Wenckenbach: α.- Το PQ στο ΗΚΓ έχει μεγάλη διάρκεια. β.- Κόλποι και κοιλίες πάλλονται με ξεχωριστούς ρυθμούς. γ.- Παρουσιάζεται μία συνεχής αυξανόμενη διάρκεια του PQ. δ.- Τίποτα από τα ανωτέρω δεν είναι αληθές Ο πτερυγισμός των κόλπων: α.- Εμφανίζει ρυθμό κολπικών συστολών μεγαλύτερο των 370/min. β.- Είναι ασύμβατος με τη ζωή. γ.- Ο κολποκοιλιακός κόμβος διαβιβάζει όλα τα ερεθίσματα στις κοιλίες. δ.- Συχνά συνδυάζεται με κολποκοιλιακό αποκλεισμό. ε.- Είναι ταυτόσημος με την κολπική μαρμαρυγή Η κοιλιακή μαρμαρυγή: α.- Είναι φαινόμενο συμβατό με τη ζωή. β.- Χαρακτηρίζεται από έντονη κοιλιακή ταχυκαρδία με ρυθμό άνω των 220 συστολών/min. γ.- Συνδυάζεται με ελάττωση του όγκου παλμού κατά 50% περίπου. δ.- Χαρακτηρίζεται ηλεκτροκαρδιογραφικά από αλλεπάλληλα F κύματα. ε.- Καμία από τις ανωτέρω απαντήσεις δεν είναι σωστή Σε ισχαιμική βλάβη του μυοκαρδίου εμφανίζεται αυξημένη: α.- Πόλωση κυτταρικής μεμβράνης σε ηρεμία. β.- Ταχύτητα εκπολώσεως κατά την άφιξη του ερεθίσματος. γ.- Ταχύτητα επαναπολώσεως των κυττάρων του. δ.- Καμία από τις ανωτέρω απαντήσεις δεν είναι σωστή. 142.Το έμφραγμα του μυοκαρδίου χαρακτηρίζεται ηλεκτροκαρδιογραφικά από: α.- Πτώση του ST στις μονοπολικές αγωγές που αντικρύζουν άμεσα την θέση του στο αρχικό ή οξύ στάδιο. β.- Καμία μεταβολή του ST. γ.- Έντονο έπαρμα R και οξυκόρυφο T αφού περάσουν δύο ημέρες. δ.- Μετά αρκετό χρονικό διάστημα διατήρηση βαθέως Q ή συμπλέγματος QS Στο ΗΚΓ παρατηρείται σε: α.- Υπονατριαιμία: Πτώση του ύψους των επαρμάτων. β.- Υπασβεστιαιμία: Επιμήκυνση ST και QT. γ.- Έντονη υποκαλιαιμία: Υψηλά Τ και ελάττωση του διαστήματος PQ. δ.- Υπερκαλιαιμία: Υψηλά και οξυκόρυφα Τ. Σελίδα 16 από 156

17 144. Είναι λάθος ότι ο ΚΛΟΑ: α.- Ποικίλει ανάλογα με το φύλο, την ηλικία και τη σωματική διάπλαση. β.- Ρυθμίζεται αποκλειστικά από τη λειτουργία ενδοκαρδιακών μηχανισμών. γ.- Επηρεάζεται κυρίως από παράγοντες που καθορίζουν τη φλεβική επαναφορά. δ.- Διέγερση του συμπαθητικού μπορεί να προκαλέσει αύξησή του κατά 100% Για τα τριχοειδή ισχύει ότι: α.- Είναι ανοικτά όταν η πίεση διανοίξεως είναι μεγαλύτερη της πιέσεως τροφοδοτήσεως. β.- Η πίεση τροφοδοτήσεως είναι ανεξάρτητη του βαθμού διαστολής τους. γ.- Η πίεση τροφοδοτήσεως εξαρτάται από τον τόνο των προτριχοειδικών σφιγκτήρων. δ.- Η αύξηση του τόνου των προτριχοειδικών σφιγκτήρων επιφέρει αύξηση της πιέσεως τροφοδοτήσεως Είναι σωστό ότι: α.- Η συνολική επιφάνεια τριχοειδών στον ενήλικα είναι m2. β.- Στα τριχοειδή ευρίσκεται το 5-6% του συνολικού όγκου του αίματος. γ.- Η ανταλλαγή ουσιών στα τριχοειδή γίνεται αποκλειστικά με ενεργητική μεταφορά. δ.- Τριχοειδή με συνεχές ενδοθηλιακό τοίχωμα απαντούν κυρίως στο ήπαρ και τον μυελό των οστών Είναι σωστό ότι: α.- Τα τριχοειδή του ήπατος εμφανίζουν αυξημένη διαβατότητα. β.- Η διακίνηση ύδατος διαμέσου του τοιχώματος των τριχοειδών είναι ανεξάρτητη της πιέσεως διηθήσεως. γ.- Το τοίχωμα των τριχοειδών είναι αδιαπέραστο στο Ν2, CO2 και την αιθανόλη. δ.- Η τιμή κολλοειδωσμωτικής πιέσεως στο διάμεσο υγρό είναι φυσιολογικά 25 mm Hg Για τα λεμφαγγεία ισχύει ότι: α.- Τα μεγάλου μεγέθους εμφανίζουν τοίχωμα που περιέχει λείες μυϊκές και ελαστικές ίνες. β.- Η υδροστατική πίεση στο εσωτερικό τους κυμαίνεται από mm Hg φυσιολογικά. γ.- Η ταχύτητα ροής της λέμφου σ αυτά είναι ανεξάρτητη του ρυθμού παραγωγής της. δ.- Υπάρχουν σε όλα τα όργανα και τους ιστούς Για τις αφυδατώσεις είναι λάθος ότι: α.- Στην ισότονη αφυδάτωση εμφανίζεται ελάττωση του όγκου του εξωκυττάριου ύδατος χωρίς μεταβολή της ωσμωτικότητάς του. β.- Στην υπέρτονη αφυδάτωση παρουσιάζεται αύξηση του συνολικού όγκου ύδατος. γ.- Η υπότονη αφυδάτωση επέρχεται κυρίως κατά την έλλειψη Νa+. δ.- Η υπέρτονη αφυδάτωση εμφανίζεται συνήθως στον σακχαρώδη διαβήτη και σε ορισμένες νεφροπάθειες Οίδημα δεν προκαλείται σε αύξηση της: α.- Κολλοειδωσμωτικής πιέσεως. β.- Διαπερατότητας του τοιχώματος των τριχοειδών. γ.- Ενδοτριχοειδικής πιέσεως. δ.- Συνολικής ποσότητας ιόντων Νa+ και Cl- στο εξωκυττάριο υγρό Για την κεντρική φλεβική πίεση ισχύει ότι: α.- Αυξάνεται με αύξηση του ΚΛΟΑ. β.- Είναι ανεξάρτητη από την τιμή του ΚΛΟΑ. γ.- Είναι ανεξάρτητη του συνολικού όγκου του αίματος και των μεταβολών του αγγειακού τόνου. δ.- Αντιστοιχεί στην πίεση που επικρατεί στον δεξιό κόλπο Κατά τη διάρκεια του εγκλιματισμού σε μεγάλο υψόμετρο, αυξάνει η: α.- Ευαισθησία των καρωτιδικών σωματίων στην υποξία. β.- Ευαισθησία των κεντρικών χημειοϋποδοχέων στην υποξία. γ.- Συγκέντρωση των HCO3- στο αίμα. δ.- Συγκέντρωση των HCO3- στον εγκέφαλο. ε.- Ικανότητα αποδεσμεύσεως του Ο2 από την αιμοσφαιρίνη. Σελίδα 17 από 156

18 153. Η καμπύλη καρδιακής λειτουργίας είναι γραφική συσχέτιση: α.- Του ΚΛΟΑ με την κεντρική φλεβική πίεση. β.- Των μεταβολών της αρτηριακής πιέσεως με τον όγκο παλμού. γ.- Του ΚΛΟΑ με την αρτηριακή πίεση. δ.- Της συσταλτικότητας του μυοκαρδίου με την αρτηριακή πίεση Στο σύστημα αντιστάσεων του κυκλοφορικού συστήματος συμπεριλαμβάνεται και: α.- Ολόκληρη η πνευμονική κυκλοφορία. β.- Ο αριστερός κόλπος. γ.- Η αριστερή κοιλία. δ.- Το δίκτυο των φλεβών της μεγάλης κυκλοφορίας. ε.- Τα β και γ είναι σωστά Η προώθηση του αίματος μέσα στις φλέβες οφείλεται βασικά στη διαφορά πιέσεως που υπάρχει μεταξύ: α.- Του αρτηριακού και φλεβικού άκρου των τριχοειδών. β.- Του αρτηριακού άκρου των τριχοειδών και αριστερού κόλπου. γ.- Του φλεβικού άκρου των τριχοειδών και του δεξιού κόλπου. δ.- Της άνω και κάτω κοίλης φλέβας Στην ισότονη αφυδάτωση: α.- Ελαττώνεται ο όγκος του εξωκυττάριου υγρού. β.- Αυξάνεται ο όγκος των κυττάρων. γ.- Αυξάνεται η ωσμωτικότητα του εξωκυττάριου υγρού. δ.- Ελαττώνεται η ωσμωτικότητα του εξωκυττάριου υγρού Η υπέρτονη υπερυδάτωση: α.- Εμφανίζεται όταν χορηγούνται ενδοφλέβια υπέρτονα διαλύματα NaCl. β.- Χαρακτηρίζεται από υπερτονικότητα του εξωκυττάριου υγρού. γ.- Προκαλεί αύξηση του όγκου των κυττάρων. δ.- Οι α και β είναι σωστές. ε. Οι α και γ είναι σωστά 158. H επιβράδυνση της ταχύτητας αγωγής του ερεθίσματος στον κολποκοιλιακό κόμβο οφείλεται: α.- Στο μεγαλύτερο μέγεθος των κυττάρων του κολποκοιλιακού κόμβου σε σχέση με τα μυοκαρδιακά κύτταρα των κόλπων. β.- Στην ύπαρξη μεγάλου αριθμού χασματοσυνδέσεων μεταξύ των κυττάρων του κολποκοιλιακού κόμβου. γ.- Στον ταχύ ρυθμό εκπολώσεως. δ.- Δεν ισχύει κανένα από τα παραπάνω Για την κυκλοφορία κατά την ενδομήτρια περιόδο ισχύουν τα κατωτέρω, εκτός από: α.- Η οξυγόνωση του αίματος γίνεται στον πλακούντα. β.- Υπάρχει εν σειρά διασύνδεση αριστεράς και δεξιάς κοιλίας. γ.- Το οξυγονωμένο αίμα διά του ωοειδούς τρίματος περνάει στον αριστερό κόλπο. δ.- Η μεγαλύτερη ποσότητα οξυγονωμένου αίματος διαμέσου του Βοτάλλειου πόρου πηγαίνει στην αορτή Για το μυοκάρδιο είναι λάθος ότι: α.- Οι ίνες του εμφανίζουν εγκάρσια και επιμήκη γράμμωση. β.- Οι ίνες του αποτελούν ιστολογικό συγκύτιο. γ.- Τα κυτταρικά όρια των ινών του δεν αποτελούν εμπόδιο στη διάδοση της διέγερσης. δ.- Στα σημεία επαφής των ινών του εμφανίζονται οι εμβόλιμοι δίσκοι Για τη φάση τάσεως του καρδιακού κύκλου ισχύουν όλα εκτός από: α.- Οι κολποκοιλιακές βαλβίδες είναι ήδη κλειστές από την προηγηθείσα διαστολική φάση. β.- Διαρκεί σε ήρεμη καρδιακή λειτουργία msec. γ.- Παρ' όλη την αύξηση των ενδοκοιλιακών πιέσεων δεν παρατηρείται ελάττωση του όγκου των κοιλιών. δ.- Η προβολή των κολποκοιλιακών βαλβίδων προς τους κόλπους προκαλεί μικρή αύξηση της ενδοκολπικής πιέσεως. Σελίδα 18 από 156

19 162. Για τη φάση εξωθήσεως του καρδιακού κύκλου ισχύουν όλα εκτός από: α.- Κατά τη φάση εξωθήσεως το μυοκάρδιο των κοιλιών εκτελεί αρχικά μία θετική και στη συνέχεια μία αρνητική αυξοτονική συστολή. β.- Σε φυσιολογικό ενήλικα οι μηνοειδείς βαλβίδες της αορτής διανοίγονται σε τιμές πιέσεως mhg. γ.- Σε φυσιολογικό ενηλίκα οι μηνοειδείς βαλβίδες της πνευμονικής διανοίγονται σε τιμές πιέσεως mhg. δ.- Κατά τη φάση ταχείας εξωθήσεως εξωθείται το 65-70% του όγκου παλμού Για τον καρδιακό κύκλο ισχύουν όλα εκτός από ότι: α.- Η συστολή του δεξιού κόλπου αρχίζει μετά τη συστολή του αριστερού. β.- Η συστολή της δεξιάς κοιλίας αρχίζει αργότερα από τη συστολή της αριστερής. γ.- Η φάση εξωθήσεως στη δεξιά κοιλία αρχίζει νωρίτερα από αυτή της αριστερής. δ.- Η σύγκλειση της δεξιάς μηνοειδούς βαλβίδας συμβαίνει συνήθως αργότερα παρά της αριστερής Για την καρδιακή ώση ισχύουν όλα εκτός του ότι: α.- Εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της συστολής. β.- Οφείλεται σε μετακίνηση και στροφή της κορυφής της καρδιάς από πίσω και αριστερά προς τα εμπρός και δεξιά. γ.- Οφείλεται στη μεταβολή ελαστικότητας, σκληρότητας και του όγκου της καρδιάς στη φάση πληρώσεως του καρδιακού κύκλου. δ.- Ψηλαφάται συνήθως στο πέμπτο μεσοπλεύριο διάστημα αριστερά παρά την μεσοκλειδική γραμμή Για τα οιδήματα ισχύουν τα κατωτέρω εκτός από το ότι: α.- Κατά κανόνα αποτελούν περιπτώσεις ισότονης αφυδατώσεως. β.- Μπορεί να οφείλονται σε αύξηση της ενδοτριχοειδικής υδροστατικής πιέσεως. γ.- Μπορεί να οφείλονται σε πτώση κολλοειδωσμωτικής πιέσεως των τριχοειδών. δ.- Μπορεί να οφείλονται σε αύξηση διαπερατότητας του τριχοειδικού τοιχώματος Στην προώθηση αίματος στο φλεβικό σύστημα δεν συμβάλλει: α.- Η δράση των γραμμωτών μυών. β.- Η επίδραση των αναπνευστικών κινήσεων. γ.- Η αύξηση της κεντρικής φλεβικής πίεσης. δ.- Η επενέργεια της λειτουργίας της καρδιάς Η κεντρική φλεβική πίεση δεν εξαρτάται από : α.- Την τιμή του ΚΛΟΑ. β.- Τον ρυθμό επιστροφής του αίματος από την περιφέρεια στην δεξιά καρδία. γ.- Τις μεταβολές του συνολικού όγκου αίματος. δ.- Την τιμή του αιματοκρίτη. 168.Η ροή του αίματος στους νεφρούς Ελαττώνεται σε έντονη διέγερση του συμπαθητικού Φ.Ν.Σ. Είναι ανεξάρτητη από την αρτηριακή πίεση του αίματος. Είναι 10-30% του ΚΛΟΑ Είναι περίπου100cm 3 /min Ελαττώνεται σε έντονη διέγερση του συμπαθητικού Φ.Ν.Σ και είναι ανεξάρτητη από την αρτηριακή πίεση του αίματος. 169.Το αρχικό διήθημα διαφέρει από το πλάσμα στο ότι έχει χαμηλότερη συγκέντρωση: Νατρίου Καλίου Πρωτεϊνών Γλυκόζης Μόνο νατρίου, καλίου και πρωτεϊνών. 170.Η πίεση διηθήσεως στο νεφρώνα Σελίδα 19 από 156

20 Αυξάνεται με τη σύσπαση του προσαγωγού αρτηριδίου Αυξάνεται με τη σύσπαση του απαγωγού αρτηριδίου Ελαττώνεται όταν υπάρχει περίσσεια πρωτεϊνών στην κάψα του Βοwman Ελαττώνεται όταν αυξηθεί η καψική πίεση Αυξάνεται με τη σύσπαση του απαγωγού αρτηριδίου και ελαττώνεται όταν αυξηθεί η καψική πίεση. 171.Ο όγκος του εξωκυττάριου υγρού επηρεάζεται από όλα τα παρακάτω εκτός από: Την αλδοστερόνη Την αρτηριακή πίεση Τους χημειοϋποδοχείς Την αντιδιουρητική ορμόνη Τον αιματοκρίτη 172.Η αλδοστερόνη προκαλεί αύξηση όλων των παρακάτω εκτός: Της επαναρρόφησης νατρίου από τα ουροφόρα σωληνάρια Του όγκου του εξωκυττάριου υγρού Της έκκρισης καλίου Της συσταλτότητας του καρδιακού μυ Σε ανεπάρκεια αντιδιουρητικής ορμόνης, η ωσμωλικότητα των ούρων είναι : Ουσιαστικά μηδέν Μικρότερη από αυτήν του πλάσματος Φυσιολογική Μεγαλύτερη από αυτήν του πλάσματος Η αντιδιουρητική ορμόνη δρά μόνο : Στην αγκύλη του Henle Στα άπω εσπειραμένα σωληνάρια Στα αθροιστικά σωληνάρια Στα άπω εσπειραμένα και αθροιστικά σωληνάρια Στην αγκύλη του Henle και στα άπω εσπειραμένα σωληνάρια 175.Η αντιδιουρητική ορμόνη : Αναστέλλει τον μηχανισμό αντιρροής Αυξάνει τη διαπερατότητα των ουροφόρων σωληναρίων στο Η 2 Ο Αυξάνει την έκκριση ηλεκτρολυτών στα ουροφόρα σωληνάρια Κανένα από τα υπόλοιπα δεν είναι σωστό Προκαλεί την αποβολή μεγάλων ποσοτήτων υπότονων ούρων. 176.Το κέντρο της δίψας Ρυθμίζει την έκκριση της αντιδιουρητικής ορμόνης Βρίσκεται στον υποθάλαμο Ρυθμίζει την μακροχρόνια αλλά όχι την ημερήσια πρόσληψη ύδατος Δεν επηρεάζεται από την αγγειοτενσίνη ΙΙ Η παρασπειραματική συσκευή Διηθεί το αίμα των τριχοειδών αγγείων Επαναρροφά από το νεφρώνα ουσίες ζωτικής σημασίας Εκκρίνει ουσίες με ενεργό μεταφορά στο νεφρώνα Δρά σαν σφιγκτήρας στα άπω εσπειραμένα σωληνάρια Ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση 178.Οι σχισμές διηθήσεως του μαλπιγγειανού σωμάτιου Είναι μεγαλύτερες από τους "πόρους " των τριχοειδών Σελίδα 20 από 156