Θυρεοειδής αδένας Ο θυρεοειδής αδένας εκκρίνει Τ3 & Τ4, υπό τον έλεγχο του υποθαλάµου & της υπόφυσης Θυρεοειδικές ορµόνες Τυροσίνη + ιώδιο Τ 3 (βιολογικά δραστική) Τ 4
Θέση και Ιστολογικά Χαρακτηριστικά του Θυρεοειδούς Αδένα Λοβός Ισθµός 20gr στον ενήλικα Μπορεί να ψηλαφηθεί Ο καρκίνος του θυρεοειδή µπορεί να διαχωριστεί σε 4 κατηγορίες: Θηλοειδή Θυλακακοειδή Μυελώδη Αναπλαστικό Θυλακειδούς προέλευσης Παραθυλακειδούς προέλευσης επίπεδα καλσιτονίνης παρουσιάζονται συχνά σε ασθενείς µε µυελώδη καρκίνο οµή θυρεοειδούς αδένα Θυλάκια: Κολλοειδές: κύρια πρωτεΐνη είναι η θυρεοσφαιρίνη Θυλακοειδή κύτταρα: υπεύθυνα για την παγίδευση ιωδίου και σύνθεση θυρεοσφαιρίνης Ανάλογα µε τις ανάγκες, τα θυλακοειδή κύτταρα προσλαµβάνουν τη θυρεοσφαιρίνη και απελευθερώνουν τις θυρεοειδικές ορµόνες στο αίµα
Σύνθεση των θυρεοειδικών ορµονών Οι θυρεοειδικές ορµόνες αποτελούνται από δύο συζευµένα ιωδιωµένα κατάλοιπα τυροσίνης σχηµατίζονται µε την ιωδίωση καταλοίπων τυροσίνης της θυρεοσφαιρίνης (πρόδροµο µόριο) αποθηκεύονται στα θυρεοειδικά θυλάκια Αποθήκευση στον εξωκυττάριο χώρο! Θυρεοσφαιρίνη Γλυκοπρωτεΐνη που συντίθεται στο θυλακοειδές κύτταρο Μεγάλο ΜΒ (>600 kda) Αντιπροσωπεύει το µισό πρωτεϊνικό περιεχόµενο του θυρεοειδή ιαθέτει µικρό αριθµό καταλοίπων τυροσίνης (~100/µόριο θυρεοσφαιρίνης) και λίγα από αυτά ιωδιώνονται (<20) και συζεύγνηνται
Φυσιολογικά πρότυπα ιωδίωσης των θυρεοειδικών ορµονών ΗΤ 3 είναι πιο δραστική από την Τ 4 Η ανάστροφη Τ 3 (rt 3 ) δεν έχει γνωστή βιολογική δράση. ιαθέτει δύο άτοµα ιωδίου στον εξωτερικό βενζολικό δακτύλιο σε αντίθεση µε τηντ 3 που τα άτοµα ιωδίου είναι στον εσωτερικό βενζολικό δακτύλιο ΗΤ 3 και rt 3 βρίσκονται σε ισοµοριακές ποσότητες Σύνθεση & έκκριση θυρεοειδικών ορµονών 1.Παγίδευση ιωδίου & µεταφορά στον αυλό 2.Σύνθεση & έκκριση θυρεοσφαιρίνης (TG) 3. Ιωδίωση & σύζευξη τυροσινών 4.Ενδοκύτωση κολλοειδούς, πρωτεόλυση 5. Έκκριση Τ3 & Τ4
Σύνθεση θυρεοειδικών ορµονών Παγίδευση ιωδίου & έκκριση ΤG ΤοΙ - απορροφάται γρήγορα από τον γαστρεντερικό σωλήνα Ενεργός µεταφορά στο θυρεοειδή αδένα: NIS συνµεταφορέας Na + /I - (βασεοπλευρική µεµβράνη θυλακοειδούς κυττάρου, ενέργεια από την συνµεταφορά Na) Πολλά ανιόντα (υπερχλωρικό ClO 4-, υπερτεχνεϊκό και θειοκυανικό SCN - ) ανταγωνίζονται την πρόσληψη Ι - απότοθυρεοειδή Το ιώδιο εγκαταλείπει το θυλακοειδές κύτταρα, εισέρχεται στον αυλό του θυλακίου και µετατρέπεται σε Ι 0, από την υπεροξειδάση του θυρεοειδούς Συντίθεται και εκκρίνεται θυρεοσφαιρίνη Σύνθεση θυρεοειδικών ορµονών Ιωδίωση & σύζευξη τυροσινών της TG Στον αυλό του θυλακίου τα κατάλοιπα τυροσίνης της θυρεοσφαιρίνης αντιδρούν µε Ι 0 (ενσωµατώνοναι 1 ή 2 άτοµα ιωδίου) Εσωτερική αναδιάταξη θυρεοσφαιρίνης σύζευξη 2 ιωδιωµένων µορίων τυροσίνης Σχηµατισµός ΜΙΤ DIT T4 - T3 rt3 Οι θυρεοειδικές ορµόνες παραµένουν συνδεδεµένες στο µόριο της θυρεοσφαιρίνης (είναι ανενεργές) και αποθηκεύονται ως κολλοειδές στο θυρεοειδικό θυλάκιο
Πρόσληψη ιωδιωµένης TG από τα θυλακοειδή κύτταρα (πυνοκυττάρωση-ενδοκυττάρωση) Σύντηξηµε λυσοσωµάτιο υδρόλυση TG σχηµατισµός Τ4, Τ3 διϊδροθυρονίνης (DIT) και µονοϊωδοθυρονίνης (ΜΙΤ) ΑπελευθέρωσηΤ 3 και Τ 4 από το κυστίδιο και έξοδος τους στην κυκλοφορία Ο θυρεοειδής εκκρίνει στο αίµα 90% Τ4 10% Τ3 πολύ λίγη rτ3 Στους ιστούς η Τ 4 µεταβολίζεται σε Τ 3 και rt 3 Περίπου τα ¾ της Τ 3 της κυκλοφορίας προκύπτουν από την περιφερειακή µετατροπή της Τ 4, που πραγµατοποιείται κυρίως στο ήπαρ και τους νεφρούς Κυκλοφορία θυρεοειδικών ορµονών στο αίµα Σύνδεση µε πρωτεΐνες του πλάσµατος: εσµευτική σφαιρίνη της θυροξίνης (TBG) αλβουµίνη, τρανσθυρετίνη (TTR) Τ 3 (99,5%) και Τ 4 (99,98%) είναι δεσµευµένες Μόνο η ελεύθερη ορµόνη ασκεί τις δράσεις των θυρεοειδικών ορµονών στους ιστούς-στόχους Η µέτρηση της ολικής Τ4 ή Τ3 στο αίµα δεν είναι αξιόπιστη ΤΒG: Υπεύθυνη για το µεγαλύτερο ποσοστό δέσµευσης της θυροξίνης στο πλάσµα TBG σε κύηση, ηπατίτιδα, θεραπεία µε οιστρογόνα, χρόνια χρήση ηρωίνης, TBG σε χρήση στεροειδών και νεφρωσικό σύνδροµο εξαµενή θυρεοειδικών ορµονών µικρή µεταβολή των δραστικών συγκεντρώσεων των ορµονών από λεπτό σε λεπτό Αποθήκη Τ4 διαθέσιµης για τη σύνθεση Τ3 Παράταση χρόνου ηµιζωής: Τ4 (8 ηµέρες) και Τ3 (24 ώρες)
Περιφερική ενεργοποίηση της Τ4 για την παραγωγή Τ3 Θυρεοειδής: Τ 4 : Τ 3 =10 : 1 Ορισµένοι ιστοί αποϊωδιώνουν εκλεκτικά την Τ 4 παράγοντας Τ 3 και rt 3 ΗΤ 3 και rt 3 µπορούν να αποϊωδιωθούν περαιτέρω σε διϊωδοθυρονίνες (DIT) και µονοϊωδοθυρονίνες (ΜΙΤ) που είναι βιολογικά ανενεργές Η 5 /3 αποϊωδινάση (εξωτερικός δακτύλιος) παράγει Τ3 Η 5/3 αποϊωδινάση (εσωτερικός δακτύλιος) παράγει rt3 5 /3 αποϊωδινάση Τύπου 1: ήπαρ, νεφροί και θυρεοειδής. Είναι υπεύθυνη για την παραγωγή του µεγαλύτερου ποσοστού της Τ 3 που φτάνει στην κυκλοφορία Τύπου 2: υπόφυση, ΚΝΣ και πλακούντα. Εµπλέκεται στη µετατροπή της Τ 4 σε Τ 3 στους ιστούς αυτούς ΗΤ 3 που παράγεται στην υπόφυση εµπλέκεται στην παλίνδροµη αναστολή της απελευθέρωσης της θυρεοτροπίνης (θυρεοειδοτρόπου, TSH)
Μηχανισµός δράσης των θυρεοειδικών ορµονών ρουν µέσω πυρηνικών υποδοχέων Ετεροδιµερές THR-RXR Ασκούν δράσεις τόσο στο µεταβολισµό όσο και στην ανάπτυξη των ιστών Ενεργοποίηση ή καταστολή γονιδίων Από βιολογική άποψη η Τ 3 είναι πιο σηµαντική από την Τ 4 Η συνολική συγκέντρωση της Τ 4 είναι 50 φορές µεγαλύτερη της Τ 3 ΗΤ 3 έχει µεγαλύτερη βιολογική δραστικότητα επειδή: ΗΤ 4 είναι συνδεδεµένη (0.02% ελεύθερη) σε µεγαλύτερο βαθµό από την Τ 3 (0.5% ελεύθερη) Τα κύτταρα στόχοι µετατρέπουν την Τ 4 (µετά την είσοδό της στο κυτταρόπλασµα) σε Τ 3 Ο υποδοχέας των θυρεοειδικών ορµονών στον πυρήνα έχει 10πλάσια συγγένεια για την Τ 3 παρά την Τ 4 (Το 90% των υποδοχέων καλύπτονται από την Τ 3 )
ράσεις των θυρεοειδικών ορµονών Οι πρωτογενείς δράσεις των θυρεοειδικών ορµονών είναι η αύξησητουβασικούµεταβολικού ρυθµού και ο συντονισµός της φυσιολογικής αύξησης και ανάπτυξης. Οι θυρεοειδικές ορµόνες αυξάνουν τον βασικό µεταβολισµό Οι θυρεοειδικές ορµόνες αυξάνουν τον βασικό µεταβολισµό διεγείροντας τόσο τις καταβολικές όσο και τις αναβολικές οδούς των λιπών, υδατανθράκων και των πρωτεϊνών
Μεταβολισµός υδατανθράκων του ρυθµού ηπατική παραγωγής γλυκόζης διεγείροντας κυρίως τη γυκονεογένεση στο ήπαρ της διαθεσιµότητας των αρχικών ενώσεων που απαιτούνται για την αυξηµένη γλυκονεογένεση (πχ αµινοξέα και γλυκερόλη) Επαγωγή γλυκονεογενετικών ενζύµων (πχ φωσφοενολοπυροσταφυλική καρβοξυκινάση, πυροσταφυλική καρβοξυλάση, 6-φωσφατάση της γλυκόζης) Η συγκέντρωση γλυκόζης στο αίµα δεν αυξάνεται, επειδή αυξάνεται ταυτόχρονα και η έκκριση ινσουλίνης. Μεταβολισµός πρωτεϊνών Αύξηση πρωτεόλυσης (κυρίως στους µυς) παροχή αµινοξέων που απαιτούνται για γλυκονεογένεση ιέγερση σύνθεσης πρωτεϊνών Επειδήηαποδόµηση των πρωτεϊνών υπερβαίνει τη σύνθεση απώλεια πρωτεϊνών στο µυϊκό ιστό Θυρεοτοξίκωση (υπερθυρεοειδισµός): µυϊκή απίσχναση, αυξηµένη απώλεια αζώτου στα ούρα (ουρία)
Μεταβολισµός λιπιδίων Λιπόλυση: αποδόµηση αποθηκευµένων τριγλυκεριδίων (λιπώδης ιστός) γλυκερόλη και ελεύθερα λιπαρά οξέα ηπατική γλυκονεογένεση Λιπογένεση: είναι απαραίτητη η παρουσία µια µέτριας ποσότητας θυρεοειδικών ορµονών για τη φυσιολογική σύνθεση ελευθέρων λιπαρών οξέων στο ήπαρ. Τα πολύ αυξηµένα επίπεδα Τ 3 µετακινούν την ισορροπία προς όφελος της λιπόλυσης Επιτάχυνση ρυθµών παραγωγής γλυκόζης κατανάλωση ενέργειας (σύνθεση και αποδόµηση) αυξηµένη κατανάλωση οξυγόνου Μηχανισµός αύξησης του µεταβολικού ρυθµού Ο πρωτογενής µηχανισµός µέσω του οποίου οι θυρεοειδικές ορµόνες αυξάνουν το µεταβολικό ρυθµό είναι η διέγερση «ανώφελων κύκλων». Κατά τους ανώφελους κύκλους πραγµατοποιείται ταυτόχρονα καταβολισµός (διάσπαση) και αναβολισµός (σύνθεση) των τριγλυκεριδίων και των πρωτεϊνών. Ηδιαδικασίααυτήµοιάζει σπάταλη, είναι όµως σηµαντική για την παραγωγή της θερµότητας του σώµατος.
ραστηριότητα αντλίας Na + -K + Στο µυ, ήπαρ και νεφρούς η αυξηµένη κατανάλωση οξυγόνου συµβαδίζει µε αυξηµένη δραστηριότητα της αντλίας Na + -K + της πλασµατικής µεµβράνης Σύνθεση νέων µεταφορικών µονάδων αντλίας Na + -K + ΗΤ3: διεγείρει τη σύνθεση τόσο των α όσο και των β υποοµάδων της αντλίας Na + -K + Αυξάνει τη µεταγραφή σταθεροποιώντας το mrna που κωδικοποιεί την αντλία Na + -K + Η αύξηση της δραστικότητας της αντλίας Na + -K + της προϋποθέτει κατανάλωση ΑΤΡ κατανάλωση οξυγόνου παραγωγή θερµότητας Θυρεοειδικές ορµόνες & Θερµογένεση: Φαιός Λιπώδης Ιστός Οι θυρεοειδικές ορµόνες αυξάνουν την παραγωγή θερµότητας στο φαιό λιπώδη ιστό. Ο φαιός λιπώδης ιστός αποσυνδέει την οξειδωτική φωσφορυλίωση από την παραγωγή ΑΤΡ στα µιτοχόνδρια: Κατανάλωση Ο 2 + παραγωγή θερµότητα - ΑΤΡ Η µορφή αυτή παραγωγής θερµότητας είναι διαθέσιµη & σηµαντική όχι µόνο στα νεογνά, όπως πιστεύαµε µέχρι τώρα, αλλά και στους ενήλικες θερµογενίνη
Θυρεοειδικές ορµόνες & Θερµογένεση: ράση στο αυτόνοµο Νευρικό σύστηµα Οι θυρεοεικές αυξάνουν το ΒΜΡ αυξάνοντας τις θερµογενετικές δράσεις άλλων διεργασιών Τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορµονών δεν επηρεάζουν τα επίπεδα των κατεχολαµινών στο πλάσµα Η περίσσεια των θυρεοειδικών ορµονών αυξάνει την ευαισθησία των ιστών στη δράση των αδρενεργικών ορµονών (αυξηµένη έκφραση β αδρενεργικών υποδοχέων σε σκελετικό µυ, καρδιά και λιπώδη ιστό) Ηαυξηµένη έκφραση των β-αδρενεργικών υποδοχέων ως απόκριση στις θυρεοειδικές ορµόνες είναι ένας έµµεσος µηχανισµός αύξησης του µεταβολικού ρυθµού. Η αυξηµένη δραστηριότητα του συµπαθητικού νευρικού συστήµατος και των επινεφριδίων διεγείρει τη µεταβολική δραστηριότητα σε αρκετούς ιστούς. Φυσιολογικές δράσεις θυρεοειδικών ορµονών Παράµετρος Βασικός µεταβολισµός Μεταβολισµός υδατανθράκων Υποθυρεοειδισµός γλυκονεογένεσης γλυκογονόλυσης Φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης Υπέρθυρεοειδισµός γλυκονεογένεσης γλυκογονόλυσης Φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης Μεταβολισµός πρωτεϊνών Μεταβολισµός λιπιδίων θερµογένεση Αυτόνοµο νευρικό σύστηµα σύνθεσης πρωτεόλυσης λιπογένεσης λιπόλυσης χοληστερόλης Φυσιολογικά επίπεδα κατεχολαµινών ορού σύνθεσης πρωτεόλυσης Μυϊκή ατροφία λιπογένεσης λιπόλυσης χοληστερόλης Έκφρασης β-αδρενεργικών υποδοχέων (αυξηµένη ευαισθησία σε κατεχολαµίνες που παραµένουν σε φυσιολογικά επίπεδα)
Στον υπερθυρεοειδισµό, παρεκλίνει η ισορροπία ανάµεσα στον αναβολισµό και στον καταβολισµό, έτσι ώστε κυριαρχεί ο καταβολισµός. Ως αποτέλεσµα, οι ασθενείς εµφανίζουν µυϊκή φθορά και απώλεια των αποθηκών λίπους. Στην ασιτία, αλλάζει η σχετική έκφραση της τύπου 1 και τύπου 2 5 -αποϊωδινάσης, επιτρέποντας να διατηρηθεί ένας χαµηλός ρυθµός έκκρισης των θυρεοειδικών ορµονών µειώνεται ο βασικός µεταβολικός ρυθµός και διατηρούνται οι ενεργειακές αποθήκες του σώµατος. Ητύπου1 5 -αποϊωδινάση µειώνεται, µείωση της συγκέντρωσης Τ3 στην κυκλοφορία µείωση του µεταβολικού ρυθµού. Η δραστικότητα της τύπου 2 5 -αποϊωδινάσης δεν επηρεάζεται στη νηστεία, διασφαλίζοντας ότι τα τοπικά επίπεδα Τ3 στην υπόφυση είναι αρκετά υψηλά, ώστε να διατηρήσουν την καταστολή της έκκρισης TSH. Οι θυρεοειδικές ορµόνες είναι απαραίτητες για τη φυσιολογική αύξηση και ανάπτυξη Οι θυρεοειδικές ορµόνες συµβάλουν στο συντονισµό της φυσιολογικής αύξησης και ανάπτυξης, επιπρόσθετα του άξονα GH-IGF-1. Για τη φυσιολογική αύξηση και ανάπτυξη στα παιδιά απαιτούνται επαρκή επίπεδα θυρεοειδικών ορµονών. Ανεπάρκεια θυρεοειδικών ορµονών στην παιδική ηλικία κρετινισµός: µη αντιστρεπτή πνευµατική υστέρηση, νανισµός: αναστρέψιµος µε θεραπεία θυρεοειδικών ορµονών. Ο στόχος της εξέτασης των νεογνών για υποθυρεοειδισµό, είναι να εκτιµηθεί η λειτουργία του θυρεοειδή 2-4 ηµέρες µετά τη γέννηση και να χορηγηθεί θεραπεία µέσα σε 2 εβδοµάδες από τη γέννηση.
Ρύθµιση της έκκρισης των Θυρεοειδικών Ορµονών Υποθαλαµο-υποφυσεο-θυρεοειδικός άξονας ΤRH: εκλυτική ορµόνη της θυρεοτροπίνης TSH: θυρεοτροπίνη Ρύθµιση της έκκρισης των Θυρεοειδικών Ορµονών Υποθαλαµο-υποφυσεο-θυρεοειδικός άξονας Υποδοχέας TRH: αύξηση της σύνθεσης και έκκρισης TSH TSH: γλυκοπρωτεΐνη, 28 kda, α και β αλυσίδα Β αλυσίδα καθορίζει την ειδική δράση της ορµόνης Υποδοχείς TSH στα θυλακοειδή κύτταρα
Επίδραση της Θυρεοτροπίνης (TSH) στο Θυρεοειδή Πρόσληψη ιωδίου Ιωδίωση θυρεοσφαιρίνης Σύζευξη ιωδιωµένων τυροσινών για σχηµατισµό Τ 3 και Τ 4 συνδεδεµένων στη θυρεοσφαιρίνη Ενδοκυττάρωση ιωδιωµένης θυρεοσφαιρίνης\πρωτεόλυση ιωδιωµένης θυρεοσφαιρίνης Έκκριση Τ 3 και Τ 4 στη κυκλοφορία Υπερπλασία θυρεοειδούς αδένα (τροφική δράση TSH) ΗΤ 3 ασκεί αρνητική παλίνδροµη ρύθµιση στην έκκριση της θυρεοετροπίνης ΗΤ 3 και Τ 4 αναστέλλουν τη σύνθεση της TRH στον υποθάλαµο και την απελευθέρωση της TSH από την πρόσθια υπόφυση Έµµεση οδός παλίνδροµης ρύθµισης: Η ενδοκυτταρική Τ 3 µειώνει τον αριθµό των υποδοχέων της TRH στην επιφάνεια του θυρεοειδοτρόπου κυττάρου (υπόφυση) µειώνει δηλαδή την ευαισθησία των θυρεοειδοτρόπων κυττάρων στην TRH Άµεση οδός παλίνδροµης ρύθµισης: Η ενδοκυτταρική Τ 3 αναστέλλει τη σύνθεση των α και β αλυσίδων της TSH Η ντοπαµίνη και η σωµατοστατίνη αναστέλλουν την έκκριση της TSH
Υπερθυρεοειδισµός Πρωτογενής ευτερογενής Υπερθυρεοειδισµός (Νόσος Graves) Η πιο κοινή αιτία υπερέκκρισης θυρεοειδικών ορµονών είναι ο πρωτογενής υπερθυρεοειδισµός. όγκο στο θυρεοειδή αδένα αυτοάνοση κατάσταση - νόσος του Graves. Στη νόσο του Graves το ανοσοποιητικό σύστηµα παράγει διεγερτικές ανοσοσφαιρίνες του θυρεοειδούς: αγωνιστές του υποδοχέα της TSH, προκαλούν υπερέκκριση των θυρεοειδικών ορµονών και αύξηση του αδένα, βρογχοκήλη. Μερικοί ασθενείς µε νόσοτουgraves παρουσιάζουν διόγκωση των οφθαλµών προς τα εµπρός: εξόφθαλµος Συµπτώµατα υπερέκκρισης θυρεοειδικών ορµονών υψηλός µεταβολικός ρυθµός απώλεια βάρους δυσανεξία στη ζέστη εφίδρωση απίσχναση των µυών υπερδιέγερσης του συµπαθητικού ταχυκαρδία τρόµος
Τρόποι Αντιµετώπισης του Υπερθυρεοειδισµού Χορήγηση Αντι-θυρεοειδικών φαρµάκων (αναστολείς υπεροξειδάσης) Ιωδίου Ραδιενεργού ιωδίου Χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς Η πρόσληψη ραδιενεργού ιωδίου χρησιµοποιείται επίσης διαγνωστικά για τη διάκριση Θερµών (λειτουργικών) & Ψυχρών (µη λειτουργικών) Όζων Φλεγµονής θυρεοειδούς & νόσου του Graves Υποθυρεοειδισµός Πρωτογενής ευτερογενής
Υποθυρεοειδισµός Πολύ συχνή νόσος, 1-2% των ενηλίκων Οι δύο κύριες αιτίες πρωτογενούς υποθυρεοειδισµού είναι: 1. Η διατροφική έλλειψη ιωδίου. 2. Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto: αυτοάνοση διαταραχή που προκαλεί καταστροφή των κυττάρων του θυρεοειδή. Στον ορό ασθενών ανιχνεύονται συχνά αυτοαντισώµατα κατά της θυρεοειδικής υπεροξειδάσης και κατά της θυρεοσφαιρίνης. Οι ασθενείς συχνά εµφανίζουν µυξοίδηµα: σύνδροµο του οποίου οι κλινικές εκδηλώσεις είναι το παχύ τραχύ δέρµα και το περιφερικό οίδηµα Θεραπεία υποκατάστασης µε θυρεοειδικές ορµόνες Συµπτώµατα υποέκκρισης θυρεοειδικών ορµονών χαµηλός µεταβολικός ρυθµός αδικαιολόγητη αύξηση βάρος δερµατικές αλλοιώσεις δυσανεξία στο κρύο περιφερικό οίδηµα δυσκοιλιότητα κεφαλαλγία άλγος στις αρθρώσεις εύκολη κόπωση κατάθλιψη ανωοθυλακιορρηξία αυτοάνοσες διαταραχές Αναφορά ιατρικού περιστατικού (Case report) Γυναίκα, 41 ετών, επισκέπτεται τον ιατρό µε τριχόπτωση, διάρροια, νευρικότητα και πίεση στους οφθαλµούς. εν έχει ιατρικά προβλήµατα όµως, έχει συγγενείς µε παρόµοια συµπτώµατα που λαµβάνουν φαρµακευτική αγωγή. Κατά τη φυσική εξέταση διαπιστώνεται Εξόφθαλµος Βρογχοκήλη Υπερευαίσθητα αντανακλαστικά Τρόµος όταν τεντώνει τα χέρια της. Η ασθενής έχει µειωµένα επίπεδα TSH και αυξηµένα επίπεδα ελεύθερης Τ4. Υπερθυρεοειδισµός (Νόσος Graves)
Υπερθυρεοειδισµός (Νόσος Graves) Συµπτώµατα υπερέκκρισης θυρεοειδικών ορµονών υψηλός µεταβολικός ρυθµός απώλεια βάρους δυσανεξία στη ζέστη εφίδρωση απίσχναση των µυών υπερδιέγερσης του συµπαθητικού ταχυκαρδία τρόµος εξόφθαλµος Στη νόσο του Graves το ανοσοποιητικό σύστηµα παράγει διεγερτικές ανοσοσφαιρίνες του θυρεοειδούς: αγωνιστές του υποδοχέα της TSH, προκαλούν υπερέκκριση των θυρεοειδικών ορµονών και αύξηση του αδένα, βρογχοκήλη.