«Καρδιοαναπνευστική δοκιμασία Κοπώσεως»

«Καρδιοαναπνευστική δοκιμασία Κοπώσεως» Δημόπουλος Σταύρος, Παθολόγος-Εντατικολόγος, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, Εργαστήριο Εργοσπιρομετρίας και Αποκατάστασης, ΕΚΠΑ 2 ο Επιμορφωτικό Σεμινάριο ΕΚΕ «ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ-ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ», Αθήνα, 29 Νοεμβρίου 2013

Κύριες μετρήσεις στην Καρδιοαναπνευστική Δοκιμασία Κόπωσης H πρόσληψη οξυγόνου (VO2) Η αποβολή διοξείδιου του άνθρακα (VCO2) Η ροή αέρα Το ΗΚΓ Ο συνδυασμός των παραπάνω προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες κατά την άσκηση

Μετρήσεις Εργοσπιρομετρίας

Καρδιοαναπνευστική Δοκιμασία Κοπώσεως

VO 2 max vs VO 2 peak VO 2 max Η επίτευξη «plateau» του VO2 Κυρίως για αθλητές VO 2 peak Η VO 2 που επιτυχάνεται κατά το τέλος της άσκησης O μέσος όρος της VO2 κατά τα τελευταία 20 sec Καθιερωμένη παράμετρος στη κλινική πράξη Προβλεπόμενες τιμές: κατά Jones : 0.046*Ύψος 0.021*Ηλικία-0.62*Φύλο(Α=0,Γ=1) -4.31 σε l/min κατά Hansen είναι: Βάρος [50.75-0.372*Ηλικία] σε άντρες ml/kg/min σε γυναίκες (Βάρος + 43) * [22.78 0.17*Ηλικία] Υπερεκτιμάται στους λεπτόσωμους Υποεκτιμάται στους παχύσαρκους

VO2 peak Tαξινόμηση κατά Weber VO 2 peak ml/kg/min A >20 B 16-20 C 10-16 D 6-10 E <6 «Gold standard:vo2 peak<=10ml/kg/min 2» Λίστα μεταμόσχευσης καρδιάς

Ερμηνεία του VO 2 peak VO 2 = SV x HR x a-vo 2 diff Κεντρικοί περιορισμοί Περιφερικοί περιορισμοί

Μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου στη ΧΚΑ, ΧΑΠ, ΠΑΥ και στα υγιή άτομα 52 48 44 VO2 peak, ml/kg/min^2 40 36 32 28 24 20 16 12 8 4 0 mild CHF severe CHF COPD PPH Controls

O ρόλος του VO2peak στη συνταγογράφηση της αερόβιας άσκησης στη ΧΚΑ Σταθερού έργου αερόβια άσκηση Αερόβια Διαλειμματική Άσκηση 40-70% VO2p 1)30 sec ex (100%VO2p)/60 sec rec 2)30 sec ex (100%VO2p)/30 sec rec 3)4 min ex (85%VO2p)/3min ex (50%VO2p)

Η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (VO2 peak) στη ΧΚΑ εξαρτάται από: a) Το βαθμό αύξησης της καρδιακής παροχής κατά την άσκηση b) Τα συστήματα μεταφοράς οξυγόνου και την οξειδωτική ικανότητα των μυών c) Τη σχέση αερισμού-αιματώσεως των πνευμόνων d) Το a και το c e) Το a, το b και το c

Αναερόβιος ουδός (AT) Ορίζεται ως η πρόσληψη Ο 2 που αντιστοιχεί στη αρχή συσσώρευσης γαλακτικού οξέως λόγω αύξησης του αναερόβιου μεταβολισμού.

Ανίχνευση αναερόβιου ουδού Φυσιολογικές τιμές: > 40% του προβλεπόμενου Vo 2 peak Υπομέγιστος δείκτης

Υπομέγιστος δείκτης Κλίση VE/VCO2

VO2 peak VE/VCO2 slope στη ΧΚΑ Ασθενείς ΧΚΑ VO2 peak (ml/kg/min) VE (L/min) 1 14 31 33 VE/VCO2 slope 2 14 50 55

Προγνωστική αξία ΚΑΔΚ>>LVΕF Aσθενεί ς ΧΚΑ VO2 peak (ml/kg/min) AT (ml/kg/min) VE/VCO2 slope 1 18 10.9 33 35 2 10 6.7 45 35 LVEF, %

Η αξιολόγηση της κλίσης VE/VCO2 είναι απαραίτητη σε ασθενείς με ΧΚΑ διότι: a) Είναι ένας ισχυρός ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης b) Είναι ένας υπομέγιστος δείκτης κατά την εργοσπιρομετρική αξιολόγηση ανεξάρτητος της μέγιστης προσπάθειας c) Αποκλείει τη συνύπαρξη Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας d) Το a και το b

Περιοδικού τύπου αναπνοή στη σοβαρή ΧΚΑ

P ET CO 2

Το προφίλ της PetCO2 κατά την άσκηση στη ήπια-σοβαρή ΧΚΑ, ΧΑΠ, ΠΑΥ και σε υγιή άτομα 52 48 44 40 36 32 28 24 20 16 12 8 4 0 N = 73 73 73 55 55 55 19 19 19 8 8 8 9 9 9 mild CHF COPD Controls severe CHF PPH PETCO2BA PETCO2AT PETCOMAX

Κλίση μείωσης της πρόσληψης Ο2 κατά το 1 ο λεπτό της ανάκαμψης (VO2-t/slope) Υγιές άτομο ΧΚΑ

Η Καρδιακή Συχνότητα κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά την άσκηση % Χρονότροπο εφεδρεία (CR) = (μέγιστη HR HR ηρεμίας / 220-ηλικία- HR ηρεμίας) x 100 Η ανάκαμψη της καρδιακής συχνότητας (HRR 1 ): HR 1min (1 min μετά την άσκηση) μέγιστη HR Μέγιστη προβλεπόμενη HR 1 1min

Ποιό από τα παρακάτω είναι σωστό σχετικά με τη περίοδο ανάκαμψης της άσκησης στη ΧΚΑ? a) Δεν προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες κατά την εργοσπιρομετρική αξιολόγηση b) Οι ασθενείς με ΧΚΑ παρουσιάζουν ταχεία μείωση της πρόσληψης οξυγόνου ανάλογη της βαρύτητας c) Οι ασθενείς με ΧΚΑ παρουσιάζουν ταχεία πτώση της καρδιακής συχνότητας ανάλογη της βαρύτητας d) Η ανάκαμψη της καρδιακής συχνότητας στο 1 ο λεπτό μετά την άσκηση είναι ένας ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης θνησιμότητας στη ΧΚΑ

«Κλινική περίπτωση»

Κλινικό Περιστατικό Αίτιο παραπομπής: Αξιολόγηση της βαρύτητας Ανθρωπομετρικά και Κλινικά δεδομένα Άνδρας, 64 ετών, Ύψος:170 cm, Bάρος:82 kg, Καρδιακή ανεπάρκεια (διατατική μυοκαρδιοπάθεια) υπό αγωγή με β-αναστολέα, α-μεα, διουρητικά NYHA:III Ht:45%, ΗΚΓ ηρεμίας:κφ Σπιρομετρικές μετρήσεις FEV1:2.3L, FVC:2.8L, FEV1/FVC: 82

Κλινικό Περιστατικό Αίτιο παραπομπής: Αξιολόγηση της βαρύτητας Μετρήσεις μέγιστης Καρδιοαναπνευστικής δοκιμασίας κοπώσεως Κυκλοεργόμετρο με συνεχής WR κατά 10W/min VO2 peak: 15.1 ml/kg/min (60 % του προβλεπόμενου) AT: 7.2 ml/kg/min (29 % του προβλεπόμενουvo2 peak) Μέγιστη ΚΣ: 157bpm (98 % της προβλεπόμενης) VE/VCO2 slope: 37 Sao2 (ηρεμίας, peak): 95%, 93% Α.Π.(ηρεμίας, peak): 100/70 140/90mmHg ΗΚΓ κοπώσεως και ανάκαμψης: κφ Αίτιο διακοπής της δοκιμασίας: Μυϊκή κόπωση

Κλινικό Περιστατικό Αίτιο παραπομπής: Αξιολόγηση της βαρύτητας της ΧΚΑ Επίκριση Σπιρομέτρηση: δεν διαπιστώνονται διαταραχές. ΗΚΓ ηρεμίας ήταν φυσιολογικό. (-) αναιμία Το VO2 peak και ο AT ήταν σημαντικά Η κλίση VE/VCO2παρουσίασε τιμές. Δεν παρουσίασε φαινόμενο περιοδικής αναπνοής. Το ΗΚΓ κοπώσεως και ανάκαμψης δεν ανέδειξε ευρήματα συμβατά με ισχαιμία. Ο SaO2 δεν από την ηρεμία στο μέγιστο της άσκησης (<5%). Συμπέρασμα: Σοβαρού βαθμού της ικανότητας για άσκηση λόγω περιορισμού της καρδιαγγειακής λειτουργίας με διαταραχές της πνευμονικής κυκλοφορίας (Weber C, Guazzi B)

2 ο Επιμορφωτικό Σεμινάριο ΕΚΕ «ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ-ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ» ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ