ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΣΤΗΝ ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ: Αίτια και αντιμετώπιση

Σχετικά έγγραφα
Γ.Βαλσαμάκης1,2, Ε.Λ.Κυριαζή2, Ε.Καπάνταης3, Γ.Μαστοράκος2

ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΝΕΦΡΟΥ 2017 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΦΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Μεταβολικό Σύνδρομο και Άσκηση στην παιδική ηλικία: Ο Ρόλος των Αδικοπινών. Θανάσης Τζιαμούρτας ΤΕΦΑΑ Παν. Θεσσαλίας

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ

ΑΛΛΑΓΗ ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ

Ο ρόλος του λιπώδους ιστού

Σοφία Παυλίδου. 13 ο Μετεκπαιδευτικό Σεμινάριο Έδεσσα, Κυριακή, 12 Φεβρουαρίου 2012

ΣΤΕΦΟΣ Θ.

Ν. Κατσίκη[1], Α. Γκοτζαμάνη-Ψαρράκου[2], Φ. Ηλιάδης[1], Τρ. Διδάγγελος[1], Ι. Γιώβος[3], Δ. Καραμήτσος[1]

«Θεραπευτικός αλγόριθµος ADA/EASD 2012»

Δήλωση σύγκρουσης συμφερόντων

Σύγκριση Λιποκινών μεταξύ παιδιών και εφήβων με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 με παχυσαρκία και φυσιολογικό δείκτη μάζας σώματος

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΧΑΠ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ ΑΝΝΑ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α ΓΕΝ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Αρχικά θα πρέπει να προσδιορίσουμε τι είναι η παχυσαρκία.

Ιωάννα Χρανιώτη 1, Νικόλαος Κατζηλάκης 2, Δημήτριος Σαμωνάκης 2, Γρηγόριος Χλουβεράκης 1, Ιωάννης Μουζάς 1, 2, Ευτυχία Στειακάκη 1, 2

Οστεοπόρωση: έλεγχος (screening) και εξατομικευμένη θεραπεία

Πόσο μπορούμε να εξατομικεύσουμε ένα διατροφικό πρόγραμμα απώλειας βάρους; Γιάννης Δημακόπουλος, RD, MSc

ΟΡΟΛΟΣΤΗΣΑΣΚΗΣΗΣΣΤΟ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΣΥΝ ΡΟΜΟ, ΣΤΑ ΛΙΠΙ ΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΕΣ

H επίδραση της αερόβιας άσκησης στα επίπεδα απελίνης και γκρελίνης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τυπου 2

ΚΥΤΟΚΙΝΕΣ, ΜΥΟΚΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ Χαρά Κ. Δελή, PhD

Η ΣΧΕΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΛΑΙΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ.

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΑΠΝΟΙΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ. Φώτης Καψιμάλης Αν. Δ/ντής Πνευμονολογικής Κλινικής Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958

Στέργιος Ι. Τραπότσης Χειρουργός Ορθοπαιδικός Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ Διδάσκων ΤΕΦAΑ-ΠΘ

Παχυσαρκία και Σακχαρώδης Διαβήτης

Λιπώδης ιστός και Φλεγμονή. Αγαθοκλής Τσατσούλης Ενδοκρινολογική Κλινική Διαβητολογικό Κέντρο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Ε. Πασχαλίδου¹, Ι. Ευθυμιάδης¹, Σ. Παυλίδου¹, Κ. Μακέδου², Φ. Ντογραματζή³, Α. Χίτογλου- Μακέδου², Απ. Ευθυμιάδης¹

Σχεδιασμός, εφαρμογή και καθοδήγηση προγραμμάτων άσκησης

Ο ρόλος της δίαιτας στην πρόληψη και την αντιμετώπιση της NAFLD.

Ο ρόλος του γλυκαιμικού δείκτη και γλυκαιμικού φορτίου στον έλεγχο του σωματικού βάρους και στην πρόληψη του Σακχαρώδη Διαβήτη.

Μεταβολικό σύνδρομο και νόσος Alzheimer

Στην Ευρώπη η παιδική παχυσαρκία έχει...την πρωτιά

Οι διατροφικές συνήθειες υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων με Σ τύπου 2

Πρόληψη καρδιοπαθειών στις γυναίκες ΜΟΥΣΙΑΜΑ ΤΕΡΕΖΑ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Β Β ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ HOSPITAL CENTER

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2.

ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

Ν. Κατσίκη¹, Α. Γκοτζαμάνη-Ψαρράκου², Φ. Ηλιάδης¹, Τρ. Διδάγγελος¹, Ι. Γιώβος³, Δ. Καραμήτσος¹

Χρήστος Γαλανάκης, Μάρκος Δασκαλάκης, Ιωάννης Μελισσάς

Ποιότητα Ζωής. Ασθενοκεντρική-Εξατομικευμένη Επιλογή Αντιδιαβητικής αγωγής. Αποτελεσματικότητα Υπογλυκαιμία Βάρος Ανεπιθύμητες ενέργειες Κόστος

ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ και ΚΑΡΚΙΝΟΣ: συνύπαρξη ή αιτιολογική σχέση;

«Κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες που επηρεάζουν την παχυσαρκία στην προσχολική ηλικία»

ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΣΤΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΘ

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ:

Ηλίας Ν. Μυγδάλης. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

ΤΑ 10 ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΚΑΡ ΙΑΣ. Κέντρο Πρόληψης Γυναικείων Καρδιολογικών Νοσηµάτων Β Καρδιολογική Κλινική. Ενηµερωτικό Έντυπο

Ο σακχαρώδης διαβήτης ( ΣΔ ) είναι το κλινικό σύνδρομο που οφείλεται. είτε σε έλλειψη ινσουλίνης λόγω μείωσης η παύσης παραγωγής (σακχαρώδης

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΘΡΟΜΒΟΕΜΒΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟΣ. Δ. Κιόρτσης. Ενδοκρινολόγος-Διαβητολόγος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων

Από τον Κώστα κουραβανα

ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας Διατροφής. Πρακτική Άσκηση στην Κοινότητα

Άσκηση σε Κλινικούς Πληθυσμούς ΜΚ1118

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΜΑΚΡΟΘΡΕΠΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ

Υπεργλυκαιμία λόγω χρήσης Γλυκοκορτικοειδών. Μαρινέλλα Κυριακίδου Χειμώνα Ενδοκρινολόγος 24 ο Ετήσιο Συνέδριο ΔΕΒΕ Νοέμβριος 2010

ΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΡΔΙΟΓΚΟΛΟΓΙΑΣ ΜΑΙΟΥ 2018 ΑΙΓΛΗ,ΖΑΠΠΕΙΟΥ. Α.Μητράκου Α.Καθηγήτρια Μ.Ρούσσου Παν.Υπότροφος Θεραπευτική Κλινική ΕΚΠΑ

Συµβάλλει η γλυκόζη στην αθηρωµάτωση ;

Άσκηση και Παχυσαρκία

Μαρία Καράντζα- Χαρώνη, MD, FAAP Διευθύντρια Ενδοκρινολογικής Κλινικής- Ιατρείου Ελέγχου Βάρους «Παίδων Μητέρα»

Δείκτες υγείας αντιπροσωπευτικού δείγματος του πληθυσμού στην Ελλάδα

Αρκούν οι αλλαγές του τρόπου ζωής να αλλάξουν την καρδιαγγειακή νόσο Συμβάλει η άσκηση Ποια? και Πόσο?

ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ Ενδοκρινολογικό Ιατρείο Γεωργίου Μαστοράκου. Κανατά Μαρία-Χριστίνα (Α.Μ ) Εαρινό εξάμηνο 2017

«Επιπολασμός της υπερκαλιαιμίας σε ασθενείς με και χωρίς σακχαρώδη διαβήτη ανάλογα με το επίπεδο της νεφρικής λειτουργίας»

MESODA. Διαβητολογικό Κέντρο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «Τζάνειο»

gr

Ενδοκρινοπάθειες. Μ.Αλεβιζάκη Β.Βασιλείου Λ.Ζαπάντη Ε. Κασσή Α.Πολυμέρης Κ.Σαλτίκη Κ.Στεφανάκη

Μετάταξη από τα αντιδιαβητικά δισκία σε ενέσιμες θεραπείες. Ενδοκρινολογικό τμήμα Διαβητολογικό κέντρο Δημήτρης Μαργαριτόπουλος

Διαβητική περιφερική αρτηριοπάθεια και νευροπάθεια Οφέλη από τη ρύθμιση των λιπιδίων. Σ. Λιάτης

& Xρόνια. Nοσήματα: Το Μεταβολικό Σύνδρομο. Τρόπος Zωής. Νένη Περβανίδου Παιδίατρος Ιατρείο Παιδικής-Εφηβικής

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΠΟΛΥΚΥΣΤΙΚΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ (PCOS)

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

MΕΛΕΤΗ ΛΙΠΙΔΑΙΜΙΚΟΥ ΠΡΟΦΙΛ ΣΕ ΔΕΙΓΜΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΕ ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ

με το Διαβητικό πόδι Μ, ΠαπαντωνίουΣ,Εξιάρα Δ,Γουλή Σκούτας Δ,Καραγιάννη Ε,Ρογκότη Ο,Παππά Τ,Δούκας, Λ,Σακαλή Κ,Μανές

Η παχυσαρκία επιβαρυντικός ή βοηθητικός παράγοντας. Π.Α. Κυριάκου Καρδιολόγος Διευθύντρια ΕΣΥ Διδάκτωρ ΑΠΘ Γ Καρδιολογική κλινική, ΙΓΠΝΘ

Ε Ν Τ Ο Π Ι Σ Η Τ Η Σ Σ Τ Υ Τ Ι Κ Η Σ ΔΥ Σ Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Α Σ Σ Ε Α Σ Θ Ε Ν Ε Ι Σ Σ ΤΑ Ι Δ Ι Ω Τ Ι Κ Α Φ Α Ρ Μ Α Κ Ε Ι Α

Χατζηκωνσταντίνου Θωμάς, ειδικευόμενος Παθολογίας Παθολογική κλινική Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης (ΨΝΘ)

Μοντέλα πρόγνωσης. του Σακχαρώδη Διαβήτη. Ηλιάδης Φώτης. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Διαβητολογίας ΑΠΘ Α ΠΡΠ, Νοσοκοµείο ΑΧΕΠΑ

Παιδική παχυσαρκία στα ηµοτικά Σχολεία Βροντούς, Αγίου Σπυρίδωνα και ίου - Προτάσεις για αντιµετώπιση της επιδηµίας

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΕΦΑΡΜΟΓΗ HACCP ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΙΤΕΣ. Ελπίδα Παπαδοπούλου Διαιτολόγος, Ε. Α. Ν. Πειραιά «ΜΕΤΑΞΑ»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΙΑΤΡΟΦΗΣ

Επίπεδα λεπτίνης και γκρελίνης σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 πριν και 6 μήνες μετά την έναρξη ινσουλινοθεραπείας

ΑΠΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ II ΚΕΤΟΝΟΣΩΜΑΤΑ

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ Μ. ΧΑΝΤΑΝΗΣ Διευθυντής Καρδιολογίας Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιάς

Η σημασία της ποσότητας και της ποιότητας των υδατανθράκων στη δίαιτα του σακχαρώδη διαβήτη

Άσκηση στις αναπτυξιακές ηλικίες

Η θέση της χημειοθεραπείας σε ασθενείς 3 ης ηλικίας. Θωμάς Μακατσώρης Λέκτορας Παθολογίας-Ογκολογίας Πανεπιστήμιο Πατρών

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΤΩΝ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ ΓΛΥΚΟΖΗΣ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΣΥΣΚΕΥΗΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΥΠΟ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗ

Kλιμακτήριο-Εμμηνόπαυση. Δημήτριος Βαβίλης Καθηγητής Μαιευτικής και Γυναικολογίας ΑΠΘ

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΤΗ ΝΕΑΡΗ ΗΛΙΚΙΑ

Συζήτηση περίπτωσης ασθενούς. Σ. Λιάτης Παθολόγος Επιμελητής Β ΕΣΥ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ «Λαϊκό»

Επιδημιολογία αιτιών θανάτου ςε δφο Καποδιςτριακοφσ δήμουσ του Ν. Πιερίασ (πληθυςμιακή μελζτη 20ετίασ )

Greek Leadership Diabetes Forum 11-April 2014

Άσκηση και Σακχαρώδης Διαβήτης

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗ ΘΗΛΑΣΜΟ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΤ. ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α Π/Δ ΓΝΞΑΝΘΗΣ

Πρόγραμμα μελέτης DPP και η επέκταση του DPPOS: αποτελέσματα 15 ετών.

Σακχαρώδης Διαβήτης. Είναι η πιο συχνή μεταβολική νόσος στον άνθρωπο. Γανωτάκης Εμμανουήλ Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης

Καρδιαγγειακές Παθήσεις και Άσκηση: Πρόληψη και Αποκατάσταση

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΕΣ

Ο Βασικός μεταβολισμός εξαρτάται από ένα πλήθος παραγόντων όπως:

Transcript:

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΣΤΗΝ ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ: Αίτια και αντιμετώπιση Γ. ΜΑΣΤΟΡΑΚΟΣ Καθηγητής Ενδοκρινολογίας ΜΟΝΑΔΑ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΑΣ, ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ, ΑΡΕΤΑΙΕΙΟΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ, ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

EMAS 2009: MANAGEMENT OF OBESITY IN MENOPAUSE

Ποσοστά και τάσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση

% Obesity < 5 % 5-9.9% 10-14.9% 15-19.9% 1980-1984 20-24.9% 25% International Obesity TaskForce 2005

% Obesity < 5 % 5-9.9% 10-14.9% 15-19.9% 1985-1989 20-24.9% 25% International Obesity TaskForce 2005

% Obesity < 5 % 5-9.9% 10-14.9% 15-19.9% 1990-1994 20-24.9% 25% Self Reported data International Obesity TaskForce 2005 TACD Generation Excess II Dec 2005 6

% Obesity < 5 % 5-9.9% 10-14.9% 15-19.9% 1995-1999 20-24.9% 25% Self Reported data International Obesity TaskForce 2005 TACD Generation Excess II Dec 2005 7

% Obesity < 5 % 5-9.9% 10-14.9% 15-19.9% 2000-2005 20-24.9% 25% Self Reported data International Obesity TaskForce 2005 TACD Generation Excess II Dec 2005 8

Population Number of Postmenopausal Women in the US Is Continually Increasing 100,000 90,000 80,000 70,000 60,000 50,000 40,000 30,000 20,000 10,000 0 65 years 60-64 years 55-59 years 50-54 years 45-49 years 2000 2010* 2020* 2030* 2040* 2050* Years *Projected estimate. US Census Bureau. Statistical Abstract of the United States. 2000;15. US Census Bureau. National population projections. Available at: http://www.census.gov/population/www/projections/natsum-t3.html. Accessed 1/3/02.

Αύξηση του βάρους στην εμμηνόπαυση Στοχασατικό υπόβαθρο Kojakowski et al, Menopause Rev, 2017

ΟΙΣΤΡΟΓΟΝΑ, ΥΠΟΔΟΧΕΙΣ ΤΩΝ ΟΙΣΤΡΟΓΟΝΩΝ ΚΑΙ ΛΙΠΩΔΗΣ ΙΣΤΟΣ

Λιπώδης ιστός επιδιδυμίδων σε αerko και φυσιολογικούς αρουραίους Ωοθηκεκτομή σε θηλυκούς αρουραίους: -Αύξηση της πρόσληψης τροφής -Αύξηση της πρόσληψης ύδατος -Αύξηση βάρους Αποκατάσταση όλων μετά υποδόρια εμφύτευση Ε 2 Cooke and Naaz. Experimental Biology and Medicine 2004 Bodepudi et al. Annals of Neurosciences 2013

Η χορήγηση οιστρογόνων σε ωοθηκεκτομηθέντα ποντίκια τα προστατεύει από την αύξηση του βάρους Zhu et al., Diabetes 2013

Ρόλος των οιστρογόνων Υπερτροφία Υπερπλασία Cooke and Naaz. Experimental Biology and Medicine 2004

Οιστραδιόλη και ενεργοποίηση του φαιού λίπους UCP1: uncoupling protein Gonzalez-Garcia et al, In: F. Mauvais-Jarvis (ed.), Sex and Gender Factors Affecting Metabolic Homeostasis, Diabetes and Obesity, Advances in Experimental Medicine and Biology, 2017

Ρόλος των οιστρογόνων

Οδοί ενεργειακού μεταβολισμού και οιστρογόνα TCA cycle: Κύκλος του Krebs Chen et al. Biochimica et Biophysica Acta 2009

Οδοί ενεργειακού μεταβολισμού και οιστρογόνα Chen et al. Biochimica et Biophysica Acta 2009

Αναπνευστική μιτοχονδριακή αλυσίδα και οιστρογόνα/ διαταράκτες BPA: αυξάνει τα ROS Chen et al. Biochimica et Biophysica Acta 2009

Παίζει ρόλο η ηλικία ;

Αυξανόμενα επίπεδα κορτιζόλης με την ηλικία Deuschle et al, Life Sciences 1997, 61:2239

Pavlov et al, JCEM 1986, 62:767

Κεντρική παχυσαρκία Μετάθεση λίπους Ενδογενής υπερκορτιζολισμός (σ. CUSHING)

Απλή παχυσαρκία

Πρέπει να θεραπεύσουμε και τη μετάθεση του λίπους ;

Ρόλος του σπλαχνικού λίπους στις μεταβολικές διαταραχές που σχετίζονται με την παχυσαρκία και τη φλεγμονή

Σε γυναίκες και άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας η CRP συσχετίζεται με εναπόθεση λίπους ανδρικού τύπου (κορμός) Valentine et al., Menopause 2009

Στην εμμηνόπαυση η CRP συσχετίζεται με εναπόθεση λίπους ανδρικού τύπου Perry et al., Menopause 2008

ΣΔ2, σπλαχνική παχυσαρκία και Ε 2 HSL: hormone sensitive lipase LPL: lipoprotein lipase Kim et al., Endocrine Journal 2014

Η χορήγηση οιστρογόνων σε ωοθηκεκτομηθέντα ποντίκια τα προστατεύει από τη λιπώδη διήθηση του ήπατος HGP: hepatic glucose production Zhu et al., Diabetes 2013

Η χορήγηση οιστρογόνων σε ωοθηκεκτομηθέντα ποντίκια τα προστατεύει από την ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη Zhu et al., Diabetes 2013

Σπλαχνική παχυσαρκία στην εμμηνόπαυση και Ca μαστού Chen et al, Obesity Rev, 2016

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΑΣΚΗΣΗ ΦΑΡΜΑΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Διαλογή και εκτίμηση της παχυσαρκίας

Τρεις μείζονες φάσεις για κάθε πρόγραμμα απώλειας βάρους Φάση διαλογής προ της ένταξης στο πρόγραμμα Τελικό πρόγραμμα απώλειας βάρους Φάση διατήρησης, που θεωρητικά μπορεί να κρατήσει για το υπόλοιπο της ζωής της ασθενούς (πρακτικά για τουλάχιστον 2 χρόνια μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος). Η παρέμβαση απαιτεί συστηματική φυσική δραστηριότητα-άσκηση. Το πρόγραμμα πρέπει να δημιουργεί ημερήσιο έλλειμμα 500-1000 kcal (3500 kcal για 500 g λίπους).

AMA, 2003

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΑΣΚΗΣΗ ΦΑΡΜΑΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Αλλαγή βάρους σε 2 έτη σύμφωνα με τη μελέτη DIRECT N Engl J Med 2008

Δίαιτα υψηλή σε πρωτείνες και μυϊκή μάζα στην εμμηνόπαυση Bopp et al., J. Am.Diet. Assoc. 2008

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΑΣΚΗΣΗ ΦΑΡΜΑΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Ποσοστό απώλειας βάρους ανά κατηγορία φυσικής άσκησης (min ανά εβδομάδα) Consensus: minimum 30 min/ημέρα τουλάχιστον 150 min/ εβδομάδα Jakicic et al. Arch Intern Med. 2008

Αεροβική άσκηση στην εμμηνόπαυση Church et al., JAMA. 2007

Ασκηση αντιστάσεων και διατροφή σε παχύσαρκες γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας Bouchard et al., Menopause. 2009

ΑΛΛΑ η φυσική ικανότητα μετά από άσκηση αντιστάσεων: Bouchard et al., Menopause. 2009

Ασκηση και Ορμονική Θεραπεία στη λιπώδη μάζα Kohrt et al., J. Appl. Physiol.. 1998

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΑΣΚΗΣΗ ΦΑΡΜΑΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Πότε πρέπει να χρησιμοποιείται η φαρμακοθεραπεία ; Παχύσαρκοι ασθενείς με BMI 30 ή Υπέρβαροι ασθενείς με BMI 27 και συνυπάρχοντες παράγοντες κινδύνου ή παθήσεις Όταν οι ασθενείς δεν μπορούν να επιτύχουν απώλεια βάρους παρά την αλλαγή τρόπου ζωής, διατροφής, και φυσικής δραστηριότητας. Όταν το βάρος της ασθενούς σταθεροποιείται πριν επιτευχθεί το βάρος-στόχος AMA, 2003

Κατηγορίες φαρμάκων Αναστολείς της γαστρενετερικής λιπάσης GLP-1 ανάλογα

Φαρμακοθεραπεία Rucker et al., BMJ 2009; Samat et al, Menopause International, 2008

Φαρμακοθεραπεία με ορλιστάτη Rucker et al., BMJ 2009

Μελέτη XENDOS Change in weight (kg) 0 Placebo + lifestyle Xenical + lifestyle -3-6 -9-12 -4.1 kg -6.9 kg p<0.001 vs placebo 0 52 104 156 208 Week

Επίδραση της ορλιστάτης στην περιφέρεια μέσης 0-2 Year 1 Year 4 **p<0.001 vs placebo -4-6 -8-7.0-4.4-6.4** Placebo + lifestyle Xenical + lifestyle -10-9.6** Change (cm)

Φαρμακοθεραπεία με Εξενατίδη (ανάλογο GLP-1) Kendall et al., Diabetes Care 2005

Φαρμακευτική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας Kapoor et al, Mayo Clin Proc, 2017 Valsamakis et al, Annu Rev Pharmacol Toxicol, 2017

Όλα τα φάρμακα επιτυγχάνουν μέτρια απώλεια βάρους, η οποία μπορεί παραταύτα να μειώσει σημαντικά το σακχαρώδη διαβήτη και τους καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου. Δεν υπάρχουν μελέτες σύγκρισης της αποτελεσματικότητα των διαφόρων φαρμάκων. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες διαφέρουν μεταξύ των φαρμάκων και καθορίζουν την επιλογή τους σε ατομική βάση.

Straub et al., JCEM 2000 Ορμονική θεραπεία καιbmi Springer et al., Menopause 2015 Παρά τα θετικά στοιχεία από μελέτες σε ζώα η σύγχρονη βιβλιογραφία δεν παρέχει πειστικά στοιχεία ότι στον άνθρωπο η ορμονική θεραπεία μειώνει την αύξηση του βάρους στην εμμηνόπαυση (20 μελέτες μετά το 1994). Αναμένονται μελέτες.

Η Ορμονική θεραπεία μειώνει τη λιπώδη μάζα του κορμού Gambacciani et al., JCEM 1997; Kristensen et al., J. of Endocrinology 1999; Sites et al., JCEM 2005

Xορήγηση οιστρογόνων ή ραλοξιφένης σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες υπό αγωγή 6 μηνών μείωσης βάρους (κυρίως με άσκηση) και κοιλιακό λίπος (αξονική τομογραφία) Van Pelt et al., Obesity 2014

BMI and IL-6 in men and women receiving HT Straub et al., JCEM 2000

Συμπεράσματα Ενεργής καταπολέμηση του «παχυσαρκιογόνου» περιβάλλοντος Αλλαγή διατροφικών συνηθειών Εισαγωγή φυσικής δραστηριότητας σε καθημερινή βάση Διατήρηση φυσιολογικού βάρους, ή αποτροπή αύξησης βάρους μέσω θερμιδικής εξισορρόπησης προ της εμμηνόπαυσης (εφηβεία, εγκυμοσύνη) Εγκατάσταση συνηθειών ζωής για την διατροφή και τη φυσική δραστηριότητα