ΣΑ ΒΗΜΑΣΑ ΜΑ ΠΓΡΙΟΔΙΚΗ ΓΚΔΟΗ ΣΩΝ ΜΑΘΗΣΩΝ ΣΟΤ ΔΗΜΟΣΙΚΟΤ ΥΟΛΓΙΟΤ ΣΗ ΙΟΝΙΟΤ ΥΟΛΗ ΣΓΤΥΟ 11 μ ΣΗΛΓ Μη μηθνμί μαζεηέξ μαξ ηεξ Α! Δεμμηηθμύ δςγναθίδμοκ, γνάθμοκ, εύπμκηαη Μη μαζεηέξ ηεξ Β! Δεμμηηθμύ μκεηνεύμκηαη έκακ πημ όμμνθμ θόζμμ, μαξ γνάθμοκ πμηα εοπή ημοξ πναγμαημπμηήζεθε μέζα ζηε πνμκηά πμο πέναζε θαη απμπαηνεηώκηαξ ηε πνμκηά πμο πέναζε, ζηέικμοκ έκα μήκομα ζηα παηδηά ημο θόζμμο! Πέιμξ γηα ηε πνμκηά πμο λεθηκά, βάδμοκ ζηόπμ κα Πα παηδηά ηεξ Γ! Δεμμηηθμύ γνάθμοκ Ήζε θαη έζημα ημο ηόπμο μαξ από ημοξ μαζεηέξ ηεξ Δ! Δεμμηηθμύ Δηάθμνα Θέμαηα από ημοξ μαζεηέξ ηεξ Δ!, Γ! θαη Οη! Δεμμηηθμύ Αγγιηθά Γαιιηθά - Γενμακηθά ΙΑΝΟΤΑΡΙΟ 2011
Οθηώβνημξ Πα παηδηά ηεξ Α Δεμμηηθμύ παναθμιμύζεζακ ζημ πώνμ ημο ζπμιείμο μαξ ηεκ πανάζηαζε ζεάηνμο ζθηώκ Ε. Ηανειά, «Μ Γηαηνόξ ηεξ γεηημκηάξ». Ήηακ έκα μάζεμα ζςζηήξ δηαηνμθήξ από ημκ Ηαναγθηόδε. Οηα πιαίζηα ημο εμνηαζμμύ ηεξ Ναγθόζμηαξ εμέναξ δηαηνμθήξ, μη μαζεηέξ ηεξ Α Δεμμηηθμύ εκεμενώζεθακ από ηε δηαηνμθμιόγμ θ. Θάδμο γηα ηεκ παηδηθή παποζανθία θαη ηηξ ζςζηέξ δηαηνμθηθέξ ζοκήζεηεξ. Μη ηάλεηξ Γ, Δ, Γ θαη η Δεμμηηθμύ πναγμαημπμίεζακ εμενήζηα εθδνμμή ζημκ Άγημ Ακδνέα Αηηηθήξ γηα παηπκίδη. Νναγμαημπμηήζεθε μ εμνηαζμόξ ηεξ Γζκηθήξ επεηείμο με ηε γημνηή ηεξ Οεμαίαξ θαη ηεκ πανέιαζε ηςκ παηδηώκ ζημκ πνμαύιημ πώνμ ημο ζπμιείμο. Μη μαζεηέξ ηεξ Δ Δεμμηηθμύ πανμοζίαζακ ηε γημνηή ημοξ, εκώ ηα παηδηά ηεξ η θαηέζεζακ ζηεθάκη ζημ Ενώμ πεζόκηςκ, ζηε Φηιμζέε. Νναγμαημπμηήζεθε ζημ Δήμμ Φηιμζέεξ ε επίζεμε πανέιαζε γηα ηεκ επέηεημ ηεξ 28 εξ Μθηςβνίμο με ηε ζομμεημπή ηςκ μαζεηώκ ηεξ Γ θαη η Δεμμηηθμύ ηεξ Ζμκίμο Οπμιήξ. Νμέμβνημξ Μη μαζεηέξ ηεξ Γ Δεμμηηθμύ επηζθέθζεθακ ημ Ιμοζείμ Βμννέ θαη ζομμεηείπακ ζημ εθπαηδεοηηθό ενγαζηήνη ακαθοθιώζημεξ ηέπκεξ. Ε η Δεμμηηθμύ επηζθέθζεθε ημ Αζηενμζθμπείμ Νεκηέιεξ θαη παναθμιμύζεζε εθπαηδεοηηθό πνόγναμμα από ημ Δηεοζοκηή ημο Αζηενμζθμπείμο. Πα παηδηά ηεξ Β Δεμμηηθμύ παναθμιμύζεζακ ημ εθπαηδεοηηθό πνόγναμμα «Γιηά, ημο ήιημο ζογαηένα», ζημκ μηκμπμηεηηθό ζοκεηαηνηζμό Ιάνθμο.
Ε Δ Δεμμηηθμύ είπε ηεκ εοθαηνία ζημ Ιμοζείμ Κεόηενεξ Ηεναμηθήξ ζημκ Ηεναμηθό πένα από ημ εθπαηδεοηηθό πνόγναμμα, κα θηηάλεη θεναμηθά. Μη μαζεηέξ ηεξ Γ Δεμμηηθμύ επηζθέθζεθακ ηεκ Νηκαθμζήθε Ημοβμοηζάθε θαη γκώνηζακ ένγα θαη ηεπκμηνμπίεξ ημο 19 μο θαη 20 μο αηώκα. Πα παηδηά ηεξ Γ Δεμμηηθμύ παναθμιμύζεζακ ζημ πώνμ ημο ζπμιείμο ηεκ πανάζηαζε ζεάηνμο Οθηώκ, «Μ Ηαναγθηόδεξ θαη μη άζιμη ημο Εναθιή». Μ ιασθόξ ήνςαξ μαζαίκεη θαη δηδάζθεη ημοξ άζιμοξ εκόξ αιεζηκμύ ήνςα. Δηάθμνα είδε δώςκ, πμοιηώκ, ενπεηώκ θαη είδε ημο ζαιάζζημο βαζηιείμο γκώνηζακ ηα παηδηά ηεξ Β Δεμμηηθμύ θαηά ηεκ επίζθερή ημοξ ζημ Ιμοζείμ Φοζηθήξ Ζζημνίαξ Αμανμοζίμο. Δεθέμβνημξ Μη μαζεηέξ ηεξ η Δεμμηηθμύ επηζθέθζεθακ ημ θέκηνμ ΓΑΖΑ- ΓΜΡΘΑΚΔΞΕ θαη πανάιιεια με ημ εθπαηδεοηηθό πνόγναμμα πμο παναθμιμύζεζακ, ζομμεηείπακ ζε ενγαζηήνημ Ρδνμδοκαμηθήξ. Νναγμαημπμηήζεθακ μη εθθιεζηαζμμί ηςκ ηάλεςκ Α, Β, Γ θαη Δ, Γ, η εκ όρεη ηςκ νηζημογέκκςκ ζημκ Ζενό Καό Δςμδόπμο Νεγήξ, Ιειηζζίςκ. Πμήμα ηεξ Γ Δεμμηηθμύ επηζθέθζεθε ημ Ιμοζείμ Ηοθιαδηθήξ Πέπκεξ θαη παναθμιμύζεζε εθπαηδεοηηθό πνόγναμμα γηα ημ Δςδεθάζεμ. Νναγμαημπμηήζεθε ζημ πώνμ ημο ζπμιείμο ημ νηζημογεκκηάηηθμ Bazaar ηςκ μαζεηώκ ημο Δεμμηηθμύ με μεγάιε επηηοπία. Ηαη ημο πνόκμο παηδηά! Πα παηδηά ηεξ Α Δεμμηηθμύ πανμοζίαζακ ηε νηζημογεκκηάηηθε γημνηή ημοξ. Ε Β Δεμμηηθμύ πανμοζίαζε ημ νηζημογεκκηάηηθμ ζεαηνηθό ένγμ, «Μ Αζηενμύιεξ θαη ημ γνάμμα ημο Ναύιμο». Πα παηδηά ηεξ Γ Δεμμηηθμύ πανμοζίαζακ «Πα νηζημύγεκκα ημο Ιπανμπα-Νακώθ», ημο Οάσιεκξ ζηα πιαίζηα ημο εμνηαζμμύ ηςκ νηζημογέκκςκ.
Ιακμοάνημξ Μη μαζεηέξ ηεξ Γ Δεμμηηθμύ επηζθέθζεθακ ημ Ιμοζείμ Μνοθημιμγίαξ θαη Νεηνςμάηςκ ημο Νακεπηζηεμίμο Αζεκώκ θαη παναθμιμύζεζακ εθπαηδεοηηθό πνόγναμμα. Ε Γ Δεμμηηθμύ επηζθέθζεθε Γνγαζηήνη Ηηκεμαημγνάθμο θαη Ηηκμομέκςκ Οπεδίςκ θαη ζομμεηείπε ζε εθπαηδεοηηθό πνόγναμμα. Πα παηδηά ηεξ Β Δεμμηηθμύ παναθμιμύζεζακ ζηεκ Ναναμοζμπώνα ηεκ πανάζηαζε «Ε Ιάγηζζα Φμοθήπηνα» ημο Γογέκημο Πνηβηδά.
μαξ γνάθμοκ πμηα εοπή ημοξ πναγμαημπμηήζεθε μέζα ζηε πνμκηά πμο πέναζε
θαη απμπαηνεηώκηαξ ηε πνμκηά πμο πέναζε ζηέικμοκ έκα μήκομα ζηα παηδηά ημο θόζμμο!
Σέιμξ γηα ηε πνμκηά πμο λεθηκά, βάδμοκ ζηόπμ κα
Χελώνα Καρζττα-Καρζττα Οι χελϊνεσ Καρζττα-Καρζττα είναι ερπετά και ηουν ςτθ κάλαςςα. Είναι τεράςτιεσ και το βάροσ τουσ φτάνει τα 180 κιλά. Μεταναςτεφουν ςτισ ελλθνικζσ παραλίεσ γιατί ζχουν πιο πολλι ηεςτι και πιο απαλι άμμο. Θζλουν απαλι άμμο για να γεννιςουν τα αυγά τουσ. Σο βράδυ βγαίνουν ςτισ παραλίεσ, ςκάβουν μια τρφπα, γεννοφν τα αυγά κι φςτερα τα κάβουν. Οι χελϊνεσ και τα χελωνάκια ςυναντοφν πολλοφσ κινδφνουσ, για παράδειγμα: τα δίχτυα των ψαράδων, τισ πλαςτικζσ ςακοφλεσ και τισ προπζλεσ των πλοίων. Αλλά τα χελωνάκια ζχουν κι άλλουσ κινδφνουσ, όπωσ τα καλαςςοποφλια και τα μεγάλα ψάρια που τα τρϊνε. Επίςθσ τα φϊτα ςυχνά τα μπερδεφουν και χάνουν τον προςανατολιςμό τουσ. Αν δείτε ποτζ χελωνάκι να πθγαίνει ςε λάκοσ κατεφκυνςθ να μθν το ςθκϊςετε αλλά να το ςτρίψετε προσ τθ κάλαςςα γιατί χρειάηεται τθ ηζςτθ τθσ άμμου. «Σα κουνζλια» Παναγιϊτθσ Τςάκασ, Γ! Σα κουνζλια ιταν κατοικίδια από τθ ρωμαϊκι εποχι. Σότε τα διατθροφςαν για το νόςτιμο κρζασ τουσ και για το όμορφο τρίχωμά τουσ. ιμερα τα ςυναντάμε ακόμα ςτα αγροκτιματα, ωςτόςο βρίςκουμε τα περιςςότερα να κάνουν ςυντροφιά ςτουσ ανκρϊπουσ. Τπάρχουν πολλά είδθ κουνελιϊν. Ακριβϊσ όπωσ και τα ςκυλιά, χωρίηονται ςε διάφορεσ ράτςεσ. Οι ράτςεσ με τθ ςειρά τουσ διαιροφνται ςε μεγάλου μεγζκουσ, μεςαίεσ και μικρζσ. Σοφία Θεοδοςίου, Γ!
«Αξ δείλμομε ιίγε αγάπε ζηα θηωπά παηδηά» Ηάπμηα παηδηά δεκ έπμοκ κα θάκε θαγεηό θαη κα πημοκ κενό. Αθόμα δεκ έπμοκ νμύπα θαη δεκ μπμνμύκ κα θάκμοκ εμβόιηα. Γη αοηό όιμη μαξ, εάκ ζέιμομε κα ηα βμεζήζμομε ηειεθςκμύμε ζε εηδηθέξ μνγακώζεηξ, π.π. όπςξ ε Unicef ζημ ηειέθςκμ: 80150012345. Γπίζεξ, μπμνμύμε κα δώζμομε ιεθηά, θαγεηό θαη νμύπα ζε θηςπά παηδηά, γηα κα είκαη θη αοηά πανμύμεκα. «Η υίλη μου» Μανία Θεμθηιμπμύιμο, Γ! Εγώ δε ιέσ όηη δελ έρσ θίινπο ηα παηδηά ηεο ηάμεο κνπ, αιιά πεξηζζόηεξν αγαπώ ηε Μαξηάληδεια. Γλσξηζηήθακε ζηελ Α Δεκνηηθνύ. Ακέζσο γίλακε αρώξηζηεο θίιεο. Γίλακε θαιύηεξεο θίιεο επεηδή ε κία εκπηζηεπόηαλ ηελ άιιε. Η Μαξηάληδεια έρεη θαζηαλά καιιηά, θαθέ κάηηα θαη ην ύςνο ηεο είλαη 1,38. Δελ έρεη ειαηηώκαηα, γη απηό ηελ έρσ θαιύηεξε θίιε. Μαδί παίδνπκε, δηαβάδνπκε ιίγν, επηζθεπηόκαζηε ε κία ηελ άιιε, ζπδεηάκε θαη αζινύκαζηε. Νηώζσ όηη είλαη θαιόθαξδε, δπλαηή, ζπλαηζζεκαηηθή, γειαζηή θαη έμππλε. Θα ηελ έρσ πάληα ζηελ θαξδηά κνπ! Εύρνκαη λα κελ καιώζνπκε πνηέ θαη λα είκαζηε νη θαιύηεξεο θίιεο ζηνλ θόζκν γηα πάληα!! Δάφνη Παπαδοπούλου, Γ!
«Μια γιορτή στο σπίτι μου» Πριν ένα μήνα γιόρτασα την ονομαστική μου γιορτή. Ήταν μια πάρα πολύ όμορφη ημέρα. Το πρωί πήγαμε με τη μαμά μου στην εκκλησία και μόλις τέλειωσε πήγαμε για ψώνια στο Super Market. Όταν γυρίσαμε σπίτι, αρχίσαμε να ετοιμάζουμε το φαγητό για να το βάλουμε στο φούρνο. Στη συνέχεια, με τη μαμά μου φτιάξαμε ένα ωραίο γλυκό. Την ίδια ώρα, ο μπαμπάς μου στόλιζε τα βάζα. Το απόγευμα ήρθαν οι φίλοι μου και φάγαμε το φαγητό που είχε φτιάξει η μαμά μου και το γλυκό που είχαμε φτιάξει μαζί νωρίτερα. Ήταν το αγαπημένο μου, τούρτα σοκολάτα. Πέρασα πάρα πολύ ωραία! Τα δώρα μου ήταν θαυμάσια και ευχαριστήθηκα πολύ. Μακάρι, να είναι κάθε μέρα η γιορτή μου και να περνάω έτσι καταπληκτικά με την οικογένειά μου και με τους φίλους μου. Μαριάντζελα Γεωργιάδη, Γ!
«Η εκδρομή μας ζηον Άγιο Ανδρέα» Ππιν από λίγερ μέπερ είσα πάει με ηο ζσολείο μος μια εκδπομή ζηον Άγιο Ανδπέα. Όηαν μπήκαμε ζηην ηάξη καθόμαζηαν ζηα θπανία μαρ και πεπιμέναμε να μαρ πει η δαζκάλα μαρ όηι ξεκινάμε για ηην εκδπομή μαρ. Πήγαμε εκεί με ηα ζσολικά λευθοπεία. Ήηαν μια ηλιόλοςζηη μέπα με ήπεμο ελαθπύ αεπάκι. Ήηαν μια εςκαιπία για να δούμε και να θαςμάζοςμε ηιρ ομοπθιέρ ηηρ θύζηρ. Σηο ζσολικό μποπούζαμε να ακούζοςμε μοςζική και να μιλάμε τιθςπιζηά. Όηαν θηάζαμε ζηον Άγιο Ανδπέα, πήγαμε να αθήζοςμε ηα ππάγμαηα και να θάμε ηο κολαηζιό μαρ. Μεηά από λίγη ώπα, και αθού ηελειώζαμε ηο κολαηζιό μαρ, πήγαμε ζηο γήπεδο και παίξαμε κπςθηό, κςνηγηηό, ζκοινάκι, μήλα και άλλα πολλά παισνίδια. Έπειηα έηπεξα όλο ηο γήπεδο γύπυ γύπυ δύο θοπέρ. Μεηά έπαιξα ζκοινάκι με ηην Ιυάννα και ηην Παςλίνα. Παίξαμε πολλή ώπα! Μεηά κοςπαζηήκαμε και είδαμε ηα κοπίηζια ηηρ Δ! Δημοηικού να σοπεύοςν Las Divinas. Έπειηα ο κύπιορ Κώζηαρ μαρ ζθύπιξε για να θύγοςμε και να πάμε ζηα ζσολικά λευθοπεία για να επιζηπέτοςμε ζηο ζσολείο. Όηαν θηάζαμε, καηεβήκαμε και πήγαμε όλα ηα παιδιά ζηιρ ηάξειρ μαρ γεμάηα σαπά και εςηςσία. Σηιρ δύο ηο μεζημέπι ζσολάζαμε και πήγαμε ο καθέναρ ζηο ζπίηι ηος. Εύσομαι να ξαναπάυ με ηο ζσολείο μος ζηον Άγιο Ανδπέα. Δήμητρα Ζαβρή, Γ! Συνδετήρες-φατσούλες Οι συνδετήρες-φατσούλες θα μας κρατήσουν ευχάριστη παρέα στις διακοπές. Πρόκειται για μια γρήγορη και εύκολη κατασκευή. Τι θα χρειαστούμε: 1 συνδετήρα (όχι πολύ μικρό), 1 κόλλα, 2 ματάκια για κούκλες, 1 ψαλίδι και λίγο μαλλί. Πώς θα το φτιάξουμε: κόβουμε το μαλλί και φτιάχνουμε μια τουφίτσα. Περνάμε την τούφα από το επάνω μέρος του συνδετήρα και την στερεώνουμε μ ένα φιόγκο. Το ίδιο κάνουμε και απ την άλλη μεριά. Τέλος, κολλάμε τα ματάκια με κόλλα και έτοιμη η κατασκευή μας! Χαράλαμπος Βαβόλας, Γ!
ΣΑ ΜΠΟΤΡΜΠΟΤΛΕΡΙΑ ε ανάμνθςθ τθσ Παναγίασ παραδοςιακά οι νοικοκυρζσ μαγειρεφουν "μπουρμπουρζλια", ζνα μείγμα από διάφορουσ ντόπιουσ καρποφσ, ςτάρι, καλαμπόκι, φαςόλια, φακζσ, ρεβφκια, κουκιά και μπιηζλια. Αποτελεί ςυνζχεια τθσ αρχαίασ ελλθνικισ ςυνικειασ προςφοράσ των καρπϊν ςτθ κεά Διμθτρα, ϊςτε ο επόμενοσ χρόνοσ να φζρει μια καλι ςοδειά. ΛΑΜΠΑΔΑΡΗ Ζνα ζκιμο του καλοκαιριοφ είναι το ζκιμο τθσ Λαμπάδασ ςτισ 24 Ιουνίου, προσ τιμι του Αϊ- Γιάννθ του Λαμπαδάρθ, με το άναμμα των γνωςτϊν φωτιϊν. Θ ετοιμαςία των φωτιϊν αρχικά άνθκε ςτισ γυναίκεσ και τα κορίτςια. Σο ξόρκι που ζλεγαν κατά τθ διάρκεια τθσ γιορτισ ιταν απλό: Αϊ- Παφλο και Αϊ-Πζτρο και Αϊ-Γιάννθ Λαμπαδάρθ κάμε μου αυτι τθ χάρθ. Και ςυμπλιρωναν τθ χάρθ που ικελαν να τουσ γίνει. Αυτό γινόταν μζχρι και τθ γιορτι του προφιτθ Θλία. ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΚΕΤΗ Δεν ζκανε να καρφϊςουν τίποτα, οφτε να βγάλουν αίμα. Δεν ζμπαηαν νερό ςτο ςπίτι, ι, αν είχαν το ζχυναν τθν επόμενθ μζρα. Δεν ζκανε να ανάψουν φωτιά, οφτε μαγείρευαν, οφτε γενικά ζκαναν δουλειζσ. Σο πρωί αφοφ προςκυνοφςαν τον Εςταυρωμζνο, ζπιναν λίγο ξίδι. Αφοφ τελείωνε θ λειτουργία, γφριηαν ςπίτι και τότε ζςτρωναν τα κρεβάτια τουσ. Αλεξάνδρα Παρίςθ, Δ! Τπάρχει όμωσ και ζνα ζκιμο που τείνει να εξαλειφκεί, κακϊσ τα τελευταία χρόνια δεν αναβιϊνει. Πρόκειται για το Μακαρονά ςτθν Πφλο, που μζχρι και πριν λίγα χρόνια μονοπωλοφςε το ενδιαφζρον ςτθν περιοχι. Σο Μακαρονά λοιπόν, ζνα ομοίωμα ανκρϊπου από άχυρα, τα οποία ζντυναν με ροφχα, τον δίκαηαν τθν προθγοφμενθ τθσ Κακαροδευτζρασ Κυριακι. Υψωναν το ανδρείκελο ςτθ μζςθ τθσ κεντρικισ πλατείασ τθσ Πφλου και το περνοφςαν από δίκθ. Ενϊπιον δικαςτϊν και ενόρκων και παρουςία μαρτφρων, αντιμετϊπιηε τθν κατθγορία ότι ζφαγε όλα τα μακαρόνια και άφθςε τθν πόλθ νθςτικι. Θφμα τθσ λαιμαργίασ του ο Μακαρονάσ, είχε πάντα τθν ίδια τφχθ. Θ απόφαςθ του Δικαςτθρίου είναι θ καταδίκθ του ςε κάνατο δια τθσ πυράσ. Μανϊλθσ Πιτςικοφλθσ, Δ!
Τα έθιμα των Χριστουγέννων στην Ήπειρο Η πξνεηνηκαζία γηα ηνλ ενξηαζκό ησλ Χξηζηνπγέλλσλ ζηελ Ήπεηξν μεθηλνύζε από ην Ννέκβξην θαη ζπγθεθξηκέλα από ηε γηνξηή ηνπ Αγίνπ Αλδξέα, όπνπ νη Ηπεηξώηηζζεο έβξαδαλ ηα παξαδνζηαθά κπόιηα, κε θαιακπόθη θη άιια όζπξηα. Τν Γεθέκβξην νη λνηθνθπξέο ηεο Ηπείξνπ, ζπλήζηδαλ λα θηηάρλνπλ ηηο ηηγανίηες ζηην πλάκα. Πξόθεηηαη γηα έλα ηνπηθό γιύθηζκα. Οη ηεγαλίηεο ήηαλ κεισκέλεο κε δαραξόλεξν, θαξύδηα θαη θαλέια. Aπηά θαηά ηελ παξάδνζε είλαη ηα ζπάξγαλα ηνπ Χξηζηνύ. Αθόκε, έπιαζαλ κοσλούρια θη έθηηαρλαλ γλσκά. Τηο ηεγαλίηεο ηηο έηξσγαλ ην βξάδπ ηεο παξακνλήο ησλ Χξηζηνπγέλλσλ. Τελ παξακνλή θπξίσο ζηηο πόιεηο ηεο Ηπείξνπ ηα παηδηά έβγαηλαλ ζηηο γεηηνληέο λα πνύλε ηα θάιαληα. Σηα ρσξηά ην έζηκν απηό δελ ήηαλ ηδηαίηεξα δηαδεδνκέλν, γηαηί ηα ζπίηηα είλαη αξαηνθαηνηθεκέλα θαη ην ηζνπρηεξό θξύν δελ επηηξέπεη λα πεξπαηνύλ κηθξά παηδηά κεγάιεο απνζηάζεηο. Απηό δηαηεξείηαη αθόκε θαη ζήκεξα, θαζώο πνιύ ιίγα παηδάθηα ζηελ επξύηεξε πεξηθέξεηα ηεο Ηπείξνπ ηξηγπξλνύλ ζηα ζπίηηα γηα λα πνύλε ηα θάιαληα. ΤΑ ΚΑΡΥΔΙΑ Tα θαξύδηα είλαη έλα παξαδνζηαθό νκαδηθό παηρλίδη πνπ παίδνπλ ηα παηδηά. Οη θαλόλεο ηνπ παηρληδηνύ έρνπλ σο εμήο: Κάπνην παηδί ραξάδεη ζην ρώκα κηα επζεία γξακκή. Πάλσ ζ απηή, θάζε παίθηεο βάδεη θη από έλα θαξύδη ζηε ζεηξά. Μεηά, ν θάζε παίθηεο κε ηε ζεηξά ηνπ θαη από θάζεηε απόζηαζε ελόο κε δύν κέηξα από ηε γξακκή ησλ θαξπδηώλ, ζεκαδεύεη ζθπθηόο, θαη κε ην κεγαιύηεξν θαη ην πην ζηξνγγπιό θαξύδη ηνπ, θάπνην άιιν θαξύδη. Όπνην θαξύδη πεηύρεη θαη ην βγάιεη έμσ από ηε γξακκή, ην θεξδίδεη θαη δνθηκάδεη μαλά ζεκαδεύνληαο θάπνην άιιν θαξύδη. Αλ αζηνρήζεη, ζπλερίδεη ν επόκελνο παίθηεο. Τν παηρλίδη ζπλερίδεηαη κέρξη λα βγνπλ από ηε γξακκή όια ηα θαξύδηα. ΤΟ ΑΝΑΜΜΕΝΟ ΠΟΥΡΝΑΡΙ Όηαλ γελλήζεθε ν Χξηζηόο θαη πήγαλ νη βνζθνί λα πξνζθπλήζνπλ, ήηαλ λύρηα ζθνηεηλή. Βξήθαλ θάπνπ έλα μεξό πνπξλάξη θη έθνςαλ ηα θιαδηά ηνπ. Πήξε ν θαζέλαο από έλα θιαδί ζην ρέξη, ηνπ έβαιε θσηηά θαη γέκηζε ην ζθνηεηλό βνπλό ραξνύκελεο θσηηέο θαη ηξημίκαηα θαη θξόηνπο. Από ηόηε, ινηπόλ, ζηα τωριά ηης Άρηας, όπνηνο πάεη ζην ζπίηη ηνπ γείηνλα, γηα λα πεη ηα ρξόληα πνιιά, θαζώο θαη όια ηα παηδηά ηα παληξεκέλα, πνπ ζα πάλε ζην παηξηθό ηνπο, γηα λα θηιήζνπλ ην ρέξη ηνπ παηέξα θαη ηεο κάλαο ηνπο, πξέπεη λα θξαηνύλ έλα κλαρί από ποσρνάρι, ή ό,ηη άιιν δεληξηθό πνπ θαίγεηαη ηξίδνληαο. Σην δξόκν ην ανάβοσν θαη ην πεγαίλνπλ έηζη αλακκέλν ζην παηξηθό ηνπο ζπίηη. Έηζη, γεκίδνπλ ραξνύκελεο θσηηέο θαη θξόηνπο ηα ζθνηεηλά δξνκάθηα ηνπ ρσξηνύ. Αθόκε θαη ζηα Γιάννενα ην ίδην θάλνπλ. Μόλν πνπ εθεί δελ θξαηνύλ νιόθιεξν ην θιαξί ην πνπξλάξη αλακκέλν ζην ρέξη ηνπο είλαη κεγάιε πνιηηεία ηα Γηάλλελα αιιά θξαηνύλ ζηε ρνύθηα ηνπο κηα τεριά δαθνόθσλλα και ποσρναρόθσλλα, πνπ ηα πεηνύλ ζην ηδάθη, κόιηο κπνύλε θαη θαιεκεξίζνπλ. Κη όηαλ ηα θύιια ηα μεξά πηάζνπλ θσηηά θη αξρίζνπλ λα ηξίδνπλ θαη λα πεηάλε ζπίζεο, εύρνληαη: «Αξληά, θαηζίθηα, λύθεο θαη γακπξνύο!» Απηή είλαη ε θαιύηεξε επρή γηα θάζε λνηθνθύξε. Να πξνθόβνπλ ηα θνπάδηα ηνπ, λα πιεζαίλεη ε θακειηά ηνπ, λα κεγαιώλνπλ ηα θνξίηζηα θαη ηα παιηθάξηα ηνπ, λα ηνπ θέξλνπλ ζην ζπίηη λύθεο θαη γακπξνύο, λα ηνπ δώζνπλ εγγόληα θαη δε ζ αθήζνπλ η όλνκα ην παηξηθό λα ζβήζεη. Φώτης Βασιλείου, Δ!
Ο τόποσ καταγωγισ μου είναι θ «μυροβόλοσ Χίοσ»! Σα ζκιμα του τόπου μου είναι πολλά και ονομαςτά ςε όλθ τθν Ελλάδα! Σι να πρωτοκυμθκϊ! Ζνα από τα πιο αγαπθτά ζκιμα γίνεται κάκε χρόνο το Πάςχα. Όλοι οι νζοι του χωριοφ δουλεφουν αςταμάτθτα για να φτιάξουν βεγγαλικά για το βράδυ τθσ Ανάςταςθσ. Οι δφο γειτονικζσ εκκλθςίεσ κάνουν διαγωνιςμό εκτοξεφοντασ αυτοςχζδιουσ πυραφλουσ! Θ νφχτα γίνεται θμζρα από τα χρϊματα ςτον ουρανό! Αυτό είναι αναπαράςταςθ τθσ νφχτασ που ο μπουρλοτιζρθσ Κωνςταντίνοσ Κανάρθσ πυρπόλθςε τισ φρεγάτεσ των Σοφρκων. Ζνα άλλο φθμιςμζνο ζκιμο τθσ Χίου είναι το μάηεμα τθσ μαςτίχασ. Είναι μια μεγάλθ γιορτι! Όλοι οι νζοι των χωριϊν που λζγονται «Μαςτιχοχϊρια» ι «Νοτιόχωρα» ξεχφνονται με γζλια και τραγοφδια ςτουσ δρόμουσ και ςτουσ κάμπουσ και μαηεφουν τισ μαςτίχεσ που είναι ςαν δάκρυα ςτα δζντρα. Θ μεγάλθ γιορτι δε ςταματά εδϊ. Οι νοικοκυρζσ ζχουν ετοιμάςει μεηεδάκια και κάκε λογισ φαγθτά, κερνοφν τουσ περαςτικοφσ και τουσ εργάτεσ και το γλζντι ςυνεχίηεται μζχρι τα μεςάνυχτα Σζλοσ, ζνα αγαπθμζνο ζκιμο όλων είναι το άναμμα του ιςτορικοφ ΟΧΙ κάτω από το γερμανικό V που ςθμαίνει Victory, δθλαδι νίκθ. Θα ςασ εξθγιςω αμζςωσ τι εννοϊ: Κάκε 28 θ Οκτωβρίου όλοι οι μακθτζσ των ςχολείων του χωριοφ Καρδαμφλων με αναμμζνουσ πυρςοφσ ανθφορίηουν ςε ζνα μικρό βουνό, απζναντι από το λιμάνι και ςχθματίηουν το ΟΧΙ κάτω από το ηωγραφιςμζνο V των Γερμανϊν που είναι γραμμζνο με ανεξιτθλθ μπογιά και μζνει εκεί από το 1940. Επειδι δεν μποροφν να ςβιςουν αυτι τθ μπογιά κάκε χρόνο υπενκυμίηουν και φωτίηουν αυτό το κρυλικό γράμμα! Ανδρονίκθ Σκαρβζλθ, Δ!
Πα νηζημύγεκκα όιμη μη άκζνςπμη μηθνμί θαη μεγάιμη ηα κηώζμομε ζακ μηα λεπςνηζηή πενίμδμ ημο πνόκμο. Γη αοηό θαη ηα γημνηάδμομε με λεπςνηζηά ήζε θαη έζημα. Αοηά δηαθένμοκ από ηόπμ ζε ηόπμ. Έκα έζημμ είκαη «Ε ζθαγή ημο γμονμοκημύ» ζηε Θεζζαιία. Οακ ηενμηειεζηία ζε θάζε μηθμγέκεηα γηκόηακ ε ζθαγή ημο γμονμοκημύ, ημ μπμίμ ελέηνεθακ γηα ημ ζθμπό αοηό. Πμ γμονμύκη ακαιάμβακακ κα ημ ζθάλμοκ μη άκηνεξ ημο ζπηηημύ ηεκ παναμμκή ηςκ νηζημογέκκςκ. Πα μέιε ηεξ μηθμγέκεηαξ ακηαιιάζζμοκ μεηαλύ ημοξ εοπέξ. Πμ πμηνηκό θνέαξ απμηειμύζε ημ θύνημ θαγεηό ζημ πνηζημογεκκηάηηθμ γεύμα, όπςξ άιιςζηε θαη ζήμενα. Γπίζεξ, έθηηαπκακ ιμοθάκηθα από ημ γμονμύκη, ηα μπμία θνεμμύζακ μέπνη κα ζηεγκώζμοκ, εκώ ημ ιίπμξ ημο γμονμοκημύ ημ απμζήθεοακ ζε δμπεία θαη ημ πνεζημμπμημύζακ ζηε μαγεηνηθή. Άιιμ έκα έζημμ είκαη «Πμ ηάσζμα ηεξ βνύζεξ». Οηεκ Ηεκηνηθή Γιιάδα μη θμπέιεξ, ηα μεζάκοπηα ή πνμξ ηα πανάμαηα ηςκ νηζημογέκκςκ (αιιμύ ηεκ παναμμκή ηεξ Ννςημπνμκηάξ), πεγαίκμοκ ζηεκ πημ θμκηηκή βνύζε «γηα κα θιέρμοκ ημ άθνακημ κενό». Πμ ιέκε άθνακημ, δειαδή αμίιεημ, γηαηί δε βγάδμοκ ιέλε ζ όιε ηε δηαδνμμή. Όηακ θηάκμοκ εθεί, ηεκ «ηαΐδμοκ», με δηάθμνεξ ιηπμοδηέξ: βμύηονμ, ρςμί, ηονί, ζηηάνη ή θιαδί ειηάξ θαη ιέκε: «Όπςξ ηνέπεη ημ κενό ζμο βνοζμύια μμο, έηζη κα ηνέπεη θαη ημ βηόξ μαξ». Έπεηηα νίπκμοκ ζηε ζηάμκα έκα βαηόθοιιμ θαη ηνία παιίθηα, «θιέβμοκ» κενό θαη γονίδμοκ ζηα ζπίηηα ημοξ πάιη αμίιεηεξ, μέπνη κα πημοκ όιμη από η άθνακημ κενό. Ιε ημ ίδημ κενό νακηίδμοκ θαη ηηξ ηέζζενηξ γςκίεξ ημο ζπηηημύ, εκώ ζθμνπμύκ ζημ ζπίηη ηα ηνία παιίθηα. Μανία Υμοιηάνα, Δ!
(από τοσς μαθητές της Γ!, Δ! και Στ!) «Αν σσναντούσα τον Άγιο Βασίλη τι θα τοσ έλεγα» Όια ηα παηδηά ηνπ θόζκνπ θάζε Πξσηνρξνληά πεξηκέλνπλ ηνλ Άγην Βαζίιε λα ηνπο θέξεη ηα δώξα πνπ ηνπ έρνπλ δεηήζεη. Εγώ έρσ γξάςεη ζηνλ Άγην Βαζίιε ην δηθό κνπ γξάκκα θαη ηνπ δήηεζα λα κνπ θέξεη έλα παηρλίδη. Αλ κηα κέξα ν Άγηνο Βαζίιεο ήηαλ δίπια κνπ ζα ηνπ έιεγα: «Άγηε Βαζίιε, ραίξνκαη πνπ ζε βιέπσ. ε επραξηζηώ πνπ θέξλεηο θάζε ρξόλν ηόζα πνιιά δώξα ζε όια ηα παηδηά ηνπ θόζκνπ. Θα ήζεια όκσο λα ζνπ θάλσ θαη θάπνηεο εξσηήζεηο: Είζαη αιεζηλόο; Εζύ καο θέξλεηο ηα δώξα πνπ δεηάκε; Γηαηί ηα ξνύρα ζνπ είλαη άζπξα θαη θόθθηλα; Πνύ κέλεηο; Γηαηί έρεηο ηόζα πνιιά γέληα; Γηαηί δε ζέιεηο λα ζε δεη θαλείο; Πνπ βξίζθεηο ηόζα πνιιά δώξα; Γηαηί είζαη ηόζν ρνληξόο; Είλαη αιήζεηα όηη έρεηο έιθεζξν θαη ηαξάλδνπο; Πώο πξνιαβαίλεηο λα παο ζε όιν ηλ θόζκν κόλν ζε έλα βξάδπ; Εγώ πηζηεύσ όηη ππάξρεηο Άγηε κνπ Βαζίιε θαη δπζηπρώο κόλν κηα θνξά ην ρξόλν ζα ζνπ ζηέιλσ ην γξάκκα κνπ. Σν ραξνύκελν πξόζσπό ζνπ ραξίδεη επηπρία ζε όιεο ηηο ςπρέο ησλ αλζξώπσλ. Έλενα Βαρδή, Δ! «Γράφω ένα γράμμα σε μια φίλη ή φίλο προτείνοντας τρόπους για να περιορίσουμε τη σπατάλη του νερού». Αγαπητή μου Όλγα, Είναι καιρός πια να κάνουμε κάτι για το περιβάλλον. Σου γράφω αυτό το γράμμα για να μοιραστώ μαζί σου τις ιδέες μου για τη σπατάλη του νερού. Κάποιοι τρόποι για να μην σπαταλάμε πολύ νερό μέσα στο σπίτι είναι: να πλένουμε τα πιάτα και τα ρούχα στο πλυντήριο αφού έχει γεμίσει εντελώς. Αντί να γεμίζουμε όλη την μπανιέρα για να κάνουμε μπάνιο είναι προτιμότερο να κάνουμε ντους. Επίσης μπορείς να πεις στον πατέρα σου όταν ξυρίζεται να μην αφήνει τη βρύση ανοιχτή πολλή ώρα. Όταν πλένεις τα τζάμια και τις βεράντες να μη χρησιμοποιείς το λάστιχο αλλά έναν κουβά και ένα σφουγγάρι. Τώρα σου γράφω λύσεις για τον κήπο: Δεν πρέπει να βάλεις στον κήπο σου γκαζόν γιατί χρειάζεται καθημερινό πότισμα. Να βάλεις φυτά που δε χρειάζονται πολύ νερό όπως: κάκτους, πεύκα, δάφνες, κουκουναριές και άλλα Βλέπεις ότι δεν είναι δύσκολο να εξοικονομήσουμε νερό αν προσπαθήσουμε λίγο περισσότερο απ ό, τι κάνουμε σήμερα. Με αγάπη, Ιωάννα Βασιλείου, Δ!
Αγαπημένη μου Όλγα, Εχτές το βράδυ, άκουσα στις ειδήσεις ότι πολλές περιοχές του πλανήτη, υποφέρουν από έλλειψη νερού. Έδειχναν εικόνες παιδιών που έπιναν νερό από μια λασπωμένη γούρνα γεμάτη μύγες! Απαίσια εικόνα! Σκέφτηκα λοιπόν πόσο θα άλλαζε η ζωή μας αν κάποτε το νερό μειωνόταν ή τελείωνε. Ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω! Έρημος παντού Όλοι μας πρέπει να βοηθήσουμε τον πλανήτη να ζήσει. Ζωή χωρίς νερό δε γίνεται! Αποφάσισα λοιπόν να σέβομαι αυτό το αγαθό και να το προστατεύω. Πώς; Έφτιαξα οδηγίες για όλους: 1. Δε θα ξαναγεμίσω την μπανιέρα για να κάνω μπάνιο. 2. Δε θα λερώνω τα ρούχα μου. 3. Θα σκουπίζω καλά το πιάτο μου και θα το βάζω στο πλυντήριο. 4. Δεν θ ανοίγω τη βρύση άσκοπα. Όλγα μου, σε παρακαλώ ακολούθησε κι εσύ τους κανόνες κι αν σκεφτείς κάτι ακόμη να μου το γράψεις. Μετά να τους στείλουμε και σ άλλα παιδιά, ίσως κι εκείνα σκεφτούν κάτι ακόμη! Όσο πιο πολλοί είμαστε στην παρέα τόσο πιο πολύ νερό θα σώσουμε Τι λες; Θα τα καταφέρουμε; Θα το κάνουμε παιχνίδι Θα γίνουμε οι νερό-σώστες!! Δήμητρα Μήτση Σίσκου, Δ! Μοσσείο τοσ Λούβροσ Σν μοσσείο τοσ Λούβροσ είλαη έλα από ηα κεγαιύηεξα θαη παιαηόηεξα κνπζεία ζηνλ θόζκν. Βξίζθεηαη ζην θέληξν ηνπ Παξηζηνύ, ζηηο όρζεο ηνπ εθνπάλα θαη εθζέηεη 35.000 έξγα ηέρλεο. Οη κόληκεο ζπιινγέο ηνπ κνπζείνπ θαηαιακβάλνπλ ζπλνιηθά έθηαζε 60.600 ηεηξαγσληθώλ κέηξσλ θαη αλάκεζα ζε απηέο είλαη θαη νη ειιεληθέο, πνπ θαιύπηνπλ 25 αίζνπζεο. Σα πξώηα έξγα ζε είδνο ζπιινγήο άξρηζαλ νπζηαζηηθά λα ζπγθεληξώλνληαη γύξσ ζην 1500 από ην Φξαγθίζθν Α. Ο Φξαγθίζθνο ήηαλ εθείλνο πνπ απέθηεζε (ην 1519) ηελ Σδνθόληα ηνπ Λενλάξλην ληα Βίληζη, όπσο θαη ηελ "Ωξαία Κεπνπξό" θαη ηελ "Αγία Οηθνγέλεηα" ηνπ Ραθαήι. Τπάξρνπλ έξγα γλσζηώλ δσγξάθσλ όπσο ησλ Αλξί Μαηίο, Πηθάζν, Ακεληέν Μνληηιηάλη, Οπηξηιό θ.α. ήκεξα ην κνπζείν έρεη θαηεγνξηνπνηήζεη ηα έξγα ηνπ ζε δηάθνξα ηκήκαηα θαη ηα θνκκάηηα εθηίζεληαη ζε πνιιέο θαη δηαθνξεηηθέο αίζνπζεο. Οη ζπιινγέο απηέο είλαη νη εμήο: Σκήκα Αλαηνιηθώλ Αξραηνηήησλ Σκήκα Αηγππηηαθήο Σέρλεο Σκήκα αξραηνηήησλ ειιεληθώλ, εηξνπζθηθώλ θαη ξσκατθώλ Σκήκα Γιππηηθήο Σκήκα Ιζιακηθήο ηέρλεο Σκήκα Καιιηηερληθώλ Αληηθεηκέλσλ Σκήκα πηλάθσλ δσγξαθηθήο Σκήκα ραξαθηηθήο θαη ζρεδίσλ Μαρία Μπακάλη, Δ!
4 πόλεις κράηη ζηην Κεθαλονιά Οι ππόζθαηερ αναζκαθέρ αναηπέποςν ηην επικπαηούζα άποτη όηι η Κεθαλονιά ήηαν επειπυμένη και εγκαηαλελειμμένη από ηο ηέλορ ηηρ μςκηναφκήρ εποσήρ μέσπι ηο ηέλορ ηος 8οσ αιώνα π.χ. Όπυρ ηόνιζε ο κ. Σωηηρίοσ, πος αθιέπυζε ηο μεγαλύηεπο μέπορ ηηρ ομιλίαρ ηος ζηην κεθαλληνιακή ηεηπάπολη (Κράνη, Πάλη, Σάμη, Πρόννοι), ο πςπήναρ ηηρ μοπθοποιήθηκε ζηοςρ απσαφκούρ σπόνοςρ και ολοκληπώθηκε ζηοςρ κλαζικούρ. Οι ηέζζεπιρ αςηέρ πόλειρ-κπάηη ηηρ Κεθαλονιάς είναι αςηόνομερ, έσοςν η καθεμία ανεξάπηηηη εξυηεπική πολιηική, είναι οικονομικά αςηάπκειρ και κόβει η καθεμία ηο δικό ηηρ νόμιζμα. Μεηαξύ ηοςρ δεν ηπέθοςν πάνηα θιλικέρ ζσέζειρ. Άκης Μανδρούκας, Δ! «Νοσς σγιής εν σώματι σγιεί» Από ηελ αξραηόηεηα ν αζιεηηζκόο ήηαλ ζεκαληηθό κέξνο ηεο θαζεκεξηλόηεηαο ησλ αλζξώπσλ. Εηδηθά ζηελ Αξραία Ειιάδα άξρηζε λα εκθαλίδεηαη ππό δηάθνξεο κνξθέο, σο έλα επηκέξνπο θνκκάηη ηεο παηδείαο θαη είρε ζθνπό εθηόο από ηε ζσκαηηθή πγεία θαη ηελ πλεπκαηηθή θαζώο θαη ηελ εμέιημε ηνπ αλζξώπνπ κε ηδαληθά θαη αμίεο. Απνηειώληαο ζηνηρείν ηνπ πνιηηηζκνύ ν αζιεηηζκόο αλαπηύρζεθε ζε πνιιέο ρώξεο θαη θαζόξηζε ζ έλα βαζκό ηελ εμέιημε ηεο θνηλσλίαο. Με ηε ζέζπηζε δηάθνξσλ αγώλσλ είηε πξνο ηηκή ησλ ζεώλ είηε κε άιιν ραξαθηήξα ν αζιεηηζκόο απνηέιεζε βαζηθό θνκκάηη ζηελ αλάπηπμε κηαο επξύηεξεο κόξθσζεο θαη δεκηνύξγεζε ηηο βάζεηο γηα έλα ιακπξό κέιινλ. Πιένλ ν αζιεηηζκόο ππεξεηεί πνιιαπιά ηνλ άλζξσπν θαη ηελ θνηλσλία, παξόιν πνπ εκείο νη ίδηνη έρνπκε θηάζεη ζην ζεκείν λα κελ δίλνπκε ηόζε ζεκαζία ζηνλ αζιεηηζκό θαη λα μερλάκε ην ξεηό ησλ Αξραίσλ «Ννπο πγηήο ελ ζώκαηη πγηεί». Ο θπξηόηεξνο θαη αξραηόηεξνο αζιεηηθόο ζεζκόο είλαη νη Οιπκπηαθνί αγώλεο πνπ είλαη πνιύηηκνη, ζηεξίδνπλ ην αζιεηηθό πλεύκα θαη ζπκβάιινπλ ζηε θηιηθή ζρέζε ησλ ιαώλ θαη ζηελ εηξήλε. Παναγιώτης Κοντογιάννης, Δ!
Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία «Είμαι ένα ολομόναχο έλατο σ ένα δάσος που κανείς δεν έχει έρθει ποτέ και είμαι πολύ θλιμμένο γι αυτό. Περνούσα μόνο κάθε Χριστούγεννα και αυτό μ έκανε να απογοητεύομαι ακόμα πιο πολύ!» Ήταν νύχτα Χριστουγέννων και κάτι σαν να έλαμψε στον ουρανό. Φαινόταν σαν να ερχόταν προς εμένα. Όταν έφτασε είδα πως ήταν ο Αϊ-Βασίλης και ξαφνιάστηκα! Ο Αϊ- Βασίλης πρόσεξε ότι το δέντρο είχε χάσει το χρώμα του, λόγω της μοναξιάς του, και ότι δεν είχε δει ποτέ του κανέναν. Τότε λοιπόν πήγε κοντά για να δει τι του συμβαίνει. Τότε πρόσεξε ένα δάκρυ που κυλούσε στον κορμό του δέντρου. «Γιατί κλαις;» το ρώτησε ο Αϊ- Βασίλης. «Αϊ-Βασίλη είσαι στ αλήθεια εσύ; Είμαι τόσο χαρούμενο που ήρθες να με δεις!». Ο Αϊ-Βασίλης κούνησε καταφατικά το κεφάλι του και το άφησε να μιλήσει. «Να! Ξέρεις για τα φετινά Χριστούγεννα θα ήθελα μόνο ένα πράγμα: να με πάρεις στο παλτό σου και να ταξιδέψω μαζί σου σε διαφορετικές πολιτείες!». Ο Αϊ- Βασίλης απάντησε χαμογελώντας: «Ξέρω ότι το θες πολύ, γι αυτό ανέβα στο παλτό μου για να φύγουμε». Το έλατο πολύ χαρούμενο άρχισε να βλέπει τον κόσμο από ψηλά. «Θα πάω πρώτα κάπου όπου τα παιδιά μ έχουν ιδιαίτερη ανάγκη» είπε και ξεκίνησαν το μακρύ τους ταξίδι. Πέρασαν βουνά, πεδιάδες και θάλασσες και τότε ο Αϊ-Βασίλης είπε στο έλατο: «Σ έφερα σε μια περιοχή όπου οι κάτοικοί της αιώνες τώρα πολεμούν για τα εδάφη της. Τα γράμματα των παιδιών που λαμβάνω από αυτές τις ταραγμένες περιοχές είναι συγκινητικά. Τα παιδιά δε μου ζητούν μόνο δώρα αλλά και ειρήνη». Τότε ο Αϊ-Βασίλης, φορτωμένος με τα δώρα, άρχισε να τα μοιράζει στα σπίτια των παιδιών. Μαζί μ αυτά άφησε φάρμακα για τις ανάγκες των πολιτών καθώς και ρούχα γι αυτούς που δεν είχαν. Το έλατο τότε σκέφτηκε «Υπάρχουν και άνθρωποι μόνοι που έχουν ανάγκη τους άλλους!». Το έλκηθρο του Αϊ-Βασίλη έστριψε με προορισμό τη Νέα Υόρκη. «Πού πάμε τώρα;» ρώτησε το έλατο. «Τώρα που είδες πώς είναι αυτή η γωνιά του κόσμου θα σε πάω να δεις ένα εντυπωσιακό μέρος» απάντησε ο Αϊ-Βασίλης. «Ο κόσμος είναι ατελείωτος» φώναξε το έλατο. Σε κάμποση ώρα χιλιάδες φωτάκια άστραφταν από ψηλά και κάτι τεράστια ψηλά
κτίρια άφησαν άφωνο το έλατο. «Αυτή είναι η Νέα Υόρκη των Η.Π.Α., μια μεγαλούπολη που ποτέ δεν κοιμάται» είπε ο Αϊ-Βασίλης. Κι αμέσως έφυγε για να προλάβει να αφήσει τα δώρα στα σπίτια των παιδιών. Το έλατο, εντυπωσιασμένο, δεν πίστευε πόσα πράγματα είδε εκείνο το βράδυ. Όταν επέστρεψε ο Αϊ- Βασίλης το έλατο του είπε: «Πέρασα πολύ ωραία αυτή τη νύχτα! Αχ! μακάρι να μπορούσες να με πάρεις μαζί σου στο Βόρειο Πόλο να μην είμαι μόνο μου στο δάσος!». Ο Αϊ- Βασίλης απάντησε: «Μικρό μου έλατο σε συμπάθησα απ την πρώτη στιγμή που σε είδα! Πάντα υπάρχει μια θέση στο χωριό του Αϊ-Βασίλη!». Το έλατο χαμογέλασε ευτυχισμένο. Το καλό μας έλατο ρίζωσε για πάντα στο παραδεισένιο χωριό του Αϊ-Βασίλη κρατώντας τις υπέροχες αναμνήσεις του ταξιδιού για μια ζωή. Δεν ήταν πια μόνο του. Είχε για παρέα τα άλλα έλατα δίπλα του αλλά και όλα τα μαγικά πλάσματα της παραμυθένιας χώρας. Ζνασ Θεόσ (ΚΩΣΗ ΠΑΛΑΜΑ) Έλενα Καρέλη, Ε! Ω! μζςα μου γεννιζται ζνασ Θεόσ! και το κορμί μου γίνεται ναόσ, δεν είναι ωσ πρώτα φάτνη ταπεινή μζςα μου λάμπουν ξάςτεροι ουρανοί, το μζτωπο μου λάμπει ςαν αςτζρι... το Θεό φανείτε τώρα, ήρθεν η ώρα, από τ άγνωςτα μυςτικά ςασ μζρη, Μάγοι, φζρτε ςτο Θεό τα πλοφςια δώρα. Φζρτε μου Μάγοι -θεία βουλή το γράφειτη ςμφρνα τησ ελπίδασ, το λιβάνι τησ πίςτησ, τησ αγάπησ το χρυςάφι! Μυςτήρια τζτοια ανθρώπου νουσ δε βαίνει! Και ςεισ, Θρόνοι πανάχραντοι, αγγελοφδια, ςτην καρδιά μου -ςτην κοφνια του- ςκυμμζνα, με τησ αθαναςίασ τα τραγοφδια υμνολογείται εςείσ τη θεία τη γζννα. Μελετϊντασ τισ μεταφορζσ και τισ παρομοιϊςεισ του ποιιματοσ «Ζνασ Θεόσ» του Κωςτι Παλαμά τα παιδιά τθσ Στ! Δθμοτικοφ ζγραψαν τι ςθμαίνει για αυτά θ γζννθςθ του Χριςτοφ.
Οι μζρεσ αυτζσ των Χριςτουγζννων δε μοιάηουν με όλεσ τισ υπόλοιπεσ μζρεσ του χρόνου. Μπορεί εξωτερικά να δείχνουν τόςο χαροφμενεσ, φωτεινζσ και με πολλά ςτολίδια, μα το βακφτερο νόθμα είναι εςωτερικό και βρίςκεται ςτθν ψυχι μασ. Εκεί πράγματι γεννικθκε ο μικρόσ Χριςτόσ δίνοντασ ςτθ ηωι μασ μια ευκαιρία αλλαγισ και πίςτθσ ότι τα πράγματα μποροφν να καλυτερεφςουν γφρω μασ. Κάκε άνκρωποσ ςτον κόςμο πιςτεφει ότι είναι κομμάτι αυτοφ του ελπιδοφόρου γεγονότοσ. Γι αυτό το λόγο οι μζρεσ αυτζσ είναι τόςο ξεχωριςτζσ. Αλίκθ Τηίφα, Στ! Θ γζννθςθ του Χριςτοφ αναγεννά τθν ψυχι μασ. Δίνει νόθμα ςτθν φπαρξι μασ κακϊσ μασ ανυψϊνει θκικά και ψυχικά και πλθμμυρίηει τθν ψυχι μασ με ανϊτερα ςυναιςκιματα. Εξαγνίηει τθν ψυχι μασ διϊχνοντασ μακριά τισ όποιεσ ςκιζσ μπορεί να τθ ςκοτεινιάηουν δίνοντασ τθσ μια κζςθ ςτο φωσ. Φζρνει το μινυμα τθσ αγάπθσ ςτον κόςμο και γεμίηει χαρά και αγαλλίαςθ τθν ψυχι μασ. Μασ χαρίηει τθν ελπίδα για ζναν κόςμο γεμάτο ιδανικά και αγάπθ. Ελίνα Μπουλοφγαρθ, Στ! Θ γζννθςθ του Χριςτοφ είναι για μζνα το μεγαλφτερο γεγονόσ του κόςμου. Με κάνει να αγαπάω όλο τον κόςμο πολφ περιςςότερο και πολφ πιο δυνατά. ε όλουσ βλζπω κάτι ξεχωριςτό. Μου προκαλεί απίςτευτθ χαρά και αιςιοδοξία. Θ ευτυχία πλθμμυρίηει τθν καρδιά μου. Θ γζννθςθ του Χριςτοφ με θρεμεί και με γαλθνεφει. Σο πρόςωπό μου παίρνει λάμψθ από το αςτζρι που οδιγθςε τουσ μάγουσ ςτθ φάτνθ του Χριςτοφ. Μαρία Λινοφ, Στ!
Θ γζννθςθ του Χριςτοφ είναι θ λάμψθ του κόςμου, θ ελπίδα και θ αγάπθ. Είναι ο δάςκαλοσ τθσ αγνότθτασ και τθσ ιςότθτασ. Είναι θ θλιαχτίδα που φωτίηει τισ ψυχζσ όλων των ανκρϊπων για να επιλζξουν το ςωςτό δρόμο τθσ ηωισ. Είναι θ αλικεια που κα φανερωκεί και κα δϊςει τον αλθκινό πλοφτο ςτουσ ανκρϊπουσ. Είναι ο καυματουργόσ που ςυγχωρεί και ακοφει τα λάκθ των άλλων ενϊ βρίςκεται παντοφ εκεί για να τουσ βοθκιςει. Είναι ο ςωτιρασ και ο παντοκράτορασ του ςφμπαντοσ. Ιωακείμ Κουτοφπθσ, Στ! «Ζνα κτίριο με ιδιαίτερη ςημαςία για την πόλη μασ» Σο Β.Β.Ε.Μ. δθμιουργικθκε το 2003, βρίςκεται ςτο Λαφριο και θ αποςτολι του είναι να βοθκιςει μικροφσ και μεγάλουσ να ανακαλφψουν με βιωματικό τρόπο τθν βιοτεχνικι και βιομθχανικι ιςτορία τθσ χϊρασ μασ. τεγάηεται ς ζνα ιςτορικό κτίριο, το Παλιό Παγοποιείο Λαυρίου. Σο ζργο του Β.Β.Ε.Μ. είναι να ςυλλζγει υλικό ςχετικά με τθν βιοτεχνικι και βιομθχανικι δραςτθριότθτα ςτθν περιοχι του Λαυρίου, να ερευνά και να εκκζτει το υλικό αυτό με ςτόχο τθν εκπαίδευςθ. Σο Μουςείο αποτελεί ζνα ηωντανό εργαςτιρι, όπου υπάρχουν διάςπαρτα τα ςχετικά εκκζματα και μνθμεία. Επίςθσ ζχει αναπτφξει εκπαιδευτικά προγράμματα που απευκφνονται ςε ςχολεία, πανεπιςτιμια, διμουσ, ιδρφματα, πολιτιςτικοφσ ςυλλόγουσ κ.λ.π. ε μια επίςκεψθ ςτο Μουςείο αυτό, ζνα παιδί τθσ θλικίασ μασ μπορεί να μάκει πϊσ γίνεται θ εξόρυξθ ς ζνα μεταλλείο, πϊσ οι αρχαίοι ζφτιαχναν αγγεία και ενδφματα, πϊσ παράγεται ο άργυροσ και ο μόλυβδοσ αλλά και να ςυμμετζχει ενεργά ςε πειράματα. Ιάςων Βακόνδιοσ, Στ! «Το Θεατρικό Μουσείο Αθηνών» Το Θεατρικό Μουσείο Αθηνών αποτελεί μέρος των δραστηριοτήτων του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του ελληνικού θεάτρου. Στεγάζεται στο ισόγειο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων στην οδό Ακαδημίας 50. Σχεδιάζεται αυτό το έτος η μεταστέγασή του. Στις συλλογές του περιλαμβάνονται αντικείμενα και ντοκουμέντα της Ελληνικής Θεατρικής παραγωγής του 19 ου και 20 ου αιώνα. Υπάρχουν, επίσης, καμαρίνια και κοστούμια των ηθοποιών Μάνου Κατράκη, Αιμίλιου Βεάκη, Κατίνας