Αστοχία Λιμενικών Κρηπιδοτοίχων στον Σεισμό της Λευκάδας 14-8-23 Failure of Harbor Quaywalls in the Lefkada 14-8-23 Earthquake ΓΚΑΖΕΤΑΣ, Γ. ΝΤΑΚΟΥΛΑΣ, Π. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ, Ι. Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, Καθηγητής Ε.Μ.Π. Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, Επίκ. Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, Μεταδιδάκτωρ Ερευνητής Ε.Μ.Π. ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Ο σεισμός της 14 ης Αυγούστου 23, μεγέθους Μ w = 6.4 σε απόσταση 1 km από την πόλη της Λευκάδας, προκάλεσε πολυάριθμες βλάβες σε όλα σχεδόν τα λιμάνια της νήσου. Οι βλάβες στην Μαρίνα της πόλης, της οποίας η κατασκευή είχε μόλις ολοκληρωθεί, περιλαμβάνουν οριζόντια μετακίνηση των κρηπιδοτοίχων έως 25 m, καθίζηση των επιχώσεων και διαφορική οριζόντια μετατόπιση μεταξύ διαδοχικών κιβωτίων κρηπιδοτοίχων. Παρουσιάζονται αριθμητικές και συμβατικές αναλύσεις της απόκρισης του κρηπιδοτοίχου για τον υπολογισμό (εκ των υστέρων) της μόνιμης μετατόπισης. Καταδεικνύεται η σημασία του μεγάλου αριθμού κύκλων φόρτισης και της ανάπτυξης υπερπιέσεων πόρων εντός στρώματος ιλύος σε βάθος 7 έως 8 m. ABSTRACT: The earthquake of August 14 th 23, of magnitude Μ w = 6.4 at a distane of 1 km from the City of Lefkada, aused numerous failures or some level of damage to almost all harbors of the island. The damage of the Lefkada Marina, that had just been ompleted, inludes horizontal displaement of the quaywalls up to 25 m, settlement of the bakfill, and differential horizontal movement of neighboring quaywall bloks. Results from onventional and numerial analyses are presented to evaluate the permanent wall displaement. The analysis demonstrates the signifiant effet of both the large number of loading yles of the reorded motion and the development of exess pore water pressure within a silt layer at a depth 7 to 8 m beneath the bakfill. 1. EIΣΑΓΩΓΗ Ο σεισμός μεγέθους Μ w = 6.4 της 14 ης Αυγούστου 23 δεν αποτέλεσε έκπληξη: Η Λευκάδα, η Κεφαλονιά και η Ιθάκη έχουν την μεγαλύτερη σεισμικότητα στην Ευρώπη, και από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Ευρισκόμενη πλησίον του μεγάλου ρήγματος οριζόντιας παραμόρφωσης της Κεφαλονιάς, που συνήθως δημιουργεί περίπου δώδεκα σεισμούς Μ > 6 ανά έτος (Σχ. 1), η Λευκάδα υπέστη τρεις σεισμούς Μ s 6.5 τον 2 ο αιώνα και αρκετούς Μ 6. Όλοι συνέβησαν στο ίδιο ρήγμα, σε μήκος 5 km (Σχ. 1). Σεισμολογικά στοιχεία του συμβάντος και της σεισμικότητας της περιοχής δίδονται από τους Benetatos et al. (24) και Louvari et al. (1999). Ως αποτέλεσμα της έντονης και συχνής σεισμικής δραστηριότητας, τα κατασκευαστικά συστήματα που επικράτησαν στο νησί είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να ανθίστανται σε ισχυρότατη σεισμική δόνηση. Η ενεργός μέγιστη επιτάχυνση σχεδιασμού είναι.36g (αυξημένη από.22g πριν το 1995). Η υψηλή επιτάχυνση σχεδιασμού είναι δυνατόν να εξηγήσει την ελάχιστη βλάβη των κατασκευών και την έλλειψη θυμάτων κατά τον σεισμό του 23 παρά την μικρή απόσταση της σεισμογενούς πηγής (1 km από την πόλη της Λευκάδας) και την μεγάλη ένταση. Το επιταχυνσιογράφημα που καταγράφηκε (Σχ. 2) υποδηλώνει μία καταστροφική δόνηση με ενεργό μέγιστη επιτάχυνση Α.58 g, δεσπόζουσα περίοδο Τ p.3.6 s, και 8 κύκλους φόρτισης.3 g. Η κάθετη στο ρήγμα συνιστώσα είναι μεγαλύτερη, με S A = 2.2 g για περίοδο Τ 1 s. Γεωτεχνικές αστοχίες υπήρξαν άφθονες: εκτεταμένες κατολισθήσεις, ρευστοποίηση, πλευρική εξάπλωση, και αρκετές αστοχίες λιμενικών κρηπιδοτοίχων. Αρκετές ήταν οι περιπτώσεις ρευστοποίησης στην πόλη της 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/26 1
(a) 23 : M 23 : M = 6.4 1973 : M = 5.8 1973 : M 1948 : M 1948 M = 1948 : M = 6.5 1948 : M = 6.6 Lefkada Island Σχήμα 1 (α) Ρήγμα οριζόντιας μετατόπισης Κεφαλονιάς (β) Δορυφορική εικόνα της Λευκάδας και θέση του ρήγματος του 23. Figure 1. (a) The Cefalonia Transform fault Satellite view of the Lefkada Island and approximate loation of the 23 rupture. Λευκάδας και στα χωριά κατά μήκος της ανατολικής ακτής. Όμως η έκταση της ρευστοποίησης ήταν γενικά μικρή και μόνον σε λίγες περιπτώσεις οι συνέπειες ήταν σημαντικές. Εκτόξευση ρευστοποιημένου εδάφους πάνω από το έδαφος παρατηρήθηκε σε πολλές περιπτώσεις, όπως στο λιμάνι της πόλης, υποδηλώνοντας ρευστοποίηση. Η μετέπειτα καθίζηση της επιφάνειας του εδάφους ήταν περίπου 3 m. Έδαφος βυθίστηκε στην θάλασσα τουλάχιστον σε δύο τοποθεσίες, ως αποτέλεσμα της καθίζησης λόγω ρευστοποίησης, αλλά περισσότερο σημαντικές ήταν οι διαφορικές καθιζήσεις των παραλιακών κατασκευών. Πλευρική εξάπλωση παρουσιάσθηκε μόνον σε μία περιοχή της Μαρίνας Αναψυχής της Λευκάδας, η οποία μόλις είχε κατασκευαστεί. a : g a : g a : g SA : g.5. -.5.5. -.5.5. -.5 2. 1.5 1..5. 2 4 6 8 1 12 14 t : s 2 4 6 8 1 12 14 t : s 2 4 6 8 1 12 14 t : s Horizontal - x Vertial..5 1. 1.5 T : s Σχήμα 2. Καταγραφέντα επιταχυνσιογραφήματα και φάσματα απόκρισης Figure 2. Reorded aeleration time histories and response spetra 2. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ Η περιορισμένη γεωτεχνική και γεωσεισμική διερεύνηση στην πόλη της Λευκάδας απόκάλυψε ότι το τυπικό προφίλ αποτελείται από 15 m αλλουβίου που υπέρκειται μάργας. Στο αλλούβιο κυριαρχούν στρώσεις αμμώδους και ιλυώδους αργίλου, ενίοτε με λεπτές στρώσεις άμμου. Η ταχύτητα του διατμητικού κύματος είναι 55 m/s στη μάργα, ενώ στο αλλούβιο κυμαίνεται από 12 ως 3 m/s. Εκτενείς μονοδιάστατες αναλύσεις της εδαφικής δυναμικής μεγέθυνσης δίνουν μία ευρεία διακύμανση της επιφανειακής απόκρισης, σε συμφωνία με τις καταγραφές. Για την περιοχή της Μαρίνας οι τιμές μέγιστης επιτάχυνσης, δεσπόζουσας περιόδου Τ p, και maxs a, κυμαίνονται από.3g.5g,.3-.6 s, και 1.2g 2g, αντίστοιχα. 3. ΖΗΜΙΕΣ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ ΚΡΗΠΙΔΟΤΟΙΧΩΝ Η ανατολική και νότια παραλία του νησιού έχει πολλά μικρά λιμάνια που εξυπηρετούν την αλιεία και τον τουρισμό. Το βάθος του νε- Horizontal - y horizon. horizon. vertia 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/26 2
(a) d a b b a (a) Pool Pool Hotel 5 1 5 1 2 m (m) Displaement Sale : = 2 m Σχήμα 3. (a) Μαρίνα της Λευκάδας Εγκάρσια τομή του κρηπιδότοιχου Figure 3. (a) View of the Lefkada Marina Cross-setion of the quaywall and bakfill ρού στα λιμάνια αυτά κυμαίνεται από 2.5 ως 5 m. Όμως, όλα αυτά τα λιμάνια υπέστησαν κάποια σεισμική βλάβη: σημαντική μετατόπιση και στροφή του τοίχου, καθίζηση και ρηγμάτωση του αντιστηριζομένου εδάφους, πλευρική εξάπλωση σε απόσταση 4 ως 5 m, και πλήρη ανατροπή (Gazetas 24). Οι περισσότερες από τις ζημίες εμφανίσθηκαν σε μάλλον παλαιά μικρά λιμάνια, κατασκευασμένα με μεθόδους που δεν αντιπροσωπεύουν την σύγχρονη τεχνική. Η μόνη εξαίρεση ήταν η Μαρίνα Αναψυχής της Λευκάδας, περίπου 1 m από το λιμάνι. Μία κάτοψη της Μαρίνας δίδεται στο Σχ. 3. Ο σεισμικός σχεδιασμός βασίσθηκε στην μέθοδο Newmark, για μέγιστη εδαφική επιτάχυνση.36 g κατά τον ΕΑΚ-2. Έξη γεωτρήσεις με μετρήσεις SPT και δοκιμές σε αδιατάραχτα δοκίμια χρησιμοποιήθηκαν για τον προσδιορισμό των εδαφικών ιδιοτήτων. Το πολύ μικρό αρχικό βάθος της θάλασσας (<1 m) επέτρεψε την κατασκευή του έργου εν ξηρώ, αποφεύγοντας μερικές από τις δυσκολίες της υποθαλάσσιας κατασκευής. Αυτό συνέβαλλε (θεωρητικά) σε μία καλύτερη ποιότητα κατασκευής του κρηπιδοτοίχου και του αντιστηριζόμενου εδάφους. Ο σχεδιασμός ήταν αρκετά συντηρητικός: όλα τα κτίρια Σχήμα 4. (a) Κάτοψη της Μαρίνας και παραμορφώσεις Πλευρική εξάπλωση γύρω από την πισίνα στην περιοχή «α». Figure 4. (a) Plan of Marina with sketh of the observed deformations lateral spreading around the swimming pool of area a. ήταν θεμελιωμένα σε φρεάτια οπλισμένου σκυροδέματος διαμέτρου.8 m και βάθους 15 m. Οι κρηπιδότοιχοι ήταν άκαμπτα κιβώτια σκυροδέματος 5 m x 5 m, θεμελιωμένα σε λιθορριπή πάχους 3 m που αντικατέστησε το υπάρχον έδαφος. Ίσως δεν θα περίμενε κανείς ότι η κατασκευή αυτή θα υφίστατο ζημίες. Όμως σχεδόν όλοι οι τύποι βλάβης που είναι δυνατόν να παρατηρηθούν σε έναν λιμενικό κρηπιδότοιχο, παρουσιάσθηκαν (σε βαθμό ανάλογο με το μέγεθος του κρηπιδοτοίχου): (1) πλευρική εξάπλωση στη θέση α (Σχ. 4α) που εκτείνεται από τους δύο κάθετους τοίχους μέχρι το πίσω μέρος ενός μικρού ξενοδοχείου, περιλαμβανομένης και της πισίνας. Εδαφικές ρωγμές, οριζόντιες μετατοπίσεις και στροφή των κρηπιδοτοίχων, και έντονη ρηγμάτωση μικρών τοίχων αντιστήριξης στα άκρα της μετατοπισθείσας μάζας, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της εξάπλωσης. 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/26 3
(a) < 5 m 22 m 25 m 1 m 1 15 m () 2 m 16 m 12 m Σχήμα 5. Καθίζηση και μετατόπιση κρηπιδοτοίχου και αντιστ. εδάφους στις περιοχές b και. Figure 5. Settlement and displaement of quay wall and bakfill in the areas b and. (2) καθίζηση του αντιστηριζομένου εδάφους στις περιοχές και d (Σχ. 5) ως προς (α) τα κτίρια που ήταν θεμελιωμένα σε πασσάλους και υπέστησαν μόνον ελαστική παραμόρφωση και (β) τους κρηπιδοτοίχους που υπέστησαν οριζόντια μετατόπιση και στροφή, αλλά χωρίς σημαντική καθίζηση. (3) διαφορικές οριζόντιες μετατοπίσεις μεταξύ γειτονικών κιβωτίων κρηπιδοτοίχου διαφορετικής γεωμετρίας και θεμελιώσεως. Π.χ. σχετική μετατόπιση 15 m του ακροβάθρου μίας μικρής γέφυρας πεζών και δύο γειτονικών κρηπιδοτοίχων, ανάλογη με παρόμοιες περιπτώσεις στο λιμένα του Kobe. 3. ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΡΗΠΙΔΟΤΟΙΧΟΥ ΜΑΡΙΝΑΣ (α) Σχεδιασμός. Οι κρηπιδότοιχοι της Μαρίνας σχεδιάσθηκαν για μέγιστη επιτάχυνση Α =.36g κατά τον ΕΑΚ-2. Για μία ολίσθηση 1 m, ο κανονισμός επιτρέπει ψευδο-στατικό σχεδιασμό με επιτάχυνση Α/2=.18g. Στον υπολογισμό της ευστάθειας, ο ελάχιστος συντελεστής ασφαλείας έναντι στροφής μιας κυκλικής επιφάνειας ολίσθησης που ξεκινά από το αντιστηριζόμενο έδαφος και περνά από τη λιθορριπή κάτω από τη βάση του τοίχου είναι 1.2. Αυτό υποδηλώνει μία κρίσιμη επιτάχυνση Α =.22 g. Για Α =.36 g, η αναμενόμενη μόνιμη μετατόπιση είναι 6 m (π.χ. από το διάγραμμα των Makdisi at al. 1978). Για έναν τέτοιο εύλογο σχεδιασμό και μία πιθανολογούμενη καλή ποιότητα κατασκευής, θα ανέμενε κανείς μία καλύτερη συμπεριφορά. (β) Συμβατική ανάλυση. Οι σύγχρονοι σεισμικοί κανονισμοί απαιτούν: (α) ψευδοστατικόν υπολογισμό της ενεργού δύναμης που ασκείται στον τοίχο για τιμή της μέγιστης επιτάχυνσης σχεδιασμού Α d = α d g. (β) καθορισμό της κρίσιμης επιτάχυνσης Α = α g που θα δημιουργούσε αστοχία (FS=1) σε ολίσθηση, ανατροπή, ή φέρουσα ικανότητα. (γ) εκτίμηση της μόνιμης παραμόρφωσης σε κάθε μία από τις ανωτέρω μορφές αστοχίας 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/26 4
αν Α d > Α. Συχνά η ολίσθηση είναι η κρίσιμη συνθήκη για ένα τοίχο με μεγάλο λόγο πλάτους προς ύψους (π.χ. εδώ Β/Η=1). Οι σεισμικές ενεργές εδαφικές πιέσεις προσδιορίζονται συμβατικά με την μέθοδο Mononobe-Okabe για ενεργό οριζόντια επιτάχυνση Α d = α d g. Πολλαπλές παραμετρικές δυναμικές αναλύσεις έχουν καταδείξει ότι η κατακόρυφη επιτάχυνση δέν έχει σημαντική επίδραση στην απόκριση του κρηπιδοτοίχου γεγονός που είναι ιδιαίτερα αληθές για την περίπτωση της αρκετά υψίσυχνης κατακόρυφης επιτάχυνσης της Λευκάδας (Seed & Whitman 197, Gazetas et al. 24, PIANC 22). Η ολική (στατική συν δυναμική) ενεργός δύναμη κατά M-Ο είναι 1 2 PAE = γ eh KAE 2 (1α) όπου (1β) 2 os ( φ ψ) K AE = 2 sin( φ + δ)sin( φ ψ) os( ψ)os( ψ + δ) 1 + os( ψ + δ) φ = η γωνία διατμητικής αντοχής του αντιστηριζόμενου εδάφους, δ = η γωνία διατμητικής αντοχής της διεπιφάνειας τοίχου-εδάφους. Η γωνία ψ είναι συνάρτηση του σεισμικού συντελεστή α : 1 ψ = tan ( α ) (2) Η τιμή του α αντιπροσωπεύει τον βασικό σεισμικό συντελεστή και την επίδραση της παρουσίας του νερού (Ebeling & Morison 1992). Για αντιστηριζόμενο έδαφος του οποίου μόνο ένα τμήμα ευρίσκεται κάτω από τον Υ.Ο., οι δυνάμεις επί έναν συντελεστή βαρύτητας ανάλογο με τον όγκο του εδάφους που αστοχεί επάνω και κάτω από τον Υ.Ο., δίδουν την ακόλουθη έκφραση του φαινομένου σεισμικού συντελεστή 2 2 sat Hw + Hsur + 2 HwHsur 2 2 bhw + Hsur + 2 HwHsur γ γ γ α = α γ γ γ (3) και το ισοδύναμο ειδικό βάρος του εδάφους 2 2 2 Hw H γe γb γ 1 w = + H H (4) όπου H = Hw + Hsu r είναι το ολικό ύψος του τοίχου, H = 3.5 m είναι το ύψος κάτω από w τον Υ.Ο., και H sur = 1.5 m είναι το ύψος πάνω από τον Υ.Ο., όπου το έδαφος έχει ειδικό βάρος γ. Οι παραδοχές για την ανωτέρω ανάλυση είναι ότι (α) οι πιέσεις του ύδατος πόρων δεν αλλάζουν λόγω της σεισμικής δόνησης και (β) η διαπερατότητα του αντιστηριζομένου εδάφους είναι αρκετά μικρή ώστε το νερό των πόρων να κινείται μαζί με το έδαφος. Η κρίσιμη επιτάχυνση για ολίσθηση λαμβάνεται από την οριζόντια ισορροπία του τοίχου υπό την επίδραση: της δύναμης ενεργητικής αστοχίας κατά Μ-Ο, P osδ AE της αδράνειας του τοίχου, Wα της υδροδυναμικής εφελκυστικής δύναμης του νερού μπροστά από τον τοίχο (κατά Westergaard) Δεδομένου ότι η P AE είναι συνάρτηση του α, μετά από μία σειρά δοκιμών προκύπτει ότι A.22g (5) δηλαδή, μια τιμή παρόμοια με αυτή που προέκυψε στον σχεδιασμό για κυκλική επιφάνεια αστοχίας. Κατά τον ΕΑΚ-2 και ΕC8, Ad =.4g. Η ολίσθηση υπολογίζεται με τις εξής μεθόδους: 1. Rihards & Elms (1979): 2 3 max max Δ.87 V A / A όπου για Amax = A=.4g και Vmax =.35 m/ s, προκύπτει Δ 3 m. 4 (6) 2. Makdisi & Seed (1978): Από το διάγραμμα για M = 6.5 και A / A=.21/.4.53 προκύπτει ως άνω όριο Δ 7 m (η επιλογή του άνω ορίου γίνεται εξαιτίας των πολλών κύκλων φόρτισης στον σεισμό της Λευκάδας). 3. Yegian et al. (1991): Η μέθοδος συνδέει 2 την αδιάστατη μετατόπιση Δ=Δ /( An T ) με τον λόγο A / A, όπου είναι ο αριθμός των n eq eq ισοδύναμων κύκλων φόρτισης, και T η δεσπόζουσα περίοδος, που εδώ λαμβάνονται n = 8 και T =.5 s, αντιστοίχως. Η μετατόπιση προκύπτει ίση προς Δ 5 m. eq 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/26 5
4. Αριθμητική ολοκλήρωση: Η ανάλυση ολισθαίνουσας μάζας δίδει 4m Δ 6m. Προφανώς η ανάλυση τύπου Newmark δεν εξηγεί τις μεγάλες μόνιμες μετατοπίσεις ( Δ 22 m ) του κρηπιδοτοίχου. Για τον λόγο αυτόν, με σκοπό την διερεύνηση της απόκρισης του κρηπιδοτοίχου, χρησιμοποιείται κατωτέρω μία 2-Δ ανελαστική ανάλυση. (γ) Δισδιάστατη δυναμική ανάλυση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συμβατική ανάλυση εμπεριέχει αρκετούς περιορισμούς. Στην πραγματικότητα: (α) Οι οριζόντιες μετατοπίσεις του τοίχου δεν οφείλονται μόνον στην ολίσθηση στην βάση αλλά και στην παραμόρφωση του υποκειμένου εδάφους. (β) Η στροφή του τοίχου συμβάλλει στην μετατόπιση της κορυφής και (γ) Η ανάπτυξη υπερπίεσης πόρων στο έδαφος θεμελιώσεως αυξάνει τις μετατοπίσεις, όπως στις περιπτώσεις των κρηπιδοτοίχων του Port και Rokko Island κατά τον σεισμό του Kobe το 1995. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης πεπερασμένων στοιχείων για δύο διαφορετικές διεγέρσεις δίδονται στα Σχ. 6 και 7. Το έδαφος προσομοιώνεται με το προσομοίωμα Mohr Coulomb, στο οποίο η δυσκαμψία λαμβάνεται με ισοδύναμη γραμμική ανάλυση. Οι διεγέρσεις αντιστοιχούν στις καταγραφές της Λευκάδας (23) και Αιγίου (1995). Και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε μονοδιάστατη ανάλυση για τον προσδιορισμό της κίνησης στον βράχο. Οι δύο καταγραφές έχουν ενεργό μέγιστη επιτάχυνση ίση προς.58 g και.5 g, αντιστοίχως, και δεσπόζουσα περίοδο T.4.6 s. Διαφέρουν ως p προς τον αριθμό των κύκλων (8 για Λευκάδα και 2 για Αίγιο) και την μέγιστη ταχύτητα (.35 m/ s για Λευκάδα και.64 m/ s για Αίγιο). Η πρώτη σειρά αναλύσεων αγνοεί την ανάπτυξη υπερπίεσης στο έδαφος θεμελιώσεως. Η μόνιμη μετατόπιση είναι 11 m για τον σεισμό της Λευκάδας, δηλαδή 2 ή 3 φορές μεγαλύτερη από αυτήν που υπολογίστηκε με συμβατικές μεθόδους. Αποδεικνύεται ότι η φύση της διέγερσης έχει ιδιαίτερη σημασία, καθόσον παρά την ίδια ένταση, η διέγερση του Αιγίου δίδει ασήμαντες μετατοπίσεις. Η συσσώρευση μόνιμης μετατόπισης λόγω των πολλών κύκλων φόρτισης συμβάλλει στη μεγάλη οριζόντια μετατόπιση. Τέλος στο Σχ. 8, για να ληφθεί υπόψη προσεγγιστικά η ανάπτυξη υπερπίεσης πόρων, υποτίθεται ότι το στρώμα ιλύος 7-8 m κάτω από την επιφάνεια του αντιστηριζομένου εδάφους αναπτύσσει υπερπιέσεις έτσι ώστε η «απομένουσα» γωνία διατμητικής αντοχής να είναι ίση προς φ 9.5 ( NSPT 15 ). Η χρονική εξέλιξη της επιτάχυνσης της άνω γωνίας του τοίχου δίδει δυναμική μεγέθυνση μεγαλύτερη αυτής του ελεύθερου πεδίου. Η συσσώρευση των μονίμων παραμορφώσεων γίνεται με ταχύτερο ρυθμό και φθάνει την τελική τιμή των 2 m, αρκετά κοντά στην πραγματική τιμή των 22 m. Χωρίς να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην σχεδόν ταύτιση της ανάλυσης και της πραγματικής καταγραφής, συμπεραίνεται ότι η ολίσθηση στην βάση δεν είναι ο μόνος μηχανισμός παραμόρφωσης του κρηπιδοτοίχου, όπως άλλωστε έχει καταδειχθεί πολλαπλώς και στις αναλύσεις του σεισμού του Kobe το 1995. 6. ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ Η χρηματοδότηση της έρευνας αυτής από τον ΟΑΣΠ υπήρξε πολύτιμη. 7. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Louvari E., Kiratzi A., Papazahos B. (1999). The Cephalonia transform fault and its extension to western Lefkada Island (Greee), Tetonophysis, 38, 223 236. Gazetas G., (24): Geotehnial aspets of the M s 6.4 Lefkada island, Greee 23 earthquake: preliminary assessment. Pro. of the Fifth Intern. Conf. on Case Histories in Geotehnial Engineering, New York. Makdisi F.I. & Seed H.B, (1978) : Simplified proedure for estimating dam and embankment earthquake indued deformations. J. of the Geotehnial Engineering Division, ASCE, 14 (GT7), 849 867. Seed R. B. & Whitman R. (197) : Design of earth retaining strutures for dynami loads, Speialty Conf. on Lateral Stresses in the Ground and Design of Earth Retaining Strutures, ASCE, pp. 13-147. Gazetas G., Psarropoulos P., Anastasopoulos I., Gerolymos N. (24) : Seismi behaviour of flexible retaining systems subjeted to short duration moderately r 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/26 6
strong exitation. Soil Dynamis and Earthquake Engineering, 24, pp. 537 55 PIANC (21): Seismi Design Guidelines for Port Strutures. International Navigation Assoiation, Balkema, Tokyo, 324. Ebeling R.M. & Morison EE. (1992) : The seismi design of waterfront retaining strutures, US Army Corps of Engineers, Tehn. Rep. ITL-92-11, Washington DC. Rihards R.J. and Elms D. (1979) : Seismi behavior of gravity retaining walls. Journal of the Geotehnial Engineering Division, ASCE, 15 (GT4), pp. 449 464. Yegian M.K., Mariano E., and Gharaman V.G (1991): Earthquake-indued permanent deformations: probabilisti approah. J. of Geot. Eng., ASCE, 117(1), pp. 35 5. (a).8.4.52 g.8.4.36 g -.4 -.4 -.8 5 1 15 -.8 5 1 15 () 15 (d) Relative Displaement 11 m 1 Δ (m) 5-5 5 1 15 Σχήμα 6. Δυναμική απόκριση στην διέγερση της Λευκάδας: Επιτάχυνση και σχετική μετατόπιση. Figure 6. Dynami response to the Lefkada 23 reord : aeleration and relative displaement. (a).8.4.43 g.8.4.31 g -.4 -.4 -.8 1 2 3 4 5 -.8 1 2 3 4 5 () 15 (d) Relative Displaement 1 Δ (m) 5 1 m -5 1 2 3 4 5 Σχήμα 7. Δυναμική απόκριση στην διέγερση του Αιγίου: Επιτάχυνση και σχετική μετατόπιση. Figure 7. Dynami response to the Aegio 1995 reord : aeleration and relative displaement. 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/26 7
(a) Potentially Liquefiable Soil Layer at 7 8mdepth ().8.8.4.4 A.42.42 g.8.8.4.4 B.46 g.46.. -.4 -.4 -.8 5 1 15 t (s) -.4 -.4 -.8 5 1 15 t (se (s) ) 5 1 15 (d) A B (e) 2 2 m Δ AB (m) 1 5 1 15 t (s) Σχήμα 8. Δυναμική απόκριση στην διέγερση του Αιγίου, θεωρώντας μία πιθανόν ρευστοποιήσιμη στρώση σε βάθος 7 ως 8 m : Επιτάχυνση και σχετική μετατόπιση. Figure 8. Dynami response to the Lefkada 23 reord, but with a potentially liquefiable soil layer at 7 to 8 m depth : aeleration and relative displaement time histories 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/26 8