ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΛΛΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΨΩΡΙΑΣΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΠΕΦΟΝ ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ-ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΥΓΓΡΟΣ

Σχετικά έγγραφα
Μπορεί να συνδυαστεί η μακροχρόνια αποτελεσματικότητα με την ασφάλεια;

ΔΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ στη θεραπεία της Ψωρίασης. Γιώργος Χρ. Χαϊδεμένος, MD, PhD Θεσσαλονίκη

Αιτιολογικοί Παράγοντες της Ψωρίασης και Νεότερες Θεραπείες. Σαμπίνε Κρύγκερ-Κρασαγάκη Αν. Καθηγήτρια Δερματολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης

Η θέση των αντι-tnf παραγόντων στην αντιμετώπιση της Ψωριασικής Αρθρίτιδας. Κυριακή Μποκή Λευκάδα

Θεραπευτικές εξελίξεις στις Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσους του Εντέρου (ΙΦΝΕ)

ΦΛΥΚΤΑΙΝΩΔΗΣ ΨΩΡΙΑΣΗ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ADALIMUBAB

Σύγχρονη θεραπευτική στρατηγική ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα

Μηχανισμοί πρόκλησης λοιμώξεων

Πρώτη φορά anti-tnfα θεραπεία σε ασθενή με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα

Περιορισμός κορτικοστεροειδών στην κροταφική αρτηρίιτιδα Είναι εφικτός?

Μια κριτική ματιά στην κλινική. μελέτη GRIPHON

ΕΡΕ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΨΩΡΙΑΣΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ

O ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΨΩΡΙΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΕΙΑΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΗ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑ

Βιολογικοί Παράγοντες. Ασφάλεια

Αρχεία Βιολογικών Θεραπειών Αποτελεσματικότητα και Διατήρηση της θεραπείας

Συνοσηρότητες στην Ψωρίαση. Μαρίτα Κοσμαδάκη Δερματολόγος

Το προφίλ του ασθενούς µε ρευµατοειδή αρθρίτιδα έχει σηµασία κατά την επιλογή του βιολογικού παράγοντα;

Θεραπευτικοί αλγόριθμοι: ερευνητικό ή/και κλινικό εργαλείο στην απόφαση για την έναρξη των βιολογικών θεραπειών;

Πρώιµη έναρξη βιολογικής θεραπείας στις σπονδυλαρθρίτιδες. Γιάννης Ελ. Πάκας Ρευµατολόγος

Η επιλογή της θεραπείας με βάση τη σοβαρότητα της ψωρίασης και το οικονομικό κόστος

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟΑΝΟΣΕΣ Η ΑΥΤΟΦΛΕΓΜΟΝΩ ΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΟΡΟΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΠΟΝΔΥΛΑΡΘΡΟΠΑΘΕΙΑ. Χατζημιχαηλίδου Σοφία

Η φαρµακοκινητική και φαρµακοδυναµική του Rituximab. Αθηνά Θεοδωρίδου Ρευµατολόγος

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΥΤΟΑΝΟΣΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ Αθανάσιος Γ. Τζιούφας Παθολογική Φυσιολογία Ιατρική Σχολή Παν. Αθηνών Costa Navarino 26/6/2011

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΕΚΒΑΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ANCA(+) ΑΓΓΕΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΝΕΦΡΙΚΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ: ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ RITUXIMAB

Τα DMARDs στην εποχή των βιολογικών θεραπειών: Το παράδειγμα της λεφλουνομίδης. Κωνσταντίνος Γεωργανάς. Ρευματολόγος

Tocilizumab: Ταχεία ή και µακροχρόνια σταθερή δράση - Έχουν κλινική σηµασία;

Χρήση βιολογικών παραγόντων στη Γαστρεντερολογία

ΘΕΩΡΙΑ 3 η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ. ΚΥΤΤΑΡΟΚΙΝΕΣ ή ΚΥΤΤΟΚΙΝΕΣ Dr ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΜΗΜΑ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΕΙ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Πόσο ασφαλής είναι η χρήση των βιολογικών παραγόντων στην πρωτοβάθμια περίθαλψη; Π. Ε. Γεωργίου Ρευματολόγος

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΧΑΠ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ ΑΝΝΑ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α ΓΕΝ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Ανοσογονικότητα βιολογικών παραγόντων. Νικόλαος Ζερβός Ρευματολόγος 251 ΓΝΑ

Mακροχρόνια δεδομένα ασφάλειας των βιολογικών παραγόντων

Biosimilars. Κατώτερα? Ανώτερα? Ανοσογονικό(τερα)?

Asymptomatic hyperckemia During Infliximab Therapy in Patients With Inflammatory Bowel Disease

Θέσεις & Αντιθέσεις στη θεραπεία της Σαρκοείδωσης. Κατερίνα Μανίκα Επιμελήτρια Β Α Πνευμονολογική Κλινική ΓΝΘ «Γ. Παπανικολάου»

Συστηματική ανασκόπηση όλων των δημοσιευμένων περιπτώσεων χορήγησης Anakinra σε ασθενείς με ανθεκτική ιδιοπαθή υποτροπιάζουσα περικαρδίτιδα

Τι άλλαξε στη εξέλιξη της ρευματοειδούς αρθρίτιδας την τελευταία 10ετία με την εισαγωγή των βιολογικών παραγόντων

Τα βιο-ομοειδή: Οφέλη από τη χρήση για το σύστημα υγείας και τους ασθενείς

ΑΝΘΕΚΤΙΚΗ ΣΤΑ DMARDs ΨΩΡΙΑΣΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΤΣΑΤΣΑΝΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΟΣ

Διαπανεπιστημιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης στη Ρευματολογία

INFLIXIMAB PLUS NAPROXEN VS NAPROXEN ALONE IN PATIENTS WITH EARLY, ACTIVE AXIAL SPONDYLOARTHRITIS

Φαρμακευτικοί παράγοντες που προκαλούν εξάρσεις ψωρίασης

Δεδομένα ασφάλειας του certolizumab pegol από τα αρχεία της UCB

Β Π Μ Hρεμία. Αναστροφή. Οστεόλυση. Οστεοπαραγωγή

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΑΞΟΝΙΚΗΣ ΣΠΟΝΔΥΛΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΨΩΡΙΑΣΙΚΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ (ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ)

ΜΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ: ΜΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ Εισαγωγή ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΛΕΞΙΟΥ ΠΑΝ/ΚΗ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Π.Γ.Ν.

Αρχική εμπειρία από την χορήγηση anakinra σε δέκα ενήλικες ασθενείς με ανθεκτική ιδιοπαθή υποτροπιάζουσα περικαρδίτιδα

ΚΕΧΑΓΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΘΗΝΑ, 16/11/10 A.M. :

Ustekinumab: Από τα Κλινικά Δεδομένα στη Καθημερινή Κλινική Πρακτική

Ψωρίαση: Πρακτικές γνώσεις για το ρευματολόγο Θεογνωσία Βέργου

Ηλίας Ν. Μυγδάλης Συντονιστής Διευθυντής. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

Πότε και πώς χρησιμοποιούμε βιολογικούς παράγοντες στην ΙΦΝΕ. Χρήστος Ζαβός Γαστρεντερολόγος Διδάκτωρ Α.Π.Θ.

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Αναστάσιος Ρούσσος. Επιστημονικός συνεργάτης Α Γαστρεντερολογική Κλινική ΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός»

Η παραμονή στην θεραπεία στις φλεγμονώδεις αρθρίτιδες. Δημήτρης Τσερώνης Ρευματολόγος

Νεώτεροι βιολογικοί και άλλοι παράγοντες για την ΙΦΝΕ. Δημήτρης Πολύμερος Γαστρεντερολόγος

ΑΝΟΣΟΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΝΕΦΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ

ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ Ο ΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΑΝΤΙ-ΙΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΓΡΙΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΙΟ Α/Η1Ν1 ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΕΝΩΝ ΕΠΑΦΩΝ ΤΟΥΣ

2 Ο Περιστατικό: Ασθενής με ταχέως εξελισσόμενη νόσος

Επιλεγόµενο µάθηµα:λευχαιµίες. Γεωργόπουλος Χρήστος Καρκατσούλης Μάριος Μπρίκος Νικήτας

Treat-to-target με τους νέους βιολογικούς παράγοντες. Γιώργος Μπάμιας

Νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα: Απλή και χρηστική αρχική προσέγγιση για τον ρευματολόγο των ενηλίκων. Μαρία Τραχανά

Κανένα για αυτήν την παρουσίαση. Εκπαιδευτικές-ερευνητικές-συμβουλευτικές επιχορηγήσεις την τελευταία διετία: Abbvie,Novartis, MSD, Angelini,

Αποτυχίες εναλλαγές κενά

Ασθενής με προβλήματα στη συμμόρφωση. Μαρία Ευσταθίου

Ετήσια ανασκόπηση Κυστική Ίνωση. ΙΩΑΝΝΑ ΛΟΥΚΟΥ Συντονίστρια Διευθύντρια ΕΣΥ Τμήμα Κυστικής Ίνωσης Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία»

Παλιοί και νέοι anti TNF-a Βιολογικοί παράγοντες. Κώστας Σουφλέρης Γαστρεντερολόγος Επιμελητής Α Γαστρεντερολογική Κλινική Α.Ν.Θ.

Year in Review ΣΠΟΝΔΥΛΑΡΘΡΙΤΙΔΕΣ

Ιωάννα Χρανιώτη 1, Νικόλαος Κατζηλάκης 2, Δημήτριος Σαμωνάκης 2, Γρηγόριος Χλουβεράκης 1, Ιωάννης Μουζάς 1, 2, Ευτυχία Στειακάκη 1, 2

Διαλείπουσα χορήγηση εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών και μοντελουκάστης «κατά»

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Διαφορές στη θεραπευτική στρατηγική μεταξύ διαφορετικών ειδικοτήτων

ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙ- ΤΝF ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ REGISTRIES

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των αναστολέων της πρωτεΐνης PCSK9: πότε και σε ποιους ασθενείς

ΑΣΘΕΝΗΣ ΜΕ ΠΙΘΑΝΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ SAPHO ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΓΚΑΣ ΕΠΙΚ. ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΠΑΓΝΗ

Ενδοκρινοπάθειες. Μ.Αλεβιζάκη Β.Βασιλείου Λ.Ζαπάντη Ε. Κασσή Α.Πολυμέρης Κ.Σαλτίκη Κ.Στεφανάκη

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

α α Pneumocystis jirovecii

ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ ΛΥΓΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ MD MSC ΕΙΔΙΚΟΣ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΟΣ

Dr. X. Baraliakos Rheumazentrum Ruhrgebiet Herne Ruhr-University Bochum Germany Ιουνίου 2011

ΧΡΟΝΙΑ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΝΕΦΡΟΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΝΕΦΡΙΚΩΝ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΩΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ

4 Ο Περιστατικό: Ασθενής με προβλήματα λειτουργικότητας

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Ψυχοκοινωνικοί παράγοντες και καρδιαγγειακά νοσήματα. Κ. Γαργάνη, Δ. Παπαδοπούλου, Κ. Καραγιαννάκη: Αιμοδυναμικό Εργαστήριο «ΓΝ Γ.

Το Stelara είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των ακόλουθων παθήσεων:

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

Το προφίλ ασφάλειας του βιολογικού παράγοντα ως κριτήριο επιλογής της θεραπείας

ΚΥΤΤΑΡΙΚΕΣ ΑΝΟΣΟΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ: Ενεργοποίηση των Τ κυττάρων από τους µικροοργανισµούς. Οι φάσεις των Τ κυτταρικών απαντήσεων


Ανοσολογία στην ψωρίαση και την ψωριασική αρθρίτιδα: ομοιότητες και διαφορές. Βιολέττα Καψιμάλη

Υπολειπόμενος καρδιαγγειακός κίνδυνος. Πώς υπολογίζεται, πώς αντιμετωπίζεται

Παράρτημα III. Τροποποιήσεις των σχετικών παραγράφων της περίληψης των χαρακτηριστικών του προϊόντος και των φύλλων οδηγιών χρήσης

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΝΕΦΡΟΥ 2017 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΦΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Αρχεία Καταγραφών - Registries: Tι μάθαμε; Ποια η σημασία τους;

Transcript:

ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΛΛΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΨΩΡΙΑΣΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΠΕΦΟΝ ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ-ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΥΓΓΡΟΣ

ΨΩΡΙΑΣΗ Χρόνια φλεγμονώδης νόσος του δέρματος, πιθανή συνύπαρξη αρθρίτιδας (25%) και συγκεκριμένη συνοσηρότητα Υποτροπιάζουσα και διαλείπουσα πορεία Ποιότητα ζωής και ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις προσδιορίζουν την ανάγκη για άμεση, αποτελεσματική θεραπεία και μακροχρόνιο έλεγχο της νόσου. Φωτοθεραπεία και παραδοσιακές συστηματικές θεραπείες (CsA, MTX, ρετινοειδή) είναι αποτελεσματικές, αλλά σχετίζονται με τοξικότητα σε παρατεταμένη χρήση. Οι νεότερες βιολογικές θεραπείες αφορούν μόρια που εμποδίζουν στοχευμένα, συγκεκριμένα μονοπάτια στην παθογένεια της ψωρίασης και αποτελούν εναλλακτική θεραπεία σε σοβαρές μορφές ψωρίασης.

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ - ΚΑΡΔΙΑΓΕΙΑΚΑ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΑ ΣΥΜΒΑΜΑΤΑ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΥΝΣΗ/ ΣΝ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ ΙΣΧΑΙΜΙΚΗ ΚΑΡΔΟΠΑΘΕΙΑ ΑΕΕ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΑ ΣΥΜΒΑΜΑΤΑ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ Wu et al J Drugs Dermatol. 2008;373-7. Mrowietz U et al, Arch Dermatol Res 2006;248(7): 309-19. Gottlieb AB et al., J Dermatol Treat. 2008;19(1):5-21 Han C et al., J Rheumatol.2006 Nov;33(11):2167-72 Ludwig RJ et al., Br J Dermatol 2007;156(2):271-6

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ ΕΚΤΟΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΗ ΝΟΣΗΜΑΤΑ Ν.Chron Xρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια Ψωριασική αρθρίτις ΑΛΛΑ Αγχος Κατάθλιψη Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση Πόνος Wu Y et al., J Drugs Dermatol 2008;7(4):373-7 Mrowietz U et al., Arch Dermatol Res 2006; 298(7):309-19 Gottlieb AB et al., J Dermatol Treat 2008:19(1):5-21 Διαταραχές ύπνου

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΓΙΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ (α) PASI 10 ή BSA 10% και DLQI 10 όταν το PASI δεν είναι διαθέσιμο ΚΑΙ (β) Ένα τουλάχιστον από τα επόμενα (i) αντένδειξη για φωτοθεραπεία ή άλλη συστηματική θεραπεία λόγω τοξικότητας (ii) δυσανεξία σε κλασσική συστηματική θεραπεία (iii) αναποτελεσματικότητα σε κλασσική συστηματική θεραπεία (iv) συνοσηρότητα που εμποδίζει τη χρήση κλασσικής συστηματικής θεραπείας (v) συνύπαρξη σοβαρής, ασταθούς, επικίνδυνης για τη ζωή νόσου. BJD 2009 161, pp 987-1019

Διαθέσιμες βιολογικές θεραπείες στην Ελλάδα Ανταγωνιστές TNF Ανταγωνιστές IL INFLIXIMAB ETANERCEPT ADALIMUMAB USTEKINUMAB

Nestle FO, et al. N Engl J Med.2009;361(5):496-509

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΨΩΡΙΑΣΙΚΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ Ann Rheum Dis 2005;64(suppl II) : ii30-ii36

ΚΥΤΤΑΡΟΚΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΥΞΗΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΨΩΡΙΑΣΗ TNF-α IFN-γ IFN-α GM-CSF. IL-1,IL-2, IL-6,IL-8 IL-12 Επαυξάνει την ενεργοποίηση και διαφοροποίηση των Τ κυττάρων διεγείροντας την ωρίμανση των Τh-1 κυττάρων EGF family VEGF FGF NGF Endothelin 1 IL-23 Προτρέπει στην παραγωγή των Th-17 κυττάρων, ενεργοποιεί την διαδικασία μεταγραφής του πυρηνικού STAT-3, αυξάνει τα επίπεδα IL-17 και IL-22, προκαλεί έντονη ακάνθωση και μικτή διήθηση. IL-22 IL-17.

Παραγωγή Th1 Th17 κυττάρων DC DC IL-12 CD4 + CD4 + IL-23 Tc1 Th1 Th17 Tc17 Παράγουν IFN-g, TNF-a Παράγουν IL-17, IL-22, TNF-a

IL-12 και IL-23 Οι κυτταροκίνες IL-12 και IL-23 είναι δομικά σχετιζόμενα ετεροδιμερή με κοινή υπομονάδα p40 1 (40 kd ) p35 p19 Η υπομονάδα p40 έχει αναγνωριστεί ως ένας δυνητικός θεραπευτικός στόχος για τη θεραπεία της ψωρίασης 2 p40 p40 IL-12 IL-23 1. Trinchieri G. Nat Rev Immunol 2003;3:133-46. 2.Nestle FO et al J

USTEKINUMAB Δομή Πλήρως ανθρώπινο μονοκλωνικό αντίσωμα Human anti-p40 Στόχος Υπομονάδα p40 των IL-12 και IL-23 Πιθανολογούμενος μηχανισμός δράσης Παρεμποδίζει την σύνδεση των IL-12 και IL-23 στους IL-12Rβ1 υποδοχείς στην επιφάνεια των Τ κυττάρων Αναστέλλει την ενδιάμεση ενεργοποίηση των IL-12 και IL-23 και τη διαφοροποίηση των CD4 + T κυττάρων, διακόπτοντας την μετάδοση του ενδοκυττάριου σήματος και την αλυσιδωτή σειρά αντιδράσεων που σχετίζονται με τη δημιουργία της ψωρίασης Human IgG

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ USTEKINUMAB Σύνδεση με υπομονάδα p40 με αποτέλεσμα μείωση της σύνδεσης των IL-12, IL-23 με τους κυτταρικούς υποδοχείς Μείωση διαφοροποίησης και πολλαπλασιασμού των Th1, Th17. Μείωση της παραγωγής κυτοκινών Th1 TNF-a IFN-g T cell Th17 TNF-a IL-17 IL-22

USTEKINUMAB Κυρίως επηρεάζει την επίκτητη κυτταρική ανοσία Άτομα με εκ γενετής ανεπάρκεια του γονιδίου p40 ή της κοινής υπομονάδας του υποδοχέα των IL-12/IL23 (IL-12Rβ1) παρουσιάζουν ευαισθησία σε στενό φάσμα λοιμώξεων (μυκοβακτηριδιακές, σαλμονέλα )1. Οι κλινικές μελέτες δεν παρουσιάζουν αύξηση των λοιμώξεων ή των κακοηθειών σε χορήγηση μακράς διαρκείας (στοιχεία έως 18 μήνες) 2 Leonardi C et al Lancet 2008;371: 1665-74. Document for ustekinumab (CNTO1275), p.73

ΔΟΣΟΛΟΓΙΚΟ ΣΧΗΜΑ USTEKINUMAB ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΒΑΡΟΣ < 100 kg 45mg sc εβδομάδες 0, 4 και ανά 12 εβδομάδες στη συνέχεια 100 kg 90mg sc εβδομάδες 0, 4 και ανά 12 εβδομάδες στη συνέχεια

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΠΡΟ, ΚΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ Προ θεραπείας: Αποκλεισμός οξείας λοίμωξης Αποκλεισμός φυματίωσης Αποκλεισμός HIV λοίμωξης και ιογενούς ηπατίτιδας Αντισύλληψη και αποφυγή εγκυμοσύνης στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας Ενημέρωση ασθενών για την πιθανότητα σοβαρών, άτυπων λοιμώξεων και εκπαίδευσή τους για άμεση αναζήτηση ιατρικής βοήθειας σε περίπτωση συμπτωματολογίας Κατά τη θεραπεία Παρακολούθηση για λοιμώξεις, σε υποψία λοίμωξης χορήγηση θεραπείας, προσωρινή διακοπή θεραπείας με ustekinumab Διακοπή θεραπείας σε περίπτωση εγκυμοσύνης Μετά τη διακοπή της θεραπείας Καμμία διαδικασία δεν απαιτείται JDDG I Supplement 2 2012

ΚΛΙΝΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 6-12 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ 24 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

PHOENIX 1, φαση ΙΙΙ, 766 ασθενείς Διαλογή Ομάδα 1 Ελεγχόμενη με Placebo Placebo Crossover και δραστική θεραπεία Ustekinumab 45 mg w 0, 4 q12 w R Τυχαιοποιημένη διακοπή και μακροχρόνια επέκταση 4 w w 0 12 w 12 40 W 40 Placebo Αctive treatment 45 mg q12w Ομάδα 2 R Ustekinumab 90 mg w 0, 4 q12 w R Placebo Active treatment 90 mg q12 w Ομάδα 3 Placebo w 0, 4 3a 3b Ustekinumab 45 mg w 12, 16 q12 w Ustekinumab 90 mg w 12, 16 q12 Placebo Placebo Active treatment Active treatment Eπαναφορά στο αρχικό θεραπευτικό σχήμα σε απώλεια 50% της βελτίωσης PASI -4 0 12 16 28 40 Week

PHOENIX 2, φάση ΙΙΙ Διαλογή Ομάδα 1 Ελεγχόμενη με Placebo Placebo Crossover και δραστική θεραπεία Τυχαιοποιημένη εντατικοποίηση θεραπείας 4 w 0 12w 12 28w 28 52w R 45 mg q8 w PASI 50 to <75 45 mg q12 w Ustekinumab 45 mg w 0, 4 q12 w Ομάδα 2 R R 90 mg q8 w PASI 50 to <75 90 mg q12 w Ustekinumab 90 mg w 0, 4 q12 w 45 mg q8 w PASI 50 to <75 3a Ustekinumab 45 mg w 0, 4 q12 w Ομάδα 3 Placebo 0, 4w R 90 mg q8 w PASI 50 to <75 3b Ustekinumab 90 mg w 0, 4 q12 w -4 0 12 28 40 52 w

Patients (%) PHOENIX 1 - ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ PASI 75 100 Patients achieving PASI 75 80 67* 66* 71 79 66 85 60 40 20 0 3 Week 12 Week 28 Week 28 (placebo crossover) *p<0.001 vs. placebo Placebo Ustekinumab 45 mg Ustekinumab 90 mg Leonardi CL, et al. Lancet. 2008;371:1665-74.

Patients (%) PHOENIX 1 - ΜΕΣΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ PASI 100 86* 86* Median PASI improvements 89 91 86 93 80 60 40 20 0 3 Week 12 Week 28 Week 28 (placebo crossover) *p<0.001 vs. placebo Placebo Ustekinumab 45 mg Ustekinumab 90 mg Leonardi CL, et al. Lancet. 2008;371:1665-74.

Patients (%) ΔΙΑΜΕΣΗ % ΒΕΛΤΙΩΣΗ NAPSI 100 80 60 50.0* 50.0* 40 25.0* 25.0* 20 0 0 (n=182) (n=184) Week 12 (n=179) (n=181) Week 24 *p 0.001 vs placebo Placebo Ustekinumab 45 mg Ustekinumab 90 mg Rich P, et al. Poster presented at EADV, Sep 17-21 2008, Paris. Poster FP1007.

Patients (%) PHOENIX 2 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ PASI 75 100 90 80 70 60 50 * * 79% 70% 40 30 20 10 0 Gp 1: Ustekinumab 45 mg Gp 2: Ustekinumab 90 mg Gp 3: Placebo Gp 3: Ustekinumab 45 mg Gp 3: Ustekinumab 90 mg 0 4 8 12 16 20 24 28 Week Injections: Groups 1 & 2 Injections: Group 3 *p<0.001 vs. placebo at Week 12 (primary endpoint) Papp K, et al. Lancet. 2008;371:1675-84. Ustekinumab injections Placebo injections

Patients (%) PHOENIX 2 ΜΕΣΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ PASI 100 86* 90* 88 92 87 90 80 60 40 20 0 3 Week 12 Week 28 Week 28 (placebo crossover) *p<0.001 vs placebo Placebo Ustekinumab 45 mg Ustekinumab 90 mg

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ PHOENIX 1 1 PHOENIX 2 2 Adverse events (AEs) through Week 12 1 AEs, n (%) AEs leading to withdrawal of study agent Placebo (n=255) 123 (48.2%) Ustekinu mab* (n=510) 278 (54.5%) Placebo (n=410) 204 (49.8%) Ustekinu mab* (n=820) 414 (50.5%) 6 (2.4%) 5 (1%) 8 (2%) 7 (0.9%) 1 Serious AEs, n (%) 2 (0.8%) 6 (1.2%) 8 (2.0%) 1 Infection, n (%) 68 (26.7%) 144 (28.2%) 82 (20.0%) 13 (1.6%) 180 (22.0%) 1 Serious Infection, n (%) 1 (0.4%) 2 (0.4%) 2 (0.5%) 1 (0.1%) 1 cutaneous cancer, n (%) 0 (0%) 0 (0%) 1 (0.2%) 1 (0.1%) 1 non-cutaneous cancer, n (%) 0 (0%) 0 (0%) 1 (0.2%) 0 (0%) 1 cardiovascular event, n (%) 0 (0%) 1 (0.2%) 0 (0%) 1 (0.1%)

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Adverse events (AEs) through Week 12 Upper respiratory tract infection PHOENIX 1 1 PHOENIX 2 2 Placebo (n=255) Ustekinuma b* (n=510) Placebo (n=410) Ustekinuma b* (n=820) 16 (6.3%) 34 (6.7%) 14 (3.4%) 30 (3.7%) Nasopharyngitis 22 (8.6%) 47 (9.2%) 29 (7.1%) 58 (7.1%) Arthralgia 7 (2.7%) 13 (2.5%) 12 (2.9%) 24 (2.9%) Headache 6 (2.4%) 27 (5.3%) 17 (4.1%) 38 (4.6%) Cough 7 (1.7%) 7 (0.9%) Injection site erythema 1 (0.2%) 12 (1.5%)

Adverse events (AEs) during long-term therapy (Weeks 40 76) Patients with one or more adverse event (AE) Common AEs Maintenance therapy (ustekinumab) (n=161) Interrupted therapy (placebo) (n=160) 108 (67.1%) 121 (75.6%) - Upper respiratory tract infections 22 (13.7%) 21 (13.1%) - Nasopharyngitis 16 (9.9%) 17 (10.6%) - Arthralgia 3 (1.9%) 12 (7.5%) - Headache 6 (3.7%) 4 (2.5%) AEs leading to withdrawal of study agent 3 (1.9%) 3 (1.9%) Patients with one or more serious AE 1 (0.6%) 7 (4.4%) AEs of special interest - Infections 71 (44.1%) 76 (47.5%) - Serious infections 0 (0%) 2 (1.3%) - Cutaneous cancer 2 (1.2%) 0 (0%) - Non-cutaneous cancer 0 (0%) 1 (0.6%) - Cardiovascular events 0 (0%) 0 (0%)

336 Journal of Dermatological Treatment. 2011; 22 : 323-

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

ΨΩΡΙΑΣΙΚΗ ΟΝΥΧΙΑ Efficacy of Ustekinumab in nail psoriasis and improvement in nailassociated quality of life in a population treated with Ustekinumab for cutaneous psoriasis: An open prospective unblinded study D.Rigopoulos et al., Dermatology, Published online: November 30,2011OI: 10.1159/000334482 Ustekinumab for rapid treatment of nails psoriasis E.Rallis et al., Arch Dermatol 2010 Ustekinumab in nail psoriasis: an open label, uncontrolled, nonrandomized study. A.Patsatsi et al., J Dermatol Treat 2011

ΑΛΛΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ - ABATACEPT

ABATACEPT Το Αbatacept είναι μια διμερής, διαλυτή, πλήρως ανθρώπινη πρωτεΐνη σύντηξης, αποτελούμενη από ένα τμήμα εξωκυττάριου CTLA-4 ενωμένο με διαφοροποιημένο Fc τμήμα IgG 1. Μειώνει την ενεργοποίηση των Τ κυττάρων και έχει ένδειξη για τη θεραπεία της ΡΑ και ΝΡΑ. Φαίνεται να έχει ενθαρρυντικά αποτελέσματα στη θεραπεία της ψωριασικής αρθρίτιδας.

ABATACEPT Joist C. et al, New onset psoriasis in a patient receiving abatacept for rheumatoid arthritis, BMJ Case Reports 2009; doi 10: 10.1136/brc 09.2008.0845 Kohei Kato et al., Psoriasiform drug eruption due to Abatacept, Acta Derm Venereol, Accepted for publication October 18, 2010.

RITUXIMAB Το Rituximab είναι ένα χειμερικό μονοκλωνικό αντίσωμα έναντι των CD 20 B κυττάρων που χρησιμοποιείται στην θεραπεία του non-hodgkin λεμφώματος. Έχουν ανακοινωθεί μεμονωμένα περιστατικά με ενθαρρυντικά αποτελέσματα στη θεραπεία της πέμφιγας, του γαγγραινώδους πυοδέρματος και της δερματομυοσίτιδας. ΨΩΡΙΑΣΗ Shouvic Dass et al. Development of psoriasis after B cell depletion with Rituximab, Arthritis and Rheumatism, 2007;vol 56,(8): pp 2715-2718. F.Meilke et al., Onset of psoriasis with psoriatic arthropathy during Rituximab treatment for non-hodgkin Lymphoma, Ann Rheum Dis 2008;67:1056-1057. Singh F et al, Partial remission of psoriasis following Rituximab therapy fpr non-hodgkin Lymphoma, Cutis 2005, 76(3):1886-8.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ Οι νέες στοχευμένες θεραπείες στην ψωρίαση, δίνουν ενθαρρυντικά στοιχεία που αφορούν την αποτελεσματικότητα και διευκολύνουν τη μακροχρόνια χρήση λόγω μη τοξικότητας. Θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με σύνεση και προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια χορήγησης, απαραίτητα θα πρέπει να ακολουθούνται οι κατευθηντήριες οδηγίες που αφορούν την έναρξη θεραπείας και την παρακολούθηση των ασθενών.