Ιώδιο. και. υπερθυρεοειδισμός. Κώστας Β. Μάρκου Ιατρικό Τμήμα Πανεπιστημίου Πατρών

Ιώδιο και υπερθυρεοειδισμός Κώστας Β. Μάρκου Ιατρικό Τμήμα Πανεπιστημίου Πατρών

ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

1. Φυσιολογία 1. Ιώδιο και υπερθυρεοειδισμός Το Ιώδιο ως αιτία υπερθυρεοειδισμού Το Ιώδιο ως όπλο κατά του υπερθυρεοειδισμού IAΝΟΣ

1. Φυσιολογία 1. Ιώδιο και υπερθυρεοειδισμός Το Ιώδιο ως αιτία υπερθυρεοειδισμού Το Ιώδιο ως όπλο κατά του υπερθυρεοειδισμού

ΑΥΓΗ HΩΣ Ιώδιο

ΙΣΟΤΟΠΑ Υπάρχουν 37 γνωστά ισότοπα του Ιωδίου, από το 108 I έως 144 I. Σταθερό είναι μόνο το 127 I Το 129 I, έχει χρόνο ημιζωής 15,7 χρόνια Όλα τα υπόλοιπα έχουν χρόνο ημιζωής <60 ημέρες Τα 123 I, 124 I, 125 I και 131 I χρησιμοποιούνται στην Ιατρική

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΥΚΛΟΙ ΤΟΥ ΙΩΔΙΟΥ 7

Ιώδιο: 1 ος κύκλος 8

Ιώδιο: 2ος κύκλος cycle

Ιώδιο: 3 ος κύκλος

Tolerable Ανώτερα Upper ανεκτά Limits όρια ημερήσιας for Iodine πρόσληψης Exposure Ιωδίου U.S. Institute of U.S. Medicine Institute of Medicine µg/day µg/day WHO, UNICEF, WHO, ICCIDD UNICEF, ICCIDD µg/day µg/day 0-12 months unknown Infants 180 0-12 months unknown Infants 180 1-3 years 1-3 years 200 200 Pregnancy Pregnancy 500 500 4-8 years 4-8 years 300 300 Lactation Lactation 500 500 9-13 years 9-13 years 600 600 14-18 years 900 14-18 years 900 - U.S. Institute of Medicine 2006 - WHO, UNICEF, ICCIDD 2007 19-50 years 1,100 - U.S. Institute of Medicine 2006 19-50 years 1,100 - WHO, UNICEF, ICCIDD 2007

Παρακοιλιακός πυρήνας Προσθία Υπόφυση Θυρεοειδής Υποθάλαμος + TRH SRIF - Υπόφυση TSH T + 4, T 3 Θυρεοειδής -

ΙΩΔΙΟΠΕΝΙΑ <100 μg/l ημερ. ΙΔΑΝΙΚΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ 100-250 μg/l ημερ. ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ >500 μg/l ημερ.

ΙΩΔΙΟΠΕΝΙΑ <100 μg/l ημερ. Αυξημένος λόγος MIT/DIT Αυξημένος λόγος T3/T4 Αύξηση TSH

(ΟΞΕΙΑ) ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ >500 μg/l mg ημερησίως Φαινόμενο Wolff-Chaikoff (1) Μείωση της πρωτεόλυσης της TG και μείωση της εξόδου T4 και T3 στη κυκλοφορία (2) Αύξηση της αποβολής Ιωδίου (3) 1 3 22 3

Αποτελέσματα της φαρμακολογικής φόρτισης με Ιώδιο στη Θυρεοειδική Ορμονοσύνθεση: Οξεία αναστολή και διαφυγή Φαινόμενο Wolff-Chaikoff

Η μείωση της έκφρασης της πρωτείνης NIS, που ακολουθεί την έκθεση σε φαρμακολογικές δόσεις Ιωδίου, εξηγεί το φαινόμενο της «διαφυγής» κατά το οξύ Wolff-Chaikoff. Egg et al, 2003

Αποτελέσματα της χορήγησης Ιωδίου στην πρόσληψη 123 I από το θυρεοειδή Δάνειο από τον Lew Bravermann

A : ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ B : ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ- ΙΩΔΙΟΠΕΝΙΑ C : ΥΠΟΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ % ΠΡΟΣΛΗΨΗ Ι-131 ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ 25-55% C TIME (h)

Αποτελέσματα της χρόνιας φαρμακολογικής χορήγησης Ιωδίου στις συγκεντρώσεις Τ4, Τ3 και TSH του ορρού

JCEM 88(2):617-621,2003

Δάνειο από τον Lew Bravermann

Το Ιώδιο ως αιτία υπερθυρεοειδισμού 1. Λήψη Ιωδίου για την αντιμετώπιση των Ιωδιοπενικών Διαταραχών. 2. Λήψη Ιωδίου σε ασθενείς με νόσο Graves που είναι σε ύφεση, ειδικά μετά την αγωγή με αντιθυρεοειδικά. 3. Λήψη Ιωδίου από ασθενείς με υποκείμενη θυρεοειδική νόσο. Συχνότερα σε περιοχές οριακή πρόσληψη Ιωδίου συγκριτικά με περιοχές με Ιωδιοπενία. A. Μη Τοξική Οζώδης Βρογχοκήλη B. Αυτόνομος όζος C. Μη Τοξική Διάχυτη Βρογχοκήλη 4. Λήψη Ιωδίου από ασθενείς με μη γνωστή θυρεοειδική νόσο, ειδικά σε περιοχές με ήπια ή μέτρια Ιωδιοπενία.

Το Ιώδιο ως αιτία υπερθυρεοειδισμού 1. Λήψη Ιωδίου για την αντιμετώπιση των Ιωδιοπενικών Διαταραχών. 2. Λήψη Ιωδίου σε ασθενείς με νόσο Graves που είναι σε ύφεση, ειδικά μετά την αγωγή με αντιθυρεοειδικά. 3. Λήψη Ιωδίου από ασθενείς με υποκείμενη θυρεοειδική νόσο. Συχνότερα σε περιοχές με οριακή πρόσληψη Ιωδίου συγκριτικά με περιοχές με Ιωδιοπενία. A. Μη Τοξική Οζώδης Βρογχοκήλη B. Αυτόνομος όζος C. Μη Τοξική Διάχυτη Βρογχοκήλη 4. Λήψη Ιωδίου από ασθενείς με μη γνωστή θυρεοειδική νόσο, ειδικά σε περιοχές με ήπια ή μέτρια Ιωδιοπενία.

We studied the importance of the population iodine intake level for the prevalence rate of various thyroid abnormalities in elderly subjects. Random samples of elderly subjects (68 yr) were selected from the central person registers in Jutland, Denmark, with low (n=5423) and, in Iceland, with longstanding relatively high (n =5100) iodine intake. Thus, thyroid abnormalities in populations with low iodine intake and those with high iodine intake develop in opposite directions: goiter and thyroid hyperfunction when iodine intake is relatively low, and impaired thyroid function when iodine intake is relatively high.

A prospective populationbased study, monitoring two well-defined Danish cohorts : - Aalborg with moderate iodine deficiency (n=311) and -Copenhagen with only mild iodine deficiency (n=227). Conclusion: Hyperthyroidism was common in Denmark with MNTG and GD as dominating entities. The higher incidence of hyperth/dism in the most iodine-deficient region was caused by higher frequency of MNTG.

In conclusion, in Greece today, following the improvement of iodine intake, the possibility of developing hyperthyroidism when NTNG is treated with thyroid hormone is high. T4 treatment should be avoided in adults with NTNG if the baseline TSH levels are close to the lower normal range (TSH<0.8 miu/l).

IMPROVEMENT OF IODOPENIC GOITER AFTER IODINE SUPPLEMENTATION IN CHOOLCHILDREN OF AZERBAIJAN WAS ACCOMPANIED BY DYSTHYROTROPINEMIA AND INCREASED TITLE OF THYROID AUTOANTIBODIES. KB Markou, NA Georgopoulos, M Makri, B Vlassopoulou, E Anastasiou, GA Vagenakis, K Kouloubi, N Theodosopoulos, N Lazarou, A Veizis, G Sakellaropoulos and AG Vagenakis. In a total population of 293.000 schoolchildren aged 8-14 y.o. we administered capsules containing 190 mg of iodized oil ( LipiodolGuerbert, Cedex, France) twice yearly in 6 months apart (total 380 mg ). The aim of the present study was to evaluate the efficacy, the benefits, as well as the possible side-effects in a follow-up of 6 and 12 months after the initial administration of iodized oil. Six and 12 months after the initial administration of iodide, two samples of 391 and 326 children from 6 different representative areas were used.

IMPROVEMENT OF IODOPENIC GOITER AFTER IODINE SUPPLEMENTATION IN CHOOLCHILDREN OF AZERBAIJAN WAS ACCOMPANIED BY DYSTHYROTROPINEMIA AND INCREASED TITLE OF THYROID AUTOANTIBODIES. KB Markou, NA Georgopoulos, M Makri, B Vlassopoulou, E Anastasiou, GA Vagenakis, K Kouloubi, N Theodosopoulos, N Lazarou, A Veizis, G Sakellaropoulos and AG Vagenakis. Iodide Iodide Administration Administration Before Before (n=165 (n=165) ) 6 months months after after (n=391) (n=391) 12 12 months months after after (n=326) (n=326) % % % TSH > 4.2 miu/ml: TSH < 0.2 miu/ml: 1 7 * 7 * 1 2 6 * Overt hypothyroidis Overt hyperthyroidis 0 0 1 0 0 0 * p<0.01 vs baseline ** p<0.001 vs 6 months *** p<0.01 vs baseline and vs 6 months Positive Anti-TPO and/or Anti-TG : 1 (2/156) 4 (15/377) 9 ** (27/308)

Το Ιώδιο ως αιτία υπερθυρεοειδισμού 1. Λήψη Ιωδίου για την αντιμετώπιση των Ιωδιοπενικών Διαταραχών. 2. Λήψη Ιωδίου σε ασθενείς με νόσο Graves που είναι σε ύφεση, ειδικά μετά την αγωγή με αντιθυρεοειδικά. 3. Λήψη Ιωδίου από ασθενείς με υποκείμενη θυρεοειδική νόσο. Συχνότερα σε περιοχές με οριακή πρόσληψη Ιωδίου συγκριτικά με περιοχές με Ιωδιοπενία. A. Μη Τοξική Οζώδης Βρογχοκήλη B. Αυτόνομος όζος C. Μη Τοξική Διάχυτη Βρογχοκήλη 4. Λήψη Ιωδίου από ασθενείς με μη γνωστή θυρεοειδική νόσο, ειδικά σε περιοχές με ήπια ή μέτρια Ιωδιοπενία.

EUR THYROID J,2015:4:36-42 Conclusions: The present study suggests that excessive iodine intake does not have an effect on the clinical outcome of Graves` disease in an iodine-replete area, and therefore diet control with iodine restriction might not be necessary in the management of Graves` disease.

Το Ιώδιο ως αιτία υπερθυρεοειδισμού 1. Λήψη Ιωδίου για την αντιμετώπιση των Ιωδιοπενικών Διαταραχών. 2. Λήψη Ιωδίου σε ασθενείς με νόσο Graves που είναι σε ύφεση, ειδικά μετά την αγωγή με αντιθυρεοειδικά. 3. Λήψη Ιωδίου από ασθενείς με υποκείμενη θυρεοειδική νόσο. Συχνότερα σε περιοχές με οριακή πρόσληψη Ιωδίου συγκριτικά με περιοχές με Ιωδιοπενία. A. Μη Τοξική Οζώδης Βρογχοκήλη B. Αυτόνομος όζος Γ. Μη Τοξική Διάχυτη Βρογχοκήλη 4. Λήψη Ιωδίου από ασθενείς με μη γνωστή θυρεοειδική νόσο, ειδικά σε περιοχές με ήπια ή μέτρια Ιωδιοπενία.

Συγκεντρώσεις της T4 στον ορρό σε 2 ασθενείς με Μη Τοξική Οζώδη Βρογχοκήλη που ανέπτυξαν Υπερθυρεοειδισμό μετά τη λήψη Ιωδίου Vagenakis A.G. et al, N Engl J Med. 287:523 1972

Iodine as a cause of hyperthyroidism 3. Λήψη Ιωδίου από ασθενείς με υποκείμενη θυρεοειδική νόσο. Συχνότερα σε περιοχές με οριακή πρόσληψη Ιωδίου συγκριτικά με περιοχές με Ιωδιοπενία. A. Μη Τοξική Οζώδης Βρογχοκήλη B. Αυτόνομος όζος Γ. Μη Τοξική Διάχυτη Βρογχοκήλη Αυξημένος λόγος MIT/DIT Αυξημένος λόγος T3/T4 Αύξηση TSH

HORMONES 2002,1(1): 42-46

Το Ιώδιο ως αιτία υπερθυρεοειδισμού 1. Λήψη Ιωδίου για την αντιμετώπιση των Ιωδιοπενικών Διαταραχών. 2. Λήψη Ιωδίου σε ασθενείς με νόσο Graves που είναι σε ύφεση, ειδικά μετά την αγωγή με αντιθυρεοειδικά. 3. Λήψη Ιωδίου από ασθενείς με υποκείμενη θυρεοειδική νόσο. Συχνότερα σε περιοχές με οριακή πρόσληψη Ιωδίου συγκριτικά με περιοχές με Ιωδιοπενία. A. Μη Τοξική Οζώδης Βρογχοκήλη B. Αυτόνομος όζος Γ. Μη Τοξική Διάχυτη Βρογχοκήλη 4. Λήψη Ιωδίου από ασθενείς με μη γνωστή θυρεοειδική νόσο, ειδικά σε περιοχές με ήπια ή μέτρια Ιωδιοπενία.

Prospective cohort study of 54 adults undergoing elective computed tomography (CT) scans Of the 49 subjects, 11 (22%) developed an abnormal TSH concentration within one to four weeks after ICM administration: 5 developed suppressed TSH concentrations (range 0.05 0.31 miu/l), and 6 developed slightly elevated serum TSH concentrations (range 4.50 5.60 miu/l). Of the 5 subjects with suppressed serum TSH concentrations, one developed normal ft4 but elevated TT3 levels, two developed slightly low ft4 and normal TT3 levels, and two had normal FT4 and TT3 levels.

Amiodarone-Induced Thyrotoxicosis Κάθε δισκίο των 200 mg υπολογίζεται ότι περιέχει περίπου 75 mg οργανικού Ιωδίου

Το Ιώδιο ως όπλο κατά του υπερθυρεοειδισμού A. Θυρεοτοξική κρίση B. Προεγχειρητική προετοιμασία Τοξικής οζώδους Βρογχοκήλης Γ. Μετά θεραπεία με Ι-131 λόγω νόσου Graves Δ. Σπάνια ως μονοθεραπεία σε νόσο Graves - Lugol

RECOMMENDATION 30 How should thyroid storm be managed Treatment with inorganic iodine (SSKI/ Lugol s solution, or oral radiographic contrast) leads to rapid decreases in both T4 and T3 levels and combined with antithyroid medication, results in rapid control of Graves hyperthyroidism, and can aid in severely thyrotoxic patients.

Conclusions. Although current ATA recommendations for the management of GD call for routine use of KI before thyroidectomy, this large series demonstrates no appreciable detriment to patient outcomes when this goal is not met.

ο Ιώδιο ως όπλο κατά του υπερθυρεοειδισμού A. Θυρεοτοξική κρίση B. Προεγχειρητική προετοιμασία Τοξικής οζώδους Βρογχοκήλης Γ. Μετά θεραπεία με Ι-131 λόγω νόσου Graves Δ. Σπάνια ως μονοθεραπεία σε νόσο Graves - Lugol

I-131 HYPER- I-131 http://www.thyroidmanager.org

University Hospital of Patras, Greece www.iodaction.gr/