ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ:

Σχετικά έγγραφα
Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

Δείκτες υγείας αντιπροσωπευτικού δείγματος του πληθυσμού στην Ελλάδα

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Η παχυσαρκία επιβαρυντικός ή βοηθητικός παράγοντας. Π.Α. Κυριάκου Καρδιολόγος Διευθύντρια ΕΣΥ Διδάκτωρ ΑΠΘ Γ Καρδιολογική κλινική, ΙΓΠΝΘ

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958

ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΝΕΦΡΟΥ 2017 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΦΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Δυσλιπιδαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

Κάπνισμα, σωματικό βαρος και οι συνδυασμοί τους ως προγνωστικοί δείκτες θνητότητας και καρδιαγγειακής νοσηρότητας σε υπερτασικούς ασθενείς

Θεραπευτικές παρεμβάσεις για την επίτευξη του στόχου της LDL χοληστερόλης στο διαβητικό ασθενή

Επιπολασμός παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειακή νοσηρότητα μεταξύ των κατοίκων κλειστού αγροτικού νησιωτικού πληθυσμού

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2.

Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμιών. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας

Η Επιδημιολογία της Καρδιαγγειακής Νόσου στην Ελλάδα, από το 1950

Σακχαρώδης Διαβήτης. Είναι η πιο συχνή μεταβολική νόσος στον άνθρωπο. Γανωτάκης Εμμανουήλ Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης

Παχυσαρκία και Σακχαρώδης Διαβήτης

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΣΕ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΎΠΟΥ 2.

DECODE σχετικός κίνδυνος θνητότητας από κάθε αίτιο σε µη διαβητικά άτοµα

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

MESODA. Διαβητολογικό Κέντρο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «Τζάνειο»

EΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ (NHANES ): Ο επιπολασμός της προϋπέρτασης ήταν 31% στο γενικό πληθυσμό των Αμερικανών ενηλίκων και ήταν συχνότερη στους άνδρες.

«Επιπολασμός της υπερκαλιαιμίας σε ασθενείς με και χωρίς σακχαρώδη διαβήτη ανάλογα με το επίπεδο της νεφρικής λειτουργίας»

ΟΞΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Πρόγραμμα μελέτης DPP και η επέκταση του DPPOS: αποτελέσματα 15 ετών.

ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ Ι

Οι διατροφικές συνήθειες υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων με Σ τύπου 2

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Δημήτρης Ασβεστάς ΑΓΓΕΙΑΚΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ. ΠΟΙΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΡΡΥΘΜΙΩΝ

ΟΞΕΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΒΛΑΒΗ ΜΕΤΑ απο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ ΓΛΥΚΟΖΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΗ ΕΚΒΑΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟ ΑΓΓΕΙΑΚΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Υπολειπόμενος καρδιαγγειακός κίνδυνος. Πώς υπολογίζεται, πώς αντιμετωπίζεται

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ Μ. ΧΑΝΤΑΝΗΣ Διευθυντής Καρδιολογίας Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιάς

Νεότερα φάρμακα : antiangptl3

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Προδιαβήτης και µεταβολικό σύνδροµο

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

Η ΙΑΒΗΤΙΚΗ ΝΕΥΡΟΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΚΙΝ ΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΤΗΣ ΑΟΡΤΗΣ

Αναθεωρημένες Ελληνικές κατευθυντήριες οδηγίες για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας

Μοντέλα πρόγνωσης. του Σακχαρώδη Διαβήτη. Ηλιάδης Φώτης. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Διαβητολογίας ΑΠΘ Α ΠΡΠ, Νοσοκοµείο ΑΧΕΠΑ

Καρδιολογική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος 12ο Συνέδριο Επεμβατικής Καρδιολογίας & Ηλεκτροφυσιολογίας Θεσσαλονίκη

Διαστάσεις & επιπτώσεις της παχυσαρκίας στο περιβάλλον της ιδιωτικής ασφάλισης. Γιάννης Βασαλάκης Chief Underwriter Ζωής & Υγείας Interamerican

ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΣΤΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΘ

Η ΣΧΕΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΛΑΙΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ.

MID-RANGE EJECTION FRACTION. Αικατερίνη Αυγεροπούλου Διευθύντρια Ε.Σ.Υ Καρδιολογικό Τμήμα, Γ.Ν.Α Ιπποκράτειο

Χρήστος Γαλανάκης, Μάρκος Δασκαλάκης, Ιωάννης Μελισσάς

Aρτηριακή σκληρία και μακροζωία:

Αντιμετώπιση ασθενούς με στεφανιαία και περιφερική αγγειακή νόσο

Αρκούν οι αλλαγές του τρόπου ζωής να αλλάξουν την καρδιαγγειακή νόσο Συμβάλει η άσκηση Ποια? και Πόσο?

ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΝΟΣΟΣ (ΠΑΝ): Ο Σφυρο-Βραχιόνιος Δείκτης (ΣΒΔ) ως βασικό διαγνωστικό µέσο της ΠΑΝ

Μεταβολικό Σύνδρομο και Άσκηση στην παιδική ηλικία: Ο Ρόλος των Αδικοπινών. Θανάσης Τζιαμούρτας ΤΕΦΑΑ Παν. Θεσσαλίας

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑΣ ΝΟΣΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΤΥΠΟΥ 2 ΑΣΘΕΝΕΙΣ.

Ποιοτική και ποσοτική ανάλυση ιατρικών δεδομένων

ΥΠΟΛΕΙΠΟΜΕΝΟΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ. ΚΑΜΠΟΥΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ MD, MSc, PhD ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ Α ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ Γ.Ν.

Αντιαιμοπεταλιακή αγωγή στο Σακχαρώδη Διαβήτη. Μιχαήλ Δούμας Παθολόγος Β ΠΠ Κλινική ΑΠΘ

Ν. Κατσίκη[1], Α. Γκοτζαμάνη-Ψαρράκου[2], Φ. Ηλιάδης[1], Τρ. Διδάγγελος[1], Ι. Γιώβος[3], Δ. Καραμήτσος[1]

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958. Περιεχόμενο

& Xρόνια. Nοσήματα: Το Μεταβολικό Σύνδρομο. Τρόπος Zωής. Νένη Περβανίδου Παιδίατρος Ιατρείο Παιδικής-Εφηβικής

Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο σε ασθενείς µε κολπική µαρµαρυγή: Πρόδροµα επιδηµιολογικά δεδοµένα της µελέτης MISOAC-AF

Θ. Λάππα 1, Α. Τσαγκάρη 1, Μ. Σταματοπούλου 1, Ν. Καραλιά 1, Δ. Στεφανή 2,, Κ. Κυρέ 2, Α. Δρόσος 2, Ι. Κυριαζής 3

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΧΑΠ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ ΑΝΝΑ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α ΓΕΝ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Συντάχθηκε απο τον/την Παναγιώτης Θεoδωρόπουλος Δευτέρα, 31 Αύγουστος :22 - Τελευταία Ενημέρωση Παρασκευή, 13 Ιούνιος :48

Η Αξία της Αυτομέτρησης στο Σακχαρώδη Διαβήτη

Σύνδρομο άπνοιας και διαβήτης

Γ.Βαλσαμάκης1,2, Ε.Λ.Κυριαζή2, Ε.Καπάνταης3, Γ.Μαστοράκος2

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΕΚΒΑΣΗ ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΟΞΥ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ. ΚΑΤΑΓΡΑΦΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΟΕΜ ΣΤΟ Ν. ΡΟΔΟΠΗΣ

Lad = 3.44 cm EF = 67% LVEF = 3.89 cm

Ο ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΔΕ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ Η ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΟΞΥ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟ ΑΓΓΕΙΑΚΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

ΑΛΛΑΓΗ ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ

Διαδερμική επαναιμάτωση σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη

Μ. Δρακοπούλου*, Κ. Τούτουζας*, Γ. Μπενέτος*, Α. Συνετός*, Φ. Mητροπούλου*, Α. Μιχελόγγονα*, Α. Παπανικολάου*, Κ. Πρέκας, Η. Σιώρης, Δ.

Νεώτερες κατευθυντήριες οδηγίες επαναιµάτωσης: Ανάλυση και προβληµατισµοί

Κατανάλωση καφέ και 10-ετης επίπτωση του Διαβήτη ( ): μελέτη ΑΤΤΙΚΗ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ hs-crp ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΉ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΝΙΝΗΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΞΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Ευάγγελος Ευαγγέλου, Λεκτορας επιδημιολογίας Ιωάννα Τζουλάκη, Λεκτορας επιδημιολογίας

Διαδερμική επεμβατική αντιμετώπιση ασθενών της τέταρτης ηλικίας

ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΡΙΑΤΡΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ: ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΔτ2 ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ;

Καρδιολογική Εταιρεία Κύπρου

Εκτίµηση της στεφανιαίας µικροκυκλοφορίας µε διοισοφάγειο υπερηχοκαρδιογραφία Doppler στους διαβητικούς τύπου ΙΙ

Μαρία Καράντζα- Χαρώνη, MD, FAAP Διευθύντρια Ενδοκρινολογικής Κλινικής- Ιατρείου Ελέγχου Βάρους «Παίδων Μητέρα»

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ

Μονάδα Λιπιδίων Α Καρδιολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών Ιπποκράτειο Νοσοκομείο

Θεραπευτικός αλγόριθμος για την αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών Ελληνικές οδηγίες

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΑΠΝΟΙΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ. Φώτης Καψιμάλης Αν. Δ/ντής Πνευμονολογικής Κλινικής Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν

Διερεύνηση στεφανιαίας νόσου σε ασυµπτωµατικό διαβητικό ασθενή

Ivabradine. Σημείο δέσμευσης. DiFrancesco D. Curr Med Res Opin. 2005;7:

Ισχαιμική - λειτουργική ανεπάρκεια της μιτροειδούς βαλβίδος. Χαράλαμπος Ι. Καρβούνης.

ΝΕΟΔΙΑΓΝΩΣΘΕΙΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΤΥΠΟΥ 2. ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΣΥΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΓΓΕΙΑΚΗ ΒΛΑΒΗ

H επίδραση της αερόβιας άσκησης στα επίπεδα απελίνης και γκρελίνης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τυπου 2

Μέτρηση του κνημοβραχιόνιου δείκτη, ΤcPO 2, δακτυλικών πιέσεων. Ιωάννα Ελευθεριάδου Επιστημονικός Συνεργάτης Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ Λαϊκό

Μεταβολικό Σύνδροµο (NCEP) -2ος ορισµός

Η σημασία του προληπτικού ελέγχου για τον ΚΠΕ. Όλγα Ι Γιουλεμέ Επίκουρη Καθηγήτρια Γαστρεντερολογίας ΑΠΘ Β Προπ. Παθολογική Κλινική ΓΠΝΘ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ

Η ΚΟΛΠΙΚΗ ΜΑΡΜΑΡΥΓΗ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΜΕ ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΚΗ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΑ

Transcript:

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ: ΥΠΑΡΧΕΙ, ΚΑΙ ΕΑΝ ΝΑΙ, ΠΩΣ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ; Αλέξανδρος Κόκκινος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, ΠΓΝΑ «Λαϊκό» Διευθυντής: Καθηγητής Πέτρος Π. Σφηκάκης 8 ο Κλινικό Φροντιστήριο Ε.Μ.Πα.Κ.Α.Ν Πορταριά, 21 Νοεμβρίου 2014

BMI ΚΑΙ ΘΝΗΤΟΤΗΣ Προοπτική μελέτη >1.000.000 ενηλίκων στις ΗΠΑ 201.622 θάνατοι εντός 14 ετών Calle EE et al, N Engl J Med 1999;341:1097-1105

Lavie CJ et al, JACC 2014;63:1345-1354

Lavie CJ et al, JACC 2014;63:1345-1354

Incidence Rate per 100,000 Person-Years Abdominal Obesity and Coronary Heart Disease in Women: The Nurses Health Study 140 120 100 80 60 40 20 0 128 110 106 89 97 77 46 55 High Middle Low (25.2 <48.8) (22.2 <25.2)(12.2 <22.2) BMI Tertiles (kg/m 2 ) 83 Follow-up of 8 years Waist Girth Tertiles (cm) High (81.8 <139.7) Middle (73.7 <81.8) Low (38.1 <73.7) Rexrode KM, et al. JAMA 1998;280:1843-1848.

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΚΟΛΠΙΚΗ ΜΑΡΜΑΡΥΓΗ Μεταανάλυση 16 μελετών με 123.249 άτομα που εξήταζαν συχνότητα εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής και BMI Wanahita N et al, Am Heart J 2008;155:310-315

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ Lavie CJ et al, JACC: Heart Failure 2013;1:93-102

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΟΕΜ: Η ΜΕΛΕΤΗ INTERHEART Δεδομένα από 27.098 άτομα σε 52 χώρες 12.461 cases, 14.637 controls Yusuf S et al, Lancet 2005;366:1640-1649

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ

HR ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΟΛΙΚΗ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΣ 1,3 1,2 1,1 143 προοπτικές μελέτες 2.8 εκατομμύρια άτομα 270.000 θάνατοι 1 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 Φυσιολογικοί Υπέρβαροι Παχύσαρκοι Flegal et al, JAMA 2013;309:71-82

HR ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΟΛΙΚΗ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΣ 1,4 1,3 1,2 1,1 1 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 Στατιστική διόρθωση για Ηλικία, κάπνισμα, μέθοδο προσδιορισμού ΣΒ Flegal et al, JAMA 2013;309:71-82

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΝΟΣΟΣ Μεταανάλυση σε 250.152 ασθενείς με στεφανιαία νόσο και παρακολούθηση τουλάχιστον 6 μηνών Ταξινόμηση βάσει δείκτη μάζας σώματος Romero-Corral A et al, Lancet 2006;368:666-678

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΜΕΤΑ ΚΑΘΕΤΗΡΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ Αναδρομική μελέτη σε 5.234 ασθενείς που υπεβλήθησαν σε αγγειογραφία με ή χωρίς αγγειοπλαστική Cox N et al, Am J Cardiol 2004;94:1174-1177

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΜΕΤΑ ΚΑΘΕΤΗΡΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ Οι παχύσαρκοι έχουν μεγαλύτερου μεγέθους αρτηρίες (sheath size ratio) Ο θεωρητικά αυξημένος κίνδυνος αγγειακής επιπλοκής στους παχύσαρκους ενδεχομένως να οδήγησε σε πιο προσεκτικούς χειρισμούς αλλά και αιμόσταση Cox N et al, Am J Cardiol 2004;94:1174-1177

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΜΕΤΑ ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ Η ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ 1203 ασθενείς με πολυαγγειακή ΣΝ 599 τυχαιοποιήθηκαν σε αγγειοπλαστική, 604 σε παράκαμψη Gruberg L et al, Am J Cardiol 2005;95:439-444

ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ 7767 ασθενείς με σταθερή καρδιακή ανεπάρκεια στη μελέτη Digitalis Investigation Group Μέση παρακολούθηση 37 μηνών Κατόπιν πολυπαραγοντικής προσαρμογής: - HR 0.88 για υπέρβαρους και παχύσαρκους - HR 1.21 για ασθενείς με BMI <18.5 kg/m 2 Curtis JP et al, Arch Intern Med 2005;165:55-61

ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ Μεταανάλυση σε 28.209 ασθενείς, μέση παρακολούθηση 2.7 έτη RR για ολική θνητότητα έναντι BMI <25 kg/m 2 (non-elevated*): - 0.84 για BMI 25.0-29.9-0.67 για BMI 30 RR για καρδιοαγγειακή θνητότητα: - 0.81 για BMI 25.0-29.9-0.60 για BMI 30 Oreopoulos A et al, Am Heart J 2008;156:13-22

ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΤΑΣΗ 22.576 ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση και στεφανιαία νόσο τυχαιοποιήθηκαν σε στρατηγική μείωσης της πιέσεως με βεραπαμίλη SR ή ατενολόλη Τιτλοποίηση μέχρι επιτεύξεως στόχου Uretsky S et al, Am J Med 2007;120:863-870

ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ Lavie CJ et al, JACC: Heart Failure 2013;1:93-102

ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΔ ΤΥΠΟΥ 2; Μελέτη AGES-Reykjavik σε διαβητικούς ηλικίας 66-96 ετών 117 άτομα με BMI 18.5-24.9 kg/m 2, 293 με BMI 25-29.9 kg/m 2, 227 με BMI 30 kg/m 2 Προσδιορισμός επιφάνειας μυών μηρού, διαμερισμάτων λίπους, ταχύτητας βήματος και ισχύος τετρακεφάλου Παρακολούθηση 6.66 έτη Murphy RA et al, Diabetes Care 2014;epub October 14

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΡΔΙΟΑΓΓΕΙΑΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ Δεδομένα από 5.24 εκατομμύρια άτομα στο Ην. Βασίλειο Bhaskaran K et al, Lancet 2014;384:755-765

25.291 ασθενείς με καρκίνωμα σταδίου ΙΙ και ΙΙΙ Sinicrope FA et al, Cancer 2013;119:1528-1536

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΡΔΙΟΑΓΓΕΙΑΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ; Μεταανάλυση 97 μελετών με >2.88 εκατομμύρια άτομα και >270.000 θανάτους Θνητότης από όλα τα αίτια (HR) έναντι φυσιολογικού βάρους (BMI: 18.5-25 kg/m 2 ): - Υπέρβαροι (ΒΜΙ 25-29.9): 0.94 - ΒΜΙ 30-34.9: 0.95 - ΒΜΙ 35: 1.29 - Όλοι οι βαθμοί παχυσαρκίας (ΒΜΙ 30): 1.18 Flegal KM et al, JAMA 2013;309:71-82

Ερμηνεία του παραδόξου της παχυσαρκίας Ζήτημα αντιπαράθεσης Ορισμός της παχυσαρκίας Ο ΔΜΣ δεν αντικατοπτρίζει επαρκώς το σωματικό λίπος Χρησιμοποίηση άλλων δεικτών Επιδημιολογικό σφάλμα Συγχυτικός παράγοντας: κάπνισμα Συγχυτικός παράγοντας: βαρειά νόσος (αντίστροφη αιτιότητα) Συγχυτικός παράγοντας: ευρέα όρια ΔΜΣ Συγχυτικός παράγοντας: επιθετικότερη αντιμετώπιση παραγόντων κινδύνου Αληθές εύρημα Πλεονέκτημα αποθεμάτων λίπους Άτομα μεγάλης ηλικίας Άτομα με χρόνια νοσήματα

Lavie CJ et al, JACC 2014;63:1345-1354

Επάρκεια του ΔΜΣ Ο ΔΜΣ λαμβάνει υπ όψιν βάρος και ύψος Δε λαμβάνει υπ όψιν φύλο, ηλικία, εθνότητα και φυσική κατάσταση Δε λαμβάνει υπ όψιν την κατανομή του λίπους J Am Coll Cardiol. 2011;57:1887 1889 Circulation. 2011;124(18):1996-2019.

VS FIT THIN AND AND FAT LAZY

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ Lavie CJ et al, JACC 2014;63:1345-1354

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ Lavie CJ et al, JACC 2014;63:1345-1354

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ Lavie CJ et al, JACC 2014;63:1345-1354

Μεταανάλυση σε 102.980 υγιείς άνδρες και γυναίκες Kodama S et al, JAMA 2009;301:2024-2035

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ Συσχέτιση μεταβολών σε φυσική κατάσταση και BMI σε 14.345 άνδρες Μέση ηλικία 44 ετών, follow-up 11.4 έτη 914 θάνατοι (300 από καρδιοαγγειακά αίτια) «Η διατήρηση ή βελτίωση της φυσικής κατάστασης σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο ολικής και καρδιοαγγειακής θνησιμότητας σε άνδρες, ανεξάρτητα από μεταβολές στο ΒΜΙ» Lee D et al, Circulation 2011;124:2483-2490

ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΔ ΤΥΠΟΥ 2; Μελέτη AGES-Reykjavik σε διαβητικούς ηλικίας 66-96 ετών 117 άτομα με BMI 18.5-24.9 kg/m 2, 293 με BMI 25-29.9 kg/m 2, 227 με BMI 30 kg/m 2 Προσδιορισμός επιφάνειας μυών μηρού, διαμερισμάτων λίπους, ταχύτητας βήματος και ισχύος τετρακεφάλου Παρακολούθηση 6.66 έτη Murphy RA et al, Lancet 2005;366:1640-1649

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΠΛΑΓΧΝΙΚΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ Αναδρομική ανάλυση 15.923 ασθενών με ΣΝ από 6 μελέτες, διάμεσο follow-up 2.3 έτη Coutinho T et al, JACC 2011;57:1877-1886

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΛΙΠΟΥ ΙΣΤΟΥ Lavie CJ et al, JACC 2014;63:1345-1354

ΔΗΛΑΔΗ, ΟΙ ΥΠΕΡΒΑΡΟΙ ΚΑΙ ΗΠΙΩΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΟΙ ΜΕ ΚΑΡΔΙΟΑΓΓΕΙΑΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΒΑΡΟΣ;

Αναδρομική μελέτη 529 ασθενών με στεφανιαία νόσο που ακολούθησαν πρόγραμμα καρδιακής αποκαταστάσεως και ασκήσεως Lavie CJ et al, Am J Med 2009;122:1106-1114

1699 υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα χωρίς στεφανιαία νόσο ή καρκίνο, αλλά ένα τουλάχιστο παράγοντα κινδύνου για στεφανιαία νόσο Διαιτητική παρέμβαση 6 μηνών, follow up 4 ετών Μέσο BMI 32.3 kg/m 2, 224 (13.4%) συμβάματα στεφανιαίας νόσου OR για απώλεια βάρους 4.5 kg (διάμεση τιμή): 0.57 Eilat-Adar S et al, Am J Epidemiol 2005;161:352-358

Η ΜΕΛΕΤΗ XENDOS Διπλή-τυφλή προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη με ορλιστάτη 120 mg ή placebo τρις/ημ + μεταβολή τρόπου ζωής 3305 ασθενείς με BMI 30 kg/m 2 και φυσιολογική (79%) ή διαταραγμένη (21%) ανοχή στη γλυκόζη (IGT) Μέση απώλεια βάρους 5.8 έναντι 3.0 kg Μείωση κινδύνου για εμφάνιση ΣΔ τύπου 2 κατά 37.3% (ιδιαίτερα στους ασθενείς με IGT μείωση κατά 45.0%) Torgerson JS et al, Diabetes Care 2004;27:155-161

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Το αυξημένο σωματικό βάρος επιφέρει μεγαλύτερο καρδιοαγγειακό κίνδυνο Η θνητότητα σε άτομα με εγκατεστημένα καρδιοαγγειακά νοσήματα φαίνεται να είναι χαμηλότερη για υπέρβαρα και ηπίως παχύσαρκα άτομα Το «παράδοξο» είναι κυρίως εμφανές στα καρδιοαγγειακά νοσήματα Σημαντικό ρόλο παίζει η μέθοδος προσδιορισμού της παχυσαρκίας Ιδιαίτερη σημασία έχει η καρδιοαναπνευστική φυσική κατάσταση