ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ: ΦΩΣ ΞΑΝΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΤΟΥΝΕΛ;

Σχετικά έγγραφα
ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΣΟΒΑΡΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ. Αλέξανδρος Κόκκινος. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας, Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημίου

Ν. Κατσίκη¹, Α. Γκοτζαμάνη-Ψαρράκου², Φ. Ηλιάδης¹, Τρ. Διδάγγελος¹, Ι. Γιώβος³, Δ. Καραμήτσος¹

Επίπεδα λεπτίνης και γκρελίνης σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 πριν και 6 μήνες μετά την έναρξη ινσουλινοθεραπείας

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ)ΝΕΩΤΕΡΕΣ.ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ.. ΝΙΚΟΛΑΟΣ.Λ.ΚΑΤΣΙΛΑΜΠΡΟΣ.

Ο ρόλος του γλυκαιμικού δείκτη και γλυκαιμικού φορτίου στον έλεγχο του σωματικού βάρους και στην πρόληψη του Σακχαρώδη Διαβήτη.

Ν. Κατσίκη[1], Α. Γκοτζαμάνη-Ψαρράκου[2], Φ. Ηλιάδης[1], Τρ. Διδάγγελος[1], Ι. Γιώβος[3], Δ. Καραμήτσος[1]

Παύλος Πουλάκος. Ενδοκρινολόγος Μονάδα Ενδοκρινολογίας Αναπαραγωγής, Α Μαιευτική Γυναικολογική Κλινική ΑΠΘ

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ:

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

.aiavramidis.gr www

H επίδραση της αερόβιας άσκησης στα επίπεδα απελίνης και γκρελίνης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τυπου 2

Μεταβολικό σύνδρομο και νόσος Alzheimer

Σύγκριση Λιποκινών μεταξύ παιδιών και εφήβων με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 με παχυσαρκία και φυσιολογικό δείκτη μάζας σώματος

Ηλίας Ν. Μυγδάλης. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΘΡΕΨΗΣ

Θεραπευτικές παρεμβάσεις για την επίτευξη του στόχου της LDL χοληστερόλης στο διαβητικό ασθενή

ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΡΙΑΤΡΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ: ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΔτ2 ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ;

Παπαβαγγέλης Χρήστος Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Νοσοκομειακών Διαιτολόγων MSc Clinical Nutrition Νοσοκομειακός Διαιτολόγος ΓΝΑ «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ»

Ηθέσητηςβαριατρικής στηναντιμετώπισητουσδ2. Στυλιανός Α. Καπίρης Χειρουργός Γ Χειρουργικό Τμήμα ΓΝΑ«Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ»

Μετάταξη από τα αντιδιαβητικά δισκία σε ενέσιμες θεραπείες. Ενδοκρινολογικό τμήμα Διαβητολογικό κέντρο Δημήτρης Μαργαριτόπουλος

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

Π Α Π Α Γ Ι Α Ν Ν Η Ο.

Σύγχρονη αντιμετώπιση της παχυσαρκίας ΖΑΧΑΡΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΣΥ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ. Νικολούδη Μαρία. Ειδικ. Παθολόγος, Γ.Ν.Θ.Π. «Η Παμμακάριστος»

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Συζήτηση περίπτωσης ασθενούς. Σ. Λιάτης Παθολόγος Επιμελητής Β ΕΣΥ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ «Λαϊκό»

Από τον Κώστα κουραβανα

Χ Α Ρ Ο Κ Ο Π Ε Ι Ο Π Α Ν Ε Π Ι Σ Τ Η Μ Ι Ο ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΙΑΣ- ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ. Πτυχιακή εργασία

Η ΣΧΕΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΛΑΙΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ.

Κουτρουλιάς Θεοφάνης

Άλλες κατηγορίες αντιϋπερτασικών φαρμάκων. Μανώλης Σ Καλλίστρατος,MD,PhD,FESC,EHS

Εξατομίκευση της θεραπείας στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μέσα από τις νεότερες κατευθυντήριες οδηγίες

Ο σακχαρώδης διαβήτης ( ΣΔ ) είναι το κλινικό σύνδρομο που οφείλεται. είτε σε έλλειψη ινσουλίνης λόγω μείωσης η παύσης παραγωγής (σακχαρώδης

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΙΛΔΕΝΑΦΙΛΗΣ ΣΕ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ ΣΕ ΕΠΙΜΥΕΣ ΥΠΟ ΣΤΕΡΗΣΗ ΤΡΟΦΗΣ

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΣΥΝΝΟΣΗΡΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΠΝΟΙΩΝ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ

«Θεραπευτικός αλγόριθµος ADA/EASD 2012»

Μεταβολικό Σύνδρομο και Άσκηση στην παιδική ηλικία: Ο Ρόλος των Αδικοπινών. Θανάσης Τζιαμούρτας ΤΕΦΑΑ Παν. Θεσσαλίας

Απόστολος Αποστολίδης Λέκτορας Ουρολογίας-Νευροουρολογίας Α.Π.Θ. Β Ουρολογική Κλινική, Γ.Ν.Παπαγεωργίου Κέντρο Εγκράτειας και Παθήσεων Πυελικού

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΡΔΙΟΓΚΟΛΟΓΙΑΣ ΜΑΙΟΥ 2018 ΑΙΓΛΗ,ΖΑΠΠΕΙΟΥ. Α.Μητράκου Α.Καθηγήτρια Μ.Ρούσσου Παν.Υπότροφος Θεραπευτική Κλινική ΕΚΠΑ

ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

YΠΕΡΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ. Κάρμεν Τασιοπούλου. Τασιοπούλου Επιμελήτρια Β ΝΕΦΡΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΓΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

Πρόγραμμα μελέτης DPP και η επέκταση του DPPOS: αποτελέσματα 15 ετών.

Νεότερα φάρμακα : antiangptl3

Δεν υπάρχει καμία σύγκρουση συμφερόντων

Μπορεί μια χειρουργική επέμβαση να θεραπεύσει των σακχαρώδη διαβήτη;

Νευροδιαβιβαστές και συμπεριφορά

Επίδραση της αντιδιαβητικής αγωγής στο σωµατικό βάρος

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

Νέα θεραπευτική προσέγγιση: Από το the lower the better στο Lowest is best

Υπολειπόμενος καρδιαγγειακός κίνδυνος. Πώς υπολογίζεται, πώς αντιμετωπίζεται

ΟΡΟΛΟΣΤΗΣΑΣΚΗΣΗΣΣΤΟ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΣΥΝ ΡΟΜΟ, ΣΤΑ ΛΙΠΙ ΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΕΣ

Hormones and GI εντερο-ενδοκρινικά (εντεροχρωμοφινικά ECU κύτταρα)

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Θεραπευτικός αλγόριθμος για την αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών Ελληνικές οδηγίες

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗΣ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΔ2 ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ ΕΝΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

Ivabradine. Σημείο δέσμευσης. DiFrancesco D. Curr Med Res Opin. 2005;7:

Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμιών. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ. Φαρμακα. Θυροξίνη (Τ 4 ), Τριιωδοθυρονίνη (Τ 3 ) Αντιθυρεοειδικά

Δυσλιπιδαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

Παράρτημα III. Τροποποιήσεις των σχετικών παραγράφων της περίληψης των χαρακτηριστικών του προϊόντος και των φύλλων οδηγιών χρήσης

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗΣ: ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΟΡΙΣΜΟΣ, ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩΔΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΗ

Παραρτημα III Μεταβολες στις περιληψεις των χαρακτηριστικων του προϊοντος και στα φυλλα οδηγιων χρησης

Οι πλειοτροπικές δράσεις των αγωνιστών του υποδοχέα GLP-1 Tο παράδειγµα της Λιραγλουτίδης

ΘΤΡΕΟΕΙΔΙΚΑ ΥΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΓΙΩΡΓΟ ΜΙΙΦΡΟΝΗ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟ ΚΕΝΣΡΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ

Χρήστος Γαλανάκης, Μάρκος Δασκαλάκης, Ιωάννης Μελισσάς

Προδιαβήτης και µεταβολικό σύνδροµο

Μεταβολισμός λιπιδίων Δυσλιποπρωτειναιμίες. Μαρίνα Νούτσου Διευθύντρια Β Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ Ιπποκράτειο

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

Παράγοντες Καρδιαγγειακού Κινδύνου. Ενημέρωση & Πρόληψη

Παχυσαρκία και Σακχαρώδης Διαβήτης

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΑΠΝΟΙΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ. Φώτης Καψιμάλης Αν. Δ/ντής Πνευμονολογικής Κλινικής Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν

Εξελίσσοντας τη θεραπεία του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 1 ο Μέρος. Τριαντάφυλλος Π. Διδάγγελος

ΑΠΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ II ΚΕΤΟΝΟΣΩΜΑΤΑ

Συνδυασμοί φαρμάκων έναντι της υπεργλυκαιμίας Δόκιμοι και αδόκιμοι

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΧΡΗΣΗΣ

παράκαμψη κατά Roux-en-Y σε 4 ασθενείς με κρανιοφαρυγγίωμα

Αντιυπερτασικά & σεξ. Σοκολάκης Ιωάννης, MD, MSc Ειδικευόμενος Β Ουρολογικής Κλινικής ΑΠΘ, ΓΝΘ «Παπαγεωργίου»

Δήλωση σύγκρουσης συμφερόντων

Νέοι Ορίζοντες στη φαρμακευτική θεραπεία της Παχυσαρκίας

Παρουσίαση περιστατικού

Μετεκπαιδευτικά Μαθήµατα Ενδοκρινολογίας Μεταβολισµός

Νικόλαος Γ.Πατσουράκος Επιμελητής Καρδιολόγος - Εντατικολόγος Υπεύθυνος Μονάδας Εμφραγμάτων Τζάνειο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΒΙΛNΤΑΓΛΙΠΤΙΝΗΣ ΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΘΗΛΙΟΥ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2

Επιπολασμός παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειακή νοσηρότητα μεταξύ των κατοίκων κλειστού αγροτικού νησιωτικού πληθυσμού

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ. Επιβλέπων Καθηγητής: Θεοδωρος Αλεξανδρίδης

Ινσουλινοθεραπεία (Βασική +ΑΔ)

Χατζηκωνσταντίνου Θωμάς, ειδικευόμενος Παθολογίας Παθολογική κλινική Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης (ΨΝΘ)

Παράρτημα. Επιστημονικά πορίσματα και λόγοι για την απόρριψη που παρουσιάστηκαν από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων

MESODA. Διαβητολογικό Κέντρο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «Τζάνειο»

Η αξία της έγκαιρης διάγνωσης και αντιμετώπισης του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2

Διαβητική περιφερική αρτηριοπάθεια και νευροπάθεια Οφέλη από τη ρύθμιση των λιπιδίων. Σ. Λιάτης

Κατερίνα Τυλιγάδα Επίκουρη Καθηγήτρια Φαρµακολογίας ΚΤ Αντικαταθλιπτικά

Transcript:

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ: ΦΩΣ ΞΑΝΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΤΟΥΝΕΛ; Αλέξανδρος Κόκκινος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, ΓΝΑ «Λαϊκό» Διευθυντής: Καθηγητής Π. Σφηκάκης Ετήσια συνάντηση ειδικών σε θέματα καρδιομεταβολικού κινδύνου: αμφιλεγόμενα θέματα αιχμής Αθήνα, 12 Δεκεμβρίου 2015

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ: ΠΑΡΕΛΘΟΝ Πρώτο σκεύασμα: θυρεοειδική ορμόνη (1893) για προαγωγή θερμογενέσεως Δε χρησιμοποιείται λόγω τοξικότητας Φάρμακο Πρώτη Εφαρμογή Μηχανισμός δράσεως Λόγος αποσύρσεως Δινιτροφαινόλη 1933 Θερμογένεση Βαριά τοξικότητα Αμφεταμίνες 1936 Καταστολή πείνας, θερμογένεση Ανάλογα αμφεταμινών 1939, 1959, 1973 Καταστολή πείνας, θερμογένεση Εξάρτηση, κατάχρηση, καρδιοαγγειακά συμβάματα Υπέρταση, καρδιοπάθειες, εγκεφαλικά επεισόδια Aminorex 1965 Καταστολή πείνας Πνευμονική υπέρταση Εφεδρίνη-καφεΐνη Δεκαετία 1970 Καταστολή πείνας, θερμογένεση Κυκλοφορεί ακόμη σε ορισμένες χώρες Μαζινδόλη Δεκαετία 1970 Καταστολή πείνας Εξάρτηση, κατάχρηση, καρδιοαγγειακά συμβάματα Φαινφλουραμίνη 1963 Καταστολή πείνας Βαλβιδοπάθειες, πνευμονική υπέρταση Δεξφαινφλουραμίνη 1985 Καταστολή πείνας Βαλβιδοπάθειες, πνευμονική υπέρταση Ioannides-Demos LL et al, Drugs 2005;65:1391-1418

Wierzbicki AS, Int J Clin Pract 2006;60:1697-1706 ΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ: RIMONABANT (Acomplia ) Αποκλειστής των CB1 υποδοχέων των ενδογενών κανναβινοειδών Καταστέλλει το αίσθημα ανταμοιβής πρόσληψης τροφής Υποδοχείς CB1 σε πολλούς ιστούς (λιπώδης, ήπαρ, μυς, γαστρεντερικός σωλήνας) περιφερικές επιδράσεις: - Λιπογένεσης - Λιπίδια ( HDL-C, TG) - ινσουλινoαντοχής - αδιπονεκτίνης, CRP - σημάτων κορεσμού 23-10-2008: ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΕΜΕΑ, ΕΟΦ

ΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ: ΣΙΜΠΟΥΤΡΑΜΙΝΗ (Reductil ) Αναστολέας επαναπρόσληψης νοραδρεναλίνης και σεροτονίνης (NSRI) Ανάπτυξη αρχικά ως αντικαταθλιπτικό Διττή δράση: - Κεντρική: κορεσμού - Περιφερική: ενεργειακών δαπανών (θερμογένεση) 21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010: ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ Halford JC, Curr Drug Targets 2004;5:637-646

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ: ΠΑΡΟΝ Ορλιστάτη (Xenical ) Πάντα ταυτόχρονα με υποθερμιδική δίαιτα και άσκηση ΕΝΔΕΙΞΗ Ασθενείς στους οποίους η προσπάθεια απώλειας βάρους με παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής έχει αποτύχει, και οι οποίοι έχουν Δείκτη Μάζας Σώματος (BMI) 30 kg/m 2 χωρίς απαραιτήτως συνοδούς της παχυσαρκίας παράγοντες καρδιοαγγειακού κινδύνου (π.χ. ΣΔ 2, υπέρταση, δυσλιπιδαιμία), ή ασθενείς με BMI 27 kg/m 2, με έναν ή περισσότερους τέτοιους παράγοντες *ΒΜΙ = Βάρος (kg) / [Ύψος (m)] 2

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ: ΟΡΛΙΣΤΑΤΗ (Xenical ) Αναστολέας παγκρεατικών και εντερικών λιπασών Αποκλεισμός της υδρολύσεως των τριγλυκεριδίων Αποτροπή απορροφήσεως ~1/3 του προσλαμβανόμενου λίπους Δισκία των 120 mg, λήψη τρις/ημ, ταυτόχρονα με τα γεύματα Halford JC, Curr Drug Targets 2004;5:637-646

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΡΛΙΣΤΑΤΗΣ: ΜΕΛΕΤΗ XENDOS Διπλή-τυφλή προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη με ορλιστάτη 120 mg ή placebo τρις/ημ + μεταβολή τρόπου ζωής 3305 ασθενείς με BMI 30 kg/m 2 και φυσιολογική (79%) ή διαταραγμένη (21%) ανοχή στη γλυκόζη (IGT) Μέση απώλεια βάρους 5.8 έναντι 3.0 kg Μείωση κινδύνου για εμφάνιση ΣΔ τύπου 2 κατά 37.3% (ιδιαίτερα στους ασθενείς με IGT μείωση κατά 45.0%) Torgerson JS et al, Diabetes Care 2004;27:155-161

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ ΟΡΛΙΣΤΑΤΗΣ Ήπια στεατόρροια Αυξημένα αέρια με απώλεια λιπαρών κοπράνων Αυξημένη συχνότητα κενώσεων Έπειξη προς αφόδευση Ανησυχίες για απορρόφησης λιποδιαλυτών βιταμινών, δεν έχουν επιβεβαιωθεί απώλεια λιπαρών κοπράνων μπορεί αποφυγή λιπαρών τροφών ενίσχυση αποτελεσματικότητας Ioannides-Demos LL et al, Drugs 2005;65:1391-1418

Pucci A et al, Can J Cardiol 2015;31:142-152

ΝΕΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ: Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΒΟΥΠΡΟΠΙΟΝΗΣ - ΝΑΛΤΡΕΞΟΝΗΣ Βουπροπιόνη: Χρήση στη διακοπή του καπνίσματος Ναλτρεξόνη: Χρήση στην απεξάρτηση από τα οπιοειδή Αμφότερες: ανορεξιογόνος επίδραση, πιθανή επίδραση στους μηχανισμούς «ανταμοιβής» Μελέτη σε 1742 υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα που έλαβαν εικονικό φάρμακο (placebo) ή συνδυασμό βουπροπιόνης (360 mg) ναλτρεξόνης σε διαφορετικές δόσεις (16 ή 32 mg) Σημαντική απώλεια βάρους έναντι του εικονικού φαρμάκου Συνηθέστερη ανεπιθύμητη ενέργεια: ναυτία (~30%) Greenway FL et al, Lancet 2010;376:595-605

ΤΟΞΟΕΙΔΗΣ ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΘΑΛΑΜΟΥ Στερείται εν μέρει αιματοεγκεφαλικού φραγμού προσιτός σε ορμόνες και πεπτίδια από την περιφέρεια (κυρίως λεπτίνη, ινσουλίνη) Δύο πληθυσμοί νευρώνων: - Ανορεξιογόνα νευροπεπτίδια (Προοπιομελανοκορτίνη-POMC/Cocaine and Amphetamine Related Transcript-CART) - Ορεξιογόνα νευροπεπτίδια (Νευροπεπτίδιο Y-NPY/Agouti-Related Protein-AgRP) Wynne K et al, J Endocrinol 2005;184:291-318

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΒΟΥΠΡΟΠΙΟΝΗΣ ΝΑΛΤΡΕΞΟΝΗΣ (Misymba, Contrave ) Βουπροπιόνη: Ντοπαμινεργική και νοραδρενεργική επίδραση Συνδυασμένη ανορεξιογόνος επίδραση Θετική γνωμοδότηση για κυκλοφορία στην Ευρώπη (12/2014) Billes SK et al, Pharmacol Res 2014;84:1-11

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΒΟΥΠΡΟΠΙΟΝΗΣ ΝΑΛΤΡΕΞΟΝΗΣ: ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΣ Billes SK et al, Pharmacol Res 2014;84:1-11

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΒΟΥΠΡΟΠΙΟΝΗΣ ΝΑΛΤΡΕΞΟΝΗΣ: ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΣ Billes SK et al, Pharmacol Res 2014;84:1-11

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΒΟΥΠΡΟΠΙΟΝΗΣ ΝΑΛΤΡΕΞΟΝΗΣ: ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ Συνηθέστερα: ναυτία (κυρίως ναλτρεξόνη) Παροδική αύξηση ΑΠ (~ 1 mmhg) λόγω νοραδρενεργικής επίδρασης βουπροπιόνης Αύξηση καρδιακής συχνότητας (1.5-2.5/λεπτό) Ανησυχία για ψυχιατρικές επιδράσεις (άγχος, καταθλιπτικά συμπτώματα) Δεν ευρέθηκαν διαφορές έναντι placebo στις μελέτες COR Billes SK et al, Pharmacol Res 2014;84:1-11

GLUCAGON-LIKE PEPTIDE 1 (GLP-1) Απελευθέρωση από τα L κύτταρα του εντέρου κατόπιν πρόσληψης τροφής (μαζί με οξυντομοντουλίνη, PYY) Βιοενεργά κλάσματα: GLP-1 7-36 amide και GLP-1 7-37 Το GLP-1 7-36 amide ευρίσκεται σε νευρώνες της εσχάτης πτέρυγας και του πυρήνα της μονήρους δεσμίδας Υποδοχείς GLP-1: τοξοειδής, παρακοιλιακός, υπεροπτικός πυρήνας Exendin-4: Δηλητήριο του Gila monster (Heloderma suspectum), αγωνιστής του υποδοχέα GLP-1 (εξενατίδη) Μαζί με τη λιραγλουτίδη, εφαρμογή στη θεραπεία του ΣΔ2 (ινκρετινική δράση) Χορήγηση σε τρωκτικά και ανθρώπους (περιφερικά ή κεντρικά): στην πρόσληψη τροφής Gardiner JV et al, J Neuroendocrinol 2008;20:834-841

GLP-1 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙ ΑΛΛΩΝ ΘΕΡΑΠΕΙΩΝ ΣΤΟ ΣΔ2 Monami M et al, Exp Diabetes Res 2012;2012:672658

ΛΙΡΑΓΛΟΥΤΙΔΗ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ Astrup A et al, Int J Obes (Lond) 2012;36:843-854

ΛΙΡΑΓΛΟΥΤΙΔΗ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ Η μελέτη SCALE Maintenance: Αρχική περίοδος με υποθερμιδική δίαιτα (12 εβδ) και τυχαιοποίηση σε placebo ή λιραγλουτίδη 3 mg Αρχική απώλεια 6.% Περαιτέρω απώλεια 6.2% έναντι 0.2% 81.4% διατήρησαν την απώλεια 5% έναντι 48.9% Έγκριση από FDA (12/2014) και EMEA (23/01/2015) με ένδειξη την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας υπό την εμπορική ονομασία Saxenda Wadden TA et al, Int J Obes (Lond) 2013;37:1143-1151

ΛΙΡΑΓΛΟΥΤΙΔΗ: ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ Ναυτία (όλοι οι GLP-1 αγωνιστές) Παροδική και δοσοεξαρτώμενη Ανησυχία για αυξημένη συχνότητα παγκρεατίτιδας, καρκίνου του παγκρέατος, μυελοειδούς Ca θυρεοειδούς Πρόσφατες καθησυχαστικές ανακοινώσεις από ADA, EASD

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΟΠΙΡΑΜΑΤΗΣ ΚΑΙ ΦΕΝΤΕΡΜΙΝΗΣ: QSYMIA (τ. Qnexa) Αντιεπιληπτικός παράγων σε συνδυασμό με παράγοντα που οδηγεί σε απελευθέρωση μονοαμινών Κεντρική ανορεξιογόνος επίδραση (θερμογένεση;) Ιούλιος 2012: Έγκριση κυκλοφορίας από το FDA Κυκλοφορία στις ΗΠΑ (9/2012) με σημαντικούς περιορισμούς Heal DJ et al, Neuropharmacology 2012;63:132-146

QSYMIA : ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ Τερατογόνος δράση τοπιραμάτης (απαιτείται αρνητική δοκιμασία κυήσεως από το FDA) Ξηροστομία, δυσκοιλιότης, δυσγευσία Αϋπνία, ζάλη, παραισθησίες, διαταραχές συγκέντρωσης Αίσθημα παλμών, κεφαλαλγία, αλωπεκία Μεταβολική οξέωση, νεφρολιθίαση, υποκαλιαιμία Ιδιαίτερα σπάνιες, συγκρίσιμες με placebo EMEA: Δεν έδωσε έγκριση λόγω ανησυχίας κυρίως για ψυχιατρικές, γνωσιακές διαταραχές, πιθανότητα κατάχρησης Pucci A et al, Can J Cardiol 2015;31:142-152

ΛΟΡΚΑΣΕΡΙΝΗ (Belviq ) Εκλεκτικός σεροτονινεργικός αγωνιστής (5-HT 2C ) Κεντρική ανορεξιογόνος επίδραση Μέτρια αποτελεσματικότης στην απώλεια βάρους Ιούλιος 2012: Έγκριση κυκλοφορίας από το FDA Κυκλοφορία το Σεπτέμβριο του 2012, επίσης με σημαντικούς περιορισμούς Heal DJ et al, Neuropharmacology 2012;63:132-146

ΛΟΡΚΑΣΕΡΙΝΗ: ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ Αντενδείκνυται στην κύηση (πιθανώς τερατογόνος) Ανεπιθύμητες συμβατές με σεροτονινεργική δράση: θάμβος οράσεως, ζάλη, υπνηλία, ναυτία, γαστρεντερικές διαταραχές Σεροτονινεργικό σύνδρομο; EMEA: Ανησυχία για αδενοκαρκινώματα μαστού, ψυχιατρικές διαταραχές, βαλβιδοπάθειες (η εταιρεία απέσυρε την αίτηση) Kakkar AK et al, Eur J Intern Med 2015;epub Jan 26

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ Kakkar AK et al, Eur J Intern Med 2015;epub Jan 26 George M et al, J Cardiovasc Pharmacol Ther 2014;19:65-76

ΣΕΤΙΛΙΣΤΑΤΗ: ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΑΝΑΣΤΟΛΕΑΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΩΝ ΛΙΠΑΣΩΝ Τυχαιοποίηση 612 ασθενών με ΣΔ 2 σε placebo, ορλιστάτη ή σετιλιστάτη Υποθερμιδική δίαιτα (-500 kcal) Παρακολούθηση για 12 εβδομάδες Σαφώς λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες από την ορλιστάτη Kopelman P et al, Obesity (Silver Spring) 2010;18:108-115

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΤΕΣΟΦΕΝΣΙΝΗΣ ΓΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ ΣΕ ΠΑΧΥΣΑΡΚΑ ΑΤΟΜΑ Η τεσοφενσίνη (ΤΕ) είναι αναστολέας της προσυναπτικής επαναπροσλήψεως σεροτονίνης, νοραδρεναλίνης και ντοπαμίνης που δοκιμάζεται ως θεραπεία για τις νόσους Parkinson και Alzheimer και έχει βρεθεί ότι προκαλεί δοσοεξαρτώμενη απώλεια βάρους Τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με placebo πολυκεντρική μελέτη φάσης ΙΙ διάρκειας 24 εβδομάδων Παχύσαρκοι ασθενείς (n=203, BMI 30-40, ηλικία 18-65 ετών) υπεβλήθησαν σε αρχική περίοδο δίαιτας και ασκήσεως και στη συνέχεια σε 24 εβδομάδες δίαιτας και λήψεως ΤΕ 0.25, 0.5 ή 1.0 mg ή placebo άπαξ ημερησίως 161 (79%) ασθενείς ολοκλήρωσαν τη μελέτη Δεν υπήρξε σημαντική διαφορά μεταξύ του placebo και των ομάδων ΤΕ (πλην της δόσεως του 1.0 mg) στην απόσυρση λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών Astrup A et al, Lancet 2008;372:1906-1913

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΤΕΣΟΦΕΝΣΙΝΗΣ ΓΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ ΣΕ ΠΑΧΥΣΑΡΚΑ ΑΤΟΜΑ Η αφαιρούμενη από το placebo απώλεια βάρους ήταν μεγαλύτερη από διπλάσια (4.5%, 9.2% και 10.6% για τις τρεις δοσολογίες) εκείνης που προκύπτει με τη λήψη των υπαρχόντων εγκεκριμένων φαρμάκων Οι ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν ήπιες και παροδικές: ξηροστομία, ναυτία, δυσκοιλιότης, αϋπνία, μη σημαντικές διαφορές στην ΑΠ για τα 0.25 και 0.5 mg, αύξηση καρδιακής συχνότητας (7.4 σφύξεις/λεπτό μετά 24 εβδομάδες με 0.5 mg) Η λήψη 0.5 mg τεσοφενσίνης μπορεί να είναι διπλάσια αποτελεσματική και να έχει παρόμοιους ή λιγότερους κινδύνους από τα υπάρχοντα φάρμακα. Δικαιολογείται η διενέργεια μελετών φάσης ΙΙΙ Astrup A et al, Lancet 2008;372:1906-1913

ΠΕΠΤΙΔΙΟ ΤΥΡΟΣΙΝΗ-ΤΥΡΟΣΙΝΗ (PYY) Μέλος της οικογένειας πεπτιδίων με παρόμοια δομή (NPY, PP, PYY) Πεπτίδιο 36 αμινοξέων, παραγόμενο από τα L κύτταρα του εντέρου, με υψηλότερες συγκεντρώσεις στην περιφέρεια (ορθό) DPP4: απόσπαση 2 αμινοξέων PYY 3-36 (πιο ενεργός μορφή) Το PYY 3-36 διαπερνά τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και επιδρά με μεγάλη συγγένεια στον αυτοανασταλτικό προσυναπτικό υποδοχέα Υ2 των NPY νευρώνων Ανορεξιογόνος δράση μέσω: - Αναστολής NPY νευρώνων - Μείωσης της GABA μεσολαβούμενης τονικής καταστολής των POMC νευρώνων PYY 3-36 Υ2R Simpson KA, Bloom SR, Endocrinol Metab Clin N Am 2010;39:729-743 Gardiner JV et al, J Neuroendocrinol 2008;20:834-841

ΠΕΠΤΙΔΙΟ ΥΥ 3-36 (PΥΥ 3-36 ): ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ 133 παχύσαρκοι ασθενείς (BMI: 30-43 kg/m 2 ) Τυχαιοποίηση σε placebo, 200 μg ή 600 μg ενδορρινικού PYY 3-36 Χορήγηση 3/ημ (προγευματικά) για 12 εβδομάδες με υποθερμιδική δίαιτα και άσκηση 88% των ασθενών της ομάδας placebo ολοκλήρωσε τη μελέτη Μόνο 70% της ομάδας των 200 μg και 26% της ομάδας των 600 μg συμπλήρωσαν 12 εβδ. αγωγής Σημαντικότερη ανεπιθύμητη ενέργεια: δοσοεξαρτώμενη εμφάνιση ναυτίας Gantz I et al, J Clin Endocrinol Metab 2007;92:1754-1757

ΟΞΥΝΤΟΜΟΝΤΟΥΛΙΝΗ Παλαιότερη ονομασία: εντερογλυκαγόνη Προϊόν του γονιδίου της προγλυκαγόνης Μεταγευματική έκκριση από τα L κύτταρα του λεπτού εντέρου κατ αναλογία προς τη θερμιδική πρόσληψη Επίδραση στην πέψη: εκκρίσεως και κινητικότητας του στομάχου Δράση ινκρετίνης, λιγότερο ισχυρή του GLP-1 Διαμεσολάβηση των επιδράσεων μέσω συνδέσεως στους υποδοχείς του GLP-1: πολύ μικρότερος βαθμός συγγένειας πιθανή η ύπαρξη ειδικού για την οξυντομοντουλίνη υποδοχέα Κεντρική ή περιφερική χορήγηση σε τρωκτικά: απώλεια βάρους μέσω πρόσληψης τροφής και ενεργειακής δαπάνης Πιθανή καταστολή γκρελίνης, μετά από επέμβαση γαστρικής παρακάμψεως (Roux-en-Y Gastric Bypass) Gardiner JV et al, J Neuroendocrinol 2008;20:834-841 Stanley S et al, Physiol Rev 2005;85:1131-1158 Chaudhri O et al, Philos Trans R Soc Lond B Biol Sci 2006;361:1187-1209

ΟΞΥΝΤΟΜΟΝΤΟΥΛΙΝΗ Επίδραση επί νευρώνων του τοξοειδούς πυρήνα GLP-1 Receptor 15 υγιείς εθελοντές, υποδόρια χορήγηση οξυντομοντουλίνης ή N/S 3/ημ (προγευματικά) επί 3ήμερο Oxyntomodulin Μέτρηση πρόσληψης ενέργειας σε δοκιμαστικό γεύμα, BMR (έμμεση θερμιδομετρία), μέτρηση κατανάλωσης ενέργειας σε φυσική δραστηριότητα (Actiheart ): - Μείωση πρόσληψης ενέργειας (17.3%) - καθημερινής καταναλώσεως ενέργειας σε φυσική δραστηριότητα (26.2%) - ολικής καθημερινής καταναλώσεως ενέργειας (9.4%) Gardiner JV et al, J Neuroendocrinol 2008;20:834-841 Wynne K et al, Int J Obes 2006;30:1729-1736

Bhat VK et al, Biochem Pharmacol 2013 Mar 18, epub

Tan TM et al, Diabetes 2013;62:1131-1138

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Το απώτερο και πρόσφατο παρελθόν της φαρμακοθεραπείας είναι αμφιλεγόμενο Το παρόν είναι πτωχό, περιλαμβάνοντας μόνο την ορλιστάτη Προσφάτως ενεκρίθησαν στην Ευρώπη δύο νέοι παράγοντες με ικανοποιητική αποτελεσματικότητα Δύο διαφορετικά σκευάσματα κυκλοφορούν στις ΗΠΑ, συνοδευόμενα από σκεπτικισμό Η βελτίωση στην κατανόηση των μηχανισμών που διέπουν την πείνα και τον κορεσμό καθιστά το μέλλον ελπιδοφόρο

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ