Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Σχετικά έγγραφα
Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Λογισμός 3. Ενότητα 19: Θεώρημα Πεπλεγμένων (γενική μορφή) Μιχ. Γ. Μαριάς Τμήμα Μαθηματικών ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑ ΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Κλασσική Θεωρία Ελέγχου

Γενικά Μαθηματικά Ι. Ενότητα 15: Ολοκληρώματα Με Ρητές Και Τριγωνομετρικές Συναρτήσεις Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής

Εκκλησιαστικό Δίκαιο. Ενότητα 10η: Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας και Διαρκής Ιερά Σύνοδος Κυριάκος Κυριαζόπουλος Τμήμα Νομικής Α.Π.Θ.

Γενικά Μαθηματικά Ι. Ενότητα 12: Κριτήρια Σύγκλισης Σειρών. Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Ενότητα 6: Ακρότατα συναρτησιακών διανυσματικών συναρτήσεων. Νίκος Καραμπετάκης Τμήμα Μαθηματικών

Μοντέρνα Θεωρία Ελέγχου

Ιστορία της μετάφρασης

Γενικά Μαθηματικά Ι. Ενότητα 17: Αριθμητική Ολοκλήρωση, Υπολογισμός Μήκους Καμπύλης Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Γενικά Μαθηματικά Ι. Ενότητα 5: Παράγωγος Πεπλεγμένης Συνάρτησης, Κατασκευή Διαφορικής Εξίσωσης. Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής

Θεσμοί Ευρωπαϊκών Λαών Ι 19 ος -20 ος αιώνας

Κλασσική Θεωρία Ελέγχου

Κλασσική Θεωρία Ελέγχου

Εκκλησιαστικό Δίκαιο

Θεσμοί Ευρωπαϊκών Λαών Ι 19 ος -20 ος αιώνας

Γενικά Μαθηματικά Ι. Ενότητα 9: Κίνηση Σε Πολικές Συντεταγμένες. Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Εκκλησιαστικό Δίκαιο

Παράκτια Τεχνικά Έργα

Γενικά Μαθηματικά Ι. Ενότητα 16: Ολοκλήρωση Τριγωνομετρικών Συναρτήσεων, Γενικευμένα Ολοκληρώματα Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΙIΙ

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΙIΙ

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΙIΙ

Λογισμός 3. Ενότητα 18: Θεώρημα Πεπλεγμένων (Ειδική περίπτωση) Μιχ. Γ. Μαριάς Τμήμα Μαθηματικών ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑ ΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Γενικά Μαθηματικά Ι. Ενότητα 14: Ολοκλήρωση Κατά Παράγοντες, Ολοκλήρωση Ρητών Συναρτήσεων Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής

ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Γενικά Μαθηματικά Ι. Ενότητα 6: Ακρότατα Συνάρτησης. Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής

Γενικά Μαθηματικά Ι. Ενότητα 1: Συναρτήσεις και Γραφικές Παραστάσεις. Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Ιστορία της μετάφρασης

Οικονομία των ΜΜΕ. Ενότητα 7: Μορφές αγοράς και συγκέντρωση των ΜΜΕ

Λογισμός 3. Ενότητα 12:Οι κλασικοί μετασχηματισμοί και ο κανόνας της αλυσίδας. Μιχ. Γ. Μαριάς Τμήμα Μαθηματικών ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑ ΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Μηχανολογικό Σχέδιο Ι

Ενότητα 10: Γραμμικό Τετραγωνικό Πρόβλημα. Νίκος Καραμπετάκης Τμήμα Μαθηματικών

Λογισμός 3. Ενότητα 5:Θεώρημα ακραίων τιμών και θεώρημα ενδιάμεσων τιμών- Ομοιόμορφη συνέχεια. Μιχ. Γ. Μαριάς Τμήμα Μαθηματικών

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους

Οδοποιία IΙ. Ενότητα 14: Υπόδειγμα σύνταξης τευχών θέματος Οδοποιίας. Γεώργιος Μίντσης ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Κλασική Θεωρία Ελέγχου

ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑ ΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Λογισμός 3. Ενότητα 13: Τύπος του Taylor. Μιχ. Γ. Μαριάς Τμήμα Μαθηματικών

ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΟΡΓΑΝΗ ΧΗΜΕΙΑ

Λογιστική Κόστους Ενότητα 12: Λογισμός Κόστους (2)

Βέλτιστος Έλεγχος Συστημάτων

Θεσμοί Ευρωπαϊκών Λαών Ι 19 ος -20 ος αιώνας

Συμπεριφορά Καταναλωτή

Τίτλος Μαθήματος: Μαθηματική Ανάλυση Ενότητα Γ. Ολοκληρωτικός Λογισμός

Γεωργική Εκπαίδευση Ενότητα 9

Εκκλησιαστικό Δίκαιο

Θερμοδυναμική. Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα. Πίνακες Νερού σε κατάσταση Κορεσμού. Γεώργιος Κ. Χατζηκωνσταντής Επίκουρος Καθηγητής

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΑΝΟΙΚΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Γενικά Μαθηματικά Ι Ενότητα 11 : Ακολουθίες και Σειρές Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής

Στρατηγικό Μάρκετινγκ

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους

Εισαγωγή στην Διοίκηση Επιχειρήσεων

Αξιολόγηση μεταφράσεων ιταλικής ελληνικής γλώσσας

Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις και Ανάπτυξη

Λογισμός 4 Ενότητα 10

Λογισμός 3. Ενότητα 17: Απόδειξη Θεωρήματος Αντιστροφής. Μιχ. Γ. Μαριάς Τμήμα Μαθηματικών ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑ ΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Ενότητα 8: Συναρτησιακά καμπύλων οι οποίες υπόκεινται σε δεσμούς. Νίκος Καραμπετάκης Τμήμα Μαθηματικών

Εργαστήριο Χημείας Ενώσεων Συναρμογής

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΙIΙ Ενότητα 6

Αξιολόγηση και ανάλυση της μυϊκής δύναμης και ισχύος

Κλασσική Θεωρία Ελέγχου

ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Λογισμός 4. Ενότητα 5: Το Θεώρημα του Fubini. Μιχ. Γ. Μαριάς Τμήμα Μαθηματικών

Εργαστήριο Χημείας Ενώσεων Συναρμογής

Διοικητική Λογιστική

Διπλωματική Ιστορία Ενότητα 2η:

Γενικά Μαθηματικά Ι. Ενότητα 8: Εφαρμογές Σειρών Taylor. Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Γενικά Μαθηματικά Ι. Ενότητα 13: Ακτίνα Σύγκλισης, Αριθμητική Ολοκλήρωση, Ολοκλήρωση Κατά Παράγοντες. Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής

Επιμέλεια μεταφράσεων και εκδοτικός χώρος

Γενικά Μαθηματικά Ι. Ενότητα 7: Σειρές Taylor, Maclaurin. Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Λογισμός 3. Ενότητα 8: Ιδιότητες της κλίσης, Κανόνας της αλυσίδας. Μιχ. Γ. Μαριάς Τμήμα Μαθηματικών ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑ ΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Ενότητα 4: Εισαγωγή στο Λογισμό Μεταβολών. Νίκος Καραμπετάκης Τμήμα Μαθηματικών

Κλασσική Θεωρία Ελέγχου

Ενότητα 2: Εισαγωγή στη Θεωρία Βέλτιστου Ελέγχου. Νίκος Καραμπετάκης Τμήμα Μαθηματικών

Κλασσική Θεωρία Ελέγχου

Θεσμοί Ευρωπαϊκών Λαών Ι 19 ος -20 ος αιώνας

Φ 619 Προβλήματα Βιοηθικής

Λογιστική Κόστους Ενότητα 8: Κοστολογική διάρθρωση Κύρια / Βοηθητικά Κέντρα Κόστους.

Συμπεριφορά Καταναλωτή

Οικονομία των ΜΜΕ. Ενότητα 9: Εταιρική διασπορά και στρατηγικές τιμολόγησης

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑ ΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Λογισμός 3. Μιχ. Γ. Μαριάς Τμήμα Μαθηματικών

Λογισμός 4. Ενότητα 9: Παραδείγματα από άλλες αλλαγές. Μιχ. Γ. Μαριάς Τμήμα Μαθηματικών ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Λογισμός 4. Ενότητα 6: Εφαρμογές του Fubini. Μιχ. Γ. Μαριάς Τμήμα Μαθηματικών

Κλασσική Θεωρία Ελέγχου

Φ 619 Προβλήματα Βιοηθικής

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους Φροντιστήριο 1

Transcript:

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΟΙΧΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Ενότητα 12. Παρατηρησιμότητα Νίκος Καραμπετάκης

Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons. Για εκπαιδευτικό υλικό, όπως εικόνες, που υπόκειται σε άλλου τύπου άδειας χρήσης, η άδεια χρήσης αναφέρεται ρητώς. 2

Χρηματοδότηση Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό έχει αναπτυχθεί στα πλαίσια του εκπαιδευτικού έργου του διδάσκοντα. Το έργο «Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο» έχει χρηματοδοτήσει μόνο την αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού υλικού. Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους. 3

Περιεχόμενα Ενότητας Παρατηρησιμότητα. Κριτήρια Παρατηρησιμότητας-Υλοποίηση. Αποσυζευκτικά μηδενικά εξόδου. Αποσυζευκτικά μηδενικά εισόδου εξόδου. Παρατηρήσιμη μορφή. 4

Σκοποί Ενότητας Μελέτη των εννοιών της παρατηρησιμότητας, των αποσυζευκτικών μηδενικών εξόδου και των αποσυζευκτικών μηδενικών εισόδου-εξόδου. Μελέτη των κριτηρίων παρατηρησιμότητας. Παρουσίαση παραδειγμάτων υλοποίησης των κριτηρίων παρατηρησιμότητας. Μελέτη της παρατηρήσιμης μορφής ενός συστήματος με πολλές εισόδους. 5

Παρατηρησιμότητα (observability) (1) Δυϊκή προς την έννοια της ελεγξιμότητας είναι η έννοια της παρατηρησιμότητας (observability). Ορισμός. Το σύστημα x t = Ax t + Bu t (1) y t = Cx t (2) (ή το ζεύγος A R n n, C R p n ) ονομάζεται παρατηρήσιμο (observable) αν οι τιμές y t : t 0, t 1 της εξόδου y (t) σε ένα αυθαίρετο χρονικό διάστημα 0 t t 1 προσδιορίζουν κατά μοναδικό τρόπο την αρχική κατάσταση x(0) του συστήματος. 6

Παρατηρησιμότητα (observability) (2) Έστω ότι η είσοδος u t = 0, t 0. Θεωρώντας τη λύση της (1), από την (2), έχουμε y t = Cx t = Ce At x 0 (3) Αν οι n στήλες του πίνακα Ce At R p n είναι γραμμικά ανεξάρτητες για κάθε t, τότε ο πίνακας M t 1 t 1 e ATt C T Ce At dt 0 είναι ομαλός (αποδείξτε το). 7

Παρατηρησιμότητα (observability) (3) Πολλαπλασιάζοντας την (3) επί e ATt C T παίρνουμε e ATt C T y t = e ATt C T Ce At x 0 (4) Ολοκληρώνοντας την (4) από t = 0 ως t = t 1 έχουμε ή 0 t 1 e ATt C T y t dt 0 t 1 t 1 = e ATt C T Ce At dt 0 e ATt C T y t dt = M t 1 x 0 x 0 = M t 1 1 e ATt C T y t dt t 1 0 x 0 (5) 8

Παρατηρησιμότητα (observability) (4) 1 Εφόσον ο M t 1 είναι ομαλός, ο M t 1 υπάρχει. Επομένως, από την (5), η αρχική κατάσταση x (0) μπορεί να προσδιοριστεί. Αν οι στήλες του Ce At είναι γραμμικά εξαρτημένες, θα έχουμε x 0: Ce At x = 0 M t 1 x = 0 t 1 e ATt C T Ce At dt t 1 = e ATt C T Ce At x dt = 0. 0 Αν rankm t 1 < n x 0: M t 1 x = 0 x T M t 1 x = 0 x 9

Παρατηρησιμότητα (observability) (5) 0 t 1 x T 0 t 1 x T e ATt C T Ce At xdt 0 t 1 Ce At x 2 dt e ATt C T Ce At dt x = 0 t 1 = 0 Ce At x T Ce At xdt 0 = 0 Ce At x = 0 = 0 οι στήλες του Ce At είναι γραμμικά ανεξάρτητες rank R Q = n. 10

e At = k=0 1 k! Ak t K Παρατηρησιμότητα (observability) (6) = k=0 1 k! n 1 i=0 a ik A i t k n 1 = γ i t A i i=0 Ce At = γ 0 t I p γ 1 t I p γ n 1 t I p CA C CA n 1 Επίσης, παραγωγίζοντας την (2), έχουμε διαδοχικά: y t = Cx t = CAx t + CBu t y t = CAx t + CBu t = CA Ax t + Bu t + CBu t = CA 2 x t + CABu t + CBu t Q 11

Παρατηρησιμότητα (observability) (7) y t = CA 2 x t + CABu t + CBu t = CA 2 Ax t + Bu t + CABu t + CBu t = CA 3 x t + CA 2 Bu t + CABu t + CBu t y (n 1) t = CA n 1 x t + CA n 2 Bu t + + CABu n 3 t + CBu n 2 t ή υπό μορφή πινάκων 12

Παρατηρησιμότητα (observability) (8) y t y t y t y t y n 1 t + = C CA CA 2 CA 3 CA n 1 x t + 0 0 0 0 0 CB 0 0 0 0 CAB CB 0 0 0 CA 2 B CAB CB 0 0 CA n 2 B CA n 3 B CA n 4 B CAB CB u t u t u t u n 3 u n 2 t t (6) 13

Αν u 0 Παρατηρησιμότητα (observability) (9) = 0, η (6) για t = 0 δίνει την C CA CA = 2 CA 3 y 0 y 0 y 0 y 0 n 1 np 1 Για να έχει η (7) λύση x 0 CA n 1 np n x 0 (7) R n πρέπει και αρκεί 14

Παρατηρησιμότητα (observability) (10) rank R C CA CA 2 CA 3 = n CA n 1 15

Παράδειγμα 1 Ένα τυπικό παράδειγμα ενός μη παρατηρήσιμου συστήματος είναι ένα σύστημα που περιγράφεται από την x 1 t x 2 t = A 1 0 A 21 A 2 x 1 t x 2 t y t = C 1 0 x 1 t x 2 t + B 1 B 2 u t Είναι προφανές ότι το μέρος του ανύσματος κατάστασης ίσο με x 2 t δεν επηρεάζει την έξοδο y t, επομένως δεν μπορεί να προσδιοριστεί από παρατήρηση της y(t) για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα 0 t t 1. 16

Θεώρημα 1 (1) Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η παρατηρησιμότητα χαρακτηρίζεται κατά τρόπο τελείως ανάλογο με αυτόν της ελεγξιμότητας. Θεώρημα 1 Οι επόμενες προτάσεις είναι ισοδύναμες i. To σύστημα (1) (2) ή το ζεύγος A, C είναι παρατηρήσιμο. λi ii. rank n A R = n, λ C. C iii. Το ζεύγος A, C δεν είναι όμοιο με ζεύγος της μορφής A 1 0 n k,k A 21 A 2, C 1 0 p,k 17

Θεώρημα 1 (2) iv. rank R CA C CA n 1 = n v. Αν η R n είναι τέτοιο ώστε C si n A 1 η = 0 για κάθε s C, τότε η = 0. Ισοδύναμα, οι n στήλες του C si n A 1 R s p n είναι γραμμικά ανεξάρτητες για κάθε s C. iv. Αν η R n είναι τέτοιο ώστε Ce At η = 0 για t 0, t 1 και αυθαίρετο t 1, τότε η = 0. Ισοδύναμα, οι n στήλες του Ce At R p n είναι γραμμικά ανεξάρτητες για κάθε t 0, t 1. Η απόδειξη είναι ανάλογη με αυτή του θεωρήματος της ελεγξιμότητας. 18

Παράδειγμα 2 (1) Έστω το σύστημα 0 1 0 x t = 1 0 0 x t + 1 2 3 y t = 0 1 0 x t 0 1 0 CA = 0 1 0 1 0 0 1 2 3 CA 2 = CA A = 1 0 0 1 0 0 0 1 0 1 0 0 1 2 3 u t = 1 0 0 = 0 1 0 19

Παράδειγμα 2 (2) Q = C CA CA 2 = rank R Q = rank R = 2 < 3 0 1 0 1 0 0 0 1 C 0 CA CA 2 Το σύστημα μου είναι μη παρατηρήσιμο. 20

Παράδειγμα 3 (1) Έστω το σύστημα 0 1 0 x t = 1 0 0 x t + 1 2 3 y t = 0 0 1 x t 2 4 0 x t = 2 4 0 1 3 1 Uz t 1 0 0 u t z t = Uz t 1 = A Uz t + Bu t y t = C Uz t z t = VAU z t + VB u t 21

Παράδειγμα 3 (2) rank R z t = y t = CU z t V = U 1 1 0 0 0 1 0 0 0 3 z t + y t = 1 3 1 z t 1I 3 A C = rank R 1/4 1/8 1/8 u t 1 1 0 1 1 0 1 2 2 0 1 0 0 0 1 = 3 22

Παράδειγμα 3 (3) rank R rank R 1I 3 A C 3I 3 A C = rank R = rank R Συνεπώς το σύστημα Σ είναι παρατηρήσιμο. 1 1 0 1 1 0 1 2 4 = 3 0 1 0 0 3 0 1 1 0 1 3 0 1 2 0 = 3 0 1 0 0 0 1 23

Κριτήρια Παρατηρησιμότητας Υλοποίηση function cc=observable(a,c) % This function check if the system (A,B,C,D) is observable n=length(a); k=c; ob=[k]; for i=1:n-1 k=k*a; ob=[ob ; k]; end cc=(rank(ob)==n) a=[1 2 3 ; 2 3 1 ; 3 1 2]; c=[1 ; 0 ; -1]; rank(obsv(a,c))==3 Ans=0 a=[1 2 3 ; 2 3 1 ; 3 1 2]; c=[1 ; 0 ; -1]; Observable(a,c) Ans= 0 24

Αποσυζευκτικά μηδενικά εξόδου (Output decoupling zeros) (1) Όπως είδαμε στο θεώρημα της παρατηρησιμότητας, αν ένα σύστημα x t = Ax t + Bu t y t = Cx t A R n n, B R n m, C R p n δεν είναι παρατηρήσιμο και για k > 0 είναι C CA rank R CA 2 = n k CA n 1 25

Αποσυζευκτικά μηδενικά εξόδου (Output decoupling zeros) (2) τότε υπάρχει μετασχηματισμός ομοιότητας x t = Tx t x t = T 1 x t, T R n n, T 0 τέτοιος ώστε το ζεύγος A, C να είναι όμοιο με ζεύγος της μορφής και Α TAT 1 = A 1 0 n k,k A 21 A 2 0 p,n k C = CT 1 = C 1 έτσι ώστε αν διαχωρίσουμε το άνυσμα κατάστασης x t : 26

Αποσυζευκτικά μηδενικά εξόδου (Output decoupling zeros) (3) x t = x 1 t x 2 t όπου x1 t R n k, x 2 t R k, στο νέο σύστημα συντεταγμένων το σύστημα να γράφεται ως x 1 t x 2 t = A 1 0 n k,k A 21 A 2 x 1 t x 2 t x y t = C 1 0 1 t p,k x 2 t + B 1 B 2 = C 1 x1 t u t A 1 R n k n k, A 21 R k n k, A 2 R k k, B 1 R n k m, B 2 R k m, C 1 Rp n k (8) 27

Αποσυζευκτικά μηδενικά εξόδου (Output decoupling zeros) (4) Ανάλογα με την περίπτωση της παρατηρησιμότητας μπορεί να αποδειχτεί ότι rank R C 1 A 1 = n k C 1 n k 1 C 1 A 1 έτσι ώστε το σύστημα x 1 t = A 1 x 1 t + B 1 u t y 1 t = C 1 x1 t είναι παρατηρήσιμο. 28

Αποσυζευκτικά μηδενικά εξόδου (Output decoupling zeros) (5) Ορισμός. Οι ιδιοτιμές του πίνακα A 2 R k k ονομάζονται αποσυζευκτικά μηδενικά εξόδου (output decoupling zeros) του συστήματος. Το διάγραμμα ροής του συστήματος (8) είναι 29

Αποσυζευκτικά μηδενικά εξόδου (Output decoupling zeros) (6) B 1 x () t 1 x () t 1 C 1 yt () ut () A 1 A 21 B 2 x () t 2 x () t 2 A 2 30

Πρόταση (1) Πρόταση. Η συνάρτηση μεταφοράς του συστήματος x 1 t x 2 t = A 1 0 n k,k A 21 A 2 x 1 t x 2 t y t = C 1 0 p,k x1 t x 2 t + B 1 B 2 = C 1 x1 t u t ταυτίζεται με την συνάρτηση μεταφοράς του συστήματος Δηλαδή x1 t = A 1 x 1 t + B 1 u t y 1 t = C 1 x1 t 31

Πρόταση (2) G s = C si n A 1 B si = C 1 0 n k A 1 0 1 n k,k B 1 p,k A 21 si k A 2 B 2 = C 1 si n k A 1 1 B 1 Απόδειξη. (κοινό παράγοντα, όπως στην ελεγξιμότητα) Άσκηση. 32

Θεωρήστε το σύστημα Αποσυζευκτικά μηδενικά εισόδου εξόδου x t = Ax t + Bu t y t = Cx t + Du t A R n n, B R n m, C R p n, D R p m Ορισμός. Οι ιδιοτιμές του πίνακα A R n n, οι οποίες είναι αποσυζευκτικά μηδενικά εισόδου και αποσυζευκτικά μηδενικά εξόδου ονομάζονται αποσυζευκτικά μηδενικά εισόδου εξόδου του συστήματος. Ορισμός. Πόλοι του συστήματος είναι οι ιδιοτιμές του πίνακα A R n n. 33

Σύνολο των αποσυζευκτικών μηδενικών του συστήματος Τάξη του συστήματος ονομάζεται ο αριθμός n των πόλων του συστήματος (δηλαδή η διάσταση του πίνακα A). Το σύνολο των αποσυζευκτικών μηδενικών του συστήματος είναι: {αποσυζευκτικά μηδενικά του συστήματος} = {αποσυζευκτικά μηδενικά εισόδου} {αποσυζευκτικά μηδενικά εξόδου} {αποσυζευκτικά μηδενικά εισόδου εξόδου} Επιπλέον ισχύει η σχέση συνόλων: {πόλοι του συστήματος} = {πόλοι της συνάρτησης μεταφοράς} {αποσυζευκτικά μηδενικά του συστήματος} 34

Παρατηρήσιμη μορφή (observable companion form) Πολλές είσοδοι (1) A = A ii = A 11 A 12 A 1n A 21 A 22 A 2n και C = C 1 C 2 C n A n1 A n2 A nn 0 0 0 0 x 1 0 0 0 x 0 0 0 0 x 0 0 0 1 x, A ij = 0 0 0 0 x 0 0 0 0 x 0 0 0 0 x 0 0 0 0 x, i j 35

Έστω το σύστημα Παρατηρήσιμη μορφή Πολλές είσοδοι (2) C i = 0 0 0 0 x 0 0 0 0 x x 0 0 0 0 x 0 0 0 0 x i 1 x t = Ax t + Bu t y t = Cx t + Du t Το δυϊκό σύστημα δίνεται από τις εξισώσεις 36

Παρατηρήσιμη μορφή Πολλές είσοδοι (3) x t y t = A T x t + C T u t = B T x t + D T u t Βρίσκω έναν πίνακα T που φέρνει το δυϊκό σύστημα στην ελέγξιμη μορφή: x t = A T x t + C T u t y t = B T x t + D T u t x t = Ax t + Bu t y t = Cx t + Du t Οι δείκτες d 1, d 2,, d m παρατηρησιμότητας (observability indices). 37

Βιβλιογραφία Βαρδουλάκης Α.Ι.Γ., 2012, Εισαγωγή στην Μαθηματική Θεωρία Σημάτων, Συστημάτων και Ελέγχου, Τόμος Β.. Εκδόσεις Τζιόλα. Antsaklis P. and Michel A.N., 1977, Linear Systems, The McGraw-Hill Companies Inc. New York. Charles Ε., Donald G., James L., Melsa J., Rohrs C., Schultz D., 1996, Γραμμικά συστήματα αυτομάτου ελέγχου, Εκδόσεις Τζιόλα. Chen C.T., 1970, Introduction to Linear System Theory, Holt, Renehart and Winston Inc. New York. Kailath T., 1980, Linear Systems, Prentice Hall. 38

Σημείωμα Αναφοράς Copyright, Νικόλαος Καραμπετάκης. «. Ενότητα 12. Παρατηρησιμότητα». Έκδοση: 1.0. Θεσσαλονίκη 2014. Διαθέσιμο από τη δικτυακή διεύθυνση: http://eclass.auth.gr/courses/ocrs431/ 39

Σημείωμα Αδειοδότησης Το παρόν υλικό διατίθεται με τους όρους της άδειας χρήσης Creative Commons Αναφορά - Παρόμοια Διανομή [1] ή μεταγενέστερη, Διεθνής Έκδοση. Εξαιρούνται τα αυτοτελή έργα τρίτων π.χ. φωτογραφίες, διαγράμματα κ.λ.π., τα οποία εμπεριέχονται σε αυτό και τα οποία αναφέρονται μαζί με τους όρους χρήσης τους στο «Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων». Ο δικαιούχος μπορεί να παρέχει στον αδειοδόχο ξεχωριστή άδεια να χρησιμοποιεί το έργο για εμπορική χρήση, εφόσον αυτό του ζητηθεί. [1] http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/ 40

Διατήρηση Σημειωμάτων Οποιαδήποτε αναπαραγωγή ή διασκευή του υλικού θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει: το Σημείωμα Αναφοράς το Σημείωμα Αδειοδότησης τη δήλωση Διατήρησης Σημειωμάτων το Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων (εφόσον υπάρχει) μαζί με τους συνοδευόμενους υπερσυνδέσμους. 41

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΟΙΧΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Τέλος Ενότητας Επεξεργασία: Αναστασία Γ. Γρηγοριάδου Θεσσαλονίκη, Εαρινό εξάμηνο 2014-2015