περιοδικό τnς ελλnνικriς εταιρείας χειρουργικnς ορθοnεδικnς & τραυματολογίας τόμος 36 τεύχος 2 aθriva 1985 ennhniκh ΧeΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΟΡθΟΠtΟΙΚΗ Κλl TPλYMftTOΠOΓift ~CT~ ORTHOPeDΙC~ HeLLeNIC~
~Ελληνική Χειρουργική ~Ορθοπεδική, και Τραυματολογία Τόμος 36ος Τεύχος 2ον 1985 Περιεχόμενα Σελίς ΓΠαπαχρήστου,ΓΠρίφτης Διαγνωστική και χειρουργική aρθροσκόπηση 87 Β. Κ. Θεοδώρου, Ε. Μηλιώτης, I. Φερούση, Θ. Μ. ΓρίΒας Το σύνδρομο πολλαπλής οργανικής ανεπάρκειας στους υπερήλικες ορθοπεδικούς ασθε- ~~ ~ Γ Σάπκας, Π. Ευσταθίου, Φ. Πανταζ6πουλος Εκτίμηση των τραυματικών βλαβών της σπονδυλικής στήλης δια της οξονικής υπολογιστικής τομογραφίας 101 Π. Συμεωνίδης, Γ. Καπετάνος, Ι. Πουρνάρας, Λ. Παπαδόπουλος, Ι. Χριστοφορίδης, Α. Παζαρλιώτης Το θωρακικό κύρτωμα σε σκολίωση παιδιών και ενηλίκων 108 Εμμ. Κ. Δρετάκης Ιδιοπαθής σκολίωση. (Νεώτερο στοιχεία για την αιτιολογία - παθογένεια της παθήσεως και τη θεραπεία της με τη μέθοδο της ηλεκτρικής διέγερσης) 112 Θ. Β. ΓρίΒας, Ε. Ντούνης, Γ Κυρίτσης, Γ Λυρίτης Μήκη μηρού και κνήμης σε παιδιά ηλικίας 2-12 χρόνων 117 Ν. Δασύτης, Ν. Γεροσταθ6πουλος, Δ. Ευσταθόπουλος, Δ. Μισιτζής Ακρωτηριασμός του οντίχειρος. (Άμεση και κάθυστερημένη αντιμετώπιση) 123 Ν.Δαούτης,Ν.Γεροσταθ6πουλος,Δ.Ευσταθ6πουλος,ΓΜπούχλης Η αποκατάσταση της διατομής περιφερικών νεύρων με μικροχειρουργική τεχνική 128 Σ. Νενόπουλος, Β. ΠαπαΒασιλείου, Θ. Βεντούρης, Γ. Παπαδημητρίου Η τραυματική βλάβη Monteggia στα παιδιά. (Μια ανάλυση 30 περιmώσεων) 130 Χ. Μπαλαφτσάλης Κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου στη παιδική ηλικία. (Παρουσίαση περίmωσης) 136 Ι. Στ. Παπαδόπουλος Μπορεί να περιοριστούν τα έξοδα για ακτινογραφίες; 139 Επιλογές από τη Διεθνή Βιβλιογραφία 143 1ο Κοινό Ελληνογιουγκοσλαβικό Ορθοπεδικό Συνέδριο, Απρίλιος 1985 (Πρακτικά) 145 13ο Συμπόσιο Σκολιώσεως ccn. Γιαννέστρας», Οκτώβριος 1985 163 Νεκρολογία t Ελευθέριου- Βενιζέλου I. Σουρμελή 175 Πληροφορίες- Ενημέρωση- Σχόλιο 176
Acta Orthopaedica Hellenica Volume 36 Number 2 G. Papachrίstou, G. Priftis Diagnostic and operative arthroscopy Contents Β. C. Theodorou, Ε. Miliotis, J. Ferousis, Th. Μ. Grivas Multiple organ failure ίη elderly oήhopaedic patients G. Sapkas, Ρ. Efstathiou, Th. Pantazopoulos Evaluation of the spinal fractures by computerised tomography Ρ. Symeonides, G. Kapetanos, J. Pournaras, L Papadopoulos, J. Christoforides, Α. Pazarliotis The thoracic scoliotic curves ίη children and adults 1985 Page 87 94 101 108 Emm. Κ. Dretakis ldiopathic scoliosis. (Recent knowledge on the aetiology - pathogenesis and the treatment using electrical stimulation) 112 Th. Β. Grivas, Ε. Dounis, C. Kiritsis, G. Lyritis Lengths of femur and tibia of children 2-12 years of age 117 Ν. Daoutis, Ν. Gerostathopoulos, D. Efstathopoulos, D. Misitsis Amputation of the thumb. lmmediate and delayed repair 123 Ν. Daoutis, Ν. Gerostathopou/os, D. Efstathopou/os, G. Bouhlis Peripheral nerves repair by microsurgical technique 128 S. Nenopou/os, V. Papavasiliou, Th. Ventouris, G. Papadimitriou The Monteggia lesion ίη children. (Απ analysis of 30 cases) 130 Η. Α. Balaftsalis Herniated interveήebrallumbar disc ίη children J. St. Papadopoulos Could expenses for radlographs be reduced? Selection (Abstracts) from the internationalliterature 1st Joint Hellenic - Jugoslav Oήhopaedic Congress Scoliosis Symposium «Ν. Gianestras>>, October 1985 Ιη memoriam News- announcements 136 139 143 145 163 175 176
ΠΡΩΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΙΣ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΠΚΗΣ ΟΡθΟΠΕΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΟΛΟΠΑΣ Κ α 6 ά λ α 18-20 Απριλίου 1985 Συ-νοπτικά Πρακτικά Οι Δ. Παπαγεωργίου, Π. Σμυρνής, Τρ. Καπέτσης (Νοσ. Ατυχημάτων Κ.Α.Τ. Κηφισιάς) παρουσίασαν την εμπειρία τους σε 11 «προοληματικά» κατάγματα του κάτω τριτημορίου του αντιοραχίου, που αντιμετωπίσθηκαν με σταθερή εξωτερική οστεοσύνθεση. Ο μέσος χρόνος εφαρμογής της ήταν 50 ημέρες και απαιτήθηκε διάστημα 2 μηνών περίπου κινησιοθεραπείας για την ανάκτηση ικανοποιητικής λειτουργίας. Σ υ ζ ή τ η σ η: Γιουγκοσλάοος σύνεδρος ρώτησε τον ομιλητή αν ο ασθενής μπορεί να κάνει πρηνισμό και υπτιασμό με την εξωτερική οστεοσύνθεση. Ο ομιλητής κ. Παπαγεωργίου απάντησε ότι οι κινήσεις αυτές είναι κατηργημένες στη διάρκεια της εφαρμογής της. Οι S. Vukadinocic, τ. Somer, G. Maka, Β. Jazwiec (Νονί Sad) αναφέρθηκαν σε 41 ανοικτά, μολυσμένα κατάγματα μακρών οστών που αντιμετωπίσθηκαν με εξωτερική οστεοσύνθεση. Παρά την πώρωση των καταγμάτων η λοίμωξη παρέμεινε σε 22 περιπτώσεις (53,65% ). Έγιναν 4 ακρωτηριασμοί. Σαν αντιοίωση εφαρμόσθηκαν σφαιρίδια Γενταμυκίνης (Septopal) καθώς και παρεντερική κ άι τοπική αντιοίωση ( συνεχής έκπλυση). Στη συζήτηση: Ο Καθ. κ. Πανταζόπουλος διατύπωσε την άποψή του ότι πρόκειται για ιδιαίτερα δύσκολο θέμα και ετόνισε την αξία των σπογγωδών αυτομοσχευμάτων μετά την εξωτερική οστεοσύνθεση. Ο ομιλητής απάντησε ότι τα αυτομοσχεύματα εφαρμόσθηκαν εκεί όπου επετεύχθη η ίαση της λοίμωξης. Οι Α. Βαροαρούσης, Γ. Διακουμόπουλος, Ι. Γκοργκόλης, Ν. Δαοάκης, Ε. Πλατιάς, Δ. Πολυζώης (Νοσ. Ατυχημάτων Κ.Α.τ. Κηφισιάς) ανέλυσαν 8 περιπτώσεις επιπεπλεγμένων συντριπτικών καταγμάτων του αντιοραχίου που θεραπεύθηκαν με εξωτερική οστεοσύνθεση. Πέντε από τις περιπτώσεις αυτές ανέπτυξαν λοίμωξη, μια από τις οποίες εξελίχθηκε σε οστε"ίτιδα. Τρεις περιπτώσεις παρουσίασαν ψευδάρθρωση και θεραπεύτηκαν με εσωτερική οστεοσύνθεση και λαγόνια μοσχεύματα. Τέλος, δύο περιπτώσεις παρουσίασαν πρώϊμη χαλάρωση του Steinmann, που διορθώθηκε. Οι Μ. Milasevic, Ζ. Trolic, R. Fazlagic, Β. Ljubic (Sarajevo), παρουσίασαν την εμπειρία τους στην επιμήκυ ν ση του σκέλους με την μέθοδο l.ίzarov. Σύμφωνα με αυτή την μέθοδο το οστούν αυξάνει κατά 1 mm την ημέρα και οι λοιποί ιστοί, περιλαμοανομένου και του νευροαγγειακού, ακολουθούν αυτή την αύξηση χωρίς επιπλοκές. Σε όλη την διάρκεια της επιμηκύνσεως, επιτρέπεται στον ασθενή να οαδίζει. Στη μελέτη εξετάσθηκαν 12 περιπτώσεις. Στη συζήτηση ο κ. Φραγκάκης είπε: ήμουνα περίεργος νά ακούσω τη μέθοδο Ilizarov που δεν διαφέρει από τ:ην Anderson, παρά μόνο στο ότι έχει καλύτερη εξωτερική οστεοσύνθεση. Η ερώτησή μου είναι αν στις επιμηκύνσεις της κνήμης, ο ρυθμός καθορίζεται από διαταραχές στο περονιαίο νεύρο και τι γίνεται στο τέλος με τον Αχίλλειο ( ιπποποδία). Ο ομιλητής απάντησε: Ο καθηγητr]ς Ilizarov σε διαλέξεις του ετόνισε ότι η επιτρεπόμενη επιμήκυνση είναι 2 mm την ημέρα, και για την περίπτωση των μεγάλων οραχύνσεων σε 2 φάσεις. Σε μας η μεγαλύτερη οράχυνση ήταν 58 mm και εφαρμόσαμε αύξηση 1 mm την ημέρα και σε 1 φάση χωρίς προολήματα.
160 αίτιο σηπτικής αρθρίτιδας είναι <' ιμόφιλος της ινφλουέντζας και από την ηλικία τω κυριαρχεί συνήθως ο σταφυλόκοκκ ' 'τών και άνω Οι J. Δημητρίου, Α. Μοράκης και Α. Γεωργοκώστας (Νοσ." Παίδων Αθηνών <<Αγία Σοφία>>), ανέλυσαν 451 περιπτιίjσεις σηπτικής αρθρίτιδας και οστεομυελίτιδας στα παιδιά που νοσηλεύθηκαν κατά την περίοδο 1961 μέχρι 1974 και άλλες 208 περιπτώσεις που νοσηλεύθηκαν από το 1974 μέχρι 1983. Νεογνά και ορέφη κάτω του έτους, σπονδυλοδισκίτιδες κάτι σπάνιες εντοπίσεις δεν περιλήφθηκαν στην εργασία. Από την σύγκριση των δύο ομάδων προέκυψαν τα εξής: 1) Ο αριθμός των περιπτιοσεων ήταν ηλαττωμένος στη δεύτερη περίοδο. Στην πρώτη ομάδα 35 νέες περιπτιοσεις το χρόνο και στην δεύτερη 26. 2) Στην δεύτερη ομάδα υπήρχαν περισσότερες περιπτώσεις σηπτικής αρθρίτιδας και μάλιστα προσοολής του γόνατος σε σχέση με το ισχίο. 3) Δεν υπήρχαν διαφορές στην ηλικία των ασθενιίjν. 4) Στην δεύτερη ομάδα η εισαγωγή των ασθενcίjν γινόταν ενωρίτερα μετά την έναρξη της νόσου. 5) Σε 61% των ασθενών της πριίηης ομάδας είχε χορηγηθεί τυφλά αντιοίωση προ της εισαγωγής στο Νοσοκομείο. Το ποσοστό αυτό έπεσε στο 30%, στην δεύτερη ομάδα επίσης μικρότερος συγκριτικά αριθμός παιδιών είχε προ της εισαγωγής των πάρει σαλικυλικά και κορτιζόνη. Στην ομάδα Β σε σχέση με την ομάδα Α. 6) Ο αριθμός των παιδιών με μόλυνση από αρνητικά κατά Gram μικρόοια ήταν ηυξημένος στην ομάδα Β ενιο για τα Gram θετικά ο αριθμός ελαττιijθηκε. Οι Θ. Β. Γρίοας, Ε. Ντούνης, Γ Κυρίτσης και Γ. Λυρίτης (Αθήνα), μελέτησαν τη φθορά των υποδημάτων σε συσχέτιση με τη μορφολογία και λειτουργία των κάτω άκρων σε 810 παιδιά ηλικίας 2 έως 12 ετών. Ξεχώρησαν πέντε τύπους φθοράς των υποδημάτων. Ο τύπος Ι περιλάμοανε το 74,49% και αντιπροσώπευε το οάδισμα σε εξωτερική στροφή, ο τύπος Π το 11,68% και αντιπροσώπευε την πλατυποδία, ο τύπος ΠΙ με 2,66% το οάδισμα σε εσωτερική στροφή, ο τύπος IV με 3,58% σε ολαισότητα του οπισθίου ποδός και τέλος ο τύπος ν με 7,59% ορέθηκε σε οάδιση ουδέτερης στροφής. Οι συγγραφείς πιστεύουν ότι ο τύπος φθοράς των υποδημάτων δίνει πολλές πληροφορίες για το ανατομικό και λειτουργικό πρότυπο των σκελών των παιδιών. Οι Ι. Καραδήμας, Ε. Χατζόπουλος, Γ. Πετάvη~. Κ. Παϊοανάς και Θ. Μ. ΓρίΟας (ΑΘήνα), μελέτησα\' την συσχέτιση των οστικι6ν ανωμαλιών προς το σύνδρομο της οσφυαλγίας σε 1840 ακτινογραq:ίε; (προσθιοπίσθιες και πλάγιες) 1110 ατόμων χωρίς ενοχλήματα και 730 ατόμων με χαμηλή οσφυαλγία. Οι ανωμαλίες της οσφυ"ίκής μοίρας περιλάμοαναν ιεροποίηση του 5ου οσφυ ίκού σπονδύλου, κλειστί1 δισχιδή ράχη, σκολίωση, σπονδυλόλυση και σπονδυλολίσθηση, τροπισμό των aρθρικών επιφανειι\η' και στένωση του μεσοσπονδυλίου δίσκου σ, - I 1. Η ηλικία των εξετασθέντων ατόμων κυμαίνονταν από 19 έως 40 ετών. Συνολικά εξετάσθηκαν 14 78 άνδρες και 362 γυναίκες. Η σχέση ανδρών- γυναικι\η' στα χωρίς συμπτώματα άτομα ήταν 6,1 προς 1, ενιίj στην ομάδα με οσφυαλγία 2,5 προς 1. Βρέθηκε υψηλή συχνότητα των πιο πάνω οστικcijν ανωμαλιών που ήταν 34% στα υγιά άτομα και 55,6% στα άτομα με οσφυαλγία. Οι οστικές ανωμαλίες ήταν λιγότερο συχνές (52, 1%) σε άτομα χωρίς σοοαρά προολήματα που δεν χρειάσθηκαν νοσηλεία και πιο συχνές σε άτομα που χρειάσθηκαν εισαγωγή χωρίς (67,2%) ή με νευρολογικά ευρήματα (77,7%). Πιο συχνή ήταν η δισχιδής ράχη ( 16,8%) ακολουθούσε ιεροποίηση (7,4%), σπονδυλόλυση και σπονδυλολίσθηση 2,6%. Από τη στατιστική ανάλυση των ευρημάτων συνεπέραναν ότι η παρουσία οστικών ανωμαλιών κάνει την εμφάνιση των συμπτωμάτων συχνότερη και τα συμπτώματα οαρύτερα γιατί οι ανωμαλίες αυτές προκαλούν ευαισθησία της οσφυϊκής μοίρας, η οποία κάτω από ένταση (stress), υπόκειται σε διαταραχή της ισορροπίας και της λειτουργίας της με αποτέλεσμα την εμφάνιση οσφυαλγίας. Οι Β. Κ. Θεοδώρου, Α. Φούντα, Λ. Συρμαλιjς, Κ. Παϊοανάς, Θ. Καραχάλιος παρουσίασαν 40 περιπτώσεις ασθενών με κάκωση του καρπού ύποπτη για κάταγμα του σκαφοειδούς που υποολήθηκαν σε σπινθηρογραφικό έλεγχο με TC 99m- ΜΟΡ, έπειτα από συνήθη ακτινογράφηση. 10 ασθενείς είχαν αρνητικές ή μη συμπερασματικές ακτινογραφίες. Σε 8 απ' αυτούς που θεραπεύτηκαν σαν να είχαν κάταγμα, το σπινθηρογράφημα έδειξε αυξημένη καθήλωση του ραδιοφαρμάκου. Μεταξύ των υπολοίπων, 2, είχαν αρνητικό σπινθηρογράφημα και η παρακολούθησή τους δεν αποκάλυψε οστική ανωμαλία. Σε 30 ασθενείς με θετικές ακτινογραφίες το σπινθηρογράφημα των οστών του καρπού επαναλήφθηκε στη διάρκεια της θεραπείας μέχρι 8 μήνες μετά την κάκωση με σκοπό να παρατηρηθούν πιθανές μεταοολέςνορμαλοποίησης του σπινθηρογραφήματος. Δεν παρατηρήθηκε στο διάστημα αυτό παρά την ακτινολογικά' διαπιστωμένη πώρωση.