EKTAKTH EK ΟΣΗ OLIVE Κυκλοφορεί µαζί µε την Αgrenda PLUS Σάββατο 7 & Κυριακή 8 Απριλίου 2012 ΑΛΛΕΣ ΤΙΜΕΣ ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑ Ο Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙ ΟΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ 150 ΣΤΑ 35 ΕΥΡΩ ΤΟ ΣΤΡΕΜΜΑ
27//2 OLIVE PLUS Αλλάζει το κλίµα στο ελαιόλαδο ΚΛΕΙΝΕΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΓΕΥΣΙΓΝΩΣΙΑΣ ΜΕ ΧΑΜΗΛΕΣ ΤΙΜΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ Η δραματική μείωση της ενίσχυσης από τα 150 στα 35 ευρώ το στρέμμα, μετά το 2014, υποχρεώνει το σύνολο της αγοράς σε διαμόρφωση νέας στρατηγικής έναντι του προϊόντος ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ NIKOΣ ΚΑΤΣΕΝΙΟΣ Το δρόµο προς την ανάκαµψη δείχνει να αναζητά αυτό τον καιρό το ελαιόλαδο, µε τα αίτια των «χαµηλών πτήσεων», που ακολουθούν οι τιµές παραγωγού, να µοιάζουν διαφορετικά ανάµεσα στο πλαίσιο της διεθνούς αγοράς και στις συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα. ιεθνώς, η προσπάθεια των µεγάλων παραγωγών και κυρίως των Ισπανών να µάθουν τον κόσµο να επιλέγει το ελαιόλαδο για τη διατροφή του, περνάει από µια διαδικασία πίεσης των τι- µών στα επίπεδα των κάθε λογής σπορελαίων, που για χρόνια κυριαρχούν ακόµα και σε αναπτυγµένες χώρες της ύσης. Την ίδια στιγµή βέβαια, η µείωση της τιµής στο ελαιόλαδο διευκολύνεται και από τις νέες τεχνικές της πυκνής φύτευσης που εφαρµόζονται, όχι µόνο στην Ισπανία αλλά και σε χώρες µε µεγάλες εκτάσεις όπως είναι η Αµερική, η Αυστραλία, ακόµα και η Κίνα. Για την Ελλάδα τα πράγµατα µοιάζουν διαφορετικά. Με την εγχώρια κατανάλωση να καλύπτεται στο µεγαλύτερο µέρος από το χύµα ελαιόλαδο µέσα από ιδιότυπες διαδικασίες άµεσης διάθεσης (από τον παραγωγό στον καταναλωτή) και µε τις εξαγωγές να κυριαρχούνται µέχρι και σήµερα από τις πωλήσεις «πρώτης ύλης» σε ιταλικούς οίκους, η άνοιξη για τους ελαιοκαλλιεργητές δείχνει να είναι ακόµα µακριά. εν συµβαίνει φυσικά το ίδιο µε τους µεγάλους «παίκτες» του χώρου, δηλαδή την ΕΛΑ- ΪΣ και τη Μινέρβα που εδώ και δεκαετίες καλύπτουν κάτι παραπάνω από το µισό της εγχώριας αγοράς, διευκολύνονται σε σηµαντικό βαθµό από τις χαµηλές τιµές παραγωγού και το µόνο που έχουν να επιλύσουν αυτό τον καιρό είναι οι ασφυκτικές πιέσεις από τις αλυσίδες λιανικής και ειδικά από επώνυµα σούπερ µάρκετ των οποίων η ρευστότητα παρουσιάζει αδυναµίες. Είναι σαφές ότι µετά την κατάρρευση της «Ελαιουργικής», στα λίγα καλά παραδείγµατα συνεταιριστικών οργανώσεων στο χώρο του ε- λαιολάδου, όπως π.χ. η ΕΑΣ Ρεθύµνου, η ΕΑΣ Σητείας και η ΕΑΣ Πεζών και πολύ λιγότερο η ΕΑΣ Λέσβου και η ΕΑΣ Λακωνίας, έχοντας να διαχειριστούν (όλες µαζί) στην καλύτερη περίπτωση το 12% της αγοράς τυποποιηµένου ε- λαιολάδου, όταν ΕΛΑΪΣ και Μινέρβα κατέχουν σταθερά εδώ και χρόνια το 55%, οι συσχετισµοί δεν ευνοούν την πλευρά των παραγωγών. Μέσα σ όλα αυτά βέβαια, ήρθε και η οικονοµική κρίση για να δηµιουργήσει πρόσθετες δυσκολίες στην αγορά του προϊόντος, να φέρει στα όρια ιεθνώς, η προσπάθεια των µεγάλων παραγωγών να µάθουν τον κόσµο να τρώει ελαιόλαδο περνάει από την πίεση των τιµών στα επίπεδα των σπορελαίων Είναι σαφές ότι µετά την κατάρρευση της «Ελαιουργικής», στα λίγα καλά παραδείγµατα οργανώσεων οι συσχετισµοί δεν ευνοούν τον παραγωγό της βιωσιµότητας τις συνεταιριστικές οργανώσεις του χώρου, να ενδυναµώσει περαιτέρω τη διαπραγµατευτική θέση των ισχυρών του κλάδου και να δώσει ένα ισχυρό άλλοθι στους παράγοντες που ευνοούνται από τις χαµηλές τιµές παραγωγού. Είναι σαφές βέβαια ότι υπ αυτές τις συνθήκες, η ελαιοκαλλιέργεια στη χώρα µας δεν διαµορφώνει προϋποθέσεις για ένα ευοίωνο µέλλον. Οι ασύµφορες για τον παραγωγό τι- µές αγοράς της τελευταίας τριετίας έχουν υποχρεώσει ήδη πολλούς καλλιεργητές να περιορίσουν την καλλιεργητική φροντίδα των κτηµάτων τους, εξέλιξη που καταγράφεται ήδη τόσο στις αποδόσεις όσο και στην ποιότητα του παραγόµενου προϊόντος. Σηµειωτέον ότι οι ελαιοκαλλιεργητές κατατάσσονται µεταξύ αυτών που έχουν να χάσουν σηµαντικές ενισχύσεις α- πό τη νέα ΚΑΠ για την περίοδο 2014-2020 καθώς έχουν κατοχυρώσει ακριβά δικαιώµατα τα επίπεδα των οποίων προοιωνίζεται ότι θα µειωθούν δραµατικά µε τη νέα ΚΑΠ. Σ αυτό το περιβάλλον, αποτελεί αδήριτη α- νάγκη η λειτουργία της αγοράς προς όφελος των ελαιοκαλλιεργητών, το παραγωγικό αποτέλεσµα των οποίων αποτελεί τη βάση για έ- ναν τζίρο που -χωρίς τις επιδοτήσεις- πλησιάζει το ένα δις ευρώ, του οποίου µάλιστα το 1/3 περίπου προέρχεται από εξαγωγές. Έτσι, µε αφετηρία τις εξελίξεις στη διεθνή α- γορά, όπου η περίοδος «προβολής» του ελαιολάδου µε «προσφορές» στις τιµές φτάνει στο τέλος της, θα πρέπει να δώσει την ευκαιρία και στο Έλληνες παραγωγούς να «ανασάνουν» µετά από µια τριετία λειτουργίας στα όρια της επιβίωσης. Αυτό θα γίνει βέβαια µε την ενδυνάµωση της φωνής των παραγωγών, την ενίσχυση του ρόλου των οργανώσεων και την υποχρέωση των ισχυρών «παικτών» του κλάδου να προσαρµόσουν την πολιτική τους στις ανάγκες των καιρών. Ο άλλος δρόµος θα είναι η εγκατάλειψη της ελαιοκαλλιέργειας στη χώρα µας.
28//4 OLIVE PLUS Τις «αγάπες» µε παραγωγούς άρχισαν τώρα οι εταιρείες Αγώνας δρόμου των μεγάλων του κλάδου για την ταυτότητα του ελληνικού ελαιολάδου, στα όρια της αντοχής οι ελαιοκαλλιεργητές Άνοιγµα στους παραγωγούς επιχειρούν τον τελευταίο καιρό µεγάλα επιχειρηµατικά σχήµατα που δραστηριοποιούνται στον κλάδο του ελαιολάδου, σε µια προσπάθεια να κατοχυρώσουν ξεχωριστή ταυτότητα για τα προϊόντα του ελληνικού ελαιώνα, να α- ναδείξουν την οργανοληπτική και γευστική τους υπεροχή, να γράψουν τις απαιτούµενες υπεραξίες και µε ανταµοιβή των καλλιεργητών να εξασφαλίσουν τη συνέχεια της ελαιοκαλλιέργειας στη χώρα µας. Η αλήθεια είναι ότι στρατηγική αυτή δεν έχει σχέση µε την πολιτική που εφάρµοσαν οι leaders του χώρου τις τελευταίες δεκαετίες και η οποία διακρινόταν για την ολιγοπωλειακή της λογική που α- ξιοποιούσε την απουσία ισχυρών συνεταιριστικών οργανώσεων και το περίεργο καθεστώς υπό το οποίο γίνεται µέχρι σήµερα η διάθεση του ελληνικού ελαιολάδου, κυρίως στην Ιταλία. Επειδή όµως οι συνθήκες αλλάζουν και το ελαιόλαδο της χώρας µας κινδυνεύει να «πνιγεί» στα αδιάφορα από οργανοληπτικής απόψεως λάδια των πεδινών ελαιώνων (πυκνής φύτευσης) της Ισπανίας, της Αµερικής και της Αυστραλίας, οι µεγάλες ε- πιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα επιχειρούν αυτό τον καιρό µε συστηµατικό τρόπο ανάδειξη της ταυτότητας που δεν κατάφερε να κατοχυρώσει τα προηγούµενα χρόνια το ελληνικό ελαιόλαδο. Πρωταγωνιστικό ρόλο σ αυτή την προσπάθεια δείχνει να διεκδικεί η Μινέρβα, η διοίκηση της οποίας έχει διαµορφώσει τον τελευταίο χρόνο µια νέα στρατηγική, η οποία χτίζει όνοµα πάνω στην προσπάθεια των παραγωγών, είτε αυτοί δραστηριοποιούνται στον τοµέα της βιολογικής παραγωγής, είτε και της ολοκληρωµένης διαχείρισης (αειφορία). Όπως δηλώνει στην Agrenda o διευθυντής παραγωγής της Μινέρβα, Κώστας Αντωνόπουλος, η φυσιολογία της Ελλάδας και ο κατακερµατισµός του κλήρου δεν αφήνουν πολλά περιθώρια ανταγωνισµού στα ελαιολάδα χαµηλού κόστους, εποµένως ό- λες οι προσπάθειες θα πρέπει να εστιάσουν στη δηµιουργία επώνυµης ταυτότητας και υπεραξίας, µε βάση την οργανοληπτική και γευστική υπεροχή του ελαιολάδου υψηλής ποιότητας που παράγεται σε συγκεκριµένες περιοχές της χώρας. Μια εταιρεία όπως η Μινέρβα, µε παρουσία 110 χρόνων στον τοµέα του ελαιολάδου και µε σταθερή συνεργασία µε τρεις γενιές ελαιοπαραγωγών µπορεί να εγγυηθεί την αποτελεσµατικότητα των προσπαθειών στο συγκεκριµένο τοµέα και τα αµοιβαία ο- φέλη που µπορούν να προκύψουν τόσο για τους καλλιεργητές, όσο και για τη βιοµηχανία. Πρωταγωνιστικό ρόλο σ αυτή την προσπάθεια δείχνει να διεκδικεί η Μινέρβα, η διοίκηση της οποίας έχει διαµορφώσει τον τελευταίο χρόνο µια νέα στρατηγική Ο παραγωγικός τοµέας του ελαιολάδου αποτελείται από µεγάλο αριθµό επιχειρήσεων. Υπολογίσιµη δύναµη η Ελλάδα διεθνώς Στην τρίτη θέση, με 11,4%, της παγκόσμιας κατάταξης στην παραγωγή Σε µεταβατικό στάδιο δείχνει να βρίσκεται η παγκόσµια αγορά ελαιολάδου, η οποία αναζητά το δρόµο της ανάκαµψης µετά από µια τριετία συνεχών πιέσεων. Μέσα από το στάδιο αυτό, η σύγχρονη τεχνολογία της πυκνής φύτευσης, µε πρωταγωνιστές τους Ισπανούς, πιέζει την παραδοσιακή ελαιοκαλλιέργιεα, η οποία για τη χώρα µας αποτελεί το 11% της συνολικής αγροτικής παραγωγής. Ωστόσο στο ίδιο διάστηµα φαίνεται πως πετυχαίνει ο απώτερος στόχος της εξάπλωσης της παγκόσµιας κατανάλωσης του ελαιολάδου και πέρα από την µεσογειακή λεκάνη. Ο παραγωγικός τοµέας του ελαιολάδου αποτελείται από µεγάλο αριθµό επιχειρήσεων, το µέγεθος και η δραστηριότητα των οποίων ποικίλουν, καθώς η διαδικασία παραγωγής περιλαµβάνει διάφορα στάδια. Η χώρα µας είναι πλεονασµατική σε ελαιόλαδο και το προϊόν έχει σαφή εξαγωγικό προσανατολισµό. Το πραγµατικό µέγεθος της εγχώριας παραγωγής εκτιµάται σε 225 χιλ. τόνους το 2009/10, µειωµένη κατά 4,3% σε σχέση µε την προηγούµενη περίοδο. Η εγχώρια κατανάλωση ελαιολάδου εκτιµάται ότι διαµορφώθηκε στους 155 χιλ. τόνους το 2009/10, µειωµένη κατά 6,1% σε σχέση µε το 2008/09. Το 25% (39 χιλ. τόνοι) εξ αυτών αφορά τυποποιηµένο προϊόν. Το 43% διατίθεται σε χύ- µα µορφή, ενώ το 32% αφορά την αυτοκατανάλωση. Η αξία της εγχώριας α- γοράς ελαιολάδου (σε τιµές χονδρικής) εκτιµάται την ίδια περίοδο σε 320 ε- κατ. ευρώ (µείωση 3,6%), εκ των οποίων τα 135-140 εκατ. ευρώ αφορούν τυποποιηµένο προϊόν. Η παγκόσµια κατανάλωση ελαιολάδου διαµορφώθηκε το 2009/2010 σε 2.873 χιλ. τόνους, ση- µειώνοντας αύξηση 1,5% σε σχέση µε την προηγούµενη ελαιοκοµική περίοδο. Η ΕΕ κάλυψε το 64% του συνόλου. Η κατανάλωση ελαιολάδου στην Ε.Ε. το 2009/10 διαµορφώθηκε στους 1.832 χιλ. τόνους, εµφανίζοντας µείωση 1,3%. Σύµφωνα µε τις ισχύουσες συνθήκες και τάσεις της αγοράς, η εγχώρια κατανάλωση ελαιολάδου προβλέπεται ότι θα κυµανθεί στα επίπεδα των 155-160 χιλ. τόνων τις επόµενες δύο ελαιοκοµικές περιόδους. Παγκόσµια παραγωγή ελαιολάδου Χώρα Παραγωγή σε τόνους Παρα γωγή % Κατανάλωση % Κατά κεφαλήν κατανάλωση (σε κιλά) Ισπανία 1.199.200 41,2% 20% 13,62 Ιταλία 587.700 20,2% 30% 12,35 ΕΛΛΑ Α 332.600 11,4% 9% 23,7 Συρία 168.163 5,8% 3% 7 Τυνησία 150.000 5,2% 2% 11,1 Τουρκία 143.600 4,9% 2% 1,2 Μαρόκο 95.300 3,3% 2% 1,8 Πορτογαλία 53.300 1,8% 2% 7,1 Γαλλία 6.300 0,2% 4% 1,34 ΗΠΑ 2.700 0,1% 8% 0,56 Λοιπές χώρες 169.122 5,8% 18% 1,18 ΣΥΝΟΛΟ 2.907.985 100% 100% 0,43 Πηγή: FAO, 2009 Η Ελλάδα καταλαµβάνει την τρίτη θέση στην παγκόσµια κατάταξη της παραγωγής ελαιολάδου, πίσω από την πρωτοπόρο Ισπανία και την Ιταλία, αφού παράγει το 11,4% του συνόλου.
Σάββατο 7 & Κυριακή 8 Απριλίου 2012 Ξεσηκωμός στην Κρήτη με τη νέα ΚΑΠ μετά το 2014 Απ τα ψηλά στα χαµηλά αναµένεται να βρεθεί, όπως όλα τα σενάρια δείχνουν, η ενιαία ενίσχυση των ελαιοπαραγωγών µε βάση τις προτάσεις που προωθούνται µε τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική µετά το 2013. Αρκεί να αναφερθεί ότι ο µέσος όρος της ενίσχυσης που απολαµβάνουν σήµερα οι καλλιεργητές της Κρήτης ανέρχεται στα 1.529 ευρώ το εκτάριο, δηλαδή 152,9 ευρώ το στρέµµα, ενώ µε τις καλύτερες προϋποθέσεις και στην προοπτική ότι οι ε- λαιώνες ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές που θέτει το «πρασίνισµα» της ΚΑΠ, η συνολική ενιαία ενίσχυση που θα εισπράξουν οι παραγωγοί δεν θα υπερβεί τα 35 ευρώ το στρέµµα. Είναι άλλωστε Κατηγορίες 1. Παρθένα ελαιόλαδα Έλαια λαµβανόµενα από τον ελαιόκαρπο µόνο µε µηχανικές µεθόδους ή άλλες φυσικές επεξεργασίες µε συνθήκες που δεν προκαλούν αλλοίωση του ελαίου, και τα οποία δεν έχουν υποστεί καµία άλλη επεξεργασία πλην της πλύσης, της µετάγγισης, της φυγοκέντρισης και της διήθησης. Εξαιρούνται τα έλαια που λαµβάνονται µε διαλύτες, µε βοηθητικές ύλες παραλαβής που έχουν χηµική ή βιοχηµική δράση ή µε µεθόδους επανεστεροποίησης ή πρόσµειξης µε έλαια άλλης φύσης. Τα έλαια αυτά κατατάσσονται µε τις ακόλουθες ονοµασίες: Εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο: Παρθένο ε- λαιόλαδο του οποίου η περιεκτικότητα σε ελεύθερα λιπαρά οξέα, εκφραζόµενη σε ελαϊκό οξύ, δεν υ- περβαίνει τα 0,8 g ανά 100 g και τα άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είναι σύµφωνα µε τα προβλεπόµενα για την κατηγορία αυτήν. Παρθένο ελαιόλαδο: Παρθένο ελαιόλαδο του οποίου η περιεκτικότητα σε ελεύθερα λιπαρά οξέα, εκφραζόµενη σε ελαϊκό οξύ, δεν υπερβαίνει τα 2 g ανά 100 g και του οποίου τα άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι σύµφωνα µε τα προβλεπόµενα. Ελαιόλαδο λαµπάντε: Παρθένο ελαιόλαδο του οποίου η περιεκτικότητα σε ελεύθερα λιπαρά οξέα, εκφραζόµενη σε ελαϊκό οξύ, υπερβαίνει τα 2 g ανά 100 g και του οποίου τα άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι σύµφωνα µε τα προβλεπόµενα. 2. Εξευγενισµένο ελαιόλαδο Ελαιόλαδο λαµβανόµενο από τον εξευγενισµό παρθένων ελαιολάδων, του οποίου η περιεκτικότητα σε ελεύθερα λιπαρά οξέα, εκφραζόµενη σε ε- λαϊκό οξύ, δεν υπερβαίνει τα 0,3 g ανά 100 g και του οποίου τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι σύµφωνα µε τα προβλεπόµενα για την κατηγορία αυτήν. 3. Από εξευγενισµένα και παρθένα ελαιόλαδα Έλαιο που λαµβάνεται από ανάµειξη εξευγενισµένου ελαιολάδου και παρθένων ελαιολάδων, ε- κτός από το ελαιόλαδο λαµπάντε, του οποίου η περιεκτικότητα σε ελεύθερα λιπαρά οξέα, εκφραζό- µενη σε ελαϊκό οξύ, δεν υπερβαίνει το 1 g ανά 100 g και του οποίου τα άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι σύµφωνα µε τα προβλεπόµενα για την κατηγορία αυτήν. σαφές ότι προϊόντα όπως το ελαιόλαδο, η σταφίδα, ο καπνός, η βιοµηχανική ντοµάτα και το βαµβάκι, ήταν από τα πλέον προνοµιούχα της προηγούµενης µεταρρύθµισης της ΚΑΠ και ωφελήθηκαν ποικιλοτρόπως από τα λεγόµενα ιστορικά δικαιώµατα, η ισχύς των οποίων εξαντλείται ολοκληρωτικά µέχρι το 2019. Μέσα σ αυτό το κλίµα και ανεξάρτητα από τις δυνατότητες που έχουν τα κράτη µέλη για σταδιακή µετάβαση στο νέο καθεστώς (από το 2014 µέχρι το 2019) το βέβαιο είναι ότι οι ελαιοκαλλιεργητές δεν έχουν να περιµένουν παρά απώλειες από τον τοµέα των κοινοτικών ενισχύσεων. Αντίθετα, αυτό που έχει µεγάλο ενδιαφέρον είναι ο τρόπος µε τον οποίο θα αντιδράσουν οι τιµές αγοράς σ αυτή την νέα πραγµατικότητα. Όπως και να χουν τα πράγµατα, πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι µε βάση τις συνθήκες που διαµορφώνονται στην Ελλάδα και διεθνώς, το ελαιόλαδο δεν έχει παρά να περιµένει καλύτερες µέρες σε ό,τι αφορά τις τιµές µε τις οποίες φεύγει από τα χέρια του παραγωγού. Σ αυτό συνηγορούν άλλωστε και οι εξελίξεις που ακολούθησαν τη µείωση των κοινοτικών ενισχύσεων που καταγράφθηκε τα προηγούµενα χρόνια και σε άλλα προϊόντα όπως ο καπνός, το βαµβάκι και η βιοµηχανική ντοµάτα.
28//6 OLIVE PLUS Πλαίσιο ΠΟΠ, ΠΓΕ Η Ε.Ε έχει επιβάλλει ενδείξεις αναγνώρισης ποιότητας για ορισµένες κατηγορίες προϊόντων, µεταξύ των οποίων και το ελαιόλαδο. Οι εν λόγω ενδείξεις είναι οι εξής: Π.Ο.Π.= Προστατευόµενη Ονοµασία Προέλευσης Π.Γ.Ε.= Προστατευόµενη Γεωγραφική Ένδειξη Χαρακτηριστικό της παραγωγής ελαιολάδου είναι η κυκλικότητα που παρουσιάζει, καθώς µία «καλή» ελαιοκοµική χρονιά συνοδεύεται συνήθως από µία κακή. «Παιχνίδι» µε τα αποθέµατα Προβληματισμό προκαλεί η κάμψη του όγκου των ελληνικών εξαγωγών Το παρθένο βρώσιµο ελαιόλαδο καλύπτει διαχρονικά το µεγαλύτερο µέρος των εξαγωγών. Το 2010 ήταν 83%. Η επόµενη µέρα του ελληνικού ελαιολάδου µπορεί να φέρει ανάκαµψη στον τοµέα, αρκεί να ενισχυθεί η φωνή των παραγωγών µέσα από τις οργανώσεις τους και οι ήδη υπάρχοντες ισχυροί ιδιωτικοί παίχτες να γίνουν πιο διαλακτικοί ώστε να µην φτάσει η βιωσιµότητα του κλάδου σε οριακό σηµείο. Το µέγεθος της παραγωγής ελαιολάδου εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες, οι οποίες επηρεάζουν το µέγεθος της παραγωγής των ελαιοδέντρων. Χαρακτηριστική είναι η κυκλικότητα που παρουσιάζει, καθώς µία «καλή» ελαιοκοµική χρονιά συνοδεύεται συνήθως από µία «κακή», εξαιτίας του φαινόµενου της παρενιαυτοφορίας της ελιάς. Σύµφωνα µε στοιχεία του ιεθνούς Συµβουλίου Ελαιολάδου, η ελληνική παραγωγή παρουσίασε αύξηση 5% περίπου την περίοδο 2009/10, διαµορφούµενη σε 320 χιλ. τόνους. Ωστόσο, σύµφωνα µε στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η εγχώρια παραγωγή ελαιολάδου κυ- µαίνεται σε χαµηλότερα επίπεδα. Ειδικότερα, την περίοδο 2009/10 εκτιµάται σε 225 χιλ. τόνους, σηµειώνοντας µείωση 4,3% σε σχέση µε το 2008/09. Βέβαια πολλές φορές επικρατεί σύγχυση για την εγκυρότητα των στοιχείων που δηµοσιεύονται ακόµα και από µεγάλους διεθνείς οργανισµούς, καθώς ο κλάδος παρουσιάζει υψηλά ποσοστά αποθεµατοποίησης. Σύµφωνα µε παράγοντες της αγοράς, τα αποθέ- µατα ελαιολάδου τις δύο τελευταίες ε- λαιοκοµικές περιόδους ήταν της τάξης των 40 χιλ. τόνων κατά µέσον όρο. Εν τω µεταξύ την τελευταία δεκαετία παρατηρείται µια αυξηµένη τάση στροφής προς τη βιολογική καλλιέργεια της ε- λιάς. Πιο συγκεκριµένα, η παραγωγή Η ελληνική παραγωγή υπολογίζεται στους 320 και οι εξαγωγές στους 80 χιλ. τόνους βιολογικού ελαιολάδου από 1.050 τόνους το 1999 ανήλθε σε 4.100 τόνους το 2008, παρουσιάζοντας µέσο ετήσιο ρυθµό µεταβολής 16,3%. Οι ελληνικές εξαγωγές ελαιολάδου συνήθως παρουσιάζουν διακυµάνσεις. Σύµφωνα µε τα προσωρινά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2010 οι εξαγωγές παρουσίασαν µείωση 8,6%, διαµορφούµενες σε 80,9 χιλ. τόνους, η δε α- ξία τους διαµορφώθηκε στα 210,7 ε- κατ. ευρώ. Σύµφωνα µε παράγοντες του κλάδου, το µεγαλύτερο ποσοστό των εξαγόµενων ποσοτήτων αφορά χύµα ελαιόλαδο, στην Ιταλία. Ως εκ τούτου, οι εξαγωγές τυποποιηµένου εκτι- µώνται την τελευταία διετία στους 27-28 χιλ. τόνους, παρουσιάζοντας ανοδική τάση το 2010 σε σχέση µε το 2009. Ωστόσο, παραµένουν σε χαµηλά επίπεδα σε σχέση µε το συνολικό όγκο. Για να τύχουν της αναγνώρισης της ένδειξης Π.Ο.Π., τα προϊόντα πρέπει να παράγονται, επεξεργάζονται και µεταποιούνται σε µια οριοθετηµένη περιοχή που διαθέτει και αναγνωρισµένη µέθοδο πρακτική (know-how). Για την ένδειξη Π.Γ.Ε. τα κριτήρια είναι πιο χαλαρά και απαιτείται σαφής σχέση του προϊόντος, σε ένα τουλάχιστον στάδιο της διαδικασίας παραγωγής, επεξεργασίας ή µεταποίησης, µε την οριοθετηµένη περιοχή. Στον τοµέα του ελαιολάδου για την Ελλάδα έχουν επίσηµα αναγνωριστεί και κατοχυρωθεί βάσει σχετικών κανονισµών της Ε.Ε., οι ενδείξεις Π.Ο.Π. και Π.Γ.Ε. για τα προϊόντα 27 περιοχών, οι οποίες είναι οι εξής: Προστατευόµενη Ονοµασία Προέλευσης 1. Αποκορώνας Χανίων Κρήτης 2. Αρχάνες Ηρακλείου Κρήτης 3. Βιάννος Ηρακλείου Κρήτης 4. Βόρειος Μυλοπόταµος Ρεθύµνου Κρήτης 5. Καλαµάτα Μεσσηνίας 6. Κολυµβάρι Χανίων Κρήτης 7. Κρανίδι Αργολίδας 8. Κροκεές Λακωνίας 9. Λυγουριό Ασκληπειού 10. Πεζά Ηρακλείου Κρήτης 11. Πετρίνα Λακωνίας 12. Σητεία Λασιθίου Κρήτης 13. Θραψανό 14. Φοινίκι Λακωνίας 15. Τροιζηνία 16. Σέλινο Κρήτης Προστατευόµενη Γεωγραφική Ένδειξη 1. Άγιος Ματθαίος Κέρκυρας 2. Λακωνία 3. Χανιά 4. Κεφαλονιά 5. Ολυµπία 6. Λέσβος 7. Πρέβεζα 8. Ρόδος 9. Θάσος 10. Σάµος 11. Ζάκυνθος
Σάββατο 7 & Κυριακή 8 Απριλίου 2012 Νέοι πρωταγωνιστές στη διεθνή σκηνή Υπολογίσιμο μέγεθος το βιολογικό ελαιόλαδο Τα τελευταία χρόνια η παγκόσµια παραγωγή ελαιολάδου αυξάνεται µε σταθερούς ρυθµούς σηµειώνοντας αλλεπάλληλα ρεκόρ. Η στροφή αυτή των παραγωγών στην καλλιέργεια της ε- λιάς, κυρίως στις µεσογειακές χώρες, έχει ως αποτέλεσµα την αύξηση της προσφοράς του προιόντος µε αποτέλεσµα την πίεση των τιµών σε διεθνές επίπεδο την τελευταία διετία. Η παγκόσµια παραγωγή ε- λαιολάδου παρουσίασε σηµαντικές αυξοµειώσεις την περίοδο 2003/04-2009/10, διαµορφούµενη σε 3.024 χιλ. τόνους την περίοδο 2009/10 (ετήσια αύξηση 13,3%). Για την τρέχουσα ε- λαιοκοµική περίοδο το ιεθνές Συµβούλιο Ελαιολάδου προβλέπει ότι η παγκόσµια παραγωγή θα διαµορφωθεί στους 2.948 χιλ. τόνους, σηµειώνοντας µείωση 2,5% σε σχέση µε την περίοδο 2009/2010. Σηµειώνεται ό- τι, η ελαιοκοµική περίοδος ξεκινάει την 1η Οκτωβρίου κάθε έ- τους και λήγει στις 30 Σεπτεµβρίου του επόµενου. Η Ε.Ε. καταλαµβάνει διαχρονικά την πρώτη θέση παγκοσµίως στην παραγωγή ελαιολάδου µε 2.246 χιλ. τόνους (74%) την περίοδο 2009/2010. Η παγκόσµια κατανάλωση ελαιολάδου διαµορφώθηκε το 2009/2010 σε 2.873 χιλ. τόνους, σηµειώνοντας αύξηση 1,5% σε σχέση µε την προηγού- µενη ελαιοκοµική περίοδο. Την τρέχουσα περίοδο προβλέπεται να διαµορφωθεί στους 2.978 χιλ. τόνους (αύξηση 3,7%). ΗΠΑ Οι ΗΠΑ παρά το γεγονός πως παράγουν µια µικρή µόνο ποσότητα ελαιολάδου, καταλαµβάνουν τη δεύτερη θέση στην κατανάλωση µετά την ΕΕ. Η ιδιαιτερότητα αυτή καθιστά την αµερικανική αγορά ως µια από τις σηµαντικότερες διεθνώς µε αυξηµένες προοπτικές. Σύµφωνα µε στοιχεία του ιεθνούς Συµβουλίου Ελαιολάδου η κατανάλωση ελαιολάδου διαµορφώθηκε στους 258 χιλ. Η τεράστια αγορά της Κίνας αποτελεί το µεγαλύτερο στοίχηµα των εξαγωγών τόνους το 2009/2010, παραµένοντας ουσιαστικά στα ίδια επίπεδα µε την προηγούµενη περίοδο. Εκτιµάται πως η τεράστια αµερικανική αγορά εισάγει περί τους 260.000 τόνους ετησίως, αφού εκεί καταναλώνεται περίπου το 8% της παγκόσµιας παραγωγής. Κίνα Η Κίνα αποτελεί τα τελευταία χρόνια µια σηµαντική αγορά για το ελαιόλαδο, τόσο λόγω του µεγέθους της χώρας, ό- σο και της ζήτησης. Σύµφωνα µε στοιχεία του ιεθνούς Συµβουλίου Ελαιολάδου, οι εισαγωγές παρουσιάζουν διαχρονικά υψηλούς ρυθµούς ανάπτυξης. Την περίοδο 1999/2000-2009/10 ο όγκος των εισαγωγών εµφάνισε µέση ετήσια αύξηση 51,7%, διαµορφούµενος (το 2009/10) σε 20,6 χιλ. τόνους (έναντι 319 τόνων το 1999/2000). Για την τρέχουσα περίοδο οι εισαγωγές ελαιολάδου προβλέπεται να παρουσιάσουν περαιτέρω αύξηση 7%. Η βιοκαλλιέργεια της ελιάς έχει τρεις παραγωγικές κατευθύνσεις: Ελαιόλαδο, βρώσιµες ελιές και ελαιόπαστα, µε την καλλιέργεια για την παραγωγή ελαιολάδου να καλύπτει το µεγαλύτερο ποσοστό στο σύνολο των βιολογικά καλλιεργούµενων εκτάσεων της χώρας. Τα συγκεκριµένα προϊόντα απορροφώνται σε σηµαντικό βαθµό από αγορές του εξωτερικού. Το σύνολο σχεδόν του βιολογικού ελαιολάδου προωθείται στο εξωτερικό συσκευασµένο.
Σ 29//8 OLIVE PLUS Εγχώρια κατανάλωση µε τενεκέ και εξαγωγές σε Ιταλούς µε βυτία Κανένας ανταγωνισμός από εισαγόμενα ελαιόλαδα, ωστόσο η ελληνική αγορά δεν βρίσκει το δρόμο της Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισµών Αριθµός Μελών Έτος ίδρυσης (συνεταιρισµοί) Έδρα ΕΝΩΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΣΥΝ.Π.Ε. 70 Ιδρύθηκε το 1940. Σπάρτη ΕΝΩΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΜΕΣΣΑΡΑΣ 42 Ιδρύθηκε το 1938. Ηράκλειο ΕΝΩΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΣΥΝ.Π.Ε. 198 Ιδρύθηκε το 1987. Καλαµάτα ΕΝΩΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ 69 Ιδρύθηκε το 1936. Πρέβεζα ΕΝΩΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 108 Ιδρύθηκε το 1937. Ρέθυµνο ΛΕΣΕΛ ΕΝΩΣΙΣ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΛΕΣΒΟΥ ΣΥΝ.Π.Ε. 63 Ιδρύθηκε το 1931. Μυτιλήνη Η θέση του ελληνικού ελαιολάδου θα µπορούσε να είναι ακόµα καλύτερη στην παγκόσµια αγορά. Όµως παρά το γεγονός πως η τυποποίηση δίνει υπεραξία στο προϊόν, οι εξαγωγές µας εξακολουθούν να βασίζονται σε πωλήσεις βυτίων στους ιταλικούς οίκους. Ενδεικτική είναι η κατάσταση και στην εγχώρια αγορά όπου έχει αναπτυχθεί µια ιδιαίτερη συναλλακτική σχέση µεταξύ καταναλωτών και παραγωγών µε α- γορά χύµα ελαιολάδου, ενώ στο τυποποιηµένο προϊόν κυριαρχούν δυο µεγάλες ε- ταιρείες χωρίς ιδιαίτερο ανταγωνισµό. Εν τω µεταξύ οι πρωτοβουλίες από νέους µικρούς «παίχτες» είναι µεν θετικές, ωστόσο είναι αδύνατο να απευθυνθούν σε χαοτικές αγορές, όπως των ΗΠΑ και της Κίνας. Ο παραγωγικός τοµέας του ελαιολάδου α- ποτελείται από µεγάλο αριθµό επιχειρήσεων, των οποίων το µέγεθος και η δραστηριότητα ποικίλουν, ενώ σηµαντικός είναι και ο ρόλος των συνεταιρισµών, Ειδικότερα, τα ελαιοτριβεία πραγµατοποιούν την πρώτη φάση της παραγωγής ε- λαιολάδου και στη συνέχεια ακολουθεί η συσκευασία, η τυποποίηση και η εµπορία. Σύµφωνα µε στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2006 ήταν καταχωρηµένες στο µητρώο συνολικά 2.046 επιχειρήσεις παραγωγής ελαίων και λιπών. Σηµειώνεται ότι στην εν λόγω κατηγορία περιλαµβάνονται ελαιοτριβεία, επιχειρήσεις παραγωγής και επεξεργασίας φυτικών ελαίων (ελαιόλαδο, σπορέλαιο κ.λπ.) καθώς και επιχειρήσεις παραγωγής µη επεξεργασµένων ελαίων και λιπών (ηλιέλαιο, σογιέλαιο κ.λπ.). Το 43,5% εξ αυτών είχαν τη µορφή ατοµικής επιχείρησης, ενώ σηµαντικός ήταν και ο αριθµός των οµόρρυθµων εταιρειών (34%). Οι συνολικές πωλήσεις των επιχειρήσεων του κλάδου διαµορφώθηκαν σε 1.174 εκατ. ευρώ. Παρά το γεγονός πως η τυποποίηση δίνει υπεραξία στο προϊόν, οι εξαγωγές µας εξακολουθούν να βασίζονται σε πωλήσεις βυτίων στους ιταλικούς οίκους Επιχειρήσεις επεξεργασίας και τυποποίησης ελαιολάδου και πυρηνελαίου ΣΟΓΙΑ ΕΛΛΑΣ ΑΒ & ΕΕ ΕΛΑΙΣ-UNILEVER HELLAS AE ΜΙΝΕΡΒΑ ΑΕ ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Κύκλος εργασιών 2010 ( ) 245.745.297 (01/07/2009-30/06/2010) 135.751.718 (Ελάνθη ΑΕ&BE) 77.472.528 (01/06/2009-31/05/2010) ΚΟΡΕ ΑΕ 53.051.995 55 NUTRIA A.E. ΑΓΡΟ.ΒΙ.Μ.Α.Ε 25.000.000 (κατά δήλωση) 24.403.000 (κατά δήλωση) ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΚΛΕΚΤΑ ΕΛΑΙΑ ΑΕ 23.914.288 ΑΓΡΟΤΙΚΗ Α.Ε. 18.000.000 (κατά δήλωση) Προσωπικό ραστηριότητες Έτος ίδρυσης Έδρα 300 (στοιχεία Icap Databank) 385 (στοιχεία Icap Databank) 270 60 50 33 (στοιχεία Icap Databank) 36 Επεξεργασία/τυποποίηση σπορέλαιων, πυρηνελαίου και ελαιολάδου. Επεξεργασία και τυποποίηση ελαίων και σπορελαίων. Παραγωγή φυτικών ελαίων. Επεξεργασία και τυποποίηση ελαιολάδου, πυρηνελαίου, σπορελαίων. Παραγωγή µαργαρίνης, µαγειρικού λίπους, ελαιόπαστας και φέτας. Τυποποίηση (και για τρίτους) και εµπόριο σπορελαίων και ελαιολάδου. Επεξεργασία και τυποποίηση ελαιολάδου, πυρηνέλαιου και σπορελαίων. Ε- µπόριο δηµητριακών και ελαιολάδου. Επεξεργασία και τυποποίηση ξερών σύκων, ελιών, ελαιολάδου και σπορελαίων. Επεξεργασία και τυποποίηση ελαιολάδου, ελιών, πυρηνελαίου και σπορέλαιων. Επεξεργασία, τυποποίηση και εµπορία σπορέλαιων, ελαιολάδου και πυρηνελαίου. Ιδρύθηκε το 1976 µε την επωνυµία Σόγια Ελλάς ΑΒΕΕ Επεξεργασίας και Βιοµηχανοποιήσεως Ελαιωδών Σπόρων. Ιδρύθηκε το 2007 µε την επωνυµία Lipoma Promotions AE. Ιδρύθηκε το 1971 µε την επωνυµία Μινέρβα Ελαιουργική Βιοµηχανική & Εµπορική ΑΕ - Άγγελος Σαχπαλóγλου & Σία. Ιδρύθηκε το 1986. Ιδρύθηκε το 1994 ύστερα από µετατροπή της οµόρρυθµης εταιρείας Μαντζαβίνος Γ. & Σία ΟΕ «Nutria», που προϋπήρχε από το 1990. Ιδρύθηκε το 1995, ύστερα από µετατροπή της ετερόρρυθµης εταιρείας Γυφτέας ηµ. & Σία ΕΒΕ, η οποία προϋπήρχε από το 1979. Ιδρύθηκε το 1994 µε την επωνυµία Ανανíας Αθήνα Ελλάς ΑΕ, η οποία στα τέλη του 2000 τροποποιήθηκε στη σηµερινή. Αθήνα Μαρούσι Μεταµόρφωση Κορωπί Αγ. Κων/νος Φθιώτιδας Καλαµάτα Μαρούσι Ιδρύθηκε το 1982. Μέγαρα Τριετία ήταν και πέρασε; Οι πιέσεις της τελευταίας τριετίας είχαν ως αποτέλεσµα να σηµειωθούν ορισµένες ανακατατάξεις στον το- µέα του ελαιολάδου. Η διαφηµιστική δαπάνη ελαιολάδου υποχώρησε το 2010 (κατά 41,8%), διαµορφούµενη σε 1,2 εκατ. ευρώ. Οι πωλήσεις των επιχειρήσεων παραγωγής πυρηνελαίου (για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιµα στοιχεία τη διετία 2009/2010) υποχώρησαν το 2010 κατά 3,2%. Κατά την πενταετία 2006-2010 το περιθώριο µεικτού κέρδους των εν λόγω επιχειρήσεων δια- µορφώθηκε κατά µέσο όρο σε 15,34%. Εν τω µεταξύ οι πωλήσεις των επιχειρήσεων επεξεργασίας -τυποποίησης ελαιολάδου και πυρηνελαίου παρουσίασαν µείωση 12,8% το 2010. Όµως αξίζει να ση- µειωθεί πως το µέσο περιθώριο µεικτού κέρδους δια- µορφώθηκε σε 10,40% την πενταετία 2005-2009, αποδεικνύοντας πως ο τοµέας παραµένει αποδοτικός. Μάλιστα η πλειοψηφία των επιχειρήσεων κατατάσσεται στη ζώνη χαµηλού πιστωτικού κινδύνου τη διετία 2009-2010. Ωστόσο, παρατηρείται τάση µετακίνησης προς τη ζώνη µέσου πιστωτικού κινδύνου το 2010, εξαιτίας της µειωµένης ζήτησης στην εγχώρια αγορά.
Σάββατο 7 & Κυριακή 8 Απριλίου 2012 Το µέσο περιθώριο µεικτού κέρδους των σηµαντικότερων 17 επιχειρήσεων εµφάνισε µικρές αυξοµειώσεις την περίοδο 2006-2010, διαµορφούµενο σε 11% (µέσος όρος πενταετίας). Η µέση αποδοτικότητα ιδίων κεφαλαίων παρουσίασε έντονες διακυµάνσεις την πενταετία 2006-2010 διαµορφούµενη σε 7,78%. Επιμονή των καταναλωτών στις προμήθειες από παραγωγούς Στα 23,7 κιλά η ετήσια κατά κεφαλή κατανάλωση ελαιολάδου των Ελλήνων Τα κλειδιά για την παραγωγή ποιοτικού ελαιολάδου Το πρώτο στάδιο της παραγωγής και επεξεργασίας του ελαιολάδου και του πυρηνελαίου είναι η συγκο- µιδή των καρπών της ελιάς. Η εποχή της συγκοµιδής είναι συνήθως η περίοδος µεταξύ Νοεµβρίου και Φεβρουαρίου και εξαρτάται από την ποικιλία του ελαιοδένδρου. Εν συνεχεία, ο καρπός µεταφέρεται σε επιχειρήσεις επεξεργασίας και παραγωγής επιτραπέζιων ε- λιών ή στα ελαιοτριβεία στα οποία παράγεται παρθένο ελαιόλαδο και διάφορα υπολείµµατα. Τα βασικά χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν την ποιότητα του ε- λαιολάδου είναι η οξύτητα, το χρώ- µα, η οξείδωση και τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά. Οι σηµαντικότεροι παράγοντες που επηρεάζουν τις ποσότητες παραγωγής και την ποιότητα του ελαιολάδου είναι: Το κλίµα / έδαφος Η ποικιλία του δέντρου Η υγιεινή κατάσταση του ελαιοκάρπου Η εποχή συλλογής του ελαιοκάρπου Ο τρόπος συλλογής του ελαιοκάρπου Η διατήρηση και αποθήκευση του ελαιοκάρπου Οι µέθοδοι εξαγωγής ελαιολάδου Η θραύση του ελαιοκάρπου Η µάλαξη Ο διαχωρισµός-φυγοκέντριση Η αποθήκευση. Το µεγαλύτερο µέρος των καταναλωτών (67%) αναφέρει ότι χρησιµοποιεί χύµα ελαιόλαδο κυρίως για λόγους εµπιστοσύνης στον παραγωγό, αντίληψης αγνότητας και φυσικότητας και κόστους Σύµφωνα µε τα στοιχεία του Οργανισµού Τροφίµων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), η Ελλάδα έχει τη µεγαλύτερη κατά κεφαλήν κατανάλωση ελαιολάδου στον κόσµο και µάλιστα µε διαφορά από τους υπόλοιπους. Πιο συγκεκριµένα, κάθε Έλληνας καταναλώνει 23,7 κιλά ελαιολάδου ετησίως, ακολουθούν οι Ισπανοί µε 13,62 κιλά και τρίτοι οι Ιταλοί µε 12,35 κιλά. Σύµφωνα µε έρευνα που πραγµατοποιήθηκε σε 330 νοικοκυριά, το ελαιόλαδο χρησιµοποιείται µε υψηλή συχνότητα, σχεδόν καθηµερινή. Επίσης παρουσιάζει υψηλή χρήση σε όλα τα φαγητά / τρόφιµα µε εξαίρεση τα γλυκά, καθώς και το κολατσιό, είτε είναι γλυκό είτε αλµυρό. Μάλιστα το µεγαλύτερο µέρος των καταναλωτών (67%) αναφέρει ότι χρησιµοποιεί χύµα ελαιόλαδο κυρίως για λόγους εµπιστοσύνης στον παραγωγό, αντίληψης αγνότητας και φυσικότητας και κόστους, το οποίο αναφέρει σε µεγαλύτερο ποσοστό ότι το αγοράζει ή το παίρνει από συγγενείς ή φίλους. Η τιµή του ελαιολάδου σε συνδυασµό µε το διαθέσιµο εισόδηµα και την τιµή των υποκατάστατων προϊόντων, επηρεάζει σηµαντικά τη ζήτηση των εν λόγω προϊόντων. Εν τω µεταξύ η τιµή του ελαιολάδου παρουσιάζει σηµαντικές διακυµάνσεις, κυρίως λόγω των µεταβολών που εµφανίζει η προσφορά (παραγωγή και αποθέµατα). Εκτιµάται πως µια σηµαντική αύξηση της τιµής διάθεσης του ε- λαιολάδου ενδέχεται να στρέψει τους καταναλωτές σε άλλα υποκατάστατα προϊόντα (σπορέλαια κ.λπ.) µε χαµηλότερη τιµή. Σύµφωνα µε την έρευνα, τα ελληνικά νοικοκυριά δαπάνησαν κατά µέσο όρο 13,7 ευρώ σε µηνιαία βάση για την αγορά ελαιολάδου. Η µέση αυτή µηνιαία δαπάνη για ελαιόλαδο κάλυψε το 4,2% των αντίστοιχων δαπανών για αγορά ειδών διατροφής γενικά.
30//10 OLIVE PLUS Επώνυμα προϊόντα απ το χωράφι στο ράφι Προτάσεις από μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο τομέα του ελαιολάδου και της ελιάς Πλούσια γκάµα προϊόντων Λύσεις στην ελαιοσυλλογή Σύγχρονη προσέγγιση Στον πόλεμο του δάκου της ελιάς Άριστη ποιότητα Όλα τα προϊόντα παράγονται σύµφωνα µε ευρωπαϊκές προδιαγραφές για τη συσκευασία τροφίµων Ο ΕΜΠΕΙΡΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΕΛΑΙΟΠΑΡΑΓΩΓΟΥ Με τη διάθεση µιας ολοκληρωµένης γκάµας προϊόντων υψηλής ποιότητας, που είναι κατάλληλα για τη συγκοµιδή, συσκευασία και µεταφορά του ελαιόκαρπου, η εταιρεία HELLAgro συνεχίζει τη δυναµική της παρουσία στην ελληνική αγορά. Η γκάµα αποτελείται από τα εξής προϊόντα: ίχτυ συγκοµιδής Duronet: HDPE, 100 gr/m2, πράσινο χρώ- µα, σε πλάτη: 4x8, 5x8, 5x10, 6x10, 6x12, 6x12, 7x12, 8x12, 8x14µ. ίχτυ συγκοµιδής Olivagro: HDPE, 90 gr/m2, πράσινο χρώµα, σε διαστάσεις: 4x8, 5x8, 5x10, 6x10, 6Χ12, 7x12, 8x12, 8x14µ. Και τα δύο φέρουν ενισχυµένη ούγια ώστε να αποφεύγεται το σχίσιµο και να εξασφαλίζεται η εύκολη τοποθέτηση, χρήση και µετακίνηση. Είναι σταθεροποιηµένα σε ακτινοβολία UV και ενισχυµένα ώστε να µην αλλοιώνεται στις χηµικές ουσίες και ξένα αντικείµενα. Ελαιόπανα HELLAgro: Χρώµα µπεζ, σε διαστάσεις: 4x6, 4x8, 5x8, 5x10, 6Χ8, 6x10, 6x12 µ. Από ύφασµα πολυπροπυλενίου άριστης ποιότητας, έχουν ενίσχυση περιµετρικά και δεν γλιστράνε. Υφαντά σακιά: Γκρί τρίριγα, από ύφασµα πολυπροπυλενίου, διαστάσεις: 55x105, 60x100, 60x110, 63x112, 67x112 εκ. Σακιά Ιούτης: Μεγάλης αντοχής και µε δυνατότητα αερισµού. Ι- δανικά για χρήση στην ελαιοσυλλογή. ιαστάσεις: 60x110 εκ. ίχτυ µόνιµης επίστρωσης olive net για την συγκοµιδή ελιάς: ιαστάσεις: 4 χ250 µ. Εκλεκτική εν εξοντώνει τους ωφέλιµους οργανισµούς των ελαιώνων Η παγίδα ΑΚΟΦΑΚΑ αποτελεί εξέλιξη της ελκυστικής παγίδας που χρησιµοποιείται από τη δεκαετία του 80. Eίναι σύµφωνη µε τις απαιτήσεις του Καν. 834/2007 για τη βιολογική γεωργία. Η ΑΚΟΦΑΚΑ συνιστά µια µέθοδο αντιµετώπισης του δάκου µε χαρακτηριστικά που εγγυώνται την εύκολη και ελεγχόµενη διεξαγωγή της δακοκτονίας, την απόλυτη προστασία και ασφάλεια του παραγωγού από τοξικές ουσίες, την ενδυνάµωση της φυσικής ισορροπίας και την προστασία του περιβάλλοντος από χηµικά. Πωλείται στα περισσότερα καταστήµατα γεωργικών εφοδίων και προτιµάται από χιλιάδες παραγωγούς που παραδοσιακά πια έχουν λύσει µε την ΑΚΟΦΑΚΑ το πρόβληµα του δάκου σε βιολογικές ή µη καλλιέργειες. Όλα αυτά από µια ελληνική εταιρεία µε µακρόχρονη ενασχόληση µε τις πραγµατικές ανάγκες του ελαιοπαραγωγού. Είναι δείγ- µα της ελληνικής πνευµατικής δηµιουργικότητας και εξάγεται σε πολλές χώρες. Επιπλέον, η ΑΚΟΦΑΚΑ εξασφαλίζει τα ζητούµενα από την Κοινοτική Νοµοθεσία, όπως εκφράζεται στο εθνικό µας δίκαιο µε τον Ν.4036/2012, και περαιτέρω πληροί τις απαιτήσεις για τήρηση των φιλοπεριβαλλοντικών τάσεων. Το κόστος για την αντιµετώπιση του δάκου µε την εφαρµογή της παγίδας ΑΚΟΦΑΚΑ είναι της ίδιας κλίµακας µε την εφαρµογή χηµικών ε- ντοµοκτόνων και, σύµφωνα µε την εξέλιξη ωρίµανσης κάθε προϊόντος, αναµένεται να µειωθεί περαιτέρω. Business Assurance Η πιστοποίηση σήμερα Σεβασµός στο περιβάλλον Ο ειδικός στη συσκευασία είκτης ασφάλειας Στο ελαιόλαδο και την ελιά Πολύτιµη εµπειρία Σήµερα µετρά 45.000 πελάτες µε 60.000 πιστοποιητικά σε 120 χώρες Η LRQA (Lloyd s Register Quality Assurance) είναι ένας κορυφαίος παγκόσµιος Φορέας Πιστοποίησης Συστηµάτων ιαχείρισης, ο οποίος παρέχει υπηρεσίες πιστοποίησης, επαλήθευσης και εκπαίδευσης σε πλήθος εταιρειών ανά τον κόσµο. Η LRQA ιδρύθηκε το 1985 ως θυγατρική του Lloyd s Register Group. Το γεγονός ότι ανήκει σε έναν Οργανισµό µε ηγετική παρουσία σε διεθνές επίπεδο και µε πολυετή εµπειρία σε πλήθος επιχειρηµατικών κλάδων, της επιτρέπει να αναλύει το επιχειρείν γενικά και τον κλάδο δραστηριοποίησης της εκάστοτε εταιρείας ειδικά, µε µία διευρυµένη οπτική. Ιδιαίτερα στο χώρο των τροφίµων και στον τοµέα της πρωτογενούς παραγωγής (φυτικής και ζωικής), η LRQA καλύπτει ευρύτατο φάσµα προτύπων και προδιαγραφών όπως HACCP, ISO22000, PAS220, FSSC22000, BRC, IFS, AGRO-2, AGRO-3, GlobalGap, NON-GMO, FAMI-QS, ISO22005 κ.α. Χωρίς συντηρητικά Οι συσκευασίες του λευκοσίδηρου διατηρούν την όψη, τη γεύση, το άρωµα και τα θρεπτικά συστατικά Η σταθερή προσήλωση της Λευκοσιδηρουργίας Καβάλας στην ολική ποιότητα και στην αναζήτηση των περιθωρίων βελτίωσης σε κάθε τοµέα συνεχίζει να λειτουργεί προσθετικά στην πορεία της και πλέον συγκαταλέγεται στις δυναµικότερες και πιο ανταγωνιστικές εταιρείες του κλάδου. Κατασκευάζει είδη συσκευασίας από λευκοσίδηρο διαφόρων µεγεθών άνω των 2 λίτρων. Παρέχει υπηρεσίες λιθογραφίας σε τρίτους µε εκτύπωση τύπου offset. Στα άµεσα σχέδια της διοίκησης της εταιρείας είναι η ενίσχυση της παρουσίας της στο χώρο της συσκευασίας αφενός επενδύοντας στην αύξηση της παραγωγικότητας και αφετέρου διευρύνοντας την γκάµα των προϊόντων της. Η εταιρεία διαθέτει το µεγαλύτερο µέρος των προϊόντων της σε όλη την η- πειρωτική Ελλάδα. Από το 1993 εξάγει προϊόντα στη Γερµανία, Αυστρία, Βουλγαρία και F.Y.R.O.M. Ειδικό λογισµικό Καταγραφή των πληροφοριών σε κάθε στάδιο επεξεργασίας έως τον πελάτη Τα τελευταία χρόνια οι απαιτήσεις των καταναλωτών για ποιοτικά προϊόντα, αλλά και η ανάγκη εναρµόνισης των επιχειρήσεων µε τα ευρωπαϊκά και ελληνικά δεδοµένα, έχουν ωθήσει τις επιχειρήσεις του τοµέα του ελαιολάδου και της ελιάς στη λήψη αποφάσεων για τη διασφάλιση της ποιότητας των προϊόντων τους µε την υλοποίηση και εφαρµογή ολοκληρωµένου συστήµατος ιχνηλασιµότητας και διαχείρισης της παραγωγής. Πρόκειται για λογισµικό, το όποιο συλλέγει, επεξεργάζεται και αποθηκεύει σε όλες τις φάσεις της παραγωγικής διαδικασίας ενός προϊόντος, τα ιδιαίτερα στοιχεία που αφορούν την ταυτότητά του, την προέλευση, τις συνθήκες και τα στάδια επεξεργασίας. Η εταιρεία G-Logic S.A. έχει στο ε- νεργητικό της µια πληθώρα επιτυχη- µένων εγκαταστάσεων του ολοκληρωµένου συστήµατος Ιχνηλασιµότητας ενώ πρόσφατα ολοκλήρωσε την εγκατάσταση στην OLYMP ΚΩΣΤΑ- ΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.
Σάββατο 7 & Κυριακή 8 Απριλίου 2012 Η τιµή των επιτραπέζιων ελιών επηρεάζεται από το διαθέσιµο εισόδηµα των καταναλωτών και από τα θεµελιώδη στοιχεία της προσφοράς και της ζήτησης. Ζητούμενο η σταθερότητα στην επιτραπέζια Η αξία των εξαγωγών ακολουθεί σταθερά ανοδική πορεία την τελευταία πενταετία Ο κλάδος των επιτραπέζιων ελιών αποτελεί έναν εξίσου σηµαντικό τοµέα της ελληνικής πρωτογενούς παραγωγής. Την τελευταία δεκαετία κατά µέσο όρο παράγονται 105 χιλιάδες τόνοι στη χώρα µας. Σύµφωνα µε τα στοιχεία του ιεθνούς Συµβουλίου Ελαιολάδου, η εγχώρια παραγωγή επιτραπέζιων ελιών διαµορφώθηκε το 2009/10 στους 107 χιλ. τόνους, σηµειώνοντας αύξηση 1,9% σε σχέση µε την προηγούµενη περίοδο. Η εγχώρια κατανάλωση επιτραπέζιων ε- λιών εκτιµάται ότι διαµορφώθηκε το 2009/10 κοντά στους 21 χιλ. τόνους, αυξηµένη κατά 5% σε σχέση µε την περίοδο 2008/09. Σύµφωνα µε µελέτη της ICAP, το µεγαλύτερο µέρος των προϊόντων που καταναλώνονται στην εγχώρια αγορά διατίθεται σε χύµα µορφή. Ωστόσο, οι περισσότερες από τις επιχειρήσεις διαθέτουν το µεγαλύτερο µέρος των επεξεργασµένων/τυποποιηµένων επιτραπέζιων ελιών στο εξωτερικό (σε χύµα ή τυποποιηµένη µορφή). Η αξία της εγχώριας αγοράς επιτραπέζιων ελιών (σε τιµές χονδρικής) εκτιµάται ό- τι διαµορφώθηκε το 2009/10 στα 41 εκατ. ευρώ, σηµειώνοντας αύξηση 2,5% σε σχέση µε το 2008/09. Σύµφωνα µε τις ισχύουσες συνθήκες και τάσεις της αγοράς, η εγχώρια κατανάλωση επιτραπέζιων ελιών προβλέπεται ότι θα παραµείνει κοντά στα επίπεδα των 20 χιλ. τόνων και τις επόµενες δύο περιόδους (2010/11-2011/12). Αξίζει να σηµειωθεί πως την περίοδο 2009/10 η παγκόσµια κατανάλωση επιτραπέζιων ελιών παρέµεινε σχεδόν στα ίδια επίπεδα µε το 2008/2009 (2.137 χιλ. τόνοι). Η Ε.Ε. κάλυψε το 2009/10 το 26% του συνόλου. Η κατανάλωση επιτραπέζιων ελιών στην Ε.Ε. διαµορφώθηκε την περίοδο 2009/10 σε 558 χιλ. τόνους, σηµειώνοντας αύξηση 1,5%. Η Ιταλία και η Ισπανία συγκέντρωσαν από κοινού το 2009/10 το 55,1% της συνολικής κατανάλωσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.