«Αρτηριακή υπέρταση σε ασθενείς υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου. Ο ρόλος των νεότερων έτοιμων συνδυασμών φαρμάκων στην αντιμετώπιση της υπέρτασης»



Σχετικά έγγραφα
Η επίδραση των ανταγωνιστών αλδοστερόνης στους παχύσαρκους υπερτασικούς

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Η συνδυασμένη αντιυπερτασική αγωγή σύμφωνα με τις νέες κατευθυντήριες οδηγίες. Μιχάλης Δούμας Παθολόγος Β ΠΠ Κλινική ΑΠΘ

ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΝΟΣΟ. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ.

εξουδετερώσει πλήρως;

Παραρτημα III Μεταβολες στις περιληψεις των χαρακτηριστικων του προϊοντος και στα φυλλα οδηγιων χρησης

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

YΠΕΡΤΑΣΗ & ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΝΟΣΟΣ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΥΛΑΚΗΣ Χημικος ΑΠΘ Marketing Director

Ivabradine. Σημείο δέσμευσης. DiFrancesco D. Curr Med Res Opin. 2005;7:

EΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ (NHANES ): Ο επιπολασμός της προϋπέρτασης ήταν 31% στο γενικό πληθυσμό των Αμερικανών ενηλίκων και ήταν συχνότερη στους άνδρες.

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΥΠΟΛΕΙΠΟΜΕΝΟΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ. ΚΑΜΠΟΥΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ MD, MSc, PhD ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ Α ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ Γ.Ν.

Δυσλιπιδαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

Θετική επίδραση της ιβαμπραδίνης στη συμπαθητική υπερδραστηριότητα και την αρτηριακή σκληρότητα σε υπερτασικούς ασθενείς με μεταβολικό σύνδρομο

ΥΠΕΡΤΑΣΗ & ΣΔ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ. Κ. Καρατζίδου Α Παθ. Κλινική ΓΝΘ «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ»

Αζιλσαρτάνη: Ο νέος, ισχυρός ανταγωνιστής υποδοχέων αγγειοτασίνης ΙΙ. Μιχάλης Δούμας Παθολόγος Β ΠΠ Κλινική ΑΠΘ GW University, Washington, DC

Κατευθυντήριες οδηγίες και ενημέρωση για την αντιμετώπιση της υπέρτασης Γ. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Γ.Ν.Α. <<ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ>> ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

Μονάδα Λιπιδίων Α Καρδιολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών Ιπποκράτειο Νοσοκομείο

Υπέρταση. Τι Είναι η Υπέρταση; Από Τι Προκαλείται η Υπέρταση; Ποιοι Είναι Οι Παράγοντες Κινδύνου Για Την Υπέρταση;

Εκτίµηση της συµµόρφωσης στην αγωγή µε βισοπρολόλη σε ασθενείς µε ήπια ή µέτρια αρτηριακή υπέρταση στον ελληνικό πληθυσµό (µελέτη CONCORDANCE)

Παράρτημα ΙΙ. Τροποποιήσεις στις αντίστοιχες παραγράφους των περιλήψεων χαρακτηριστικών προϊόντος και του φύλλου οδηγιών χρήσης

ΜΕΛΕΤΗ INOSET: ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΕΠΛΕΡΕΝΟΝΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

Μ. Δρακοπούλου*, Κ. Τούτουζας*, Γ. Μπενέτος*, Α. Συνετός*, Φ. Mητροπούλου*, Α. Μιχελόγγονα*, Α. Παπανικολάου*, Κ. Πρέκας, Η. Σιώρης, Δ.

Ευρωπαϊκές κατευθυντήριες οδηγίες για την Υπέρταση 2018

Ηλίας Ν. Μυγδάλης Συντονιστής Διευθυντής. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

MID-RANGE EJECTION FRACTION. Αικατερίνη Αυγεροπούλου Διευθύντρια Ε.Σ.Υ Καρδιολογικό Τμήμα, Γ.Ν.Α Ιπποκράτειο

Θεραπευτική προσέγγιση ασθενούς με αρτηριακή υπέρταση

MESODA. Διαβητολογικό Κέντρο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «Τζάνειο»

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

Διερεύνηση στεφανιαίας νόσου σε ασυµπτωµατικό διαβητικό ασθενή

ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ. ρ Κων/νος ημητρακόπουλος Επιμελητής Α ΕΣΥ Β Παθολογική Κλινική Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

14 ο Βορειοελλαδικό Καρδιολογικό Συνέδριο

κ. Χαράλαμπος Καρβούνης

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Πρόληψη στα καρδιαγγειακά νοσήματα

Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμιών. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας

Ασθενής 55 ετών με υπέρταση και τυχαία ανεύρεση μικροϊσχαιμικών αλλοιώσεων σε MRI εγκεφάλου

Οι πληροφορίες που περιέχονται είναι ακριβείς κατά τη δημιουργία της παρουσίασης.

Αθήνα Νοέμβριος 2018 Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι του Ελληνικού Οργανισμού Εγκεφαλικών,

Κλινική Εργοφυσιολογία ΜΚ1119

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ

ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ: ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΣΩΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΣ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ

ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ: Η ΜΕΛΕΤΗ DECLARE

Γράφει: Ευθυμία Πετράτου, Ειδική Παθολόγος, Υπεύθυνη Ιατρείου Διαταραχής Λιπιδίων, Ιατρικού Π. Φαλήρου

Τί σημαίνει η επιβεβαίωση ή η απόρριψη του κύριου ερωτήματος που θέτει μια κλινική μελέτη. Αιματολογική και Λεμφωμάτων Κλινική/ΜΜΜΟ

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑΣ ΝΟΣΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΤΥΠΟΥ 2 ΑΣΘΕΝΕΙΣ.

ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΤΗΤΑ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΕΩΣ 24-ΩΡΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΚΛΙΝΙΚΗ ΒΛΑΒΗ ΟΡΓΑΝΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΣΕ ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958. Περιεχόμενο

Άλλες κατηγορίες αντιϋπερτασικών φαρμάκων. Μανώλης Σ Καλλίστρατος,MD,PhD,FESC,EHS

«ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ»

Π. Σταφυλάς, Π. Σαραφίδης, Σ. Γουσόπουλος, Π. Γεωργιανός, Ο. Σαμόγλου, Α.Κανάκη, Λ. Χατζηϊωαννίδης, Χ. Καλίτσης, Π. Ζεμπεκάκης, Α. Λαζαρίδης.

ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ Ι

ΥΠΕΡΤΑΣΗ & ΣΔ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ. Κ. Καρατζίδου Α Παθ. Κλινική ΓΝΘ «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ»

Α' Καρδιολογική Κλινική, Ιατρική Σχολή Πανεπιστηµίου Αθηνών. Τµήµα Επιστήµης Διαιτολογίας Διατροφής, Χαροκόπειο Πανεπιστήµιο

CHADS&ή CHADSVASc στην προληψη θροµβοεµβολικων επεισοδιων σε ασθενεις µε κολπικη µαρµαρυγη;

Πηγή: Πρόγραμμα ΥΔΡΙΑ (MIS ) 6/10/2015. Δείκτες υγείας αντιπροσωπευτικού δείγματος του πληθυσμού στην Ελλάδα

Προ εγχειρητικός Καρδιολογικός Έλεγχος

Αποκατάσταση ρυθµού ή διατήρηση συχνότητας στην κολπική µαρµαρυγή; Β.Μ. Σκέµπερης. Γ Καρδιολογική Κλινική Α.Π.Θ. Ιπποκράτειο Νοσοκοµείο, Θεσσαλονίκη

Αρτηριακή Υπέρταση Λειτουργικός έλεγχος βλαβών οργάνων στόχων. Σταμάτης Μακρυγιάννης, Καρδιολόγος Επιμελητής Α Καρδιολογικής Κλινικής ΔΘΚΑ «ΥΓΕΙΑ»

ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΩΝ ΣΕ ΝΕΦΡΙΚΗ ΒΛΑΒΗ

Καρδιολογικός ασθενής και Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ)

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ

Συµβάλλει η γλυκόζη στην αθηρωµάτωση ;

ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ

Aπό τη μονοθεραπεία στη σταθερά συνδυασμένη αντιυπερτασική αγωγή. Έλενα Μιχαλοπούλου Καρδιολόγος-Εντατικολόγος Αmerican Hypertension Specialist 1

ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ & ΑΣΚΗΣΗ

Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των αναστολέων της πρωτεΐνης PCSK9: πότε και σε ποιους ασθενείς

ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ.

Chronic Kidney Disease. Ιωάννης Γ. Γριβέας,MD,PhD

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

20 ο ΕΑΡΙΝΟ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ. β-αποκλειστές: Χαράλαμπος Βλαχόπουλος Λέκτορας, Α Καρδιολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιπποκράτειο ΓΝΑ

ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ. Τηλέμαχος Α. Τσίτσιος Νεφρολογικό τμήμα ΓΝ Κομοτηνής

Η γενόσημη κλοπιδογρέλη στην δευτερογενή πρόληψη ισχαιμικών αγγειακών συμβαμάτων. Ελληνική πολυκεντρική κλινική μελέτη.

Δελτίο Τύπου. Για περισσότερες πληροφορίες:

Αρτηριακή Υπέρταση Και Υψηλός Καρδιαγγειακός Κίνδυνος

Αντιμετώπιση ασθενούς με στεφανιαία και περιφερική αγγειακή νόσο

Μέτρηση του κνημοβραχιόνιου δείκτη, ΤcPO 2, δακτυλικών πιέσεων. Ιωάννα Ελευθεριάδου Επιστημονικός Συνεργάτης Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ Λαϊκό

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΕΚΒΑΣΗ ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΟΞΥ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ. ΚΑΤΑΓΡΑΦΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΟΕΜ ΣΤΟ Ν. ΡΟΔΟΠΗΣ

TIMI SCORE ΣΕ NSTEMI, ΗΜΕΡΕΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ, ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗ

Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΝΥΧΘΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΑΘΟΥΣ ΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΙΣΜΟΥ

Νέα θεραπευτική προσέγγιση: Από το the lower the better στο Lowest is best

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΙΣΧΑΙΜΙΚΩΝ ΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ

Δ. Τερεντές-Πρίντζιος, Χ. Βλαχόπουλος, Κ. Αζναουρίδης, Π. Πιέτρη, Ν. Ιωακειμίδης, Π. Ξαπλαντέρης, Χ. Στεφανάδης

Παράρτημα IV. Επιστημονικά πορίσματα

Ορισµός Ταξινόµηση Επιδηµιολογία Παθογένεια Κλινική εικόνα ιαγνωστικά κριτήρια Επιπλοκές Προσέγγιση Θεραπεία Πρόληψη

Η μείωση της αρτηριακής πιέσεως ή οι πλειοτροπικές δράσεις των αντιυπερτασικών φαρμάκων έχουν μεγαλύτερη σημασία;

Dyslipidemia: Updated Guidelines Διαχείριση δυσλιπιδαιμιών

Ηπειρος Προτάσεις για πιλοτικό πρόγραµµα πρόληψης και αντιµετώπισης των καρδιαγγειακών νοσηµάτων

Νεότερες Κλινικές Μελέτες στη Λιπιδιολογία IMPROVE-IT. Καρακώστας Γεώργιος Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής, Γ.Ν. Κιλκίς

Σύγχρονος τρόπος αντιμετώπισης της υπέρτασης

Η σημασία της επίτευξης των θεραπευτικών στόχων στην Αρτηριακή Πίεση Νεότερες Κατευθυντήριες Οδηγίες

Αντιυπερτασικά & σεξ. Σοκολάκης Ιωάννης, MD, MSc Ειδικευόμενος Β Ουρολογικής Κλινικής ΑΠΘ, ΓΝΘ «Παπαγεωργίου»

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΟΠΑΘΟΥΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ: ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ ΑΠΌ ΑΛΛΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Ο ρόλος της συνδυασμένης αντιυπερτασικής αγωγής στη θεραπευτική αντιμετώπιση της καρδιαγγειακής νόσου

Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο σε ασθενείς µε κολπική µαρµαρυγή: Πρόδροµα επιδηµιολογικά δεδοµένα της µελέτης MISOAC-AF

Transcript:

SOCIETY OF STUDYING CARDIOVASCULAR DISEASES ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ www.sos-cardiovascular.org & www.sos-cvd.com «Αρτηριακή υπέρταση σε ασθενείς υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου. Ο ρόλος των νεότερων έτοιμων συνδυασμών φαρμάκων στην αντιμετώπιση της υπέρτασης» «Νεότερα δεδομένα στην αντιμετώπιση της υπέρτασης. Ο σταθερός συνδυασμός αμλοδιπίνης ολμεσαρτάνης» Δρ Ψυρρόπουλος Ζ. Δημήτρης Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής Γ.Ν.Θ. «Γ. Γεννηματάς»

Αμλοδιπίνη

Μέση Μεταβολή στη ΣΑΠ σε Καθιστή Θέση (mm Hg) Σύγκριση της Αμλοδιπίνης με την Υδροχλωροθειαζίδη στη Θεραπεία της Αυξημένης ΣΑΠ Πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, απλά-τυφλή, παράλληλων ομάδων μελέτη 4-εβδομάδες χορήγηση placebo ακολουθούμενη από τυχαιοποίηση σε - Αμλοδιπίνη 5 mg/ημέρα - Υδροχλωροθειαζίδη (HCTZ) 50 mg/ημέρα Οι δόσεις διπλασιάστηκαν μετά από 4 εβδομάδες εάν η ΣΑΠ σε καθιστή θέση >150 mm Hg Αρχική ΑΠ (mm Hg) 0-5 -10-15 -20-25 -30-35 Ελάττωση ΑΠ στις 8 εβδομάδες 178 33*, Αμλοδιπίνη (n=86) 178 24 HCTZ (n=98) *P<.001 σε σύγκριση με την αρχική τιμή; P<.001 μεταξύ των ομάδων. Adapted from Calvo C et al. Clin Drug Invest. 2000;19:317-326.

Valsartan Antihypertensive Long-Term Use Evaluation 15,313 τυχαιοποιημένοι ασθενείς σε 942 κέντρα σε 31 χώρες Μέσος όρος παρακολούθησης 4.2 χρόνια Julius S et al. Lancet. June 2004;363.

VALUE: Σχεδιασμός Στόχος Α.Π (<140/90 mmhg) Σχήμα βασιζόμενο στη βαλσαρτάνη V 160 mg + HCTZ 12.5 mg V 160 mg + HCTZ 25 mg Άλλα αντιυπερτασικά φάρμακα V 160 mg V 80 mg A 5 mg A 10 mg Σχήμα βασιζόμενο στην αμλοδιπίνη A 10 mg + HCTZ 12.5 mg A 10 mg + HCTZ 25 mg Άλλα αντιυπερτασικά φάρμακα Μήνας 0.5 0 1 2 3 4 6 * 72 Screening Τυχαιοποίηση *Επισκέψεις ασθενών κάθε 6 μήνες για τους μήνες 6 72. Τέλος της περιόδου προσαρμογής της θεραπείας

VALUE: Κύριο Τελικό Σημείο Συνδυασμένη καρδιακή νοσηρότητα και θνησιμότητα. Πιο συγκεκριμένα, ο χρόνος μέχρι το πρώτο καρδιακό επεισόδιο: Αιφνίδιος καρδιακός θάνατος Θανατηφόρο ΕΜ Θάνατος κατά τη διάρκεια ή μετά από αγγειοπλαστική ή bypass Θάνατος που σχετίζεται με πρόσφατο έμφραγμα του μυοκαρδίου κατά τη βιοψία Καρδιακή ανεπάρκεια που απαιτεί νοσηλεία Μη θανατηφόρο έμφραγμα του μυοκαρδίου Επείγουσες διαδικασίες για την πρόληψη εμφράγματος του μυοκαρδίου

VALUE: Δευτερεύοντα Τελικά Σημεία και Προκαθορισμένες Αναλύσεις Δευτερεύοντα Τελικά Σημεία: Θανατηφόρο και μη ΕΜ Θανατηφόρος και μη Καρδιακή Ανεπάρκεια Θανατηφόρο και μη ΑΕΕ Προκαθορισμένη Ανάλυση: θνησιμότητα από όλα τα αίτια

VALUE: ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Α.Π.

mmhg mmhg VALUE: Συστολική Αρτηριακή Πίεση στη Μελέτη 155 150 145 ΣΑΠ σε καθιστή θέση ανάλογα με το Χρόνο και την Ομάδα Θεραπείας Βαλσαρτάνη (N= 7649) Αμλοδιπίνη (N = 7596) 140 135 Έναρξη 1 2 3 4 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66 Μήνες 5.0 4.0 3.0 2.0 1.0 0 1.0 Διαφορές στη ΣΑΠ μεταξύ Βαλσαρτάνης και Αμλοδιπίνης 1 2 3 4 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66 Μήνες (ή τελική επίσκεψη) (ή τελική επίσκεψη)

mmhg mmhg VALUE: Διαστολική Αρτηριακή Πίεση στη Μελέτη 90 85 ΔΑΠ σε καθιστή θέση ανάλογα με το Χρόνο και την Ομάδα Θεραπείας Βαλσαρτάνη (N= 7649) Αμλοδιπίνη (N = 7596) 80 75 Έναρξη 1 2 3 4 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66 Μήνες (or final visit) 5.0 4.0 3.0 2.0 1.0 0 1.0 Διαφορές στη ΔΑΠ μεταξύ Βαλσαρτάνης και Αμλοδιπίνης 1 2 3 4 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66 Μήνες (or final visit)

VALUE: ΚΥΡΙΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ

Αναλογία ασθενών με πρώτο επεισόδιο (%) VALUE: Κύριο Τελικό Σημείο 14 12 10 Valsartan Amlodipine 8 6 4 2 0 HR = 1.03; 95% CI = 0.94 1.14; P = 0.49 0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66 Χρόνος (μήνες) Κύριο τελικό σημείο: Συνδυασμένη καρδιακή νοσηρότητα και θνησιμότητα. Πιο συγκεκριμένα, ο χρόνος μέχρι το πρώτο καρδιακό επεισόδιο. Julius S et al. Lancet. June 2004;363.

VALUE: Κύριο Τελικό Σημείο και διαφορές στη ΣΑΠ, σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους Μήνες D ΣΑΠ mmhg Συνολικά στη μελέτη 0 3 3 6 2.2 3.8 2.3 6 12 2.0 12 24 1.8 24 36 1.6 36 48 1.4 Τέλος μελέτης 1.7 ΚΥΡΙΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ 0.5 Favours valsartan 1.0 2.0 4.0 Favours amlodipine Julius S et al. Lancet. June 2004;363.

VALUE: ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ TΕΛΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Αναλογία ασθενών με πρώτο επεισόδιο (%) VALUE: Θανατηφόρα και μη ΑΕΕ 6 5 4 Valsartan Amlodipine 15% 3 2 1 0 HR = 1.15; 95% CI = 0.98 1.35; P = 0.08 0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66 Χρόνος (μήνες) Julius S et al. Lancet. June 2004;363.

VALUE: ΑΕΕ και διαφορές στη ΣΑΠ, σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους Μήνες D ΣΑΠ (mmhg) ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ Συνολικά στη μελέτη 2.2 0 3 3.8 3 6 2.3 6 12 2.0 12 24 1.8 24 36 1.6 36 48 1.4 Τέλος μελέτης 1.7 0.25 0.5 1.0 2.0 4.0 Favours valsartan Favours amlodipine Julius S et al. Lancet. June 2004;363.

Αναλογία ασθενών με πρώτο επεισόδιο (%) VALUE: Θανατηφόρο και μη έμφραγμα του μυοκαρδίου 7 6 Valsartan Amlodipine 5 19% 4 3 2 1 0 HR = 1.19; 95% CI = 1.02-1.38; P = 0.02 0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66 Χρόνος (μήνες) Στατιστικά σημαντική διαφορά Julius S et al. Lancet. June 2004;363.

VALUE: Έμφραγμα μυοκαρδίου και διαφορές στη ΣΑΠ, σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους Μήνες Συνολικά στη μελέτη 0 3 3 6 6 12 12 24 24 36 36 48 Τέλος μελέτης D ΣΑΠ (mmhg) 2.2 3.8 2.3 2.0 1.8 1.6 1.4 1.7 ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ 0.25 0.5 Favours valsartan 1.0 2.0 4.0 Favours amlodipine Julius S et al. Lancet. June 2004;363.

Αναλογία ασθενών με πρώτο επεισόδιο (%) 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 VALUE: Καρδιακή Ανεπάρκεια Εισαγωγή στο νοσοκομείο ή θάνατος από Κ.Α Valsartan Amlodipine HR = 0.89; 95% CI = 0.77-1.03; P = 0.12 0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66 Χρόνος (μήνες) Julius S et al. Lancet. June 2004;363.

VALUE: Καρδιακή Ανεπάρκεια και διαφορές στη ΣΑΠ, σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους Μήνες D ΣΑΠ (mmhg) ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ Συνολικά στη μελέτη 0 3 3 6 6 12 12 24 24 36 36 48 Τέλος μελέτης 2.2 3.8 2.3 2.0 1.8 1.6 1.4 1.7 0.25 0.5 1.0 2.0 4.0 Favours valsartan Favours amlodipine Heart Failure: Hospitalisation for HF or death from HF. Julius S et al. Lancet. June 2004;363.

VALUE: Συμπεράσματα Ο έλεγχος της Α.Π επετεύχθει και με τις δύο θεραπείες, αλλά η μείωση της Α.Π ήταν καλύτερη στην ομάδα της Αμλοδιπίνης ιδιαίτερα τους πρώτους μήνες της μελέτης Αν και το Κύριο Τελικό Σημείο της μελέτης δεν είχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο φαρμάκων, ωστόσο τα εγκεφαλικά επεισόδια ήταν κατά 15% λιγότερα στην ομάδα της Αμλοδιπίνης και τα εμφράγματα του μυοκαρδίου κατά 19% (στατιστικά σημαντική διαφορά) Δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων στην Καρδιακή Ανεπάρκεια Julius S et al. Lancet. June 2004;363.

VALUE: Συμπεράσματα Τα αποτελέσματα της μελέτης αναδεικνύουν την κλινική σημασία του ρυθμού επίτευξης του ελέγχου της ΑΠ οι συνιστώμενοι στόχοι για την ΑΠ πρέπει να επιτευχθούν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα (εβδομάδες αντί για μήνες), τουλάχιστον σε ασθενείς με υπέρταση και υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο για νόσους. Επιπλέον, τα αποτελέσματα εφιστούν την προσοχή στην κλινική σπουδαιότητα φαινομενικά μικρών διαφορών στις τιμές αρτηριακής πίεσης.

Ολμεσαρτάνη

Ο νεότερος αναστολέας ΑΤ-Ι Aνασταλτική δράση των ΑΥΑ επί της Αγγ-ΙΙ Mire D. et al, J Cardiovasc Pharmacol, vol 46, No5, 2005

Μεταβολή της ΑΠ (mmhg) Ολμεσαρτάνη: Κλινική αποτελεσματικότητα - Σύγκριση με καντεσαρτάνη Αλλαγή στη μέση τιμή της αρτηριακής πίεσης 24ώρου / Εβδομάδα 8η Olmesartan 20 mg/ημέρα Διαστολική Candesartan 8 mg/ημέρα Olmesartan 20 mg/ημέρα Συστολική Candesartan 8 mg/ημέρα -2-6 -7,7 * -10-9,1-11,0-14 * P=0.014-12,7 n = 643 Brunner HR et al, Clin Drugs Invest 2003: 23(7)419-430

Ολμεσαρτάνη: Κλινική αποτελεσματικότητα - Σύγκριση με λοσαρτάνη, βαλσαρτάνη, ιρβεσαρτάνη (8 η εβδ)

Ολμεσαρτάνη 40mg έναντι Valsartan 160mg, Losartan 100mg/ημέρα JNC 7 Ποσοστό ασθενών που πέτυχαν τον θεραπευτικό στόχο <140/90 45 40 35 30 25 20 15 10 5 0 40,3 28,5 20,1 12,2 P = 0.016 P < 0.001 P < 0.001 olmesart valsartan losartan placebo Διάρκεια μελέτης: 8 εβδομάδες Ημερήσιες δοσολογίες: Olmesartan 40mg, Valsartan 160mg, Losartan 100mg Milani R. Am. J. of managed Care, Vol.11, no 7, sup S220-S227

Ολμεσαρτάνη 40mg έναντι Valsartan 160mg, Losartan 100mg/ημέρα Mείωση τιμών sσαπ (mmhg) την 8 η εβδομάδα, σε σχέση με την έναρξη P = 0.054 P < 0.001 P < 0.001 0-2 -4-6 -8-10 -12-14 -16-6,2-11 -12,8-15,1 olmesart valsartan losartan placebo Διάρκεια μελέτης: 8 εβδομάδες Ημερήσιες δοσολογίες: Olmesartan 40mg, Valsartan 160mg, Losartan 100mg Milani R. Am. J. of managed Care, Vol.11, no 7, sup S220-S227

Αποτελέσματα: Aσθενείς που πέτυχαν θεραπευτικό στόχο JNC 7 olmesartan losartan valsartan irbesartan Μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών που έλαβαν Oλμεσαρτάνη πέτυχαν τον θεραπευτικό στόχο σε σύγκριση με τους αντίστοιχους που έλαβαν λοσαρτάνη, βαλσαρτάνη και ιρβεσαρτάνη D. Smith et al, Am J Cardiovasc Drugs 2005:5 (1), 41-50

Δημοσιεύσεις για άλλες δράσεις της Ολμεσαρτάνης

EUTOPIA: Σκοπός της μελέτης Η μελέτη, έγινε για να αξιολογηθεί η αντιφλεγμονώδης δράση της Ολμεσαρτάνης, σε ασθενείς με ιδιοπαθή υπέρταση και σημεία αγγειακής μικροφλεγμονής: (αυξημένες τιμές φλεγμονωδών δεικτών όπως: hscrp, ΜCP1, IL-6, TNFa) Fliser et al. Circulation 2004;31:1103 7

EUTOPIA: Αποτελέσματα (hscrp) 0-5 -10 6 Εβδομάδα -0,7 1 2 Ε β δ ο μ ά δ α -8-15 -20-25 -15,1-21,1 Olmesartan Placebo Παρατηρήθηκε μία στατιστικά σημαντική μείωση της hscrp μετά από 6 εβδομάδες θεραπείας με olmesartan. Τα επίπεδα ορού της hscrp μειώθηκαν ακόμη περισσότερο στη θεραπευτική ομάδα της olmesartan μετά από 12 εβδομάδες θεραπείας. Fliser et al. Circulation 2004;31:1103 7

The Multicentre Olmesartan atherosclerosis Regression Evaluation (MORE) study Σκοπός της Μελέτης Η σύγκριση των επιδράσεων μίας θεραπείας διάρκειας 2 ετών με μεδοξομιλική ολμεσαρτάνη ή με ατενολόλη στο πάχος του έσω-μέσου χιτώνα (IMT) της κοινής καρωτίδας και στον όγκο της αθηρωματικής πλάκας (PV), σε ασθενείς με υπέρταση που βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, με πάχυνση του τοιχώματος των καρωτίδων και μία καθορισμένη αθηρωματική πλάκα, με τη χρήση δισδιάστατης (2D) και τρισδιάστατης (3D) υπερηχογραφίας. Stumpe et al., Therapeutic Advances in Cardiovascular Disease, December 2007

Σχεδιασμός της μελέτης Μέτρηση Α.Π Υπέρηχος Μέτρηση Α.Π Υπερηχος Μέτρηση Α.Π Υπερηχος Μέτρηση Α.Π Υπερηχος HCTZ 25 mg Placebo HCTZ 12.5 mg Διπλασιασμός δοσολογίας, εαν απαιτείται Olmesartan 20 mg Atenolol 50 mg Διπλασιασμός δοσολογίας, εαν απαιτείται HCTZ 12.5 mg HCTZ 25 mg Εδβομ. 2 0 4 8 12 16 28 52 104 Προκαταρκτική φάση χορήγησης εικονικού φαρμάκου HCTZ = hydrochlorothiazide Φάση τιτλοποίησης Δόσης Φάση αξιολόγησης Stumpe et al. Ther Adv Cardiovasc Dis 2007;1(2):97 106

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

ΑΠ (mmhg) Μεταβολές της ΑΠ 160 150 140 Ατενολόλη ΣΑΠ Ολμεσαρτάνη Μεταβολή από την έναρξη 21,5 mmhg 130 100 24,6 mmhg** 90 ΔΑΠ 13,8 mmhg 80 70 15,2 mmhg* 0 28 52 104 Εβδομάδα *p=0,120 έναντι της ατενολόλης **p=0,075 έναντι της ατενολόλης Stumpe et al. Ther Adv Cardiovasc Dis 2007;1(2):97 106

Μεταβολή στη μέση διάμετρο του αυλού και το εμβαδό εγκάρσιας τομής του ΙΜΤ μετά από 104 εβδομάδες Διάμετρος αυλού, mm Ατενολόλη (n=76) Ολμεσαρτάνη (n=78) 0,22 (0,14) 0,18 (0,11) Διαφορά* τιμή p 0,126 0,113 0,646 Εμβαδό εγκάρσιας 2,81 (0,59) 3,18 (0,63) τομής του ΙΜΤ, mm 2 τιμή p <0,0001 <0,0001 0,832 SEM = τυπικό σφάλμα μέσου όρου *Ολμεσαρτάνη μείον ατενολόλη

Επίδραση θεραπείας 2 ετών στο μέσο ΙΜΤ Ατενολόλη (n=76) Ολμεσαρτάν η (n=78) IMT αναφοράς, mm 0,968 (0,16) 0,984 (0,18) ΙΜΤ στα 2 έτη, mm 0,886 (0,17) 0,894 (0,20) Μεταβολή από την έναρξη, mm 0,082 (0,12)* *p<0,0001 έναντι τιμής αναφοράς SD = τυπική απόκλιση 0,090 (0,14)*

Μεταβολή του ΙΜΤ (mm) Μεταβολή του ΙΜΤ με την πάροδο του χρόνου 0 Εβδομάδα της μελέτης 0 28 52 104 0,02 Ατενολόλη 0,04 Ολμεσαρτάνη 0,06 * 0,08 * 0,10 * *p<0,0001 έναντι της τιμής αναφοράς για κάθε θεραπεία

Επίδραση θεραπείας 2 ετών στον μέσο PV (SD) Ατενολόλη (n=76) Ολμεσαρτάνη (n=78) PV αναφοράς, µl 50,5 (40,6) 49,7 (46,6) PV στα 2 έτη, μl 50,6 (40,9) 45,3 (38,2) Μεταβολή από την έναρξη, µl 0,1 (12,7) 4,4 (20,3)** *p=0,972, **p=0,059 έναντι της τιμής αναφοράς

Μεταβολή από την έναρξη στον μέσο PV (SEM) Μεταβολή στον μέσο PV (SEM), μl Ατενολόλη Ολμεσαρτάν η Διαφορά μεταξύ των θεραπειών* 28 εβδομάδες 0,4 (1,2) 3,4 (1,9) τιμή p 0,736 0,081 0,226 52 εβδομάδες 0,5 (1,6) 3,8 (2,2) τιμή p 0,742 0,091 0,114 104 εβδομάδες 0,1 (1,5) 4,4 (2,3) SEM = τυπικό σφάλμα μέσου όρου *Ολμεσαρτάνη μείον ατενολόλη

POST-HOC ΑΝΑΛΥΣΗ

Μεταβολή της ΑΠ (mmhg) Μεταβολή της ΑΠ με την πάροδο του χρόνου σε ασθενείς με PV διάμεση τιμή αναφοράς Εβδομάδα της μελέτης 0 0 28 52 104 5 10 15 ΔΑΠ Ολμεσαρτάνη Ατενολόλη 20 25 ΣΑΠ ΔΑΠ με ολμεσαρτάνη 13,7 15,2 15,5 ΔΑΠ με ατενολόλη 13,2 15,2 14,0 Μείωση της ΑΠ (mmhg) ΣΑΠ με ολμεσαρτάνη 23,3 24,0 22,9 ΣΑΠ με ατενολόλη 23,5 25,2 23,6

Μεταβολή του PV από την έναρξη (µl) Μεταβολή του PV από την έναρξη σε υποομάδες ασθενών μετά από 104 εβδομάδες παρακολούθησης 4 Κάτω από το διάμεσο PV αναφοράς (<33,7 µl) Πάνω από το διάμεσο PV αναφοράς ( 33,7 µl) 0 4 0,6 (n=35) 1,7 (n=42) 0,6 (n=41) 8 p = ns 12 16 11,5* (n=36) 20 Ατενολόλη Ολμεσαρτάνη p=0,023 *p<0,014 έναντι της τιμής αναφοράς

Μεταβολή του PV (µl) Μεταβολή του PV με την πάροδο του χρόνου, σε ασθενείς με PV αναφοράς διάμεσου (33,7μL) 4 0 4 Ατενολόλη Ολμεσαρτάνη 8 12 * ** *** 16 0 28 52 104 Εβδομάδα της μελέτης *p=0,044 έναντι της τιμής αναφοράς, 0,083 έναντι της ατενολόλης **p=0,036 έναντι της τιμής αναφοράς, 0,032 έναντι της ατενολόλης ***p=0,014 έναντι της τιμής αναφοράς, 0,023 έναντι της ατενολόλης

Μεταβολή του PV (µl) Μεταβολή του PV με την πάροδο του χρόνου σε ασθενείς με μεγαλύτερες πλάκες, σύμφωνα με το PV αναφοράς 2,0 00 PV αναφοράς 50 µl (μέσο)* 0 28 52 104 2,0 4,0 6,0 8,0 10,0 12,0 14,0 16,0 p=0,026 p=0,040 p=0,009 0 28 52 104 Εβδομάδα της μελέτης *Αρχειοθετημένα δεδομένα Daiichi Sankyo

Εκατοστιαία μεταβολή του PV μετά από 2 έτη, σε ασθενείς με μεγαλύτερες πλάκες κατά την έναρξη Μεταβολή του PV (%) 2,0 0,0 PV αναφοράς 33,7 µl (διάμεσο) Ατενολόλη (n=41) 2,4 Ολμεσαρτάνη (n=36) Ατενολόλη (n=30) 2,1 PV αναφοράς 50 µl (μέσο)* Ολμεσαρτάνη (n=26) 2,0 4,0 6,0 8,0 8,9* 10,0 12,0 p=0,17 Ατενολόλη Ολμεσαρτάνη 12,8** p=0,017 *p=0,055, **p=0,010 έναντι της τιμής αναφοράς *Αρχειοθετημένα δεδομένα Daiichi Sankyo

Συμπεράσματα (1) Στη μελέτη MORE, η θεραπεία διάρκειας 2 ετών με ολμεσαρτάνη και ατενολόλη είχε ως αποτέλεσμα παρόμοιες σημαντικές μειώσεις στο IMT. Δεδομένης της συσχέτισης μεταξύ του αυξημένου IMT και του καρδιαγγειακού κινδύνου, τέτοιες μειώσεις θα πρέπει να έχουν ευεργετική επίδραση στο επίπεδο καρδιαγγειακού κινδύνου των ασθενών. Η ολμεσαρτάνη σταθεροποίησε ή μείωσε το μέσο PV σε σύγκριση με την έναρξη (η μεταβολή προσέγγισε τη στατιστική σημαντικότητα), ενώ δεν παρατηρήθηκε καμία μεταβολή με την ατενολόλη. Η μεταβολή του PV παρουσίασε μία σημαντική συσχέτιση με το PV αναφοράς.

Συμπεράσματα (2) Σε αντίθεση με την ατενολόλη, η ολμεσαρτάνη μείωσε σημαντικά το μέγεθος των μεγαλύτερων αθηρωματικών πλακών. Η θεραπευτική διαφορά μεταξύ της ολμεσαρτάνης και της ατενολόλης στο μέγεθος των μεγαλύτερων πλακών ήταν εμφανής κατά τις 28 εβδομάδες, έγινε στατιστικά σημαντική στις 52 εβδομάδες και αυξανόταν προοδευτικά σε ολόκληρη τη διάρκεια της μελέτης.

Συμπεράσματα (3) Η μελέτη MORE είναι η πρώτη που καταδεικνύει υποχώρηση του PV μετά από θεραπεία με έναν Αποκλειστή Υποδοχέων Αγγειοτασίνης. Παρατηρήθηκαν συγκρίσιμες μειώσεις στην ΑΠ με την ολμεσαρτάνη και την ατενολόλη, υποδηλώνοντας ότι η αντι-αθηροσκληρωτική δράση της ολμεσαρτάνης είναι ανεξάρτητη από τις αντιυπερτασικές επιδράσεις της. Η ολμεσαρτάνη είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική ως προς τη μείωση της ΑΠ.

Συμπεράσματα (4) Η ολμεσαρτάνη μπορεί να παράσχει ενισχυμένη προστασία από την καρδιαγγειακή νόσο, μέσω του συνδυασμού της αποτελεσματικότητας ως προς τη μείωση της ΑΠ και της αντι-αθηροσκληρωτικής δράσης που καταδείχθηκαν στη μελέτη MORE.

Μελέτη Roadmap

Σχεδιασμός ROADMAP Διπλά τυφλή τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με placebo, πολυκεντρική, παραλλήλων ομάδων μελέτη, με χορήγηση ολμεσαρτάνης 40 mg ημερησίως έναντι placebo (συγχορήγηση άλλων αντιυπερτασικών αν είναι απαραίτητο πλην α-μεα και ΑΥΑ) Ασθενείς: Ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ και νορμοαλβουμινουρία με τουλάχιστον έναν ακόμα παράγοντα κινδύνου για νεφρική και καρδιαγγειακή νόσο (πχ: αυξημένα λιπίδια, κάπνισμα, παχυσαρκία, υπέρταση)

Σχεδιασμός ROADMAP Τυχαιοποίηση σε διπλά τυφλή αγωγή Olmesartan 40 mg ημερησίως (n=2200) Placebo (n=2200) Διάγνωση ΜA Διάγνωση MA ΕM ή Α.Ε.Ε. Ανοιχτή με olmesartan 40mg ημερησίως ΕM ή Α.Ε.Ε. Παρακολούθηση Παρακολούθηση Τέλος της μελέτης MA = microalbuminuria

Σχεδιασμός ROADMAP Πρωτεύον στόχος: Χρόνος έως την έναρξη μικροαλβουμινουρίας (ώστε να εκτιμηθεί η νεφροπροστατευτική δράση της ολμεσαρτάνης) Δευτερεύοντες στόχοι: Καρδιαγγειακά συμβάματα Μεταβολές στην κάθαρση κρεατινίνης Θεραπεία Laser σε αμφιβληστροειδοπάθεια Ασφάλεια και ανοχή

ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ: Ο ΣΤΑΘΕΡΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΟΛΜΕΣΑΡΤΑΝΗΣ - ΑΜΛΟΔΙΠΙΝΗΣ

ΜΕΛΕΤΗ COACH COACH: The Combination of Olmesartan and Amlodipine Besilate in Controlling High Blood Pressure A Randomised, Double-blind, Placebo-controlled, Factorial, Efficacy and Safety Study (CS8663-A-U301) Chrysant, S.G., et al.,

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ Πληθυσμός: 1.940 άτομα (69% > 65 ετών)

Αποτελέσματα: Μειώσεις της ΑΠ

ΔΙΑΣΤΟΛΙΚΗ Α.Π

ΣΥΣΤΟΛΙΚΗ Α.Π

ΤΑΧΕΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ Α.Π ESH-ESC: ταχύτερη μείωση ΑΠ σε ασθενείς με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο

Επίτευξη στόχου Α.Π. την 8 η εβδομάδα

Μέση Α.Π (mmhg) Η Μέση Α.Π. με OLM/AML 40/10 mg κάτω από το στόχο την 8 η εβδομάδα 180 167 166 162 160 SBP DBP 140 136 120 100 102 99 102 80 83 60 Baseline Week 8 Placebo Baseline Week 8 OLM/AML 40/10 mg Στόχος Α.Π <140/90 mmhg

Ο αλγόριθμος θεραπείας ανοιχτής φάσης της μελέτης ολμεσαρτάνη/αμλοδιπίνη 40/5 mg ολμεσαρτάνη/αμλοδιπίνη 40/10 mg ολμεσαρτάνη/αμλοδιπίνη + (HCTZ) 40/10 + 12,5 mg ολμεσαρτάνη/αμλοδιπίνη + HCTZ 40/10 + 25 mg

Το 70% στο στόχο της Α.Π. στο τέλος της μελέτης Το 70,7% των ασθενών πέτυχαν τους στόχους της ΑΠ κατά την ολοκλήρωση της μελέτης. Αυτό το ποσοστό επίτευξης στη μελέτη υπερέχει σε σύγκριση με εκείνα που παρατηρούνται επί του παρόντος στην κλινική πρακτική, τα οποία είναι συνήθως κάτω από το ένα τρίτο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Τα αποτελέσματα της μελέτης COACH έχουν δείξει ότι η συνδυαστική θεραπεία ολμεσαρτάνης/αμλοδιπίνης είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της υπέρτασης. Αυτές οι επιδράσεις παρατηρούνται ανεξάρτητα από την υποομάδα ασθενών (ηλικία, εθνότητα, ύπαρξη διαβήτη ή βαρύτητα υπέρτασης). Η περίοδος ανοιχτής αγωγής έδειξε ότι πάνω από το 70% των ασθενών μπορούν να επιτύχουν τους στόχους της ΑΠ με τη χρήση ενός θεραπευτικού αλγορίθμου που βασίζεται στο συνδυασμό ολμεσαρτάνης/αμλοδιπίνης.

ΜΕΛΕΤΗ 303 Σχεδιασμός της μελέτης Πληθυσμός: 755 άτομα (66% < 65 ετών)

Αποτελέσματα Περιόδου ΙΙ - Διαστολική Α.Π.

Αποτελέσματα Περιόδου ΙΙ - Συστολική Α.Π.

Σύγκριση μεταξύ έναρξης της μελέτης και της Περιόδου IV: Μειώσεις της ΔΑΠ 87.3

Σύγκριση μεταξύ έναρξης της μελέτης και της Περιόδου IV: Μειώσεις της ΣΑΠ

Συμπεράσματα της Μελέτης 303 Τα αποτελέσματα από τη μελέτη 303 δείχνουν ότι η συνδυαστική θεραπεία με ολμεσαρτάνη/αμλοδιπίνη παρέχει μεγαλύτερες μειώσεις της ΑΠ και υψηλότερα ποσοστά επίτευξης των στόχων από ό,τι η μονοθεραπεία αμλοδιπίνης των 5 mg, Η περίοδος ανοιχτής αγωγής της μελέτης έδειξε με ποιον τρόπο ένας αλγόριθμος που βασίζεται στη θεραπεία ολμεσαρτάνης/αμλοδιπίνης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη εντυπωσιακών μειώσεων της ΑΠ και ποσοστών επίτευξης των στόχων.

Διπλός Μηχανισμός Δράσης Αμλοδιπίνη: απλός μηχανισμός Αμλοδιπίνη + Ολμεσαρτάνη: Συνδυασμένη δράση

Σημαντική μείωση του οιδήματος της Αμλοδιπίνης 10 mg με προσθήκη Ολμεσαρτάνης 25,0% 20,0% -54% 15,0% 10,0% 5,0% 0,0% AML 10 mg OLM/AML 40/10 mg Chrysant et al. Clin Ther 2008;30:587 604

SOCIETY OF STUDYING CARDIOVASCULAR DISEASES ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ www.sos-cardiovascular.org & www.sos-cvd.com «Αρτηριακή υπέρταση σε ασθενείς υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου. Ο ρόλος των νεότερων έτοιμων συνδυασμών φαρμάκων στην αντιμετώπιση της υπέρτασης» «Νεότερα δεδομένα στην αντιμετώπιση της υπέρτασης. Ο σταθερός συνδυασμός αμλοδιπίνης ολμεσαρτάνης» Δρ Ψυρρόπουλος Ζ. Δημήτρης Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής Γ.Ν.Θ. «Γ. Γεννηματάς»