Τεύχος 14ο - Ιούνιος 2010

Transcript

1 Διοικητικό Συμβούλιο Πρόεδρος: Παχιαδάκη Μαίρη Α Αντιπρόεδρος: Μεταξά Θεανώ Β Αντιπρόεδρος: Σαββοπούλου Μαίρη Γραμματέας: Σταφυλάκη Σμαρώ Ταμίας: Στεφανίδη Ελένη Δημ. Σχέσεων: Στάθογλου Ελένη Εκπρ. Επιστ. Ομάδας: Μαρκοδημητράκη Φρόσω Μέλη: Αντωνακάκη Βίλμα Βαρανάκη Μάγια Καραταράκη Ευαγγελία Νεοφώτιστου Μαρία Τσιριγωτάκη Μάρω Αναπληρωματικά μέλη Αντωνακάκη Μαρία Πλακιωτάκη Ειρήνη Φλυτζανή Μαριλένα Εξελεγκτική επιτροπή Καρκαβάτσου Ρέα - Ελευθερία Οικονομοπούλου Πόπη Στιβακτάκη Πόπη Σύνδεσμος με τον Ξενώνα Σεγρεδάκη Αργυρώ Συντακτική Ομάδα: Καρκαβάτσου Ρέα - Ελευθερία Μεταξά Θεανώ Νεοφώτιστου Μαρία Οικονομοπούλου Πόπη Παχιαδάκη Μαίρη Επιμέλεια ύλης: Παχιαδάκη Μαίρη Επιμέλεια έκδοσης: Μαγγίπα Αγορίτσα Έκτακτοι Συνεργάτες: Βαρανάκη Μάγια Καραταράκης Μιχάλης Μαγγίπα Αγορίτσα Μπαλτζάκη Εμμανουέλα Παπαχατζάκη Αγγελιδάκη Έλλη Ρουσοχατζάκη Μαρία Σταφυλάκη Σμαρώ Τσιριγωτάκη Μάρω Ιδιοκτησία - Έκδοση του Συνδέσμου Μελών Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου & Νομού Ηρακλείου Λοχαγού Μαρινέλη 12, Ηράκλειο, Τ.Κ , τηλ , , ksenona@hotmail.com, Editorial Λαογραφία Ἡ «βράκα» στην Κρητική φορεσιά Μάνος Χατζιδάκις Καλοκαιρινά Καλέσματα Ημέρα Περιβάλλοντος Το μικρό λεξικό των γεύσεων Διατηρείστε την υγεία και τη νιότη σας Ημέρα του Πατέρα Παταγονία Στήλη Βιβλίου Βάλε Συναγερμό! Μπάομπαμπ Ένα δέντρο θαύμα Η Ψυχολογία των Χρωμάτων Εθελοντισμός και Ηράκλειο Σκουπίδια τέλος! Αξιοπερίεργο Μουντιάλ Ένα κύπελλο, μια ιστορία ΑιματοΚρήτης Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός Αναγνωστικό τελευταίας σελίδας 1 Τεύχος 14ο - Ιούνιος 2010

2 EDITORIAL Ιούνιος 2010 Μέτρο πάντων Άνθρωπος Ο άνθρωπος είναι το μέτρο για όλα τα πράγματα. Αυτά διακήρυττε ο αρχαίος φιλόσοφος Πρωταγόρας το 450 π.χ. Στην σύγχρονη εποχή μας, η αμφιλεγόμενη αυτή φράση είναι σίγουρα η πιο κατάλληλη για ν αποτυπώσει την Ελληνική πραγματικότητα που έχει να κάνει με το φαινόμενο του ατομικισμού. Ένα φαινόμενο για την έξαρση του οποίου, τα τελευταία χρόνια έχουμε συμβάλει όλοι, λίγο έως πολύ εκούσια ή ακούσια. Με σημαία την επιδίωξη του ατομικού συμφέροντος δημιουργήσαμε το προφίλ του Νεοέλληνα. Ενός πολίτη άπληστου που δεν διδάχτηκε, ότι αυτός ο κόσμος, ο μικρός και Μέγας, δεν φτιάχτηκε μόνο για τον Ένα. Δεν τον δίδαξαν από παιδί πως για να έχει νόημα η καθημερινότητά του, πρέπει ο ίδιος να γίνει μέρος αυτού του μαγικού κόσμου. Να ξεφύγει από το «εγώ», να μπει στο «εμείς» και να ζήσει τις διαφορετικές αποχρώσεις της ζωής. Να του δοθούν ευκαιρίες για να διαφωνήσει, να συμφωνήσει, να συγκρουστεί, να συμπορευθεί, να νοιαστεί για τον άλλο και να επιδιώξει το συμφέρον του δίχως να βλάψει τον διπλανό του. Με αφορμή την κυκλοφορία ενός αυτοκόλλητου που έπεσε στα χέρια μου, με τη λεζάντα: «είμαι γάιδαρος, παρκάρω όπου γουστάρω», μ έκανε να σκεφτώ, πως το συγκεκριμένο μήνυμα, έχει πολλούς μα πάρα πολλούς αποδέκτες, καθώς φωτογραφίζει και αποτυπώνει την Ελληνική πραγματικότητα. Γιατί η χαρακτηριστική εικόνα με το ολιγόλογο μήνυμα περιγράφει τη νοοτροπία μας, εκφράζει την παιδεία μας, καταγράφει την ανοησία μας και αναδεικνύει την περίφημη μαγκιά μας. 2 Γιατί τι άλλο είναι παρά μαγκιά να παρκάρω στη θέση των ΑμΕΑ; Μαγκιά να οδηγώ μεθυσμένος; Μαγκιά να καίω το δάσος; Μαγκιά να παραβιάζω το κόκκινο; Μαγκιά να πετάω τα σκουπίδια από το μπαλκόνι; Γιατί; Γιατί έτσι θέλω, έτσι με συμφέρει, έτσι γουστάρω. Μέσα λοιπόν από ένα τέτοιο σκεπτικό, καταφέραμε να μικρύνουμε τον κόσμο και να τον φέρουμε στα μέτρα του εαυτού μας, να μικρύνουμε τη γη ίσαμε το μπόι μας και να μικρύνουμε τη συνείδηση μας μέχρι εκεί που μας βολέυει. Μέσα δε από μια περίεργη «διαστροφή» μετατρέψαμε σε απόλαυση το έγκλημα, την κλοπή σε συνήθεια, και τη βια σε θέαμα σερβιρισμένα όλα σε λάιτ παρουσίαση αραγμένοι στον αναπαυτικό καναπέ του σαλονιού μας. Με λίγα λόγια πετύχαμε να κάνουμε πράγματα που μπορεί ακόμη και να αγγίζουν την εθνική μας υπερηφάνεια. Αναβαθμίσαμε σε υπέρτατες αξίες την αδιαφορία, τον ωχαδερφισμό και τον ατομικισμό, τη βία, τη διαπλοκή σε πράξεις Κοινωνικού Πολιτισμού!!! Μας αξίζουν συγχαρητήρια! 3 marygalini@yahoo.gr

3 Λαογραφία γράφει ἡ Θεανώ Μεταξᾶ Ἡ «βράκα» στην Κρητική φορεσιά Ἀπό τήν παλιά Κρητική ἀνδρική «ἐντυμασά», τό κομμάτι πού τήν χαρακτηρίζει περισσότερο εἶναι ἡ βράκα. Γι αὐτό καί ἔχει ἐπικρατήσει, ὅταν λέμε «αὐτός φορεῖ βράκες», νά ἐννοοῦμε αὐτός φορεῖ Κρητική στολή. Δέν γνωρίζομε πότε ἀκριβῶς καί ἀπό ποῦ ἦρθε ἡ συνήθεια νά φοροῦν βράκες στήν Κρήτη. Ὑποθέτουν ὅτι μπορεῖ νά τήν ἔφεραν οἱ Σαρακινοί ἀπό τήν Ἰσπανία τόν 9ον αἰῶνα. Πάντως ἡ βράκα ὑπῆρχε καί ἐπί τῆς κυριαρχίας τῶν Ἐνετῶν καί Τούρκων. Ἐπειδή τό ἔνδυμα ἑνός λαοῦ δέν μπορεῖ νά ἀλλάζει μέσα σέ μικρό χρονικό διάστημα, συμπεραίνομε ὅτι στήν Κρήτη φοροῦσαν «βράκες» καί πρίν ἀπό αὐτές τίς κατακτήσεις. Ἡ φορεσιά ἀκούγεται σήμερα και «Σαλβάρια» ἀπό τό Ἀραβικό «Σαλβάρ». Τή φορεσιά ἔρραβε ὁ «Τερζῆς» (ράφτης) μέ σκοῦρο μπλέ ὕφασμα. Γιά τήν ἐπίσημη στολή χρησιμοποιοῦσε μάλλινη τσόχα, δυσεύρετη καί πανάκριβη, χρησιμοποιῶντας πολλά «χάρτζα» γιά διακόσμηση. Ἡ καθημερινή στολή ἦταν ἁπλή, ἀπό φτηνό βαμβακερό ἤ μάλλινο πανί. Ἡ βράκα, ἕνα εἶδος φουφούλας, ραβόταν φαρδιά μέ πολλά «φύλλα» ὑφάσματος, συνήθως 6 ἤ 8 κι ἐσχημάτιζε φούσκα μπρός καί πίσω. Ἡ καθημερινή ἦταν πιό στενή, πιό κοντή, γιά νά εἶναι πιό εὔχρηστη. «Ἐγώ θέλω τή βράκα μου νά ναι ὀχταφυλλάτη νά μήν τσιτώνει ἀπάνω μου σάν τήν προβειά τοῦ κάτη». Ἐσωτερικά τῆς βράκας ἦταν ἡ «ἀπομεσόβρακα», ραμμένη ἀπό ἄσπρο πανί τοῦ τελάρου. Πολλές φορές ἦταν πιό φαρδιά ἀπό τή βράκα, γιά να φουσκώνει ἡ φουφούλα τῆς βράκας καί νά πηγαίνει δεξιά-ἀριστερά στό περπάτημα. Ἡ κίνηση αὐτή τῆς βράκας ἔδινε χάρη, ἀλλά πολλές φορές ἔδιδε ἀφορμή γιά ἀστεϊσμούς καί πειράγματα: Τσῆ Μαρωνιᾶς ὁ ποταμός κάν ἀνεκουλουρίδες, νά σοῦ τήν κάνω θελ γώ τή βράκα σου λουρίδες ( Ἄχι τό κακορίζικο καί πῶς δά νταγιαντίσω, ἤδεσε κόμπο ἡ βράκα μου καί πῶς δά κατουρίσω Ἔχουν γραφεῖ κι ἄλλες πολλές μαντινάδες γιά τή βράκα. Ἡ Κρητική μοῦσα συνήθως σχολιάζει τή βράκα, γιά να χαριεντιστεῖ μαζί της ἤ γιά νά σοκάρει: Μωρέ κοπέλι Σφακιανό ἴντα χεις μέσ τή βράκα; Δυό βολαράκια ζάχαρη Καί μιά μπουκάλα ράκα ( Καλῶς τονε ἀπού ρχεται μέ πέντε φύλλα βράκας καί πῶς δέν τήν κατούρησες στή στράτα κειά πού γλάκας; ( Σάν εἶπες γιά τή βράκα μου, σπολάτι τσ ἀφεδιᾶς σου, πούρι κειά μέσα βρίσκεται τό λαχταρᾶ ἡ καρδιά σου. Ἡ Κρητική φορεσιά μέ τήν ἐντυπωσιακή βράκα καί τήν πολλή γραφικότητα, ἔχει ἐγκαταλειφθεῖ ἀπό τόν περασμένο αἰῶνα. Ἐκτός ἀπό τό μεγάλο κόστος, εἶχε καί τά μειονεκτήματα, τό μεγάλο βάρος καί ὅτι εἶναι ἀνθυγιεινή. Σήμερα ἡ Κρητική βράκα τείνει νά γίνει μουσειακό εἶδος. Οἱ μόνοι πού φοροῦν ἀκόμη «βράκες» εἶναι οἱ χορευτές στά παραδοσιακά συγκροτήματα. Γλωσσάρι: χάρτζα = στολίδια νταγιαντίζω = ἀνέχομαι σπολάτι = ἄς είσαι καλά πούρι = ἄλλωστε 4 5 Φιλανθρωπία είναι

4 ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ γράφει η Μαρία Νεοφωτίστου Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε στην Ξάνθη, γιος του δικηγόρου Γεωργίου Χατζιδάκι, από τον Μύρθιο, Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου και της Αλίκης Αρβανιτίδου. Σύμφωνα με τον ίδιο κληρονόμησε από τη μητέρα του «όλους τους γρίφους που από παιδί μ' απασχολούν και μέχρι σήμερα κάνω προσπάθειες να τους λύσω. Χωρίς τους γρίφους της δεν θα 'μουν ποιητής...». Η μουσική του εκπαίδευση ξεκινά σε ηλικία τεσσάρων ετών και περιλαμβάνει μαθήματα πιάνου από την αρμενικής καταγωγής πιανίστρια Αλτουνιάν. Επεκτείνει τις μουσικές του γνώσεις παρακολουθώντας ανώτερα θεωρητικά μαθήματα με τον Μενέλαο Παλλάντιο, την περίοδο ενώ ξεκινά και σπουδές Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες όμως δεν θα ολοκληρώσει. Την ίδια περίοδο συνδέεται με άλλους καλλιτέχνες και διανοούμενους, μεταξύ των οποίων ο Νικος Γκάτσος, οι ποιητές Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης, Άγγελος Σικελιανός και ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης. Το 1960 του απονέμεται το βραβείο Οσκαρ για το τραγούδι Τα παιδιά του Πειραιά, από την ταινία του Ζυλ Ντασέν Ποτέ την Κυριακή, το οποίο συμπεριλαμβάνεται και στα δέκα εμπορικότερα τραγούδια του 20ου αιώνα. Ο ίδιος ο Χατζιδάκις, θεωρεί πως η ελαφρά μουσική του για τον κινηματογράφο του προσδίδει μια «ανεπιθύμητη λαϊκότητα» την οποία δεν αποδέχεται και φθάνει στο σημείο να αποκηρύξει μεγάλο μέρος της. Σημαντικός σταθμός στο έργο του Χατζιδάκι για το θέατρο αποτελεί ακόμα η παράσταση Οδός Ονείρων το 1962 σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολωμού και πρωταγωνιστή το Δημήτρη Χόρν. Η ηχογράφηση του μεγάλου ερωτικού το 1973 σηματοδοτεί την πιο ώριμη περίοδο στην μουσική του σταδιοδρομία ενώ η παρουσία του στο Τρίτο Πρόγραμμα αποτελεί μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς και ίσως την ποιοτικότερη περίοδο του ραδιοσταθμού. Το αφιέρωμα αυτού του μήνα ίσως είναι λίγο ανακόλουθο προς τον τίτλο της στήλης και εύλογα θα ξαφνιάσει τους αναγνώστες της. Ζητώ την επιείκεια και την κατανόηση σας για αυτό το ατόπημα αλλά η βαθιά αγάπη και εκτίμηση στην μουσική ιδιοφυία του, οπλίζει με θάρρος τη γράφουσα να επιχειρήσει αυτή την εξαίρεση. Όμως και τα δικά σας αισθήματα στο πρόσωπο του φαντάζομαι ότι είναι ανάλογα. Η προσφορά του στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας με τον μουσικό Αύγουστο ήταν τεράστια, ενώ η μελοποίηση της θεατρικής διασκευής του Καπεταν Μιχάλη δένει ιδανικά με το κείμενο και απογειώνει τον λόγο του Καζαντζάκη. Η αναφορά στο Μάνο Χατζιδάκι αυτό τον μήνα ας είναι ελάχιστος φόρος τιμής στην μνήμη του αφού στις 15 Ιουνίου συμπληρώθηκαν 16χρόνια από τον θάνατο του Υπήρξε μια μεγάλη μορφή της τέχνης, ένας δάσκαλος ζωής και ένας στοχαστής που με τα εύστοχα σχόλια του έδινε στα πράγματα την αληθινή τους διάσταση. Απευθύνθηκε σε μια γενιά Ελλήνων που τον αγάπησε πολύ γιατί με την μουσική του ονειρεύτηκε, οραματίστηκε αλλά και ένοιωσε να βιώνει το όραμα της βελτίωσης. Αξέχαστες φωνές που τραγούδησαν Μάνο Χατζιδάκι μας σύστησαν μια τρυφερή και ποιητική πλευρά της φύσης αφού έφεραν το αγέρι της θάλασσας της πλατιάς στα όνειρα, μας ταξίδεψαν στο φεγγάρι, στον ουρανό, στο βαθύ πέλαγος και στοίχειωσαν τις μουσικές μνήμες μας αφήνοντας ανεξίτηλο χνάρι στον πολιτισμό μας. Οι ρίζες μου βρίσκονται στην άνυδρη γη, για να μην ξεδιψάνε ποτέ και να μην ησυχάζουν Οδός Ονείρων στίχοι Μάνος Χατζιδάκις - μουσική Μάνος Χατζιδάκις Πρόλογος Γεια σας Ήρθα για να σας δείξω ο ίδιος την οδό ονείρων Δεν ξεχωρίζει Είναι ένας δρόμος σαν όλους τους άλλους δρόμους της Αθήνας Είναι ας πούμε ο δρόμος που κατοικούμε Μικρός, ασήμαντος, λυπημένος, τυραννικός μα κι απέραντα ευγενικός Έχει πολύ χώμα, πολλά παιδιά πολλές μητέρες μα και πολύ σιωπή Κι όλα σκεπασμένα από έναν τρυφερό μα κι αβάστακτο ουρανό Εδώ σ αυτόν τον δρόμο γεννιόνται και πεθαίνουν τα όνειρα τόσων παιδιών ίσαμε την στιγμή που η αναπνοή τους Θα ενωθεί με τ ανοιξιάτικο αεράκι του επιταφίου και θα χαθεί Όμως την νύχτα δεν τους πιάνει ο ύπνος Κι όταν δεν ονειρεύονται τραγουδούν επίλογος Εδώ τελειώνει η μουσική για την οδό ονείρων Εδώ τελειώνουν τα όνειρα που μου δανείσατε οι ίδιοι μια βραδυά δίχως να το γνωρίζετε Τώρα είναι αργά Κι όλοι οι φίλοι μου έχουν αποκοιμηθεί Εγώ αθεράπευτα πιστός σ αυτόν τον δρόμο θα ξαγρυπνήσω ως το πρωί για να μαζέψω τα καινούρια όνειρα που θα γεννήσετε Να τα φυλάξω και να σας τα ξαναδώσω μια άλλη φορά πάλι σε μουσική Καληνύχτα 6 7 Κάθε κήπος έχει μια φωλιά για τα πουλιά. Κάθε δρόμος έχει μια καρδιά για τα παιδιά. Μα κυρά μου εσύ, σαν τι να λες με την αυγή και κοιτάς τ' αστέρια που όλο πέφτουν σαν βροχή. Δως μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή, για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ' την αρχή. Κάθε σπίτι κρύβει λίγη αγάπη στη σιωπή. Μα ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπή. Αγάπη στον συνάνθρωπο

5 Καλοκαιρινά Καλέσματα Κολοκυθοκεφτέδες γράφει η Εμμανουέλα Μπαλτζάκη «Ένα ουζάκι στο Φαληράκι», έλεγε ένα παλιό άσμα. Αν οι νεότεροι δεν γνώρισαν το Φαληράκι όταν ήταν στα μεγαλεία του, ας αρκεστούν σε μια μπυρίτσα στις παραλίες του τόπου μας, στο μπαλκόνι ή στην αυλή του σπιτιού τους. Τα πρώτα καλοκαιρινά καλέσματα κλείνουν μέσα τους τις μυρωδιές της εποχής με φίνα, απλά και ανάλαφρα εδέσματα. Βγάζουμε τα τραπεζάκια, φτιάχνουμε πίτες, σαγανάκια, θαλασσομεζέδες, συνοδευόμενα με πονηρές σαλάτες και πίνουμε στην υγεία του καλοκαιριού ξορκίζοντας το Δου Νου Του και τις Τρόικες. Ας ξεχάσουμε λοιπόν τους πρωταγωνιστές της καθημερινότητας και ας μιλήσουμε για την αυτού μεγαλειότητα τα κολοκυθάκια, τις θεόπικρες μελιτζάνες που με το μαγικό μας ραβδί, θα τις μετατρέψουμε σε πραγματικό γλέντι νοστιμιάς. Τρίβουμε στον τρίφτη του κρεμμυδιού κολοκυθάκια και τα βάζουμε με λίγο αλάτι σε σουρωτήρι, και τα σφίγγουμε πολύ καλά με το χέρι, να φύγουν τα υγρά τους. Ανάλογα με την ποσότητα προσθέτουμε 1 αυγό, αλάτι, πιπέρι, 1 μεγάλο κρεμμύδι μαϊντανό, δυόσμο (προαιρετικά) και ανάλογα με την πυκνότητα του χυλού, προσθέτουμε 2 κουταλιές αλεύρι, ώστε να γίνει πυκνός. Με τη βοήθεια του κουταλιού ρίχνουμε σε καυτό λάδι και τηγανίζουμε τους κολοκυθοκεφτέδες. Για να απορροφηθεί το λάδι τους βάζουμε σε χαρτί κουζίνας. Τώρα τελευταία φτιάχνω τους κολοκυθοκεφτέδες στο φούρνο: τον προθερμαίνω στους 180 βαθμούς και αφού στρώσω λαδόκολλα στο ταψί τους ψήνω μέχρι να ροδίσουν. Πιστέψτε με είναι το ίδιο πεντανόστιμοι και ασφαλώς πιο υγιεινοί. Υλικά 2 κιλά πράσινα κολοκυθάκια, 2 φλ. φέτα τυρί τριμμένη, 2 αυγά, 2 φλ. Κασέρι, 1 ½ φλ. γάλα 1 ½ φλ. αλεύρι (που φουσκώνει μόνο του), 1 ½ φλ. Φρυγανιά, 1 ½ κουτ. ψιλοκομμένο δυόσμο,1 κουτ. λάδι, αλάτι και μπόλικο πιπεράκι Υλικά 5-10 φέτες ψωμί για τοστ (αφαιρούμε την κόρα) 5 φέτες τυρί για τοστ 2 κουτ. σούπας λάδι, 3 κουτ. σούπας μουστάρδα 2 κρεμμύδια σε φέτες 3 μεγάλες μελιτζάνες κομμένες σε κύβους 3 αυγά 1 φλ. γάλα 1 φλ. κασέρι 2 κουτ. μαϊντανό, αλάτι πιπέρι Κολοκυθόπιτα (της γιαγιάς μου) Εκτέλεση Σ ένα μπολ αναμιγνύουμε το γάλα, το αλεύρι, τα αυγά χτυπημένα, δυόσμο, λάδι, αλάτι και πιπέρι. Πιέζουμε τα κολοκυθάκια στο σουρωτήρι, ώσπου να βγάλουν τα υγρά τους, τα ρίχνουμε στο μπολ με τα άλλα υλικά και τα ανακατεύουμε καλά. Λαδώνουμε ένα ταψί, απλώνουμε στον πάτο άφθονη φρυγανιά, αδειάζουμε το μείγμα και πασπαλίζουμε την επιφάνεια με την υπόλοιπη φρυγανιά. Ψήνουμε την πίτα μας σε προθερμασμένο φούρνο για λεπτά στους 180 βαθμούς. Εναλλακτικά, αντί για φρυγανιά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σιμιγδάλι. Μελιτζάνες με τυρί στο φούρνο Εκτέλεση Βάζετε το λάδι να κάψει λίγο και ρίχνετε τα κρεμμύδια και τις μελιτζάνες να τσιριγαριστούν, μετά τη μουστάρδα, το μαϊντανό και το αλάτι. Τοποθετείτε τις φέτες ψωμιού σ ένα πυρέξ βουτυρωμένο και ρίχνετε το μείγμα. Σ ένα μπολ ανακατεύετε καλά την κρέμα γάλακτος, τα αυγά και τα τυριά (προσοχή στο αλάτισμα) και ρίχνετε το μείγμα στο πυρέξ. Ψηνετε στους 180 βαθμούς για 40 λεπτά. * μην ξεχάσετε να ξεπικρίσετε τις μελιτζάνες σε αλατισμένο νερό ή γάλα για 1 περίπου ώρα. Καλή σας όρεξη! 8 9 Θεάρεστη πράξη

6 5 Ιουνίου Ημέρα Περιβάλλοντος, ας Προβληματιστούμε Κάθε μέρα διαπιστώνεται ότι οι λίμνες, τα ποτάμια, ο ατμοσφαιρικός αέρας των πόλεων, και τα τρόφιμα ρυπαίνονται με αυξανόμενο ρυθμό. Αυτό παρατηρείται κύρια στις χώρες εκείνες όπου η βιομηχανική ανάπτυξη και η οικιστική πολιτική γίνεται χωρίς προγραμματισμό. Άλλος παράγοντας που συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση είναι το κέρδος, ανασταλτικό στοιχείο του οποίου είναι το σχετικά υψηλό κόστος καθαρισμού των αποβλήτων. Η ρύπανση είναι πρόβλημα που δημιουργήθηκε από την τεχνολογική πρόοδο και την βιομηχανική ανάπτυξη. Η τεχνολογία που αναπτύχθηκε δεν έπαιρνε υπόψη το πρόβλημα αυτό, και αυτό γιατί στην αρχή δεν ήταν ορατό και άμεσα επικίνδυνο. Η διορατικότητα πολλών επιστημόνων προσέκρουε στον παράγοντα κόστος και στον ως εκ τούτου συναγωνισμό των εταιριών. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο κόσμος των λεγόμενων βιομηχανικά ανεπτυγμένων κρατών, να αρχίζει να αφυπνίζεται και να ενδιαφέρεται προς το τέλος της δεκαετίας του 60 παρόλο που κατά το παρελθόν είχαν συμβεί σε μεμονωμένες βιομηχανικές περιοχές σοβαρά ενδεικτικά επεισόδια. Σαν τέτοιο μπορεί να αναφερθεί το γεγονός της πεδιάδας του Meuse του Βελγίου, όπου πέθαναν το 1930 σε τρείς μέρες 63 άτομα που ήταν αριθμός δέκα φορές μεγαλύτερος από το συνηθισμένο. Σημαντικό γεγονός ήταν επίσης το επεισόδιο του Λονδίνου που συνέβη το 1952 όπου μέσα σε 4 μέρες πέθαναν άνθρωποι, περισσότεροι από τον κανονικό αριθμό. Οι θάνατοι αυτοί προέρχονται από την καπνομίχλη που σχηματίστηκε από το SO2 και την αιθάλη, προϊόντα καύσης του άνθρακα και του πετρελαίου. Οι τοξικολογικές και επιδημιολογικές, κατά τα τελευταία χρόνια, έδειξαν ότι πολλές από τις ασθένειες οφείλονται στη ρύπανση από χημικές ενώσεις του αέρα, του νερού, των τροφίμων και του περιβάλλοντος δουλειάς. γράφει η Πόπη Οικονομοπούλου Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στον εντοπισμό χημικών ενώσεων που προκαλούν καρκίνο. Από στατιστικές μελέτες διαπιστώθηκε ότι οι θάνατοι από καρκίνο αρχίζουν να παίρνουν μορφή επιδημίας. Έτσι παρατηρήθηκε ότι το 1900 ήταν 64 για άτομα και αποτελούσε το 4 % του συνόλου των θανάτων. Το 1976 ο αριθμός αυτός έγινε 76 και αποτελεί το 20% των θανάτων που προέρχονται από όλες τις αιτίες. Οι προβλέψεις για το μέλλον είναι, δυστυχώς, απαισιόδοξες. Η ρύπανση του περιβάλλοντος είναι μόνιμη και καθημερινή υπόθεση. Εκτός αυτού όμως υπάρχουν και δύο άλλες περιπτώσεις έντονης ρύπανσης. Σ αυτές υπάγεται η περίπτωση κατά την οποία έχουμε τα δηλητηριώδη νέφη που δημιουργούνται σε μεγάλες πόλεις, κατά περιόδους, καθώς επίσης και τα διάφορα ατυχήματα που συμβαίνουν από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Στα τελευταία περιλαμβάνεται το ατύχημα του Σεβέζο με τα πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα. Άλλα ατυχήματα μπορούν να θεωρηθούν η σύγκρουση ενός πετρελαιοφόρου, η ανατροπή ενός βυτιοφόρου με τοξικές ουσίες, η έκρηξη σε εργοστάσιο παραγωγής τοξικών ουσιών κ.λπ. Σαν ρύπανση λοιπόν, νοείτε κάθε μεταβολή στο περιβάλλον που έχει σαν αποτέλεσμα την αλλοίωση του και που μπορεί να επιφέρει άμεσα ή έμμεσα φθορά στον άνθρωπο, καθώς και στην υλική ή πολιτιστική του περιουσία. Σαν ρυπαντές θα αναφέρουμε ενώσεις χημικές που χρησιμοποιούνται σαν ζιζανιοκτόναεντομοκτόνα μυκητοκτόνα- ακαρεοκτόνα διαλυτικά - πρώτες ύλες- συντηρητικά ξύλου και ενώσεις χημικού καθαρισμού. Ας ευχηθούμε η επιστήμη να καταφέρει μέσα από την έρευνα τα επόμενα χρόνια να βελτιωθεί η καταστροφή του περιβάλλοντος, και γιατί όχι, να σταματήσει η ολική καταστροφή του οριστικά. Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο, αρκεί να συμβάλλουμε όλοι σε αυτό. Το μικρό λεξικό των γεύσεων γράφει η Ρέα - Ελευθερία Καρκαβάτσου Αυτό το μήνα μιλάμε για θαλασσινά και κρασί Αχινοί ταιριάζουν μ ένα Ασύρτικο από τη Σαντορίνη, αναδεικνύουν τη γεύση τους μ ένα αρχοντικό Riesling και κλέβουν την παράσταση με μια φίνα ροζέ σαμπάνια. Αστακός συνδυάζεται με λευκό κρασί περασμένο για λίγο από βαρέλι. Γαρίδες Οι φρέσκιες καλοτηγανισμένες γαρίδες ταιριάζουν μ ένα λευκό κρασί με καλή οξύτητα και ήπια αρώματα όπως μια Ρομπόλα ή Βηλάνα. Για τις ψιλές γαρίδες που βρίσκουμε στη Σύμη- χρειαζόμαστε ένα πιο έντονο κρασί όπως ένα συνδυασμό από Ασύρτικο και Αθήρι. Οι ψητές γαρίδες, είναι εξαιρετικές με ελαφρώς αρωματικά δροσερά λευκά κρασιά. Οι γαρίδες σαγανάκι με σάλτσα ντομάτας και τυρί, ταιριάζουν μ ένα ροζέ κρασί ενώ οι γαρίδες με γλυκόξινη σάλτσα μ ένα ξηρό Μοσχάτο. Καλαμάρια Το τηγανιτό καλαμαράκι είναι θαυμάσιο όχι μόνο μ ένα ελαφρύ λευκό κρασί αλλά και με μια παγωμένη μπύρα. Αν το καλαμαράκι είναι γεμιστό με φέτα ή ανθότυρο το συνοδεύουμε μ ένα λευκό κρασί Sauvignon blanc ή Μαλβάζια (θα ελαφρύνει τη γεύση του τυριού στο στόμα). Αν η γέμιση έχει ρύζι, τότε κατευθυνόμαστε προς ένα λευκό Semilton. Αν η γέμιση του καλαμαριού έχει κουκουνάρι και σταφίδες, τότε ο ιδανικός συνδυασμός είναι το Gewurztraminer. Καραβίδες Οι φρέσκιες καραβίδες που ψήνονται στα κάρβουνα συνοδεύονται μ ένα λευκό κρασί που έχει περάσει από βαρέλι. Για ένα ριζότο με καραβίδες επιλέγουμε και πάλι λευκό κρασί. Ανάλογα με τα υλικά ή τα μυρωδικά που χρησιμοποιούμε, επιλέγουμε ένα αρωματικό Sauvignon blanc αν το ριζότο περιέχει πολλά μυρωδικά-. Ενώ αν αφήνει τη γεύση της καραβίδας να κυριαρχήσει, τότε διαλέγουμε ένα λιγότερο έντονο όπως ένα Chardonnay. Πνευματική ανάταση

7 ΔΙΑΤΗΡΕΙΣΤΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΙΟΤΗ ΣΑΣ Από πολύ παλιά ο άνθρωπος προσπαθεί να βρει τα μαγικά φάρμακα που θα καταπολεμήσουν τα γηρατειά. Πολλοί ερευνητές έχουν κάνει πειράματα και πολλές βιομηχανίες φαρμάκων παρασκευάζουν σκευάσματα που βοηθούν στην ανανέωση Ομοιοπαθητική Είναι μια μέθοδος θεραπείας διαφόρων ασθενειών με φυσικά φάρμακα. Εφαρμόστηκε πρώτα από τον Ιπποκράτη. Προσεγγίζει τον άνθρωπο στην ολότητα του. Επιδρά στο πνευματικό, ψυχικό και σωματικό επίπεδο. Ο στόχος του ομοιοπαθητικού φαρμάκου είναι να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα έτσι ώστε να καταπολεμήσει μόνο του τον νοσογόνο παράγοντα. Φυτοθεραπεία Η φυτοθεραπεία μοιάζει με την ομοιοπαθητική και χρησιμοποιεί ελιξίρια από άνθη για την αντιμετώπιση πλήθους ασθενειών. Κάθε άνθος αντιστοιχεί σε ένα ανθρώπινο χαρακτήρα. Καταπραΰνουν το σύνολο των ψυχοσωματικών ασθενειών. Τα αιθέρια έλαια των αρωματικών φυτών είναι φυτοθεραπευτικά φάρμακα με μεγάλη συγκέντρωση ενεργών συστατικών. Γι αυτό το λόγο πρέπει να λαμβάνονται με μεγάλη προσοχή, χωρίς να υπερβαίνουν την συνιστώμενη γράφει η Έλλη Παπαχατζάκη Αγγελιδακη δόση. Έχουν ηρεμιστικές ιδιότητες και βοηθούν στην αντιμετώπιση ήπιων διαταραχών του νευρικού συστήματος. Τελομεράση Τα τελομερίδια αποτελούν τμήμα του DNA του κυττάρου, βρίσκονται στα χρωματοσώματα και παίζουν ρόλο στην διαίρεση των κυττάρων. Το Τελομερίδιο είναι το ρολόι που ρυθμίζει πόσες φορές θα διαιρεθεί το κύτταρο, είναι δηλαδή παράγοντας αναζωογόνησης και αναγέννησης των κυττάρων. Οι επιστήμονες σε πειράματα διαπίστωσαν ότι η τελομεράση διόρθωσε τις φθορές των τελομεριδίων και η διάρκεια ζωής τους αυξήθηκε κατά πολύ. Από πρακτικής άποψης σε λίγα χρόνια οι επιστήμονες θα μπορούν να παίρνουν γηρασμένα κύτταρα, να προσθέτουν τελομεράση και να τα ξαναεισάγουν υγιή στον ανθρώπινο οργανισμό. Τα κύτταρα του δέρματος παραδείγματος χάριν, όταν μπαίνουν στην διαδικασία της γήρανσης παράγουν ένα ένζυμο το οποίο αποικοδομεί το κολλαγόνο με αποτέλεσμα να εμφανίζονται οι ρυτίδες. Εάν πάρουμε κύτταρα του συνδετικού ιστού και τους δώσουμε την δυνατότητα με την τελομεράση να διαιρούνται και στη συνέχεια τα επανεισάγουμε στο δέρμα γηρασμένων ατόμων, θα έχουμε μια ανεξάντλητη πηγή νέων κυττάρων με αποτέλεσμα την ανανέωση του δέρματος. συνεχίζεται... Ημέρα του Πατέρα Εφέτος η 20 Ιουνίου, είναι αφιερωμένη στην Ημέρα του Πατέρα, η οποία καθιερώθηκε στην Αμερική από το έτος 1910 και σιγά σιγά εξαπλώθηκε σ όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με έρευνα σε αγόρια διάφορων ηλικιών που έγινε στην Αμερική για την Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα, και στην ερώτηση για το ρόλο του στη ζωή τους οι απαντήσεις συνοψίστηκαν ως εξής: 6 χρονών: ο πατέρας μου τα ξέρει όλα 10 χρονών: ο πατέρας μου ξέρει αρκετά 15 χρονών: ο πατέρας μου δεν ξέρει τίποτα 20 χρονών: ο πατέρας μου κάτι ξέρει 30 χρονών: ο πατέρας μου έχει σωστή κρίση 40 χρονών: ο πατέρας μου ξέρει περισσότερα από εμένα 50 χρονών: ο πατέρας μου θυμάται πολλά 60 χρονών: ο πατέρας μου έπαιρνε πάντα σωστές αποφάσεις 70 χρονών: μακάρι να ζούσε και να έπαιρνα τη γνώμη του Ψυχική αγαλλίαση

8 Ιούνιος 2010 Ήσουν τόσο μακριά που άκουγες τα πάντα. Χάδι δεν θυμάμαι ποτέ να πήρα, μα θυμάμαι της ματιάς σου το αγκάλιασμα. Χρόνια Πολλά Πατέρα!!!

9 ΠΑΤΑΓΟΝΙΑ συνέχεια από προηγούμενο γράφει η Μάρω Τσιριγωτάκη Κατά τη διάρκεια του συναρπαστικού ταξιδιού μας στην Παταγονία, επιβιβαστήκαμε σε καταμαράν, διασχίσαμε την λίμνη Αρτζεντίνο και φτάσαμε στην βορειοδυτική πλευρά της λίμνης κοντά στην οροσειρά των Άνδεων. Εκεί είχαμε άλλη μια συγκλονιστική εμπειρία. Αυτή τη φορά επισκεφτήκαμε τον μεγαλύτερο παγετώνα της Νοτίου Αμερικής τον Ουψάλα. Έχει μήκος 60 km, πλάτος 10 km και ύψος μέτρα. Μέσα στην λίμνη αποκομμένα απ τον μεγάλο παγετώνα υπήρχαν τεράστια κομμάτια πάγου σε φανταστικά γαλάζια και μπλε χρώματα. Το θέαμα έκοβε την ανάσα και το απόγευμα επιστρέψαμε στο ΕΛ ΚΑΛΑΦΑΤΕ με την ψυχή, το μυαλό και τα μάτια γεμάτα από ονειρικές εικόνες. Τις επόμενες μέρες επισκεφτήκαμε τρείς ακόμη μικρές πόλεις στις οποίες φτάσαμε μέσα από πανέμορφα ορεινά τοπία. Η πιο όμορφη και πιο εντυπωσιακή πόλη είναι το Μπαριλότσε επονομαζόμενο και «Ελβετία της Νοτίου Αμερικής» Είναι κτισμένο στις όχθες της λίμνης Nahuel Huapi (Ναχουέλ Χουάπι) στις ειδυλλιακές πλαγιές των Άνδεων. Και μια γλυκιά πληροφορία. Το Μπαριλότσε είναι φημισμένο για τις σοκολάτες του. Το οδοιπορικό στην Παταγονία τελείωσε όταν φτάσαμε στα σύνορα με την Χιλή, αφού ζήσαμε μιαν ακόμα συναρπαστική μέρα στην καρδιά των Άνδεων μέσα σε πυκνά δάση, λίμνες, θαυμάσαμε καταρράκτες και νεφοσκέπαστες βουνοκορφές. Η Παταγονία είναι ένας τόπος χωρίς μουσεία, ουρανοξύστες, σύγχρονους αυτοκινητόδρομους, κάστρα, πύργους, οικοδομές που παραπέμπουν σε παλιές ευρωπαϊκές πόλεις, χωρίς νυκτερινή ζωή. Το μεγαλύτερο μέρος είναι στέπα όπου βόσκουν κοπάδια από αγελάδες και πρόβατα παρέα με την άγρια ζωή, Είναι ένας τόπος που ο σύγχρονος πολιτισμός έχει αγγίξει ελάχιστα και η πρώτη εντύπωση είναι ότι ο τόπος αυτός βρίσκεται μακριά από τον Θεό. Όμως η εντύπωση αυτή είναι απατηλή. Όταν τον γνωρίσεις καλύτερα καταλαβαίνεις ότι το οδοιπορικό στην Παταγονία είναι ένα προσκύνημα στη φύση, ένα προσκύνημα στα θαύματα που έκανε ο Θεός και όχι ο άνθρωπος. Στήλη Βιβλίου... γράφει η Μαρία Ρουσοχατζάκη Το Σάββατο, στις 05/06/2010, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, ο Δήμος Ηρακλείου μαζί με άλλους φορείς συνδιοργάνωσε εκδήλωση, ώστε να ενημερωθεί το κακό, για όλες τις συνιστώσες που σχετίζονται με το περιβάλλον. Στα πλαίσια της ημέρας αυτής μοιράστηκαν φυλλάδια και έντυπο υλικό, όπως το οικολογικό παραμύθι με τίτλο «τα δύο καρδερίνια, ο Ντρούλης και η Τούλα, καλούν σε σύνοδο τα πουλιά του κόσμου, για να σώσουν το περιβάλλον». Σε αυτό το βιβλίο πρόκειται για δύο καρδερίνια, τον Ντρούλη και την Τούλα, που παίρνουν πρωτοβουλία να κινητοποιήσουν τα πουλιά για να σώσουν το περιβάλλον, από την καταστροφή, στην οποία φαίνεται να το οδηγούν οι άνθρωποι. Δύο μικρά πουλιά που ξεκινούν και πραγματοποιούν μια μεγάλη προσπάθεια, δείχνοντας πως, όταν το πάρουμε απόφαση, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά, αρκεί να κινητοποιηθούμε και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας! Δείχνοντας πως, αν και «μικρός», μπορείς να καταφέρεις κάτι «μεγάλο»! Μια τρυφερή ιστορία, που απλά και κατανοητά, μπορεί να μάθει στα παιδιά, από το προνήπιο και το νήπιο μέχρι και την Τρίτη και Τετάρτη Δημοτικού, χρήσιμες πληροφορίες και τρόπους να κάνουν, και τα ίδια, κάτι ουσιαστικό για τον κόσμο μας. Σ αυτό το βιβλίο, τα παιδιά μπορούν να δουν σκίτσα πουλιών, φτιαγμένα με ξυλομπογιές και με τρόπο κοντά στην παιδική αντίληψη και στο παιδικό χέρι, που θέλουμε να τολμά να πιάνει μολύβι και να ζωγραφίζει, να βάζει χρώμα και να μπαίνει στη διαδικασία του «σκέφτομαι και ζωγραφίζω», (που είναι κοντά σ αυτήν του «σκέφτομαι και λέω»), και να προετοιμάζει έτσι το «σκέφτομαι και γράφω», δηλαδή την γραπτή αποτύπωση της σκέψης και της εμπειρίας Κοινωνική προσφορά

10 Βάλε Συναγερμό! γράφει η Μάγια Βαρανάκη Στις μέρες μας τα συστήματα ασφαλείας αποτελούν τον πλέον απαραίτητο εξοπλισμό για αυτοκίνητα, καταστήματα, σπίτια η άλλα πολύτιμα αντικείμενα. Κλειδαριές ασφαλείας, θωρακισμένες πόρτες, συναγερμοί, κάμερες και άλλα σύγχρονα μέσα επιστρατεύονται για να επισημάνουν κάθε ύποπτη κίνηση γύρω από τον ελεγχόμενο χώρο και να προστατεύσουν τον ιδιοκτήτη από τον κίνδυνο κλοπής η άλλης φθοράς της περιουσίας του. Είναι εντυπωσιακή η επιμέλεια και το ενδιαφέρον που δείχνουν οι άνθρωποι για να προστατέψουν πράγματα που, όσο μεγάλη αξία και αν έχουν δεν παύουν να είναι φθαρτά και υλικά. Κι ενώ για όλα φροντίζουμε, όλα προσπαθούμε να τα ασφαλίσουμε, ξεχνούμε το πολυτιμότερο αγαθό, που μόνο αυτό αξίζει περισσότερο από όλα στον κόσμο. Ποιο είναι αυτό Η ψυχή μας. Είναι αλήθεια. Συχνά την ψυχή μας την αφήνουμε απροστάτευτη. Εκτεθειμένη σε ποικίλους κινδύνους και πειρασμούς. Την εγκαταλείπουμε αβοήθητη, εύκολη λεία στον παμπόνηρο εχθρό, τον διάβολο. Πως μπορούμε λοιπόν, να προφυλάξουμε την ψυχή μας, από τους πνευματικούς κινδύνους;. Ο μέγας Ιωάννης Χρυσόστομος μας συμβουλεύει να εγκαταστήσουμε φρουρούς να παραφυλάνε και στις πέντε εισόδους που διαθέτει το σπίτι της η ψυχής μας δηλαδή στις πέντε αισθήσεις μας. Οι θυρίδες αυτές της ψυχής μας είναι: η όραση, η ακοή, η όσφρηση, η γεύση και η αφή. Μοιάζουν λοιπόν οι πέντε αισθήσεις μας με μικρές πόρτες, που αν τις αφήσουμε ανοιχτές τότε θα εισβάλουν κλέφτες στο σπίτι της ψυχής μας και θα το λεηλατήσουν. Και συνεχίζει παρακάτω. Όταν συμβεί καμιά νεροποντή, οι δρόμοι πλημμυρίζουν και το νερό γίνεται ποτάμι ορμητικό παρασύροντας πέτρες, ξύλα, και ότι άλλο συναντήσει μπροστά του. Αλίμονο τότε στο σπίτι που δεν έχει καλά σφραγισμένες τις εισόδους του. Θα πλημμυρίσει από άχρηστα και περιττά αντικείμενα. Ας προσέξουμε λοιπόν και εμείς. Η αμαρτία γύρω μας έχει πλημμυρίσει τον κόσμο κι οι χείμαρροι της ανομίας έρχονται ορμητικά παρασύροντας μαζί της ένα σωρό σκουπίδια: αισχρά λόγια, άσεμνα τραγούδια, αμαρτωλά θεάματα και τόσα άλλα Γι αυτό οφείλουμε να ασφαλίσουμε πολύ καλά τον οίκο της ψυχής μας. Πως όμως θα ασφαλίσουμε τον οίκο της ψυχής μας; Τι σημαίνει να περιφρουρεί κάποιος τις αισθήσεις του. Να μην βλέπει και να μην ακούει; Όχι ασφαλώς, διότι τότε θα είναι σα να μην ζει στον κόσμο. Σημαίνει να κυριαρχεί στον εαυτό του και να μην δέχεται με καμία από τις αισθήσεις του οτιδήποτε προκλητικό και αμαρτωλό. Να μη δέχεται να ακούει λόγια άπρεπα και άσχημα, κατακρίσεις και συκοφαντίες. Να συγκρατεί την λαιμαργία του. Να επιδιώκει την ευωδία της αρετής. Γενικά όλα τα μέλη του σώματος του να τα θέτει στην θεία υπακοή κι όχι στην υπηρεσία της αμαρτίας. Χρειάζεται λοιπόν να βάλουμε συναγερμό. Ουσιαστικά χρειάζεται να ενεργοποιήσουμε το συναγερμό που διαθέτει κάθε άνθρωπος: τη συνείδηση. Αυτή θα μας προειδοποιεί κάθε φορά που το ορμητικό ρεύμα της αμαρτίας εισβάλει στην ψυχή μας. Αρκεί εμείς να διατηρούμε άγρυπνη την προσοχή μας, να βρισκόμαστε σε διαρκή εγρήγορση και να ακούμε τη φωνή της συνειδήσεως μας όταν αυτή χτυπά συναγερμό. Η φύλαξη των αισθήσεων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι όμως απαραίτητη αν πράγματι ποθούμε να διατηρούμε καθαρή και αγνή την ψυχή μας. Μέσα μας ας αντηχεί η θεόπνευστος προτροπή του αποστόλου Παύλου: «Το λοιπόν αδελφοί, όσα εστί αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, ει τις αρετή, και ει τις έπαινος, ταύτα λογίζεσθε». Μπάομπαμπ Ένα δέντρο θαύμα γράφει η Μαίρη Παχιαδάκη Το μπάομπαμπ είναι ένα αλλόκοτο δέντρο, που φύεται στις ξηρές περιοχές της Μαδαγασκάρης της Αμερικής και της Αυστραλίας. Το ονομάζουν, «δέντρο της ζωής», «αδανσονία» ή «ανάποδο δέντρο», γιατί τα περίεργα κλαδιά του βγάζουν ρίζες στις κορυφές τους. Το ύψος του φτάνει τα 30 μέτρα και η διάμετρος του κορμού του, ξεπερνά τα 10 μέτρα. Είναι ένα δέντρο σχετικά κοντόχοντρο, είναι αυτοφυές και δύσκολα αναπαράγεται. Λέγεται, ότι το μπάομπαμπ είναι ένα από τα εξαιρετικά θαύματα της γης, και μπορεί να ζήσει πάνω από 5000 χρόνια! Το εκπληκτικό είναι ότι το δέντρο αυτό αποθηκεύει στον κορμό του τεράστιες ποσότητες νερού, πράγμα που σημαίνει πως, εκτός από τη δική του επιβίωση βοηθά να επιβιώσουν άνθρωποι και ζώα. Η αξιοποίηση των αποθεμάτων νερού μπορεί να φτάσει έως και λίτρα, είναι δε μια διαρκής πηγή και μια δροσερή ανάσα ζωής στις άνυδρες περιοχές όπου αναπτύσσεται. Μέσα στις τεράστιες κουφάλες των «σπλάχνων» του φιλοξενεί κάθε είδους ζωής. Το δέντρο αυτό, έγινε παγκοσμίως γνωστό από το μυθιστόρημα: «Ο Μικρός Πρίγκιπας», του Αντουάν Εξυπερύ. Κομμάτια από τον κορμό και τα κλαδιά του χρησιμοποιούνται από τους ιθαγενείς για να φτιάξουν σχοινιά, δίχτυα ψαρέματος, καθώς και τροφή για αιγοπρόβατα και αγελάδες. Τα φύλλα του μπάομπαμπ, έχουν θεραπευτικές ιδιότητες, σχεδόν για τα πάντα, όπως μαλάρια, άσθμα, πονοκεφάλους, πονόδοντους, μολύνσεις και γενικά οι χυμοί του βοηθούν στο ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου. Τα φρούτα του, που είναι κάτασπρα και μοιάζουν με μικρά πεπόνια, είναι πλούσια σε βιταμίνες και έχουν τη γεύση του πορτοκαλιού. Μόλις το 2008 οι επιστήμονες ανακάλυψαν ή μάλλον επιβεβαίωσαν τις εκπληκτικές ιδιότητες αυτού του θαυματουργού δέντρου που υπολογίζουν πως θα σώσει τον κόσμο από τον υποσιτισμό. Σήμερα, χάρη στην απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Επιτροπής φυσικών πόρων, οι Ευρωπαίοι θα μπορούν πλέον να απολαύσουν τα οφέλη του αφού θα εισάγονται οι καρποί του, που θα χρησιμοποιηθούν σαν βελτιωτικά γεύσης στους χυμούς και στα πάσης φύσεως αρτοσκευάσματα. Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία, είναι η ωφέλεια που θα έχουν οι Αφρικανικοί πληθυσμοί που λιμοκτονούν, καθώς θα αποκτήσουν εισόδημα από ένα ανέλπιστο προϊόν που θα βοηθήσει να επιζήσουν πάνω από οικογένειες. Ατομική ικανοποίηση

11 Η Ψυχολογία των Χρωμάτων γράφει η Αγορίτσα Μαγγίπα Τα χρώματα στην ζωή μας δηλώνουν την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε την στιγμή που τα χρησιμοποιούμε. Ανάλογα επηρεάζουν και την κατάστασή μας όταν τα βλέπουμε. Για παράδειγμα όταν δούμε κάτι σε ροζ χρώμα θα μας κάνει να σκεφτούμε κάτι αγνό ή κάτι κοριτσίστικο, ενώ το μαύρο θα μας κάνει να σκεφτούμε πένθος και θλίψη. Ψυχολόγοι έχουν μελετήσει την επιρροή και τη σημασία των χρωμάτων για τους ανθρώπους, καθώς και κάποια χαρακτηριστικά που προσδίδονται σε αυτούς βάσει των χρωμάτων που επιλέγουν. Παρακάτω δίνω τα βασικότερα χρώματα και τι αντιπροσωπεύουν. Κόκκινο: Το χρώμα κόκκινο αντιπροσωπεύει την αλήθεια, τη δύναμη, το θάρρος, τον ενθουσιασμό, τη δημιουργική ενέργεια, την επιθυμία, τη δύναμη, την ταχύτητα, το πάθος, την αγάπη, τη σφοδρή επιθυμία, το φύλο, αλλά και την επιθετικότητα, τον κίνδυνο, τη θερμότητα και πυρκαγιά. Αντιπροσωπεύει όλα τα πράγματα έντονα και εμπαθή. Ροζ: Ροζ σημαίνει ρομαντισμός, γοητεία, ομορφιά, γλυκύτητα, θηλυκότητα, τρυφερότητα, ηρεμία, ασφάλεια και ζεστασιά. Θυμίζει λιχουδιά αλλά και καθαριότητα. Είναι το χρώμα που ηρεμεί και αντιπροσωπευτικό για τον διαισθητικό, περίπλοκο, καλοαναθρεμμένο και το μη βίαιο άνθρωπο. Πορτοκαλί: Ένα χρώμα που δείχνει ζεστασιά, ενέργεια, ισορροπία, ενθουσιασμό, δημιουργικότητα, θάρρος, χαρά, και την αγάπη των ανθρώπων. Δείχνει όμως και άνθρωπο που είναι επιδεικτικός, επεκτατικός, εξωστρεφής και που απαιτεί την προσοχής. Κίτρινο: Το χρώμα κίτρινο μας δείχνει αυθεντικότητα, αισιοδοξία, επινοητικότητα, χαρά, ευτυχία, ευθυμία, ελπίδα και ενέργεια. Μας δείχνει άνθρωπο που είναι ιδεαλιστικός, δημιουργικός, καλλιτεχνικός, πνευματικός, διάνοια, αγαπά τη γνώση και τη φιλοσοφία. Το κίτρινο αντιπροσωπεύει το φως, τον ήλιο και το καλοκαίρι. Πράσινο: Πράσινο σημαίνει υγεία, πλούτος (χρήματα), ελπίδα, αφθονία, γενναιοδωρία, πίστη, ηρεμία, ανανέωση, γονιμότητα, ζωή, ενέργεια, καλή τύχη, φρεσκάδα, δροσιά. Αντιπροσωπεύει την άνοιξη, τη φύση, το περιβάλλον και τη νεολαία. Τέλος, το πράσινο δείχνει άνθρωπο με συμπόνια και σθένος. Συνεχίζεται. Εθελοντισμός και Ηράκλειο Στη σύγχρονη τεχνοκρατούμενη κοινωνία με τους ξέφρενους και αγχωτικούς ρυθμούς ζωής, με τους ανάλγητους νόμους της αγοράς, με τις στυγνές οικονομικές συνδιαλλαγές και με την άμβλυνση των ηθικών φραγμών, η έννοια του ανθρωπισμού έχει παραμεριστεί στην καρδιά και στο νου στην πλειονότητα των σύγχρονων ανθρώπων. Ο εθελοντισμός είναι μια έκφραση ανθρωπισμού, που εν μέρει βελτιώνει την προαναφερθείσα κακή εικόνα της σύγχρονης κοινωνίας. Ο εθελοντισμός είναι η αυθόρμητη, ενσυνείδητη και ανιδιοτελής προσφορά, ανθρώπινης ενέργειας, για τη θεραπεία της ανάγκης του πλησίον. Ο εθελοντισμός παρέχει βοήθεια και παράγει αγαθά, που το κράτος ή οι τοπικοί άρχοντες, αδυνατούν να προσφέρουν σε επαρκή ποσότητα και ποιότητα, αλλά και ο ιδιωτικός τομέας δεν επιθυμεί να τα διαθέσει, επειδή τα περιθώρια κέρδους δεν είναι ικανοποιητικά. Ο εθελοντισμός είναι ένας ενεργός και δυναμικός τρόπος συμμετοχής και παρέμβασης στα κοινά, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων. Ο εθελοντισμός ξεκινά από την καρδιά και έχει σαν κινητήρια δύναμη την αγάπη του εθελοντή για τον πάσχοντα. Ο εθελοντής προσφέρει τον εαυτό του, αλλά και όλες του τις δυνάμεις στην υπηρεσία του πάσχοντα συνανθρώπου του χωρίς, να ζητάει αμοιβή. Προσφέρει οικονομική βοήθεια, προσφέρει κάθε είδους συμπαράσταση, προσφέρει τη γνώση του, προσφέρει λίγο από τον ελεύθερο χρόνο του, προσφέρει λίγη αγάπη. Η προσφορά εθελοντικής υπηρεσίας έχει πολλές μορφές δράσης: Συνοδεία, βοήθεια στο σπίτι, εμψύχωση, πρόληψη, περίθαλψη, επανένταξη, ψυχαγωγία, δωρεά αίματος, υγειονομικές φροντίδες, τηλεφωνική ακρόαση και πολλά άλλα. Ο εθελοντής προέρχεται από οποιοδήποτε γράφει ο Μιχάλης Καραταράκης κοινωνικο-οικονομικό στρώμα. Μπορεί να είναι οποιασδήποτε ηλικίας, οποιασδήποτε οικονομικής κατάστασης, ακαδημαϊκής μόρφωσης και επαγγελματικής ιδιότητας. Επομένως όλοι οι πολίτες μπορεί να είναι υποψήφιοι εθελοντές. Ο εθελοντής συνδυάζει τον έρωτα του ερασιτέχνη, τη συνέπεια του επαγγελματία, τη πειθαρχία του στρατιώτη και την ανιδιοτέλεια του ανώτερου ανθρώπου. Τι είναι, άραγε, αυτό που οδηγεί τον εθελοντή στη δράση του; Η απάντηση βρίσκεται στα λόγια του Albert Schweitzer: «Οι μόνοι ανάμεσά μας που θα ναι στ αλήθεια ευτυχισμένοι, είναι αυτοί που θα χουν ψάξει και θα έχουν βρει τρόπους να βοηθούν τους άλλους». Οι εθελοντές είναι συνήθως οργανωμένοι σε Συλλόγους, σε επιτροπές, σε συνδέσμους, σε δίκτυα ανάλογα με τις ευαισθησίες και τα ενδιαφέροντά τους. Στην πόλη μας έχει αναπτυχθεί ένα ισχυρό εθελοντικό κίνημα.: Εθελοντικές οργανώσεις, Σύλλογοι, Σωματεία, Σύνδεσμοι, Πολιτιστικές ομάδες νέων, Φοιτητών δραστηριοποιούνται σε όλα τα διαμερίσματα και τις γειτονιές του Ηρακλείου. Οι εθελοντές αυτοί θα μπορούσαν να παίξουν ένα πάρα πολύ σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική ανάπτυξη της πόλης, αν οι άρχοντές μας είχαν αντιληφθεί την δυναμική του εθελοντισμού και την αξιοποιούσαν. Δυστυχώς, για τους άρχοντες, οι εθελοντές είναι ελεύθεροι άνθρωποι, με δική τους γνώμη και άποψη. Οι άρχοντές μας όμως θέλουν να συνεργάζονται με ανθρώπους που λένε «Ναι σε όλα» οπότε!!! Παρ όλα αυτά οι συμπολίτες εθελοντές προσφέρουν πολλά. Ενδεικτικά αναφέρω: τα Σωματεία «Ζωοδόχο Πηγή», τον «Σύνδεσμο Μελών Γυναικείων Σωματείων», την «Βικέλεια Μορφωτική Εταιρεία» κ.α.. Είναι σημαντικές οι δραστηριότητές τους και είναι άξιοι επαίνου και συγχαρητηρίων για την προσφορά τους στη κοινωνία, για την αγάπη τους στο πάσχοντα συνάνθρωπο και για το ενδιαφέρον τους για τα προβλήματα που αφορούν στην πόλη μας. Πάταξη εγωισμού

12 ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΕΛΟΣ! γράφει η Σμαρώ Σταφυλάκη ΜΕΙΩΣΤΕ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΤΕ ΞΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ συνέχεια προηγουμένων ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΑΝΤΙ- ΚΕΙΜΕΝΑ Ανακυκλώστε,η χαρίστε σε φιλανθρωπικά καταστήματα, ιδρύματα, παζάρια, κ.λπ. ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΑ ανακυκλώστε μαζί με εφημερίδες και περιοδικά. ΔΙΣΚΟΙ, ΚΑΣΕΤΕΣ ανακυκλώστε, η χαρίστε σε φιλανθρωπικά καταστήματα όσα είναι σε καλή κατάσταση. ΔΟΧΕΙΑ ΠΑΓΩΤΟΥ Υπάρχουν πολλοί τρόποι να τα ξαναχρησιμοποιήσετε, όπως για παράδειγμα ως δοχεία αποθήκευσης και κατάψυξης τροφίμων. Ανακυκλώστε, αν είναι δυνατόν επικοινωνήστε με τις υπηρεσίες ανακύκλωσης του δήμου. ΕΙΔΗ ΥΓΙΕΙΝΗΣ Ξαναχρησιμοποιήστε. Οι νιπτήρες, οι σωλήνες, ακόμα και οι τουαλέτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως γλάστρες για τα φυτά σας. Σε νιπτήρες που θα βγάλετε στον κήπο σας μπορείτε να καλλιεργήσετε μέντα η άλλα φυτά που έχουν την τάση να εξαπλώνονται. Πουλήστε η χαρίστε: Βάλτε αγγελίες στην τοπική εφημερίδα, πουλήστε τα σε μάντρες με υλικά οικοδομής η δώστε τα στα κέντρα ανακύκλωσης. ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΑΠΟΘΗΚΗΣ/ΣΟΦΙΤΑΣ Σκεφτείτε πρώτα! Τι μπορείτε να πουλήσετε, να χαρίσετε η να ανακυκλώσετε; Απευθυνθείτε σε τοπικά φιλανθρωπικά ιδρύματα, εκκλησίες κ.λπ. ΕΝΕΡΓΕΙΑ Η ηλιακή ενέργεια που φτάνει καθημερινά στη Γη είναι περισσότερη απο όση θα κατανάλωναν τα 5,9 δις πληθυσμού του πλανήτη σε 27 χρόνια. Μειώστε την κατανάλωση ενέργειας: εξοικονομήστε χρήματα μακροπρόθεσμα και βάλτε τη σφραγίδα σας στον πλανήτη. Βλ. Αν ο καθένας από μας αγόραζε εστω και μια οικολογική λάμπα, θα μπορούσαμε να κλεἰσουμε ένα σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα η επικοινωνήστε με την εταιρεία ηλεκτροδότησης. Ημέρα της Γης το τελευταίο Σάββατο του Μαρτίου. ΕΝΟΙΚΙΑΣΗ Αν χρειάζεστε κάτι μόνο περιστασιακά, γιατί να μην το νοικιάσετε αντί να πρέπει να το αγοράσετε, να το συντηρείτε, να το αποθηκεύετε και τελικά να το πετάξετε στα σκουπίδια; ΕΠΙΠΛΑ Επικοινωνήστε με το πρόγραμμα ανακύκλωσης επίπλων η τις κοινωνικές υπηρεσίες της περιοχής σας. Βάλτε μια αγγελία στην τοπική εφημερίδα για να πουλήσετε τα παλιά σας έπιπλα. Οι μαραγκοί και οι ταπετσέρηδες ενδιαφέρονται για καλά κομμάτια, πάνω στα οποία θα εξασκούνται οι μαθητευόμενοι τους. Ο δήμος σας μπορεί να έχει ήδη οργανώσει η να ενδιαφέρεται να οργανώσει προγράμματα συλλογής «άχρηστων κι ογκωδών ειδών σπιτιού». Πουλήστε σε παλαιοπώλες ΕΡΓΑΛΕΙΑ Μπορείτε να τα πουλήσετε σε παζάρι η λαϊκές αγορές. Χαρίστε: Υπάρχουν αρκετές μη κυβερνητικές οργανώσεις που επιδιορθώνουν εργαλεία και τα στέλνουν σε αναπτυσσόμενες χώρες η υποβαθμισμένες περιοχές, καθώς ο άνθρωπος δεν μπορεί να δουλέψει χωρίς εργαλεία. συνεχίζεται ΔΑΙΑΒΣΕ ΤΟ ΓΗΡΟΓΡΑ! ΜΡΟΠΕΙΣ! Σνφμύωα με μια έυρενα στο Πισήναπιμετο του Κμτρπιαίζ, δεν πεαίζι ρλοό με τι σριεά ενίαι τοθοπημετένα να γταμάμρα σε μια λξέη, αεκρί το πώτρο και το ταελείτυο γάμμρα να ενίαι στωσή θσέη. Τα υλοπιόπα μροπούν να ενίαι σε τχίυες θιέεσς και μροπετίε να δαβαιάεστε τις λιεξές χρωίς πλβημόρα. Ατυό γνίταει γαιτί ο απρώνθονις εκέγλφοας δεν δαεβζιάι γάμρμα γάμρμα κθάε λξέη αλλά τη λξέη σαν σνύλοο. Ατίπτσυεο, ε; Χέρι βοηθείας στον πλησίον

13 Μουντιάλ Ένα κύπελλο, μια ιστορία Κανένα άλλο αθλητικό γεγονός, δεν αιχμαλωτίζει τόσο τη φαντασία του κόσμου, όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου FIFA (Federation Internationale de Football Association) που από την πρώτη διοργάνωσή του το έτος 1930, σηματοδοτήθηκε από δραματικές ανατροπές και στιγμές ανεπανάληπτες. Η ιστορία του Μουντιάλ, όπως ονομάστηκε, μας λέει πως η αρχική ιδέα προήλθε από τον τότε πρόεδρο της FIFA Ζιλ Ριμέ, ο οποίος παρατήρησε, ότι τα Ολυμπιακά τουρνουά ποδοσφαίρου, στα οποία συμμετείχαν μόνο ερασιτέχνες, είχαν πολύ μεγάλη ανταπόκριση. Η απόφαση της διοργάνωσης του Πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου με επαγγελματίες ποδοσφαιριστές βρήκε κατ αρχήν θετική απάντηση από 13 μόνον χώρες, οι Εθνικές ομάδες των οποίων δήλωσαν απλά συμμετοχή χωρίς προκριματικές διαδικασίες, με διοργανώτρια χώρα την Ουρουγουάη που κατά σύμπτωση το 1930 συμπλήρωνε έναν αιώνα από την ανεξαρτησία της. Σήμερα το Μουντιάλ, χαρακτηρίζεται ως η παγκόσμια γιορτή του ποδοσφαίρου που διοργανώνεται κάθε 4 χρόνια κερδίζοντας έδαφος με ταχείς ρυθμούς στα βλέμματα του κοινού σ όλο τον κόσμο από άντρες αλλά και από γυναίκες. Έτσι, παρά το πέρασμα τόσων χρόνων ο κύριος στόχος του Μουντιάλ είναι το υπερθέαμα αλλά και η κατάκτηση του απαστράπτοντος Χρυσού Τρόπαιου, το όνειρο και η φιλοδοξία κάθε ποδοσφαιριστή. γράφει η Μαίρη Παχιαδάκη Δυο χρόνια πριν την έναρξη του πρώτου Μουντιάλ οι κανόνες όριζαν ρητά, ότι θα έπρεπε να απονεμηθεί στους νικητές ένα τρόπαιο, αλλιώτικο και εντυπωσιακό. Γι αυτό και το παρήγγειλαν στον διάσημο Γάλλο γλύπτη Abel Lafleur να το φιλοτεχνήσει. Ωστόσο αυτό το μικρό τρόπαιο πέρασε από πολλές περιπέτειες και είχε άδοξο τέλος. Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου που για 12 χρόνια διεκόπει το Μουντιάλ, το τρόπαιο σώθηκε από τα χέρια των κατοχικών δυνάμεων από τον Αντιπρόεδρο της FIFA, ο οποίος το είχε κρύψει μέσα σ ένα κουτί των παπουτσιών κάτω από το κρεβάτι του. Του έμελλε όμως να εξαφανιστεί το έτος 1966, και μάλιστα κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ της Αγγλίας. Ύστερα από αρκετό καιρό, ανακαλύφθηκε από ένα σκύλο κάτω από ένα δέντρο όπου το είχαν θάψει οι κλέφτες. Το έτος 1983 το τρόπαιο κλάπηκε και πάλι από το Ρίο ντε Τζανέιρο, αλλά αυτή τη φορά οι ληστές το έλιωσαν. Μετά από αυτό το γεγονός, η Βραζιλιάνικη Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, η οποία είχε κερδίσει το δικαίωμα να κρατήσει το τρόπαιο, αφού για τρεις φορές είχε ανακηρυχτεί νικήτρια παρήγγειλε ένα νέο. Το αρχικό τρόπαιο, είχε ύψος 35 εκ. και βάρος 4 περίπου κιλών. Ήταν φτιαγμένο από καθαρό ασήμι επιχρυσωμένο, και η βάση του ήταν στολισμένη με ημιπολύτιμες πέτρες. Σε κάθε μια από τις τέσσερις πλευρές της ήταν χαραγμένο το όνομα Jules Rimet Cup (όνομα του εμπνευστή του). Καθώς το πρώτο τρόπαιο βρισκόταν πλέον στην μόνιμη κατοχή της Βραζιλίας, η FIFA το έτος 1974, προκήρυξε παγκόσμιο διαγωνισμό για τη δημιουργία νέου. Έτσι, η τελική επιλογή κατακυρώθηκε στη δημιουργία του Ιταλού καλλιτέχνη Silvio Gazzarigi, ο οποίος περιέγραψε το τρόπαιο " ως ένα σχήμα με γραμμές που αναβλύζουν από την βάση, αναπτύσσονται σαν έλικες και εκτείνονται για να δεχτούν τον κόσμο. Από το εκπληκτικά δυναμικό σώμα του γλυπτού, βγαίνουν οι φιγούρες δύο αθλητών κατά τη δυναμική στιγμή της νίκης..." Αυτό το καινούριο τρόπαιο, δεν επιτρέπεται τώρα πια να περάσει στην μόνιμη κατοχή καμίας χώρας, καθώς οι νέοι κανονισμοί δηλώνουν ότι αυτό θα παραμείνει στην δικαιοδοσία της FIFA. Απλά η νικήτρια χώρα θα κρατά ένα ακριβές αντίγραφο επιχρυσωμένο και θα παραμένει στην κατοχή της μέχρι την επόμενη διοργάνωση. Το αγαλματίδιο έχει ύψος 36 εκ., ζυγίζει γρ. και είναι φτιαγμένο από 18 καρατίων χρυσό Στη βάση του, υπάρχουν δύο ζώνες από μελαχίτη, ενώ στο κάτω μέρος είναι χαραγμένο το όνομα του νικητή από το 74 και μετά. Από το 1930 μέχρι σήμερα έχουν διεξαχθεί 18 πρωταθλήματα από τα οποία αναδείχτηκαν 7 διαφορετικοί νικητές. Ουρουγουάη (2) Ιταλία (3) Γαλλία (2) Βραζιλία (5) Γερμανία (3) Αγγλία (1) Αργεντινή (2) Είναι αλήθεια, πως οι στιγμές που έχει χαρίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο έχουν μείνει αξέχαστες στους λάτρεις και όχι μόνον του ποδοσφαίρου, καθώς σ αυτές τις διοργανώσεις έχουν παρελάσει οι άριστοι του αθλήματος απ όλο τον κόσμο, όπως ο Πελέ, ο Μαραντόνα, ο Πλατινί, ο Ρονάλντο κ.α. Μερικά από το γεγονότα που σφράγισαν το Μουντιάλ, είναι: Η Βραζιλία είναι η μόνη χώρα που έχει λάβει μέρος σε όλους τους τελικούς του Κυπέλλου. Ο Ρώσος O. Solenk πέτυχε 5 γκολ κατά την αναμέτρηση του αγώνα Ρωσία Καμερούν. Η Ουγγαρία έμεινε στην ιστορία του Μουντιάλ αφού πέτυχε 10-1 γκολ στην αναμέτρησή της με το Ελ Σαλβαδόρ, το Ο Πελέ πέτυχε το πρώτο του γκολ στο Μουντιάλ σε ηλικία 17 ετών. Ο ίδιος είναι και ο μοναδικός παίχτης που έχει κερδίσει 3 κύπελλα (1958, 1962, 1970). Η μικρή μας Ελλάδα έχει συμμετάσχει σε δύο τελικούς του Μουντιάλ. Εφέτος, η παγκόσμια φιέστα του ποδοσφαίρου φιλοξενείται στη Νότιο Αφρική από τις 11 Ιουνίου έως 11 Ιουλίου με τη συμμετοχή 32 χωρών από όλο τον κόσμο. Ανεκτίμητη αρετή

14 ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΘΕΛΟΝΤΗ ΑΙΜΟΔΟΤΗ ΑΠΟ ΤΟΝ «ΑΙΜΑΤΟΚΡΗΤΗ» Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντή Αιμοδότη, τη Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010, ο «Αιματοκρήτης» σε συνεργασία με τα 13ο και 42ο Δημοτικά Σχολεία Ηρακλείου, πραγματοποίησε εκδηλώσεις στο χώρο του σχολείου. Οι μικροί μαθητές ήταν οι πρωταγωνιστές σε αυτήν την προσπάθεια ευαισθητοποίησης. Εξάλλου, η σχολική χρονιά πλησίαζε προς το τέλος και η ατμόσφαιρα ήταν ήδη εορταστική. Τα παιδιά της πρώτης Δημοτικού ζωγράφισαν γράμματα και διασκέδασαν πολύ, όταν έπρεπε να σχηματιστεί ένα «πάζλ» που αποκάλυπτε το «14 ΙΟΥΝΙΟΥ- ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΘΕΛΟΝΤΗ ΑΙΜΟΔΟΤΗ». Οι μαθητές της δεύτερης τάξης γέμισαν την αυλή με μπαλόνια ενώ η τρίτη παρουσίασε δρώμενα με κατακόκκινες κορδέλες. Ένα πανέμορφο πανό με ευχές από τα τμήματα της τετάρτης και πολύχρωμες χειροτεχνίες από την πέμπτη τάξη μας εντυπωσίασαν όλους! Η έκτη παρουσίασε ένα μικρό σκετσάκι ενώ είχε ήδη αρχίσει να σχηματίζει το εξωτερικό «περίγραμμα» μιας σταγόνας η οποία «γεμίζε» με τα παιδιά που ενθουσιασμένα φώναζαν συνθήματα για την εθελοντική αιμοδοσία. Σε λίγα λεπτά, 360 παιδιά, ντυμένα με κόκκινα μπλουζάκια είχαν σχηματίσει ένα μωσαϊκό που φαινόταν από ψηλά σαν μια σταγόνα από αίμα. Με σύνθημα «Μια μικρή σταγόνα μπορεί να κάνει τη διαφορά» η φετινή εκδήλωση πραγματικά μας γέμισε αισιοδοξία και ζήσαμε για λίγο σε ένα διαφορετικό κλίμα από εκείνο του προβληματισμού για τις ανεπάρκειες του συστήματος εθελοντικής αιμοδοσίας στον τόπο μας. Από: Παγκρήτιο Σύνδεσμο Εθελοντών Αιμοδοτών και Δωρητών Οργάνων Σώματος ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩ- ΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ - ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2010 Όπως κάθε χρόνο εδώ και δεκαεπτά χρόνια συνεχώς κατά την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων και των καλοκαιρινών διακοπών, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός σε συνεργασία με τον Ερυθρό Σταυρό της Σερβίας διοργανώνει πρόγραμμα φιλοξενίας παιδιών ηλικίας 8-16 ετών από την γειτονική μας χώρα. Στο πρόγραμμα συμμετέχουν οικογένειες απ όλη την Ελλάδα, ένα μεγάλο ποσοστό από αυτές για πρώτη φορά. Το πρόγραμμα αυτό αφορά σε παιδιά τα οποία έχουν ζήσει την εμπειρία του πολέμου και των αποτελεσμάτων του και έχουν ανάγκη από αγάπη και οικογενειακή θαλπωρή. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα έχουν φιλοξενηθεί σε όλη την Ελλάδα, περίπου παιδιά. Την ευθύνη για την διοργάνωση του προγράμματος στην Ελλάδα έχει αποκλειστικά ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός. Πολύ σημαντική για την υλοποίηση του προγράμματος αυτού είναι η βοήθεια των Τοπικών Τμημάτων του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και των Δήμων οι οποίοι συμμετέχουν στο εν λόγω πρόγραμμα. Σίγουρα κανένα παιδί δεν αξίζει να μεγαλώνει χωρίς να χαμογελάει, να παίρνει αγάπη, να παίζει, να ονειρεύεται και γι αυτό θα πρέπει να βοηθήσουμε όλοι. Ας μην ξεχνάμε ότι, η προσφορά αγάπης στα παιδιά, είναι προσφορά αγάπης στην ίδια τη ζωή. Πληροφορίες: Μαραγκάκη Παγώνα, Περιφερειακό Τμήμα ΕΕΣ Ηρακλείου, τηλ.: Θεία επιταγή

15 ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ της τελευταίας σελίδας Πώς να τα εκατοστίσετε! Αν θέλετε να ζήσετε μέχρι τα 100 η και παραπάνω μην κάθεστε με τα χέρια σταυρωμένα. Αντί να εξασκήστε στο πως θα είστε γέροι η γριές (πως δηλαδή θα σέρνετε τα πόδια σας), σηκωθείτε, δείτε τη ζωή θετικά, αποκτήστε ενδιαφέροντα, και μην φθείρεστε. «Στις μέρες μας δεν υπάρχει λόγος ν ανησυχεί κανείς για τα γηρατειά του, πρέπει όμως ν ανησυχεί μήπως «σκουριάσει». Αυτά λέει ο 88αρης Τζ.Μπέρνς μουσικός με λαμπρή καριέρα στη σώου-μπίζ, διάσημος στις Η.Π.Α και συνεχίζει: «Γι αυτό κι εγώ κάνω γυμναστική, φροντίζω τον εαυτό μου και περπατάω πολύ. Σηκώνω το ένα πόδι και το βάζω μπροστά από το άλλο. Μετά σηκώνω το άλλο, το βάζω μπροστά στο πρώτο και πριν προλάβω να καταλάβω καλά-καλά τι μου συμβαίνει, περπατάω. Κάθε πρωί κάνω δυόμιση χιλιόμετρα, καθώς το περπάτημα είναι δωρεάν και σε λεπταίνει κιόλας! Εγώ σήμερα στα 88 μου χρόνια μπορώ να κάνω πολλά απ όσα δεν έκανα όταν ήμουν παλικάρι. Π.χ. σκέφτομαι θετικά. Η θεωρία μου, λέει, πως δεν υπάρχει λόγος να χολοσκάς για κάτι που είναι έξω από τον έλεγχό σου. Έτσι ακριβώς αισθάνομαι όταν το αεροπλάνο πέφτει σε κενά αέρος. Ο πιλότος πληρώνεται για να το κυβερνά. Ας ανησυχήσει λοιπόν αυτός για τα ανεβοκατεβάσματα. Όταν έκανα επίσης εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, πριν λίγα χρόνια, ήταν όλα έξω από τον δικό μου έλεγχο. Ήταν απλά υπόθεση του γιατρού, να νοιαστεί. Είμαι δραστήριος. Όταν οι άνθρωποι βγαίνουν στη σύνταξη διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο από την αλλαγή της ζωής τους. Σκέφτονται σαν γέροι, φέρονται σαν γέροι και όταν φτάσουν τα 70, τα έχουν καταφέρει. Επιτέλους είναι γέροι! Εγώ πάντως ξέρω πως δεν έβγαλα ούτε μια πεντάρα ξαπλωμένος στο κρεββάτι. Γι αυτό σηκωθείτε, βρείτε ένα χόμπι, φτιάξτε ένα λαχανόκηπο, ή βρείτε ένα ωραίο κορίτσι, θα σας κάνει καλό Εξαντλώ τα όρια μου. Επειδή δεν μπορώ να είμαι πια σύμβολο του σεξ, πάντα θυμάμαι, πως αφού δεν μπορώ να σταματήσω το χρόνο, δεν είμαι υποχρεωμένος να σκέφτομαι το ίδιο με τη γυναίκα μου που βγήκε στη σύνταξη φέτος και να βγω κι εγώ στη σύνταξη. Σκέφτομαι νεανικά. Κάνω σχέδια, βάζω στόχους για το μέλλον γιατί εκεί θα περάσω την υπόλοιπη ζωή μου. Λυπάμαι αυτούς που ζουν στο παρελθόν. Αν νομίζετε πως η ζωή τελείωσε και δεν έχετε πια που να πάτε σας συμβουλεύω να προχωράτε με πολύ μικρά βήματα γιατί έτσι θ αργήσετε να φτάσετε. Πιστέψτε με, εγώ δεν χαραμίζω τον καιρό μου να ξεφυλλίζοντας παλιά άλμπουμ. Προτιμώ να ερωτεύομαι μ αυτό που κάνω σήμερα. Χθες ήμουνα ερωτευμένος με τα πράγματα που έκανα χθες. Αυτό το ειδύλλιο όμως τέλειωσε κι αύριο αρχίζει ένα άλλο, καινούργιο. Ένα ρητό λέει, πως η ζωή αρχίζει στα 40. Σαχλαμάρες. Η ζωή αρχίζει κάθε πρωί που ξυπνάς. Άνοιξε λοιπόν την αγκαλιά σου να την υποδεχτείς. Έχεις πολλές πιθανότητες να πετύχεις. Με λίγα λόγια, αυτό που θέλω να πω είναι πως όταν σκέπτεσαι θετικά και έχεις και λίγη τύχη, για ποιο λόγο να μην μπορέσεις να ζήσεις μέχρι τα 100; Κι άμα τα καταφέρεις, τότε πάει, τη γλύτωσες πια, γιατί πολύ λίγοι είναι οι άνθρωποι που πεθαίνουν μετά τα 100!!» 28