ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ

Transcript

1 ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ

2 ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ Ιατρικά: 1. Άνθρωπος και Σύμπαν 2. Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 3. Η λειτουργία της Σκέψης 4. Ιδιοσυγκρασίες, οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 5. Ιστορία της Εξέλιξης της Ομοιοπαθητικής Σκέψης 6. Καταγωγή και Αιτίες της Ασθένειας 7. Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 8. Κλινικές Περιπτώσεις Τόμος 1 9. Μιασματική Θεωρία 10. Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία Τόμοι Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία: Λιγότερο Συχνές Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες 12. Οι Νόμοι του Σύμπαντος 13. Ομοιοπαθητική Διάγνωση και Θεραπεία 14. Εισαγωγή στην Ομοιοπαθητική Ιατρική 15. Σεξ, Έρωτας και Αγάπη 16. Συναισθήματα: Ευλογία ή Κατάρα; 17. Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 18. Τα Βιοχημικά Άλατα του Σούσλερ 19. Το κλειδί για την κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 20. Φυσική Σεξουαλικότητα 21. Χίλιες και Μία Ιατρικές Πλάνες Φιλοσοφικά: 1. Ολιστική Φιλοσοφία 2. Συζητώντας με 7 Σοφούς 3. Συζητώντας με τον Σοφό Ερμή τον Τρισμέγιστο 4. Χίλιες και Μία Κοινωνικές Πλάνες 5. Γράμματα από τη Φυλακή του Κόσμου ετούτου 6. Ναυαγοί στον Παράδεισο 7. Οδυσσέα και Ανθρώπων Παθήματα 8. Πονεμένες Ψυχές στο Νησί της Ελπίδας 9. Τα Παράλογα 10. Την Αλήθεια ψάχνω Γλάρε Ταξιδιώτη 11. Το ημερολόγιο ενός Τρελού

3 ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Άθως Όθωνος γεννήθηκε στην πόλη Πάφο της Κύπρου το 1959 και σπούδασε στην Αθήνα, στην Ιατρική Σχολή. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ομοιοπαθητική Ιατρική την οποία εξασκεί από το Είναι ιδρυτικό μέλος, υπεύθυνος εκπαίδευσης και πρόεδρος της «Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας». Η Ακαδημία είναι μία μη κερδοσκοπική, ιατρική, επιστημονική εταιρεία, μέλος της Παγκόσμιας και της Ευρωπαϊκής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας και πιστοποιημένο εκπαιδευτικό κέντρο. Από νεαρή ηλικία, το πάθος του για τη γνώση τον οδήγησε στη μελέτη διαφόρων φιλοσοφικών, θρησκευτικών, πολιτικών και επιστημονικών Ιδεολογικών Συστημάτων. Σταδιακά, έπαψε να θεωρεί τον εαυτό του υποστηρικτή οποιουδήποτε Ιδεολογικού Συστήματος. Επέλεξε να γίνει εραστής της Κοινής Αλήθειας που τα διατρέχει, αφήνοντας κατά μέρος τις επιφανειακές τους διαφορές. Αυτή η Κοινή Αλήθεια τον οδήγησε στη διατύπωση της Ολιστικής Φιλοσοφίας η οποία στηρίζεται στον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης και στους Συμπαντικούς Νόμους. Το πάθος του για την Ιατρική, τον οδήγησε, αντίστοιχα, στη μελέτη διαφόρων Θεραπευτικών Συστημάτων, επικεντρωνόμενος, για άλλη μια φορά, στην Κοινή τους Αλήθεια και στη συνεργασία μεταξύ γιατρών όλων των Θεραπευτικών Συστημάτων. Καρπός αυτής της μελέτης υπήρξε η διατύπωση της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής η οποία στηρίζεται στον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης.

4 Έχει συγγράψει δεκάδες ιατρικά, φιλοσοφικά και λογοτεχνικά βιβλία, αρκετά των οποίων μετέφρασε στην Αγγλική γλώσσα. Πιστεύει στην προσφορά της γνώσης και γι αυτό κοινοποιεί όλες τις βιντεοσκοπημένες του διαλέξεις στην ιστοσελίδα του. Επί σειρά ετών, διδάσκει αφιλοκερδώς την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική τόσο στα μαθήματα της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας όσο και στην Αγγλική γλώσσα στα πλαίσια των θεσμών International E-Learning Project και Athens Four Season s School. Τα τελευταία χρόνια, χαίρεται τις μεγάλες του αγάπες: τις κόρες του, τη Φιλοσοφία, την Ιατρική, τη διδασκαλία, τη συγγραφή βιβλίων και το οικολογικό του κτήμα στο Μαραθώνα. Πρόεδρος της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας Μέλος της Εκπαιδευτικής Υποεπιτροπής της Ευρωπαικής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH) Mέλος της Παγκόσμιας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας (LMHI) Mέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Κέας 42, Αθήνα, Τηλ/Fax: Ιστοσελίδα: athosothonos@gmail.com

5 ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ HOMEOPATHIC ACADEMY Επιστημονική μη Κερδοσκοπική Ιατρική Εταιρεία Κλασσική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Accredited Teaching Center of the ECH Η Ομοιοπαθητική Ακαδημία είναι μια μη κερδοσκοπική, επιστημονική, ιατρική εταιρεία. Ιδρύθηκε το 2013 (Αριθμός Πρωτοδικείου: 2380/2013) και μέλη της είναι γιατροί, οδοντίατροι, κτηνίατροι και φαρμακοποιοί. Σκοπός της είναι η προώθηση της Κλασσικής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στον ιατρικό κόσμο και στο κοινό, στην Ελλάδα και διεθνώς. Αρχές Λειτουργίας της είναι η επιστημονική άσκηση της Ομοιοπαθητικής από γιατρούς, ο σεβασμός των απόψεων όλων των επιστημόνων, η ολιστική θεραπευτική αντίληψη και η συνεργασία των γιατρών όλων των θεραπευτικών συστημάτων. Η Ομοιοπαθητική Ακαδημία είναι μέλος της Παγκόσμιας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας (LMHI) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH). Το Εκπαιδευτικό Κέντρο της είναι πιστοποιημένο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ομοιοπαθητική η οποία χορηγεί στους αποφοίτους της Ακαδη-

6 μίας (γιατρούς, οδοντιάτρους, κτηνιάτρους) το Ευρωπαϊκό Δίπλωμα Ομοιοπαθητικής μετά από δωρεάν τριετή εκπαίδευση. Η Ακαδημία έχει ιδρύσει την μη κερδοσκοπική, ηλεκτρονική Τράπεζα Πληροφοριών Κλασσικής Ομοιοπαθητικής, η οποία παρέχει ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στους επιστήμονες και στο κοινό. Επίσης, έχει ανεβάσει πλούσιο ενημερωτικό υλικό στην ιστοσελίδα της (βιβλία, άρθρα, βίντεο, μαθήματα) για τη δωρεάν και ελεύθερη ενημέρωση των γιατρών και του κοινού. Η Ακαδημία προωθεί την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική, μια μέθοδο που σέβεται τους Ομοιοπαθητικούς Νόμους και γι αυτό είναι ταυτόχρονα επιστημονική και αποτελεσματική. Εργάζεται για την πλήρη ένταξη της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Κέας 42, Αθήνα Τηλ/Fax: Ιστοσελίδα: homeoacademy.gr

7 ΔΙΕΘΝΕΣ E-LEARNING ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ Πρόκειται για ένα Διεθνές Πρόγραμμα Διαδικτυακής Μάθησης στα Αγγλικά, με θέμα την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική, μια νέα μέθοδο που αναπτύχθηκε από τον γιατρό Άθω Όθωνος, πρόεδρο της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας. Αφορά γιατρούς, οδοντιάτρους και κτηνιάτρους. Βασίζεται σε 14 βιβλία και 40 βιντεοσκοπημένα μαθήματα. Περιλαμβάνει απαντημένες ερωτήσεις και εργασίες για αυτό-αξιολόγηση. Περαιτέρω κλινική εκπαίδευση, που περιλαμβάνει ζωντανή λήψη ιστορικού και αναλύσεις περιπτώσεων μπορεί να γίνει, τέσσερεις φορές το χρόνο στα πλαίσια του Διεθνούς Σχολείου Τεσσάρων Εποχών για την Κλασσική Ομοιοπαθητική στην Αθήνα. Η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική θεμελιώνεται στην Ολιστική Σκέψη και στους Συμπαντικούς/Ομοιοπαθητικούς Νόμους. Όντας ολιστική, δεν επικεντρώνεται σε μεμονωμένα συμπτώματα (όπως οι Μηχανικές Μέθοδοι Repertorising, Key-Note Prescribing, Computer Expert Systems) αλλά επικεντρώνεται στη συνολική εικόνα του ατόμου και ιδιαίτερα στο μιασματικό και ψυχολογικό προφίλ του, σε Κατάσταση Κλινικής Υγείας. Αντί αποστήθισης και μηχανικής χρήσης των διαφόρων Λεξικών Συμπτωμάτων (Repertories) βασίζεται στην ταυτοποίηση, μέσα στο μυαλό και στην καρδιά του γιατρού, των Μιασματικών Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων των Φαρμάκων/Ιδιοσυγκρασιών. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του γιατρού Όθωνος:

8 ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ Τέσσερεις φορές το χρόνο, στην Αθήνα, ο γιατρός Άθως Όθωνος, πρόεδρος της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας, εισάγει ομοιοπαθητικούς γιατρούς, οδοντιάτρους και κτηνιάτρους στην κλινική εφαρμογή της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής. Η νέα αυτή μέθοδος θεμελιώνεται στην Ολιστική Σκέψη και στους Συμπαντικούς/Ομοιοπαθητικούς Νόμους. Επικεντρώνεται όχι στην απομνημόνευση συμπτωμάτων και στη μηχανική χρήση Λεξικών Συμπτωμάτων (Repertories) αλλά στην ταυτοποίηση μέσα στο μυαλό και στην καρδιά του γιατρού, του μιασματικού και ψυχολογικού προφίλ των Φαρμάκων/ Ιδιοσυγκρασιών σε κατάσταση Κλινικής Υγείας. Το Διεθνές Σχολείο Τεσσάρων Εποχών περιλαμβάνει Ζωντανή Λήψη Ιστορικού και Αναλύσεις Περιπτώσεων, στα Αγγλικά. Η συμμετοχή είναι ελεύθερη και όλα τα βιντεοσκοπημένα σεμινάρια μπορεί να τα βρει κανείς στην ιστοσελίδα του γιατρού Όθωνος μαζί με περαιτέρω πληροφορίες

9 Άθως Όθωνος - Ιατρός ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΕΙΡΑ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

10 Αναζητήστε τα βιβλία του συγγραφέα στην ιστοσελίδα Σειρά: ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ Συγγραφέας: Άθως Όθωνος Τίτλος Πρωτοτύπου: Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς Επιμέλεια: Άθως Όθωνος Πρώτη Έκδοση: Άθως Όθωνος ISBN: Κέας 42, Αθήνα Τηλ Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή (ολική/μερική/περιληπτική/κατά παράφραση) του περιεχομένου του βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη (Ν. 2121/1993).

11 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ Σχετικά με την άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής: Πιστεύω ότι η ιατρική γνώση θα πρέπει να κοινοποιείται και στο κοινό, όπως, άλλωστε, αυτό γίνεται σήμερα με την ευρύτατη ενημέρωση για θέματα υγείας από βιβλία, τηλεοπτικά μέσα, διαδίκτυο, κλπ. Θα πρέπει, όμως, να επισημάνω ότι η χορήγηση ομοιοπαθητικών φαρμάκων συνιστά ιατρική διάγνωση και θεραπεία και είναι ιατρική πράξη με νομική ευθύνη, είτε αφορά χορήγηση στον εαυτό μας είτε σε άλλον. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να εξασκείται όχι μόνον από ιατρό, απόφοιτο πανεπιστημιακής Ιατρικής Σχολής αλλά από ομοιοπαθητικό γιατρό κατάλληλα εκπαιδευμένο. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν είναι βότανα, βιταμίνες ή συμπληρώματα διατροφής. Μπορεί να στερούνται υλικών παρενεργειών, αλλά επειδή είναι ενεργειακά φάρμακα, αν δεν χορηγηθούν με βάση αυστηρούς επιστημονικούς κανόνες μπορεί να προκαλέσουν ενεργειακό μπέρδεμα στον ασθενή. Η απλή ανάγνωση, ακόμη και όλων των ιατρικών μου βιβλίων ή και άλλων ιατρικών ομοιοπαθητικών βιβλίων χωρίς πανεπιστημιακή ιατρική παιδεία, και πολύ περισσότερο, χωρίς επαρκή ομοιοπαθητική κλινική εμπειρία, δεν καθιστά τον αναγνώστη ικανό για ιατρική πράξη ούτε στον εαυτό του αλλά ούτε και σε άλλους. Προειδοποιώ, λοιπόν, τον αναγνώστη ότι σε έναν τόσο σοβαρό τομέα όπως η υγεία και η ζωή, δεν επιτρέπονται πειρα-

12 ματισμοί και ότι θα πρέπει για οποιοδήποτε θέμα υγείας του, αν επιθυμεί ομοιοπαθητική αντιμετώπιση, να απευθύνεται σε ομοιοπαθητικό γιατρό. Σχετικά με το δικαίωμα του επιστήμονα να φιλοσοφεί: Ο Άνθρωπος, βάσει της Ολιστικής Σκέψης, είναι ένα πολύ-επίπεδο ον. Σε αντίθεση με τα ζώα, έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να σκέφτεται αλλά και να προβληματίζεται και να φιλοσοφεί. Η επικρατούσα Μηχανιστική και Υλιστική Σκέψη, θεωρεί την Επιστήμη σαν κάτι αντίθετο από τη Φιλοσοφία/Θρησκεία. Αντίθετα, η Ολιστική Σκέψη θεωρεί ότι ένας οπαδός μιας φιλοσοφίας/θρησκείας δικαιούται να προβληματίζεται επιστημονικά και ένας επιστήμονας δικαιούται να φιλοσοφεί ή να στοχάζεται για το Θεό, τη δημιουργία του Σύμπαντος ή για ηθικά θέματα. Σήμερα, πάρα πολλοί επιστήμονες, και ιδιαίτερα αστροφυσικοί, με αφορμή τις παρατηρήσεις τους στο επιστημονικό τους πεδίο, προβαίνουν σε επεκτάσεις και στο φιλοσοφικό/θρησκευτικό πεδίο, προτείνοντας Λειτουργικές Υποθέσεις για την εξήγηση, πχ. της Δημιουργίας του Σύμπαντος ή για την ύπαρξη του Θεού ή για την ύπαρξη άλλων Κόσμων. Κάτι τέτοιο, θεωρείται, συνήθως, από τον περισσότερο κόσμο, ως φυσικό να συμβαίνει. Και, μάλιστα, θεωρούμε ότι αυτό δεν μειώνει το επιστημονικό τους κύρος, ούτε και επηρεάζει την επιστημονικότητα του τομέα τους. Αντίστοιχα, και στον τομέα της Ιατρικής Επιστήμης, κάθε γιατρός επιστήμονας, καθημερινά στην κλινική του πράξη, έρχεται αντιμέτωπος με το φαινόμενο της ζωής και του θανάτου, με βρέφη που γεννιούνται τυφλά, ανάπηρα,

13 καθυστερημένα. Με ανθρώπους που ζουν την πλέον ανθυγιεινή ζωή και όμως δεν αρρωσταίνουν ιδιαίτερα και με ανθρώπους που προσέχουν τα πάντα και όμως αρρωσταίνουν βαριά. Είναι, λοιπόν, αναμενόμενο ο επιστήμονας γιατρός, αν είναι ανοιχτό μυαλό, να προβληματίζεται και να φιλοσοφεί. Να κάνει επεκτάσεις, δηλαδή, Λειτουργικές Υποθέσεις για να εξηγήσει την καταγωγή της Ασθένειας ως φαινόμενο ή για να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Τι είναι ο Άνθρωπος και ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης του;» Αυτό δεν μειώνει κατ ελάχιστο, το επιστημονικό του κύρος, εάν και εφόσον, βέβαια, δεν είναι φανατικός οπαδός ενός φιλοσοφικού ή θρησκευτικού συστήματος σε τέτοιο βαθμό ώστε να παραβιάζει την επιστημονική μεθοδολογία στην άσκηση της Ιατρικής του Επιστήμης. Ούτε, αυτό, σημαίνει, βέβαια, ότι η επιστήμη του είναι κάποιας μορφής φιλοσοφία/θρησκεία. Ο συγγραφέας, παρότι μελέτησε πλείστα όσα φιλοσοφικά και θρησκευτικά συστήματα δεν ταυτίζεται με κανένα από αυτά. Επιμένει να είναι εραστής της Κοινής Αλήθειας που υπάρχει σε αυτά. Γι αυτό και συχνά αναφέρεται σε απόψεις και ρήσεις από πολλά και διαφορετικά φιλοσοφικά ή θρησκευτικά συστήματα, ακριβώς για να προβάλει αυτή την Κοινή Αλήθεια. Αλλά αυτό δεν επηρεάζει την επιστημονική άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής από μέρους του. Αν ο συγγραφέας υιοθετεί τον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης και τους Συμπαντικούς Νόμους στην ομοιοπαθητική θεωρία και

14 πράξη, το κάνει γιατί θεωρεί ότι μόνο έτσι εξασφαλίζεται η επιστημονικότητα της. Άλλωστε, η Ομοιοπαθητική σαν Θεραπευτικό Σύστημα είναι, από τη φύση της, ολιστική. Πέραν τούτου, όταν ο συγγραφέας εκφράζει τις προσωπικές του Λειτουργικές Υποθέσεις για την εξήγηση της προέλευσης της Ασθένειας στο ανθρώπινο είδος αυτό δεν σημαίνει ότι αυτά είναι απόψεις της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Όταν ένας καρδιολόγος υιοθετεί τη Χριστιανική ή την Πλατωνική άποψη όταν φιλοσοφεί, αυτό δεν σημαίνει ότι η Καρδιολογία είναι Χριστιανισμός ή Πλατωνισμός. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι φιλοσοφικές απόψεις του ομοιοπαθητικού γιατρού δεν χαρακτηρίζουν τον επιστημονικό του τομέα, δηλαδή το Ομοιοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα. Ο συγγραφέας πιστεύει στη ρήση «Όποιος ελεύθερα συλλογιέται, συλλογιέται καλά!» Και ότι όσο πιο σφαιρικά και ολιστικά, βλέπει κανείς τα πράγματα, χωρίς φανατισμούς και προκαταλήψεις, τόσο πιο κοντά στην Αλήθεια είναι. Ο Πλούταρχος αναφέρει: «Η Αλήθεια ήταν ένας καθρέφτης στον Ουρανό. Έπεσε στη Γη κι έγινε χίλια κομμάτια. Από τότε, όποιος θνητός βρει ένα κομμάτι του καθρέφτη, νομίζει ότι έχει βρει όλη την Αλήθεια!»

15 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 17 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ...5 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ...13 Σχετικά με την άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής: Σχετικά με το δικαίωμα του επιστήμονα να φιλοσοφεί: ΠΡΟΛΟΓΟΣ...23 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΛΥΣΙΔΑ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ Αιτιολογική Αλυσίδα: Γεγονός-Σκέψη-Συναίσθημα- Συμπεριφορά Η Σχετική Ανεξαρτησία των μερών της Αιτιολογικής Αλυσίδας Χαρακτηριστικά της Αιτιολογικής Αλυσίδας της Συμπεριφοράς Μηχανιστική Σκέψη και Αιτιολογική Αλυσίδα Συμπεριφοράς Το Σπειροειδές μοντέλο της Ενότητας των Αντιθέτων Ανάμιξη και Σύνθεση Κληρονομικότητας και Περιβάλλοντος Μιάσματα και Συμπεριφορά Συνιστά αδικία η ύπαρξη Μιασμάτων; Περιβάλλον και Συμπεριφορά Γεγονότα και Συμπεριφορά Ατομική Βούληση, Πράξεις και Συμπεριφορά ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 ΕΙΔΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ Μονόπλευρη Ερμηνεία της Συμπεριφοράς... 49

16 18 Άθως Όθωνος 2.2 Ιεραρχική και πολυσύνθετη ερμηνεία της Συμπεριφοράς Πρωτογενής και Δευτερογενής Συμπεριφορά Δευτερογενής Συμπεριφορά Εξ Ανάγκης Σκόπιμη Δευτερογενής Συμπεριφορά Δευτερογενής Συμπεριφορά και Πλάνη Τρόποι Καλής Συμπεριφοράς και Πολιτισμός Άτομο ή Ομάδα; Φυσική Σκέψη και δίλημμα Ατόμου-Ομάδας ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΚΑΙ ΑΝΩΤΕΡΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ Προέλευση της Κατώτερης και της Ανώτερης Συμπεριφοράς Σκοπός της Κατώτερης και Ανώτερης Συμπεριφοράς Σύγκριση Κατώτερης και Ανώτερης Συμπεριφοράς Ο φαύλος κύκλος των κατώτερων δράσεων Η Ανώτερη Συμπεριφορά της «Μη Δράσης» «Γενηθήτω το θέλημα Σου» ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ Υλιστής ή Ιδεαλιστής; Το κοινό στοιχείο του Υλιστή και του Ιδεαλιστή είναι η Προσκόλληση Πρεσβεύω δεν σημαίνει και βιώνω Κατώτερος Άνθρωπος και Ιδεολογία Ο Ανώτερος Άνθρωπος δεν ταυτίζεται με τις Ιδεολογίες Ο Ανώτερος Άνθρωπος δεν «αγωνίζεται» για τις «ιδέες» του αλλά τις βιώνει Ιδεολογικά Συστήματα και Κατώτερος

17 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 19 και Ανώτερος Άνθρωπος Στάδια πλάνης όσον αφορά τη σχέση με τις έννοιες-αρχές «Πάντων χρημάτων μέτρον Άνθρωπον είναι» Ανώτερος Άνθρωπος και καθημερινές τριβές ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Πηγή δυστυχίας ή ευτυχίας; Εγώ είμαι το πρόβλημα, εγώ είμαι και η λύση Η Φυσική άποψη για την Οικογένεια Είναι η Οικογένεια ιερός θεσμός; Ποιος από τα μέλη της οικογένειας έχει δίκιο; Αλλαγή Στάσης Ο Κατώτερος Άνθρωπος προσκολλάται στην Οικογένεια του Ο Ανώτερος Άνθρωπος στη θέση της προσκόλλησης προς τους γονείς τοποθετεί την Πνευματική Αγάπη Οικογένεια: Κατώτερος και Ανώτερος Άνθρωπος Ο Κατώτερος Άνθρωπος παίζει με το σύντροφο του το «Παιχνίδι των Λυγμών» Ο Ανώτερος Άνθρωπος παίζει με το σύντροφο του το «Παιχνίδι της Εξέλιξης» Συντροφική Σχέση: Κατώτερος και Ανώτερος Άνθρωπος.128 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 ΠΑΤΡΙΔΑ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ Πατρίδα: Οι δύο όψεις του νομίσματος Η πλάνη της «Αλλαγής του Κόσμου» Το ατομικό εξελικτικό καθήκον πάνω από την Πατρίδα

18 20 Άθως Όθωνος 6.4 Ο Κατώτερος Άνθρωπος ταυτίζεται με την Πατρίδα του Ο Ανώτερος Άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του πολίτη του Κόσμου Ιδεολογίες-Θρησκείες: Συστήματα Εξουσίας και Οπαδοί Πώς οικοδομείται ένα οποιοδήποτε Ιδεολογικό-Θρησκευτικό Σύστημα Βασικά χαρακτηριστικά των Ιδεολογικών-Θρησκευτικών Συστημάτων Ιδεολογίες-Θρησκείες και Φυσική Συμπεριφορά Ο Κατώτερος Άνθρωπος ταυτίζεται με την πολιτική του Ιδεολογία και το Κόμμα Πατρίδα, Πολιτική, Ανθρώπινοι Νόμοι: Κατώτερος και Ανώτερος Άνθρωπος Ο Ανώτερος Άνθρωπος δεν ταυτίζεται με Ιδεολογίες και Κόμματα Κατώτερος Άνθρωπος και Ανθρώπινοι Νόμοι Ανώτερος Άνθρωπος και Ανθρώπινοι Νόμοι Ανώτερος Άνθρωπος και Συμπαντικοί Νόμοι ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 ΕΡΓΑΣΙΑ Καταναλωτισμός ή λιτή διαβίωση; Επιτυχία ή Ευτυχία; Η χίμαιρα των Διακοπών ή της ετεροχρονισμένης Απόλαυσης «Εργασία και Χαρά» Εργασία και Ηθική Είναι η μετάδοση εσωτερικής γνώσης επάγγελμα; Εργασία: Κατώτερος και Ανώτερος Άνθρωπος

19 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 21 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8 ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΟΡΜΕΣ Ο Κατώτερος Άνθρωπος γίνεται δούλος των σωματικών του αναγκών και ορμών Ο Ανώτερος Άνθρωπος εμπιστεύεται τη φυσική λειτουργία της Αυτορρύθμισης Ο Κατώτερος Άνθρωπος συχνά καταστέλλει νευρωτικά το σώμα του Ο Ανώτερος Άνθρωπος σέβεται και φροντίζει με μέτρο το σώμα του Σωματικές Ανάγκες και Ορμές: Κατώτερος και Ανώτερος Άνθρωπος ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9 ΥΓΕΙΑ - ΑΣΘΕΝΕΙΑ Ο Κατώτερος Άνθρωπος αποδίδει τις Ασθένειες σε Εξωτερικές Αιτίες Ο Ανώτερος Άνθρωπος δεν θεωρεί τις Ασθένειες σαν κάτι το τυχαίο Μικροοργανισμοί και Μεγαλοοργανισμός «Πάντων Ασθενειών αιτία Άνθρωπος» Ο Κατώτερος Άνθρωπος κυνηγά τις Εξωτερικές Αιτίες για να θεραπευθεί Ο Ανώτερος Άνθρωπος ιεραρχεί τη θεραπευτική του προσπάθεια Ο Ανώτερος Άνθρωπος δεν επαφίεται στον «ειδικό» θεραπευτή Ο Ανώτερος Άνθρωπος τείνει να αυτοθεραπεύεται Υγεία Ασθένεια: Κατώτερος και Ανώτερος Άνθρωπος

20 22 Άθως Όθωνος ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 ΦΥΣΗ - ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ Κατώτερη Συμπεριφορά και Φυσικό Περιβάλλον Ανώτερη Συμπεριφορά και Φυσικό Περιβάλλον Η Ανθρωποκεντρική Ιδεολογία και Συμπεριφορά χρήσης της Φύσης Ο Ανώτερος Άνθρωπος και η σχέση του με τη Φύση Ανώτερος Άνθρωπος και Φυτικό Βασίλειο Κατώτερη Συμπεριφορά και Ζωικό Βασίλειο Ανώτερη Συμπεριφορά και Ζωικό Βασίλειο Φύση: Κατώτερος και Ανώτερος Άνθρωπος Ο Κατώτερος Άνθρωπος έχει γίνει δούλος της Τεχνολογίας Τεχνολογία: Κατώτερος και Ανώτερος Άνθρωπος ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11 ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ Κατώτερος Άνθρωπος και Πνευματικά Κινήματα Ανώτερος Άνθρωπος και Πνευματική Γνώση Ανώτερος Άνθρωπος και Πνευματικά Κινήματα Πνευματικά Κινήματα: Κατώτερος και Ανώτερος Άνθρωπος ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΑΘΟΥ ΟΘΩΝΟΣ...229

21 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 23 ΠΡΟΛΟΓΟΣ -Γιατί συμπεριφέρθηκα έτσι; -Γιατί αυτό που τώρα μου φαίνεται σωστή συμπεριφορά, αύριο πιθανώς να μου φαίνεται λανθασμένη; -Από πού πηγάζει η συμπεριφορά μου; -Γιατί ενώ εγώ συμπεριφέρομαι έτσι, άλλοι εκατό άνθρωποι θα μπορούσαν να συμπεριφερθούν με εκατό διαφορετικούς τρόπους στην ίδια κατάσταση; -Μπορώ να αλλάξω τη συμπεριφορά μου; -Είναι η συμπεριφορά μου σωστή; Και τι σημαίνει σωστό; Από τέτοιες απλές, αλλά όχι απλοϊκές ερωτήσεις, ξεκινάει η γνώση, η φιλοσοφία, η πνευματική αναζήτηση και η ψυχική εξέλιξη. Μπορεί η σύγχρονη Ψυχολογία να δώσει ικανοποιητικές απαντήσεις στο φλέγον θέμα της Συμπεριφοράς; Όχι. Επειδή, δεν βλέπει τον Άνθρωπο σαν αναπόσπαστο μέρος του Σύμπαντος. Επειδή, παρότι αποκαλείται Ψυχο-λογία αγνοεί παντελώς την ύπαρξη του Πνευματικού Κόσμου ή τον μπερδεύει με τον Ψυχικό Κόσμο. Επειδή αγνοεί την πολυεπίπεδη υπόσταση του ανθρώπινου όντος (Σώμα-Αιθερικό Σώμα-Ατομική Ψυχή-Ατομικό Πνεύμα) και την αντιστοιχία του κάθε επιπέδου του με τα αντίστοιχα επίπεδα του Σύμπαντος (Υλικός Κόσμος-Αιθερικός Κόσμος-Ψυχικός Κόσμος-Πνευματικός Κόσμος). Επίσης, επειδή αρνείται να αποδεχθεί την ύπαρξη του Θεού και την «κατ

22 24 Άθως Όθωνος εικόναν και καθ ομοίωσιν» Του, δομή του Ανθρώπου. Επειδή αγνοεί την ύπαρξη και λειτουργία των Συμπαντικών Νόμων. Επειδή έχει πλήρη άγνοια για τις Μιασματικές και Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις και για τα Βασικά Πάθη, ενώ έχει μερική και αναιμική γνώση για τα Διανοητικά Πρότυπα και το ρόλο τους στην τελική συμπεριφορά. Τέλος, επειδή αγνοεί το φαινόμενο της Δευτερογενούς Συμπεριφοράς. Μήπως, όμως, μπορεί η συνήθης θρησκευτική και «εσωτεριστική» σκέψη να προσεγγίσει το πολύπλοκο φαινόμενο της ανθρώπινης συμπεριφοράς; Δυστυχώς, όχι. Επειδή, ενώ αποδέχεται την ύπαρξη του Θεού και των Ανώτερων Κόσμων, οδηγεί συχνά τον άνθρωπο σε μια στάση που χαρακτηρίζεται από λατρεία, τελετουργίες, παθητικές επικλήσεις της Θείας Πρόνοιας και προσευχές. Επειδή, συχνά, αρνείται την έρευνα της καθημερινής ζωής με την πρόφαση της ενασχόλησης με τα επουράνια. Επειδή, δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι «Εδώ είναι η Κόλαση, εδώ και ο Παράδεισος». Επειδή δεν έχει κατανοήσει ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υπάρξει ουσιαστική εσωτερική εξέλιξη αν το άτομο δεν ξεπεράσει τον κατώτερο εαυτό του στην καθημερινότητα. Αν δεν ξεπεράσει τις σωματικές του ορμές και τη Διανοητική του Ψυχή. Αν δεν καταφέρει να ζήσει στη δουλειά, στον έρωτα, στην οικογένεια και στην κοινωνία σαν Ανώτερος Άνθρωπος. Επειδή, δεν έχει κατανοήσει ότι οι «εισαγωγικές εξετάσεις» σε ανώτερα επίπεδα ύπαρξης αφορούν επιτυχή διαβίωση σε αυτή τη συγκεκριμένη επίγεια ζωή. Επειδή, συχνά παραπέμπει στο διαλογισμό και στην προσευχή για μία ή δύο ή και τρείς ακόμη ώρες την ημέρα, χωρίς όμως τη συνειδη-

23 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 25 τοποίηση ότι και όλο το υπόλοιπο εικοσιτετράωρο το άτομο θα πρέπει να διαβιεί ηθικά και σε ατμόσφαιρα ψυχικής ανάτασης. Το συγκεκριμένο βιβλίο προσπαθώντας να υιοθετήσει τη Φυσική ή Ολιστική Σκέψη φιλοδοξεί να φωτίσει τις διανοητικές παγίδες στις οποίες αιχμαλωτίζεται ο μέσος άνθρωπος σε θέματα Συμπεριφοράς. Φιλοδοξεί να διαλευκάνει τις αιτίες, τους μηχανισμούς και τα αποτελέσματα αλλά και να δώσει τον τρόπο ή τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να ξεφύγει κανείς. Επιπλέον, γίνεται μια εκτεταμένη σύγκριση της Κατώτερης και Ανώτερης Συμπεριφοράς, με σκοπό να υποδείξει κατά το δυνατόν, χωρίς δογματικές διαθέσεις συγκεκριμένα παραδείγματα Φυσικής Ανώτερης Συμπεριφοράς μέσα από την καθημερινή ζωή. Γίνεται αναφορά στο θέμα της Πατρίδας, της Θρησκείας και της Οικογένειας. Αναφέρονται παραδείγματα σε τομείς όπως Συντροφική Σχέση, Εργασία, Υγεία και σχέση του Ανθρώπου με τη Φύση. Το βιβλίο αυτό όπως και κάθε βιβλίο, δεν μπορεί να δώσει πλήρεις απαντήσεις σε οποιοδήποτε θέμα. Πολύ περισσότερο σε θέματα που άπτονται ψυχικών και πνευματικών καταστάσεων οι οποίες είναι απρόσιτες με το Μυαλό, με τη Διανοητική Ψυχή. Δίνει όμως ερεθίσματα και πιθανώς και έμπνευση σε όποιον άνθρωπο θέλει να μην είναι και με τα δυο πόδια μέσα στον Κόσμο της Δυαδικότητας, μέσα στον Κόσμο της Πλάνης. Σε όποιον θέλει να κάνει ένα βήμα προς Ανώτερους Κόσμους ώστε να ζει «μέσα και πάνω» από αυτή την τρελή και παράλογη Ανθρώπινη Κοινωνία. Η Ολιστική Σκέψη είναι το κλειδί για την κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς!

24 26 Άθως Όθωνος

25 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 27 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΛΥΣΙΔΑ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ 1.1 Αιτιολογική Αλυσίδα: Γεγονός-Σκέψη-Συναίσθημα- Συμπεριφορά 1.2 Η Σχετική Ανεξαρτησία των μερών της Αιτιολογικής Αλυσίδας 1.3 Χαρακτηριστικά της Αιτιολογικής Αλυσίδας της Συμπεριφοράς 1.4 Μηχανιστική Σκέψη και Αιτιολογική Αλυσίδα Συμπεριφοράς 1.5 Το Σπειροειδές μοντέλο της Ενότητας των Αντιθέτων 1.6 Ανάμιξη και Σύνθεση Κληρονομικότητας και Περιβάλλοντος 1.7 Μιάσματα και Συμπεριφορά 1.8 Συνιστά αδικία η ύπαρξη Μιασμάτων; 1.9 Περιβάλλον και Συμπεριφορά 1.10 Γεγονότα και Συμπεριφορά 1.11 Ατομική Βούληση, Πράξεις και Συμπεριφορά

26 28 Άθως Όθωνος 1.1 Αιτιολογική Αλυσίδα: Γεγονός-Σκέψη-Συναίσθημα- Συμπεριφορά Η Συμπεριφορά είναι ο τελευταίος τροχός της άμαξας. Είναι το τελικό αποτέλεσμα μιας μακράς αιτιολογικής αλυσίδας. Μιας αιτιολογικής αλυσίδας της οποίας βασικός κορμός είναι η τετράδα Γεγονός-Σκέψη-Συναίσθημα-Συμπεριφορά. Ας εξετάσουμε μια αναλογία για να γίνει ο ισχυρισμός αυτός κατανοητός.ξαφνικά αρχίζει να βρέχει. Λέω «ξαφνικά» και σίγουρα κάπως έτσι θα φαινότανε στον πρωτόγονο άνθρωπο ή σε όποιον αγνοεί την αιτιολογική αλυσίδα που προηγείται του καιρικού φαινομένου της βροχής. Γι αυτό και παλαιότερα η βροχή αποδιδόταν σε θεϊκές ή δαιμονικές σκοτεινές δυνάμεις. Σήμερα, όμως, γνωρίζουμε ότι η βροχή δεν είναι ούτε ξαφνική αλλά ούτε και τυχαία. Πριν από τη βροχή προηγείται η δημιουργία νεφών. Και πριν από τη δημιουργία νεφών προηγείται η εξάτμιση τεράστιων όγκων νερού. Αυτή δε, οφείλεται συνήθως σε αύξηση της θερμοκρασίας. Χωρίς την αιτιολογική αλυσίδα Αύξηση της Θερμοκρασίας-Εξάτμιση νερού-νέφη-βροχή, δεν μπορεί να υπάρξει το φαινόμενο της βροχής. Αυτό βέβαια που εμείς βλέπουμε πιο καθαρά και άμεσα είναι το τελικό αποτέλεσμα, δηλαδή, τη βροχή. Λιγότερο ορατή είναι η ενδιάμεση αιτία, δηλαδή τα νέφη. Ακόμη πιο δυσθεώρητη είναι η προηγούμενη αιτία, δηλαδή, η εξάτμιση νερού. Και ακόμη πιο δυσδιάκριτη η αύξηση της θερμοκρασίας. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τη Συμπεριφορά. Χωρίς τη γνώση της αιτιολογικής αλυσίδας Γεγονός Σκέψη Συναίσθημα

27 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 29 - Συμπεριφορά, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το τελικό αποτέλεσμα. 1.2 Η Σχετική Ανεξαρτησία των μερών της Αιτιολογικής Αλυσίδας Πολύ συχνά, η ίδια ακριβώς Συμπεριφορά προέρχεται από διαφορετικά Συναισθήματα. Επιπλέον, συχνά, το ίδιο ακριβώς Συναίσθημα προέρχεται από διαφορετικές Σκέψεις. Ας δούμε μερικά παραδείγματα για να γίνει κατανοητή η σχετική ανεξαρτησία των τεσσάρων επιπέδων της τετράδας Γεγονός - Σκέψη - Συναίσθημα - Συμπεριφορά. 1. Από το ίδιο Συναίσθημα μπορεί να προκύψει διαφορετική Συμπεριφορά Ένα ψωρικό άτομο όταν λυπάται κλείνεται στον εαυτό του και δεν θέλει να δει κανέναν ούτε και να μιλήσει για το πρόβλημα του. Ενώ ένα συκωτικό άτομο όταν νοιώθει λύπη μπορεί να θέλει να μιλάει σε όλους για το πρόβλημα του και να ζητάει παρηγοριά ή ακόμη και διασκέδαση για να το ξεχάσει. 2. Από διαφορετικά Συναισθήματα μπορεί να προκύψει η ίδια Συμπεριφορά Ένα νευρικό άτομο όταν νευριάζει (θυμός) μπορεί να ξεσπάει σε κλάματα. Ένα ευαίσθητο άτομο όταν στεναχωριέται (λύπη) ξεσπάει επίσης σε κλάματα. 3. Από την ίδια Σκέψη μπορεί να προκύψει διαφορετικό Συναίσθημα Μια συντηρητικών αρχών νέα γυναίκα σκέφτεται: «Πόσο αρ-

28 30 Άθως Όθωνος ρενωπός είναι αυτός ο άντρας» και αμέσως νοιώθει το συναίσθημα της ντροπής γιατί θεωρεί ότι αυτό που σκέφτηκε ήταν ανήθικο. Μια «φιλελευθέρων αρχών» νέα γυναίκα κάνει την ίδια ακριβώς σκέψη. Και αμέσως το συναίσθημα που γεννιέται μέσα της είναι ζήλεια γιατί αυτό τον άντρα τον «νέμεται» μια γνωστή της την οποία αντιπαθεί. 4. Από διαφορετικές Σκέψεις μπορεί να προκύψει το ίδιο Συναίσθημα Ένας χαιρέκακος άνθρωπος βλέπει έναν «εχθρό» του να ταλαιπωρείται και σκέφτεται «Καλά να πάθει, του άξιζε γιατί ήταν εχθρός μου». Η σκέψη αυτή του δημιουργεί χαρά. Ένας συμπονετικός άνθρωπος βλέπει το ίδιο άτομο που πριν ταλαιπωρούνταν να χαίρεται από το γεγονός ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα που τον ταλαιπωρούσε, λύθηκε. Και τότε σκέφτεται «Ευτυχώς το πρόβλημα του πέρασε, κανένας άνθρωπος δεν αξίζει να ταλαιπωρείται». Και τότε νοιώθει χαρά. 5. Από το ίδιο Γεγονός μπορεί να προκύψουν διαφορετικές Σκέψεις Ένας άνθρωπος χωρίζει από τη σύντροφο του και η σκέψη του είναι: «Τι να γίνει, συμβαίνουν αυτά, θα πρέπει να αποδεχθώ το γεγονός». Ένας άλλος άνθρωπος χωρίζει και σκέφτεται: «Μα γιατί να μου συμβεί εμένα αυτό, είναι απαράδεκτο, δεν το δέχομαι». 6. Από διαφορετικά Γεγονότα μπορεί να προκύψει η ίδια Σκέψη Ένας άνθρωπος μαθαίνει ότι ένας πλούσιος γείτονας του πτώχευσε και τότε σκέφτεται: «Πόσο απρόβλεπτη είναι η ζωή του ανθρώπου!». Ό ίδιος άνθρωπος μαθαίνει την άλλη μέρα ότι

29 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 31 ένας ζητιάνος κέρδισε τον πρώτο λαχνό του Κρατικού Λαχείου και έγινε πάμπλουτος. Και πάλι σκέφτεται: «Πόσο απρόβλεπτη είναι η ζωή του ανθρώπου!». Αν μάλιστα θέλουμε να δείξουμε την πολυπλοκότητα των μορφών που μπορεί να πάρει η αλυσίδα Γεγονός - Σκέψη - Συναίσθημα - Συμπεριφορά ας εξετάσουμε το πιο κάτω σενάριο καθημερινής συμπεριφοράς: Μια μάνα υπό την επήρεια της συφιλιτικής ιδιοσυγκρασίας Λάχεσις προσπαθεί να κυριαρχήσει στο γιο της που αντιδρά στην καταπιεστική της συμπεριφορά και θέλει να παίρνει μόνος του τις αποφάσεις για τη ζωή του. Το Γεγονός είναι η απόφαση του γιου να γίνει μουσικός. Η Σκέψη της μάνας είναι του τύπου: «Είσαι μικρός, δεν ξέρεις, θα ακούς τι λέει η μάνα σου, είσαι δικός μου, θα κάνεις ότι λέω εγώ, δεν είναι σωστό επάγγελμα ο Μουσικός, δεν βγάζει λεφτά». Το Συναίσθημα είναι θυμός. Θυμώνει γιατί βλέπει το αντικείμενο της κυριαρχίας της να αντιδρά και η κυριαρχία της να κινδυνεύει. Η Συμπεριφορά είναι κλάμα. Όχι όμως από λύπη. Κλαίει από λόγους τακτικής. Είναι μια τεχνική για να κάνει το γιο της να νοιώσει άσχημα που «στενοχωρεί τη μάνα του που θυσιάζεται γι αυτόν» και η οποία «θα αρρωστήσει από τις στενοχώριες που της προκαλεί». Μια δεύτερη μάνα υπό την επήρεια της συκωτικής-ψωρικής ιδιοσυγκρασίας Πουλσατίλλα βλέπει το γιο της να κάνει τα πρώτα του βήματα ανεξαρτησίας και να θέλει να γίνει μουσικός. Η Σκέψη είναι του τύπου: «Πω-πω για πότε μεγάλωσε ο

30 32 Άθως Όθωνος γιος μου και έγινε αντράκι. Μπορεί, βέβαια, να μην μου αρέσει η απόφαση του αλλά είναι ωραίο που μεγάλωσε και έγινε άντρας και παίρνει αποφάσεις». Το Συναίσθημα είναι χαρά. Και η Συμπεριφορά είναι κλάμα. Ένα κλάμα όμως που προέρχεται από συγκίνηση, από χαρά. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι η ίδια τελική συμπεριφορά, το κλάμα στη συγκεκριμένη περίπτωση, προέρχεται από διαφορετικά συναισθήματα και διαφορετικές σκέψεις για το ίδιο γεγονός. 1.3 Χαρακτηριστικά της Αιτιολογικής Αλυσίδας της Συμπεριφοράς Από τα πιο πάνω παραδείγματα προκύπτουν κάποια πρώτα συμπεράσματα: 1. Η Συμπεριφορά είναι το τελικό αποτέλεσμα μιας μακράς Αιτιολογικής Αλυσίδας 2. Κύριος κορμός της Αιτιολογικής αυτής Αλυσίδας είναι η τετράδα Γεγονός-Σκέψη-Συναίσθημα-Συμπεριφορά 3. Η ίδια Συμπεριφορά μπορεί να προκύψει από διαφορετικούς συνδυασμούς Γεγονότων-Σκέψεων-Συναισθημάτων 4. Από το ίδιο Γεγονός ή από την ίδια Σκέψη ή από το ίδιο Συναίσθημα μπορεί να προκύψουν διαφορετικές Συμπεριφορές σε διαφορετικά άτομα ή στο ίδιο άτομο σε διαφορετική χρονική στιγμή 5. Υπάρχει μια σχετική ανεξαρτησία των μερών στην Αιτιολογική Αλυσίδα της Συμπεριφοράς 6. Σε όλες τις περιπτώσεις αυτό που παίζει καθοριστικό ρόλο στην ερμηνεία των γεγονότων, στον τρόπο σκέψης, στο είδος των συναισθημάτων και στο είδος της συμπεριφοράς είναι ο

31 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 33 παράγοντας άτομο 7. Όπως θα δούμε στη συνέχεια ο παράγοντας άτομο συμπεριλαμβάνει τους εξής επί μέρους παράγοντες: Μιασματικές Επιδράσεις, Βασικά Πάθη, Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις, Παιδεία, Γεγονότα, Ατομική Βούληση, Δράσεις 1.4 Μηχανιστική Σκέψη και Αιτιολογική Αλυσίδα Συμπεριφοράς Εξετάσαμε προηγουμένως τον «παθογενετικό μηχανισμό» της Συμπεριφοράς. Δηλαδή, την Αιτιολογική Αλυσίδα που οδηγεί στην τελική συμπεριφορά ενός ατόμου. Ποιοι, όμως, είναι οι παράγοντες εκείνοι που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της Ατομικής Συμπεριφοράς; Υπάρχει μια διαμάχη που διατρέχει την ανθρώπινη σκέψη στην πορεία των χιλιάδων χρόνων εξέλιξης της: «Κληρονομικότητα ή Περιβάλλον;» Οι οπαδοί της «Κληρονομικότητας» λένε με απλά λόγια ότι: «Ο Άνθρωπος γεννιέται». Ότι, δηλαδή, ο κυριότερος παράγοντας που διαμορφώνει το Σώμα και τη Διανοητική Ψυχή ενός ανθρώπου είναι η κληρονομικότητα του. Ότι υπάρχει εξ αρχής το «καλό» ή «κακό» υλικό. Ο «καλός» και ο «κακός» σπόρος. Ότι η «πάστα» από την οποία είναι φτιαγμένος κάθε άνθρωπος είναι δεδομένη. Και ότι η επίδραση του περιβάλλοντος ή της παιδείας είναι κατά πολύ μικρότερη από την καθοριστική επίδραση του αρχικού υλικού. Οι οπαδοί του «Περιβάλλοντος» λένε με απλά λόγια ότι: «Ο Άνθρωπος γίνεται». Ότι, δηλαδή, ο κυριότερος παράγοντας που διαμορφώνει το Σώμα και τη Διανοητική Ψυχή ενός αν-

32 34 Άθως Όθωνος θρώπου είναι οι περιβαλλοντικές επιδράσεις και η παιδεία. Ότι ισχύει η λαϊκή παροιμία: «Παιδί σου και σκυλί σου, (γίνεται) όπως το μάθεις». Ότι ο Άνθρωπος είναι μια «άγραφη πλάκα». Και κατ επέκταση ότι καθοριστική σημασία έχει το τι θα γραφεί στην πλάκα αυτή από το Περιβάλλον. Ότι τη μεγαλύτερη σημασία για το τελικό αποτέλεσμα δεν παίζει ο σπόρος αλλά το έδαφος και οι συνθήκες υπό τις οποίες θα μεγαλώσει. Γι αυτό και οι οπαδοί της άποψης αυτής δίνουν τρομερή σημασία στην παιδεία του ατόμου. 1.5 Το Σπειροειδές μοντέλο της Ενότητας των Αντιθέτων Όπως κάθε διαμάχη που διατρέχει την ανθρώπινη σκέψη έτσι και αυτή η διαμάχη δεν είναι παρά μια πλάνη. Μια πλάνη του Κόσμου της Δυαδικότητας. Αυτό που δεν κατανοεί ο άνθρωπος που σκέφτεται μηχανιστικά, είναι η ενότητα, κυκλικότητα και συμπληρωματικότητα των αντιθέτων. Ότι, δηλαδή, κρύο και ζεστό, μέρα και νύχτα, αιτία και αποτέλεσμα, κληρονομικότητα και περιβάλλον ευρίσκονται ενωμένα σε έναν διαρκώς ρέοντα κύκλο ή καλύτερα σε μια διαρκώς ρέουσα σπείρα (ελατήριο). Σε μια συνεχή σπειροειδή εξέλιξη. Συχνά-πυκνά ακούμε το φαινομενικά αδιέξοδο ευφυολόγημα: «Η κότα κάνει το αυγό ή το αυγό την κότα;» Αυτή η μορφή κατώτερης μηχανιστικής σκέψης μας οδηγεί σε αδιέξοδο με αποτέλεσμα να απορούμε πιο τελικά είναι πρώτο; Η κότα ή το αυγό; Αλλά το αυγό «κάνει» μια κότα και η κότα κάνει πολλά αυγά. Και αυτά με τη σειρά τους μπορεί να κάνουν ή να μην κάνουν πολλές κότες, κλπ. Δεν πρόκειται για κλειστό κύκλο αλλά για σπεί-

33 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 35 ρα. Δηλαδή, για το σχήμα που έχει ένα σπιράλ, ένα ελατήριο. Ένα ελατήριο που ξεκινάει από κάτω διαγράφει κύκλους προς τα πάνω και ταυτόχρονα ανεβαίνει. Δεν είναι ένας κλειστός κύκλος δύο διαστάσεων αλλά μια τρισδιάστατη κατάσταση. Στη σπείρα ενυπάρχουν δύο ειδών κινήσεις. Μια κυκλική και ταυτόχρονα μια ευθεία κάθετη προς τον κύκλο είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω. Γι αυτό και η τροχιά δεν καταλήγει στο ίδιο σημείο από το οποίο άρχισε. Γι αυτό και η αιτία γίνεται αποτέλεσμα και το αποτέλεσμα γίνεται αιτία ενός άλλου αποτελέσματος. Και αυτό το άλλο αποτέλεσμα αιτία ενός άλλου αποτελέσματος, κοκ. Θα δούμε αναλυτικά σε επόμενο κεφάλαιο πως το δίδυμο κληρονομικότητα και περιβάλλον εντάσσεται σε αυτά τα πλαίσια. Ας πούμε όμως δυο λόγια γι αυτό έστω και δογματικά, δηλαδή, χωρίς ιδιαίτερη ανάλυση. Αν θεωρήσουμε ότι η ζωή ενός ανθρώπου είναι το χρονικό διάστημα μεταξύ γέννησης και θανάτου τότε κληρονομικότητα είναι το δεδομένο υλικό που φέρει μαζί του με τη γέννηση. Ενώ αντίστοιχα το περιβάλλον δρα επάνω του στο διάστημα μεταξύ της συγκεκριμένης ζωής και του συγκεκριμένου θανάτου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, η ζωή και ο θάνατος τοποθετούνται βάσει τη μηχανιστικής σκέψης σε μια ευθεία. Στην ευθεία αυτή η απόλυτη αρχή είναι η ζωή-γέννηση και το απόλυτο τέλος είναι ο θάνατος. Τι γίνεται όμως αν τα πράγματα δεν είναι έτσι; Τι γίνεται αν έχουμε να κάνουμε όχι με μια ευθεία αλλά με μια σπειροειδή εξέλιξη; Η διαλεκτική σκέψη λέει ότι δεν υπάρχει μόνο το διάστημα Γέννηση - Θάνατος. Κι αυτό γιατί σε τίποτα στο Σύμπαν

34 36 Άθως Όθωνος δεν υπάρχει απόλυτη αρχή (γέννηση εκ του μηδενός) και απόλυτο τέλος (εκμηδένιση). Υπάρχει μόνο μετάπτωση από μια κατάσταση σε άλλη. Άρα, ο θάνατος είναι ο μετασχηματισμός σε μια άλλη κατάσταση ενώ η γέννηση προκύπτει από την μετάπτωση από μια προηγούμενη κατάσταση. Υπάρχει επομένως και το διάστημα μεταξύ «θανάτου» και «ζωής». Άρα δεν πρόκειται για έναν κλειστό κύκλο του οποίου το ένα ημικύκλιο είναι το διάστημα Γέννηση - Θάνατος και το άλλο ημικύκλιο Θάνατος - Γέννηση. Πρόκειται για μια σπείρα. Υπάρχουν, δηλαδή, διάφορα διαδοχικά κυκλικά διαστήματα τα οποία συνέχονται υπό μορφή σπείρας. Το πρώτο ημικύκλιο ή καλύτερα το πρώτο μισό της σπείρας είναι η τωρινή επίγεια ζωή. Είναι, δηλαδή, το διάστημα μεταξύ του Σωκρατικού «αναζείν» (ενσάρκωση μιας Ατομικής Ψυχής) και του «αποθνήσκειν» Μετά το συγκεκριμένο θάνατο υπάρχει το δεύτερο μισό της σπείρας. Δηλαδή, το διάστημα μεταξύ του «αποθνήσκειν» μέχρι το επόμενο «αναζείν» (επόμενη ενσάρκωση της ίδιας Ατομικής Ψυχής). Έτσι ολοκληρώνεται ένας πλήρης πρώτος κύκλος ή πιο ορθά μια πλήρης πρώτη σπείρα. Υπάρχει, μετά, η επόμενη σπείρα που περιλαμβάνει την επόμενη γήινη και την επόμενη μεταθανάτια ζωή, κοκ. Συζητάμε λοιπόν για διαδοχικές ενσαρκώσεις της Ατομικής Ψυχής με παρεμβολές διαστημάτων ασώματης ύπαρξης της Ατομικής Ψυχής.

35 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς Ανάμιξη και Σύνθεση Κληρονομικότητας και Περιβάλλοντος Επομένως, με βάση αυτό τον τρόπο σκέψης, η Κληρονομικότητα είναι το σωματικό και ψυχικό υλικό Α που ενδύεται μια Ατομική Ψυχή τη χρονική στιγμή του «αναζείν», δηλαδή, της γέννησης. Αυτό το δεδομένο υλικό Α διαμορφώνεται με τις περιβαλλοντικές επιδράσεις της συγκεκριμένης γήινης ζωής. Της συγκεκριμένης, δηλαδή, ενσάρκωσης μέχρι και το συγκεκριμένο θάνατο. Έστω ότι τη στιγμή του θανάτου το σωματικό και ψυχικό υλικό είναι τύπου Β. Η Ατομική Ψυχή χωριζομένη από το Σώμα και αργότερα από τη Διανοητική Ψυχή κουβαλάει μαζί της όχι αυτούσιο το περιεχόμενο του Σώματος ή της Διανοητικής Ψυχής αλλά τις τάσεις του και τις αποκτηθείσες ιδιότητες. Αυτές οι τάσεις και ιδιότητες περνάνε από μια επεξεργασία κάθαρσης (Καθαρτήριο) στη διάρκεια μεταξύ θανάτου και επόμενης ενσάρκωσης. Σαν αποτέλεσμα η συγκεκριμένη Ατομική Ψυχή γεννιέται ξανά, δηλαδή, ενσαρκώνεται, κουβαλώντας μαζί της ένα Σώμα και ένα Νου-Διανοητική Ψυχή με προδιαγραφές (Κληρονομικότητα) τύπου Γ. Επομένως, έτσι κλείνει και ο κύκλος ή καλύτερα έτσι περιγράφεται μια μεμονωμένη σπείρα από το συνεχόμενο σπειροειδές μιας Ατομικής Ψυχής. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι με τον τρόπο αυτό η Κληρονομικότητα Α ενώνεται με το Περιβάλλον Α στη διάρκεια μιας ζωής και η ένωση τους επανέρχεται επεξεργασμένη στην επόμενη ζωή σαν Κληρονομικότητα Γ. Αλλά αυτή η Κλη-

36 38 Άθως Όθωνος ρονομικότητα Γ εμπεριέχει και το Περιβάλλον Α. Στη συνέχεια υφίσταται την επίδραση του νέου Περιβάλλοντος Δ, κοκ. Άρα δεν έχουμε να κάνουμε με ξέχωρη Κληρονομικότητα και ξέχωρο Περιβάλλον. Αλλά με μια περιοδική και συνεχή ανάμιξη και αλληλεπίδραση κληρονομικότητας και περιβάλλοντος όπου το ένα μετασχηματίζεται στο άλλο σε μια διαρκή σπειροειδή πορεία εξέλιξης. Έτσι με τον τρόπο αυτό η αντίθεση Κληρονομικότητας και Περιβάλλοντος είναι μια πλάνη. Μια παιδαριώδης αντίληψη. Μια φαινομενική αντίθεση όπως όλες οι αντιθέσεις αυτού του Κόσμου της Δυαδικότητας. 1.7 Μιάσματα και Συμπεριφορά Η προηγούμενη παρένθεση κρίθηκε αναγκαία γιατί τώρα που ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τους παράγοντες που διαμορφώνουν την τελική ή καλύτερα την εκάστοτε συμπεριφορά ενός ατόμου θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν παράγοντες που εντάσσονται στα πλαίσια της Κληρονομικότητας και άλλοι που εντάσσονται στα πλαίσια του Περιβάλλοντος. Αλλά θα πρέπει, όμως, όπως ήδη έχουμε δείξει να έχουμε πάντα κατά νου ότι αυτή είναι μια σχηματική διάκριση. Και ότι στην πράξη αυτά τα δύο αποτελούν τους δύο φαινομενικούς πόλους μιας σπειροειδούς και υπό εξέλιξη ενότητας. Στο βιβλίο «Προέλευση και Αιτία Ασθενειών» αναφέρομαι εκτεταμένα στην έννοια των Μιασματικών Επιβαρύνσεων κάθε ατόμου. Τονίζω τη μεγάλη σημασία που έχουν τα Μιάσματα στη διαμόρφωση ενός πλαισίου γενικών τάσεων του ατόμου. Αναφέρομαι, επίσης, εκτεταμένα, στο πως επηρεάζει το Ψω-

37 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 39 ρικό, το Συκωτικό και το Συφιλιτικό Μίασμα την όλη συμπεριφορά ενός ανθρώπου ο οποίος ευρίσκεται υπό την επήρεια του συγκεκριμένου Μιάσματος. Ο συνδυασμός των Μιασμάτων καθορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό το σε ποιο φάσμα Ιδιοσυγκρασιακών Επιδράσεων θα κινηθεί το συγκεκριμένο άτομο. Οι Μιασματικές και Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις υπάρχουν, ήδη, με τη γέννηση του ατόμου. Πιθανότατα, η δράση τους ξεκινάει με την είσοδο στο έμβρυο της Ατομικής Ψυχής της συνδεδεμένης με το Ατομικό Πνεύμα και το Αιθερικό Σώμα. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι τα Μιάσματα δεν αποτελούν στοιχείο του Ατομικού Πνεύματος αλλά της Ατομικής Ψυχής και μάλιστα της Διανοητικής Ψυχής. Γιατί και τα δύο, δηλαδή, τα Μιάσματα και η Διανοητική Ψυχή κινούνται στο χώρο του Κόσμου της Δυαδικότητας. Υπάρχουν σαφέστατες κλινικές ενδείξεις από την Ομοιοπαθητική κλινική έρευνα ότι η μιασματική κατάσταση της μητέρας επηρεάζει το έμβρυο καθώς και το αντίστροφο. Πχ, βλέπουμε συχνά μια ψωρική μητέρα όταν κυοφορεί ένα συκωτικό έμβρυο το οποίο προέρχεται, συνήθως, από ένα συκωτικό πατέρα να αρχίζει να έχει χαρακτηριστικά στοιχεία συκωτικής συμπεριφοράς τα οποία δεν είχε πριν. Πχ, αναφέρει η μητέρα ότι παρότι έγκυος και σε προχωρημένο μήνα εγκυμοσύνης έχει την ακατανίκητη τάση να κοιμάται μπρούμυτα. Ή να τραβάει έντονα η όρεξη της ξινές γεύσεις. Ή να εμφανίζει έντονη αναιμία δυσανάλογη προς την αναμενόμενη εκ της κυήσεως. Πολλοί γονείς που έχουν περισσότερα από ένα παιδιά διαπιστώνουν ότι υπάρχουν συχνά από

38 40 Άθως Όθωνος τη γέννηση ριζικές διαφορές μεταξύ των παιδιών τους. Πολύ πριν επιδράσει οποιοσδήποτε περιβαλλοντικός παράγοντας. Διαφορές που αφορούν το σώμα, τις νοσηρές προδιαθέσεις καθώς και την εν γένει συμπεριφορά των παιδιών τους. Κατά κανόνα διαπιστώνουν επίσης ότι οι γενικές τάσεις που υπήρχαν στα παιδιά τους από τη γέννηση τους παραμένουν σε πολύ μεγάλο βαθμό μέχρι και την ενηλικίωση τους ή και σε όλη τους τη ζωή. Ακούμε πολύ συχνά: «Έτσι ήταν από μικρός ο Γιάννης/Μαρία/ Γιώργος». «Ήταν φιλάσθενος / άγαρμπος στις κινήσεις του / υπερκινητικός / τεμπέλης / νευρικός / φοβιτσιάρης / ντροπαλός / εγωιστής / ιδιότροπος / κλαψιάρης / βίαιος». Αυτές είναι γενικές σωματικές και διανοητικές τάσεις που υπάρχουν εκ γενετής και έχουν σχέση με τις Μιασματικές και Ιδιοσυγκρασιακές Επιβαρύνσεις του ατόμου. Το πόσο σημαντικό είναι αυτό το κληρονομικό υλικό δεν το διαπιστώνουν μόνο οι γονείς αλλά και τα ίδια τα άτομα. Τα περισσότερα άτομα όταν κάνουν μια αναδρομή στη ζωή τους διαπιστώνουν ότι τα βασικά τους χαρακτηριστικά όσον αφορά τη γενική κατασκευή του σώματος τους, τις τάσεις και τις ευαισθησίες τους καθώς και όσον αφορά τα διανοητικά τους χαρακτηριστικά παραμένουν διαχρονικά στην ίδια κατεύθυνση. Αλλά αυτό είναι και μια διαπίστωση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Πράγματι η Μιασματική και Ιδιοσυγκρασιακή Κληρονομιά ενός ατόμου είναι, συνήθως, ο σημαντικότερος παράγοντας διαμόρφωσης της συμπεριφοράς του.

39 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς Συνιστά αδικία η ύπαρξη Μιασμάτων; Αυτό όμως σημαίνει ότι περισσότερο «γεννιόμαστε» και όχι «γινόμαστε». Αλλά, αμέσως, προκύπτει μια εύλογη απορία. Δεν είναι φοβερά άδικο άλλοι να γεννιούνται εύρωστοι και άλλοι φιλάσθενοι; Άλλοι άσχημοι και άλλοι όμορφοι; Άλλοι να γεννιούνται με δυσμορφίες ή λευχαιμία και άλλοι να μην χρειάζονται γιατρό μέχρι τα 60 τους χρόνια; Άλλοι να γεννιούνται πλούσιοι και άλλοι φτωχοί; Άλλοι με δύσκολο οικογενειακό ή κοινωνικό περιβάλλον και άλλοι με προνομιούχο; Γιατί δεν γεννιόμαστε ίσοι στην εκκίνηση της ζωής μας; Δεν είναι αυτό φοβερά άδικο; Αν θεωρήσουμε, βέβαια, ότι η γέννηση μας είναι η απόλυτη αρχή μας και ο θάνατος το απόλυτο μας τέλος τότε ναι, είναι άδικο να ξεκινάς τη ζωή σου υπερχρεωμένος ενώ κάποιος άλλος ξεκινάει με θετικό ισολογισμό. Αν όμως θεωρήσουμε ότι αυτή δεν είναι η μόνη μας ζωή αλλά μια από τις πολλές διαδοχικές ενσαρκώσεις της Ατομικής μας Ψυχής τότε τα πράγματα είναι απόλυτα δίκαια και σοφά όπως όλα τα άλλα πράγματα στη Φύση. Και τότε η δική μας ζωή δεν αντιβαίνει την καθολική και παγκόσμια ισχύ των Συμπαντικών Νόμων. Και ειδικά του Νόμου της Δράσης και της Αντίδρασης. Με βάση το νόμο αυτό οι Μιασματικές και Ιδιοσυγκρασιακές μας Επιβαρύνσεις, στην αρχή της τωρινής μας ζωής, είναι οι αντιδράσεις που έχουμε λάβει από τις δράσεις όλων των προηγούμενων ζωών μας. Είναι ο τρόπος που μεταφέρεται το Πεπρωμένο ή Παρελθόν Κάρμα σε αυτή την επίγεια ζωή. Είναι ο θετικός ή αρνητικός ισολογισμός του προηγουμένου

40 42 Άθως Όθωνος οικονομικού έτους της Εμπορικής μας Εταιρείας. Και μ αυτό τον ισολογισμό, μ αυτό το αποθεματικό ξεκινάει η Εταιρεία μας την καινούρια χρονιά της. Γι αυτό το λόγο, επειδή ακριβώς η Μιασματική μας Κατάσταση κατά τη γέννηση μας έχει σχέση με τις δράσεις όλων των προηγούμενων διαδοχικών μας υπάρξεων, γι αυτό και είναι και ο πιο σημαντικός παράγοντας στη διαμόρφωση της τωρινής μας ζωής. Γιατί είναι το αποτέλεσμα ασύγκριτα περισσότερου χρονικού διαστήματος απ ότι μια συγκεκριμένη ζωή. Γι αυτό το λόγο και οι φαινομενικές αδικίες και ανισότητες δεν είναι παρά το δικαιότατο αποτέλεσμα προηγουμένων δράσεων. Η Μιασματική Σύνθεση ενός ατόμου καθορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό και τα Βασικά Πάθη του ατόμου αλλά και την Ιδιοσυγκρασιακή του Εικόνα κατά τη στιγμή της γέννησης του. Και όχι μόνο. Σίγουρα από τη στιγμή αυτή και έπειτα λειτουργούν και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες αλλά ήδη οι υπάρχουσες Μιασματικές και Ιδιοσυγκρασιακές Τάσεις διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό την πρώιμη ζωή του ατόμου. Στο Βιβλίο «Προέλευση και Αιτίες της Ασθένειας» έχω αναφερθεί εκτενώς στον τρόπο με τον οποίο τα Βασικά Πάθη και οι Ιδιοσυγκρασίες διαμορφώνουν την εν γένει συμπεριφορά του ατόμου επηρεάζοντας αρχικά τις σκέψεις και μετά τα συναισθήματα του.

41 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς Περιβάλλον και Συμπεριφορά Ας δούμε άλλους παράγοντες όπως, πχ, το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον. Η συνήθης άποψη είναι ότι το περιβάλλον αυτό δεν «το βρίσκουμε» αλλά ότι αυτό «μας βρίσκει» ή μας «τυχαίνει». Αυτό, βέβαια, ισχύει αν δεχθούμε την άποψη της μιας και μοναδικής ζωής μας. Και πάλι κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά άδικο και τυχαίο και γι αυτό ασύμφωνο με τη δικαιοσύνη, σοφία και νομοτέλεια των Συμπαντικών Νόμων. Δηλαδή, θα ήταν άδικο να γεννιέται ο ένας άνθρωπος σε μια οικογένεια κακοποιών, βιαστών, φτωχών, αμόρφωτων, τρελών ή να γεννιέται ορφανός και ο άλλος άνθρωπος να γεννιέται σε μια καλλιεργημένη οικογένεια, σε μια εύπορη οικογένεια ή σε μια οικογένεια με Ανώτερους Ανθρώπους. Αν, όμως, δεχθούμε την εκδοχή των διαδοχικών ενσαρκώσεων της Ατομικής Ψυχής, τότε κάτι τέτοιο είναι απόλυτα κατανοητό. Στην περίπτωση αυτή, ισχύει η εξής αρχή. Ότι το ποιους γονείς θα έχουμε, το τι φύλο θα έχουμε, σε ποια φυλή και χώρα θα γεννηθούμε και σε ποια χρονική στιγμή, δεν είναι καθόλου μα καθόλου τυχαίο. Αλλά έχει απόλυτη σχέση με τις δράσεις των προηγούμενων ενσαρκώσεων της Ατομικής μας Ψυχής. Δεν θα επεκταθώ στο θέμα αυτό γιατί έχει συζητηθεί εκτενώς σε άλλα βιβλία μου. Αλλά και για έναν ακόμη λόγο. Γιατί τέτοια θέματα που αφορούν ανώτερα επίπεδα ύπαρξης δεν υπόκεινται σε «ικανοποιητική» διανοητική απόδειξη. Όταν, βέβαια, αναφερόμαστε στο περιβάλλον ενός ατόμου και στο

42 44 Άθως Όθωνος πώς αυτό επηρεάζει τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς ενός ατόμου εννοούμε ουσιαστικά την εν γένει παιδεία που λαμβάνει το άτομο από το οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον. Σ αυτή την παιδεία περιλαμβάνεται η οικογενειακή παιδεία, η σχολική παιδεία, η θρησκευτική παιδεία και η γενικότερη κοινωνική παιδεία. Η συνήθης άποψη για το θέμα παιδεία είναι ότι παιδεία είναι τα «μαθήματα» που μας κάνουν. Είτε τα προφορικά είτε τα γραπτά. Οι γνώσεις που μαθαίνουμε. Τα κηρύγματα που μας κάνουν οι άλλοι. Αλλά αυτό που μετράει περισσότερο δεν είναι το τι λέμε στα παιδιά μας. Αλλά το παράδειγμα μας. Ο τρόπος ζωής μας. Ο τρόπος ζωής ο δικός μας, δηλαδή, των γονιών, των συγγενών και των φίλων. Ο τρόπος ζωής της κοινότητας μας και της κοινωνίας μας. Αλλά και ο τρόπος ζωής όλης της Ανθρώπινης Κοινωνίας επί Γης. Ζούμε άλλωστε στην εποχή του «Παγκόσμιου Χωριού». Η Γη λόγω της ανάπτυξης των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας έχει γίνει ένα παγκόσμιο χωριό. Καθόμαστε στην τηλεόραση και βλέπουμε τι γίνεται ανά πάσα στιγμή σε όλη την υδρόγειο. Ακόμη και στο Γαλαξία μας Γεγονότα και Συμπεριφορά Ένας άλλος παράγοντας που παίζει ρόλο στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς μας είναι τα Γεγονότα που μας συμβαίνουν στη διάρκεια της ζωής μας και ιδιαίτερα τα έντονα γεγονότα, αυτά που αλλάζουν την ροή της ζωής μας. Και, συνήθως, όταν μιλάμε για γεγονότα εννοούμε τα δυσάρεστα γεγονότα.

43 Το Κλειδί για την Κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 45 Ένα παιδί τραυματίζεται σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα και μένει ανάπηρο ή τυφλό σε όλη του τη ζωή. Ή αρρωσταίνει από πολιομυελίτιδα και μένει ανάπηρο. Και πάλι συναντάμε τις δύο απόψεις, τους δύο τρόπους ερμηνείας. Από την μια μεριά έχουμε το συνήθη τρόπο που λέει ότι αυτό είναι κάτι τυχαίο. Ή ότι είναι μια άδικη συμφορά. Από την άλλη μεριά έχουμε την Ολιστική Σκέψη που υποστηρίζει ότι το γεγονός αυτό έχει σχέση είτε με δράσεις της τωρινής ζωής, είτε προέρχεται από «οφειλόμενα» από προηγούμενες ενσαρκώσεις. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι το γεγονός αυτό καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την υπόλοιπη ζωή του ατόμου. Αλλά για να είμαστε πιο σωστοί αυτό που καθορίζει τα πράγματα δεν είναι το ίδιο το γεγονός, αλλά το πώς το ερμηνεύει το συγκεκριμένο άτομο στη συγκεκριμένη στιγμή της ζωής του και μετέπειτα. Δηλαδή, κατά πόσον το άτομο «βλέπει το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο». Και η οπτική γωνία με την οποία το βλέπει σαφώς επηρεάζεται από τα Μιάσματα του, την εκάστοτε Ιδιοσυγκρασία του, αλλά και το τι δουλειά έχει κάνει με τον εαυτό του μέχρι εκείνη τη στιγμή Ατομική Βούληση, Πράξεις και Συμπεριφορά «Μα τι γίνεται τελικά;», θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος. «Τι ρόλο παίζουμε εμείς οι ίδιοι στη διαμόρφωση της δικής μας συμπεριφοράς; Δεν παίζουμε καθόλου ρόλο;» Και, πάλι, με τη συνήθη σκέψη όλοι οι παράγοντες που αναφέραμε, δηλαδή, τα Μιάσματα, τα Βασικά Πάθη, οι Ιδιοσυγκρασίες και τα Γεγονότα φαίνεται να έχουν σχέση με τα «έξω» και όχι με εμάς τους ιδίους. Και πάλι με την Ολιστική Σκέψη οι πιο πάνω