ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Transcript

1 ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

2 ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ Ιατρικά: 1. Άνθρωπος και Σύμπαν 2. Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 3. Η λειτουργία της Σκέψης 4. Ιδιοσυγκρασίες, οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 5. Ιστορία της Εξέλιξης της Ομοιοπαθητικής Σκέψης 6. Καταγωγή και Αιτίες της Ασθένειας 7. Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 8. Κλινικές Περιπτώσεις Τόμος 1 9. Μιασματική Θεωρία 10. Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία Τόμοι Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία: Λιγότερο Συχνές Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες 12. Οι Νόμοι του Σύμπαντος 13. Ομοιοπαθητική Διάγνωση και Θεραπεία 14. Εισαγωγή στην Ομοιοπαθητική Ιατρική 15. Σεξ, Έρωτας και Αγάπη 16. Συναισθήματα: Ευλογία ή Κατάρα; 17. Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 18. Τα Βιοχημικά Άλατα του Σούσλερ 19. Το κλειδί για την κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 20. Φυσική Σεξουαλικότητα 21. Χίλιες και Μία Ιατρικές Πλάνες Φιλοσοφικά: 1. Ολιστική Φιλοσοφία 2. Συζητώντας με 7 Σοφούς 3. Συζητώντας με τον Σοφό Ερμή τον Τρισμέγιστο 4. Χίλιες και Μία Κοινωνικές Πλάνες 5. Γράμματα από τη Φυλακή του Κόσμου ετούτου 6. Ναυαγοί στον Παράδεισο 7. Οδυσσέα και Ανθρώπων Παθήματα 8. Πονεμένες Ψυχές στο Νησί της Ελπίδας 9. Τα Παράλογα 10. Την Αλήθεια ψάχνω Γλάρε Ταξιδιώτη 11. Το ημερολόγιο ενός Τρελού

3 ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Άθως Όθωνος γεννήθηκε στην πόλη Πάφο της Κύπρου το 1959 και σπούδασε στην Αθήνα, στην Ιατρική Σχολή. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ομοιοπαθητική Ιατρική την οποία εξασκεί από το Είναι ιδρυτικό μέλος, υπεύθυνος εκπαίδευσης και πρόεδρος της «Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας». Η Ακαδημία είναι μία μη κερδοσκοπική, ιατρική, επιστημονική εταιρεία, μέλος της Παγκόσμιας και της Ευρωπαϊκής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας και πιστοποιημένο εκπαιδευτικό κέντρο. Από νεαρή ηλικία, το πάθος του για τη γνώση τον οδήγησε στη μελέτη διαφόρων φιλοσοφικών, θρησκευτικών, πολιτικών και επιστημονικών Ιδεολογικών Συστημάτων. Σταδιακά, έπαψε να θεωρεί τον εαυτό του υποστηρικτή οποιουδήποτε Ιδεολογικού Συστήματος. Επέλεξε να γίνει εραστής της Κοινής Αλήθειας που τα διατρέχει, αφήνοντας κατά μέρος τις επιφανειακές τους διαφορές. Αυτή η Κοινή Αλήθεια τον οδήγησε στη διατύπωση της Ολιστικής Φιλοσοφίας η οποία στηρίζεται στον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης και στους Συμπαντικούς Νόμους. Το πάθος του για την Ιατρική, τον οδήγησε, αντίστοιχα, στη μελέτη διαφόρων Θεραπευτικών Συστημάτων, επικεντρωνόμενος, για άλλη μια φορά, στην Κοινή τους Αλήθεια και στη συνεργασία μεταξύ γιατρών όλων των Θεραπευτικών Συστημάτων. Καρπός αυτής της μελέτης υπήρξε η διατύπωση της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής η οποία στηρίζεται στον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης.

4 Έχει συγγράψει δεκάδες ιατρικά, φιλοσοφικά και λογοτεχνικά βιβλία, αρκετά των οποίων μετέφρασε στην Αγγλική γλώσσα. Πιστεύει στην προσφορά της γνώσης και γι αυτό κοινοποιεί όλες τις βιντεοσκοπημένες του διαλέξεις στην ιστοσελίδα του. Επί σειρά ετών, διδάσκει αφιλοκερδώς την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική τόσο στα μαθήματα της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας όσο και στην Αγγλική γλώσσα στα πλαίσια των θεσμών International E-Learning Project και Athens Four Season s School. Τα τελευταία χρόνια, χαίρεται τις μεγάλες του αγάπες: τις κόρες του, τη Φιλοσοφία, την Ιατρική, τη διδασκαλία, τη συγγραφή βιβλίων και το οικολογικό του κτήμα στο Μαραθώνα. Πρόεδρος της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας Μέλος της Εκπαιδευτικής Υποεπιτροπής της Ευρωπαικής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH) Mέλος της Παγκόσμιας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας (LMHI) Mέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Κέας 42, Αθήνα, Τηλ/Fax: Ιστοσελίδα: athosothonos@gmail.com

5 ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ HOMEOPATHIC ACADEMY Επιστημονική μη Κερδοσκοπική Ιατρική Εταιρεία Κλασσική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Accredited Teaching Center of the ECH Η Ομοιοπαθητική Ακαδημία είναι μια μη κερδοσκοπική, επιστημονική, ιατρική εταιρεία. Ιδρύθηκε το 2013 (Αριθμός Πρωτοδικείου: 2380/2013) και μέλη της είναι γιατροί, οδοντίατροι, κτηνίατροι και φαρμακοποιοί. Σκοπός της είναι η προώθηση της Κλασσικής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στον ιατρικό κόσμο και στο κοινό, στην Ελλάδα και διεθνώς. Αρχές Λειτουργίας της είναι η επιστημονική άσκηση της Ομοιοπαθητικής από γιατρούς, ο σεβασμός των απόψεων όλων των επιστημόνων, η ολιστική θεραπευτική αντίληψη και η συνεργασία των γιατρών όλων των θεραπευτικών συστημάτων. Η Ομοιοπαθητική Ακαδημία είναι μέλος της Παγκόσμιας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας (LMHI) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH). Το Εκπαιδευτικό Κέντρο της είναι πιστοποιημένο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ομοιοπαθητική η οποία χορηγεί στους αποφοίτους της Ακαδη-

6 μίας (γιατρούς, οδοντιάτρους, κτηνιάτρους) το Ευρωπαϊκό Δίπλωμα Ομοιοπαθητικής μετά από δωρεάν τριετή εκπαίδευση. Η Ακαδημία έχει ιδρύσει την μη κερδοσκοπική, ηλεκτρονική Τράπεζα Πληροφοριών Κλασσικής Ομοιοπαθητικής, η οποία παρέχει ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στους επιστήμονες και στο κοινό. Επίσης, έχει ανεβάσει πλούσιο ενημερωτικό υλικό στην ιστοσελίδα της (βιβλία, άρθρα, βίντεο, μαθήματα) για τη δωρεάν και ελεύθερη ενημέρωση των γιατρών και του κοινού. Η Ακαδημία προωθεί την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική, μια μέθοδο που σέβεται τους Ομοιοπαθητικούς Νόμους και γι αυτό είναι ταυτόχρονα επιστημονική και αποτελεσματική. Εργάζεται για την πλήρη ένταξη της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Κέας 42, Αθήνα Τηλ/Fax: Ιστοσελίδα: homeoacademy.gr

7 ΔΙΕΘΝΕΣ E-LEARNING ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ Πρόκειται για ένα Διεθνές Πρόγραμμα Διαδικτυακής Μάθησης στα Αγγλικά, με θέμα την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική, μια νέα μέθοδο που αναπτύχθηκε από τον γιατρό Άθω Όθωνος, πρόεδρο της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας. Αφορά γιατρούς, οδοντιάτρους και κτηνιάτρους. Βασίζεται σε 14 βιβλία και 40 βιντεοσκοπημένα μαθήματα. Περιλαμβάνει απαντημένες ερωτήσεις και εργασίες για αυτό-αξιολόγηση. Περαιτέρω κλινική εκπαίδευση, που περιλαμβάνει ζωντανή λήψη ιστορικού και αναλύσεις περιπτώσεων μπορεί να γίνει, τέσσερεις φορές το χρόνο στα πλαίσια του Διεθνούς Σχολείου Τεσσάρων Εποχών για την Κλασσική Ομοιοπαθητική στην Αθήνα. Η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική θεμελιώνεται στην Ολιστική Σκέψη και στους Συμπαντικούς/Ομοιοπαθητικούς Νόμους. Όντας ολιστική, δεν επικεντρώνεται σε μεμονωμένα συμπτώματα (όπως οι Μηχανικές Μέθοδοι Repertorising, Key-Note Prescribing, Computer Expert Systems) αλλά επικεντρώνεται στη συνολική εικόνα του ατόμου και ιδιαίτερα στο μιασματικό και ψυχολογικό προφίλ του, σε Κατάσταση Κλινικής Υγείας. Αντί αποστήθισης και μηχανικής χρήσης των διαφόρων Λεξικών Συμπτωμάτων (Repertories) βασίζεται στην ταυτοποίηση, μέσα στο μυαλό και στην καρδιά του γιατρού, των Μιασματικών Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων των Φαρμάκων/Ιδιοσυγκρασιών. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του γιατρού Όθωνος:

8 ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ Τέσσερεις φορές το χρόνο, στην Αθήνα, ο γιατρός Άθως Όθωνος, πρόεδρος της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας, εισάγει ομοιοπαθητικούς γιατρούς, οδοντιάτρους και κτηνιάτρους στην κλινική εφαρμογή της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής. Η νέα αυτή μέθοδος θεμελιώνεται στην Ολιστική Σκέψη και στους Συμπαντικούς/Ομοιοπαθητικούς Νόμους. Επικεντρώνεται όχι στην απομνημόνευση συμπτωμάτων και στη μηχανική χρήση Λεξικών Συμπτωμάτων (Repertories) αλλά στην ταυτοποίηση μέσα στο μυαλό και στην καρδιά του γιατρού, του μιασματικού και ψυχολογικού προφίλ των Φαρμάκων/ Ιδιοσυγκρασιών σε κατάσταση Κλινικής Υγείας. Το Διεθνές Σχολείο Τεσσάρων Εποχών περιλαμβάνει Ζωντανή Λήψη Ιστορικού και Αναλύσεις Περιπτώσεων, στα Αγγλικά. Η συμμετοχή είναι ελεύθερη και όλα τα βιντεοσκοπημένα σεμινάρια μπορεί να τα βρει κανείς στην ιστοσελίδα του γιατρού Όθωνος μαζί με περαιτέρω πληροφορίες

9 Άθως Όθωνος - Ιατρός ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΕΙΡΑ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

10 Αναζητήστε τα βιβλία του συγγραφέα στην ιστοσελίδα Σειρά: ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ Συγγραφέας: Άθως Όθωνος Τίτλος Πρωτοτύπου: Συντροφική Σχέση και Οικογένεια Επιμέλεια: Άθως Όθωνος Πρώτη Έκδοση: Άθως Όθωνος ISBN: Κέας 42, Αθήνα Τηλ Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή (ολική/μερική/περιληπτική/κατά παράφραση) του περιεχομένου του βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη (Ν. 2121/1993).

11 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ Σχετικά με την άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής: Πιστεύω ότι η ιατρική γνώση θα πρέπει να κοινοποιείται και στο κοινό, όπως, άλλωστε, αυτό γίνεται σήμερα με την ευρύτατη ενημέρωση για θέματα υγείας από βιβλία, τηλεοπτικά μέσα, διαδίκτυο, κλπ. Θα πρέπει, όμως, να επισημάνω ότι η χορήγηση ομοιοπαθητικών φαρμάκων συνιστά ιατρική διάγνωση και θεραπεία και είναι ιατρική πράξη με νομική ευθύνη, είτε αφορά χορήγηση στον εαυτό μας είτε σε άλλον. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να εξασκείται όχι μόνον από ιατρό, απόφοιτο πανεπιστημιακής Ιατρικής Σχολής αλλά από ομοιοπαθητικό γιατρό κατάλληλα εκπαιδευμένο. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν είναι βότανα, βιταμίνες ή συμπληρώματα διατροφής. Μπορεί να στερούνται υλικών παρενεργειών, αλλά επειδή είναι ενεργειακά φάρμακα, αν δεν χορηγηθούν με βάση αυστηρούς επιστημονικούς κανόνες μπορεί να προκαλέσουν ενεργειακό μπέρδεμα στον ασθενή. Η απλή ανάγνωση, ακόμη και όλων των ιατρικών μου βιβλίων ή και άλλων ιατρικών ομοιοπαθητικών βιβλίων χωρίς πανεπιστημιακή ιατρική παιδεία, και πολύ περισσότερο, χωρίς επαρκή ομοιοπαθητική κλινική εμπειρία, δεν καθιστά τον αναγνώστη ικανό για ιατρική πράξη ούτε στον εαυτό του αλλά ούτε και σε άλλους. Προειδοποιώ, λοιπόν, τον αναγνώστη ότι σε έναν τόσο σοβαρό τομέα όπως η υγεία και η ζωή, δεν επιτρέπονται πειρα-

12 ματισμοί και ότι θα πρέπει για οποιοδήποτε θέμα υγείας του, αν επιθυμεί ομοιοπαθητική αντιμετώπιση, να απευθύνεται σε ομοιοπαθητικό γιατρό. Σχετικά με το δικαίωμα του επιστήμονα να φιλοσοφεί: Ο Άνθρωπος, βάσει της Ολιστικής Σκέψης, είναι ένα πολύ-επίπεδο ον. Σε αντίθεση με τα ζώα, έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να σκέφτεται αλλά και να προβληματίζεται και να φιλοσοφεί. Η επικρατούσα Μηχανιστική και Υλιστική Σκέψη, θεωρεί την Επιστήμη σαν κάτι αντίθετο από τη Φιλοσοφία/Θρησκεία. Αντίθετα, η Ολιστική Σκέψη θεωρεί ότι ένας οπαδός μιας φιλοσοφίας/θρησκείας δικαιούται να προβληματίζεται επιστημονικά και ένας επιστήμονας δικαιούται να φιλοσοφεί ή να στοχάζεται για το Θεό, τη δημιουργία του Σύμπαντος ή για ηθικά θέματα. Σήμερα, πάρα πολλοί επιστήμονες, και ιδιαίτερα αστροφυσικοί, με αφορμή τις παρατηρήσεις τους στο επιστημονικό τους πεδίο, προβαίνουν σε επεκτάσεις και στο φιλοσοφικό/θρησκευτικό πεδίο, προτείνοντας Λειτουργικές Υποθέσεις για την εξήγηση, πχ. της Δημιουργίας του Σύμπαντος ή για την ύπαρξη του Θεού ή για την ύπαρξη άλλων Κόσμων. Κάτι τέτοιο, θεωρείται, συνήθως, από τον περισσότερο κόσμο, ως φυσικό να συμβαίνει. Και, μάλιστα, θεωρούμε ότι αυτό δεν μειώνει το επιστημονικό τους κύρος, ούτε και επηρεάζει την επιστημονικότητα του τομέα τους. Αντίστοιχα, και στον τομέα της Ιατρικής Επιστήμης, κάθε γιατρός επιστήμονας, καθημερινά στην κλινική του πράξη, έρχεται αντιμέτωπος με το φαινόμενο της ζωής και του θανάτου, με βρέφη που γεννιούνται τυφλά, ανάπηρα, καθυστερημένα. Με ανθρώπους που ζουν την πλέον ανθυγι-

13 εινή ζωή και όμως δεν αρρωσταίνουν ιδιαίτερα και με ανθρώπους που προσέχουν τα πάντα και όμως αρρωσταίνουν βαριά. Είναι, λοιπόν, αναμενόμενο ο επιστήμονας γιατρός, αν είναι ανοιχτό μυαλό, να προβληματίζεται και να φιλοσοφεί. Να κάνει επεκτάσεις, δηλαδή, Λειτουργικές Υποθέσεις για να εξηγήσει την καταγωγή της Ασθένειας ως φαινόμενο ή για να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Τι είναι ο Άνθρωπος και ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης του;» Αυτό δεν μειώνει κατ ελάχιστο, το επιστημονικό του κύρος, εάν και εφόσον, βέβαια, δεν είναι φανατικός οπαδός ενός φιλοσοφικού ή θρησκευτικού συστήματος σε τέτοιο βαθμό ώστε να παραβιάζει την επιστημονική μεθοδολογία στην άσκηση της Ιατρικής του Επιστήμης. Ούτε, αυτό, σημαίνει, βέβαια, ότι η επιστήμη του είναι κάποιας μορφής φιλοσοφία/θρησκεία. Ο συγγραφέας, παρότι μελέτησε πλείστα όσα φιλοσοφικά και θρησκευτικά συστήματα δεν ταυτίζεται με κανένα από αυτά. Επιμένει να είναι εραστής της Κοινής Αλήθειας που υπάρχει σε αυτά. Γι αυτό και συχνά αναφέρεται σε απόψεις και ρήσεις από πολλά και διαφορετικά φιλοσοφικά ή θρησκευτικά συστήματα, ακριβώς για να προβάλει αυτή την Κοινή Αλήθεια. Αλλά αυτό δεν επηρεάζει την επιστημονική άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής από μέρους του. Αν ο συγγραφέας υιοθετεί τον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης και τους Συμπαντικούς Νόμους στην ομοιοπαθητική θεωρία και πράξη, το κάνει γιατί θεωρεί ότι μόνο έτσι εξασφαλίζεται η επιστημονικότητα της. Άλλωστε, η Ομοιοπαθητική σαν Θεραπευτικό Σύ-

14 στημα είναι, από τη φύση της, ολιστική. Πέραν τούτου, όταν ο συγγραφέας εκφράζει τις προσωπικές του Λειτουργικές Υποθέσεις για την εξήγηση της προέλευσης της Ασθένειας στο ανθρώπινο είδος αυτό δεν σημαίνει ότι αυτά είναι απόψεις της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Όταν ένας καρδιολόγος υιοθετεί τη Χριστιανική ή την Πλατωνική άποψη όταν φιλοσοφεί, αυτό δεν σημαίνει ότι η Καρδιολογία είναι Χριστιανισμός ή Πλατωνισμός. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι φιλοσοφικές απόψεις του ομοιοπαθητικού γιατρού δεν χαρακτηρίζουν τον επιστημονικό του τομέα, δηλαδή το Ομοιοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα. Ο συγγραφέας πιστεύει στη ρήση «Όποιος ελεύθερα συλλογιέται, συλλογιέται καλά!» Και ότι όσο πιο σφαιρικά και ολιστικά, βλέπει κανείς τα πράγματα, χωρίς φανατισμούς και προκαταλήψεις, τόσο πιο κοντά στην Αλήθεια είναι. Ο Πλούταρχος αναφέρει: «Η Αλήθεια ήταν ένας καθρέφτης στον Ουρανό. Έπεσε στη Γη κι έγινε χίλια κομμάτια. Από τότε, όποιος θνητός βρει ένα κομμάτι του καθρέφτη, νομίζει ότι έχει βρει όλη την Αλήθεια!»

15 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 17 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ...5 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ...13 Σχετικά με την άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής: Σχετικά με το δικαίωμα του επιστήμονα να φιλοσοφεί: ΠΡΟΛΟΓΟΣ...21 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις ίσον ανθρώπινες ανισορροπίες Πώς είναι ένας φυσιολογικός Άνθρωπος; Η σημασία της γνώσης του φυσιολογικού στην ομοιοπαθητική διάγνωση και στην κοινωνία Αντικειμενικός καθορισμός του φυσιολογικού μέσω των Συμπαντικών Νόμων και της γνώσης των Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων Συντροφική Σχέση: πηγή δυστυχίας ή ευτυχίας; Συντροφική Σχέση και Νόμος της Μοναδικότητας και Ποικιλομορφίας Συντροφική Σχέση, Νόμος της Ενότητας και Νόμος του Όλου Εξέλιξη των φύλων και της συντροφικής σχέσης δια μέσου των αιώνων Συντροφική Σχέση και Νόμος της Ιεραρχίας Ιεραρχία βάσει του ψυχικού επιπέδου και όχι με αυθαίρετα κριτήρια Συντροφική Σχέση και Νόμος της Συμπληρωματικότητας των Αντιθέτων...43

16 18 Άθως Όθωνος 1.12 Συντροφική Σχέση, Νόμος της Αλήθειας και Νόμος της Αγάπης ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 ΦΥΣΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΗ ΣΧΕΣΗ Βασικές Αρχές μιας λειτουργικής Συντροφικής Σχέσης Αρχαία Ελλάδα και Ομοφυλοφιλία Είναι η αντρική ομοφυλοφιλία κάτι το φυσιολογικό; «Ενεργητικός» και «παθητικός» ρόλος στη σεξουαλική σχέση Είναι φυσιολογική η γυναικεία ομοφυλοφιλία; Η σεξουαλικότητα σε φυλές ανέγγιχτες από τον πουριτανισμό Διάκριση μεταξύ σεβαστού ανθρώπινου όντος και αφύσικων επιλογών του Ποιός πρέπει να έχει το «πάνω χέρι» στη Συντροφική Σχέση; Η ιεραρχία αλλάζει ανάλογα με το θέμα και χρονικά «Ο καθένας ανάλογα με τη δυνατότητα του, στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του» Στο Σύμπαν τα ανώτερα όντα υπηρετούν τα κατώτερα Η ποιότητα και η ηθική δεν επιβάλλονται Η παλαιά «παραδοσιακή» Συντροφική Σχέση στην ανδροκρατούμενη κοινωνία Πώς οι ιδιοσυγκρασιακές ανισορροπίες χαλάνε τη Συντροφική Σχέση Διάφορα σενάρια Διανοητικής Συντροφικής Αγάπης Η Διανοητική Συντροφική Αγάπη είναι Προσκόλληση Συντροφική Αγάπη και Αμοιβαιότητα Εγώ είμαι αυτός που αγαπά Συντροφική Σχέση και πάρε-δώσε... 93

17 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια Χαρακτηριστικά της Πνευματικής Συντροφικής Αγάπης ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ Ο θεσμός του γάμου ιστορικά Ή στραβός είναι ο θεσμός του γάμου ή στραβά αρμενίζουμε ή και τα δύο! Κάθε νομικός ή κοινωνικός καταναγκασμός χαλάει τη συντροφική σχέση Υποχρεωτική αγαμία: η καταπίεση της Φύσης οδηγεί μόνο σε προβλήματα Πολυγαμία Μοιχεία! Απιστία! Προδοσία! Ζώνες Αγνότητας! Γάμος: ψωρικές, συκωτικές και συφιλιτικές πλάνες ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ «Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου!» Τα παιδιά επιλέγουν τους γονείς! Το παλαιό μοντέλο του πατέρα-αφέντη και το «σόι-αγέλη» Το σημερινό μοντέλο της καταπιεστικής υπερπροστατευτικής οικογένειας Νοσηρά φαινόμενα και αδιέξοδα της «Αγίας Ελληνικής Οικογένειας» Ο Άνθρωπος γεννιέται ή γίνεται; Πλάνες ψωρικών γονιών Πλάνες συκωτικών και συφιλιτικών γονιών Οι «χρυσές αλυσίδες»! Το αίμα νερό δεν γίνεται... αλλά μπορεί να γίνει χολή! Οι οικογενειακές σχέσεις είναι καρμικές σχέσεις!

18 20 Άθως Όθωνος 4.12 Οι οικογενειακές σχέσεις είναι ευκαιρία να νοιώσουμε ψήγματα Αγάπης Αποπροσκόλληση και Ανιδιοτελής Αγάπη Συμπαντικοί Νόμοι και Οικογενειακές Σχέσεις Η Συντροφική και η Γονική Σχέση δεν υπάρχουν τυχαία Σενάρια Διανοητικής Γονικής Αγάπης Η Διανοητική Γονική Αγάπη κρύβει προσκόλληση και ιδιοτέλεια Είναι τα παιδιά «Αγγελάκια» ή «Διαβολάκια»; Σενάρια Διανοητικής Παιδικής Αγάπης Αναπαραγωγική και Κοινωνική Ωριμότητα Πώς και γιατί γίνεται κανείς γονέας Τα παιδιά σου δεν είναι κτήμα σου Τα παιδιά σου είναι συνταξιδιώτες σου, μαθητές και δάσκαλοι σου Όχι αντιγραφή. Όχι μίμηση. Έμπνευση Απόλυτη ελευθερία και γαλήνη Η Γνώση δεν μεταφέρεται Η Συνειδησιακή Παιδική Αγάπη είναι εξαιρετικά δυσεύρετη Ο Ανώτερος Άνθρωπος αποδέχεται τους γονείς του ως έχουν χωρίς απαιτήσεις «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου» ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΑΘΟΥ ΟΘΩΝΟΣ...179

19 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 21 ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η Ομοιοπαθητική Ιατρική, έτσι όπως τη βιώνω προσωπικά σαν άτομο, δεν είναι για μένα μόνο η Επιστήμη της Ιατρικής. Επειδή ακολουθεί και σέβεται τους Συμπαντικούς Νόμους και επειδή κολυμπάει μέσα στην καθημερινή πραγματικότητα όχι μόνο της σωματικής ανισορροπίας αλλά και της ψυχικής, σε οδηγεί αναγκαστικά σε κοινωνικούς και φιλοσοφικούς προβληματισμούς. Όταν βλέπεις καθημερινά πώς, πολύ συχνά, το άτομο ανισορροπεί και αρρωσταίνει ψυχοσωματικά από προβλήματα στη συντροφική σχέση, στη σεξουαλική σχέση και στην οικογενειακή σχέση, δεν μπορείς παρά να διερωτηθείς «Αν είναι στραβός ο γιαλός ή εμείς οι άνθρωποι στραβά αρμενίζουμε». Δεν μπορείς, λοιπόν, να μείνεις ο απαθής επιστήμονας ειδικευμένος γιατρός που ασχολείται μόνο με ασθένειες σωματικές, σωματικά όργανα, άντε και ψυχικές ασθένειες. Προβληματίζεσαι! Προβληματίζεσαι και φιλοσοφείς και ψάχνεις να βρεις τί είναι το φυσιολογικό και τι είναι το παθολογικό σε όλες τις εκφράσεις της ζωής του ατόμου. Και, κυρίως, σε καυτούς τομείς όπως οι συντροφικές σχέσεις και οι οικογενειακές σχέσεις. Αν μη τι άλλο, για να βρεις και λύσεις στα δικά σου ατομικά ερωτήματα. Έτσι προέκυψαν και αυτές οι διαλέξεις προς εκπαιδευόμενους γιατρούς για τη Συντροφική Σχέση και την Οικογένεια που συνιστούν τον κορμό και το αντικείμενο αυτού του βιβλίου. Γιατί δεν μπορείς να θεραπεύσεις τους άλλους, τους «ασθενείς»

20 22 Άθως Όθωνος όταν εσύ είσαι ανισόρροπος. Γι αυτό και για μένα τέτοια θέματα σαφώς και συνιστούν απαραίτητη «ιατρική» γνώση του ομοιοπαθητικού γιατρού. Αλλά αυτά σαφώς και δεν αφορούν μόνο τους γιατρούς. Αφορούν τον καθένα μας γιατί όλοι μας, στη διάρκεια της ζωής μας, γεννηθήκαμε σε μια οικογένεια και ζήσαμε αρχικά τη συντροφική σχέση των γονιών μας και στη συνέχεια τις δικές μας συντροφικές σχέσεις και τις δικές μας οικογένειες. Στην Ολιστική Φιλοσοφία δεν θεωρούμε ότι αυτή είναι μια δυσνόητη επιστημονική ή φιλοσοφική γνώση που αφορά μόνο τους «ειδικούς», γιατί μόνο αυτοί μπορούν να την σπουδάσουν και να την καταλάβουν. Ίσα-ίσα, που συχνά τέτοιοι «ειδικοί» είναι τόσο στεγνοί στη σκέψη και με τέτοιο υπερτροφικό και εγωιστικό μυαλό, που δεν μπορούν να λειτουργήσουν και με την καρδιά και με το μυαλό όπως απαιτεί η Ολιστική Σκέψη. Η Ολιστική Φιλοσοφία στηρίζεται σε απλούς και κατανοητούς Συμπαντικούς Νόμους που μπορούν να γίνουν κατανοητοί από τη Διανοητική μας Ψυχή αλλά και να συγκινήσουν την Συνειδησιακή μας Ψυχή. Είναι ένα μέσο ανάλυσης οποιουδήποτε θέματος και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να βιωθεί από τον καθένα μας. Η συντροφική σχέση και η οικογένεια είναι οι μεγαλύτερες πηγές δυστυχίας σήμερα αλλά ταυτόχρονα και οι μεγαλύτερες πηγές ευτυχίας. Εδώ είναι η Κόλαση, εδώ και ο Παράδεισος. Πως γίνεται αυτό; Η συντροφική σχέση και η οικογένεια είναι ένα δώρο από το Δημιουργό. Μπορούμε να το βιώσουμε σω-

21 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 23 στά, με βάση τους Συμπαντικούς Νόμους, και να ευτυχήσουμε ή να το βιώσουμε λάθος, κόντρα στους Συμπαντικούς Νόμους, και να δυστυχήσουμε. Στο χέρι μας είναι, γιατί σαν ανθρώπινα όντα, έχουμε ένα ακόμη μεγάλο δώρο από το Δημιουργό. Το δώρο της Ελεύθερης Βούλησης. Υπάρχει σήμερα, στη συφιλιτική-διαστροφική εποχή που ζούμε, μια έντονη φιλολογία αλλά και ταυτόχρονα μια έντονη σύγχυση για το θέμα της Αγάπης. Τόσο έντονη, όσο και η σύγχυση στο θέμα του Θεού. Άλλωστε αυτό δεν είναι τυχαίο, μιας και «ο Θεός είναι Αγάπη, και Αγάπη είναι ο Θεός». Τα ομορφότερα ποιήματα και μυθιστορήματα έχουν γραφτεί για τη Συντροφική Αγάπη. Ωραιότατες ταινίες έχουν δημιουργηθεί για τη Γονική και Παιδική Αγάπη. Οι πιο θαυμάσιοι ύμνοι έχουν συνταχθεί για τη Θρησκευτική Αγάπη. Όλοι μιλάνε υπέρ της Αγάπης και όλοι διατείνονται ότι αγαπούν. Όμως, παρόλα αυτά, τα μεγαλύτερα εγκλήματα της Ανθρωπότητας έγιναν στο όνομα της Θρησκευτικής Αγάπης! Οι μεγαλύτερες αμαρτίες έγιναν στο όνομα της Γονικής Αγάπης! Και τα πιο παθιασμένα εγκλήματα έγιναν στο όνομα της Συντροφικής Αγάπης! Γιατί άραγε γίνεται αυτό; Η Ψωρική Διανοητική Αγάπη, έτσι όπως περιγράφεται σήμερα, συγχέεται έντονα με τη Συνειδησιακή ή Πνευματική Αγάπη. Κι αυτό γιατί φαίνεται να πλησιάζει πολύ περισσότερο την ιδανική αγάπη απ ότι η Συκωτική Διανοητική Αγάπη ή η Συφιλιτική Διανοητική Αγάπη. Η ιδανική αγάπη, τουλάχιστον έτσι όπως περιγράφεται στα κλασσικά μυθιστορήματα, είναι, συνήθως,

22 24 Άθως Όθωνος η Ψωρική Διανοητική Αγάπη. Γιατί όμως επιμένω να την ονομάζω Διανοητική και όχι Πνευματική ή Συνειδησιακή Αγάπη; Τι το νοσηρό ή τουλάχιστον τι το μη φυσιολογικό υπάρχει σ αυτήν; Γιατί θεωρώ ότι προέρχεται από τη νοσηρή, εξ ορισμού, επίδραση ενός μιάσματος, δηλαδή, του Ψωρικού Μιάσματος; Τα κριτήρια είναι δύο. Το πρώτο κριτήριο είναι ότι η Ψωρική Διανοητική Αγάπη ζητάει ανταπόδοση και το δεύτερο κριτήριο είναι ότι οδηγεί το άτομο εκτός πραγματικότητας. Η Ψωρική Διανοητική Αγάπη απαιτεί αμοιβαιότητα. Μπορεί να μην ζητά υλικά ανταλλάγματα αλλά ζητά. Εφόσον ζητά, όμως, τότε είναι ιδιοτελής. Η Ψωρική Διανοητική Αγάπη ζητά διανοητικά ανταλλάγματα. Ζητά αμοιβαιότητα. Ζητά εκπλήρωση. Ζητά ανταπόκριση. Είναι μια διανοητική συναισθηματική προσκόλληση. Κι αυτό φαίνεται καθαρά από το γεγονός ότι όταν δεν υπάρξει ανταπόκριση τότε το ψωρικό άτομο πληγώνεται βαθιά και δυστυχεί. Αυτό και μόνο είναι μια ισχυρή απόδειξη ότι υπάρχει προσκόλληση. Ότι υπάρχει ιδιοτέλεια. Γι αυτό και εξ ορισμού δεν είναι υγιής Πνευματική Αγάπη. Αυτός που αγαπάει πνευματικά ή έστω συνειδησιακά, δεν ζητά ανταπόδοση. Δεν έχει προσκολλήσεις. «Κάνει το καλό και το ρίχνει στο γιαλό». Ο άνθρωπος που βιώνει την Πνευματική Αγάπη λέει στον αγαπημένο του: «Σ αγαπώ. Όχι επειδή μ αγαπάς, αλλά έτσι απλά! Πλημμυρίζω μέσα μου από αγάπη, ξεχειλίζω και σου δίνομαι. Σου δίνομαι έτσι απλά χωρίς να περιμένω κάτι από σένα ή από οποιονδήποτε άλλον. Αν συμβεί να υπάρξει ανταπόκριση και να δονηθείς κι εσύ από αγάπη μέσα σου, τότε ακόμη καλύ-

23 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 25 τερα. Θα συντονιστούμε και ο ένας θα ανεβάσει τον άλλον. Άλλωστε, η δική μου αγάπη είναι απλώς ο σπινθήρας που μπορεί να ξυπνήσει την, ήδη υπάρχουσα μέσα σου σε κατάσταση νάρκωσης, Πνευματική Αγάπη. Δεν τη δημιούργησα εγώ, την Πνευματική σου Αγάπη. Την προκάλεσα απλώς. Ήμουν, απλώς, ένας καταλύτης. Αν όμως δεν συμβεί να ξυπνήσει η δική σου αγάπη ή αν ξυπνήσει μεν αλλά αύριο σε πατήσει ένα τρόλεϊ και «χαθείς», τότε δεν θα γίνω δυστυχισμένος. Γιατί παρότι σε αγαπώ βαθιά, δεν έχω προσκόλληση σε σένα. Κι αυτό γιατί έχω συνειδητοποιήσει το Κοσμικό Παιχνίδι και γνωρίζω ότι τίποτα δεν χάνεται αλλά όλα μεταμορφώνονται. Και ότι αυτός είναι ο Νόμος του Σύμπαντος. Και εγώ τους Συμπαντικούς Νόμους τους αποδέχομαι και τους σέβομαι. Γίνομαι ένα με αυτούς. Άλλωστε, η Πνευματική Αγάπη που εγώ νοιώθω, δεν δόθηκε από εσένα σε μένα. Εγώ ήμουνα και είμαι ένα καζάνι που βράζει και ξεχειλίζει από αγάπη. Το ότι δεν υπάρχουν πιάτα γύρω μου για να εισρεύσει σ αυτά η υπερχειλίζουσα αγάπη μου ή το ότι αυτά που υπάρχουν είναι τόσο γεμάτα με διανοητικά παράσιτα που δεν υπάρχει μέσα σ αυτά χώρος για τη δική μου ουσιαστική Πνευματική Αγάπη, αυτό δεν αφορά ούτε και επηρεάζει εμένα. Αφορά πρώτιστα τον άλλον. Γιατί λοιπόν να γίνω εγώ δυστυχισμένος; Είναι νόμος του Σύμπαντος ότι δεν μπορώ να αλλάξω κανέναν αν δεν «καίγεται» αυτός ο ίδιος να αλλάξει. Και είναι νόμος του Σύμπαντος ότι τα παθήματα που συμβαίνουν σε κάποιον, συμβαίνουν γιατί έχει την ανάγκη να πάρει κάποια μαθήματα

24 26 Άθως Όθωνος στο Σχολείο της Ζωής. Κι είναι νόμος του Σύμπαντος ότι υπό τις παρούσες συνθήκες αυτό είναι το καλύτερο δυνατόν που θα μπορούσε να του συμβεί και όχι κάτι τυχαίο». Είναι η δική σου Συντροφική, Γονική ή Θρησκευτική Αγάπη, Διανοητική ή Πνευματική; Κι αν δεν είναι, τι την εμποδίζει να γίνει; Μόνο, εσύ!

25 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 27 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ 1.1 Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις ίσον ανθρώπινες ανισορροπίες 1.2 Πώς είναι ένας φυσιολογικός Άνθρωπος; 1.3 Η σημασία της γνώσης του φυσιολογικού στην ομοιοπαθητική διάγνωση και στην κοινωνία 1.4 Αντικειμενικός καθορισμός του φυσιολογικού μέσω των Συμπαντικών Νόμων και της γνώσης των Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων 1.5 Συντροφική Σχέση: πηγή δυστυχίας ή ευτυχίας; 1.6 Συντροφική Σχέση και Νόμος της Μοναδικότητας και Ποικιλομορφίας 1.7 Συντροφική Σχέση και Νόμος της Ενότητας και του Όλου 1.8 Εξέλιξη των φύλων και της Συντροφικής Σχέσης δια μέσου των αιώνων 1.9 Συντροφική Σχέση και Νόμος της Ιεραρχίας 1.10 Ιεραρχία βάσει του ψυχικού επιπέδου και όχι με αυθαίρετα κριτήρια 1.11 Συντροφική Σχέση και Νόμος της Συμπληρωματικότητας των Αντιθέτων

26 28 Άθως Όθωνος 1.12 Συντροφική Σχέση και Νόμος της Αλήθειας και της Αγάπης 1.1 Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις ίσον ανθρώπινες ανισορροπίες Όταν αναφερόμαστε στις διάφορες Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες, δηλαδή, στους Ανθρώπινους Χαρακτήρες, ουσιαστικά, κάθε φορά αυτό που περιγράφουμε είναι οι ανισορροπίες των συγκεκριμένων χαρακτήρων. Κι αν πιάσουμε όλη την Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία που περιγράφει τους ανθρώπινους χαρακτήρες, ουσιαστικά περιγράφουμε το σύνολο των ανισορροπιών που αφορούν τον Άνθρωπο, το Ανθρώπινο Ον. Σε όλους τους τομείς, ψυχικούς και σωματικούς. Και, βέβαια, αυτό είναι πολύ σημαντικό και από πλευράς διάγνωσης των ανθρώπινων ανισορροπιών και από πλευράς θεραπείας αυτών των ανισορροπιών και των αντίστοιχων ασθενειών, ψυχικών και σωματικών. 1.2 Πώς είναι ένας φυσιολογικός Άνθρωπος; Αυτό που πολλές φορές δεν συνειδητοποιούμε, είναι ότι ταυτόχρονα με την περιγραφή των ανισορροπιών των διαφόρων ανθρώπινων χαρακτήρων, η Ομοιοπαθητική έχει καταφέρει να μας δώσει ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για να μπορέσουμε να περιγράψουμε τι είναι το φυσιολογικό σ έναν Άνθρωπο. Δηλαδή, να περιγράψουμε, ας μην πω τον ιδανικό Άνθρωπο,

27 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 29 αλλά τον ισορροπημένο Άνθρωπο, τον υγιή σωματικά και ψυχικά. Για να είναι, βέβαια, ισορροπημένος ένας Άνθρωπος, ήδη, σε μεγάλο βαθμό, δεν επηρεάζεται ιδιαίτερα από τα Μιάσματα και τις Ιδιοσυγκρασίες. Δηλαδή, έχει ένα πολύ πιο ισορροπημένο Αιθερικό Σώμα. Δεν σημαίνει, βέβαια, αυτό ότι έχει εξαλειφθεί η εκάστοτε διαδρομή του σε διάφορες Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες, αλλά έχει καταφέρει να ισορροπήσει τις ακρότητες. Μην ξεχνάμε τη λαϊκή ρήση «Πρώτα φεύγει η Ψυχή και μετά το χούι!» 1.3 Η σημασία της γνώσης του φυσιολογικού στην ομοιοπαθητική διάγνωση και στην κοινωνία «Και που θα μας χρησιμεύσει αυτό;» θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος κλασσικός γιατρός, συνηθισμένος στο να θεραπεύει αρρώστιες. Μα ένα πολύ σημαντικό πρώτο κομμάτι στο γιατρό είναι να διαγνώσει αν αυτό που του αναφέρει ο ασθενής είναι φυσιολογικό ή παθολογικό. Γιατί αν είναι φυσιολογικό, τότε δεν χρειάζεται θεραπεία. Γιατί αν το θεωρήσουμε ως παθολογικό και δεν είναι, και πάμε να δώσουμε θεραπεία, τότε θα προκαλέσουμε εμείς οι ίδιοι ιατρογενή νόσο. Αν από την άλλη είναι παθολογικό και το αξιολογήσουμε ως φυσιολογικό θα έχουμε πάλι λάθος διάγνωση και κατ επέκταση λάθος θεραπεία. Όμως, αν αυτό είναι πολύ σημαντικό όσον αφορά το σωματικό τομέα, πόσο μάλλον στον ψυχικό τομέα και για έναν ψυχίατρο αλλά και για έναν ομοιοπαθητικό γιατρό που εξετάζει τον Άνθρωπο ολιστικά σαν σύνολο ψυχοσωματικό. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό για έναν ομοιοπαθητικό γιατρό να μπορέσει να διαγνώσει σωστά αν αυτά που

28 30 Άθως Όθωνος του αναφέρει ο ασθενής του είναι ιδιαίτερα και ανισόρροπα χαρακτηριστικά του ατόμου ή είναι φυσιολογικά. Πέραν από την κλασσική διάγνωση και η ομοιοπαθητική του διάγνωση δεν θα είναι σωστή αν δεν μπορέσει να ξεχωρίσει στον κάθε τομέα το φυσιολογικό απ το παθολογικό. Ο αντικειμενικός κατά το δυνατόν καθορισμός του τι είναι φυσιολογικό και τι παθολογικό, είναι επίσης πάρα πολύ σημαντικός για τον Άνθρωπο σαν άτομο, από πλευράς αυτογνωσίας, αυτοβελτίωσης και πνευματικής καλλιέργειας. Καθώς, επίσης, και για την κοινωνία ως σύνολο, για να μπορέσει να θεσπίσει νόμους και κανόνες ηθικούς και νομικούς, ούτως ώστε να λειτουργήσει εύρυθμα και φυσικά. Ιδιαίτερα στη Συφιλιτική/Διαστροφική Εποχή που ζούμε εδώ και αρκετά χρόνια, στην οποία δεν έχουμε κάποια σταθερά κριτήρια για το τι είναι φυσιολογικό/ηθικό και τι δεν είναι, είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχουμε ένα αντικειμενικό κριτήριο του τι είναι φυσιολογικό/ηθικό και τι όχι. 1.4 Αντικειμενικός καθορισμός του φυσιολογικού μέσω των Συμπαντικών Νόμων και της γνώσης των Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων Το πρώτο μας μάθημα ήταν περί Συμπαντικών Νόμων. Γιατί; Γιατί αν δεν γνωρίζουμε πως λειτουργεί το Σύμπαν και ποιοι είναι οι Συμπαντικοί Νόμοι και κατ επέκταση εξ αυτών οι Φυσικοί Νόμοι, οι Ιατρικοί Νόμοι και οι Ομοιοπαθητικοί Νόμοι, δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε σωστά ως γιατροί. Οι Συμπαντικοί Νόμοι είναι πάρα πολύ σημαντικοί για να μην έχουμε ανθρώ-

29 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 31 πινες αυθαίρετες απόψεις όσον αφορά του τι είναι φυσιολογικό και τι παθολογικό στη όλη συμπεριφορά του Ανθρώπου, την ατομική και την κοινωνική. Και καμιά κοινωνία ή κράτος δεν μπορεί να θεωρηθεί σωστή απέναντι στο Σύμπαν και στο Θεό, αν δεν προσπαθήσει να βάλει τη ζωή των πολιτών και της κοινωνίας σε μια τάξη με βάση τους Συμπαντικούς Νόμους. Πολύ περισσότερο, μας βοηθάει σ αυτό, η γνώση των ανθρώπινων ανισορροπιών. Των ανθρώπινων χαρακτήρων. Έτσι λοιπόν, με το ένα χέρι στους Συμπαντικούς Νόμους και με το άλλο χέρι στη γνώση των Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων, μπορούμε με αρκετά μεγάλη αντικειμενικότητα, να συζητήσουμε με σοβαρά κριτήρια για το πως είναι ένας ισορροπημένος φυσιολογικός Άνθρωπος. Επίσης, και για το πως θα πρέπει να είναι δομημένη η κοινωνία ούτως ώστε να ευνοεί την εξισορρόπηση και την ψυχική ανάπτυξη του Ανθρώπου. Γιατί το άτομο, η κάθε Ατομική Ψυχή, όπως ήδη έχουμε πει, δεν γεννήθηκε τυχαία και δεν θα πεθάνει τυχαία. Δεν ήρθε εκ του μηδενός και δεν θα περάσει στο μηδέν. Έρχεται στη Γη και ζει αυτή την Επίγεια Ζωή με ένα συγκεκριμένο σκοπό. Έχει μια αποστολή, ένα νόημα, ένα λόγο που βρίσκεται εδώ πέρα. Και αν δεν ξέρουμε ποιος είναι αυτός ο λόγος και αν δεν τον βοηθήσουμε να λειτουργήσει καλύτερα και να εξελιχθεί, δεν βοηθάμε ούτε στην εξέλιξη του Σύμπαντος. Και, βέβαια, πολύ περισσότερο, αν δεν ξέρουμε τι είναι φυσιολογικό και τι είναι παθολογικό, ούτως ώστε να ξέρουμε προς τα που να στοχεύσουμε και προς τα που να εξισορροπήσουμε. Χωρίς αυτό, σαν άτομα, δεν μπορούμε ούτε να υποστηρί-

30 32 Άθως Όθωνος ξουμε την υγεία μας, ούτε να την ξαναβρούμε αν την έχουμε χάσει. Ούτε μπορούμε να ευτυχίσουμε, να έχουμε ευ τύχη, δηλαδή καλή τύχη, καλή εξέλιξη. Είτε στην τωρινή επίγεια ζωή, είτε στην επουράνια, είτε στην επόμενη επίγεια ζωή. Για μένα, τουλάχιστον, ως άτομο και ως γιατρό, αυτό το «μαγικό» έχει η Ομοιοπαθητική, τουλάχιστον έτσι όπως την καταλαβαίνω, κι έτσι όπως τη διδάσκω. Ότι δεν είναι μια απλή ιατρική μέθοδος. Είναι η Ολιστική Σκέψη και Φιλοσοφία στην Ιατρική, θα μπορούσα να πω με όλη τη σημασία της λέξεως. Είναι η φιλοσοφία, είναι η αναζήτηση, είναι η ενασχόληση με κάτι πολύ σημαντικό, με κάτι που άπτεται όλων των σημαντικότατων φιλοσοφικών και πρακτικών ερωτημάτων που τίθενται στη ζωή μας. Και, κατά τη γνώμη μου, ένας ομοιοπαθητικός γιατρός που διδάσκεται και εφαρμόζει την Ομοιοπαθητική μ αυτό τον τρόπο, δηλαδή, ολιστικά, βοηθιέται και ο ίδιος στο να γίνει καλύτερο άτομο και καλύτερος γιατρός και κατ επέκταση βοηθάει και την κοινωνία. Καλό θα ήταν λοιπόν, και αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε στα επόμενα μαθήματα, εκτός από την περιγραφή και άλλων Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων, να πάρουμε ένα - ένα τον τομέα των ανθρώπινων σχέσεων και να δούμε τι είναι φυσιολογικό και τι παθολογικό με τη βοήθεια των Συμπαντικών Νόμων εξειδικευμένων στους τομείς αυτούς. Όπως και με τη βοήθεια της γνώσης των Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων η οποία μας ξεκαθαρίζει πως αντιδρούν οι άνθρωποι που επηρεάζονται από τις συγκεκριμένες ιδιοσυγκρασίες, σε διάφορους τομείς της ζωής τους.

31 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια Συντροφική Σχέση: πηγή δυστυχίας ή ευτυχίας; Θα ξεκινήσω από τον πιο καυτό τομέα των ανθρώπινων σχέσεων, τον πιο προβληματικό και τον πλέον αμφιλεγόμενο. Η εμπειρία μου απ το ιατρείο, και νομίζω δεν χρειάζεται καμιά επιστημονική απόδειξη περί τούτου γιατί είναι εμπειρία του καθενός μας, είναι ότι οι άνθρωποι αρρωσταίνουν σε μεγάλο βαθμό από τις προσωπικές σχέσεις. Και, ιδιαίτερα, από τη συντροφική σχέση. Και μετά ένας δεύτερος παράγοντας προβλημάτων και δυστυχίας είναι η γονική σχέση. Η οικογένεια. Οι σχέσεις γονιών-παιδιών. Ας ξεκινήσουμε όμως από τον πυρήνα της οικογένειας που είναι η συντροφική σχέση. Μια συντροφική σχέση, κατ αρχήν, για να την ορίσουμε, να την περιγράψουμε, απαιτεί δύο ανθρώπους. Έναν άρρενα κι έναν θήλυ. Δεν μιλάμε για φιλικές σχέσεις, μιλάμε για συντροφική σχέση. Από τι χαρακτηρίζεται αυτή η σχέση; Είναι η σχέση δύο ανθρώπων οι οποίοι γνωρίζονται, έλκονται, τουλάχιστον έτσι αναμένεται, και δημιουργούν μια στενή διπολική σχέση. Κατά καιρούς, οι εκάστοτε κοινωνίες όρισαν και το είδος της εκάστοτε συντροφικής σχέσης. Αν το δούμε διαχρονικά, θα δούμε ότι αλλιώς ήταν η συντροφική σχέση σε παλαιότερα χρόνια κι αλλιώς είναι σήμερα. Αλλά και σήμερα, αν πάμε σε διάφορα μέρη του πλανήτη, σε διάφορες φυλές, σε διάφορες κοινωνίες, θα δούμε σαφώς διαφορετικού τύπου σχέσεις. Αλλά και στην ίδια κοινωνία, στο ίδιο καθεστώς, με τα ίδια ήθη και έθιμα και νόμους, πάλι θα δούμε διαφορετικές συντροφικές σχέσεις.

32 34 Άθως Όθωνος Έχουμε ένα παράδοξο σήμερα. Η συντροφική σχέση υμνείται ως ακρογωνιαίος λίθος της κοινωνίας. Όλοι μας την επιζητούμε και αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας και των επιδιώξεων μας και των ονείρων μας. Γίνεται μια τεράστια επένδυση όσον αφορά αυτό το θέμα, νοητικά, συναισθηματικά και σωματικά. Υμνείται απ τους ποιητές, περιγράφεται στα μυθιστορήματα, κυριαρχεί στις ταινίες στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο. Κυριαρχεί στα έργα τέχνης. Στη θρησκευτική φιλολογία θεωρείται ως ο ακρογωνιαίος λίθος της οικογένειας και της κοινωνίας, κατά το «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» γιατί όταν λέμε οικογένεια εννοούμε συντροφική σχέση και παιδιά. Κυριαρχεί, επίσης, στην Ψυχολογία και στη νομική δομή της πολιτείας στο οικογενειακό δίκαιο που είναι σε μεγάλο βαθμό συντροφικό δίκαιο και δίκαιο σε σχέση με γονείς και παιδιά. Ενώ, όμως, έχει τόσο μεγάλη σημασία για όλους μας η συντροφική σχέση, παρόλα αυτά είναι από τις μεγαλύτερες πηγές δυστυχίας για το σημερινό άτομο. Και διερωτάται, κανείς: «Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε; Ή και τα δύο;» Τι φταίει; Φταίει ο θεσμός της συντροφικής σχέσης όπως είναι σήμερα νομικά και σαν ήθη και έθιμα και σαν κοινωνικό στάτους ή οι άνθρωποι έχουν χαλάσει; Λένε, πολλοί: «Άμα έχεις μια καλή συντροφική σχέση, άντε και να έχεις και μια καλή δουλειά και την υγεία σου, δεν θέλεις τίποτα άλλο». Αλλά πολλές φορές και η υγεία δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν έχεις μια καλή συντροφική σχέση. Μ αυτή την έννοια λοιπόν, η συντροφική σχέση είναι πάρα, μα πάρα

33 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 35 πολύ, σημαντική για την όλη ζωή ενός ατόμου. Παρόλα αυτά, όμως, η συντροφική σχέση είναι, σε μεγάλο βαθμό, σήμερα τουλάχιστον, πηγή δυστυχίας παρά ευτυχίας. Μάλιστα, αν δούμε τι γίνεται με τα διαζύγια, με τα προβλήματα μέσα στη σχέση όσων δεν έχουν διαζευχθεί, καθώς και με τους επανειλημμένους γάμους πολλών ατόμων θα πρέπει να μας προβληματίσει ουσιαστικά η συντροφική σχέση. Είπαμε ότι θα εξετάσουμε, σήμερα, τη συντροφική σχέση με δύο εργαλεία. Το ένα είναι οι Συμπαντικοί Νόμοι και το άλλο είναι η γνώση των ανθρώπινων τύπων, δηλαδή, των Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων. 1.6 Συντροφική Σχέση και Νόμος της Μοναδικότητας και Ποικιλομορφίας Ας πάρουμε τους Συμπαντικούς Νόμους. Πώς θα μπορούσαμε να τους εφαρμόσουμε στη συντροφική σχέση; Ένας πρώτος συμπαντικός νόμος είναι ο Νόμος της Μοναδικότητας και Ποικιλομορφίας. Τι μας λέει αυτός ο νόμος; Ότι όλα ξεκινούν από το Ένα, από το Θεό, και από αυτό το Ένα προκύπτει όλη η τεράστια ποικιλομορφία των όντων και πραγμάτων που υπάρχει στο Σύμπαν. Άρα και στη συντροφική σχέση δεν έχουμε να κάνουμε με δύο όμοιους ανθρώπους. Κατ αρχήν έχουμε να κάνουμε με δύο διαφορετικά φύλα, έναν άντρα και μια γυναίκα, που δεν έχουν όμοιες φύσεις. Επίσης, μπορεί να ανήκουν σε διαφορετική φυλή. Σήμερα, που οι κοινωνίες μας είναι πολύ-πολιτισμικές και πολύ-φυλετικές λόγω παγκοσμιοποίησης, μπορεί να έχουμε συντροφική σχέση από ανθρώπους διαφορετικών φυλών. Μπορεί, επίσης, να έχουμε

34 36 Άθως Όθωνος διαφορές σε διάφορα επίπεδα. Σε επίπεδο πολιτισμικής κληρονομιάς, σε επίπεδο κοινωνικού στάτους, οικονομικού στάτους, γνώσεων, δουλειάς και θρησκευτικών πεποιθήσεων και απόψεων. Πέραν τούτου, συνήθως έχουμε να κάνουμε με δύο άτομα που επηρεάζονται από διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες. Ας μην ξεχνάμε ότι η ιδιοσυγκρασιακή εικόνα του κάθε ατόμου είναι αυτή που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο την όλη ψυχική και σωματική συμπεριφορά του, αλλά ακόμα και τις ασθένειες που εμφανίζει. Άρα, έχουμε να κάνουμε με δύο διαφορετικά άτομα. Κι αν θέλουμε η σχέση η συντροφική να λειτουργεί, θα πρέπει τα άτομα που έχουν αυτή τη σχέση να λάβουν υπ όψιν τους ότι μπορεί να είναι και οι δύο άνθρωποι αλλά είναι διαφορετικοί. Και οφείλουν να το συνειδητοποιήσουν, να το αποδεχτούν και να το σεβαστούν στην πράξη. Θα δούμε τι σημαίνει αυτό στην πράξη αλλά σαν αρχή πρέπει να ξεκινήσουμε απ αυτό. Γιατί πολλά προβλήματα σε μια συντροφική σχέση προκύπτουν από την μη αποδοχή της διαφορετικότητας του άλλου και από την απαίτηση να λειτουργούν αναγκαστικά στην ίδια κατεύθυνση λόγω απαίτησης του ενός από τους δύο ή και των δύο. 1.7 Συντροφική Σχέση, Νόμος της Ενότητας και Νόμος του Όλου Ένας δεύτερος συμπαντικός νόμος που προκύπτει απ τον προηγούμενο είναι ο Νόμος της Ενότητας, ο νόμος του ενιαίου της Φύσης και του Σύμπαντος. Ότι επειδή όλα προέρχονται

35 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 37 από το Ένα και μοναδικό, έστω κι αν είναι ποικιλόμορφα, είναι ίδια η προέλευσή τους. Αυτό σημαίνει, στο επίπεδο του ανθρώπινου όντος, ότι ναι μεν έχουμε να κάνουμε με δύο διαφορετικούς ανθρώπους, αλλά ανήκουν στο ίδιο είδος και γι αυτό έχουν κοινά χαρακτηριστικά και σωματικά και ψυχικά. Δηλαδή, δεν θα μπορούσαμε να έχουμε μια συντροφική σχέση μεταξύ ενός ανθρώπου και μιας αγελάδας. (γέλια) Είναι άλλο είδος το ένα και άλλο το άλλο και γι αυτό δεν μπορεί λειτουργήσει μια τέτοια συντροφική σχέση. Δύο άτομα λοιπόν του ιδίου είδους, δύο άνθρωποι, έχουν μια σειρά από ενιαία ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Τα οποία μπορεί να είναι κοινά χαρακτηριστικά ως σωματομορφή και ανθρώπινη κληρονομιά, αλλά μπορεί να είναι και κοινά χαρακτηριστικά λόγω του ότι αυτά τα δύο άτομα μεγάλωσαν στην ίδια φυλή, στην ίδια κοινωνία ή σε παρόμοιες συνθήκες. Ένας τρίτος συμπαντικός νόμος που έχει σχέση με το θέμα μας, είναι ο Νόμος του Όλου. Τι μας λέει αυτός ο νόμος; Ότι θα πρέπει να εξετάζουμε τα πάντα ως σύνολο, δηλαδή, όχι ως επιμέρους καταστάσεις αλλά ως καταστάσεις που είναι πάντα ένα μέρος ευρύτερου συνόλου. Αυτό ο νόμος μας λέει ότι και η συντροφική σχέση δεν είναι μια απομονωμένη σχέση. Είναι καταρχήν μέρος της οικογένειας υπό την ευρύτερη έννοια των συγγενών εκατέρωθεν αλλά και υπό τη στενότερη έννοια των γονιών-παιδιών, εφόσον βέβαια υπάρχουν. Άρα η συντροφική σχέση είναι τμήμα και αναπόσπαστο μέρος της οικογενειακής σχέσης.

36 38 Άθως Όθωνος Και από κει και πέρα είναι επίσης μέλος της γειτονιάς, της κοινότητας, της πόλης, του κράτους του συγκεκριμένου, της ηπείρου της συγκεκριμένης και της Γης. Επιπλέον, η συντροφική σχέση επηρεάζεται από την εποχή στην οποία διαβιώνει και αναπτύσσεται. Γιατί με την παγκοσμιοποίηση που υπάρχει, ο κόσμος έγινε ένα μικρό χωριό και ότι συμβαίνει πλέον παγκόσμια επηρεάζει και την τελευταία γωνιά του πλανήτη. Άλλα συμπαντικά δεδομένα και αποστολή είχε η συντροφική σχέση πριν δύο χιλιάδες χρόνια και άλλα σήμερα γιατί επηρεάζεται από την Εξέλιξη του Σύμπαντος ως συνόλου υλικού, ψυχικού και πνευματικού, αλλά και από την εξέλιξη της Ανθρωπότητας. 1.8 Εξέλιξη των φύλων και της συντροφικής σχέσης δια μέσου των αιώνων Άλλη μορφή έχει η συντροφική σχέση σήμερα κι άλλη είχε προ Χριστού. Ή πριν από εκατομμύρια χρόνια. Γιατί, μην νομίζουμε ότι ο Άνθρωπος υπήρχε μόνο τις τελευταίες χιλιάδες χρόνια που έχουμε τη γραπτή ιστορία. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι έτσι όπως περιγράψαμε την εξέλιξη του Σύμπαντος, κάποτε - και όλοι οι μύθοι συμφωνούν σε αυτό - δεν υπήρχαν τα ξεχωριστά φύλα, το άρρεν και το θήλυ, άρα, δεν υπήρχε συντροφική σχέση. Στην Αρχαία Ελλάδα υπάρχει ο μύθος του «Ανδρόγυνου». Που ήταν άνδρας και γυνή ταυτόχρονα. Και αργότερα διαχωρίστηκε σε άνδρα και γυναίκα. Ο αντίστοιχος μύθος, όσο κι αν μας φαίνεται παράξενο, υπάρχει στο μύθο του Αδάμ και της Εύας. Πώς; Αδάμ στην αρχαία εβραϊκή γλώσσα, δεν σημαίνει

37 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 39 άνδρας αλλά Άνθρωπος. Δεν υπήρχαν άντρας και γυναίκα, αρχικά, στον Παράδεισο-Πνευματικό Κόσμο. Υπήρχε μόνο ο Αδάμ, ο Άνθρωπος, όπως λέει ο μύθος. Άλλωστε, και σήμερα η Χριστιανική θρησκεία παραδέχεται ότι τα όντα που ζουν στον Πνευματικό Κόσμο-Παράδεισο, δηλαδή, οι άγγελοι, δεν έχουν φύλα. Δεν υπάρχει αρσενικός και θηλυκός άγγελος. Είναι «ανδρόγυνοι», οι άγγελοι. Αλλά όταν ο Αδάμ, δηλαδή ο Άνθρωπος εξελίχθηκε, κάποια στιγμή, λέει ο μύθος, έκοψε ο Θεός την πλευρά του Αδάμ και εξ αυτής έγινε η Εύα, η γυναίκα. Και τότε αυτόματα ο Αδάμ έπαψε να είναι άνθρωπος ολοκληρωμένος γιατί έφυγε ένα κομμάτι από πάνω του και χωρίστηκε σε δύο κομμάτια. Στον Αδάμ και στην Εύα. Στο αρσενικό και το θηλυκό. Προσέξτε μια πολύ μεγάλη ομοιότητα με τον αρχαιοελληνικό μύθο του Ανδρόγυνου. Ο Ανδρόγυνος είχε τέσσερα χέρια, τέσσερα πόδια και ήταν σαν δύο άνθρωποι ενωμένοι στην πλευρά τους, δηλαδή στην πλάτη τους. Και το κόψιμο έγινε συμμετρικά, κι έγινε ο άντρας και η γυναίκα. Ο ένας με αρσενικά όργανα και ο άλλος με θηλυκά. Είναι, λοιπόν, λογικό να υποθέσουμε ότι πιθανώς και στον εβραϊκό μύθο δεν έχουμε να κάνουμε με κόψιμο μιας πλευράς (παΐδια) από την οποία εξελίχθηκε η Εύα αλλά ότι το αρχικό ανδρόγυνο ον, κόπηκε στη μέση συμμετρικά. Όπως και να χουν τα πράγματα, το σημαντικό για μας είναι ότι όλα συμφωνούν ότι αρχικά, δηλαδή, όταν ο Άνθρωπος σαν μονοδιάστατο πνευματικό ον διαβιούσε μόνο στον Πνευματικό Κόσμο, δεν υπήρχαν τα δύο φύλα και αυτά προήλθαν από

38 40 Άθως Όθωνος την εξέλιξη-πτώση του ανθρώπινου είδους. Προσέξτε, οι μύθοι δεν είναι μυθεύματα, δηλαδή, 100% ψέματα ή φαντασιώσεις. Πάρα πολλοί παγκόσμιοι και αρχαιοελληνικοί μύθοι όπως ο μύθος του Προμηθέα ή ο μύθος του Κατακλυσμού δεν είναι παρά μια συμβολική και απλοποιημένη αναπαράσταση αρχαίων ιστορικών γεγονότων που πέρασαν σαν μύθος στους επόμενους. Κάποτε και τους κατακλυσμούς τους θεωρούσαμε μύθους αλλά όλα τα παλαιοντολογικά ευρήματα δείχνουν ότι υπήρξαν όχι ένας αλλά πολλοί κατακλυσμοί. Επομένως, υπάρχουν μύθοι που μας δείχνουν ότι κάποτε δεν είχαμε συντροφική σχέση γιατί δεν είχαμε άνδρα και γυναίκα. Εκτός αυτού θα πρέπει να ξέρουμε ότι μέχρι και σήμερα, υπάρχουν φυτικά είδη που είναι ανδρόγυνοι τύποι. Που έχουν και τα αρσενικά και τα θηλυκά όργανα. Όπως, επίσης, ότι υπάρχουν και ζωικά είδη που είναι ανδρόγυνοι τύποι. Άρα υπάρχουν είδη στο φυτικό και στο ζωικό βασίλειο, πιθανώς εξελικτικά κατάλοιπα, παλαιότερων εποχών που παραμένουν ανδρόγυνα. Τέτοιες θεωρήσεις δεν μπορούν βέβαια να αποδειχθούν, αλλά κατά τη γνώμη μου είναι χρήσιμες για να δούμε το θέμα πιο σφαιρικά. Τα είπα όλα αυτά για να δείξω ότι και η συντροφική σχέση εξελίσσεται μαζί με την εξέλιξη του Ανθρώπου και του Σύμπαντος. Γιατί ο Άνθρωπος βάσει του Νόμου του Όλου, είναι αναπόσπαστο τμήμα του Σύμπαντος.

39 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια Συντροφική Σχέση και Νόμος της Ιεραρχίας Ένας άλλος συμπαντικός νόμος είναι ο Νόμος της Ιεραρχίας. Τι μας λέει αυτός ο νόμος; Ότι στο Σύμπαν υπάρχουν διάφορα ιεραρχικά επίπεδα. Και ανάλογα με την ιεραρχική θέση κάθε επιπέδου είναι και η δομή και οι λειτουργίες του. Κατά τη φάση της Διαστολής και Συστολής του Σύμπαντος υπάρχει μια εξέλιξη των διαφόρων Κόσμων του. Μια εξέλιξη που ο ίδιος ο Θεός επιτρέπει. Και αυτή η εξέλιξη είναι δύο ειδών. Στη φάση της Διαστολής του Σύμπαντος έχουμε την προς τα κάτω υλοποίηση του Σύμπαντος, ενώ στη φάση της Συστολής έχουμε την προς τα πάνω «πνευματοποίηση» του. Άρα περνάει φάσεις εξέλιξης το Σύμπαν όπου έχουμε «πτώση» κατά κάποιον τρόπο των δημιουργημάτων και της Δημιουργίας και μετά άνοδο. Πτώση με την έννοια της απομάκρυνσης απ το Θεό και άνοδο με την έννοια της σύγκλισης προς το Θεό. Αυτό είναι το μόνο ουσιαστικό κριτήριο για να πούμε αν κάτι είναι καλύτερο ή χειρότερο, ηθικότερο ή λιγότερο ηθικό. Έχει σχέση με την απόσταση που βρίσκεσαι απ το Θεό, που είναι το απόλυτο Ον. Απόσταση όχι με την έννοια του χώρου αλλά με την έννοια του σεβασμού των νόμων του Θεού/Σύμπαντος. Ο Νόμος της Ιεραρχίας μας λέει ότι όχι μόνο στο Σύμπαν υπάρχουν τα διάφορα ιεραρχικά επίπεδα αλλά και στο εκάστοτε Επίπεδο υπάρχουν πάλι άλλα ιεραρχικά υπο-επίπεδα και κατατάξεις. Όπως στα ανώτερα όντα, στον Πνευματικό Κόσμο, υπάρχουν οι κατώτεροι άγγελοι και οι ανώτεροι όπως τα Χερουβίμ, τα Σεραφείμ, οι Θρόνοι, κλπ. αντίστοιχα και στο κάθε επίπεδο υπάρχει αυτή η ιεραρχική κατάταξη.

40 42 Άθως Όθωνος Στο ζωικό βασίλειο πχ, υπάρχουν τα κατώτερα ζώα και τα ανώτερα ζώα. Πάμε από τους μονοκύτταρους οργανισμούς στους πολυκύτταρους, μετά πάμε στα ψάρια, στα ερπετά, στα πτηνά και τέλος στα θηλαστικά. Αλλά και μέσα στο κάθε είδος υπάρχει μια ιεραρχία και βέβαια και στον Άνθρωπο Ιεραρχία βάσει του ψυχικού επιπέδου και όχι με αυθαίρετα κριτήρια Μια ιεραρχία, όμως, όσον αφορά τι; Στο ποιός είναι πιο έξυπνος και καταφερτζής; Στο ποιός είναι πιο γκόμενος; Στο ποιός είναι πιο μαύρος ή άσπρος; Στο ποιός είναι πιο μυϊκά δυνατός ή όχι; Σαφώς, υπάρχει ιεραρχία και σε αυτά, αλλά και σε όλα τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων. Αλλά αυτό που έχει σημασία γενικότερη αλλά και όσον αφορά τη συντροφική σχέση, κατά τη γνώμη μου, είναι κυρίως το επίπεδο της ηθικής και ψυχικής εξέλιξης του ατόμου. Υπάρχουν σαφώς κατώτεροι ψυχικά και ανώτεροι ψυχικά άνθρωποι. Προσέξτε όμως, γιατί όταν λέω ψυχικά δεν εννοώ με βάση το IQ, δηλαδή, το δείκτη νοημοσύνης, δηλαδή, την εξυπνάδα. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό. Εννοώ με βάση την ηθική εξέλιξη. Εννοώ, βάσει του συμπαντικού Νόμου της Ιεραρχίας, με βάσει το ποιός είναι πιο κοντά στο Θεό και ποιος όχι. Όχι ποιός λέει και ποιός διατείνεται ότι είναι πιο κοντά, αλλά αυτός που αντικειμενικά είναι. Επομένως, όταν έρθουμε να δούμε μια συντροφική σχέση, θα πρέπει χάριν της λειτουργικότητας αυτής της συντροφικής σχέσης, να λάβουμε υπόψιν ότι έχουμε να κάνουμε με δύο

41 Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 43 διαφορετικούς ανθρώπους και όσον αφορά το επίπεδο της ηθικής και ψυχικής εξέλιξης συνολικά αλλά και σε επιμέρους τομείς. Γιατί μπορεί ένας άνθρωπος να είναι γενικά πιο εξελιγμένος απ τον άλλον, αλλά σε ένα συγκεκριμένο τομέα μπορεί να είναι πιο κάτω. Και να είναι πιο πάνω ο άλλος. Μπορούμε, λοιπόν, να μιλήσουμε για το πώς θα πρέπει να είναι μια συντροφική σχέση αν δεν λάβουμε σοβαρά υπόψιν ότι έχουμε να κάνουμε με τη Μαρία και με το Γιάννη; Η οποία Μαρία είναι αυτής της ψυχικής και ηθικής εξέλιξης και ο Γιάννης είναι της άλλης; Και επιμέρους στους διάφορους τομείς έχουμε αυτά τα χαρακτηριστικά για τον έναν και εκείνα για τον άλλον; Γιατί, αν δεν εξειδικεύσουμε, τότε θα πέσουμε σε κανόνες κοινωνικά δοσμένους που λένε πχ, ότι «ο άντρας θα χει το πάνω χέρι» στις ανδροκρατούμενες κοινωνίες. Ή ότι «η γυναίκα θα χει το πάνω χέρι» στις γυναικοκρατούμενες. Ή «όποιος έχει μεγαλύτερη ηλικία» ή «όποιος είναι ο πιο μπρατσαράς θα δέρνει τον άλλον» και ούτω καθεξής. Ή «όποιος έχει τα περισσότερα λεφτά». Ή όποιος έχει, ξέρω γω, το ένα ή το άλλο κριτήριο τα οποία όμως θα είναι αυθαίρετα ανθρώπινα κριτήρια Συντροφική Σχέση και Νόμος της Συμπληρωματικότητας των Αντιθέτων Ένας άλλος συμπαντικός νόμος είναι ο Νόμος της Συμπληρωματικότητας των Αντιθέτων. Υπάρχει μέρα και νύχτα, πάνω και κάτω, μέσα και έξω, θετικό και αρνητικό, μεγάλο και μικρό και ούτω καθεξής. Και σαφώς, υπάρχει αρσενικό και θηλυκό. Και ξέρουμε, μάλιστα, ότι μέσα στο αρσενικό υπάρχει κι ένα κομ-

42 44 Άθως Όθωνος μάτι θηλυκού και ότι μέσα στο θηλυκό υπάρχει κι ένα κομμάτι αρσενικού. Κι ότι μπορεί να είναι διαφορετικά μεταξύ τους και αντίθετα, αλλά είναι συμπληρωματικά. Στο μύθο του Ανδρόγυνου, μάλιστα, είχαμε πει ότι υπήρχε ισορροπία. Απ τη στιγμή που χωρίστηκε ο Ανδρόγυνος σε άνδρα και γυναίκα, σε αρσενικό και θηλυκό, από τότε, ο Άνθρωπος νιώθει ανολοκλήρωτος και τείνει να θέλει να βρει το συμπληρωματικό του, το «έτερον ήμισυ» του, την «αδελφή καρδιά». Από εκεί έμεινε το «έτερον ήμισυ». Δεν είναι τυχαίος ο όρος. Το «έτερον ήμισυ!» Ήμισυ, ποιου; Του όλου! Ήταν ένα καρβέλι και κόπηκε στη μέση. Από τότε δεν είναι ολοκληρωμένο το καρβέλι. Το ένα ήμισυ νιώθει ανολοκλήρωτο άνευ του άλλου. Γι αυτό λέμε: «Είναι μαγκούφης!». Ή «Είναι γεροντοκόρη!» Και υπονοούμε ότι είναι στριμμένοι και δυστυχισμένοι γιατί δεν νοιώθουν ολοκληρωμένοι. Νιώθουν ένα κενό μέσα τους. Και πράγματι, δεν είναι τυχαίο αυτό που λένε ότι ο ερωτευμένος νιώθει ευτυχής και ολοκληρωμένος. Και νιώθει ότι του έχει φύγει το κενό από μέσα του. Βρήκε το έτερον ήμισυ, βρήκε τη συμπληρωματική ψυχή, την αδελφική ψυχή, συμπληρώθηκε και ολοκληρώθηκε. Από κει ξεκινάνε αυτές οι απόψεις και έμειναν διαμέσου των αιώνων και χρησιμοποιούμε σήμερα κάποιες τέτοιες εκφράσεις. Είναι φοβερά ωραία και πολύτιμη η Ελληνική γλώσσα, που ευτυχώς παραμένει ζωντανή μέχρι και σήμερα. Γιατί έχει να κάνει με αλήθειες πολύ αρχαίες και πρωτόγονες που μεταφέρθηκαν