ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΜΙΑΣΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΚΗ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

Transcript

1 ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΜΙΑΣΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΚΗ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

2 ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ Ιατρικά: Εισαγωγή στην Ομοιοπαθητική Ιατρική Ομοιοπαθητική Διάγνωση και Θεραπεία Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία, 7 τόμοι Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Καταγωγή και Αιτίες της Ασθένειας Ομοιοπαθητική Ιατρική και Μιασματική Θεωρία Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών Κλινικές Περιπτώσεις Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Χίλιες και Μία Ιατρικές Πλάνες Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας Τα Βιοχημικά Άλατα του Σούσλερ Η Ιστορία της Εξέλιξης της Ομοιπαθητικής Σκέψης Φιλοσοφικά: Ολιστική Φιλοσοφία Συμπαντικοί Νόμοι Δομή και Λειτουργία Ανθρώπου και Σύμπαντος Σεξουαλικότητα, Συντροφική Σχέση και Οικογένεια Σεξ, Έρωτας και Αγάπη: Οδηγός για Εφήβους και Γονείς Η Λειτουργία της Σκέψης Συναισθήματα Συμπεριφορά Συζητώντας με τον Ερμή Από το Δρόμο του Εγώ στο Δρόμο των Άλλων Χίλιες και Μία Κοινωνικές Πλάνες Λογοτεχνικά: Την Αλήθεια ψάχνω Γλάρε Ταξιδιώτη Ανθρώπου Οδύσσεια Ναυαγοί στον Παράδεισο Πονεμένες Ψυχές στο Νησί της Ελπίδας Τα Παράλογα

3 ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Άθως Όθωνος γεννήθηκε στην πόλη Πάφο της Κύπρου το 1959 και σπούδασε στην Αθήνα, στην Ιατρική Σχολή. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ομοιοπαθητική Ιατρική την οποία εξασκεί από το Είναι ιδρυτικό μέλος, υπεύθυνος εκπαίδευσης και πρόεδρος της «Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας». Η Ακαδημία είναι μία μη κερδοσκοπική, ιατρική, επιστημονική εταιρεία, μέλος της Παγκόσμιας και της Ευρωπαϊκής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας και πιστοποιημένο εκπαιδευτικό κέντρο. Από νεαρή ηλικία, το πάθος του για τη γνώση τον οδήγησε στη μελέτη διαφόρων φιλοσοφικών, θρησκευτικών, πολιτικών και επιστημονικών Ιδεολογικών Συστημάτων. Σταδιακά, έπαψε να θεωρεί τον εαυτό του υποστηρικτή οποιουδήποτε Ιδεολογικού Συστήματος. Επέλεξε να γίνει εραστής της Κοινής Αλήθειας που τα διατρέχει, αφήνοντας κατά μέρος τις επιφανειακές τους διαφορές. Αυτή η Κοινή Αλήθεια τον οδήγησε στη διατύπωση της Ολιστικής Φιλοσοφίας η οποία στηρίζεται στον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης και στους Συμπαντικούς Νόμους. Το πάθος του για την Ιατρική, τον οδήγησε, αντίστοιχα, στη μελέτη διαφόρων Θεραπευτικών Συστημάτων, επικεντρωνόμενος, για άλλη μια φορά, στην Κοινή τους Αλήθεια και στη συνεργασία μεταξύ γιατρών όλων των Θεραπευτικών Συστημάτων. Καρπός αυτής της μελέτης υπήρξε η διατύπωση της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής η οποία στηρίζεται στον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης.

4 Έχει συγγράψει δεκάδες ιατρικά, φιλοσοφικά και λογοτεχνικά βιβλία, αρκετά των οποίων μετέφρασε στην Αγγλική γλώσσα. Πιστεύει στην προσφορά της γνώσης και γι αυτό κοινοποιεί όλες τις βιντεοσκοπημένες του διαλέξεις στην ιστοσελίδα του. Επί σειρά ετών, διδάσκει αφιλοκερδώς την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική τόσο στα μαθήματα της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας όσο και στην Αγγλική γλώσσα στα πλαίσια των θεσμών International E-Learning Project και Athens Four Season s School. Τα τελευταία χρόνια, χαίρεται τις μεγάλες του αγάπες: τις κόρες του, τη Φιλοσοφία, την Ιατρική, τη διδασκαλία, τη συγγραφή βιβλίων και το οικολογικό του κτήμα στο Μαραθώνα. Πρόεδρος της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας Μέλος της Εκπαιδευτικής Υποεπιτροπής της Ευρωπαικής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH) Mέλος της Παγκόσμιας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας (LMHI) Mέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Κέας 42, Αθήνα, Τηλ/Fax: Ιστοσελίδα: athosothonos@gmail.com

5 ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ HOMEOPATHIC ACADEMY Επιστημονική μη Κερδοσκοπική Ιατρική Εταιρεία Κλασσική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Accredited Teaching Center of the ECH Η Ομοιοπαθητική Ακαδημία είναι μια μη κερδοσκοπική, επιστημονική, ιατρική εταιρεία. Ιδρύθηκε το 2013 (Αριθμός Πρωτοδικείου: 2380/2013) και μέλη της είναι γιατροί, οδοντίατροι, κτηνίατροι και φαρμακοποιοί. Σκοπός της είναι η προώθηση της Κλασσικής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στον ιατρικό κόσμο και στο κοινό, στην Ελλάδα και διεθνώς. Αρχές Λειτουργίας της είναι η επιστημονική άσκηση της Ομοιοπαθητικής από γιατρούς, ο σεβασμός των απόψεων όλων των επιστημόνων, η ολιστική θεραπευτική αντίληψη και η συνεργασία των γιατρών όλων των θεραπευτικών συστημάτων. Η Ομοιοπαθητική Ακαδημία είναι μέλος της Παγκόσμιας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας (LMHI) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH). Το Εκπαιδευτικό Κέντρο της είναι πιστοποιημένο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ομοιοπαθητική η οποία χορηγεί στους αποφοίτους της Ακαδη-

6 μίας (γιατρούς, οδοντιάτρους, κτηνιάτρους) το Ευρωπαϊκό Δίπλωμα Ομοιοπαθητικής μετά από δωρεάν τριετή εκπαίδευση. Η Ακαδημία έχει ιδρύσει την μη κερδοσκοπική, ηλεκτρονική Τράπεζα Πληροφοριών Κλασσικής Ομοιοπαθητικής, η οποία παρέχει ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στους επιστήμονες και στο κοινό. Επίσης, έχει ανεβάσει πλούσιο ενημερωτικό υλικό στην ιστοσελίδα της (βιβλία, άρθρα, βίντεο, μαθήματα) για τη δωρεάν και ελεύθερη ενημέρωση των γιατρών και του κοινού. Η Ακαδημία προωθεί την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική, μια μέθοδο που σέβεται τους Ομοιοπαθητικούς Νόμους και γι αυτό είναι ταυτόχρονα επιστημονική και αποτελεσματική. Εργάζεται για την πλήρη ένταξη της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Κέας 42, Αθήνα Τηλ/Fax: Ιστοσελίδα: homeoacademy.gr

7 Άθως Όθωνος - Ιατρός ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΜΙΑΣΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΚΗ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

8 Αναζητήστε τα βιβλία του συγγραφέα στην ιστοσελίδα Σειρά: ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ Συγγραφέας: Άθως Όθωνος Τίτλος Πρωτοτύπου: Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Επιμέλεια: Άθως Όθωνος Πρώτη Έκδοση: Άθως Όθωνος ISBN: Κέας 42, Αθήνα Τηλ Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή (ολική/μερική/περιληπτική/κατά παράφραση) του περιεχομένου του βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη (Ν. 2121/1993).

9 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ Σχετικά με την άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής: Πιστεύω ότι η ιατρική γνώση θα πρέπει να κοινοποιείται και στο κοινό, όπως, άλλωστε, αυτό γίνεται σήμερα με την ευρύτατη ενημέρωση για θέματα υγείας από βιβλία, τηλεοπτικά μέσα, διαδίκτυο, κλπ. Θα πρέπει, όμως, να επισημάνω ότι η χορήγηση ομοιοπαθητικών φαρμάκων συνιστά ιατρική διάγνωση και θεραπεία και είναι ιατρική πράξη με νομική ευθύνη, είτε αφορά χορήγηση στον εαυτό μας είτε σε άλλον. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να εξασκείται όχι μόνον από ιατρό, απόφοιτο πανεπιστημιακής Ιατρικής Σχολής αλλά από ομοιοπαθητικό γιατρό κατάλληλα εκπαιδευμένο. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν είναι βότανα, βιταμίνες ή συμπληρώματα διατροφής. Μπορεί να στερούνται υλικών παρενεργειών, αλλά επειδή είναι ενεργειακά φάρμακα, αν δεν χορηγηθούν με βάση αυστηρούς επιστημονικούς κανόνες μπορεί να προκαλέσουν ενεργειακό μπέρδεμα στον ασθενή. Η απλή ανάγνωση, ακόμη και όλων των ιατρικών μου βιβλίων ή και άλλων ιατρικών ομοιοπαθητικών βιβλίων χωρίς πανεπιστημιακή ιατρική παιδεία, και πολύ περισσότερο, χωρίς επαρκή ομοιοπαθητική κλινική εμπειρία, δεν καθιστά τον αναγνώστη ικανό για ιατρική πράξη ούτε στον εαυτό του αλλά ούτε και σε άλλους. Προειδοποιώ, λοιπόν, τον αναγνώστη ότι σε έναν τόσο σοβαρό τομέα όπως η υγεία και η ζωή, δεν επιτρέπονται πειρα-

10 ματισμοί και ότι θα πρέπει για οποιοδήποτε θέμα υγείας του, αν επιθυμεί ομοιοπαθητική αντιμετώπιση, να απευθύνεται σε ομοιοπαθητικό γιατρό. Σχετικά με το δικαίωμα του επιστήμονα να φιλοσοφεί: Ο Άνθρωπος, βάσει της Ολιστικής Σκέψης, είναι ένα πολύ-επίπεδο ον. Σε αντίθεση με τα ζώα, έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να σκέφτεται αλλά και να προβληματίζεται και να φιλοσοφεί. Η επικρατούσα Μηχανιστική και Υλιστική Σκέψη, θεωρεί την Επιστήμη σαν κάτι αντίθετο από τη Φιλοσοφία/Θρησκεία. Αντίθετα, η Ολιστική Σκέψη θεωρεί ότι ένας οπαδός μιας φιλοσοφίας/θρησκείας δικαιούται να προβληματίζεται επιστημονικά και ένας επιστήμονας δικαιούται να φιλοσοφεί ή να στοχάζεται για το Θεό, τη δημιουργία του Σύμπαντος ή για ηθικά θέματα. Σήμερα, πάρα πολλοί επιστήμονες, και ιδιαίτερα αστροφυσικοί, με αφορμή τις παρατηρήσεις τους στο επιστημονικό τους πεδίο, προβαίνουν σε επεκτάσεις και στο φιλοσοφικό/θρησκευτικό πεδίο, προτείνοντας Λειτουργικές Υποθέσεις για την εξήγηση, πχ. της Δημιουργίας του Σύμπαντος ή για την ύπαρξη του Θεού ή για την ύπαρξη άλλων Κόσμων. Κάτι τέτοιο, θεωρείται, συνήθως, από τον περισσότερο κόσμο, ως φυσικό να συμβαίνει. Και, μάλιστα, θεωρούμε ότι αυτό δεν μειώνει το επιστημονικό τους κύρος, ούτε και επηρεάζει την επιστημονικότητα του τομέα τους. Αντίστοιχα, και στον τομέα της Ιατρικής Επιστήμης, κάθε γιατρός επιστήμονας, καθημερινά στην κλινική του πράξη, έρχεται αντιμέτωπος με το φαινόμενο της ζωής και του θανάτου, με βρέφη που γεννιούνται τυφλά, ανάπηρα,

11 καθυστερημένα. Με ανθρώπους που ζουν την πλέον ανθυγιεινή ζωή και όμως δεν αρρωσταίνουν ιδιαίτερα και με ανθρώπους που προσέχουν τα πάντα και όμως αρρωσταίνουν βαριά. Είναι, λοιπόν, αναμενόμενο ο επιστήμονας γιατρός, αν είναι ανοιχτό μυαλό, να προβληματίζεται και να φιλοσοφεί. Να κάνει επεκτάσεις, δηλαδή, Λειτουργικές Υποθέσεις για να εξηγήσει την καταγωγή της Ασθένειας ως φαινόμενο ή για να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Τι είναι ο Άνθρωπος και ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης του;» Αυτό δεν μειώνει κατ ελάχιστο, το επιστημονικό του κύρος, εάν και εφόσον, βέβαια, δεν είναι φανατικός οπαδός ενός φιλοσοφικού ή θρησκευτικού συστήματος σε τέτοιο βαθμό ώστε να παραβιάζει την επιστημονική μεθοδολογία στην άσκηση της Ιατρικής του Επιστήμης. Ούτε, αυτό, σημαίνει, βέβαια, ότι η επιστήμη του είναι κάποιας μορφής φιλοσοφία/θρησκεία. Ο συγγραφέας, παρότι μελέτησε πλείστα όσα φιλοσοφικά και θρησκευτικά συστήματα δεν ταυτίζεται με κανένα από αυτά. Επιμένει να είναι εραστής της Κοινής Αλήθειας που υπάρχει σε αυτά. Γι αυτό και συχνά αναφέρεται σε απόψεις και ρήσεις από πολλά και διαφορετικά φιλοσοφικά ή θρησκευτικά συστήματα, ακριβώς για να προβάλει αυτή την Κοινή Αλήθεια. Αλλά αυτό δεν επηρεάζει την επιστημονική άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής από μέρους του. Αν ο συγγραφέας υιοθετεί τον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης και τους Συμπαντικούς Νόμους στην ομοιοπαθητική θεωρία και

12 πράξη, το κάνει γιατί θεωρεί ότι μόνο έτσι εξασφαλίζεται η επιστημονικότητα της. Άλλωστε, η Ομοιοπαθητική σαν Θεραπευτικό Σύστημα είναι, από τη φύση της, ολιστική. Πέραν τούτου, όταν ο συγγραφέας εκφράζει τις προσωπικές του Λειτουργικές Υποθέσεις για την εξήγηση της προέλευσης της Ασθένειας στο ανθρώπινο είδος αυτό δεν σημαίνει ότι αυτά είναι απόψεις της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Όταν ένας καρδιολόγος υιοθετεί τη Χριστιανική ή την Πλατωνική άποψη όταν φιλοσοφεί, αυτό δεν σημαίνει ότι η Καρδιολογία είναι Χριστιανισμός ή Πλατωνισμός. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι φιλοσοφικές απόψεις του ομοιοπαθητικού γιατρού δεν χαρακτηρίζουν τον επιστημονικό του τομέα, δηλαδή το Ομοιοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα. Ο συγγραφέας πιστεύει στη ρήση «Όποιος ελεύθερα συλλογιέται, συλλογιέται καλά!» Και ότι όσο πιο σφαιρικά και ολιστικά, βλέπει κανείς τα πράγματα, χωρίς φανατισμούς και προκαταλήψεις, τόσο πιο κοντά στην Αλήθεια είναι. Ο Πλούταρχος αναφέρει: «Η Αλήθεια ήταν ένας καθρέφτης στον Ουρανό. Έπεσε στη Γη κι έγινε χίλια κομμάτια. Από τότε, όποιος θνητός βρει ένα κομμάτι του καθρέφτη, νομίζει ότι έχει βρει όλη την Αλήθεια!»

13 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 15 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ...5 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ...11 Σχετικά με την άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής: Σχετικά με το δικαίωμα του επιστήμονα να φιλοσοφεί: ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ...21 ΕΙΣΑΓΩΓΗ...23 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 AΛΛΟ ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ AΛΛΟ ΑΣΘΕΝΕΙΑ Ο Βολτέρος και η Αλλοπαθητική Ιατρική Τι είναι Υγεία και τι Ασθένεια; Πέραν του Αλλοπαθητικού Ορισμού της Υγείας Υγεία στο Αιθερικό Σώμα και στην Ατομική Ψυχή Άνθρωπος, Σύμπαν, Θεός Η Αλλοπαθητική έννοια της Νόσου Έχει η Νόσος φυσικά δοσμένη υπόσταση ή όχι; Η Νόσος αγνοεί την εξατομίκευση του Ανθρώπινου όντος Άλλο Νόσος και άλλο Ασθένεια! Οξεία και Χρόνια Ασθένεια Η ευρύτερη έννοια της Ασθένειας και της Χρόνιας Ασθένειας Ολιστική Κληρονομικότητα Σχέση Κληρονομικότητας με τα Μιάσματα και τις Ιδιοσυγκρασίες Όταν το «κλινικά υγιής» της Αλλοπαθητικής Ιατρικής σημαίνει «χρόνιος ασθενής» της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής! Το χάος της Αλλοπαθητικής Διάγνωσης και Θεραπείας λόγω της Θεωρίας της Νόσου... 48

14 16 Άθως Όθωνος 1.16 Η απλή, ακίνδυνη και αποτελεσματική Ομοιοπαθητική Διάγνωση και Θεραπεία λόγω της Θεωρίας της Ασθένειας ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΜΕ Τα Συμπτώματα ανήκουν στη Νόσο ή στον Ασθενή; Η Υλιστική Άποψη για τον Άνθρωπο-Μηχανή Η Ολιστική Άποψη για τον Άνθρωπο Εξατομικευμένη απάντηση στα ίδια νοσογόνα ερεθίσματα Είναι «κακά» ή «καλά» τα Συμπτώματα; Η Αιτιολογική Αλυσίδα της Ασθένειας Σε ποιο επίπεδο της Αιτιολογικής Αλυσίδας της Ασθένειας δρα κάθε Νοσογόνος Παράγοντας Οι Θεραπευτικοί Μηχανισμοί του Ατόμου προκαλούν τα συμπτώματα Σε ποιο επίπεδο της Αιτιολογικής Αλυσίδας της Ασθένειας δρουν τα Αλλοπαθητικά Φάρμακα Σε ποια επίπεδα της Αιτιολογικής Αλυσίδας της Ασθένειας δρουν διάφορα Φυσικά Θεραπευτικά Συστήματα Σε ποια επίπεδα της Αιτιολογικής Αλυσίδας της Ασθένειας δρουν οι διάφορες «μέθοδοι» εφαρμογής της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής...73 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΣΧΕΣΗ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΩΝ Η ιστορική πορεία της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Καταγραφικές, Συγκριτικές και Κλινικές Φαρμακολογίες Η ανακάλυψη του φαινομένου των Ιδιοσυγκρασιών Διάκριση των καταστάσεων Αυτούσια Ουσία,

15 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 17 Εικόνα Απόδειξης της, Όμοια Ιδιοσυγκρασιακή Επίδραση και Ομοιοπαθητικό Φάρμακο Ο Φυσικός Νόμος της Μετατροπής της Ποσότητας σε Ποιότητα Ιδιοσυγκρασίες και ο Νόμος της Μετατροπής της Ποσότητας σε Ποιότητα Χρόνιες και Οξείες Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες και Εικόνες Απόδειξης που δεν αντιστοιχούν σε Φυσικά Υπάρχουσες Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες Τι πραγματικά σημαίνει «ομοιότητα»; Ιδιοσυγκρασιακές Ομοιοπαθητικές Φαρμακολογίες ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΜΙΑΣΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΚΗ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Φαρμακολογία Καινοτομίες που εισάγει η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Φαρμακολογία Ιδιοσυγκρασιακή διάγνωση με τη βοήθεια των Μιασμάτων όσον αφορά το ψυχικό προφίλ Ιδιοσυγκρασιακή Διάγνωση με τη βοήθεια των Μιασμάτων όσον αφορά τα συμπτώματα και τις νόσους Κλασσικό Μιασματικό Ιδιοσυγκρασιακό Ιστορικό Πρακτική εφαρμογή των Ομοιοπαθητικών Συμπαντικών Νόμων Ο Ομοιοπαθητικός Γιατρός-Φωτογραφική Μηχανή! Η «κινηματογραφική ταινία» της ζωής του ασθενούς ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΛΛΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ Τι πραγματικά σημαίνει «ομοιότητα»;

16 18 Άθως Όθωνος 5.2 Αυτό που λέμε Κλινική Υγεία στην Αλλοπαθητική δεν είναι παρά η κατάσταση Χρόνιας Ασθένειας στην Ομοιοπαθητική Το Repertorising είναι λάθος μέθοδος για Χρόνιες Ασθένειες Χρόνιες Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες στη Χρόνια Ασθένεια και Οξείες Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες στην Οξεία Ασθένεια Θεραπεία όχι μόνο της Οξείας Ασθένειας αλλά κυρίως της Χρόνιας Το Repertorising τείνει να μας οδηγεί σε Οξείες Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες Η αξία της Μιασματικής Διάγνωσης Η αξία της Ιεράρχησης των Συμπτωμάτων Η σημασία της διάκρισης της Δευτερογενούς από την Πρωτογενή Συμπεριφορά Η αξία της διάκρισης των Φάσεων Παθολογίας Η σημασία των Εξωλεκτικών Πληροφοριών Ενεργητική Λήψη Ιστορικού Πως φτάσαμε στη Μιασματική Διάγνωση Που χωλαίνει το Repertorising Που χωλαίνουν τα Computer Expert Systems Που χωλαίνει το Key-Note Prescribing Ένας ανόητος «ομοιοπαθητικός» κανόνας! Λίγες Εικόνες Απόδειξης αντιστοιχούν σε Φυσικά Υπάρχουσες Ιδιοσυγκρασίες-Ομοιοπαθητικά Φάρμακα! Η κατάρα των «Μεγάλων Δασκάλων»! Πως προκύπτουν οι λάθος συνταγογραφήσεις Είναι συναρπαστική η Ομοιοπαθητική όταν είναι Ομοιοπαθητική! Η σημασία της ενεργειακής ομοιότητας του ομοιοπαθητικού

17 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 19 φαρμάκου με τη Φυσικά Υπάρχουσα Ασθένεια Προς μια νέα Κλινικά Αποδεδειγμένη Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία Τι γίνεται όταν χορηγείται στον ασθενή ανόμοιο φάρμακο; Σε ποιο επίπεδο της Αιτιολογικής Αλυσίδας της Ασθένειας δρουν οι διάφορες «ομοιοπαθητικές» μέθοδοι διάγνωσης-θεραπείας ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ...165

18 20 Άθως Όθωνος

19 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 21 ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Το βιβλίο αυτό ξεκίνησε, όπως όλα τα αυθόρμητα πράγματα, χωρίς εγκεφαλική στόχευση. Δεν ξύπνησα μια μέρα και είπα: «Α! Σήμερα θα γράψω ένα βιβλίο για την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική!» Υπήρξε η ανάγκη να μαζέψω και να οργανώσω τις σημειώσεις μου για τη διάγνωση σε περιπτώσεις Οξείας Ασθένειας, πχ, σε κρυολογήματα, οξεία οσφυαλγία, γαστρεντερίτιδες και όλα εκείνα τα οξέα περιστατικά που συναντά κανείς στην έκτακτη καθημερινή κλινική πράξη. Αυτή η ανάγκη αφορούσε τόσο εμένα όσο και νέους συναδέλφους που είχα εκπαιδεύσει. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι με μια καλή εισαγωγή θα μπορούσε να αποτελέσει και ένα βιβλίο που θα μπορούσε να ονομαστεί «Ομοιοπαθητική Θεραπεία Οξέων Ασθενειών». Γράφοντας την εισαγωγή ήρθα αντιμέτωπος με την ανάγκη να εξηγήσω τι σημαίνει Οξεία Ασθένεια και τι σημαίνει Χρόνια Ασθένεια. Αυτό με τη σειρά του έφερε την ανάγκη να εξηγήσω τη διάκριση της αλλοπαθητικής έννοιας της Νόσου από την ολιστική και ομοιοπαθητική άποψη περί Ασθένειας. Κρίθηκε επίσης αναγκαίο να εξηγήσω τις διαφορές της μεθόδου διάγνωσης που χρησιμοποιώ εδώ και πολλά χρόνια, δηλαδή της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Διάγνωσης, από τις συνήθεις - λανθασμένες κατά τη γνώμη μου - τρέχουσες πρακτικές του Repertorising, της Νοσολογικής Διάγνωσης, του Key-Note Prescribing, των Computer Expert Systems και άλλων. Είχα ήδη εξηγήσει αποσπασματικά σε πολλά μου βιβλία τη

20 22 Άθως Όθωνος μέθοδο της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Διάγνωσης καθώς και τις αρχές της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής. Αλλά συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχε ένα συγκεκριμένο θεματικό βιβλίο που να αφορά κυρίως την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική και σε τι διαφέρει αυτή από άλλες συλλήψεις της Ομοιοπαθητικής. Έτσι, παράτησα την αρχική ιδέα για αργότερα και ασχολήθηκα με το παρόν βιβλίο γιατί, συχνά, «Εμείς γι αλλού, κινήσαμε γι αλλού, κι αλλού η ζωή μας πάει». Είναι κι αυτό σύμφωνο με τους Συμπαντικούς Νόμους και ιδιαίτερα με το Νόμο της Αέναης Ροής. Το παρόν βιβλίο δεν δίνει από μόνο του την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική στην πλήρη της έκταση. Απλά δένει ολιστικά και ιεραρχικά εκτεταμένες γνώσεις από σχεδόν όλα μου τα άλλα βιβλία σε ένα όλον για να δώσει μια συνοπτική εικόνα του πράγματος και της βαθύτερης του ουσίας. Θα πρέπει κανείς και ιδιαίτερα ο γιατρός να ανατρέξει οπωσδήποτε στα βιβλία «Ομοιοπαθητικό Ιστορικό», «Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία», «Κλινικές Περιπτώσεις», «Ομοιοπαθητική Ιατρική και Μιασματική Θεωρία», «Συμπαντικοί Νόμοι» αλλά και στα υπόλοιπα ιατρικά και φιλοσοφικά βιβλία μου ώστε να πάρει μια πλήρη θεωρητική και πρακτική εικόνα περί του θέματος. Αυτό είναι απαραίτητο, αν θέλει κανείς να είναι σύμφωνος με το Νόμο του Όλου και με την ολιστική προσέγγιση των φαινομένων.

21 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 23 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η Ιστορία μας διδάσκει συχνά τη βαθύτερη ουσία των πραγμάτων μέσω της ιστορικής τους εξέλιξης. Κι αυτό γιατί μπορεί να μας κάνει να δούμε ποικίλες πλευρές του ιδίου πράγματος σε διαφορετικές εποχές και κοινωνίες. Το ίδιο ισχύει και για την Ιστορία της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Αν ρίξουμε μια ματιά στο πως είναι σήμερα τα πράγματα θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν πολλές, διαφορετικές και συχνά ακόμη και αντίθετες απόψεις και όσον αφορά τη φιλοσοφία της Ομοιοπαθητικής αλλά και όσον αφορά τον τρόπο εφαρμογής της. Είναι σίγουρο, ότι επειδή η Ιατρική είναι Τέχνη και Επιστήμη μαζί, τουλάχιστον όσον αφορά την Τέχνη, είναι θεμιτό και αναμενόμενο να υπάρχουν διαφορετικές διαγνωστικές και θεραπευτικές προσεγγίσεις. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι εφόσον είναι κυρίως Επιστήμη παρά Τέχνη, δεν μπορεί παρά να υπάρχει μία ορθή Ομοιοπαθητική σαν γενική σύλληψη. Κι αυτή δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μου, παρά να είναι εκείνη που ακολουθεί αυστηρά τους διαγνωστικούς και θεραπευτικούς Ομοιοπαθητικούς Νόμους. Και μάλιστα εκείνους που προκύπτουν από την εφαρμογή των Συμπαντικών Νόμων στο επίπεδο της Ιατρικής. Άλλωστε αυτή η στήριξη σε νόμους είναι και η ειδοποιός διαφορά της Ομοιοπαθητικής σαν Θεραπευτικό Σύστημα από το σημερινό επικρατές Αλλοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα. Αυτό που κάνει την Ομοιοπαθητική πραγματικά επιστημονική και ολιστική είναι ακριβώς η ολιστική της προσέγγιση όσον αφορά τον Άνθρωπο σαν ψυχοσωματικό σύνολο, αλλά και σαν αναπόσπαστο μέρος της Οικο-

22 24 Άθως Όθωνος γένειας, της Κοινωνίας και του Σύμπαντος/Φύσης/Θεού, όπως θέλετε πείτε το. Επίσης, η ιεραρχική αντίληψη όσον αφορά τα διάφορα σωματικά και ψυχικά επίπεδα του Ανθρώπινου όντος. Επιπλέον, η εξατομικευμένη διαγνωστική και θεραπευτική αντιμετώπιση του ατόμου και όχι της μεμονωμένης νόσου. Τέλος, η ενεργειακή αντίληψη της Ασθένειας και η ενεργειακή προσέγγιση του Ανθρώπου τόσο διαγνωστικά όσο και θεραπευτικά με τα ενεργειακά ομοιοπαθητικά φάρμακα. Ήδη, με την παράγραφο αυτή, αναφερθήκαμε σε τέσσερεις ομοιοπαθητικούς νόμους, κατά σειρά: το Νόμο του Όλου, το Νόμο της Ιεραρχίας, το Νόμο της Εξατομίκευσης και το Νόμο της Ομοιότητας. Αυτή η προσπάθεια για ορθή εφαρμογή της Ομοιοπαθητικής ταυτίζεται σήμερα με τον όρο Κλασσική Ομοιοπαθητική ή Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική. Ακόμη και στην περίπτωση αυτή, όμως, υπάρχουν αρκετές διαφορές ανάμεσα στους γιατρούς που την εξασκούν. Προβληματίστηκα για πολλά χρόνια για το ποια είναι η πλέον επιστημονική και ορθή εφαρμογή της Ομοιοπαθητικής τόσο φιλοσοφικά, όσο και διαγνωστικά και θεραπευτικά. Η τελική κατάληξη αυτού του προβληματισμού μου και της πολύχρονης κλινικής εφαρμογής της Ομοιοπαθητικής είναι η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική, όπως την έχω ονομάσει. Η εμπειρία δεκάδων χρόνων άσκησης της στην καθημερινή κλινική πράξη με έχει πείσει ότι έχει τα μεγαλύτερα και βαθύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα. Άλλωστε, στην Ιατρική - αλλά και θα έλεγα και σε όλες τις επιστήμες - αυτό που μετράει είναι το τελικό αποτέλεσμα και

23 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 25 όσον αφορά τη «διάγνωση» αλλά και όσον αφορά τη «θεραπεία» προβλημάτων της καθημερινότητας. Είναι αυτό που με απλά αλλά και σοφά λόγια λέει ο λαός: «Άσπρη γάτα, μαύρη γάτα! Αυτό που μετράει είναι πόσα ποντίκια πιάνει!» Η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική έχει αναπτυχθεί τόσο φιλοσοφικά, όσο και διαγνωστικά και θεραπευτικά σε πολλά άλλα βιβλία μου. Θεωρώ ότι η αποτελεσματική άσκηση της μοιάζει με ένα τρίποδο πάνω στο οποίο στηρίζεται μια φωτογραφική μηχανή. Ο ομοιοπαθητικός γιατρός οφείλει να στηρίζεται σε τρεις θεμελιώδεις βάσεις. Η πρώτη βάση είναι η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Φαρμακολογία. Αποτελεί το σταθερό επιστημονικό έδαφος πάνω στο οποίο στηρίζεται η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική γιατί προήλθε από τα πειραματικά δεδομένα που προέκυψαν από την Τριπλή Τυφλή Κλινική Μελέτη (Triple Blind Trial) με το όνομα «Αποδείξεις των Φαρμακολογικών Ιδιοτήτων αυτούσιων φυσικών ουσιών σε υγιείς ανθρώπους» ή εν συντομία «Αποδείξεις» (Provings). Σε αυτές τις Αποδείξεις προστέθηκε η κλινική επιβεβαίωση και εμπειρία μερικών εκατοντάδων χρόνων χιλιάδων ομοιοπαθητικών γιατρών ανά το παγκόσμιο. Αυτή μάλιστα η εμπειρία δεν αφορά μόνο τον Άνθρωπο σε κατάσταση Οξείας Ασθένειας αλλά και σε κατάσταση Κλινικής Υγείας ή κατά την Ομοιοπαθητική, σε κατάσταση Χρόνιας Ασθένειας. Η δεύτερη βάση είναι το Κλασσικό Μιασματικό Ιδιοσυγκρασιακό Ιστορικό. Στηρίζεται στην καλή γνώση της βαθύτερης ουσίας

24 26 Άθως Όθωνος (essence), δηλαδή της μιασματικής και ιδιοσυγκρασιακής ουσίας των Χρόνιων αλλά και των Οξέων Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων όπως αυτές αναλύονται στη Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Φαρμακολογία και δεν έχει να κάνει καθόλου με απομνημόνευση. Δεν χρησιμοποιεί καθόλου κανενός είδους Ρεπέρτορι ή άλλο βοήθημα και είναι ενεργητικό ιστορικό και ταυτόχρονα αναλυτικό και συνθετικό. Η τρίτη βάση είναι η Εφαρμογή των Συμπαντικών Νόμων-Ομοιοπαθητικών Νόμων σε όλους τους τομείς: Φιλοσοφία-Θεωρία, διάγνωση-ιστορικό και θεραπευτική πορεία. Δεν πρόκειται για θεωρητική διακήρυξη αλλά για βήμα προς βήμα πρακτική χρήση όλων των Συμπαντικών Νόμων, κάτι που γίνεται κτήμα του γιατρού μέσα από την ειδική εκπαίδευση του. Αυτά είναι τα τρία πόδια του «φωτογραφικού τρίποδου» πάνω στο οποίο στηρίζεται η πιο πάνω Ομοιοπαθητική. Αλλά όλα αυτά δεν χρησιμεύουν σε τίποτα στην κλινική πράξη χωρίς την ορθή εκπαίδευση και τη ορθή μακρά κλινική εμπειρία που αποτελεί το στύλο τον οποίο στηρίζουν οι τρεις προηγούμενες βάσεις και στον οποίο συνενώνονται. Από κει και πέρα υπάρχει, προς τα πάνω, η φωτογραφική μηχανή-ατομική Ψυχή του ομοιοπαθητικού γιατρού, που παίρνει όλη αυτή τη γνώση και την εμπειρία, όχι ως κάτι ξεχωριστό από αυτόν και όχι ως αποθήκευση πληροφοριών σε ένα μηχανιστικό εγκέφαλο αλλά ως εμπειρίες και σοφία ζωής. Γι αυτό και αν είναι δεκτικός, αυτή η γνώση, τον μετασχηματίζει σε ένα σοφότερο και ηθικότερο ανθρώπινο ον και άρα και σε μια αξιόπιστη φωτογραφική μηχανή. Μια μηχανή που μπορεί πλέον να φωτογραφίσει με αντικειμενικό επιστημονικό τρόπο τα άδυτα της αβύσσου της Ατομικής Ψυχής

25 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 27 του ασθενούς του. Γιατί στην Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική ο γιατρός είναι το όργανο μέτρησης του ασθενούς και οφείλει να είναι αξιόπιστο, ακριβές και ρυθμισμένο σύμφωνα με τους Συμπαντικούς Νόμους. Μέσω της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής ο γιατρός-φωτογραφική μηχανή φωτογραφίζει, καρέ-καρέ, τα διάφορα ενσταντανέ-στιγμιότυπα του ασθενούς του. Σε περίπτωση Οξείας Ασθένειας φωτογραφίζει κατ αρχήν την Οξεία ή Οξείες Ιδιοσυγκρασίες που εμπλέκονται σε αυτή τη φάση. Δεν στέκει όμως καθόλου εκεί. Προχωράει στη φωτογράφιση της Χρόνιας του Ιδιοσυγκρασιακής Εικόνας στην πρότερη φάση της πρόσφατης κατάστασης Κλινικής Υγείας-Χρόνιας Ασθένειας. Και μάλιστα συνταγογραφεί εκείνο το ομοιοπαθητικό φάρμακο που είναι όμοιο με την εκάστοτε τωρινή Χρόνια Ιδιοσυγκρασιακή Εικόνα. Στο στιγμιότυπο αυτό, όμως, ο γιατρός διακρίνει επίσης μία, δύο ή και περισσότερες υποβόσκουσες Χρόνιες Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες που αποτελούν το πιθανό άμεσο μέλλον του ασθενούς και επομένως και της συνταγογράφησης του. Ταυτόχρονα, στη διάρκεια του ιστορικού, συχνά, αποκαλύπτονται στιγμιότυπα από παρελθούσες Χρόνιες Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις. Παράλληλα, με τη διαδικασία αυτή τα στιγμιότυπα αποκαλύπτουν τις τωρινές Μιασματικές Επιδράσεις επί του ασθενούς καθώς και το Κυρίαρχο Μίασμα. Η φωτογράφιση αποκαλύπτει και άλλα στιγμιότυπα: Τη βαθύτερη ηθική ποιότητα αυτής της Ατομικής Ψυχής, δηλαδή τον Εσωτερικό της Εαυτό που βρίσκεται πέραν και πάνω από τον Εξωτερικό Εαυτό. Ο τελευταίος καθορίζεται κυρίως από τις Μιασματικές και Ιδιο-

26 28 Άθως Όθωνος συγκρασιακές Επιδράσεις, τα βιώματα του παρελθόντος, την ψυχική καλλιέργεια, την οικογενειακή, σχολική και κοινωνική παιδεία, τον τρόπο ζωής και πολλά άλλα. Όλα αυτά τα φωτογραφικά στιγμιότυπα αν μπουν σε κατάλληλη σειρά αποτελούν την κινηματογραφική ταινία της ζωής του ασθενούς, αποτελούν την ολότητα του ασθενούς. Όχι μόνο σαν «κλινικής περίπτωσης» αλλά και σαν ανθρώπινου όντος-ατομικής Ψυχής. Αυτή η κινηματογραφική ταινία περνάει μπροστά από τα μάτια του ομοιοπαθητικού γιατρού μόλις μέσα σε λεπτά Μιασματικού Ιδιοσυγκρασιακού Ιστορικού. Κι αυτό γίνεται δυνατό μόνο αν ο ομοιοπαθητικός γιατρός δεχτεί να αφήσει τη γνώση και την εμπειρία της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής να τον μετασχηματίσει από υλιστή επιστήμονα σε εξελιγμένο ηθικά και ψυχικά άνθρωπο-ανιδιοτελή θεραπευτή! Αυτό είναι για μένα η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική! Αυτό είναι για μένα η Ομοιοπαθητική Ιατρική! Έτσι θα έπρεπε να είναι και η Ιατρική! Έτσι θα έπρεπε να είναι και η Επιστήμη! Έτσι πρέπει να είναι η Ζωή μας συνολικά! Ήδη όμως αρκετά είπαμε για φωτογραφικά στιγμιότυπα και για κινηματογραφικές ταινίες η συνέχεια επί της οθόνης!

27 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 29 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 AΛΛΟ ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ AΛΛΟ ΑΣΘΕΝΕΙΑ 1.1 Ο Βολτέρος και η Αλλοπαθητική Ιατρική 1.2 Τι είναι Υγεία και τι Ασθένεια; 1.3 Πέραν του Αλλοπαθητικού Ορισμού της Υγείας 1.4 Υγεία στο Αιθερικό Σώμα και στην Ατομική Ψυχή 1.5 Άνθρωπος, Σύμπαν, Θεός 1.6 Η Αλλοπαθητική έννοια της Νόσου 1.7 Έχει η Νόσος φυσικά δοσμένη υπόσταση ή όχι; 1.8 Η Νόσος αγνοεί την εξατομίκευση του Ανθρώπινου όντος 1.9 Άλλο Νόσος και άλλο Ασθένεια! 1.10 Οξεία και Χρόνια Ασθένεια 1.11 Η ευρύτερη έννοια της Ασθένειας και της Χρόνιας Ασθένειας 1.12 Ολιστική Κληρονομικότητα 1.13 Σχέση Κληρονομικότητας με τα Μιάσματα και τις Ιδιοσυγκρασίες 1.14 Όταν το «κλινικά υγιής» της Αλλοπαθητικής σημαίνει «χρόνιος ασθενής» της Ομοιοπαθητικής! 1.15 Το χάος της Αλλοπαθητικής Διάγνωσης και Θεραπείας λόγω της Θεωρίας της Νόσου

28 30 Άθως Όθωνος 1.16 Η απλή, ακίνδυνη και αποτελεσματική Ομοιοπαθητική Διάγνωση και Θεραπεία λόγω της Θεωρίας της Ασθένειας Το βιβλίο αυτό αφορά την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική. Για να εκτελέσει τον προορισμό του ορθά και αποτελεσματικά βάσει της Ολιστικής Σκέψης και Φιλοσοφίας, θα πρέπει να ορίσει σωστά τους όρους. Δηλαδή να απαντήσει ικανοποιητικά στο τι είναι Υγεία και τι είναι Ασθένεια, ποια η διαφορά της Νόσου από την Ασθένεια, τι σημαίνει Διάγνωση και τι σημαίνει Θεραπεία. Όλα τα προηγούμενα θα ξεκαθαρίσουν τις θεμελιακές διαφορές του Αλλοπαθητικού Θεραπευτικού Συστήματος από την Ομοιοπαθητική Ιατρική. Μόνο αν στηριχτούμε σε αυτές τις θεμελιώδεις βάσεις μπορούμε στη συνέχεια να δούμε ποιες από τις υπάρχουσες μεθόδους και «Σχολές» Ομοιοπαθητικής διάγνωσης και θεραπείας είναι πράγματι ομοιο-παθητικές. Και μόνο τότε, κατά τη γνώμη μου, θα εκτιμήσουμε τη διαγνωστική αξία και τη θεραπευτική αποτελεσματικότητα της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής.

29 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Ο Βολτέρος και η Αλλοπαθητική Ιατρική Ο Γάλλος φιλόσοφος Βολτέρος, θέλοντας να δείξει τη σύγχυση και την έλλειψη επιστημονικότητας της Ιατρικής της εποχής του - κάτι το οποίο, δυστυχώς, ισχύει και σήμερα για το σύγχρονο Αλλοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα - είχε πει το εξής τρομερά εύστοχο: «Οι γιατροί δίνουν φάρμακα για τα οποία ξέρουν λίγα πράγματα, σε ασθένειες για τις οποίες ξέρουν ακόμα λιγότερα, στον Άνθρωπο για τον οποίο δεν ξέρουν τίποτα!» Η Αλλοπαθητική Ιατρική, δυστυχώς, δεν έχει καμία ξεκάθαρη απάντηση για θεμελιώδεις ιατρικές έννοιες όπως το τι είναι Υγεία-Ασθένεια, τι σημαίνει Διάγνωση-Θεραπεία και τι είναι ο Άνθρωπος, τέλος πάντων. Κάνει απλά διάγνωση και θεραπεία χωρίς να χρησιμοποιεί κανένα διαγνωστικό και θεραπευτικό νόμο με γενική ισχύ στην κλινική της πράξη. Γι αυτό και η κύρια διαγνωστική της προσπάθεια συνοψίζεται στην αναγνώριση της νόσου ενώ η κύρια θεραπευτική της δράση συνοψίζεται στην καταστολή των συμπτωμάτων ή της νόσου και όχι στην αιτιολογική, ριζική και μόνιμη θεραπεία. Στην Ομοιοπαθητική, όμως - και μάλιστα στην Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική - η χρήση των Συμπαντικών Νόμων σε όλα τα στάδια ιατρικής δράσης είναι, εκ των ουκ άνευ. Τόσο στο στάδιο του ορισμού των όρων-φιλοσοφίας, όσο και στο στάδιο της διάγνωσης αλλά και στο στάδιο της θεραπείας.

30 32 Άθως Όθωνος 1.2 Τι είναι Υγεία και τι Ασθένεια; Τι είναι Ασθένεια λοιπόν; Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος και περιληπτικός χωρίς συζήτηση, γιατί όλα όσα αναφέρονται εδώ έχουν ήδη συζητηθεί διεξοδικά σε άλλα βιβλία μου, στα οποία μπορεί να ανατρέξει ο αναγνώστης. Ασθένεια, στην Ομοιοπαθητική Ιατρική, δεν είναι παρά η απουσία Υγείας, η απουσία ισορροπίας. Η Υγεία είναι το πρωταρχικό και η Ασθένεια το δευτερογενές, κατά τον ίδιο τρόπο που η ανισορροπία είναι η απουσία ισορροπίας και το σκοτάδι η απουσία φωτός. Όλα τα πράγματα και καταστάσεις στον Κόσμο της Δυαδικότητας που ζούμε (Υλικός Κόσμος, Κατώτερος Ενεργειακός Κόσμος, Αιθερικός Κόσμος, Κατώτερος Ψυχικός Κόσμος) υπάρχουν στη μορφή των συμπληρωματικών αντιθέτων. Επομένως Υγεία είναι η κατάσταση της ισορροπίας ενός ατόμου, ενός ανθρώπινου όντος. Αμέσως-αμέσως ανακύπτει το εύλογο ερώτημα: Ισορροπίας με ποιόν, με τι; Υπάρχει, καταρχήν, η ισορροπία των μερών του σώματος μεταξύ τους, δηλαδή η αρμονική συνεργασία των οργανικών συστημάτων μεταξύ τους. Άλλωστε ο ορισμός της Αλλοπαθητικής Ιατρικής για τον Οργανισμό δεν είναι παρά το σύνολο των καλώς οργανωμένων και συνεργαζόμενων μεταξύ τους οργάνων και οργανικών συστημάτων. Μάλιστα, εφόσον η Αλλοπαθητική Ιατρική αρνείται οποιοδήποτε άλλο σώμα και επίπεδο ύπαρξης στον Άνθρωπο εκτός από το Υλικό Σώμα, αυτός ο ορισμός είναι και ο ορισμός του ανθρώπινου όντος αν προσθέσουμε και την έννοια του έμ-

31 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 33 φρονος, δηλαδή του έλλογου όντος. Αλλά και πάλι αυτή η φρόνηση θεωρείται ότι είναι απλώς μια υλική λειτουργία, η κορυφαία λειτουργία ενός συγκεκριμένου υλικού οργανικού συστήματος, δηλαδή του Νευρικού Συστήματος. 1.3 Πέραν του Αλλοπαθητικού Ορισμού της Υγείας Στην Ομοιοπαθητική Ιατρική, θεωρούμαι ότι πέραν και πάνω από αυτή την εσωτερική ισορροπία που διατηρεί την ομοιοστασία του οργανισμού υπάρχει η ανάγκη μιας ακόμη ισορροπίας. Εφόσον ο Άνθρωπος είναι αναπόσπαστο τμήμα της Φύσης γύρω του, του Φυσικού Περιβάλλοντος, θα πρέπει να βρίσκεται σε ισορροπία και με το Υλικό Περιβάλλον γύρω του. Αυτό σημαίνει ισορροπία υλικών και ισορροπία νόμων με τη Φύση. Ισορροπία υλικών σημαίνει φυσιολογική ανταλλαγή με το περιβάλλον για να διατηρηθεί η ομοιοστασία του. Στην πράξη, αυτό σημαίνει φυσιολογική διατροφή και μεταβολισμός, φυσιολογικές απεκκρίσεις κοπράνων, ούρων, αερίων και ιδρώτα και φυσιολογική εισπνοή και εκπνοή. Αν το Φυσικό Περιβάλλον είναι διαταραγμένο ή αν είναι μεν φυσιολογικό, αλλά το άτομο επιλέγει μια διαταραγμένη σχέση μαζί του, τότε παύει να υπάρχει ισορροπία με το περιβάλλον και κάποια στιγμή παύει να υπάρχει και ισορροπία και ομοιοστασία μέσα στον οργανισμό. Πχ, μπορεί να είναι μολυσμένος ο αέρας που αναπνέουμε ή μπορεί ο αέρας να είναι καθαρός αλλά εγώ να καπνίζω. Ή μπορεί να υπάρχει άφθονη φυσική τροφή αλλά εγώ να επιλέγω ανθυγιεινές για μένα τροφές. Ή μπορεί να παίρνω μια

32 34 Άθως Όθωνος φυσική τροφή και να την αλλοιώνω με αφύσικους τρόπους παρασκευής. Ή μπορεί, ακόμη, λόγω παθών ή ψυχικής ανισορροπίας (λαιμαργία, αφύσικες νηστείες, νευρική ανορεξία, κλπ) να μην τρέφομαι σωστά. Βάσει του Συμπαντικού Νόμου της Ενότητας και Ποικιλομορφίας και του αντίστοιχου Ομοιοπαθητικού Νόμου του Όλου, ο Άνθρωπος αποτελείται από πολλά και διαφορετικά επίπεδα και πρέπει πάντα όταν εξετάζουμε το φαινόμενο της Υγείας-Ασθένειας να τον βλέπουμε σαν ψυχοσωματικό σύνολο, σαν Όλον. Επιπλέον, βάσει του Συμπαντικού Νόμου της Ιεραρχίας και του ομώνυμου Ομοιοπαθητικού Νόμου θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας την ιεραρχία των μερών. Πέραν τούτου, βάσει του Συμπαντικού Νόμου της Αιτίας και του Αποτελέσματος συνδυασμένου με τους δύο πιο πάνω νόμους, θα πρέπει να βλέπουμε όχι μεμονωμένες επιδράσεις σε μεμονωμένα επίπεδα και δη μόνο στο Υλικό αλλά το σύνολο της Αιτιολογικής Αλυσίδας που καταλήγει στη γένεση της ανισορροπίας και Ασθένειας. Θα πρέπει λοιπόν να θεωρήσουμε ότι η Υγεία πέραν του Υλικού Επιπέδου θα πρέπει να αφορά και ισορροπία με το Κατώτερο Ενεργειακό Περιβάλλον. Το άτομο, ανέκαθεν βομβαρδιζόταν με την ηλιακή ακτινοβολία, άλλες μορφές φυσικών ακτινοβολιών, από ήχους, θερμότητα και άλλες μορφές Κατώτερων Ενεργειών. Σήμερα, μάλιστα, βομβαρδίζεται και από πληθώρα άλλων Κατώτερων Ενεργειών ως αποτέλεσμα της Τεχνολογίας όπως, πχ, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά κύματα, ηλεκτρομαγνητισμό από τις διάφορες ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, τεχνητούς θορύβους, ραδιενέργεια, κοκ.

33 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Υγεία στο Αιθερικό Σώμα και στην Ατομική Ψυχή Ό Άνθρωπος, όμως, εκτός από Υλικό και Κατώτερο Ενεργειακό Σώμα, αποτελείται και από Αιθερικό Σώμα και μάλιστα αυτό βρίσκεται σε συνεχή ανταλλαγή με τον Αιθερικό Κόσμο «έξω» από αυτόν. Για να υπάρχει εσωτερική ισορροπία και ομοιοστασία στο Αιθερικό του Σώμα, θα πρέπει να υπάρχει ισορροπία του Αιθερικού του Σώματος με τον Αιθερικό Κόσμο. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής μέσα σε διαμερίσματα και μεγαλουπόλεις εμποδίζει τη φυσιολογική και πληθωρική ανταλλαγή αιθερικής ενέργειας του ατόμου με το περιβάλλον. Επιπλέον, η αφύσικη συντήρηση των τροφών και η αφύσικη και πολύπλοκη επεξεργασία τους, μειώνει ή και καταργεί την αιθερική διάσταση της τροφής. Εκτός αυτού η μόλυνση της ατμόσφαιρας όχι μόνο υλικά αλλά και αιθερικά με πολλούς τρόπους, διαταράσσει την ανταλλαγή αιθερικής ενέργειας με το περιβάλλον μέσω της αναπνοής. Οι αφύσικες, επίσης, και εχθρικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων επίσης επηρεάζουν την ανταλλαγή αιθερικής ενέργειας μεταξύ τους. Το Ανθρώπινο Ον, όμως, αποτελείται και από το Ψυχικό Σώμα ή αυτό που λέμε Ατομική Ψυχή. Και αυτή η Ατομική Ψυχή βρίσκεται σε άμεση σχέση και με άλλες Ατομικές Ψυχές γύρω της αλλά και με τον Ψυχικό Κόσμο. Επομένως, για να υπάρξει Υγεία και στο Ψυχικό Επίπεδο, θα πρέπει η σχέση του ατόμου με το υπόλοιπο ανθρώπινο ψυχικό περιβάλλον (συντροφική σχέση, οικογένεια, κοινωνία) καθώς και με τον Ψυχικό Κόσμο γενικότερα, να είναι ισορροπημένη.

34 36 Άθως Όθωνος 1.5 Άνθρωπος, Σύμπαν, Θεός Τέλος, ο Άνθρωπος αποτελείται και από το Ατομικό Πνεύμα μέσω του οποίου συμμετέχει στον Πνευματικό Κόσμο. Ο Άνθρωπος, όμως, είναι επίσης φτιαγμένος «κατ εικόναν και καθ ομοίωσιν» του Σύμπαντος/Θεού, όπως θέλετε πείτε το, και έχει μια φυσικά δοσμένη από το Δημιουργό αποστολή. Και μάλιστα, κάθε Ατομική Ψυχή επηρεάζεται βαθύτατα από τη φάση Εξέλιξης του Σύμπαντος, της Γης και της Ανθρωπότητας. Πέραν τούτου, αν αληθεύει η άποψη - που κατά τη γνώμη μου αληθεύει ότι η κάθε Ατομική Ψυχή ζει διαδοχικές επίγειες και επουράνιες ζωές, τότε σε αυτή την επίγεια ζωή κουβαλάει μαζί της τις παρελθούσες δράσεις της που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις σωματικές και ψυχικές προδιαγραφές της, άρα και την Υγεία-Ασθένεια της. Τέλος, πέραν και πάνω από όλες μαζί τις προηγούμενες επιδράσεις και παρελθούσες δράσεις, το ανθρώπινο ον, το κάθε άτομο ξεχωριστά, έχει τη χάρη από το Δημιουργό του δώρου της Ελεύθερης Βούλησης. Της δυνατότητας, δηλαδή, να δράσει είτε με φυσικό είτε με αφύσικο τρόπο. Και αυτό, σαφέστατα, επηρεάζει ανά πάσα στιγμή την ισορροπία μας με το εξωτερικό περιβάλλον και τα άλλα πλάσματα, άρα και την Υγεία-Ασθένεια μας. Συνοψίζοντας, Υγεία είναι η κατάσταση ισορροπίας του ατόμου με το Φυσικό Περιβάλλον, τον Αιθερικό Κόσμο, τον Ψυχικό Κόσμο, με τους άλλους ανθρώπους, με το Σύμπαν/Θεό μέσω της ορθής χρήσης της ελεύθερης του βούλησης ώστε να εκπληρώ-

35 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 37 νει τη φυσική του αποστολή. Ενώ Ασθένεια είναι η κατάσταση απουσίας Υγείας λόγω λανθασμένης χρήσης της ελεύθερης του βούλησης και μη εκπλήρωσης της φυσικής του αποστολής. 1.6 Η Αλλοπαθητική έννοια της Νόσου Ορίσαμε, ήδη, περιληπτικά, τι είναι Ασθένεια, λέγοντας απλά ότι είναι η απουσία Υγείας, η ανισορροπία, η διαταραχή του φυσικού και φυσιολογικού. Όμως, τι μορφές παίρνει η Ασθένεια και πόσων ειδών Ασθένειες υπάρχουν; Εδώ θα πρέπει να δώσουμε και πάλι την Ολιστική Άποψη η οποία θα πρέπει να διακριθεί, ξεκάθαρα, από την έννοια της Νόσου που κατέχει κεντρικό ρόλο στην Αλλοπαθητική Ιατρική. Τι σημαίνει «Νόσος» στην Αλλοπαθητική Ιατρική; Σημαίνει είτε ένα σύμπτωμα είτε ένα σύνολο συμπτωμάτων από ένα ή περισσότερα όργανα ή οργανικά συστήματα που συνιστούν συγκεκριμένη, όμοια σε γενικές γραμμές, κλινική εικόνα. Αυτή η κλινική εικόνα συμπληρώνεται με παθολογοανατομικά και ιστολογικά ευρήματα, εργαστηριακές και παρακλινικές εξετάσεις. Όμως, συχνά, η κλινική εικόνα και τα εργαστηριακά και παρακλινικά ευρήματα διαφέρουν αρκετά, ανάλογα με το άτομο που φέρεται να έχει τη συγκεκριμένη νόσο. Κι αυτό συμβαίνει λόγω διαφορών στην ιδιοσυγκρασιακή επίδραση, στη ζωτικότητα, στις χρόνιες προδιαθέσεις, στον τρόπο ζωής και ακόμα και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τη νόσο του το άτομο. Τα μεγαλύτερα, όμως, προβλήματα ξεκινούν από το γεγονός ότι συχνά για την ίδια Νόσο διαφέρει η αιτιολογία και ο πα-

36 38 Άθως Όθωνος θογενετικός μηχανισμός. Πχ, μια αρθρίτιδα ή μια διάρροια ή οι ημικρανίες μπορεί να προέρχονται από πολλές και διάφορες αιτίες και διαφορετικούς, έως και αντίθετους, παθογενετικούς μηχανισμούς. Όταν όμως διαφέρουν οι αιτίες και οι παθογενετικοί μηχανισμοί, είναι αναμενόμενο να διαφέρουν τόσο η πρόγνωση όσο και η προτεινόμενη θεραπεία. Κι αυτό, παρότι συχνά η θεραπεία στοχεύει συνήθως στην καταστολή των συμπτωμάτων ή της νόσου και όχι στην αιτιολογική, ριζική και μόνιμη θεραπεία της Ασθένειας σαν σύνολο. 1.7 Έχει η Νόσος φυσικά δοσμένη υπόσταση ή όχι; Γιατί τα αναφέρω αυτά; Γιατί έχει σημασία στην Επιστήμη να περιγράφουμε και να κατατάσσουμε τα φαινόμενα με βάση φυσικά δοσμένες καταστάσεις και όχι με βάση αυθαίρετα ανθρώπινα κριτήρια. Πχ, δεν μπορούμε να κατατάξουμε τα είδη των πλασμάτων με βάση το χρώμα ή την τροφή τους γιατί τότε οι παπαρούνες, οι κόκκινοι παπαγάλοι και τα κόκκινα χρυσόψαρα θα ήταν στο ίδιο κόκκινο «είδος». Ενώ τα σπουργίτια, οι σφήκες και τα γουρούνια θα ήταν επίσης στο ίδιο παμφάγο «είδος». Αντίστοιχα, στην ομαδοποίηση των Ανισορροπιών Υγείας του Ανθρώπου, θα πρέπει να έχουμε να κάνουμε με ομαδοποιήσεις φυσικά δοσμένες και λειτουργικές. Η Νόσος θα είχε νόημα, μόνο αν προκαλείτο από συγκεκριμένη αιτιολογία που προκαλούσε συγκεκριμένο παθογενετικό μηχανισμό, συγκεκριμένη κλινική εικόνα και εργαστηριακές εξετάσεις και είχε συγκεκριμένη θεραπεία. Και όλα αυτά, για

37 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 39 όλα τα άτομα που ανέπτυσσαν τη συγκεκριμένη Νόσο. Τότε με βάση αυτή τη μονοσήμαντη γραμμική αιτιολογική αλυσίδα θα μπορούσαν να υπάρξουν στατιστικές και έρευνες που θα είχαν φυσική αληθή βάση και λειτουργική αξία. 1.8 Η Νόσος αγνοεί την εξατομίκευση του Ανθρώπινου όντος Η λειτουργική υπόθεση της Νόσου από την Αλλοπαθητική έχει σαν βάση την υλιστική σκέψη ότι ο Άνθρωπος είναι μόνο Υλικό Σώμα. Και ότι όλοι οι άνθρωποι αφού αποτελούνται από τα ίδια όργανα και έχουν την ίδια φυσιολογία, άρα θα έχουν και την ίδια παθολογία που θα προκαλείται από τις ίδιες αιτίες και θα χρειάζεται την ίδια θεραπεία. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι! Διαφορετικοί άνθρωποι, υπό την επίδραση των ίδιων εξωτερικών αιτιών, αναπτύσσουν διαφορετική παθολογία και χρειάζονται διαφορετική αντιμετώπιση. Αυτό ισχύει λόγω του ότι ο κάθε άνθρωπος, το κάθε άτομο, είναι ένα πολυεπίπεδο ον (σωματικό, αιθερικό, ψυχικό, κοινωνικό). Επίσης, λόγω του ότι κάθε άτομο χαρακτηρίζεται από τις δικές του Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις, Μιασματικές Προδιαθέσεις και έχει τη δική του πορεία Ατομικής Ψυχής ανά τους αιώνες. Όλα τα προηγούμενα, κάνουν τον κάθε άνθρωπο να είναι άτομο, να είναι δηλαδή μια ξεχωριστή μοναδική περίπτωση. Πχ, κάτω από τις ίδιες εξωτερικές συνθήκες όπως διαζύγιο, θάνατος αγαπημένου προσώπου, ψύχος, τσιγάρο, κακή διατροφή, κούραση, κλπ, άλλα άτομα δεν παθαίνουν τίποτα και άλλα μπορεί να φτάσουν μέχρι και το θάνατο. Ή κάτω από

38 40 Άθως Όθωνος την ίδια εξωτερική συνθήκη, όπως πχ, θάνατος αγαπημένου προσώπου, διαφορετικά άτομα μπορεί να αναπτύξουν ο ένας επιχείλιο έρπητα, ο άλλος οξύ έλκος δωδεκαδακτύλου, ο τρίτος κατάθλιψη και ο τέταρτος να αυτοκτονήσει! Ακόμα και αν, λόγω ψύχους, πχ, αναπτύξουν δύο άνθρωποι την ίδια Νόσο, δηλαδή κρυολόγημα, παρόλα αυτά, τα συμπτώματα του ενός θα διαφέρουν κατά πολύ από τα συμπτώματα του άλλου. Ο ένας θα φοβάται ότι θα πεθάνει, θα κρυώνει φοβερά και θα έχει έντονη καταρροή και ο άλλος θα το αντιμετωπίζει ψύχραιμα, θα σκάει από ζέστη και θα έχει ξηρότητα βλεννογόνων. Αυτό συμβαίνει γιατί η Αλλοπαθητική προέβη σε μια ομαδοποίηση των διαφόρων μορφών της Ασθένειας με βάση την Παθολογία (αδρά συμπτώματα (πχ, Ημικρανίες), μεμονωμένοι σωματικοί παθογενετικοί μηχανισμοί (πχ, δυσανεξία στη λακτόζη), εξωτερικές αιτίες (πχ, θερμοπληξία), μικροοργανισμοί (πχ, πνευμονιοκοκκική πνευμονία) και όχι με βάση τη μοναδικότητα και διαφορετικότητα των ατόμων. 1.9 Άλλο Νόσος και άλλο Ασθένεια! Η Νόσος αναφέρεται στη μεμονωμένη σωματική παθολογία και μάλιστα στην κοινή συνισταμένη παθολογία όλων των ατόμων και αυτήν εξετάζει η Αλλοπαθητική Ιατρική. Ενώ η Ασθένεια αφορά την εξατομικευμένη μιασματική και ιδιοσυγκρασιακή ψυχοσωματική παθολογία του ατόμου σαν όλον και αυτό εξετάζει η Ομοιοπαθητική Ιατρική. Το τελικό αποτέλεσμα αυτής της στάσης όσον αφορά τη θεραπεία είναι η Αλλοπαθητική

39 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 41 να καταστέλλει σωματικά συμπτώματα και μεμονωμένους παθογενετικούς μηχανισμούς ενώ η Ομοιοπαθητική να αποκαθιστά με ενεργειακά φάρμακα την ενεργειακή ανισορροπία και μέσω αυτής την ψυχική και σωματική ανισορροπία αποκαθιστώντας την Υγεία σαν σύνολο. Η Αλλοπαθητική καταστέλλει συμπτώματα και νόσους ενώ η Ομοιοπαθητική θεραπεύει την Α-σθένεια, δηλαδή την έλλειψη συνολικού σθένους και μάλιστα με εξατομικευμένη θεραπεία του συγκεκριμένου ατόμου. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι η Νόσος αφορά μόνο το σώμα ή στην Αλλοπαθητική Ψυχιατρική μόνο τον εγκέφαλο ενώ η Α-σθένεια, η έλλειψη σθένους, αφορά όλο το άτομο και μάλιστα εξατομικευμένα. Όταν ένα συγκεκριμένο άτομο α-σθενήσει, χάσει το σθένος και την ισορροπία του, τότε τείνει να αναπτύξει συγκεκριμένη παθολογία και τα συμπτώματα του τροποποιούνται χρονικά, χωρικά, κλπ, (modalities) με βάση τις συγκεκριμένες ιδιοσυγκρασιακές και μιασματικές τάσεις του ατόμου σαν σύνολο. Το όλον καθορίζει το μέρος και όχι αντίστροφα Οξεία και Χρόνια Ασθένεια Έτσι ένα άτομο ψωρικό που επηρεάζεται από την ιδιοσυγκρασία, πχ, Λαϊκοπόντιουμ, σε Χρόνια Ασθένεια θα εμφανίσει παθολογία και συμπτώματα που θα ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασιακή εικόνα του Λαϊκοπόντιουμ και στην εικόνα του Ψωρικού Μιάσματος. Το ίδιο άτομο, αν μεταπέσει σε κατάσταση Οξείας Ασθένειας μπορεί, ορισμένες φορές, να παραμείνει υπό την επίδραση

40 42 Άθως Όθωνος της ίδιας Χρόνιας Ιδιοσυγκρασίας ή, συνήθως, να παρουσιάσει σταδιακά μέσα σε μερικές μέρες μία ή και περισσότερες Οξείες Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες μέχρι να επανέλθει στην κατάσταση Κλινικής Υγείας-Χρόνιας Ασθένειας και στην ιδιοσυγκρασιακή επίδραση του Λαϊκοπόντιουμ. Εκτός και αν, σε λίγες περιπτώσεις, αυτή η Οξεία Ασθένεια και η στάση του ατόμου δρομολογήσουν την επίδραση μιας άλλης Χρόνιας Ιδιοσυγκρασίας. Ποιά είναι όμως η διαφορά της Χρόνιας Νόσου από την Οξεία Νόσο; Όσον αφορά την Αλλοπαθητική, Οξεία Νόσος είναι οποιαδήποτε απότομη και έντονη, συνήθως, κλινική εικόνα με βραχεία διάρκεια που μπορεί να είναι υποτροπή μιας Χρόνιας Νόσου ή μπορεί να είναι άσχετη με αυτήν. Και Χρόνια Νόσος θεωρείται αυτή που έχει σταδιακή έναρξη, χρόνια διαδρομή με υποτροπές (Οξεία Νόσος) και δύσκολα εξαλείφεται συνοδεύοντας το άτομο για χρόνια ή σε όλη του τη ζωή. Μπορεί, μάλιστα, να είναι και η αιτία θανάτου του ατόμου σε μία υποτροπή της. Στην Ομοιοπαθητική δεχόμαστε συμβατικά αυτές τις δύο έννοιες της Οξείας Νόσου και της Χρόνιας Νόσου, απλά για λόγους συνεννόησης με τους αλλοπαθητικούς συναδέλφους. Κι αυτό, παρότι γνωρίζουμε, ότι μια τέτοια κατάταξη της Ανθρώπινης Παθολογίας δεν είναι λειτουργική, συχνά δεν έχει φυσική βάση και κατά κανόνα είναι παραπλανητική. Η βάση μας στην Ομοιοπαθητική αλλά και στην Ολιστική Ιατρική είναι η έννοια της Χρόνιας Ασθένειας και της Οξείας Ασθένειας.

41 Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Η ευρύτερη έννοια της Ασθένειας και της Χρόνιας Ασθένειας Όπως ήδη αναφέραμε, ο όρος Ασθένεια για την Ομοιοπαθητική και για την Ολιστική Ιατρική έχει μια πολύ ευρύτερη έννοια περιλαμβάνοντας το σύνολο του ατόμου. Δηλαδή όλα του τα επίπεδα, όπως το Υλικό, το Κατώτερο Ενεργειακό, το Αιθερικό, το Ψυχικό, το συντροφικό, το οικογενειακό, το κοινωνικό. Επίσης, τη σχέση του με τους «εξωτερικούς» Κόσμους όπως ο Υλικός Κόσμος, ο Κατώτερος Ενεργειακός, ο Αιθερικός και ο Κατώτερος Ψυχικός Κόσμος. Περιλαμβάνει, επίσης, η έννοια της Ασθένειας, τις τωρινές δράσεις, σωματικές και ψυχικές του ατόμου, σε σχέση με τους Συμπαντικούς Νόμους, λόγω της ιδιότητας της Ελεύθερης Βούλησης που χαρακτηρίζει το ανθρώπινο ον. Δεν περιλαμβάνουμε το Ατομικό Πνεύμα και τη σχέση του με τον Πνευματικό Κόσμο γιατί αυτά, όντας τμήματα του Κόσμου της Μοναδικότητας, δεν έχουν το δίπολο Υγεία-Ασθένεια, αλλά τη μονοσήμαντη έννοια μιας κατάστασης που υπερβαίνει το θετικό και το αρνητικό. Υπερβαίνει την ισο-ρροπία κατά τον ίδιο τρόπο που το Αγαθό σαν κατάσταση υπερβαίνει το καλό και το κακό Ολιστική Κληρονομικότητα Βάσει επομένως της Ολιστικής Σκέψης, όταν μιλάμε για Χρόνια Ασθένεια γενικά σαν φαινόμενο, εννοούμε όλα τα πιο πάνω επίπεδα και όταν αναφερόμαστε στην Κατάσταση Χρόνιας Ασθένειας ενός συγκεκριμένου ατόμου εννοούμε ουσιαστικά το σύνολο κατάστασης της Αιτιολογικής Αλυσίδας

42 44 Άθως Όθωνος της Ασθένειας του στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Πχ, ο Γιάννης, όπως τον ξέρουμε σήμερα, σαν ασθενή, συγγενή, φίλο ή γνωστό, κουβαλάει μαζί του, με τη γέννηση του ήδη, μια Κληρονομικότητα σε όλα τα επίπεδα. Η Αλλοπαθητική Ιατρική θεωρεί ότι υπάρχει μόνο Σωματική Κληρονομικότητα και ότι αυτή είναι τυχαία μιας και η Φύση ρίχνει μια ζαριά χρησιμοποιώντας ένα ζάρι από το DNA του πατέρα και ένα ζάρι από το DNA της μητέρας ώστε να σχηματιστεί η τελική ζαριά DNA του παιδιού. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει συνδυασμός των δύο σωματικών κληρονομικοτήτων των γονιών ώστε να δημιουργηθεί η ιδιαίτερη σωματική κληρονομικότητα του παιδιού αλλά είναι τρομερό λάθος να πιστεύουμε ότι αυτό γίνεται τυχαία. Όλο το Σύμπαν υπακούει απόλυτα στους Συμπαντικούς Νόμους και γι αυτό δεν θα μπορούσε να είναι τυχαία η Σωματική Κληρονομικότητα και οι προδιαγραφές ενός ατόμου, ενός ανθρώπινου όντος. Και εφόσον ο Άνθρωπος δεν είναι μόνο Υλικό Σώμα αλλά και Αιθερικό Σώμα και Ατομική Ψυχή και Ατομικό Πνεύμα, θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι υπάρχει και η αντίστοιχη Αιθερική Κληρονομικότητα και Ψυχική Κληρονομικότητα. Μπορεί η Σωματική Κληρονομικότητα να έχει να κάνει με το συνδυασμό του κληρονομικού υλικού των γονιών αλλά τι γίνεται με την Αιθερική και Ψυχική Κληρονομικότητα; Προέρχεται από τους γονείς ή από την ιστορία της συγκεκριμένης Ατομικής Ψυχής ανά τους αιώνες; Όποια απάντηση και να δώσει κανείς, είτε θρησκευτική, είτε φιλοσοφική, είτε επιστημονική, κλπ. πέραν της όποιας θεωρίας, ένα είναι το γεγονός: Κάθε άτομο, γεννιέται, ήδη, σαν άτομο. Δηλαδή, γεννιέται όχι ως «tabula rasa», ως «άγραφη