ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Transcript

1 ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝ

2 ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ Ιατρικά: 1. Άνθρωπος και Σύμπαν 2. Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 3. Η λειτουργία της Σκέψης 4. Ιδιοσυγκρασίες, οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 5. Ιστορία της Εξέλιξης της Ομοιοπαθητικής Σκέψης 6. Καταγωγή και Αιτίες της Ασθένειας 7. Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική 8. Κλινικές Περιπτώσεις Τόμος 1 9. Μιασματική Θεωρία 10. Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία Τόμοι Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία: Λιγότερο Συχνές Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες 12. Οι Νόμοι του Σύμπαντος 13. Ομοιοπαθητική Διάγνωση και Θεραπεία 14. Εισαγωγή στην Ομοιοπαθητική Ιατρική 15. Σεξ, Έρωτας και Αγάπη 16. Συναισθήματα: Ευλογία ή Κατάρα; 17. Συντροφική Σχέση και Οικογένεια 18. Τα Βιοχημικά Άλατα του Σούσλερ 19. Το κλειδί για την κατανόηση της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς 20. Φυσική Σεξουαλικότητα 21. Χίλιες και Μία Ιατρικές Πλάνες Φιλοσοφικά: 1. Ολιστική Φιλοσοφία 2. Συζητώντας με 7 Σοφούς 3. Συζητώντας με τον Σοφό Ερμή τον Τρισμέγιστο 4. Χίλιες και Μία Κοινωνικές Πλάνες 5. Γράμματα από τη Φυλακή του Κόσμου ετούτου 6. Ναυαγοί στον Παράδεισο 7. Οδυσσέα και Ανθρώπων Παθήματα 8. Πονεμένες Ψυχές στο Νησί της Ελπίδας 9. Τα Παράλογα 10. Την Αλήθεια ψάχνω Γλάρε Ταξιδιώτη 11. Το ημερολόγιο ενός Τρελού

3 ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Άθως Όθωνος γεννήθηκε στην πόλη Πάφο της Κύπρου το 1959 και σπούδασε στην Αθήνα, στην Ιατρική Σχολή. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ομοιοπαθητική Ιατρική την οποία εξασκεί από το Είναι ιδρυτικό μέλος, υπεύθυνος εκπαίδευσης και πρόεδρος της «Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας». Η Ακαδημία είναι μία μη κερδοσκοπική, ιατρική, επιστημονική εταιρεία, μέλος της Παγκόσμιας και της Ευρωπαϊκής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας και πιστοποιημένο εκπαιδευτικό κέντρο. Από νεαρή ηλικία, το πάθος του για τη γνώση τον οδήγησε στη μελέτη διαφόρων φιλοσοφικών, θρησκευτικών, πολιτικών και επιστημονικών Ιδεολογικών Συστημάτων. Σταδιακά, έπαψε να θεωρεί τον εαυτό του υποστηρικτή οποιουδήποτε Ιδεολογικού Συστήματος. Επέλεξε να γίνει εραστής της Κοινής Αλήθειας που τα διατρέχει, αφήνοντας κατά μέρος τις επιφανειακές τους διαφορές. Αυτή η Κοινή Αλήθεια τον οδήγησε στη διατύπωση της Ολιστικής Φιλοσοφίας η οποία στηρίζεται στον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης και στους Συμπαντικούς Νόμους. Το πάθος του για την Ιατρική, τον οδήγησε, αντίστοιχα, στη μελέτη διαφόρων Θεραπευτικών Συστημάτων, επικεντρωνόμενος, για άλλη μια φορά, στην Κοινή τους Αλήθεια και στη συνεργασία μεταξύ γιατρών όλων των Θεραπευτικών Συστημάτων. Καρπός αυτής της μελέτης υπήρξε η διατύπωση της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής η οποία στηρίζεται στον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης.

4 Έχει συγγράψει δεκάδες ιατρικά, φιλοσοφικά και λογοτεχνικά βιβλία, αρκετά των οποίων μετέφρασε στην Αγγλική γλώσσα. Πιστεύει στην προσφορά της γνώσης και γι αυτό κοινοποιεί όλες τις βιντεοσκοπημένες του διαλέξεις στην ιστοσελίδα του. Επί σειρά ετών, διδάσκει αφιλοκερδώς την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική τόσο στα μαθήματα της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας όσο και στην Αγγλική γλώσσα στα πλαίσια των θεσμών International E-Learning Project και Athens Four Season s School. Τα τελευταία χρόνια, χαίρεται τις μεγάλες του αγάπες: τις κόρες του, τη Φιλοσοφία, την Ιατρική, τη διδασκαλία, τη συγγραφή βιβλίων και το οικολογικό του κτήμα στο Μαραθώνα. Πρόεδρος της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας Μέλος της Εκπαιδευτικής Υποεπιτροπής της Ευρωπαικής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH) Mέλος της Παγκόσμιας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας (LMHI) Mέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Κέας 42, Αθήνα, Τηλ/Fax: Ιστοσελίδα: athosothonos@gmail.com

5 ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ HOMEOPATHIC ACADEMY Επιστημονική μη Κερδοσκοπική Ιατρική Εταιρεία Κλασσική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Accredited Teaching Center of the ECH Η Ομοιοπαθητική Ακαδημία είναι μια μη κερδοσκοπική, επιστημονική, ιατρική εταιρεία. Ιδρύθηκε το 2013 (Αριθμός Πρωτοδικείου: 2380/2013) και μέλη της είναι γιατροί, οδοντίατροι, κτηνίατροι και φαρμακοποιοί. Σκοπός της είναι η προώθηση της Κλασσικής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στον ιατρικό κόσμο και στο κοινό, στην Ελλάδα και διεθνώς. Αρχές Λειτουργίας της είναι η επιστημονική άσκηση της Ομοιοπαθητικής από γιατρούς, ο σεβασμός των απόψεων όλων των επιστημόνων, η ολιστική θεραπευτική αντίληψη και η συνεργασία των γιατρών όλων των θεραπευτικών συστημάτων. Η Ομοιοπαθητική Ακαδημία είναι μέλος της Παγκόσμιας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας (LMHI) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH). Το Εκπαιδευτικό Κέντρο της είναι πιστοποιημένο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ομοιοπαθητική η οποία χορηγεί στους αποφοίτους της Ακαδη-

6 μίας (γιατρούς, οδοντιάτρους, κτηνιάτρους) το Ευρωπαϊκό Δίπλωμα Ομοιοπαθητικής μετά από δωρεάν τριετή εκπαίδευση. Η Ακαδημία έχει ιδρύσει την μη κερδοσκοπική, ηλεκτρονική Τράπεζα Πληροφοριών Κλασσικής Ομοιοπαθητικής, η οποία παρέχει ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στους επιστήμονες και στο κοινό. Επίσης, έχει ανεβάσει πλούσιο ενημερωτικό υλικό στην ιστοσελίδα της (βιβλία, άρθρα, βίντεο, μαθήματα) για τη δωρεάν και ελεύθερη ενημέρωση των γιατρών και του κοινού. Η Ακαδημία προωθεί την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική, μια μέθοδο που σέβεται τους Ομοιοπαθητικούς Νόμους και γι αυτό είναι ταυτόχρονα επιστημονική και αποτελεσματική. Εργάζεται για την πλήρη ένταξη της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Κέας 42, Αθήνα Τηλ/Fax: Ιστοσελίδα: homeoacademy.gr

7 ΔΙΕΘΝΕΣ E-LEARNING ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ Πρόκειται για ένα Διεθνές Πρόγραμμα Διαδικτυακής Μάθησης στα Αγγλικά, με θέμα την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική, μια νέα μέθοδο που αναπτύχθηκε από τον γιατρό Άθω Όθωνος, πρόεδρο της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας. Αφορά γιατρούς, οδοντιάτρους και κτηνιάτρους. Βασίζεται σε 14 βιβλία και 40 βιντεοσκοπημένα μαθήματα. Περιλαμβάνει απαντημένες ερωτήσεις και εργασίες για αυτό-αξιολόγηση. Περαιτέρω κλινική εκπαίδευση, που περιλαμβάνει ζωντανή λήψη ιστορικού και αναλύσεις περιπτώσεων μπορεί να γίνει, τέσσερεις φορές το χρόνο στα πλαίσια του Διεθνούς Σχολείου Τεσσάρων Εποχών για την Κλασσική Ομοιοπαθητική στην Αθήνα. Η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική θεμελιώνεται στην Ολιστική Σκέψη και στους Συμπαντικούς/Ομοιοπαθητικούς Νόμους. Όντας ολιστική, δεν επικεντρώνεται σε μεμονωμένα συμπτώματα (όπως οι Μηχανικές Μέθοδοι Repertorising, Key-Note Prescribing, Computer Expert Systems) αλλά επικεντρώνεται στη συνολική εικόνα του ατόμου και ιδιαίτερα στο μιασματικό και ψυχολογικό προφίλ του, σε Κατάσταση Κλινικής Υγείας. Αντί αποστήθισης και μηχανικής χρήσης των διαφόρων Λεξικών Συμπτωμάτων (Repertories) βασίζεται στην ταυτοποίηση, μέσα στο μυαλό και στην καρδιά του γιατρού, των Μιασματικών Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων των Φαρμάκων/Ιδιοσυγκρασιών. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του γιατρού Όθωνος:

8 ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ Τέσσερεις φορές το χρόνο, στην Αθήνα, ο γιατρός Άθως Όθωνος, πρόεδρος της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας, εισάγει ομοιοπαθητικούς γιατρούς, οδοντιάτρους και κτηνιάτρους στην κλινική εφαρμογή της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής. Η νέα αυτή μέθοδος θεμελιώνεται στην Ολιστική Σκέψη και στους Συμπαντικούς/Ομοιοπαθητικούς Νόμους. Επικεντρώνεται όχι στην απομνημόνευση συμπτωμάτων και στη μηχανική χρήση Λεξικών Συμπτωμάτων (Repertories) αλλά στην ταυτοποίηση μέσα στο μυαλό και στην καρδιά του γιατρού, του μιασματικού και ψυχολογικού προφίλ των Φαρμάκων/ Ιδιοσυγκρασιών σε κατάσταση Κλινικής Υγείας. Το Διεθνές Σχολείο Τεσσάρων Εποχών περιλαμβάνει Ζωντανή Λήψη Ιστορικού και Αναλύσεις Περιπτώσεων, στα Αγγλικά. Η συμμετοχή είναι ελεύθερη και όλα τα βιντεοσκοπημένα σεμινάρια μπορεί να τα βρει κανείς στην ιστοσελίδα του γιατρού Όθωνος μαζί με περαιτέρω πληροφορίες

9 Άθως Όθωνος - Ιατρός ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝ ΣΕΙΡΑ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

10 Αναζητήστε τα βιβλία του συγγραφέα στην ιστοσελίδα Σειρά: ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ Συγγραφέας: Άθως Όθωνος Τίτλος Πρωτοτύπου: Άνθρωπος και Σύμπαν Επιμέλεια: Άθως Όθωνος Πρώτη Έκδοση: Άθως Όθωνος ISBN: Κέας 42, Αθήνα Τηλ Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή (ολική/μερική/περιληπτική/κατά παράφραση) του περιεχομένου του βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη (Ν. 2121/1993).

11 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ Σχετικά με την άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής: Πιστεύω ότι η ιατρική γνώση θα πρέπει να κοινοποιείται και στο κοινό, όπως, άλλωστε, αυτό γίνεται σήμερα με την ευρύτατη ενημέρωση για θέματα υγείας από βιβλία, τηλεοπτικά μέσα, διαδίκτυο, κλπ. Θα πρέπει, όμως, να επισημάνω ότι η χορήγηση ομοιοπαθητικών φαρμάκων συνιστά ιατρική διάγνωση και θεραπεία και είναι ιατρική πράξη με νομική ευθύνη, είτε αφορά χορήγηση στον εαυτό μας είτε σε άλλον. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να εξασκείται όχι μόνον από ιατρό, απόφοιτο πανεπιστημιακής Ιατρικής Σχολής αλλά από ομοιοπαθητικό γιατρό κατάλληλα εκπαιδευμένο. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν είναι βότανα, βιταμίνες ή συμπληρώματα διατροφής. Μπορεί να στερούνται υλικών παρενεργειών, αλλά επειδή είναι ενεργειακά φάρμακα, αν δεν χορηγηθούν με βάση αυστηρούς επιστημονικούς κανόνες μπορεί να προκαλέσουν ενεργειακό μπέρδεμα στον ασθενή. Η απλή ανάγνωση, ακόμη και όλων των ιατρικών μου βιβλίων ή και άλλων ιατρικών ομοιοπαθητικών βιβλίων χωρίς πανεπιστημιακή ιατρική παιδεία, και πολύ περισσότερο, χωρίς επαρκή ομοιοπαθητική κλινική εμπειρία, δεν καθιστά τον αναγνώστη ικανό για ιατρική πράξη ούτε στον εαυτό του αλλά ούτε και σε άλλους. Προειδοποιώ, λοιπόν, τον αναγνώστη ότι σε έναν τόσο σοβαρό τομέα όπως η υγεία και η ζωή, δεν επιτρέπονται πειρα-

12 ματισμοί και ότι θα πρέπει για οποιοδήποτε θέμα υγείας του, αν επιθυμεί ομοιοπαθητική αντιμετώπιση, να απευθύνεται σε ομοιοπαθητικό γιατρό. Σχετικά με το δικαίωμα του επιστήμονα να φιλοσοφεί: Ο Άνθρωπος, βάσει της Ολιστικής Σκέψης, είναι ένα πολύ-επίπεδο ον. Σε αντίθεση με τα ζώα, έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να σκέφτεται αλλά και να προβληματίζεται και να φιλοσοφεί. Η επικρατούσα Μηχανιστική και Υλιστική Σκέψη, θεωρεί την Επιστήμη σαν κάτι αντίθετο από τη Φιλοσοφία/Θρησκεία. Αντίθετα, η Ολιστική Σκέψη θεωρεί ότι ένας οπαδός μιας φιλοσοφίας/θρησκείας δικαιούται να προβληματίζεται επιστημονικά και ένας επιστήμονας δικαιούται να φιλοσοφεί ή να στοχάζεται για το Θεό, τη δημιουργία του Σύμπαντος ή για ηθικά θέματα. Σήμερα, πάρα πολλοί επιστήμονες, και ιδιαίτερα αστροφυσικοί, με αφορμή τις παρατηρήσεις τους στο επιστημονικό τους πεδίο, προβαίνουν σε επεκτάσεις και στο φιλοσοφικό/θρησκευτικό πεδίο, προτείνοντας Λειτουργικές Υποθέσεις για την εξήγηση, πχ. της Δημιουργίας του Σύμπαντος ή για την ύπαρξη του Θεού ή για την ύπαρξη άλλων Κόσμων. Κάτι τέτοιο, θεωρείται, συνήθως, από τον περισσότερο κόσμο, ως φυσικό να συμβαίνει. Και, μάλιστα, θεωρούμε ότι αυτό δεν μειώνει το επιστημονικό τους κύρος, ούτε και επηρεάζει την επιστημονικότητα του τομέα τους. Αντίστοιχα, και στον τομέα της Ιατρικής Επιστήμης, κάθε γιατρός επιστήμονας, καθημερινά στην κλινική του πράξη, έρχεται αντιμέτωπος με το φαινόμενο της ζωής και του θανάτου, με βρέφη που γεννιούνται τυφλά, ανάπηρα,

13 καθυστερημένα. Με ανθρώπους που ζουν την πλέον ανθυγιεινή ζωή και όμως δεν αρρωσταίνουν ιδιαίτερα και με ανθρώπους που προσέχουν τα πάντα και όμως αρρωσταίνουν βαριά. Είναι, λοιπόν, αναμενόμενο ο επιστήμονας γιατρός, αν είναι ανοιχτό μυαλό, να προβληματίζεται και να φιλοσοφεί. Να κάνει επεκτάσεις, δηλαδή, Λειτουργικές Υποθέσεις για να εξηγήσει την καταγωγή της Ασθένειας ως φαινόμενο ή για να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Τι είναι ο Άνθρωπος και ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης του;» Αυτό δεν μειώνει κατ ελάχιστο, το επιστημονικό του κύρος, εάν και εφόσον, βέβαια, δεν είναι φανατικός οπαδός ενός φιλοσοφικού ή θρησκευτικού συστήματος σε τέτοιο βαθμό ώστε να παραβιάζει την επιστημονική μεθοδολογία στην άσκηση της Ιατρικής του Επιστήμης. Ούτε, αυτό, σημαίνει, βέβαια, ότι η επιστήμη του είναι κάποιας μορφής φιλοσοφία/θρησκεία. Ο συγγραφέας, παρότι μελέτησε πλείστα όσα φιλοσοφικά και θρησκευτικά συστήματα δεν ταυτίζεται με κανένα από αυτά. Επιμένει να είναι εραστής της Κοινής Αλήθειας που υπάρχει σε αυτά. Γι αυτό και συχνά αναφέρεται σε απόψεις και ρήσεις από πολλά και διαφορετικά φιλοσοφικά ή θρησκευτικά συστήματα, ακριβώς για να προβάλει αυτή την Κοινή Αλήθεια. Αλλά αυτό δεν επηρεάζει την επιστημονική άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής από μέρους του. Αν ο συγγραφέας υιοθετεί τον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης και τους Συμπαντικούς Νόμους στην ομοιοπαθητική θεωρία και

14 πράξη, το κάνει γιατί θεωρεί ότι μόνο έτσι εξασφαλίζεται η επιστημονικότητα της. Άλλωστε, η Ομοιοπαθητική σαν Θεραπευτικό Σύστημα είναι, από τη φύση της, ολιστική. Πέραν τούτου, όταν ο συγγραφέας εκφράζει τις προσωπικές του Λειτουργικές Υποθέσεις για την εξήγηση της προέλευσης της Ασθένειας στο ανθρώπινο είδος αυτό δεν σημαίνει ότι αυτά είναι απόψεις της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Όταν ένας καρδιολόγος υιοθετεί τη Χριστιανική ή την Πλατωνική άποψη όταν φιλοσοφεί, αυτό δεν σημαίνει ότι η Καρδιολογία είναι Χριστιανισμός ή Πλατωνισμός. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι φιλοσοφικές απόψεις του ομοιοπαθητικού γιατρού δεν χαρακτηρίζουν τον επιστημονικό του τομέα, δηλαδή το Ομοιοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα. Ο συγγραφέας πιστεύει στη ρήση «Όποιος ελεύθερα συλλογιέται, συλλογιέται καλά!» Και ότι όσο πιο σφαιρικά και ολιστικά, βλέπει κανείς τα πράγματα, χωρίς φανατισμούς και προκαταλήψεις, τόσο πιο κοντά στην Αλήθεια είναι. Ο Πλούταρχος αναφέρει: «Η Αλήθεια ήταν ένας καθρέφτης στον Ουρανό. Έπεσε στη Γη κι έγινε χίλια κομμάτια. Από τότε, όποιος θνητός βρει ένα κομμάτι του καθρέφτη, νομίζει ότι έχει βρει όλη την Αλήθεια!»

15 Άνθρωπος και Σύμπαν 17 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ...5 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ...13 Σχετικά με την άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής: Σχετικά με το δικαίωμα του επιστήμονα να φιλοσοφεί: ΠΡΟΛΟΓΟΣ...23 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΥΛΙΚΟ-ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΥΛΙΚΟ-ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ Τα μονομερή μοντέλα για τη Δομή του Ανθρώπου Το Ολιστικό Μοντέλο για τη Δομή του Ανθρώπου Υλικο-Ενεργειακό Επίπεδο Ένας Κόσμος Ύλης και Ενέργειας Νόμος της Ενότητας και Διατήρησης της Ύλης Νόμος της Ενότητας και Διατήρησης της Ενέργειας Νόμος της Ισοδυναμίας Μάζας και Ενέργειας Χώρος Χρόνος Σύμπαν Δεν υπάρχει τίποτα μετα-φυσικό Αντιστοιχίες μεταξύ Φυσικής Σκέψης και Εσωτεριστικής Σκέψης Σύγκλιση Φυσικής Σκέψης και Εσωτεριστικής Σκέψης ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 ΑΙΘΕΡΙΚΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΘΕΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ Αιθερική Ενέργεια Χαρακτηριστικά της Αιθερικής Ενέργειας Βελονισμός και Αιθερική Ενέργεια... 49

16 18 Άθως Όθωνος 2.4 Αύρα και Αιθερική Ενέργεια Λίμπιντο, Οργόνη και Αιθερική Ενέργεια Εναλλακτικές Ιατρικές και Αιθερική Ενέργεια Ομοιοπαθητική Ιατρική και Αιθερική Ενέργεια Κατεστημένες και Ολιστικές απόψεις Ο Ενεργειακός-Αιθερικός Άνθρωπος Υλικό Σώμα, Κατώτερο Ενεργειακό Σώμα και Αιθερική Ενέργεια Η Αιθερική Ενέργεια μεσολαβεί μεταξύ Διανοητικής Ψυχής και Σώματος...60 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΑΤΟΜΙΚΗ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΤΟΜΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ Διάκριση του Εγκεφάλου από τη Διανοητική Ψυχή Αισθητική και Συνειδησιακή Ψυχή Διανοητική Ψυχή Η εγγενής αδυναμία της Διανοητικής Ψυχής να γνωρίσει το Πνευματικό Επίπεδο Το Ατομικό Πνεύμα και οι πνευματικές λειτουργίες Σε ποια Επίπεδα του Ανθρώπου δρουν οι Ιδιοσυγκρασίες Είμαστε κατά κύριο λόγο Ατομικές Ψυχές Η σημασία της από-ταύτισης από τις Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις...77 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ «Κατ εικόναν και καθ ομοίωσιν» Υλικό Σώμα «κατ εικόναν» του Υλικού Κόσμου Ενεργειακό Σώμα «κατ εικόναν» του Κατώτερου Ενεργειακού

17 Άνθρωπος και Σύμπαν 19 Κόσμου Υλικό Σώμα και Ορυκτό Βασίλειο Αιθερικό Σώμα «κατ εικόναν» του Αιθερικού Κόσμου Δεν υπάρχει τίποτα μετα-φυσικό! Θεωρία των Πέντε Απλών Στοιχείων: Γη, Ύδωρ, Αήρ, Πυρ, Αιθήρ Δομή Ορυκτών, Φυτών, Ζώων και Ανθρώπου βάσει των Πέντε Στοιχείων Ατομική Ψυχή: Σκέψεις και Συναισθήματα Αισθητική Ψυχή Από πού έρχονται οι Σκέψεις και τα Συναισθήματα μας; Ποιός ο ρόλος του εγκεφάλου και ποιός της Ψυχής; Διανοητική Ψυχή και Συνειδησιακή Ψυχή Διανοητική Ψυχή και Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις Τρόποι ομοιοπαθητικής διάγνωσης: Ρεπερτοράιζινγκ, Ιδιοσυγκρασιακή Διάγνωση Μπορούμε με τη Διανοητική Ψυχή να προσεγγίσουμε τον Πνευματικό Κόσμο; Πνευματικός Κόσμος, Παράδεισος, Νήσος των Μακάρων, Κόσμος των Ιδεών Ο μύθος της Πτώσης των Πρωτόπλαστων από τον Παράδεισο Ο μύθος της απόδοσης του Πυρός στον Άνθρωπο από τον Προμηθέα Άλλο Ζώο και άλλο Άνθρωπος Χαρακτηριστικά των Ορυκτών και Φυτών Χαρακτηριστικά των Ζώων και διαφορές τους από τους Ανθρώπους Χαρακτηριστικά των Ανθρώπων Επικοινωνία Φυτών-Ανθρώπων και Φυτών-Συμπαντικών

18 20 Άθως Όθωνος Δυνάμεων Νόμος της Αέναης Ροής, Συστολή και Διαστολή του Σύμπαντος Χρυσή Εποχή, Αργυρή Εποχή, Χάλκινη Εποχή και Σιδηρά Εποχή Εξέλιξη των Πλανητών και των Ανθρώπων - Θεωρία της Γαίας Κάρμα, Αστρολογικές επιδράσεις και Ιδιοσυγκρασίες Ιδέα και Σκέψη Φως και σκοτάδι, Αγάπη και μίσος ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 ΨΥΧΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ Ανασκόπηση της Δομής του Ανθρώπου Αισθητήρια Όργανα του Υλικού Σώματος και όρια τους Αισθητήρια Όργανα του Αιθερικού Σώματος Αισθητήρια της Ατομικής Ψυχής και του Ατομικού Πνεύματος Όρια γνώσης των διαφόρων όντων και του Ανθρώπου Συνειδησιακή, Διανοητική και Αισθητική Ψυχή Πνευματικός Κόσμος ή Κόσμος των Ιδεών του Πλάτωνα Ψυχικός Κόσμος ή Κόσμος των Σκέψεων και Συναισθημάτων Πώς προκαλούνται τα Ανώτερα και Κατώτερα Συναισθήματα Σημασία των σκέψεων και των συναισθημάτων στο Ομοιοπαθητικό Ιστορικό Τι κάνει μια Σκέψη ή ένα Συναίσθημα να είναι Ανώτερο ή Κατώτερο; Χαρακτηριστικά των Ανώτερων και Κατώτερων Σκέψεων

19 Άνθρωπος και Σύμπαν 21 και Συναισθημάτων Η ιεράρχηση των συμπτωμάτων στο Ομοιοπαθητικό Ιστορικό Η σημασία της πρόθεσης, του «θέλω», στο Ομοιοπαθητικό Ιστορικό Πώς τα θέλω μας και η συμπεριφορά μας, μας διαμορφώνουν Η διαφορά του Σωκράτη από τον Πλάτωνα Κατώτερα Συναισθήματα και σχέση τους με την Προσκόλληση Πώς τα Διανοητικά Πρότυπα προκαλούν ασθένεια και δυστυχία Ταμπέλλες, υποκειμενικότητα και φανατισμός Σχέση Ιδιοσυγκρασιών με τη δομή και λειτουργία του ανθρώπινου όντος ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΑΘΟΥ ΟΘΩΝΟΣ...171

20 22 Άθως Όθωνος

21 Άνθρωπος και Σύμπαν 23 ΠΡΟΛΟΓΟΣ Καθημερινά προβληματιζόμαστε για «το γιατί και το διότι» διαφόρων πραγμάτων. Για τη δομή και λειτουργία τους. Είτε πρόκειται για ένα ορυκτό πέτρωμα, είτε πρόκειται για το αμάξι μας, είτε για το κομπιούτερ μας, είτε για οποιοδήποτε από τα «θαύματα» της Τεχνολογίας. Θέλουμε να ξέρουμε για το πώς είναι φτιαγμένα και για το πώς λειτουργούν. Όμως, γι αυτό το «θαύμα», το πραγματικό θαύμα της Φύσης και του Θεού/Σύμπαντος που ονομάζεται Άνθρωπος, δεν δείχνουμε το ίδιο ενδιαφέρον! Το αφήνουμε στους «ειδικούς» επιστήμονες, όπως πχ, στους γιατρούς και τους βιολόγους. Αλλά αυτοί όταν ασχολούνται με τον Άνθρωπο τον βλέπουν, συνήθως, σαν μια εξελιγμένη μηχανή με εξαρτήματα ή σαν ένα Βιολογικό Οργανισμό που αποτελείται μόνο από κύτταρα και όργανα. Παραδέχονται την ύπαρξη μόνον αυτού που μπορούν να αισθανθούν με τις πέντε μας Αισθήσεις ή αυτού που μπορούν να ζυγίσουν ή να δουν στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Ακόμα και μετά την επανάσταση που έφερε η ανακάλυψη της Φυσικής Επιστήμης για την ύπαρξη του Κόσμου της Ενέργειας, τίποτα δεν άλλαξε στην Ιατρική Επιστήμη. Εξακολουθούμε πεισματικά, ως μύωπες, να ασχολούμαστε διαγνωστικά και θεραπευτικά, μόνο με το Υλικό Σώμα του Ανθρώπου. Όλη αυτή η πάλλουσα ζωή που σφύζει μέσα και έξω μας σε όλο το ζωντανό κόσμο, εξηγείται μόνο σαν σωματική λειτουργία, σαν κάτι που πηγάζει από την Ύλη και που χάνεται μετά θάνατο. Οι σκέψεις και τα συ-

22 24 Άθως Όθωνος ναισθήματα μας, θεωρούνται μόνο σαν αποτέλεσμα χημικών εκκρίσεων μέσα στον εγκέφαλο μας. Και, βέβαια, κανένας λόγος δεν γίνεται για την Ατομική Ψυχή, τον Ψυχικό Κόσμο που υπάρχει έξω από μας ή για τον Πνευματικό Κόσμο. Οτιδήποτε έχει να κάνει με Ψυχικό Κόσμο, Πνευματικό Κόσμο ή Θεό εξοβελίζεται από την «Επιστήμη» στο χώρο του «Μεταφυσικού» λες και υπάρχει κάτι «πέραν» της Φύσης. Ή γίνεται δώρο στις Θρησκείες, ως «αποκλειστική αρμοδιότητα» τους. Ευτυχώς που η Φιλοσοφία επιμένει πεισματικά να θεωρεί αρμοδιότητα της το να προβληματιστεί για τα πάντα και μάλιστα, ευτυχώς που εξακολουθεί πεισματικά να ψάχνει για το νόημα της ζωής του Ανθρώπου. Δυστυχώς, το θέμα δεν είναι θεωρητικό και δεν πρόκειται για «φιλοσοφίες». Ανάλογα με τις απαντήσεις που θα δώσουμε στο «Τι είναι ο Άνθρωπος;», «Ποια η σχέση του με το Σύμπαν και το Θεό;» και «Ποιο είναι το νόημα της Ζωής;» έτσι και θα πορευτούμε στη ζωή μας. Στην προσωπική μας ζωή, στην ηθική μας, στην υγεία μας, στις σχέσεις μας, στον πολιτισμό μας. Με το να στρουθοκαμηλίζουμε χώνοντας το κεφάλι μας στο χώμα, στον Υλικό Κόσμο, αρνούμενοι να δούμε τους Ανώτερους Κόσμους μέσα μας και έξω μας, δεν σημαίνει ότι παύουν να μας επηρεάζουν. Όποιος δεν επιλέγει, όποιος δεν χρησιμοποιεί αυτό το δώρο του Ανθρώπου που λέγεται Ελεύθερη Βούληση και Σκέψη, οδηγείται στο να ζει αγόμενος και φερόμενος από τις «μυστήριες» και «ανεξήγητες» καταστάσεις της Ζωής και της «Μοίρας». Όταν κανείς μάθει για τη Δομή και Λειτουργία του Ανθρώπου,

23 Άνθρωπος και Σύμπαν 25 μαθαίνει ταυτόχρονα και το γιατί αρρωσταίνει και δυστυχεί ο μέσος άνθρωπος. Και, πάνω απ όλα, μαθαίνει πώς να γίνει υγιής και ευτυχισμένος. Αν αυτό δεν αξίζει να το μάθει κανείς, τότε τι αξίζει να μάθει;

24 26 Άθως Όθωνος

25 Άνθρωπος και Σύμπαν 27 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΥΛΙΚΟ-ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΥΛΙΚΟ-ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 1.1 Τα μονομερή μοντέλα για τη Δομή του Ανθρώπου 1.2 Το Ολιστικό Μοντέλο για τη Δομή του Ανθρώπου 1.3 Υλικο-Ενεργειακό Επίπεδο 1.4 Ένας Κόσμος Ύλης και Ενέργειας 1.5 Νόμος της Ενότητας και Διατήρησης της Ύλης 1.6 Νόμος της Ενότητας και Διατήρησης της Ενέργειας 1.7 Νόμος της Ισοδυναμίας Μάζας και Ενέργειας 1.8 Χώρος 1.9 Χρόνος 1.10 Σύμπαν 1.11 Δεν υπάρχει τίποτα μετα-φυσικό 1.12 Αντιστοιχίες μεταξύ Φυσικής Σκέψης και Εσωτεριστικής Σκέψης 1.13 Σύγκλιση Φυσικής Σκέψης και Εσωτεριστικής Σκέψης

26 28 Άθως Όθωνος 1.1 Τα μονομερή μοντέλα για τη Δομή του Ανθρώπου Από αρχαιοτάτων χρόνων ένα από τα θεμελιώδη ερωτήματα της Φιλοσοφίας, της Ψυχολογίας, της Θεολογίας αλλά και του καθενός ανθρώπου υπήρξε το: «Ποιος είμαι;» Είμαι το σώμα μου; Είμαι ο χαρακτήρας μου; Η προσωπικότητα μου; Η εικόνα που δείχνω στους άλλους; Η εικόνα που οι άλλοι έχουν για μένα; Μήπως είμαι οι σκέψεις μου; Τα συναισθήματα μου; Η συμπεριφορά μου; Τα πάθη και οι επιθυμίες μου; Η Συνείδηση μου; Το Υποσυνείδητο μου; Ή μήπως είμαι η Ψυχή μου; Ή τα Διανοητικά μου Πρότυπα; Ή οι αρχές μου; Μήπως είμαι ένα μέλος της συγκεκριμένης οικογένειας ή κοινωνίας; Είμαι άραγε έρμαιο καταστάσεων ή οδηγός των γεγονότων; Οικονομική, κοινωνική ή θρησκευτική μονάδα ή μέλος του Σύμπαντος; Ένα μυρμήγκι στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος ή μια σταγόνα από τη θεϊκή ουσία; Ο Φρόιντ προσπάθησε να εξηγήσει τον Άνθρωπο σαν σεξουαλική κυρίως οντότητα. Ο Μαρξ τον είδε σαν οικονομική μονάδα. Οι κοινωνιολόγοι τον βλέπουν σαν κοινωνική μονάδα. Ο Δαρβίνος σαν εξελιγμένο μέλος του Ζωικού Βασιλείου. Πολλοί ψυχολόγοι ταυτίζουν τον Άνθρωπο με τα διανοητικά του πρότυπα και τη συμπεριφορά του. Πολλές θρησκείες προσπαθούν να εξηγήσουν τον Άνθρωπο σαν Ατομική Ψυχή και σαν θρησκευτικό ον.

27 Άνθρωπος και Σύμπαν Το Ολιστικό Μοντέλο για τη Δομή του Ανθρώπου Ο Πλούταρχος, πριν από δυόμισι και πλέον χιλιάδες χρόνια, έδωσε μια πολύ ωραία εικόνα της ανθρώπινης σύγχυσης. «Η Αλήθεια», είπε, «ήταν ένας καθρέφτης στον Ουρανό. Έπεσε στη Γη κι έγινε χίλια κομμάτια. Από τότε οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν την Αλήθεια. Όποιος βρει ένα κομμάτι του καθρέφτη, νομίζει ότι έχει βρει όλη την Αλήθεια!» Ο Άνθρωπος λοιπόν, ο κάθε άνθρωπος, είναι όλα αυτά μαζί και κάτι παραπάνω. Έχει το Σώμα του, την Ψυχή του και το Πνεύμα του. Είναι αυθύπαρκτη μονάδα αλλά ταυτόχρονα και αναπόσπαστο τμήμα του Σύμπαντος. Δεν είναι λοιπόν πρόθεση μου να δημιουργήσω και εγώ ένα καινούριο μοντέλο για την «πλήρη» εξήγηση ενός τόσο πολύπλοκου, θαυμαστού και θεϊκού όντος όπως ο Άνθρωπος. Κάθε τέτοια προσπάθεια είναι καταδικασμένη εξ αρχής σε αποτυχία γιατί εφόσον ο Άνθρωπος αποτελείται όχι μόνο από Σώμα αλλά και από Ψυχή και από Πνεύμα κάθε διανοητική προσπάθεια περιγραφής δεν μπορεί να εισέλθει ουσιαστικά στην ανώτερη ψυχική οντότητα του Ανθρώπου, δηλαδή, στη Συνείδηση και στο Ατομικό Πνεύμα. Είναι σαν να προσπαθεί κανείς με το μικροσκόπιο να δει τις σκέψεις ενός ανθρώπου. Μετά από εκατοντάδες χρόνια συλλογικής επιστημονικής προσπάθειας καταφέραμε να «γνωρίσουμε» ελάχιστα πράγματα από το Σώμα και ακόμη πιο ελάχιστα από το Μυαλό. Προς τι λοιπόν αυτό το βιβλίο; Το βιβλίο αυτό προτείνει ένα Ολιστικό Μοντέλο για τη Δομή και Λειτουργία τόσο του Ανθρώ-

28 30 Άθως Όθωνος που όσο και του Σύμπαντος. Ένα μοντέλο που είναι σύμφωνο με την Ολιστική Σκέψη και Φιλοσοφία. Υποστηρίζω ότι μια τέτοια ολιστική θεώρηση είναι πιο κοντά στην Αλήθεια και στην Πραγματικότητα γιατί η Ολιστική Σκέψη προσπαθεί να στηρίζεται στους Συμπαντικούς Νόμους. Άλλωστε, με βάση αυτούς τους Συμπαντικούς Νόμους δομείται και λειτουργεί το Σύμπαν και κατ επέκταση και ο Άνθρωπος, μιας και έχει δημιουργηθεί «κατ εικόναν και καθ ομοίωσιν» του Σύμπαντος. Αυτό το Ολιστικό Μοντέλο δεν είναι «δικό μου». Είναι ο καρπός της έρευνας μου για την Κοινή Αλήθεια όλων των επιστημονικών ευρημάτων και όλων των θρησκευτικών και φιλοσοφικών Ιδεολογικών Συστημάτων. Η δική μου, επιπλέον συμβολή, είναι η πολύχρονη κλινική εμπειρία της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής και ιδιαίτερα η γνώση των Μιασματικών και Ιδιοσυγκρασιακών Επιδράσεων στο Σώμα και στη Ψυχή του Ανθρώπου. Η γνώση για το πώς αυτές οι Επιδράσεις προκαλούν ανισορροπία, Ασθένεια και Δυστυχία. Επίσης, το πώς ο «χαρακτήρας» μας και τα Διανοητικά μας Πρότυπα μας αρρωσταίνουν και μας δυστυχούν. Θα είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένος αν ο αναγνώστης κατανοήσει ότι δεν πρέπει να ταυτίζεται με τον «χαρακτήρα» του, δηλαδή, με αυτό που στην Ομοιοπαθητική ονομάζουμε Μιασματικές και Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις. Και σαφώς θα είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένος αν βοηθήσω έστω και κατ ελάχιστο στο να συνειδητοποιήσει ο αναγνώστης ότι το Κοσμικό Παιχνίδι διαδραματίζεται εντός του. Κι ότι όλες τις απαντήσεις στα ερωτήματα του θα τις βρει μέσα του και όχι έξω απ αυτόν. Η πρόθεση μου είναι να βοηθηθεί ο αναγνώστης να γίνει παρατηρητής των διαφόρων του μερών και έτσι να γίνει πιο ελεύ-

29 Άνθρωπος και Σύμπαν 31 θερος, αποταυτιζόμενος από το ένα ή άλλο μέρος του. Να μπορεί, δηλαδή, να πει: «Μα τώρα γιατί σκέφτηκα ή ένοιωσα ή έδρασα έτσι ή αλλιώς; Αυτό που βιώνω προέρχεται από το Σώμα μου, τις Ιδιοσυγκρασιακές μου Επιδράσεις, τις εγγραφές της κοινωνίας ή από την Ψυχή μου;» Ένα άτομο που αποκτά μια τέτοια ικανότητα ενδοπαρατήρησης έχει, ήδη, κάνει το πρώτο βήμα στο να μπορεί να διορθώνει τη ζωή του προς το καλύτερο. Η ενδοσκόπηση του αυτή έχει ένα ακόμη επιπλέον όφελος. Το άτομο συνειδητοποιεί σταδιακά ότι ο Μικρόκοσμος του εαυτού του είναι φτιαγμένος «κατ εικόναν και καθ ομοίωσιν» του Μακρόκοσμου του Σύμπαντος. Και σαν δομή αλλά και σαν λειτουργία. Μ αυτό τον τρόπο οδηγείται στο να βιώνει πλέον τον εαυτό του όχι μόνο σαν ξεχωριστή μονάδα αλλά και σαν αναπόσπαστο μέρος του Σύμπαντος. Μπορεί, με τον τρόπο αυτό, να ξεφύγει από τον εγωισμό του και να συνειδητοποιήσει τη μέγιστη θεϊκή αξία που αποκτά σαν «σαρξ εκ της σαρκός» της Ολότητας. Για να μπορέσουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα «Ποιος είμαι;» είναι αναγκαίο να συζητήσουμε για τα Επίπεδα Ύπαρξης του Ανθρώπου. Ο διαχωρισμός τους, βέβαια, είναι μια τεχνητή κατάσταση που επιχειρείται εδώ καθαρά για λόγους κατανόησης. Στην πραγματικότητα ο Άνθρωπος αποτελεί μια αδιάσπαστη ενότητα των επιπέδων και μερών του. Και αν θέλουμε να είμαστε ακόμα πιο σωστοί, ο Άνθρωπος και το Σύμπαν δεν είναι ξεχωριστά μέρη αλλά αποτελούν πάλι και αυτά μια αδιάσπαστη ενότητα.

30 32 Άθως Όθωνος 1.3 Υλικο-Ενεργειακό Επίπεδο Ο Άνθρωπος αποτελείται από Υλικοενεργειακό Σώμα, Αιθερικό Σώμα, Ατομική Ψυχή και Ατομικό Πνεύμα. Η μικρότερη λειτουργική μονάδα του Υλικού Σώματος είναι το Κύτταρο. Το ανθρώπινο Σώμα αποτελείται από δισεκατομμύρια κύτταρα διαφόρων ειδών. Τα κύτταρα διαφοροποιούνται, δηλαδή, εξειδικεύονται σε μυϊκά, νευρικά, κύτταρα συνδετικού ιστού, επιθηλιακά, κλπ. Πολλά συνεργαζόμενα κύτταρα σχηματίζουν τους Ιστούς, όπως πχ, το μυϊκό ιστό, το νευρικό ιστό, το συνδετικό ιστό, κλπ. Συνδυασμοί ιστών σχηματίζουν τα Όργανα. Πολλά συνεργαζόμενα όργανα σχηματίζουν με τη σειρά τους τα Οργανικά Συστήματα, όπως πχ, το Πεπτικό Σύστημα ή το Αναπνευστικό Σύστημα. Πολλά δε, αρμονικά συνεργαζόμενα οργανικά συστήματα, σχηματίζουν τον Ανθρώπινο Οργανισμό. Δηλαδή, το Σώμα του καθενός μας. Η ιεραρχική λοιπόν κλίμακα από κάτω προς τα πάνω, από το απλούστερο στο πιο σύνθετο είναι: Κύτταρα Ιστοί Όργανα Οργανικά Συστήματα Οργανισμός (Σώμα). Όπως θα αναλύσουμε πιο εκτεταμένα στη συνέχεια, ο Άνθρωπος δεν αποτελείται μόνο από Υλικό Σώμα. Όπως ο Φυσικός Κόσμος έξω μας είναι Υλικο-Ενεργειακός, δηλαδή, αποτελείται από Υλικά Αντικείμενα αλλά και από διάφορες μορφές Ενέργειας έτσι και το Φυσικό Σώμα του Ανθρώπινου Όντος αποτελείται και από Ύλη και από Κατώτερες Μορφές Ενέργειας όπως θερμότητα, χημική ενέργεια, ηλεκτρική ενέργεια, κλπ.

31 Άνθρωπος και Σύμπαν 33 Το Υλικό Σώμα του κάθε ανθρώπου χαρακτηρίζεται από: 1. Εξωτερικές Αισθήσεις (όραση, ακοή, όσφρηση, γεύση, αφή) 2. Εσωτερικές Αισθήσεις (πείνα, δίψα, σεξουαλική διέγερση, πόνος, κλπ) 3. Σωματικές Λειτουργίες (πχ πέψη, αναπνοή, κυκλοφορία του αίματος, κίνηση, κλπ.) 1.4 Ένας Κόσμος Ύλης και Ενέργειας Ο όρος Υλικός Κόσμος είναι, σήμερα, αδόκιμος, με την έννοια του ότι δεν περιλαμβάνει μόνο Ύλη αλλά και Ενέργεια. Ας δούμε, όμως, εν συντομία την εξέλιξη της ανθρώπινης σκέψης και αντίληψης στο θέμα αυτό. Παλαιότερα ο Άνθρωπος αντιλαμβανόταν τον Υλικό Κόσμο σαν ένα σύνολο από υλικά αντικείμενα πάνω στα οποία επιδρούσαν διάφορες φυσικές δυνάμεις. Οι δυνάμεις αυτές δρούσαν πάνω στα υλικά σώματα μέσω της απ ευθείας σχέσης με αυτά, δηλαδή, μέσω επαφής. Οι νόμοι της Μηχανικής Φυσικής αφορούσαν τη συμπεριφορά των υλικών αντικειμένων κάτω από την επίδραση διαφόρων δυνάμεων. Η πρώτη μορφή ενέργειας που μελετήθηκε ήταν η Θερμική Ενέργεια. Αργότερα, εξετάστηκαν διάφορες άλλες μορφές ενέργειας όπως ο Μαγνητισμός, ο Ηλεκτρισμός, ο Ήχος, το Φως και οι διάφορες ακτινοβολίες.

32 34 Άθως Όθωνος 1.5 Νόμος της Ενότητας και Διατήρησης της Ύλης Η εξέλιξη της Χημείας αποκάλυψε ότι όλες οι χημικές ενώσεις, ακόμη και οι πιο σύνθετες αποτελούνται από διαφορετικούς συνδυασμούς περίπου 100 απλών, άφθονων στοιχείων του Περιοδικού Πίνακα. Όπως πχ, του Υδρογόνου, του Οξυγόνου, του Άνθρακα, κ.α. Η μελέτη των ατόμων των στοιχείων αυτών έδειξε, προς ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη των επιστημόνων ότι ακόμα και αυτά τα 100 περίπου άτομα αποτελούνται από διαφορετικούς συνδυασμούς, τριών μόνο βασικών υποατομικών στοιχείων. Δηλαδή των πρωτονίων και νετρονίων που αποτελούν τον πυρήνα του ατόμου και των ηλεκτρονίων που αποτελούν το ηλεκτρονικό νέφος. Αυτή η τεράστια ποικιλία διαφορετικών υλικών του Υλικού Κόσμου προέρχεται από αυτά τα τρία βασικά υλικά. Η ανακάλυψη της δομής του Ατόμου μας βοήθησε να συνειδητοποιήσουμε την ενότητα του Υλικού Κόσμου. Μας έδωσε επίσης μια καινούρια εικόνα όσον αφορά την έννοια του Χώρου. Συνειδητοποιήσαμε ότι ένα κομμάτι σιδήρου δεν μπορεί να θεωρηθεί «συμπαγές». Κι αυτό γιατί είναι ένας συνδυασμός πολλών δισεκατομμυρίων και τρισεκατομμυρίων ατόμων σε κανονική διάταξη αποστάσεων. Επιπλέον, αντιληφθήκαμε ότι κάθε άτομο σιδήρου έχει και μια εσωτερική διάταξη αποστάσεων μεταξύ του πυρήνα και του ηλεκτρονικού νέφους. Τελικά ένα φαινομενικά συμπαγές υλικό είναι στην ουσία ένας τεράστιος «κενός» χώρος διάσπαρτος από λίγα αραιά μικροσκοπικά σωματίδια! Διαμορφώθηκε, επίσης, μια καινούργια «ηλεκτρική» άποψη για τα άτομα και τα υλικά αντικείμενα. Η άποψη αυτή μας λέει ότι όλα τα αντικείμενα δεν είναι ηλεκτρι-

33 Άνθρωπος και Σύμπαν 35 κώς αδιάφορα αλλά υπακούουν στη δυαδικότητα του θετικού και αρνητικού ηλεκτρισμού. Μια, επίσης, πολύ σημαντική ανακάλυψη ήταν ότι οποιαδήποτε μετατροπή των υλικών σε άλλη μορφή ύλης, δεν οδηγούσε ποτέ σε απώλεια. Θα μπορούσαμε, κάλλιστα, να μιλήσουμε για το Νόμο της Διατήρησης της Ύλης σύμφωνα με τον οποίο το ποσόν της Ύλης που συμμετέχει σε οποιαδήποτε υλική μετατροπή παραμένει αμετάβλητο. 1.6 Νόμος της Ενότητας και Διατήρησης της Ενέργειας Από την άλλη μεριά η ανακάλυψη των πολλών και διαφορετικών μορφών ενέργειας μας έκανε να αντιληφθούμε ότι εκτός από τα υλικά αντικείμενα ο «Υλικός» Κόσμος διατρέχεται από πολλές και διαφορετικές μορφές ενέργειας. Πχ, σκεφτείτε ότι ανά πάσα στιγμή βομβαρδιζόμαστε από θερμική ενέργεια, ηλιακή ακτινοβολία, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά κύματα, μικροκύματα, ηχητικά κύματα, ακτινοβολία από την τηλεόραση, διάφορα άλλα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, κ.α. Η νέα λοιπόν αντίληψη είναι ότι ο χώρος γύρω μας δεν αποτελείται μόνο από υλικά αντικείμενα αλλά βρίθει διαφόρων μορφών ενέργειας. Διαπιστώσαμε, επίσης, σταδιακά ότι πολλές μορφές ενέργειας δεν είναι όπως νομίζαμε ανεξάρτητες μεταξύ τους αλλά διαφέρουν μόνο όσον αφορά το μήκος κύματος τους. Πχ, η υπέρυθρη ακτινοβολία, το ορατό φως, η υπεριώδης ακτινοβολία, οι ακτίνες Χ των ακτινολογικών μηχανημάτων, οι ακτίνες γ και άλλες ακτινοβολίες είναι όλες ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες που διαφέρουν μόνο όσον αφορά το μήκος κύματος τους. Μια άλλη διαπίστωση είναι ότι μια ενέργεια μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί σε οποιαδήποτε άλλη μορφή ενέργειας.

34 36 Άθως Όθωνος Πχ, ο κοινός λαμπτήρας πυρακτώσεως δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια συσκευή μετατροπής της ηλεκτρικής ενέργειας σε ορατή φωτεινή ακτινοβολία. Βέβαια, ένα μεγάλο μέρος της αρχικής ηλεκτρικής ενέργειας μετατρέπεται ταυτόχρονα σε θερμική ενέργεια και ένα μικρό ποσοστό σε άλλες μορφές μη ορατής ακτινοβολίας. Ένας πολύ σημαντικός νόμος που διέπει οποιαδήποτε ενεργειακή μετατροπή είναι ο Νόμος της Διατήρησης της Ενέργειας. Με απλά λόγια ο νόμος αυτός μας λέει ότι το συνολικό ποσόν της Ενέργειας που συμμετέχει σε μια οποιαδήποτε ενεργειακή μετατροπή παραμένει το ίδιο. Πχ, στο παράδειγμα του λαμπτήρα η Ηλεκτρική Ενέργεια που καταναλώνεται ισούται με το άθροισμα της Φωτεινής, της Θερμικής και των άλλων μορφών Ενέργειας που παράγονται στη διάρκεια ενός δεδομένου χρονικού διαστήματος. Με απλά λόγια καμιά ενέργεια δεν χάνεται αλλά απλά μετασχηματίζεται σε άλλες μορφές. 1.7 Νόμος της Ισοδυναμίας Μάζας και Ενέργειας Ο Φυσικός Κόσμος μας φαινόταν παλαιότερα ότι αποτελείτο από δύο διαφορετικούς Κόσμους. Δηλαδή τον Κόσμο της Ύλης και τον Κόσμο της Ενέργειας. Όμως ο Αϊνστάιν με τη διατύπωση του Νόμου της Ισοδυναμίας Μάζας και Ενέργειας (Ενέργεια = Μάζα επί την Ταχύτητα του Φωτός στο τετράγωνο) ενοποίησε, «πάντρεψε», θα λέγαμε, με απόλυτη επιτυχία τους δύο Κόσμους. Πλέον Ενέργεια και Ύλη θεωρούνται δύο μορφές του ιδίου πράγματος. Η Ενέργεια μπορεί να συμπυκνωθεί σε Ύλη

35 Άνθρωπος και Σύμπαν 37 (υλοποίηση ακτινοβολίας και παραγωγή υποατομικών σωματιδίων) και η Ύλη να μετατραπεί σε Ενέργεια (πυρηνική έκρηξη). Η Ύλη δεν είναι τίποτα περισσότερο από συμπυκνωμένη Ενέργεια, δηλαδή, η Ύλη είναι μια «χοντροκομμένη» μορφή ύπαρξης της Ενέργειας. Πέραν τούτου, οι νόμοι που ισχύουν για την Ύλη είναι περιορισμένες εξειδικεύσεις των γενικότερων Φυσικών Νόμων που αφορούν την Ενέργεια. Η Ενέργεια σαν φύση και σαν ιδιότητες είναι κατά πολύ ανώτερη της Ύλης. Πχ, στο Υλικό Επίπεδο τα υλικά αντικείμενα έχουν μια έντονη εξάρτηση από το Χώρο. Δηλαδή, έχουν αυστηρά καθορισμένο μήκος, πλάτος, ύψος, αδράνεια στην κίνηση, κίνηση με τριβές, αργή κίνηση και περιορισμένες ιδιότητες. Τα υλικά αντικείμενα εξασκούν επίδραση σε άλλα μόνο μέσω της άμεσης επαφής στο Χώρο. Η σχέση τους με το Χρόνο είναι σχέση έντονης εξάρτησης από έναν «απόλυτο» Χρόνο. Αντίθετα, στο Ενεργειακό Επίπεδο οι διάφορες μορφές Ενέργειας δεν έχουν αυστηρή σχέση με το Χώρο. Δεν περιορίζονται σε συγκεκριμένο στατικό σχήμα και μορφή αλλά διαχέονται πολύ περισσότερο. Κινούνται με πολύ μεγάλη ταχύτητα και με ελάχιστες «τριβές». Επιπλέον, έχουν πολύ πιο ευρείες, πολύπλοκες και «λεπτές» ιδιότητες. Οι διάφορες μορφές Ενέργειας εξασκούν την επίδραση τους σε αντικείμενα ή σε άλλες μορφές Ενέργειας όχι μέσω της επαφής σε ένα συγκεκριμένο σημείο του Χώρου αλλά μέσω ενός τρισδιάστατου Ενεργειακού Πεδίου. Επιπλέον, η σχέση των διαφόρων μορφών Ενέργειας με το Χρόνο δεν είναι πλέον παθητική αλλά ενεργητική. Κι αυτό γιατί μπορούν,

36 38 Άθως Όθωνος όπως δείχνει η Θεωρία της Σχετικότητας, να «καμπυλώνουν» τον ενιαίο Χωροχρόνο Χώρος Η σύγχρονη Φυσική Επιστήμη έχει αλλάξει όχι μόνο τις απόψεις μας για την Ύλη και την Ενέργεια αλλά ακόμα και τις κλασσικές μας απόψεις για το Χώρο και το Χρόνο, άρα και για το Σύμπαν. Παλαιότερες απόψεις για το Χώρο: 1. Ένα υλικό σώμα έχει μια συγκεκριμένη σταθερή μάζα η οποία δεν αλλάζει και είναι ανεξάρτητη από τη θέση του στο χώρο και από την κίνηση του. 2. Η φυσική κατάσταση ενός σώματος είναι η ακινησία και όχι η κίνηση. Ένα σώμα κινείται μόνο αν οδηγηθεί από μια δύναμη ή ώθηση. 3. Η θέση ενός υλικού σώματος μπορεί να δοθεί απόλυτα αν δώσουμε τις συντεταγμένες του σε σχέση με κάτι ακίνητο και σταθερό. 4. Ο Χώρος είναι επίπεδος, ομοιογενής και ανεξάρτητος από τη μάζα των σωμάτων που περικλείει και από τις διάφορες μορφές Ενέργειας που περικλείει. 5. Ο Χώρος είναι μια ανεξάρτητη και απόλυτη κατάσταση. Δεν έχει άμεση σχέση με το Χρόνο. Είναι, δε, τρισδιάστατος (μήκος, πλάτος, ύψος). 6. Ένα υλικό σώμα έχει μια συγκεκριμένη θέση ανεξάρτητη από τον παρατηρητή. 7. Ο Χώρος είναι ένα σταθερό υπόβαθρο που πάνω του συμβαίνουν τα διάφορα γεγονότα αλλά ο ίδιος δεν επηρεάζεται από αυτά.

37 Άνθρωπος και Σύμπαν 39 Νεότερες απόψεις για το Χώρο: 1. Η μάζα ενός υλικού σώματος εξαρτάται από την κινητική ενέργεια του. Όσο πιο γρήγορα κινείται ένα σώμα και εφόσον πλησιάζει πολύ μεγάλες ταχύτητες όπως η ταχύτητα του φωτός, τόσο η ενέργεια που αποκτά προστίθεται στη μάζα του 2. Δεν υπάρχει τίποτα ακίνητο στο Σύμπαν. Όλα κινούνται ακόμη και αν φαίνονται ακίνητα. Ουσιαστικά δεν μπορούμε να μιλήσουμε για κίνηση αν δεν ρωτήσουμε «σε σχέση με τι;». Πχ, τα βράχια φαίνονται ακίνητα αλλά κινούνται πρώτον με την ίδια κίνηση που κάνει η Γη γύρω από τον εαυτό της, δεύτερον με την κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο, τρίτον με την κίνηση που κάνει το Ηλιακό μας Σύστημα μέσα στον Γαλαξία μας και τέταρτον με την κίνηση του Γαλαξία μας σε ένα διαστελλόμενο Σύμπαν. Ουσιαστικά, δεν υπάρχει κανένα σταθερά ακίνητο σημείο στο Σύμπαν ούτε και υπάρχει κάποιο «Κέντρο του Σύμπαντος» 3. Δεν υπάρχει απόλυτα καθορισμένη θέση ενός υλικού αντικειμένου στο Χώρο γιατί δεν υπάρχει κανένα σταθερό και ακίνητο σημείο στο Σύμπαν. Άρα η θέση του είναι πάντα σχετική. 4. Ο Χώρος ή καλύτερα ο Χωροχρόνος δεν είναι επίπεδος αλλά «καμπυλωμένος», δηλαδή, κυρτωμένος από την παρουσία μέσα του μάζας και ενέργειας. 5. Ο τρισδιάστατος Χώρος δεν είναι ανεξάρτητος από το Χρόνο. Αποτελούν μαζί ένα ενιαίο τετραδιάστατο σύστημα με τέσσερεις διαστάσεις (μήκος, πλάτος, ύψος, χρόνος). 6. Δεν μπορούμε να προσδώσουμε σε ένα γεγονός μια απόλυτη θέση στο Χώρο γιατί οι θέσεις των γεγονότων και οι μεταξύ τους αποστάσεις θα είναι διαφορετικές ανάλογα με το που βρίσκεται ο παρατηρητής. 7. Ο Χώρος είναι μαζί με το Χρόνο μια δυναμική ποσότητα. Δη-

38 40 Άθως Όθωνος λαδή, όταν ένα σώμα κινείται ή όταν ασκείται μια δύναμη, επιδρά στην καμπυλότητα του Χώρου και του Χρόνου. Η δομή του Χωροχρόνου με τη σειρά της επιδρά στον τρόπο με τον οποίο κινούνται τα σώματα και ασκούνται οι δυνάμεις. Ο Χώρος και ο Χρόνος όχι μόνο επηρεάζουν αλλά και επηρεάζονται από οτιδήποτε συμβαίνει στο Σύμπαν Χρόνος Αν για το Χώρο υπήρχε κάποια υποψία σχετικότητας για το Χρόνο, όμως, μέχρι πριν μερικές δεκαετίες υπήρχε μια έντονα παγιωμένη αντίληψη ενός απόλυτου Χρόνου. Αυτή η αντίληψη αναιρέθηκε άρδην με τη διατύπωση της Θεωρίας της Σχετικότητας από τον Αϊνστάιν. Παλαιότερες αντιλήψεις για το Χρόνο: 1. Ο Χρόνος έχει μια αρχή (τη «δημιουργία» του Σύμπαντος) και πιθανώς και ένα τέλος (την «καταστροφή» του Σύμπαντος). 2. Ο Χρόνος είναι γραμμικός και με μια μόνο δυνατή κατεύθυνση, δηλαδή, προς τα εμπρός. 3. Ο Χρόνος είναι πάντα απόλυτα σταθερός και ανεξάρτητος από τα γεγονότα, τη Μάζα και την Ενέργεια. 4. Ο Χρόνος είναι ανεξάρτητος από το Χώρο. 5. Ο Χρόνος είναι ανεξάρτητος από τον παρατηρητή. Σύγχρονες αντιλήψεις για το Χρόνο: 1. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε το Χρόνο «έξω» από το Σύμπαν. Το Σύμπαν, όμως, περιέχει πλήρως τον εαυτό του. Δεν έχει όριο ή άκρη, ούτε αρχή και τέλος. Απλώς υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει.

39 Άνθρωπος και Σύμπαν Ο Χρόνος δεν είναι γραμμικός αλλά μπορεί να καμπυλωθεί από τον επηρεασμό της μάζας των ουρανίων σωμάτων. Άρα, μπορεί να επιβραδυνθεί ή να επιταχυνθεί. 3. Ο Χρόνος δεν είναι σταθερός αλλά επηρεάζεται στα πλαίσια ενός τετραδιάστατου Χωροχρόνου από τα γεγονότα, τη μάζα και την ενέργεια που εμπεριέχει. 4. Ο Χρόνος και ο Χώρος δεν είναι ανεξάρτητες μεταβλητές αλλά αποτελούν μια κοινή τετραδιάστατη κατάσταση, το Χωρόχρονο. 5. Ο Χρόνος για τον κάθε παρατηρητή «κυλάει» διαφορετικά ανάλογα με το που βρίσκεται και πως κινείται Σύμπαν Η αλλαγή των απόψεων μας για το Χώρο και το Χρόνο άλλαξε αμέσως και τις απόψεις μας για το Σύμπαν. Αρχικά υπήρχε η άποψη ότι το Σύμπαν αποτελείται από την ακίνητη και επίπεδη Γη που ήταν το κέντρο του Σύμπαντος ενώ ο Ουρανός ήταν ένα είδος «σκεπής» με αστέρια και πλανήτες. Ο Ήλιος για τους αρχαίους αλλά και μέχρι το Μεσαίωνα γύριζε γύρω από τη Γη. Σταδιακά κατανοήσαμε ότι η Γη είναι σφαιρική και κινείται όπως και οι άλλοι πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος ταυτόχρονα γύρω από τον εαυτό τους και γύρω από τον Ήλιο σε ελλειψοειδή τροχιά. Κατανοήσαμε, επίσης, ότι πολλά γειτονικά Ηλιακά Συστήματα συνιστούν ένα Γαλαξία και ότι το Σύμπαν αποτελείται από άπειρους Γαλαξίες. Οι Γαλαξίες, δε, βάσει της Θεωρίας της Μεγάλης Έκρηξης (Big Bang) κινούνται μετά τη Μεγάλη Έκρηξη συνεχώς απο-

40 42 Άθως Όθωνος μακρυνόμενοι μεταξύ τους σε ένα συνεχώς διαστελλόμενο Σύμπαν. Το οποίο μάλιστα Σύμπαν σε κάποια απώτατη και απόμακρη στιγμή θα αρχίσει να συστέλλεται για να επιστρέψει σε μια κατάσταση απόλυτης Συστολής. Οπότε, πιθανόν, να γίνει πάλι μια Μεγάλη Έκρηξη και να αρχίσει ένας νέος κύκλος Διαστολής Συστολής Δεν υπάρχει τίποτα μετα-φυσικό Κρίθηκε αναγκαίο να μιλήσουμε κάπως εκτεταμένα για τις σύγχρονες απόψεις για την Ύλη, την Ενέργεια, το Χώρο, το Χρόνο και το Σύμπαν. Κι αυτό γιατί παλαιότερα όλα τα φαινόμενα που αφορούσαν τον Ψυχικό και Πνευματικό Κόσμο εθεωρούντο «μεταφυσικές» καταστάσεις. Ο λόγος γι αυτή την παρανόηση ήταν ότι οι γνώσεις μας για το Φυσικό Κόσμο ήταν γνώσεις μηχανιστικές. Δηλαδή, γνώσεις Μηχανικής Φυσικής. Έτσι ήταν πολύ δύσκολο η μηχανιστική μας σκέψη να κατανοήσει Ανώτερους Κόσμους που από τη φύση τους λειτουργούν με πολύ πιο λεπτές και ευρείες ποιότητες, ακριβώς γιατί λειτουργούν «ενεργειακά». Γι αυτό το λόγο και τέτοια θέματα εθεωρούντο σαν μετα-φυσικά. Δηλαδή, σαν θέματα που είτε ήταν προϊόν φαντασίας είτε δεν υπάκουαν σε φυσικούς νόμους Αντιστοιχίες μεταξύ Φυσικής Σκέψης και Εσωτεριστικής Σκέψης Η σύγχρονη Κβαντική-Ενεργειακή Σκέψη, την οποία ας ονομάσουμε Φυσική Σκέψη, ταιριάζει απόλυτα με τις καλύτερες εκφράσεις της Εσωτεριστικής ή της Θεολογικής ή της Διαλεκτι-

41 Άνθρωπος και Σύμπαν 43 κής Σκέψης. Πχ, και στις δύο περιπτώσεις δεν συζητάμε πλέον για ένα Κόσμο που έγινε κάποια στιγμή και εξελίσσεται μόνο προς στα μπρος. Συζητάμε πλέον για την κυκλική εναλλαγή: Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang) - Διαστελλόμενο Σύμπαν - Συστελλόμενο Σύμπαν - Απόλυτη Συμπύκνωση Μεγάλη Έκρηξη. Και στις δυο περιπτώσεις συζητάμε για τη σχετικότητα ακόμη και θεμελιωδών μεγεθών όπως του Χώρου και του Χρόνου. Καθώς, επίσης, και για τη δυνατότητα να υπάρχουν διάφορα Επίπεδα Ύπαρξης με δικούς τους νόμους. Βέβαια, οι επί μέρους αυτοί νόμοι είναι εξειδικευμένοι μεν ανά Επίπεδο Ύπαρξης αλλά στην ουσία προκύπτουν από τους θεμελιώδεις νόμους της Φύσης, του Σύμπαντος. Και στις δύο περιπτώσεις αναφερόμαστε στην ύπαρξη του Κόσμου της Δυαδικότητας και Ποικιλομορφίας αλλά και στην ταυτόχρονη αντίληψη της Ενότητας και Συμπληρωματικότητας των Αντιθέτων. Παράλληλα, και οι δύο τρόποι σκέψης, αντιλαμβάνονται την ύπαρξη ενός Κόσμου Μοναδικότητας πέραν και πάνω από τον Κόσμο της Δυαδικότητας. Και στις δύο περιπτώσεις η μετάδοση επιδράσεων, πχ, Σκεπτομορφών ή Ηλεκτρομαγνητικής Ενέργειας γίνεται στιγμιαία, άμεσα ή τουλάχιστον στον Υλικο-Ενεργειακό Κόσμο σχεδόν στιγμιαία, δηλαδή, με την ιλιγγιώδη ταχύτητα του φωτός ( χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο). Επιπλέον, η μετάδοση αυτή γίνεται στα πλαίσια ενός Χωροχρόνου πολύ διαφορετικού από τη συμβατική άποψη για απόλυτο Χώρο και Χρόνο. Και στις δύο περιπτώσεις, μιλάμε πλέον, για Πεδία. Για συντονισμό και αποσυντονισμό. Για ιδιοσυχνότητα και ροή ενέρ-

42 44 Άθως Όθωνος γειας. Για φόρτιση και αποφόρτιση. Για αρνητικές και θετικές επιδράσεις. Για επηρεασμό των παρατηρήσεων από τη θέση του παρατηρητή. Για σχετικότητα. Για ανταλλαγή ενέργειας με το περιβάλλον. Για ενότητα και αλληλεπίδραση ύλης και ενέργειας. Καθώς και για πολλά άλλα Σύγκλιση Φυσικής Σκέψης και Εσωτεριστικής Σκέψης Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πολλοί σύγχρονοι Δυτικοί επιστήμονες, δηλαδή, Πυρηνικοί Φυσικοί, Αστρονόμοι, Μαθηματικοί, όλοι τους με παραδοσιακή ορθολογική σκέψη, τείνουν μετά από μακροχρόνιες έρευνες και επιτεύγματα στον τομέα τους, να φιλοσοφούν για το Σύμπαν και το Θεό ή να στρέφονται σε θεολογικές ή εσωτεριστικές ερμηνείες του Σύμπαντος. Η σύγχρονη Κβαντική Φυσική, η μοντέρνα Αστρονομία και τα σύγχρονα Μαθηματικά διεύρυναν τον τρόπο σκέψης μας από τον παραδοσιακό «μηχανιστικό» ή υλιστικό στο σύγχρονο τρόπο σκέψης. Αυτός ο σύγχρονος τρόπος σκέψης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «ενεργειακός» ή «διαλεκτικός» ή «φυσικός» ή «οικουμενικός». Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι και ο πιο κατάλληλος για να γίνουν αντιληπτοί οι Ανώτεροι Κόσμοι του Πνεύματος και της Ψυχής. Μέχρι τώρα οι εσωτεριστικές περιγραφές τέτοιων Κόσμων γινόντουσαν αποδεκτές λόγω «πίστης» και όχι λόγω κατανόησης. Δεν ισχυρίζομαι ότι μπορεί ποτέ, η κατώτερη, σε σχέση με το Πνεύμα, Ατομική Ψυχή, να κατανοήσει τις πνευματικές λειτουργίες και τα πνευματικά φαινόμενα. Αυτά μπορούν μόνο

43 Άνθρωπος και Σύμπαν 45 να «βιωθούν» μέσα από την ενεργοποίηση του Ατομικού Πνεύματος. Γι αυτό και καμιά Φυσική Σκέψη, όντας από τη φύση της ψυχική διεργασία, δεν μπορεί να αντικαταστήσει ανώτερες μορφές πνευματικής γνώσης όπως η Προσευχή, ο Διαλογισμός, η αληθινή Πίστη, η Πνευματική Αγάπη. Αλλά, παρόλα αυτά, η σύγχρονη Φυσική Σκέψη προσφέρει ένα ανώτερο «Ενεργειακό Μοντέλο» για την κατανόηση των Ανώτερων Κόσμων του Πνεύματος και της Ψυχής.