ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΕΣ: ΟΙ ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ

Transcript

1 ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΕΣ: ΟΙ ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ

2 ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ Ιατρικά: Εισαγωγή στην Ομοιοπαθητική Ιατρική Ομοιοπαθητική Διάγνωση και Θεραπεία Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία, 7 τόμοι Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Καταγωγή και Αιτίες της Ασθένειας Ομοιοπαθητική Ιατρική και Μιασματική Θεωρία Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών Κλινικές Περιπτώσεις Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Χίλιες και Μία Ιατρικές Πλάνες Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας Τα Βιοχημικά Άλατα του Σούσλερ Η Ιστορία της Εξέλιξης της Ομοιπαθητικής Σκέψης Φιλοσοφικά: Ολιστική Φιλοσοφία Συμπαντικοί Νόμοι Δομή και Λειτουργία Ανθρώπου και Σύμπαντος Σεξουαλικότητα, Συντροφική Σχέση και Οικογένεια Σεξ, Έρωτας και Αγάπη: Οδηγός για Εφήβους και Γονείς Η Λειτουργία της Σκέψης Συναισθήματα Συμπεριφορά Συζητώντας με τον Ερμή Από το Δρόμο του Εγώ στο Δρόμο των Άλλων Χίλιες και Μία Κοινωνικές Πλάνες Λογοτεχνικά: Την Αλήθεια ψάχνω Γλάρε Ταξιδιώτη Ανθρώπου Οδύσσεια Ναυαγοί στον Παράδεισο Πονεμένες Ψυχές στο Νησί της Ελπίδας Τα Παράλογα

3 ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Άθως Όθωνος γεννήθηκε στην πόλη Πάφο της Κύπρου το 1959 και σπούδασε στην Αθήνα, στην Ιατρική Σχολή. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ομοιοπαθητική Ιατρική την οποία εξασκεί από το Είναι ιδρυτικό μέλος, υπεύθυνος εκπαίδευσης και πρόεδρος της «Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας». Η Ακαδημία είναι μία μη κερδοσκοπική, ιατρική, επιστημονική εταιρεία, μέλος της Παγκόσμιας και της Ευρωπαϊκής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας και πιστοποιημένο εκπαιδευτικό κέντρο. Από νεαρή ηλικία, το πάθος του για τη γνώση τον οδήγησε στη μελέτη διαφόρων φιλοσοφικών, θρησκευτικών, πολιτικών και επιστημονικών Ιδεολογικών Συστημάτων. Σταδιακά, έπαψε να θεωρεί τον εαυτό του υποστηρικτή οποιουδήποτε Ιδεολογικού Συστήματος. Επέλεξε να γίνει εραστής της Κοινής Αλήθειας που τα διατρέχει, αφήνοντας κατά μέρος τις επιφανειακές τους διαφορές. Αυτή η Κοινή Αλήθεια τον οδήγησε στη διατύπωση της Ολιστικής Φιλοσοφίας η οποία στηρίζεται στον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης και στους Συμπαντικούς Νόμους. Το πάθος του για την Ιατρική, τον οδήγησε, αντίστοιχα, στη μελέτη διαφόρων Θεραπευτικών Συστημάτων, επικεντρωνόμενος, για άλλη μια φορά, στην Κοινή τους Αλήθεια και στη συνεργασία μεταξύ γιατρών όλων των Θεραπευτικών Συστημάτων. Καρπός αυτής της μελέτης υπήρξε η διατύπωση της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής η οποία στηρίζεται στον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης.

4 Έχει συγγράψει δεκάδες ιατρικά, φιλοσοφικά και λογοτεχνικά βιβλία, αρκετά των οποίων μετέφρασε στην Αγγλική γλώσσα. Πιστεύει στην προσφορά της γνώσης και γι αυτό κοινοποιεί όλες τις βιντεοσκοπημένες του διαλέξεις στην ιστοσελίδα του. Επί σειρά ετών, διδάσκει αφιλοκερδώς την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική τόσο στα μαθήματα της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας όσο και στην Αγγλική γλώσσα στα πλαίσια των θεσμών International E-Learning Project και Athens Four Season s School. Τα τελευταία χρόνια, χαίρεται τις μεγάλες του αγάπες: τις κόρες του, τη Φιλοσοφία, την Ιατρική, τη διδασκαλία, τη συγγραφή βιβλίων και το οικολογικό του κτήμα στο Μαραθώνα. Πρόεδρος της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας Μέλος της Εκπαιδευτικής Υποεπιτροπής της Ευρωπαικής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH) Mέλος της Παγκόσμιας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας (LMHI) Mέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Κέας 42, Αθήνα, Τηλ/Fax: Ιστοσελίδα: athosothonos@gmail.com

5 ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ HOMEOPATHIC ACADEMY Επιστημονική μη Κερδοσκοπική Ιατρική Εταιρεία Κλασσική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Accredited Teaching Center of the ECH Η Ομοιοπαθητική Ακαδημία είναι μια μη κερδοσκοπική, επιστημονική, ιατρική εταιρεία. Ιδρύθηκε το 2013 (Αριθμός Πρωτοδικείου: 2380/2013) και μέλη της είναι γιατροί, οδοντίατροι, κτηνίατροι και φαρμακοποιοί. Σκοπός της είναι η προώθηση της Κλασσικής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στον ιατρικό κόσμο και στο κοινό, στην Ελλάδα και διεθνώς. Αρχές Λειτουργίας της είναι η επιστημονική άσκηση της Ομοιοπαθητικής από γιατρούς, ο σεβασμός των απόψεων όλων των επιστημόνων, η ολιστική θεραπευτική αντίληψη και η συνεργασία των γιατρών όλων των θεραπευτικών συστημάτων. Η Ομοιοπαθητική Ακαδημία είναι μέλος της Παγκόσμιας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας (LMHI) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH). Το Εκπαιδευτικό Κέντρο της είναι πιστοποιημένο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ομοιοπαθητική η οποία χορηγεί στους αποφοίτους της Ακαδη-

6 μίας (γιατρούς, οδοντιάτρους, κτηνιάτρους) το Ευρωπαϊκό Δίπλωμα Ομοιοπαθητικής μετά από δωρεάν τριετή εκπαίδευση. Η Ακαδημία έχει ιδρύσει την μη κερδοσκοπική, ηλεκτρονική Τράπεζα Πληροφοριών Κλασσικής Ομοιοπαθητικής, η οποία παρέχει ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στους επιστήμονες και στο κοινό. Επίσης, έχει ανεβάσει πλούσιο ενημερωτικό υλικό στην ιστοσελίδα της (βιβλία, άρθρα, βίντεο, μαθήματα) για τη δωρεάν και ελεύθερη ενημέρωση των γιατρών και του κοινού. Η Ακαδημία προωθεί την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική, μια μέθοδο που σέβεται τους Ομοιοπαθητικούς Νόμους και γι αυτό είναι ταυτόχρονα επιστημονική και αποτελεσματική. Εργάζεται για την πλήρη ένταξη της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Κέας 42, Αθήνα Τηλ/Fax: Ιστοσελίδα: homeoacademy.gr

7 ΔΙΕΘΝΕΣ E-LEARNING ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ Πρόκειται για ένα Διεθνές Πρόγραμμα Διαδικτυακής Μάθησης στα Αγγλικά, με θέμα την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική, μια νέα μέθοδο που αναπτύχθηκε από τον γιατρό Άθω Όθωνος, πρόεδρο της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας. Αφορά γιατρούς, οδοντιάτρους και κτηνιάτρους. Βασίζεται σε 14 βιβλία και 40 βιντεοσκοπημένα μαθήματα. Περιλαμβάνει απαντημένες ερωτήσεις και εργασίες για αυτό-αξιολόγηση. Περαιτέρω κλινική εκπαίδευση, που περιλαμβάνει ζωντανή λήψη ιστορικού και αναλύσεις περιπτώσεων μπορεί να γίνει, τέσσερεις φορές το χρόνο στα πλαίσια του Διεθνούς Σχολείου Τεσσάρων Εποχών για την Κλασσική Ομοιοπαθητική στην Αθήνα. Η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική θεμελιώνεται στην Ολιστική Σκέψη και στους Συμπαντικούς/Ομοιοπαθητικούς Νόμους. Όντας ολιστική, δεν επικεντρώνεται σε μεμονωμένα συμπτώματα (όπως οι Μηχανικές Μέθοδοι Repertorising, Key-Note Prescribing, Computer Expert Systems) αλλά επικεντρώνεται στη συνολική εικόνα του ατόμου και ιδιαίτερα στο μιασματικό και ψυχολογικό προφίλ του, σε Κατάσταση Κλινικής Υγείας. Αντί αποστήθισης και μηχανικής χρήσης των διαφόρων Λεξικών Συμπτωμάτων (Repertories) βασίζεται στην ταυτοποίηση, μέσα στο μυαλό και στην καρδιά του γιατρού, των Μιασματικών Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων των Φαρμάκων/Ιδιοσυγκρασιών. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του γιατρού Όθωνος:

8 ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ Τέσσερεις φορές το χρόνο, στην Αθήνα, ο γιατρός Άθως Όθωνος, πρόεδρος της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας, εισάγει ομοιοπαθητικούς γιατρούς, οδοντιάτρους και κτηνιάτρους στην κλινική εφαρμογή της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής. Η νέα αυτή μέθοδος θεμελιώνεται στην Ολιστική Σκέψη και στους Συμπαντικούς/Ομοιοπαθητικούς Νόμους. Επικεντρώνεται όχι στην απομνημόνευση συμπτωμάτων και στη μηχανική χρήση Λεξικών Συμπτωμάτων (Repertories) αλλά στην ταυτοποίηση μέσα στο μυαλό και στην καρδιά του γιατρού, του μιασματικού και ψυχολογικού προφίλ των Φαρμάκων/ Ιδιοσυγκρασιών σε κατάσταση Κλινικής Υγείας. Το Διεθνές Σχολείο Τεσσάρων Εποχών περιλαμβάνει Ζωντανή Λήψη Ιστορικού και Αναλύσεις Περιπτώσεων, στα Αγγλικά. Η συμμετοχή είναι ελεύθερη και όλα τα βιντεοσκοπημένα σεμινάρια μπορεί να τα βρει κανείς στην ιστοσελίδα του γιατρού Όθωνος μαζί με περαιτέρω πληροφορίες

9 Άθως Όθωνος - Ιατρός ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΕΣ: ΟΙ ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΣΕΙΡΑ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

10 Αναζητήστε τα βιβλία του συγγραφέα στην ιστοσελίδα Σειρά: ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ Συγγραφέας: Άθως Όθωνος Τίτλος Πρωτοτύπου: Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας Επιμέλεια: Άθως Όθωνος Πρώτη Έκδοση: Άθως Όθωνος ISBN: Κέας 42, Αθήνα Τηλ Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή (ολική/μερική/περιληπτική/κατά παράφραση) του περιεχομένου του βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη (Ν. 2121/1993).

11 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ Σχετικά με την άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής: Πιστεύω ότι η ιατρική γνώση θα πρέπει να κοινοποιείται και στο κοινό, όπως, άλλωστε, αυτό γίνεται σήμερα με την ευρύτατη ενημέρωση για θέματα υγείας από βιβλία, τηλεοπτικά μέσα, διαδίκτυο, κλπ. Θα πρέπει, όμως, να επισημάνω ότι η χορήγηση ομοιοπαθητικών φαρμάκων συνιστά ιατρική διάγνωση και θεραπεία και είναι ιατρική πράξη με νομική ευθύνη, είτε αφορά χορήγηση στον εαυτό μας είτε σε άλλον. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να εξασκείται όχι μόνον από ιατρό, απόφοιτο πανεπιστημιακής Ιατρικής Σχολής αλλά από ομοιοπαθητικό γιατρό κατάλληλα εκπαιδευμένο. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν είναι βότανα, βιταμίνες ή συμπληρώματα διατροφής. Μπορεί να στερούνται υλικών παρενεργειών, αλλά επειδή είναι ενεργειακά φάρμακα, αν δεν χορηγηθούν με βάση αυστηρούς επιστημονικούς κανόνες μπορεί να προκαλέσουν ενεργειακό μπέρδεμα στον ασθενή. Η απλή ανάγνωση, ακόμη και όλων των ιατρικών μου βιβλίων ή και άλλων ιατρικών ομοιοπαθητικών βιβλίων χωρίς πανεπιστημιακή ιατρική παιδεία, και πολύ περισσότερο, χωρίς επαρκή ομοιοπαθητική κλινική εμπειρία, δεν καθιστά τον αναγνώστη ικανό για ιατρική πράξη ούτε στον εαυτό του αλλά ούτε και σε άλλους. Προειδοποιώ, λοιπόν, τον αναγνώστη ότι σε έναν τόσο σοβαρό τομέα όπως η υγεία και η ζωή, δεν επιτρέπονται πειρα-

12 ματισμοί και ότι θα πρέπει για οποιοδήποτε θέμα υγείας του, αν επιθυμεί ομοιοπαθητική αντιμετώπιση, να απευθύνεται σε ομοιοπαθητικό γιατρό. Σχετικά με το δικαίωμα του επιστήμονα να φιλοσοφεί: Ο Άνθρωπος, βάσει της Ολιστικής Σκέψης, είναι ένα πολύ-επίπεδο ον. Σε αντίθεση με τα ζώα, έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να σκέφτεται αλλά και να προβληματίζεται και να φιλοσοφεί. Η επικρατούσα Μηχανιστική και Υλιστική Σκέψη, θεωρεί την Επιστήμη σαν κάτι αντίθετο από τη Φιλοσοφία/Θρησκεία. Αντίθετα, η Ολιστική Σκέψη θεωρεί ότι ένας οπαδός μιας φιλοσοφίας/θρησκείας δικαιούται να προβληματίζεται επιστημονικά και ένας επιστήμονας δικαιούται να φιλοσοφεί ή να στοχάζεται για το Θεό, τη δημιουργία του Σύμπαντος ή για ηθικά θέματα. Σήμερα, πάρα πολλοί επιστήμονες, και ιδιαίτερα αστροφυσικοί, με αφορμή τις παρατηρήσεις τους στο επιστημονικό τους πεδίο, προβαίνουν σε επεκτάσεις και στο φιλοσοφικό/θρησκευτικό πεδίο, προτείνοντας Λειτουργικές Υποθέσεις για την εξήγηση, πχ. της Δημιουργίας του Σύμπαντος ή για την ύπαρξη του Θεού ή για την ύπαρξη άλλων Κόσμων. Κάτι τέτοιο, θεωρείται, συνήθως, από τον περισσότερο κόσμο, ως φυσικό να συμβαίνει. Και, μάλιστα, θεωρούμε ότι αυτό δεν μειώνει το επιστημονικό τους κύρος, ούτε και επηρεάζει την επιστημονικότητα του τομέα τους. Αντίστοιχα, και στον τομέα της Ιατρικής Επιστήμης, κάθε γιατρός επιστήμονας, καθημερινά στην κλινική του πράξη, έρχεται αντιμέτωπος με το φαινόμενο της ζωής και του θανάτου, με βρέφη που γεννιούνται τυφλά, ανάπηρα,

13 καθυστερημένα. Με ανθρώπους που ζουν την πλέον ανθυγιεινή ζωή και όμως δεν αρρωσταίνουν ιδιαίτερα και με ανθρώπους που προσέχουν τα πάντα και όμως αρρωσταίνουν βαριά. Είναι, λοιπόν, αναμενόμενο ο επιστήμονας γιατρός, αν είναι ανοιχτό μυαλό, να προβληματίζεται και να φιλοσοφεί. Να κάνει επεκτάσεις, δηλαδή, Λειτουργικές Υποθέσεις για να εξηγήσει την καταγωγή της Ασθένειας ως φαινόμενο ή για να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Τι είναι ο Άνθρωπος και ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης του;» Αυτό δεν μειώνει κατ ελάχιστο, το επιστημονικό του κύρος, εάν και εφόσον, βέβαια, δεν είναι φανατικός οπαδός ενός φιλοσοφικού ή θρησκευτικού συστήματος σε τέτοιο βαθμό ώστε να παραβιάζει την επιστημονική μεθοδολογία στην άσκηση της Ιατρικής του Επιστήμης. Ούτε, αυτό, σημαίνει, βέβαια, ότι η επιστήμη του είναι κάποιας μορφής φιλοσοφία/θρησκεία. Ο συγγραφέας, παρότι μελέτησε πλείστα όσα φιλοσοφικά και θρησκευτικά συστήματα δεν ταυτίζεται με κανένα από αυτά. Επιμένει να είναι εραστής της Κοινής Αλήθειας που υπάρχει σε αυτά. Γι αυτό και συχνά αναφέρεται σε απόψεις και ρήσεις από πολλά και διαφορετικά φιλοσοφικά ή θρησκευτικά συστήματα, ακριβώς για να προβάλει αυτή την Κοινή Αλήθεια. Αλλά αυτό δεν επηρεάζει την επιστημονική άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής από μέρους του. Αν ο συγγραφέας υιοθετεί τον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης και τους Συμπαντικούς Νόμους στην ομοιοπαθητική θεωρία και

14 πράξη, το κάνει γιατί θεωρεί ότι μόνο έτσι εξασφαλίζεται η επιστημονικότητα της. Άλλωστε, η Ομοιοπαθητική σαν Θεραπευτικό Σύστημα είναι, από τη φύση της, ολιστική. Πέραν τούτου, όταν ο συγγραφέας εκφράζει τις προσωπικές του Λειτουργικές Υποθέσεις για την εξήγηση της προέλευσης της Ασθένειας στο ανθρώπινο είδος αυτό δεν σημαίνει ότι αυτά είναι απόψεις της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Όταν ένας καρδιολόγος υιοθετεί τη Χριστιανική ή την Πλατωνική άποψη όταν φιλοσοφεί, αυτό δεν σημαίνει ότι η Καρδιολογία είναι Χριστιανισμός ή Πλατωνισμός. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι φιλοσοφικές απόψεις του ομοιοπαθητικού γιατρού δεν χαρακτηρίζουν τον επιστημονικό του τομέα, δηλαδή το Ομοιοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα. Ο συγγραφέας πιστεύει στη ρήση «Όποιος ελεύθερα συλλογιέται, συλλογιέται καλά!» Και ότι όσο πιο σφαιρικά και ολιστικά, βλέπει κανείς τα πράγματα, χωρίς φανατισμούς και προκαταλήψεις, τόσο πιο κοντά στην Αλήθεια είναι. Ο Πλούταρχος αναφέρει: «Η Αλήθεια ήταν ένας καθρέφτης στον Ουρανό. Έπεσε στη Γη κι έγινε χίλια κομμάτια. Από τότε, όποιος θνητός βρει ένα κομμάτι του καθρέφτη, νομίζει ότι έχει βρει όλη την Αλήθεια!»

15 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 17 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ...5 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ...13 Σχετικά με την άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής: Σχετικά με το δικαίωμα του επιστήμονα να φιλοσοφεί: ΠΡΟΛΟΓΟΣ...23 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΕΣ Είδος Ατομικότητα Τυπολογία Αποδείξεις Φαρμακευτικών Ουσιών στον Άνθρωπο Ομοιότητα των Πειραματικών Εικόνων των Αποδείξεων με τις Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες Οι Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις είναι περιοριστικές φόρμουλες λειτουργίας του ατόμου Οι Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις προκαλούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο σκέψης και συμπεριφοράς Οι Ιδιοσυγκρασίες ως κύριες αιτίες της Ανθρώπινης Πλάνης Οι Ιδιοσυγκρασίες προκαλώντας πλάνες οδηγούν σε ασθένειες Η Αιτιολογική Αλυσίδα των Ασθενειών Ενότητα Ύλης και Ενέργειας Το Ενεργειακό Σώμα του Ανθρώπου Η Ενεργειακή Φύση των Ιδιοσυγκρασιών... 48

16 18 Άθως Όθωνος ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΚΩΝ ΕΠΙΔΡΑΣΕΩΝ Μεγαλύτερη σημασία έχει ο Άνθρωπος και όχι η Ασθένεια του Υπάρχουν πράγματι Ανθρώπινοι Τύποι; Υπάρχει Ανθρώπινη Τυπολογία; Ανθρώπινη Τυπολογία βάσει των «τεσσάρων χυμών» του Ιπποκράτη Αιματώδης, Φλεγματικός, Μελαγχολικός και Χολερικός Τύπος Γιν και Γιανγκ Τύπος Άλλες Τυπολογίες: Θεόφραστος, Παβλόφ, Ομοιοπαθητική Έχει αντικειμενική βάση και λειτουργική αξία η Ανθρώπινη Τυπολογία; Πώς προέκυψε ιστορικά η Ομοιοπαθητική Τυπολογία «Απόδειξη» των φαρμακολογικών ιδιοτήτων μιας ουσίας στον Άνθρωπο Η θεραπεία «δια των ομοίων» θεραπευτικών μέσων Η γένεση της έννοιας των «Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων» Ψωρικός, Συκωτικός και Συφιλιτικός Τύπος Γιατί η Ομοιοπαθητική Τυπολογία έχει αντικειμενική επιστημονική βάση...71 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΟΙ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ Νάτρουμ Μουριάτικουμ: Περιγραφή μιας Ιδιοσυγκρασιακής Εικόνας Τα ψυχικά χαρακτηριστικά του Νάτρουμ Μουριάτικουμ... 75

17 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας Πώς οι ιδιοσυγκρασιακές ακρότητες προκαλούν Ασθένεια «Ερωτική απογοήτευση» και Νάτρουμ Μουριάτικουμ Πώς οι Ιδιοσυγκρασίες καθορίζουν όλη τη ζωή του ατόμου, σωματικά και ψυχικά...82 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΚΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ «Γνώθι των άλλων» «Γνώθι σ αυτόν» Η γνώση των Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων προκαλεί μια ψυχική αφύπνιση Δυνατότητα αφομοίωσης της γνώσης των Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων Αρνητική χρήση της γνώσης των Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων Ερχόμαστε και πάλι στα πανάρχαια συμπεράσματα για το Κοσμικό Παιχνίδι Αποταύτιση από την Ιδιοσυγκρασιακή Επίδραση Πιθανές παρανοήσεις ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΚΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ Συχνές και Σπάνιες Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες Περιστασιακές Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες Η ιστορική πορεία για την ταυτοποίηση των Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων Είδη Ομοιοπαθητικών Φαρμακολογιών Πότε μια Ιδιοσυγκρασιακή Εικόνα είναι ικανοποιητικά ταυτοποιημένη; Η Ιδιοσυγκρασιακή Συνταγογράφηση θεραπεύει

18 20 Άθως Όθωνος και τις Χρόνιες Προδιαθέσεις του ατόμου Όταν ως γιατροί «το παίζουμε θεοί» γινόμαστε επικίνδυνοι Τι σημαίνει ταυτοποίηση μιας Ιδιοσυγκρασιακής Εικόνας; Η μεγάλη διαφορά του ακαδημαϊκού γιατρού από τον κλινικό γιατρό Η ορθή συνταγογράφηση προϋποθέτει «θεραπεία του θεραπευτή» Να μη γίνετε άβουλοι ιστοριολήπτες ή υπόδουλοι σε προγράμματα κομπιούτερ Η ιδιαίτερη «οσμή» της κάθε Ιδιοσυγκρασιακής Εικόνας Τα βήματα για τη μελέτη και ταυτοποίηση μιας Ιδιοσυγκρασιακής Εικόνας Ιδιοσυγκρασιακές «Οικογένειες» ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΑΤΟΜΟΥ Έχουμε μια σταθερή Ιδιοσυγκρασιακή Επίδραση; Αλλάζει; Και πώς; Τι σχέση έχουν οι Ιδιοσυγκρασίες με τη Δομή του Ανθρώπου; Κόσμος της Μοναδικότητας και Κόσμος της Δυαδικότητας Ποιότητες ανθρώπων σύμφωνα με το ψυχικό τους επίπεδο Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις: ένας ανελεύθερος και αναγκαστικός τρόπος λειτουργίας Άλλο ο βαθύτερος μας εαυτός και άλλο η εκάστοτε Ιδιοσυγκρασία που μας επηρεάζει Σχέση Ιδιοσυγκρασιών με Πεπρωμένο και Κάρμα Μπορούμε να αλλάξουμε την ιδιοσυγκρασιακή

19 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 21 μας κληρονομιά; Οι Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις δεν είναι παρά τα άβολα «ρούχα» που φοράμε! Πόσο ελεύθεροι είμαστε; Γνώση των Ιδιοσυγκρασιακών μας Επιδράσεων και «γνώθι σ αυτόν» Όλα τα ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά είναι ανισορροπίες Ο ομοιοπαθητικός γιατρός δεν πρέπει να είναι ιδιοσυγκρασιακός ρατσιστής Κάθε Ιδιοσυγκρασιακή Επίδραση είναι εξ ορισμού «κακή» γιατί είναι ανισορροπία Ο Άνθρωπος έχει, έστω και περιορισμένη ελευθερία επιλογής Φώτιση ίσον υπέρβαση των Ιδιοσυγκρασιακών Επιδράσεων Εξισορρόπηση των ιδιοσυγκρασιακών ακροτήτων με το ομοιοπαθητικό φάρμακο Οι Ιδιοσυγκρασίες ζουν «μέσα» μας και «ανάμεσα» μας! «Αντρικές» και «γυναικείες» Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις στη Συφιλιτική Εποχή που ζούμε Σχέση Ιδιοσυγκρασιών με την Τριαδική Δομή του Ανθρώπου Είμαστε κατά κύριο λόγο Ατομικές Ψυχές Η σημασία της από-ταύτισης μας από τις Ιδιοσυγκρασίες Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις και Διανοητική Ψυχή Σχέση Ιδιοσυγκρασιακών Επιδράσεων με τη δομή και λειτουργία του ανθρώπινου όντος ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ...193

20 22 Άθως Όθωνος

21 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 23 ΠΡΟΛΟΓΟΣ Τι είναι οι Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες ή Ανθρώπινοι Τύποι; Σε τι διαφέρει η Ιδιοσυγκρασιακή Τυπολογία από άλλες προσπάθειες τυπολογίας του Ανθρώπου; Έχει αντικειμενική επιστημονική βάση η Ιδιοσυγκρασιακή Τυπολογία; Πως ανακαλύφθηκαν και ταυτοποιήθηκαν οι Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες; Τι είναι, τελικά, οι Ιδιοσυγκρασίες και ποια η σχέση τους με το Σώμα και την Ψυχή ενός Ανθρώπου; Ποια η σχέση των Ιδιοσυγκρασιών με την Πλάνη και την Ασθένεια; Ποια η σχέση των Ιδιοσυγκρασιών με το Πεπρωμένο και το Κάρμα; Επηρεαζόμαστε από μια συγκεκριμένη Ιδιοσυγκρασία σε όλη μας τη ζωή; Τι κάνει η ομοιοπαθητική θεραπεία στις Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις; Μπορεί ένα άτομο να υπερβεί τις Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις; Πόσες Ιδιοσυγκρασίες υπάρχουν; Που μπορώ να βρω την περιγραφή των διαφόρων Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων;

22 24 Άθως Όθωνος Τι σημαίνει Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική; Πως επηρεάζουν οι Ιδιοσυγκρασίες τις συντροφικές και οικογενειακές σχέσεις ενός ατόμου και την όλη του ζωή; Αυτά και πολλά άλλα κρίσιμα ερωτήματα θέτει αυτό το βιβλίο και προσπαθεί να δώσει απαντήσεις. Ο αναγνώστης, διαβάζοντας το, εισάγεται σε ένα νέο τρόπο θεώρησης του Ανθρώπου αλλά και της σχέσης του Ανθρώπου με το Σύμπαν. Η γνώση των Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων δεν είναι «ιατρικό» ή «ομοιοπαθητικό» θέμα. Έχει να κάνει με το «γνώθι σ αυτόν» και με το «γνώθι των άλλων» γύρω μας. Γιατί οι Ιδιοσυγκρασίες ζουν-δρουν, κυριολεκτικά, «μέσα» μας και «ανάμεσα» μας! Είτε το ξέρουμε είτε δεν το ξέρουμε! Είτε το πιστεύουμε είτε δεν το πιστεύουμε! Είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε! Σημείωση: Το βιβλίο αυτό, εκτός από το πρώτο κεφάλαιο, περιλαμβάνει διαλέξεις του συγγραφέα είτε προς το κοινό είτε προς γιατρούς εκπαιδευόμενους στην Ομοιοπαθητική Ιατρική. Σκόπιμα διατηρήθηκε η ζωντανή γλώσσα της διάλεξης και του διαλόγου. Είναι άποψη του συγγραφέα αλλά και της Ολιστικής Φιλοσοφίας ότι ένα θέμα όχι μόνο πρέπει να το βλέπει κανείς ολιστικά αλλά καλό είναι να χρησιμοποιεί και όλους τους τύπους της γλώσσας, πχ, επιστημονική, καθημερινή, κλπ. ώστε να μπορέσει να μεταδώσει, κατά τον καλύτερο τρόπο, τις εμπειρίες του.

23 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 25 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΕΣ 1.1 Είδος 1.2 Ατομικότητα 1.3 Τυπολογία 1.4 Αποδείξεις Φαρμακευτικών Ουσιών στον Άνθρωπο 1.5 Ομοιότητα των Πειραματικών Εικόνων των Αποδείξεων με τις Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες 1.6 Οι Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις είναι περιοριστικές φόρμουλες λειτουργίας του ατόμου 1.7 Οι Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις προκαλούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο σκέψης και συμπεριφοράς 1.8 Οι Ιδιοσυγκρασίες ως κύριες αιτίες της Ανθρώπινης Πλάνης 1.9 Οι Ιδιοσυγκρασίες προκαλώντας πλάνες οδηγούν σε ασθένειες 1.10 Η Αιτιολογική Αλυσίδα των Ασθενειών 1.11 Ενότητα Ύλης και Ενέργειας 1.12 Το Ενεργειακό Σώμα του Ανθρώπου 1.13 Η Ενεργειακή Φύση των Ιδιοσυγκρασιών

24 26 Άθως Όθωνος 1.1 Είδος Οι περισσότεροι από μας έχουμε επισκεφθεί, έστω και μία φορά, ένα ζωολογικό κήπο. Θεωρούμε αυτονόητο, το γεγονός ότι κάθε είδος ζώου έχει το δικό του κλουβί και διαφέρει κατά πολύ από άλλα είδη ζώων. Ακόμη και τα μικρά παιδιά που συνήθως συνοδεύουμε σε τέτοιες επισκέψεις είναι σαφώς σε θέση, έστω και με τη λογική της ηλικίας τους να ξεχωρίσουν τα διαφορετικά είδη. Αναγνωρίζουν ότι αυτό το είδος ζώου είναι ένας ελέφαντας, το άλλο είναι μία καμηλοπάρδαλη και το διπλανό ένα παγώνι. Ακόμη και στην περίπτωση που το ίδιο μικρό παιδί θα βρεθεί μπροστά σε εκείνα τα τεράστια κλουβιά με τα δεκάδες διαφορετικά υποείδη παπαγάλων αναγνωρίζει με μεγάλη σιγουριά ότι όλα αυτά τα πουλιά που μπορεί να διαφέρουν στο μέγεθος, στο σχήμα, στο χρώμα και στη συμπεριφορά, ανήκουν όλα στο ίδιο είδος ζώου. Είναι όλα παπαγάλοι. Υπάρχουν λοιπόν στο πρώτο παράδειγμα των διαφορετικών ζώων κάποιες «ειδο-ποιές» διαφορές που μας κάνουν να κατατάσσουμε τα ζώα σε διαφορετικά είδη. Υπάρχουν, επίσης, κάποια συγκεκριμένα «ειδοποιά» χαρακτηριστικά, όπως στο δεύτερο παράδειγμα που μας κάνουν να κατατάσσουμε διάφορα υποείδη ζώων στο ίδιο είδος. Το ίδιο, άλλωστε, συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Είναι αυτονόητο για όλους μας ότι ένας λευκός, ένας νέγρος, ένας ερυθρόδερμος και ένας Ασιάτης ανήκουν όλοι στο ίδιο είδος. Στο ανθρώπινο είδος.

25 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 27 Υπάρχουν, επομένως, κάποια κοινά χαρακτηριστικά που μας κάνουν να κατατάσσουμε ανθρώπους με μεγάλες διαφορές στο χρώμα της επιδερμίδας, στη σωματική διάπλαση, στα χαρακτηριστικά του προσώπου ακόμη και διαφορές στην ομιλία και στη νοοτροπία, στα ήθη και στα έθιμα, στο ίδιο ανθρώπινο είδος. 1.2 Ατομικότητα Ακολουθήσαμε, προηγουμένως, τον επαγωγικό τρόπο σκέψης. Παραμερίσαμε τις επιμέρους διαφορές σε άτομα του ιδίου είδους και δώσαμε έμφαση στα κοινά ειδοποιά τους χαρακτηριστικά για να τα ομαδοποιήσουμε σε είδη. Αν ακολουθήσουμε τώρα τον αναλυτικό τρόπο σκέψης και δώσουμε έμφαση στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει το κάθε άτομο-μέλος ενός συγκεκριμένου είδους, τότε θα διαπιστώσουμε ότι κάθε άτομο αποτελεί μια ξεχωριστή και σαφώς διακριτή οντότητα. Αποτελεί μια Ατομικότητα. Και όσον αφορά τη σωματική του κατασκευή αλλά και όσον αφορά τα ψυχικά του χαρακτηριστικά. Αυτά τα ιδιαίτερα σωματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά είναι που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε με πολύ μεγάλη σιγουριά τον κ. Ταδόπουλο ακόμη κι αν χρειαζόταν να τον αναγνωρίσουμε ανάμεσα σε όλο τον πληθυσμό της Γης που σήμερα φθάνει μερικά δισεκατομμύρια. Ένα τυπικό παράδειγμα της Ατομικότητας του κάθε ατόμου όσον αφορά ένα συγκεκριμένο σωματικό χαρακτηριστικό είναι και, τα σε όλους μας γνωστά, δαχτυλικά αποτυπώματα. Υπάρχουν, λοιπόν, ορισμένα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που είναι «σήμα κατατεθέν»,

26 28 Άθως Όθωνος θα λέγαμε, για τον καθένα μας. Σ αυτά τα χαρακτηριστικά, άλλωστε, στηρίζεται και η τέχνη της Γελοιογραφίας. Αρκούν δυο-τρεις αδρές γραμμές σε ένα πρόσωπο για να καταλάβουν όλοι οι Έλληνες ότι αυτό το πρόσωπο που σατιρίζει ο γελοιογράφος και που δεν έχει τίποτα άλλο ιδιαίτερο, παρά μόνο δύο μεγάλα φρύδια, ότι είναι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και κανένας άλλος. Ή ότι αυτή η χαρακτηριστική φιγούρα στα παιδικά κινούμενα σχέδια ανήκει σίγουρα στο Ντόναλντ Ντακ. Το σύνολο των ιδιαίτερων σωματικών και ψυχικών χαρακτηριστικών ενός ατόμου ας το ονομάσουμε Ατομικότητα. Κάθε άτομο, λοιπόν, έχει τη δική του ατομικότητα, δηλαδή, τα χαρακτηριστικά εκείνα που το κάνουν να ξεχωρίζει σαφώς από οποιοδήποτε άλλο άτομο του ιδίου είδους. Με βάση, βέβαια, τον προηγούμενο ορισμό, όσα δισεκατομμύρια άνθρωποι υπάρχουν στη Γη άλλα τόσα δισεκατομμύρια ατομικότητες υπάρχουν. 1.3 Τυπολογία Οι ανάγκες, όμως, της καθημερινής ζωής καθώς και οι ανάγκες της επιστημονικής και ανθρωπολογικής έρευνας, μας οδήγησαν στο να ομαδοποιήσουμε άτομα με κοινά σωματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά. Από καταβολής της ανθρώπινης ιστορίας έγιναν πολλές προσπάθειες κατάταξης των ατόμων σε συγκεκριμένους «τύπους» βάσει ορισμένων κοινών χαρακτηριστικών. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αναπτυχθεί η Επιστήμη της Τυπολογίας των Ανθρώπων. Ο Ιπποκράτης χώρισε τους ανθρώπους σε τέσσερεις κατηγορίες ανάλογα με την ανάμιξη των «χυμών» του σώματος και

27 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 29 την επικράτηση κάποιου από τους τέσσερεις βασικούς χυμούς του. Χώρισε τους ανθρώπους σε Μελαγχολικούς, Φλεγματικούς, Αιματώδεις και Χολερικούς. Ο Σαμουήλ Χάνεμαν, ιδρυτής της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, προς το τέλος της ιατρικής του ερευνητικής προσπάθειας, χώρισε τους ανθρώπους σε Ψωρικούς, Συκωτικούς και Συφιλιτικούς. Το κριτήριο του ήταν η επικρατούσα «μιασματική καταβολή» του ατόμου. Για την Τυπολογία, όμως, του Ιπποκράτη και του Χάνεμαν, θα αναφερθούμε αναλυτικά στο επόμενο κεφάλαιο. Ο Παβλόφ κατέταξε τους ανθρώπους σε κατηγορίες, ανάλογα με τη δύναμη, την ισορροπία και την κινητικότητα των νευρικών λειτουργιών. Οι κατηγορίες του Παβλόφ ήταν ο δυνατός ασυγκράτητος τύπος, ο δυνατός ισορροπημένος ταχυκίνητος, ο δυνατός ισορροπημένος βραδυκίνητος και ο αδύνατος τύπος. Διάφοροι σύγχρονοι ψυχολόγοι προσπάθησαν, κατά καιρούς, να κατατάξουν τους ανθρώπους σε τύπους με κύριο κριτήριο τη συμπεριφορά τους. Άλλοι χρησιμοποίησαν σαν κριτήριο τα συναισθήματα ή τον τρόπο σκέψης τους. Οι προσπάθειες Τυπολογίας που αναφέρθηκαν προηγουμένως, πλην του Χάνεμαν, υστερούν στα εξής: 1. Δεν εξετάζουν τον Άνθρωπο σαν ψυχοσωματικό σύνολο 2. Δεν εξετάζουν τον Άνθρωπο ιεραρχικά, δηλαδή από το ανώτερο προς το κατώτερο 3. Στηρίζονται σε υποκειμενικές παρατηρήσεις και όχι σε πειραματική απόδειξη 4. Τα κριτήρια ταξινόμησης δεν τα δίνει η ίδια η Φύση αλλά τα καθορίζει αυθαίρετα ο ερευνητής

28 30 Άθως Όθωνος 1.4 Αποδείξεις Φαρμακευτικών Ουσιών στον Άνθρωπο Ο Χάνεμαν υπήρξε ιδρυτής της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής και εξέχων ακαδημαϊκός γιατρός της εποχής του. Μπόρεσε, λόγω των ιδιαίτερων γνώσεων του στη Χημεία και στη Φαρμακολογία, να υιοθετήσει πριν από 200 περίπου χρόνια, έναν τρόπο πειραματισμού ο οποίος κατέληξε τελικά να μας δώσει τη γνώση των Ιδιοσυγκρασιακών Εικόνων. Η αρχική, βέβαια, πρόθεση του Χάνεμαν δεν ήταν αυτή. Προσπαθούσε να καταγράψει τη δράση διαφόρων φαρμακευτικών ουσιών στον υγιή ανθρώπινο οργανισμό. Ο σκοπός του ήταν να διαπιστώσει τις φαρμακολογικές τους ιδιότητες για να μπορέσει να τις χρησιμοποιήσει στη θεραπεία ασθενών. Η διαδικασία του πειραματισμού αυτού ονομάστηκε «Απόδειξη φαρμακολογικών ιδιοτήτων μιας ουσίας στον Υγιή Ανθρώπινο Οργανισμό» ή απλά «Απόδειξη» (Proving). Επρόκειτο, ουσιαστικά, για την ανακάλυψη και καθιέρωση της σύγχρονης επιστημονικής διαδικασίας του «Διπλού Τυφλού Πειράματος» (Double Blind Trial). Ποια ήταν η διαδικασία της Απόδειξης; Οι προς μελέτη ουσίες δινόντουσαν σε υγιείς ανθρώπους σε συνεχώς αυξανόμενη δοσολογία μέχρι να εμφανίσουν τα πρώτα συμπτώματα ελαφριάς δηλητηρίασης. Δηλαδή, μέχρι του σημείου που η ουσία αυτή υπερνικούσε την άμυνα του οργανισμού και προκαλούσε συμπτώματα. Αυτά τα σωματικά και ψυχικά συμπτώματα καταγράφονταν και στο σύνολο τους αποτελούσαν τις φαρμακολογικές δράσεις της συγκεκριμένης ουσίας στον ανθρώπινο οργανισμό.

29 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 31 Οι ουσίες που χρησιμοποιήθηκαν τότε και που χρησιμοποιούνται και μέχρι σήμερα στις «Αποδείξεις», προέρχονται από το Ορυκτό, το Φυτικό και το Ζωικό Βασίλειο. Από το Ορυκτό Βασίλειο χρησιμοποιούνται ορυκτά μέταλλα ή κρυσταλλικά άλατα. Από το Φυτικό Βασίλειο χρησιμοποιούνται τα άνθη ή οι καρποί ή τα φύλλα ή ο φλοιός φυτών ή δένδρων. Από το Ζωικό Βασίλειο χρησιμοποιούνται κυρίως εκκρίσεις αδένων ορισμένων ζώων, όπως, πχ, το δηλητήριο από το κεντρί της μέλισσας. Ας δούμε, όμως, την υλική βάση μερικών από τις συνηθέστερες Εικόνες Αποδείξεων. 1. Λάχεσις: Χρησιμοποιήθηκε, υπεραραιωμένο, βέβαια, το δηλητήριο του φιδιού Λάχεσις Τριγωνοκέφαλη. 2. Πουλσατίλλα: Χρησιμοποιήθηκε ολόκληρο το φυτό της ανεμώνης Πουλσατίλλα Πρατένσις. 3. Καλκάρεα Καρμπόνικα: Πρόκειται για το Ανθρακικό Ασβέστιο που πάρθηκε από το κέλυφος στρειδιού. 4. Μεντορίνουμ: Χρησιμοποιήθηκε παρασκεύασμα από εκκρίσεις ασθενούς με γονοκοκκική ουρηθρίτιδα. 5. Φώσφορος: Πρόκειται για το γνωστό στοιχείο Φώσφορος. 6. Σούλφουρ: Πρόκειται για το στοιχείο θείο. Το γνωστό σε όλους μας θειάφι. 7. Λαϊκοπόντιουμ: Χρησιμοποιήθηκε το φυτό Λαϊκοπόντιουμ Κλαβάτουμ. 8. Πλατίνα: Είναι το πολύτιμο μέταλλο Λευκόχρυσος. 9. Βαλεριάνα: Χρησιμοποιήθηκε το φυτό Βαλεριάνα. 10. Νουξ Βόμικα: Χρησιμοποιήθηκε ο καρπός του φυτού στρύχνος Νουξ Βόμικα (κάρυον το εμετικό). 11. Νάτρουμ Μουριάτικουμ: Το ορυκτό Χλωριούχο Νάτριο, δηλαδή, το γνωστό σε όλους μας κοινό μαγειρικό αλάτι.

30 32 Άθως Όθωνος 12. Αρτζέντουμ Νίτρικουμ: Χρησιμοποιήθηκαν οι κρύσταλλοι Νιτρικού Αργύρου. 13. Υοσκύαμος: Χρησιμοποιήθηκε το φυτό Υοσκύαμος Νίγκερ. Το συμπέρασμα του πειραματισμού των Αποδείξεων ήταν το εξής: Συγκεκριμένες φυτικές ή ορυκτές ουσίες που αφθονούν, συνήθως, στη Φύση, μπορούν αν ληφθούν υπό ειδικές συνθήκες να επηρεάσουν όλους τους υγιείς «πειραματανθρώπους» προκαλώντας μια συγκεκριμένη παθολογική εικόνα, δηλαδή, ένα συγκεκριμένο σύνολο συμπτωμάτων. Η παθολογική αυτή εικόνα έχει τα εξής χαρακτηριστικά: α. Είναι κοινή σε γενικές γραμμές για όλους (έχουν πάνω-κάτω τα ίδια συμπτώματα) β. Αφορά και το σωματικό και το ψυχικό επίπεδο 1.5 Ομοιότητα των Πειραματικών Εικόνων των Αποδείξεων με τις Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες Ο Χάνεμαν διαπίστωσε ότι ορισμένες παθολογικές εικόνες που προκύπταν από τις Αποδείξεις ήταν «όμοιες» με παθολογικές εικόνες συγκεκριμένων νόσων. Σκέφτηκε, λοιπόν, βάσει του Νόμου των Ομοίων του Ιπποκράτη, να δώσει την «όμοια» ουσία, κατάλληλα παρασκευασμένη σαν όμοιο ή ομοιοπαθητικό φάρμακο για τη θεραπεία των «όμοιων» νόσων. Παρατήρησε, τότε, ότι οι υπό θεραπεία ασθενείς, ανεξάρτητα από ποια πάθηση κι αν έπασχαν, εμφάνιζαν: α. Βελτίωση, μέχρι και εξαφάνιση, όλων των σωματικών συμπτωμάτων της νόσου. β. Βελτίωση, μέχρι και εξαφάνιση, όλων των ψυχικών συμπτω-

31 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 33 μάτων της νόσου. γ. Γενική τόνωση (ύπνος, σωματικές δυνάμεις, διανοητική απόδοση, όρεξη, κλπ.) δ. Σταδιακή μείωση των Χρόνιων Προδιαθέσεων του ατόμου. ε. Φυσιολογικοποίηση όλων των «ακραίων» τάσεων του ατόμου τόσο στις σωματικές λειτουργίες (πέψη, αναπνοή, σεξουαλική λειτουργία, κλπ.) όσο και στις ψυχικές λειτουργίες (τρόπος σκέψης, συναισθήματα, συμπεριφορά). Ο Χάνεμαν, επομένως, διαπίστωσε ότι το άτομο όχι μόνο γινόταν πιο φυσιολογικό όσον αφορά την τωρινή κατάσταση της νόσου αλλά το ίδιο συνέβαινε και στην προ της ασθένειας, «υγιή» γενική κατάσταση του. Πχ, ένα δυσπεπτικό και αγχώδες άτομο εμφάνιζε κάποια στιγμή πνευμονία. Με τη συγκεκριμένη ομοιοπαθητική θεραπεία όχι μόνο θεραπευόταν από την πνευμονία αλλά υποχωρούσαν σε σημαντικό βαθμό και η δυσπεψία του και το άγχος του. Άρα, το φάρμακο αυτό δεν αντιστοιχούσε, δεν ήταν «όμοιο» μόνο με τον τρόπο λειτουργίας (Ιδιοσυγκρασιακή Επίδραση/ Εικόνα) του συγκεκριμένου ατόμου σε συνθήκες Ασθένειας αλλά και με τον τρόπο λειτουργίας του (Ιδιοσυγκρασιακή Επίδραση/Εικόνα) σε κατάσταση «Κλινικής Υγείας». Επομένως, το ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν θεράπευε μόνο την Οξεία Ασθένεια αλλά και την Κατάσταση Κλινικής Υγείας (Χρόνια Ασθένεια κατά την Ομοιοπαθητική) του ασθενούς. Ο Χάνεμαν με τους συνεργάτες του μπόρεσαν να καταγράψουν και να ταυτοποιήσουν τις διάφορες Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις, τους διάφορους Ανθρώπινους Τύπους, παίρνοντας πληροφορίες από τις εξής πηγές:

32 34 Άθως Όθωνος 1. Από την καταγραφή των συμπτωμάτων των «πειραματανθρώπων» στη διάρκεια των «Αποδείξεων» (Εικόνα Απόδειξης - Τεχνητή Ασθένεια). 2. Από την καταγραφή των συμπτωμάτων ασθενών στη διάρκεια μιας Ασθένειας (Ιδιοσυγκρασιακή Εικόνα - Φυσική Ασθένεια). 3. Από την καταγραφή των συμπτωμάτων ασθενών που έγιναν φυσιολογικά κατά τη διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας. 4. Από τη συστηματική μελέτη ατόμων που επηρεάζονται από την ίδια Ιδιοσυγκρασία. Περαιτέρω έρευνες και κλινική εμπειρία 250 χρόνων Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, έριξαν αρκετό φως στο φαινόμενο των Ιδιοσυγκρασιακών Επιδράσεων. Ο αρχικός ορισμός ήταν ότι οι Ιδιοσυγκρασίες είναι ο κοινός τρόπος σωματικής και ψυχικής λειτουργίας, ανθρώπων που έχουν τον ίδιο τύπο. Αυτός ο κοινός τρόπος λειτουργίας κάνει τον κάθε άνθρωπο του ιδίου τύπου να διαφέρει από όλους τους άλλους ανθρώπους διαφορετικών τύπων. 1.6 Οι Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις είναι περιοριστικές φόρμουλες λειτουργίας του ατόμου Η συστηματική όμως μελέτη της Ανθρώπινης Τυπολογίας έδειξε, σταδιακά, ότι οι Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες/Επιδράσεις είναι, ουσιαστικά, περιοριστικές φόρμουλες λειτουργίας των ατόμων. Είναι «ενδύματα» που του περιορίζουν τις απεριόριστες ελεύθερες επιλογές και τον υποχρεώνουν να δρα, σχεδόν αυτόματα, με συγκεκριμένους, στενά καθορισμένους, τρόπους. Ας δούμε μερικές αναλογίες για να γίνει η έννοια

33 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 35 των Ιδιοσυγκρασιών, κατανοητή. Σκεφτείτε έξι ανθρώπους με διαφορετικές ενδυμασίες. Ο πρώτος είναι ντυμένος πολύ ελαφριά, ο δεύτερος πολύ βαριά, ο τρίτος φοράει πολύ σφιχτά ρούχα, ο τέταρτος πολύ χαλαρά, ο πέμπτος αδιάβροχα ρούχα και ο έκτος φοράει αντιανεμικά ρούχα. Οι άνθρωποι αυτοί στη διάρκεια της μέρας αντιμετωπίζουν διάφορες αλλαγές των καιρικών συνθηκών. Ας υποθέσουμε, όμως, ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν ενδυμασία. Και ότι δεν έχουν τη δυνατότητα αυτή γιατί δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα ρούχα τους είναι απλώς μια ενδυμασία από την οποία, ανά πάσα στιγμή, θα μπορούσαν να απαλλαγούν. Ας υποθέσουμε, επίσης, ότι ταυτίζουν την ενδυμασία τους με τον εαυτό τους. Εκφράζονται για τα ενδύματα τους λέγοντας: «έτσι είμαι εγώ», «αυτός είναι ο εαυτός μου», «πάντα έτσι ήμουνα», «έτσι εγώ γεννήθηκα». Σε συνθήκες καύσωνα, ο άνθρωπος που είναι ντυμένος πολύ βαριά, δυσανασχετεί έντονα και ταλαιπωρείται ενώ αυτός που είναι ντυμένος ελαφρά, βρίσκεται στο στοιχείο του. Όταν βρέχει, οι περισσότεροι βρίσκονται σε δύσκολη θέση, εκτός βέβαια από αυτόν που φοράει τα αδιάβροχα ρούχα. Όταν φυσάει, αυτός που φοράει αντιανεμικά ρούχα, βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση, κοκ. Επιπλέον, στις μεταξύ τους σχέσεις, οι άνθρωποι αυτοί θα έχουν συμπάθειες και αντιπάθειες ανάλογα με την ενδυματική ομοιότητα τους με τους άλλους, θα σχετίζονται, θα ερωτεύονται, θα καυγαδίζουν και θα συνεργάζονται, επηρεαζόμενοι από τα ρούχα που φοράνε. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι το πρόβλημα των ανθρώπων αυτών είναι η ακαμψία τους. Δηλαδή, η μειωμένη τους δυνατότητα προσαρμο-

34 36 Άθως Όθωνος γής στις συνθήκες που αλλάζουν συνεχώς. Γιατί στη ζωή «τα πάντα ρει». Το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα, είναι ότι έχουν πεισθεί ακράδαντα ότι «έτσι είναι φτιαγμένοι», ότι «αυτός είναι ο εαυτός τους», ότι «έτσι γεννήθηκαν». Και γι αυτό το λόγο έχουν χάσει κάθε δυνατότητα αλλαγής. Γιατί κανένας δεν πάει κόντρα στον εαυτό του ή, τουλάχιστον, σ αυτό που νομίζει ότι είναι ο εαυτός του. Αντίθετα, ένας άνθρωπος υπεράνω Ιδιοσυγκρασιακών Επιδράσεων, δεν έχει προσκολλήσεις. Θα φορέσει την κάθε στιγμή τα πιο κατάλληλα «ρούχα» για να ανταπεξέλθει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις οποιεσδήποτε συνθήκες. Δεν έχει προκαθορισμένο τρόπο αντίδρασης. Δεν έχει «κλισέ». Ερμηνεύει την πραγματικότητα αντικειμενικά και χωρίς προκαταλήψεις γι αυτό και αντιδρά αυθόρμητα και χωρίς κωλύματα. Κι αυτό τον κάνει να αντιδρά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Με αποτέλεσμα να είναι ευτυχισμένος και υγιής. 1.7 Οι Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις προκαλούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο σκέψης και συμπεριφοράς Οι Ιδιοσυγκρασίες, επομένως, είναι περιοριστικές δυνάμεις, που επηρεάζουν ένα άτομο ώστε να λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό, με ένα συγκεκριμένο μη συνειδητό τρόπο, όσον αφορά τον τρόπο σκέψης, τα συναισθήματα, τη συμπεριφορά και τις σωματικές λειτουργίες. Γι αυτό και αν γνωρίζουμε την κυρίαρχη Ιδιοσυγκρασιακή Επίδραση/Εικόνα ενός ατόμου, τότε ξέρουμε, σε γενικές γραμμές, τον τρόπο που θα τείνει να λειτουργήσει σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Λέμε, πχ, πολύ συχνά, μεταξύ μας, ότι: «Αν ήταν εδώ ο πατέρας μου θα αντιδρούσε

35 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 37 σίγουρα με τον τάδε τρόπο στη συγκεκριμένη κατάσταση» ή «Αν συνέβαινε αυτό στο Γιώργο θα είχε αυτοκτονήσει» ή «Πάω στοίχημα ότι ο προϊστάμενος μας θα δράσει με αυτό τον τρόπο αν του πούμε αυτό που συνέβη». Πολλές φορές, μπορεί να προβλέψουμε ακόμη και τα συγκεκριμένα λόγια ή τις χειρονομίες που θα κάνει ένας συγκεκριμένος γνωστός μας αντιμετωπίζοντας μια συγκεκριμένη κατάσταση. Οι κωμικοί όταν σατιρίζουν τους πολιτικούς ή τα επώνυμα πρόσωπα, απλά υποδύονται τη συνήθη συμπεριφορά τους και αντιγράφουν τον τρόπο σκέψης και δράσης τους. Υποδύονται, ουσιαστικά, την Ιδιοσυγκρασιακή Εικόνα των πολιτικών προσώπων που σατιρίζουν. Οι ηθοποιοί του θεάτρου, όταν υποδύονται ένα κλασσικό ρόλο επί σκηνής, προσπαθούν «να μπουν στο πετσί του ρόλου» τους. Δηλαδή, προσπαθούν να υιοθετήσουν την Ιδιοσυγκρασιακή Εικόνα του ανθρώπου τον οποίο υποδύονται επί σκηνής. Πολύ συχνά, μπορούμε να αναγνωρίσουμε το δημιουργό ενός μουσικού έργου ή ενός πίνακα ζωγραφικής ή ενός γλυπτού ή το συγγραφέα ενός βιβλίου, μόνο και μόνο, γιατί στο έργο τους βλέπουμε να αποτυπώνεται η Ιδιοσυγκρασιακή τους Εικόνα. Όσον αφορά τη Ζωγραφική, αποκαλούμε αυτή τη λειτουργία με τον όρο τεχνοτροπία ενώ στις άλλες περιπτώσεις μιλάμε για το στυλ. Σ όλες τις πιο πάνω περιπτώσεις, αυτό που μας κάνει να μπορούμε να προβλέψουμε σε αρκετό βαθμό τον τρόπο σκέψης και δράσης ενός ανθρώπου, είναι το γεγονός ότι η σκέψη και η δράση του ακολουθεί ένα συγκεκριμένο, σχεδόν, προκαθο-

36 38 Άθως Όθωνος ρισμένο μοτίβο. Αυτά τα μοτίβα μπόρεσε να ταυτοποιήσει με επιστημονικό και αντικειμενικό τρόπο η Ομοιοπαθητική Ιατρική και περιέγραψε τις Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες. 1.8 Οι Ιδιοσυγκρασίες ως κύριες αιτίες της Ανθρώπινης Πλάνης Αναφέραμε ήδη ότι οι Ιδιοσυγκρασίες είναι περιοριστικές δυνάμεις. Δυνάμεις που επηρεάζουν ένα άτομο ώστε να λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό με ένα συγκεκριμένο, μη συνειδητό τρόπο όσον αφορά τον τρόπο σκέψης, τα συναισθήματα, τη συμπεριφορά και τις σωματικές λειτουργίες. Η ουσία των Ιδιοσυγκρασιακών Επιδράσεων/Εικόνων είναι αυτή η σχεδόν υποχρεωτική, μη συνειδητή συγκεκριμένη συμπεριφορά. Αυτή η συμπεριφορά προέρχεται από τα αντίστοιχα συναισθήματα και αυτά με τη σειρά τους προέρχονται από το συγκεκριμένο τρόπο σκέψης. Θα δούμε, βέβαια, στη συνέχεια, την ενεργειακή-αιθερική φύση του επηρεασμού του τρόπου σκέψης. Αλλά, ας σταθούμε τώρα, στον επηρεασμό της σκέψης. Με την ατομική σκέψη αντιλαμβανόμαστε και ερμηνεύουμε τα ερεθίσματα του εξωτερικού περιβάλλοντος, δηλαδή του Υλικού Κόσμου. Με την ατομική σκέψη, επίσης, αντιλαμβανόμαστε και ερμηνεύουμε τα ερεθίσματα του Ψυχικού Κόσμου και συντονιζόμαστε με τις διάφορες σκεπτομορφές του. Οποιοσδήποτε, λοιπόν, συγκεκριμένος επηρεασμός του τρόπου σκέψης οδηγεί μοιραία σε μια λάθος αντίληψη και ερμηνεία του Υλικού και Ψυχικού Κόσμου γύρω μας. Η Ιδιοσυγκρα-

37 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 39 σιακή Επίδραση, κατ ουσίαν, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συγκεκριμένου τύπου Πλάνη. Μια ψευδαισθητική βίωση της Πραγματικότητας. Μια ψευδαίσθηση! Ένας παραμορφωτικός φακός με τον οποίο βλέπουμε την Πραγματικότητα. Μια κατάσταση «χρόνιας μέθης» ή «χρόνιας νάρκωσης». Μια συγκεκριμένη «Μάγια» (όρος που χρησιμοποιείται για την Πλάνη από την Ανατολική Φιλοσοφία). Από τη στιγμή που η πλάνη αυτή έχει επηρεάσει τη σκέψη θα μεταφερθεί μοιραία και στα συναισθήματα και στη συμπεριφορά του ατόμου. Το άτομο ζει πλέον στο «δικό του» κόσμο. Παρότι η Πραγματικότητα είναι μία και η αυτή, το κάθε άτομο υπό την επήρεια μιας Ιδιοσυγκρασίας τείνει να την ερμηνεύει με το δικό του τρόπο με αποτέλεσμα να κάνει το άτομο να ζει στο συγκεκριμένο κόσμο πλάνης. Ο Ηράκλειτος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Για τους ξυπνητούς ένας και κοινός είναι ο κόσμος. Οι κοιμισμένοι ζουν ο καθένας στο δικό του κόσμο!» 1.9 Οι Ιδιοσυγκρασίες προκαλώντας πλάνες οδηγούν σε ασθένειες Γιατί όμως δίνω τόσο μεγάλη σημασία στον ορισμό της Ιδιοσυγκρασιακής Επίδρασης, ως πλάνης; Ως ψευδαισθητικής βίωσης της υλικής και ψυχικής Πραγματικότητας; Δεν πρόκειται για θεωρητικό, «φιλοσοφικό» ενδιαφέρον αλλά για καθαρά πρακτικό ενδιαφέρον. Αυτή η πλάνη οδηγεί νομοτελειακά σε ψυχική και σωματική Ασθένεια. Πώς γίνεται αυτό; Με τον εξής τρόπο: Όταν ένα άτομο με τη Διανοητική του Ψυχή παρερμηνεύει την Πραγματικότητα αυτό

38 40 Άθως Όθωνος σημαίνει ότι κάνει λάθος σκέψεις, αφύσικες σκέψεις. Οι λανθασμένες αυτές σκέψεις προκαλούν, συχνά, αρνητικά συναισθήματα και τέλος αρνητική συμπεριφορά. Αυτή η αρνητική συμπεριφορά είναι δράση που αντιβαίνει το Συμπαντικό Νόμο της Δράσης και της Αντίδρασης και έχει σαν αποτέλεσμα αρνητικές αντιδράσεις και ανισορροπία. Τόσο στο εσωτερικό μας περιβάλλον (Σώμα και Διανοητική Ψυχή) όσο και στο εξωτερικό μας περιβάλλον. Μια χρόνια όμως ανισορροπία προκαλεί ψυχικές και σωματικές ασθένειες. Γνωρίζουμε, σήμερα, πολύ καλά, την επίδραση που έχει η Διανοητική Ψυχή, ο Νους, το Μυαλό, στο Σώμα. Η Ψυχοσωματική Ιατρική, αναγνωρισμένος κλάδος της Ακαδημαϊκής Ιατρικής, έχει κάνει εκτεταμένες έρευνες στις οποίες τείνει να αποδειχθεί ότι στις περισσότερες σωματικές ασθένειες, αν όχι σε όλες, προηγείται και υποβόσκει μια ψυχική ανισορροπία του ατόμου. Ασθένειες όπως ημικρανίες, υπέρταση, δυσμηνόρροια, άσθμα, νευροδερματίτιδες, έλκος δωδεκαδάκτυλου, υπερθυρεοειδισμός, γαστρίτιδα, κολίτιδα και πολλές άλλες, θεωρούνται, σήμερα, σε μεγάλο βαθμό ψυχοσωματικές. Ακόμη και για τον καρκίνο υπάρχουν, σήμερα, σοβαρές ενδείξεις χρόνιων ψυχοσωματικών διαδικασιών. Γνωρίζουμε, σήμερα, ότι αρκεί και μία μόνο σκέψη για να προκληθεί σειρά αντιδράσεων στις σωματικές λειτουργίες. Πχ, όταν ένας αγχώδης φοιτητής σκεφτεί τη λέξη «εξετάσεις», τότε διαπιστώνουμε, αν τον μετράμε εκείνη τη στιγμή με διαγνωστικά μηχανήματα, ότι αλλάζει ο ρυθμός των εγκεφαλικών του κυμάτων. Ότι αυξάνουν οι σφυγμοί της καρδιάς του και ο ρυθμός της αναπνοής του. Ότι ανεβαίνει η πίεση του αίματος

39 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 41 του. Ότι το δέρμα του καλύπτεται με κρύο ιδρώτα και το στομάχι του σφίγγεται. Ότι μπορεί να εμφανίσει συχνουρία ή να αυξηθεί η κινητικότητα του εντέρου του. Ότι τα χέρια και τα πόδια του γίνονται κρύα, κλπ. Όλα αυτά δεν είναι παρά μια αύξηση της λειτουργίας του Συμπαθητικού Νευρικού Συστήματος. Αναφέρω, παρενθετικά, ότι το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα αποτελείται από το Συμπαθητικό και το Παρασυμπαθητικό Νευρικό Σύστημα. Όλα τα «σπλάχνα», δηλαδή η καρδιά, οι πνεύμονες, το πεπτικό σύστημα, η περιφερειακή κυκλοφορία, τα σεξουαλικά όργανα, η ουροδόχος κύστη και άλλα, νευρώνονται και από τους δύο κλάδους του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος. Ο ένας κλάδος τείνει να αυξάνει τη λειτουργία των οργάνων ενώ ο άλλος κάνει ακριβώς το αντίθετο. Μια ανισορροπία προς την κατεύθυνση της επικράτησης του Συμπαθητικού Νευρικού Συστήματος προκαλεί όλα τα γνωστά «αγχώδη» και «νευρικά» και «νευροφυτικά» συμπτώματα όπως αυτά που αναφέραμε πιο πάνω και έχει σχέση με την «ένταση». Προκαλεί, δηλαδή, αυτό που συχνά ονομάζουμε σήμερα «κρίση πανικού». Μια εξισορρόπηση προς την κατεύθυνση του Παρασυμπαθητικού Νευρικού Συστήματος προκαλεί όλες τις ευεργετικές αισθήσεις «χαλάρωσης» και φυσιολογικής λειτουργίας των αυτόνομων οργάνων του σώματος. Όταν ένα «αγχωμένο» άτομο δεχθεί τη θετική επίδραση μιας «χαλαρωτικής» σκέψης τότε όλες του οι αυτόνομες λειτουργίες τείνουν να φυσιολογικοποιηθούν. Η καρδιακή και αναπνευστική λειτουργία επανέρχονται στο φυσιολογικό τους ρυθμό. Το σώμα βρίσκει την κανονική του θερμοκρασία και εφίδρωση.

40 42 Άθως Όθωνος Το στομάχι λειτουργεί κανονικά και παύει να γίνεται αντιληπτό με συμπτώματα. Αυτή η φυσιολογικοποίηση της λειτουργίας των οργάνων, πέραν του ότι εξαλείφει τα σωματικά συμπτώματα του άγχους, κάνει το άτομο να βιώνει αισθήσεις χαλάρωσης όπως: ευεξία, ζεστασιά, ηρεμία, θετική διάθεση, φιλική διάθεση, κατανόηση, αγάπη, μακαριότητα, αίσθηση ενότητας με τους άλλους και με το Σύμπαν Η Αιτιολογική Αλυσίδα των Ασθενειών Στα επόμενα κεφάλαια θα δούμε πιο αναλυτικά πώς προκύπτει Ασθένεια από τον λανθασμένο τρόπο σκέψης υπό την επίδραση μιας συγκεκριμένης Ιδιοσυγκρασίας. Από τον αφύσικο τρόπο σκέψης που φέρνει το άτομο σε σύγκρουση με την Πραγματικότητα και τους Συμπαντικούς Νόμους. Είναι όμως αναγκαίο, και στο εισαγωγικό αυτό κεφάλαιο, να δούμε την όλη διαδικασία με ένα παράδειγμα. Μερικά από τα βασικά ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά της Ιδιοσυγκρασίας Νάτρουμ Μουριάτικουμ όσον αφορά τον τρόπο σκέψης είναι τα εξής: Έχει μια υπερβολική αίσθηση «αξιοπρέπειας» γι αυτό και είναι φοβερά εύθικτη αλλά δεν το δείχνει γιατί είναι πολύ εσωστρεφής και δύσκολα «ανοίγεται» στους άλλους. Αλλά όταν δοθεί, τότε δίνεται υπερβολικά. Όπως, πχ, σε μια ερωτική σχέση. Επειδή έχει την τάση να εξιδανικεύει τους ανθρώπους και τις καταστάσεις θέλει να ζήσει το «μεγάλο έρωτα» με τον «ιδανικό άντρα» και να ζήσουν «αυτοί καλά και μεις καλύτερα» «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος». Ας προχωρήσουμε, λοιπόν, να δούμε ένα σενάριο «καθημερινής τρέλας». Ένα άτομο υπό την επήρεια της Ιδιοσυγκρασίας

41 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 43 Μεντορίνουμ, ακολουθώντας τυφλά τις σεξουαλικές του ορμές, θέλει να κατακτήσει μια γυναίκα που βρίσκεται υπό την επήρεια της Ιδιοσυγκρασίας Νάτρουμ Μουριάτικουμ. Η ιδιοσυγκρασιακή του τάση είναι «να περάσει καλά» μαζί της. Να απολαύσει, και όταν βαρεθεί, να φύγει χωρίς να εμπλακεί σε δεσμεύσεις και σε «έρωτες». Βέβαια, για να μπορέσει να την πείσει, υιοθετεί το στυλ που πιθανολογεί ότι της αρέσει. Υποδύεται, δηλαδή, τον «ιδανικό» γι αυτήν, βάσει της Ιδιοσυγκρασίας της Επίδρασης, άντρα και πετυχαίνει να δημιουργηθεί συντροφική σχέση. Αυτή τον «ερωτεύεται» με τον τρόπο που ερωτεύεται ένα άτομο υπό την επήρεια της Ιδιοσυγκρασίας Νάτρουμ Μουριάτικουμ: εξιδανικευμένα και απόλυτα. Βγαίνει από την εσωστρέφεια της και ανοίγεται. Δίνεται. Όταν ο άντρας που βρίσκεται υπό την επήρεια της Ιδιοσυγκρασίας Μεντορίνουμ έχει πάρει ότι ήθελε να πάρει από τη σχέση αυτή και έχει βαρεθεί, τότε «την φτύνει». Χωρίς πολλές δικαιολογίες φεύγει ή κάνει άλλη σχέση. Η γυναίκα Νάτρουμ Μουριάτικουμ παθαίνει σοκ. Πέφτει από τα σύννεφα. Παθαίνει «ερωτική απογοήτευση». Λόγω της επίδρασης της Ιδιοσυγκρασίας Νάτρουμ Μουριάτικουμ η Διανοητική Ψυχή, το Μυαλό της συγκεκριμένης γυναίκας, κάνει, πάνω κάτω, τις εξής πρώτες αρνητικές σκέψεις: «Με πρόδωσε», «με εξευτέλισε», «με εκμεταλλεύτηκε», «μου έθιξε την αξιοπρέπεια», «με έκανε ρεζίλι», «με χρησιμοποίησε», «με κουρέλιασε». Είναι λοιπόν, αναμενόμενο, ότι τα πρώτα συναισθήματα της είναι αρνητικά και μάλιστα του τύπου:

42 44 Άθως Όθωνος «νοιώθω πικραμένη», «προδομένη», «λυπημένη», «απογοητευμένη», «εξευτελισμένη», «βρώμικη», «θυμωμένη», κλπ. Επακολουθούν οι εξής, περίπου, δεύτερες σκέψεις: «Οι άντρες είναι γουρούνια, αναίσθητοι», «φταίω κι εγώ που ξανοίχτηκα», «από δω και πέρα δεν θα επιτρέψω σε κανένα ξανά να με πληγώσει, να με εκμεταλλευτεί». Η αναμενόμενη συμπεριφορά λόγω των σκέψεων και των συναισθημάτων αυτών, είναι η εξής: ακόμα μεγαλύτερη εσωστρέφεια, μοναχική συμπεριφορά, εκτόνωση σε εργασιομανία, κλείσιμο στο σπίτι, άρνηση κάθε προσπάθειας για παρηγοριά. Η συμπεριφορά αυτή (δράση) επιφέρει ανάλογες από το περιβάλλον αντιδράσεις: απομάκρυνση και αρνητικότητα προς τη γυναίκα αυτή ή αντιδράσεις του τύπου «α... την καημένη» που εξοργίζουν ακόμη περισσότερο τη γυναίκα του παραδείγματος. Όπως είδαμε, η Ασθένεια πέρασε από τις σκέψεις στα συναισθήματα και από τα συναισθήματα στη συμπεριφορά. Σχεδόν, ταυτόχρονα, αρχίζει να νοσεί το σώμα. Οι Χρόνιες Σωματικές Προδιαθέσεις της γυναίκας αυτής ερεθίζονται από την ψυχική της καταθλιπτική κατάσταση και προκαλούν συγκεκριμένα συμπτώματα ή νόσους. Πχ, νευρικούς πονοκεφάλους, δυσμηνόρροια, αραιομηνόρροια, αναιμία, κλπ. Με αυτό τον τρόπο ολοκληρώνεται η Αιτιολογική Αλυσίδα της Ασθένειας που είναι η εξής: Ιδιοσυγκρασιακή Επίδραση à Επήρεια στη Διανοητική Ψυχή à Αρνητικές Σκέψεις à Αρνητικά Συναισθήματα à Αρνητική Συ-

43 Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας 45 μπεριφορά à Ερεθισμός των Χρόνιων Ψυχικών και Σωματικών Προδιαθέσεων του ατόμου à Ψυχικές και Σωματικές Νόσοι 1.11 Ενότητα Ύλης και Ενέργειας Για πολλά χρόνια η Φυσική Επιστήμη είχε ασχοληθεί με τη Μηχανική Φυσική και τη Μηχανική Χημεία. Τότε, για τους επιστήμονες, ο Υλικός Κόσμος αποτελείτο από ύλη και δυνάμεις. Σταδιακά, άρχισε η μελέτη των διαφόρων μορφών Ενέργειας ξεκινώντας από κατώτερες μορφές, όπως, πχ, θερμότητα και φτάνοντας σε πιο «αιθέριες» μορφές ενέργειας, όπως Ήχος, Φως, Ηλεκτρομαγνητική Ακτινοβολία, κλπ. Η ανακάλυψη του «Νόμου της Διατήρησης της Ενέργειας» άλλαξε την εικόνα που είχαμε ότι το Σύμπαν είναι γεμάτο με διάφορες σκόρπιες και ανεξάρτητες μεταξύ τους μορφές Ενέργειας. Συνειδητοποιήσαμε, ότι κάθε μορφή ενέργειας μπορούσε να μεταπέσει σε άλλες μορφές και αυτές με τη σειρά τους σε άλλες σε έναν αέναο κύκλο μεταμόρφωσης χωρίς να χάνεται ούτε το ελάχιστο ποσό Ενέργειας. Η Χημεία απέδειξε το ίδιο πράγμα για την Ύλη. Απέδειξε την ενότητα των διαφόρων μορφών Ύλης καθώς και τη δυνατότητα μεταμόρφωσης της ύλης από τη μια μορφή στην άλλη. Η «Ατομική Θεωρία» έδειξε ότι όλα τα υλικά σώματα αποτελούνται από άτομα τα οποία αποτελούνται με τη σειρά τους από τα ίδια υποατομικά σωματίδια. Δηλαδή από πρωτόνια, νετρόνια και ηλεκτρόνια. Παρά την εσωτερική ενότητα, όμως, των δύο Κόσμων της Ύλης και της Ενέργειας, εξακολουθούσε μεταξύ του Κόσμου της Ύλης και του Κόσμου της Ενέργειας να υπάρχει