ΑΡΡΥΘΜΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΓΩΓΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΖΩΡΤΖ ΔΑΔΟΥΣ Β ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Α.Π.Θ. ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Transcript

1 ΑΡΡΥΘΜΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΓΩΓΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΖΩΡΤΖ ΔΑΔΟΥΣ Β ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Α.Π.Θ. ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 5η Διημερίδα ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ 2017

2 ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΚΑΜΙΑ

3 Η περιπατητική ηλεκτροκαρδιογραφική παρακολούθηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την διερεύνηση συμπτωμάτων που ίσως να σχετίζονται με αρρυθμίες. Δεν υπάρχει όμως σαφής ένδειξη ότι αυτή η μέθοδος βελτιώνει την έκβαση ασθενών με ΚΑ Η περιπατητική ηλεκτροκαρδιογραφική παρακολούθηση μπορεί να ανιχνεύει VPB'S σε όλους τους ασθενείς με ΚΑ Συχνά είναι τα επεισόδια ασυμπτωματικής NSVT με αύξηση της συχνότητάς τους, καθώς επιδεινώνεται η ΚΑ και η δυσλειτουργία της ΑΚ υποδεικνύοντας κακή πρόγνωση Επίσης, συχνή είναι η βραδυκαρδία-παύσεις, ειδικά την νύχτα ( συμπαθητικής δραστηριότητας και παρασυμπατητικής) sleep apnoea πυροδότης Παύσεις σχετίζονται με κακή πρόγνωση σε άτομα με CAD και δυσλειτουργία ΑΚ. Σημαντική είναι η συμβολή των βραδαρρυθμιών και πρόκληση ΑΚΘ στην ΚΑ

4 ΚΟΛΠΙΚΗ ΜΑΡΜΑΡΥΓΗ Η πιο συχνή αρρυθμία στην ΚΑ ασχέτως LVEF τον κίνδυνο θρομβοεμβολικών επιπλοκών (ΑΕΕ) Διαταράσσει την καρδιακή λειτουργία και επιδεινώνει τα συμπτώματα ΚΜ προσφάτης ενάρξεως σε ασθενείς με ΚΑ κακή έκβαση Ασθενείς με ΧΚΑκαι μόνιμη ΚΜ έχουν χειρότερη έκβαση από αυτούς σε ΦΚ ( ηλικία + σοβαρή ΚΑ) Συχνότητα εμμένουσα 150bpm προκαλεί LVEF που διορθώνεται με έλεγχο συχνότητας ή ρυθμού (ταχυκαρδιομυοπάθεια)

5 Η ΚΜ πρέπει να διακρίνεται και να αντιμετωπίζεται σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες α) πρωτοδιαγνωσμένο επεισόδιο ΚΜ β) παροξυσμική αυτοανάταξη εντός 7 ημερών γ) εμμένουσα > 7 ημερών δ) εμμένουσα επί μακρού (long-standing) > 12 μήνες ε) Μόνιμη. Αποδοχή στ) μη βαλβιδική (απουσία MS-MVR-Μηχανική-βιοπροσθετική)

6 Η αναγνώριση αναστρέψιμων παραγόντων [υπό ή υπερθυροειδισμός, διαταραχές ηλεκτρολυτών, ΑΥ (μη καλή ρύθμιση) και νόσος ΜΒ], προκλητοί παράγοντες (πρόσφατο χειρουργείο, παρόξυνση ΧΑΠ, άσθμα, οξεία ισχαιμία μυοκαρδίου, οινόπνευμα). Λήψη αποφάσεων αντιμετώπισης. Στρατηγική αντιμετώπισης Εκτίμηση κινδύνου ΑΕΕ ανάγκη αντιπηκτικών Εκτίμηση κοιλιακής ανταπόκρισης ανάγκη ελέγχου συχνότητας Εκτίμηση συμπτωμάτων ΚΑ και ΚΜ

7 Πρόληψη ΚΜ σε ασθενείς με ΚΑ Τχ. με ACEIs, ARBs, BB και MRAs την επίπτωση ΚΜ IVABRADINE? CRT μικρή επίδραση στην επίπτωση ΚΜ Amiodarone επίπτωση, πρόκληση φαρμακευτικής ανάταξης, αριθμό ασθενών διατήρηση ΦΚ ρυθμού ελέγχει τα συμπτώματα σε ασθενείς με παρ. ΚΜ όταν ΒΒ αποτύχουν. Περιορισμός χρήσης (6 μήνες) σε ασθενείς με παρ. ΚΜ ή εμμένουσα ΚΜ για διατήρηση ΦΚ και συχνότητα υποτροπιάζουσας ΚΜ Dronedarone αντένδειξη

8 Διαχείριση Ταχείας Πρόσφατης Ενάρξεως Νέας ΚΜ σε ΚΑ Έναρξη Τχ με ΒΒ (ασθενείς χωρίς distress) για έλεγχο κοιλιακής συχνότητας Digoxin σε ασθενείς με συμφόρηση και ελάχιστα συμπτώματα σε ανάπαυση per os ή IV Ασθενείς με αιμοδυναμική αστάθεια, τότε Digoxin ή Amiodarone IV Bolus (καλή φλεβική γραμμή) Amiodarone (έγχυση IV για μακρύτερο διάστημα). Προσοχή φλεβίτης Αιμοδυναμική κατάρρευση ηλεκτιρκή ανάταξη

9 ΗΚΓ Έλεγχος συχνότητας Συσκευές (PM, CRT, ICD) (ανάπαυση, άσκηση, ύπνου) Βέλτιστη ΚΣ;; (60-100bpm) σε ανάπαυση Μία μελέτη μέχρι 110bpm αποδεχτό ESC 2016 threshold στόχος ΚΣ 70bpm σχετίζεται με χειρότερη έκβαση, καθώς οι μελέτες έδειξαν ότι η τιτλοποίηση ΒΒ δεν μειώνει την νοσηρότητα ή θνησιμότητα σε ασθενείς HfrEF και ΚΜ όπως η Digoxin Βέλτιστη ΚΣ στην άσκηση;; ίσως 110bpm (ελαφρά άσκηση) ΒΒ + Digoxin (έλεγχος συχνότητας), ΒΒ (δραστηριότητα), Digoxin (νύχτα)

10 Έλεγχος συχνότητας Εμμένουσα ΚΣ (θυρεοτοξικοση; συμπαθητική δραστηριότητα;;) Amiodarone κομβοτρόπα CCA ΚΣ άλλα ανεπιθύμητες επιδράσεις και πρέπει να αποφεύγονται σε HFrEF και (HFpEF και HfmrEF μικρή βεβαιότητα) AV node anblation CRT HfrEF Ένδειξη για ICD, τότε AV node ablation+crt-d (ασθενείς με μέτρια ή σοβαρή σημειολογία)

11 Έλεγχος Ρυθμού Η στρατηγική έλεγχος ρυθμού (φαρμακευτικήηλεκτρική ανάταξη) δεν έδειξε ανωτερότητα από την στρατηγική έλεγχος συχνότητας σε ασθενείς με ΧΚΑ όσον αφορά την νοσηρότητα και θνησιμότητα. Ένδειξη επείγουσας καρδιοανάταξης, εφ'όσον η ΚΜ απειλεί την ζωή, αλλιώς καρδιακή συχνότητα και βελτίωση της καρδιακής λειτουργίας προ ανάταξης. Έλεγχος ρυθμού προτιμάται όταν υπάρχουν ανατρέψιμοι παράγοντες (π.χ. υπερθυροειδισμός) ή εμφανείς προκλητοί (πρόσφατη πνευμονία). Επίσης, σε ασθενείς με βαρειά συμπτώματα, παρά την βέλτιστη αγωγή για ΚΑ και έλεγχος συχνότητας. Αποφυγή ΑΑ class I και δρονεδαρόντης σε ασθενείς με ΚΑ και ΚΜ καθώς νοσηρότητα και θνησιμότητα.

12 Έλεγχος Ρυθμού Amiodarone χρήσιμη για ανάταξη ΚΜ και διατήρηση ΦΚ ρυθμού (χρήζει όμως τακτικά παρακολούθηση και δικαιολόγηση) Ablation ως στρατηγική έχει μέχρι στιγμής, μικρή βεβαιότητα, εκτός από την περίπτωση της ταχυκαρδιομυοπάθειας. Μικρή μελέτη έδειξε ανωτερότητα AF ablation από AV node ablation και CRT. Άλλη μελέτη με 203 ασθενείς με εμμένουσα ΚΜ, ΚΑ και ICD ή CRT έδειξε ανωτερότητα AF ablation από Amiodarone. θνησιμότητας και hospitalizations για ΚΑ. Μετανάλυση με 914 ασθενείς με ΚΜ και δυσλειτουργία αριστερής κοιλίας έδειξε ενθαρρυντική επιτυχία PV ablation, καθώς παρατηρήθηκε βελτίωση LVEF και λειτουργική κλάση. Αναμένεται επιβεβαίωση με τις τρέχουσες μελέτες (CASTLE AF, AMICA και CABANA).

13 Προφύλαξη Θρομβοεμβολικών Επεισοδίων Ασθενείς με ΚΑ και ΚΜ χρήζουν αντιπηκτικής αγωγής (CHA 2 DS 2 -VASC και HAS-BLED scores). Μεγάλη μερίδα ασθενών με ΚΑ έχουν benefit και risk scores 3 γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει αναγκαιότητα λεπτομερούς αξιολόγησης προ της ενάρξεως χορηγήσεως αντιπηκτικών. Ακολουθεί τακτική παρακολούθηση. Προτίμηση στα NOAC S μη κατώτερα των ανταγωνιστών vit K, αλλά και πιο ασφαλείς ( ICΗ) σε ασθενείς με ΚΑ. Μολονότι υπάρχουν ανησυχίες για την ασφάλεια των NOACS σε ηλικιωμένους και GFR.

14 Προφύλαξη Θρομβοεμβολικών Επεισοδίων Dabigatran σε δόση 110mg b.i.d. με GFR 30-49ml/min Rivaroxaban σε δόση 150mg/day με GFR 30-50ml/min Edoxaban σε δόση 30mg/day με GFR 30-50ml/min Apixaban σε δόση 2.5mg b.i.d. όταν ηλικία 80, κρεατινίνη 1.5mg/dl ή BΣ 60kg.

15

16 Κοιλιακές Αρρυθμίες ΚΕΣ NSVT VT Η αρχική αντιμετώπιση ασυμπτωματικής κοιλιακής αρρυθμίας Διόρθωση ηλεκτρολυτών ( Κ+, Mg++) Διακοπή φαρμάκων (προ αρρυθμία) Βελτιστοποίηση Τχ (ACEIS, BB, MRAS, και sacubitril/valsartan) καθώς ΑΚΘ. Amiodarone (συχνά + ΒΒ) καταστολή συμπτωματικής VT, αλλά μπορεί να έχει δυσμενή επίδραση στην πρόγνωση σε ασθενείς με σοβαρή ΚΑ. Αποφυγή άλλων ΑΑ. RF τροποποίηση αρρυθμιογόνου υποστώματος μπορεί να ICD εκφορτίσεων. Τερματισμός ηλεκτρικής θύελλας υποτροπιάζουσες κοιλιακές ταχυαρρυθμίες.

17

18 Συμπτωματική Βραδυκαρδία Παύσεις κκ αποκλεισμός ESG Guidelines (Pacing and CRT) σύσταση για παρέμβαση με παύσεις > 6s ακόμα και με απουσία συσχέτισης συμπτωμάτων. Μολονότι, αυτές οι συστάσεις είναι σε άτομα χωρίς εμφανή δυσλειτουργία μυοκαρδίου και μικρότερες παύσεις, ίσως χρήζουν παρέμβαση σε HfrEF. Παύσεις 3s στο ΗΚΓ: α) εκτίμηση Τχ Διακοπή ή δόσεως αρχίζοντας από κομβοτρόπα CCB, μετά Amiodarone, Digoxin και Ivabradine. Ασθενείς με παύσεις και ΦΚ ρυθμό αποφυγή ΒΒ εκτός επί έντονης συμπτωματολογίας συχνότητας διάρκειας τότε σκέψη για CRT.

19 Επί του παρόντος, 1-2% του πληθυσμού έχει ΚΑ και οι αριθμοί συνεχίζουν να αυξάνονται, αλλά ο απινιδωτής παραμένει ακριβός. Επομένως, η πρόκληση έγκειται στην αναγνώριση των ασθενών με ΚΑ που διατρέχουν σημαντικό κίνδυνο για αρρυθμίες και οι οποίοι θα επωφεληθούν από ICD, εκτός από τις άλλες αντιαρρυθμικές στρατηγικές.

20

21 ΠΡΟΛΗΨΗ ΑΚΘ Φαρμακευτική αγωγή α) Α-ΜΕΑ Τα Α-ΜΕΑ μειώνουν την συνολική θνησιμότητα σε ασθενείς με συστολική καρδιακή ανεπάρκεια και θεωρούνται φάρμακα πρώτης γραμμής. Το όφελος παρατηρείται σε όλες τις ΝΥΗΑ κλάσσεις, αλλά το μεγαλύτερο όφελος παρατηρείται μεταξύ εκείνων με την πιο σοβαρή δυσλειτουργία της LV. β) Ανταγωνιστές υποδοχέα Αλδοστερόνης Μείωση κατά 30% στην θνησιμότητα επιτεύχθηκε με την χρήση σπιρινολακτόνης σε συνδυασμό με Α-ΜΕΑ και διουρητικό, σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια, που προκαλείται από συστολική δυσλειτουργία της LV (NYHA III ή IV). Στην μελέτη EPHESUS με την eplerenone παρατηρήθηκε μείωση στην ολική θνησιμότηα κατά 15% και ΑΚΘ κατά 21%. γ) Β- αποκλειστές Έχει αποδειχθεί ότι οι β-αποκλειστές μειώνουν την νοσηρότητα και την θνησιμότητα σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, καθώς επίσης μειώνουν τον ΑΚΘ κατά περίπου 40-55%.

22 ΠΡΟΛΗΨΗ ΑΚΘ δ) Αντιαρρυθμικά Ασθενείς που προσέρχονται με συμπτωματική VT, η αποτελεσματικότητα των ΑΑ είναι απογοητευτική! Στην καλύτερη των περιπτώσεων, στους μισούς των ασθενών με ΑΑ, η πρόκληση κοιλιακής αρρυθμίας δεν ήταν εφικτή, αλλά το ποσοστό υποτροπής της κλινικής αρρυθμίας παραμένει υψηλό. Επομένως, μια προσεκτική αξιολόγηση (risk-benefit) συνιστάται προ της έναρξης χορήγησης ΑΑ σε ασθενείς με σοβαρή συστολική δυσλειτουργία της LV.

23 Διαστρωμάτωση του κινδύνου ΑΚΘ (I) 1. Η αιτιολογία της ΚΑ α) Οι ασθενείς με ΚΑ ισχαιμικής αιτιολογίας γενικά θεωρούνται άτομα υψηλού κινδύνου για ΑΚΘ και υπήρξαν το επίκεντρο πολλών μεγάλων τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων μελετών για πρωτογενή και δευτερογενή πρόληψη ΑΚΘ. Στην μελέτη MADITT II ασθενείς με χαμηλό (LVEF) και προηγούμενο έμφραγμα του μυοκαρδίου, η θνησιμότητα κάθε αιτιολογίας ήταν περίπου 10% ετησίως. Ενώ στην μελέτη EPHESUS σε ασθενείς με συμπτωματική καρδιακή ανεπάρκεια και LVEF <40% η θνησιμότητα σε ένα έτος στο σκέλος του εικονικού φαρμάκου ήταν 13,6% παρά την χορήγηση της βέλτιστης θεραπευτικής αγωγής και η συχνότητα ΑΚΘ στο πρώτο έτος ήταν 5% που αυξήθηκε σε σχεδόν 8% σε δύο χρόνια.

24 Διαστρωμάτωση του κινδύνου ΑΚΘ (II) β) Παλαιότερα η ετήσια θνησιμότητα στην DCM έχει αναφερθεί να κυμαίνεται από 10-50% από διάφορα κέντρα αναφοράς και 28% των θανάτων χαρακτηρίστηκαν ως αιφνίδιοι. Στις πρόσφατες όμως μελέτες, η θνησιμότητα μειώθηκε σημαντικά και κυμαίνεται περίπου στο 7% στα δύο χρόνια, όταν χορηγείται η βέλτιστη θεραπευτική αγωγή. Η μελέτη SCD-HeFT έδειξε παρόμοια μείωση του σχετικού κινδύνου θνησιμότητα στους ισχαιμικούς και μη ισχαιμικούς ασθενείς (21% και 27% αντίστοιχα) γεγονός που υποδηλώνει ότι η χρήση των ICD σε ασθενείς με σοβαρή δυσλειτουργία της LV ήταν ωφέλιμη ανεξάρτητα από την αιτιολογία της ΚΑ

25 Διαστρωμάτωση του κινδύνου ΑΚΘ (III) 2. Ταξινόμηση κατά NYHA Η θνησιμότητα αυξάνεται με υψηλότερη κλάση κατά NYHA, αλλά το ποσοστό των ασθενών που πεθαίνουν αιφνιδίως (και όχι από προοδευτική αντλικής ανεπάρκειας) είναι υψηλότερο μεταξύ εκείνων με λιγότερο σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια (NYHA class II ή ΙΙΙ). Αρκετές τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες μελέτες απέκλεισαν τους ασθενείς κατά NYHA IV με αποτέλεσμα η εκτίμηση της θεραπευτικής στρατηγικής που ακολουθείται για πρόληψη ΑΚΘ να είναι δύσκολη για τους ασθενείς με την χειρότερη πρόγνωση.

26 Διαστρωμάτωση του κινδύνου ΑΚΘ (IV) 3. Συγκοπή Η συγκοπή είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για ΑΚΘ σε ασθενείς με προχωρημένη ΚΑ, ανεξάρτητα από την υποκείμενη αιτιολογία. Τα δεδομένα δείχνουν ότι περίπου το 30% των ασθενών με DCM με συμπτωματική κατά NYHA III ή IV και με συγκοπικά επεισόδια που υποτροπιάζουν, θα δειχθούν κατάλληλες θεραπείες (απινίδωση) από ICD για κοιλιακές αρρυθμίες εντός ενός έτους μετά την εμφύτευση.

27 Συστολική δυσλειτουργία της LV (V) Ασθενείς με σοβαρή δυσλειτουργία της LV είναι μεταξύ εκείνων που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για ΑΚΘ. Κατά τη διάρκεια 4ετούς παρακολούθησης μετά την εμφύτευση ICD σε ασθενείς με τεκμηριωμένη κοιλιακή αρρυθμία, τόσο το ποσοστό των ασθενών που δέχθηκαν εκφορτήσεις και το ποσοστό αιφνιδίων θανάτων ήταν συγκρίσιμα μεταξύ των ασθενών με μέτρια ή σοβαρή δυσλειτουργία της LV (LVEF >30% και <30% αντίστοιχα)

28 Το εύρος του συμπλέγματος QRS (VI) Ασθενείς με τεκμηριωμένες κοιλιακές αρρυθμίες και μετρίως σοβαρή ΚΑ λόγω πτωχής συστολικής λειτουργίας της ΑΚ και με διευρυσμένο σύμπλεγμα QRS, είναι άτομα με υψηλό κίνδυνο θανάτου από καρδιακά αίτια.

29 SAECG (VIII) Το συμψηφιστικό ΗΚΓ είναι μία εξαιρετικά ενισχυμένη επεξεργασία ΗΚΓ που ανιχνεύει microvolt ηλεκτρικά δυναμικά (όψιμα δυναμικά) στο τέλος του συμπλέγματος QRS και που προέρχονται από ουλή μυοκαρδίου με περιοχές βραδείας αγωγής. Η παρουσία όψιμων δυναμικών βοηθάει στον εντοπισμό ασθενών με υψηλό κίνδυνο αρρυθμίας μετά από έμφραγμα μυοκαρδίου. Στην DMC όμως το SAECG δεν έχει υψηλή αξία στην διαστρωμάτωση κινδύνου για αρρυθμιολογικά συμβάματα λόγω χαμηλής ευαισθησίας και χαμηλής ειδικότητας. Υπάρχουν όμως περιορισμοί (ως screening test) π.χ. όψιμα δυναμικά στο πρόσθιο διαφραγματικό τοίχωμα μπορεί να επικαλυφθούν στο QRS καθώς η περιοχή αυτή ενεργοποιείται νωρίτερα.

30 Μεταβλητότητα της Καρδιακής Συχνότητας (IX) Οι ανωμαλίες του αυτόνομου νευρικού συστήματος έχουν ενοχοποιηθεί για ΑΚΘ σε ασθενείς με ΚΑ μετά από ΜΙ. Σε πολυκεντρική μελέτη (μετά από ΜΙ) βρέθηκε ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της μειωμένης μεταβλητότητας της καρδιακής συχνότητας και της θνησιμότητας, ειδικά σε ασθενείς με LVEF<30%. Ωστόσο, οι μεταβολές που παρατηρήθηκαν ήταν παροδικές και σχεδόν εξαφανίσθηκαν εντός 6-8 εβδομάδων. Η αξία της HRV είναι φυσικά περιορισμένη σημαντικά σε ασθενείς με AF ή με συχνές PAC s ή PVC s.

31 Εναλλαγές Κύματος Τ (TWA) TWA μπορεί να είναι χρήσιμο στην διαστρωμάτωση κινδύνου για ΑΚΘ στην ΚΑ ανεξαρτήτως αιτιολογίας. Οι μελέτες δείχνουν μια πολύ υψηλή αρνητική προγνωστική αξία, σε συνδυασμό με αρρυθμιολογικό συμβάν (ΑΚΘ, καρδιακή ανακοπή ή SVT) της τάξης 15-20% σε διάστημα παρακολούθησης 1-2 έτη σε άτομα με θετικό ή απροσδιόριστο TWA.

32 ΗΦΜ Η πρόκληση εμμένουσας μονόμορφης VT κατά την διάρκεια ΗΦΜ παρέχει σαφή προσδιορισμό των ασθενών που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για ΑΚΘ, τους οποίους συνιστάται η εμφύτευση ICD για πρωτογενή πρόληψη. Η αδυναμία πρόκλησης VT δεν ισοδυναμεί με μηδέν κίνδυνο και συνεπώς δημιουργεί σημαντικά κλινικά προβλήματα θεραπευτικής διαχείρησης.

33 ΒΝΡ Το ΒΝΡ εκκρίνεται κατά κύριο λόγο από την LV ως απάντηση στη διάταση (strech) του τοιχώματος του μυοκαρδίου. Η συγκέντρωση του ΒΝΡ στο πλάσμα συσχετίζεται εντόνως με τον βαθμό της δυσλειτουργίας της LV και τον κίνδυνο θανάτου. Σε μια μελέτη με 452 ασθενείς με ισχαιμική και μη ισχαιμική DMC με LVEF<35% a cut off point of 150pg/ml έδωσε 99% αρνητική προγνωστική αξία για ΑΚΘ και με θετική προγνωστική αξία μόνο 19% σε 18 μήνες παρακολούθησης.

34 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Ο αριθμός των ασθενών με ΚΑ αυξάνεται. Ο συνδυασμός διαφόρων μεθόδων βελτιώνει την διαστρωμάτωση κινδύνου και βοηθά στον εντοπισμό των ασθενών που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για ΑΚΘ. Σε όλους τους ασθενείς με ΚΑ πρέπει να χορηγείται η βέλτιστη θεραπευτική αγωγή Α-ΜΕΑ, β-αποκλειστή, ανταγωνιστής του υποδοχέα της αλδοστερόνης. Η εμφύτευση ICD είναι αποτελεσματική θεραπεία για την αντιμετώπιση κακοήθων κοιλιακών αρρυθμιών.

35 ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48