ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Ι ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Transcript

1 ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Ι Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καρδιακού μυός Σύγκριση της διάρκειας του δυναμικού δράσης και της ανερέθιστης περιόδου ενός καρδιακού μυός, ενός σκελετικού μυός, και ενός νεύρου. Περιγραφή της χρονικής συσχέτισης μεταξύ του δυναμικού δράσης ενός μυοκαρδιακού κυττάρου και της ακολουθούμενης σύσπασης αυτού του κυττάρου. Με βάση αυτό το γράφημα, να εξηγηθεί γιατί ο καρδιακός μυς δεν μπορεί να παραμείνει σε μια κατάσταση συνεχούς (τετανικής) σύσπασης. Αναφορά των βημάτων της σύζευξης διεγέρσεως-συστολής ενός καρδιακού μυός. Να τονιστεί η αλληλουχία των συμβαμάτων μεταξύ της πρόκλησης ενός δυναμικού δράσης (δράσεως) μυοκαρδιακού κυττάρου και της ακολουθούμενης σύσπασης και μετά χάλασης αυτού. Λεπτομερής αναφορά σχετικά με τον ειδικό ρόλο των ιόντων ασβεστίου στον έλεγχο της σύσπασης και χάλασης του καρδιακού μυός. Σύγκριση του καρδιακού και σκελετικού μυός αναφορικά με: το μέγεθος του κυττάρου, τις ηλεκτρικές συνδέσεις μεταξύ των κυττάρων και συστοιχία των μυονηματιδίων. Εξακρίβωση του ρόλου του εξωκυττάριου ασβεστίου στη σύσπαση του καρδιακού μυός. Διερεύνηση άλλων αποθεμάτων ασβεστίου τα οποία εμπλέκονται στη σύζευξη διέγερσης-συστολής και περιγραφή πως η συγκέντρωση ενδοκυττάριου ασβεστίου διαμορφώνει την ισχύ της συστολής του καρδιακού μυός. Περιγραφή του ρόλου του νόμου του Starling για την καρδιά στη διατήρηση ίσης παροχής της αριστερής και δεξιάς κοιλίας. Ορισμός της κοιλιακής συσταλτικότητας λαμβάνοντας υπόψη την ανάπτυξη δύναμης και του προφορτίου. Ηλεκτροφυσιολογία της καρδιάς Περιγραφή ενός τυπικού δυναμικού δράσης σε ένα κοιλιακό μύ και σε ένα βηματοδοτικό κύτταρο, προσδιορίζοντας με ακρίβεια τους άξονες ηλεκτρικής τάσης και χρόνου. Περιγραφή πως τα ρεύματα ιόντων συνεισφέρουν στις 4 φάσεις του καρδιακού δυναμικού δράσης. Χρησιμοποίηση αυτής της πληροφορίας για την εξήγηση των διαφορών στη μορφολογία του δυναμικού δράσης διαφορετικών μυοκαρδιακών κυττάρων. Περιγράψτε τους διαύλους (κανάλια) ιόντων που συμβάλλουν στην κάθε φάση του καρδιακού δυναμικού δράσης. Πώς διαφορές στον αριθμό των διαύλων επιδρούν στο σχήμα του δυναμικού δράσης στον φλεβόκομβο, κολπικό μυοκάρδιο, κοιλιακό μυοκάρδιο, και στις ίνες του Purkinje; Εξήγηση της αιτιολογίας για τη μακρά διάρκεια του καρδιακού δυναμικού δράσης και της ανερέθιστης περιόδου. Ποιο είναι το πλεονέκτημα της μακράς διάρκειας του οροπεδίου του καρδιακού δυναμικού δράσης και της μακράς επίσης διάρκειας της ανερέθιστης περιόδου; Αρχίζοντας από τον φλεβόκομβο, καταγραφή της φυσιολογικής σειράς της καρδιακής ενεργοποίησης (εκπόλωση) και του ρόλου που παίζουν ειδικά κύτταρα. Ποιες επιπτώσεις μπορεί να έχει η διαταραχή της αγωγιμότητας του ερεθίσματος σε αυτά τα κύτταρα.

2 Εξήγηση γιατί ο κολποκοιλιακός κόμβος (ΚΚ) είναι η μόνη ηλεκτρική οδός μεταξύ κόλπων και κοιλιών και εξήγηση της λειτουργικής σημασίας της καθυστέρησης της αγωγιμότητας διαμέσου του ΚΚ κόμβου. Αναφορά των παραγόντων που επηρεάζουν την ταχύτητα της ΚΚ αγωγιμότητας. Εξήγηση του ιοντικού μηχανισμού του βηματοδοτικού αυτοματισμού και της ρυθμικότητας και αναφορά των καρδιακών κυττάρων με βηματοδοτικό αυτοματισμό και της συχνότητας της εκπόλωσής τους. Αναφορά των νευρικών και των χυμικών παραγόντων που επηρεάζουν τη συχνότητά τους. Περιγραφή της σπουδαιότητας της κατασταλτικής επίδρασης του φλεβοκόμβου ( overdrive suppression ) και έκτοπων βηματοδοτών ( ectopic pacemaker ), ως επίσης και των συνθηκών εκείνων που είναι αναγκαίες για την εμφάνισή τους. Σύγκριση της επίδρασης του συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος στην καρδιακή συχνότητα και καρδιακή διεγερσιμότητα γενικά. Εξακρίβωση για το ποιο σκέλος του αυτόνομου νευρικού συστήματος υπερισχύει σε ηρεμία και ποιο κατά τη διάρκεια της άσκησης. Συζήτηση των ιοντικών μηχανισμών αυτών των επιδράσεων τόσο στο εργατικό μυοκάρδιο όσο και στα βηματοδοτικά κύτταρα. Περιγραφή πώς μία κυτταρική βλάβη, που οδηγεί σε ένα λιγότερο αρνητικό δυναμικό ηρεμίας, μεταβάλλει τη συμπεριφορά των ιόντων κατά τη φάση της εκπόλωσης και επαναπόλωσης. Προσδιορισμός των επόμενων όρων: φθίνουσα αγωγή, επανείσοδος, κυκλική κίνηση. Καρδιακή λειτουργία Σκιαγράφηση και περιγραφή της συσχέτισης μήκους-τάσης σε ένα καρδιακό κύτταρο. Συσχέτιση των κυτταρικών χαρακτηριστικών μήκους, τάσης, και ταχύτητας βράχυνσης με τα χαρακτηριστικά του τελοδιαστολικού όγκου, πίεσης, και dp/dt σε φυσιολογική κοιλία. Ορισμός του προφορτίου και εξήγηση γιατί η κοιλιακή τελοδιαστολική πίεση, κολπική πίεση και η φλεβική πίεση είναι καλοί δείκτες για την εκτίμηση του κοιλιακού προφορτίου σε φυσιολογική καρδιά. Ορισμός του μεταφορτίου και εξήγηση γιατί η αρτηριακή πίεση είναι ένας καλός δείκτης για την εκτίμηση του μεταφορτίου σε μια φυσιολογική καρδιά. Αξιολόγηση του αποτελέσματος μιας αύξησης ή μείωσης της αρτηριακής πίεσης στο καρδιακό έργο. Ορισμός της συσταλτικότητας και εξήγηση γιατί το dp/dt είναι ένας χρήσιμος δείκτης συσταλτικότητας. Εξήγηση της κυτταρικής βάσης των επιδράσεων του εξωκυττάριου ασβεστίου στη συσταλτικότητα του καρδιακού αλλά όχι του σκελετικού μυός. Ορισμός της διαφοράς μεταξύ καρδιακής απόδοσης (καρδιακό έργο) και καρδιακής συσταλτικότητας. Περιγραφή της σπουδαιότητας των μεταβολών σε προφορτίο, μεταφορτίο και συσταλτικότητα για τον προσδιορισμό του καρδιακού έργου. Εξήγηση πως μεταβολές της συμπαθητικής δράσης μεταβάλλουν το κοιλιακό έργο, τον καρδιακό μεταβολισμό, την κατανάλωση οξυγόνου και την καρδιακή παροχή. Καταγραφή του τύπου του νόμου του Laplace. Περιγραφή του πως εφαρμόζεται στον υπολογισμό της κοιλιακής λειτουργίας σε φυσιολογική και με υπερφόρτιση όγκου (ανεπαρκή) κοιλία.

3 Καταγραφή του βρόχου πιέσεως-όγκου της αριστερής κοιλίας και επ αυτού τοποθέτηση των φάσεων και συμβαμάτων του καρδιακού κύκλου (ΗΚΓ, κίνηση βαλβίδων). Περιγραφή της διαφοράς μεταξύ όγκου παλμού και έργου παλμού. Προσδιορισμός του όγκου παλμού και του έργου παλμού από το βρόχο πιέσεωςόγκου. Ορισμός του κλάσματος εξωθήσεως και υπολογισμός του από τον τελοδιαστολικό όγκο, τον τελοσυστολικό όγκο, και/ή τον όγκο παλμού. Εξακρίβωση της μεταβολής του κλάσματος εξωθήσεως που απορρέει από την μεταβολή στο α) προφορτίο, β) μεταφορτίο, και γ) συσταλτικότητα. Σκιαγράφηση της μεταβολής στο βρόχο πίεσης-όγκου που απορρέει από μεταβολές στο α) μεταφορτίο, β)προφορτίο, και γ) συσταλτικότητα, για έναν κύκλο και κάτω από σταθερές συνθήκες μετά από 20 ή περισσότερους κύκλους. Καρδιακός Κύκλος Κατανόηση της βασικής λειτουργικής ανατομίας των κολποκοιλιακών και μηνοειδών βαλβίδων και εξήγηση της λειτουργίας τους. Σκιαγράφηση, σε σωστή χρονική συσχέτιση, της πίεσης, του όγκου, των καρδιακών ήχων και μεταβολών του ΗΚΓ στον καρδιακό κύκλο. Εντόπιση των διαστημάτων της ισοογκομετρικής σύσπασης, ταχείας κοιλιακής εξώθησης, μειωμένης κοιλιακής εξώθησης, ισοογκομετρικής χάλασης, ταχείας κοιλιακής πλήρωσης, μειωμένης κοιλιακής πλήρωσης και κολπικής συστολής. Αναγνώριση των διαφορετικών φάσεων της κοιλιακής συστολής και διαστολής. Αντιπαράθεση της συσχέτισης μεταξύ πίεσης και ροής προς και από την αριστερή και δεξιά κοιλία κατά τη διάρκεια κάθε φάσεως του καρδιακού κύκλου. Κατανόηση του πώς και γιατί τα συμβάματα μεταξύ αριστερών και δεξιών κοιλοτήτων διαφέρουν χρονικά μεταξύ τους. Φυσιολογία καρδιακών ήχων (Καρδιακοί Τόνοι). Κατανόηση των ιδιοτήτων του ήχου και της ακροαστικής αντίληψης που αποτελούν τη βάση της στηθοσκόπησης. Αναγνώριση των μεταβολών σε ταχύτητα και γλοιότητα οι οποίες ευνοούν το σχηματισμό στροβίλων. Περιγραφή της χρονικής αλληλουχίας και των αιτιών των τεσσάρων καρδιακών τόνων. Περιγραφή των χαρακτηριστικών στηθοσκοπικών ευρημάτων-ήχων στη στένωση μιτροειδούς, ανεπάρκεια μιτροειδούς, στένωση αορτής και ανεπάρκεια αορτής και πως η κάθε μία επηρεάζει τη μηχανική της καρδιάς και την αρτηριακή πίεση. Το Φυσιολογικό Ηλεκροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) και το ΗΚΓ σε Αρρυθμίες και Καρδιομυοπάθειες Προσδιορισμός του όρου δίπολο. Προσδιορισμός των χαρακτηριστικών που ορίζουν ένα άνυσμα. Περιγραφή του πώς δίπολα που προκαλούνται από την καρδιά παράγουν τις κυματομορφές του ΗΚΓ. Περιγραφή των συμβατικών θέσεων των ηλεκτροδίων που χρησιμοποιούν οι κλινικοί για τη διεξαγωγή τυπικών ηλεκτροκαρδιογραφικών μετρήσεων. Προσδιορισμός των θέσεων και της πολικότητας των ηλεκτροδίων για τις 12 απαγωγές σε ένα 12κάναλο ΗΚΓ και των τυπικών τιμών για το εύρος του σήματος και της ταχύτητας καταγραφικού χαρτιού.

4 Προσδιορισμός των τμημάτων μιας καταγραφής ενός τυπικού διπολικού (απαγωγή ΙΙ) ΗΚΓ και εξήγηση του συσχετισμού των κυμάτων, διαστημάτων και τμημάτων με την ηλεκτρική κατάσταση της καρδιάς. Εξήγηση γιατί η ΗΚΓ καταγραφή φαίνεται διαφορετικά σε κάθε μια από τις 12 απαγωγές. Ορισμός του μέσου ηλεκτρικού ανύσματος (άξονα) της καρδιάς και ποιες είναι οι φυσιολογικές τιμές διακύμανσης. Προσδιορισμός του μέσου ηλεκτρικού άξονα με γνωστό το εύρος του QRS συμπλέγματος στις κλασσικές απαγωγές των άκρων. Περιγραφή της μεταβολής της αγωγιμότητας που ευθύνεται για τις περισσότερο συχνές μορφές αρρυθμιών: π.χ. ταχυκαρδία, βραδυκαρδία, κολποκοιλιακός αποκλεισμός, σύνδρομο WPW, αποκλεισμός σκέλους δεματίου, πτερυγισμός, μαρμαρυγή. Περιγραφή των ηλεκτροκαρδιογραφικών μεταβολών που σχετίζονται με μυοκαρδιακή ισχαιμία, βλάβη και θάνατο. Ορισμός του ρεύματος βλάβης και περιγραφή του πώς αυτό μεταβάλλει το διάστημα SΤ στο ΗΚΓ. Καρδιακή Παροχή και Φλεβική Επιστροφή Κατανόηση των αρχών που διέπουν τη μέτρηση της καρδιακής παροχής χρησιμοποιώντας α) την μέθοδο κατά Fick, τεχνικές αραιώσεως δείκτη και θερμοαραιώσεως. Εκμάθηση της δημιουργίας των καμπυλών της καρδιακής λειτουργίας (παροχής) και πώς παράγοντες που προκαλούν υπερ- ή υποδραστικές μεταβολές (συσταλτικότητας) στην καρδιά μπορούν να μεταβάλλουν τη μορφή των καμπυλών της καρδιακής λειτουργίας. Κατανόηση της έννοιας της «μέσης κυκλοφορικής πίεσης πληρώσεως», της φυσιολογικής τιμής της και πως διαφορετικοί παράγοντες μπορούν να την μεταβάλλουν. Ορισμός της φλεβικής επιστροφής (επαναφοράς). Κατανόηση του όρου «αντίσταση στη φλεβική επιστροφή (επαναφορά)» και προσδιορισμός των παραγόντων που επηρεάζουν θεωρητικά την τιμή της, των παραγόντων που είναι περισσότερο σημαντικοί στην πράξη και πώς διαφορετικές παρεμβάσεις μπορούν να αλλάξουν την αντίσταση στη φλεβική επιστροφή. Κατασκευή μιας καμπύλης αγγειακής λειτουργίας. Προσδιορισμός στην καμπύλη της φυσιολογικής κεντρικής φλεβικής πίεσης και της μέσης κυκλοφορικής πίεσης πληρώσεως. Ορισμός της αλλαγής της καμπύλης σε α) μεταβολές της αντίστασης φλεβικής επιστροφής και σε β) μεταβολές στον όγκο αίματος ή του εύρους της αγγειακής χωρητικότητας. Χρησιμοποίηση ενός γραφήματος συνδυασμού καρδιακής παροχής/φλεβικής επιστροφής για την εξακρίβωση πώς παρεμβάσεις όπως αιμορραγία, καρδιακή ανεπάρκεια, ερεθισμός του αυτόνομου νευρικού συστήματος και άσκηση μπορούν να επηρεάσουν την καρδιακή παροχή και την πίεση του δεξιού κόλπου. Ορισμός του πώς φυσιολογικές αντισταθμιστικές μεταβολές μπορούν να αλλάξουν εκείνες της οξείας φάσης. Αιμοδυναμική Κατανόηση της σχέσης μεταξύ πίεσης, ροής και αντίστασης στα αγγεία και υπολογισμός της κάθε μιας μεταβλητής όταν οι άλλες δύο είναι γνωστές. Εφαρμογή αυτής της σχέσης στις αρτηρίες, τα αρτηρίδια, τα τριχοειδή και τις

5 φλέβες. Επεξήγηση του πως μεταβάλλεται η ροή σε ένα όργανο από τις μεταβολές στην αγγειακή αντίσταση. Επεξήγηση του πως ο νόμος του Poiseuille επηρεάζει την αντίσταση στη ροή. Χρήση του νόμου προς υπολογισμό της αντίστασης σε ένα άκαμπτο (αιμοφόρο) αγγείο. Επεξήγηση των αποκλίσεων από τις προβλέψεις του νόμου του Poiseuille σε διατάσιμα αιμοφόρα αγγεία. Κατανόηση της σχέσης μεταξύ ροής, ταχύτητας και αγγειακής διατομής και της επίδρασης που έχει σ αυτές τις μεταβλητές η αγγεακή ευενδοτότητα. Επεξήγηση του πως η αιμοδυναμική στα αγγεία, ειδικά στη μικροκυκλοφορία αποκλείνει από τη θεωρία λόγω ανώμαλης γλοιότητας, διατατότητας και της ύπαρξης του γλυκοκάλυκα. Ορισμός της αντίστασης και της αγωγιμότητας. Κατανόηση της επίδρασης της προσθήκης αντιστάσεων «εν σειρά» έναντι «εν παραλλήλω» στην ολική αντίσταση και ροή. Εφαρμογή της πληροφορίας αυτής στην επίλυση προβλημάτων που χαρακτηρίζονται από α) αντιστάσεις «εν σειρά», β) αντιστάσεις «εν παραλλήλω» Εφαρμογή αυτής της έννοιας στην ανακατανομή της ροής από την αορτή στους ιστούς κατά τη διάρκεια άσκησης. Αναφορά των παραγόντων που μεταβάλλουν τη ροή από γραμμική(στρωτή) σε στροβιλώδη.περιγραφή της συσχέτισης μεταξύ ταχύτητας, γλοιότητας και ακουστικών φαινομένων όπως ήχων και φυσημάτων. Αρτηριακή πίεση και κυκλοφορία Περιγραφή της οργάνωσης του κυκλοφορικού συστήματος και περιγραφή πώς η συστηματική και η πνευμονική κυκλοφορία συνδέονται μεταξύ τους (φυσικά και φυσιολογικά). Εξήγηση πώς οι φυσικές ιδιότητες της κυκλοφορίας (μέγεθος αγγείου, πάχος τοιχώματος, σύνθεση τοιχώματος, ενδοτικότητα (ευενδοτότητα), ελαστική επαναφορά και γλοιότητα αίματος) επηρεάζουν την κίνηση του αίματος και την διάθεση των θρεπτικών ουσιών. Περιγραφή της μέτρησης της πίεσης του αίματος με ένα καθετήρα και μετατροπέα και εξήγηση των συστατικών της κυματομορφής της πίεσης του αίματος. Αντιπαραβολή αυτής με την έμμεση εκτίμηση της πίεσης αίματος που λαμβάνεται με σφυγμομανόμετρο. Εξήγηση πώς κάθε προσέγγιση παρέχει εκτιμήσεις των συστολικών και διαστολικών πιέσεων. Λαμβάνοντας ως δεδομένες συστολικές και διαστολικές πιέσεις υπολογισμός της πίεσης παλμού (εύρους πιέσεως) και της μέσης αρτηριακής πίεσης. Περιγραφή του τρόπου με τον οποίο η αρτηριακή συστολική, διαστολική, μέση πίεση και η πίεση παλμού (εύρος πιέσεως) επηρεάζονται από αλλαγές στον α) όγκο παλμού, β) στην καρδιακή συχνότητα, γ) στην διατασιμότητα των αρτηριών και δ) στην ολική περιφερική αντίσταση. Αντιπαραβολή των πιέσεων και του κορεσμού του οξυγόνου στις αρτηρίες, αρτηριόλια, τριχοειδή, φλεβίδια και φλέβες τόσο της συστηματικής όσο και της πνευμονικής κυκλοφορίας. Επανάληψη αυτής της διαδικασίας για την ταχύτητα της αιματικής ροής, την τροφοδοτούμενη περιοχή και τον όγκο. Καθορισμός των υποδοχέων στην κυτταρική μεμβράνη και των συστημάτων δεύτερου αγγελιοφόρου που μεσολαβούν στη σύσπαση του αγγειακού λείου μυός με την νοραδρεναλίνη, την αγγειοτενσίνη ΙΙ και τη βαζοπρεσσίνη. Καθορισμός των υποδοχέων στην κυτταρική μεμβράνη και των συστημάτων δευτέρου αγγελιοφόρου που μεσολαβούν στη χάλαση του αγγειακού λείου μυός με το ΝΟ, τη βραδυκινίνη, τις προσταγλανδίνες και την ισταμίνη.

6 Μικροκυκλοφορία και λεμφαγγεία Εξήγηση του τρόπου με τον οποίο το νερό και οι διαλύτες διέρχονται το τοίχωμα του τριχοειδούς. Χρήση της εξίσωσης του Fick για τη διάχυση, ώστε να προσδιοριστούν οι παράγοντες που επηρεάζουν την παροχή μέσω διάχυσης των θρεπτικών συστατικών από τα τριχοειδή στους ιστούς. Παραδείγματα ανταλλαγής μέσω διάχυσης ή ροής. Περιγραφή πώς οι αλλαγές στην επιφάνεια των τριχοειδών επηρεάζουν την ικανότητα ανταλλαγής υγρών. Ορισμός της εξίσωσης του Starling και συζήτηση για το πώς κάθε συστατικό επηρεάζει τη μετακίνηση των υγρών διαμέσου του τριχοειδικού τοιχώματος. Περιγραφή της οδού μετανάστευσης των λευκοκυττάρων διαμέσου της μικροκυκλοφορίας περιλαμβανομένης της λευκοκυτταρικής έκφρασης των κυτταρικών μορίων προσκόλλησης και των σημείων αναγνώρισης στα αγγειακά ενδοθηλιακά κύτταρα. Ξεκινώντας από το μετατριχοειδικό φλεβίδιο, περιγραφή της διαδικασίας της αγγειογένεσης, συμπεριλαμβανομένου του ερεθίσματος που ξεκινά την ανάπτυξη νέου αγγείου. Περιγραφή του φαινόμενου Donnan και της σημασίας του στην τριχοειδική διακίνηση υγρών. Πρόβλεψη για το πώς αλλάζοντας την πίεση ή την αντίσταση στις προτριχοειδικές και μετατριχοειδικές περιοχές μεταβάλλεται η τριχοειδική πίεση και ποιες είναι οι συνέπειες αυτής της αλλαγής στη διατοιχωματική μετακίνηση υγρών. Χρησιμοποιώντας τα στοιχεία της εξίσωσης του Starling, εξήγηση γιατί δεν συσσωρεύεται συνήθως υγρό στον διάμεσο ιστό των πνευμόνων. Περιγραφή για το πώς η ισταμίνη αλλάζει τη διαβατότητα των μετατριχοειδικών φλεβιδίων και για το πώς η απώλεια λευκωματίνης στο διάμεσο χώρο προωθεί την εμφάνιση τοπικού οιδήματος. Περιγραφή των λεμφαγγείων και εξήγηση πώς τα δομικά χαρακτηριστικά των τελικών λεμφαγγείων επιτρέπουν την επαναρρόφηση μακρομοριακών ουσιών, όπως οι πρωτεΐνες. Αντιπαραβολή της δομής των λεμφικών τριχοειδών και των συστηματικών τριχοειδών συμπεριλαμβανομένης της σημασίας των λείων μυϊκών ινών στο τοίχωμα των λεμφαγγείων. Καθορισμός των κριτικών λειτουργιών του λεμφικού συστήματος στην απορρόφηση λιπών, στην επαναρρόφηση υγρού από το διάμεσο χώρο και στον καθαρισμό των μεγάλων πρωτεϊνικών μορίων από το διάμεσο χώρο. Σχηματοποίηση της σχέσης μεταξύ διάμεσης πίεσης και λεμφικής ροής. Εξήγηση γιατί δεν αναπτύσσεται συνήθως οίδημα όταν αυξάνεται η πίεση στο διάμεσο χώρο. Εξήγηση για το πώς αναπτύσσεται οίδημα σε απάντηση στην α) φλεβική απόφραξη, β) λεμφική απόφραξη, γ) αυξημένη τριχοειδική διαπερατότητα, δ) καρδιακή ανεπάρκεια, ε) ιστική βλάβη ή αλλεργική αντίδραση και στ) υποσιτισμό. Ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης Παράθεση των ανατομικών στοιχείων του ανακλαστικού των τασεοϋποδοχέων. Εξήγηση της αλληλουχίας των γεγονότων στο ανακλαστικό των πιεσοϋποδοχέων που λαμβάνουν χώρα ύστερα από οξεία αύξηση ή μείωση της αρτηριακής πίεσης.

7 Να συμπεριληφθεί η απάντηση των υποδοχέων, η δραστηριότητα των προσαγωγών νεύρων, η επεξεργασία στο κεντρικό νευρικό σύστημα, η δραστηριότητα των απαγωγών νεύρων στον φλεβόκομβο, στις κοιλίες, τα αρτηριόλια, τα φλεβίδια και τον υποθάλαμο. Εξήγηση της αλληλουχίας των γεγονότων που προκαλείται από τους καρδιοπνευμονικούς (όγκου) υποδοχείς μετά από μια οξεία αύξηση ή μείωση της αρτηριακής πίεσης. Να συμπεριληφθεί η απάντηση του υποδοχέα, η δραστηριότητα των προσαγωγών νεύρων, η επεξεργασία στο κεντρικό νευρικό σύστημα, η δραστηριότητα των απαγωγών νεύρων στην καρδιά, τους νεφρούς, τον υποθάλαμο και το αγγειακό δίκτυο. Αντιπαραβολή του ελέγχου του συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού συστήματος στην καρδιακή συχνότητα, στην συσταλτικότητα, στην ολική περιφερική αντίσταση και στην χωρητικότητα των φλεβών. Πρόβλεψη των καρδιαγγειακών επιπτώσεων της μεταβολής της συμπαθητικής και παρασυμπαθητικής νευρικής δραστηριότητας. Αντιπαραβολή της σχετικής συνεισφοράς των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων μηχανισμών στη ρύθμιση της πίεσης και στη ρύθμιση του όγκου του αίματος. Περιγραφή των καρδιαγγειακών ανακλαστικών που ξεκινούν με την ελάττωση του Ο 2 και την αύξηση του CO 2 του αίματος. Περιγραφή της έκκλυσης, των οργάνων στόχων και των μηχανισμών της δράσης της αγγειοτενσίνης, του νατριουρητικού πεπτιδίου, της βραδυκινίνης και του EDRF (ενδοθηλιακού παράγοντα χάλασης, ΝΟ) στο καρδιαγγειακό σύστημα. Περιγραφή του αντανακλαστικού Cushing και της ισχαιμικής αντίδρασης του ΚΝΣ Τοπικός έλεγχος της αιματικής ροής Ορισμός της αυτορρύθμισης της αιματικής ροής. Σύγκριση μεταξύ βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων αντιδράσεων και των μηχανισμών που ευθύνονται. Περιγραφή του τρόπου με τον οποίο η θεωρία της μεταβολικής ρύθμισης της αιματικής ροής ευθύνεται για την ενεργό και την αντιδραστική υπεραιμία. Προσδιορισμός του ρόλου των ΡO 2, PCO 2, pη, αδενοσίνης και Κ + στον μεταβολικό έλεγχο της αιματικής ροής σε συγκεκριμένους ιστούς. Σκιαγράφηση της οδού σύνθεσης για το οξείδιο του αζώτου (EDRF, ενδοθηλιακός παράγοντας χάλασης, ΝΟ), περιλαμβάνοντας το υπόστρωμα και την αλληλεπίδραση ανάμεσα στο ενδοθήλιο και τα αγγειακά λεία μυϊκά κύτταρα. Συζήτηση των συνθηκών και των μηχανισμών με τους οποίους χυμικές ουσίες συμβάλλουν στη ρύθμιση της μικροκυκλοφορίας. Συζήτηση της αλληλεπίδρασης των α) ενδογενών (τοπικών), β) νευρικών και γ) χυμικών μηχανισμών ελέγχου και αντιπαραβολή της σχετικής επικράτησής τους στην εγκεφαλική, στεφανιαία, σπλαχνική, νεφρική, δερματική, μυοσκελετική αγγειακή κοίτη. Περιγραφή του ρόλου της αγγειογένεσης στην προσφορά μιας μακράς διάρκειας εξισορρόπησης της ιστικής αιματικής ροής και των αναγκών του μεταβολισμού. Εμβρυϊκή και νεογνική κυκλοφορία Περιγραφή των προοδευτικών μεταβολών του όγκου του αίματος, του ΚΛΟΑ και των περιφερικών αντιστάσεων της μητέρας κατά τη διάρκεια της κύησης και στο τοκετό.

8 Αντιπαραβολή της ροής του αίματος στο έμβρυο και στο νεογνό συμπεριλαμβανομένης της πηγής του οξυγονωμένου αίματος. Περιγραφή της ενδομήτριας λειτουργίας του εμβρυϊκού φλεβικού πόρου, του ωοειδούς τρήματος και του αρτηριακού πόρου. Επεξήγηση του μηχανισμού με τον οποίο αποφράσσονται οι δομές αυτές κατά τη γέννηση. Επεξήγηση των δυσμενών επιπτώσεων στο νεογνό εάν ο αρτηριακός πόρος ή το ωοειδές τρήμα δεν αποφραχθούν ή εάν η πνευμονική αγγειακή αντίσταση δεν ελαττωθεί. Αιμορραγία, καταπληξία Περιγραφή των άμεσων καρδιαγγειακών επιπτώσεων της απώλειας του 30% του κυκλοφορούντος αίματος στην καρδιακή παροχή, στην κεντρική φλεβική πίεση και στην αρτηριακή πίεση. Περιγραφή των αντιρροπιστικών μηχανισμών που ενεργοποιούνται με τις αλλαγές αυτές. Εξήγηση τριών μηχανισμών θετικής ανατροφοδότησης που ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια σοβαρής αιμορραγίας που μπορεί να οδηγήσει σε κυκλοφορική καταπληξία και θάνατο. Αντιπαραβολή της αλλαγής στους ηλεκτρολύτες του πλάσματος, του αιματοκρίτη, των πρωτεϊνών και της κολλοϊδωσμωτικής πίεσης κατόπιν ανάνηψης από αιμορραγία χρησιμοποιώντας α) νερό, β) διάλυμα 0,9% ΝαCl γ) πλάσμα και δ) ολικό αίμα. Στεφανιαία κυκλοφορία Περιγραφή της κατά φάσεις ροής του αίματος στο μυοκάρδιο της κοιλίας κατά τη διάρκεια ενός πλήρους καρδιακού κύκλου. Αντιπαραβολή αυτής της κυκλικής μεταβολής στην μυοκαρδιακή ροή α) στα τοιχώματα της δεξιάς και της αριστερής κοιλίας και β) στο υπενδοκάρδιο και στο υποεπικάρδιο της αριστερής κοιλίας. Προσδιορισμός της πιο επιρρεπούς, σε ισχαιμική βλάβη, περιοχής της κοιλίας και γιατί ο κίνδυνος αυξάνεται σε υψηλές καρδιακές συχνότητες. Εξήγηση γιατί η αρτηριοφλεβική διαφορά Ο 2 και η απελευθέρωση οξυγόνου στην καρδιά είναι μοναδική συγκρινόμενη με άλλα όργανα του σώματος. Εξήγηση του μηχανισμού με τον οποίο η στεφανιαία αιματική ροή συνδυάζεται με το μυοκαρδιακό φορτίο έργου και προσδιορισμός των ερεθισμάτων που προκαλούν αύξηση στην στεφανιαία ροή. Εξήγηση πώς η διέγερση του συμπαθητικού μεταβάλλει την καρδιακή συχνότητα, τη συσταλτικότητα και τη στεφανιαία αγγειακή αντίσταση, καθώς επίσης με ποιο τρόπο άμεσα ή έμμεσα μεταβάλλει τη στεφανιαία αιματική ροή. Προσδιορισμός της σχετικής σημασίας των άμεσων και έμμεσων ενεργειών του συμπαθητικού νευρικού συστήματος στον καθορισμό της στεφανιαίας ροής κατά την άσκηση. Περιγραφή του τι σημαίνει στεφανιαία αγγειακή εφεδρεία και ποιος ο ρόλος της παράπλευρης κυκλοφορίας. Περιγραφή των φυσιολογικών και παθολογικών συμβαμάτων που μειώνουν την στεφανιαία αγγειακή εφεδρεία. Αντιπαραβολή του νευρικού και τοπικού ελέγχου της αιματικής ροής του σκελετικού μυός σε ηρεμία και σε άσκηση. Aντιπαραβολή της επίδρασης της φασικής και της εμμένουσας σύσπασης του σκελετικού μυός στην εξωαγγειακή συμπίεση των αιμοφόρων αγγείων και στη φλεβική επιστροφή.

9 Εγκεφαλική, σπλαχνική και δερματική κυκλοφορία Αντιδιαστολή του τοπικού και νευρικού ελέγχου της εγκεφαλικής κυκλοφορίας. Συζήτηση της σχετικής σημασίας των O2, CO2, και ph στη ρύθμιση της εγκεφαλικής αιματικής ροής. Περιγραφή των δομικών στοιχείων του αιματοεγκεφαλικού φραγμού και πώς αυτός ο φραγμός εμποδίζει την κίνηση των αερίων, πρωτεϊνών και λιπιδίων από το αίμα προς τους νευρώνες. Διαφορές στη συγκέντρωση πρωτεϊνών μεταξύ πλάσματος και ΕΝΥ. Περιγραφή της λειτουργίας του ΕΝΥ. Αντιδιαστολή του τοπικού και νευρικού ελέγχου της σπλαχνικής κυκλοφορίας. Περιγραφή του ρόλου του ηπατικού πυλαίου συστήματος και της ηπατικής αρτηρίας στην προσφορά αίματος και οξυγόνου στο ήπαρ. Περιγραφή της πίεσης του αίματος στην ηπατική πυλαία φλέβα, στα ηπατικά κολπώδη τριχοειδή, και στην κάτω κοίλη φλέβα. Σε περίπτωση αυξημένης κεντρικής φλεβικής πίεσης πρόβλεψη του τρόπου επηρεασμού της ανταλλαγής υγρών στην ηπατική μικροκυκλοφορία συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ασκίτη. Περιγραφή της εντεροηπατικής κυκλοφορίας για έκκριση και απορρόφηση. Επεξήγηση της εντεροηπατικής κυκλοφορίας. Αντιδιαστολή του τοπικού και νευρικού ελέγχου της δερματικής κυκλοφορίας. Συζήτηση των μοναδικών χαρακτηριστικών της δερματικής κυκλοφορίας για προσαρμογή στη θερμορρύθμιση. Άσκηση (δείτε επίσης Προσαρμογή) Περιγραφή των καρδιαγγειακών επιπτώσεων της άσκησης στις περιφερικές αντιστάσεις, στον καρδιακή παροχή, στην αρτηριοφλεβική διαφορά οξυγόνου και στην αρτηριακή πίεση. Περιγραφή της ανακατανομής της καρδιακής παροχής κατά τη διάρκεια της άσκησης στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, στο στεφανιαίο, σπλαχνικό δερματικό και μυοσκελετικό αγγειακό δίκτυο, κατά τη διάρκεια εμμένουσας άσκησης (τρέξιμο αποστάσεων). Περιγραφή της σχετικής σημασίας του νευρικού και τοπικού ελέγχου σε κάθε αγγειακό δίκτυο. Συζήτηση τεσσάρων προσαρμογών κατά την φυσική άσκηση στο καρδιαγγειακό σύστημα. Περιγραφή των υπεύθυνων για την κάθε περίπτωση μηχανισμών. Αντιπαραβολή των αποτελεσμάτων της στατικής έναντι της δυναμικής άσκησης στην πίεση του αίματος. Πρόβλεψη των μεταβολών στον ΚΛΟΑ και στην αρτηριακή πίεση κατά τη διάρκεια του χειρισμού Valsalva ΑΝΑΠΝΟΗ Μηχανική των πνευμόνων o Διάγραμμα μιας φυσιολογικής σπιρομέτρησης με τους τέσσερις πνευμονικούς όγκους και τις τέσσερις πνευμονικές χωρητικότητες. Καθορισμός των όγκων που περιλαμβάνει κάθε μία από τις τέσσερις χωρητικότητες. Καθορισμός όγκων και χωρητικοτήτων που δεν μπορούν να μετρηθούν με ένα σπιρόμετρο. o Προσδιορισμός των παραγόντων που προσδιορίζουν την TLC, την FRC και τον RV. Περιγραφή των μηχανισμών που ευθύνονται για τις μεταβολές στους όγκους αυτούς σε ασθενείς με εμφύσημα και πνευμονική ίνωση.

10 o Σύγκριση των αιτιών και των χαρακτηριστικών της πνευμονοπάθειας αποφρακτικού και περιοριστικού τύπου και των τιμών των πνευμονικών όγκων που συνδέονται με αυτές. o Σχεδιασμός μιας φυσιολογικής καμπύλης πνευμονικής πίεσης όγκου (ξεκινώντας από τον υπολειπόμενο όγκο έως την ολική πνευμονική χωρητικότητα και ξανά στον υπολειπόμενο όγκο). Εξήγηση της αιτίας και της σημασίας της υστέρησης στις καμπύλες. o Ορισμός διατατότητας ή ευενδοτότητας (στους πνεύμονες και το θωρακικό τοίχωμα) και προσδιορισμός των δύο πιο συχνών κλινικών καταστάσεων στις οποίες η διατατότητα είναι μικρότερη ή μεγαλύτερη από τη φυσιολογική. o Καθορισμός της επιφανειακής τάσης όπως αυτή εφαρμόζεται στους πνεύμονες, των επιδράσεων της στο μέγεθος των κυψελίδων και ο ρόλος του επιφανειοδραστικού παράγοντα. Ορισμός ατελεκτασίας και ο ρόλος του επιφανειοδραστικού παράγοντα στην πρόληψη της. o Προσδιορισμός των δυνάμεων που προκαλούν αρνητική ενδοθωρακική πίεση και πρόβλεψη της κατεύθυνσης προς την οποία θα κινηθούν οι πνεύμονες και το θωρακικό τοίχωμα όταν αέρας εισέλθει στην υπεζωκοτική κοιλότητα (πνευμοθώρακας), ενώ οι πνεύμονες βρίσκονται στο λειτουργικό υπολειπόμενο όγκο. Συζήτηση της επίδρασης των ελαστικών ιδιοτήτων του θωρακικού τοιχώματος και των πνευμόνων στη λειτουργική υπολειπόμενη χωρητικότητα. o Περιγραφή του τρόπου με τον οποίο οι αντιστάσεις των αεραγωγών μεταβάλλουν την πνευμονική ευενδοτότητα. o Σχηματική παράσταση των πνευμονικών όγκων, της πίεσης της τραχείας, της κυψελιδικής πίεσης και της ενδοθωρακικής πίεσης κατά τη διάρκεια ενός φυσιολογικού, ήσυχου αναπνευστικού κύκλου. Αναγνώριση στο διάγραμμα της έναρξης της εισπνοής, της διακοπής της εισπνοής και της διακοπής της εκπνοής. Συσχέτιση των τιμών των πιέσεων του υπεζωκότα και των αεραγωγών στη διακίνηση του αέρα. o Περιγραφή του ρόλου της διαμέτρου των αεραγωγών και της στροβιλώδους ροής αέρα στην αντίσταση των αεραγωγών. o Με βάση τις αλλαγές στην FEV 1, FVC, TLC και τις καμπύλες ροής όγκου, χαρακτηρισμός μιας διαταραχής ως περιοριστικού και/ή αποφρακτικού τύπου πνευμονοπάθεια. Περιγραφή της μεταβολής της FRC και των υπολειπόμενων όγκων σε κάθε περίπτωση. o Προσδιορισμός της απόφραξης των αεραγωγών και χρησιμοποίηση αυτής της αρχής για την εξήγηση της μεταβολής του σχήματος της καμπύλης ροής όγκου που παρατηρείται στη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Κυψελιδικός Αερισμός o Ορισμός μερικής πίεσης και κλασματικής συγκέντρωσης των αερίων στον αέρα και κατάλογος των φυσιολογικών τιμών μερικών πιέσεων και κλασματικών συγκεντρώσεων του O 2, του CO 2 και του Ν 2 στο επίπεδο της θάλασσας. o Καθορισμός των φυσιολογικών τιμών των PO 2, κορεσμό Ηb σε οξυγόνο (SatO 2 ), PCO 2, HCO - 3 και ph, στις κυψελίδες, στο αρτηριακό και στο μικτό φλεβικό αίμα. o Ορισμός και σύγκριση των παρακάτω όρων: ανατομικός νεκρός χώρος, φυσιολογικός νεκρός χώρος, αερισμός νεκρού χώρου, ανά λεπτό πνευμονικός αερισμός και ανά λεπτό κυψελιδικός αερισμός.

11 o Σύγκριση της αναλογικής σχέσης μεταξύ κυψελιδικού αερισμού και αερίων αρτηριακού αίματος, PO 2 και PCO 2. o Ορισμός των παρακάτω όρων: υποαερισμός, υπεραερισμός, υπερκαπνία, εύπνοια, υπόπνοια και υπέρπνοια. Πνευμονική Κυκλοφορία o Σύγκριση συστηματικής και πνευμονικής κυκλοφορίας με έμφαση στις πιέσεις, στην αντίσταση, στην αιματική ροή και στην ανταπόκριση στην υποξία. o Περιγραφή των περιοχικών διαφορώναιματικής ροής στους πνεύμονες σε όρθια θέση. Προσδιορισμός των ζωνών Ι, ΙΙ, και ΙΙΙ στους πνεύμονες σε σχέση με την πνευμονική και την κυψελιδική πίεση. o Περιγραφή της επίδρασης των μεταβολών του ΚΛΟΑ ή της πνευμονικής αρτηριακής πίεσης στην πνευμονική αγγειακή αντίσταση. Προσδιορισμός των ζωνών στις οποίες αυτοί οι δύο μηχανισμοί ισχύουν. o Περιγραφή του αποτελέσματος της αγγειοσύσπασης στην πνευμονική κυκλοφορία εξαιτίας υποξίας και στην κατανομή της αιματικής ροής στην πνευμονική κυκλοφορία. o Σύγκριση των μηχανισμών των αεραγωγών και των αγγείων που βοηθούν στη διατήρηση σταθερής της αναλογίας αερισμού / αιμάτωσης. o Περιγραφή των κυριότερων λειτουργιών της βρογχικής κυκλοφορίας. o Περιγραφή των επιδράσεων του εισπνεόμενου μονοξειδίου του αζώτου στις αντιστάσεις της πνευμονικής κυκλοφορίας και στην υποξική αγγεισύσπαση. o Ορισμός των παρακάμψεων από δεξιά προς αριστερά και του φυσιολογικού νεκρού χώρου. Περιγραφή της σημασίας του καθενός στην ανταλλαγή των αερίων. o Εξήγηση της ανάπτυξης πνευμονικού οιδήματος μετά από: α) αύξηση υδροστατικής πίεσης, β) αύξηση διαπερατότητας των τριχοειδών, γ) βλάβη της λεμφικής παροχέτευσης ή αύξηση της κεντρικής φλεβικής πίεσης και δ) αιμοαραίωση (π.χ. με αλατούχο διάλυμα). Αερισμός Αιμάτωση o Προσδιορισμός του τρόπου με τον οποίο η διαταραχή αερισμού / αιμάτωσης θα επηρεάσει τοπικά τις πιέσεις και την ανταλλαγή του οξυγόνου και του διοξειδίου του άνθρακα στις κυψελίδες. o Προσδιορισμός του μέσου όρου της αναλογίας αερισμού / αιμάτωσης στο φυσιολογικό πνεύμονα. o Καταγραφή των φυσιολογικών σχετικών διαφορών, από την κορυφή προς τη βάση του πνεύμονα, στην κυψελιδική και αρτηριακή PO 2, PCO 2, ph και στην ανταλλαγή οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα. o Προσδιορισμός δύο αιτιών παθολογικής κατανομής αερισμού / αιμάτωσης. o Καθορισμός της μέτρησης της κυψελιδοαρτηριακής διαφοράς PO 2, (A-a)DO 2, της φυσιολογικής τιμής για (A-a)DO 2 και της σημασίας της ανόδου (A-a)DO 2. o Καθορισμός αντισταθμιστικών αντιδράσεων για την ανομοιογένεια αερισμού / αιμάτωσης. Ρύθμιση του Αναπνευστικού o Περιοχές του ΚΝΣ που παίζουν σημαντικό ρόλο στη δημιουργία και τον έλεγχο του αναπνευστικού ρυθμού.

12 o Περιγραφή της ανατομικής εντόπισης των χημειοϋποδοχέων που είναι ευαίσθητοι στις αλλαγές της αρτηριακής PO 2, PCO 2 και ph και συμμετέχουν στο έλεγχο του αερισμού. Προσδιορισμός του πληθυσμού των χημειοϋποδοχέων που είναι πιο σημαντικός στην αντίληψη οξέων και χρόνιων αλλαγών στα αέρια αίματος. o Περιγραφή των μηχανισμών που μεταβάλουν τον κυψελιδικό αερισμό αμέσως μετά την άνοδο σε μεγάλο υψόμετρο, την παραμονή σε υψόμετρο για δύο εβδομάδες και αμέσως μετά την επιστροφή στο επίπεδο της θάλασσας. o Περιγραφή της αλληλεπίδρασης της υποξίας και της υπερκαπνίας στον έλεγχο του κυψελιδικού αερισμού. o Περιγραφή της σημασίας της ρύθμισης του αερισμού κατά τη διάρκεια της άσκησης και τις επιδράσεις της άσκησης στην PO 2, PCO 2 και ph στο αρτηριακό και μικτό φλεβικό αίμα. o Περιγραφή της επίδρασης της ηλικίας στους πνευμονικούς όγκους, στην διατατότητα των πνευμόνων και του θωρακικού τοιχώματος και στα αέρια αίματος. o Προσδιορισμός πέντε αιτίων υποξίας. o Προσδιορισμός μηχανισμού με τον οποίο μόρια απομακρύνονται από τους αεραγωγούς. ΝΕΦΡΟΙ Δομή των Νεφρών και των Νεφρώνων Σύντομη περιγραφή των νεφρών:φλοιός, μυελός, κάλυκες, μυελικές πυραμίδες, πύελος, νεφρική αρτηρία και φλέβα και ουρητήρες. Περιγράψτε τη σειρά των σωληναρίων μέσα από τα οποία το υπερδιήθημα ρέει μετά τον σχηματισμό του στην κάψα του Bowman και μέχρι τη είσοδο του στη νεφρική πύελο. Αναγνώριση κάθε δομής που εντοπίζεται στο νεφρικό φλοιό ή στο νεφρικό μυελό. Με βάση την εντόπιση των σπειραμάτων και το μήκος της αγκύλης του Henle, διάκριση μεταξύ των φλοιωδών και παραμυελικών νεφρώνων. Περιγράψτε με τη σειρά τα αγγεία μέσα από τα οποία το αίμα ρέει από τη νεφρική αρτηρία προς τη νεφρική φλέβα, συμπεριλαμβανομένων των σπειραματικών αγγείων και των περισωληναριακών τριχοειδών. Προσδιορίσατε τις παρακάτω δομες στο αγγειώδες σπείραμα: προσαγωγά και απαγωγά αρτηρίδια, σπειραματικό τριχοειδικό δίκτυο, μεσσάγγειο, κάψα του Bowman και παρασπειραματική συσκευή (συμπεριλαμβανομένων των παρασπειραματικών κυττάρων και της πυκνής κηλίδας). Περιγραφή των τριών στιβάδων που αποτελούν το φραγμό διήθησης και αναγνώριση των ποδοκυττάρων, των πόρων και της βασικής μεμβράνης. Περιγραφή του ρόλου των σωματικών, συμπαθητικών και παρασυμπαθητικών νεύρων κατά την πλήρωση της ουροδόχου κύστης και κατά την ούρηση. Νεφρική Κάθαρση Ερμηνεία της έννοιας της νεφρικής κάθαρσης. Περιγραφή του ρυθμού σπειραματικής διήθησης, της νεφρικής ροής πλάσματος και της νεφρικής ροής αίματος.

13 Διάκριση μεταξύ της κάθαρσης της ινουλίνης και της κρεατινίνης για τη μέτρηση του ρυθμού σπειραματικής διήθησης. Δεδομένων των συγκεντρώσεων της ινουλίνης, της κρεατινίνης και του παρααμινοϊππουρικού οξέος στο πλάσμα και στα ούρα και του ρυθμού ροής των ούρων, να υπολογίσετε το φορτίο διήθησης, τη σωληναριακή μεταφορά, το ρυθμό απέκκρισης και την κάθαρση των παραπάνω ουσιών. Με πιο τρόπο οι αλλαγές στη διήθηση, επαναρρόφηση και έκκριση θα επηρεάσουν τη νεφρική απέκκριση του κάθε συστατικού. Ρυθμός Σπειραματικής Διήθησης και Αιμοδυναμική των νεφρών Προσδιορισμός των φραγμών διήθησης, οι οποίοι εμποδίζουν τη διήθηση ύδατος, νατρίου, ινουλίνης, λευκωματίνης και ερυθρών αιμοσφαιρίων. Ορισμός της νεφρικής ροής αίματος, της νεφρικής ροής πλάσματος και του ρυθμού σπειραματικής διήθησης. Ορισμός του συντελεστή διήθησης στα σπειραματικά τριχοειδή και ανάπτυξη του ρόλου του στο ρυθμό σπειραματικής διήθησης. Αναγνώριση των υδροστατικών και οσμωτικών πιέσεων στα σπειραματικά τριχοειδή και στην κάψα του Bowman και υπολογισμός της δραστικής («καθαρής») σπειραματικής πίεσης διήθησης στα σπειραματικά τριχοειδή. Πως επηρεάζεται η σπειραματική διήθηση από τις αλλαγές που προκαλούνται από την αύξηση ή τη μείωση σε κάθε μία από αυτές τις πιέσεις.. Περιγραφή των σχετικών αντιστάσεων στα προσαγωγά και απαγωγά αρτηρίδια καθώς και των επιδράσεων τους στη νεφρική ροή αίματος και στο ρυθμό σπειραματικής διήθησης που ασκούνται από τις μεταβολές τους. Περιγραφή του μυογενούς και σωληναριοσπειραματικού παλίνδρομου μηχανισμού που διέπουν την αυτορρύθμιση της νεφρικής ροής πλάσματος και του ρυθμού σπειραματικής διήθησης. Περιγραφή των αλλαγών στην νεφρική ροή αίματος και στο ρυθμό της σπειραματικής διήθησης που προκαλούνται από την αύξηση της συμπαθητικής δραστηριότητας. Πρόβλεψη των μεταβολών της νεφρικής αιμάτωσης και του ρυθμού σπειραματικής διήθησης που προκαλούνται από: α)αυξημένη σύνθεση αγγειοτενσίνης ΙΙ, β) αυξημένη έκκλυση ΑΝΡ, γ) αυξημένη παραγωγή προσταγλανδινών, δ) αυξημένη παραγωγή ΝΟ. Προσδιορισμός των στοιχείων του φραγμού διήθησης των οποίων η βλάβη μπορεί να προκαλέσει αιματουρία και πρωτεϊνουρία. Με βάση τις υδροστατικές και οσμωτικές πιέσεις, προσδιορίαστε τις αλλαγές στη δραστική («καθαρή») δύναμη διήθησης, που υπάρχει καθώς το αίμα ρέει στα σπειραματικά τριχοειδή, οπότε η υδροστατική πίεση μειώνεται ενώ η οσμωτική πίεση αυξάνει. Περιγραφή των αλλαγών στη νεφρική ροή αίματος και στο ρυθμό σπειραματικής διήθησης που προκαλείται από απόφραξη του ουροποιητικού συστήματος και υποαλβουμιναιμία. Σύγκριση της αιματικής ροής προς τους νεφρούς και της κατανάλωσης οξυγόνου από τους νεφρούς με αυτή των σκελετικών μυών και του καρδιακού μυός. Περιγραφή της επίδρασης των μεταβολών της υδροστατικής και κολλοειδοσμωτικής πίεσης των περισωληναριακών τριχοειδών στην «καθαρή» επαναρρόφηση υγρού στα εγγύς εσπειραμένα σωληνάρια..

14 Μεταφορικές Ιδιότητες των Νεφρικών Τμημάτων Διάκριση μεταξύ διακυτταρικής και παρακυτταρικής οδού διακίνησης διαμέσου του επιθηλίου του εγγύς εσπειραμένου σωληναρίου με παραδείγματα τη δίοδο γλυκόζης, ΡΑΗ, ύδατος, Cl -. Διάκριση μεταξύ ενεργής (πρωτογενούς και δευτερογενούς) μεταφοράς, διευκολυνόμενης διάχυσης και παθητικής διάχυσης με βάση την ενεργειακή πηγή και την εμπλοκή πρωτεϊνών φορέων. Περιγραφή της συνεισφοράς των κύριων τμημάτων των νεφρώνων στην επαναρρόφηση του διηθημένου φορτίου ύδατος και διαλυτών ουσιών. Περιγραφή των κυτταρικών μηχανισμών της μεταφοράς Na +, K +, Cl -, HCO 3 -, ασβεστίου, φωσφόρου, οργανικών ουσιών (π.χ. γλυκόζη, αμινοξέα και ουρία) και ύδατος από τα κύρια τμήματα των σωληναρίων. Περιγραφή της λειτουργίας των παρακάτω νεφρικών φορέων και της προεξάρχουσας θέσης τους στα κύτταρα των νεφρικών σωληναρίων όσον αφορά κορυφαία ή πλαγιοβασική πλευρά α. ATPασες (Na+/K+-ATPαση, H + /K + -ATPαση, H + -ATPαση, and Ca 2+ -ATPαση) β. Ιοντικοί και υδατικοί δίαυλοι (K +, ENaC, Cl, Ca 2+, υδατοπορίνες) γ.συζευγμένοι μεταφορείς (Na + -γλυκόζης, Na + /H + -αντιμεταφορέας, Na + -K + -2Cl - - συμμεταφορέας, Na + -φωσφορικών συμμεταφορέας, Na + -Cl - -συμμεταφορέας, Na + - HCO3 - - συμμεταφορέας, Cl - /HCO 3 - -αντιμεταφορέας) Περιγραφή των θέσεων του νεφρώνα και των μοριακών μηχανισμών της δράσης των παρακάτω τάξεων διουρητικών: οσμωτικά, αναστολείς της καρβονικής ανυδράσης, διουρητικά της αγκύλης, θειαζιδικά και καλιοπροστατευτικά διουρητικά. Συμπύκνωση και Αραίωση Ούρων Με βάση τις πηγές πρόσληψης και απώλειας ύδατος, περιγραφή των μεταβολών του όγκου και της οσμωτικότητας των υγρών του σώματος, που προκαλείται από απώλεια ή κατακράτηση ύδατος σώματος. Προσδιορίσατε πως κάθε μία από αυτές τις διαταραχές θα μεταβάλλει το ρυθμό παραγωγής και την οσμωτικότητα των ούρων. Με βάση τις πηγές πρόσληψης και απώλειας χλωριούχου νατρίου, πρόβλεψη των μεταβολών του όγκου και της οσμωτικότητας των υγρών του σώματος, που προκαλείται από απώλεια ή κατακράτηση χλωριούχου νατρίου σώματος. Πρόβλεψη πως κάθε μία από αυτές τις διαταραχές θα μεταβάλλει το ρυθμό παραγωγής και την οσμωτικότητα των ούρων. Προσδιορισμός των δύο κύριων ερεθισμάτων που προκαλούν απελευθέρωση αντιδιουρητικής ορμόνης (ADH) και περιγραφή του μηχανισμού της αρνητικής παλίνδρομης ρύθμισης για κάθε μηχανισμό. Περιγραφή του ρόλου της αγκύλης του Henle στη δημιουργία υψηλής οσμωτικότητας του διάμεσου υγρού. Ξεκινώντας από την αρχή της αγκύλης του Henle, συγκρίνατε τις αλλαγές στην οσμωτικότητα μεταξύ του σωληναριακού και του διάμεσου υγρού, οι οποίες επιτρέπουν την παραγωγή και απέκκριση είτε συμπυκνωμένων είτε αραιών ούρων. Αναγνώριση των τμημάτων των σωληναρίων και των μηχανισμών με τους οποίους η ADH αυξάνει τη διαπερατότητα για νερό και ουρία. Περιγραφή του ρόλου αυτών των αλλαγών στην ικανότητα των νεφρών να παράγουν είτε αραιά είτε συμπυκνωμένα ούρα.

15 Με βάση την ωσμωλικότητα του πλάσματος και των ούρων και τον όγκο των ούρων υπολογίσατε την ωσμωτική κάθαρση και την κάθαρση ελευθέρου ύδατος. Περιγράψατε τις δράσεις των διουρητικών στην ικανότητα των νεφρών να μεγιστοποιούν την συμπύκνωση και την αραίωση των ούρων. Διάκριση μεταξύ του κεντρικού και του νεφρογενούς άποιου διαβήτη με βάση τα επίπεδα της ADH στο πλάσμα και την ανταπόκριση σε χορήγηση ADH. Ισορροπία Νατρίου και Έλεγχος Όγκου Εξωκυττάριου Υγρού Αναγνώριση των φυσιολογικών ορίων πρόσληψης νατρίου με τη διατροφή και των κυριότερων οδών απώλειας νατρίου από το σώμα. Προσδιορισμός του ρόλου του νατρίου στη διατήρηση της ισορροπίας του όγκου του εξωκυττάριου υγρού. Υπολογισμός του φυσιολογικού φορτίου διήθησης για το νάτριο. Προσδιορισμός των τμημάτων των σωληναρίων για την επαναρρόφηση νατρίου και των μεταβολών στην επαναρρόφηση του νατρίου σε συνθήκες φυσιολογικού, μειωμένου και αυξημένου όγκου. Περιγραφή των υποδοχέων που εμπλέκονται στον έλεγχο του όγκου του εξωκυττάριου υγρού (π.χ. υψηλής πίεσης τασεοϋποδοχείς και χαμηλής πίεσης καρδιοπνευμονικοί υποδοχείς) και του νευρικού αντανακλαστικού ελέγχου της νεφρικής απέκκρισης ύδατος και νατρίου. Παραγωγή αγγειοτενσίνης ΙΙ ξεκινώντας από τη ρενίνη. Προσδιορισμός των παραγόντων που προκαλούν απελευθέρωση ρενίνης. Περιγραφή του ελέγχου της επαναρρόφησης του νατρίου κατά μήκος του νεφρώνα, συμπεριλαμβανομένων των επιδράσεων των συμπαθητικών νεύρων, της αγγειοτενσίνης ΙΙ, της αλδοστερόνης και του κολπικού νατριουρητικού πεπιτιδίου (ΑΝΡ). Περιγραφή των επιδράσεων των διουρητικών στο χειρισμό του νατρίου από τους νεφρούς και συνεπώς και του ελέγχου του όγκου του εξωκυττάριου υγρού. Περιγραφή του ελέγχου της επαναρρόφησης από το εγγύς σωληνάριο που αποτελεί τη βάση για το φαινόμενο της σπειραματοσωληναριακής ισορροπίας. Περιγραφή του ρόλου του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης στον έλεγχο της συστηματικής αρτηριακής πίεσης σε καταστάσεις μειωμένου και αυξημένου όγκου. Ισορροπία Καλίου Αναγνώριση των φυσιολογικών ορίων πρόσληψης καλίου με τη διατροφή και των κυριότερων οδών απώλειας καλίου από το σώμα. Αναγνώριση του ρόλου του εξωκυττάριου καλίου στη διατήρηση φυσιολογικής λειτουργίας των νεύρων και των μυών. Περιγραφή της κατανομής του καλίου στο σώμα, της εξωνεφρικής ομοιόστασης του καλίου και του ρόλου της ινσουλίνης, της αδρεναλίνης και της αλδοστερόνης στη διακίνηση του καλίου μεταξύ εξωκυττάριου και ενδοκυττάριου χώρου. Περιγραφή της μετατόπισης του καλίου που προκαλείται από την οξέωση. Υπολογισμός του φυσιολογικού φορτίου διήθησης για το κάλιο. Προσδιορισμός των σωληναριακών θέσεων για την επαναρρόφηση και την έκκριση του καλίου. Περιγραφή των παραγόντων που ελέγχουν την έκκριση του καλίου στα αθροιστικά σωληνάρια (π.χ. αλδοστερόνη, κάλιο πλάσματος) και διάκριση αυτών, από τους παράγοντες που επηρεάζουν την έκκριση καλίου σε αυτήν την περιοχή (π.χ. ρυθμός σωληναριακής ροής, διαταραχές οξεοβασικής ισορροπίας).

16 Σύγκριση των τμημάτων των σωληναρίων για την απώλεια καλίου και για τη δράση των καλιοπροστατευτικών διουρητικών. Ισορροπία Ασβεστίου και Φωσφόρου Προσδιορισμός των φυσιολογικών ορίων της πρόσληψης ασβεστίου και φωσφόρου, των κυριότερων δεξαμενών αποθήκευσης ασβεστίου και φωσφόρου και των κυριότερων οδών απώλειας ασβεστίου και φωσφόρου από το σώμα. Περιγραφή του ελέγχου του ασβεστίου του πλάσματος από την καλσιτονίνη και του φωσφόρου από την παραθορμόνη. Υπολογισμός του φυσιολογικού φορτίου διήθησης για το ασβέστιο. Προσδιορισμός των τμημάτων των σωληναρίων για την επαναρρόφηση του ασβεστίου. Υπολογισμός του φυσιολογικού φορτίου διήθησης για το φώσφορο. Προσδιορισμός των τμημάτων των σωληναρίων για την επαναρρόφηση του φωσφόρου. Περιγραφή του νεφρικού ελέγχου μεταφοράς ασβεστίου και φωσφόρου από την παραθορμόνη, την καλσιτονίνη και την 1,25-διυδροξυ βιταμίνη D (καλσιτριόλη) και διαχωρισμός από άλλους που επηρεάζουν τη μεταφορά (όγκος εξωκυττάριου υγρού, διαταραχές οξεοβασικής ισορροπίας). Περιγραφή του ρόλου των νεφρών στην παραγωγή 1,25-διυδροξυ βιταμίνης D (καλσιτριόλης). Περιγραφή των επιδράσεων των διουρητικών στην απέκκριση του ασβεστίου και του φωσφόρου, ειδική αναφορά στην επίδραση των θειαζιδικών διουρητικών στη μείωση της απέκκρισης ασβεστίου και των διουρητικών της αγκύλης στην αύξηση της απέκκρισης του ασβεστίου. Οξεοβασική Ισορροπία Προσδιορισμός των φυσιολογικών ορίων του ph και των ανώτερων και κατώτερων ορίων που είναι συμβατά με τη ζωή. Περιγραφή του ρόλου των ρυθμιστικών συστημάτων στη διατήρηση του ph, του ρόλου των πνευμόνων και των νεφρών. Περιγραφή του αναπνευστικού και του νεφρικού ελέγχου του ρυθμιστικού συστήματος CO 2 /HCO - 3, το οποίο επιτρέπει ρύθμιση με pk a 6,1 και είναι σημαντικό στη διατήρηση φυσιολογικού ph πλάσματος. - Υπολογισμός του φορτίου διήθησης για τα HCO 3 και προσδιορισμός των κυριότερων θέσεων επαναρρόφησης (και έκκρισης) κατά μήκος του νεφρώνα με έμφαση στο ρόλο των μηχανισμών έκκρισης ιόντων υδρογόνου σε αυτή τη διαδικασία. Περιγραφή των κυτταρικών μηχανισμών που είναι υπεύθυνοι για την καθαρή διεπιθηλιακή κίνηση HCO - 3. Περιγραφή της καθαρής έκκρισης οξέος από τους νεφρούς, της τιτλοποίημένης οξύτητας, της σημασίας των ρυθμιστικών διαλυμάτων των ούρων και της παραγωγής και απέκκρισης αμμωνίας. Διαχωρισμός μεταξύ επαναρρόφησης διηθημένων διττανθρακικών και προσθήκης νέων διττανθρακικών. Δεδομένης μιας αιφνίδιας αύξησης ή ελάττωσης του ph, προσδιορισμός της σημασίας και της χρονικής διάρκειας της αντιστάθμισης που ενεργοποιείται για να περιορίσει στο ελάχιστο τις αλλαγές του ph των υγρών του σώματος, συμπεριλαμβανομένων α) ρυθμιστικών συστημάτων, β) αναπνευστικής ρύθμισης και γ) νεφρικής ρύθμισης. Από τις τιμές αίματος αναγνώριση απλών και μικτών, αναπνευστικών και μεταβολικών διαταραχών της οξεοβασικής ισορροπίας. Διαχωρισμός μεταξύ

17 αυξημένου και φυσιολογικού χάσματος ανιόντων, χλωριοεύαισθητης και χλωριοανθεκτικής μεταβολικής αλκάλωσης και οξέων και χρόνιων αναπνευστικών διαταραχών. Περιγραφή των κυριότερων αιτίων και διεργασιών που οδηγούν σε διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας.