Departamento de Física e Química

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Departamento de Física e Química"

Transcript

1 Departamento de Física e Química Programación, curso I.E.S.P. "Xosé Neira Vilas" Perillo-Oleiros, setembro de 2014

2 -1 Índice de contido 1.Materias que imparte o departamento Profesorado do departamento Libros de texto e outros materiais curriculares Recuperación de materias pendentes Actividades complementarias e extraescolares Uso das TICs Medidas de atención a diversidade Criterios Metodolóxicos Procedementos e instrumentos de avaliación Criterios de cualificación Procedemento de acreditación de coñecementos previos para as materias de Física e Química de 2º de Bacharelato Obxectivos, contidos e criterios de avaliación para cada unha das materias do departamento Física e Química. 3º de ESO...9 MARCO LEGAL:...9 OBXECTIVOS XERAIS DE LA ETAPA...9 OBXECTIVOS XERAIS DA MATERIA...10 RELACIÓN DO CURRÍCULO DE 3º DE ESO COAS COMPETENCIAS BÁSICAS11 CRITERIOS DE AVALIACIÓN...12 PROGRAMACIÓN DAS UNIDADES...12 Unidade 1. Medida e método científico...12 Unidade 2. A diversidade da materia...14 Unidade 3. Materia e partículas...16 Unidade 4. Teoría atómico-molecular...17 Unidade 5. Estrutura atómica...19 Unidade 6. Elementos e compostos...21 Unidade 7. Cambios químicos e as súas repercusións...23 Unidade 8. A electricidade...24 TEMPORALIZACIÓN...26 CONTIDOS MÍNIMOS Física e Química. 4º de ESO...27 MARCO LEGAL:...27 OBXECTIVOS XERAIS DA ETAPA...27 OBXECTIVOS XERAIS DA MATERIA...28 CRITERIOS DE AVALIACIÓN...28 RELACIÓN DO CURRÍCULO DE 4º DE ESO COAS COMPETENCIAS BÁSICAS...30 PROGRAMACIÓN DAS UNIDADES Unidade introdutoria. A medida e o método científico...31 Unidade didáctica nº 1. Estudo do movemento...32 Unidade didáctica nº 2. Interaccións entre os corpos...33 Unidade didáctica nº 3. Movemento circular e gravitación universal...35 Unidade didáctica nº 4. Forzas nos fluídos...37 Unidade didáctica nº 5. Traballo e enerxía mecánica...38

3 -2 Unidade didáctica nº 6. Calor e enerxía térmica...40 Unidade didáctica nº 7. A enerxía das ondas...41 Unidade didáctica nº 8. O átomo e o sistema periódico...43 Unidade didáctica nº 9. O enlace químico...44 Unidade didáctica nº 10. Química do carbono Unidade didáctica nº 11. As reaccións químicas...47 CONTIDOS MÍNIMOS Física e Química. 1º de Bacharelato...49 Lexislación...49 OBXECTIVOS DA ETAPA...49 OBXECTIVOS DA MATERIA...50 CRITERIOS DE AVALIACIÓN...51 PROGRAMACIÓN DAS UNIDADES...53 UNIDADE INTRODUTORIA A MEDIDA...53 OBXECTIVOS...53 Conceptos...53 Procedementos...54 Actitudes...54 UNIDADE Nº 1 A TEORÍA ATÓMICO-MOLECULAR...54 Conceptos...54 Procedementos...55 Actitudes...55 Contidos Transversais. Educación do consumidor...55 UNIDADE Nº 2 ESTADOS DE AGREGACIÓN. TEORÍA CINÉTICA...56 Conceptos...56 Procedementos...56 Actitudes...56 UNIDADE Nº 3 DISOLUCIÓNS...57 Conceptos...57 Procedementos...57 Actitudes...57 UNIDADE Nº 4 ESTRUTURA ATÓMICA. O SISTEMA PERIÓDICO...58 Conceptos...58 Procedementos...59 Actitudes...59 UNIDADE Nº 5 O ENLACE QUÍMICO...59 Conceptos...60 Procedementos...60 Actitudes...60 Contidos Transversais. Educación para a saúde...60 UNIDADE Nº 6 AS TRANSFORMACIÓNS QUÍMICAS...60 Conceptos...61 Procedementos...61 Actitudes...61 Contidos Transversais. Educación do consumidor...61 Contidos Transversais. Educación ambiental...62

4 -3 Contidos Transversais. Educación para a paz...62 UNIDADE Nº 7 QUÍMICA DO CARBONO. FORMULACIÓN ORGÁNICA...62 Conceptos...63 Procedementos...63 Actitudes...63 Contidos Transversais. Educación ambiental...63 Contidos Transversais. Educación para a saúde...64 Contidos Transversais. Educación do consumidor...64 UNIDADE Nº 8 A DESCRICIÓN DOS MOVEMENTOS: CINEMÁTICA...64 Conceptos...64 Procedementos...65 Actitudes...65 Contidos Transversais. Educación viaria...65 UNIDADE Nº 9 MOVEMENTOS NUNHA E DÚAS DIMENSIÓNS...65 Conceptos...66 Procedementos...66 Actitudes...66 UNIDADE Nº 10 AS LEIS DA DINÁMICA...67 Conceptos...67 Procedementos...67 Actitudes...67 Contidos Transversais. Educación para a paz...68 Contidos Transversais. Educación para a saúde...68 UNIDADE Nº 11 FORZAS NA NATUREZA: APLICACIÓNS...68 Conceptos...68 Procedementos...68 Actitudes...69 UNIDADE Nº 12 TRABALLO E ENERXÍA MECÁNICA...69 Conceptos...69 Procedementos...70 Actitudes...70 Contidos Transversais. Educación para a saúde...70 UNIDADE Nº 13 CALOR E TERMODINÁMICA...70 Conceptos...71 Procedementos...71 Actitudes...71 Contidos Transversais. Educación ambiental...71 UNIDADE Nº 14 ELECTRICIDADE E CORRENTE ELÉCTRICA...72 Conceptos...72 Procedementos...72 Actitudes...72 Contidos Transversais. Educación do consumidor...73 Contidos Transversais. Educación para a saúde...73 TEMPORALIZACIÓN...73 CONTIDOS MÍNIMOS...73

5 Química. 2º de Bacharelato...74 MARCO LEGAL:...74 OBXECTIVOS XERAIS DO BACHARELATO...74 OBXECTIVOS XERAIS DA MATERIA...75 CRITERIOS DE AVALIACIÓN...75 PROGRAMACIÓN DAS UNIDADES...78 I. Cálculos numéricos elementais en química...79 II. Estrutura atómica e clasificación periódica dos elementos...79 III. Enlace químico e propiedades das substancias...80 IV. Termoquímica...80 V. O equilibrio químico...81 VI. Ácidos e bases...82 VII. Electroquímica...82 VIII. Química do carbono...83 PRÁCTICAS DE LABORATORIO...84 CONTIDOS MÍNIMOS...84 TEMPORALIZACIÓN Avaliación desta Programación Firmas...86 Anexo: Cuestionario de avaliación da programación...87

6 Materias que imparte o departamento-5 1. Materias que imparte o departamento Física e Química de 3º de ESO. 2 grupos. Diversificación Curricular de 4º de ESO. 1 grupo Física e Química de 4º de ESO. 1 grupos. [1 de sección bilingüe en inglés] Física e Química de 1º de Bacharelato. 2 grupos. [1 de sección bilingüe en inglés] Química de 2º de Bacharelato. 1 grupo. 2. Profesorado do departamento Laura Fernández Villarino [Xefe de Departamento] i. Física e Química de 3º de ESO. 2 grupos. ii. Física e Química de 4º de ESO. 1 grupo. [Secc. Biling. Inglés] iii. Física e Química de 1º de Bacharelato.1 grupo. [Secc. Biling. Inglés] iv. Química de 2º de Bacharelato, 1 grupo. Jesús Antonio Curros López. i. Diversificación Curricular de 4º de ESO. 1 grupo ii. Física e Química de 1º de Bacharelato. 1 grupo. iii. Diversificación Curricular de 3º de ESO. 1 grupo. (Tres horas) 3. Libros de texto e outros materiais curriculares 3º de ESO Título: Física e Química 3º ESO. Proxecto Adarve Autor: Isabel Piñar Editorial: Oxford Educación 4º de ESO DC Título: Diversificación II. Ámbito científico-tecnológico ESO. Autores: Filomena González, Mercedes Sánchez, Rubén Solís. Editorial: Editex 4º de ESO Título: Física e Química 4º ESO. Proxecto Ánfora. Autor: Isabel Piñar Editorial: Oxford Educación 1º de Bacharelato Título: Física e Química 1º Bach. Autores:Mario Ballestero Jadraque, Jorge Barrio Gómez de Agüero Editorial: Oxford Educación 2º de Bacharelato, Química Título: Química 2º Autores: Jaime Peña Tresancos e Mª Carmen Vidal Fernández. Proxecto Tesela. Editorial: Oxford Educación 2º de Bacharelato, Física Título: Física 2º. Proxecto Tesela. Autores: Jorge Barrio Gómez de Agüero Editorial: Oxford Educación

7 Libros de texto e outros materiais curriculares-6 4. Recuperación de materias pendentes. Ademais da proba final de maio o departamento fará dúas probas tanto para 3ºde ESO como para 1º de Bacharelato nas datas estabelecidas pola Xefatura de Estudios. A materia repartirase da seguinte maneira: 3º de ESO Proba 1: temas 1, 2, 3 Proba 2: resto da materia dada no curso pasado 4,5,6,7 (apartados 1 e 2) 1º Bacharelato Proba 1: Química (Excepto química orgánica) Proba 2: Física e Química Orgánica O curso pasado a última unidade dada foi a 14 do libro de texto. Se se superan as dúas probas non será necesario facela proba final aínda que poderá facerse para subir nota. Se se suspenda algunha das dúas probas será necesario repetila na proba final. Para facilitar a recuperación das materias pendentes, entregaranse ao alumnado follas de actividades e resolveranse as dúbidas que xurdan nun horario que se estabelecerá á vista do horario do profesorado do departamento. 5. Actividades complementarias e extraescolares O departamento proporá unha visita á central térmica de As Pontes e outra á planta eólica experimental de Sotavento. 6. Uso das TICs Puntualmente cada un dos grupos poderá atender a a súa clase nunha das aula de informática. Nesa hora realizaranse entre outras as seguintes actividades: procura de información na web. Visita de páxinas web con contidos específicos. Uso de materiais multimedia, etc. Fomentarase o uso da aula en tódolos grupos.

8 Medidas de atención a diversidade-7 7. Medidas de atención a diversidade Potenciaranse metodoloxías que favorezan un aprendizaxe autónomo como son o uso de software educativo, o uso de páxinas web con contido interactivo e a elaboración de pequenos traballos de investigación. Elaboraranse actividades de reforzo para aqueles alumnos nos que se detecten dificultades no aprendizaxe. Elaboraranse actividades alternativas de ampliación para aqueles alumnos nos que se detecte unha maior capacidade. 8. Criterios Metodolóxicos Prestarase especial atención ao principio de Aprendizaxe Significativo. Ao principio de cada unidade tentarase determinar os coñecementos previos do alumnado para construír sobre eles os novos coñecementos. Neste mesmo sentido relacionaranse sempre que sexa posible o que se estea a estudar con situacións da vida cotiá que sexan familiares para o alumnado. A interacción do profesor co alumnado tratará de conseguir que o alumnado logre a maior autonomía posible no proceso de aprendizaxe. Fomentarase o uso de actividades prácticas de xeito individual e en pequenos grupos, tanto no laboratorio como na aula ou na casa. Empregar na clase un amplo abanico de recursos didácticos: explicacións teóricas, realización de cuestións, exercicios e problemas, visualización de vídeos e DVDs. Fomentar o uso das TIC e en especial usar as aulas de informática do centro para traballar con software educativo así como con páxinas webs interactivas. Nas materias de segundo de Bacharelato prestarase especial atención as indicacións dos Grupos de Traballo correspondentes. 9. Procedementos e instrumentos de avaliación Os procedementos e instrumentos que se utilizarán na avaliación do aprendizaxe dos alumnos e con os que se pretende obter información acerca do grado de consecución dos obxectivos propostos son: Realización de probas escritas. Tentarase de facer polo menos dúas probas escritas por avaliación. Cada proba abarcará os contidos das anteriores. Realización de tarefas na aula, unhas anunciadas con anterioridade e outras non. Trátase con estas últimas de fomentar o traballo diario, fundamental para a consecución dos obxectivos propostos. Intervencións na clase (respostas a preguntas plantexadas polo profesor, preguntas formuladas polo alumno) Realización de tarefas propostas como tarefas de casa (resolución de cuestións e problemas, traballos bibliográficos, informes de laboratorio, etc) Observación sistemática do traballo do alumnado na aula, no laboratorio e na súa casa: asistencia, actitude e participación. Os alumnos serán informados do resultado da corrección das distintas probas e actividades realizadas e analizarase con eles os fallos e erros cometidos mediante a corrección e análise das mesmas na clase.

9 Criterios de cualificación-8 10.Criterios de cualificación Na cualificación de probas escritas terase en conta: A claridade da exposición dos conceptos, procesos, os pasos seguidos, as hipóteses, a orde lóxica e a utilización adecuada da linguaxe científica específica. Os erros graves de concepto que levarán a anular o apartado correspondente. Nos parágrafos/apartados que esixen a solución dun apartado anterior cualificaranse independentemente do resultado do devandito apartado. Cando a resposta deba ser razoada ou xustificada, non facelo supoñerá unha puntuación de cero no apartado correspondente. Un resultado erróneo pero cun razoamento correcto valorarase. Nun problema numérico a resposta correcta, sen razoamento ou xustificación, pode ser valorada cun 0 se non se pode ver de onde saíu o devandito resultado. Os erros nas unidades ou non poñelas descontará un 25% da nota do apartado. Un erro no cálculo considerarase leve e descontarase o 25% da nota do apartado, agás que os resultados carezan de lóxica e o alumnado non faga unha discusión acerca da falsidade do devandito resultado. Na cualificación do aprendizaxe do alumnado terase en conta: Probas escritas. (80% ) Preguntas na clase. (5%) Traballo na clase: actitude e participación, traballo individual, traballo en grupo, caderno de traballo.(5%) Traballo no Laboratorio: actitude, traballo individual, traballo en grupo, caderno de Laboratorio. (5%) Traballo na casa: exercicios e traballos. (5%) 11.Procedemento de acreditación de coñecementos previos para as materias de Física e Química de 2º de Bacharelato. Para acreditar os coñecementos necesarios para as materias de Física e Química de 2º de Bacharelato os alumnos que non cursaran a física e química de 1º de bacharelato realizarán unha proba específica con cuestións teóricas e exercicios numéricos.

10 Obxectivos, contidos e criterios de avaliación para cada unha das materias do departamento Obxectivos, contidos e criterios de avaliación para cada unha das materias do departamento Física e Química. 3º de ESO MARCO LEGAL: Real decreto 1631/2006, do 29 de decembro, aprobado polo Ministerio de Educación e Ciencia (MEC) que establece as ensinanzas mínimas da Educación Secundaria Obrigatoria como consecuencia da implantación da Lei orgánica de Educación (LOE), Decreto 133/2007, do 5 de xullo, aprobado pola Consellería de Educación da Xunta de Galicia polo que se aproba o currículo da Educación Secundaria Obrigatoria para esta comunidade. Orde do 21 de decembro de 2007 pola que se regula a avaliación na ESO na Comunidade autónoma de Galicia. Orde do 23 de xuño de 2008 pola que se modifica a do 21 de decembro de 2007 pola que se regula a avaliación na ESO na Comunidade autónoma de Galicia. OBXECTIVOS XERAIS DE LA ETAPA Asumir responsablemente os seu deberes, coñecer e exercer os seus dereitos no respecto ás outras persoas, practicar a tolerancia, a cooperación e a solidariedade entre as persoas e grupos, exercitarse no diálogo afianzando os dereitos humanos como valores comúns dunha sociedade plural e prepararse para o exercicio da cidadanía democrática. Desenvolver e consolidar hábitos de disciplina, estudo e traballo individual e en equipo como condición necesaria para unha realización eficaz das tarefas da aprendizaxe e como medio de desenvolvemento persoal. Valorar e respectar a diferenza de sexos e a igualdade de dereitos e oportunidades entre eles. Rexeitar os estereotipos que supoñan discriminación entre homes e mulleres. Fortalecer as súas capacidades afectivas en todos os ámbitos da personalidade e nas súas relacións coas outras persoas, así como rexeitar a violencia, os prexuízos de calquera tipo, os comportamentos sexistas e resolver pacificamente os conflitos. Desenvolver destrezas básicas na utilización das fontes da información para, con sentido crítico, adquirir novos coñecementos. Adquirir unha preparación básica no campo das tecnoloxías, especialmente as da información e a comunicación. Concibir o coñecemento científico como un saber integrado que se estrutura en distintas disciplinas, así como coñecer e aplicar os métodos para identificar os problemas nos diversos campos do coñecemento e da experiencia. Desenvolver o espírito emprendedor e a confianza en si mesmo, a participación, o sentido crítico, a iniciativa persoal e a capacidade para aprender a aprender, planificar, tomar decisións e asumir responsabilidades. Comprender e expresar con corrección, oralmente e por escrito, na lingua galega e na lingua castelá, textos e mensaxes complexos, e iniciarse no coñecemento, a lectura e o estudo da literatura. Comprender e expresarse en máis dunha lingua estranxeira de maneira apropiada.

11 11.1 Física e Química. 3º de ESO-10 Coñecer, valorar e respectar os aspectos básicos da cultura e a historia propia e das outras persoas, así como o patrimonio artístico e cultural, coñecer mulleres e homes que realizaron achegas importantes á cultura e sociedade galega ou a outras culturas do mundo. Coñecer o corpo humano e o seu funcionamento, aceptar o propio e o das outras persoas, aprender a coidalo, respectar as diferenzas, afianzar os hábitos do coidado e saúde corporais e incorporar a educación física e a práctica do deporte para favorecer o desenvolvemento persoal e social. Coñecer e valorar a dimensión humana da sexualidade en toda a súa diversidade. Valorar criticamente os hábitos sociais relacionados coa saúde, o consumo, o coidado dos seres vivos e o ambiente, contribuíndo á súa conservación e mellora. Apreciar a creación artística e comprender a linguaxe das distintas manifestacións artísticas, utilizando diversos medios de expresión e representación. Coñecer e valorar os aspectos básicos do patrimonio lingüístico, cultural, histórico e artístico de Galicia, participar na súa conservación e mellora e respectar a diversidade lingüística e cultural como dereito dos pobos e das persoas, desenvolvendo actitudes de interese e respecto cara ao exercicio deste dereito. Coñecer e valorar a importancia do uso do noso idioma como elemento fundamental para o mantemento da nosa identidade. OBXECTIVOS XERAIS DA MATERIA Expresados en termos de capacidades, son os seguintes: Comprender e utilizar as estratexias e os conceptos básicos das ciencias da natureza para interpretar os fenómenos naturais, así como para analizar e valorar as repercusións do desenvolvemento científico e das aplicacións tecnolóxicas. Aplicar, na resolución de problemas e en sinxelas investigacións, estratexias coherentes cos procedementos das ciencias, tales como a discusión do interese dos problemas propostos, a formulación de hipóteses, a elaboración de estratexias de resolución e de deseños experimentais, a análise de resultados, a consideración de aplicacións e repercusións do estudo realizado e a busca de coherencia global. Comprender e expresar mensaxes con contido científico utilizando diferentes linguaxes como oral, escrita, gráfica, icónica, multimedia, etc. con propiedade, así como comunicar a outros argumentacións e explicacións empregando os coñecementos científicos. Buscar e seleccionar información sobre temas científicos utilizando diferentes fontes e medios e empregala, valorando o seu contido, para fundamentar e orientar os traballos sobre temas científicos e o ambiente, así como para contrastar as opinións persoais. Desenvolver hábitos favorables á promoción da saúde persoal e comunitaria en ámbitos como alimentación, hixiene e sexualidade, facilitando estrategias que permitan facer fronte aos riscos da sociedade actual en aspectos relacionados co consumo, coas drogodependencias e coa transmisión de enfermidades. Comprender a importancia de utilizar os coñecementos provenientes das ciencias da natureza para satisfacer as necesidades humanas e participar na necesaria toma de decisións verbo de problemas locais e globais aos cales nos enfrontamos. Adoptar actitudes críticas fundamentadas no coñecemento científico para analizar, individualmente ou en grupo, cuestións relacionadas coa ciencia, a tecnología e a sociedade. Coñecer e valorar os problemas aos cales se enfronta hoxe a humanidade en relación á sobreexplotación dos recursos, ás diferenzas entre países desenvolvidos e non, e a necesidade de busca e aplicación de medidas, para avanzar cara ao logro dun futuro sustentable. Valorar o carácter tentativo e creativo das ciencias da natureza así como as súas contribucións ao pensamento humano ao longo da historia, apreciando os grandes debates superadores de

12 11.1 Física e Química. 3º de ESO-11 dogmatismos e as revolucións científicas que marcaron a evolución cultural da humanidade e as súas condicións de vida. Ser quen de buscar e de utilizar o coñecemento científico propio, planificando de forma autónoma a acción e posta en práctica das actividades de aprendizaxe, e de utilizar uns criterios de avaliación para autocorrixirse no caso en que sexa necesario. RELACIÓN DO CURRÍCULO DE 3º DE ESO COAS COMPETENCIAS BÁSICAS COMPETENCIA NO COÑECEMENTO E A INTERACCIÓN CO MUNDO FÍSICO Esta é a competencia con maior peso nesta materia: o seu dominio esixe a aprendizaxe de conceptos, o dominio das interrelacións existentes entre eles, a observación do mundo físico e de fenómenos naturais, o coñecemento da intervención humana, a análise multicausal... Pero ademais, e ao igual ca outras competencias, require que o/a alumno/a se familiarice co método científico como método de traballo, o que lle permitirá actuar racional e reflexivamente en moitos aspectos da súa vida académica, persoal ou laboral. COMPETENCIA MATEMÁTICA Mediante o uso da linguaxe matemática para cuantificar fenómenos naturais, analizar causas e consecuencias, expresar datos, etc., en resumo, para o coñecemento dos aspectos cuantitativos dos fenómenos naturais e o uso de ferramentas matemáticas, o/a alumno/a pode ser consciente de que os coñecementos matemáticos teñen unha utilidade real en moitos aspectos da súa propia vida. COMPETENCIA NO TRATAMENTO DA INFORMACIÓN E A COMPETENCIA DIXITAL Nesta materia, para que o/a alumno/a comprenda os fenómenos físicos e naturais, é fundamental que saiba traballar coa información (obtención, selección, tratamento, análise, presentación,...), procedente de moi diversas fontes (escritas, audiovisuais,...), e non todas co mesmo grao de fiabilidade e obxectividade. Por iso, a información, obtida ben en soportes escritos tradicionais, ben mediante novas tecnoloxías, debe ser analizada desde parámetros científicos e críticos. COMPETENCIA SOCIAL E CIDADÁ Dous son os aspectos máis importantes mediante os cales a materia de Ciencias da Natureza intervén no desenvolvemento desta competencia: a preparación do alumnado para intervir na toma consciente de decisións na sociedade, e para o que a alfabetización científica é un requisito, e o coñecemento de como os avances científicos interviñeron historicamente na evolución e no progreso da sociedade (e das persoas), sen esquecer que ese mesmo desenvolvemento tamén tivo consecuencias negativas para a humanidade, e que deben controlarse os riscos que pode provocar nas persoas e no medio (desenvolvemento sostible). COMPETENCIA EN COMUNICACIÓN LINGÜÍSTICA Dous son os aspectos máis importantes mediante os cales a materia de Ciencias da Natureza intervén no desenvolvemento desta competencia: a utilización da linguaxe como un instrumento privilexiado de comunicación no proceso educativo (vocabulario específico e preciso, sobre todo, que o/a alumno/a debe incorporar ao seu vocabulario habitual) e a importancia que ten todo o relacionado coa información nos seus contidos curriculares. COMPETENCIA PARA APRENDER A APRENDER Se esta competencia permite que o/a alumno/a dispoña de habilidades ou de estratexias que lle faciliten a aprendizaxe ao longo da súa vida e que lle permitan construír e transmitir o

13 11.1 Física e Química. 3º de ESO-12 coñecemento científico, supón tamén que pode integrar estes novos coñecementos nos que xa posúe e que os pode analizar tendo en conta os instrumentos propios do método científico. COMPETENCIA NA AUTONOMÍA E INICIATIVA PERSOAL Esta competencia parte da necesidade de que o/a alumno/a cultive un pensamento crítico e científico, capaz de desterrar dogmas e prexuízos alleos á ciencia. Por iso, deberá facer ciencia, é dicir, enfrontarse cos problemas, analizalos, propoñer solucións, avaliar consecuencias, etcétera. COMPETENCIA CULTURAL E ARTÍSTICA Esta competencia adquírese cando o/a alumno/a desenvolve a imaxinación e a creatividade, e pon a creación artística ao servizo da actividade académica; por exemplo, cando presenta os traballos nos formatos artísticos e estéticos que desexa. CRITERIOS DE AVALIACIÓN 1. Utilizar procedementos que permitan diferenciar mesturas, substancias simples e compostos en materiais de uso cotián, identificar a composición das mesturas en produtos de consumo habitual e preparar algunha disolución sinxela. 2. Identificar e cuantificar algunhas propiedades dos materiais nos seus distintos estados de agregación, diferenciando a descrición macroscópica da interpretación con modelos. 3. Clasificar distintos tipos de substancias e os procesos de cambio utilizando criterios macroscópicos e as premisas do modelo de Dalton. 4. Interpretar e representar reaccións químicas utilizando o modelo atómico-molecular, así como para xustificar a conservación da masa en sistemas pechados. 5. Identificar fenómenos eléctricos e magnéticos cotiáns valorando as repercusións da electricidade no desenvolvemento científico e tecnolóxico e nas condicións de vida das persoas. 6. Analizar a evolución do modelo atómico ao introducir a natureza eléctrica da materia e identificar as aplicacións de substancias radioactivas. 7. Participar activamente na construción, comunicación e utilización do coñecemento científico. PROGRAMACIÓN DAS UNIDADES Unidade 1. Medida e método científico OBXECTIVOS 1. Recoñecer as etapas do traballo científico e elaborar informes sobre diversas experiencias aplicando os métodos propios da actividade científica. 2. Observar e describir fenómenos sinxelos. 3. Manexar algúns instrumentos sinxelos de medida e observación. 4. Expresar correctamente as observacións utilizando a linguaxe científica. 5. Interpretar gráficas que expresen a relación entre dúas variables. 6. Identificar as variables dependente, independente e controlada nun texto que describa un experimento ou unha investigación sinxela.

14 11.1 Física e Química. 3º de ESO Explicar o concepto de densidade. 8. Valorar o coñecemento científico como un proceso de construción ligado ás características e ás necesidades da sociedade en cada momento histórico, e que está sometido a evolución e revisión continuas. CONTIDOS Conceptos O método científico. Etapas do método científico: - A observación. - A elaboración de hipótese. - A experimentación. - Análise dos resultados. - Leis e teorías. A medida: - O sistema internacional de unidades. - A notación científica. - Múltiplos e submúltiplos de unidades. Instrumentos de medida: - Precisión e sensibilidade. - Cifras significativas e redondeo. Unha medida indirecta: a densidade. O informe científico. Procedementos Uso correcto de instrumentos de medida sinxelos. Busca, selección e análise de información de carácter científico utilizando as tecnoloxías da información e a comunicación e outras fontes, como a prensa oral e escrita, libros de lectura, revistas científicas... Análise de comentarios de textos científicos. Formulación de interrogantes ante feitos e fenómenos que acontecen ao noso arredor. Elaboración de conclusións e comunicación dos resultados mediante a realización de debates e a redacción de informes. Comparación entre as conclusións das experiencias realizadas e as hipóteses formuladas inicialmente. Análise de gráficas a partir de datos experimentais. Determinación experimental de densidades de sólidos e líquidos utilizando a balanza dixital e a probeta. Actitudes Valoración do método científico á hora de explicar un feito relacionado coa ciencia. Recoñecemento e valoración da importancia dos hábitos de claridade e orde na elaboración dos informes. Rigor e coidado co material de laboratorio no traballo experimental. Interese pola participación en debates relacionados con algúns dos temas tratados na clase, mostrando respecto cara ás opinións dos/as demais e defendendo as propias con argumentos baseados nos coñecementos científicos adquiridos. CONTIDOS TRANSVERSAIS

15 11.1 Física e Química. 3º de ESO-14 O traballo científico é un bloque de coñecementos común a toda a etapa que permite a utilización das tecnoloxías da información e a comunicación para comunicarse, solicitar información e retroalimentala, así como para a obtención e o tratamento de datos. CRITERIOS DE AVALIACIÓN 1. Determinar os trazos distintivos do traballo científico a través da análise contrastada dalgún problema científico ou tecnolóxico, así como a súa influencia sobre a calidade de vida das persoas. 2. Utilizar as novas tecnoloxías como ferramenta de traballo para informarse, aprender e comunicarse empregando técnicas e estratexias diversas. 3. Utilizar correctamente a linguaxe como instrumento de comunicación e expresarse con precisión empregando a terminoloxía científica axeitada. 4. Traballar no laboratorio respectando as medidas de seguridade que se recomenden en cada caso. 5. Elaborar un informe científico dunha investigación realizada. 6. Determinar nun texto os trazos distintivos do traballo científico. 7. Deseñar un experimento axeitado para a comprobación dunha hipótese. 8. Coñecer e utilizar correctamente as unidades do sistema internacional correspondentes a distintas magnitudes. 9. Empregar os factores de conversión nos cambios de unidades, así como a notación científica. 10. Manexar correctamente os instrumentos de medida de lonxitude, masa, volume, tempo e temperatura. 11. Realizar e interpretar unha gráfica sinxela utilizando datos experimentais. 12. Coñecer o significado da precisión e sensibilidade dun instrumento de medida. 13. Expresar correctamente unha medida co número axeitado de cifras significativas. 14. Determinar experimentalmente a densidade de sólidos e líquidos utilizando unha balanza dixital, unha probeta e unha bureta, e identificar estas substancias mediante táboas de datos. Unidade 2. A diversidade da materia OBXECTIVOS 1. Diferenciar as mesturas das substancias puras grazas ás propiedades destas últimas. 2. Distinguir mestura heteroxénea de disolución. 3. Coñecer a diferenza entre mestura e composto. 4. Diferenciar un elemento dun composto. 5. Manexar instrumentos de medida sinxelos. 6. Utilizar correctamente as distintas maneiras de expresar a concentración dunha disolución. 7. Planificar un deseño experimental adecuado para separar unha mestura ou unha disolución nos seus compoñentes. 8. Participar na planificación e na realización en equipo de actividades e investigacións sinxelas. 9. Obter información a partir das gráficas de variación da solubilidade coa temperatura. 10. Predicir consecuencias negativas na preservación do medio. 11. Recoñecer a importancia das disolucións nos produtos de consumo habitual e as repercusións sobre a saúde das persoas e o medio. CONTIDOS Conceptos Que é a materia?

16 11.1 Física e Química. 3º de ESO-15 Clasificación dos sistemas materiais. - Clasificación segundo o estado de agregación: sólidos, líquidos e gases. - Clasificación dos sistemas materiais segundo o seu aspecto. - Clasificación dos sistemas materiais homoxéneos. - Substancias puras: substancias simples e compostos. Separación de mesturas heteroxéneas. As disolucións. - Tipos de disolucións. - Concentración dunha disolución. Solubilidade. - Concepto de solubilidade. - Curvas de solubilidade. Interpretación gráfica. Métodos de separación das disolucións. Como preparar disolucións. O petróleo. Procedementos Utilización correcta de instrumentos de medida sinxelos. Identificación da concentración das mesturas das substancias nas etiquetas dos produtos de consumo habitual. Utilización de procedementos físicos, baseados nas propiedades características das substancias puras para separalas nunha mestura. Identificación dalgunhas mesturas e disolucións importantes pola súa utilización na industria e na vida diaria. Preparación de disolucións de sólidos e líquidos de composición coñecida. Realización e interpretación de gráficas de solubilidade de sólidos e gases en auga a diferentes temperaturas. Uso dos medios de comunicación e das novas tecnoloxías para obter información. Interpretación de información de carácter científico e utilización da devandita información para expresarse axeitadamente. Actitudes Apreciación da necesidade de establecer criterios de clasificación que nos permitan estudar a materia partindo da súa diversidade. Utilización correcta dos materiais, das substancias e dos instrumentos básicos dun laboratorio e respecto polas normas de seguridade establecidas. Recoñecemento da importancia que teñen na práctica as propiedades características dalgúns materiais que se utilizan na vida diaria. Actitude positiva fronte á necesidade dunha xestión sostible da auga e valoración das actuacións persoais que potencien a redución no seu consumo e a posterior reutilización. CONTIDOS TRANSVERSAIS Cando se traballe esta unidade, pódense desenvolver nos/as alumnos/as actitudes que favorezan o gozo e a conservación do patrimonio natural na súa comunidade autónoma, así como a valoración e o respecto cara á paisaxe e os programas de defensa e protección do medio. Así mesmo, pódense tratar temas relacionados coa educación para o consumo, como por exemplo a análise da composición dos produtos e valoración da relación calidade/prezo. CRITERIOS DE AVALIACIÓN

17 11.1 Física e Química. 3º de ESO Traballar no laboratorio respectando as medidas de seguridade que se recomenden en cada caso. 2. Utilizar procedementos e criterios que permitan saber se un material é unha substancia pura ou unha mestura. 3. Obter substancias puras a partir de mesturas, utilizando procedementos físicos baseados nas propiedades características das primeiras. 4. Describir algún procedemento químico que permita descompoñer as substancias puras nos seus elementos. 5. Recoñecer e enumerar as diferenzas que existen entre unha mestura e unha disolución e entre substancia simple e un composto. 6. Explicar e empregar as técnicas de separación e purificación de mesturas. 7. Describir as disolucións e resolver problemas sinxelos de cálculo das súas concentracións. 8. Coñecer a diferenza entre disolución saturada, concentrada e diluída. 9. Describir a relación entre solubilidade e temperatura. 10. Interpretar as curvas de solubilidade de diferentes substancias. 11. Valorar o uso das técnicas de separación das substancias na obtención de recursos. Unidade 3. Materia e partículas OBXECTIVOS 1. Xustificar a existencia da presión atmosférica. 2. Describir as características e as propiedades dos gases. 3. Estudar as propiedades dos gases desde un punto de vista macroscópico. 4. Coñecer as leis experimentais dos gases. 5. Interpretar o comportamento dos gases a nivel microscópico. 6. Utilizar o modelo cinético para interpretar as leis dos gases. 7. Extrapolar o comportamento dos gases mediante a teoría cinética ao comportamento da materia en xeral. 8. Recoñecer a natureza corpuscular da materia. 9. Recoñecer a contribución do estudo dos gases ao coñecemento da estrutura da materia. 10. Xustificar os diferentes estados de agregación da materia de acordo coa teoría cinética. 11. Explicar os cambios de estado desde o punto de vista da teoría cinética. CONTIDOS Conceptos O estado gasoso. O gas que nos rodea: o aire. O comportamento dos gases. - A presión dun gas varía co volume. - O volume dun gas varía coa temperatura. - A presión dun gas varía coa temperatura. O modelo cinético dos gases. A teoría cinética da materia. - Os estados de agregación e a teoría cinética. - Cambios de estado. Interpretación gráfica. - Propiedades características da materia e a teoría cinética. A dilatación dos sólidos.

18 11.1 Física e Química. 3º de ESO-17 Procedementos Aplicación das estratexias propias do método científico. Manexo de instrumentos de medida sinxelos. Realización de experiencias que poñan de manifesto a existencia da presión atmosférica. Representación e interpretación de gráficas nas que se relacionen a presión, o volume e a temperatura. Realización de experiencias sinxelas que poñan de manifesto a natureza corpuscular da materia. Efectuar cálculos matemáticos sinxelos utilizando as leis dos gases. Interpretación de gráficas de quentamento e de arrefriamento de substancias. Comparación entre as conclusións das experiencias realizadas e as hipóteses formuladas inicialmente. Actitudes Recoñecemento do carácter tentativo e creativo da ciencia. Valoración da importancia dos modelos e da súa confrontación cos feitos empíricos. Rigor e coidado co material do laboratorio na realización de experiencias. Cumprimento das normas de seguridade na súa realización. CONTIDOS TRANSVERSAIS Fomento do hábito da lectura. Adquisición de hábitos de vida saudable. Respecto polo medio. Prevención de riscos no fogar, no centro escolar, etcétera. CRITERIOS DE AVALIACIÓN 1. Interpretar fenómenos relacionados coa existencia da presión atmosférica. 2. Describir as características e as propiedades dos estados sólido, líquido e gasoso. 3. Interpretar cualitativamente a presión e a temperatura a partir da teoría cinética para chegar á comprensión do comportamento dos gases. 4. Interpretar as gráficas que relacionen as variables presión, volume e temperatura. 5. Utilizar as leis dos gases para calcular o valor dunha das variables presión, volume ou temperatura coñecida permanecendo constante a terceira. 6. Coñecer os aspectos básicos da teoría cinética da materia. 7. Utilizar o modelo cinético para xustificar as características dos estados de agregación. 8. Explicar os cambios de estado de acordo coa teoría cinética da materia. 9. Interpretar as gráficas de quentamento e arrefriamento da materia. 10. Diferenciar a descrición macroscópica das propiedades da súa interpretación a nivel microscópico mediante modelos. Unidade 4. Teoría atómico-molecular OBXECTIVOS 1. Coñecer as primeiras teorías atomistas. 2. Diferenciar entre proceso físico e proceso químico. 3. Interpretar as leis das reaccións químicas. 4. Valorar a importancia das leis de Lavoisier e Proust no desenvolvemento da teoría atómica.

19 11.1 Física e Química. 3º de ESO Analizar o reagrupamento dos átomos que implica toda reacción química. 6. Xustificar a hipótese de Avogadro como complemento á teoría atómica de Dalton. 7. Diferenciar entre átomo e molécula. 8. Analizar a repercusión da lei de conservación da materia na conservación da natureza. 9. Apreciar que a ciencia é o produto das achegas que o home e mais as mulleres fixeron ao longo do tempo. CONTIDOS Conceptos As primeiras reaccións atomistas. Reaccións entre substancias. As leis das reaccións químicas. - A lei de conservación da masa. - A lei das proporcións constantes. - Como calcular a composición dun composto. A teoría atómica de Dalton. - Xustificación das leis das reaccións químicas. Reacción entre substancias gasosas. - Lei de Gay-Lussac para os volumes dos gases. - Lei de Avogadro. Cantidade de substancia, mol e volume molar. - Cantidade de materia e mol. - Volume molar e mol. Conservación da materia e da natureza. Procedementos Identificación dos procesos físicos e dos procesos químicos na vida cotiá. Utilización de estratexias de resolución de cuestións e exercicios numéricos relacionados cos contidos desenvolvidos. Extracción de información de documentos científicos sinxelos. Realización de experiencias prácticas que poñan de manifesto as leis de Lavoisier e Proust. Realización de experiencias para atopar a composición centesimal dunha substancia. Utilización do concepto de mol no cálculo das cantidades de substancias. Análise crítica de hipóteses e teorías contrapostas. Actitudes Recoñecemento do carácter tentativo e creativo da ciencia. Valoración da importancia dos modelos e da súa confrontación cos feitos empíricos. Rigor e coidado co material do laboratorio na realización de experiencias e cumprimento das normas de seguridade na súa realización. CONTIDOS TRANSVERSAIS Fomento do hábito de lectura. Adquisición de hábitos de vida saudable. Respecto polo medio. Prevención de riscos no fogar, no centro escolar, etcétera.

20 11.1 Física e Química. 3º de ESO-19 CRITERIOS DE AVALIACIÓN 1. Aplicar as leis de Lavoisier e Proust no cálculo de masas en reaccións químicas sinxelas. 2. Xustificar a elaboración da teoría atómica de Dalton a partir das leis das reaccións químicas. 3. Aplicar a lei de Gay-Lussac no cálculo dos volumes en reaccións químicas sinxelas entre substancias gasosas. 4. Analizar como as leis volumétricas conducen ao enunciado da hipótese de Avogadro. 5. Utilizar correctamente a magnitude cantidade de materia e a súa unidade, o mol. 6. Determinar os trazos distintivos do traballo científico a través da análise contrastada dalgún problema científico ou tecnolóxico, así como a súa influencia sobre a calidade de vida das persoas. 7. Utilizar correctamente a linguaxe como instrumento de comunicación oral e escrita expresándose con precisión e utilizando a terminoloxía científica axeitada. 8. Traballar no laboratorio respectando as medidas de seguridade que se recomenden en cada caso. 9. Describir algunhas das interrelacións existentes na actualidade entre sociedade, ciencia e tecnoloxía. Unidade 5. Estrutura atómica OBXECTIVOS 1. Coñecer as primeiras teorías e modelos sobre a constitución da materia. 2. Coñecer os diferentes métodos de electrización dos corpos. 3. Identificar a natureza eléctrica das partículas atómicas e situar estas no átomo. 4. Recoñecer que a masa dun electrón é moito máis pequena ca a masa dun protón ou dun neutrón. 5. Explicar a composición do núcleo atómico e a distribución dos electróns na codia. 6. Asociar os fenómenos eléctricos con cambios na estrutura electrónica. 7. Explicar a diferenza entre corpos cargados positiva e negativamente. 8. Coñecer os conceptos de número atómico, número másico, masa atómica e isótopo. 9. Recoñecer a importancia das aplicacións das substancias radioactivas e valorar as repercusións do seu uso para os seres vivos e para o medio. CONTIDOS Conceptos Materia e electricidade. Natureza eléctrica da materia. - Métodos de electrización: por friccionamento, por contacto e por indución ou influencia. - A carga eléctrica. - Forzas entre cargas eléctricas. Lei de Coulomb. O átomo é divisible: electróns e protóns. Modelos atómicos. - O modelo atómico de Thomson. o A formación de ións. o O modelo de Thomson e a electrización da materia. - O modelo atómico de Rutherford. o Os neutróns o Estrutura do átomo nuclear.

21 11.1 Física e Química. 3º de ESO-20 - Novos feitos, novos modelos. Os espectros. - Modificacións ao modelo de Rutheford. O modelo de Bohr. o O átomo de hidróxeno segundo o modelo atómico de Bohr. - A distribución dos electróns. Identificación dos átomos: - Número atómico e número másico. - Isótopos. - Masa atómica relativa o Isótopos e masa atómica relativa. - Como debuxar átomos. Radioactividade Aplicacións dos radioisótopos. Procedementos Identificación dalgúns procesos nos que se poña de manifesto a natureza eléctrica da materia. Realización de experiencias electrostáticas sinxelas. Deseño e construción de instrumentos sinxelos como versorium ou electroscopios para o estudo da interacción eléctrica. Descrición da estrutura atómica dos primeiros elementos. Utilización das fontes habituais de información científica para buscar datos, e a súa comprensión. Comparación entre as conclusións das experiencias realizadas e as hipóteses formuladas inicialmente. Realización de comentarios de texto dos/as investigadores/as e dos/as científicos/as que desenvolveron os primeiros modelos atómicos. Predición das consecuencias derivadas da aplicación dun modelo. Actitudes Recoñecemento da importancia dos modelos e da súa confrontación cos feitos empíricos. Valoración do coñecemento científico como un proceso aproximado e provisional e, polo tanto, en permanente construción. Actitude crítica fronte ás repercusións do uso das substancias radioactivas para os seres vivos e para o medio. Valoración da importancia da contribución do estudo da electricidade ao coñecemento da estrutura da materia. Recoñecemento da importancia das aplicacións das substancias radioactivas. CONTIDOS TRANSVERSAIS Utilización de estratexias propias do traballo científico, como a formulación de problemas e a discusión do seu interese. Argumentación sobre as respostas que dan a Física e a Química ás necesidades dos seres humanos para mellorar as condicións da súa existencia. CRITERIOS DE AVALIACIÓN 1. Producir e interpretar fenómenos electrostáticos cotiáns. 2. Construír instrumentos sinxelos como versorium ou electroscopios relacionados cos fenómenos de electrización.

22 11.1 Física e Química. 3º de ESO Utilizar algúns modelos da teoría atómica para explicar o comportamento eléctrico da materia. 4. Describir os primeiros modelos atómicos e xustificar a súa evolución para poder explicar novos fenómenos. 5. Indicar as características das partículas que compoñen os átomos. 6. Calcular as partículas compoñentes de átomos, ións e isótopos. 7. Distribuír as partículas no átomo coñecendo o número atómico e o número másico. 8. Describir a estrutura electrónica dos primeiros elementos. 9. Calcular a masa atómica relativa, tendo en conta os isótopos e a súa riqueza. 10. Coñecer as aplicacións dos isótopos radioactivos e as repercusións da radioactividade nos seres vivos e no medio. Unidade 6. Elementos e compostos OBXECTIVOS 1. Saber que un elemento é unha substancia que contén un único tipo de átomo. 2. Explicar o criterio de clasificación dos elementos na táboa periódica. 3. Diferenciar entre elementos metálicos e non metálicos. 4. Distinguir entre átomo, molécula e cristal. 5. Diferenciar as propiedades químicas dos compostos das dos elementos que os compoñen. 6. Calcular a masa molecular relativa de determinadas substancias. 7. Coñecer a importancia que algúns materiais e algunhas substancias teñen na vida cotiá, na saúde e mais na alimentación. 8. Xustificar as propiedades das substancias mediante a interpretación da súa constitución. 9. Predicir a natureza do tipo de unión entre os átomos dun composto en función do tipo das súas propiedades. CONTIDOS Conceptos As definicións de elemento. Clasificacións dos elementos químicos: - Busca de elementos ata o século XIX. - Metais e non metais. - Busca de elementos no século XIX. - Clasificación periódica de Mendeleiev. A táboa periódica actual: - Os metais e os non metais na táboa periódica. - Os símbolos dos elementos. A abundancia dos elementos: - Os elementos no universo. - Os elementos na Terra. - Os elementos que compoñen os seres vivos. Agrupación dos átomos na materia: - Agrupacións dos átomos nos elementos. - Agrupacións dos átomos nos compostos. Masa e cantidade de substancia: - Masa molecular relativa. - Composición centesimal. - Masa molar. Os elementos no ser humano. Os medicamentos.

23 11.1 Física e Química. 3º de ESO-22 Procedementos Identificación dos elementos que máis se utilizan no laboratorio, na industria e na vida diaria. Elaboración dalgúns criterios para agrupar os elementos químicos. Realización de esquemas de moléculas diatómicas sinxelas. Análise da composición de determinadas substancias ou medicamentos a partir das súas etiquetas. Elaboración de murais co desenvolvemento histórico da busca dos elementos. Actitudes Valoración das repercusións da fabricación e o uso de materiais e substancias frecuentes na vida cotiá. Valoración do desenvolvemento histórico da táboa periódica. Recoñecemento da actitude perseverante dos/as científicos/as para explicar as interrogantes que nos formula a natureza. Respecto polas normas de seguridade e valoración da orde e a limpeza á hora de utilizar o material de laboratorio. CONTIDOS TRANSVERSAIS Nesta unidade abórdanse temas relacionados coa saúde dos seres humanos como son a necesidade de determinados elementos que se atopan en certos alimentos. Tamén se trata da utilidade dos fármacos e alértase sobre o perigo da automedicación. CRITERIOS DE AVALIACIÓN 1. Determinar os trazos distintivos do traballo científico a través da análise contrastada dalgún problema científico ou tecnolóxico, así como a súa influencia sobre a calidade de vida das persoas. 2. Utilizar as novas tecnoloxías como ferramenta de traballo para informarse, aprender e comunicarse empregando técnicas e estratexias diversas. 3. Utilizar correctamente a linguaxe como instrumento de comunicación oral e escrita e expresarse con precisión, utilizando a terminoloxía científica axeitada. 4. Traballar no laboratorio respectando as medidas de seguridade que se recomenden en cada caso. 5. Elaborar un informe científico a partir dunha investigación realizada. 6. Coñecer a estrutura da táboa periódica e situar nela os elementos máis importantes. 7. Comprender a importancia que tivo a busca de elementos na explicación da diversidade de materiais existentes. 8. Recoñecer a desigual abundancia dos elementos na natureza. 9. Dada unha serie de elementos, diferenciar entre metais e non metais. 10. Comprender como se forman as moléculas diatómicas e xustificar a formación dalgúns compostos. 11. Diferenciar entre elemento, átomo, molécula e cristal. 12. Calcular a masa molecular relativa e a composición centesimal dalgúns compostos. 13. Xustificar a diversidade de substancias que existen na natureza e entender que todas elas están constituídas por uns poucos elementos. 14. Describir a importancia que algúns elementos teñen para a vida. 15. Coñecer os elementos que deben formar parte da nosa dieta e saber en que alimentos se atopan.

24 11.1 Física e Química. 3º de ESO-23 Unidade 7. Cambios químicos e as súas repercusións OBXECTIVOS 1. Coñecer a diferenza entre disolución e reacción química. 2. Distinguir entre transformacións físicas e químicas. 3. Recoñecer a transferencia de enerxía nunha reacción química. 4. Escribir e axustar ecuacións químicas. 5. Enumerar algúns dos factores que interveñen na velocidade dunha reacción. 6. Describir algúns dos procesos químicos que teñen lugar no laboratorio, na industria e na Terra. 7. Recoñecer a importancia das reaccións químicas en relación cos aspectos enerxéticos, biolóxicos e de fabricación de materiais. 8. Coñecer algúns dos problemas ambientais da nosa época. 9. Comprender a importancia de utilizar os coñecementos da ciencia para satisfacer as necesidades humanas. CONTIDOS Conceptos Os cambios químicos. Características das reaccións químicas. Ecuacións químicas. Cálculo da masa e do volume - Cálculo masa-masa. - Cálculo volume-volume. Velocidade dunha reacción química. - Factores que lle afectan á velocidade de reacción. Importancia das reaccións químicas: - Reaccións de combinación ou síntese. - Reaccións de descomposición. - Reaccións de polimerización. - Reaccións ácido-base. - Reaccións de oxidación-redución. - Reaccións de combustión. Reaccións químicas e medio. - A chuvia ácida. - O efecto invernadoiro. Procedementos Utilización de criterios adecuados para determinar se unha transformación é ou non unha reacción química. Interpretación e representación de ecuacións químicas. Recoñecemento de reaccións exotérmicas e endotérmicas. Diferenciación entre reaccións lentas (oxidación do ferro) e rápidas (combustións). Deseño e realización de experiencias para comprobar a influencia da temperatura, a concentración e a presenza de catalizadores na velocidade dunha reacción química. Estudo da importancia das reaccións químicas en relación con aspectos enerxéticos, biolóxicos e de fabricación de materiais. Realización de experiencias sinxelas que permitan recoñecer os tipos de reaccións químicas máis importantes. Actitudes

PROXECTO DIDÁCTICO Curso Académico

PROXECTO DIDÁCTICO Curso Académico PROXECTO DIDÁCTICO Curso Académico 2010-2011 SEMINARIO DE BIOLOXÍA E XEOLOXÍA I.E.S DO CASTRO - VIGO ÍNDICE 1.- CONSIDERACIÓNS XERAIS 2.- METODOLOXÍA. 3.- OBXECTIVOS, CONTRIBUCIÓN DAS MATERIAS AO LOGRO

Διαβάστε περισσότερα

DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA IES DO CASTRO VIGO PROGRAMACIÓN CURSO 2017-2018 Programación de Física e Química do I.E.S do Castro de Vigo (Pontevedra) Página 1 ÍNDICE DE CONTIDOS a) Índice xeral Metodoloxía

Διαβάστε περισσότερα

PROXECTO DIDÁCTICO Curso Académico

PROXECTO DIDÁCTICO Curso Académico PROXECTO DIDÁCTICO Curso Académico 2012-2013 SEMINARIO DE BIOLOXÍA E XEOLOXÍA I.E.S DO CASTRO - VIGO ÍNDICE 1.- CONSIDERACIÓNS XERAIS 2.- METODOLOXíA. 3.- OBXECTIVOS, CONTRIBUCIÓN DAS MATERIAS AO LOGRO

Διαβάστε περισσότερα

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735

Διαβάστε περισσότερα

DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA IES DO CASTRO VIGO PROGRAMACIÓN CURSO 2016-2017 Programación de Física e Química do I.E.S do Castro de Vigo (Pontevedra) Página 1 ÍNDICE DE CONTIDOS a) Índice xeral Metodoloxía

Διαβάστε περισσότερα

PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA DO DEPARTAMENTO DE MATEMÁTICAS

PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA DO DEPARTAMENTO DE MATEMÁTICAS PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA DO DEPARTAMENTO DE MATEMÁTICAS CURSO 2017-18 I.E.S. PLURILINGÜE RAFAEL DIESTE A CORUÑA Índice de contidos Compoñentes do departamento e grupos impartidos...3 Introdución... 4 Competencias...

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

Procedementos operatorios de unións non soldadas

Procedementos operatorios de unións non soldadas Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice

Διαβάστε περισσότερα

DIDÁCTICA DE MATEMÁTICAS] [...]

DIDÁCTICA DE MATEMÁTICAS] [...] 2009-10 IES de Sar 2009-10 IES de Sar [PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA DE MATEMÁTICAS] [...] 1 Programación didáctica de Matemáticas Táboa de contidos CONSIDERACIÓNS XERAIS SOBRE A PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA DO DEPARTAMENTO...4

Διαβάστε περισσότερα

DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA CONTIDOS MÍNIMOS

DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA CONTIDOS MÍNIMOS DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA CONTIDOS MÍNIMOS FÍSICA E QUÍMICA 2º ESO CRITERIOS DE CUALIFICACIÓN Os criterios que se seguirán para establecer a cualificación numérica de cada avaliación parcial (trimestral)

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto

Διαβάστε περισσότερα

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Páxina 1 de 9 1. Formato da proba Formato proba constará de vinte cuestións tipo test. s cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Puntuación Puntuación: 0.5

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA PROBLEMAS TERMOQUÍMICA 1. O nafaleno (C₁₀H₈) é un composto aromático sólido que se vende para combater a traza. A combustión completa deste composto para producir

Διαβάστε περισσότερα

PROGRAMACIÓN 2º BACHARELATO QUÍMICA 1

PROGRAMACIÓN 2º BACHARELATO QUÍMICA 1 PROGRAMACIÓN 2º BACHARELATO QUÍMICA 1 PROGRAMACIÓN 2º BACHARELATO QUÍMICA 2 1. OBXECTIVOS. O Departamento seguirá as recomendacións da CIuG, e en aplicación do Decreto 231/2002 do 6 de xuño(dog do 15 de

Διαβάστε περισσότερα

PROGRAMACIÓN DEPARTAMENTO DE _ MATEMÁTICAS _

PROGRAMACIÓN DEPARTAMENTO DE _ MATEMÁTICAS _ PROGRAMACIÓN DEPARTAMENTO DE _ MATEMÁTICAS _ ESO/BACHARELATO CURSO: 2016/17 Curso 2016/17 1 ÍNDICE 1.INTRODUCIÓN E CONTETUALIZACIÓN...3 1.1 Centro....3 1.2 Alumnado...4 1.3 Obxectivos adaptados ao contexto

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O? EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de

Διαβάστε περισσότερα

PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA

PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA DO DEPARTAMENTO DE MATEMÁTICAS CURSO 2014 2015 Xefe do departamento: Ramón Caramés Otero. Índice EDUCACIÓN SECUNDARIA OBRIGATORIA... 1 Contribución da materia á adquisición das

Διαβάστε περισσότερα

Programación Didáctica do. Curso

Programación Didáctica do. Curso Curso 2008/2009 I. Introdución II. III. IV. a. Composición do departamento b. Ensinanzas, áreas e materias integradas no departamento c. Carga docente e hora de reunión do departamento d. Funcionamento

Διαβάστε περισσότερα

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral, Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores

Διαβάστε περισσότερα

CIENCIAS DA NATUREZA:

CIENCIAS DA NATUREZA: TRABALLOS DE RECUPERACIÓN PARA AS MATERIAS NON SUPERADAS 2º ESO ADAPTACIÓNS CURRICULARES CIENCIAS DA NATUREZA: 1. Pasa estas unidades: a) 108 km/h a m/s b) 25 m/s a km/h c) 60 ºC a K d) 698,34 m 2 a mm

Διαβάστε περισσότερα

A actividade científica. Tema 1

A actividade científica. Tema 1 A actividade científica Tema 1 A ciencia trata de coñecer mellor o mundo que nos rodea. Para poder levar a cabo a actividade científica necesitamos ter un método que nos permita chegar a unha conclusión.

Διαβάστε περισσότερα

P R O G R A M A C I O N D E F Í S I C A E Q U Í M I C A C U R S O

P R O G R A M A C I O N D E F Í S I C A E Q U Í M I C A C U R S O P R O G R A M A C I O N D E F Í S I C A E Q U Í M I C A C U R S O 2016-17 I.E.S. ARCEBISPO ELMÍREZ I S A N T I A G O Arcebispo elmírez 1 Física e Química 2016/17 1 I.E.S. ARCEBISPO ELMÍREZ - I DEPARTAMENTO

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES PROBLEMAS ÁCIDO/BASE DÉBIL 1. Unha disolución de amonuíaco de concentración 0,01 mol/dm³ está ionizada nun 4,2 %. a) Escribe a reacción de disociación e calcula

Διαβάστε περισσότερα

PROGRAMACIÓNS DIDÁCTICAS DEPARTAMENTO DE TECNOLOXÍA CURSO IES Ribeira do Louro

PROGRAMACIÓNS DIDÁCTICAS DEPARTAMENTO DE TECNOLOXÍA CURSO IES Ribeira do Louro PROGRAMACIÓNS DIDÁCTICAS DEPARTAMENTO DE TECNOLOXÍA CURSO 2016-2017 IES Ribeira do Louro 2º ESO TECNOLOXÍA 3º ESO TECNOLOXÍA 4º ESO TECNOLOXÍA 2º ESO PROGRAMACIÓN 2º ESO ÁMBITO CIENTÍFICO-TÉCNICO 1º BAC

Διαβάστε περισσότερα

PROGRAMACIÓN DO ÁMBITO CIENTÍFICO DE DIVERSIFICACIÓN CURRICULAR DE 4º DE ESO CURSO

PROGRAMACIÓN DO ÁMBITO CIENTÍFICO DE DIVERSIFICACIÓN CURRICULAR DE 4º DE ESO CURSO PROGRAMACIÓN DO ÁMBITO CIENTÍFICO DE DIVERSIFICACIÓN CURRICULAR DE 4º DE ESO CURSO 2010-2011 Segundo o artigo 7º (Estrutura dos programas) da Orde do 30 de xullo de 2007 pola que se regulan os programas

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA PROBLEMAS TERMOQUÍMICA 1. Para o proceso Fe 2O 3 (s) + 2 Al (s) Al 2O 3 (s) + 2 Fe (s), calcule: a) A entalpía da reacción en condicións estándar e a calor desprendida

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm 3 contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e

Διαβάστε περισσότερα

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016 Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016 Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados:

Διαβάστε περισσότερα

Decreto de currículo. Decreto 275/1994, do 29 de xullo (DOG do 31 de agosto) Bacharelato

Decreto de currículo. Decreto 275/1994, do 29 de xullo (DOG do 31 de agosto) Bacharelato Decreto de currículo Bacharelato Decreto 275/1994, do 29 de xullo (DOG do 31 de agosto) Anexo de materias comúns Anexo de materias propias de modalidade ANEXO Decreto de currículo Bacharelato: Materias

Διαβάστε περισσότερα

I.E.S. SALVADOR MADARIAGA. CURSO RESUMEN PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA LOE (2º E 4º ESO) DEPARTAMENTO DE EDUCACIÓN FÍSICA.

I.E.S. SALVADOR MADARIAGA. CURSO RESUMEN PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA LOE (2º E 4º ESO) DEPARTAMENTO DE EDUCACIÓN FÍSICA. I.E.S. SALVADOR MADARIAGA. CURSO 2015-2016 RESUMEN PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA LOE (2º E 4º ESO) DEPARTAMENTO DE EDUCACIÓN FÍSICA. 1.- OBXETIVOS 1.1 Objetivos de la Educación Secundaria Obligatoria 3 1.2 Objetivos

Διαβάστε περισσότερα

Resorte: estudio estático e dinámico.

Resorte: estudio estático e dinámico. ESTUDIO DO RESORTE (MÉTODOS ESTÁTICO E DINÁMICO ) 1 Resorte: estudio estático e dinámico. 1. INTRODUCCIÓN TEÓRICA. (No libro).. OBXECTIVOS. (No libro). 3. MATERIAL. (No libro). 4. PROCEDEMENTO. A. MÉTODO

Διαβάστε περισσότερα

O MÉTODO CIENTÍFICO. ten varias etapas 2. BUSCA DE REGULARIDADES. cifras significativas

O MÉTODO CIENTÍFICO. ten varias etapas 2. BUSCA DE REGULARIDADES. cifras significativas PROGRAMACIÓN DE AULA MAPA DE CONTIDOS 1. OBTENCIÓN DA INFORMACIÓN O MÉTODO CIENTÍFICO ten varias etapas 2. BUSCA DE REGULARIDADES 3. EXPLICACIÓN DAS LEIS PROGRAMACIÓN DE AULA E mediante utilizando na análise

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase

Διαβάστε περισσότερα

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)

Διαβάστε περισσότερα

PROGRAMACIÓN DE FRANCÉS

PROGRAMACIÓN DE FRANCÉS PROGRAMACIÓN DE FRANCÉS IES A XUNQUEIRA 1 CURSO 2011-2012 INDICE Iintrodución e contextualización...páx. 3 Contribución da materia ao logro das competencias... Páx. 3 Obxectivos... 7 Contidos e temporalización.1º

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

Curso IES As Telleiras

Curso IES As Telleiras ER-0847/2007 Programación didáctica do Departamento de DEBUXO Curso 2009 2010 IES As Telleiras Membros do departamento: ( Xefe do departamento):. RAIMUNDO MANUEL ANIDO ADEGA INMACULADA GARCIA LEIRA 4º

Διαβάστε περισσότερα

PLANETA PLAST 1. INTRODUCIÓN OBXECTIVOS RECURSOS E MATERIAIS Para facer o modelo de planeta...2

PLANETA PLAST 1. INTRODUCIÓN OBXECTIVOS RECURSOS E MATERIAIS Para facer o modelo de planeta...2 PLANETA PLAST GUTIÉRREZ PELAYO, LAURA LEMA IGLESIAS, DIEGO 1. INTRODUCIÓN...1 2. OBXECTIVOS...2 3. RECURSOS E MATERIAIS...2 3.1.Para facer o modelo de planeta...2 3.2.Para realizar a actividade...3 4.

Διαβάστε περισσότερα

Curso PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA DO DEPARTAMENTO DE MATEMÁTICAS: ESO, Bacharelato.

Curso PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA DO DEPARTAMENTO DE MATEMÁTICAS: ESO, Bacharelato. Departamento de Matemáticas Instituto R.O. Urguai Vigo Curso 2 016-17 PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA DO DEPARTAMENTO DE MATEMÁTICAS: ESO, Bacharelato. 1 Índice 4 Introducción e contextualización. Programación

Διαβάστε περισσότερα

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior. ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...

Διαβάστε περισσότερα

4º ESO BEGOÑA MARTIN, ESTHER VAZQUEZ ACADAR TÓDALAS COMPETENCIAS, LINGUÍSTICA, SOCIAL, DIXITAL E O MUNDO FÍSICO

4º ESO BEGOÑA MARTIN, ESTHER VAZQUEZ ACADAR TÓDALAS COMPETENCIAS, LINGUÍSTICA, SOCIAL, DIXITAL E O MUNDO FÍSICO 4º ESO ASIGNATURA/MÓDULO INGLES Cód. CURSO E GRUPO 4º A,B, C PROFESOR/A (ES/AS) LIBRO DE TEXTO Data de Autorización BEGOÑA MARTIN, ESTHER VAZQUEZ Editorial BURLINGTON Charlotte Addison and Pamela Field

Διαβάστε περισσότερα

Profesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato Estrutura atómica 2 1

Profesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato Estrutura atómica 2 1 As leis ponderais e volumétricas, estudadas no anterior tema, analizadas á luz da teoría atómica que hoxe manexamos resultan ser unha consecuencia lóxica da mesma, pero non debemos esquecer que historicamente

Διαβάστε περισσότερα

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS CUESTIÓNS NÚMEROS CUÁNTICOS. a) Indique o significado dos números cuánticos

Διαβάστε περισσότερα

IES Castelao O Calvario - VIGO. Departamento de MATEMÁTICAS

IES Castelao O Calvario - VIGO. Departamento de MATEMÁTICAS IES Castelao O Calvario - VIGO Departamento de MATEMÁTICAS INFORMACIÓN BÁSICA DA PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA 014 015 ÍNDICE I.- EDUCACIÓN SECUNDARIA OBRIGATORIA I.1 EDUCACIÓN SECUNDARIA OBRIGATORIA. PRIMEIRO

Διαβάστε περισσότερα

PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA DO DEPARTAMENTO DE MATEMÁTICAS

PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA DO DEPARTAMENTO DE MATEMÁTICAS PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA DO DEPARTAMENTO DE MATEMÁTICAS IES XOGRAR AFONSO GÓMEZ DE SARRIA ANO ACADÉMICO: 2017-2018 ÍNDICE 1. ASPECTOS XERAIS DA PROGRAMACIÓN... 3 2. CONCEPTOS CLAVE DA PROGRAMACIÓN... 4 3.

Διαβάστε περισσότερα

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema) Exame tipo A. Proba obxectiva (Valoración: 3 puntos) 1. - Un disco de 10 cm de raio xira cunha velocidade angular de 45 revolucións por minuto. A velocidade lineal dos puntos da periferia do disco será:

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. PRIMEIRA PARTE (Parte Común) ), cadradas de orde tres, tales que a 21

MATEMÁTICAS. PRIMEIRA PARTE (Parte Común) ), cadradas de orde tres, tales que a 21 PRIMEIRA PARTE (Parte Común) (Nesta primeira parte tódolos alumnos deben responder a tres preguntas. Unha soa pregunta de cada un dos tres bloques temáticos: Álxebra Lineal, Xeometría e Análise. A puntuación

Διαβάστε περισσότερα

PAU MATEMÁTICAS II APLICADAS ÁS CCSS

PAU MATEMÁTICAS II APLICADAS ÁS CCSS PAU 2011-2012 MATEMÁTICAS II APLICADAS ÁS CCSS Circular informativa curso 2011-2012 Como directora do Grupo de Traballo de Matemáticas Aplicadas ás Ciencias Sociais e no nome de todo o grupo, póñome en

Διαβάστε περισσότερα

SITUACIÓN DO ENSINO DA LINGUA E DA LITERATURA GALEGA NA EDUCACIÓN SECUNDARIA OBRIGATORIA

SITUACIÓN DO ENSINO DA LINGUA E DA LITERATURA GALEGA NA EDUCACIÓN SECUNDARIA OBRIGATORIA 7 CONSELLO DA CULTURA GALEGA D O C U M E N T O S E I N F O R M E S SITUACIÓN DO ENSINO DA LINGUA E DA LITERATURA GALEGA NA EDUCACIÓN SECUNDARIA OBRIGATORIA 7 D O C U M E N T O S E I N F O R M E S SITUACIÓN

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)).

FÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)). 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas, 6 puntos (1 cada apartado). Cuestións, 4 puntos

Διαβάστε περισσότερα

Teoría cinética e atómica da materia

Teoría cinética e atómica da materia Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Módulo 3 Unidade didáctica 3 Teoría cinética e atómica da materia Páxina 1 de 65 Índice 1. Programación da unidade...4 1.1 Encadramento

Διαβάστε περισσότερα

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2 36 ELECTROTECNIA O exame consta de dez problemas, debendo o alumno elixir catro, un de cada bloque. Non é necesario elixir a mesma opción (A ou B ) de cada bloque. Todos os problemas puntúan igual, é dicir,

Διαβάστε περισσότερα

VALORACIÓN DOS RESULTADOS DAS PAU DE QUÍMICA (ENQUISAS RESPONDIDAS POLOS CORRECTORES/AS DA MATERIA) XUÑO 2011

VALORACIÓN DOS RESULTADOS DAS PAU DE QUÍMICA (ENQUISAS RESPONDIDAS POLOS CORRECTORES/AS DA MATERIA) XUÑO 2011 VALORACIÓN DOS RESULTADOS DAS PAU DE QUÍMICA (ENQUISAS RESPONDIDAS POLOS CORRECTORES/AS DA MATERIA) XUÑO 2011 A) AVALIACIÓN DOS RESULTADOS DA PROBA nº alumnado presentado Porcentaxe aptos/as Nota media

Διαβάστε περισσότερα

REACCIÓNS DE TRANSFERENCIA DE PROTÓNS

REACCIÓNS DE TRANSFERENCIA DE PROTÓNS REACCIÓNS DE TRANSFERENCIA DE PROTÓNS 1. Concepto de ácido e base segundo as teorías de Arrhenius e Brönsted-Lowry. 2. Concepto de par ácido-base conxugado. 3. Forza relativa dos ácidos e bases. Grao de

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) XUÑO 2005 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CC. SOCIAIS

PAAU (LOXSE) XUÑO 2005 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CC. SOCIAIS PAAU (LOXSE) XUÑO 005 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CC. SOCIAIS Código: 61 O alumno debe resolver só un exercicio de cada un dos tres bloques temáticos. Puntuación máxima de cada un dos exercicios: Álxebra

Διαβάστε περισσότερα

Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións

Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións ARTURO NORBERTO FONTÁN PÉREZ Fotografía. Ponte Coalbrookdale (Gran Bretaña, 779). Van principal: 30.5 m. Contido. Tema 5. Relacións

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio

Διαβάστε περισσότερα

Química 2º Bacharelato Equilibrio químico 11/02/08

Química 2º Bacharelato Equilibrio químico 11/02/08 Química º Bacharelato Equilibrio químico 11/0/08 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: PROBLEMAS 1. Nun matraz de,00 litros introdúcense 0,0 10-3 mol de pentacloruro de fósforo sólido. Péchase, faise

Διαβάστε περισσότερα

Rura s. prevención de riscos laborais. Curso de capacitación para o desempeño de nivel básico. Instituto Galego de Seguridade e Saúde Laboral

Rura s. prevención de riscos laborais. Curso de capacitación para o desempeño de nivel básico. Instituto Galego de Seguridade e Saúde Laboral Instituto Galego de Seguridade e Saúde Laboral http://issga.xunta.es PREVENCIÓN DE RISCOS LABORAIS Curso de capacitación para o desempeñeo de nivel básico Instituto Galego de Seguridade e Saúde Laboral

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 21 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os que A ten inversa.

Διαβάστε περισσότερα

CONSELLERÍA DE CULTURA, EDUCACIÓN E ORDENACIÓN UNIVERSITARIA

CONSELLERÍA DE CULTURA, EDUCACIÓN E ORDENACIÓN UNIVERSITARIA DOG Núm. 148 Venres, 5 de agosto de 2016 Páx. 34723 I. DISPOSICIÓNS XERAIS CONSELLERÍA DE CULTURA, EDUCACIÓN E ORDENACIÓN UNIVERSITARIA DECRETO 96/2016, do 19 de maio, polo que se establece o currículo

Διαβάστε περισσότερα

AVALIACIÓN 1ª 2º BACHARELATO

AVALIACIÓN 1ª 2º BACHARELATO CONSELLERÍA DE EDUCACIÓN E ORDENACIÓN UNIVERSITARIA INSTITUTO DE EDUCACIÓN SECUNDARIA E. BLANCO AMOR Vicente Risco 13-32001- OURENSE Tfno.:988219843 FAX:988219845 http://centros.edu.xunta.es/ieseduardoblancoamor/

Διαβάστε περισσότερα

Ecuacións diferenciais: resolución e aplicacións a problemas en Bioloxía

Ecuacións diferenciais: resolución e aplicacións a problemas en Bioloxía Matemáticas para Bioloxía 4 Ecuacións diferenciais: resolución e aplicacións a problemas en Bioloxía Rosana Rodríguez López Departamento de Análise Matemática Facultade de Matemáticas Grao en Bioloxía

Διαβάστε περισσότερα

Alumna/o Medida-unidades Erro absoluto. Valor medio: Erro relativo: EXPERIENCIA 2: DETERMINACION DE SUPERFICIES POR MEDIDA DIRECTA

Alumna/o Medida-unidades Erro absoluto. Valor medio: Erro relativo: EXPERIENCIA 2: DETERMINACION DE SUPERFICIES POR MEDIDA DIRECTA PRÁCTICA 1 REALIZACIÓN DE MEDIDAS OBXECTIVOS: 1. Construír táboas de datos 2. Expresar correctamente o resultado das medidas 3. Aplicar a noción de que o valor medio é o que mais se aproxima ó valor verdadeiro.

Διαβάστε περισσότερα

PROXECTO CURRICULAR DO CENTRO. CS de AUTOMOCIÓN

PROXECTO CURRICULAR DO CENTRO. CS de AUTOMOCIÓN PROXECTO CURRICULAR DO CENTRO CS de AUTOMOCIÓN 1 ÍNDICE 1 INTRODUCCIÓN... 4 1.1 RELACIÓN DO CICLO FORMATIVO CO SECTOR PRODUCTIVO.... 4 1.2 PERFIL PROFESIONAL DO TECNICO SUPERIOR EN AUTOMOCIÓN DE VEHÍCULOS...

Διαβάστε περισσότερα

Inecuacións. Obxectivos

Inecuacións. Obxectivos 5 Inecuacións Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Resolver inecuacións de primeiro e segundo grao cunha incógnita. Resolver sistemas de ecuacións cunha incógnita. Resolver de forma gráfica inecuacións

Διαβάστε περισσότερα

INGLÉS 2016/2017. Página 1 de 17

INGLÉS 2016/2017. Página 1 de 17 INGLÉS 2016/2017 Página 1 de 17 I DICE ASPECTOS COMÚ S DO DEPARTAME TO 1. Datos erais do departamento... 3 2. Leislación de referencia... 3 3. Aspectos erais da programación... 4 a. Contetualización b.

Διαβάστε περισσότερα

PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso

PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso 2017-2018 Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2013 QUÍMICA OPCIÓN A

PAU XUÑO 2013 QUÍMICA OPCIÓN A PAU Código: 7 XUÑO 01 QUÍICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con puntos OPCIÓN A 1. Indique razoadamente se son verdadeiras ou falsas as afirmacións seguintes:

Διαβάστε περισσότερα

Estereoisomería. Julio Antonio Seijas Vázquez e M. Pilar Vázquez Tato Departamento de Química Orgánica Facultade de Ciencias.

Estereoisomería. Julio Antonio Seijas Vázquez e M. Pilar Vázquez Tato Departamento de Química Orgánica Facultade de Ciencias. Química Orgánica 3 Estereoisomería Grao en Enxeñería de Procesos Químicos Industriais Julio Antonio Seijas Vázquez e M. Pilar Vázquez Tato Departamento de Química Orgánica Facultade de Ciencias Vicerreitoría

Διαβάστε περισσότερα

- Situación xeográfica e socio-económica-cultural Tipoloxía do Centro... 7

- Situación xeográfica e socio-económica-cultural Tipoloxía do Centro... 7 I. INTRODUCCIÓN... 3 II. ANÁLISE DO CONTEXTO - Situación xeográfica e socio-económica-cultural... 4 - Tipoloxía do Centro... 7 III. NECESIDADES EDUCATIVAS... 13 IV. SINAIS DE IDENTIDADE DO CENTRO - Linguas

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Xuño 2002

PAAU (LOXSE) Xuño 2002 PAAU (LOXSE) Xuño 00 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ). 22 Elixir e desenrolar unha das dúas opcións propostas. FÍSICA Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

Decreto 138/2011 Técnico superior en sistemas electrotécnicos e automatizados

Decreto 138/2011 Técnico superior en sistemas electrotécnicos e automatizados Dirección Xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educativa Currículos de FP Decreto 138/2011 Técnico superior en sistemas electrotécnicos e automatizados Páxina 1 de 135 Índice Decreto

Διαβάστε περισσότερα

2.6 Teoría atómica (unha longa historia)

2.6 Teoría atómica (unha longa historia) 2.6 Teoría atómica (unha longa historia) Milleiros de resultados experimentais avalan a idea de que as partículas que forman os gases, os sólidos e os líquidos, en todo o universo, están constituídas por

Διαβάστε περισσότερα

Estrutura atómica. Táboa periódica.

Estrutura atómica. Táboa periódica. Estrutura atómica. Táboa periódica. Estrutura atómica. Táboa periódica. 1 1. EVOUCIÓN HISTÓRICA SOBRE A ESTRUTURA DA MATERIA. Foron os gregos os primeiros en profundar no coñecemento da estrutura íntima

Διαβάστε περισσότερα

Profesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato O enlace químico 3 1

Profesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato O enlace químico 3 1 UNIÓNS ENTRE ÁTOMOS, AS MOLÉCULAS E OS CRISTAIS Até agora estudamos os átomos como entidades illadas, pero isto rara vez ocorre na realidade xa que o máis frecuente é que os átomos estea influenciados

Διαβάστε περισσότερα

DISPOÑO CAPÍTULO I. Disposicións xerais

DISPOÑO CAPÍTULO I. Disposicións xerais Proxecto do Decreto /2015, do de, polo que se establece o currículo do ciclo formativo de grao superior correspondente ao título de técnico superior en Deseño e Xestión da Produción Gráfica. O Estatuto

Διαβάστε περισσότερα

PAU Setembro 2010 FÍSICA

PAU Setembro 2010 FÍSICA PAU Setembro 010 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS

EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm³ contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e

Διαβάστε περισσότερα

PROGRAMACIÓN CURSO DEPARTAMENTO : INGLÉS. IES Ramón Menéndez Pidal Página 1

PROGRAMACIÓN CURSO DEPARTAMENTO : INGLÉS. IES Ramón Menéndez Pidal Página 1 PROGRAMACIÓN CURSO 2017-18 DEPARTAMENTO : INGLÉS IES Ramón Menéndez Pidal Página 1 Táboa de contidos 1. Identificación da programación 2. Lenda competencias 3. Concreción Curricular 3.1 Secuencias de obxectivos,

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS 61 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS O alumno debe resolver só un exercicio de cada un dos tres bloques temáticos Puntuación máxima de cada un dos exercicios: Álxebra 3 puntos; Análise 3,5 puntos;

Διαβάστε περισσότερα

Prevención de riscos laborais

Prevención de riscos laborais Prevención de riscos laborais Curso de capacitación para o desempeño de nivel básico XUNTA DE GALICIA Consellería de Traballo e Benestar Instituto Galego de Seguridade e Saúde Laboral (ISSGA) 2014 MÓDULO

Διαβάστε περισσότερα

VALORACIÓN DOS RESULTADOS DAS ABAU DE QUÍMICA (ENQUISAS RESPOSTADAS POLOS CORRECTORES DA MATERIA) XUÑO nº alumnos presentados OPCIÓNS

VALORACIÓN DOS RESULTADOS DAS ABAU DE QUÍMICA (ENQUISAS RESPOSTADAS POLOS CORRECTORES DA MATERIA) XUÑO nº alumnos presentados OPCIÓNS VALORACIÓN DOS RESULTADOS DAS ABAU DE QUÍMICA (ENQUISAS RESPOSTADAS POLOS CORRECTORES DA MATERIA) XUÑO 2017 A) AVALIACIÓN DOS RESULTADOS DA PROBA Total Acceso Bacharelato Opción A Elixida por un 71,6%

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2012 FÍSICA

PAU XUÑO 2012 FÍSICA PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PROGRAMACIÓN CURSO DEPARTAMENTO DE MATEMÁTICAS

PROGRAMACIÓN CURSO DEPARTAMENTO DE MATEMÁTICAS PROGRAMACIÓN CURSO 2017-18 DEPARTAMENTO DE MATEMÁTICAS IES Ramón Menéndez Pidal Página 1 Táboa de contidos 1.-Identificación da programación... 3 2.-Lenda competencias... 5 3.-Concreción curricular...

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial

Διαβάστε περισσότερα

PRÁCTICA Nº 4. o movemento

PRÁCTICA Nº 4. o movemento NEWTON NA AULA: CARA UNHA APRENDIZAXE INTERACTIVO DA FÍSICA PRÁCTICA Nº 4 posta en práctica da experimentación da unidade o movemento Curso: 1º BAC (2008/2009) Xosé A. Alonso - 1 - Sumario: 1. Antes de

Διαβάστε περισσότερα

As nanopartículas metálicas

As nanopartículas metálicas As nanopartículas metálicas Manolo R. Bermejo Ana M. González Noya Marcelino Maneiro Rosa Pedrido Departamento de Química Inorgánica Contido Introdución Qué son os NANOMATERIAIS INORGÁNICOS Qué son as

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm 3 contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS SATÉLITES 1. O período de rotación da Terra arredor del Sol é un año e o radio da órbita é 1,5 10 11 m. Se Xúpiter ten un período de aproximadamente 12

Διαβάστε περισσότερα

CRITERIOS DE AVALIACIÓN. QUÍMICA (Cód. 27)

CRITERIOS DE AVALIACIÓN. QUÍMICA (Cód. 27) CRITERIOS DE AVALIACIÓN QUÍMICA (Cód. 7) CRITERIOS XERAIS DE AVALIACIÓ DO EXAME DE QUÍMICA - As respostas deben axustarse ao enunciado da pregunta. - Terase en conta a claridade da exposición dos conceptos,

Διαβάστε περισσότερα

Química dos metais de transición e os seus compostos de coordinación

Química dos metais de transición e os seus compostos de coordinación Química Inorgánica 8 Química dos metais de transición e os seus compostos de coordinación Grao en Enxeñaría de Procesos Químicos Industriais Rosa María Pedrido Castiñeiras Área de Química Inorgánica Departamento

Διαβάστε περισσότερα

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL) L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro Condiciones de contorno. Fuerzas externas aplicadas sobre una cuerda. condición que nos describe un extremo libre en una cuerda tensa. Ecuación

Διαβάστε περισσότερα

DOG Núm. 63 Venres, 30 de marzo de 2012 Páx

DOG Núm. 63 Venres, 30 de marzo de 2012 Páx DOG Núm. 63 Venres, 30 de marzo de 2012 Páx. 11267 I. DISPOSICIÓNS XERAIS CONSELLERÍA DE TRABALLO E BENESTAR DECRETO 99/2012, do 16 de marzo, polo que se regulan os servizos sociais comunitarios e o seu

Διαβάστε περισσότερα

Sistemas e Inecuacións

Sistemas e Inecuacións Sistemas e Inecuacións 1. Introdución 2. Sistemas lineais 2.1 Resolución gráfica 2.2 Resolución alxébrica 3. Método de Gauss 4. Sistemas de ecuacións non lineais 5. Inecuacións 5.1 Inecuacións de 1º e

Διαβάστε περισσότερα