Ιούλιος 2007 ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΑ. http://www.npiatrikis.gr

Ιούλιος 2007 ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΑ http://www.npiatrikis.gr

1. Η πιο συχνή εξωπνευµονική αιτία κακοήθους υπεζωκοτικής συλλογής είναι το καρκίνωµα: α. Του νεφρού β. Του παχέος εντέρου γ. Του µαστού δ. Των ωοθηκών 2. Ο βακτηριδιακός πληθυσµός στις φυµατικές βλάβες διακρίνεται ανάλογα µε την ταχύτητα πολλαπλασιασµού των µυκοβακτηριδίων σε 4 οµάδες. Στον πληθυσµό των ταχέως πολλαπλασιαζοµένων βακίλων δραστική είναι κυρίως: α. Η ισονιαζίδη β. Η ριφαµπικίνη γ. Η πυραζιναµίδη δ. Η εθαµβουτόλη 3. Εαν σε εξιδρωµατική υπεζωκοτική συλλογή διαπιστώσουµε αυξηµένα επίπεδα ADA (Αδενοδιαµινάσης) η πιθανότερη διάγνωση είναι: α. Κακοήθεια β. Ερυθηµατώδης Λύκος γ. Φυµατίωση δ. Μεσοθηλίωµα 4. Οι µεθυλξανθίνες χρησιµοποιούνται ως βρογχοδιασταλτικά φάρµακα διότι: α. Ανταγωνίζονται τις προσταγλανδίνες β. Έχουν συνεργική δράση µε τους β-διεγέρτες γ. Τα επίπεδά τους στον ορό δεν επηρεάζονται από φαρµακευτικές ουσίες δ. Βελτιώνουν τη συσταλτικότητα του διαφράγµατος 5. Η εµφάνιση πνευµονικής καρδιάς χωρίς αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια σε ασθενή µε αποφρακτική πνευµονοπάθεια σηµαίνει: α. Ανάγκη για θεραπεία µε διουρητικά φάρµακα β. Ανάγκη για θεραπεία µε δακτυλίτιδα γ. Μείωση του προσδόκιµου επιβίωσης δ. Αύξηση των πνευµονικών αγγειακών αντιστάσεων 6. Σε ποιό από τα ακόλουθα επαγγέλµατα εµφανίζεται το σύνδροµο Kaplan; α. Υδραυλικοί β. Ηλεκτρολόγοι γ. Ανθρακωρύχοι δ. Αγρότες 7. Ποιό από τα ακόλουθα φάρµακα χορηγείται στην οξεία µορφή αλλεργικής κυψελίτιδας; α. Ερυθροµυκίνη β. Πρεδνιζολόνη γ. Ετοποσίδη δ. Ισονιαζίδη 8. Ασθενής ηλικίας 30 ετών είναι ασυµπτωµατικός και παρουσιάζει αµφοτερόπλευρη διόγκωση των πυλαίων λεµφαδένων. Δεν υπάρχει ιστορικό επαγγελµατικής έκθεσης ενώ η δερµοαντίδραση Manitou είναι αρνητική. Ποια είναι η πιθανότερη διάγνωση; α. Φυµατίωση β. Πυριτίαση γ. Σαρκοείδωση δ. Αµιάντωση 9. Ποιο από τα ακόλουθα φάρµακα δεν χρησιµοποιείται στην θεραπεία της φυµατίωσης; α. Καναµυκίνη β. Εθαµβουτόλη γ. Ξυλοκαΐνη δ. Στρετποµυκίνη 10. Ποιο από τα ακόλουθα είναι αντιφυµατικό φάρµακο; α. Σαλβουταµόλη β. Φορµοτερόλη γ. Εθαµβουτόλη δ. Πινδολόλη 11. Η σαρκοείδωση µπορεί ακτινολογικά να έχει τις χαρακάτω εικόνες πλην µιας: α. Πυλαία λεφαδενίτις β. Διάµεση διάχυτη πνευµονοπάθεια γ. Φυσιολογική ακτινογραφία θώρακα δ. Φυσαλίδες στους πνεύµονες άµφ

12. Ποιο από τα κάτωθι θεραπευτικά µετρά εφαρµόζεται στην παρόξυνση ΧΑΠ µε αναπνευστική ανεπάρκεια τύπου ΙΙ σε διεγερτικό ασδενή; α. Αδρεναλίνη υποδορίως β. Ιπρατρόπιο και β 2 διεγέρτες σε εισπνοή γ. Παράγωγα διαζεπινών δ. Ο 2 σε παραχή 4L/ min 13. Η συνύπαρξη χρόνιας αποφρακτικής πνευµονοπάθειας και συνδρόµου άπνοιας στον ύπνο σηµαίνει: α. Εξισορρόπηση και µείωση της νυκτερινής υποξυγοναιµίας που προκαλεί η κάθε µία κτατάσταση µόνη της β. Εκδήλωση ηµερήσιας διεγέρσεως γ. Μείωση της µερικής πιέσεως του C0 2 δ. Εκδήλωση σηµείων κάµψεως της δεξιάς καρδίας 14. Ασθενής µε µη µικροκυτταρικό καρκίνωµα πνεύµονος δεν θα υποβληθεί σε ολική πνευµονεκτοµή όταν: α. Εχει FED 1, = 1.5 L β. Ο καρκίνoς του είναι Τ 1 Ν 2 Μ ο γ. Είναι άνω των 60 ετών παρά την καλή φυσική κατάσταση δ. Εχει Palo 2 = 65 mmhg και PaCO 2 =42 mmhg 15. Ποιο από τα παρακάτω ευρήµατα σηµαίνει ανεγχείρητο καρκίνωµα: α. Συριγµός β. Πληκτροδακτυλία γ. Βράγχος φωνής δ. Δύσπνοια 16. Ποια είναι η πιο ενδεδειγµένη θεραπεία του πλακώδους καρκινώµατος σταδίου ΙΙΙβ; α. Χειρουργική αφαίρεση του όγκου και µετεγχειρητική ακτινοθεραπεία β. Χειρουργική αφαίρεση του όγκου και µετεγχειρητική χηµειοθεραπεία γ. Ακτινοθεραπεία του όγκου και µεσοθωρακίου δ. Καλή υποστηρικτική αγωγή και παρακολούθηση 17. Ποιος από τους παρακάτω ιστολογικούς τύπους βρογχογενούς καρκινώµατος είναι ο πιθανότερος όταν τούτο παρουσιάζεται ως περιφερική σκίαση του πνεύµονος; α. Πλακώδες καρκίνωµα β. Αδενοκαρκίνωµα γ. Μικροκυτταρικό καρκίνωµα δ. Μεγαλοκυτταρικό καρκίνωµα 18. Ποιο από τα παρακάτω σηµεία ή συµπτώµατα δεν θεωρείται µεταστατική εκδήλωση ενός βρογχογενούς καρκινώµατος; α. Δυσφαγία β. Πληκτροδακτυλία γ. Πάρεση διαφράγµατος δ. Ικτερος 19. Ποιο από τα ακόλουθα νοσήµατα οφείλεται κυρίως σε επαγγελµατική έκθεση; α. Βρογχικό άσθµα β. Μεσοθηλίωµα γ. Φυµατίωση δ. Χρόνια βρογχίτιδα 20. Ποιο από τα ακόλουθα νοσήµατα παροξύνεται λόγω της ρύπανσης της ατµόσφαιρας; α. Σαρκοείδωση β. Φυµατίωση γ. Βρογχικό άσθµα δ. Μεσοθηλίωµα 21. Ασθενής ηλικίας 35 ετών παρουσιάζει επί 20 χρόνια αιµοπτύσεις και λοιµώξεις του αναπνευστικού. Στο ιστορικό αναφέρεται σοβαρή λοίµωξη του αναπνευστικού σε ηλικία 2 ετών. Ποια από τις ακόλουθες είναι η πιθανότερη διάγνωση; α. Πνευµονική φυµατίωση β. Αλλεργική κυψελιδίτις γ. Βρογχικό άσθµα δ. Βρογχεκτασία 22. Ποιά από τα ακόλουθα είναι αποτελέσµατα της ρυπάνσεως της ατµόσφαιρας; α. Συχνές λοιµώξεις β. Αύξηση των παροξύνσεων ασθενών που πάσχουν από χρόνια βρογχίτιδα γ. Αύξηση του αριθµού των θανάτων πασχόντων από χρόνια βρογχίτιδα - εµφύσηµα δ. Ολα τα ανωτέρω

23. Ασθενής πάσχει από επαγγελµατικό βρογχικό άσθµα. Ποιό από τα ακόλουθα επιβάλλεται; α. Χορήγηση εισπνεοµένων κορτικοειδών β. Χορήγηση β-διεγερτών και αντιβιοτικών γ. Χορήγηση εισπνεοµένων κορτικοειδών και β-διεγερτών δ. Αποµάκρυνση του ασθενούς από την εργασία 24. Ασθενής µε διαγνωσµένο πλακώδες καρκίνωµα του πνεύµονος πρόκειται να υποβληθεί σε πνευµονεκτοµή. Ποιό από τα παρακάτω ευρήµατα από τον λειτουργικό έλεγχο των πνευµόνων είναι προαπαιτούµενο για πνευµονεκτοµή; α. Αρτηριακή τάση οξυγόνου 60 mmhg τουλάχιστον, FEV 1 1.5 L, ηλικία κάτω των 70 ετών. β. Αρτηριακή τάση οξυγόνου 50-59 mmhg, FEV 1 1.5 L, µη συνύπαρξη άλλης νόσου. γ. Αρτηριακή τάση οξυγόνου τουλάχιστον 60 mmhg, FEV 1, τουλάχιστον 2 L, απουσία σοβαρής υποκείµενης νόσoυ. δ. Αρτηριακή τάση οξυγόνου τουλάχιστον 60 mmhg, FEV 1 1-1.5 L, ηλικία µικρότερη των 70 ετών. 25. Ασθενής µε διαγνωσµένο µικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύµονα πρέπει να υποβληθεί στην κατάλληλη θεραπεία. Ποιο από τα παρακάτω είναι λάθος; α. Ασθενής σταδίου ΙΙΙα υποβάλλεται σε χηµειοθεραπεία - ακτινοθεραπεία για 2 µήνες και στη συνέχεια χειρουργείται. β. Ασθενής σταδίου ΙΙΙβ υποβάλλεται σε χηµειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία στην πρωτοπαθή εστία. γ. Ασθενής σταδίου IV υποβάλλεται σε χηµειοθεραπεία. δ. Συνιστάται συχνά προληπτική ακτινοβολία. 26. Όλες οι κατωτέρω εκδηλώσεις θεωρούνται παρανεοπλασµατικές πλην µιας: α. Πληκτροδακτυλία β. Μεταναστευτική θροµβοφλεβίτις γ. Υπεραντατριαιµία δ. Σύνδροµο Cushing 27. Τα πιo χαρακτηριστικά ευρήµατα επί λοβώδους πνευµονίας είναι: α. Διάχυτοι αµφοτερόπλευροι µη µουσικοί ρόγχοι β. Μη µουσικοί ρόγχοι εστιακοί και βρογχική αναπνοή γ. Μουσικοί ρόγχοι και πληκτροδακτυλία δ. Μείωση φωνητικών δονήσεων κα συριγµός 28. Η εµφάνιση επιχειλίου έρπητος χαρακτήριζει: α. Ολες σχεδόν τιςς πνευµονίες σε ποσοστό <20% β. Την πνευµονιοκοκκική πνευµονία γ. Την µικροβιαιµία επί πνευµονίας δ. Την σταφυλοκοκκική πνευµονία 29. Άτοµο ηλικίας 20 ετών µη καπνιστής παρουσιάζει οζώδη σκίαση στο δεξιό άνω πνευµονικό πεδίο. Ποιοί από τους παρακάτω διαγνωστικούς χειρισµούς προτείνονται: α. Αξονική τοµογραφία πνευµόνων - Διαδερµική δια βελόνης αναρρόφηση - Βρογχοσκόπηση. β. Αξονική τοµογραφία πνευµόνων - Mantoux - Εξέταση πτυέλων για Β. Koch. γ. Βρογχοσκόπηση - Μεσοθωρακοσκόπηση - Χειρουργική αφαίρεση του όγκου. δ. Τίποτε από τα παραπάνω - Παρακολούθηση του ατόµου. 30. Για να χαρακτηρίσουµε την υπεζωκοτική συλλογή σαν εξιδρωµατική απαιτούνται διάφορα κριτήρια. Ένα από αυτά είναι: α. Λεύκωµα αίµατος / λεύκωµα πλευριτικού υγρού: > 0,5 β. Γαλακτική δεϋδρογενάση αίµατος / γαλακτική δεϋδρογενάση πλευριτικού υγρού: > 0,6 γ. Λεύκωµα πλευριτικού υγρού > 2 gr/ L δ. Γαλακτική δεϋδρογενάση πλευριτικού υγρού >200IV/L 31. Η πιο συχνή αιτία καλοήθους αµφοτερόπλευρης υπεζωκοτικής συλλογής είναι: α. Πνευµονική εµβολή β. Φυµατίωση γ. Ερυθηµατώδης Λύκος δ. Παγκρεατίτιδα 32. Στην εξάµηνη θεραπεία της πνευµονικής φυµατίωσης ο πιο ορθός συνδυασµός φαρµάκων είναι: α. Ισονιαζίδη + Ριφαµπικίνη + Πυραζιναµίδη για 6 µήνες. β. Ισονιαζίδη + Ριφαµπικίνη + Στρεπτοµυκίνη για 3 µήνες και ακολούθως Ισονιαζίδη + Ριφαµπικίνη για 3 µήνες. γ. Ριφαµπικίνη + Πυραζιναµίδη + Στρεπτοµυκίνη για 3 µήνες και ακολούθως Ισονιαζίδη + Ριφαµπικίνη. δ. Ισονιαζίδη + Ριφαµπικίνη + Πυραζιναµίδη + Στρεπτοµυκίνη για 2 µήνες και ακολούθως Ισονιαζίδη + Ριφαµπικίνη. 33. Ποιό από τα παρακάτω νοσήµατα χαρακτηρίζεται από κυψελιδικό υπεραερισµό; α. Απλή χρόνια βρογχίτιδα β. Πνευµονική ίνωση

γ. Βρογχεκτασίες δ. Φυµατίωση 34. Στη θεραπεία της παροξύνσεως της χρόνιας αποφρακτικής πνευµονοπάθειας περιλαµβάνονται: α. Β 2 -διεγέρτες β. Ενυδάτωση γ. Καταπολέµηση της λοίµωξης δ. Όλα τα παραπάνω 35. Στο σύνδροµο διαταραχής του αερισµού αποφρακτικού τύπου παρατηρούνται: α. Μειωµένη FEV 1 β. Φυσιολογική ή µειωµένη FVC γ. Μειωµένη σχέση FEV 1 /FVC δ. Όλα τα παραπάνω 36. Ποιός από τους ακόλουθους παράγοντες ενοχοποιείται για την εµφάνιση µεσοθηλιώµατος; α. Πυρίτιο β. Αρωµατικοί πολυκυκλικοί υδρογονάνθρακες γ. Αµίαντος δ. Αδενοϊοί 37. Σε υπεζωκοτική εξιδρωµατική συλλογή το σάκχαρο του πλευριτικού υγρού είναι σε πολύ χαµηλά επίπεδα. Η πιθανότερη αιτιολογία της υπεζωκοτικής συλλογής είναι: α. Φυµατίωση β. Κακοήθεια γ. Ρευµατοειδής αρθρίτιδα δ. Ερυθηµατώδης Λύκος 38. Ποιά είναι η θεραπεία εκλογής στον εκτεταµένο µικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύµονος; α. Εγχείρηση β. Εγχείρηση + Χηµειοθεραπεία γ. ακτινοθεραπεία δ. Χηµειοθεραπεία 39. Ποιό είναι το αντιβιοτικό εκλογής σε ασθενή µε λοιµώδη πορόξυνση χρόνιας αποφρακτικής πνευµονοπάθειας; α. Πενικιλλίνη β. Αµινογλυκοσίδη γ. Αµοξυσιλλίνη δ. Κεφαλοσπορίνη 40. Ποιό από τα παρακάτω ευρήµατα συνηγορεί υπέρ της διαγνώσεως του πνευµονικού εµφυσήµατος; α. Διάχυτοι εκπνευστκοί µουσικοί ρόγχοι. β. Πληκτροδακτυλία. γ. Διάχυτοι εκπνευστκοί µουσικοί ρόγχοι κα µείωση του αναπνευστικού ψιθυρίσµατος. δ. Συχνές λοιµώξεις του αναπνευστικού. 41. Ποιά από τα ακόλουθα αποτελούν συχνά ευρήµατα στο βρογχικό άσθµα; α. Βήχας β. Συριγµός γ. Δύσπνοια δ. Αιµόπτυση ε. Κανένα από τα παραπάνω 42. Σε ποιές από τις ακόλουθες καταστάσεις απαιτείται διαφορική διάγνωση από το βρογχικό άσθµα; α. Καρκίνος τραχείας β. Εισρόφηση ξένου σώµατος γ. Καρδιακή ανεπάρκεια δ. Πνευµονική εµβολή ε. Πνευµονία 43. Με ποιές από τις ακόλουθες εξετάσεις επιβεβαιώνεται η διάγνωση φυµατίωσης; α. Ακτινογραφία θώρακος β. Γενική αίµατος γ. Σπιροµέτρηση δ. Καµία από τις παραπάνω 44. Σε ποιές από τις ακόλουθες καταστάσεις διαπιστώνεται υπερσαφής πνευµονικός ήχος κατά την επίκρουση;

α. Πνευµονικό εµφύσηµα β. Πνευµοθώρακας γ. Συλλογή πλευριτικού υγρού δ. Κανένα από τα παραπάνω 45. Σε ποιές από τις ακόλουθες καταστάσεις είναι δυνατόν να παρατηρηθεί µεικτός τύπος αναπνευστικού ψιθυρίσµατος; α. Βρογχικό άσθµα β. Πνευµονία γ. Ατελεκτασία δ. Πνευµονικό εµφύσηµα 46. Το µεσοθηλίωµα αποτελεί κακοήθη νόσο που εντοπίζεται: α. Στις µήνιγγες β. Στον υπεζωκότα και το περιτόναιο γ. Στο βρογχικό δένδρο δ. Στον διάµεοο ιστό του πνευµονικού παρεγχύµατος 47. Η πυραζιναµίδη δεν προκαλεί: α. Οπισθοβολβική νευρίτιδα β. Αύξηση του ουρικού οξέος γ. Ηπατοπάθεια δ. Αιµατολογικές διαταραχές 48. Ποιά δεν είναι µέθοδος προσδιορισµούτων στατικών όγκων και χωρητικοτήτων; α. Ολική πληθυσµογραφία σώµατος β. Μέθοδος αραιώσεως του ηλίου γ. Απλή σπιροµέτρηση 49. Η δοκιµασία προκλήσεως χρησιµοποιείται για την διάγνωση: α. Άσθµατος β. Σαρκοείδωσης γ. Παράλυσης του διαφράγµατος δ. Δευτεροπαθούς πνευµονικής ίνωσης 50. Ποιές από τις ακόλουθες καταστάσεις προκαλούν χρόνια πνευµονική καρδία; α. Χρόνια βρογχίτιδα β. Παχυσαρχ ία γ. Πνευµονικό εµφύσηµα δ. Πνευµονική ίνωση ε. Όλα τα προηγούµενα 51. Ποιές από τις ακόλουθες πνευµονοκονιώσεις προκαλούν πνευµονική ίνωοη; α. Πυριτίαση β. Τάλκωση γ. Καολίνωση δ. Σύνδροµο Caplan ε. Όλα τα προηγούµενα 52. Ποιά από τα ακόλουθα αντιφυµατικά πρέπει να χορηγούνται µε προσοχή σε ηπατοπαθείς; α. Σρεπτοµυκίνη β. PAS γ. Ισονιαζίδη δ. Ριφαµπικίνη ε. Όλα τα προηγούµενα 53. Σε επιδηµία γρίπης προστατεύονται µε εµβολιασµό οι λεγόµενες οµάδες κινδύνου στις οποίες περιλαµβάνονται όλες οι παρακάτω εκτός από µια: α. Παιδική ηλικία β. Υπερήλικες γ. Άρρωστοι µε καρδιακή ανεπάρκεια δ. Γυναίκες σε κύηση 54. Ποιές από τις ακόλουθες καταστάσεις προδιαθέτουν στο πνευµονικό απόστηµα; α. Αλκοολοισµός β. Έλλειψη α 1 -αντιθρυψίνης γ. Εισρόφηση δ. Απόφραξη οισοφάγου 55. Σε ποιά από τα ακόλουθα κλινικά σύνδροµα παρατηρείται µετατόπιση της θέσης της τραχείας; α. Ατελεκτασία β. Πνευµοθώρακας

γ. Συλλογή υγρού δ. Όλα τα παραπάνω 56. Σε ποιές από τις ακόλουθες καταστάσεις υπάρχει δυσχέρεια της ρινικής αναπνοής; α. Λοιµώξεις β. Αλλεργία γ. Παρέκλιση ρινικού διαφράγµατος δ. Υπερτροφία αδενοειδών εκβλαστήσεων ε. Νεοπλασίες στ. Όλα τα παραπάνω 57. Σε ποιά από τα παρακάτω νοσήµατα παρατηρείται στχνά πληκτροδακτυλία; α. Βρογχογενές καρκίνωµα β. Πνευµονική ίνωση γ. Αµιάντωση δ. Όλα τα παραπάνω 58. Ποιές από τις παρακάτω καταστάσεις προκαλούν παροξυσµική δύσπνοια; α. Οίδηµα γλωττίδος β. Σαρκοείδωση γ. Πνευµονική εµβολή δ. Κανένα από τα παραπάνω 59. Σε ποιές από τις παρακάτω καταστάσεις αντενδύκνειται ο εµβολιασµός B.C.G. ; α. Σακχαρώδης διαβήτης β. Χρόνια νεφρίτιδα γ. Έκζεµα δ. Νέφρωση ε. Υπο-γ-σφαιριναιµία 60. Ποιές από τις ακόλουθες καταστάσεις αποτελούν προδιαθεσικούς παράγοντες στην φυµατίωση; α. Γαστρεκτοµή β. Χολοκυστεκτοµή γ. Ακτινοθεραπεία δ. Χρόνια λήψη κορτικοειδών ε. Πυριτίαση στ. Σαρκοείδωση ζ. Σακχαρώδης διαβήτης 61. Ποιά από τα ακόλουθα αποτελούν επιπλοκές της αναπνευστικής ανεπάρκειας από τους πνεύµονες; α. Πνευµοθώρακας β. Τοξική δράση οξυγόνου γ. Στένωση τραχείας δ. Κανένα από τα παραπάνω 62. Ποιά από τα ακόλουθα αποτελούν δυσάρεστα συµβάντα κατά τον βήχα; α. Πνευµονική εµβολή β. Διαταραχή του ύπνου γ. Ρήξη ουροδόχου κύστης δ. Κάταγµα πλευράς 63. Ποιές από τις ακόλουθες καταστάσεις είναι δυνατόν να προκαλέσουν µετατόπιση της τραχείας; α. Όγκος µεσοθωρακίου β. Συλλογή πλευριτικού υγρού γ. Πνευµοθώρακας δ. Κανένα από τα παραπάνω 64. Ποιές από τις ακόλουθες καταστάσεις προκαλούν αύξηση των ορίων της καρδιακής αµβλύτητας; α. Παχυσαρκία β. Πνευµονική υπέρταση γ. Υπερτροφία δεξιάς κοιλίας δ. Υπερτροφία αριστερής κοιλίας ε. Περικαρδίτιδα 65. Ποιά από τα ακόλουθα φάρµακα χρησιµοποιούνται στη θεραπεία του βρογχικού άσθµατος; α. Σαλβουταµόλη β. Βινκριστίνη

γ. Θεοφυλλίνη δ. Αµιοδαρόνη ε. Κανένα από τα παραπάνω 66. Ποιά από τα ακόλουθα συµπτώµατα περιλαµβάνονται στις κλινικές εκδηλώσεις της αναπνευστικής ανεπάρκειας; α. Διανοητική σύγχυση β. Μύση γ. Κεντρική κυάνωση δ. Απώλεια συνείδησης ε. Κανένα από τα παραπάνω 67. Σε ποιά από τα ακόλουθα νοσήµατα παρατηρείται διαταραχή του αερισµού υποδυναµικού τύπου; α. Μυασθένεια β. Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο γ. Παγκρεατίτιδα δ.πνευµοθώρακας ε. Κατασταλτικά φάρµακα του ΚΝΣ 68. Ποιές από τις ακόλουθες είναι οι κύριες πύλες εισόδου του µυκοβακτηριδίου στον οργανισµό; α. Αναπνευστική οδός β. Δέρµα γ. Γεννητικά όργανα δ. Πεπτική οδός 69. Ποιές από τις ακόλουθες καταστάσεις αποτελούν προβλήµατα κατά την αντιµετώπιση ασθενούς µε αναπνευστική ανεπάρκεια; α. Διάχυτη βρογχοστένωση β. Υποξυγοναιµία γ. Υπόταση δ. Κατακράτηση εκκριµάτων ε. Κανένα από τα παραπάνω 70. Ασθενής ηλικίας 60 ετών νόσησε από πνευµονία και έλαβε την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Μετά από ένα µήνα παρατηρείται µεγάλη βελτίωση αλλά όχι πλήρης υποχώρηση των ευρηµάτων της ακτινογραφίας θώρακος. Ποιές από τις ακόλουθες καταστάσεις είναι πιθανόν να ισχύουν; α. Να υπόκειται βρογχογενές καρκίνωµα. β. Να υπάρχει ξένο σώµα. γ. Πνευµονία από µυκόπλασµα. δ. Δεν έχει γίνει καλή φυσικοθεραπεία. ε. Καµία από τις παραπάνω περιπτώσεις. 71. Ποιά από τα ακόλουθα σηµεία δεν παρατηρούνται κατά τη φυσική εξέταση ασθενούς που πάσχει από πνευµονία; α. Αναπνευστικός συριγµός β. Μείωση του ήχου απηχήσεως της φωνής γ. Ήχος τριβής 72. Ποιές από τις ακόλουθες καταστάσεις προκαλούν εµφάνιση υπεζωκοτικής συλλογής µε χαρακτήρες εξιδρώµατος; α. Νεφρική ανεπάρκεια β. Καρκίνος πνεύµονα γ. Φυµατίωση δ. Καρδιακή ανεπάρκεια ε. Πνευµονική εµβολή στ. Παγκρεατίτιδα 73. Ποιά από τα ακόλουθα αντιφυµατικά φάρµακα δεν χορηγούνται κατά την χηµειοπροφύλλαξη; α. Στρεπτοµυκίνη β. Ισονιαζίδη γ. Εθαµβουτόζη δ. Πυραζιναµίδη

ε. Κανένα από τα παραπάνω 74. Σε ποιές από τις ακόλουθες καταστάσεις παρατηρείται κατά την επίκρουση αµβλύτητα; α. Σύνδροµο άνω κοίλης β. Υπεζωκοτική συλλογή υγρού γ. Αµιάντωση δ. Παχυπλευρίτις ε. Πύκνωση στ. Ατελεκτασία 75. Ποιά από τα παρακάτω νοσήµατα προκαλούν ελάττωση της ικανότητας διαχύσεως των πνευµόνων; α. Βρογχικό άσθµα β. Χρόνια βρογχίτιδα γ. Πνευµονική ίνωση δ. Πνευµονικό εµφύσηµα ε. Κανένα από τα προηγούµενα 76. Σε ποιά από τα επόµενα νοσήµατα διαπιστώνεται κατά την ακρόαση παράταση της εκπνοής; α. Βρογχικό άσθµα β. Χρόνια βρογχίτιδα γ. Πνευµονία δ. Υπεζωκοτική συλλογή υγρού 77. Ποιά από τα ακόλουθα αντιφυθµατικά φάρµακα είναι βακτηριοκτόνα; α. Ισονιαζίδη β. Εθαµβουτόζη γ. Ριφαµπικίνη δ. Στρεπτοµυκίνη ε. Πυραζιναµίδη 78. Σε ποιές από τις ακόλουθες περιπτώσεις χορηγούνται κορτικοειδή επί φυµατιώσεως; α. Φυµατιώδης µηνιγγίτιδα β. Φυµατίωση επινεφριδίων γ. Αλλεργική αντίδραση αντιφυµατικών φαρµάκων δ. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις 79. Για τη διάγνωση της πνευµονικής συλλογής απαιτείται ανοιχτή βιοψία όταν η αιτία είναι: α. Φυµατίωση β. Καρκίνωµα πνεύµονα γ. Μεσοθηλίωµα δ. Νόσηµα κολλαγόνου 80. Στα αίτια των βηχογόνων ερεθισµάτων δεν περιλαµβάνονται: α. Παθήσεις µήτρας β. Νοσήµατα στοµάχου γ. Νευρώσεις δ. Παθήσεις έξω ακουστικού πόρου 81. Επιπλοκή βήχα δεν είναι: α. Συγκοπή β. Διαταραχή ύπνου γ. Ρήξη ορθού κοιλιακού 6. Οίδηµα κάτω άκρων 82. Αίτιο αιµόπτυσης δεν είναι: α. Σύνδροµο Goodpasture β. Ιδιοπαθής αιµοσιδήρωση γ. Εισρόφηση ξένου σώµατος δ. Έλκος στοµάχου 83. Στους ήχους απηχήσεως φωνής (ΗΑΦ) δεν περιλαµβάνεται: α. Βρογχοφωνία β. Βρογχικός ήχος αναπνοής γ. Αιγοφωνία δ. Άφωνος στηθολαλιά 84. Σε ποιούς εργαζόµενους παρατηρείται συχνότερα το επαγγελµατικό βρογχικό άσθµα; α. Αγρότες β. Υαλουργούς γ. Βαφείς αυτοκινήτων δ. Λογιστές

85. Τι δίνουµε πρώτα σε µια κρίση βρογχικού άσθµατος; α. Υδροκορτιζόνη β. Αµινοφυλλίνη γ. Β 2 διεγέρτες 86. Πότε εµφανίζεται η κυάνωση; α. Όταν υπάρχει υπερκαπνία β. Όταν η αναχθείσα αιµοσφαιρίνη είναι πάνω από 5gr / 100 ml αίµατος γ. Όταν υπάρχει υποξαιµία και υπερκαπνία 87. Ποιό είναι το συχνότερο αίτιο υπεζωκοτικής συλλογής από µεταστατικό καρκίνο; α. Ωοθήκες β. Ήπαρ γ. Μαστός δ. Νεφρά 88. Ποιό είναι κατεξοχήν αντιφυµατικό φάρµακο; α. Ισονιαζίδη β. Ριφαµπικίνη γ. Πυραζιναµίδη δ. Στρεπτοµυκίνη 89. Τι είναι ταχύπνοια; α. Αναπνοές >16 / min β. Αναπνοές >25 / min γ. Αναπνοές < 15 / min δ. Μικρές και ταχείες αναπνοές 90. Τι από τα παρακάτω χαρακτηρίζει ανεγχείρητο καρκίνωµα; α. Πληκτροδακτυλία β. Βράγχος φωνής γ. Συριγµός δ. Δύσπνοια 91. Ποιό από τα παρακάτω συνηγορεί υπέρ της παρουσίας σαρκοειδώσεως; α. Θετική δερµοαντίδραση Mantoux β. Αποφρακτικού τύπου διαταραχή του αερισµού στη σπιροµέτρηση γ. Ανεύρεση µη νεκρωτικού κοκκιώµατος στη βιοψία πνεύµονος δ. Ανεύρεση θετικού σπινθηρογραφήµατος οστών µε τεχνήτιο 92. Η χρόνια οξυγονοθεραπεία είναι απαραίτητη όταν: α. Η µερική πίεση του οξυγόνου είναι σταθερά κάτω από τα 55 mmhg β. Η µερική πίεση του διοξειδίου είναι σταθερά κάτω από τα 40 mmhg γ. Υπάρχει αποφρακτικού τύπου διαταραχή του αερισµού στο λειτουργικό έλγχο πνευµόνων δ. Ο ασθενής αισθάνεται δύσπνοια χωρίς την παρουσία των ανωτέρω προϋποθέσεων 93. Η εξωνοσοκοµειακή πνευµονία σε ενήλικα χωρίς άλλους προδιαθεσικούς παράγοντες θεραπεύεται εµπειρικά µε: α. Κεφαλοσπορίνη + Αµινογλυκοσίδη β. Πενικιλλίνη ή Ερυθροµυκίνη γ. Βανκοµυκίνη ή Κεφταλιδίµη δ. Ριφαµπικίνη + Ερυθροµυκίνη 94. Η αποφρακτική βρογχίτιδα συνοδεύεται στη σπιροµέτρηση µε: α. Μείωση της εισπνευστικής ροής β. Αύξηση της ζωτικής χωρητικότητας (VC) γ. Μείωση του βίαιου εκπνεοµένου όγκου σε 1" (FEV 1 ) δ. Μείωση των βρογχικών αντιστάσεων 95. Ποιά είναι η αρχική βλάβη στην πύλη εισόδου του φυµατοβακτηριδίου; α. Το φυµάτωµα β. Το φυµάτιο γ. Η λεµφοκυτταρική διήθηση δ. Κανένα από τα παραπάνω 96. Σε πόσο διάστηµα αναπτύσσεται η φυµατινική υπερευαισθησία; α. 3-7 ηµέρες β. 1-2 εβδοµάδες γ. 4-8 εβδοµάδες δ. 1 έτος 97. Σε ποιές από τις ακόλουθες περιπτώσεις υπάρχει ένδειξη χειρουργικής θεραπείας της φυµατιώσεως;

α. Απειλητική αιµορραγία για τη ζωή του πάσχοντα β. Υπολειµµατική κοιλότητα που προκαλεί λειτουργική ανωµαλία του πνεύµονα γ. Σοβαρές παρενέργειες των αντιφυµατικών φαρµάκων δ. Τίποτε από τα παραπάνω 98. Η πυριδοξίνη χρησιµοποιείται στη θεραπεία: α. Της φυµατίωσης β. Της σαρκοείδωσης γ. Του άσθµατος δ. Της χρόνιας βρογχίτιδας 99. Το συχνότερο αίτιο της εξωνοσοκοµειακής πνευµονίας είναι: α. Ο αιµόφιλος β. Ο πνευµονιόκοκκος γ. Ο σταφυλόκοκκος δ. Η κλεµπσιέλλα 100. Ποιές από τις ακόλουθες δοκιµασίες ελέγχου των πνευµόνων χρησιµοποιούνται στην καθηµερινή πράξη; α. Έλεγχος αερισµού των πνευµόνων β. Έλεγχος αιµάτωσης των πνευµόνων γ. Έλεγχος ανταλλαγής αερίων δ. Οξεοβασική ισορροπία ε. Κανένα από τα παραπάνω 101. Η µέτρηση της DLCO δεν χρησιµοποιείται στη διάγνωση: α. Άσθµατος β. Ιδιοπαθούς πνευµονικής ίνωσης γ. Στένωσης τραχείας δ. Επαγγελµατικών νοσηµάτων 102. Οι φυσιολογικές προβλεπόµενες τιµές των FEV 1 και FVC δεν εξαρτώνται από: α. Την ηλικία β. Προηγούµενο αναπνευστικό νόσηµα γ. Το ύψος δ. Το φύλο E ΕΤΟΣ Αριστείδου Αρίστος 6942016981 Μανιάτης Κώστας 6972237448 Παναγόπουλος Δηµήτρης 6974309760 Παρασκευόπουλος Θωδωρής 6948949030 Πλαστήρας Αρης 6937080919 Σµπαρούνης Σπύρος 6997178798 http://www.npiatrikis.gr