ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΗΠΑΤΟΣ Αλεξάνδρα Αλεξοπούλου Λέκτορας Παθολογίας Ιατρικής Σχολής, Πανεπιστημίου Αθηνών Β Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική Ιπποκράτειο ΓΝΑ
ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΗΠΑΤΙΚΗΣ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑΣ Εντόπιση των ασθενών με ηπατική νόσο Αξιολόγηση της βαρύτητάς της Πρόγνωση δεδομένης ηπατικής νόσου Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας
ΧΟΛΕΡΥΘΡΙΝΗ
ΧΟΛΕΡΥΘΡΙΝΗ Έχει 2 κλάσματα: Έμμεση (λιποδιαλυτή, μη-συνεζευγμένη) Προέρχεται από τον καταβολισμό του πορφυρινικού δακτυλίου της αίμης Παράγεται στον σπλήνα όταν τα γερασμένα ερυθροκύτταρα καταστρέφονται από τα κύτταρα του ΔΕΣ Μέσω της σπληνικής φ. μεταφέρεται στο ήπαρ όπου μετατρέπεται σε: Άμεση (υδατοδιαλυτή ή συνεζευγμένη)
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ ΧΟΛΕΡΥΘΡΙΝΗΣ Ολική = 0,15 1,2 mg/dl Άμεση = < 15% της ολικής Ικτερος στο δέρμα και τους επιπεφυκότες > 2,5 mg/dl
ΑΥΞΗΣΗ ΧΟΛΕΡΥΘΡΙΝΗΣ Αυξημένη παραγωγή (αιμόλυση) Διαταραχή στην πρόσληψη ή την σύνδεση (διαταραχή των πρωτεινών μεταφορέων ή της UGT) Κυτταρόλυση (ηπατοκυτταρική βλάβη) Διαταραχή της απέκκρισης ή της ροής της χολής (Χολόσταση)
Σύνδρομο Gilbert Σε ασυμπτωματικό έφηβο διαπιστώνεται τυχαία ή μετά από ίωση (ανορεξία) αύξηση της έμμεσης χολερυθρίνης με φυσιολογικά ένζυμα Γενετική διαταραχή της ηπατικής κάθαρσης της χολερυθρίνης Στο 6-10% των ενηλίκων Χωρίς σπληνομεγαλία και με φυσιολογικά ΔΕΚ (ολική χολερυθρίνη > 2X αλλά < 6 mg/dl).
Αμεση υπερχολερυθριναιμία Ενδοηπατικό αίτιο Ηπατοκυτταρική βλάβη Χολόσταση Μεταβολικό αίτιο Dubin - Johnson Rotor Καλοήθης υποτροπιάζουσα ενδοηπατική χολόσταση Χολόσταση της κυήσεως Εξωηπατικό αίτιο Απόφραξη χολαγγείων Παγκρεατική νόσος
XOΛEPYΘPINH Η τιμή της χολερυθρίνης δεν είναι χρήσιμη για τη διαφορική διάγνωση μεταξύ ενδο-ηπατικής και εξωηπατικής χολόστασης, Δεν αποτελεί ικανοποιητικό προγνωστικό δείκτη σε οξείες ηπατοπάθειες. Αντιθέτως, είναι χρήσιμη προγνωστικώς σε χρόνιες ηπατοπάθειες (πχ πρωτοπαθή χολική κίρρωση, αλκοολική ηπατίτιδα, κίρρωση).
ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΚΑΤΑ CHILD-PUGH 1 βαθμός 2 βαθμοί 3 βαθμοί Χολερυθρίνη (mg/dl) <2 2-3 >3 PBC/PSC <4 4-10 >10 Λευκωματίνη (g/dl) >3.5 2.8-3.5 <2.8 X. Quick (INR) <1.7 1.8-2.3 >2.3 Ασκίτης όχι ναι αρκετός Εγκεφαλοπάθεια όχι 1-2 3-4 Α: 5-6, Β: 7-9, C: 10-15
MELD SCORE
ΑΜΙΝΟΤΡΑΝΣΦΕΡΑΣΕΣ
ΑΜΙΝΟΤΡΑΣΦΕΡΑΣΕΣ Tρανσαμινάσες ή αμινοτρανσφεράσες Οξαλοξική (SGOT) ή ασπαρτική (AST) Πυροσταφυλική (SGPT) ή αλανινική (ALT)
ΕΝΤΟΠΙΣΗ Ασπαρτική αμινοτρανσφεράση - AST Μιτοχονδριακό ένζυμο (80%) Καρδιά, μύς, ήπαρ, νεφρά, στόμαχος, εγκέφαλος, πάγκρεας, σπλην, ερυθροκύτταρα Απελευθερώνεται με την καταστροφή των κυττάρων Αλανινική αμινοτρανσφεράση - ALT Κυτταροπλασματικό ένζυμο Πιο ειδική για το ήπαρ (νεφρά, μυς, καρδιά)
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ < 40 IU/L Χαμηλότερες τιμές για τις χρόνιες ιογενείς ηπατίτιδες Προτείνεται τα όρια ανώτερων φυσιολογικών τιμών για ALT/AST να είναι: - 30 IU/ml στους άνδρες και - 19 IU/ml στις γυναίκες
ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΑΜΙΝΟΤΡΑΝΣΦΕΡΑΣΩΝ Kλινικά σημαντικές αυξήσεις: >2XAΦT Δεν εκφράζουν την ηπατοκυτταρική λειτουργία, αλλά τη βλάβη των ηπατοκυττάρων (κυτταρόλυση) ή/και του επιθηλίου των χοληφόρων (liver function tests ή καλύτερα liver injury tests) Kάθε διαταραχή των εξετάσεων του ήπατος πρέπει να διερευνάται, γιατί μπορεί να υποδηλώνει σοβαρή ηπατική νόσο H ALT ειδική της ηπατοκυτταρικής βλάβης
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ Μεγάλη αύξηση Μέτρια αύξηση Το πηλίκο AST/ALT Φυσιολογικές με ηπατοπάθεια
OΞEIA HΠATITIΔA ALT>10XAΦT Οξεία (<6 μήνες) ή παρόξυνση χρονίας ηπατοκυτταρικής βλάβης Iκτερική και μη Σε ανικτερική, προσοχή στα εξωηπατικά αίτια αύξησής τους
AΙΤΙΑ ΟΞΕΙΑΣ ΗΠΑΤΟΚΥΤΤΑΡΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ (ALT>10XAΦT) (I) Oξεία ιογενής ηπατίτιδα (HAV, HBV, HCV, HDV, HEV) Hπατίτιδα από ηπατιτιδομιμητικούς ιούς (CMV, ιός Epstein-Barr, ιός της ιλαράς και ερυθράς κά) Φάρμακα (ισονιαζίδη, ριφαμπικίνη, μη-στερινοειδή αντιφλεγμονώδη, αντικαταθλιπτικά κλπ) και τοξικές ουσίες (παρακεταμόλη, μανιτάρια, βότανα κλπ) Iσχαιμική ηπατίτιδα Oξεία απόφραξη χοληδόχου πόρου (1-2 ημέρες)
AΙΤΙΑ ΟΞΕΙΑΣ ΗΠΑΤΟΚΥΤΤΑΡΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ (ALT>10XAΦT) (II) Aυτοάνοση ηπατίτιδα τύπου I, II ή χωρίς αυτοabs Παρόξυνση χρονίας ιογενούς ηπατίτιδας Nόσος του Wilson (παρόξυνση) Oξύ λιπώδες ήπαρ της κύησης-σ. HELLP Εμφρακτο ήπατος Nόσος Cushing Σύνδρομο Rye Oξύ σύνδρομο Budd-Chiari (+/- της πυλαίας) Πρωτοπαθή και μεταστατικά νεοπλάσματα Kρυψιγενής
ΔIAΓNΩΣH OΞEIAΣ HΠATITIΔAΣ Aίτια: ορολογικοί δείκτες, ιστορικό, λοιπός έλεγχος Αντι-HAV IgM, αντι-hbc IgM (HBsAg, +/- αντι-δ IgM), αντι- HCV +/- HCV RNA με PCR Αντισώματα ηπατοτρόπων ιών κλάσεως IgM H βαρύτητα εκτιμάται από τον χρόνο προθρομβίνης. Ανεξάρτητη από τρανσαμινάσες και χολερυθρίνη. Ιστολογική εξέταση σε κρυψιγενή ή σε παρόξυνση χρονίας ηπατίτιδας
EΞΩΗΠΑΤΙΚΑ ΑΙΤΙΑ ΑΥΞΗΣΗΣ ΑΜΙΝΟΤΡΑΝΣΦΕΡΑΣΩΝ Mετά από μυική άσκηση* Mυοσίτιδες* Θερμοπληξία* Προεκλαμψία Oξεία Παγκρεατίτιδα Διαβητική κετοξέωση Έμφρακτο πνευμόνων, εγκεφάλου, νεφρού ή εντέρου Tραυματισμός* Pαβδομυόλυση* Mολυβδίαση Λευχαιμίες Έμφραγμα μυοκαρδίου* Aιμόλυση *Προεξάρχει η AST *Συχνά συνυπάρχει αύξηση CPK, LDH, αλδολάση
EPΓAΣTHPIAKOΣ EΛEΓXOΣ TOY HΠATOΣ ΣE IΣXAIMIKH HΠATITIΔA ALT & AST: Tαχεία (>1000 IU/l) LDH >3XAΦT. Xολερυθρίνη & ALP κφ ή λίγο. Tαχεία επάνοδος ALT σε < 1 εβδομάδα. Προσοχή στον χρόνο προθρομβίνης ΔΔ: ιογενής & φαρμακευτική.
ΤΙΜΕΣ AST ΚΑΙ ALT ΣΤΗΝ ΟΞΕΙΑ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ ALT < 5XΦΤ συνήθως ALT < 10XΦΤ πάντοτε Tο πηλίκο AST/ALT > 2 Λόγω απελευθέρωσης AST από τα ερυθροκύτταρα λόγω τοξικής δράσης αλκοόλ Αναστολής της ALT Διαταραχής της μιτοχονδριακής λειτουργίας Ολική χολερυθρίνη αυξημένη με αύξηση της αμέσου καθ υπεροχήν Η χολερυθρίνη αποτελεί δείκτη της πρόγνωσης
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΓΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΣΤΕΑΤΟΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Maddrey score Glascow alcoholic hepatitis score MELD score Carithers et al. Ann Intern Med 1989, Sheth et al. BMC Gastroenterol 2002, Tilgh et al. Gut 2005
ΛΟΙΠΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Υπολευκωματιναιμία Υπερουριχαιμία Υποκαλιαιμία, υπομαγνησιαιμία Υπερτριγλυκεριδαιμία Μακροκυττάρωση Λευκοκυττάρωση, Θρομβοπενία Υπερχολερυθριναιμία, παράταση του χρόνου προθρομβίνης, αυξηση της IgA Η γgt, δεν είναι ιδιαίτερα καλός δείκτης
ΙΣΤΟΛΟΓΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗΣ ΣΤΕΑΤΟΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ Εκφύλιση (balooning degeneration) Στεάτωση Φλεγμονώδης διήθηση κυρίως από πολυμορφοπύρηνα
ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗΣ ΣΤΕΑΤΟΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ
ΕΝΤΟΠΙΣΗ ΤΗΣ ΙΝΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ Περιφλεβική ίνωση ή φλεβοσκλήρυνση Περικολποειδική και περικυτταρική ίνωση Αποφρακτική βλάβη του τελικού ηπατικού Φλεβιδίου
EPΓAΣTHPIAKH ΔIAΓNΩΣH XPONIAΣ HΠATITIΔAΣ ALT > 2XAΦT. Συνήθως <250 IU/L, σπανιότερα > 500 IU/L. Ίσως ικτερική. γ-σφαιρίνες > 3 g/dl. Aνεξάρτητα ιστολογίας
AΙΤΙΑ ΧΡΟΝΙΑΣ ΗΠΑΤΟΚΥΤΤΑΡΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ (ALT: 2-5XAΦT) Xρονία ιογενής ηπατίτιδα (HBV, HCV, HDV) Λήψη φαρμάκων, βοτάνων ή έκθεση σε τοξικές ουσίες Kατάχρηση αιθυλικής αλκοόλης Aυτοάνοσες ηπατίτιδες (I, II, χωρίς αυτοαντισώματα) Mη αλκοολική στεατοηπατίτιδα Nόσος Wilson Aιμοχρωμάτωση, πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής Έλλειψη α1 αντιθρυψίνης Kρυψιγενής
EPΓAΣTHPIAKOΣ EΛEΓXOΣ ΣE AΣΘENH ME AΣYMΠTΩMATIKH AYΞHΣH TΩN TPANΣAMINAΣΩN APXIKΩΣ Aντι-HCV HBsAg, αντι-hbc, αντι-hbs, HBeAg/anti-HBe Αυτοαντισώματα Hλεκτροφόρηση λευκωμάτων ENΔEXOMENΩΣ Φερριτίνη, σίδηρος, σιδηροφυλλίνη Kυανοπλασμίνη (<40 ετών) HCV RNA και HBV DNA ορού α1-αντιθρυψίνη Αντιγλιανδικά, αντισώματα έναντι του ενδομυίου & ιστικής τρανσγλουταμινάσης ΔIAΓNΩΣTIKO AΔIEΞOΔO Bιοψία ήπατος
OI AMINOTPANΣΦEPAΣEΣ ΣE ΑΙΜΟΚΑΘΑΙΡΟΜΕΝΟΥΣ AΣΘENEIΣ ΜΕ XPONIA HΠATITIΔA Mπορεί να είναι φυσιολογικές παρά την ιστολογική εικόνα ενεργού φλεγμονής του ηπατικού παρεγχύματος. Έχει αποδοθεί σε έλλειψη πυριδοξίνης (βιταμίνη B6) που είναι απαραίτητο συνένζυμο των ALT και AST Παρουσία ανασταλτή μεταξύ των ουραιμικών τοξινών (έχει παρατηρηθεί αύξηση των ενζύμων μετά την αιμοκάθαρση).
TO ΠHΛIKO AST/ALT Xρονία ιογενής ηπατίτιδα: < 1 Mεθηπατιδική κίρρωση: > 1 & < 2 Aλκοολική ηπατίτιδα & κίρρωση: > 2
ΑΣΥΝΗΘΗ ΑΙΤΙΑ ΧΡΟΝΙΑΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ALT Yπερθυρεοειδισμός Eντεροπάθεια από δυσανεξία στη γλουτένη Nόσος του Addison Nευρογενής ανορεξία
EPΓAΣTHPIAKOΣ EΛEΓXOΣ ΣΕ MH- AΛKOOΛIKH ΣTEATOHΠATITIΔA Mικρή αύξηση ALT, AST, ALP, γ-gt AST / ALT < 1 MCV κφ.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΑΥΤΟΑΝΟΣΗΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ Σύνολο κλινικών, εργαστηριακών, ορολογικών και ιστολογικών ευρημάτων Τα αυτοαντισώματα και τα ιστολογικά ευρήματα δεν είναι ειδικά Μπορεί και χωρίς αυτοαντισώματα Τα κριτήρια διάγνωσης δεν αφορούν κάθε ασθενή Η HCV λοίμωξη με αντι-lkm-1 δεν είναι αυτοάνοση νόσος
ΑΛΚΑΛΙΚΗ ΦΩΣΦΑΤΑΣΗ Ισοένζυμα Ηπατικό Οστικό Εντερικό Αύξηση στην χολόσταση Αυξημένη σύνθεση Διαφυγή προς τα κολποειδή Αυξημένη απελευθέρωση
ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΗΣ ALP Επιβεβαίωση ηπατικής προέλευσης ALP Αύξηση γgt Υπερηχογράφημα Αξονική Τομογραφία Φάρμακα Κατάχρηση ΕΤΟΗ Αντιμιτοχονδριακά abs PBC ERCP PSC Διατεταμένα ενδο- ή εξωηπατικά χοληφόρα Χωροκατακτητική εξεργασία
ΓΑΜΜΑ ΓΛΟΥΤΑΜΥΛ - ΤΡΑΝΣΠΕΠΤΙΔΑΣΗ Πολλά ισοένζυμα Ενζυμο επαγωγής Συνοδεύει αύξηση της ALP και των ALT Αυξημένη στην : Χολόσταση Ηπατοκυτταρική βλάβη Κατάχρηση ΕΤΟΗ
ΠΟΡΕΙΑ ΧΡΟΝΙΑΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Η ΟΞΕΙΑ ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ anti-hbc ALT HBeAg HBV DNA anti-hbe HBsAg 0 1 2 3 4 5 6 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ΜΗΝΕΣ ΕΤΗ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ
HBsAg Παραμένει η μέθοδος πρώτης γραμμής για την διάγνωση της HBV λοίμωξης Ανιχνεύεται σε 2-10 εβδομάδες από την έκθεση στον ιό Παραμονή του πάνω από 6 μήνες στην οξεία ηπατίτιδα σημαίνει μετάπτωση σε χρονιότητα Νέες τεχνικές είναι περισσότερο ευαίσθητες και ειδικές για την ανίχνευση του ΗΒsAg
Αντι-HBs Εμφανίζεται: Κατά την υποχώρηση της οξείας ηπατίτιδας Β 4-6 μήνες μετά από την έκθεση στον ιό Ταυτόχρονα με την πτώση των τίτλων του HBsAg Είναι προστατευτικό αντίσωμα Όταν ο τίτλος του είναι > 10 miu/ml σημαίνει ανοσία στο 97,6% των ατόμων (CDC, MMWR 1993) Εκτός από την φυσική ανοσία όπου εμφανίζεται μαζί με το αντι-hbc ανιχνεύεται και ως μοναδικός δείκτης και στους εμβολιασμένους
HBeAg Πρωτείνη που εκκρίνεται στον ορό Ανιχνεύεται 6-12 εβδομάδες μετά την έκθεση στον ιό με ανοσοενζυμική μέθοδο Eκφράζει: Μεταδοτικότητα και Ενεργό ιικό πολλαπλασιασμό Κάθαρση του ΗΒeAg (απουσία από τον ορό) συνήθως συνοδεύεται από οροαναστροφή σε αντι-ηβe Παραμονή για 3-4 μήνες στην οξεία λοίμωξη εκφράζει μετάπτωση σε χρονιότητα
HBeAg Πρωτείνη που εκκρίνεται στον ορό Ανιχνεύεται 6-12 εβδομάδες μετά την έκθεση στον ιό με ανοσοενζυμική μέθοδο Eκφράζει: Μεταδοτικότητα και Ενεργό ιικό πολλαπλασιασμό Κάθαρση του ΗΒeAg (απουσία από τον ορό) συνήθως συνοδεύεται από οροαναστροφή σε αντι-ηβe Παραμονή για 3-4 μήνες στην οξεία λοίμωξη εκφράζει μετάπτωση σε χρονιότητα
ΑΝΕΝΕΡΓΟΣ ΦΟΡΕΑΣ HBV? HBsAg (+) Anti-HBc (+) HBeAg (-) Anti-HBe (+) ΧΡΟΝΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ ΗΒeAg (-) Οι ανενεργοί φορείς και οι ΧΗ ΗΒeAg (-) έχουν το ίδιο ορολογικό προφίλ
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Πολλές φορές ασθενείς με κίρρωση έχουν φυσιολογικές ALT Ασθενείς με ιογενή ηπατίτιδα (B ή C) και ενεργό νόσο μπορεί να έχουν φυσιολογικές ALT
ΤΥΠΟΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΩΝ ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΕΩΝ ΤΗΣ ALT ΣΕ HBeAg (-) ΧΡΟΝΙΑ HBV ΛΟΙΜΩΞΗ Εξάρσεις και υφέσεις χρονίας ηπατίτιδας Β Ανενεργός φορέας του HBsAg Εξάρσεις και υφέσεις Χρονίας ηπατίτιδας Β
ΑΝΕΝΕΡΓΟΣ ΦΟΡΕΑΣ HBsAg (+) > 6 μήνες HBeAg (-)/ anti-hbe (+) HBV DNA < 2.000 IU/ml (<10 4 αντίγραφα/ml) ALT/AST φυσιολογικές Βιοψία ήπατος απουσία ηπατίτιδας
ΧΡΟΝΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Β HBsAg > 6 μήνες HBV DNA > 2.000 IU/ml (10 4 αντίγραφα/ml) στους ΗΒeAg (-) ALT επίμονα ή διαλειπόντως αυξημένες Ηπατική βιοψία με μέτρια ή βαριά φλεγμονή
ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΒΙΟΨΙΑΣ ΗΠΑΤΟΣ Η ιστολογική εξέταση επιβεβαιώνει την διάγνωση της χρονίας ηπατίτιδας Β Αναζήτηση των ηπατοκυτταρων σαν «θαμπό τζάμι» Αναζήτηση των αντιγόνων HBcAg, HBsAg με ανοσοϊστοχημεια η ανοσοφθορισμο. Tο HBcAg εκφράζεται ανοσοϊστοχημικα στον πυρήνα η/και και το πρωτόπλασμα των ηπατοκυττάρων Αποκλείει τη συνύπαρξη άλλων ηπατοπαθειών ενώ καθορίζει τον βαθμό της φλεγμονής και την ίνωση Σε ασθενείς με απεικονιστική η κλινική διάγνωση κίρρωσης του ήπατος, δεν απαιτείται ιστολογική επιβεβαίωση
ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ Ανοσοενζυμική (EIA) ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΝΟΥΚΛΕΟΤΙΔΙΩΝ Ποιοτική PCR Ποσοτική PCR ΤΜΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΟΝΟΤΥΠΟΥ Γονοτύπωση
ΤΡΙΤΗΣ ΓΕΝΕΑΣ ΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙ-HCV Το αντι-hcv ανιχνεύεται συνήθως 8 (4-10) εβδομάδες μετά την οξεία λοίμωξη Ψευδώς θετική σε: Άτομα χαμηλού κινδύνου Εργαζόμενους σε επαγγέλματα υγείας
ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΤΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ Η μέθοδος RIBA (ανοσοαποτύπωμαimmunoblot) δεν χρησιμοποιείται Εχει πλέον αντικατασταθεί από τον προσδιορισμό του HCV RNA στα θετικά δείγματα με την ΕΙΑ Pawlotsky, Hepatology 1998