Διατροφή και σχέση με Ακμή: Μύθοι και Αλήθεια Γιώργος Χρ. Χαϊδεμένος Θεσσαλονίκη ΕΔΑΕ, ΝΑΟΥΣΣΑ, ΝΟΕΜΒ 2013
Ψευδάργυρος και Ακμή Πρώτες μελέτες για την ακμή το 1977: Ασθενείς με ακμή και χαμηλό Ψ ορού βελτιώθηκαν στην ακμή τους μετά από λήψη Ψ. (Michaelsson, BJD 1977) Επανειλημμένα ασθενείς με ακμή βρέθηκαν να έχουν χαμηλό Ψ ορού (Amer IJD 1982) R-C μελέτες έδειξαν ότι ο Ψ (200 mg Gluconate) βοηθά στη σοβαρή/φλεγμονώδη ακμή (Orris, Arch Dermatol 1978)
Καλύτερα μετά τα γεύματα ώστε να αποφεύγονται γαστρεντερικές διαταραχές. Στη χρόνια χρήση να προστίθενται 1-2 χλσμ Χαλκού Μειονεκτήματα: Χαμηλή συνεργασιμότητα ασθενών, λόγω ΑΕ. Χαμηλότερη δράση συγκριτικά με τα αντιβιοτικά Ίσως στο μέλλον υπάρξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, λόγω των κινδύνων από τα αντιβιοτικά
Βιταμίνη Α και Ακμή O Kligman (IJD 1981) ανέφερε πως η Βιτ. Α σε δόσεις 300.000 IU για τις γυναίκες και 400.000-500.000 IU για τους άνδρες επί 4 μήνες, είναι αποτελεσματική και ασφαλής στην Ακμή Υπερβολικός ο κίνδυνος της υπερβιταμίνωσης Α. Η προβιταμίνη Α (καροτενοειδή) είναι αδύνατο να προκαλέσει υπερβιταμίνωση Α
Αντιοξειδωτικά και Ακμή Το θεωρητικό υπόβαθρο υπάρχει: ROS συμμετέχουν στη φλεγμονώδη διαδικασία της Ακμής (Briganti, JEADV 2003). Φάρμακα με αντιοξειδωτική δράση μπορεί να είναι χρήσιμα, πρόσθετα στη θεραπεία της ακμής (ρεσβερατρόλη;;). Λιποδιαλυτά αντιοξειδωτικά όπως οι Βιταμ. Α και Ε είναι σημαντικά μειωμένες στα άτομα με ακμή (El-Akawi, BJD 2008)
Η δραστηριότητα του ενζύμου glutathione peroxidase που συνδέεται με το σελήνιο, μειώνεται σημαντικά στην ακμή. Εντούτοις, μόνο μια μελέτη (ανοικτή και μη ελεγχόμενη), έδειξε πως το σελήνιο και η Βιτ. Ε για 3 μήνες βοηθούν στην ακμή (Sato J Invest Dermatol 2007).
Τι συμβαίνει τελικά με την επίδραση της καθημερινής διατροφής στην Ακμή; Η AAD στις τελευταίες οδηγίες που δημοσίευσε για την αντιμετώπιση της Ακμής, επισήμανε πως η θερμιδική μείωση δεν βοηθά, ενώ δεν υπάρχει επαρκής απόδειξη πως ευθύνονται ορισμένες τροφές (Strauss, JAAD 2007)
Η σχέση της Ακμής με τη Διατροφή πέρασε διάφορα στάδια 1940-1950: Η Αποφυγή της Σοκολάτας, των λιπαρών, των γλυκών και των ανθρακούχων αποτελούσε μέρος της θεραπείας της ακμής (Ormsby 1954, Sutton 1956, Becker 1947)
Τη δεκαετία του 60, δύο μελέτες, ανέτρεψαν αυτή την αντίληψη: Στην 1 η, δεν βρέθηκε επίδραση της σοκολάτας στην ακμή, μετά 4 εβδομάδες χρήσης σε 65 ασθενείς (Fulton, JAMA 1969). Στη 2 η δεν διαπιστώθηκαν εξάρσεις της Ακμής σε 27 σπουδαστές που ελάμβαναν για μια εβδομάδα σοκολάτα, γάλα ή καρπούς (Anderson, Am Fam Physician 1971)
Το ενδιαφέρον επανήλθε το 2005 όταν ο Adebamowo μελέτησε το ιστορικό 47.355 γυναικών και βρήκε σχέση της ακμής με τη λήψη γάλακτος, ιδιαίτερα του αποβουτυρωμένου (JAAD,2005,52). Τα ευρήματα αυτά, επιβεβαιώθηκαν σε δύο μελέτες προοπτικής το 2006 & 2008, σε 6084 κορίτσια και 4237 αγόρια αντίστοιχα, ηλικίας 9-15 χρόνων.
Υποθέσεις για την ενοχοποίηση του γάλακτος στην ακμή: (DHT & DHEAs διεγείρουν την παραγωγή σμήγματος και την υπερκερατινοποίηση της τριχοσμηγματικής μονάδας). Μέσω της IGF-1 διεγείρεται η σύνθεση της τεστοστερόνης & αναστέλλεται η σύνθεση της SHBG οδηγώντας σε αυξημένη βιοδιαθεσιμότητα των ανδρογόνων.
Το 2002, μελετήθηκαν 1300 κάτοικοι Papua της Ν. Γουϊνέας & Ache της Παραγουάης, και δεν βρέθηκε ένα περιστατικό ακμής! Αυτό αποδόθηκε στη διατροφή τους (Gordain, Arch Dermatol 138, 1584). Ευεργετική για την Ακμή, η Παλαιολιθική δίαιτα η οποία αποκλείει τη ζάχαρη, και τα γαλακτοκομικά, μειώνοντας έτσι τα επίπεδα ινσουλίνης
RDB μελέτη με διατροφή ΧΓΦ βελτίωσε την ακμή Αυστραλών εφήβων (Smith, JAAD 2007) Η πλούσια σε φρούτα και ψάρια διατροφή, ήταν συχνότερη στoυς υγιείς (n 502) ενώ τα snacks, ανθρακούχα, τυριά, χοιρινό κ.ά. στους πάσχοντες από Ακμή (n 783)(Jung, Eur J Dermatol 2010) 12 εβδ ΧΓΦ δίαιτα βοήθησε και ιστολογικά στην ακμή (Kwon, Acta Derm Venereol 2012)
Ενδοκρινοπάθειες με αυξημένη ινσουλίνη και επίπεδα IGF-1 (πρώϊμη ήβη, PCOs, ακρομεγαλία) συνδέονται κλινικά με ακμή ενώ Η Ακμή υποχωρεί όταν χορηγούνται βελτιωτικά του μεταβολισμού της ινσουλίνης (metformin, tolbutamide, pioglitazone) Όσοι πάσχουν από συγγενή έλλειψη του IGF-1 (Σύνδρομο Laron) δεν έχουν Ακμή
Υπεργλυκαιμία υπερινσουλιναιμία (πάγκρεας) απότομη πτώση σακχάρου στο αίμα διέγερση επινεφριδίων με απελευθέρωση ανδρογόνων το ήπαρ απαντά απελευθερώνοντας αποθέματα γλυκογόνου ώστε να αυξηθούν τα επίπεδα του σακχάρου σε φυσιολογικά επίπεδα (παράλληλα αυξάνεται η όρεξη για λήψη τροφής και συνεχίζεται ο κύκλος) Όσο το πάγκρεας απελευθερώνει ινσουλίνη τόσο μειώνεται η ευαισθησία των κυττάρων («αντίσταση στην ινσουλίνη») με αποτέλεσμα το πάγκρεας να αναγκάζεται να ελευθερώνει περισσότερη ινσουλίνη
Η υπερινσουλιναιμία ευνοεί την ακμή με την αύξηση του ελεύθερου IGF-1, ο οποίος είναι έντονα μιτογόνος και οδηγεί στην αυξημένη παραγωγή των κερατινοκυττάρων του ακροσυριγγίου των σμηγματογόνων Αδένων Ο IGF-1 μεγιστοποιεί την περιφερική δράση των ανδρογόνων μέσω αύξησης της 5-α-αναγωγάσης (T DHT)
της απελευθέρωσης των υποδοχέων των ανδρογόνων στον πυρήνα των κυττάρων, μέσω της φωσφορυλίωσης του παράγοντα forkhead box (Fox 01) και της μετακίνησής του στο κυτταρόπλασμα Ο Fox 01 λειτουργεί επίσης, ως ρεοστάτης του κυριότερου ρυθμιστή της κυτταρικής ανάπτυξης και μεταβολικής ομοιόστασης, της κινάσης mtorc1 (Melnik & Zouboulis, Exp Dermatol 2013,22)
Melnik, DermatoEndocrinology 2012,4
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Δεν μπορεί πλέον να απορριφθεί η σχέση Διατροφής και Ακμής Ωστόσο, το ερώτημα Μύθος ή Αλήθεια δεν μπορεί ν απαντηθεί διχοτομικά (ΝΑΙ/ΟΧΙ) Περισσότερο πειστική είναι η σχέση μεταξύ της Υψηλού Γλυκαιμικού Φορτίου Διατροφής και των εξάρσεων Ακμής Ας βοηθήσουμε τους ασθενείς μας να κρατήσουν ένα διαιτητικό ημερολόγιο
Ας τους ενημερώσουμε πως τα γαλακτοκομικά προϊόντα μπορεί να επιδεινώσουν την ακμή τους. Να μη ξεχνούμε ωστόσο τις ανάγκες σε Βιτ D (400 IU) και ασβέστιο (1000-1300 mg/ημ) Να Προτείνουμε μια χαμηλού ΓΦ δίαιτα συμπληρωματικά στη θεραπεία τους (25% πρωτεϊνες, 45% υδατάνθρακες ΧΓΦ, 30% λίπη)
Ο κοινός παθογόνος παράγοντας των νόσων του Πολιτισμού, όπως Ακμή, Παχυσαρκία, Διαβήτης ΙΙ, Καρκίνος, Νευροεκφυλιστικές παθήσεις φαίνεται να είναι η διατροφική υπερ-ενεργοποίηση του mtorc1. Επομένως τροφές ΧΓΦ, όπως Κριθάρι, ψωμί ολικής άλεσης, φρούτα, φασόλια, λαχανικά, ψάρια και πρωτείνες με λίγη λευκίνη, όπως η σόγια, μπορεί να μειώνουν τις εξάρσεις της Ακμής
H διατροφή πρέπει να καθορίζει την Ιατρική μας και η Ιατρική να είναι η τροφή μας (Ιπποκράτης)
Table 1. Leucine-rich proteins (ref. 106) Protein source Leucine content (g/100 g protein) Whey protein concentrate 14% Cow milk protein (mostly casein) 10% Egg protein 8.5% Muscle protein 8% Soy protein isolate 8% Wheat protein 7%
Leucine-enriched animal-derived foods Food Leucine (mg/100 g food) Beef (rump steak) 2,369 Gouda cheese (40% fat) 2,359 Coalfish, cooked 1,883 Broiler, cooked 1,806 Curd cheese (20% fat) 1,290 Yoghurt (3.5% fat) 410 Cow milk (1.5% fat) 381
Plant-derived foods with low leucine content Food Leucine (mg/100 g food) Corn (cooked) 394 Wheat (cooked) 274 Rice (cooked) 219 Broccoli (cooked) 193 Cauliflower (cooked) 185 Potato (cooked) 124 White cabbage (cooked) 56 Tomato 38 Apple 16
On the other hand, recent studies have suggested a rather close relationship between diet and acne. 5,6 3. Strauss JS, Krowchuk DP, Leyden JJ, Lucky AW, Shalita AR, Siegfried EC, et al. American Academy of Dermatology/American Academy of Dermatology Association. Guidelines of care for acne vulgaris management. J Am Acad Dermatol. 2007;56:651 663. [PubMed] Strauss Hippocrates. One pillar of his teachings was Let food be your medicine and let medicine be your food. 7