Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm 3 contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e 0,024 moles de ioduro de hidróxeno, segundo a reacción: H 2(g) + I 2(g) 2HI(g) Nestas condicións, calcule: a) O valor de K c e K p. b) A presión total no recipiente e as presións parciais dos gases na mestura. (P.A.U. Set. 10) Rta.: a) K p = K c = 64; b) p T = 83,5 kpa; p(h 2 ) = p(i 2 ) = 8,4 kpa; p(hi) = 66,8 kpa 2. Nun recipiente de 10,0 dm 3 introdúcense 0,61 moles de CO 2 e 0,39 moles de H 2 quentando ata 1250 ºC. Unha vez alcanzado o equilibrio segundo a reacción: CO 2(g) + H 2(g) CO(g) + H2O(g) analízase a mestura de gases, atopándose 0,35 moles de CO 2. a) Calcule os moles dos demais gases no equilibrio. b) Calcule o valor de K c a esa temperatura. (P.A.U. Xuño 08) Rta.: a) n e (CO 2 ) = 0,35 mol; n e (H 2 ) = 0,13 mol; n e (CO) = n e (H 2 O) = 0,26 mol; b) K c = 1,5 3. Nun recipiente de 5 dm 3 introdúcense 1,0 mol de SO 2 e 1,0 mol de O 2 e quéntase 727 ºC, producíndose a seguinte reacción: 2 SO 2(g) + O 2(g) 2 SO3(g). Unha vez alcanzado o equilibrio, analízase a mestura atopando que hai 0,15 moles de SO 2. Calcule: a) Os gramos de SO 3 que se forman. b) O valor da constante de equilibrio K c. (P.A.U. Set. 08) Rta.: a) m(so 3 ) = 68 g; b) K c = 280 4. O CO 2 reacciona co H 2S a altas temperaturas segundo: CO 2(g) + H 2S(g) COS(g) + H 2O(g). Introdúcense 4,4 g de CO 2 nun recipiente de 2,55 L a 337 C, e unha cantidade suficiente de H 2S para que, unha vez alcanzado o equilibrio, a presión total sexa de 10 atm (1013,1 kpa). Se na mestura en equilibrio hai 0,01 moles de auga, calcule: a) O número de moles de cada unha das especies no equilibrio. b) O valor de K c e K p a esa temperatura. Dato: R = 0,082 atm L K -1 mol -1 = 8,31 J K -1 mol -1 (P.A.U. Xuño 12) Rta.: a) n e (CO 2 ) = 0,090 mol; n e (H 2 S) = 0,399 mol; n e (COS) = 0,0100 mol; b) K p = K c = 2,8 10-3 5. Nun matraz de 1 dm 3 introdúcense 0,1 mol de PCl 5(g) e quéntase a 250 ºC. Unha vez alcanzado o equilibrio, o grao de disociación do PCl 5(g) en PCl 3(g) e Cl 2(g) é de 0,48. Calcula: a) O número de moles de cada compoñente no equilibrio. b) A presión no interior do matraz. c) O valor de K c (P.A.U. Xuño 97) Rta.: a) n(pcl 3 ) e = n(cl 2 ) e = 0,048 mol; n(pcl 5 ) e = 0,052 mol; b) p T = 6,34 atm; c) K c = 0,044 6. Nun matraz de 5 L introdúcese unha mestura de 0,92 moles de N 2 e 0,51 moles de O 2 e quéntase ata 2 200 K, establecéndose o equilibrio N 2(g) + O 2(g) 2 NO(g). Tendo en conta que nestas condicións reacciona o 1,09 % do nitróxeno inicial: a) Calcule a concentración molar de todos os gases no equilibrio a 2 200 K. b) Calcule o valor das constantes K c e K p a esa temperatura. Dato: R = 0,082 atm L K -1 mol -1 = 8,31 J K -1 mol -1 (P.A.U. Set. 12) Rta.: a) [N 2 ] = 0,182 mol/dm 3 ; [O 2 ] = 0,100 mol/dm 3 ; [NO] = 0,0040 mol/dm 3 ; b) K p = K c = 8,84 10-4

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 2 7. Calcula os valores de K c e K p a 250 ºC na reacción de formación do ioduro de hidróxeno, sabendo que partimos de dous moles de I 2 e catro moles de H 2, obtendo tres moles de ioduro de hidróxeno. O volume do recipiente de reacción é de 10 dm 3. (P.A.U. Set. 99) Rta.: K p = K c = 7,20 8. Nun recipiente de 2 dm 3 de capacidade disponse unha certa cantidade de N 2O 4(g) e quéntase o sistema ata 298,15 K. A reacción que ten lugar é: N 2O 4(g) 2 NO2(g). Sabendo que se alcanza o equilibrio químico cando a presión total dentro do recipiente é 1,0 atm (101,3 kpa) e a presión parcial do N 2O 4 é 0,70 atm (70,9 kpa), calcular: a) O valor de K p a 298,15 K. b) O número de moles de cada un dos gases no equilibrio. Dato: R = 0,082 atm dm 3 K -1 mol-1 = 8,31 J K -1 mol-1 (P.A.U. Set. 11) Rta.: a) K p = 0,13; b) n 1 = 0,025 mol NO 2 ; n 2 = 0,057 mol N 2 O 4 9. Á temperatura de 35 ºC dispomos, nun recipiente de 310 cm 3 de capacidade, dunha mestura gasosa que contén 1,660 g de N 2O 4 en equilibrio con 0,385 g de NO 2. a) Calcule a K c da reacción de disociación do tetraóxido de dinitróxeno á temperatura de 35 ºC. b) A 150 ºC, o valor numérico de K c é de 3,20. Cal debe ser o volume do recipiente para que estean en equilibrio 1 mol de tetraóxido e dous moles de dióxido de nitróxeno? Dato: R = 0,082 atm dm 3 /(K mol) (P.A.U. Xuño 07) Rta.: a) K c = 0,0125; b) V = 1,25 dm 3 10. A constante de equilibrio para a reacción: H 2(g) + CO 2(g) H 2O(g) + CO(g) é K c =1,6 a 986 ºC Un recipiente 1 dm 3 contén inicialmente unha mestura de 0,2 moles de H 2; 0,3 moles de CO 2; 0,4 moles de auga e 0,4 moles de CO a 986 ºC. a) Xustificar por que esta mestura non está en equilibrio. b) Se os gases reaccionan ata alcanzar o estado de equilibrio a 986 ºC, calcular as concentracións finais. c) Calcular a presión inicial e a presión final de mestura gasosa. Dato: R = 0,082 atm dm 3 K-1 mol-1 (P.A.U. Set. 01) Rta.: a) Non, Q = 2,7 > K c ; b) [H 2 ] = 0,24; [CO 2 ] = 0,34; [ H 2 O] = [CO] = 0,36 mol/dm 3 c) p i = p f = 134 atm. 11. A reacción I 2(g) + H 2(g) 2 HI(g) ten, a 448 ºC, un valor da constante de equilibrio K c igual a 50. A esa temperatura un recipiente pechado de 1 dm 3 contén inicialmente 1,0 mol de I 2 e 1,0 mol de H 2. a) Calcule os moles de HI(g) presentes no equilibrio. b) Calcule a presión parcial de cada gas no equilibrio. Dato: R = 0,082 atm dm 3 K -1 mol -1 = 8,31 J K -1 mol -1 (P.A.U. Xuño 11) Rta.: a) n e (HI) = 1,56 mol HI; b) p(i 2 ) = p(h 2 ) = 1,3 MPa; p(hi) = 9,3 MPa 12. Considere a seguinte reacción: Br 2(g) 2 Br(g). Cando 1,05 moles de Br2 colócanse nun matraz de 0,980 dm 3 a unha temperatura de 1873 K disóciase o 1,20 % de Br 2. Calcule a constante de equilibrio K c da reacción. (P.A.U. Xuño 14) Rta.: K c = 6,25 10-4 13. Introdúcense 0,2 moles de Br 2(g) nun recipiente de 0,5 dm 3 a 600 ºC sendo o grao de disociación, nesas condicións, do 0,8 %. Calcular as constantes de equilibrio K c e K p. R = 0,082 atm dm 3 mol 1 K -1 (P.A.U. Xuño 02) Rta.: K c = 1,03 10-4 ; K p = 7,4 10-3 14. Considere o seguinte proceso en equilibrio a 686 C: CO 2(g) + H 2(g) CO(g) + H2O(g). As concentracións en equilibrio das especies son: [CO 2] = 0,086 mol/dm 3 ; [H 2] = 0,045 mol/dm 3 ; [CO] = 0,050 mol/dm 3 e [H 2O] = 0,040 mol/dm 3. a) Calcule K c para a reacción a 686 C. b) Se se engadira CO 2 para aumentar a súa concentración a 0,50 mol/l, cales serían as concentracións de todos os gases unha vez que o equilibrio fose restablecido? (P.A.U. Set. 14) Rta.: a) K c = 0,517; b) [CO 2 ] = 0,47; [H 2 ] = 0,020; [CO] = 0,075 e [H 2 O] = 0,065 mol/dm 3

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 3 15. Nun recipiente de 250 cm 3 introdúcense 0,45 gramos de N 2O 4(g) e quéntase ata 40 ºC, disociándose o N 2O 4(g) nun 42 %. Calcule: a) A constante K c do equilibrio: N 2O 4(g) 2 NO2(g) b) Se se reduce o volume do recipiente á metade, sen variar a presión, cal será a composición da mestura no novo equilibrio? (P.A.U. Set. 02) Rta.: K c = 2,4 10-2 ; b) n(n 2 O 4 ) = 3,3 10-3 mol; n'(no 2 ) = 3,1 10-3 mol 16. Un recipiente pechado de 1 dm 3, no que se fixo previamente o baleiro, contén 1,998 g de iodo (sólido). Seguidamente, quéntase ata alcanzar a temperatura de 1 200 ºC. A presión no interior do recipiente é de 1,33 atm. Nestas condicións, todo o iodo se acha en estado gasoso e parcialmente disociado en átomos: I 2(g) 2 I(g) a) Calcule o grao de disociación do iodo molecular. b) Calcule as constantes de equilibrio K c e K p para a devandita reacción a 1 200 ºC. Dato: R = 0,082 atm dm 3 K -1 mol -1 (P.A.U. Set. 09) Rta.: a) α = 39,8 % b) K c = 8,26 10-3 ; K p = 0,999 17. Nun recipiente de 10 dm 3 mantido a 270 ºC onde previamente se fixo o baleiro, introdúcense 2,5 moles de PCl 5 e péchase hermeticamente. A presión no interior comeza a elevarse debido á disociación do PCl 5 ata que se estabiliza a 15,68 atm. Sabendo que a reacción é exotérmica, calcule: a) O valor da constante K C da devandita reacción á temperatura sinalada. b) O número de moles de todas as especies no equilibrio. c) Sinala a influencia da temperatura e da presión sobre o equilibrio. DATO: R = 0,082 atm dm 3 mol -1 K -1 (P.A.U. Xuño 03) Rta.: a) K c = 0,070; b) n e (PCl 5 ) = 1,48 mol; n e (Cl 2 ) = n e (PCl 3 ) = 1,02 mol; c) T o p Despl. 18. Introdúcese PCI 5 nun recipiente pechado de 1 L de capacidade e quéntase a 493 K ata descompoñerse termicamente segundo a reacción: PCI 5(g) PCI3(g) + Cl 2(g). Unha vez alcanzado o equilibrio, a presión total é de 1 atm (101,3 kpa) e o grado de disociación 0,32. Calcule: a) As concentracións das especies presentes no equilibrio e as súas presións parciais b) O valor de K c e K p. Dato: R = 0,082 atm dm 3 K-1 mol-1 = 8,31 J K -1 mol-1 (P.A.U. Set. 13) Rta.: a) [PCl 5 ] e = 0,0127 mol/dm 3 ; [Cl 2 ] e = [PCl 3 ] e = 0,0060 mol/dm 3 ; b) p(pcl 5 ) = 0,515 atm = 52,2 kpa; p(pcl 3 ) = p(cl 2 ) = 0,243 atm = 24,6 kpa; b) K c = 2,82 10-3 ; K p = 0,114 [p en atm] 19. O COCl 2 gasoso se disocia a unha temperatura de 1000 K, segundo a seguinte reacción: COCl 2(g) CO(g) + Cl2(g) Cando a presión de equilibrio é de 1 atm a porcentaxe de disociación de COCl 2 é do 49,2 %. Calcular: a) O valor de K p. b) A porcentaxe de disociación de COCl 2 cando a presión de equilibrio sexa 5 atm a 1000 K (P.A.U. Xuño 05) Rta.: a) K p = 0,32; b) α b = 24,5 % SOLUBILIDADE 1. O cloruro de prata é un sal pouco soluble e o seu constante de produto de solubilidade vale 1,8 10 10. a) Escriba a ecuación química do equilibrio de solubilidade deste sal e deduza a expresión para a constante do produto de solubilidade. b) Determine a máxima cantidade deste sal, expresada en gramos, que pode disolverse por dm 3 de disolución. (P.A.U. Xuño 07) Rta.: b) 1,92 10-3 g AgCl / dm 3 D 2. Calcule, a 25 ºC: a) A solubilidade en mg/dm 3 do AgCl en auga. b) A solubilidade en mg/dm 3 do AgCl nunha disolución acuosa que ten unha concentración de ión cloruro de 0,10 mol/dm 3. Dato: O produto de solubilidade do AgCl a 25 ºC é K s = 1,7 10 10 (P.A.U. Set. 07) Rta.: a) s' = 1,9 mg/dm 3 ; b) s 2 ' = 2,4 10-4 mg/dm 3

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 4 3. O produto de solubilidade do PbBr 2 é 8,9 10-6. Determine a solubilidade molar: a) En auga pura. b) Nunha disolución de Pb(NO 3) 2 de concentración 0,20 mol/dm 3 considerando que este sal está totalmente disociado. (P.A.U. Set. 14) Rta.: a) s a = 0,013 mol/dm 3 ; b) s b = 3,3 10-3 mol/dm 3 4. A 25 ºC o produto de solubilidade dunha disolución acuosa saturada de difluoruro de bario vale 2,4 10-5. Calcula: a) A solubilidade do sal, expresada en g/dm 3 b) A solubilidade do sal, nunha disolución de dicloruro de bario de concentración 0,1 mol/dm 3 á mesma temperatura, expresada en g/dm 3 (P.A.U. Xuño 97) Rta.: a) s' auga = 3,2 g / dm 3 ; b) s' 2 1 g / dm 3 5. O produto de solubilidade, a 25 C, do Pbl 2 é 9,6 10-9. a) Calcule a solubilidade do sal. b) Calcule a solubilidade do Pbl 2 nunha disolución de concentración 0,01 mol/dm 3 de Cal 2, considerando que este sal atópase totalmente disociada. (P.A.U. Xuño 13) Rta.: a) s = 1,3 10-3 mol/ dm 3 ; b) s 2 = 2,4 10-5 mol / dm 3 6. O produto de solubilidade do Mn(OH) 2, medido a 25 ºC, vale 4 10 14. Calcular: a) A solubilidade en auga expresada en g/dm 3 b) O ph da disolución saturada. Rta.: a) s' = 1,9 10-3 g / dm 3 ; b) ph = 9,6 (P.A.U. Set. 06) 7. O produto de solubilidade do sulfato de bario é de 1,4 10 9. Calcula cantos gramos deste sal disolveranse: a) En 200 cm 3 de auga pura. b) En 200 cm 3 dunha disolución de sulfato de sodio de concentración 0,1 mol/dm 3. Razoa os resultados. (P.A.U. Set. 97) Rta.: a) m a = 1,7 mg BaSO 4 / 200 cm 3 de auga; b) m b = 0,65 µg BaSO 4 / 200 cm 3 D Na 2 SO 4 0,1 mol/dm 3 8. O produto de solubilidade do ioduro de prata é 8,3 10-17. Calcule: a) A solubilidade do ioduro de prata expresada en g dm -3 b) A masa de ioduro de sodio que se debe engadir a 100 cm 3 de disolución de nitrato de prata de concentración 0,005 mol/dm 3 para iniciar a precipitación do ioduro de prata. (P.A.U. Set. 10) Rta.: a) s = 2,1 10-6 g/dm 3 ; b) m = 2,5 10-13 g NaI 9. a) Sabendo que a 25 C a K s(baso 4) é 1,1 10-10, determine a solubilidade do sal en g/dm 3. b) Se 250 cm 3 dunha disolución de BaCl 2 de concentración 0,0040 mol/dm 3 engádense a 500 cm 3 de disolución de K 2SO 4 de concentración 0,0080 mol/dm 3 e supoñendo que os volumes son aditivos, indique se se formará precipitado ou non. (P.A.U. Xuño 14) Rta.: a) s' = 2,4 10-3 g/dm 3 ; b) Si. 1,3 10-3 5,3 10-3 > K s 10. O produto de solubilidade do cloruro de prata vale 1,70 10-10 a 25 ºC. Calcule: a) A solubilidade do cloruro de prata. b) Se se formará precipitado cando se engaden 100 cm 3 dunha disolución de NaCl de concentración 1,00 mol/dm 3 a 1,0 dm 3 dunha disolución de AgNO 3 de concentración 0,01 mol/dm 3. (P.A.U. Set. 09) Rta.: a) s = 1,3 10-5 mol/dm 3 ; b) Si [Ag + ] [Cl ] = 8,3 10-4 > K s 11. O PbCO 3 é un sal moi pouco soluble na auga cunha K s de 1,5 10-15. Calcule: a) A solubilidade do sal. b) Se se mesturan 150 cm 3 dunha disolución de Pb(NO 3) 2 de concentración 0,04 mol/dm 3 con 50 cm 3 dunha disolución de Na 2CO 3 de concentración 0,01 mol/dm 3, razoe se precipitará o PbCO 3 no recipiente onde se fixo a mestura. (P.A.U. Xuño 11)

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 5 Rta.: a) s = 3,9 10-8 mol/dm 3 ; b) Si 12. O sulfato de estroncio é un sal moi pouco soluble en auga. A cantidade máxima deste sal que se pode disolver en 250 ml de auga a 25 C é de 26,0 mg. a) Calcule o valor da constante do produto de solubilidade do sal a 25 C. b) Indique se se formará un precipitado de sulfato de estroncio ao mesturar volumes iguais de disolucións de Na 2SO 4 0,02 M e de SrCl 2 0,01 M, considerando que ambos os sales están totalmente disociadas. Supoña os volumes aditivos. (P.A.U. Xuño 12) Rta.: a) K s = 3,21 10-7 ; b) Si 13. O produto de solubilidade do cloruro de chumbo(ii) é 1,6 10-5 a 298 K. a) Determine a solubilidade do cloruro de chumbo(ii) expresada en mol L -1. b) Mestúranse 200 ml dunha disolución 1,0 10-3 M de Pb(NO 3) 2 e 200 ml dunha disolución de HCI de ph = 3. Supoñendo que os volumes son aditivos indique se precipitará cloruro de chumbo(ii). (P.A.U. Set. 12) Rta.: a) s = 0,016 mol/dm 3 ; b) Non 14. Sabendo que o produto de solubilidade do AgCl é 1,7 10 10 a 25 ºC. a) Calcula se se formará precipitado cando engadimos a 1 dm 3 de disolución de AgNO 3 de concentración 0,01 mol/dm 3 0,5 dm 3 de disolución de NaCl de concentración 0,1 mol/dm 3. b) Cal deberá ser a concentración de cloruro de sodio para que non precipite o AgCl? (P.A.U. Xuño 98) Rta.: a) Si; [Ag + ] [Cl ] = 2,2 10-4 > 1,7 10-10 b) [NaCl] 0 < 7,7 10-8 mol/dm 3 15. O ph dunha disolución saturada de hidróxido de chumbo(ii) é 9,9 a 25 ºC. Calcula: a) A solubilidade do hidróxido a esa temperatura. b) O produto de solubilidade á mesma temperatura. (P.A.U. Set. 98) Rta.: a) s = 4 10-5 mol/dm 3 ; b) K s = 3 10-13 16. Tense unha disolución acuosa de cromato de potasio e de cloruro de sodio, a unhas concentracións de 0,1 mol/dm 3 e 0,05 mol/dm 3, respectivamente. Engádese unha disolución de nitrato de prata. Supondo que o volume non varía: a) Determina, mediante os cálculos pertinentes, cal dos dous sales de prata precipitará en primeiro lugar. b) Calcula a concentración do anión do sal máis insoluble ao comezar a precipitar o sal que precipita en segundo lugar. Datos: Constantes do produto de solubilidade a 25 ºC do cromato de prata e do cloruro de prata, respectivamente: 2,0 10 12 e 1,7 10 10. (P.A.U. Xuño 00) Rta.: a) AgCl; b) [Cl ] = 3,8 10-5 mol/dm 3 CUESTIÓNS FASE GAS 1. Escriba a expresión da constante de equilibrio (axustando antes as reaccións) para os seguintes casos: a) Fe(s) + H 2O(g) Fe 3O 4(s) + H 2(g) b) N 2(g) + H 2(g) NH 3(g) c) C(s) + O 2(g) CO 2(g) d) S(s) + H 2(g) H 2S(s) (P.A.U. Set. 04) 2. a) Escriba a expresión de K c e K p para cada un dos seguintes equilibrios: CO(g) + H 2O(g) CO 2(g) + H 2(g) CO(g) + 2 H 2(g) CH 3OH(g) 2 SO 2(g) + O 2(g) 2 SO 3(g) CO 2(g) + C(s) 2 CO(g) b) Indique, de xeito razoado, en que casos K c coincide con K p.

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 6 (P.A.U. Xuño 11) 3. Para o sistema gasoso en equilibrio N 2O 3(g) NO(g) + NO 2(g), como afectaría a adición de NO(g) ao sistema en equilibrio? Razoe a resposta. (P.A.U. Xuño 06) 4. Considere o seguinte proceso en equilibrio: N 2F 4(g) 2 NF2(g); H = 38,5 kj. Razoe que lle ocorre ao equilibrio si diminúese a presión da mestura de reacción a temperatura constante. (P.A.U. Xuño 14) 5. a) Para o seguinte sistema en equilibrio: A(g) 2 B(g), ΔH = +20,0 kj, xustifique que cambio experimentaría K c se se elevara a temperatura da reacción. (P.A.U. Set. 14) 6. Considerando a reacción: 2 SO 2(g) + O 2(g) 2 SO3(g), razoe si as afirmacións son verdadeiras ou falsas. a) Un aumento da presión conduce a unha maior produción de SO 3. b) Unha vez alcanzado o equilibrio, deixan de reaccionar as moléculas de SO 2 e O 2 entre si. c) O valor de K p é superior ao de K c á mesma temperatura. d) A expresión da constante de equilibrio K p é: K p = p 2 (SO 2 ) p (O 2 ) p 2 (SO 3 ) (P.A.U. Set. 11) 7. Considere o equilibrio: N 2(g) + 3 H 2(g) 2 NH3(g) H= -46 kj mol -1, razoe que lle acontece ao equilibrio se: a) Se engade hidróxeno. b) Se aumenta a temperatura. c) Se aumenta a presión diminuíndo o volume. d) Se retira nitróxeno. (P.A.U. Set. 10) 8. Para o sistema: Xe(g) + 2 F 2(g) XeF 4(g), H = 218 kj. Indica razoadamente que efecto terá sobre a porcentaxe de conversión de Xe(g) en XeF 4(g): a) Aumentar o volume do recipiente. b) Engadir F 2(g). c) Diminuír a temperatura. d) Comprimir o sistema. (P.A.U. Set. 96) 9. Dado o seguinte equilibrio: 2HI(g) H 2(g) + I 2(g), e tendo en conta que a reacción é endotérmica, indique razoadamente como afectará ao equilibrio as seguintes modificacións: a) Un aumento de presión. b) Unha diminución da temperatura. c) A adición de hidróxeno. d) A adición dun catalizador. (P.A.U. Set. 00) 10. Nun matraz de 1 dm 3 atópanse, en estado gasoso e a unha temperatura dada, hidróxeno, bromo e bromuro de hidróxeno, e en equilibrio, correspondente á reacción: H 2(g) + Br 2(g) 2 HBr(g), H = 68 kj Indique como afectarían os seguintes cambios á situación de equilibrio e á constante de equilibrio: a) Un aumento de temperatura. b) Un aumento da presión parcial do HBr. c) Un aumento do volume do recipiente. (P.A.U. Xuño 01) 11. Nunha reacción A + B AB, en fase gasosa, a constante K p vale 4,3 á temperatura de 250 ºC e ten un valor de 1,8 a 275 ºC. a) Enuncie o principio de Le Chatelier. b) Razoe se devandita reacción é exotérmica ou endotérmica. c) En que sentido desprazarase o equilibrio ao aumentar a temperatura.

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 7 (P.A.U. Xuño 04) 12. Tendo en conta que a oxidación da glicosa é un proceso exotérmico, C 6H 12O 6(s) + 6 O 2(g) 6 CO2(g) + 6 H 2O(g) H < 0 Indicar o desprazamento do equilibrio se levamos a cabo as seguintes modificacións: a) Aumento da concentración de CO 2. b) Diminución á metade da concentración de glicosa. c) Aumento da presión. d) Aumento da temperatura. (P.A.U. Set. 03) 13. Dado o seguinte equilibrio H 2S(g) H 2(g) + S(s) indique se a concentración de sulfuro de hidróxeno aumentará, diminuirá ou non se modificará se: a) Se engade H 2(g) b) Diminúe o volume do recipiente. (P.A.U. Set. 07) 14. Se consideramos a disociación do PCl 5 dada pola ecuación: PCl 5(g) PCl3(g) + Cl 2(g); H < 0 Indique razoadamente que lle ocorre ao equilibrio: a) Ao aumentar a presión sobre o sistema sen variar a temperatura. b) Ao diminuír a temperatura. c) Ao engadir cloro. (P.A.U. Xuño 09) 15. Para a seguinte reacción: 2 NaHCO 3(s) 2 Na 2CO 3(s) + CO 2(g) + H 2O(g) ΔH < 0 a) Escriba a expresión para a constante de equilibrio K p en función das presións parciais. b) Razoe como afecta ao equilibrio un aumento de temperatura. (P.A.U. Xuño 13) 16. Explica razoadamente o efecto sobre o equilibrio: 2 C(s) + O 2(g) 2 CO(g) H = -221 kj mol -1, a) Ao engadir CO. b) Ao engadir C. c) Ao elevar a temperatura. d) Ao aumentar a presión. (P.A.U. Set. 13) SOLUBILIDADE 1. Ponse nun vaso con auga certa cantidade dun sal pouco soluble, de fórmula xeral AB 3, e non se disolve completamente. O produto de solubilidade do sal é K s. a) Deduza a expresión que relaciona a concentración de A 3+ co produto de solubilidade do sal. b) A continuación introdúcese no vaso unha cantidade dun sal soluble CB 2. Que variación produce na solubilidade do sal AB 3? (P.A.U. Xuño 05) 2. Xustifica si esta afirmación é correcta: b) A presenza dun ión común diminúe a solubilidade dun sal lixeiramente soluble. (P.A.U. Xuño 14) 3. Disponse dunha disolució saturada de cloruro de prata en auga. Indique razoadamente, que sucedería se a esta disolución: a) Engádenselle 2 g de NaCl. b) Engádenselle 10 cm 3 de auga. (P.A.U. Set. 08) 4. a) Exprese a relación que existe entre a solubilidade e o produto de solubilidade para o ioduro de chumbo(ii). b) Se se dispón dunha disolución saturada de carbonato de calcio en equilibrio co seu sólido, como se verá modificada a solubilidade do precipitado ao engadirlle carbonato de sodio? Razoe as respostas. (P.A.U. Xuño 09)

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 8 5. Como é coñecido, o ión prata precipita con ións Cl, I e CrO 4 2-, cos seguintes datos: K s(agcl) =1,7 10-10 ; K s(ag 2CrO 4) =1,1 10-12 e K s(agi) =8,5 10-17 a) Explique razoadamente o que sucederá se se engade unha disolución acuosa de nitrato de prata lentamente, a unha disolución acuosa que contén os tres anións á mesma concentración. b) Indique os equilibrios e as expresións da constante do produto de solubilidade para cada unha das reaccións entre o anión e o ión prata. (P.A.U. Xuño 10) LABORATORIO REACCIÓNS DE PRECIPITACIÓN 1. Para que serve un funil büchner? E un matraz kitasato? Fai un esquema de montaxe para a utilización de ambos. 7 (P.A.U. Set. 11, Xuño 96) 2. Para que se emprega no laboratorio un matraz kitasato? Fai un esquema dunha montaxe no que se demostre a súa utilización. Nomea tamén o resto dos elementos desa montaxe. (P.A.U. Xuño 98) 3. Debuxe, esquematicamente, un funil büchner, un matraz kitasato, un matraz erlenmeyer e un matraz aforado. Explique para que serve cada un deles. Dous deles axústanse para poder utilizalos nunha operación de laboratorio. Diga cales e en que operación. Debuxe o esquema correspondente. (P.A.U. Xuño 00) 4. Mestúranse 25,0 cm 3 dunha disolución de CaCl 2 de concentración 0,02 mol/dm 3 e 25,0 cm 3 dunha disolución de Na 2CO 3 de concentración 0,03 mol/dm 3. a) Indique o precipitado que se obtén e a reacción química que ten lugar. b) Describa o material e o procedemento empregado para a súa separación. (P.A.U. Set. 08) 5. Describa unha reacción de precipitación que realice no laboratorio. Debuxe o material e explique o modo de utilizalo. Escriba a reacción que ten lugar. Como calcularía o rendemento? (P.A.U. Xuño 01 e Set. 05) 6. Que operacións poderíanse empregar no laboratorio para separar un precipitado dunha disolución que o contén? Descríbaas, debuxando os distintos tipos de material. Supoña que o precipitado é carbonato de calcio, como disolvería dito precipitado? Razoe a resposta. (P.A.U. Xuño 02) 7. Dispondo no laboratorio de dicloruro de calcio e carbonato de sodio, describa o procedemento adecuado para obter carbonato de calcio. Explíqueo detalladamente, así como o material utilizado para o illamento de devandito composto. (P.A.U. Set. 02) 8. Describa detalladamente como obtería e separaría no laboratorio un precipitado de carbonato de calcio. Debuxe o material empregado. Como faría para disolver o precipitado? (P.A.U. Set. 03) 9. Vertemos en dous tubos de ensaio disolucións de AgNO 3, nun, e de NaCl no outro. Ao mesturar ambas as disolucións fórmase instantaneamente un precipitado que, pouco a pouco, vai sedimentando no fondo do tubo. a) Escriba a reacción que ten lugar. b) Describa o procedemento, indicando o material necesario, para separar e recoller o precipitado. (P.A.U. Xuño 08, Xuño 06) Cuestións e problemas das Probas de Acceso á Universidade (P.A.U.) en Galicia. Respostas e composición de Alfonso J. Barbadillo Marán.