Front Panel και Block Diagram 1. Το LAbVIEW αποτελείται από δύο καρτέλες. Το Front Panel και το Block Diagram. Εναλλασσόµαστε ανάµεσα στις δύο καρτέλες µε τη συντόµευση CTRL+E ή µε το µενού Windows / Show Front Panel (αν είµαστε στο Block Diagram) και Windows / Show Block Diagram (αν είµαστε στο Front Panel). 2. Το Front Panel αποτελεί το χώρο επικοινωνίας του χρήστη µε το λογισµικό. Εδώ οργανώνουµε τον τρόπο µε τον οποίο θα εισάγουµε τα δεδοµένα του προβλήµατος και θα πάρουµε τα αποτελέσµατα των υπολογισµών (σχήµα 1.1). Σχήµα 1.1: Το Front Panel του LabVIEW. 3. Στο Block Diagram αναπτύσουµε το υπολογιστικό µέρος του προγράµµατος. Σχήµα 1.2: Το Block Diagram του LabVIEW.
Controls και Indicators 1. Το LabVIEW έχει δύο βασικούς τύπους πεδίων τιµών, τα Controls και τα Indicators. Στα Controls εισάγουµε δεδοµένα, ενώ στα Indicators παίρνουµε αποτελέσµατα. 2. Στο Front Panel τα Controls εµφανίζονται µε χρώµα background άσπρο και τα Indicators µε γκρι. Σχήµα 1.3: ύο Controls αριστερά και ένα Indicator δεξιά στο Front Panel του LabVIEW. 3. Όσα Controls ή Indicators εισάγουµε στο Front Panel, αυτά εµφανίζονται και στο Block Diagram. Στο Block Diagram τα Controls έχουν ένα βελάκι στα δεξιά, υποδηλώνοντας έξοδο δεδοµένου, ενώ τα Indicators έχουν ένα βελάκι στα αριστερά, υποδηλώνοντας είσοδο αποτελέσµατος. Σχήµα 1.4: ύο Controls αριστερά και ένα Indicator δεξιά στο Block Diagram του LabVIEW. 4. Εισάγουµε ένα Numeric Control, δηλαδή ένα πεδίο αριθµητικών δεδοµένων, στο Front Panel µε δεξί κλικ στο Front Panel και επιλογή του «Numeric Control» από το µενού «Numeric» (σχήµα 1.5). 5. Εισάγουµε ένα Numeric Indicator, δηλαδή ένα πεδίο αριθµητικών αποτελεσµάτων, στο Front Panel µε δεξί κλικ στο Front Panel και επιλογή του «Numeric Indicator» από το µενού «Numeric» (σχήµα 1.6).
Σχήµα 1.5: Εισαγωγή Numeric Control στο Front Panel. Σχήµα 1.6: Εισαγωγή Numeric Indicator στο Front Panel. 6. Αλλάζουµε ένα Control σε Indicator (ή ένα Indicator σε ένα Control) µε δεξί κλικ πάνω σε αυτό και επιλέγοντας «Change to Indicator» (ή «Change to Control») (σχήµα 1.7). Η διαδικασία αυτή µπορεί να εκτελεστεί είτε στο Front Panel, είτε στο Block Diagram µε τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Σχήµα 1.7: Αλλαγή Control σε Indicator και αντίστροφα. 7. Τα αριθµητικά Controls ή Indicators µπορούν να µεταφέρουν ακέραιους ή πραγµατικούς αριθµούς. Αυτό το καθορίζουµε κάνοντας δεξί κλικ πάνω σε ένα Control ή Indicator στο Front Panel ή στο Block Diagram και επιλέγοντας από το αναδυόµενο µενού «Representation» και DBL για πραγµατικό αριθµό διπλής ακρίβειας ή I32 για ακέραιο αριθµό (σχήµα 1.8).
Σχήµα 1.8: Καθορισµός αριθµητικού τύπου στο Control «Επιφάνεια σάρωσης». 8. Στο Block Diagram τα Controls ή τα Indicators µε πραγµατικούς αριθµούς έχουν πορτοκαλί χρώµα, ενώ µε ακέραιους αριθµούς έχουν µπλε χρώµα (σχήµα 1.9). Σχήµα 1.9: ύο Controls µε ακέραιους αριθµούς (µπλε χρώµα), ένα Control και ένα Indicator µε πραγµατικούς αριθµούς (πορτοκαλί χρώµα) στο Block Diagram. 9. Σε ένα Control ή Indicator µπορούµε να καθορίσουµε τον τρόπο µε τον οποίο θα εµφανίζονται τα αριθµητικά δεδοµένα ή αποτελέσµατα, δηλαδή αν θα είναι σε δεκαδική ή εκθετική µορφή, µε πόσα σηµαντικά ή δεκαδικά ψηφία κλπ. Τούτο είναι δυνατό µε δεξί κλικ πάνω στο Control ή Indicator και επιλογή της εντολής «Format & Precision» από το αναδυόµενο µενού. Στη συνέχεια, στο πλαίσιο διαλόγου που ανοίγει πάµε στην καρτέλα «Format and Precision» και επιλέγουµε, π.χ. για δεκαδικούς αριθµούς «Floating point», τον αριθµό των δεκαδικών ή των σηµαντικών ψηφίων στο πλαίσιο «Digits» και τέλος «Digits of Precision» ή «Significant digits» από το µενού «Precision Type» (σχήµα 1.10).
Σχήµα 1.10: Καθορισµός τρόπου εµφάνισης αριθµητικού δεδοµένου στο Control «Πυκνότητα αέρα».. 10. Μπορούµε επίσης να αλλάξουµε τον τίτλο του κάθε Control ή Indicator κάνοντας διπλό κλικ πάνω στην αρχική ετικέτα του και εισάγοντας το όνοµα που θέλουµε. Τέλος, από το αναδυόµενο µενού µορφοποίησης κειµένου στη βασική γραµµή εργαλείων του προγράµµατος, µπορούµε να µορφοποιήσουµε το κείµενο όπως θέλουµε (γραµµατοσειρά, τύπος γραφής κλπ) (σχήµα 1.11). Σχήµα 1.11: Αναδυόµενο µενού µορφοποίησης κειµένου στη βασική γραµµή εργαλείων στο Front Panel. Σταθερές 1. Στο Block Diagram µπορούµε να εισάγουµε αριθµητικές σταθερές. Με δεξί κλικ επιλέγουµε το µενού Numeric και στη συνέχεια την επιλογή Numeric Constants (σχήµα 1.12). Εµφανίζεται έτσι µια αριθµητική σταθερά στο Block Diagram µε τη µορφή ακέραιου αριθµού. Μπορούµε να τη χρησιµοποιήσουµε σε πράξεις. Επίσης µπορούµε να τη µετατρέψουµε σε πραγµατικό αριθµό µε δεξί κλικ πάνω σε αυτήν και επιλογή πάλι από το µενού Representation του τύπου DBL (σχήµα 1.13).
Σχήµα 1.12: Εισαγωγή αριθµητικής σταθεράς στο Block Diagram. Σχήµα 1.13: Ακέραιη και πραγµατική σταθερά στο Block Diagram και διαδικασία µετατροπής.
Βασικές αριθµητικές συναρτήσεις 1. Στο Block Diagram µπορούµε να εισάγουµε βασικές αριθµητικές συναρτήσεις για την εκτέλεση πράξεων µε Controls, Indicators και σταθερές. Τούτο γίνεται µε δεξί κλικ και επιλογή της συνάρτησης που θέλουµε από το µενού Numeric (σχήµα 1.12). Ενδεικτικά παρουσιάζονται παρακάτω οι συναρτήσεις πρόσθεσης, αφαίρεσης, πολλαπλασιασµού και διαίρεσης: 2. Κάθε συνάρτηση στο LabVIEW έχει ακροδέκτες εισόδου και εξόδου. Στους ακροδέκτες εισόδου καλωδιώνουµε τα Controls, ενώ στους ακροδέκτες εξόδου καλωδιώνουµε τα Indicators. Συνεπώς οι συναρτήσεις στο LabVIEW δέχονται δεδοµένα από τα Controls και εξάγουν τα αποτελέσµατα στα Indicators. 3. Αν καλωδιωθούν ανάποδα οι ακροδέκτες µιας συνάρτησης µε τα Controls ή τα Indicators, τα καλώδια εµφανίζονται διακεκοµένα ή σπασµένα (σχήµα 1.14). Η σωστή καλωδίωση εµφανίζεται πάντα µε συνεχή γραµµή και µε χρώµα αντίστοιχο µε τη µορφή που έχει το αριθµητικό δεδοµένο (π.χ. πορτοκαλί για τους πραγµατικούς αριθµούς ή µπλε για τους ακέραιους σχήµα 1.9 και 1.15). Σχήµα 1.14: Λάθος καλωδιώσεις: σύνδεση του Control «Προσθετέος 1» στην έξοδο της συνάρητησης «Add» και σύνδεση του Indicator «Άθροισµα» στη µία από τις δύο εισόδους της συνάρτησης «Add». Σχήµα 1.15: Σωστές καλωδιώσεις: σύνδεση των Controls στις εισόδους της συνάρητησης «Add» και του Indicator στην έξοδο της συνάρτησης «Add». 4. Επιλέγοντας το µενού Help µε την επιλογή «Show Context Help» εµφανίζεται βοήθεια για τον τρόπο που συνδέεται το κάθε δεδοµένο σε µία συνάρτηση, καθώς επίσης και από ποιο ακροδέκτη παίρνουµε το κάθε αποτέλεσµα. Για να γίνει αυτό πρέπει να πάµε το ποντίκι πάνω από τη συνάρτηση για την οποία θέλουµε βοήθεια. Την επιλογή «Show Context Help» την επιλέγουµε επίσης µε τη συντόµευση CTRL+H. Για παράδειγµα το µενού βοήθειας για τη συνάρτηση x y (την οποία την επιλέγουµε από το µενού «Mathematics / Exponential / Elementary» µε δεξί κλικ στο Block Diagram) έχει τη µορφή που φαίνεται στο παρακάτω σχήµα και µας καθοδηγεί για το πού πρέπει να συνδεθεί η βάση και πού η δύναµη της εκθετικής συνάρτησης (σχήµα 1.16).
Σχήµα 1.16: Το µενού βοήθειας για τη συνάρτηση x y.